Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2009/2530(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

O-0018/2009 (B6-0013/2009)

Debaty :

PV 11/03/2009 - 18
CRE 11/03/2009 - 18

Głosowanie :

Teksty przyjęte :


Pełne sprawozdanie z obrad
Środa, 11 marca 2009 r. - Strasburg Wydanie Dz.U.

18. Wprowadzenie jednolitego obszaru płatniczego w euro (SEPA) (debata)
zapis wideo wystąpień
PV
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. – Następnym punktem posiedzenia jest ustne pytanie do Komisji skierowane przez panią Berès w imieniu Komisji Gospodarczej i Monetarnej, w sprawie wprowadzenia jednolitego obszaru płatniczego w euro (SEPA) (O-0018/2009).

 
  
MPphoto
 

  Pervenche Berès, autorka. (FR) Panie przewodniczący, wypowiadam się w imieniu Komisji Gospodarczej i Monetarnej. Pani komisarz! Parlament Europejski, pod kierownictwem naszego sprawozdawcy – pana Gauzèsa, bardzo zaangażował się w tworzenie środków prawnych niezbędnych do wdrożenia projektu SEPA – jednolitego obszaru płatniczego w euro.

Tworząc dokument towarzyszący, dyrektywę w sprawie usług płatniczych, zadaliśmy sobie kilka pytań. Teraz widzimy, że prawdopodobnie były one uzasadnione.

Teraz, gdy projekt ten ma ruszyć, mamy pewne obawy, ponieważ mamy wrażenie, że poziom mobilizacji, który jak mi się wydaje nie ma nic wspólnego z wyzwaniami kryzysu, zmaterializował się nie całkiem tak jak powinien.

Faktem jest, że projekt, który uzyskał ogromne poparcie ze strony przedstawicieli zainteresowanego sektora oraz ze strony prawodawcy, a który przede wszystkim musi zapewniać nowoczesne narzędzie płatnicze dostosowane do wymogów naszej jednolitej waluty, jaką jest euro, może nie osiągnąć masy krytycznej potrzebnej do jego pełnej skuteczności.

Szczególnie niepokoi nas to, że uruchomienie systemu bezpośredniego obciążania rachunków SEPA, który jest bez wątpienia jednym z najbardziej oryginalnych aspektów tego projektu, napotyka na pewne trudności.

Naszym zdaniem, zważywszy na odpowiedzialność Komisji, należy tu zadać dwa pytania. Po pierwsze, jak Komisja zamierza promować i wspierać migrację do instrumentów płatniczych SEPA? Harmonogram został określony, a oczywiste jest, że nie uwzględnia on pewnych kwestii praktycznych. Po drugie, czy Komisja jest zdania, że masę krytyczną płatności przeniesionych do SEPA można osiągnąć do końca 2010 r., a jeśli nie, to co należy zrobić, by to osiągnąć?

Przyjmując to prawodawstwo, nie ustalaliśmy sprecyzowanego i wiążącego terminu zakończenia migracji do instrumentów SEPA. Uważamy, że najwyższy czas to uczynić. Rozumiemy, że nadal pozostają otwarte pytania dotyczące kompatybilności systemów krajowych z systemem SEPA oraz co oznacza zakończenie migracji, ale uważamy, że Komisja powinna wspierać zainteresowany sektor w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania, które wciąż są otwarte.

Dalej – kwestia wielostronnych opłat za wymianę, którą wyraźnie zignorowano lub zaniedbano, podczas gdy zdaniem wielu zaangażowanych podmiotów ma ona kluczowe znaczenie dla powodzenia projektu SEPA. Z tego punktu widzenia czasami wydaje się, że w różnych właściwych organach, czy to w profesjonalnym sektorze bankowym, czy w DG ds. Rynku Wewnętrznego i Usług, czy też w DG ds. Konkurencji, trochę spychamy odpowiedzialność na innych.

