Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2009/2173(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A7-0025/2010

Teksty złożone :

A7-0025/2010

Debaty :

PV 08/03/2010 - 20
CRE 08/03/2010 - 20

Głosowanie :

PV 09/03/2010 - 6.10
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P7_TA(2010)0050

Pełne sprawozdanie z obrad
Poniedziałek, 8 marca 2010 r. - Strasburg Wydanie Dz.U.

20. Sprawozdanie dotyczące polityki konkurencji za rok 2008 (krótka prezentacja)
zapis wideo wystąpień
PV
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. – Następnym punktem posiedzenia jest sprawozdanie (A7-0025/2010) przedstawione przez pania poseł Sophię in ’t Veld, w imieniu Komisji Gospodarczej i Monetarnej w sprawie polityki konkurencji za rok 2008 (COM(2009)0374 - 2009/2173(INI))

 
  
MPphoto
 

  Sophia in 't Veld, sprawozdawczyni. – Panie przewodniczący, panie komisarzu, szanowni posłowie – także ci, którzy właśnie wychodzicie! Przedmiotowe sprawozdanie zostało przyjęte znaczną większością głosów w Komisji Gospodarczej i Monetarnej (ECON). Jest ono owocem wspólnej pracy wszystkich grup politycznych. Dziękuję wszystkim sprawozdawcom pomocniczym, którzy z tego, co widzę, są jeszcze obecni, za znakomitą współpracę.

ECON ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje nacisk na sprawy dotyczące konsumentów. Poprzednia komisarz, pani Kroes, bardzo dbała o to, by konsumenci byli sednem polityki konkurencji i mamy nadzieję, że komisarz Almunia będzie to podejście kontynuował.

W ten sposób dochodzimy do pierwszej istotnej kwestii, tj. do kwestii karteli. Dużo dyskutowaliśmy o sprawach takich jak: najskuteczniejsze sankcje, sprawiedliwość wysokich kar i możliwość stosowania sankcji karnych.

Zanim jednak wdam się w szczegóły naszych dyskusji, chcę przypomnieć firmom europejskim, że najlepszą gwarancją uniknięcia sankcji jest po prostu unikanie karteli. Przystępując do kartelu, można myśleć, że jest się sprytniejszym niż władze ds. ochrony konkurencji, ale w rzeczywistości szkodzi się konsumentom. Kartele nie są sprytne. Są godne nagany.

Dlatego z zadowoleniem przyjmujemy zdecydowane stanowisko Komisji Europejskiej w sprawie zachowań antykonkurencyjnych. Złe zachowania, szczególnie te notoryczne, trzeba karać, ale trzeba też zachęcać do przestrzegania prawa. Sankcje muszą mieć wystarczająco odstraszający skutek. Wysokie kary są narzędziem skutecznym, ale jako pojedynczy instrument mogą być za słabe. Dlatego zachęcamy Komisję do przedstawienia wniosków, które uczynią zestaw narzędzi, jakimi dysponujemy, bardziej kompleksowym i skutecznym. W przedmiotowym sprawozdaniu sugerujemy przyjrzenie się kwestiom takim, jak odpowiedzialność indywidualna, przejrzystość i odpowiedzialność firm, krótsze procedury, odpowiedni proces i rozwój europejskich standardów i programów zgodności z przepisami w korporacjach.

Drugą ważną kwestią jest pomoc państwa. W kontekście kryzysu gospodarczego w ramach pomocy państwa przydzielono wielkie kwoty. Wyjątkowe okoliczności wymagają wyjątkowych działań. Rozumiemy to, ale nie powinniśmy zapominać o tym, że przyznawanie pomocy państwa też odbywa się jakimś kosztem. Zaburza konkurencję i prowadzi do rekordowego długu publicznego i deficytu budżetowego. Rachunek zapłacą przyszłe pokolenia. Mamy więc obowiązek uzasadnić każdy wydany cent. Dlatego cieszy mnie, że ECON nakłania Komisję do dokładnej oceny wyników wyjątkowych działań w ramach pomocy państwa.

Szczególnie interesuje nas ocena pomocy państwa przyznanej na tzw. ekologiczny program ożywienia gospodarczego. Dwa lata temu namówiono nas do przyjęcia pakietu ekologicznego ożywienia gospodarczego i środków w ramach pomocy państwa, jako że miały one zostać wykorzystane do dokonania od dawna oczekiwanego przejścia do zrównoważonej gospodarki opartej na wiedzy. Teraz zapytujemy, czy zastosowanie tych środków rzeczywiście spowodowało oczekiwaną zmianę? Na co środki te zostały wydane? Kim byli beneficjenci i co rzeczywiście zrobili w kwestii ekologicznego programu ożywienia gospodarczego?

