Iratxe García Pérez (PSE) . – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση οδηγίας την οποία συζητάμε σήμερα προβάλει την αρχή της ισότητας ως χαρακτηριστικό γνώρισμα του ευρωπαϊκού σχεδίου. Ως τέτοια, πρέπει να την προσεγγίσουμε με μια φιλόδοξη ματιά, με στόχο να εργαστούμε για την ενσωμάτωση όλων των πολιτών της Κοινότητας, και πρέπει να την υλοποιήσουμε και στη δημόσια πολιτική και στις διοικητικές υπηρεσίες, όπως επίσης και στις σχέσεις μεταξύ των ατόμων.

Πρέπει να κάνουμε ένα βήμα μπροστά για να επιτρέψουμε σε όλους τους πολίτες να ασκήσουν και να απολαύσουν τα δικαιώματά τους στο ακέραιο, χωρίς να υφίστανται διακρίσεις λόγω πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού, ή ασφαλώς, πολλαπλές διακρίσεις.

Πρέπει να τονίσουμε ότι η αρχή της ισότητας και η απαγόρευση των διακρίσεων πρέπει να γίνονται σεβαστές και σε επίπεδο κοινοτικής όσο και εθνικής πολιτικής, ούτως ώστε να μπορέσουμε να καταστήσουμε την αρχή της ισότητας μια πραγματικότητα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πρέπει επίσης να πετύχουμε ένα επαρκές επίπεδο προστασίας έναντι κάθε λόγου διακρίσεων που αναφέρεται στο Άρθρο 13 της Συνθήκης.

Αυτή η πρωτοβουλία θα πρέπει να μας οπλίσει με καλύτερα εργαλεία για την καταπολέμηση πιθανών συμπεριφορών διακρίσεων, οι οποίες δυστυχώς, συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι σήμερα, όπως επισημάνθηκε στη χθεσινή έκθεση για την ομοφοβία του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αγαπητοί συνάδελφοι της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, μη σπιλώνετε αυτήν τη συζήτηση με κενές δικαιολογίες, γιατί η καταψήφιση αυτής της έκθεσης αποτελεί σαφή απόδειξη ιδεολογικής άποψης. Ο αγώνας κατά των διακρίσεων έχει ζωτική σημασία και αντιπροσωπεύει τη βάση των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για το λόγο αυτό, έχουμε και ευθύνη και υποχρέωση να κάνουμε ένα βήμα μπροστά σήμερα, σε αυτό το Κοινοβούλιο, προς τη δέσμευση και την υπεράσπιση της ισότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν μπορούμε να παραιτηθούμε από τις επιθυμίες μας και τις ελπίδες μας να προοδεύσουμε και απλά να εγκαταλείψουμε ένα τόσο θεμελιωδώς σημαντικό ζήτημα, βάσει των αξιών μας, στην κατηγορία των ελπίδων και των ονείρων. Οι πολίτες της Ευρώπης, και πρωτίστως, οι ευάλωτοι από αυτούς, δεν θα μας το συγχωρούσαν ποτέ.