Być może to prawodawca powinien rozmawiać z tymi zaangażowanymi podmiotami i wymagać od nich pewnego poczucia odpowiedzialności. Naszym zdaniem na tym etapie nie możemy zakwestionować spójnego fragmentu przedmiotowego prawodawstwa bez wsparcia podmiotów gospodarczych w ich wysiłkach zmierzających do zaproponowania alternatywnego systemu. Taką właśnie mamy trudność w przypadku wielostronnych opłat za wymianę.

DG ds. Konkurencji wskazała w pewnych przypadkach, że uważa ten fragment prawodawstwa za sprzeczny z zasadami konkurencji, ale mimo to jest przekonana, że to zainteresowany sektor powinien zaleźć alternatywne rozwiązanie. Faktem jest, że DG ds. Konkurencji nie sprawdziła alternatywnych rozwiązań, które istnieją na szczeblu państw członkowskich. Dlatego nie możemy wiedzieć, czy DG ds. Konkurencji może ten sektor wesprzeć ani czy dane rozwiązania są odpowiednie z punktu widzenia problemów, z jakimi się borykamy.

Proszę sobie na przykład wyobrazić, że finansowanie systemu wielostronnych opłat za wymianę polegałoby na karach nakładanych w mocy prawa, to znaczy na popełnionych błędach. W praktyce bardzo często oznaczałoby to zmuszanie do płatności ludzi najbardziej bezbronnych, a to nie wydaje mi się ani rozsądne, ani sprawiedliwe.

Dlatego wzywam Komisję do podjęcia działań w dwóch ważnych kwestiach: do ustalenia terminu zakończenia migracji i do pomocy w opracowaniu systemu alternatywnego lub takiego systemu, który będzie do przyjęcia z punktu widzenia zasad Traktatu w odniesieniu do wymiany.

 
  
MPphoto
 

  Androulla Vassiliou, komisarz. − Panie przewodniczący! Po pierwsze, chcę powiedzieć, że komisarz McCreevy bardzo żałuje, że nie może tu być.

Cóż, to rzeczywiście długie pytanie, ale uważam, że zarówno pytanie, jak i projekt rezolucji w sprawie wprowadzania SEPA prawidłowo identyfikuje kluczowe kwestie, jakie musimy rozwiązać, by system SEPA się sprawdził.

Pytanie pierwsze dotyczy tego, w jaki sposób Komisja zamierza promować i kształtować przejście do instrumentów SEPA.

SEPA to projekt nastawiony głównie na rynek, ale w związku ze znacznymi korzyściami dla szerszej gospodarki, Komisja zachęca do przejścia do systemu SEPA, na przykład działając jako katalizator w promowaniu wizerunku politycznego SEPA poprzez nasze sprawozdanie w sprawie postępów we wprowadzaniu SEPA, jak również zachęcając władze publiczne do wczesnej migracji do SEPA. Komisja sama także dąży do szybkiego przyjęcia systemu SEPA. I na koniec, jak w zeszłym tygodniu podała Komisja w komunikacie dotyczącym „realizacji europejskiego programu naprawy”, poprzez propozycje mające gwarantować osiągnięcie pełnych korzyści z SEPA.

Drugie pytanie dotyczy tego, czy masę krytyczną płatności przeniesionych do SEPA można osiągnąć do końca 2010 r. Wyraźnie wolimy szybką migrację, aby ograniczyć do minimum związane z nią koszty dodatkowe. Choć system polecenia przelewu SEPA został z powodzeniem uruchomiony, to dotychczas przeniesiono niespełna 2% płatności. Co więcej, system bezpośredniego obciążania rachunków SEPA zostanie wprowadzony dopiero w drugiej połowie roku. Obecne tempo migracji jest zatem zbyt powolne, by osiągnąć masę krytyczną płatności przeniesionych do SEPA do końca 2010 r.

Trzecie pytanie dotyczyło konieczności ustalenia dokładnie sprecyzowanego i wiążącego terminu zakończenia migracji do SEPA. Dostrzegamy poważne zalety ustalenia terminu zakończenia migracji i oczywiście rok 2012 nie wydaje się nierozsądny. Dla wielu państw członkowskich kwestia ta jest jednak nadal bardzo drażliwa. Dlatego jesteśmy za precyzyjnym określeniem procesu badania tej kwestii poprzez zebranie informacji o wpływie terminu zakończenia migracji na różne zainteresowane podmioty i rozpoczęcie merytorycznej debaty z nimi.

To mogłoby utorować drogę do pewnego politycznego poparcia i, w razie potrzeby, do ewentualnego wniosku legislacyjnego na przykład pod koniec roku.

Czwarte pytanie dotyczy tego, w jaki sposób można poprawić zabezpieczenie prawne związane z systemem bezpośredniego obciążania rachunków SEPA, w szczególności jeżeli chodzi o zastosowanie MIF oraz istniejących poleceń zapłaty.

Potrzebne nam jest tymczasowe rozwiązanie tego modelowego problemu biznesowego, które zapewni jasność prawną i pozwoli na udany start systemu poleceń zapłaty SEPA. Dlatego właśnie Komisja w pełni popiera wysiłki Parlamentu i Rady zmierzające do znalezienia rozwiązania tymczasowego w kontekście przeglądu rozporządzenia w sprawie zagranicznych poleceń zapłaty.

Komisja popiera także trwałą moc prawną istniejących poleceń zapłaty w ramach migracji do SEPA. Jest to jednak kwestia prawna, którą rozstrzygnąć muszą władze krajowe, korzystając na przykład z możliwości, jakie daje wdrożenie dyrektywy w sprawie usług płatniczych.

Piąte pytanie dotyczyło tego, w jaki sposób Komisja planuje zająć się kwestią MIF w przypadku płatności kartą.

Postęp prac w tym obszarze polega przede wszystkim na ocenie przez Komisję dwóch głównych międzynarodowych systemów płatności kartą, tj. MasterCard i Visa, pod kątem zasad konkurencji.

19 grudnia 2007 r. Komisja zdecydowała, że opłaty MIF w odniesieniu do międzynarodowych płatności kartami kredytowymi i debetowymi MasterCard i Maestro są niezgodne z zasadami konkurencji. MasterCard odwołuje się od decyzji Komisji.

W marcu 2008 r. Komisja wszczęła postępowanie w celu ustalenia, czy opłaty MIF w odniesieniu do Visa Europe stanowią naruszenie art. 81. Rozmowy z Visa trwają.

Komisja dąży do utrzymania równorzędności MasterCard i Visa Europe oraz innych systemów płatności kartą, które mogą się pojawić w przyszłości.

Przedostatnie pytanie dotyczy tego, Komisja mogłaby zaproponować konkretne rozwiązanie problemów związanych z istniejącą opłatą MIF. W gospodarce rynkowej zainteresowany sektor jest zobowiązany do zaproponowania stosownego modelu biznesowego. Jak powiedziałam, w kwestii kart trwają rozmowy z Mastercard i Visa. Jeśli chodzi o system poleceń zapłaty SEPA, to Komisja jest gotowa wspomóc sektor, udzielając pilnych wskazówek w ramach zrównoważonego dialogu z sektorem bankowym i na podstawie wkładu zainteresowanych podmiotów rynkowych. Wskazówki te powinny być sformułowane najpóźniej do listopada 2009 r.

Ostatnie pytanie dotyczy tego, jakie Komisja zamierza podjąć konkretne działania, by wyeliminować możliwość powstania droższego systemu płatności wskutek migracji do systemu SEPA.

Zdaniem Komisji, to nie powinno się zdarzyć. Po pierwsze, system SEPA powinien zwiększyć konkurencję i wydajność operacyjną poprzez korzyści skali, co powoduje tendencję zniżkową w odniesieniu do cen.

Po drugie, system SEPA powinien też zwiększyć przejrzystość, co ograniczy subsydiowanie skrośne i ukryty wzrost cen, choć optycznie niektórzy użytkownicy mogą postrzegać przejście z wysokich cen ukrytych do niskich cen widocznych jako wzrost cen. Tu ważna będzie wyraźna informacja ze strony banków.

Po trzecie, Komisja uważnie monitoruje wpływ SEPA na klientów, prowadząc badania.

Na koniec dodam, że podzielamy obawy co do możliwości zastąpienia skutecznych krajowych systemów kart debetowych droższymi alternatywami. Podejmowane są jednak inicjatywy, które mogą rozwinąć się w nowy paneuropejski system kart debetowych, a obecne władze UE i krajowe władze ds. konkurencji zapewniają ogólne poparcie.

W związku z powyższym można wysnuć wniosek, że program SEPA powinien zagwarantować bardziej skuteczny system płatności i adekwatne zabezpieczenie w ramach europejskiej i krajowej polityki ochrony konkurencji.

Dlatego z wielkim zadowoleniem przyjmuję tę rezolucję i mocne poparcie Parlamentu dla SEPA.

 
  
MPphoto
 

  Jean-Paul Gauzès, w imieniu Grupy PPE-DE.(FR) Panie przewodniczący, pani komisarz, panie i panowie! Wysłuchaliśmy właśnie licznych wypowiedzi na temat efektów dyrektywy w sprawie usług płatniczych, w której przypadku ja byłem sprawozdawcą Parlamentu i którą przyjęto po pierwszym czytaniu w roku 2007.

Celem przedmiotowej dyrektywy było między innymi wyposażenie różnych instytucji bankowych zgrupowanych w Europejskiej Radzie ds. Płatności w instrumenty prawne niezbędne do wdrożenia SEPA. Przyjęto zatem rozporządzenie europejskie w sprawie kart bankowych, poleceń przelewu i poleceń zapłaty.

SEPA tworzy zintegrowany rynek usług płatniczych w euro, w którym nie ma różnicy między płatnościami zagranicznymi a krajowymi. Ta sytuacja przyniesie korzyść zarówno sektorowi bankowemu, jak i konsumentom.

Jak pani powiedziała, Komisja zobowiązała się zagwarantować, aby migracja do instrumentów SEPA nie skutkowała droższym systemem płatności dla obywateli Unii Europejskiej.

Od czasu przyjęcia przedmiotowego sprawozdania, migracja do SEPA postępuje bardzo wolno, zbyt wolno. Na dzień 1 października 2008 r. zaledwie 1,7% transakcji dokonano w formie polecenia przelewu SEPA.

Dlatego dziś zatwierdzamy rezolucję Parlamentu Europejskiego wzywającą Komisję do ustalenia ostatecznego terminu migracji do SEPA. Termin ten nie może przypadać później niż w grudniu 2012 roku Po tym dniu, wszystkie płatności w euro powinny być dokonywane według standardów SEPA.

Przed migracją należy jednak rozwiązać delikatny problem, delikatną kwestię wielostronnych opłat za wymianę. Opłat tych nie należy znosić. Usługi płatnicze są działalnością komercyjną. Uzasadnione jest pokrycie kosztów i zachowanie marży zysku uczestników.

Z drugiej strony należy unikać niejasności i arbitralności. Dlatego Komisja powinna podać wskazówki dotyczące stosowania przedmiotowych opłat MIF.

Aby mieć większą pewność prawną, wskazówki te muszą być znane przed wprowadzeniem systemu poleceń zapłaty SEPA. Bez takiej pewności prawnej banki w wielu krajach mogą nie wprowadzić systemu bezpośredniego obciążania rachunków, a to może zatrzymać proces wdrażania systemu SEPA.

Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów oraz Grupa Socjalistyczna w Parlamencie Europejskim przedstawiły bardzo podobne poprawki w tym względzie przed jutrzejszym głosowaniem. Oczywiście mamy nadzieję, że zostaną one uwzględnione.

 
  
MPphoto
 

  Margarita Starkevičiūtė (ALDE). (LT) W tych trudnych czasach bardzo ważne jest znalezienie możliwych źródeł wzrostu gospodarczego. Rozwój naszego europejskiego rynku finansowego jest właśnie takim źródłem potencjalnego wzrostu dla gospodarki europejskiej. W tym przypadku mówimy o rynku płatności. Szkoda, że decyzje, które podjęliśmy, wchodzą w życie raczej powoli. Jako główny powód tego stanu rzeczy podaje się zwykle techniczne możliwości banków, jako że proponowane rozwiązania są przeważnie rozwiązaniami technicznymi, ale ja chciałabym powiedzieć, że modernizacja techniczna banków leży w interesie sektora bankowego i samych banków, zatem mogą one modernizować także swój rynek, swe systemy płatności i zwiększać zyski. Dlatego bardzo ważne jest, by państwa członkowskie wdrażały plan wprowadzania jednolitego obszaru płatniczego w euro z większą determinacją.

 
  
MPphoto
 

  Paul Rübig (PPE-DE).(DE) Panie przewodniczący, panie i panowie! Wiemy, że jednolity obszar płatniczy w euro stanowi prawdziwe wyzwanie dla małych i średnich przedsiębiorstw. Ostatnio trwają bardzo intensywne prace nad systemem kart kredytowych, a ceny i koszty wynikające z tych systemów znacznie się różnią. Moim zdaniem brakuje tu wymaganego poziomu przejrzystości.

Właśnie w czasie kryzysu potrzebne jest współmierne wsparcie dla działalności gospodarczej. Koniecznie należy zapewnić możliwość poprawy wiarygodności kredytowej firm poprzez zmniejszenie kosztów, ponieważ wtedy będą one mogły oczywiście ponownie uzyskać dostęp do kredytu. Myślę, że system SEPA byłby tu dobrym instrumentem. Powinien on być wprowadzony jak najszybciej, aby doprowadzić do sytuacji, w której nie tylko małe i średnie przedsiębiorstwa będą działały tanio i wydajnie, ale w której będzie to dotyczyło także transakcji między małymi a wielkimi przedsiębiorstwami.

 
  
MPphoto
 

  Androulla Vassiliou, komisarz. − Panie przewodniczący! Chciałabym podziękować Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz jej przewodniczącej, pani Berès, za tę debatę. Komisja z zadowoleniem przyjmuje poparcie Parlamentu dla SEPA, który jest nie tylko inicjatywą samoregulującą, ale także ważną inicjatywą w zakresie porządku publicznego, wzmacniającą unię gospodarczą i walutową, jak i strategię lizbońską. Parlament i Komisja wyraźnie podzielają tę samą wizję i te same cele dotyczące SEPA.

Chcę jednak przypomnieć trzy ważne kwestie. Po pierwsze, jak już wspomniano, Komisja bardzo aktywnie pomaga w przeprowadzaniu procesu migracji do SEPA, szczególnie poprzez wywieranie presji na władze publiczne, by były wczesnymi użytkownikami systemu. Będziemy niestrudzenie kontynuować nasze wysiłki jako katalizator SEPA.

Po drugie, choć podzielamy dążenie Parlamentu do określenia ostatecznego terminu wprowadzenia SEPA, nie uważamy, by teraz był stosowny czas na ustalanie ostatecznie wiążącej daty. Uruchomiliśmy pewien proces i jesteśmy przekonani, że potrzeba dużo pracy u podstaw zanim będzie można podjąć takie zobowiązanie.

Po trzecie mogę potwierdzić, że Komisja poda wskazówki w sprawie kompatybilności wielostronnych opłat międzybankowych z zasadami konkurencji. Wiemy, że zostało mało czasu do wejścia w życie systemu poleceń zapłaty SEPA, i że nasze wskazówki powinny w związku z tym być gotowe do listopada 2009 roku. Podkreślę jednak, że wskazówki można podać tylko wtedy, gdy przedmiotowy sektor przedstawi nam najpierw konkretne koncepcje dotyczące możliwych modeli biznesowych.

 
  
MPphoto
 

  Przewodniczący. – Otrzymałem jeden projekt rezolucji(1) przedstawiony zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu.

Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się jutro, 12 marca 2009 r.

 
  

(1)patrz protokół

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności