Anne Van Lancker (PSE). – (NL) Szanowni posłowie! Najważniejszym elementem dobrej polityki zdrowotnej jest to, aby wszyscy otrzymali dobrą i przystępną opiekę zdrowotną, najlepiej blisko swojego domu. Ale jeżeli zaledwie 1% pacjentów udaje się w celu leczenia za granicę, to dzieje się tak wyłącznie z powodu niepewności, dotyczącej jakości i refundacji kosztów.

Właśnie dlatego ta dyrektywa to dobra wiadomość, przede wszystkim dla mieszkańców regionów przygranicznych, dla pacjentów znajdujących się na długich listach oczekujących, dla osób ze schorzeniami, w przypadku których lepsze leczenie można otrzymać za granicą. Mimo to prawo tych pacjentów do leczenia poza granicami nie może zagrażać możliwościom państw członkowskich w zakresie właściwej organizacji i finansowania świadczenia własnej opieki zdrowotnej, ponieważ jest to niezbędne do zapewnienia opieki zdrowotnej dla wszystkich. Właśnie dlatego Parlament dobrze czyni, nakreślając kilka czerwonych linii. Wymienię trzy spośród nich.

Po pierwsze, ta dyrektywa słusznie reguluje jedynie mobilność pacjentów, a nie personelu medycznego. Celem nie może być stworzenie rynku usług opieki zdrowotnej. W tej kwestii sprawozdanie jest całkowicie odpowiednie.

Po drugie, państwa członkowskie muszą mieć możliwość samodzielnego decydowania o świadczonej przez siebie opiece zdrowotnej i zakresie tego, co może podlegać zwrotowi kosztów. To również bardzo dobrze rozwiązano w dyrektywie.

Po trzecie, refundacja kosztów opieki ambulatoryjnej musi być uproszczona, ale w przypadkach opieki szpitalnej i specjalistycznej państwa członkowskie muszą otrzymać uprzednią zgodę, ponieważ taka opieka jest kosztowna. Państwo, które chce zapewnić opiekę zdrowotną wszystkim, musi mieć możliwość jej zaplanowania w ten sposób. W tym zakresie, panie pośle Bushill-Matthews, sprawozdanie jest niedostateczne: nadal zawiera zbyt wiele warunków uprzedniej zgody, utrudniając ją państwom członkowskim. Chciałabym udzielić poparcia tym kolegom, którzy jasno stwierdzili, że jest to naprawdę kluczowe zagadnienie dla mojej grupy, warunkujące zatwierdzenie tej dyrektywy.

Wreszcie chciałabym wypowiedzieć się za podwójną podstawą prawną, ponieważ opieka zdrowotna jest faktycznie publicznym zobowiązaniem państw członkowskich wobec ich obywateli, i dlatego nie może być po prostu pozostawiona wolnemu rynkowi. Mam nadzieję, że te dwie czerwone linie doprowadzą nas do mety.