Indiċi 
 Preċedenti 
 Li jmiss 
 Test sħiħ 
Proċedura : 2009/0105(COD)
Ċiklu ta' ħajja waqt sessjoni
Ċikli relatati mad-dokumenti :

Testi mressqa :

A7-0048/2009

Dibattiti :

PV 09/02/2010 - 13
CRE 09/02/2010 - 13

Votazzjonijiet :

PV 10/02/2010 - 9.2
CRE 10/02/2010 - 9.2
Spjegazzjoni tal-votazzjoni
Spjegazzjoni tal-votazzjoni

Testi adottati :

P7_TA(2010)0012

Rapporti verbatim tad-dibattiti
L-Erbgħa, 10 ta' Frar 2010 - Strasburgu Edizzjoni riveduta

10. Spegazzjonijiet tal-vot
Vidjow tat-taħditiet
PV
  

Dichiarazioni di voto orali

 
  
  

Relazione: Lambert van Nistelrooij (A7-0048/2009)

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Antoniozzi (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, appoggio con convinzione la relazione del collega van Nistelrooij, cui vanno i miei complimenti.

In passato, attraverso alcune iniziative e interrogazioni, avevo chiesto la possibilità di utilizzare fondi dell'Unione europea a favore dell'housing sociale per quelle categorie più bisognose ed emarginate, che sono anche quelle categorie che gli enti locali fanno rientrare nelle graduatorie in base al reddito, come succede nelle grandi capitali e nelle grandi aree urbane.

L'alloggio, e in special modo l'alloggio per le fasce più deboli della società, è diventato una vera e propria emergenza per molte grandi città europee. Ritengo quindi che la relazione del collega van Nistelrooij vada nella giusta direzione, ma ritengo anche che sia auspicabile un successivo aumento delle risorse indirizzate alla risoluzione delle problematiche di emergenza legata all'housing sociale.

 
  
  

Relazione: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Zigmantas Balčytis (S&D). - Mr President, I supported this report because I believe that it represents a step forward in combating fraud and tax evasion on a European scale. Despite the willingness of Member States to cooperate in the field of taxation, tangible results have not been achieved, and tax fraud remains at an extremely high level in the EU and brings far too many negative implications both to our economies and our citizens.

I very much welcome the proposed new improvements, which will hopefully produce tangible results in the fight against fraud and tax evasion, especially the extension of the scope of the directive on all taxes, including social security contributions, the automatic exchange of information and improved cooperation between the Member States in matters of taxation.

 
  
  

Relazione: Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Pane předsedo, já jsem chtěla vystoupit ke zprávě Domenici a chtěla jsem říct, že stojí za povšimnutí, že jsme dali tady ve Štrasburku tak silnou podporu opatřením, která zlepší transparentnost a výměnu informací umožňující účinnější správu daní v členských státech. Škoda, že k tomu kroku musela motivovat až hospodářská krize. Achillovou patou jsou daňové ráje v zemích na různých ostrovech a řada z nich získává podporu i z fondů Evropské unie. A je tedy na nás se k tomu postavit čelem, a to vahou celé Evropské unie. Pokusy jednotlivých členských států s bilaterálními smlouvami nevedly k žádnému hmatatelnému výsledku, nakonec to ukazuje fakt, že sedmadvacítka přišla v roce 2004 o 2,5 % HDP.

 
  
  

Relazione: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010)

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, the greatest constraint on a government is external competition. A state can raise its taxes only up to a certain level before the money begins to go abroad and the revenues dwindle. As Milton Friedman put it, competition between governments in their delivery of services and their levels of taxation is every bit as productive as competition between companies and individuals. This is why it is so distressing to see the European Union going down the road towards tax harmonisation and the export of high costs from one country to another.

If there was one theme which came out of these recent Commission nomination hearings, it was the desire for a dedicated revenue stream for the European Union and for a measure of tax harmonisation. That explains why the European Union’s share of world GDP is dwindling; why we have fallen from 36% 20 years ago to 25% today and we are scheduled to fall to 15% in 10 years’ time.

The good news is that the electorate does not like it. Like the people of Massachusetts, the people of Europe do not want taxation without representation, and I am sure they will vote accordingly.

 
  
MPphoto
 
 

  Syed Kamall (ECR). - Mr President, most people, when looking at this title, would say that cooperation seems a reasonable thing. Who could possibly disagree with cooperation? Until you look into the details of what is often meant when people discuss tax cooperation within the EU and at EU level.

Take the example of a plucky country like the Cayman Islands. Unlike the Green and Socialist dream of keeping developing countries poor so we can send them our aid money and mitigate white middle-class guilt, this country has actually tried to pull itself out of poverty – not being dependent on bananas or sugars but dependent on high-level services like financial services. But, when the Cayman Islands tries to do this, people right across the EU – politicians in this place – complain about it. It does not avoid taxation. What it tries to do is avoid double taxation. People from EU countries still pay tax within their Member States. It is time to stop this imperialism.

 
  
  

Relazione: Theodor Dumitru Stolojan (A7-0002/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, if you were to list the countries with the wealthiest citizens, the states with the highest per capita GDP in the world, you would be struck by the fact that a lot of them are very small. The top 10 is dominated by microstates: Liechtenstein, Luxembourg, Brunei, Jersey and so on.

The first big state to make it into the list of wealthy countries is the United States because it pulls off the extraordinary trick of governing itself like a confederation of statehoods, devolving enormous legislative and fiscal autonomy to its constituent parts. This is why it is so tragic to hear only yesterday the new President of the European Council talking about the need for European economic governance in response to the financial crisis in Greece. It is precisely when government becomes bigger and more remote that it becomes more inefficient and more wasteful and more corrupt. If colleagues doubt that, then I suggest they look around them.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0072/2010

 
  
MPphoto
 

  Iva Zanicchi (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, il drammatico terremoto di Haiti non ha scosso violentemente solo il suolo di questo sfortunato paese, ma anche le coscienze di tutti noi.

L'interesse e la vicinanza della comunità internazionale al popolo di Haiti sono stati un importante esempio di solidarietà e umanità. L'Unione europea ha reagito prontamente a questa tragedia, prendendo impegni finanziari immediati a lungo termine per oltre 300 milioni di euro, ai quali vanno poi aggiunti oltre 92 milioni di euro già forniti dai singoli Stati membri.

In questo senso, tengo moltissimo a sottolineare la prontezza e l'efficacia degli aiuti italiani, fra cui l'invio della portaerei Cavour che, oltre ad aver messo a disposizione tutte le sue avanzatissime strutture sanitarie, ha anche trasportato ad Haiti 135 tonnellate di materiale fornito dal World Food Programme e 77 tonnellate di materiale della Croce Rossa Italiana.

Grazie signor Presidente, ci tenevo a sottolineare questo.

 
  
MPphoto
 

  Vito Bonsignore (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, 200.000 morti, 250.000 feriti gravi, 3 milioni di persone colpite direttamente dal sisma, oltre ai 2 milioni di persone che hanno bisogno di aiuti alimentari: sono cifre enormi per la catastrofe immane che ha colpito Haiti.

L'Unione europea ha fatto la sua parte e la sta ancora facendo, è il più importante donatore internazionale. Tuttavia, devo sottolineare che l'Alto rappresentante dell'Unione per la politica estera non si è recata immediatamente sul posto per coordinare i nostri aiuti. Avremmo preferito che la signora andasse con sollecitudine a fare il suo lavoro e che, ad Haiti, si fosse occupata lei di aiutare gli altri.

Il Ministro degli esteri italiano Frattini, tra le altre cose, ha proposto che il debito di Haiti, uno dei paesi più poveri al mondo, venga cancellato. Ora, io chiedo al Parlamento di sostenere questa proposta, all'Unione di farsene interprete e quindi di chiedere a tutti i paesi creditori di aderire alla proposta dell'Italia per cancellare i debiti di Haiti.

 
  
MPphoto
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Pozdě, ale přeci jsme přijali rezoluci o konkrétních opatřeních na pomoc Haiti. Je důležité, že směřují k dlouhodobé obnově strašlivě zbídačelého ostrova. Jako místopředsedkyně shromáždění AKT-EU odpovědná za lidská práva považuji za důležité, aby evropská pomoc byla mohutně orientována na zajištění dlouhodobé zdravotní péče a vzdělávání tisíců osiřelých dětí přímo na Haiti. Musíme také zabránit riziku obchodování s dětmi. Co mne však znepokojuje je, že dnes média informují, že Haiťané protestují, protože navzdory všem snahám nemají dosud stany nad hlavou, dostatek jídla a vody. Jsem také pobouřena tím, že vysoká představitelka pro zahraniční věci baronka Ashtonová neobětovala svůj víkend a nedorazila včas na ostrov. To není dobrý začátek lepší zahraniční politiky Evropské unie po přijetí Lisabonské smlouvy.

 
  
MPphoto
 

  Hannu Takkula (ALDE). - Arvoisa puhemies, on erittäin tärkeää, että Euroopan unioni suurimpana talousalueena on vahvasti mukana auttamassa Haitin katastrofialuetta maanjäristyksen jälkeen. Tällaisia maanjäristyksiä pystytään ennustamaan vain harvoin, ne tulevat yllättäen. Näin ollen meiltä maailman ihmisyhteisön jäseniltä kysytään todellakin, missä on meidän solidaarisuutemme, millä tavalla me kannamme huolta lähimmäisistämme.

Kuten vanha sanonta kuuluu, me olemme juuri niin vahvoja kuin meidän heikoin lähimmäisemme. Nyt mitataan myös Euroopan unionin solidaarisuutta. Meidän on oltava vahvasti mukana huolehtimassa noista heikoista lähimmäisistä, jotka ovat Haitilla, ja huolehdittava siitä, että Euroopan unionin kautta annettava apu menee varmasti perille ja on tehokasta, ja sitä kautta tuota apua ja rahaa evaluoidaan.

Tietysti myös jäsenvaltioiden täytyy olla, ja ne ovatkin, mukana tässä, samoin kuin monet kristilliset yhteisöt, joilla on suora yhteys ruohonjuuritasolle. Näin voidaan varmistua siitä, että apu menee perille sitä tarvitseville.

 
  
MPphoto
 

  Diane Dodds (NI). - Mr President, Friday will mark one month since the devastating earthquake in Haiti. The death toll is now believed to be 230 000, with 300 000 injured. This should cause us to do all that we can to ensure survivors are given assistance to rebuild their lives and their country. I supported the joint resolution put forward for that reason, but want to put on record my opposition to the concept of a European civil protection force.

 
  
MPphoto
 
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, during the debate on this resolution we saw once again the way in which this House elevates the virtual over the real, the symbolic over the actual. There was all this talk about the need to put an EU flag on aid to Haiti and about the need to establish the principle of a European civil protection force. Baroness Ashton came in for a lot of criticism for not having been there to put a European face on things.

Meanwhile, of course, the Americans were delivering real aid in the most extraordinarily swift manner. And what thanks did they get? They were accused by a French Minister of having occupied the country. Neatly, we see how the American’s place is always in the wrong in this House. If he intervenes, he is imperialist. If he does not, he is isolationist.

I would just stand back and ask whether the European Union does not have rather more pressing concerns closer to home than whether it puts flags on things in the Caribbean. Greece is on the verge of fiscal collapse. We are about to mandate a bail-out in plain violation of Article 125 of the Treaties. When we have put our own House in order, then perhaps we will be in a position to lecture others.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0078/2010

 
  
MPphoto
 

  Miroslav Mikolášik (PPE). - Situácia v oblasti ľudských práv v Iráne sa neustále zhoršuje, a to napriek uzneseniu Európskeho parlamentu z 22. októbra o Iráne, ktoré podľa môjho názoru neprinieslo očakávaný morálny tlak. Za obzvlášť šokujúce a poľutovaniahodné považujem popravy mladistvých páchateľov, ktorých bolo dodnes popravených v Iráne asi stoštyridsať. Jednou z posledných sa stala napríklad poprava sedemnásťročného Mosleho Zamaniho v decembri 2009.

Žiaľ zdá sa, že zabránenie popráv detí nie je politickou prioritou na medzinárodnom poli. Irán nenesie žiadne následky za pokračovanie v tejto ohavnej praktike, a to napriek tomu, že Iránska islamská republika je zmluvnou stranou Dohovoru o právach dieťaťa a Medzinárodného paktu o občianskych a politických právach. Preto vyzývam Európsku úniu, aby podnikla konkrétne a rázne kroky, a pritom dôsledne využívala nové možnosti poskytnuté Lisabonskou zmluvou.

 
  
MPphoto
 

  Marco Scurria (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, vorrei intervenire perché, come è già stato ricordato prima, l'ambasciata italiana e altre ambasciate sono state oggetto di attacchi ieri a Teheran.

Questo ci aiuta a dover prendere intanto in considerazione il fatto che questo Parlamento e l'Unione dovrebbero esprimere anche formalmente solidarietà al nostro paese e a tutti i paesi coinvolti in questo attacco. Tuttavia, siccome dovremmo anche dare dei segnali chiari, io chiedo ufficialmente che domani l'Europa non sia presente alle celebrazioni per l'anniversario della rivoluzione della Repubblica islamica e che questo sia un segnale chiaro che mandiamo alle autorità iraniane.

Lo dico anche in un giorno particolare per noi italiani, perché questa è la giornata del ricordo. È per questo che porto come tanti italiani – e mi auguro che anche lei Presidente possa portare – questa coccarda tricolore, per ricordare i tanti italiani che in questa giornata sono stati infoibati e sono stati costretti ad abbandonare le proprie terre.

In questo ricordo, vorrei che la nostra solidarietà a chi in questo momento lotta per la democrazia e per la libertà in Iran sia evidente. Vorrei quindi che le nostre autorità non vadano alle celebrazioni per l'anniversario della Repubblica islamica.

 
  
MPphoto
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Je důležité, že jsme dnes svým hlasováním jasně deklarovali, že trváme na tom, aby se jaderný program Íránu dostal pod mezinárodní kontrolu, i když íránský parlament brání ratifikaci protokolu o nešíření jaderných zbraní. Předsednictví Rady musí zajistit, aby se tato otázka zařadila na program příští Rady bezpečnosti. Vítám shodu na tom, že baronka Ashtonová se musí ohradit proti incidentu na italské ambasádě, protože se to týká nejen Itálie, ale celé Evropské unie. Naše dnešní prohlášení také dokladuje, že Komise, Rada i Parlament mluví jedním hlasem. Jsem spokojená, že máme shodu na tom, že obchodní dohoda s Íránem bude muset být podmíněna bezpečnostními a lidsko-právními závazky.

 
  
MPphoto
 

  Salvatore Tatarella (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, l'assalto alle ambasciate europee, in particolare all'ambasciata italiana, e le minacce rivolte all'indirizzo del presidente del Consiglio italiano sono un fatto gravissimo che merita censura. Ancor più grave ci sembra la repressione sistematica di ogni opposizione all'interno dell'Iran, e ancor più grave ci sembra il progetto nucleare della Repubblica iraniana.

Tutto questo è stato possibile anche grazie all'atteggiamento attendista e troppo tollerante dell'Occidente. Oggi, dopo il fallimento anche della mano tesa del Presidente Obama, all'Occidente non resta che minacciare e attuare immediatamente un sistema di sanzioni che siano efficaci e gravi, seppur selettive per non colpire la popolazione.

So bene che la Russia e la Cina sarebbero contrarie alle sanzioni, però l'Unione europea deve fare ogni sforzo per convincere queste potenze ad accettare le sanzioni che sono l'alternativa all'opzione armata.

 
  
MPphoto
 

  Hannu Takkula (ALDE). - Arvoisa puhemies, on tietenkin selvää, että Iranin tilanne on vain kärjistynyt: presidentinvaalien jälkeen olleet mielenosoitukset, joissa hyvin kovakouraisesti kohdeltiin oppositiota, ihmisoikeusloukkaukset, sen lisäksi ydinaseuhka, mikä on valtava uhka Lähi-idässä ennen muuta Israelille, mutta myös koko Euroopalle.

Tuntuu siltä, että me EU:ssa olemme kyvyttömiä keskustelemaan Iranin kanssa. Ehkä se johtuu kulttuurien välisistä eroista, sillä shiialainen teologia ja eurooppalainen humanismi, valistuksen jälkeinen ajattelu, kohtaavat toisensa hyvin heikosti. Niinpä meidän pitäisi löytää uudenlainen tie.

Joka tapauksessa meidän pitää olla selkeitä ja puolustaa niitä arvoja, jotka ovat eurooppalaisia arvoja myös näissä kanssakäymisissä. Lisäksi meidän pitää hyvin voimakkaasti toimia sen puolesta, että Iran tietää, mitkä ovat meidän pelisääntömme: demokratia, ihmisoikeudet ja mielipiteenvapaus. Kun tästä päätöslauselmasta nyt on äänestetty, on erittäin tärkeää, että se käännetään myös siellä kansankielille persiaksi ja arabiaksi, että kaikki voivat saada selville, minkälaista järjestystä ja ohjeistusta Euroopan unioni haluaa tuolle alueelle.

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Czarnecki (ECR). - Panie Przewodniczący! Głosowałem za rezolucją w sprawie Iranu, mając świadomość, że jest to jeden z większych problemów i wyzwań także dla Europy. Jednocześnie nie poparłem poprawki części naszych kolegów, która chciała uznać Iran za wroga Zachodu. Powinniśmy dostrzegać wielką kulturę i historię tego kraju. Obecne władze Iranu być może zaprzeczają tej wielkiej historii i kulturze. Powinniśmy w przyszłych władzach Iranu widzieć partnera. Odnotowujemy informację o kolejnych egzekucjach, kolejnych wyrokach śmierci. Musimy mieć elementarną ludzką solidarność z tymi, którzy chcą lepszego Iranu, który będzie partnerem Zachodu, a nie wrogiem.

 
  
MPphoto
 
 

  Gianni Vattimo (ALDE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, volevo dichiarare che mi sono astenuto nella votazione della risoluzione sull'Iran per due motivi principali.

Il primo motivo è di carattere specifico. Nella risoluzione si dà come ovvio che le elezioni che hanno dato la vittoria ad Ahmadinejad siano state fraudolente. Tutto questo non è assolutamente provato e, per giunta, ancora di recente un uomo come il Presidente Lula ha dichiarato di trovare queste cose ridicole.

Il secondo motivo è che l'Iran è sotto minaccia di interventi militari continui da parte degli Stati Uniti e di Israele, e noi non ricordiamo neanche questo. Mi pare che una risoluzione equilibrata, favorevole alla pace in quella regione, non dovrebbe avere questo tono di legittimazione anticipata della guerra imminente.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0029/2010

 
  
MPphoto
 

  Siiri Oviir (ALDE). - Ma toetasin käsitletavat resolutsiooni, sest ka mina leian, et Euroopa Liidu tänane inimkaubandusealane õiguslik raamistik ei ole olnud küllalt tulemuslik ja seda olemasolevatki ei ole rakendatud piisavalt. Me peame selle teemaga ikka ja jälle tegelema.

On kahetsusväärne, et inimkaubanduse probleemi olulisusest ei ole aru saanud veel 16 liikmesriigi parlamendid, sealhulgas, pean ütlema, ka minu koduriigi oma, ning nad ei ole pidanud vajalikuks nõukogu 2005. aasta inimkaubanduse vastaste meetmete konventsiooni ratifitseerimist ja rakendamist. Loodan, et täna heaks kiidetud resolutsioon annab signaali ja tuletab neile meelde, kui oluline on keskenduda inimkaubanduse vastasele võitlusele ning ohvrite vältimisele.

 
  
MPphoto
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Využívám této příležitosti, abych ocenila práci Edit Bauer a Simona Busuttila, kteří tvrdě vyjednávali o kompromisech, a proto jsem mohla pro zprávu zvednout svou ruku, a jsem ráda, že i socialisté drželi slovo. Zpráva nyní řeší i citlivé otázky z programu Evropské lidové strany, jako jsou kromě podpory těm, kteří poskytují pomoc lidem na hranici jejich zneužití pro obchod, také definování podmínek pro poskytování povolení k pobytu, k přístupu na trh práce a slučování rodin.

 
  
MPphoto
 

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). - Panie Przewodniczący! Żyjemy w XXI wieku i uważamy się za cywilizowane narody, jednakże kwestia handlu ludźmi pozostaje nierozwiązanym, a wręcz nasilającym się problemem. Ofiarami handlu ludźmi są w większości kobiety i dzieci, a kara dotykająca przestępców nie jest na tyle wysoka, by zniechęcić do tego typu działalności. Europa musi podejmować aktywniejsze działania, aby ograniczyć ten haniebny proceder. Dlatego głosowałam za tą rezolucją, która wzywa do opracowania skutecznych narzędzi do walki z tym zjawiskiem i lepszej koordynacji działań pomiędzy państwami członkowskimi i odpowiednimi organami operacyjnymi Unii Europejskiej, mając nadzieję na jej pozytywne efekty.

 
  
MPphoto
 
 

  Hannu Takkula (ALDE). - Arvoisa puhemies, ihmiskauppa on aina toimi ihmisyyttä vastaan. On erittäin tärkeää, että me lopultakin Euroopassa ottaisimme konkreettisia askeleita ihmiskauppaa vastaan.

Äänestin luonnollisesti tämän päätöslauselman puolesta, mutta olen huolissani siitä, mitä tämä käytännössä tarkoittaa. Onko niin, että ikään kuin rauhoitamme omaatuntoamme sillä, että olemme tehneet tämäntyyppisen päätöslauselman? Näin ei saa olla, vaan me tarvitsemme konkreettisia toimia.

Ihmiskauppa on edelleen vakava ongelma myös Euroopan unionin sisällä. Tarvitaan kaikkia mahdollisia toimia, jotta me voimme torjua ihmiskauppaa, mikä ennen muuta kohdistuu lapsiin ja naisiin. Tässä suhteessa toivon, että Euroopan unioni ja myös jäsenvaltiot toteuttavat konkreettisia toimia ja alkavat toimia. Kuten sanoin, ihmiskauppa on aina vastoin ihmisyyttä ja ihmisarvo on jakamaton arvo. Sitä meidän eurooppalaisina pitää puolustaa aina ja kaikissa olosuhteissa.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0064/2010

 
  
MPphoto
 

  Marisa Matias, em nome do Grupo GUE/NGL. – Senhor Presidente, gostaria de dizer que gostaríamos muito de ter aprovado, hoje, uma resolução sobre Copenhaga mais forte do que aquela que aqui votámos. Mas votámos a favor, porque entendemos que é muito importante que o Parlamento Europeu expresse o seu desapontamento forte com o acordo que saiu de Copenhaga. Esse acordo não é vinculativo, nem sequer há um compromisso assumido ou um compromisso específico no sentido de chegarmos a um acordo vinculativo durante este ano que agora está a passar. Entretanto, o problema agrava-se, o tempo passa e temos que assumir esse compromisso específico.

Gostaria, por isso, de apelar à União Europeia que deixe de usar os outros como desculpa. É muito confortável ficar na posição de não fazer nada porque os outros não o fazem. Nós temos tido uma posição forte, portanto, temos que avançar com essa posição. Trata-se de uma desculpa irresponsável e de uma posição indefensável. Existem muitos caminhos a seguir para manter a nossa posição forte. Um deles passa pela redefinição do orçamento da União Europeia para garantir fundos próprios, um financiamento próprio para o combate às alterações climáticas e não como tem sido feito até agora. Um outro caminho passa pela atribuição de fundos próprios adicionais para a ajuda aos países em desenvolvimento e não por retirar ou cortar a ajuda humanitária já existente, porque, caso contrário, estamos a ter o cinismo de tentar resolver os problemas das alterações climáticas ao mesmo tempo que destapamos e deixamos a descoberto outros problemas de sobrevivência. Não se resolvem problemas adicionais sem recursos adicionais.

Precisamos, por isso, de um compromisso e não podemos esperar mais. Chegámos com uma posição exigente a Copenhaga. Saibamos cumpri-la, porque estamos a falar de problemas reais, de pessoas reais, que temos que enfrentar agora. É por isso mesmo que, hoje assumimos, esta responsabilidade aqui.

 
  
MPphoto
 

  Alajos Mészáros (PPE). - Mr President, I welcome the opportunity to support this resolution.

The Copenhagen Summit was a disappointment in many respects. The EU failed especially in demonstrating a unified and efficient approach to climate change treatment, as well as in strengthening its leading political position in this agenda. I consider, therefore, taking this resolution, an act of utmost importance, in order to demonstrate the unbroken spirit and determination of the EU as the leading force in the world in combating climate change. We have to enhance and promote further activities aimed at climate change treatment.

 
  
MPphoto
 

  Peter Jahr (PPE). - Herr Präsident! Ich persönlich halte es für völlig falsch, sich beim Klimawandel ausschließlich auf eine Minderung des CO2-Ausstoßes zu konzentrieren. Denn erstens vergessen dabei viele, dass die Erforschung der Ursachen des Klimawandels noch ganz am Anfang steht, und zweitens ist es völlig falsch und unwissenschaftlich, den Klimawandel als monokausales Phänomen zu definieren. Das heißt, CO2 als alleinige Kennzahl macht die Welt nicht besser.

Ich halte es für wichtiger, die Schonung der Ressourcen in den Mittelpunkt unserer Betrachtung zu stellen. Ein reduzierter Verbrauch von fossilen und ein Mehrverbrauch von nachwachsenden Rohstoffen sowie erneuerbaren Energien schonen die Umwelt, verbessern die Effizienz und hinterlassen unseren Nachkommen eine bessere Welt. Ein effizienter und nachhaltiger Umgang mit unseren Ressourcen ist somit weitaus zielführender für uns, unsere Gesellschaft und die Umwelt als eine Verminderung des CO2-Ausstoßes, koste es, was es wolle.

 
  
MPphoto
 

  Anja Weisgerber (PPE). - Herr Präsident! Die Klimaverhandlungen von Kopenhagen verliefen für die Europäische Union enttäuschend. Das wurde bereits gesagt. Das Ergebnis ist weit von der EU-Position entfernt und auch weit entfernt von der notwendigen Position für den Klimaschutz. Einzig die Anerkennung des Zwei-Grad-Ziels ist positiv zu bewerten, da hieraus die notwendigen Reduktionsverpflichtungen abgeleitet werden können.

Wir müssen uns jetzt fragen: Was können wir aus den gescheiterten Verhandlungen lernen und wie geht es jetzt weiter? Daher gilt es jetzt, zu reflektieren und den bisherigen Weg auch an der einen oder anderen Stelle kritisch zu hinterfragen. Wir müssen uns fragen, wie wir gemeinsam mit anderen Staaten weitergehen können. Wie können wir verhindern, dass die USA, China und Indien einen Kompromiss aushandeln und die EU nicht mit am Tisch sitzt? Wie können wir besser mit den Entwicklungs- und Schwellenländern verhandeln? Sind diese Verhandlungen zwingend unter dem Dach der UN durchzuführen?

Ich möchte abschließend sagen, dass ich froh bin, dass ich für die Entschließung stimmen konnte, weil sie meiner Meinung nach weiterhin die Vorreiterrolle der Europäischen Union deutlich macht. Wir müssen jetzt diese Fragen beantworten und weiterhin, auch international, diesen Weg gehen.

 
  
MPphoto
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Návrh usnesení o výsledku summitu v Kodani o změně klimatu byl výsledkem precizní práce našich kolegů z několika výborů a navazuje na dlouhodobou strategii pro reálnou zelenou politiku v souladu s hospodářskými cíli Unie v globalizovaném světě. Musím se však ohradit proti řadě nezodpovědných pozměňovacích návrhů z dílny socialistů a Zelených, zejména jde o pokusy navýšit dojednané dlouhodobé cíle o snižování emisí až do 40 % nebo zákaz jádra či přechodné evropské daně pro klimatické změny. Stejně tak se mi nelíbí bagatelizování klimatických změn ze strany frakce ERC a také mne pobouřila absurdní kritika dánského ministerského předsedy namísto poděkovaní za obětavou přípravu summitu v Kodani.

 
  
MPphoto
 

  Albert Deß (PPE). - Herr Präsident! Ich habe gegen den Entschließungsantrag gestimmt, weil ich der Meinung bin, dass einige wichtige Daten nicht enthalten sind. In letzter Zeit häufen sich die Meldungen, dass von Klimawissenschaftlern bei Daten Schwindel betrieben wird. Darüber müssten wir einmal diskutieren und das festhalten.

Damit kein Missverständnis entsteht: Ich engagiere mich seit vielen Jahren dafür, dass wir mit fossilen Rohstoffen sparsam umgehen, damit wir die Umwelt möglichst wenig belasten. Aber die Panikmache, die mit dem Wort Klimawandel betrieben wird, kann ich nicht nachvollziehen. In meinem langen Politikerleben habe ich vieles schon erlebt. Anfang der 80er-Jahre hat es geheißen, im Jahr 2000 gibt es in Deutschland keinen Baum mehr. Deutschland ist grüner als je zuvor. Es ist richtig, dass es einen Klimawandel gibt, aber den hat es in der Geschichte immer gegeben und wird es auch in Zukunft geben. Deshalb habe ich gegen diesen Entschließungsantrag gestimmt.

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, at his very first press conference following his appointment as President of the European Council, Herman Van Rompuy celebrated the fact that 2009 was the first year of global governance and he looked forward explicitly to the Copenhagen Summit as a step towards the economic global management of our planet.

It is a pity that a number of people have jumped onto the environmental agenda as a way of advancing a different agenda, an agenda that has at its core the desire to take power away from elected national politicians and concentrate it in the hands of international technocracies.

The tragedy is not just that we become less democratic: it is that we lose the consensus that we might have had for tackling environmental problems. Left or Right, Conservative or Socialist, we can all agree that we want a diversity of supply for energy, and that we do not want pollutants being pumped into the atmosphere, but only one set of policies is being applied – those that involve statism and corporatism – the same policies in fact which have failed politically and societally are now being applied to the environment. The environment is altogether too important to be left to the Left.

 
  
MPphoto
 

  Syed Kamall (ECR). - Mr President, when we listen to the discussion here in Parliament, there are many colleagues here who lament the fact that the EU was not listened to in the recent discussions in Copenhagen.

Maybe we should consider why that was. Let us look at our own behaviour here in this European Parliament. For a start, we have two European Parliament buildings. We come to Strasbourg and we keep this building heated and lit when we are not here – gross hypocrisy. Let us look at the expenses regime – an expenses regime that encourages MEPs to take taxis and chauffeured cars – but if you try to take public transport, you are not allowed to claim that back: hypocrisy. If you look at Parliament buildings at night, you see that they keep their lights on and are well lit. Look at the common agricultural policy, which many MEPs in this place support, that not only damages developing countries’ economies but damages the environment.

So, before we preach to the rest of the world, it is time we got our own house in order.

 
  
MPphoto
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE). - Arvoisa puhemies, kannatin tarkistusta 43, joka kehotti ottamaan huomioon äskettäiset ilmastoskandaalit. Nämä skandaalit ovat seurauksiltaan paljon vakavammat kuin tämä talo tahtoisi uskoa. Me tarvitsemme luottamusta riippumattomaan tieteelliseen tutkimukseen, muuten politiikanteoltamme lähtee pohja pois.

Olen kantanut huolta ilmastonmuutoksesta yli koko kymmenvuotisen meppiurani. Päästökauppalainsäädännössä olen aktiivisesti tavoitellut Euroopalle ilmastopolitiikkaa, joka olisi paitsi kunnianhimoista, myös järkevää, niin ettemme vain siirtäisi päästöjä paikasta toiseen. Nyt strategiamme on byrokraattinen ja tehoton, me emme ole edelläkävijöitä eikä meidän tulisi jatkaa entisellä tiellä.

Pahinta on, ettei EU seuraa sitä, mitä ilmastotutkimuksessa tapahtuu juuri nyt. Olemme tehneet paniikkiratkaisuja vääristeltyyn tietoon pohjautuen. IPCC:n raportin väärennökset ovat niin vakava ongelma, että meidän tulisi vaatia Rajendra Pachaurin eroa ilmastopaneelin johdosta sekä arvioida uudelleen, mitä me tiedämme ihmisen aiheuttamasta ilmastonmuutoksen etenemisestä ja politiikkatoimiemme tehokkuudesta siihen nähden.

 
  
MPphoto
 

  Bruno Gollnisch (NI). - Monsieur le Président, la résolution de notre Parlement montre que notre institution n'a aucun sens critique, dans ce domaine comme dans tant d'autres, à l'égard des dogmes qui nous sont assénés.

En effet, de nombreux savants pensent que la fameuse courbe exponentielle du réchauffement climatique en forme de crosse de hockey est en réalité une fabrication graphique. Les glaciers ne fondent pas partout. En tout cas, contrairement à ce que le GIEC avait annoncé, ils ne fondent pas dans l'Himalaya. Le niveau de l'eau n'est pas près de surmonter le Bangladesh, au contraire. Le delta du Gange augmente sous l'effet des alluvions. Les ours blancs que l'on dit en voie de disparition n'ont jamais été aussi nombreux qu'aujourd'hui. L'alternance de périodes chaudes et de périodes froides s'est produite à plusieurs reprises dans notre histoire, y compris tout récemment, en-dehors de toute activité humaine. Elle a sans doute des causes astronomiques et non les gaz prétendus à effet de serre.

Tant qu'il ne sera pas répondu à ces questions, on pensera forcément qu'il y a peut-être là un dogme idéologique magnifique de nature à justifier l'avènement d'un gouvernement mondial.

 
  
MPphoto
 
 

  Giommaria Uggias (ALDE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, vorrei motivare il voto sull'emendamento 12 per affermare con chiarezza che l'Italia dei Valori è contraria alla produzione di energia nucleare.

Su questo tema delicato ci siamo già schierati in campagna elettorale, inserendo tale tema nel nostro programma. Da ultimo, stiamo perseguendo concretamente questo obiettivo attraverso un atto significativo che abbiamo affermato durante il nostro recente congresso in Italia. Abbiamo lanciato una grande battaglia per promuovere un referendum popolare contro una legge del governo italiano che sovverte la maggioranza delle espressioni di voto che gli italiani hanno già pronunciato con un referendum popolare.

Lo facciamo perché vogliamo un futuro pulito, con energie rinnovabili, basato sulle energie solari e sull'eolico. Lo facciamo soprattutto perché, come stavo dicendo prima, noi vogliamo che venga affermata la volontà degli italiani e non di una minuta minoranza oggi seduta nel Parlamento italiano.

 
  
  

Relazione: Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, at the very moment when the good people of Massachusetts were voting against excessive taxation and excessive government, our own Commission nominees were boasting of their plans to harmonise taxation in the European Union and create a separate revenue stream for Brussels. How are we to explain this difference between the two Unions?

It seems to be that you have to look for an explanation in the foundational DNA of the two polities. The US was founded out of a popular revolt against a remote and autocratic government and against high taxation, whereas of course the European Union – in line 1 of Article 1 of its foundational treaty – commits itself to ever-closer union. In doing so, it sets its face against the competition, the external curve, which is the main constraint on government. That is why we now see – acting according to its foundational doctrines – this intolerance for tax competition masquerading as an attack on tax havens, by which it in fact means jurisdictions which have run a more efficient system and kept their taxes lower. The reality is that tax competition – tax havens, if you insist on calling them that – is the major way to keep the government small and the citizen large and free.

 
  
MPphoto
 

  Syed Kamall (ECR). - Mr President, at this time, one has to ask: why all this focus on tax issues, tax cooperation and tax governance?

You only have to look at the evidence in a number of Member States to consider the answer. We have countries that have run up big debts. In my own country, the British Government has been spending money it does not have and now has to plug a massive gap in the budget. Even before the financial crisis, we had countries that are known not to be collecting sufficient taxes to cover the public services that are needed by the citizens of those countries. We are also spending taxpayers’ monies on propping up companies that have failed and are being badly governed, as well as badly run banks.

So, really, what should we be doing? We should be encouraging a solution in the first place to all the problems I have outlined, but we should also never forget that tax competition is a very good thing to have because it encourages governments to take less of our money and to provide services more efficiently for its citizens.

 
  
MPphoto
 
 

  Vicky Ford (ECR). - Mr President, today this Parliament has voted on a document relating to tax fraud and evasion; that document did not have the support of my group. Whilst I fully support many measures which have been suggested to stop tax fraud and evasion, this document went far further, and there were three major concerns.

Firstly, taking action against those who commit fraud should not be used as a backdoor way by those who want to increase tax harmonisation across Europe for those of us who honestly pay our taxes. This Parliament has for a long time defended the right of Member States to have their own say over corporate tax rates and we should continue to do so.

Secondly, it suggests an EU-level levy on taxation areas. We have resisted plans for this Parliament to have Europe-wide taxes.

The third point is on sharing information. Yes, we should share some information, but we should always think how much, for what purpose and for what benefit, and we should not consider that all circumstances are identical.

 
  
  

Relazione: Marc Tarabella (A7-0004/2010)

 
  
MPphoto
 

  Astrid Lulling, au nom du groupe PPE. – Monsieur le Président, il est dommage qu'une majorité excitée de la commission des droits de la femme s'acharne à surcharger notre position, sur le rapport annuel de la Commission concernant l'égalité entre les hommes et les femmes au sein de l'Union européenne, de considérations et revendications contreproductives pour les femmes, qui nuisent notamment à leur employabilité.

Même si certaines considérations peuvent être bien intentionnées, n'oublions pas que trop de protection tue la protection. Mais la pierre d'achoppement pour mon groupe a été à nouveau la revendication d'un avortement de confort gratuit, érigé en méthode facile de régulation des naissances.

Notre groupe n'est pas contre le constat que les femmes doivent avoir le contrôle de leurs droits sexuels et reproductifs. Nous pensons aussi qu'il faut une meilleure information, surtout des jeunes filles, en matière de santé sexuelle et reproductive. Mais revendiquer, dans le même bout de phrase, un "accès aisé à la contraception et à l'avortement gratuit" prouve que les auteurs de ce texte ne font pas la distinction indispensable et les mettent sur un pied d'égalité en matière de régulation des naissances. Nous ne sommes pas d'accord avec cela.

De plus, la législation en matière d'avortement légal est, en vertu du principe de la subsidiarité, de la compétence des États membres. Ce n'est donc pas à nous, l'Union européenne, de nous en mêler. Nous avons fait beaucoup d'efforts pour arriver, avec l'auteur du rapport, M. Tarabella, à un consensus, et cela dans l'intérêt de combattre toutes les discriminations qui doivent encore être abolies.

Je regrette qu'une majorité de la commission des droits de la femme – et aussi malheureusement de ce Parlement – ait plutôt cherché des querelles politiques et idéologiques au lieu de se concentrer sur ce qui devrait être l'objectif principal de notre action: œuvrer pour l'égalité de traitement et des chances des hommes et des femmes, et je regrette que, pour ces raisons, mon groupe n'ait pas pu voter pour le rapport.

 
  
MPphoto
 

  Filip Kaczmarek (PPE). - Panie Przewodniczący! Ja też głosowałem przeciwko temu sprawozdaniu. Zrobiłem tak, mimo że jestem zwolennikiem równości płci. Nie mogę się jednak zgodzić z tym, że aborcja jest w tym sprawozdaniu traktowana jak specyficznie rozumiane uprawnienie i – tak jak mówiła pani Lulling – metoda regulacji narodzin. W moim kraju aborcja tak nie jest rozumiana. Jestem przekonany, że to jest nasza wewnętrzna sprawa, jak interpretujemy aborcję. Niebezpieczne jest również to, że to sprawozdanie łamie zasadę subsydiarności, i to łamie ją w złej sprawie.

 
  
MPphoto
 

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). - Panie Przewodniczący! Równość kobiet i mężczyzn to istotny temat. Wiele już w tym zakresie zostało osiągnięte, jednak ciągle są obszary, gdzie kobiety są traktowane gorzej niż mężczyźni. Ciągle mniej zarabiamy, w większym stopniu zagraża kobietom ubóstwo, trudniej kobietom rozwijać karierę naukową czy biznesową. Sprawozdanie Parlamentu zauważa te problemy i podkreśla konieczność wprowadzenia konkretnych działań, które zapewnią równy udział mężczyzn i kobiet w rynku pracy i edukacji.

Żałuję niestety, że nie mogłam poprzeć tej propozycji – głosowałam przeciwko sprawozdaniu, gdyż w jego treści pojawiły się zapisy dotyczące upowszechniania aborcji w Unii Europejskiej. Po pierwsze, kwestie te należą do wyłącznych kompetencji państw członkowskich. Po drugie, kwestia niechcianych ciąż jest dużym problemem, jednak nie możemy wprowadzać przepisów, które będą traktowały aborcję jako darmowy środek antykoncepcyjny. Nie mogę również zgodzić się, aby aborcja zwalniała od myślenia o konsekwencjach i obowiązkach związanych z rozpoczęciem życia seksualnego. Uważam, że życie człowieka zasługuje na więcej.

 
  
MPphoto
 

  Tiziano Motti (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, oggi abbiamo inteso rafforzare il ruolo della donna nella nostra comunità.

Questa risoluzione ha molti punti che mi trovano ovviamente concorde e devo dire che molti assorbono la mia attività politica personale, soprattutto se parliamo dell'accesso al mondo del lavoro e della tutela delle donne da qualsiasi forma di violenza.

Tuttavia, non posso non evidenziare che questa risoluzione è diventata anche un minestrone in cui un abile cuoco ha tentato di cucinare – anzi, ha cucinato – ingredienti molto diversi. Mi spiego meglio: si è parlato di violenza, di tutela contro la violenza e si è messo poi in un'unica riga la contraccezione e l'interruzione di gravidanza, l'aborto, due temi che sono in realtà molto distanti e sui quali devono essere fatte riflessioni molto diverse. Sull'aborto, per esempio, si richiama l'attenzione e la riflessione sulla sacralità della vita.

Questa scelta non mi ha permesso di votare positivamente la risoluzione e mi sono dovuto astenere. Credo che questa fine strategia per ottenere un consenso politico e anche mediatico non faccia il reale interesse delle donne europee.

 
  
MPphoto
 

  Siiri Oviir (ALDE). - Härra president! Mina vastupidi eelkõnelejatele olin nende 381 saadiku hulgas – ja see on 10 korda suurem kui naiste õiguste komisjoni liikmete arv –, nende hulgas, kes toetasid selle eelnõu vastuvõtmist aktina. Võrdõiguslikkus, võrdsed võimalused ja tasakaalustatus sugude vahel igapäevaelus on tegelikult ju meie kõigi huvides. Naiste ja meeste võrdõiguslikkus ei ole ju mitte eesmärk iseeneses, vaid eeltingimus Euroopa Liidu üldeesmärkide saavutamiseks, oma potentsiaali ratsionaalseks ärakasutamiseks.

See, et me täna juba 40 aasta vältel sellest räägime, annab tegelikult ju tunnistust sellest, kui keeruline ja mitmetahuline on see teema, kuidas nende küsimuste lahendamine vajab integreerunud poliitikat. Ja vähe on tegelikult järjekordse paberil strateegia vastuvõtmisest, seetõttu tahan ma rõhutada, mis oli rõhutatud ka raportis, rakenduse ja järelevalve üliolulisust.

 
  
MPphoto
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Také jsem nehlasovala pro tuto kontroverzní a nevyváženou zprávu pana Tarabelly o rovnosti mezi muži a ženami, a je mi líto, že kromě poslanců Evropské lidové strany pro ni 381 kolegů dokázalo zvednout ruku. Asi to nečetli. V řadě návrhů totiž zasahuje do výlučných pravomocí členských států, zejména pokud jde o jejich pro rodinnou politiku a eticky citlivá témata. Navíc copak opravdu také chtějí zřídit a financovat nějakou novou instituci pro monitorování násilí na ženách v Unii? Copak neví, že Unie má nástroje, úřad i legislativu pro dohled nad dodržováním lidských práv, a to mužů i žen? Copak věří tomu, že potřebujeme chartu práv žen vedle již existující a závazné Listiny základních práv všech evropských občanů? Zpráva se navíc odvolává i na tzv. barcelonské cíle, ačkoliv jsou v rozporu s doporučeními odborníků, protože kojenci a batolata v tomto věku potřebují rodinnou celodenní péči, a nikoliv odkládat do jeslí na doporučení z Barcelony. Jesle mají být jenom nejnutnějším východiskem. Doporučení ve zprávě sice nejsou závazná, ale lidská hloupost je nakažlivá, a proto by takové věci Parlament neměl podporovat. Chybělo jen 75 hlasů a oceňuji, že 253 lidovců proti tomu zvedlo ruku.

 
  
MPphoto
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, the Treaty of Rome contains one sentence on this subject. It says, ‘men and women shall be given equal pay for equal work’. Now, that sounds pretty straightforward. We all think we understand what that means.

But what has happened in the subsequent decades is that, through a process of judicial activism, the European Court has progressively extended the meaning of that phrase beyond anything that a reasonable person would assume. First, it defined ‘equal pay’ as meaning equal pension rights and equal holidays and so on. Then it defined ‘equal work’ as being work of equivalent value. How is an employer supposed to judge that? Is it a question of how hard it looks like someone is working? Do they have to factor in the availability of suitably qualified applicants? Then, in the South-West Trains case in Britain, it was extended to look at the rights of spouses of same-sex unions. Now we are talking about reproductive rights.

There is an argument for all of these things. You can take the view that the state ought not to regulate contracts between employers and employees or you can take the view that we need this legislation. But, whichever side you are on, surely that is an argument that ought to be had by elected representatives who we can vote for and vote against. It is outrageous for them to be imposed on us by a court. A court with a mission is a menace; a supreme court with a mission is a tyranny.

 
  
MPphoto
 

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). - Panie Przewodniczący! Skrzydlewska – również bardzo trudne nazwisko, ale już się przyzwyczaiłam, że mało kto jest je w stanie poprawnie wypowiedzieć.

Podczas dzisiejszej tury głosowań głosowaliśmy nad sprawozdaniem dotyczącym równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej w 2009 roku. Jednakże pomiędzy zapisami odnoszącymi się do problemów związanych z dyskryminacją kobiet i ich trudniejszą sytuacją na rynku pracy znalazły się tam zapisy wzywające państwa członkowskie do umożliwienia powszechnego dostępu do aborcji oraz usług związanych ze zdrowiem reprodukcyjnym i rozrodczym. Zwracam uwagę, że rozstrzyganie o kwestiach aborcji znajduje się w kompetencjach poszczególnych państw członkowskich. Dlatego w głosowaniu końcowym byłam przeciwko sprawozdaniu, gdyż uważam, że walcząc o prawo do równego traktowania kobiet i mężczyzn, nie powinniśmy uzależniać go od wyborów związanych ze sferą seksualną.

 
  
MPphoto
 
 

  Bernd Posselt (PPE). - Herr Präsident! Ich bin sehr froh, dass wir Christdemokraten von der EVP-Fraktion gegen diesen fürchterlichen ideologischen Bericht gestimmt haben, den Sozialisten, Kommunisten, Grüne und auch massiv Liberale hier im Haus durchgesetzt haben. Es ist ein Anschlag auf das Lebensrecht ungeborener Kinder und ein Anschlag auf das Subsidiaritätsprinzip. Ich bin vor allem entsetzt über die Art und Weise, in der die Liberalen sich hier zum Handlanger der Linken gemacht haben und ebenfalls gegen das Subsidiaritätsprinzip vorgegangen sind.

Diese Art von Berichten schadet uns in der Akzeptanz bei der Bevölkerung, sie schadet uns in der Akzeptanz bei den Kandidatenländern. Auch gewisse ideologische Elemente bei Kroatien und Mazedonien in den Fortschrittsberichten schaden uns. Deshalb müssen wir den Menschen klar sagen, was der aquis communautaire ist, den ich voll und ganz befürworte, was die Zuständigkeiten der EU sind und was gefährliches ideologisches Beiwerk ist. Um das Bild des italienischen Kollegen aufzugreifen: Wir sind selbstverständlich für die Suppe, aber gegen das Zyankali in der Suppe.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0069/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Daniel Hannan (ECR). - Mr President, let me tell you the story of two African countries. In 1978 Kenya banned the hunting of elephants and that decision was followed by an almost total destruction of elephant herds in Kenya. Round about the same time – in 1979 – Rhodesia, as it was still called, made elephants the property of whoever’s land they were roaming on. Result – explosion of elephant numbers.

We in this House do not think of the elephant in the way that the African does. We are not threatened by it; it does not trample our crops; it does not destroy our villages; and it does not damage human health. The only way to prevent local populations from doing the logical thing, which is to eliminate a dangerous menace, is by giving them an incentive in treating it as a renewable resource. This, of course, is what Rhodesia – now Zimbabwe – successfully did. Environmental policy should recognise the basic Aristotelian wisdom that that which nobody owns, nobody will care for.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0067/2010

 
  
MPphoto
 

  Romana Jordan Cizelj (PPE). - Sem za članstvo Hrvaške v Evropski uniji, vendar pa se to ne sme zgoditi na račun vitalnih nacionalnih interesov Slovenije. Tu govorim seveda o meji med Slovenijo in Hrvaško, ki ni nek abstrakten pojem, temveč je povezana s konkretnimi usodami ljudi.

Tu, v Strasbourgu, je Evropski parlament pozval slovenski parlament, naj čim prej ratificira arbitražni sporazum. Seveda s tem posegamo v pristojnosti slovenskega parlamenta. Druga stvar pa je, ki me zanima, ali se je kdo vprašal, zakaj v Sloveniji še ni prišlo do ratifikacije. In povedati vam moram, da so se v avgustu leta 2007 vse parlamentarne stranke izrekle, da mora biti rešitev v skladu z načelom pravičnosti.

In sprašujem se, seveda, kaj bi naj bilo s tem načelom narobe, ali mu sploh kdo lahko nasprotuje. Vendar pa ga žal v tem arbitražnem sporazumu ni. In zaradi tega, ker resolucija Evropskega parlamenta tega načela ne odseva, sem tudi sama glasovala proti.

 
  
MPphoto
 
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Ráda jsem dnes podpořila zprávu o klíčovém pokroku Chorvatska v přípravě na vstup do Unie. S Chorvaty pojí české občany dlouhodobé vztahy, desetitisíce rodin každoročně navštěvují tuto zemi a mají tam přátele. A proto je pro nás ta zpráva skvělá, protože dokladuje, že napřesrok již bude Chorvatsko moci být členskou zemí. Věřím, že ratifikační proces přístupové smlouvy nenaruší nějaké vnitronárodní politikaření uvnitř sedmadvacítky, které provázelo Lisabonskou smlouvu, a také věřím, že parlamenty Slovinska a Chorvatska naleznou dobré řešení pro své hraniční spory.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0065/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Pane předsedo, také budu stručná. Je to totiž další dobrá zpráva pro Balkán, že i Makedonie úspěšně kráčí na cestě ke splnění politických kritérií, která jsou podmínkou pro zahájení přístupových jednání a také pro bezvízový režim s Unií. Přispěly k tomu nedávné volby. Jasně ukázaly, že občané v této zemi si přejí sdílet mezinárodní standardy a mírové soužití. A věřím, že se demokratickým institucím podaří zesílit jednání s Řeckem o přijatelném řešení v problémových oblastech.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0068/2010

 
  
MPphoto
 

  Zuzana Roithová (PPE). - Opět budu velmi stručná. Chci říct, že jsme přijali velmi upřímnou zprávu o tom, jak Turecko odpovědně mění své zákonodárství podle modelu EU, ale i o tom, že politická kritéria v oblasti lidských práv, zejména ve vztahu k ženám a náboženským menšinám, dosud neplní, stejně jako neřeší kyperskou otázku. Přesto většina z evropských poslanců před lety podpořila zahájení přístupových jednání. Vítám, že Turecko kráčí směrem k demokracii a k Evropě, ale znovu připomínám, že by bylo bývalo pro hospodářské vztahy lepším řešením uzavření privilegovaného partnerství než přísliby o vstupu sedmdesátimilionového Turecka. Bylo by to upřímnější i s ohledem na to, že se obávám, že v referendu by přístupová smlouva stejně v budoucnosti neprošla.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Posselt (PPE). - Herr Präsident! Ich bin froh, dass unser Haus mit großer und klarer Mehrheit die Versuche von Rot-Grün abgelehnt hat, uns auf das Ziel einer Vollmitgliedschaft der Türkei festzulegen. Der Prozess muss offen bleiben, und ich würde noch klarer sagen, dass er unverzüglich in Richtung eines maßgeschneiderten Spezialstatus oder einer privilegierten Partnerschaft umgesteuert werden soll.

Die Türkei ist kein europäisches Land, aber sie ist unser wichtigster Partner am Rand Europas. Deshalb wollen wir so viel Zusammenarbeit wie möglich, aber – um dem Kollegen Kreissl-Dörfler zu antworten, der das vorhin aufgeworfen hat – ohne Mitgliedschaft der Türkei in den europäischen Institutionen, ohne volle Freizügigkeit, aber mit einer engen wirtschaftlichen und politischen Kooperation. Das ist eine sehr präzise Vorstellung, und ich glaube in der Tat, dass diese Vorstellung auch eine Chance hat, durchgesetzt zu werden, denn weder in der Türkei noch in der Europäischen Union wird es eine Mehrheit für eine Vollmitgliedschaft geben. Deshalb wäre es vernünftiger, sich nicht länger damit zu verzetteln, sondern sich ganz auf das Ziel der Partnerschaft zu konzentrieren.

 
  
MPphoto
 

  Miroslav Mikolášik (PPE). - Každá krajina, ktorá sa usiluje vstúpiť do Európskej únie, musí nielen formálne spĺňať, ale sa aj vnútorne stotožňovať s minimálnymi požiadavkami v oblasti demokracie a rešpektovania ľudských práv.

Turecko má podľa správy o pokroku za rok 2009 pred sebou ešte veľmi dlhú cestu. Zaviazalo sa síce k reformám, dobrým susedským vzťahom a postupnému približovaniu normám a hodnotám Európskej únie, avšak už štvrtý rok neimplementuje ustanovenia vyplývajúce z Dohody o pridružení medzi Európskym spoločenstvom a Tureckom.

Považujem za neprípustné, aby sa uvažovalo o členstve krajiny, v ktorej sú porušované práva žien, sloboda vierovyznania, zmýšľania a prejavu, kde je tolerované mučenie, diskriminácia a korupcia a armáda pokračuje v zasahovaní do politického života a zahraničnej politiky. Jednou z reforiem by mala byť aj reforma volebného systému znížením desať percentnej hranice, aby sa zabezpečila lepšia pluralitná demokracia.

 
  
  

Dichiarazioni di voto scritte

 
  
  

Relazione: David Casa (A7-0008/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Sophie Briard Auconie (PPE), par écrit. – Le rapport de David Casa sur le régime commun de taxe sur la valeur ajoutée en ce qui concerne les règles de facturation a été voté à une très large majorité, dont j'ai fait partie. Il permet en effet de simplifier les règles en matière de facturation dans le domaine de la TVA grâce à une harmonisation accrue des exigences européennes et à une généralisation de la facturation électronique. L'entrée en vigueur de cette directive permettra donc de réduire les charges administratives pesant sur les entreprises et de contribuer à lutter contre la fraude à la TVA.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Esta proposta consiste na criação, a título facultativo e com um carácter experimental, de um sistema de autoliquidação ao fornecimento ou prestação de certos bens e serviços que apresentam um risco de fraude. Isto porque, segundo a Comissão Europeia, os casos de fraude com o IVA permanecem significativos, tendo também a Comissão a informação sobre alegados casos de fraude relacionados com a troca de licenças de emissão de gases com efeito estufa.

Com base nesta informação, o relatório do PE propõe que os Estados-Membros que optarem pela aplicação deste sistema obrigatoriamente o façam precisamente para o sistema de comércio de licenças de emissão de gases com efeito estufa.

Consideramos que pode ter interesse o carácter experimental desta proposta e, por isso, apoiamos as alterações que o PE introduziu, designadamente a proposta de um relatório que "avalie a eficácia global da medida de aplicação do mecanismo e a relação custo-benefício da medida, a fim de determinar se será pertinente uma prorrogação ou um alargamento do seu âmbito".

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − This report deals with important issues relating to fraud, including in the field of greenhouse gas emissions. The Commission must report on the effectiveness of the reverse charge mechanism with a view to establishing whether it would be appropriate to extend the mechanism elsewhere.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. A aprovação da Directiva 2006/112/CE já tinha sido um passo importante na luta à evasão fiscal. No entanto, apesar dos méritos, já não era suficientemente eficaz para fazer face à chamada "fraude carrossel" no IVA. Esta fraude fiscal é responsável por grande percentagem da perda de receita fiscal que se verifica nos Estados-Membros e tem sido das mais utilizadas. Neste momento de crise económica, em que o combate à fraude fiscal é ainda mais importante dada a gravidade da fuga de receitas, todos os esforços para a combater são essenciais e têm um importante impacto não apenas na resposta à actual conjuntura de crise internacional, mas também na possibilidade da prossecução de relevantes politicas sociais.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − L'idea alla base della proposta della Commissione europea mi ha visto tra i primi fautori.

In seno alla commissione per i problemi economici e monetari abbiamo analizzato e in parte migliorato il documento della Commissione. Concordo con il relatore, in particolare, sulle precisazioni che sono state apportate relativamente all'applicazione facoltativa del meccanismo dell'inversione contabile e agli obblighi di comunicazione. Gli Stati membri, infatti, dovrebbero avere la facoltà di scegliere tra l'obbligo di comunicazione puntuale per ciascuna operazione o quello di comunicazione globale per tutte le operazioni.

La proposta in esame rafforza la sicurezza delle quote ETS rispetto ai truffatori, riducendo al tempo stesso le formalità amministrative per le imprese oneste.

Ritengo, infine, che il Parlamento debba essere pienamente informato dei risultati di una tale applicazione temporanea del meccanismo dell'inversione contabile.

 
  
MPphoto
 
 

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik heb met heel veel overtuiging voor het verslag van collega David Casa gestemd. Als eerste ondervoorzitter van de commissie begrotingscontrole en als rapporteur van een in september 2008 aangenomen verslag over BTW-fraude heb ik steeds gepleit voor een efficiënte bestrijding van BTW-fraude omdat het een groot probleem vormt voor de inkomsten van de lidstaten en de correcte werking van de interne markt. Een vaak voorkomende en bijzonder zware vorm van deze fraude is de zogeheten BTW-carrouselfraude. Men schat het totaal aan niet-geïnde inkomsten jaarlijks tussen de 20 en 100 miljard euro. Dat is een immense som, die zeker in tijden van economische crisis nuttig zou kunnen worden ingezet.

Criminelen, actief in deze sector, zijn bijzonder inventief. Onlangs werd duidelijk dat ze ook actief zijn in het kader van de emissiehandelregeling. De overdrachten van emissierechten tussen belastingplichtigen binnen de ETS, die uitsluitend op elektronische wijze geschieden, worden beschouwd als dienstverlening en zijn belastbaar op de plaats waar de ontvanger gevestigd is. De handelaars kopen koolstofkredieten aan van BTW-vrije bronnen in andere lidstaten en verkopen ze aan bedrijven in hun lidstaat tegen een prijs inclusief BTW. Ploffers dragen de BTW niet af aan de schatkist. Dit soort criminaliteit bestrijden is cruciaal.

 
  
MPphoto
 
 

  Viktor Uspaskich (ALDE), raštu. − Sveikintinas atvirkštinio apmokestinimo PVM sistemos taikymas. Bet aš įžvelgiu jame klaidą. Pvz., subjektas A pardavė subjektui B. Subjektas B padavė subjektui C. Subjektas C – galutiniam vartotojui, arba PVM nemokėtojui. Tuo tarpu subjektas A nemoka PVM, nes jis – ne galutinis pardavėjas. Ir tik galutinę prekę vartotojui parduodantis subjektas C sumoka PVM. Esmė ta, kad subjektas B lieka iš viso neapmokestintas nors jo verslo esmė: nupirkti pigiau – parduoti brangiau. Todėl siūlytina, kad subjektas B nuo kainų skirtumo sumokėtų PVM į valstybės iždą. Šioje schemoje visur yra pliusai, išskyrus vieną dalyką: į valstybės iždą dėl PVM grąžinimo nesikreips niekas, bet jeigu subjektas C bus sukčius, tai jis tiesiog nesumokės PVM kaip galutinis pardavėjas. Vadinasi, taikant atvirkštinę PVM mokėjimo schemą, minusinio balanso nebus, nes niekas nesikreips dėl PVM grąžinimo ir, manau, administruoti šitą schemą bus irgi lengva, kadangi prekių kainų skirtumą labai lengvai galės atskleisti valstybinės mokesčių inspekcijos. Jeigu aš klystu, būtų malonu gauti raštišką atsakymą dėl savo siūlomos schemos tinkamumo ar netinkamumo.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – La résolution vise la modification de la directive TVA 2006/112/CE du Conseil pour permettre l’application temporaire du mécanisme d’autoliquidation afin de contrer les fraudes qui touchent les échanges de certificats d’émissions et les opérations portant sur ces certains biens sensibles à la fraude. La fraude fiscale représente un problème important pour le bon fonctionnement du marché intérieur et menace les recettes fiscales des États membres. C’est pourquoi plusieurs d’entre eux ont demandé de pouvoir lutter contre les mécanismes frauduleux au moyen d’un système d’autoliquidation ciblé sur certains secteurs sensibles à la fraude et sur certains biens. La forme de fraude la plus courante consiste en ce qu’un fournisseur immatriculé à la TVA facture des livraisons de biens avant de disparaître sans acquitter la TVA due sur ces livraisons, mais en laissant à l’acquéreur (lui aussi assujetti) une facture valide permettant à ce dernier de déduire la taxe. Les ministères nationaux de finances ne perçoivent donc pas la TVA due sur les livraisons concernées et il doit restituer à l’opérateur suivant de la chaîne la TVA en amont payée par celui-ci. L'Etat membre perd donc deux fois. C'est pourquoi j'ai voté en faveur de la résolution législative.

 
  
  

Relazione: Lambert van Nistelrooij (A7-0048/2009)

 
  
MPphoto
 
 

  Elena Oana Antonescu (PPE), în scris. − Asigurarea accesului la locuinţe a cetăţenilor, în special a celor vulnerabili, din comunităţile care se confruntă cu sărăcia extremă şi marginalizarea, trebuie să fie o preocupare de bază societăţii noastre, iar sprijinul financiar din partea fondurilor structurale poate contribui semnificativ la eforturile depuse de autorităţile naţionale pentru a rezolva această problemă. Atât Parlamentul European, cât şi Consiliul au cerut Comisiei Europene în repetate rânduri să acţioneze în favoarea promovării incluziunii acestor comunităţi. Prin votul exprimat astăzi am obţinut un nou regulament, modificat, care va permite tuturor celor 27 de state membre să folosească bani din Fondul European de Dezvoltare Regională (FEDER) pentru renovarea sau înlocuirea locuinţelor din comunităţile marginalizate, venind în acest fel în sprijinul categoriilor celor mai defavorizate ale societăţii.

 
  
MPphoto
 
 

  Mara Bizzotto (EFD), per iscritto. − Devo rilevare che nella relazione manca un’indicazione di massima dei destinatari degli eventuali provvedimenti: si fa riferimento al concetto di "comunità emarginate", ma non si precisa il contenuto di un´espressione che, anche solo sociologicamente, può assumere molteplici definizioni. Gli unici riferimenti -peraltro già nella proposta della Commissione- riguardano le comunità rom. Che nella relazione si chieda che il riferimento ai rom non sia ostativo di interventi verso altre categorie socialmente emarginate, non offre alcuna garanzia che della parte di FESR da destinarsi alle politiche abitative possano giovarsi altri soggetti "socialmente emarginati" sulla base di situazioni di particolare difficoltà economica, lavorativa e familiare. Infine, secondo la relazione presentata al Parlamento sarebbe da attribuirsi alla Commissione Europea la facoltà di determinare i criteri in base ai quali parte del FESR potrà assegnarsi agli interventi a favore delle comunità emarginate: tale disposizione pare concedere esclusivamente alla Commissione un largo margine di discrezionalità nel determinare i suddetti criteri; da questi criteri dipenderanno di fatto la portata e la sostanza del provvedimento, in una fase in cui il Parlamento non avrà prevedibilmente modo di agire ed esprimersi. In attesa del futuro seguito parlamentare della relazione, e trattandosi della prima lettura, mi astengo dal voto.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Pritariu šiam pagrindų susitarimui, nes Europos Parlamento ir Europos Komisijos bendradarbiavimas yra ypatingai svarbus stiprinant Europos Sąjungos tvarumą ir darbo efektyvumą. Pagal šį susitarimą Europos Parlamentui pateikus prašymą dėl įstatymo kūrimo, Europos Komisija privalės per mėnesį atsakyti, o per metus paruošti atitinkamą Europos Sąjungos įstatymą. Jei Europos Komisija atsisakys ruošti paprašytą teisės aktą, ji turės savo sprendimą išsamiai pagrįsti. Iki šiol Europos Sąjungos įstatymus inicijuoti galėjo tik Europos Komisija, tačiau Lisabonos sutartyje numatyta, kad Europos Parlamento dauguma turi teisę kurti Europos Sąjungos įstatymus. Parlamentas ir Komisija glaudžiai bendradarbiaus ankstyvoje pakopoje visais atvejais, kai piliečiams ėmusis iniciatyvos pateikiami teisėkūros iniciatyvos prašymai. Pasirašant tarptautines sutartis Europos Parlamento ekspertai bus taip pat įtraukiami į diskusijų sudėtį. Susitarime Parlamentui bus suteikta teisė kaip stebėtojui dalyvauti kai kuriose Europos Sąjungos tarptautinėse derybose, taip pat teisė gauti daugiau informacijos apie tarptautines sutartis.

 
  
MPphoto
 
 

  Carlos Coelho (PPE), por escrito. É com satisfação que voto favoravelmente a esta alteração ao FEDER, no sentido de alargar o seu âmbito de aplicação às intervenções no sector da habitação a favor das comunidades marginalizadas em todos os Estados-Membros. Até ao presente, as intervenções no sector da habitação apenas poderiam ocorrer no âmbito de operações de desenvolvimento urbano sob a forma de renovação das habitações. Tal critério é, no meu entender, descabido e discriminatório visto que, tal como acontece em Portugal, a maioria destas famílias vive em áreas rurais em abrigos. São estes os que mais precisam e não podem ser excluídos por motivos geográficos. Congratulo a alteração feita pelo PE que reforça assim a coesão territorial.

Acresce que, ao invés da proposta inicial da Comissão que restringia o acesso da presente proposta apenas aos novos Estados-Membros, este novo regulamento amplia o âmbito de aplicação a todos os Estados-Membros, evitando-se assim uma discriminação sem sentido entre as famílias marginalizadas europeias. Trata-se de um problema global que afecta milhares de famílias em toda a Europa! Em Portugal, a situação reveste especial gravidade face à crise económica que o país atravessa e a situação de pobreza que grassa em muitas destas famílias.

 
  
MPphoto
 
 

  Proinsias De Rossa (S&D), in writing. − I support this report which extends eligibility of housing interventions in marginalised communities to the European Regional Development Fund (ERDF). Under the new rules, all Member States will be able to avail of such EU funding to improve the conditions of marginalised households previously on available to Member States which joined since 2004. Physical degradation of housing stock denies its occupants the right to decent living conditions and is a major obstacle to integration and social cohesion. This regulation will allow for housing renovation projects to draw on the ERDF but, in order to counter segregation risks, these initiatives must be part of a wider social integration framework in the fields of health, education and social affairs.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Pretende a Comissão Europeia alterar as regras do Regulamento FEDER (Fundo Europeu de Desenvolvimento Regional) de modo a permitir que os novos Estados-Membros possam utilizar estes fundos para intervenções no sector da habitação a favor de comunidades marginalizadas residentes em áreas rurais.

Esta alteração aplica-se apenas aos novos Estados-Membros, os quais, não podemos esquecer, têm grandes comunidades migrantes marginalizadas nos seus territórios, a viver nas zonas rurais, justificando-se, assim, a aprovação de um regime excepcional no Regulamento FEDER.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. Face à luta contra a pobreza e à melhoria das condições de vida dos sectores da população mais desfavorecidos, cuja situação de debilidade se encontra fortemente agravada pela profunda crise dos últimos anos, a União Europeia tem a obrigação de assegurar e incentivar políticas continuadas para a inclusão social. Para além do problema de salubridade, a deterioração das condições de habitabilidade agrava e, muitas vezes, provoca riscos de segregação e marginalização. As condições de habitabilidade são determinantes para a auto-estima e a valorização social de qualquer cidadão, pelo que, a par da educação, da saúde e do emprego, assumem um papel decisivo para a construção, o desenvolvimento e a solidificação de um projecto de vida sustentável, seja a nível individual ou familiar.

Apela-se, no entanto, a que se salvaguardem estratégias de intervenção na União Europeia que recusem qualquer distinção de género, raças ou etnias. Para uma Europa social mais equilibrada é igualmente necessário que se evite o nascimento e a expansão de guetos ou zonas facilmente conotadas com uma determinada comunidade mais desfavorecida ou marginalizada. Exige-se ainda que as políticas de inclusão se dirijam aos que mais precisam sem fazerem qualquer tipo de distinção entre os cidadãos europeus.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − This regulation allows Member States to use the European Regional Development Fund in an integrated and sensible way. By making existing money available for marginalised communities, many of whom are in rural areas and shelters and could not benefit under previous rules, this new regulation will contribute significantly towards the Economic Recovery Plan for Europe.

 
  
MPphoto
 
 

  Erminia Mazzoni (PPE), per iscritto. − Espongo qui le ragioni che mi hanno portata votare in favore dei seguenti emendamenti. Innanzitutto ho creduto che fosse necessario allargare il perimetro geografico della proposta all'intera UE-27, poiché i problemi ai quali intendiamo ovviare attraverso il presente regolamento sono riscontrabili in tutta l'Unione europea. Pertanto non se ne comprende la limitazione ai soli nuovi Stati membri UE-12. In secondo luogo, ho creduto giusto di ripristinare la precedente versione della parte finale dell'articolo 7 ("the Commission shall adopt", invece di "may adopt"), affinchè la Commissione continui a svolgere la funzione originariamente assegnatale dal regolamento nel campo della valutazione e fissazione di criteri per gli interventi, al fine di garantire efficacia e del valore aggiunto della politica, anche in considerazione del suo costo.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – La situation du logement est critique dans l’Union européenne. C’est d’une politique européenne du logement digne pour tous dont nous avons besoin, d’une politique européenne contraignante et ambitieuse en matière de logement social. Il était, c’est certain, primordial que le Parlement se prononce pour la rénovation des logements insalubres et le remplacement des bidonvilles par des logements dignes. Mais il est tout aussi primordial et urgent que l’Union européenne fasse de l’accès à un logement digne un droit fondamental pour tous. Elle en a le devoir et les moyens. L'Union européenne ne peut accepter de devenir une zone en voie de sous-développement social.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. A aprovação deste relatório é muito importante, pois vem introduzir uma alteração ao FEDER, para auxiliar a generalidade dos marginalizados, independentemente de residirem ou não em centros urbanos.

 
  
MPphoto
 
 

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. − Am votat în favoarea acestui raport şi doresc să subliniez că sunt binevenite astfel de reevaluări periodice ale textelor care reglementează utilizarea fondurilor europene. Multe dintre restricţiile prevăzute de aceste regulamente nu mai sunt adaptate situaţiei economice şi sociale actuale, care face necesare noi forme de intervenţie. Un alt exemplu în acest sens este relaxarea condiţiilor de utilizare a fondurilor FEDER pentru sporirea eficienţei energetice a locuinţelor, aprobată de Parlament în primăvara anului trecut.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − L'attuale crisi economica mondiale rappresenta per l'Unione europea una sfida difficile, che richiede, nelle sue politiche, risposte rapide, flessibili ed efficaci.

Con le sue risorse finanziarie complessive di 347 miliardi di euro per il periodo di programmazione 2007-2013, la politica europea di coesione è la maggiore fonte di investimenti nell'economia reale, in grado di aiutare l'Europa e le sue regioni a riprendersi dalla crisi e a ritrovare fiducia e ottimismo.

Concordo con l'esigenza di trattare la questione degli alloggi per le comunità emarginate nel contesto di una modifica del regolamento FESR. Poiché le disposizioni vigenti non possono applicarsi alle comunità emarginate, la modifica proposta viene a colmare una lacuna nella legislazione, al fine di affrontare in maniera più appropriata il problema delle precarie condizioni di vita di queste popolazioni.

Questo provvedimento rispetta il principio di sussidiarietà, ampliando le possibilità a disposizione degli Stati membri per fornire sostegno a interventi in materia di alloggi riguardanti le comunità emarginate, nel modo da essi ritenuto più appropriato e mantenendo nel contempo l'approccio integrato quale condizione minima per l'attuazione dell'intervento.

 
  
MPphoto
 
 

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, mi congratulo con il collega van Nistelrooij per l'ottimo testo proposto, che è stato ulteriormente migliorato attraverso i numerosi emendamenti presentati in commissione REGI che hanno permesso di estendere questa misura all'insieme dei paesi membri dell'Unione europea.

Il testo odierno permetterà di trasformare in realtà i sogni di tante persone che desiderano avere una casa. Sono certo che così facendo mostreremo ai cittadini la capacità del Parlamento di trovare soluzioni alle sfide poste dall'apertura delle frontiere e dalla libera circolazione delle persone. È per tale ragione che voterò a favore della relazione.

 
  
MPphoto
 
 

  Maurice Ponga (PPE), par écrit. – Je me félicite de l’adoption ce mercredi, à une large majorité (558 voix pour et 57 voix contre), du rapport de M. Van Nistelrooij. En adoptant ce rapport, le Parlement envoie un message fort aux citoyens en répondant aux préoccupations sociales relayées notamment par EUROCITIES. Le rapport prévoit la possibilité d'utiliser le Feder pour la rénovation et le remplacement de bâtiments existants ainsi que pour des constructions neuves en faveur des communautés marginalisées en milieu rural ou urbain, et cela dans chacun des 27 États membres.

Cette extension à tous les Etats membres, et non plus seulement aux 12 États ayant adhéré en 2004 et 2007, offre des solutions aux problèmes de logements insalubres que vivent certaines communautés marginalisées, et ce dans toute l'Union. Une approche intégrée et durable au niveau de l'Union européenne pourra ainsi être mise en place. De plus, cette extension s'inscrit parfaitement dans l'objectif de l'Année européenne 2010 dédiée à la lutte contre la pauvreté et l'exclusion sociale. Je suis heureux que le Parlement ait voté ces modifications et j’espère que les régions concernées trouveront là un outil pertinent pour régler un problème urgent et fondamental pour ces communautés.

 
  
MPphoto
 
 

  Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE), par écrit. – J'ai soutenu ce rapport depuis le début - notamment pour en élargir le périmètre d'intervention à tous les pays de l'UE - qui permet l'utilisation, par les 27, du FEDER pour financer la construction de logements neufs en faveur des communautés marginalisées, mais aussi la rénovation et le remplacement de bâtiments existants.

Dans un contexte de crise économique majeure, qui ébranle l'Europe et touche tous les Etats membres, les problèmes de logement se sont encore aggravés. L'Union Européenne devait intervenir, et utiliser tous les outils à sa disposition, pour venir en aide aux mal-logés et particulièrement aux communautés marginalisées qui ne pouvaient bénéficier des fonds du FEDER auparavant.

Grâce aux amendements que les députés de la Majorité présidentielle ont déposés en commission REGI, l'éligibilité du Fonds ne concerne pas seulement les nouveaux pays membres de l'UE, mais bien l'ensemble des 27, qui sont tous confrontés aux mêmes difficultés. Les régions concernées pourront remplacer les habitations insalubres des communautés socialement exclues, et développer des solutions globales, intégrées et durables à leurs problèmes de logements.

Ce rapport donne à l'UE un moyen concret d'aider ses citoyens. Puisse-t-il être un pas de plus vers une Europe sociale et proche des peuples.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. O relatório que hoje aprovámos altera o regulamento do Fundo de Desenvolvimento Regional, estendendo a sua utilização no sector da habitação em benefício de comunidades marginalizadas, já que, actualmente, este fundo pode apenas ser atribuído no contexto de iniciativas de desenvolvimento urbano. As alterações que propus, junto com outros colegas, e que foram hoje confirmadas em plenário, vão permitir que os antigos Estados-Membros, e não apenas os novos tal como previa a proposta original da Comissão, possam também beneficiar do FEDER para esta nova possibilidade de financiamento.

Procurei, assim, que não se abrisse um precedente, que considero perigoso, e que excluiria os antigos Estados-Membros, nomeadamente Portugal, desta, e possivelmente de outras utilizações adicionais das ajudas comunitárias. Reitero que a antiguidade da adesão à União Europeia não deve ser um critério para a alocação de fundos estruturais e que a Política de Coesão pós 2013 deve continuar a basear-se no princípio da solidariedade visando a coesão territorial, crucial para as regiões ultraperiféricas como a Madeira. Deve ainda ter em vista mais flexibilidade, simplicidade e transparência e uma orientação para resultados que premeie, em vez de castigar, aquelas regiões que se têm mostrado exemplares na utilização das ajudas comunitárias.

 
  
MPphoto
 
 

  Viktor Uspaskich (ALDE), raštu. − Siekiant pagerinti Europos Sąjungos lėšų įsisavinimą pastatų, gyvenamųjų būstų renovavimui, ir atsižvelgiant į nacionalinių valstybių praktiką bei kofinansavimo sunkumą, vertėtų pasiūlyti nacionalinėms vyriausybėms sukurti bendrą fondą, į kurį galėtų kauptis lėšos, dengiant kofinansavimą valstybės lėšomis. T. y., iki tol, kol kofinansavimas nebus padengtas iš valstybės, pastatų valdytojai ir būstų šeimininkai turi mokėti tą pačią absoliučią sumą, kurią mokėjo ir iki renovavimo. Priežastis ta, kad patalpų valdytojai ir būstų šeimininkai dažniausiai neturi galimybių ne tik padengti kofinansavimo iš savų pinigų, bet ir tam paimti iš banko paskolą. Sveikintinas kitas šios iniciatyvos punktas – nukreipti renovavimui skirtas lėšas į kaimo vietoves.

Dauguma privačių namų kaimuose yra šildomi autonomiškai, kas reiškia, jog už šildymą nėra mokama centralizuotai, todėl siūlytina nustatyti absoliučią mėnesinę sumą, kuri laikui bėgant galėtų padengti šio būsto kofinansavimą. Tai palengvintų nacionalinėms valstybėms teisiškai vykdyti kaimiškų būstų renovacijų kofinansavimą.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – Ce Règlement permet un soutien financier du FEDER aux interventions dans le domaine du logement en faveur des communautés marginalisées dans les nouveaux États membres. Une grande majorité de ces communautés vivent dans des zones rurales et dans des abris (dans les zones rurales comme urbaines). Ils ne peuvent bénéficier du soutien "FEDER". Les interventions dans le domaine du logement peuvent se faire dans le cadre d'opérations de développement urbain et sous la forme de rénovation de maisons existantes. Le soutien aux interventions dans le domaine du logement dans les zones rurales ou pour le remplacement d'habitations de qualité médiocre dans des secteurs urbains ou ruraux ne peut être éligible au FEDER. Pour éviter des discriminations injustifiées, les interventions ciblées sur les Roms ne devraient pas exclure d'autres groupes partageant des circonstances socio-économiques similaires. De plus, les interventions n’étant qu'une partie d'un problème complexe, elles devraient être traitées dans le cadre d'une approche intégrée multi-dimensionnelle, à définir au niveau national, avec des partenariats forts et prenant en compte les aspects relatifs à l'éducation, au social, à l'intégration, à la culture, à la santé, à l'emploi, à la sécurité, etc. L’objectif de la proposition est de fournir, dans le cadre d'une approche intégrée, des conditions de logement acceptables.

 
  
  

Relazione: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. A fraude e a evasão fiscal representam um atentado contra a construção de uma Europa mais justa, mais forte e mais equitativa, ao nível do desenvolvimento social e económico. As consequências tornaram-se ainda mais evidentes e gravosas neste período de grave crise económica e financeira, em que os orçamentos dos Estados-Membros ficaram particularmente debilitados e mais pressionados pela necessidade de investimentos públicos e despesas na área social. Note-se que a fraude fiscal na União Europeia se cifra em mais de 200 mil milhões de euros por ano, ou seja, mais de 2% do PIB.

No contexto do mercado aberto e da livre circulação de bens e pessoas, os mecanismos de controlo e fiscalização tornaram-se mais complexos, por força dos direitos inalienáveis de soberania de cada Estado-Membro. Para agravar a situação, agentes económicos sem escrúpulos e, em grande medida, incentivados por oportunidades de lucro fácil resultantes da crise económica recorrem a cada vez mais sofisticados e engenhosos mecanismos de incumprimento fiscal.

Esta proposta reforça a cooperação administrativa entre os Estados-Membros da União Europeia, no domínio da fiscalidade, onde o processo de integração europeia regista um claro desequilíbrio entre a legislação produzida e os mecanismos de controlo e fiscalização.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Temos dúvidas quanto à concretização da proposta que alarga o âmbito de aplicação da directiva, "passando a abranger qualquer tipo de imposições fiscais", bem como ao facto de ser "igualmente aplicável às contribuições obrigatórias para a segurança social devidas ao Estado-Membro ou a uma subdivisão do Estado-Membro, ou às instituições de segurança social regidas pelo direito público".

Discordamos que os funcionários de um Estado-Membro tenham competência para agir no território de outros Estados-Membros, pelo que nos parece minimamente correcta a proposta do PE de circunscrever essa questão apenas em caso de acordo entre os Estados-Membros.

Temos ainda dúvidas sobre a exigência de intercâmbio automático de informação quanto à vida fiscal das pessoas singulares, apesar de haver algumas referências à protecção de dados, sobretudo no relatório do Parlamento Europeu.

Estaremos atentos ao evoluir do tratamento destas questões.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − Whilst I believe that the EU's Member States should retain control over their own taxation systems, it is clear that there must be cooperation across the EU and indeed with third countries in order to counter tax evasion. I believe that the compromise agreed today will be a useful tool in combating fraud and evasion.

 
  
MPphoto
 
 

  Astrid Lulling (PPE), par écrit. – J'ai voté résolument contre le rapport Alvarez au sujet de la coopération administrative en matière fiscale, en regrettant que le combat pour les libertés citoyennes dont le Parlement se veut le fer de lance soit variable et inconsistant.

Qu’il s’agisse de l’introduction de scanners corporels ou de l’accord SWIFT avec les États-Unis, les défenseurs acharnés des libertés individuelles font entendre leur voix, quitte à créer des tensions diplomatiques.

Mais lorsqu'il s'agit de protection des données bancaires, le bien devient subitement le mal.

L'échange automatique tous azimuts, qui est à la base des rapports Alvarez et Domenici, c'est le scanner qui déshabille en toutes circonstances, c'est l'accord SWIFT à bien plus grande échelle encore.

Cette incohérence n'est même pas justifiable au nom de l’efficacité.

L’échange automatique de toutes les données de tous les non-résidents en Europe conduira à un flot de données ingérable. Le précédent en matière de fiscalité de l’épargne devrait nous alerter.

Et à ceux de mes amis qui s’inquiètent des dérives bureaucratiques que pourrait impliquer la mise en œuvre de cet échafaudage, je dis que la seule solution est de s’opposer sur le principe, plutôt que de s’étonner ensuite de ses conséquences funestes.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. Desde a anterior legislatura que o combate à fraude e à evasão fiscal tem sido uma prioridade da União Europeia, tendo sido adoptadas uma série de propostas legislativas nesse domínio. A cooperação administrativa no domínio da fiscalidade é um elemento fundamental da estratégia comum no combate à fraude e evasão fiscal. O combate eficaz à evasão e à fraude fiscal tem importantes consequências a três níveis: nos orçamentos nacionais, a perda de receitas importantes para a despesa pública de interesse geral, especialmente a saúde, educação e investigação.

A evasão e fraude fiscal é lesiva do princípio da igualdade de tratamento fiscal em detrimento dos cidadãos e empresas que cumprem as suas obrigações fiscais e, por último, provoca distorções de concorrência que, por sua vez, afectam o bom funcionamento dos mercados. Neste cenário de crise, são cada vez mais importantes todas as medidas que combatam a evasão e fraude fiscal para fazer face às despesas excepcionais necessárias para obviar os efeitos da crise e reduzir, na medida do possível, os elevados défices orçamentais.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − L'importanza della proposta risiede nelle gravi conseguenze che la frode fiscale nell'UE (stimata superiore al 2% del PIL) ha sui bilanci degli Stati membri, sul principio di giustizia fiscale, che ne risulta indebolito, e sul funzionamento dei mercati, a causa di una distorsione della concorrenza.

La proposta presentata dalla Commissione costituisce un passo importante per disporre di strumenti più efficaci di cooperazione per la lotta contro la frode e l'evasione fiscale su scala europea. La direttiva proposta comporta un balzo sia quantitativo che qualitativo: quantitativo perché stabilisce nuovi obblighi, qualitativo perché amplia e precisa gli obblighi già esistenti.

Si concorda con l'inclusione di tutti i tipi di imposte dirette e indirette, fatta eccezione per l'IVA e per le accise, introducendo lo scambio automatico di informazioni tra amministrazioni fiscali al posto dello scambio su richiesta.

La proposta permetterà di disporre di strumenti più efficaci di cooperazione contro la frode e l'evasione fiscale, creando un sistema affidabile, di facile utilizzo ed efficace. Questo costituisce un contributo per un'adeguata integrazione fiscale imprescindibile al progetto europeo e un ulteriore passo verso una reale armonizzazione delle politiche fiscali.

 
  
MPphoto
 
 

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – À l'instar du groupe GUE/NGL, j'ai voté en faveur de ce rapport qui vise à améliorer la lutte contre la fraude et l'évasion fiscale, car cette lutte est importante dans le contexte de la crise économique que connaissent nos États membres. Se saisir de ces questions nous paraît effectivement une question prioritaire dans le contexte de crise économique que connaissent les États membres et à un moment où la rigueur budgétaire pèse de façon croissante sur les plus modestes.

Selon certaines estimations, la fraude fiscale s'élèverait à 200 milliards, soit 2 % du PIB et le double des sommes consacrées par l'Union européenne au soi-disant plan de relance économique européen.

Par ailleurs, le rapport du Parlement européen introduit la nécessité d'améliorer la protection des données, principe important dès lors qu'il s'agit d'échanges d'informations et de données.

À l'instar du rapport, nous insisterons auprès de la Commission et du Conseil pour qu'ils rendent compte au Parlement européen de la prise en compte de sa position et des progrès en matière de coopération entre les États membres en matière de lutte contre la fraude et l'évasion fiscales.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – La Directive vise l'amélioration de la coopération administrative fiscale. Il est plus que jamais nécessaire de se prêter mutuellement assistance dans ce domaine. La mobilité des contribuables, le nombre d’opérations transfrontalières et l’internationalisation des instruments financiers connaissent une évolution considérable. Il est difficile pour les États membres d’établir correctement le montant des impôts et taxes à percevoir. Cette difficulté croissante a des répercussions sur le fonctionnement des systèmes fiscaux et entraîne un phénomène de double imposition, lequel incite à la fraude et à l’évasion fiscale, les contrôles restant du ressort des autorités nationales. Le bon fonctionnement du marché intérieur s’en trouve menacé. L'échange automatique d'informations entre Etats membres s'appliquerait obligatoirement pour la rémunération des directeurs, les dividendes, les plus-values, les royalties et produits d'assurance-vie non couverts par d'autres instruments juridiques communautaires relatifs à l'échange d'informations et d'autres mesures similaires; les pensions et la propriété de biens immobiliers et revenus en résultant. Dans le souci d'améliorer l'échange d'informations entre les différentes autorités nationales, il est également proposé d'établir un suivi des cas où les États membres ont refusé de communiquer des informations ou de procéder à une enquête administrative. Toutes ces mesures aident à combattre la fraude fiscale, ce pourquoi j'ai voté en faveur de la résolution législative.

 
  
  

Relazione: Theodor Dumitru Stolojan (A7-0002/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Não deixa de ser curioso que a Comissão Europeia admita que: "As disposições do Tratado CE em matéria de livre circulação tornam difícil que os Estados-Membros peçam garantias relativamente ao pagamento de impostos devidos no seu território."

Poder-se-ia dizer que, então, em vez de adoptar disposições atrás de disposições que depois se revelam "insuficientes", e tendo em conta os "maus resultados alcançados até à data", porque não, simplesmente, ir à raiz do problema e alterar as disposições em matéria de livre circulação?

No entanto, temos dúvidas quanto às formas de concretização da proposta que refere: "O não pagamento de impostos, de taxas ou de direitos, seja qual for a sua natureza, prejudica o bom funcionamento do mercado interno, razão pela qual a assistência mútua em matéria de cobrança não só deve ser alargada a outros impostos, taxas e direitos para além dos actualmente abrangidos, como também passar a aplicar-se às contribuições obrigatórias para a segurança social."

Discordamos que os funcionários de um Estado-Membro tenham competência para agir no território de outros Estados-Membros, pelo que nos parece minimamente correcta a proposta do PE de restringir essa aplicação aos casos de acordo entre os Estados-Membros.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − The increased mobility of both persons and capital lies at the heart of the EU and has been a great success. However, it carries with it certain downsides and these include the increased possibilities for fraudsters to avoid paying taxes and duties. It is apparent that the existing systems of mutual assistance has proved insufficient and today's vote should bring about much-needed improvements in this area.

 
  
MPphoto
 
 

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − În ceea ce priveşte recuperarea creanţelor reprezentând impozite şi taxe, situaţia din Uniunea Europeană nu este tocmai de apreciat. Statisticile ne informează că rata globală de recuperare este de numai 5%. Pentru a spori eficacitatea acţiunilor de recuperare a creanţelor este nevoie de o colaborare strânsă la nivelul statelor membre. În acest sens, am votat în favoarea propunerii privind asistenţa reciprocă pentru acest domeniu. Sper să reuşim astfel să eliminam insuficienţele măsurilor deja existente, care au cauzat o lipsă de transparentă, de coordonare între state şi o întârziere nejustificată pentru procesul de recuperare.

Noua directivă îşi propune să definească mai clar normele în temeiul cărora autorităţile competente din statele membre acordă asistenţă, precum şi drepturile şi obligaţiile părţilor implicate. Vor fi elaborate instrumente uniforme care să înlesnească măsurile asigurătorii sau de executare, pentru a evita problemele legate de recunoaşterea şi traducerea actelor emise de alte autorităţi. Comisia va sprijini buna colaborare între statele membre şi va monitoriza în permanenţă eventualele reclamaţii primite în legătură cu schimbul de informaţii sau de asistenţă.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. O aumento do número de pedidos entre Estados-Membros de assistência em matéria de cobrança de créditos relativos a certas taxas, bem como a falta de eficácia das cobranças, apenas 5%, leva à necessidade da alteração da Directiva 1976/308/CEE do Conselho. Para fazer face aos problemas de lentidão, disparidade, inexistência de coordenação e inexistência de transparência justifica-se a presente resolução.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − L'attuale sistema di recupero dei crediti risultanti da dazi, imposte e altre misure è contraddistinto da lentezza, disparità e mancanza di coordinamento e di trasparenza. È necessaria pertanto un'azione a livello comunitario per potenziare e migliorare l'assistenza in materia di recupero tra gli Stati membri.

In questo senso, la proposta offre titoli uniformi per l'adozione di misure esecutive o cautelari, al fine di evitare i problemi legati al riconoscimento e alla traduzione degli strumenti emanati da altri Stati membri, e un modulo standard per la notifica dei documenti relativi ai crediti nel territorio di un altro Stato membro.

L'introduzione di un modulo standard uniforme per la notifica degli atti e delle decisioni relativi al credito risolverà i problemi di riconoscimento e di traduzione degli strumenti emanati da un altro Stato membro. Questo strumento sarà fondamentale per lo sviluppo del commercio intracomunitario e per il rafforzamento del mercato interno.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – La Directive du Conseil vise la révision fondamentale du fonctionnement de l’assistance mutuelle en matière de recouvrement des créances relatives aux taxes, impôts, droits et autres mesures. Les dispositions nationales en matière de recouvrement ne sont applicables que sur le territoire respectif des États membres. Les autorités administratives n’ont pas la possibilité de recouvrer elles-mêmes des impôts et taxes en dehors de leur propre État membre. Dans le même temps, la mobilité des personnes et des capitaux s’accroît, et les fraudeurs profitent de la limitation territoriale des compétences des autorités des États membres pour organiser leur insolvabilité dans les pays où ils ont des dettes fiscales. Les premières dispositions concernant l’assistance mutuelle au recouvrement ont été établies dans la directive 76/308/CEE (codifiée par la directive 2008/55/CE) concernant l’assistance mutuelle en matière de recouvrement des créances relatives à certains cotisations, droits, taxes et autres mesures. Toutefois, cet instrument s’est révélé insuffisant pour répondre aux évolutions du marché intérieur intervenues au cours des 30 dernières années. Il est donc nécessaire d’abroger la directive actuelle et de prévoir un système amélioré d’assistance au recouvrement au sein du marché intérieur, qui permettra de garantir la rapidité, l’efficacité et l’uniformité des procédures dans toute l’Union européenne. C'est pourquoi j'ai voté pour cette résolution.

 
  
  

Proposta di risoluzione RC -B7-0072/2010

 
  
MPphoto
 
 

  John Stuart Agnew, David Campbell Bannerman, Derek Roland Clark and William (The Earl of) Dartmouth (EFD), in writing. − UKIP fully supports the relief efforts and is horrified at the loss of life and those affected by the disaster, but we cannot support legitimising the EU in spending hundreds of millions of taxpayers' money, along with its militaristic and diplomatic ambition to circumvent democratic and accountable nation states intervening in the crisis.

Of course we encourage government and individuals to give relief and money to help those affected and rebuild the country. However, this must be done transparently with the public and not by secretive, unelected bureaucrats with international ambitions of grandeur.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (ALDE), i scríbhinn. − Vótáil mé i bhfabhar an rúin seo agus ar son an chúnaimh airgeadais a thabharfaidh an tAontas Eorpach ar mhaithe le tacaíocht fhadtéarmach agus atá le riaradh i gcomhar leis na húdaráis áitiúla agus le pobal Háítí. Caithfear an t-airgead seo a úsáid le dul i ngleic le bunchúiseanna bochtanais Háítí, le cabhair a thabhairt don tír an struchtúr daonlathach a láidriú agus le geilleagar inbhuanaithe a thógáil.

Tá cúrsaí i Háítí ag dul i bhfeabhas le tamaillín anuas, buíochas le Dia, agus tá an chabhair dhaonnúil á dáileadh go héifeachtach agus in ord tosaíochta; a bhuíochas sin don chomhoibriú agus don chomhordú atá idir eagraíochtaí idirnáisiúnta, eagraíochtaí neamhrialtasacha agus pobal Háítí agus iad ar fad ag obair as lámha a chéile.

 
  
MPphoto
 
 

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), în scris. − Uniunea Europeană, ca de altfel întreaga comunitate internaţională, se află în faţa unui test de solidaritate important în ceea ce priveşte situaţia din Haiti. Apropiatul summit al Uniunii trebuie să răspundă hotărât şi coordonat, pe o singură voce, nevoii de reconstrucţie şi ajutor pe care Haiti o resimte ca urmare a unuia dintre cele mai mari dezastre naturale din istoria modernă. Apelul Parlamentului European şi solicitarea adresată Comisiei Europene de a veni cu o propunere concretă de a înfiinţa o Forţă de Protecţie Civilă care să poată reacţiona rapid în cazul unei catastrofe naturale din orice colţ al pământului trebuie să primească un răspuns.

„Lecţia Haiti” nu trebuie uitată şi Uniunea Europeană trebuie să demonstreze, în acest caz, nu numai că ştie ce înseamnă solidaritatea, ci şi că este o instituţie adaptabilă şi flexibilă, care învaţă din episoadele dureroase ale prezentului. Uniunea Europeană are toate datele şi instrumentele pentru a se implica în reconstrucţia durabilă a Haiti-ului. O coordonare cu Statele Unite şi Canada se impune, astfel încât întreaga comunitate internaţională să vorbească pe o singură voce. Poporul haitian, greu încercat de istorie şi natură, trebuie să primească de la comunitatea internaţională instrumentele necesare pentru a învăţa să se ajute singur.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), por escrito. Congratulo-me, uma vez mais, com os compromissos assumidos pela UE em matéria de auxílio prestado ao povo haitiano, na sequência do terramoto ocorrido no passado mês de Janeiro. No Haiti, antes do terramoto, mais de 70% das pessoas viviam abaixo do limiar de pobreza e a sua dívida externa atinge os 890 milhões de USD. Neste momento, é obrigação da comunidade internacional contribuir para a definição de uma estratégia de reconstrução do país que seja sustentável a curto, médio e longo prazos.

Este é um momento fundamental para a coordenação dos esforços de reconstrução entre os doadores de ajuda internacional, as autoridades do Haiti e a sociedade civil, e congratulo-me com a recente decisão do G-7 de perdoar as dívidas do Haiti, incluindo as dívidas às instituições multilaterais de crédito. É crucial ajudar este país a recuperar do terramoto, mas é importante que a comunidade internacional tire partido desta oportunidade para ajudar a resolver o problema dos desequilíbrios económico, social e político no Haiti.

 
  
MPphoto
 
 

  Carlos Coelho (PPE), por escrito. O terramoto ocorrido no dia 12/01/2010 na ilha do Haiti, que vitimou milhares de pessoas e provocou uma situação de devastação e calamidade profunda, apela à nossa solidariedade firme para com o povo haitiano. Tive o prazer e a honra de contribuir para a redacção desta Resolução do Parlamento Europeu. Considero fundamental, antes de mais, dar uma palavra de agradecimento aos profissionais cujo trabalho desenvolvido, de imediato, (através do MIC) contribuiu para salvar vidas e atenuar necessidades urgentes no terreno (saúde, água, higiene, vestuário, etc.), provando assim que o investimento exigido pelo PE, ao longo destes anos, tem os seus efeitos práticos positivos.

Por outro lado, tal como no pós-tsunami asiático, é necessário tirar lições do sucedido. A Comissão Europeia deve apresentar o mais rapidamente possível, no seguimento do Relatório Barnier de 2006, medidas legislativas de criação de uma Força de Protecção Civil da UE, única, independente e permanente, capaz de realizar missões de salvamento bem como garantir uma abordagem integrada da assistência, reabilitação e desenvolvimento. Felicito ainda os Estados-Membros, ONG e a sociedade civil por toda a ajuda humanitária disponibilizada.

 
  
MPphoto
 
 

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Il terremoto che ha devastato Haiti il 12 gennaio scorso, provocando 200.000 morti e circa 250.000 feriti, richiama gli Stati membri dell'Unione europea e tutta la Comunità internazionale a un concreto e comune impegno per la ricostruzione del paese.

Tale coordinamento si è dimostrato efficace nell'immediato e ha visto lo stanziamento in via preliminare di somme consistenti da parte della Commissione europea e dei singoli Stati membri. Ritengo di fondamentale importanza impostare lo sforzo comune affinché la ricostruzione sia sostenibile nel medio e lungo periodo e affinché la popolazione di Haiti sia il principale beneficiario di tale impegno.

Mi unisco all'appello delle organizzazioni umanitarie internazionali affinché l'enorme numero di bambini rimasti orfani a seguito del sisma non diventino vittima di trafficanti di esseri umani. Ritengo pertanto necessario un piano per supervisionare tale emergenza assicurando che i bisogni primari delle fasce più deboli della popolazione siano al primo posto tra le priorità di Europa e Stati Uniti.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução do Parlamento Europeu sobre o terramoto no Haiti, que causou 200.000 mortos e 250.000 feridos. Manifesto os meus sentidos pêsames e solidariedade para com a população do Haiti e de outras nações, o pessoal das organizações internacionais, incluindo da ONU e da Comissão Europeia, e os familiares das vítimas desta tragédia. Gostaria de sublinhar o trabalho desenvolvido por alguns Estados-Membros da União Europeia através do Mecanismo de Protecção Civil da UE e sob a coordenação do Centro de Informação e Vigilância e saudar a proposta de proceder a uma avaliação da resposta europeia à crise humanitária no Haiti, de modo a que a Comissão Europeia possa apresentar propostas no sentido de melhorar a capacidade de resposta rápida da EU no futuro.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. 12 de Janeiro de 2010 ficará certamente na História do Haiti como um dos seus dias mais terríveis. Um povo e um Estado, já flagelados pela pobreza e pelo subdesenvolvimento, viram-se subitamente devastados por uma calamidade natural de proporções colossais, inclemente e assassina.

As dezenas de milhar de mortos que se contabilizaram em estatísticas sempre desactualizadas e a angústia e o desespero espelhados nos olhos de quem tudo perdeu justificaram amplamente a mobilização da comunidade internacional e de tantas sociedades civis por todo o mundo, a que não posso deixar de me associar.

Não obstante este impulso solidário que só enobrece os que o têm protagonizado, haverá que procurar persistir nesta ajuda, mesmo quando o foco da atenção global se deslocar para outro país.

Apesar de todos os esforços internacionais, a reconstrução do país só se fará se governantes e governados foram capazes de liderar o processo e de assumir as respectivas responsabilidades.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. A situação de calamidade que se abateu sobre o Haiti, na sequência do violento sismo ocorrido no passado dia 12 de Janeiro, constitui um novo desafio à solidariedade entre povos e nações. Por força da sua História e identidade cultural, para além da sua importância no contexto da economia mundial, a União Europeia deve assumir um papel exemplar e estimulador na ajuda aos haitianos e à reconstrução de um dos países mais pobres do mundo. Devem ser viabilizados, urgentemente, instrumentos financeiros e logísticos que minimizem o sofrimento da população afectada pela tragédia e assegurem o rápido restabelecimento das condições mínimas de vida para as pessoas. Entretanto, devem ser desde já avaliadas e asseguradas condições para a promoção do desenvolvimento sustentável do país, de forma a contrariar a situação de pobreza extrema que afecta uma grande franja da população daquele país. Para além dos incentivos à rentabilização agrícola, à industrialização e ao desenvolvimento de circuito sustentável de comercialização dos produtos, considero fundamental apoiar a concretização de uma forte estratégia de valorização ambiental já que o Haiti constitui exemplo flagrante e dramático dos impactos devastadores que as alterações climáticas representam para a Humanidade. Pelo exposto, votei favoravelmente.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. Perante o dramático cenário de completa destruição que se abateu sobre o Haiti, impunha-se uma pronta, efectiva e genuína solidariedade que ajude a mitigar o sofrimento do seu povo. Impunha-se igualmente a recusa e condenação de toda e qualquer tentativa de aproveitamento da tragédia do povo haitiano para ocupar militarmente o país, bem como a inequívoca defesa da soberania e independência do Haiti - algo que o texto em discussão não faz. É de lamentar que a resolução seja mais recuada do que as declarações de alguns chefes de Estado e dirigentes da ONU sobre a instalação de dezenas de milhar de soldados dos EUA no país. O Haiti e o seu povo carecem de bombeiros, médicos, hospitais e bens de primeira necessidade.

A resposta da UE, com a qual a resolução se congratula, foi "a decisão do Conselho no sentido do envio de 350 agentes da polícia militar". Será oportuno lembrar aqui a rápida ajuda fornecida ao Haiti por países como Cuba, que enviou prontamente 400 médicos, salvando vidas e prevenindo epidemias, montando infra-estruturas médicas e distribuindo bens de primeira necessidade, ou ainda a Venezuela, através do perdão da dívida e do fornecimento de combustível.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Consideramos que este é um momento para todos os apoios humanitários, para a cooperação e ajudas à reconstrução que a nobreza e valentia do povo do Haiti merecem. Infelizmente, perdeu-se demasiado tempo com os apoios e nem tudo funcionou da melhor forma. Como denunciámos, alguns, designadamente os EUA, preocuparam-se mais em reforçar a sua presença militar com as suas tropas do que com o povo do Haiti.

Lamentamos que, na resolução aprovada, não se tenha ido mais longe na defesa deste Estado do Haiti e do seu povo, designadamente começando por rejeitar que alguém ou algum país se procure aproveitar desta catástrofe para retomar o neocolonialismo, esquecendo a pobreza em que vive a maioria da população, que continua vítima da exploração de multinacionais e de interferências externas, designadamente dos EUA.

Iremos continuar a manifestar toda a nossa solidariedade ao povo do Haiti.

 
  
MPphoto
 
 

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – J'ai soutenu cette résolution afin d'insister sur l'engagement solidaire majeur que l'Union européenne doit déployer pour venir en aide à ce pays dévasté il y a près d'un mois. Après l'urgence, c'est l'assistance à long terme qui devra être développée, notamment au niveau des personnes les plus vulnérables et des structures gouvernementales qui n'ont d'autre moyen aujourd'hui que de céder leur autorité aux forces américaines. Enfin, l'Europe devra tirer des leçons de tels événements, afin de rendre à l l'avenir sa réaction plus rapide et efficace pour délivrer au mieux l'aide humanitaire à destination des personnes qui en ont le plus besoin.

 
  
MPphoto
 
 

  Richard Howitt (S&D), in writing. − Labour MEPs would like to express our deepest sympathy for all those in Haiti who have had their lives shattered by this catastrophic earthquake and we fully support international relief efforts. We have supported this resolution with the clear aim of sending the message that the European Parliament and Labour MEPs stand side-by-side with the people of Haiti in the long-term work of rebuilding the infrastructure, communities and lives which have been torn apart. We were particularly pleased in this resolution to highlight the decision of Britain and the other G7 countries to cancel their claims on Haiti's international debt and to call on other nations to follow.  

We do not however agree with paragraph 24 of the resolution as we believe that any proposal for improvement of EU disaster response should made with full consultation and deliberation, and not simply in the context and immediate aftermath of one humanitarian tragedy, however appalling. In particular, the paragraph prejudices the current voluntary arrangements for EU Member States, and we should not underplay national response capacities, particularly when the UK's own standing response team rolled into action within one hour of the earthquake in Haiti.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − In recent weeks we have all seen horrific footage of the situation which has hit the people of Haiti. As is always the case in large natural disasters, the attention span of the press and media is short and the headlines soon move on elsewhere. It would not be acceptable for political leaders to move on so quickly and it is correct that this parliament seeks to keep the disaster top of the agenda. This resolution notes the good work done thus far both by EU institutions and bodies within Member States and it is to be hoped that the EU High Representative takes full note of the specific issues Parliament has highlighted today.

 
  
MPphoto
 
 

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE), in writing. − According to the Haitian authorities, the total loss of life after the earthquake exceeds 230 000 persons. This makes the catastrophe even bigger than the 2004 Asian tsunami. After emergency aid, our focus should gradually turn to the long-term development of Haiti. Being one of the poorest countries in the world, Haiti was totally unprepared to confront a catastrophe of this magnitude. I warmly welcome the recent debt-relief pledges to Haiti and urge all the donor countries to help with long-term and sustainable reconstruction. Finally, some colleagues have questioned Baroness Ashton’s decision not to visit Haiti immediately after the earthquake. Their criticism is right if her visit would have resulted in something useful in helping the Haitians. If, however, that would have just been a publicity stunt to show that the EU is present, her decision was absolutely right.

 
  
MPphoto
 
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE), kirjallinen. − Arvoisa puhemies, äänestin Haitia koskevan päätöslauselman puolesta. Haitin maanjäristyksen aiheuttama inhimillinen hätä on valtaisa: kuolleita ja loukkaantuneita on satojatuhansia, Port-au-Prince lähes täysin tuhoutunut. Ulkopuolista apua tarvitsevia on arvioitu olevan 2–3 miljoonaa.

Samalla kun eurooppalaisten myötätunto on uhrien omaisten luona, se vaatii toimimaan: EU:n mittavat ja pikaiset avustussitoumukset ovat tietysti välttämättömiä. Uuden ulkoasiainhallinnon verkkainen reagointi on herättänyt syystäkin ihmetystä. On selvä, että unionin korkean edustajan tulee jatkossa vastata siitä, että unionin toimet ovat reaktiivisempia ja koordinoidumpia. Haitilla apua tarvitaan pitkään. Haavat on hoidettava ja kodit pystytettävä yksi toisensa jälkeen.

Filosofi Ludwig Wittgenstein esitti ajatuksen, ettei kukaan voi olla suuremmassa hädässä kuin yksittäinen ihminen. Arvelen että hän tarkoitti jotakin tällaista: maailmassa ei ole suurempaa tajunnan yksikköä kuin yhden ihmisen tajunta. Tuskaakaan ei voi laskea yhteen. Ei ole summattua tajuntaa, joka kärsisi suurempaa kärsimystä kuin yksi. Massojen hätä on aina yksittäisen ihmisen hätää. Siinä on myös toivoa. Äiti Teresan kerrotaan sanoneen: "Jos minä olisin aikoinaan katsonut joukkoja, en olisi saanut mitään aikaan." Jos onnistun auttamaan yhtä, autan suurinta mahdollista yksikköä, yhden ihmisen kokonaista maailmaa.

 
  
MPphoto
 
 

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Consider că este nevoie de o mai bună coordonare şi o mai mare vizibilitate a UE în sprijinirea statului haitian. În momentul de faţă cea mai mare provocare o constituie blocajele logistice (capacitatea restrânsă de aterizare şi descărcare a mărfurilor la aeroportul din Port-au-Prince), precum şi găsirea unei soluţii pentru cei rămaşi fără adăpost, în special în lumina sezonului ploios care va urma.

Trebuie să ne gândim la viitor şi la modalităţile prin care putem acţiona mai rapid şi mai eficient în astfel de situaţii. Am sprijinit această rezoluţie întrucât îi solicită comisarului pentru cooperare internaţională ca Uniunea Europeană să joace un rol de prim rang în situaţii de criză, coordonând mai eficient reacţia Uniunii Europene la crizele viitoare şi folosindu-se de responsabilităţile create în temeiul Tratatului de la Lisabona.

De asemenea, este extrem de important ca executivul european să prezinte cât mai rapid Parlamentului propuneri privind instituirea unei forţe europene de protecţie civilă bazate pe Mecanismul de protecţie civilă al UE. Aceasta va permite Uniunii Europene să reunească resursele necesare furnizării de ajutor umanitar de urgenţă în termen de 24 de ore de la survenirea unui dezastru.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (S&D), in writing. − The devastating earthquake in Haiti last month caused catastrophic damage, and the global relief effort will need to be long-term and committed. I am pleased that the EU has responded swiftly with EUR 196 million so far in assistance. I support the resolution calling for effective and coordinated humanitarian efforts from the EU, to ensure Haiti receives long-term assistance and reconstruction.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. O terramoto que atingiu o Haiti no passado dia 12 de Janeiro de 2010, além de todos os mortos que causou, continua a afectar diariamente cerca de 3 milhões de pessoas para as quais a ajuda humanitária se revela crucial. O papel da UE no domínio da política externa tem vindo a clarificar-se e os valores que a UE pretende promover visam contribuir, entre outras coisas, para a paz e segurança mundiais e a protecção dos direitos humanos. Assim, são de louvar todos os esforços levados a cabo pelos Estados-Membros a fim de ajudar o país a emergir desta catástrofe como uma Democracia plenamente operacional, dotada de uma economia capaz de sustentar a sua população, não esquecendo que o povo Haitiano deve sempre fazer parte integrante de todo o processo de reconstrução, bem como o seu governo.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − Me he abstenido en la votación de la RC-B7-0072/2010 sobre el terremoto de Haití porque considero que es urgente que se desplacen a la zona profesionales civiles, como médicos, arquitectos y bomberos, en vez de efectivos militares. El país sólo podrá alcanzar la necesaria estabilidad política, económica y social mediante el respeto de su libertad como pueblo frente a injerencias externas. Las instituciones financieras, como el Banco Mundial y el FMI, y los socios comerciales de Haití deben anular inmediatamente su deuda externa.

Además, apoyo las medidas aprobadas por los países de la Alternativa Bolivariana para las Américas (ayuda financiera a través del Fondo Humanitario, apoyo energético y promoción de iniciativas agrícolas y planes de producción) que son muestra de los vínculos fraternales de solidaridad entre los pueblos. Con mi voto he querido señalar que la reconstrucción de Haití no puede pasar por una militarización de la ayuda, sino por acabar con los mecanismos causantes de la pobreza subyacente en Haití, como la deuda externa, cuya abolición reclamo.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. Haiti war schon vor dem Erdbeben ein armes Land, in dem die Nahversorgung von fast zwei Millionen Menschen nicht gesichert war und Hunderttausende Waisenkinder auf der Straße oder in Heimen lebten. Für die Haitianer ist ein Wiederaufbau der Infrastruktur und der staatlichen Institutionen langfristig sicherlich wichtig. Dabei darf aber nicht in Vergessenheit geraten, dass die Ausgabe der Hilfsgüter nach wie vor nicht reibungslos funktioniert und die Sicherheitssituation vor allem für Frauen und Kinder eine prekäre ist. Hier gilt es, umsichtig zu agieren. Der Entschließungsantrag scheint den meisten Problemen gerecht zu werden. Aus diesem Grund habe ich auch dafür gestimmt.

 
  
MPphoto
 
 

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), na piśmie. − Trzęsienie ziemi, które nawiedziło Haiti w styczniu bieżącego roku, jest jedną z największych katastrof humanitarnych XXI wieku. Jej skalę powiększa fakt, że do działania niszczycielskiego żywiołu doszło w jednym z najbiedniejszych państw na świecie. Tragedia spowodowała, że oczy całego świata zwróciły się w stronę Haiti. Pomoc humanitarna nie może sprowadzać się tylko do „odbudowy” wyspy, lecz polegać musi na przebudowie panujących na niej stosunków społecznych w duchu poszanowania godności ludzkiej i sprawiedliwości społecznej. Aby było to możliwe konieczne jest niesienie Haiti nie tylko bezzwrotnej pomocy, ale również zapewnienie temu państwu i społeczeństwu czystej karty.

Dlatego popieram wezwania do anulowania międzynarodowego zadłużenia Haiti. Jednocześnie sprzeciwiam się rozwiązaniom, które spowodują, że międzynarodowa „pomoc” przełoży się na zwiększenie zadłużenia Haiti. Uwzględniając te wszystkie czynniki, zdecydowałem się poprzeć projekt wspólnej rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie niedawnego trzęsienia ziemi na Haiti.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Ho votato a favore della proposta di risoluzione comune sul recente terremoto ad Haiti.

In particolare, concordo con quanto affermato nei paragrafi 4, 8 e 9, soprattutto nelle parti in cui si chiede che l'UE si occupi, a titolo prioritario, dell'assistenza agli sforzi di ricostruzione e al miglioramento della situazione umanitaria, con particolare attenzione ai gruppi vulnerabili, come donne e bambini, e dell'offerta di riparo, strutture mediche, assistenza logistica e prodotti alimentari; si invitano tutti gli Stati membri a prepararsi a rispondere a ulteriori richieste di assistenza da parte delle Nazioni Unite; si plaude all'impegno preliminarmente assunto dalla Commissione di stanziare 30 milioni di euro in aiuti umanitari; si accoglie con favore la decisione da parte dei paesi del G7 di cancellare il debito internazionale di Haiti e si invita inoltre il Fondo monetario internazionale a cancellare completamente il debito in sospeso del paese; e si sottolinea che qualsiasi tipo di assistenza di emergenza post-sismica deve essere fornita sotto forma di sovvenzioni e non di prestiti che generano un debito.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – En cas de catastrophe naturelle, l'aide humanitaire doit venir sans délai. En Haîti, seuls les USA étaient en mesure d'apporter sans retard bureaucratique une aide humanitaire efficace. Il est également apparu que les acteurs humanitaires les plus rapides et efficaces sont ceux qui se trouvent régulièrement condamnés dans les résolutions de notre illustre assemblée: l'Eglise catholique et les initiatives humanitaires d'origine chrétienne. Dans sa résolution, que je soutins pleinement, le Parlement invite la communauté internationale à veiller à ce que la population haïtienne et son gouvernement soient les acteurs principaux du processus de reconstruction pour qu'ils puissent être maîtres de leur avenir commun. Les députés soutiennent également l'action de l'Union visant à relancer la production alimentaire locale par la réhabilitation des infrastructures endommagées et la mise à disposition du matériel nécessaire (semences, engrais et outils) aux petits agriculteurs, notamment pour les semailles de printemps qui débutent en mars et qui représentent 60 % de la production alimentaire nationale. A présent, que la communauté internationale apporte des investissements pour rétablir une infrastructure antisismique, je souhaiterais attirer l'attention sur le fait que les bâtiments religieux eux aussi ont souffert et que des fonds internationaux devraient également être attribué pour reconstruire les Eglises et les séminaires

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0078/2010

 
  
MPphoto
 
 

  John Stuart Agnew, Andrew Henry William Brons, David Campbell Bannerman, Derek Roland Clark and William (The Earl of) Dartmouth (EFD), in writing. − UKIP is gravely concerned with the situation in Iran and calls for governments on both sides to come to a diplomatic, but above all, peaceful solution to the ongoing political and humanitarian breakdown in the country. The EU must not intervene in this situation as it will only exacerbate the tense situation. Unaccountable EU bureaucrats, instead of elected politicians leading the negotiations, will end up with a bad outcome for Iran and the rest of the world. Negotiations should be taken in cooperation with other national governments, not forced upon from above by the EU. There are many countries wanting to stay neutral, such as Ireland, and the EU representing those countries on this issue seriously undermines their democratically-backed policy.

 
  
MPphoto
 
 

  Mário David (PPE), por escrito. Foi com enorme sentido de responsabilidade e com a esperança de que esta resolução possa frutificar que votei favoravelmente este documento. Gostaria de louvar os esforços de convergência dos diversos grupos políticos neste Parlamento, de forma a dar uma voz em uníssono à casa da democracia europeia e salientar o forte pendor pragmático da resolução, que aponta caminhos, soluções e medidas concretas para a UE lidar com o regime iraniano. Nesse sentido, destaco a necessidade: a) da condenação veemente das empresas que fornecem equipamentos e tecnologias às autoridades iranianas com vista ao exercício da censura e vigilância, que deverá passar por uma proibição às empresas europeia de o fazerem; b) da solicitação (diria mesmo exigência) da absoluta necessidade do respeito da Convenção de Viena/das regras da diplomacia; c) da introdução de mais sanções a organizações/ indivíduos iranianos a operar no exterior, que sejam responsáveis pela repressão e restrição de liberdades no país, bem como aqueles ligados à violação de compromissos internacionais do Irão, no que diz respeito à questão nuclear; d) apesar de tudo, de promover a continuação e o aprofundamento do diálogo com o Irão, em especial com a sociedade civil.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução do Parlamento Europeu sobre a situação no Irão, por considerar preocupantes as contínuas violações dos direitos humanos no Irão, designadamente no que diz respeito à liberdade de associação, de expressão e de informação, e por apoiar as aspirações democráticas do povo iraniano.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Dois tipos de notícias têm provindo do Irão nos últimos meses, ambos, infelizmente, de natureza pouco animadora: o avanço no processo de enriquecimento de urânio com fins nucleares e a repressão à facção moderada liderada por Moussavi que vem contestando o resultado das últimas eleições presidenciais. Se em separado constituem motivo de preocupação, em conjunto são objecto da mais profunda inquietação.

O que se dirá de um país convulso em que o governo, em processo de crescente radicalização, mata, tortura e prende os opositores que contra si se manifestam nas ruas e que, simultaneamente, empreende tenazmente um programa de enriquecimento de urânio visando a obtenção de energia nuclear?

Por mais que o regime fundamentalista dos ayatollah proclame a benignidade dos seus propósitos e o destino pacífico a dar ao nuclear, estas declarações não convencem a comunidade internacional que, justificadamente, vê no Irão uma ameaça crescente.

Para além de repudiar liminarmente a brutal repressão que se vem abatendo sobre os sectores iranianos moderados, a União Europeia deve bater-se junto dos seus aliados e dos restantes actores internacionais para reforçar e endurecer as sanções contra Teerão e não descartar à partida nenhuma medida concertada para fazer face a esta ameaça.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Defendemos a liberdade de expressão e a democracia e concordamos com a necessidade de expressar preocupação com os desenvolvimentos no Irão durante os últimos meses, nomeadamente os relacionados com as acções de repressão das forças de segurança iranianas contra as massas populares. Mas o texto proposto não o faz da melhor maneira.

Em nossa opinião, a expressão necessária de preocupação com a evolução da situação não pode ignorar as graves ameaças contra a soberania e a integridade territorial do Irão, incluindo a agenda de escalada diplomática e militar liderada pela Administração dos EUA, entre as quais se destaca a concentração de meios militares americanos na região. É preciso não esquecer que estes elementos são também ameaças contra os direitos do povo iraniano e contra as mesmas forças que, no Irão, prosseguem a luta pela democracia, o progresso e a justiça social e que o texto aprovado nem sequer menciona.

O direito de determinar o curso futuro do Irão pertence exclusivamente ao povo iraniano e às suas forças políticas e sociais. Expressamos a nossa solidariedade com as organizações democráticas e com o povo do Irão que lutam pela justiça social e progresso no seu país.

 
  
MPphoto
 
 

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – J'ai apporté mon soutien à la résolution condamnant l'attitude de l'Iran tant du point de vue de ses intentions dans le domaine nucléaire que dans les atteintes à la liberté d'expression dont son peuple est victime au quotidien. Le recours à la violence des autorités iraniennes à l'encontre de manifestants est inacceptable, de même que la censure dont fait l'objet la presse et les entraves à l'information.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. As convulsões sociais existentes no Irão, a sistemática prática de repressão sobre opositores do regime e o povo, as restrições da liberdade de imprensa e de expressão, a não abolição da pena de morte e a persistência num programa nuclear contra a comunidade internacional são razões de tremenda preocupação. Mais ainda, quando se sabe que, no mês passado, o Irão testou com sucesso um novo míssil de longo alcance, pondo desta forma em causa a segurança regional e mundial. O recente cancelamento da visita programada da delegação do Parlamento Europeu é um outro sinal claro de que este país não se mostra cooperante, facto que nos leva a condenar a política implementada por este regime iraniano.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. Immer wieder gibt es Länder, in denen die Lage der Demokratie und der Menschenrechte bedenklich ist. Die EU darf in ihren Versuchen, dies mit Appellen und Co. zu ändern, nicht nachlassen. Über die Vorgehensweise des Iran und dessen Bemühen, als Atommacht aufzustreben, brauchen wir uns nicht zu wundern. Diese resultiert unter anderem auch aus der fehlgeleiteten US-Politik. Die Situation wird sich nur durch eine diplomatische Lösung entschärfen lassen, wobei sich die EU nicht vor den US-Karren spannen lassen darf. Im Entschließungsantrag wird festgestellt, dass keine substanziellen Fortschritte erzielt wurden und ein Dialog die einzige Lösung darstellt. Dem kann ich nur zustimmen.

 
  
MPphoto
 
 

  Sławomir Witold Nitras (PPE), na piśmie. − Pragnę wyrazić swoje poparcie dla rezolucji, której celem jest jasne określenie stanowiska Unii Europejskiej w sprawie respektowania podstawowych praw człowieka w Iranie. Jak większość z nas jestem oburzony sposobem, w jaki została potraktowana irańska opozycja. Skazanie panów Mohammeda Reza Alizamani oraz Arasha Rahmani na śmierć za działalność polityczną jest w mojej opinii przekroczeniem wszelkich standardów obowiązujących w nowoczesnym świecie. Cieszę się, że UE zajmuje wyraźne stanowisko w tej sprawie. Jednocześnie chciałbym wyrazić ubolewanie, że z jednakowo silną reakcją nie spotkało się uniemożliwienie rosyjskiej opozycji zorganizowania manifestacji 31 stycznia 2010 r. w Moskwie i Petersburgu oraz aresztowanie organizatorów akcji, w tym przewodniczącego stowarzyszenia Memoriał, laureata Nagrody im. Sacharowa Olega Orłowa. Uważam, że reakcja wysokiego przedstawiciela UE w tej kwestii powinna być równie dynamiczna, co w przypadku Iranu, a także zbieżna ze stanowczą krytyką władz rosyjskich ze strony przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Jerzego Buzka.

 
  
MPphoto
 
 

  Franz Obermayr (NI), schriftlich. Es ist überaus wichtig, den Dialog mit dem Iran wieder herzustellen. Ich bedauere daher besonders die Absage der Delegationsreise in den Iran und hoffe, dass diese so bald wie möglich zustande kommt. Die Achtung von Menschenrechten und Demokratie ist in der gegenwärtigen Situation im Iran sicherlich nicht ausreichend gewährleistet. Dennoch ist es nicht der richtige Weg Sanktionen gegen den Iran zu verschärfen. Auch die Regierungsgegner sprechen sich gegen Verschärfungen aus, da diese vor allem die Bevölkerung treffen würden. Abgesehen davon misst die EU hier wieder einmal mit zweierlei Maß; man denke an wirtschaftlich wichtige Partner wie China oder Indien, wo gerne einmal ein Auge zugedrückt wird. Aus diesen Gründen habe ich mich der Stimme enthalten.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, ho votato a favore della proposta di risoluzione sull'Iran, in particolare dopo i recenti attacchi avvenuti anche ieri contro l'ambasciata italiana e francese.

È necessario, infatti, che l'Unione europea si faccia portavoce di una posizione chiara nei confronti del regime di Teheran. Le autorità iraniane hanno una responsabilità nel fomentare questo pericoloso clima di intolleranza e intimidazione verso alcuni paesi dell'Unione europea. L'assalto alle ambasciate è stato perpetrato da coloro che vogliono tarpare le ali della democrazia e sono contro la libertà.

Auspico che le Istituzioni europee prendano al più presto una posizione netta di condanna dell'accaduto e valutino misure diplomatiche da intraprendere nei confronti dell'Iran.

 
  
MPphoto
 
 

  Geoffrey Van Orden (ECR), in writing. − The ECR supported a strong resolution on Iran. We are in favour of robust international action to deal with Iran's growing nuclear capability. It is most regrettable, therefore, that the opportunity was not taken by the European Parliament to support international calls for additional sanctions. It should also be clarified that fortunately there are no “EU embassies” in Tehran. There are national embassies.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – La république islamique d’Iran ne cesse de dénoncer les mauvais traitements à l’encontre des musulmans dans le monde. Mais les mollahs ne feront pas cesser la persécution des Chrétiens et ne dénoncerons pas les conditions réservées aux Chrétiens. La conversion au christianisme est considérée comme une forme d’apostasie et punie par la peine capitale. Malheureusement le Parlement européen n'a pas du courage de dénoncer cette situation des martyrs chrétiens en Iran. Jean-Paul II disait: "Persecution includes various types of discrimination against believers and against the whole community of the Church. Such forms of discrimination are often practised at the same time as is recognised the right to religious liberty and to freedom of conscience, and this in the law of individual countries as well as in declarations of an international nature. ... Today, besides prison, concentration camps, forced labour camps, and expulsion from one's country there are other punishments less known but more subtle: not violent death but a kind of civil death, not only isolation in prisons or in a camps but social discrimination or permanent restriction of personal liberty." Si le Parlement veut prendre au sérieux son appel au respect des droits de l'Homme, il faudrait s'engager plus clairement en faveur des chrétiens persécutés en Iran.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0021/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. O Iémen ameaça tornar-se num novo Afeganistão, campo de recrutamento e treino privilegiado da Al-Qaeda e alfobre de fundamentalistas e terroristas a disseminar por todo o mundo islâmico.

A sua situação de degradação, se não de ruptura, social, política e económica, na qual avultam a guerra civil e a ausência de um governo que efectivamente controle a totalidade do seu território, tornam-no um lugar sem lei nem ordem capaz de travar, por si só, a implantação e o crescimento daqueles focos de violência e radicalismo.

Justifica-se, por isso, maior atenção e firmeza da comunidade internacional no acompanhamento da questão iemenita e que o auxílio prestado a este país seja direccionado, com particular exigência, à efectiva melhoria das condições de vida dos seus habitantes.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. A situação global que se vive no Iémen suscita graves preocupações a nível mundial, e a UE deve manter o seu papel cada vez mais activo perante as recentes ameaças terroristas, para que o Iémen não se transforme em mais um caso de Estado falhado na comunidade internacional.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. Der Jemen ist als Tummelplatz für islamische Extremisten ins Rampenlicht der Terrorismusbekämpfung gerückt. Weder Armutsbekämpfung noch Erhöhung der Militärhilfe werden Jemens Probleme in Luft auflösen. Es gilt also, die Entwicklungshilfe zu verbessern, um einem Teil der Dschihad-Rekruten den Boden zu entziehen. Letztendlich darf sich die EU aber nicht in die Rolle des US-Zahlmeisters drängen lassen, sondern sie hat eine unparteiische Vermittlerrolle einzunehmen, um einen Dialog anzuregen und den Weg für eine langfristige politische Lösung zu ebnen. Im vorliegenden Entschließungsantrag wählt man einen ähnlichen Weg, weshalb ich dafür gestimmt habe.

 
  
MPphoto
 
 

  Geoffrey Van Orden (ECR), in writing. − Whilst I agree with the thrust of, and was involved in the drafting of, this resolution on the current situation in Yemen, I cannot agree with the reference it makes to the coordinating role that the future EU External Action Service will play with regard to Yemen. I asked to have references to the EAS removed during the drafting stage, but other political groups refused. The EAS is a direct product of the Treaty of Lisbon, a Treaty I do not approve of and one which has no democratic legitimacy. The EAS is to have a network of "EU embassies" and, under the watchful eye of the new EU High Representative/Vice President of the Commission, is to be responsible for creating and implementing EU military and foreign policy.

I have been a long-time opponent of the EU having a role in these two policy fields, which I sincerely believe must remain the sole prerogative of the sovereign Member States.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0029/2010

 
  
MPphoto
 
 

  John Stuart Agnew, David Campbell Bannerman, Derek Roland Clark and William (The Earl of) Dartmouth (EFD), in writing. − UKIP is totally opposed to people-trafficking as it is a modern day version of slavery. We call for the highest penalties in the land for those criminals perpetrating such a crime and for serious measures to wipe out such activity. However, we cannot support the EU using people-trafficking as a pretext to harmonise immigration and border policies over the heads of elected governments. It must be up to electorates through the ballot box, and elected politicians, to decide national policy on these matters, not for the EU to make yet another policy grab that will take away democratic accountability. If there were not open borders within the EU, and each country had its own immigration policy, serious organised crime and people-trafficking would be much easier to stamp out.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (ALDE), i scríbhinn. − Vótáil mé i bhfabhar na tairisceana i gcomhair rúin seo toisc go gcaithfimid a chinntiú gur tosaíocht phraiticiúil agus mhorálta í aghaidh a thabhairt ar cheist na gáinneála ar dhaoine agus ar an tslí a atá an gháinneáil sin á húsáid mar acmhainn sa mhargadh saothair.

Faoi Chonradh Liospóin tá an chumhacht agus an deis ag an Aontas Eorpach beartas Eorpach i leith na gáinneála ar dhaoine a láidriú. Mar a dúirt mé le linn na díospóireachta ar an rún seo, caithfidh an cheist seo a bheith in áit thábhachtach ar an gclár oibre. Tá freagracht ar an Aontas Eorpach, mar gheall ar an ról suntasach atá aige i gcúrsaí trádála domhanda agus a ghealltanais i leith cearta an duine a chosaint, dul i ngleic le gáinneáil ar dhaoine agus le saothar leanaí go háirithe.

 
  
MPphoto
 
 

  Zigmantas Balčytis (S&D), in writing. − Trafficking in human beings is one of the most horrific and serious crimes. The fight cannot be effective without a coherent policy approach focusing on prevention, protection of victims and effective sanctions for traffickers. Free movement within the EU has brought substantial benefits to our citizens but at the same time has opened many ways for traffickers. Tens of thousands of young women and children from new Member States become victims of human trafficking every year. The European Parliament will have a crucial role to play in combating trafficking in human beings. It will be for us to ensure that prevention, protection and support for victims are put high on the political agenda. We must demand that Member States fully implement current EU policies and other instruments on trafficking in human beings and ensure that tougher penalties and sanctions are put into place.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Aš balsavau už šią rezoliuciją, nes Europos Sąjunga privalo kovoti su nelegalia migracija ir prekyba žmonėmis. Didėjant nedarbui daugės asmenų, galinčių tapti prekybos žmonėmis aukomis ar išnaudojamų priverstiniam darbui. Visų pirma žmonės savo šalyje netekę darbo, praradę viltį geresnio gyvenimo, sėkmės ieškos svetur. Tokia situacija gali pasinaudoti nusikalstamos grupuotės. Pagrindinė prekyba vaikais, ypač mergaitėmis ir moterimis nesikeičia jau daugelį metų. Seksualinis išnaudojimas vergovės sąlygomis ypatingai paplitęs Rytų Europoje, kuri yra tarsi tranzito kelias žmonių prekybai į vakarus. Privalome parengti kovos su prekyba žmonėmis priemonių strategiją, kurioje didžiausias dėmesys būtų skiriamas kovai su prekyba žmonėmis, jų prevencijai, nukentėjusių asmenų apsaugai bei sankcijoms. Visos valstybės narės privalo imtis griežtų priemonių kovai su prekyba žmonėmis, užtikrinant minimalų nacionalinės teisės aktų suderinimą. Būtina siekti glaudesnio visų suinteresuotų šalių bendradarbiavimo dėl prekybos žmonėmis.

 
  
MPphoto
 
 

  Carlos Coelho (PPE), por escrito. Esta forma moderna de escravatura tem vindo a crescer assustadoramente nos últimos anos, tornando-se na terceira actividade mais lucrativa para o crime organizado. Em 2009, a ONU estimou a existência de 270000 vítimas e a Europol não registou uma diminuição do tráfico de mulheres para exploração sexual, constatando um aumento para efeitos de trabalho forçado. É inaceitável e não pode ser facilitado pelo facto de existirem lacunas legislativas. Urge uma resposta rápida, global e coordenada quer no plano legislativo, quer operacional. Com a entrada em vigor do Tratado de Lisboa, exorto a Comissão a reapresentar uma nova proposta o mais rapidamente possível, consagrando como uma das suas grandes prioridades a criação de uma política europeia coerente, que permita combater de forma eficaz o tráfico de seres humanos em todas as suas vertentes, desde as questões relacionadas com os países de origem, de trânsito e destino, aos recrutadores, transportadores, exploradores e outros intermediários, bem como clientes e beneficiários.

Deverá ser assegurada, em paralelo, uma protecção adequada às vítimas e testemunhas, que as possa proteger através de uma assistência imediata. Deverá, igualmente, ser feito um esforço para tirar partido da acção de instrumentos que, infelizmente, continuam a ser subutilizados neste domínio como é o caso da Europol, Eurojust e Frontex.

 
  
MPphoto
 
 

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), în scris. − Consider şi susţin cu fermitate iniţierea unei platforme permanente la nivelul Uniunii Europene care să garanteze că politicile privind traficul de persoane acoperă atât aspecte legate de afaceri sociale, cât şi de integrare socială, şi care să adopte programe adecvate şi eficiente de reabilitare socială a victimelor, inclusiv măsuri referitoare la piaţa muncii şi la sistemul de asigurări sociale.

 
  
MPphoto
 
 

  Lena Ek, Marit Paulsen och Olle Schmidt (ALDE), skriftlig. − Vi anser att de ursprungliga texterna i punkt 13 och 15 om särskiljning av offer för människohandel och irreguljära invandrare respektive om uppehållstillstånd för personer som utsatts för människohandel är att föredra, men röstar ja till ändringsförslagen av dessa texter för att uppnå en kompromiss. Kompromissen innebär att offer för människohandel ska ges temporära uppehållstillstånd samt att gränsbevakningsväsendena ska bli mera medvetna om vad människohandel går ut på. Detta är ett första steg på vägen. Vi föredrar att se att resolutionen antas nu och ämnar arbeta vidare med att offer för människohandel beviljas permanenta uppehållstillstånd.

 
  
MPphoto
 
 

  Ioan Enciu (S&D), în scris. − Am votat în favoarea rezoluţiei Parlamentului European referitoare la traficul de persoane deoarece consider că este foarte important să se intensifice lupta împotriva traficului de persoane, care a căpătat proporţii îngrijorătoare şi care constituie o încălcare gravă a drepturilor fundamentale ale omului.

Proiectul de directivă care urmează să fie propus curând spre examinare Parlamentului trebuie să prevadă măsuri aspre de sancţionare la nivel european a tuturor persoanelor implicate în acest gen de trafic. Se impune o modificare a legislaţiei statelor membre în ceea ce priveşte armonizarea sancţiunilor în sensul maximalizării pedepselor aplicate traficanţilor, actualmente acestea variind considerabil de la un stat la altul.

Din acest punct de vedere este necesară şi o abordare transfrontalieră a acestui flagel prin intensificarea cooperării cu statele de origine şi de tranzit, în unele din ele traficanţii de carne vie alegându-se doar cu amenzi derizorii. În acelaşi timp, trebuie asigurată protecţie şi asistenţă pentru victimele traficului de persoane, în primul rând pentru femei şi copii, care, conform datelor, constituie circa 80% din numărul total al victimelor.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a Resolução sobre a prevenção do tráfico de seres humanos por defender a necessidade de a Comissão e o Conselho garantirem que a luta contra este flagelo continue a ocupar um lugar de destaque entre as suas prioridades, mesmo em tempos de crise económica e financeira. Os Estados-Membros, que ainda não o fizeram, devem aplicar exaustivamente todas as políticas da EU relativas ao tráfico de seres humanos a nível nacional e ratificar outros instrumentos jurídicos neste domínio, o mais rapidamente possível, para se garantir uma melhor protecção e assistência às vítimas de tráfico.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. O tráfico de seres humanos é hoje, para as suas vítimas, uma desumana e moderna forma de escravatura e, para os seus responsáveis, organizações criminosas a actuar nas áreas da prostituição e exploração sexual, adopção ilegal, trabalhos forçados, imigração ilegal e comércio ilegal de órgãos, uma actividade muitíssimo lucrativa.

Infelizmente, esta perversa realidade também acontece no território da União Europeia. Por isso mesmo, urge que a Comissão Europeia tome medidas severas e enérgicas de combate ao tráfico de pessoas, as quais deverão assentar em três pilares essenciais: (i) protecção adequada das vítimas, na sua maioria mulheres e crianças, assegurando-lhes os mais fundamentais dos direitos como sejam a vida, a liberdade, a integridade física e moral e a autodeterminação sexual; (ii) actuação preventiva, na investigação e desmantelamento das redes que promovem e lucram com o tráfico de pessoas; e, por fim, (iii) punição severa, com penas proporcionais aos crimes praticados, o tráfico de pessoas e sua exploração para todos os seus perversos fins.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Como se diz na resolução aprovada "é necessário tomar medidas urgentes contra o tráfico de seres humanos com base numa abordagem holística, centrada nos direitos humanos e vocacionada para o combate ao tráfico, a prevenção e a protecção das vítimas. Para combater o tráfico de seres humanos é preciso adoptar uma abordagem centrada na vítima, o que significa que têm que ser identificadas, visadas e protegidas todas as potenciais categorias de vítimas, especialmente as crianças e as mulheres".

Mas lamentamos que as alterações que apresentámos a esta resolução tenham sido rejeitadas, quando se focavam nas causas e formas de combate ao tráfico de seres humano, designadamente as seguintes:

- Combater o desemprego, a marginalização e a pobreza enquanto causas fundamentais do tráfico de seres humanos, sublinhando que é urgente uma mudança de políticas económicas e sociais para dar prioridade ao reforço dos direitos sociais e laborais, ao emprego com direitos, a serviços públicos de qualidade e ao progresso económico e social.

- Reforço da cooperação e a solidariedade com os países de origem dos migrantes, contribuindo, nomeadamente, para o desenvolvimento da sua economia, a melhoria do acesso ao conhecimento, a anulação da sua dívida e a tributação das transacções financeiras.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Monsieur le Président, mes chers collègues, Nous avons voté contre cette résolution sur la traite des êtres humains, pourtant un des crimes les plus abjects qui soit. D'abord parce que vous en faites une instrumentalisation politicienne pour accroître encore les pouvoirs de l'Europe de Bruxelles, de ses institutions et de ses multitudes d'agences, qui ne cessent pourtant de démontrer leur inefficacité. Ensuite et surtout parce que vous vous servez de l'attention normale à porter aux victimes pour créer une nouvelle pompe aspirante à l'immigration : assistance sociale et judiciaire, carte de séjour automatique, accès au marché du travail, accès simplifié au regroupement familial et aide sociale. Tout ceci serait accordé, que la victime coopère ou non avec les autorités pour les aider à appréhender les trafiquants et à démanteler les réseaux. Il ne restera donc plus à tout immigré clandestin qu’à se dire la victime d'une filière qui lui extorque des milliers d'euros pour l'acheminer en Europe. Dès lors, quoi que vous en pensiez, il réclamera ce statut et ces aides ! Et vous les lui accorderez. Vous êtes des irresponsables !

 
  
MPphoto
 
 

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – J'ai voté pour la résolution sur la prévention de la traite des êtres humains, déposée par les groupes de gauche et du centre au Parlement européen, car nous devons affirmer haut et fort que les victimes de la traite - en très grande majorité des femmes, mais aussi des enfants - doivent bénéficier d'une protection et d'une aide inconditionnelle. Ces victimes devraient en priorité avoir droit à une assistance juridique gratuite, les peines à l'encontre des trafiquants devraient être plus sévères et il faudrait trouver les moyens de décourager la demande des services fournis par les clients. Il s'agit d'une forme de violence inacceptable à l'encontre des femmes, aussi des actions communes doivent être engagées, afin de prévenir de tels trafics, de protéger celles qui en sont victimes et de poursuivre les auteurs de cette violence.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − Whilst many people within the EU live reasonably comfortable lives, the reality is that across the EU, and including within the very richest areas, numerous people are living in slavery. The very cross border nature of human trafficking means that this is an issue where the EU's institutions have a key role to play and I therefore welcome today's resolution.

 
  
MPphoto
 
 

  Lívia Járóka (PPE), írásban. − Az emberkereskedelem az emberi jogok megsértésének egyik legsúlyosabb módja, amely a szexuális kizsákmányolástól és kényszermunkától kezdve, a szervkereskedelmen át, a házi kényszerszolgaságig számos formát ölthet és mindenekelőtt a nők és gyermekek közül szedi áldozatait. Az emberkereskedelem elleni küzdelem közösségi jogi keretei jelenleg nem kielégítőek, ezért elengedhetetlen, hogy a Lisszaboni Szerződés által ráruházott hatáskörök alapján az Európai Unió sokkal erőteljesebben lépjen fel a jelenség ellen, elsősorban a már áldozattá vált, illetve a veszélyeztetett csoportok, különösen a gyermekek védelmét és segítését szem előtt tartva. E tekintetben üdvözlendő az emberkereskedelem ellenes uniós koordinátori poszt létrehozására irányuló kezdeményezés, illetve, hogy az indítvány felszólítja a tagállamokat a visszatartó erejű és a bűncselekmény súlyosságát tükröző büntetések kiszabására. Rendkívül fontos fejleményként az állásfoglalási indítvány kimondja, hogy az áldozat kizsákmányolásba való beleegyezése lényegtelen a vádeljárás szempontjából és hogy az áldozatot az eljárásban való részvételi hajlandóságától függetlenül megilleti a segítség.

Fontos továbbá a civiltársadalom legteljesebb bevonása az emberkereskedelem visszaszorítására irányuló intézményi tevékenységekbe, valamint tájékoztató és figyelemfelkeltő kampányok kezdeményezése a leginkább veszélyeztetett csoportok számára. A tagállamok remélhetően minél hamarabb átültetik a megelőzésre, a megtorlásra és az áldozatok védelmére is kiterjedő integrált megközelítést belső jogrendszereikbe és a megfelelő jogi eszközök ratifikálásával nagy lépést tesznek a modern kori rabszolgaság felszámolása felé.

 
  
MPphoto
 
 

  Filip Kaczmarek (PPE), na piśmie. − Panie Przewodniczący! Głosowałem za przyjęciem rezolucji w sprawie handlu ludźmi. Handel ludźmi to jedna z najgorszych krzywd, jaką ludzie mogą wyrządzić swoim bliźnim. Przerażające jest to, jak powszechne jest to straszne zjawisko. Nie mogę znaleźć żadnego usprawiedliwienia, ani żadnych okoliczności łagodzących wobec tych, którzy depczą wszystkie ważne dla nas wartości. Handel ludźmi jest zaprzeczeniem wolności, godności, równości. Mam nadzieję, że Parlament Europejski przyczyni się do ograniczenia, a w przyszłości do całkowitego wyeliminowania handlu ludźmi.

 
  
MPphoto
 
 

  Timothy Kirkhope (ECR), in writing. − The ECR Group are united in the view that the trade in human beings is intolerable and should be stopped. However, we have grave reservations about the adequacy of this resolution in tackling the root causes that lead to human trafficking and hence we have chosen to vote against. The ECR Group feel that this resolution takes a ‘victim-centred approach’ which prescribes how Member States should look after victims once they have been trafficked, thus assuming that the incidence of human trafficking is inevitable. The ECR Group have, however, along with the EPP, signed a resolution calling for enhanced cooperation between Member States, police and border control agencies where personal data can be safeguarded and where the care of a victim can be decided by individual Member States.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Toutes les formes d’esclavage, "modernes" ou non, sont absolument condamnables. Cette résolution a ainsi le mérite de chercher à défendre les victimes de la violence des appétits déshumanisés pour le profit et de la misère sociale et psychologique qu’ils créent. Il est néanmoins regrettable qu’elle se limite à traiter les victimes des réseaux criminels de l’économie souterraine. Car la traite des êtres humains a aussi son pendant légal qui n’en est pas moins abject.

Le néolibéralisme, avec sa frénésie du profit, sa mise en concurrence permanente des travailleurs, ses délocalisations, exerce lui aussi une violence tant symbolique que physique sur les citoyens. Il les force à migrer contre leur volonté et les plonge dans une détresse telle que les suicides en entreprise se multiplient. Assujettir de la sorte les citoyens, les réduire à l’état de variable d’ajustement d’un système inefficace et malsain, d’outils au service des intérêts des élites financières, sans considération pour et au péril de leur vie, qu’est-ce sinon l'équivalent de la propriété sur les êtres qu'est l’esclavage? S’il faut combattre le crime clandestin, il est tout aussi nécessaire de combattre le délit institutionnalisé et de faire de l’Union européenne une union pour l’émancipation des citoyens.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. O tráfico de pessoas atenta contra os direitos humanos mais elementares e traduz uma forma de escravidão baseada em lógicas de exploração sexual e laboral. Estimativas internacionais referem que o tráfico de pessoas é o terceiro comércio ilegal mais lucrativo. Com a entrada em vigor do Tratado de Lisboa, a acção da União Europeia em matéria de cooperação judiciária e policial ficou claramente reforçada. A luta contra o tráfico de seres humanos deve ser um dos objectivos centrais da União Europeia que, com base no papel de co-legislador desempenhado pelo Parlamento Europeu, deverá ter uma importância vital neste domínio. Assim, a luta contra o tráfico de seres humanos tem de continuar a ocupar um lugar de destaque entre as prioridades da UE, mesmo em tempos de crise económica e financeira.

 
  
MPphoto
 
 

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), na piśmie. − Handel ludźmi jest jedną z największych plag początków obecnego stulecia. Nie sposób zarzucić przesady tym, którzy nazywają go mianem „współczesnej formy niewolnictwa”. Jest to zajęcie niezwykle dochodowe, kontrolowane przez niebezpieczne zorganizowane grupy przestępcze. W pełni popieram projekt rezolucji (B7-0029/2010) w sprawie zwalczania handlu ludźmi złożony przez szeroką koalicję grup politycznych działających w PE. Stoję na stanowisku, że obowiązkiem Komisji Europejskiej jest opracowanie planu działań zmierzającego do skutecznego zwalczania handlu ludźmi. Jednocześnie w pełni popieram apel autorów rezolucji w sprawie powołania koordynatora UE ds. zwalczania handlu ludźmi pod nadzorem komisarza ds. sprawiedliwości, praw podstawowych i obywatelstwa. Mam nadzieję, że będzie to nowy impuls do intensyfikacji działań wymierzonych w handel ludźmi.

 
  
MPphoto
 
 

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), în scris. − Traficul de carne vie este o piaţă aflată în creştere, comparabilă astăzi cu traficul de droguri sau de arme, fenomenul fiind răspândit peste tot în lume, dar fiind mai acut în ţările slab dezvoltate. Potrivit raportului Grupului de lucru al ONU, victimele traficului reprezintă diferite categorii sociale, de la cele mai înstărite până la cele sărace, de la cele mai educate, până la cele analfabete, de la o vârsta precoce, până la femei mai în vârstă. Pentru o combatere mai eficientă acestui fenomen în ascensiune este nevoie de o mai bună coordonare a informaţiilor. În acest sens, ar fi util ca, în fiecare an, Eurojust, Europol şi Frontex să publice un raport comun cu privire la traficul de persoane. Dacă Uniunea Europeană se doreşte a fi un lider în ceea ce priveşte respectarea drepturilor omului, ar trebui să se implice mai ferm în cooperarea cu statele terţe pentru a facilita stoparea acestui fenomen. De asemenea, mai este nevoie atât de o finanţare mai bună a programelor menite să combată traficul de persoane, cat şi de o coordonare mai eficientă între instituţiile din statele membre implicate în lupta pentru combaterea traficului de fiinţe vii.

 
  
MPphoto
 
 

  Joanna Senyszyn (S&D), na piśmie. − Handel ludźmi to najbardziej rażąca forma pogwałcenia praw człowieka. Z roku na rok rośnie liczba ofiar tej współczesnej formy niewolnictwa. Wykrywalność tego typu przestępstw jest bardzo niska. Dlatego popieram rezolucję Parlamentu Europejskiego w sprawie zwalczania handlu ludźmi. Trzeba wszelkimi możliwymi sposobami zwalczać handel ludźmi. Zacząć należy od rzetelnej, kompleksowej kampanii informacyjnej, aby pokazać rozmiary zjawiska i uwrażliwić na nie społeczeństwo. Nie jest wystarczające podawanie incydentalnych, jednostkowych informacji na temat wykrytych przypadków handlu ludźmi. Konieczne jest także każdorazowe podawanie adresów instytucji walczących z tym procederem.

Raport przedstawiony w styczniu 2010 r. przez Centrum Pomocy Prawnej i Fundację La Strada, zatytułowany „Zapobieganie handlowi kobietami z Europy Środkowej i Wschodniej. Informacja - prewencja - identyfikacja - interwencja”, zwraca uwagę, że w Polsce nie są stosowane procedury gwarantujące ofiarom handlu ludźmi przestrzeganie ich praw. Jednym z największych problemów są przedłużające się prace nad wprowadzeniem współczesnej definicji handlu ludźmi do kodeksu karnego. W 2005 r. w Warszawie została podpisana Konwencja Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi. Prawnikom zajęło aż trzy lata, aby ją ratyfikować. Do dzisiaj nie ma obowiązującej definicji handlu ludźmi, co utrudnia prowadzenie postępowań przygotowawczych i sądowych, a tym samym przestrzeganie praw człowieka w Polsce.

 
  
MPphoto
 
 

  Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), skriftlig. − Min positive stemmeafgivning skal dog ikke ses som en tilslutning til de forslag i resolutionen, som betyder overførsel af mere magt fra medlemsstaterne til EU, så som:

- at lade EU bestemme strengere sanktioner på området,

- henvisninger til EU's styrkede indsats på det strafferetlige område i Lissabontraktaten,

- og at der etableres en overordnet lovgivningsmæssig ramme på området.

 
  
MPphoto
 
 

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), skriftlig. − Jag har röstat ja till resolution B7/-029/2010, Trafficking in human beings, eftersom den behandlar ett mycket viktigt ämne och pekar på en lång rad uppgifter i kampen mot människohandel. Mitt stöd för resolutionen skall dock inte ses som ett stöd till de förslag i resolutionen som innebär överförande av mer makt från medlemsstaterna till EU, såsom att låta EU bestämma strängare sanktioner på området, hänvisningen till EU:s starkare insats på det straffrättsliga området i Lissabonfördraget och att det etableras en överordnad lagstiftning på området.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – J'ai voté en faveur de la résolution parce que je suis moi-même engagée dans la lutte contre la traite des être humains en Slovaquie. J'ai lancé la campagne "Savez vous où es votre enfant maintenant". Aussi, la commission des femmes avait-elle, dans les délibérations sur la procédure budgétaire, adopté un amendement pour "lancer dans les médias une campagne européenne pluriannuelle sur le thème "Savez-vous où se trouve votre enfant en ce moment?", en coopération étroite avec les organisations de la société civile, de manière à favoriser la prise de conscience en matière de responsabilité parentale, à améliorer la protection des enfants contre toutes les formes de violence et à lutter plus efficacement contre la traite des enfants" Cette nouvelle résolution, que je salue de tout cœur, articule les demandes autour de 5 grandes lignes: aspects généraux, collecte d'informations, prévention, poursuite judiciaire ainsi que protection, soutien et assistance apportés aux victimes. La Commission est invitée à prendre des initiatives relatives, notamment, à l'information et à la prévention afin de connaitre les causes profondes de la traite ainsi que les facteurs susceptibles de faciliter, dans les pays d'origine et de destination, la traite des êtres humains. Je compte beaucoup sur la sensibilisation des parents à prendre au sérieux leur responsabilité parentale vis-à-vis de leurs enfants afin d'éviter que les enfants et adolescents deviennent victimes de la traite des êtres humains.

 
  
  

Proposta di risoluzione RC-B7-0064/2010

 
  
MPphoto
 
 

  John Stuart Agnew and William (The Earl of) Dartmouth (EFD), in writing. − UKIP believes that environmental protection is important. Whilst we dispute the scientific premise the Copenhagen talks were based on, we have no objection to measures taken at nation state level to protect the environment.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Votei favoravelmente esta resolução, pois acho que a UE deve criar um novo paradigma de desenvolvimento para fazer face às alterações climáticas. A próxima revisão do orçamento deve fornecer recursos suficientes para as medidas que permitam vencer este importante desafio. Não podemos perder de vista o nosso compromisso no combate às alterações climáticas, devemos, como europeus, empenharmo-nos numa meta de redução de CO2 superior a 20% para 2020. Seria importante contar com a colaboração dos outros parceiros mundiais de modo a alcançar um acordo global ambicioso e juridicamente vinculativo, em conformidade com o objectivo de um aquecimento que não seja superior a 2° C. Julgo, também, que as iniciativas tomadas no seio da UE para promover e incentivar a economia verde, a segurança energética e a redução da dependência devem continuar a ser prioritárias. A UE poder-se-ia inspirar na política seguida na minha região, os Açores, que já dispõe actualmente de cerca de 30% de energia proveniente de fontes renováveis.

 
  
MPphoto
 
 

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. − Tiek Europa, tiek ir pasaulis dėjo daug vilčių į Kopenhagos konferenciją. ES buvo pasiryžusi tapti šio susitikimo lydere ir grįžti su teisiškai įpareigojančia sutartimi, tačiau asamblėja baigėsi palikusi labai mažai aiškumo apie tai, kaip situacija kovoje su klimato kaita klostysis toliau. Kopenhagos susitarimas, kuriame nėra numatytų nei ambicingų tikslų, nei juo labiau įsipareigojimų, yra nepakankamas rezultatas. Ambicingas ES 20/20/20 siekis gali likti tik tolima vizija, jei šis klausimas nebus sprendžiamas pasauliniu mastu. ES, turėdama išorinių veiksmų tarnybą, privalo kuo skubiau pradėti vadovauti strategijai dėl klimato kaitos srities diplomatijos ir užkrinti, kad visų pirma, Europa, derybose su kitomis šalimis, kalbėtų vienu balsu ir laikytųsi principinės pozicijos, kad būtų kuo greičiau susitarta dėl privalomo tarptautinio klimato apsaugos susitarimo.

 
  
MPphoto
 
 

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), por escrito. Congratulo-me com a aprovação da proposta de resolução sobre os resultados da COP 15, da qual sou co-autora, e com os resultados das negociações entre os vários grupos políticos, por ser representativo do interesse generalizado de que esta matéria se reveste tendo em vista um futuro sustentável. Manifesto, uma vez mais, a minha desilusão perante os resultados alcançados em Copenhaga e exorto a UE a recuperar a liderança a nível internacional na luta contra as alterações climáticas e a contribuir para um acordo juridicamente vinculativo com objectivos de redução mensuráveis, comunicáveis e verificáveis na COP 16 a realizar este ano no México.

Para que as indústrias europeias sejam mais competitivas e criem mais emprego, é fundamental investir num futuro sustentável que passará pela protecção do clima, a segurança energética, a redução da independência energética e a eficiência dos recursos. Para tal, apelo aos países industrializados a investirem mais na investigação de tecnologias novas, tendo em vista não só a redução de CO2, mas também uma utilização mais eficiente e sustentável dos recursos naturais.

 
  
MPphoto
 
 

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ψήφισμα εμπεριέχει θετικά στοιχεία, όπως αναγνώριση της έλλειψης μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων και της αόριστης και πενιχρής χρηματοδότησης των αναπτυσσόμενων χωρών. Όμως, ψήφισα αποχή γιατί καταψηφίστηκαν όλες οι τροπολογίες της Ομάδας μου που ζητούσαν: • Λήψη περαιτέρω μέτρων για τη μείωση των εκπομπών του CO2 κατά τουλάχιστον 40% έως το 2020 βάσει νομικής δεσμευτικής συμφωνίας • Απόρριψη της πυρηνικής ενέργειας ως "καθαρής" ενέργειας • Μεγαλύτερη χρηματοδοτική βοήθεια προς τις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες για ανάπτυξη και μεταφορά τεχνολογίας • Μια κοινωνικά βιώσιμη πράσινη οικονομία που να μπορεί να ενισχύσει τις επενδύσεις, την απασχόληση, αλλά και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής. Επίσης, επειδή δεν εγκρίθηκε η σημαντική τροπολογία για τη θέσπιση φόρου 0,01% επί των οικονομικών συναλλαγών, που θα μπορούσε να αποφέρει 20.000 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ώστε να υποστηριχθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν. Στον δρόμο για το Μεξικό δεν μπορούμε να έχουμε οδηγό την ασαφή και αποκαρδιωτική συμφωνία της Κοπεγχάγης. Πρέπει να αναμορφώσουμε ριζικά την πολιτική για την κλιματική αλλαγή ώστε να υπάρξει μια κανονική συμφωνία στις επόμενες διαπραγματεύσεις. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο αν αναγνωρίσουμε και διορθώσουμε τα λάθη της Κοπεγχάγης, κάτι που δεν γίνεται στο ψήφισμα του ΕΚ.

 
  
MPphoto
 
 

  Spyros Danellis (S&D), în scris. − Faptul că summitul de la Copenhaga este caracterizat, la modul general, drept un „eşec lamentabil” în încercarea de a găsi un acord global pentru limitarea emisiilor cu efect de seră care încălzesc climatul Terrei nu denotă decât lipsa totală de coordonare la nivel european a statelor membre în ceea ce priveşte SUA și ţările emergente.

„Acordul de la Copenhaga” nu stabileşte nici măcar un obiectiv cu privire la limita acceptabilă pentru creşterea temperaturii globale. Sper, însă, într-un rezultat pozitiv și într-o voce europeană puternică în materie de limitare a efectelor schimbărilor climatice la reuniunea ce va avea loc anul viitor, în februarie, când statele lumii sunt chemate să prezinte cu cât intenţionează să-și reducă emisiile până în 2020.

 
  
MPphoto
 
 

  Mário David (PPE), por escrito. Votei favoravelmente a Resolução Comum sobre os resultados da Conferência de Copenhaga, pois concordo genericamente com o teor das medidas propostas, das quais saliento duas. Em primeiro lugar, a necessidade absoluta de a UE falar em uníssono nas negociações internacionais, pois só assim garantiremos a liderança mundial na gestão desta importante questão, que possui consequências intergeneracionais e, por isso, urge uma acção firme, liderante, imediata e sensata, à semelhança de outras já tomadas pela UE (por exemplo, o combate à crise financeira). Este desígnio exige uma nova "diplomacia do clima", na qual são essenciais não só os esforços da UE, mas também da China e EUA, como é explanado nos pontos 5 e 15 do documento.

Em segundo lugar, a imprescindibilidade da adopção, por parte dos países em desenvolvimento/economias emergentes, das regras de combate às alterações climáticas que aplicam os Estados-Membros da UE. Neste sentido, defendi, juntamente com alguns colegas do meu grupo político, a introdução de uma taxa de carbono à entrada de produtos de países terceiros para que esta ideia dê os seus primeiros passos como elemento de reflexão futura, o que por si só, já considero bastante relevante.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução do Parlamento Europeu sobre os resultados da cimeira de Copenhaga sobre as alterações climáticas. O desfecho da COP15 foi decepcionante. Importa, por isso, garantir que a União Europeia empenha todos os esforços ao nível da sua diplomacia externa e fale a uma só voz, no sentido de garantir um acordo internacional vinculativo sobre alterações climáticas, que permita limitar o aumento da temperatura global a 2°C.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Depois do impasse que representou a Conferência de Copenhaga sobre as alterações climáticas, é importante que a União Europeia persista na linha seguida até aqui, no sentido de um compromisso sério com o desenvolvimento sustentável, procurando reduzir as suas emissões de carbono sem que tal ponha em causa as indústrias europeias.

As novas políticas climáticas, sobretudo num panorama de crise generalizada, não podem perder de vista a eficiência económica e não podem, de forma alguma, pôr em causa a sustentabilidade económica das nações europeias. É por isso que urge uma nova abordagem na política energética, que aposte nas energias limpas, uma mais eficiente utilização dos recursos naturais que temos ao nosso dispor e um forte investimento em investigação e tecnologias mais amigas do ambiente, para que seja possível manter a competitividade europeia e permitir a criação de emprego num quadro de desenvolvimento sustentável.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. A UE sempre se mostrou liderante no palco das negociações internacionais em matéria de alterações climáticas. Contudo e apesar da ambição, a última Conferência do clima em Copenhaga foi um fracasso para todos os povos que estiveram determinados em alcançar um acordo vinculativo. O resultado está muito longe da posição da UE, e também muito longe da posição necessária para a protecção do clima. Perante o resultado decepcionante da Conferência de Copenhaga, o Parlamento Europeu pretende com esta resolução enviar um sinal claro aos cidadãos europeus e ao Mundo de que continua empenhado no combate às alterações climáticas. Estamos para isso já a preparar o caminho para a próxima conferência no México onde o esforço de compromisso das partes deve aumentar. Não podemos repetir os mesmos erros cometidos em Copenhaga, devemos questionar-nos sobre o que falhou durante as negociações e como proceder no futuro para envolver os Estados Unidos, a China e a Índia.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. A resolução em discussão não procede à avaliação crítica, que se impunha, das causas do fracasso de Copenhaga. Em lugar de analisar seriamente as responsabilidades próprias da UE neste fracasso, a maioria deste Parlamento persiste em arranjar bodes expiatórios como a China (país cujas emissões atmosféricas per capita de dióxido de carbono equivalente são menos de metade da média da UE), a que agora se juntam "os países da ALBA", uma posição só justificada pela cegueira e facciosismo políticos mais primários, que desvirtua e subverte o que efectivamente se passou em Copenhaga. Significativamente, insiste-se na virtuosidade dos instrumentos de mercado, como o comércio de licenças de emissão, ignorando a sua ineficácia e perversidade já demonstradas. Mais uma vez, ignora-se a necessária discussão acerca dos chamados mecanismos de flexibilidade, de que é exemplo o Mecanismo de Desenvolvimento Limpo.

Ao mesmo tempo, rejeita-se a necessidade de respeitar a soberania dos países em desenvolvimento no âmbito da definição e implementação das chamadas estratégias de adaptação. Nenhuma solução justa e sustentável para o problema das alterações climáticas, bem como para outros problemas ambientais, será alcançada no quadro do sistema irracional que os gerou. O que se exige é um outro modelo económico e social, que se oponha ao capitalismo.

 
  
MPphoto
 
 

  Adam Gierek (S&D), na piśmie. − Ta rezolucja świadczy o tym, że „wyznawcy poglądów IPCC” niczego nie zrozumieli. Główną słabością COP 15 było niedocenienie: – wyczulenia krajów trzecich i rozwijających się, a także niektórych unijnych na „sprawiedliwość klimatyczną”; – tego, że dwa największe mocarstwa światowe USA i Chiny rywalizują ze sobą zarówno gospodarczo, jak i militarnie; – faktu, że „ambitne” projekty ograniczenia emisji CO2 były oparte na mało naukowo wiarygodnym paradygmacie antropogenicznego ogrzewania klimatu. Alarmistyczne twierdzenia IPCC należy uznać za wielce nieodpowiedzialne, gdyż decyzje polityczne i ekonomiczne na nich oparte dotyczą wielu przyszłych pokoleń. Nie mogą się więc opierać na opinii ludzi realizujących z góry założoną tezę, że człowiek ociepla klimat. Wiarygodność naukową IPCC podważa m.in.: – afera „Climategate” - fałszowanie trendów globalnej temperatury (Rosja i Australia); – afera „Glaciergate”.

Dlatego należy natychmiast zrewidować wszystkie niekorzystne dla rozwoju gospodarki europejskiej regulacje prawne wynikające z twierdzeń IPCC. Nadszedł czas, by w tak ważnej dla całej cywilizacji sprawie jak zmiany klimatu Komisja Europejska oparła się na własnej, meta-analizie badań klimatycznych dokonanej przez niezależny od opinii Komisji i wszelkich nacisków politycznych zespół klimatologów. Tych dwóch ostatnich postulatów brakuje w rezolucji i dlatego głosowałem przeciwko jej podejmowaniu.

 
  
MPphoto
 
 

  Robert Goebbels (S&D), par écrit. – J'ai voté contre la résolution parce qu'elle contient trop de vœux pieux. On a vu à Copenhague comment le reste du monde voit le "leadership" de l'Union en matière de changement climatique. Le soi-disant accord de Copenhague a été négocié par Obama avec la Chine, l'Inde, le Brésil, l'Afrique du Sud et quelques autres, les Barroso, Sarkozy et cie n'étant même pas conviés. Au lieu d'imposer à nos économies et à nos concitoyens des charges nouvelles, investissons dans les technologies du futur. L'année dernière, la Chine est devenue le premier exportateur mondial d'équipements en éoliennes et en cellules photovoltaïques. L'Europe doit s'engager dans cette bataille technologique au lieu de s'infliger une sorte de punition collective, qui n'impressionne personne en-dehors de l'Europe et qui ne trouvera pas d'émules.

 
  
MPphoto
 
 

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – Par mon vote sur cette résolution, j'ai exprimé ma déception face à l'accord intervenu finalement à Copenhague fin 2009, un accord que je juge insuffisant, manquant d'ambition et ne contenant aucun engagement chiffré. Je regrette également que l'amendement que mon groupe avait déposé pour la création d'une taxe de 0.01% par an sur les transactions financières, permettant de financer l'effort climatique des pays les plus pauvres et les plus directement touchés, à hauteur de 20 milliards d'euros par an, n'ait pu être adopté. Enfin, pour peser dans ce genre de négociations internationales, l'UE devra apprendre à parler d'une seule voix, afin de ne plus manquer les occasions de jouer un rôle clef pour le changement climatique planétaire. Cela passe notamment par la fixation d'objectifs ambitieux de réduction des émissions de gaz à effet de serre de plus de 20% pour 2020.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − The Copenhagen summit was very much a missed opportunity in efforts to tackle climate change. My own country, Scotland, has adopted the most ambitious climate change legislation in the world whilst the Scottish government's recent collaboration with the government of the Maldives serves as a model for international agreement. Today's resolution calls for "bilateral meetings between the European Parliament and the national parliaments" in order to facilitate understanding; I expect the national parliament of Scotland to be included in any such meetings given its world-leading stance.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Cette résolution comporte des avancées non négligeables de la part des groupes de droite qui l'ont signée: citation des travaux du GIEC, qui fait référence en matière de changement climatique, demande d'une plus grande participation de la société civile aux travaux de la conférence de Mexico, demande à l'UE de pousser ses objectifs de réduction des émissions de gaz à effet de serre plus loin que les 20 % proposés pour 2020. Mais elles sont insuffisantes et la louange pour le marché du carbone leur fait perdre toute vraisemblance. Les aides proposées aux pays du Sud, vis-à-vis desquels nous avons une dette climatique, sont insuffisantes.

De même, l'objectif prôné de tendre vers les 30 % de réduction des émissions de gaz à effet de serre à l'horizon 2020 est très loin des 40 % recommandés par le GIEC. Par ailleurs, aucune référence n'est faite à l'initiative de la Conférence mondiale des peuples sur le changement climatique du président bolivien Evo Morales Ayma. Pourtant, à ce jour, elle seule propose aux peuples du monde de reconnaître des droits propres à l'écosystème et de mettre sur pied un tribunal de justice climatique.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. As grandes expectativas geradas em torno da tão propalada Cimeira de Copenhaga saíram defraudadas. Os países com maior responsabilidade nesta matéria não reuniram consenso no que diz respeito às reduções das emissões de gases com efeito de estufa. Este é um problema que exige uma solução a curto prazo e que preocupa o mundo inteiro. É imperativo que haja mais transparência e um maior empenho da sociedade civil na COP16 no México. A UE tem de ser capaz de mostrar a sua liderança na luta contra as alterações climáticas. E todos os países, dos EUA aos ditos países emergentes, de entre eles a China, fortemente poluentes, deverão igualmente assumir todas as responsabilidades numa luta, que cada vez deixa menos margem para novas oportunidades. Em causa, está cada vez mais o futuro sustentado da humanidade, num processo que, se nada for feito em devido tempo, poderá chegar ao ponto de não retorno.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − Me he abstenido en la votación de la Resolución RC-B7-0064/2010 sobre los resultados de la Cumbre de Copenhague sobre el cambio climático porque considero que fue un fracaso, dado que el Acuerdo de Copenhague no es jurídicamente vinculante ni establece objetivos globales de reducción de las emisiones. En esta cumbre, los países desarrollados no han reconocido su deuda climática frente a los países en desarrollo, ni se han lamentado las nefastas consecuencias de los mecanismos de mercado (comercio del carbono). Con mi voto he querido expresar mi más profunda decepción por el resultado de la Conferencia, muy por debajo de las expectativas de los ciudadanos.

La Unión Europea debe, de una vez por todas, asumir su responsabilidad y hacer todo lo posible para que las emisiones de CO2 se reduzcan en un 40 % de aquí a 2020. Por ello, creo que es necesario plantear un nuevo modelo económico y social frente al capitalismo y celebro la decisión del Presidente de Bolivia, Evo Morales, de convocar la Conferencia Mundial de los Pueblos sobre el Cambio Climático y los Derechos de la Madre Tierra.

 
  
MPphoto
 
 

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), na piśmie. − Szczyt klimatyczny w Kopenhadze został słusznie uznany przez większość obserwatorów za porażkę. Trudno oprzeć się wrażeniu, że w Kopenhadze światowi przywódcy toczyli grę, której stawką było nie wypracowanie najlepszego porozumienia, lecz obciążenie jednej ze stron brakiem porozumienia. Niepokojem napawa fakt, że UE pomimo wypracowania wspólnego stanowiska nie była w stanie uczynić z niego platformy porozumienia z innymi państwami. Unia Europejska musi rozpocząć działania na rzecz zakończenia sukcesem konferencji COP16, która odbędzie się w Meksyku. Porozumienie klimatyczne, którego zawarcie UE powinna promować, musi mieć trzy podstawowe cechy: być prawnie wiążące, solidarne i ambitne. Z zaniepokojeniem należy przyjąć decyzje podjęte podczas unijnego szczytu w Sewilli, na mocy którego uznano, że UE nie ograniczy swoich emisji w roku 2020 o więcej niż 20% w porównaniu z 1990 r.

Powtórzono, że warunkiem zwiększenia celu redukcyjnego do 30% jest uprzednie złożenie takiej deklaracji przez inne państwa. Sytuacja międzynarodowa wygląda jednak obecnie w taki sposób, że tylko UE może dać impuls do bardziej znaczących redukcji. Nikt Unii w tym dziele nie wyręczy i UE nie może rezygnować z roli globalnego promotora radykalnych środków w walce z globalnym ociepleniem. UE musi uruchomić 7,2 mld euro, które zobowiązała się przekazać państwom najmniej rozwiniętym i najbardziej zagrożonym zmianami klimatu.

 
  
MPphoto
 
 

  Frédérique Ries (ALDE), par écrit. – Tirer les leçons de l'échec de la Conférence de Copenhague, telle est la priorité du Parlement européen avec cette résolution que j'ai votée. Les maux sont connus: la méthode onusienne ne fonctionne plus, les États-Unis et la Chine se sont comportés en adversaires de la lutte contre le dérèglement climatique et l'Union européenne n'a pas su parler d'une seule voix. Si les maux sont connus, les remèdes pour parvenir à un accord à Cancún en novembre 2010 restent encore à inventer.

Pour conserver son leadership, l'Europe devra faire preuve d'innovation climatique et proposer autre chose que l'objectif unique de réduction globale des émissions à travers le système hautement spéculatif de marché d'émissions de gaz à effet de serre, un outil que vient d'ailleurs de refuser le gouvernement américain. Il est temps de passer à une autre méthode et de proposer un pont "technologique" entre pays industrialisés et régions et micro-États principalement exposés au changement climatique. C'est de l'addition de mesures ambitieuses en matière de technologies propres, d'efficacité énergétique dans les bâtiments et transports, de promotion des emplois verts que naîtront les espoirs de demain, ceux d'un accord au prochain sommet de Cancún, ceux plus importants d'une vision commune du monde.

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Mimo, że konferencja klimatyczna w Kopenhadze nie dała rozstrzygnięć i nie zdołała wypracować ostatecznych postanowień i decyzji co do zakresu i skali ograniczeń emisji jak również przeznaczonych na ten cel środków finansowych nie uważam, że była to porażka, choć na pewno nie spełniła oczekiwań UE. Oczekiwań, które były nieracjonalne tak z zakresie wielkości proponowanych redukcji gazów cieplarnianych jak i oczekiwań finansowych na przeciwdziałanie zmianom klimatycznym. Na to nałożyła się także trochę arogancja przy deklarowaniu przywódczej roli w procesie walki ze zmianami klimatycznymi. Moim zdaniem znajdujemy się jeszcze na etapie, kiedy podejmowanie wiążących i ostatecznych decyzji jest niewskazane. Wynika to między innymi z tego, że nadal brakuje wiarygodnych danych naukowych na temat zmian klimatycznych i udziału człowieka w tym procesie. W ostatnim czasie jesteśmy świadkami sporów w gronie ekspertów i naukowców na ten temat, co potwierdza, że w sprawie skutków globalnego ocieplenia nie mają jednolitego stanowiska. Dodatkowym argumentem na rzecz odłożenia ostatecznej decyzji na później jest kryzys gospodarczy, który zmusza państwa do oszczędności i cięcia wydatków. W trudnych czasach recesji gospodarczej priorytetowego traktowania wymagają sprawy społeczne takie jak walka z bezrobociem i ubożeniem społeczeństwa, wspieranie przedsiębiorczości i podejmowanie innych działań na rzecz przyspieszenia wzrostu gospodarczego.

 
  
MPphoto
 
 

  Peter Skinner (S&D), in writing. − Clearly, while the summit in Copenhagen was seen as disappointing in its final outcomes, there is much to commend further efforts. There is simply no alternative to collective action on this issue.

As the European Union will continue to play a pivotal role along the road towards the next conference in Mexico, every effort has to be ensured to gain political acceptance at a global level. It is on the issues outlined by many scientists and other observers that citizens are making up their minds to support climate change proposals. Those who merely rely on creating an atmosphere of fear and hostility do little to elaborate the arguments in their favour.

The line adopted by EU governments, led by Minister Ed Miliband, have won support and offer real hope of a deal. This Parliament must continue to support this approach.

 
  
MPphoto
 
 

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik heb voor deze resolutie gestemd omdat ze oproept een steviger positie in te nemen in de onderhandelingen over een mondiaal klimaatbeleid. Het uitblijven van een internationale overeenkomst is bovendien geen reden om verdere EU-beleidsmaatregelen uit te stellen ter verwezenlijking van eerdere toezeggingen van de EU om haar emissies tegen 2020 met 20% te verminderen.

Het EP herhaalt het voornemen de vermindering op 30% te brengen. Goed dat het EP uitdrukkelijk stelt dat de genomen initiatieven om de groene economie, de zekerheid van de energievoorziening en de beperking van de energieafhankelijkheid te bevorderen en aan te moedigen het steeds eenvoudiger zullen maken om een verbintenis tot een vermindering met 30% na te komen.

Belangrijk is dat lessen worden getrokken uit het falen van Kopenhagen. Vandaar de belangrijke zelfkritiek dat de EU niet in staat is geweest om, door eerdere specifieke toezeggingen voor internationale overheidsfinanciering van klimaatinspanningen in ontwikkelingslanden, vertrouwen te wekken tijdens de onderhandelingen. Vandaar de belangrijke stellingname dat de collectieve bijdrage van de EU voor de reductie-inspanningen en aanpassingsbehoeften van de ontwikkelingslanden voor 2020 niet onder een bedrag van 30 miljard euro per jaar mag liggen. Hopelijk leidt Mexico wel tot een succes!

 
  
MPphoto
 
 

  Thomas Ulmer (PPE), schriftlich. Ich habe die Entschließung abgelehnt. Leider wurden viele gute Änderungsvorschläge abgelehnt. Der Realitätssinn beim Klimaschutz geht vollends verloren. Kritische Anmerkungen und das korrekte wissenschaftliche Aufarbeiten des Klimaschutzes wurden abgelehnt, ebenso wurden Alleingänge Europas gutgeheißen. Das ist nicht mein Verständnis einer verantwortungsvollen Politik für unsere Bürger.

 
  
MPphoto
 
 

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. – Je me suis abstenue sur la résolution du Parlement européen relative à la conférence de Copenhague car elle n'est pas à la hauteur de l'échec de cette conférence, même si le Parlement européen a clairement condamné les insuffisances de l'Union européenne à cette occasion.

Certes, des mesures positives ont été adoptées, comme celles invitant la Commission à revoir ses ambitions à la hausse concernant les émissions de gaz à effet de serre et à octroyer des financements suffisants pour la lutte contre ces gaz.

D'autres amendements sont inacceptables car ils laissent au marché le soin d'assurer la régulation au moyen de permis de polluer, de mécanismes de développement propre, etc. Il est d'ailleurs demandé que l'Union européenne engage des négociations avec les États-Unis pour créer un marché transatlantique des droits de polluer.

Je regrette enfin le rejet de la demande de création d'une taxe Tobin verte, dont le produit aurait aidé les pays en développement dans la lutte contre le changement climatique.

Il ne peut pas y avoir de solution durable, sérieuse et cohérente au changement climatique dans la logique du système qui les a engendrés. L'Union européenne se doit d'avancer et de montrer l'exemple quelle que soit l'attitude des autres États. Elle peut le faire si elle sait s'en donner les moyens.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – La conférence internationale de Copenhague fut un échec. Toutefois, cet accord incarne un premier pas associant la plupart des parties et constitue une base pour les engagements de réduction, le financement, la mesure, la notification et la vérification des actions d'atténuation, ainsi que la lutte contre la déforestation. Avec mon soutien à la résolution, je déclare de mes vœux l'établissement, au niveau international, d'une "diplomatie climatique" dont l'objectif principal devrait être la protection de la Création. Le Parlement annonce également qu'a contribution collective de l'Union aux efforts d'atténuation et aux besoins d'adaptation des pays en développement ne devraient pas être inférieure à 30 000 millions d'euros par an d'ici 2020, sachant que ce chiffre peut augmenter en fonction des connaissances nouvelles sur la gravité du changement climatique et l'ampleur de ses coûts. Au-delà de toute romantique environnementale, il ne faut pas oublier notre industrie européenne. C'est pourquoi j'estime essentiel pour la compétitivité de notre industrie européenne que des efforts comparables soient consentis par d'autres nations industrialisées à l'extérieur de l'UE, de même que des engagements de réduction raisonnables de la part des pays en développement et des économies émergentes. Les objectifs de réduction doivent être mesurables, notables et vérifiables pour tous, par souci de justice climatique.

 
  
MPphoto
 
 

  Iva Zanicchi (PPE), per iscritto. − Ho espresso voto favorevole riguardo alle proposte di risoluzione sui risultati del vertice di Copenhagen sul cambiamento climatico, anche se con qualche perplessità.

A Copenhagen, dove io ero presente come delegata del Parlamento europeo, si è raggiunto un accordo non legalmente vincolante. Questo, oltre a non rappresentare una risposta adeguata nella lotta globale al cambiamento climatico, lascia irrisolto il problema della distorsione delle condizioni di concorrenza internazionale a danno delle imprese europee che, a differenza delle principali concorrenti di altri paesi come Stati Uniti e Cina, devono già rispettare ambiziosi obiettivi di riduzione delle emissioni.

Ritengo che l'Unione europea debba lavorare alla definizione di un'efficace strategia in vista dei prossimi appuntamenti internazionali, una strategia che miri a promuovere le eco-tecnologie, l'efficienza energetica e le fonti rinnovabili e che dia vita a un sistema globale di lotta ai cambiamenti climatici realmente efficace e che non alimenti ulteriori distorsioni della concorrenza internazionale.

 
  
  

Relazione: Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Nessa Childers (S&D), in writing. − I abstained on the vote on the Domenici report despite the vast majority of sensible proposals contained in it. There is a need for continued detailed debate on the various issues it raises. It is on the one hand necessary to ensure that different corporate tax regimes do not enable companies to evade their responsibilities to support society by a share of their profits through a fair corporate tax regime. However, particular attention needs to be given to the negative impact that a CCCTB could have on small countries such as Ireland, whose prosperity and employment levels depend to a large extent on its capacity to attract foreign investment.

 
  
MPphoto
 
 

  Proinsias De Rossa (S&D), in writing. − I voted in favour of this Report on Promoting Good Governance in Tax Matters, which is key to rebuilding the global economy. It requires transparency, exchange of information, cross-border cooperation and fair tax competition. It would discourage tax fraud and evasion to the competitive advantage of tax compliant businesses and reduce pressure on Governments to lower corporate tax rates which shifts the tax burden onto workers and low-income households while forcing cutbacks in public services Any European agreement on Common Consolidated Corporate Tax Base has to have regard to the needs of geographically marginal regions of the EU such as Ireland and their capacity to attract FDI. A CCCTB is not about a common tax rate. Taxation of companies is the exclusive responsibility of each member state. The idea of CCCTB is to establish a common legal basis for the computation of profits of companies with establishments in at least two member states. On CCCTB this Report says; "Recalls that the introduction of a CCCTB would help to tackle – within the EU – double taxation and transfer price issues within consolidated groups" I welcome the Irish Government’s proposal in this year's Irish Finance Bill to regulate transfer pricing by transnational corporations.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Consideramos positiva a menção expressa no relatório que: "Condena firmemente o papel desempenhado pelos paraísos fiscais no incentivo e na exploração da fraude e da evasão fiscais e da fuga de capitais; exorta, por isso, os Estados-Membros a fazer da luta contra os paraísos fiscais, a evasão fiscal e a fuga ilícita de capitais uma prioridade."

De igual modo, também apoiamos que se considere que, "no quadro das iniciativas conduzidas pela OCDE", os "resultados continuam a ser insuficientes para responder aos desafios colocados pelos paraísos fiscais e os centros offshore e devem ser seguidos de acções decisivas, eficazes e coerentes", e ainda que "os compromissos assumidos pelo G-20 até ao momento não são suficientes para enfrentar os desafios que a evasão fiscal, os paraísos fiscais e os centros offshore representam".

Mas, o mais importante era que não se limitassem a meras boas intenções e que, efectivamente, combatam e eliminem os paraísos fiscais e centros offshore, sobretudo quando se assiste, em certos casos, a uma dramatização à volta do défice das contas públicas com o objectivo de prosseguir e até acentuar as mesmas políticas neoliberais para, uma vez mais, os trabalhadores e o povo pagarem a factura da crise.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – La bonne gouvernance fiscale, ce n'est pas pour vous la lutte contre la fraude, une imposition supportable ou une bonne utilisation des fonds publics. C'est la traque systématique du contribuable, principalement européen, l'échange automatique d'informations sur ses comptes en banque, en l'absence de toute infraction. Et je ne parle pas des grosses entreprises ou de richissimes individus, qui auront toujours les moyens de passer à travers les mailles du filet, mais de l'Européen moyen.

Votre discours sur les paradis fiscaux est hypocrite: haro sur le Lichtenstein ou les Caraïbes, mais silence absolu sur le plus grand paradis fiscal européen, la City, ou ceux des États-Unis. Et silence sur ce qui permet à ces paradis d'exister: les enfers fiscaux que sont devenus la plupart des pays européens, qui croulent sous la dette et les déficits. Parce que les dépenses publiques ont explosé pour supporter les conséquences sociales de vos politiques économiques et les coûts exorbitants de l'immigration massive. Parce les États ne peuvent plus financer leur dette que sur les marchés et à leurs conditions, ce qui fait qu'aujourd'hui, 15 à 20 % des dépenses budgétaires d'un État comme la France ne servent qu'à en payer les intérêts. Nous ne servirons pas d’alibi moral à une telle politique.

 
  
MPphoto
 
 

  Marian Harkin (ALDE), in writing. − Using CCCTB to combat double taxation is like using a sledgehammer to crack a nut. There are much more efficient ways of combating the issue of double taxation. That is why I voted against recital 25.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − The current economic crisis has highlighted a number of vital areas in which reform must be made within Europe and across the wider world. Good governance in tax matters is very much an important element in a healthy economy and the EU has a key role to play in promoting international good governance in these matters.

 
  
MPphoto
 
 

  Arlene McCarthy (S&D), in writing. − Tax fraud and tax evasion result in an estimated 200bn euros being lost each year – money stolen from taxpayers in the rich world and the neediest in the developing world. This scourge must be tackled, and my delegation supports this report which sends a strong message that the European Parliament will not tolerate fraud, evasion or tax havens operating with impunity.

In particular, I welcome the clear statement that we must aim for automatic exchange of information to become the general rule. Studies show this is the most effective way to tackle tax evasion and protect revenues. Those who oppose these calls are acting in the interests of a tiny elite of wealthy individuals and corporations who make use of tax havens, and against the many who pay tax and rely on the services it pays for.

The report refers to the forthcoming impact assessment on the proposed Common Consolidated Corporate Tax Base. While we have no objections to further analysis, my delegation would require strong supporting evidence before being able to consider backing such a proposal. The report also asks for analysis of possible options for sanctions against tax havens, which we support without prejudice to a final position.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. Uma boa governação fiscal é essencial para garantir aspectos importantíssimos como sejam os princípios da transparência, do intercâmbio de informação e da concorrência fiscal leal. A crise financeira veio tornar ainda mais premente tudo o que respeita ao combate à evasão e fraude fiscal, bem como o combate aos paraísos fiscais. Numa altura em que milhões de pessoas em todo o mundo sofrem os efeitos da crise, não faria sentido não combater aqueles que não cumprem com as suas obrigações. Esta iniciativa é um sinal importante que a UE dá aos países terceiros, de que está efectivamente a combater tudo o que se relaciona com os paraísos fiscais. O combate aos paraísos fiscais em todo mundo é uma questão de justiça não só fiscal, mas também e sobretudo de justiça social.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Occorre attuare una politica di good governance sia in ambito europeo che extra Unione europea, anche per contrastare la sleale concorrenza fiscale in particolar modo con quei paesi che rappresentano paradisi fiscali. La trasparenza e lo scambio d'informazioni in materia fiscale sono alla base di una concorrenza leale e di un'equa ripartizione dell'onere fiscale.

Inoltre, una buona governance fiscale è un presupposto importante per preservare l'integrità dei mercati finanziari. Le proposte sulla cooperazione amministrativa e la reciproca assistenza nel recupero, che stiamo adottando in questa sessione plenaria, vanno in questa direzione. A livello internazionale, uno degli strumenti che l'UE può utilizzare per promuovere una buona governance in materia fiscale nei paesi terzi è la negoziazione, con tali paesi, di accordi contro le frodi fiscali che includano una clausola sullo scambio d'informazioni.

Le dichiarazioni dei cinque paesi con i quali l'UE ha un accordo in materia di risparmi (Monaco, Svizzera, Liechtenstein, Andorra e San Marino) rappresentano un passo importante per porre fine a una situazione di totale disequilibrio. Tuttavia, tali dichiarazioni devono essere seguite dalla conclusione di accordi giuridicamente vincolanti. Anche in questo settore l'UE deve avere un ruolo propulsivo, dando il buon esempio e ponendosi nel solco di quanto affermato nel G20.

 
  
MPphoto
 
 

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, il tema della good governance fiscale, pur essendo sempre stato di grande importanza, ha assunto ancora maggiore rilievo dopo la grande crisi economico-finanziaria che ha colpito il nostro continente due anni or sono.

Negli ultimi anni ne hanno discusso i vertici internazionali ed europei, in particolare quando si sono occupati di lotta all'evasione e ai paradisi fiscali. C'è certamente testimonianza di impegno e di volontà da parte della Commissione, ma occorre senza dubbio mettere in piedi una politica seria che impedisca l'evasione del fisco da parte di società giuridiche fantasma che eludono con semplici clik su Internet le norme in materia di tassazione.

Sono certo che il principio della good governance, fondato sul principio della trasparenza e dello scambio di informazioni, possa costituire la base per perseguire l'obiettivo prioritario dell'Unione europea di lotta ai paradisi fiscali, all'evasione fiscale e alla fuga illecita dei capitali.

Occorre inoltre che l'Unione europea parli con un linguaggio unico in sede internazionale e che si batta per il miglioramento delle normative dell'OCSE e per arrivare allo scambio automatico di informazioni in luogo dello scambio su richiesta. È per tale ragione che voterò a favore della relazione.

 
  
MPphoto
 
 

  Evelyn Regner (S&D), schriftlich. Ich habe heute für den Bericht über die Förderung des verantwortungsvollen Handelns in Steuerfragen gestimmt, weil ich der Meinung bin, dass die wirksame Bekämpfung von Steuerbetrug bzw. Steuerhinterziehung von äußerster Wichtigkeit ist. Des Weiteren müssen die Blockade in Steuerfragen im Ministerrat überwunden und eine gute Amtsführung im Steuerbereich gestärkt werden.

 
  
  

Relazioni: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010), Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Robert Goebbels (S&D), par écrit. – Je suis en faveur d'une coopération internationale en matière d'évasion fiscale, mais je doute qu'une coopération administrative menant à un échange automatique de toutes les données concernant les avoirs des citoyens européens soit le meilleur moyen d'arriver à l'équité fiscale. Une retenue à la source sur toutes les opérations financières serait un moyen beaucoup plus efficace.

Cette retenue à la source devrait être libératoire. Elle pourrait devenir une ressource communautaire. La soi-disant "bonne gouvernance" préconisée par le Parlement européen met à nu toute la sphère privée des citoyens. Elle démantèle la protection des données individuelles que, paradoxalement, le Parlement européen veut protéger dans le dossier SWIFT. C'est pour ces raisons que je n'ai pas voté en faveur de ces rapports.

 
  
  

Relazioni: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010), Theodor Dumitru Stolojan (A7-0002/2010), Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – S’il est nécessaire de combattre la fraude fiscale, celle-ci ne doit pas nous faire oublier que la seule fraude n’aurait jamais conduit à la crise économique que nous connaissons aujourd’hui. Cette crise est une crise structurelle du capitalisme et trouve sa source dans la logique même de ce système que prônent aveuglément les élites européennes. Je vote pour ce texte parce que je condamne la recherche du profit personnel au détriment de l’intérêt général. Une telle logique est tout autant présente dans la fraude fiscale que le néolibéralisme européen, lequel néolibéralisme est bien plus responsable que la fraude de l’échec des objectifs du Millénaire pour le développement pourtant timorés.

La TVA, que ce texte avalise par ailleurs, est l’une des aberrations de ce système. C’est l’impôt le plus injuste du monde puisqu’il assujettit tous les citoyens au même taux d’imposition en dépit des écarts de revenus faramineux qui sont la marque du néolibéralisme. Dommage que le texte ne s’attèle pas au problème de fond et ne cherche pas à mettre enfin à l’ordre du jour des politiques européennes la répartition équitable des richesses produites pour l’intérêt général.

 
  
  

Relazione: Marc Tarabella (A7-0004/2010)

 
  
MPphoto
 
 

  John Stuart Agnew and William (The Earl of) Dartmouth (EFD), in writing. − Whilst UKIP believes in the equality of men and women, we reject any attempt by the EU to legislate in this area. We believe that measures at national level are more appropriate in this domain.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Votei favoravelmente o relatório do Senhor Tarabella porque considero que a igualdade entre homens e mulheres na União Europeia, reconhecida no Tratado da União Europeia e na Carta dos Direitos Fundamentais da União Europeia, um princípio fundamental que continua a não ser aplicado de modo uniforme.

Não obstante a disparidade de remuneração entre homens e mulheres, a segregação profissional e os estereótipos sexistas, o relatório pretende por a tónica no princípio de trabalho igual salário igual previsto nos Tratados comunitários desde 1957, realçando que a crise económica, financeira e social que abala a União Europeia e o mundo, tem um verdadeiro impacto nas mulheres, nas suas condições de trabalho, no lugar que ocupam na sociedade e na igualdade entre mulheres e homens na União Europeia.

 
  
MPphoto
 
 

  John Attard-Montalto (S&D), in writing. − I would like to explain my voting pattern in relation to the Tarabella report entitled ‘Equality between women and men in the European Union – 2009’. There were a number of amendments which directly or indirectly made a reference to abortion. Malta is against abortion. The main political parties are in complete agreement on this issue. The greater part of society also concurs with this view. In addition the religious and moral aspects are an important element.

 
  
MPphoto
 
 

  Regina Bastos (PPE), por escrito. No seu relatório sobre a Igualdade entre homens e mulheres na UE - 2009, a Comissão Europeia salienta que a conciliação da vida familiar e profissional, a segregação profissional e sectorial, as diferenças salariais e a baixa taxa de emprego feminino constituem as principais disparidades entre os dois sexos. Estas disparidades entre homens mulheres são particularmente exacerbadas no contexto da actual crise económica, financeira e social. Votei contra o relatório por considerar que foi desvirtuado com a introdução de questões como o acesso ao aborto e o acesso gratuito a consultas sobre o aborto, que são temas muito sensíveis e que, de acordo com o princípio da subsidiariedade, constituem matéria da exclusiva competência dos Estados-Membros.

 
  
MPphoto
 
 

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Aš balsavau už šį pranešimą, nes esant sudėtingai ekonominei, finansinei ir socialinei situacijai kaip niekada svarbu įgyvendinti vieną svarbiausių Europos Sąjungos pamatinių principų – moterų ir vyrų lygybę. Kiekviena valstybė narė privalo užtikrinti, kad už vienodos vertės darbą abiejų lyčių darbuotojams būtų mokamas vienodas užmokestis. Norint skatinti moterų ir vyrų lygybę, būtina užtikrinti, kad moterys ir vyrai dalytųsi šeimos ir namų ūkio pareigomis. Labai svarbu, kad direktyvoje greičiau būtų įtvirtintos tėvystės atostogos, kurios sudarytų sąlygas tėvui prisidėti prie vaikų priežiūros. Prekybos žmonėmis aukos dažniausiai yra moterys, todėl raginu valstybes nares, kurios neratifikavo Europos Tarybos konvencijos dėl kovos su prekyba žmonėmis, nedelsiant tai padaryti.

 
  
MPphoto
 
 

  Carlo Casini (PPE), per iscritto. − Ho votato no alla risoluzione sulla parità tra donne e uomini nell'Unione europea (2009), sebbene condivida gran parte del suo contenuto, perché non si può invocare l'eguaglianza per una determinata categoria di persone negandola ad un'altra categoria di esseri umani.

Mi riferisco al paragrafo 38, dove si pretende di garantire i diritti della donna assicurandole un facile accesso all'aborto. La distruzione dei più piccoli e indifesi, quali sono i bambini non ancora nati, non può essere considerato uno strumento per affermare la dignità e la libertà della donna. È in atto una "congiura contro la vita" che utilizza sperimentate metodiche di inganno. Dobbiamo smascherarle.

Mettere insieme richieste giustissime con pretese ingiustissime, cambiare il significato delle parole sono stratagemmi dimostratisi efficaci nel voto del Parlamento europeo, ma ai quali io intendo sottrarmi. Non si può parlare del dramma dell'aborto, che merita l'attenzione dei politici e non solo dei moralisti, senza riconoscere anche i diritti del nascituro, quanto meno sollecitando un'adeguata educazione al rispetto della vita e organizzando forme di solidarietà in favore delle gravidanze difficili o non desiderate affinché possano giungere al loro esito naturale.

 
  
MPphoto
 
 

  Françoise Castex (S&D), par écrit. – Je me félicite de l'adoption de ce rapport sur l'égalité entre les hommes et les femmes dans l'UE. Ce rapport souligne l'urgence d'une initiative communautaire pour lutter efficacement contre les violences faites aux femmes. En outre, l'adoption de cette résolution intègre deux dimensions, fondamentales à mes yeux. Tout d'abord, la recommandation d'un congé de paternité à l'échelle européenne. Pour qu'il y ait égalité dans l'emploi, il faut qu'il y ait égalité dans la société et dans la vie familiale. Cette résolution place la Commission européenne devant la responsabilité de légiférer dans ce domaine. Mais la vraie grande victoire de ce vote est la réaffirmation du droit à l'avortement. Aucun texte européen n'avait réaffirmé ce droit depuis 2002, en raison des réticences d'une partie de la droite européenne. Les femmes doivent avoir le contrôle de leurs droits sexuels et reproductifs. Certes, du chemin reste à faire en ce qui concerne l'accès réel à l'information, à la contraception et à l'avortement, mais le rapport Tarabella doit constituer un point d'appui essentiel pour faire avancer le droit européen dans ce domaine.

 
  
MPphoto
 
 

  Nessa Childers (S&D), in writing. − I voted today in favour of this report, which is progressive in nature as it aims to promote equality between men and women including in areas of parental leave, childcare, domestic violence and the pay gap. It also promotes a much wider awareness of sexual health matters for both women and men. However, this is not a legislative proposal. This is primarily a statement of principles which I am comfortable in supporting. It is consistent with the principles espoused by Labour and social democratic parties across Europe. It must be noted that the provision of abortion services is entirely and exclusively a matter for individual Member States. This report does not and can not change that position.

 
  
MPphoto
 
 

  Mário David (PPE), por escrito. Votei contra o relatório sobre a Igualdade entre homens e mulheres na UE - 2009 por considerar que foi desvirtuado com a introdução de questões como o acesso à Interrupção Voluntária da Gravidez (IVG), bem como o acesso gratuito a consultas sobre IVG, que são temas muito sensíveis e que, de acordo com o princípio da subsidiariedade, constituem matéria da exclusiva competência dos Estados-Membros.

 
  
MPphoto
 
 

  Proinsias De Rossa (S&D), in writing. − I strongly support this Report. Equality between women and men has long been a fundamental principle of the European Union. However, despite the progress made in this field, many inequalities between remain. The gap in employment rates between women and men is narrowing but women are still more likely to be in part-time jobs and/or on fixed-term contracts and, for the most part, to remain stuck in poorly paid posts. Four times more women than men across Europe work part-time. The gender pay gap - 17.4% - has barely narrowed since 2000. To earn the same as a man would earn on average for a calendar year, a woman on average must work until the end of the following February, a total of 418 days. The global economic, financial and social crisis is causing women to suffer a 'double blow'. The sectors where they constitute the majority of the workforce are in the public sector (e.g. education, health and social welfare) which is being specifically targeted for shedding of jobs. In addition, because of service cutbacks, women who availed of childcare and elder-care, learning support, etc., are being forced to quit employment to assume those tasks themselves.

 
  
MPphoto
 
 

  Robert Dušek (S&D), v písemné formě. − Zpráva Marca Tarabelly zřetelně zdůrazňuje největší potíže bránící rovnému postavení mužů a žen. Vím, že někteří kolegové problematiku nerovného postavení a s ním spojenou diskriminaci žen berou na lehkou váhu. Já jsem si však těchto složitostí vědom! Světová hospodářská krize stav zhoršila a vypadá to, že ženy budou v důsledku úsporné fiskální politiky „obětovány“ snižováním mateřské, výdajů na sociální služby. Vzhledem k tomu, že ženy jsou tradičně více ohroženy chudobou a nízkým důchodem z důvodů přerušení nebo ukončení profesní kariéry kvůli založení rodiny, upřednostnění manželovy kariéry či péči o děti a seniory, navrhuje zpravodaj adekvátní způsoby zlepšení. Kolega Tarabella správně připomíná, že zásada „stejná odměna za stejnou práci“ platná ve Smlouvách od roku 1957 není plněna a ženy v některých členských státech nejsou dodnes za stejnou práci odměňovány ve stejné výši jako muži.

Kromě toho je řada politik EU mířena na pomoc rodinám s dětmi, na matky či otce samostatně žijící s dětmi se však zapomíná. Správně je také položena žádost o uzákonění hrazené otcovské dovolené na evropské úrovni. Právě rozdělení rodinných a domácích povinností mezi ženy a muže napomůže situaci řešit. Z výše uvedených důvodů souhlasím s ustanoveními zprávy 2009/2101, a proto jsem hlasoval pro její přijetí.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente o Relatório Tarabella sobre Igualdade entre Homens e Mulheres na União Europeia em 2009 por contemplar acções concretas e políticas inovadoras em matéria de igualdade entre os sexos. A criação de uma directiva de prevenção e combate a todas as formas de violência contra as mulheres e a introdução na legislação europeia da Licença de Paternidade são algumas das propostas que considero fundamentais para a promoção da igualdade de género e para garantir uma partilha mais equilibrada das responsabilidades familiares entre mulheres e homens.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. Anda mal um Parlamento que exige ser respeitado mas que não se dá ao respeito.

Temas relevantes e sérios como este deveriam merecer atenção, convergência e a busca de um máximo denominador comum que, creio, até nem seria difícil de alcançar. Não obstante, vem sendo prática lamentável a introdução furtiva e grosseira de questões fracturantes a coberto destes mesmos temas. Mais uma vez, a câmara prestou-se a ser uma mera caixa de ressonância das agendas mais extremistas.

Não posso senão repudiar veementemente que se procure promover a liberalização do aborto e o consequente desrespeito pela vida e dignidade humanas sob pretexto da defesa da igualdade entre homens e mulheres e, ilegitimamente, tentar associar ambas as causas e condicionar de modo inaceitável as competências dos Estados-Membros nesta matéria.

A obsessão com o alargamento do conceito de saúde sexual e reprodutiva de modo tal que inclua o aborto - e a imposição da sua adopção generalizada - evidencia o tipo de métodos insidiosos usados por quem tenta maquilhar a realidade. Mas não serão eufemismos destinados a anestesiar as consciências que a tornarão menos brutal, a violência exercida sobre as mulheres menos cruel e esta iniciativa menos deplorável.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. "A violência contra as mulheres é talvez a mais vergonhosa violação dos direitos humanos. Não conhece fronteiras geográficas, culturais ou de riqueza. Enquanto se mantiver, não poderemos afirmar que fizemos verdadeiros progressos em direcção à igualdade, ao desenvolvimento e à paz". As palavras são do ex-secretário Geral das Nações Unidas Kofi Annan e, lamentavelmente, mantêm-se inalteravelmente válidas. A discriminação de género resiste no mundo desenvolvido e na Europa actual, porque é um problema estrutural, com graves consequências ao nível da desigualdade de oportunidades. Subsistem, hoje, diferenças entre homens e mulheres, na educação de afectos, na linguagem, na atribuição de tarefas domésticas, no acesso ao trabalho e no desempenho de funções profissionais. Considero que o acesso, a progressão no trabalho e a execução de funções, quer na esfera do sector privado, quer no serviço público e mesmo na política, devem ser sustentados pelo mérito e pela qualidade de cada um, independentemente do género. Votei, no entanto, contra a resolução devido à introdução de questões sensíveis como o acesso ao aborto e que constituem matéria da exclusiva competência dos Estados-Membros.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), por escrito. Foi importante que se tenha conseguido aprovar no Parlamento Europeu esta resolução que consagra significativos direitos das mulheres que a direita conservadora queria pôr em causa. Apesar de algumas fragilidades, o relatório conseguiu evidenciar pontos importantes como a necessidade da existência de uma licença de paternidade associada à licença de maternidade, a questão dos direitos sexuais e reprodutivos e a necessidade de intensificar a luta contra as desigualdades e discriminações no trabalho, contra a violência e tráfico de mulheres e raparigas, denunciando a pobreza e o trabalho precário e mal pago a que são sujeitas muitas mulheres.

Foi importante que, mais uma vez, se tenha aprovado que " as mulheres devem ter o controlo dos seus direitos sexuais e reprodutivos, designadamente graças a um acesso à contracepção e ao aborto".

Em vésperas das comemorações do centenário do Dia Internacional da Mulher e dos 15 anos da Plataforma de Pequim, esta resolução tem especial importância. Esperemos que a sua aplicação se torne uma realidade.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Oui, les femmes rencontrent des difficultés spécifiques. Mais, comme d'habitude dans cette maison, en partant de bons sentiments, on arrive à une analyse déformée et à des propositions délirantes.

Ce rapport dépeint ainsi une société européenne caricaturale empreinte d'hostilité quotidienne et systématique envers les femmes: les politiques de relance seraient sexistes parce qu'elles aident des secteurs à main-d'œuvre plutôt masculine, les politiques de rigueur budgétaire aussi parce qu'elles touchant des secteurs publics féminisés... En revanche, silence absolu sur les conséquences d'une présence massive en Europe de populations immigrées dont la culture et les pratiques confinent les femmes dans un statut inférieur, à des années-lumière de nos valeurs et de nos conceptions.

Silence également sur les conséquences négatives de votre discours du "tout égalitaire": les femmes perdent peu à peu les droits sociaux spécifiques et légitimes obtenus en reconnaissance de leur rôle de mères. Silence enfin sur le salaire parental, seul moyen de donner un véritable choix aux femmes entre vie professionnelle et vie familiale, ou conciliation des deux.

Enfin, quand je vois l’hystérie qui emporte nombre de nos collègues pour imposer partout l’avortement massif et obligatoire, hissé au rang de valeur essentielle d’une Europe en voie de suicide collectif, je me prends malgré moi à regretter que leurs mères n’aient pas avorté.

 
  
MPphoto
 
 

  Jacky Hénin (GUE/NGL), par écrit. – Si je conteste avec force toutes les mesures négatives de l'UE – et elles sont nombreuses –, lorsque des choses vont dans le bon sens, je les soutiens. Ainsi dans ce rapport sont affirmées des demandes fortes (notamment en direction de la Commission européenne) concernant la lutte contre les inégalités de traitement dont sont victimes les femmes, l'instauration d'un congé de paternité, la création d'une année contre les violences faites aux femmes et le droit à un accès aisé à la contraception et à l'avortement. Il insiste également sur le fait que les femmes doivent avoir accès gratuitement à des consultations sur l'avortement.

Du mieux donc, c'est la raison de mon vote positif. Mais du mieux qui doit se concrétiser encore.

D'autant que je ne peux que regretter le refus d'une majorité du Parlement de soutenir la création d'une charte européenne des droits des femmes, d'un observatoire européen de la violence entre les sexes et d'une journée internationale pour l'égalité salariale. De même, ce Parlement n'a pas voulu aborder les causes profondes de ces inégalités, qui résident dans le système économique de la seule loi du marché que l'Europe organise tous les jours.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. − Whilst gender equality is a fundamental right within the EU recognised in the Treaty on European Union, there remain unacceptable levels of inequality in a wide number of areas. It is clear that huge problems remain and so it is imperative that the EU institutions work to positively identify and seek solutions to these issues wherever they exist in the Union.

 
  
MPphoto
 
 

  Gunnar Hökmark, Christofer Fjellner, Anna Ibrisagic (PPE), skriftlig. − Moderaterna har idag 10/02/2010 röstat mot betänkandet om jämställdhet mellan kvinnor och män – 2009, A7-0004/2010. Även om vi delar föredragandens önskan att förbättra jämställdheten mellan kvinnor och män i Europa anser vi inte att ingrepp i medlemsstaternas suveränitet genom krav på s.k. ”genderbudgetering”, pekpinnar om att medlemsstaterna inte ska genomföra nedskärningar i sociala förmåner och lagstiftad kvotering är rätt väg att gå. Jämställdhet skall uppnås på individnivå genom vidgade möjligheter att påverka den egna situationen och inte genom lagstiftning på Europanivå och plakatpolitik som särskilt instiftade dagar, ytterligare EU-myndigheter och en EU-stadga om kvinnors rättigheter. Det finns redan en EU-stadga om mänskliga fri- och rättigheter som förstärkts genom Lissabonfördraget, den omfattar också kvinnor. Vi slår särskilt vakt om subsidiaritetsprincipen. Vi har därför i slutomröstningen röstat nej till betänkandet även om det naturligtvis finns ståndpunkter vi sympatiserar med, till exempel står vi bakom skrivningen att kvinnor har makten över sin sexualitet och reproduktion till fullo.

 
  
MPphoto
 
 

  Monica Luisa Macovei (PPE), in writing. − I voted in favour of recital X and most parts of paragraph 38, abstaining on one part of paragraph 38, for the following reasons:

As a main principle, women’s sexual and reproductive rights should be respected, particularly in the context of equality between men and women, which is guaranteed by the EU Charter of Fundamental Rights (Art. 23).

However, I believe women should learn to protect themselves from unwanted pregnancies; in other words, when there is easy access to contraception and specialised advice, then abortion is more difficult to justify.

Many in my electorate in Romania would be disappointed if I voted differently. In addition, the past is still alive in our minds – as highlighted in the 2006 report commissioned by the President of Romania – when the Communist party took draconian measures against abortion in order to ensure the control of the party over women’s private life. Many women died as a result of illegal abortions, performed without medical help.

 
  
MPphoto
 
 

  Erminia Mazzoni (PPE), per iscritto. − Condivido pienamente lo spirito che anima la risoluzione, che ha il pregio di muovere dal presupposto che il dibattito sui cambiamenti demografici sia connesso a quello sulle misure necessarie per fronteggiare l'impatto della crisi economico-finanziaria sul mercato del lavoro.

Considerando che l'analisi sui progressi realizzati rispetto agli obiettivi di Lisbona non è positiva, risulta opportuno l'invito contenuto nella risoluzione ad un'accelerazione dell'adeguamento normativo degli Stati membri, ad un inasprimento delle procedure di infrazione e ad una più adeguata partecipazione delle donne nei settori chiave del mondo del lavoro, che tenga conto dei traguardi raggiunti dalle stesse in campo formativo.

Posta tale premessa, non posso non rimarcare la mia contrarietà assoluta, già segnalata in fase di voto, alla pervicace volontà di promuovere la "società degli aborti", incentivando l'accesso alla libera interruzione di gravidanza.

L'assunto che le donne, per recuperare il proprio diritto alla libertà sessuale, debbano conseguire una facilitazione nelle pratiche di aborto non solo è contro la generale morale laica, ma contraddice le premesse di cui al considerando Z che pone al centro dell'azione europea la promozione di un "maggiore tasso di natalità per far fronte alle esigenze future". Rimane fermo il mio impegno a promuovere una cultura sessuale responsabile.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Les femmes sont les premières victimes de la crise économique et sociale que les politiques néolibérales de l’Union européenne ont engendrée. À la faveur de la crise, les emplois précaires et les temps partiels imposés se multiplient. Nos sociétés restent totalement imprégnées par le patriarcat. Elles sont aujourd’hui marquées par un retour en force de la stigmatisation au titre de la religion et les femmes sont encore et toujours les premières victimes de ces évolutions.

Il est donc satisfaisant de voir le Parlement européen mettre à l’ordre du jour une question aussi cruciale que l’égalité entre femmes et hommes. Il est néanmoins dommage que le texte ne se penche pas sur la nature intrinsèquement inégalitaire du néolibéralisme. C'est lui le responsable d’une grande partie des maux dont les femmes sont victimes et il trouve dans le creusement des inégalités hommes-femmes un moyen supplémentaire de prospérer.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. As desigualdades entre homens e mulheres a diversos níveis, sejam eles profissionais, sectoriais ou de estereótipos variados, têm vindo ao longo dos anos a esbater-se. A igualdade entre homens e mulheres na UE é cada vez mais uma realidade e, apesar de ainda haver situações de discriminação, assinalamos a evolução muito positiva a que temos assistido.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. Obgleich sich in puncto Chancengleichheit für Frauen vieles verbessert hat, bleibt noch einiges zu tun. Dringend wäre vor allem, die Vereinbarkeit von Familie und Beruf voranzutreiben, die sich in der Praxis für viele Frauen, vor allem Alleinerzieherinnen, als unüberwindliches Hindernis erweist. Dass Männern nach wie vor eher zugetraut wird, Führungspositionen auszuüben, belegt, dass die berufliche Gleichberechtigung de facto nur durch eine Haltungsänderung und nicht durch Quotenvorschriften erreichbar ist, vor allem da diese nicht unumstritten sind und allzu leicht Konflikte auslösen können. Da im vorliegenden Bericht nicht auf die Kritik eingegangen wird, dass Gender Mainstreaming auch in die andere Richtung ausschlagen kann, habe ich den Bericht abgelehnt.

 
  
MPphoto
 
 

  Mariya Nedelcheva (PPE), par écrit. – La résolution sur l’égalité entre les femmes et les hommes au sein de l’Union européenne me paraît tout à fait équilibrée et je salue le travail effectué par Marc Tarabella pour obtenir ce résultat. Il existe encore aujourd’hui des inégalités flagrantes entre les hommes et les femmes dans le secteur de l’emploi, en particulier lorsqu’il s’agit des écarts de rémunération ou encore de la conciliation de la vie professionnelle et familiale. Des efforts restent à faire dans ce domaine.

Par ailleurs, en matière de protection des droits sexuels et reproductifs, l’accès des femmes à la contraception et à l’avortement est primordial. Les femmes doivent en effet pouvoir disposer d’une autonomie physique pleine. C’est pourquoi j’ai voté en faveur des dispositions relatives à la protection de ces droits.

Enfin, j’ai voté contre la proposition de créer une Charte européenne des droits de la femme, car depuis l’entrée en vigueur du traité de Lisbonne, la Charte des droits fondamentaux, qui inclut les droits de la femme, fait partie intégrante des traités. Cette Charte est juridiquement contraignante et permet de protéger les femmes au même titre que les hommes.

 
  
MPphoto
 
 

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. − În România, în anul 1967, printr-un decret au fost interzise avorturile, iar femeile şi-au pierdut dreptul de a opta între a menţine o sarcină sau a o întrerupe. Această interdicţie a traumatizat profund societatea românească, făcându-ne să înţelegem cât de periculoasă este o astfel de decizie.

Femeile ar trebui să aibă control asupra drepturilor lor sexuale şi reproductive. Din acest motiv, am votat în favoarea tuturor aspectelor legate de accesul facil la contracepţie şi avort cuprinse în raportul Tarabella şi, în cele din urmă, în favoarea raportului pe fond.

 
  
MPphoto
 
 

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, la complessità della relazione in esame oggi si era già evinta durante i lavori in commissione FEMM, dove una risicata maggioranza di tre voti e una corposa assenza di deputati aveva permesso l'approvazione del testo.

Io credo che in materia di protezione delle donne esista una buona legislazione dal 1975. Quindi, piuttosto che sforzarsi a creare nuove direttive, è necessario fare in modo che le norme già esistenti siano pienamente applicate dai governi.

È per tale ragione che, pur non volendo votare contro la relazione, che per alcuni aspetti ha certamente dei risvolti positivi, ho preferito dissociarmi da alcuni aspetti per sottolineare il mio disappunto verso determinati elementi, specie quelli concernenti l'aborto, sui quali la nostra indole cattolica non è disposta a scendere a compromessi.

 
  
MPphoto
 
 

  Cristian Dan Preda (PPE), în scris. − Deşi nu sunt împotriva avortului, am votat împotriva paragrafului 38 pentru că poate fi interpretat ca încurajând această practică. Sunt de asemeni favorabil facilitării accesului la contracepţie şi la educaţie pe aceste teme pentru că este cel mai bun mod de a evita sarcinile nedorite. Pe de altă parte, cred că, dacă există comunităţi care, din diverse motive, vor să păstreze competenţa asupra reglementării avortului la nivel naţional, ar trebui să o poată face. Este un domeniu unde ar trebui să se aplice principiul subsidiarităţii şi nu cred că discutarea acestei chestiuni în raportul asupra egalităţii între femei şi bărbaţi în Uniunea Europeană este cea mai bună soluţie.

 
  
MPphoto
 
 

  Evelyn Regner (S&D), schriftlich. Ich habe für den Bericht über die Gleichstellung von Frauen und Männern in der Europäischen Union gestimmt, weil es meinen grundlegenden Überzeugungen entspricht, dass Frauen das uneingeschränkte Recht auf Selbstbestimmung haben, insbesondere in Hinsicht auf ihre sexuellen und reproduktiven Rechte, sowie den ungehinderten Zugang zu Verhütung und Abtreibung. Diese Rechte sind Teil des Selbstverständnisses, das eine moderne europäische Gesellschaft einfach haben muss.

 
  
MPphoto
 
 

  Alf Svensson (PPE), skriftlig. − Vid gårdagens omröstning om betänkandet om jämställdhet mellan kvinnor och män röstade jag emot. Detta främst för att betänkandet enligt min åsikt på flertalet punkter går emot subsidiaritetsprincipen, bland annat i frågan om kvotering. Jag lade ned min röst vid omröstningarna om betänkandets skäl X och punkt 38, som rör kvinnors tillgång till abort. Den gällande formuleringen skulle enligt min uppfattning innebära ett övertramp på subsidiaritetsprincipen. För mig är det en allmängiltig hållning att vi på EU-nivå inte ska ägna oss åt sådant som de enskilda medlemsstaterna själva har rätt att besluta om på nationell nivå. Givetvis står jag bakom den svenska hållningen i frågan, nämligen att beslutet om abort ytterst är kvinnans eget, och inte lagstiftarnas.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. A União Europeia atravessa actualmente uma situação de crise económica, financeira e social de grandes proporções, a qual tem sérias consequências na vida profissional e privada das mulheres. A segregação profissional, a disparidade salarial, a difícil conciliação entre a vida profissional e pessoal são obstáculos à plena participação das mulheres no mercado de trabalho. Apesar da evolução no emprego e da crescente participação em cargos de responsabilidade, é ainda necessária uma maior sensibilização quanto à igualdade de tratamento. É de saudar este relatório pela oportunidade de redefinir orientações quanto à eliminação de disparidades entre homens e mulheres no mercado de trabalho. Só assim será possível o cumprimento das metas da UE em matéria de crescimento, emprego e coesão social. É de lamentar, porém, a inscrição de disposições relativas aos "direitos sexuais e reprodutivos" das mulheres, num relatório que surge num contexto de crise económica e cujas preocupações fundamentais respeitam ao impacto desta nas condições de trabalho das mulheres e ao lugar das mulheres na sociedade. Pelas razões acima referidas, e apesar disso, uma vez que não foram aprovadas as emendas propostas ao n.º 38, que subscrevia e considerava essenciais para a economia do documento, votei contra o relatório acerca da igualdade na União Europeia entre homens e mulheres.

 
  
MPphoto
 
 

  Thomas Ulmer (PPE), schriftlich. Ich habe den Bericht abgelehnt, weil ich mich aus meiner Grundüberzeugung heraus nicht dazu bekennen kann, das Recht auf Abtreibung und das Recht der reproduktiven Freiheit uneingeschränkt zu akzeptieren. Das Recht auf Leben ist für mich ein fundamentales Recht, das auf jeden Fall verteidigt und geachtet werden muss. Die anderen Anteile im Bericht sind durchaus in Ordnung und zeigen, dass Europa auf dem Weg zur Gleichstellung der Frauen ein Stück weitergekommen ist. Auch ist positiv zu vermerken, dass der Einsatz in der Familie deutlich stärker gewürdigt wird als früher.

 
  
MPphoto
 
 

  Marina Yannakoudakis (ECR), in writing. − The ECR Group are the strongest supporters of equality between men and women and especially the principle of equal pay and equal opportunity in the workplace. The ECR have decided to vote in favour of the paragraphs which support equality in this way. The ECR Group have nevertheless voted against this resolution for two specific reasons. Firstly, we oppose any legislation that assumes that women’s health, education and reproductive rights are the responsibility not of Member States but of the EU. Secondly, whilst the ECR Group fully supports the need for maternity and paternity provisions, we have chosen to abstain from such references in this report because we oppose any family policy being dictated at EU level; this is a matter for national governments to decide upon.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – J'ai voté contre cette résolution. Elle divise plus qu'elle n'unisse les hommes et les femmes. La rédaction du paragraphe 36 n'est pas innocente: "les femmes doivent avoir le contrôle de leurs droits sexuels et reproductifs, notamment grâce à un accès aisé à la contraception et à l'avortement". Le rapporteur insiste également sur le fait que les femmes doivent avoir accès gratuitement à des consultations sur l'avortement. Mais l'avortement réside dans la compétence unique des Etats membres. Cette résolution n'ayant aucune valeur juridiquement contraignante, on ne puis en faire usage pour faire pression pour libéraliser l'avortement. Ensuite, le Parlement demande de combattre les stéréotypes sexistes, notamment le travail familial effectué par les femmes et par les hommes. La résolution insiste sur l'importance des structures d'accueil pour les enfants en âge préscolaire et des services de garde d'enfants ainsi que d'assistance aux personnes âgées et aux autres personnes dépendantes. Ainsi, le Parlement vise à la destruction de la famille naturelle comme lieu de socialisation et de solidarité entre les générations. Cette résolution n'apporte aucune plus-value ni aux femmes, ni aux hommes, ni à l'Union. C'est dommage, car le respect de l'altérité et la promotion de l'égalité des chances pour les femmes et les hommes est un véritable enjeu sociétal.

 
  
MPphoto
 
 

  Artur Zasada (PPE), na piśmie. − Głosowałem przeciwko rezolucji. Jej autor, pan Marc Tarabella, nie wziął pod uwagę kontekstu narodowego. Moralność jest częścią światopoglądu inkorporowaną do systemu prawnego danego państwa. Próba włączenia do polskiego prawodawstwa możliwości swobodnego dostępu do aborcji jest czymś nienaturalnym i budzi oczywisty sprzeciw. Pozostając w zgodzie z własnym sumieniem i biorąc pod uwagę obowiązujące w Polsce uregulowania prawne, zagłosowałem przeciw rezolucji, dając tym samym wyraźny sygnał, że w tak newralgicznych kwestiach, zgodnie z zasadą subsydiarności, jedynym prawodawcą jest każde z 27 państw członkowskich.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0069/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Paulo Alves (S&D), por escrito. Na generalidade, votei a favor da proposta de resolução sobre os objectivos estratégicos da UE para a 15.ª reunião da Conferência das Partes na CITES, subscrevi as emendas para incluir o atum rabilho no "Anexo II da CITES" de acordo com as recentes recomendações do "Conselho Científico Ad Hoc" da Organização das Nações Unidas para a Agricultura e Alimentação (FAO) que, em Dezembro de 2009, apoiou o anúncio da inclusão do atum rabilho no "Anexo II da CITES", com os resultados da Assembleia Plenária da ICCAT (Comissão Internacional para a Conservação dos Tunídeos do Atlântico), que fixou uma considerável redução na pesca de atum rabilho para 13500 toneladas, e com a posição da Comissão Europeia que reafirmou a sua preocupação com a redução do atum, comprometendo-se a realizar estudos científicos mais fiáveis.

Reconhecendo que a perda de biodiversidade é um problema global grave, considero que outros animais deverão ser igualmente objecto de propostas de preservação. Encaro esta conferência como decisiva para a sobrevivência e sustentabilidade de diversas espécies. Em conclusão, considero prematura uma proibição total do comércio internacional de Atum (incluindo este no "Anexo I"), que consequentemente provocaria uma crise no sector, sem se basear em dados concretos.

 
  
MPphoto
 
 

  John Attard-Montalto (S&D), in writing. − Regarding the resolution on the key objectives for the Conference of the Parties to the Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES), I voted against the abolition of fishing of northern bluefin tuna. The reason is that this will affect the livelihood of Maltese fishermen in a very negative way. The vast majority of Malta’s fishermen are not in a position to fish for alternative species and in alternative fishing grounds because of the traditional way in which fishing is conducted. Also it is my belief that the criteria for the CITES listing are not met in the case of northern bluefin tuna.

 
  
MPphoto
 
 

  Liam Aylward (ALDE), i scríbhinn. − Vótáil mé i bhfabhar na tuarascála ar Choinbhinsiún CITES. Tá speicis ainmhithe agus plandaí ag dul in éag ag ráta atá míle oiread an ráta nádúrtha. Tá gníomhaíochtaí daonna ag cur leis an ráta seo agus ag cur bithéagsúlachta i mbaol. Is uirlis lárnach é CITES san iarracht idirnáisiúnta chun dul i ngleic leis na príomhbhagairtí ar an mbithéagsúlacht, leis an trádáil neamhdhleathach, agus chun Rialachán ceart um Thrádáil san Fhiadhúlra a chur i bhfeidhm.

Tacaím leo siúd a dteastaíonn uathu baint níos mó a bheith ag na comhlachtaí idirnáisiúnta um fhorfheidhmiú an dlí le coireacht fiadhúlra a chosc agus go dtabharfaí aghaidh ar an mbaol a d’fhéadfadh teacht ón ríomhthráchtáil. Chuige sin, tacaím chomh maith leis an moladh go láidreofaí an t-aonad coireachta comhshaoil.

Ba mhaith liom aird a tharraingt ar an tionchar a bheidh ag bearta CITES ar shlí bheatha an phobail tuaithe bhoicht agus orthu siúd a bhíonn ag brath ar thrádáil i speicis ar leith chun slí bheatha a bhaint amach. Is gá leanúint le cúnamh a thabhairt do na tíortha seo liosta CITES a chur i bhfeidhm ionas gur féidir oibriú leo siúd a bhíonn ag brath ar fhiadhúlra a gceantair.

.

 
  
MPphoto
 
 

  Christine De Veyrac (PPE), par écrit. – Le Parlement européen appelle à une interdiction totale de la commercialisation du thon rouge à l'international. Élue du bassin de Sète, je n'ai pas voté en faveur de cette mesure: il n'y a pas de consensus à ce jour sur cette interdiction, ni chez les scientifiques, ni d'ailleurs chez les associations écologistes! Si une interdiction aussi radicale venait néanmoins à être décidée en mars lors de la conférence internationale de Doha, je demande à la Commission européenne de ne pas empêcher les compensations financières que les États pourraient être amenés à verser aux pêcheurs. Les pêcheurs ont fait, ces dernières années, des efforts considérables, en respectant des quotas sans cesse plus restrictifs, en modernisant leur flotte... Il serait indécent qu'on les oblige demain à changer d'activité professionnelle sans leur accorder des soutiens financiers significatifs.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução "Objectivos-chave para a Conferência das Partes na CITES", porque a protecção da biodiversidade deve ser reforçada no âmbito da próxima Conferência das Partes na CITES. A diversidade biológica é fundamental para o bem-estar e para a sobrevivência da Humanidade. Temos de ser ambiciosos e exigir a protecção de todas as espécies em risco de extinção.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. A Convenção sobre o Comércio Internacional das Espécies Selvagens da Fauna e da Flora Ameaçadas de Extinção ("CITES") constitui o principal acordo global existente sobre a conservação das espécies selvagens, com o objectivo de evitar a exploração excessiva destas espécies pelo comércio internacional, sendo, por isso, muito importante que a União Europeia participe de forma construtiva na 15.ª Conferência de Partes, de Março próximo.

Reconhecendo a importância da preservação das espécies em risco para a salvaguarda da biodiversidade e do equilíbrio ecológico do planeta, recordo que o desenvolvimento sustentável pressupõe uma utilização racional dos recursos naturais sem que tal impeça a manutenção de actividades necessárias ao desenvolvimento.

Por isso mesmo, num momento em que se discute a alteração dos Anexos da CITES, recordo a importância de assegurar, ao mesmo tempo, uma adequada protecção nas espécies selvagens em risco sem, no entanto, pôr em causa ou condenar ao desaparecimento actividades que asseguram a viabilidade económica e social de várias comunidades.

 
  
MPphoto
 
 

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. A Convenção CITES constitui um importante instrumento de conservação de espécies da flora e da fauna ameaçadas, particularmente das que apresentam interesse comercial, que, como tal, deverá ser defendido e valorizado. Entendemos que as decisões relativas a modificações a esta convenção, incluindo aos seus anexos - sendo importantes, por permitirem acolher e ter em devida conta as alterações verificadas no estado de conservação das espécies - deverão ter subjacentes dados e pareceres científicos fundamentados. Relativamente à proposta de inclusão do atum vermelho (Thunnus thynnus) no Anexo I do CITES, consideramos que, face aos dados disponíveis, a mesma não se justifica. Relembramos que, na última reunião da Comissão Internacional para a Conservação dos Tunídeos do Atlântico (ICCAT), em Novembro de 2009, os especialistas consideraram que a espécie se encontrava em situação de sobre-exploração, não tendo todavia apontado para a proibição total da pesca. As recomendações apontaram para um decréscimo significativo das capturas, que deveriam situar-se entre as 8 e as 15 mil toneladas, tendo sido fixado o limite de 13500 toneladas. Nestas circunstâncias, consideramos que há que aguardar pela avaliação e recomendações dos especialistas, na sequência da evolução da situação dos mananciais em 2010.

 
  
MPphoto
 
 

  Françoise Grossetête (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur de cette résolution. Un de ses objectifs est la préservation du thon rouge, élément essentiel de l'équilibre de la diversité biologique du milieu marin.

L'interdiction du commerce international du thon rouge nous permettra de préserver nos stocks de thons rouges, menacés de surpêche.

L'Europe devra néanmoins s'assurer des mesures prises par les pays tiers car comment expliquera-t-on à nos pêcheurs en Europe que des chalutiers japonais, libyens ou tunisiens pillent nos stocks de thons rouge en toute légalité!

Nous devrons aussi nous préoccuper de négocier l'organisation d'une zone économique exclusive qui permettra à la pêche artisanale de continuer à travailler car elle ne menace pas la ressource.

 
  
MPphoto
 
 

  Sylvie Guillaume (S&D), par écrit. – J'ai voté en faveur de l'interdiction de la commercialisation du thon rouge et, en corollaire, une indemnisation en faveur du secteur thonier, prévue grâce à un amendement que j'avais cosigné et qui a pu être partiellement adopté. Ainsi le thon rouge devra être inscrit à l'annexe 1 de la Convention sur le commerce international des espèces de faune et de flore sauvages menacées (CITES), sous réserve d'une dérogation générale pour le commerce intérieur, permettant la poursuite de la pêche côtière artisanale, et d'un renforcement des contrôles contre la pêche illicite. Nous devons non seulement nous préoccuper de cette espèce menacée et qui a vu ses stocks baisser de 60% au cours des 10 dernières années, mais aussi prévoir des aides substantielles aux pêcheurs et armateurs qui seront touchés par cette mesure, c'est indispensable.

 
  
MPphoto
 
 

  Danuta Jazłowiecka (PPE), in writing. − I voted for listing the bluefin tuna in CITES Appendix I, as a majority of the FAO Ad Hoc Expert Advisory Panel considered that the available evidence supported the proposal to include it there. The species has suffered a marked decline, is greatly overfished and is threatened by overexploitation for international trade. It therefore meets the criteria for listing in CITES Appendix I.

 
  
MPphoto
 
 

  Oriol Junqueras Vies (Verts/ALE), por escrito. El atún rojo se encuentra en una situación insostenible y su supervivencia no puede asegurarse solamente con reducciones de cuota que, por otro lado, siempre han superado los límites aconsejados por la comunidad científica. La inclusión del atún rojo en el anexo I de CITES, y por tanto la prohibición de su comercio internacional, es la solución que asegura con mayor probabilidad la recuperación de la especie. Sin embargo, es necesario constatar que la existencia de determinados sectores pesqueros que han actuado con responsabilidad, respetando las cuotas y adaptándose a todos los requerimientos que se han ido estableciendo en los últimos años. Por esta razón he votado para que la inclusión del atún rojo en el anexo I de CITES esté sujeta a las siguientes condiciones, tal y como finalmente se ha aprobado: modificación del reglamento CE 338/97 para crear una exención general para el comercio nacional; apoyo financiero de la UE para los pesqueros afectados; y refuerzo de los controles y sanciones para luchar contra la pesca ilegal y no reglamentada. También voté a favor de aplazar 18 meses la entrada del atún en el anexo I, sujeta a un dictamen científico independiente. Esta propuesta no fue aprobada.

 
  
MPphoto
 
 

  Erminia Mazzoni (PPE), per iscritto. − Oggi, 10 febbraio 2010, il Parlamento europeo è stato chiamato ad esprimersi sugli obiettivi strategici dell'UE per la XIV riunione della Conferenza delle parti della Convenzione sul commercio internazionale delle specie di flora e fauna selvatiche minacciate di estinzione (CITES), che si terrà a Doha (Qatar) dal 13 al 25 marzo 2010. Per quanto il ruolo del PE sia meramente consultivo ho, comunque, ritenuto importante firmare e sostenere in seduta di voto l´emendamento che intendeva eliminare l´inserimento del corallo rosso nell´allegato II alla Convenzione, che ne avrebbe comportato una notevole limitazione della pesca e del commercio, in quanto specie in via d'estinzione. L'inserimento nell'allegato II del corallium sembra, infatti, eccessivamente prudenziale e non corroborato adeguatamente da dati scientifici. Inoltre, il contraccolpo economico e sociale che tale inserimento potrebbe avere sull´economia del nostro Paese e, in particolare, di alcune regioni del Mezzogiorno, ha destato la mia viva preoccupazione e mi ha portata a votare a favore di tale emendamento. Ho ritenuto, infatti, che fosse più opportuno dare maggiore tempo alle nostre imprese del settore al fine di riconvertire la loro produzione e rimanere, così, competitive sul mercato.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Le thon rouge est menacé d'extinction du fait du manque de contrôle de la surexploitation de cette ressource. L'interdiction de sa commercialisation semble désormais inéluctable. Il est visé de protéger cette espèce. Conscients du problème, de nombreux pêcheurs, notamment français, se sont appliqués depuis des années à mettre leurs bateaux aux normes et à respecter les quotas de pêche nécessaires à la survie du thon rouge. Ces pêcheurs, déjà durement touchés par la crise, seront les premières victimes d'une telle mesure rendue nécessaire par la pêche illégale et les filières industrielles occultes. L'effort consenti par ces pêcheurs ne saurait incomber à leur seule charge.

On ne saurait leur demander de se sacrifier pour l'intérêt de la planète tandis que les puissants réunis à Copenhague ont montré qu'ils se dérobaient. Le principe onusien de responsabilité commune pour les problèmes environnementaux doit donc s'appliquer et l'effort des pêcheurs être compensé par une contribution de l'Union européenne. Par ailleurs, la création par la France d'une véritable zone économique exclusive en Méditerranée permettrait de sanctuariser la ressource tout en pérennisant une pêche artisanale respectueuse des équilibres écologiques.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. É essencial que a UE se apresente na 15ª reunião da Conferência das Partes na Convenção sobre o Comércio Internacional das Espécies Selvagens da Fauna e da Flora Ameaçadas de Extinção (CITES) com objectivos bem definidos no que respeita às espécies em via de extinção que têm que ser protegidas. A Convenção CITES é muito importante para a conservação das espécies selvagens, com o objectivo de evitar a exploração excessiva das espécies da fauna e da flora selvagens pelo comércio internacional.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − Me he abstenido en la votación de la Resolución B7-0069/2010 sobre los objetivos estratégicos de la UE para la XV reunión de la Conferencia de las Partes de la Convención sobre el Comercio Internacional de Especies Amenazadas de Fauna y Flora Silvestres (CITES) porque considero que el atún rojo no debería incluirse en el Apéndice 1 de la CITES. Esto supondría el fin para las artes tradicionales y sostenibles de pesca, cuando los culpables de la esquilmación de recursos son los barcos de la flota industrial de cerco. Abogo por que se tenga en cuenta la contribución que cada sistema de pesca ha tenido en la preocupante situación del atún rojo, con un nuevo reparto de cuotas más justo y un mayor control en las medidas.

Por ello, deben incentivarse las modalidades de pesca artesanal que emplean a miles de personas y son mucho más selectivas. No podemos ser injustos: existe una gran diferencia entre la pesca industrial y las artes tradicionales. Quiero destacar que hay que preservar el atún rojo, pero hay que encontrar una vía que permita un equilibrio que garantice que no se extinga la especie sin castigar las artes mediterráneas de pesca como la almadraba.

 
  
MPphoto
 
 

  Frédérique Ries (ALDE), par écrit. – L’enjeu de cette résolution sur la Convention CITES visant les espèces menacées d'extinction est fondamental: dégager un consensus européen sur l’interdiction du commerce international du thon rouge. Face à des pêcheurs farouchement hostiles à cette interdiction, experts scientifiques et environnementaux tirent la sonnette d’alarme. Au rythme actuel et malgré les efforts drastiques entrepris ces dernières années, le thon rouge pourrait purement et simplement disparaître d’ici trois ans. L’Italie a déjà fait un geste en adoptant un moratoire dès 2010. La France aussi, mais de manière beaucoup plus ambiguë puisqu’elle parle d’un délai de 18 mois pour "évaluer l’état de la ressource". L’Espagne ou Malte affichent eux un silence coupable. Pourtant, l’urgence est là, et seules des mesures radicales peuvent permettre la reconstitution des stocks. C’est aussi la seule et unique manière de sauvegarder l’activité économique des pêcheurs à moyen et long terme.

Cette résolution ne revient pas à interdire totalement la pêche du thon rouge, ni à le faire disparaître de nos assiettes. La pêche artisanale et sportive restera autorisée. La mesure d’interdiction du commerce international devrait suffire pour sauvegarder l’espèce, sachant que 80% du thon rouge pêché en Méditerranée est directement exporté vers le Japon.

 
  
MPphoto
 
 

  Bart Staes (Verts/ALE), schriftelijk. − Ik heb voor gestemd ondanks het feit dat ik de oorspronkelijke tekst van de milieucommissie, zeker wat betreft de verwijzing naar de blauwvintonijn, sterker vond. Belangrijk is echter dat de Raad en de Commissie van het EP het signaal krijgen dat wij de opneming van de blauwvintonijn in CITES-bijlage I ondersteunen. De drie door de plenaire vergadering geformuleerde voorwaarden had ik er liever niet bij gezien, hoewel ik wel het amendement steunde dat voorzag in steun voor de getroffen vissersbevolkingen.

Commissie en lidstaten krijgen ook onze steun om de overheveling van de ijsbeer van CITES-bijlage II naar CITES-bijlage I te realiseren.

Een belangrijke eis ten aanzien van Commissie en lidstaten is de voorstellen van Tanzania en Zambia af te wijzen om de Afrikaanse olifant te verplaatsen van CITES-bijlage I naar CITES-bijlage II met het oog op de handel. Het EP wil ook dat alle voorstellen om Afrikaanse olifanten naar een lagere bijlage te verplaatsen worden afgewezen, ten minste totdat werkelijk kan worden beoordeeld welk effect de eenmalige verkoop in november 2008 door Botswana, Namibië, Zuid-Afrika en Zimbabwe heeft gehad, omdat er steeds meer aanwijzingen zijn dat de illegale en georganiseerde handel in heel Afrika toeneemt.

 
  
MPphoto
 
 

  Dominique Vlasto (PPE), par écrit. – Les rapports scientifiques concernant la biomasse actuelle du thon rouge sont alarmistes: une pêche non contrôlée à l'échelle industrielle a gravement entamé les stocks. Cette pêche industrielle et internationale menace la pêche côtière traditionnelle en Méditerranée. Afin d'éviter une catastrophe écologique, doublée d'une crise économique pour le secteur de la pêche, il est urgent d'instaurer une politique d'interdiction internationale de la pêche industrielle du thon rouge. Mon exigence est de concilier deux enjeux majeurs: la protection efficace du thon rouge afin de permettre sa survivance et sa commercialisation future et l'accompagnement des pêcheurs côtiers européens dont l'activité économique repose en partie sur ce commerce. C'est pour cette raison que je soutiens l'inscription du thon rouge à l'annexe I de la CITES afin d'interdire son exploitation et d'éviter l'extinction du thon rouge, mais sous les conditions suivantes: la poursuite des expertises scientifiques pour connaître l'état exact de la biomasse de cette espèce, l'accompagnement économique et social des acteurs européens du secteur de la pêche et, surtout, une dérogation pour le commerce intérieur du thon rouge à des fins artisanales, afin d'éviter la mise à mort de la pêche côtière artisanale qui est une activité traditionnelle en Méditerranée.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – La Convention de Washington sur le commerce international des espèces de faune et de flore sauvages menacées d'extinction, connue par son sigle CITES, est un accord international entre Etats. Tous les Etats membres y adhèrent. Elle a pour but de veiller à ce que le commerce international des spécimens d'animaux et de plantes sauvages ne menace pas la survie des espèces auxquelles ils appartiennent. On estime que le commerce international des espèces sauvages représente des milliards de dollars par an et qu'il porte sur des centaines de millions de spécimens de plantes et d'animaux. Malheureusement, l'UE est l'un des principaux marchés pour le commerce illégal d'espèces sauvages. L'existence d'un accord garantissant un commerce durable est importante pour préserver ces ressources pour l'avenir. Au sein de l'UE, la législation nationale varie d'un État membre à l'autre. Dans le souci d'une meilleure protection des espèces sauvages, il convient de renforcer la coordination des efforts que les Etats membres et les institutions européennes déploient pour assurer le respect de la législation de l'Union européenne en matière de commerce d'espèces sauvages. L'Union doit également s'affirmer face aux autres parties de la CITES. C'est pourquoi j'ai voté pour la résolution.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0067/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Elena Băsescu (PPE), în scris. − Am votat pentru adoptarea Raportului de ţară privind Croaţia pentru 2009. Consider că este un raport echilibrat, care menţionează progresele realizate de Croaţia în îndeplinirea criteriilor de aderare la Uniunea Europeană. După un blocaj de mai bine de nouă luni, negocierile de aderare au fost reluate în octombrie 2009. Croaţia trebuie să continue procesul de reformă, precum şi adoptarea legislaţiei europene, pentru a se reuşi finalizarea negocierilor până la sfârşitul acestui an. Raportul constată şi o serie de probleme ce afectează procesul de integrare a Croaţiei în Uniunea Europeană. Parlamentul European încurajează autorităţile croate să depăşească aceste obstacole şi să îşi intensifice eforturile pentru soluţionarea tuturor disputelor de frontieră cu ţările învecinate. Raportul adoptat de plenul Parlamentului European include amendamentele propuse de mine. Acestea încurajează Ucraina să îşi continue eforturile de promovare a diversităţii culturale. A fost inclusă, de asemenea, propunerea mea privind susţinerea dezvoltării de către Croaţia a unor proiecte de cooperare transfrontalieră concepute pentru a realiza o coeziune socială, economică şi teritorială şi pentru a ridica standardul de viaţă al persoanelor care locuiesc în regiunile de graniţă.

 
  
MPphoto
 
 

  Philip Claeys (NI), schriftelijk. − Heeft dit parlement dan echt niet geleerd van zijn fouten in het verleden? Ook in de verslagen over Bulgarije en Roemenië werd telkens weer gesteld dat corruptie alom tegenwoordig is en de slagkracht van politie en justitie totaal onvoldoende. Desondanks stemde men voor de toetreding van deze landen, en de gevolgen zijn dan ook bekend. Door het EU-lidmaatschap en de bijbehorende massale geldstromen werd de al aanwezige corruptie nog versterkt.

Kroatië kan wat mij betreft wel toetreden, maar enkel en alleen als het er echt klaar voor is en de corruptie niet langer de samenleving in zijn greep houdt. Na de toetreding van Kroatië, die dus wat mij betreft nog niet voor morgen is, moet er een uitbreidingsstop komen. De toetreding van alle landen van de Westelijke Balkan, hetgeen dit verslag vooropstelt, is voor mij onaanvaardbaar.

 
  
MPphoto
 
 

  Mário David (PPE), por escrito. A implementação da democracia é um processo demorado e que exige um forte empenhamento do Governo e da sociedade civil. É um caminho trilhado com espinhos e cheio de dificuldades. Nós portugueses sabemo-lo bem! Se a isto juntarmos a desagregação de um Estado que, embora federado, era bastante centralizado e governado por um regime ditatorial que se desfez, dando origem a uma guerra horrífica e que dificilmente será esquecida pelas próximas gerações, poderemos entender a enorme satisfação que foi, para mim, votar favoravelmente esta Resolução que nos traz boas noticias relativamente aos progressos conseguidos pela Croácia. Sei, contudo, que ainda há muito a fazer e lembro que, sem uma justiça livre e independente, não há Estado de direito nem direitos humanos garantidos, pelo que não há investimento estrangeiro nem progresso.

Esta verdade é válida para a Croácia como para outros potenciais países candidatos. Lembro ainda que a cadência em que a Croácia avança no seu caminho para a UE é determinada pela própria Croácia, pois as regras de adesão são transparentes e conhecidas. Sei que a Croácia estará à altura das suas aspirações! Esperamos o fim das negociações ainda este ano! Da nossa parte poderá contar com todo o nosso apoio.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução sobre o relatório de progresso de 2009 referente à Croácia, porque acredito que Zagreb irá conseguir ultrapassar os desafios que se lhe colocam e concluir as negociações com vista à adesão da Croácia à União Europeia, em 2010. Para tal, é fundamental que prossigam as reformas em diversas áreas do acervo comunitário, bem como a cooperação com o Tribunal Penal Internacional para a ex-Jugoslávia.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. A Croácia tem feito progressos assinaláveis nas mais diversas áreas que a qualificam não só como um parceiro fiável da União Europeia, mas também como um forte candidato à adesão. Não obstante os dramas pessoais e a destruição material que assolaram aquele país no decurso do conflito sangrento decorrente da implosão da ex-Jugoslávia, é assinalável o esforço de reconstrução desenvolvido bem como o modo como aquele país vem empreendendo um caminho consistente de convergência com a União.

Se ainda muito há a fazer, sobretudo em áreas sectoriais, é evidente que a Croácia tem feito por merecer um lugar junto dos Estados-Membros e espero que possa aderir à União mais cedo do que tarde.

Faço votos para que a eventual entrada da Croácia na União Europeia seja entendida nos Balcãs como um sinal de esperança e que os demais países da região, em particular a Sérvia, reconheçam as vantagens e benefícios internos e externos da opção europeia.

Desejo, igualmente, que sejam prontamente resolvidas as questões fronteiriças com a Eslovénia, que ainda inquinam este processo, e que este possa decorrer com a máxima seriedade, rigor e boa-fé.

 
  
MPphoto
 
 

  Lívia Járóka (PPE), in writing. − I would like to draw your attention to a seldom-emphasised aspect of evaluating the progress of the countries in question: the situation of Roma. Realising the importance of establishing the legal framework for anti-discrimination, by 2004 the EU managed to enforce some real improvements through hardening the accession conditions for new Member States. I am happy to see that the progress reports are rather critical about the achievements of these three countries, revealing that only Croatia was able to attain some slight improvement in fostering the social inclusion of Roma.

Candidate countries must be involved in the European-level pursuit of Roma integration before now, since accession negotiations grant an unparalleled opportunity to trigger a substantial shift in the governmental attitudes towards granting equal access to Roma in employment, education, housing and health care, promoting political participation and empowering the Romani civil movement. All European countries - present and future members of the European Union - must engage in a concerted effort in order to overcome the historical social exclusion of the continent’s largest ethnic minority and sign up for a community action plan, which provides the proper legal leverage to force the participants to comply with their own pledges.

 
  
MPphoto
 
 

  Monica Luisa Macovei (PPE), in writing. − I voted in favour of Amendment 6 because I agree that the government of Croatia needs to make supplementary efforts to reduce prejudice and combat discrimination on any grounds, including sexual orientation (one of the non-discrimination grounds in Art. 21 of the EU Charter of Fundamental Rights).

My approach on the issue of sexual orientation discrimination, as well as regarding discrimination against any minority, is consistent with EU legislation and other international human rights law and with the views of many of my electorate in Romania, as well as with my beliefs.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce n’est pas contre la Croatie que je me prononce en votant contre ce rapport d’étape. Le peuple de Croatie ne mérite aucun ostracisme.. Mais je réprouve le diktat eurolibéral auquel sont soumis tant les Etats membres de l’UE que les Etats candidats à l’adhésion. Le versant économique des critères de Copenhague, la libéralisation des marchés qu’il impose, met en péril les acquis sociaux des Etats candidats. Je ne serai pour l’adhésion de nouveaux Etats que lorsque l’UE mettra l’intégration régionale au profit de l’ensemble des citoyens amenés à la composer et non pas à celui des intérêts du capital qui le domine aujourd'hui et donne à l'Union européenne un cadre d'intégration sans que les citoyens ne le contrôlent.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. A Croácia, apesar do impasse de nove meses que se verificou nas negociações, originado pelo diferendo fronteiriço com a Eslovénia, tem feito um esforço significativo no sentido da adesão à UE. No que respeita aos critérios políticos, económicos e de cooperação regional tem demonstrado uma grande capacidade para cumprir com os pressupostos desejáveis e já anteriormente estipulados. Apesar de ainda haver um longo caminho a percorrer neste difícil esforço de alargamento, congratulo-me com os progressos no processo da adesão da Croácia, até na lógica de apaziguamento da Região dos Balcãs.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. Kroatien ist zweifellos das Land unter den Beitrittskandidaten, welches bisher die größten Fortschritte erzielt hat. Es wäre daher fair, die Verhandlungen weiter zu intensivieren, damit diese möglicherweise noch dieses Jahr abgeschlossen werden können. Die Implementierung des gemeinschaftlichen Besitzstandes ist dafür natürlich unabdingbare Voraussetzung. Der Bericht unterstützt die Ambitionen Kroatiens, weshalb ich dafür gestimmt habe.

 
  
MPphoto
 
 

  Franz Obermayr (NI), schriftlich. Kroatien hat in vieler Hinsicht weitreichende Fortschritte gemacht, sei es innen- oder außenpolitisch. Aus diesem Grunde habe ich für den Entschließungsantrag gestimmt und spreche mich für einen baldigen Beitritt Kroatiens zur EU aus.

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Przyjęliśmy ważną rezolucję oceniającą stan negocjacji akcesyjnych z Chorwacją. Ważne jest, że wskazano działania, jakie należy podjąć, aby przyspieszyć rozmowy akcesyjne tak, aby na poziomie technicznym mogły się zakończyć w 2010 roku. Władze Chorwacji powinny więcej uwagi poświęcić lepszemu informowaniu społeczeństwa na temat korzyści płynących z członkostwa w UE. Funkcjonowanie Chorwacji w ramach jednolitego wspólnego rynku europejskiego przyniesie jej rozwój wymiany handlowej, napływ inwestycji oraz ogólny wzrost gospodarczy.

Także nie bez znaczenia będzie wsparcie środkami unijnymi dla modernizacji gospodarki, budowy infrastruktury czy restrukturyzacji rolnictwa. Można tu wskazać przykłady korzyści, jakie osiągnęły kraje z ostatnich dwóch rozszerzeń. Zapewne nie bez znaczenia będzie sam fakt przynależenia do zjednoczonej Europy. Należy jak najszybciej odblokować negocjacje w obszarach rybołówstwa, środowiska i Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa.

Oczekuję, że prezydencja i Komisja podejmą w tym zakresie konkretne zadania. Dotychczas tłumaczyliśmy się, że kolejne rozszerzenia mogą być po przyjęciu traktatu. Jest traktat lizboński i należy przyspieszyć rozmowy w sprawie członkostwa Chorwacji, a także przygotowania do poszerzenia Unii o kolejne państwa bałkańskie. Jest to bardzo istotne dla stabilizacji w tym regionie.

 
  
MPphoto
 
 

  Thomas Ulmer (PPE), schriftlich. Beim Bericht über Kroatien habe ich mich der Stimme enthalten, weil der Zeitdruck, der darin aufgebaut wird, Kroatien im ersten Halbjahr 2010 beitrittsreif zu machen, aus meiner Sicht nicht erforderlich ist. Es gibt keinen Grund zur Eile und keinen Zeitdruck, der dieses Vorgehen rechtfertigt.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE), par écrit. – La résolution sur la Croatie est une résolution politique sans caractère juridiquement contraignant. J'ai voté en sa faveur car la Croatie devrait devenir Etat membre dans un avenir proche. Sans la guerre dans les Balkans, elle l'aurait été depuis 2004. Paragraphe 21, aussi polémique qu'inutile, relatif à la "minorité LGBT" a été introduit en séance plénière. J'ai voté contre ce paragraphe. La Croatie est à la fois partie adhérente à la Déclaration universelle des droits de l'Homme des Nations Unies et à la Convention européenne des droits de l'Homme du Conseil de l'Europe. Il est donc infondé que de soupçonner la Croatie d'être une nation "hostile à la minorité LGBT". En dépit de toute pression symbolique, la Croatie garde sa pleine compétence nationale dans les domaines liés à la non-discrimination. C'est pourquoi j'invite les associations familiales croates que j'ai pu rencontrer récemment au cours d'une visite dans leurs pays, de continuer leur excellent travail au profit du bien commun de leur Nation et d'un meilleur avenir pour tous en Europe. La capacité à assumer les obligations découlant de l'adhésion à l'Union et l'alignement sur l'acquis communautaire ne doivent pas conduire au déni de la culture nationale traditionnelle des futurs Etats membres.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0065/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Elena Băsescu (PPE), în scris. − Am votat în favoarea Raportului de ţară privind Fosta Republică Iugoslavă a Macedoniei pentru 2009 deoarece consider că este un raport important, ce va avea o influenţă pozitivă asupra procesului de aderare a acestei ţări. Perspectiva aderării la Uniunea Europeană este principalul factor de asigurare a stabilităţii şi a continuării procesului de reformă în Balcanii de Vest, inclusiv pentru Fosta Republică Iugoslavă a Macedoniei. Raportul constată progresele acestei ţări în adoptarea legislaţiei necesare integrării în Uniunea Europeană. Consider că, în perioada următoare, autorităţile din Fosta Republică Iugoslavă a Macedoniei trebuie să acorde o atenţie deosebită punerii în aplicare a normelor adoptate. De asemenea, trebuie depuse eforturi pentru îmbunătăţirea relaţiilor interetnice, a dialogului cu ţările vecine şi pentru alinierea legislaţiei în domeniul protecţiei mediului. Raportul adoptat azi include amendamentele propuse de mine, care recomandă consolidarea capacităţii de gestionare a fondurilor de pre-aderare puse la dispoziţie de către Uniunea Europeană şi sprijină implementarea reformelor necesare în cadrul procesului de aderare.

 
  
MPphoto
 
 

  Göran Färm, Anna Hedh, Olle Ludvigsson, Marita Ulvskog och Åsa Westlund (S&D), skriftlig. − Vi svenska socialdemokrater röstade nej till ändringsförslag 4 som en del i en större kompromiss. För oss var det viktigare att visa upp bred enighet i stödet för medlemskap för f.d. jugoslaviska republiken Makedonien än att återigen markera vår inställning att vi inte anser att oenigheter mellan detta land och dess grannländer ska påverka landets möjlighet till medlemskap i Europeiska unionen.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. A Antiga República Jugoslava da Macedónia constitui um bom exemplo do mosaico nem sempre pacífico, nem concordante, de interesses e de etnias que caracteriza a região dos Balcãs.

Na senda da União Europeia, assente que está entre todos os seus principais actores políticos que é esse o caminho preferencial a seguir pelo país, subsistem ainda diversos escolhos à sua adesão à União Europeia.

Diversos de entre eles são de índole material coexistindo com outros de vertente mais histórico-política. Estes últimos, dos quais avulta o próprio nome do novo Estado, têm sido de molde a criar tensões com os seus vizinhos, em particular com a Grécia, justificando-se um esforço colectivo sério e persistente para os ultrapassar.

A estabilização do Estado de direito, a realização regular de eleições livres e justas e a afirmação da democracia em todas as suas vertentes, de entre as quais se releva a aplicação do princípio da subsidiariedade e a descentralização, são desafios que a Antiga República Jugoslava da Macedónia tem ainda pela frente, se pretender perseverar no objectivo de fazer parte da União Europeia. E, espero sinceramente que assim faça.

 
  
MPphoto
 
 

  Petru Constantin Luhan (PPE), în scris. − Consider că guvernul Fostei Republici Iugoslave a Macedoniei a făcut progrese semnificative în 2009, după cum este arătat şi în rezoluţia referitoare la Raportul de activitate pentru anul 2009. Prin votul meu favorabil am apreciat în mod special: liberalizarea vizelor, participarea la misiunile civile şi militare ale UE, acreditarea autorităţilor naţionale pentru componentele IPA privind dezvoltarea regională şi rurală, precum şi progresele realizate în pregătirile de preluare a gestionării fondurilor din cadrul instrumentului de asistenţă pentru preaderare (IPA). Sper ca negocierile de aderare să fie iniţiate în viitorul apropiat, iar Consiliul European să confirme, în cadrul summitului din martie, că acceptă recomandarea Comisiei de începere a negocierilor. În ceea ce priveşte problema numelui, sunt de acord cu poziţia raportorului, respectiv că Grecia şi Fosta Republică Iugoslavă a Macedoniei trebuie să îşi intensifice eforturile la cel mai înalt nivel pentru a găsi o soluţie reciproc acceptată, sub auspiciile ONU. Consider, de asemenea, că Uniunea Europeană trebuie să acorde asistenţă în cadrul procesului de negocieri.

 
  
MPphoto
 
 

  Monica Luisa Macovei (PPE), in writing. − I voted in favor of Amendment 18 because the adoption of sexual-orientation anti-discrimination provisions is a requirement for EU accession and because increased legal protection against discrimination is a message that the government sends to the whole society about the value of all members of society. Sexual orientation is one of the non-discrimination grounds in Article 21 of the EU Charter of Fundamental Rights. My approach on the issue of sexual-orientation discrimination, as well as regarding the discrimination of any minority, is consistent with EU legislation and other international human rights law, with the views of many in my electorate in Romania, as well as with my beliefs.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce n’est pas contre l'ARYM que je me prononce en votant contre ce rapport d’étape. Le peuple de l'ARYM ne mérite aucun ostracisme. Mais je réprouve le diktat eurolibéral auquel sont soumis tant les États membres de l’Union européenne que les États candidats à l’adhésion. Le versant économique des critères de Copenhague, la libéralisation des marchés qu’il impose, met en péril les acquis sociaux des États candidats. Je ne serai pour l’adhésion de nouveaux États que lorsque l’Union européenne mettra l’intégration régionale au profit de l’ensemble des citoyens amenés à la composer et non pas à celui des intérêts du capital qui le domine aujourd'hui et donne à l'Union européenne un cadre d'intégration sans que les citoyens ne le contrôlent.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. Os progressos da Antiga República Jugoslava da Macedónia, desde o último relatório de progresso, foram significativos. É importante salientar que a perspectiva de uma adesão à UE tem sido um dos principais motores de desenvolvimento e dos processos de reforma dos países da região dos Balcãs. É agora essencial que os critérios de adesão impostos pela UE, bem como aspectos de ordem política, económicos e de cooperação regional, sejam aceites e cumpridos, para que, num futuro próximo, a adesão da Antiga República Jugoslava da Macedónia à UE seja uma realidade.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. Die Beitrittsbestrebungen der ehemaligen jugoslawischen Republik Mazedonien sind aus meiner Sicht zu unterstützen, da das Land zweifellos zum europäisch-abendländischen Kulturkreis zählt und in der letzten Zeit zahlreiche Fortschritte in seiner Entwicklung erzielt hat. Der Bericht legt sehr gut dar, welche Schritte als nächstes zu ergreifen sind. Zweifellos müssen die Beziehungen zu den Nachbarländern weiter verbessert werden, im Besonderen aber muss alles darangesetzt werden, den Namensstreit mit Griechenland zu lösen. Da der Bericht sämtliche Aspekte in ausgewogener Art und Weise enthält, habe ich dafür gestimmt.

 
  
MPphoto
 
 

  Franz Obermayr (NI), schriftlich. Aufgrund der offenkundigen Fortschritte Mazedoniens habe ich für den Entschließungsantrag gestimmt.

 
  
MPphoto
 
 

  Justas Vincas Paleckis (S&D), raštu. − Praeitoje kadencijoje dirbau Delegacijoje ryšiams su Makedonija (buvusi Jugoslavijos Respublika), lankiausi šioje šalyje, todėl džiaugiuosi jos pasiekimais. 2009 metai Makedonijai buvo sėkmingi. ES su šia valstybe įvedė bevizį režimą. Tai ypač skatina žmogiškųjų ryšių plėtrą. Praėjusiais metais Makedonija demarkavo sieną su Kosovu, pagerino santykius su Graikija. Rezoliucijoje dėl Makedonijos 2009 metų pažangos vykdant ES narystės kriterijus atkreipėme dėmesį į tai, kad šalies vyriausybei reiktų jautriau atsižvelgti į tautinių mažumų klausimus bei siekti didesnio žiniasklaidos skaidrumo. Paraginome ES institucijas padėti spręsti Makedonijos valstybės pavadinimo ginčą tarp Skopjės ir Atėnų.

Taip pat pakvietėme ES Ministrų tarybą kovo mėnesį pritarti stojimo derybų su Makedonija pradžiai. Minėta Makedonijos 2009 metų pažanga pasiekta, be kita ko, ir dėl ES magnetizmo. Nėra abejonių, kad narystės ES perspektyva stumia Makedoniją keistis į gerąją pusę. Ši šalis vykdo pastebimas reformas, todėl balsavau už rezoliuciją, kuri jas giria, bet kartu ir pabrėžia tolimesnes pažangos gaires.

 
  
MPphoto
 
 

  Alfredo Pallone (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, sostengo la proposta di risoluzione sui progressi realizzati dall'ex Repubblica iugoslava di Macedonia.

Concordo pienamente con l'impostazione della risoluzione, che accoglie favorevolmente la raccomandazione della Commissione e sostiene l'apertura dei negoziati con FYROM, nella convinzione che si tratti di un passo fondamentale per lo sviluppo di quel paese e per la stabilità di una regione cruciale per gli interessi dell'Unione europea.

 
  
  

Proposte di risoluzione B7-0067/2010, B7-0065/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Andrew Henry William Brons (NI), in writing. − I abstained in the votes on the progress reports for Croatia and Macedonia. I did not do so because I judged either country might be unfit to be a member of the European Union. It would be more accurate to say that I judged the EU to be an unfit organisation for either of them to join. Membership of the European Union involves serious surrender of sovereignty and an unwelcome intrusion of its laws into everyday life. It is increasingly destructive of freedom of speech, writing and even thought. Both countries gained their independence from the Yugoslavian Federation and are now preparing to surrender their sovereignty to the European Union.

 
  
  

Proposta di risoluzione B7-0068/2010

 
  
MPphoto
 
 

  Elena Băsescu (PPE), în scris. − Am votat pentru adoptarea Raportului de ţară privind Turcia pentru 2009. Deşi negocierile de aderare cu Turcia au început la 3 octombrie 2005, până în prezent s-a progresat foarte puţin. Parlamentul European consideră că Turcia nu îndeplineşte, încă, criteriile politice de la Copenhaga. Este necesară o reformă constituţională cuprinzătoare, care să asigure o mai bună respectare a drepturilor omului şi a libertăţilor fundamentale. Comisia Europeană a constatat că în cursul anului 2009 Turcia a realizat unele progrese, limitate, în domeniul reformelor politice. În privinţa libertăţii de exprimare în limbile minorităţilor, situaţia din Turcia s-a îmbunătăţit.

Consider că Uniunea Europeană trebuie să îşi continue dialogul cu Turcia şi să demonstreze deschidere faţă de această ţară. Turcia este foarte importantă pentru Europa atât din perspectiva legăturilor economice şi politice, cât şi pentru securitatea energetică a Uniunii. Ţara mea doreşte dezvoltarea parteneriatului cu Turcia atât în cadrul "Sinergiei Mării Negre", cât şi în cadrul programelor de vecinătate ale Uniunii Europene.

 
  
MPphoto
 
 

  Philip Claeys (NI), schriftelijk. − Ik heb uiteindelijk tegen de resolutie gestemd, omdat er na amendering in de commissie Buitenlandse Zaken en in de plenaire vergadering een tekst uit de bus is gekomen die uitgaat van het EU-lidmaatschap van Turkije. Het was beter geweest te benadrukken dat de onderhandelingen een 'open einde' kennen, wat de weg vrijmaakt voor meer realistische alternatieven zoals een bevoorrecht partnerschap. Het is immers zonneklaar dat Turkije niet voldoet aan de voorwaarden om toe te treden tot de EU, en dat dit over 10, 15 of 20 jaar ook niet het geval zal zijn.

 
  
MPphoto
 
 

  Lara Comi (PPE), per iscritto. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, ho deciso di astenermi dal voto finale sulla risoluzione concernente i progressi compiuti dalla Turchia nel 2009.

Sebbene il testo dia un giudizio critico sulla capacità di questo paese di assumere gli obblighi derivanti dall'adesione all'Unione europea, il mio voto di astensione vuole esprimere un giudizio ancora più prudente.

La situazione attuale in Turchia per quanto riguarda la democrazia, lo Stato di diritto e la tutela dei diritti dell'uomo e delle minoranze è ancora molto lontana dagli standard europei. Mi riferisco, in particolare, al sistema elettorale turco che non rispetta il pluralismo, alla legislazione sulla dissoluzione dei partiti politici, all'ingerenza del potere militare nella vita politica, al problema dei curdi e alle continue restrizioni ai diritti delle minoranze, alla libertà religiosa e alla libertà di stampa. Questi sono per noi valori e principi irrinunciabili che rappresentano il fondamento del processo d'integrazione europea.

È vero che l'ingresso di questo paese nell'Unione potrebbe comportare dei vantaggi economici importanti, soprattutto per le nostre imprese, ma ritengo che il rispetto dei criteri di Copenaghen sia una condizione prioritaria sulla quale l'Unione deve vigilare con rigore.

 
  
MPphoto
 
 

  Mário David (PPE), por escrito. É perfeitamente compreensível que as elites políticas, económicas e culturais da Turquia aspirem a uma adesão à UE. Mas os valores, as tradições e as regras por que nos regemos são públicos e, naturalmente, não os vamos alterar para incluir seja quem for. Daí que resta a qualquer país candidato aceitá-los e eventualmente, depois de se tornar membro, tentar mudá-los. Mas só então! Ora, durante todo o longo processo negocial que tem vindo a decorrer com a UE, fica na população turca a sensação de que lhes estão a impor uma violentação dos seus hábitos e costumes (que, diga-se entretanto, não vão sendo implementados!) para, no fim do processo, mesmo que terminado com sucesso entre políticos, lhes ser negada a adesão nos referendos que seguramente terão lugar nos Estados-Membros.

Ora, a Turquia é uma nação amiga, com uma história e cultura riquíssimas. É nossa parceira na OTAN e merece ser tratada como tal. Daí sugerir que, mesmo atrasado, se realize na Turquia um referendo, onde se pergunte à população se conhece e quer aderir aos nossos princípios e valores ou se prefere, desde já, iniciar as negociações para uma nova e mais aprofundada parceria privilegiada com a UE.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (S&D), por escrito. Votei favoravelmente a proposta de resolução sobre o relatório de progresso de 2009 referente à Turquia, porque penso que é do interesse da União Europeia e da Turquia dar seguimento ao processo de adesão. Considero que a União Europeia deverá cumprir os compromissos assumidos com a Turquia, que deverá, por seu lado, investir maior determinação no processo de reformas em curso.

 
  
MPphoto
 
 

  Diogo Feio (PPE), por escrito. A Turquia está ainda muito longe de cumprir os critérios de Copenhaga a que se propôs e parece não só menos comprometida com aqueles, como menos interessada no seu cumprimento.

2009 foi, neste tocante, um ano difícil, no qual ficou claro o enorme fosso que ainda separa aquele país dos Estados-Membros da União Europeia em termos políticos, judiciais, de direitos humanos, de liberdade de associação, de expressão e de informação, entre tantos outros.

Independentemente da forma como, no futuro, se revestirão as relações entre a UE e a Turquia, faço votos para que estas se estreitem e prossigam no caminho do diálogo e da cooperação efectiva e para que a Turquia persista, para seu próprio bem, no caminho que empreendeu rumo à liberdade e à democracia de matriz ocidental.

 
  
MPphoto
 
 

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. Além da importância económica, política e social, a adesão da Turquia à União Europeia constitui um desafio mútuo de grande carga simbólica, enquanto potencial ponte privilegiada entre as civilizações ocidental e oriental. A União Europeia surge no contexto mundial como um referencial de desenvolvimento económico, espaço multicultural promotor do respeito pelas minorias e da igualdade de direitos para todos os seres humanos, independentemente do género, raça, etnia ou orientação religiosa. São valores inalienáveis do projecto de construção europeia que representam uma oportunidade para o povo turco e para a potenciação pacífica da sua diversidade étnica e cultural. Apesar disso, o processo de adesão à UE continua sem conhecer progressos suficientes, sublinhando-se o já longo caminho percorrido desde o pedido formal de adesão em 1987, que levou à abertura de negociações em 2005.

Considero, por isso, fundamental que, tendo em vista a eficácia deste processo, seja dada prioridade à promoção de um referendo na Turquia, a fim de assegurar à população a oportunidade de se manifestar claramente sobre a aceitação da adesão plena à UE e todas as suas implicações ao nível dos princípios e valores sócio-culturais, ou sobre se prefere, em alternativa, uma mais aprofundada parceria com a UE.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. – Ce n’est pas contre la Turquie que je me prononce en votant contre ce rapport d’étape. Le peuple de Turquie ne mérite aucun ostracisme. Mais je réprouve le diktat eurolibéral auquel sont soumis tant les États membres de l’Union européenne que les États candidats à l’adhésion. Le versant économique des critères de Copenhague, la libéralisation des marchés qu’il impose, met en péril les acquis sociaux des États candidats. Je ne serai pour l’adhésion de nouveaux États que lorsque l’Union européenne mettra l’intégration régionale au profit de l’ensemble des citoyens amenés à la composer et non pas à celui des intérêts du capital qui le domine aujourd'hui et donne à l'Union européenne un cadre d'intégration sans que les citoyens ne le contrôlent.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Melo (PPE), por escrito. A adesão da Turquia à União Europeia, suscita reservas. A persistente ocupação de parte de Chipre, a recusa da abertura dos portos e aeroportos dessa zona, a violação de direitos de minorias políticas, religiosas e étnicas, a discriminação negativa da mulher, a decisão de exclusão de partidos e a anulação da legislação que limitava a jurisdição dos Tribunais Militares são alguns exemplos demonstrativos disso mesmo. Acrescem questões de fundo: a maior parte da Turquia não é geograficamente Europa; a Turquia tem uma identidade islâmica bem diferente da identidade judaico-cristã da generalidade dos países da UE; estrategicamente, não seria conveniente uma UE com fronteiras com o Curdistão iraquiano; a laicidade do Estado só é garantida pela imposição militar; e o trânsito de pessoas daquele que passaria a ser o mais populoso país da UE garantiria fortes desequilíbrios do mercado laboral. Tudo isto não obsta ao reconhecimento do esforço feito pela Turquia, nos últimos anos, no sentido de cumprir alguns critérios de exigência da UE, e até se assinala o papel inestimável deste país no seio da Nato. Será porventura preferível garantir à Turquia um estatuto de parceria privilegiado e preferencial com a UE, muito mais do que criar falsas expectativas e esperanças numa adesão, que os factos e as circunstâncias dificilmente permitirão.

 
  
MPphoto
 
 

  Willy Meyer (GUE/NGL), por escrito. − Me he abstenido en la votación de la resolución B7-0068/2010 sobre el informe anual 2009 relativo a los progresos realizados por Turquía hacia la adhesión porque considero que Turquía está jugando un papel muy negativo en las negociaciones entre el Presidente de la República de Chipre y el representante de la comunidad turco-chipriota. Turquía incumple las resoluciones de las Naciones Unidas y viola el Derecho Internacional: mantiene 40 000 soldados en la parte norte de Chipre, la ciudad de Famagusta sigue cercada y ocupada por las tropas y Turquía no deja de enviar colonos al norte de la isla.

En mi opinión, la UE debe acompañar las negociaciones y enviar un mensaje inequívoco a Turquía: si mantiene su posición actual, nunca podrá entrar en la Unión Europea, puesto que mantiene ocupado el territorio de Chipre, Estado miembro de la UE. Por ello, la retirada total de las tropas turcas de la República de Chipre y la devolución de la ciudad de Famagusta es condición sine qua non en el proceso de integración de Turquía en la UE.

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. − Turcja zrobiła dużo w zakresie wypełniania kryteriów kopenhaskich. Bardzo istotne postępy poczyniono w zakresie wypełniania standardów gospodarki rynkowej. Jeśli chodzi natomiast o zmiany w obszarze politycznym, demokratycznym, praw człowieka, to pomimo znacznego postępu w tworzeniu prawa gorzej jest z jego implementacją. Co też trzeba zrozumieć, jako że wymaga to zmiany świadomości społecznej, która następuje powoli. Ale standardy europejskie w zakresie praw człowieka, praw kobiet, sposóbu traktowania więźniów czy mniejszości narodowych i religijnych muszą być wypełnione.

Niektórzy przeciwnicy integracji Turcji kierują się przesłankami niemerytorycznymi, a inni obawami, że to duży kraj, który będzie miał duży wpływ na decyzje w Unii, ponieważ zgodnie z traktatem lizbońskim siła głosów poszczególnych państw jest uzależniona od liczby ludności. Z pewnością członkostwo Turcji to duże obciążenie dla budżetu UE. Ale należy brać pod uwagę, że to duży rynek, który jest ważny dla Unii. Turcja to znaczący członek NATO, ważny partner USA i wielu krajów członkowskich. To także obszar umożliwiający transfery surowców energetycznych do Europy.

Wreszcie pamiętajmy, że Turcja może być pomostem dialogu międzyreligijnego, kulturowego, a wręcz makroregionalnego. Obecność Turcji w Unii może pomóc stabilizacji dużego i ważnego regionu świata. Turcja musi zrozumieć, że nie można zmienić swojej historii. Trzeba się przyznać do swoich błędów. Wtedy łatwiej żyć i tworzyć pozytywne relacje z sąsiadami.

 
  
MPphoto
 
 

  Renate Sommer (PPE), schriftlich. Das Europäische Parlament hat, anders als Kommission und Rat, eine klare Sprache gefunden, die die vielen Probleme in und mit der Türkei deutlich benennt. Das Verbot der prokurdischen DT-Partei ist ein Angriff auf die sowieso noch in den Kinderschuhen steckende Demokratie und speziell auf die kurdische Minderheit, die immerhin 20 % der Bevölkerung ausmacht. Die Tatsache, dass es sich dabei um das 27. Parteienverbot innerhalb von zehn Jahren handelt, verdeutlicht das türkische Demokratieverständnis. Die innere Zerrissenheit des Landes zeigt sich wieder einmal durch die Rücknahme des Gesetzes zur Beschneidung der Rechte von Militärgerichten: Kaum plant die türkische Regierung ein kleines Entgegenkommen gegenüber der EU, wird sie von der nationalistisch geprägten Opposition bloßgestellt.

Fast überall herrschen Stillstand und Rückschritt: Mit Repressalien gegen unliebsame Journalisten und Medien versucht die türkische Regierung, Kritik im Keim zu ersticken. Bei der Religionsfreiheit wird mit zweierlei Maß gemessen: Der Premierminister will das Kopftuchverbot und die Altersbeschränkung für Koranschulen aufheben, während er gleichzeitig religiöse Minderheiten anhaltend diskriminiert und drangsaliert. Das sind erschreckende Entwicklungen! Es passt in diesen Kontext, dass der türkische Chefunterhändler Bagis unsere Entschließung und damit unsere demokratischen Entscheidungsstrukturen nicht ernst nimmt. Die Türkei zeigt mehr als deutlich, dass sie noch Generationen von der EU entfernt ist!

 
  
MPphoto
 
 

  Ernst Strasser (PPE), schriftlich. Notwendig für jegliche Fortführung der Verhandlungen mit der Türkei sind die vollständige Umsetzung des Ankara-Protokolls und die Anerkennung des EU-Mitgliedstaates Zypern.

 
  
MPphoto
 
 

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. O processo de adesão da Turquia à União Europeia tem vindo a ser um longo processo cujo desfecho continua ainda em aberto. A Turquia comprometeu-se a apresentar reformas, a manter boas relações de vizinhança e a alinhar progressivamente com o acervo comunitário. Porém, tais esforços têm de ser intensificados para que os critérios de Copenhaga sejam plenamente cumpridos e para que as reformas necessárias, do sistema judicial e eleitoral e da legislação, sejam concretizadas.

O progresso no sentido de reformas concretas permaneceu limitado em 2009 e questões como a não abertura dos portos e aeroportos a Chipre são passíveis de afectar o processo de negociações. Da mesma forma, a decisão do Tribunal Constitucional turco em banir o Partido da Sociedade Democrática pró-curdo e a anulação da legislação que limitava a jurisdição dos tribunais militares são um atraso na evolução do processo.

As reformas são, de facto, necessárias e urgentes como a resolução do Parlamento determina. Porém, neste contexto de uma maior exigência de esforços para satisfazer as condições do processo de adesão, torna-se pertinente a sugestão da realização de um referendo, onde se pergunte à população turca se, de facto, conhece e quer aderir aos valores europeus ou se prefere uma nova e mais aprofundada parceria com a União Europeia.

 
Avviż legali - Politika tal-privatezza