Panie komisarzu! Potrzebna nam także jasność co do wpływu pomocy państwa na sektor finansowy, a szczególnie co do jej potencjalnie wypaczających skutków.

Teraz chciałabym powiedzieć kilka słów na temat ograniczeń wertykalnych. Wiemy, że przegląd obecnego porozumienia będzie gotowy w maju tego roku. Komisja Europejska zobowiązała się wcześniej włączyć Parlament Europejski w proces przeglądu, jednak ku memu rozczarowaniu ostatnią wersję wniosków przeczytałam w mediach. Kiedy poprosiłam Komisję o te same dokumenty, które przeciekły do prasy, musiałam się mocno postarać, żeby je uzyskać i nie ukrywam swej złości. Komisja powinna położyć kres systematycznym i rozmyślnym przeciekom do prasy. Zaprzeczanie, że mają one miejsce, jest − szczerze mówiąc − obrazą dla naszej inteligencji.

W gruncie rzeczy wnioski Komisji pozwalają na dyskryminację detalicznej sprzedaży on-line, która nie jest prowadzona w fizycznym sklepie. Korzystając z uprawnień sprawozdawcy, przedstawiłam poprawkę, prosząc Komisję o poprawę tej sytuacji. W XXI wieku musimy promować, a nie tłumić konkurencję ze strony firm detalicznych działających on-line. Wzywamy Komisję do przedkładania interesów konsumentów nad własne interesy.

Prosimy Komisję o przeprowadzenie od dawna oczekiwanych badań sektorowych, szczególnie w zakresie reklamy on-line, o które Parlament prosił kilka razy. Jeżeli Komisja nie chce tego zrobić, chcemy poznać powody odmowy.

Panie komisarzu! Z wielkim zadowoleniem przyjmujemy zobowiązanie komisarza Almunii dotyczące ścisłego włączenia Parlamentu w proces tworzenia polityki konkurencji. Kryzys gospodarczy pokazał potrzebę zwiększenia legitymacji demokratycznej polityki konkurencji. W tym kontekście zakładam, że incydent ze wspomnianym dokumentem w sprawie ograniczeń wertykalnych był po prostu omyłką. Uznajemy niezależność Komisji – jako liberał uznaję ją także ja sama – ale oczekujemy też od Komisji włączenia Parlamentu w tworzenie polityki konkurencji zgodnie z zapisami ujętymi w sprawozdaniu.

Oczekujemy na odpowiedź Komisji. Panie przewodniczący! Dziękuję za cierpliwość.

 
  
MPphoto
 

  Michel Barnier, komisarz. (FR) Panie przewodniczący! W imieniu mojego współpracownika i przyjaciela, pana komisarza Almunii, dziękuję pani in ’t Veld za jej sprawozdanie w sprawie polityki konkurencji za rok 2008. Dziękuję także panu posłowi Bütikoferowi i panu posłowi Bielanowi, którzy jako sprawozdawcy Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, także przyczynili się do tego sprawozdania.

Pani poseł in ’t Veld! Komisja zauważyła w tym roku, że rezolucja Parlamentu porusza bardzo wiele kwestii, o których przed chwilą nam pani przypomniała. Oprócz sprawozdania Komisji w sprawie polityki konkurencji rezolucja ta obejmuje także sprawozdania Komisji w sprawie sposobu funkcjonowania tych regulacji i w sprawie przeglądu przepisów dotyczących koncentracji mediów.

Z punktu widzenia Komisji przedmiotowa rezolucja ma dwa cele. Po pierwsze, rezolucja ta pozwala na dalsze doskonalenie treści naszych sprawozdań rocznych w sprawie polityki konkurencji. Po drugie, co ważniejsze, stanowi podstawę do tego, by Komisja zaangażowała się w szczegółowy dialog z Parlamentem. Na pewno przekaże panu komisarzowi Almuni pani ostatnią zachętę do pogłębienia dialogu z Parlamentem.

Dialog ten jest rzeczywiście ważny dla dobrego funkcjonowania wszystkich polityk. Naszym zdaniem także polityki konkurencji. Parlament przypomniał nam, że chce, by polityka konkurencji funkcjonowała w ramach procedury współdecyzji. Pani poseł in ’t Veld! Proszę pozwolić, że powiem szczerze: Komisja nie jest uprawniona do modyfikowania postanowień traktatu co do podstaw prawnych obowiązujących w przypadku polityki konkurencji. Jesteśmy jednak gotowi zbadać w poszczególnych przypadkach, czy procedura współdecyzji może być zastosowana do nowych inicjatyw, których cele wykraczają poza zakres kompetencji dotyczących konkurencji.

Jak państwo wiecie, komisarz Almunia ogłosił w styczniu, że Parlament będzie w pełni uczestniczył we wszystkich inicjatywach prawodawczych dotyczących postępowań o naprawienie szkody wszczynanych przez osoby prywatne. Komisja, tak jak Parlament, nie sądzi, by obecny kryzys gospodarczy uzasadniał złagodzenie przepisów dotyczących konkurencji w zakresie kontroli koncentracji mediów lub pomocy państwa. Bieżące dane Komisji pokazują wyraźnie, że pozostała ona na swym stanowisku w sprawie tych zasad: należy zapobiegać zakłóceniom konkurencji, nawet w czasie kryzysu, zachowując jednocześnie elastyczność i otwartość na procedury w razie konieczności.

Rok 2008, w którym rozpoczął się kryzys gospodarczy i finansowy, był bardzo szczególny. Sprawozdanie w sprawie polityki konkurencji odzwierciedla ambitne prace, jakie w tym kontekście wykonała Komisja w ścisłej współpracy z partnerami na szczeblu krajowym i europejskim.

W roku 2009 kryzys okazał się najgłębszy. Kluczowym rozdziałem w przedmiotowym sprawozdaniu za rok 2009 będzie zatem rozdział poświęcony konkurencji w kontekście kryzysu gospodarczego i finansowego. Sprawozdanie to powinno zostać przyjęte w drugim kwartale bieżącego roku. Przedstawi je Parlamentowi komisarz Almunia. Będzie to z pewnością okazja, by Parlament i Komisja ponownie rozpoczęły konstruktywną debatę.

Pani poseł in ’t Veld! Wspomniała pani w swej wypowiedzi o ograniczeniach wertykalnych, o proponowanej przez panią zmianie. Komisja jest przekonana, że w tej sprawie znalazła właściwą równowagę.

Jeśli chodzi o zwolnienia ze względu na kategorię, to pozwalają one dostawcom na wybór dystrybutora i osiągnięcie porozumienia w sprawie warunków odsprzedaży dostarczanych produktów, zarówno jeśli chodzi o warunki sprzedaży w sklepach fizycznych, jak i internetowych. To pozwala im decydować o najlepszych sposobach dystrybucji produktów i chronić wizerunek marki.

Z drugiej strony, zatwierdzeni dystrybutorzy muszą mieć swobodę korzystania z Internetu, a warunki ich sprzedaży muszą być porównywalne z warunkami dotyczącymi sprzedaży w sklepach fizycznych, by uniknąć wszelkich zbędnych ograniczeń w korzystaniu z Internetu. A zatem przedmiotowy wniosek wpisuje się w ogólną politykę promowania rynku i handlu on-line stosowaną przez Komisję.

 
  
MPphoto
 

  Seán Kelly (PPE). – Panie przewodniczący! Sprawozdawczyni odniosła się do karteli. Jednak istnienie karteli a udowodnienie, że istnieją, to dwie różne sprawy. Wiem, że w Irlandii, szczególnie w sektorze rolnym, wielu rolników uważa, że fabryki tworzą kartel. Bycie narodem wyspowym i transportowanie bydła, szczególnie teraz, przy wzmocnionych, niemal drakońskich ograniczeniach, staje się coraz trudniejsze. Dlatego fabryki zgarniają wszystko dla siebie.

Trzeba zauważyć, że ceny rosną powoli i jednostajnie, a spadają szybko i jednostajnie. Dlatego różnica cen bydła w Irlandii i Wielkiej Brytanii wynosi od 150 do 200 euro za sztukę. Jak powiedziałem, udowodnić to byłoby trudno. Może jednak komisarz Barnier wykorzystałby swe możliwości, zajął się tą sprawą i podjął działania naprawcze.

 
  
MPphoto
 

  Andreas Schwab (PPE).(DE) Panie przewodniczący! Na początku chcę podziękować panu i komisarzowi za prezentację. Chcę podkreślić, że kontrola treści przepisów europejskiego prawa o konkurencji leży w interesie konsumentów. Cieszy mnie, że tym razem, po raz pierwszy, Komisja zaprezentowała własny pogląd na temat prawa konkurencji i jego znaczenia dla konsumentów. To szczególnie cenne po pięcioletnim jałowym okresie, jeśli chodzi o komunikowanie przez nią europejskiej polityki konkurencji.

Trudna faza wdrażania europejskiego prawa konkurencji, szczególnie jeśli chodzi o prawo do pomocy i przepisy dotyczące pomocy państw członkowskich dla banków, dopiero przed nami. W roku 2008 nie było to problemem. Przedmiotowe sprawozdanie jest sygnałem, że Komisja musi bardzo ściśle monitorować te kwestie, aby nie ucierpiał jednolity rynek ani europejscy konsumenci.

W tym kontekście szczególnie ważne jest odpowiednie traktowanie małych i średnich przedsiębiorstw. Przedmiotowe sprawozdanie wyraźnie jest za tym, by średnie przedsiębiorstwa były traktowane w sposób szczególny, jeśli chodzi o nakładanie kar w przypadku karteli.

Porozumienia wertykalne na rynku on-line są naszym zdaniem trudne. Jednak ocena zaproponowana teraz, po głosowaniu w Komisji Gospodarczej i Monetarnej, wydaje się nam przedwczesna. Dlatego chcielibyśmy poprzeć sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej.

 
  
MPphoto
 

  Antolín Sánchez Presedo (S&D).(ES) Panie przewodniczący! Sprawozdanie w sprawie polityki konkurencji za rok 2008 zawiera po raz pierwszy rozdział dotyczący karteli i konsumentów. Po raz pierwszy także odnosi się do nakładania karnych grzywien. Ponadto sprawozdanie to wspomina o ważnych inicjatywach takich jak wskazówki dotyczące pakietu klimatyczno-energetycznegod i białej księgi w sprawie roszczeń o odszkodowanie za stosowanie praktyk ograniczających konkurencję i nadużywanie pozycji dominującej.

Przedmiotowe sprawozdanie dotyczy także roli polityki konkurencji w czasie kryzysu. Skutki tej polityki pomogły ustabilizować i kontrolować pomoc państwa. Kiedy jednak zaczniemy wychodzić z kryzysu, konieczna będzie naprawa powstałych zaburzeń i przywrócenie równowagi bez moralnego ryzyka.

W przedmiotowym sprawozdanie wzywa się do określenia przyszłości sektora motoryzacyjnego, do zwrócenia uwagi na problemy MŚP oraz do zbadania łańcucha dystrybucji w przemyśle spożywczym i stosowania dalszych środków w odniesieniu do produktów mleczarskich.

W przedmiotowym sprawozdaniu znajdujemy też poparcie dla bardziej kompleksowej i zgodnej z prawem polityki konkurencji i dla wzmocnienia roli Parlamentu. Dlatego je popieramy. Gratuluję sprawozdawczyni uzyskanych rezultatów.

 
  
MPphoto
 

  Zigmantas Balčytis (S&D).(LT) Jako sprawozdawca pomocniczy, chcę najpierw pogratulować szanownej pani poseł in ’t Veld tego znakomitego sprawozdania. Sprawozdanie to podkreśla obszary, którym Komisja powinna poświęcić szczególną uwagę. Pierwszym z nich jest monitorowanie pomocy państwa. W czasie kryzysu Komisja Europejska dała państwom członkowskim możliwość zastosowania pomocy państwa. Ponieważ jednak działania te podejmowano w pośpiechu, Komisja musi zbadać, czy miały one uzasadnienie, czy były skuteczne i czy kryzys wywołał protekcjonistyczną reakcję państw członkowskich, gdyż protekcjonizm i podział wspólnego rynku jest zgubny dla konkurencji i tylko osłabia pozycję UE w światowej gospodarce. Cieszy mnie też, że sprawozdawczyni uwzględniła opinię Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii w sprawie problemów dotyczących wewnętrznego rynku energii UE, a szczególnie w sprawie tego, że nie da się zapewnić konkurencyjności rynku ani jego funkcjonowania ogółem, dopóki istnieją tzw. wyspy energetyczne, dopóki infrastruktury energetyczne nie są wzajemnie powiązane i dopóki nie funkcjonują prawidłowo.

 
  
MPphoto
 

  Przewodniczący. – Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się o godz. 12.00 we wtorek, 9 marca 2010 r.

 
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności