Πρόεδρος. - Το πρώτο σημείο της ημερήσιας διάταξης είναι η συζήτηση της προφορικής ερώτησης προς την Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας ΕΠΕ στην Αυστρία, της Erminia Mazzoni, εξ ονόματος της Επιτροπής Αναφορών (Ο-000084/2011 – Β7-0314/2011).

  Richard Howitt (S&D). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, έχω μια παρατήρηση επί της διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 96 μετά από προσυνεννόηση με τον Πρόεδρο, από τον οποίο ζητώ να στείλει επιστολή στον σύνδεσμο Formula One Teams Association –συμπεριλαμβανομένης της Lotus στην εκλογική μου περιφέρεια– που σε χθεσινή επιστολή του κατέστησε σαφές ότι αντιτίθεται στην εκ νέου διοργάνωση Grand Prix στο Μπαχρέιν για λογιστικούς λόγους.

Ζητώ από τον Πρόεδρο να υπενθυμίσει, με την επιστολή αυτή, στις εν λόγω ομάδες ότι υπάρχει μια ευγενής παράδοση να παραιτούνται οι αθλητές από διοργανώσεις για λόγους ανθρωπίνων δικαιωμάτων –από τον Muhammad Ali και το Βιετνάμ ως τους παίκτες κρίκετ που αρνήθηκαν να πάνε στη Νότια Αφρική υπό καθεστώς απαρτχάιντ και τους αθλητές που αρνήθηκαν να πάνε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας.

Θα ήθελα επίσης να ζητήσω από τον Πρόεδρο να διευκρινίσει εξ ονόματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι εάν κάποια από τις ομάδες αποσυρθεί για λόγους ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα έχει τη στήριξη του Κοινοβουλίου, και ότι το αιματοβαμμένο όνομα του Μπαχρέιν δεν θα πρέπει να βρίσκεται εφέτος δίπλα στα υπερήφανα ευρωπαϊκά ονόματα Nurburgring, Monza, Μονακό και Silverstone.

  Πρόεδρος. – Σημειώνουμε το θέμα αυτό, κύριε Howitt, και θα το διαβιβάσουμε.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, είμαι εισηγητής για την έκθεση σχετικά με τη θέσπιση μεταβατικών ρυθμίσεων στο πλαίσιο διμερών επενδυτικών συμφωνιών μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας και, μετά από διεξοδική εξέταση της ψήφου του Κοινοβουλίου και της πρότασης του Συμβουλίου, θα ήθελα να παραιτηθώ από εισηγητής για τη συγκεκριμένη έκθεση, καθώς η θέση και του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου ευνοεί τόσο μονόπλευρα τα συμφέροντα των επενδυτών και δεν λαμβάνει υπόψη την ανάγκη διαφάνειας. Επιπλέον, τα παλαιά κράτη μέλη δεν λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη των νέων κρατών μελών για νέες συμφωνίες και τα δικαιώματα των επενδυτών δεν εξισορροπούνται κατά κανένα τρόπο με τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και άλλες νομικές απαιτήσεις. Ως εκ τούτου, δεν αισθάνομαι ότι μπορώ να υπερασπιστώ τη θέση του Κοινοβουλίου, ούτε να οδηγήσω αυτές τις διαπραγματεύσεις σε ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα. Για τον λόγο αυτόν, ζητώ να μου επιτραπεί να μεταβιβάσω το καθήκον του εισηγητή στον πρόεδρο της επιτροπής.

  Πρόεδρος. – Το θέμα αυτό δεν είναι διαδικαστικό και πρέπει να το φέρετε στην αρμόδια επιτροπή

  Rainer Wieland, συντάκτης. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ομιλώ εξ ονόματος της προέδρου της Επιτροπής Αναφορών, κ. Mazzoni, που δυστυχώς δεν μπορεί να παρευρεθεί στη συζήτηση. Αναμφίβολα, υπάρχουν σημαντικότερες αναφορές από αυτήν. Η αναφορά αυτή δεν αφορά 30.000 ανθρώπους, όπως κάποιες άλλες που εκκρεμούν εδώ στο Σώμα. Όσον αφορά την Επιτροπή Αναφορών, τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από αυτήν την ερώτηση είναι η φύση, που σε τοπικό επίπεδο είναι επίμαχο θέμα, το πώς μπορεί να αναπτυχθεί η τοπική οικονομία και, το κυριότερο –και θα επανέλθω στη συνέχεια σε αυτό– η ομοιόμορφη εφαρμογή της νομοθεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Επιτρέψτε μου να κάνω άλλη μία παρατήρηση πριν προχωρήσω. Η έκθεση για την υπόθεση αυτή –για το έργο των χιονοδρομικών αναβατήρων– δείχνει ότι ο τοπικός Τύπος χαίρεται όταν βλέπει ορισμένους να ηττούνται. Θα μπορούσε να είναι εκπρόσωπος συμφερόντων της φύσης, των επιχειρήσεων, των τοπικών αρχών ή της εθνικής κυβέρνησης. Αυτό δεν ταιριάζει στην υπόθεση αυτή. Πήγαμε σε τοπική διερευνητική αποστολή –με συνόδευσε η κ. Lichtenberger– και η εντύπωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να ενεργεί σαν ένα είδος ανώτατου εφετείου είναι εντελώς εσφαλμένη.

Πρέπει να βασιζόμαστε σε κάποιον βαθμό στο γεγονός ότι οι τοπικές αρχές εφαρμόζουν σωστά τον νόμο. Αυτό μας οδηγεί σε αυτό που αποτελεί τον πυρήνα της αναφοράς. Οι αναφέροντες ισχυρίζονται ότι δεν τηρήθηκε το τοπικό όριο για τη διεξαγωγή εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΕΠΕ) που ήταν τότε 20 εκτάρια· ότι, αντίθετα, το έργο κατατμήθηκε τεχνητά σε επιμέρους έργα και ότι, στην πραγματικότητα, έγινε υπέρβαση του ορίου των 20 εκταρίων. Παρενθετικά, στο μεταξύ έχει θεσπιστεί στην Αυστρία όριο 10 εκταρίων. Οπωσδήποτε, ως εκ τούτου, τα πράγματα έχουν κάπως αλλάξει.

