Marco Cappato, auteur. − (IT) Mijnheer de Voorzitter, geachte collega's, wij spreken hier over een 'kamp' terwijl het in feite om een kleine gemeenschap van mensen gaat die op basis van een moeilijk politiek besluit de wapens heeft neergelegd; mensen die hun eigen bescherming feitelijk hebben toevertrouwd aan de internationale gemeenschap. De reden waarom we dit onderwerp vandaag als urgente kwestie behandelen, is het gevaar dat deze mensen massaal worden uitgezet en dat al hun rechten met betrekking tot het Iraanse regime voor eens en voor altijd worden geschonden.

Er kunnen ongetwijfeld vraagtekens worden gezet bij het niveau en de mate van democratie binnen de Volksmojahedin van Iran, hun organisatie, maar dat is niet de discussie die we moeten voeren en vormt ook niet de reden waarom we hebben verzocht de urgente procedure te gebruiken. De reden waarom we hebben verzocht om toepassing van de urgente procedure is dat we willen voorkomen dat deze kleine gemeenschap als geheel wordt aangevallen, dat de grondrechten van de bewoners met voeten worden getreden en dat ze in de handen van de Iraanse dictatuur terechtkomen.

Vandaar dat de amendementen die ter tafel zijn gebracht simpelweg kunnen leiden tot verwarring over de regelrechte urgentie en noodzaak van deze boodschap en daarom hoop ik dat ze niet worden aangenomen.