Κατά την επιτόπου έρευνά μας καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι –τουλάχιστον επί της ουσίας– είχαν τηρηθεί τότε οι ισχύουσες στην Αυστρία διατάξεις που αφορούσαν τις εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Μπορεί κανείς να διαφωνήσει για κάποιο τετραγωνικό μέτρο ή άλλη μονάδα μέτρησης, κατά τη γνώμη μας, όμως, αυτή η διαφωνία δεν αφορά μεγάλες εκτάσεις. Ούτε θεωρούμε προφανές ότι εάν λαμβάνονταν υπόψη επιμέρους πτυχές της ανάπτυξης, αυτό θα οδηγούσε σε διαφορετικό συμπέρασμα. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, για το ζήτημα της λίμνης που δημιουργήθηκε για την παροχή νερού για τεχνητό χιόνι, το θέμα των εγκαταστάσεων στάθμευσης οχημάτων του έργου και άλλες πτυχές.

Καταλήξαμε, όμως, στην άποψη ότι πρέπει να εξετάσουμε λίγο καλύτερα τι υπάρχει πίσω από αυτήν την υπόθεση. Εξετάσαμε αν ο τρόπος με τον οποίο η εθνική κυβέρνηση εφάρμοσε τη νομοθεσία για την ΕΠΕ ήταν σωστός και σύμφωνος με το πνεύμα των ευρωπαϊκών μας κανονισμών. Τότε, σύντομα διαπιστώσαμε ότι σε κάποιον βαθμό ήταν δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων με διαφορετικούς τρόπους – όχι μόνο στην Αυστρία, αλλά και σε ορισμένα άλλα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της πατρίδας μου.

Τίθεται το ερώτημα αν θα πρέπει να επιτρέπουμε πάντα την τοπική κατάτμηση έργων. Τίθεται το ερώτημα αν θα πρέπει να επιτρέπουμε τον χωρισμό των έργων σε διαφορετικά χρονικά στάδια, αν μπορεί κανείς να πει, εκ των υστέρων, ότι στην πραγματικότητα ήταν όλα μέρη ενός γενικού σχεδίου και θα έπρεπε να είχαν θεωρηθεί εξαρχής ως σύνολο. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου έργα υποδιαιρούνται τοπικά όσον αφορά τη νομική τους διευθέτηση, κάτι που εγείρει το ερώτημα κατά πόσον αυτό επιτρέπεται από την ευρωπαϊκή μας νομοθεσία –ακούσια ή εκούσια– και εάν τα πράγματα θα πρέπει να γίνουν αυστηρότερα εν προκειμένω.

Ένα συγκεκριμένο σημείο μας κίνησε την προσοχή όσον αφορά τέτοιες εγκαταστάσεις. Μπορούμε πραγματικά να επιτρέψουμε να αγνοηθούν εντελώς στους υπολογισμούς οι χιονοδρομικές πίστες – νέες χιονοδρομικές επιφάνειες έκτασης ενός, δύο, τριών ή δέκα εκταρίων που προστίθενται σε υπάρχουσες ή που θα έχουν μεγαλύτερη κίνηση συνεπεία της επέκτασης των υφισταμένων χιονοδρομικών εγκαταστάσεων; Προσωπική μου γνώμη είναι ότι, βάσει των ευρωπαϊκών κανόνων, όλες οι επιφάνειες που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να περιληφθούν στο συνολικό έργο, και γι’ αυτό ερωτούμε συγκεκριμένα την Επιτροπή αν θεωρεί ότι πρέπει να κάνουμε πιο αυστηρούς τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς στον εν λόγω τομέα.

  Günther Oettinger, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, ο κ. Potočnik και εγώ χαιρόμαστε που έχουμε ένα κοινοβούλιο το οποίο εστιάζει το έργο του στην παρακολούθηση των περιβαλλοντικών κανονισμών, όπως συμβαίνει εν προκειμένω. Η οδηγία ΕΠΕ είναι πολύτιμη για την οικολογική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για εμάς, είναι ένα σημαντικό μέσο για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης.

Σύμφωνα με αυτήν, τα έργα που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στο περιβάλλον πρέπει να υποβάλλονται σε εκτίμηση, στο πλαίσιο της οποίας αξιολογούνται όλα τα άμεσα αλλά και τα έμμεσα αποτελέσματά τους στο περιβάλλον. Πρόκειται για είδη έργων για τα οποία τα κράτη μέλη πρέπει να αποφασίσουν, χρησιμοποιώντας οριακές τιμές, αν τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης σημαίνουν πως πρέπει να διεξαχθεί ΕΠΕ. Οι συνθήκες στη χιονοδρομική σας περιοχή ανήκουν σε μια κατηγορία έργων για τα οποία τα κράτη μέλη έπρεπε εδώ και πολύ καιρό να αποφασίζουν αν απαιτείται ΕΠΕ.

Στο παρελθόν, η αυστριακή νομική διάταξη δεν ήταν πραγματικά ικανοποιητική. Αφορούσε έκταση 10 ή 20 εκταρίων ή και περισσότερο. Αφού λάβαμε την αναφορά, η Επιτροπή ρώτησε την αυστριακή κυβέρνηση πώς εξασφάλιζε ότι η οδηγία εφαρμοζόταν σωστά στο συγκεκριμένο έργο. Η Αυστρία απάντησε ότι δεν χρειαζόταν η διεξαγωγή ΕΠΕ διότι δεν είχε προσεγγιστεί το όριο των 20 εκταρίων. Τότε διατυπώθηκε επίσημα αμφιβολία εκ μέρους μας. Υπογραμμίσαμε ότι όταν προσδιορίζεται η έκταση της περιοχής και αποφασίζεται έτσι αν απαιτείται ΕΠΕ, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η γενική εικόνα και όχι η περιοχή με τη στενότερη έννοια.

Ύστερα η Αυστρία αναθεώρησε τη νομοθεσία της για τις ΕΠΕ, πράγμα που θεωρώ το σημαντικότερο αποτέλεσμα στη συγκεκριμένη αυτή υπόθεση. Κατά τη νομική μας εκτίμηση, τώρα συνάδει από κάθε άποψη με τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής οδηγίας ΕΠΕ. Τώρα, η απόφαση για το εάν απαιτείται ΕΠΕ όταν επεκτείνεται μια χιονοδρομική έκταση εξαρτάται γενικά από το μέγεθος της αύξησης της έκτασης και από το εάν βρίσκεται μέσα σε περιοχή που έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη. Επιπλέον, τώρα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην εκτίμηση και οι προηγούμενες επεκτάσεις.

Οι απαιτήσεις της οδηγίας ΕΠΕ διατυπώνονται βασικά εν προκειμένω με σαφήνεια και αυστηρότητα. Δεν είναι δυνατόν να παρακαμφθούν απλά με την υποδιαίρεση έργων σε στάδια, μέρη ή τμήματα. Δίνουμε μεγάλη σημασία σε μια γενική ανάλυση των επιπτώσεων στη φύση. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβεβαίωσε την ερμηνεία του νόμου που δώσαμε. Κατέστησε σαφές σε αρκετές περιπτώσεις ότι οι στόχοι της οδηγίας ΕΠΕ δεν μπορούν να παρακαμφθούν με τον κατακερματισμό των έργων. Όσον αφορά το όριο της έκτασης, δεν αρκεί να λαμβάνονται υπόψη μόνο οι εκτάσεις όπου θα γίνουν πραγματικά κατασκευαστικά έργα. Δεν μας ενδιαφέρει μόνο το κατασκευαστικό έργο, αλλά και η γενική του ενσωμάτωση στη γύρω από αυτό περιοχή. Με άλλα λόγια, όταν υπολογίζεται αν έχει προσεγγιστεί το όριο της περιοχής, πρέπει να συμπεριλαμβάνονται οι εκτάσεις όπου δεν γίνονται άμεσα κατασκευαστικές εργασίες, αλλά είναι αναμφισβήτητα μέρος του έργου και μέρος των επιπτώσεών του.

Γι’ αυτόν τον λόγο, πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να έχει γίνει εξέταση στη χιονοδρομική περιοχή Damüls-Mellau πριν γίνει η επέκταση, προκειμένου να διαπιστωθεί αν χρειαζόταν ΕΠΕ για το έργο. Επίσης, η απόφαση αυτή έπρεπε να έχει δημοσιοποιηθεί, μαζί με τους λόγους της. Αυτές είναι οι υποχρεώσεις που δεν τήρησαν οι αυστριακές αρχές. Δεν διεξήγαγαν μια τέτοια εξέταση, που, κατά τη γνώμη μας, ήταν επιβεβλημένη.

Το έργο ανήκει στο παρελθόν. Αποφασίστηκε και εγκρίθηκε πριν από πέντε χρόνια. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε ήδη. Ως εκ τούτου, ζητήσαμε από τις αρχές της Βιέννης περαιτέρω λεπτομέρειες για τις επιπτώσεις των έργων και ζητήσαμε επίσης πληροφορίες για το εάν χρειάζονται και αν μπορούν ακόμα να εξεταστούν μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεων. Μόλις λάβουμε αυτές τις πληροφορίες, θα εξετάσουμε αν μπορούν να γίνουν περαιτέρω ενέργειες για τον μετριασμό των επιδράσεων στη φύση σε ολόκληρη αυτήν την περιοχή.

Ζητήσαμε επίσης από τις αυστριακές αρχές να μας επιβεβαιώσουν ότι σε περίπτωση μελλοντικής επέκτασης αυτής ή άλλων χιονοδρομικών περιοχών που πληρούν τα κριτήρια της παλιάς εκδοχής του αυστριακού νόμου για τις εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων, θα γίνεται πρώτα εξέταση για να διαπιστωθεί εάν είναι απαραίτητη η ΕΠΕ. Αυτό το διάστημα, ο κ. Potočnik ασχολείται με την αναθεώρηση της οδηγίας ΕΠΕ. Τόσο εκείνος όσο και εμείς προτιθέμεθα να παρουσιάσουμε ένα νέο κείμενο που θα ενισχύσει περαιτέρω την προστασία του περιβάλλοντος, θα λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη τους τομείς της κλιματικής αλλαγής, της ενέργειας και της βιοποικιλότητας, θα περιλαμβάνει επίσης σημαντικές σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, και θα εναρμονίζει και θα απλοποιεί κατά το δυνατόν τις υφιστάμενες διαδικασίες και, επιπλέον, θα αποκλείει σαφέστερα από προηγουμένως την παράκαμψη.

Ο κ. Potočnik εργάζεται για την προετοιμασία της αναδιατύπωσης αυτής της οδηγίας και, ως εκ τούτου, προέβη στη διάρκεια του περασμένου χρόνου σε ευρεία διαβούλευση με το κοινό και τις σχετικές ομάδες συμφερόντων. Αυτό το διάστημα, τα αποτελέσματα αξιολογούνται και θα υποβάλουμε ανάλογη πρόταση το αργότερο το 2012. Η εσφαλμένη εκτέλεση αυτού του κατασκευαστικού έργου θα έχει τουλάχιστον ένα θετικό αποτέλεσμα για το μέλλον, διότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία θα διατυπωθεί σαφέστερα και δεν θα είναι πια τόσο εύκολο να παρακαμφθεί. Χαιρόμαστε διότι ο αυστριακός νόμος για την ΕΠΕ τώρα συνάδει με την οδηγία.

Η Επιτροπή θα αναλάβει δράση για να διασφαλίσει ότι οι αυστριακές αρχές θα εξετάσουν τον αντίκτυπο του ήδη εκτελεσθέντος έργου στο περιβάλλον, προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι σε κάθε μελλοντική επέκταση της χιονοδρομικής εγκατάστασης στην περιοχή γύρω από το Damüls-Mellau θα εφαρμόζονται οι απαιτήσεις της οδηγίας μας σύμφωνα με τους κανόνες. Με άλλα λόγια, μάθαμε όλοι από τα σφάλματα που έγιναν σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση.

(Χειροκροτήματα)

  Peter Jahr, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ο κ. Wieland παρουσίασε ήδη με μεγάλη σαφήνεια τα δεδομένα αυτής της υπόθεσης. Εάν μου επιτρέπεται, θα ήθελα να προσθέσω μια-δυο πολιτικές αξιολογήσεις.

Πρώτον, το γεγονός ότι υφιστάμενοι κανονισμοί ή οδηγίες εξετάζονται για να διαπιστωθεί πόσο καλά λειτουργούν στην πράξη ή πόσο καλά επιτυγχάνουν τους στόχους τους και, στη συνέχεια, βελτιώνονται ή ερμηνεύονται ακριβέστερα, εφόσον χρειάζεται, δεν αποτελεί επιχείρημα κατά αλλά μάλλον υπέρ της ευρωπαϊκής πολιτικής. Πάντα θα υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών κανονισμών και οδηγιών και της μορφής που λαμβάνουν σε τοπικό επίπεδο. Μπορεί η Επιτροπή Αναφορών να μην είναι εφετείο, σύμφωνα όμως με τον τρόπο που εγώ κατανοώ τι κάνουμε στην επιτροπή –δηλαδή ποιος θεωρώ ότι είναι ο ρόλος μου ως μέλους της Επιτροπής Αναφορών– είμαι μάλλον περήφανος διότι αυτή η αναφορά, στην οποία είδαμε ότι τα πράγματα ερμηνεύονται διαφορετικά σε τοπικό επίπεδο από ό,τι θέλαμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μαζί με τη γνώμη της Επιτροπής Αναφορών, τελικά κατέληξε στην αλλαγή της νομοθεσίας σε ένα κράτος μέλος. Θεωρώ ότι αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία και μια επιτυχία της ευρωπαϊκής πολιτικής.

Το γενικό πρόβλημα είναι, κατά τη γνώμη μου, το ερώτημα που θα θέσω τώρα στον Επίτροπο. Πολλοί πολίτες προβληματίζονται για τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται στα κράτη μέλη η ευρωπαϊκή νομοθεσία για το περιβάλλον. Υπάρχουν πολλές σχετικές αναφορές. Πολλές από αυτές αφορούν διασυνοριακά ζητήματα, όμως υπάρχουν επίσης πολλές που αφορούν ζητήματα στα κράτη μέλη. Αντιμετωπίζουμε επανειλημμένα το πρόβλημα ότι όταν απευθύνουμε ερωτήσεις στην Επιτροπή όσο το θέμα είναι σε εξέλιξη, παίρνουμε την απάντηση: «Υποθέτουμε ότι το κράτος μέλος Χ μεταφέρει και εφαρμόζει σωστά τις υφιστάμενες οδηγίες και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν βλέπουμε να υπάρχει ανάγκη παρέμβασης». Χρειαζόμαστε ένα μέσο που να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να διεξαγάγουμε σοβαρό διάλογο με τα κράτη μέλη όσο τα θέματα είναι σε εξέλιξη όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά, προκειμένου να μην καταλήγουμε στην κατάσταση που καταλήξαμε στην προκειμένη περίπτωση. Τα πράγματα δεν πήγαν τέλεια, όμως τώρα η υπόθεση ολοκληρώθηκε και έχουμε μια λύση για το μέλλον – δυστυχώς, όμως, όχι για το παρελθόν.

  Jörg Leichtfried, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θεωρώ ότι μπορούμε να χαρακτηρίσουμε αυτό που συνέβη εδώ σαν ένα μάθημα που πήραμε. Εμείς οι Αυστριακοί είμαστε ενθουσιώδεις σκιέρ. Φυσικά, γι’ αυτό χρειάζονται χιονοδρομικές πίστες. Ωστόσο, πρέπει να συνειδητοποιούμε και να λαμβάνουμε υπόψη ότι μέρος του σκι είναι και ένα όμορφο και αλώβητο περιβάλλον, και οι άνθρωποι δεν θα πηγαίνουν για σκι όπου αυτό δεν υπάρχει πλέον.

Υπό το πρίσμα αυτής της κατάστασης, η αυστριακή πολιτική έκανε πολλά λάθη στο παρελθόν. Προστέθηκαν μονομερώς χιονοδρομικές πίστες χωρίς να εξεταστεί αν οι περισσότερες πίστες ήταν πραγματικά καλή ιδέα, και η διοικητική πρακτική και η νομική κατάσταση χαρακτηρίζονταν επίσης από αυτήν τη νοοτροπία. Αυτό που συνέβη εδώ δείχνει την προστιθέμενη αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στην προκειμένη περίπτωση, φαίνεται πως τα πράγματα πήγαν στραβά. Σε πολλές περιπτώσεις, όταν τα πράγματα πάνε στραβά, δεν συμβαίνει τίποτα. Σε αυτήν, όμως, την περίπτωση κατατέθηκε μια αναφορά, οι άνθρωποι αντέδρασαν ανάλογα και η Αυστρία έβαλε σε τάξη τα πράγματα. Για εμένα, αυτό συνιστά ένα καλό παράδειγμα του τι θα έπρεπε να γίνεται.

  Eva Lichtenberger, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες που μας δώσατε. Θεωρώ αυτά που είπατε πολύ σημαντικά. Έχω μόνο μία συμπληρωματική ερώτηση. Είπατε ότι η Επιτροπή είναι απόλυτα ικανοποιημένη με τον τρόπο που εφαρμόζει τώρα η Αυστρία τις εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία διαπίστωσης αν απαιτείται ΕΠΕ ή όχι. Αυτό δεν ενσωματώθηκε στον αναθεωρημένο αυστριακό νόμο και θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα είδος συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα μπορεί να ξανασυμβεί αυτό που είδαμε στο Mellau.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω και πάλι ότι θεωρώ κάπως παράλογο να μην περιλαμβάνονται χιονοδρομικές πίστες στην έκταση μιας χιονοδρομικής εγκατάστασης μόνο και μόνο γιατί δεν σκάφτηκε ολόκληρο το βουνό. Κατά τη γνώμη μου, αυτές είναι τελικά οι σχετικές εκτάσεις και πρέπει να συμπεριληφθούν. Είναι σαφές ότι πρόκειται για μια υπόθεση όπου ένα έργο υποδιαιρέθηκε σε μικρότερα τμήματα με σκοπό την παράκαμψη της νομοθεσίας. Ελπίζω ότι θα έχετε αυτήν την υπόθεση κατά νου σε μελλοντικές διαδικασίες.

  Willy Meyer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, έχουμε μια υπόθεση που μπορεί να μας βοηθήσει να λύσουμε ένα θέμα που η Επιτροπή πραγματικά αναγνώρισε, που ετέθη επίσης από τον κ. Jahr και που πρόκειται να συμπεριλάβουμε στην ετήσια έκθεση την οποία θα παρουσιάσει η Επιτροπή Αναφορών στις συζητήσεις για το 2010.

Η κατάσταση είναι η εξής, και έχουμε το παράδειγμα του Damuls στις Άλπεις, αλλά και εκείνο των Πυρηναίων: συχνά, ο χρόνος που μεσολαβεί από τη στιγμή που κάποιοι ευρωπαίοι πολίτες καταθέτουν μια διαμαρτυρία μέχρι την επίλυση του ζητήματος είναι πολύ μεγάλος για να λυθεί το ζήτημα χωρίς να προκύψει μη αναστρέψιμη ζημία. Αναφέρομαι στην ικανότητα πολλών κρατών μελών να παρακάμπτουν την ευρωπαϊκή οδηγία που απαιτεί εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων για δημόσια ή ιδιωτικά έργα σε πολύ ευαίσθητες περιοχές του ευρωπαϊκού οικοσυστήματος, όπως εν προκειμένω οι Άλπεις ή ίσως τα Πυρηναία στην Ισπανία. Στην προκειμένη περίπτωση, ένα έργο κατακερματίστηκε και υποδιαιρέθηκε για να παρακαμφθεί η οδηγία, εμποδίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη διεξαγωγή οποιασδήποτε εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Κυρίες και κύριοι της Επιτροπής, αν δέχεστε πραγματικά ότι οι εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων πρέπει να εφαρμόζονται με αυστηρότητα, νομίζω ότι πρέπει να αντιδράτε γρηγορότερα και να διακόπτετε την εκτέλεση έργων που συνεχίζονται παρά τις αναφορές που δείχνουν ότι για τα έργα αυτά απαιτείται προηγουμένως εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να αλλάξουμε το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την επίλυση μιας προσφυγής και η Επιτροπή Αναφορών και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εργαστούν για τη συντόμευση αυτών των χρόνων, έτσι ώστε τα κράτη μέλη να μην παρακάμπτουν την αναγκαία εφαρμογή της οδηγίας ΕΠΕ. Όπως αναφέρθηκε εδώ, αυτό έχει γίνει σε πολλά κράτη μέλη και όχι μόνο στην Αυστρία. Στη χώρα μου, την Ισπανία, έχουμε τώρα ένα έργο σε εκκρεμότητα στα Πυρηναία. Είναι επίσης ένα χιονοδρομικό θέρετρο, στην κοιλάδα Castanesa, και η ισπανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο. Στην προκειμένη περίπτωση, οι αρμόδιες αρχές της Αραγονίας ετοιμάζονται να κατακερματίσουν το έργο για να αποφύγουν τη διεξαγωγή εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Πιστεύω ότι και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εργαστούμε για την επίσπευση της διαδικασίας.

  Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε Oettinger, κυρίες και κύριοι, σκοπός της εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων είναι να καθορίζει και να αξιολογεί, σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης, τον άμεσο αντίκτυπο αλλά και τις έμμεσες επιδράσεις των έργων στο περιβάλλον. Η αποφυγή της προγραμματισμένης ανάπτυξης που συνδέεται σαφώς με το έργο από γεωγραφική ή άλλη άποψη δεν μπορεί παρά να υπονομεύσει τη νομική κατάσταση. Ήδη το 1996 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο σκοπός της οδηγίας δεν μπορεί να παρακαμφθεί μέσω κατακερματισμού των έργων.

Στην έκθεσή της του 2003 για την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα της οδηγίας ΕΠΕ, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι ρίζες των πολλαπλών προβλημάτων που συνιστούσαν εμπόδιο στην αποτελεσματικότητα των διατάξεων για την ΕΠΕ δεν βρίσκονταν οπωσδήποτε στη μεταφορά της οδηγίας σε εθνικό επίπεδο, αλλά μάλλον στην εφαρμογή της στην πράξη. Μία από τις συστάσεις που είχαν διατυπωθεί τότε απευθυνόταν συγκεκριμένα σε εκείνα τα κράτη μέλη, όπως η Αυστρία, που είχαν θεσπίσει δεσμευτικά όρια. Σύμφωνα με τη σύσταση, όπου κάποια έργα μπορεί να είχαν σημαντικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, θα έπρεπε να διεξάγονται ανάλογοι έλεγχοι – ιδίως αναφορικά με ευαίσθητες περιοχές και με τον ενδεχόμενο αθροιστικό αντίκτυπο των έργων. Στην εισαγωγή σας αναφέρατε τη διαδικασία εξέτασης – περιμένουμε τα αποτελέσματα.

Οι διαμαρτυρίες των αυστριακών πολιτών ότι οι ανησυχίες τους δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη αυξάνονται. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη ότι η εκάστοτε νομική πράξη σε εθνικό επίπεδο πρέπει να είναι αρκετά αναλυτική και να προβλέπει επαρκή συμμετοχή του κοινού. Ποια είναι η άποψη της Επιτροπής για αυτήν την πτυχή στον αυστριακό νόμο για τις εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων;

Η κριτική για το έλλειμμα ως προς τη συμμετοχή του κοινού είναι κάτι που μπορεί κανείς να ακούσει σε σχεδόν όλα τα κράτη μέλη. Η τρέχουσα αναθεώρηση της οδηγίας ΕΠΕ θα πρέπει να συμπεριλάβει και μια συζήτηση για μια επανεξέταση της ενιαίας διαδικασίας για τη συμμετοχή του κοινού που θεσπίζεται στην οδηγία.

  Richard Seeber (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, εξετάζοντας τον κατάλογο των ομιλητών, θα μπορούσε κανείς να σχηματίσει την εντύπωση ότι η Κοινότητα, αλλά και η Επιτροπή Αναφορών, θεωρούνται σαν κάποιο είδος ανώτατου δικαστηρίου σε αυτήν τη διαδικασία. Θα ήθελα επίσης να πω ότι αυτά τα έργα δεν είναι κάτι από το οποίο θα πρέπει να επιδιώκουμε πολιτικό κέρδος.

Συζητάμε εδώ για ένα έργο στο Damüls-Mellau. Πρόκειται για δύο μικρές κοινότητες. Η επαρχιακή κυβέρνηση του Vorarlberg και η τοπική διοίκηση προσπάθησαν να εφαρμόσουν αυτόν τον αυστριακό νόμο για το περιβάλλον όσο καλύτερα μπορούσαν. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος μομφής κατά των αρχών αυτών. Ωστόσο, τίθεται το νομικό ζήτημα του τρόπου με τον οποίο μετέφερε η Δημοκρατία της Αυστρίας την οδηγία ΕΠΕ. Εδώ πρέπει κανείς να θυμάται ότι οι νομικές παραδόσεις στην Αυστρία, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διαφέρουν σημαντικά. Πρέπει να τονίσω στη συνάδελφο ότι πιστεύω πως η Αυστρία προσπάθησε να ενεργήσει σωστά. Στη διάρκεια της διαδικασίας, νομικοί κατέληξαν στην άποψη ότι ίσως έγιναν κάποια λάθη. Θα ήθελα να τονίσω και πάλι ότι μιλάμε εδώ μόνο για κάποια λίγα τελευταία ποσοστά. Στο έργο αυτό ελήφθησαν εθελοντικά μέτρα για να αντισταθμιστεί αυτό, κάτι που φαίνεται πως λησμονήθηκε. Έγιναν σημαντικές πληρωμές. Πρέπει να το πούμε και αυτό.

Τέλος, πιθανόν να πρέπει να προβούμε και σε μια πολιτική εκτίμηση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι στο έργο αυτό εφαρμόστηκαν αντισταθμιστικά μέτρα, ότι έγινε προσπάθεια να διορθωθούν όποια σφάλματα είχαν διαπραχθεί, τότε ασφαλώς το έργο μπορεί να λάβει έγκριση. Δυστυχώς, στο σημείο αυτό πρέπει να ζητήσω από την Επιτροπή να μεταχειρίζεται τους πάντες με τον ίδιο τρόπο και να εξετάσει, έξω από τα δικά μας σύνορα, ορισμένες υποθέσεις σε άλλα κράτη μέλη όπου σήμερα προκαλείται πολύ μεγαλύτερη βλάβη στους φυσικούς πόρους. Ωστόσο, η Επιτροπή θα πρέπει να προχωρήσει εδώ με κάποια προσοχή. Μια τέτοια προσοχή έχει ιδιαίτερη σημασία στον τομέα της περιβαλλοντικής πολιτικής αν θέλουμε να αποκτήσει ευρύτερη αποδοχή.

  Heinz K. Becker (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να δώσω έμφαση στην πτυχή που ανέφερε ο Επίτροπος ότι «οι εθνικές αρχές διδάχθηκαν από αυτό», διότι πιστεύω ότι ο τρόπος με τον οποίο η αυστριακή εθνική κυβέρνηση –και ειδικά ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος– διεξήγαγε την τροποποίηση του αυστριακού νόμου για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων πρέπει να θεωρηθεί πολύ θετικός και θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως παράδειγμα, ως κριτήριο αξιολόγησης, για πολλές άλλες υποθέσεις που πολλοί δεν γνωρίζουν και τόσο καλά.

Τελικά, όμως, θα ήθελα να προσφέρω τη στήριξή μου στην τροποποιημένη αναφορά του κ. Jahr, που ζητεί συγκεκριμένα και αποτελεσματικά εργαλεία που θα επιτρέπουν τον επηρεασμό, τον έλεγχο και τη διόρθωση ήδη από τον σχεδιασμό και τα πρώτα στάδια εκτέλεσης τέτοιων έργων.

  João Ferreira (GUE/NGL). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να κάνω μερικές πολύ σύντομες παρατηρήσεις που απορρέουν από αυτήν τη διαδικασία. Παρά τις θετικές της πτυχές, η εμπειρία από την πρακτική εφαρμογή της διαδικασίας εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΕΠΕ) δείχνει επίσης ότι μπορεί και θα έπρεπε να βελτιωθεί. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε την ανάλυση των αθροιστικών επιπτώσεων του έργου με διαφορετικό τρόπο, είτε είναι του ίδιου είδους είτε είναι εντελώς διαφορετικές. Πολύ συχνά, τα δέντρα μάς εμποδίζουν να δούμε το δάσος. Είναι σημαντικό να ενημερωθούμε πληρέστερα για τις σοβαρές και αθροιστικές επιπτώσεις που έχει η ανθρώπινη δραστηριότητα στη φύση.

Επίσης, θα έπρεπε να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στο μετά την ΕΠΕ στάδιο, κάτι που συχνά παραμελείται. Είναι σημαντικό να εκτιμήσουμε τον βαθμό υλοποίησης των επιπτώσεων που είχαν προβλεφθεί, την αποτελεσματικότητα των μέτρων ελαχιστοποίησης ή αντιστάθμισής τους, εάν βέβαια ελήφθησαν τέτοια μέτρα, και τον βαθμό στον οποίο εφαρμόζονται ή όχι. Στο σημείο αυτό, καίριος είναι ο ρόλος των δημοσίων αρχών για το περιβάλλον, οι οποίες πρέπει να είναι επαρκώς εξοπλισμένες για να τον εκτελέσουν.

Τέλος, η διαφάνεια της διαδικασίας και η δημόσια συμμετοχή και ο έλεγχος της εν λόγω διαδικασίας είναι κρίσιμης σημασίας για να εξασφαλίσουμε, στο μέτρο του δυνατού, τη διαφάνεια, την ποιότητα και την ανεξαρτησία της μελέτης.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). - (LT) Κυρία Πρόεδρε, σήμερα συζητάμε για πολύ συγκεκριμένα θέματα που αφορούν μια συγκεκριμένη χώρα, όμως οι εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων παραμένουν ένα μάλλον πολύπλοκο και δύσκολο ζήτημα τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι κατά πάσα πιθανότητα μια κρίση εμπιστοσύνης στην κοινωνία σχετικά με τις διεξαγόμενες εξετάσεις των εκτιμήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων, δηλαδή το γεγονός ότι τις εξετάσεις τις κάνουν οι φορείς εκτέλεσης των έργων κλπ. Συνεπώς, το κοινό θα πρέπει να συμμετέχει πιο ενεργά σε αυτήν τη διαδικασία, φυσικά όμως πρέπει να επιτύχουμε μια ισορροπία έτσι ώστε να μην σταματά αδικαιολόγητα η εκτέλεση έργων. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η έννοια της αξιολόγησης μετά την ολοκλήρωση του έργου, όταν ορισμένα πράγματα, συμπεριλαμβανομένης της εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, δεν αναφέρονται και κάποιες παρενέργειες εμφανίζονται αργότερα.

Χθες ψηφίσαμε υπέρ της αρχής της ανεξαρτησίας στο σύστημα εκτίμησης επιπτώσεων. Φυσικά, αυτή θα πρέπει να ισχύει και στην περιβαλλοντική νομοθεσία, και κατά την αναθεώρηση της οδηγίας ΕΠΕ θα πρέπει να εστιάσουμε ακριβώς σε αυτό το ζήτημα.

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Jörg Leichtfried (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ίσως να μην κατάλαβα καλά την κ. Morkūnaitė-Mikulėnienė, και αυτός είναι ο λόγος της ερώτησής μου. Θεωρώ σημαντική την τήρηση των κανόνων που ισχύουν σήμερα. Δεν θα πρέπει να μπορούμε πάντα να δικαιολογηθούμε για την αποφυγή τους λέγοντας πως δεν είναι απαραίτητη η αυστηρή τήρησή τους διότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Οι κανόνες πρέπει να τηρούνται πάντα αυστηρά, και αυτό είναι σωστό.

Θα ήθελα να μάθω αν εννοούσατε ότι πρέπει να τηρούνται οι κανόνες ανεξάρτητα από την κατάσταση και ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να ενεργούν πάντα ανάλογα με τις περιστάσεις.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). - (LT) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η τήρηση των κανόνων είναι πολύ σημαντική, υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου ορισμένες ομάδες συμφερόντων προσπαθούν, ενδεχομένως χειραγωγώντας την κοινή γνώμη, να επηρεάσουν την υλοποίηση ορισμένων έργων. Ωστόσο, όπως ήδη ανέφερα, η αυτονομία, η ενδεδειγμένη ανάλυση και η ανεξαρτησία των εμπειρογνωμόνων πρέπει να είναι εξασφαλισμένη και όλα πρέπει να γίνονται βάσει των κανόνων που προβλέπει η νομοθεσία.

  Karin Kadenbach (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Oettinger, κυρίες και κύριοι, αυτή η συζήτηση αναδεικνύει και πάλι το γεγονός ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας στο σύνολο του περιβαλλοντικού τομέα. Το περιβάλλον, η οικονομία και τα περιφερειακά συμφέροντα χρησιμοποιούνται διαρκώς το ένα εναντίον του άλλου. Εκεί έγκειται το μεγάλο πρόβλημα. Χρειαζόμαστε τη στήριξη της Επιτροπής για να εξασφαλίσουμε ότι το περιβάλλον θεωρείται ουσιαστική πτυχή της οικονομίας. Επί του παρόντος, δίδεται πολύ μικρή έμφαση στο γεγονός ότι τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και του φυσικού κόσμου μπορούν επίσης να δημιουργήσουν και να προστατεύσουν θέσεις εργασίας.

Επί του παρόντος, η συζήτηση είναι πάντα πολωμένη: είτε φύση, είτε θέσεις εργασίας. Δυστυχώς, αυτό το είδος επιχειρηματολογίας το χρησιμοποιούμε και εμείς οι πολιτικοί. Απευθύνω έκκληση προς όλους να εργαστούν για την αύξηση της ευαισθητοποίησης και να αναγνωριστεί και από τις δύο πλευρές ότι είναι ανάγκη να διατηρήσουμε το περιβάλλον προκειμένου η οικονομία να συνεχίσει να λειτουργεί αποτελεσματικά στο μέλλον.

  Miloslav Ransdorf (GUE/NGL). – (CS) Κυρία Πρόεδρε, η Αυστρία κάποτε ψήφισε κατά του πυρηνικού σταθμού στο Zwentendorf προκειμένου να απαλλαγεί από έναν τοπικό καγκελάριο, και κάνοντάς το δημιούργησε μια μοναδική στην Ευρώπη δομή: ένα πρότυπο πυρηνικό σταθμό κατασκευασμένο σε κλίμακα 1:1. Θα έλεγα ότι αυτό ήταν ένα ακριβό πείραμα και ότι οι Αυστριακοί θα έπρεπε να κάνουν τον καθένα στην Ευρώπη να ακολουθήσει τον δρόμο αυτόν.

  Rainer Wieland (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, βασικά είμαι ικανοποιημένος με την απάντηση, θα ήθελα όμως μόνο μια διευκρίνιση σε ένα σημείο. Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες, οι χιονοδρομικές πίστες πρέπει να περιλαμβάνονται στον υπολογισμό των ορίων μόνο αν προβλέπονται δομικές αλλαγές κατά τη δημιουργία της εγκατάστασης. Όλες οι άλλες εκτάσεις που χρησιμοποιούν οι σκιέρ, οι λαθρεπιβάτες ή άλλοι δεν λαμβάνονται υπόψη. Θεωρώ ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνονται οι συνέπειες της χρήσης μιας έκτασης που δεν βρίσκεται πια στη φυσική της κατάσταση.

Μια τελική, σύντομη παρατήρηση: σε μια περιοχή ενός κράτους μέλους, που γνωρίζουμε και οι δύο πολύ καλά, κύριε Oettinger, η Επιτροπή Αναφορών έχει σε επιλεγμένες περιπτώσεις τη δυνατότητα να εφαρμόσει διαδικασία διακοπής. Πιστεύω ότι θα ήταν καλό να συμφωνήσουμε με την Επιτροπή και το Συμβούλιο πως θα είναι δυνατό το πάγωμα των διαδικασιών αν ο χειρισμός είναι υπεύθυνος.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Richard Seeber (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ρωτήσω ξανά τον κ. Wieland, εφόσον είναι νομικός, αν θέλει τώρα να συμπεριληφθούν οι οδοιπόροι και οι ορειβάτες που φορούν σκι και χρησιμοποιούν μερικές φορές τους χιονοδρομικούς αναβατήρες προκειμένου να μην καλύψουν ολόκληρη την απόσταση με τα πόδια, καθώς και άνθρωποι που χρησιμοποιούν άλλον αθλητικό εξοπλισμό. Θα υπαχθεί σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων ολόκληρη η περιοχή των Άλπεων; Θα πρέπει να ορίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τα κριτήρια και να εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί.

  Rainer Wieland (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να διασαφηνίσω ένα σημείο και να αντικρούσω την εντύπωση που δόθηκε. Ο φυσικός κόσμος δεν είναι ιδιοκτησία των οργανώσεων προστασίας του περιβάλλοντος. Η φύση υπάρχει για να χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους. Επομένως, όπως μόλις ειπώθηκε, δεν είμαι της γνώμης ότι το Damüls-Mellau είναι μια περίπτωση όπου θα έπρεπε να έχει εφαρμοστεί αυτή η διαδικασία διακοπής.

  Günther Oettinger, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, καταρχάς θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους μας ότι ο χειρισμός της υπόθεσης αυτής δεν ήταν σωστός. Ωστόσο, η επανεκτίμησή της θα μας βοηθήσει να σημειώσουμε πρόοδο στην Ευρώπη. Διαπιστώσαμε ότι εφαρμόστηκαν εσφαλμένα τα όρια, ότι δεν έγινε διαδικασία εξέτασης και ότι, κατά συνέπεια, δεν εκτιμήθηκαν αρκετά αντικειμενικά οι επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Δεύτερον, η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΕΠΕ) στην Αυστρία πρέπει να τροποποιηθεί ή να επεκταθεί προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι είναι σύμφωνη με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή με τις απαιτήσεις σας. Τρίτον, θεωρούμε σημαντικό όταν λαμβάνονται άλλα μέτρα σε αυτήν την περιοχή, είτε πρόκειται για πρόσθετους χώρους στάθμευσης οχημάτων είτε για άλλα κατασκευαστικά έργα, να διεξάγεται ειδική εξέταση ολόκληρου του έργου, που θα περιλαμβάνει τις υφιστάμενες ανεπτυγμένες εκτάσεις και τα υφιστάμενα κατασκευαστικά έργα. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι τώρα η περιοχή παρακολουθείται στενότερα.

Όποιος αγαπά το σκι, όπως εγώ, θα γνωρίζει πως στην περιοχή αυτή, κατά τις 15.00 το απόγευμα, η ηχορύπανση φαίνεται να αποτελεί μεγαλύτερο πρόβλημα από τη βλάβη του φυσικού περιβάλλοντος. Ασφαλώς, αυτό δεν το λέω εντελώς σοβαρά. Η Επιτροπή έχει τώρα τη δυνατότητα κίνησης διαδικασίας επί παραβάσει. Δεν απειλούμε ότι θα το κάνουμε, όμως η επιλογή αυτή παραμένει ανοιχτή για εμάς. Μετά πρέπει να εξετάσουμε γενικότερα την αναθεώρηση της οδηγίας ΕΠΕ. Τι έχει κατά νου ο κ. Potočnik;

Πρώτον, το ζητούμενο είναι η ενσωμάτωση νέων στόχων πολιτικής, όπως η κλιματική αλλαγή, η βιοποικιλότητα, η ενέργεια, τα διευρωπαϊκά δίκτυα και η πολιτική συνοχής. Δεύτερον, πρέπει να συμπεριληφθούν οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που οδήγησαν σε σημαντική διευκρίνιση του θέματος. Απαντώντας στην ερώτηση της κ. Lichtenberger, θα ήθελα να πω ότι διαπιστώσαμε πως ο αυστριακός νόμος για την ΕΠΕ τώρα πληροί τις απαιτήσεις για τα όρια. Επί του παρόντος, αξιολογούμε εάν είναι ικανοποιητικός τυπικά και ουσιαστικά όσον αφορά τη διαφάνεια, τη συμμετοχή των πολιτών και τη δημόσια διαβούλευση. Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι ο αρμόδιος για το περιβάλλον Επίτροπος, κ. Potočnik, θα σας δώσει τις επόμενες εβδομάδες εκτενή γραπτή απάντηση σχετικά με το εάν πληρούνται οι απαιτήσεις της οδηγίας μας για τη διαφάνεια και τη συμμετοχή των πολιτών.

Πιστεύω ότι η υπόθεση αυτή και άλλα ευρήματα θα μας δώσουν τη δυνατότητα για μια ικανοποιητική αναθεώρηση της ευρωπαϊκής οδηγίας τον επόμενο χρόνο. Ο κ. Wieland ρώτησε πώς θα πρέπει να εννοηθεί ο ορισμός της έκτασης. Θα σας δώσουμε γραπτή απάντηση σχετικά με αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι όταν κατασκευάζεται μια μεταφορική εγκατάσταση, δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουμε μόνο την έκταση που βρίσκεται κάτω από το καλώδιο, δηλαδή τη διαδρομή του αναβατήρα με πλάτος ένα μέτρο και μήκος πολλά χιλιόμετρα. Από την άλλη, δεν θα πρέπει να καλύπτεται ολόκληρο το βουνό, μολονότι οι λαθρεπιβάτες είναι συχνά οι καλύτεροι σκιέρ όταν βρίσκονται στις «μαύρες» πίστες. Ωστόσο, από μια πιο αναλυτική προοπτική, πρέπει να συμπεριληφθούν όλες οι εκτάσεις που χαρακτηρίζονται πίστες. Με άλλα λόγια, κάθε διαχειριζόμενη πίστα και έκταση όπου χρησιμοποιούνται μηχανήματα παραγωγής χιονιού ανήκει, κατά τη γνώμη μου, στην ανεπτυγμένη επιφάνεια του βουνού και πρέπει, ως εκ τούτου, να εντάσσεται στο όριο. Εάν είναι ανάγκη, αυτό θα πρέπει να οριστεί με σαφήνεια στο πλαίσιο της αναθεώρησης της οδηγίας.

Πώς θα μπορούσαμε να έχουμε επηρεάσει τη διαδικασία νωρίτερα; Φυσικά, αυτές οι συζητήσεις διεξάγονται σχετικά αργά, πέντε χρόνια μετά τη χορήγηση της άδειας κατασκευής. Αυτό συνιστά βασικό πρόβλημα διότι, σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης, ισχύει η επικουρικότητα και η ευθύνη για την εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου ανήκει πρωτίστως στα κράτη μέλη, τα οποία πρέπει να διαχειρίζονται και να εφαρμόζουν τον νόμο σε τοπικό επίπεδο. Ελπίζω ότι ειδικά στην Αυστρία θα έχουν αντληθεί τα διδάγματα από αυτήν την υπόθεση όσον αφορά την υιοθέτηση μιας ευαίσθητης προσέγγισης κατά τη στάθμιση των συμφερόντων της οικονομίας έναντι εκείνων του περιβάλλοντος και ότι, συνεπώς, η υπόθεση αυτή θα έχει θετικό αντίκτυπο για το μέλλον.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.