Presidente. − L'ordine del giorno reca la raccomandazione per la seconda lettura della commissione per la cultura e l'istruzione sulla posizione del Consiglio in prima lettura in vista dell'adozione di una decisione del Parlamento e del Consiglio che istituisce un'azione dell'Unione europea per il marchio del patrimonio europeo (10303/2011 – 2010/0044(COD)) (Relatore: Chrysoula Paliadeli) (A7-0331/2011).

  Χρυσούλα Παλιαδέλη, Εισηγήτρια. − Κυρία Πρόεδρε, η αρχική ιδέα για το ευρωπαϊκό σήμα πολιτιστικής κληρονομιάς προέκυψε το 2005 ως μια διακρατική πρωτοβουλία που στόχευε στην ανάδειξη τόπων σχετικών με την ευρωπαϊκή ιστορία, τη δημιουργία αλλά και τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις αξίες πάνω στις οποίες αυτή θεμελιώθηκε.

Σ' αυτή τη διακριτική του μορφή, το σήμα ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς έχει μέχρι σήμερα αποδοθεί σε 64 χώρους κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελβετίας. Οι χώροι αυτοί αντανακλούν ένα ευρύτατο φάσμα συμβολικών εννοιών που καταδεικνύουν άυλες αξίες και υλικά πολιτιστικά αγαθά του κοινού ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Τον Νοέμβριο του 2008 εκφράστηκε η πρόθεση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το σήμα να αποτελέσει επίσημη δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η θεσμοθέτηση του ευρωπαϊκού σήματος πολιτιστικής κληρονομιάς, στην ευρωπαϊκή του πλέον διάσταση, θα ολοκληρωνόταν με τη διαδικασία της συναπόφασης.

Το κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κοινοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάρτιο του 2010. Λίγες μέρες αργότερα, μου ανατέθηκε η σύνταξη της σχετικής έκθεσης που ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία, εδώ στο Στρασβούργο πριν από ένα χρόνο, σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη, από τον περασμένο Δεκέμβρη, των διαπραγματεύσεων με τους άλλους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τη δημιουργία του τελικού νομοθετικού πλαισίου.

Αποτέλεσμα αυτής της μακράς αλλά άκρως εποικοδομητικής διαδικασίας, που στηρίχθηκε στην άψογη συνεργασία μου με τους εκπροσώπους της Επιτροπής και του Συμβουλίου και στη σοφή καθοδήγηση της Προέδρου της Επιτροπής Πολιτισμού και, βεβαίως, στην άψογη συνεργασία μου με τους άλλους σκιώδεις εισηγητές, είναι το νομοθέτημα που θα τεθεί αύριο στην κρίση σας.

Ευχαριστώ για μια ακόμη φορά, και από τη θέση αυτή, όλους όσους μετείχαν στην κοινή αυτή προσπάθεια για τη δημιουργία ενός σήματος με ευρύτερη στόχευση, σαφέστερα κριτήρια, ορθολογικότερη προσέγγιση και, κυρίως, με συνεχή αξιολόγηση σε σύγκριση με το προηγούμενο παλαιό σήμα της διακρατικής φάσης. Η μετατροπή αυτή από μία διακυβερνητική διαδικασία σε ευρωπαϊκό θεσμό δεν ήταν απλή υπόθεση. Έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το παλαιό σήμα με σεβασμό, αλλά και με κριτική διάθεση προκειμένου να προσδώσουμε το δέον κύρος στο νέο, να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητά του, και να κατοχυρώσουμε σαφή κριτήρια, διαφανείς διαδικασίες επιλογής και κανονικότητα στην εφαρμογή του.

Αποδεχθήκαμε κατ' αρχήν ως μέγιστο κριτήριο τη συμβολικότητα του θεσμού, την επιλογή δηλαδή των προς σήμανση θέσεων όχι ως μνημείων αισθητικής, αλλά ως τρισδιάστατων απεικονίσεων ιδεών και αξιών στις οποίες στηρίχθηκε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βασικό μέλημα είναι ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας των σημασμένων τόπων με αποδέκτη τη νέα γενιά, η δικτύωση των τόπων, αλλά και η ενίσχυση του τουρισμού.

Τα κύρια θέματα που μας απασχόλησαν ήταν τα ακόλουθα:

Το ενδεχόμενο αλλαγής του τίτλου, προκειμένου να δηλώνεται με σαφήνεια η ταυτότητά του ως θεσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έγινε δυστυχώς αποδεκτό από την Επιτροπή Πολιτισμού στο αρχικό στάδιο, με αποτέλεσμα να διατηρηθεί ο τίτλος του παλαιού διακυβερνητικού σήματος. Σημαντικές ήταν ωστόσο οι παρεμβάσεις μας στο κείμενο της Επιτροπής και εδώ οφείλω πολλά στους συναδέλφους της Επιτροπής Πολιτισμού, αλλά και στη συνεχή ανταλλαγή απόψεων με τους εκπροσώπους της Επιτροπής και του Συμβουλίου στις δύο επίσημες συνεδριάσεις και σε περισσότερες άτυπες συναντήσεις που υποστήριξαν τη διαδικασία της συναπόφασης.

Διασφαλίσαμε κατ’ αρχάς την ισότιμη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη συγκρότηση της ομάδας των εμπειρογνωμόνων. Δεύτερον, τη συνεχή ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε κάθε στάδιο της διαδικασίας εφαρμογής του θεσμού. Τρίτον, την πλήρη διαφάνεια σ' όλα τα στάδια της ισχύος του θεσμού από την αρχική επιλογή σε εθνικό επίπεδο και τη δυνατότητα αμφισβήτησης από κράτος μέλος υποψηφιοτήτων που θίγουν ζωτικές του προτεραιότητες με το ενδεχόμενο της ανάκλησης του σήματος από χώρους που δεν θα πληρούν τα κριτήρια της ανάδειξής τους.

Τροποποιήσαμε τη συχνότητα επιλογής των χώρων από ετήσια σε διετή, τη διεύρυνση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων κατά ένα μέλος προκειμένου να εκπροσωπηθεί στην επιλογή και την αξιολόγηση και η Επιτροπή των Περιφερειών και, τέλος, επιτύχαμε την αναβολή της διεύρυνσης του θεσμού σε άλλες χώρες πριν από την πρώτη αξιολόγηση της λειτουργίας του γιατί θεωρήσαμε ότι θέλουμε το ευρωπαϊκό σήμα πολιτιστικής κληρονομιάς να αποτελέσει κατ' αρχήν έναν θεσμό κύρους που στη συνέχεια μπορεί ν' αξιοποιηθεί και εκτός των ορίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωπαϊκής ηπείρου ως εργαλείο για μια ειρηνική εξωτερική πολιτική.

Υποστηρίξαμε την αποδοχή των θεματικών τόπων για να ενθαρρύνουμε τη συνεργασία σε εθνικό, περιφερειακό και διακρατικό επίπεδο, με εργαλείο τη δικτύωση, θέτοντας και πάλι ως στόχο τη μέγιστη δυνατή συνοχή σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η πρώτη ανάγνωση του Συμβουλίου με ικανοποιεί στον μέγιστο βαθμό γιατί έχει ενσωματώσει την πλειονότητα των τροπολογιών και των παρεμβάσεών μου. Ακόμη και αν σε ορισμένα σημεία έχουμε μερικές αντιρρήσεις, θεωρούμε πολύ σημαντικό το τελικό κείμενο και πιστεύουμε ότι το ευρωπαϊκό σήμα πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να θεραπεύσει τη βαλλόμενη και πληγωμένη ευρωπαϊκή συνοχή μας, ιδιαίτερα την περίοδο που βιώνουμε αυτό τον καιρό.

  Androulla Vassiliou, Member of the Commission. − Madam President, I would like to congratulate the European Parliament, and in particular the Chair of the Committee on Culture and Education, Ms Pack, as well as the rapporteur Mrs Paliadeli and the co-rapporteurs, for the high quality work accomplished on the European Heritage Label, and for having reached an agreement with the Council for adoption of the text in early second reading.

As you know, this proposal was one of the very first to be adopted by the new Commission just after it took office, and it is one of our priorities in the field of culture for the years to come. Through this label, our aim is to give European citizens, especially young people, new opportunities to learn about our common yet diverse cultural heritage and about the history and the building of the European Union. I strongly believe that this will contribute to bringing European citizens closer to the European Union.

The European Heritage Label will also help to increase cultural tourism, bringing economic benefits as well. The Commission is firmly convinced that the compromise that was reached is very positive for the three institutions, and that it is fully in line with the ambitions we all share for the Europe Heritage Label. This compromise will ensure the quality and the prestige of the label which are absolutely primordial for the long-term success of the action.

We also appreciate that the rules and procedures were kept as clear, light and flexible as possible so that they can be easily understood by all European citizens and easily implemented by the Member States and by the European Union. I would therefore like to thank Parliament once again for the excellent cooperation we had on this file.

  Marie-Thérèse Sanchez-Schmid, au nom du groupe PPE. – Madame la Présidente, Madame la Commissaire, chers collègues, lorsque nous parlons de culture au niveau européen, nous évoquons toujours la somme des cultures des différents États membres que chacun doit découvrir et s'approprier, mais nous parlons rarement d'un patrimoine commun, d'un patrimoine européen qui dépasse les histoires nationales, reflétant les interactions intenses et les riches échanges qui nous lient depuis des siècles.

Le label du patrimoine européen était à l'origine une initiative intergouvernementale qui témoignait déjà des racines culturelles de l'Europe. Quels étaient les sites labélisés? L'Acropole à Athènes, berceau de la première démocratie de l'humanité. L'abbaye de Cluny, carrefour de la civilisation romane, qui a vu naître un humanisme européen. Les chantiers navals de Gdansk, fief du syndicat Solidarność, dont le courage a changé le visage européen. La maison de Robert Schuman, visionnaire politique et père fondateur de l'Union européenne. Tous sont autant de lieux où se lisent notre histoire commune et les valeurs que nous défendons ensemble.

Demain, nous voterons pour transformer cette initiative intergouvernementale en projet communautaire, pour renforcer la crédibilité, la visibilité et le prestige de ce label en établissant des critères de sélection transparents et rigoureux.

Merci à Chrysoula Paliadeli et l'esprit d'ouverture dont elle a fait preuve pour défendre un label de qualité décerné tous les deux ans, qui encourage la coopération pour promouvoir des sites transnationaux, qui dispose d'un jury indépendant d'experts désignés équitablement entre les instituions, enfin qui récompense non pas la beauté d'un site ou sa qualité architecturale mais sa valeur symbolique pour l'intégration européenne.

On attribue faussement à Jean Monnet, père de l'Europe, la citation "Si c'était à refaire, je commencerais par la culture". Le succès de cette formule repose sur l'idée que notre Union fut d'abord économique puis politique mais n'a jamais été culturelle. Pourtant, l'Europe a été celle des peintres, des philosophes, des artistes, des écrivains bien avant celle de la CECA ou du traité de Rome.

Il ne s'agit pas de créer une culture européenne artificielle mais bien de reconnaître le patrimoine que nous partageons. Le label du patrimoine européen est une initiative essentielle au développement de l'Europe culturelle car il permet cette reconnaissance, cette pédagogie et ce rayonnement.

  Katarína Neveďalová, za skupinu S&D. – Chcela by som sa na začiatku určite poďakovať a zagratulovať spravodajkyni pani Chrysoule Paliadeliovej, ako aj celému nášmu výboru a komisárske pani Vassilliouvej za to, že sa nám podarilo dať dohromady naozaj veľmi dobrý text a presadiť túto myšlienku aj v rámci rokovania Parlamentu. Bohužiaľ, samozrejme, dostalo sa jej času až o desiatej večer, čo je možno trošku na škodu. Možno by sme občas mohli vymeniť diskusiu o ekonomike za diskusiu o kultúre niekedy ráno, ale, samozrejme, späť k veci.

Samozrejme vítam túto iniciatívu, keďže je unikátna a odlišuje sa od zoznamu svetového dedičstva Unesco a iniciatívy európskej kultúrnej trasy Rady Európy. Považujem ju za dôležitú, pretože môže posilniť miestnu a regionálnu identitu a tiež európsku integráciu. Značka má propagovať spoločné kultúrne dedičstvo členských štátov pri rešpektovaní národnej a regionálnej rozmanitosti a podporovať kultúrnu rozmanitosť území. Je dôležité, aby občania spoznávali Európu a dokázali oceniť pamiatky a know-how jednotlivých regiónov a miest, a tak sa posilnil pocit spolupatričnosti k Európskej únii. Značka môže taktiež posilniť atraktivitu európskych miest a regiónov a tým podporovať rast a zamestnanosť na miestnej a regionálnej úrovni. Tiež vítam fakt, že jej podstatou nie je ochrana lokalít ako takých, ale ide skôr o to, že tieto pamiatky môžu ponúknuť výchovný a vzdelávací rozmer hlavne pre mladých ľudí.

Samozrejme je v tomto kontexte dôležité, aby sme takúto medzivládnu iniciatívu prikryli európskou značkou a prikryli ju značkou Európskej únie. Nie je dôvod, aby sme tak neurobili. Je to skvelý a fungujúci projekt a Európska únia má oň záujem. Spolupráca a podpora kultúry v týchto ťažkých časoch pri takmer nulových nákladoch je šanca, ktorú treba využiť. Podpora výchovy ku kultúre, k tomu krásnemu v nás, je dôležitá pre formovanie ďalších generácií a ochrana takýchto pamiatok je preto v našom záujme.

  Marek Henryk Migalski, w imieniu grupy ECR. – Pani Przewodnicząca! Pani Komisarz! To są takie dokumenty, z którymi moja grupa polityczna i ja osobiście mamy pewien problem. To nie jest zły dokument, to nie jest coś, czemu jesteśmy zdecydowanie – programowo – przeciwni. Ale to jest jeden z takich dokumentów, który nie musiałby powstać. Uważam, że można by wobec takich dokumentów zastosować radę pewnego filozofa, żeby likwidować byty ponad potrzebę. I mam poczucie, że właśnie ten dokument jest takim bytem ponad potrzebę, że być może nie powinniśmy się nim zajmować jako politycy, jako Unia Europejska.

Nie do końca wierzę w to, w co wierzy pani komisarz, w co wierzy Katarina Neveďalová. To znaczy, że wprowadzenie owego znaku dziedzictwa europejskiego rzeczywiście pobudzi gospodarkę i turystykę. Nie widzę takiego bezpośredniego związku i obawiam się, że pieniądze, które będą zainwestowane w ten projekt – ci wszyscy jurorzy, o których mówiła pani sprawozdawczyni, ci wszyscy eksperci, którzy będą do tego musieli być wykorzystani – będą finansowani z budżetu czy z pieniędzy podatnika, co nie do końca musi się przełożyć na dobrostan tego podatnika.

Widzę na sali Piotra Borysa, widzę pana Scurrię, widzę panaTőkésa, panią Neveďalovą, których pracę w Komisji Kultury cenię i wierzę, że Państwo w tym głosowaniu będziecie mogli się obejść bez głosów ECRu. ECR w tej materii wstrzyma się od głosu, właśnie dlatego, żeby fałszywie nie wspierać czegoś, co uważamy, że jest niepotrzebne, co będzie kosztować podatników i co, w moim przekonaniu, niekoniecznie musi wspierać to, co jest jego zadaniem, czyli wzmocnienie poczucia wspólnej tożsamości europejskiej. Niechże ta tożsamość europejska buduje się niekoniecznie przy pomocy polityków, niekoniecznie przy pomocy instytucji Unii Europejskiej. Niech się buduje sama.

  João Ferreira, em nome do Grupo GUE/NGL. – Senhora Presidente, no debate deste relatório em primeira leitura, chamámos a atenção para uma concepção de cultura eminentemente instrumental vigente na União Europeia. A cultura é aqui encarada como um instrumento para, nas palavras da relatora, reforçar o sentimento de pertença à União Europeia por parte dos cidadãos europeus.

Falemos, pois, de cultura na União Europeia e falemos das marcas que estão a deixar na cultura as políticas desta União Europeia. Falemos concretamente dos programas ditos de assistência financeira da União Europeia e do FMI, autênticos programas de agressão – agressão aos valores democráticos, aos direitos sociais e laborais, também à cultura. É o património que é deixado ao abandono, são os orçamentos de miséria, são as restrições à livre criação e fruição cultural, é o encerramento de escolas, é o aumento dos preços de museus e de espectáculos culturais.

É neste contexto, não posso deixar de o assinalar, em larga medida imposto pela União Europeia, que se discute este relatório. E o que está em causa é, a partir de uma dimensão cultural simbólica, desenvolver esforços para legitimar uma integração cuja orientação é, infelizmente, cada vez mais contrária aos interesses e legítimas aspirações dos cidadãos.

Esta iniciativa não é, assim, separável da intensa luta ideológica, naturalmente associada à vivíssima luta social que percorre toda a União Europeia. Deixem-me que vos diga: neste contexto que aqui descrevi, de pouco valerá esta tentativa.

Queremos ainda assinalar uma outra preocupação. O património é um domínio sensível, porque indissociável da História. Esperemos bem que não seja esta mais uma porta aberta para os inquietantes e aviltantes processos de reescrita da História a que temos assistido em diversos países nos últimos anos.

  Gerard Batten, on behalf of the EFD Group. – Madam President, the European Union is becoming increasingly unpopular with citizens across the continent. It is rightly seen as out of touch, undemocratic and dictatorial. The euro, its grand unifying political project, is collapsing round its ears. Greece and Italy are the first to pay the price by having undemocratic government imposed on them.

So what does the Commission do to halt this decline in popularity? It comes up with vain and crass projects in an effort to make itself appear more relevant to Member States. First, it attempted to place the EU flag – which is not meant to exist anyway – on the sports kits of national teams. Then it calls for the EU flag to be flown at sporting events, and now it comes up with the crackpot idea of EU heritage labels.

In the report it says that these EU heritage sites would be monuments, cultural landscapes, archaeological sites, and even places of remembrance. What an insult! Are you really suggesting that war memorials which honour the brave and fallen in two World Wars should have an EU plaque placed on them? There is only one memorial in England I can think of where it would be appropriate to stick an EU plaque, and that is the gravestone of Ted Heath, the man who betrayed Britain into the European Union. I do not think anyone would object to that, least of all him.

The report also says that the plaque’s aim is to strengthen the sense of belonging to the EU. It will not: it will just enrage the natives. It is just desperate propaganda from an organisation to which more and more people do not wish to belong. I urge all MEPs who are proud of the heritage of their own nations to vote for my Group’s rejection amendment tomorrow. Let us stick the European heritage label on the dustbin of history.

  Csanád Szegedi (NI). - Tisztelt elnök asszony! Tisztelt képviselőtársaim! Mindenekelőtt nagyon fontos megállapítanunk, hogy Európában nem csak gazdasági, társadalmi, szociális válság van, hanem nagyon komoly kulturális identitásbeli válság is van. Olyan válság, amely Európát a lelki kiüresedés, a lelki kiégés rémével fenyegeti. A globalizmus, vagy ha szlengszóval szeretnék élni, a „multikulti”, minden nemzeti, minden hagyományos kulturális értéket legyalul, tönkretesz, és nagy űrt, nagy ürességet hagy maga után. Ezekben az időkben nagyon fontos minden olyan díj, minden olyan esemény, amely az embereket, az európai embert, a fiatalságot az egészséges, normális, keresztény, keresztyén értékekhez visszavezeti. Mindenre, amely visszavezeti az európai embert a nemzethez, a családhoz, az Istenhez, a fiataloknak pedig életcélt mutat, a fiatalokat felkészíti az élet nehézségeire.

Az én kérésem az, hogy ez az „Európai Örökség” díj, ez ne egy elvont díj legyen, ne egy elvolt fogalom, hanem hozzuk az emberek közé. És nagyon egyet tudok érteni azzal, hogy igenis használjuk fel munkahelyteremtésre, csak ez nagyon ambivalens, amikor a kultúráról, a turizmusról és a gazdaságról együtt beszélünk, és eközben az Európai Unió felszólítására pedig Magyarországon történelmi borvidékeken szőlőket vágatnak ki, almaültetvényeket vágatnak ki. Úgyhogy tessék ezeket a félreértéseket helyre tenni. Itt az idő, hogy az Európai Unió teret adjon a nemzetek egészséges sokszínűségének.

  Marco Scurria (PPE). - Signora Presidente, onorevoli colleghi, volevo ringraziare innanzitutto la collega Paliadeli per il paziente lavoro che ha svolto per arrivare a questa seconda lettura condivisa di questo provvedimento insieme agli altri relatori, in particolare quello del mio gruppo, la collega Sanchez-Schmid.

Contrariamente a quanti hanno parlato ultimamente, io sono molto convinto di questo provvedimento, perché si può essere di idee diverse, si possono pensare cose ovviamente differenti tra noi, ma se siamo qui, siamo qui perché crediamo nell'Unione europea e crediamo in alcuni valori che questa Unione ha determinato e ha visto nascere.

Questi valori sono frutto di una storia comune fatta da tanti particolari nelle proprie nazioni, nelle proprie città, nelle proprie terre, ma che hanno poi determinato una civiltà, una storia, un'identità e una tradizione comune. Non c'è bisogno di riscrivere la storia per dire che Danzica ha rappresentato una porta per la libertà e la democrazia di buona parte dell'Europa. Non bisogna scomodare i soldati inglesi che hanno combattuto nella seconda guerra mondiale, perché non lo hanno fatto solo per l'Inghilterra ma per riportare la libertà e la democrazia in tutta Europa.

Non bisogna raccontare che questo marchio ha un costo, tutto ciò che è importante ha un costo. Tra l'altro questo ha un costo davvero poco rilevante rispetto a tanti altri che noi sopportiamo, perché attraverso questo provvedimento ci saranno ovunque nel nostro territorio fabbriche, case, biblioteche, centri storici, castelli e templi che ci ricorderanno, nella diversità delle nostre terre di origine e delle nostre nazioni, che siamo figli di una stessa cultura, siamo figli di una stessa terra che si chiama Europa, e che se probabilmente noi tornassimo a guardare per sempre questi posti, forse troveremmo le risposte ai tanti problemi che oggi la nostra Unione ha.

  Mary Honeyball (S&D). - Madam President, I would like to follow on from what Mr Scurria has said and to celebrate our common European heritage, because we do have a common European history despite what UKIP or the GUE or the ECR may think. We are part of the same continent and we do all share a history. That is what this label is seeking to celebrate.

I certainly welcome the European Heritage Label. I think it is an excellent initiative. I think it will be good because it will bring economic benefits. There is little doubt that it will increase tourism, and it will also be good because it will provide an educational focus for those who wish to take advantage of it.

I see the European Heritage Label as something to celebrate in these bleak economic times when things in Europe are not as good as they have been, something we can get on with and enjoy and see for the good of us all. It is about time that we viewed this in this spirit. It is a good initiative, a joyful initiative and something which we can all take part in. I would hope that those in other Groups who do not see it like this will actually change their minds and go out and sell this concept to the rest of the European Union, to the rest of Europe, and indeed to the rest of the world.

  Janusz Wojciechowski (ECR). - Siedzę w tej części sali, gdzie nieczęsto słyszy się głosy euro-entuzjazmu, ale w tej sprawie nie jestem tak sceptyczny, jak niektórzy z kolegów siedzących obok mnie. Dzisiaj mamy do czynienia w Europie z wieloma problemami, które nas dzielą, coraz trudniej nam się porozumieć w licznych sprawach: budżet, wspólna polityka rolna. Cokolwiek z tych wielkich spraw staje przed nami, wywołuje trudne do przezwyciężenia kontrowersje.

W związku z tym cenne jest to, co może nas połączyć. I może tym być sprawa dziedzictwa kulturowego, jeżeli mądrze będziemy szukać porozumienia w tej kwestii. Myślę, że podstawową rzeczą jest mądre połączenie dziedzictwa europejskiego z tym, co jest dziedzictwem narodowym, co bardzo często jest dziedzictwem religijnym, żeby nie wywoływać sprzeczności w tych kwestiach. Rezultaty tego mogą być ciekawe i przynieść pożytek dla Europy w tym trudnym dla niej czasie. Wyobrażam sobie na przykład, że takim symbolem może być choćby miasto z mojego regionu – Łódź, którego historia i rozwój tworzone były przez ludzi różnych narodowości, nie tylko Polaków, ale także Niemców, Żydów, a nawet Rosjan. Pokazanie takich przykładów dziedzictwa europejskiego dobrze powinno służyć przyszłości Europy. Dziękuję bardzo.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω και εγώ να ευχαριστήσω την συνάδελφο κ. Παλιαδέλη για το πολύ σημαντικό έργο που έχει επιτελέσει με τη συγκεκριμένη έκθεση, όπως και τους σκιώδεις εισηγητές, την κ. Sanchez-Schmid από την Ομάδα μας, και όλους τους υπόλοιπους που συνεργάστηκαν για την έκθεση αυτή.

Η σημασία του σήματος της ευρωπαϊκής κληρονομιάς, συνεχίζοντας τα όσα είπε και ο κ. Correia, είναι διττή και αμφίδρομη. Προβάλλει τη διαφορετικότητα στην Ευρώπη ενώ, την ίδια στιγμή, ενισχύει το αίσθημα ότι ζούμε και μοιραζόμαστε κοινές ιστορικές μνήμες και κοινές αναμνήσεις. Έχει όμως και μια σημαντική προστιθέμενη αξία όταν, απευθυνόμενο κυρίως στους νέους πολίτες, προορίζεται να καλλιεργήσει την κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση, την αντίληψη ότι η Ευρώπη αποτελεί ένα σύνολο με διαφορετικές καταβολές, αλλά ταυτόσημες αναφορές.

Η ευρωπαϊκή ιστορία έχει σημεία λαμπρά, έχει όμως και σημεία για τα οποία δεν αισθανόμαστε περήφανοι τα οποία ωστόσο δεν παύουν να αποτελούν μέρος της. Άλλωστε τα διδάγματα από τα ιστορικά αυτά σφάλματα συντέλεσαν, και μάλιστα σε καθοριστικό βαθμό, στην έμπνευση και στον χαρακτήρα που σήμερα έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το σήμα βέβαια προσφέρει και μια μοναδική ευκαιρία να γίνουμε περισσότερο εξωστρεφείς από πολιτιστικής σκοπιάς, να προβάλλουμε την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας προς τον υπόλοιπο κόσμο, ν' αξιοποιήσουμε μνημεία που όταν τα επισκεπτόμαστε μας κάνουν να αναρωτιόμαστε και να λυπόμαστε γιατί δεν έχουν λάβει την προβολή που τους αξίζει.

Όσον αφορά τώρα τα ευρύτερα οφέλη, νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι το σήμα συμβάλλει στην άνοδο του τουρισμού με πολιτιστικό χαρακτήρα αποφέροντας πέραν των άλλων και οικονομικά οφέλη. Και άλλωστε, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, η οικονομική ανάπτυξη, ιδίως την εποχή αυτή, την εποχή της κρίσης, την εποχή που το μεγάλο ζητούμενο είναι η οικονομική ανάπτυξη, επαναλαμβάνω, μια σημαντική απάντηση μπορεί να έρθει και από τον πολιτισμό. Ήδη αυτός αντιπροσωπεύει περίπου το 3% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και οι δυνατότητές του είναι πολύ μεγαλύτερες. Είμαι σίγουρος πως το σήμα της ευρωπαϊκής κληρονομιάς, με τη θετική συνδρομή όλων μας, θα συνεισφέρει θετικά.

  Ryszard Czarnecki (ECR). - Słusznie szukamy wspólnych europejskich korzeni, ale nie szukajmy ich selektywnie. Jeżeli chcemy rzeczywiście wracać do naszego wspólnego europejskiego dziedzictwa, to odważnie powiedzmy, że było to w dużym stopniu dziedzictwo chrześcijańskie. Ja się bardzo cieszę z tych głosów w Parlamencie, które mówią o tym, że wiele nas łączy, ale także w tym Parlamencie bardzo wiele osób nie chciało preambuły do konstytucji europejskiej, w której była mowa o chrześcijańskim dziedzictwie naszego tzw. starego kontynentu. Kryje się w tym pewna hipokryzja.

Bardzo cieszę się z tego typu inicjatyw, które mogą młodym pokoleniom Polaków, Francuzów, Niemców, a więc Europejczyków, a nie Europejczyków jako takich, odsłonić ich przeszłość. To krok w dobrym kierunku, aczkolwiek bardzo bym nie chciał, aby było to nadmiernie zbiurokratyzowane, bo taka biurokracja może tylko wywołać skutek odwrotny od zamierzonego.

  Heinz K. Becker (PPE). - Frau Präsidentin, werte Kommissarin, geschätzte Kolleginnen und Kollegen! Wieder erweist sich das Europäische Parlament als dynamische und aktive Kraft, heute mit dem Beschluss des Europäischen Kulturerbe-Siegels, dessen primäre Wertigkeit die Stärkung des europäischen Bewusstseins ist, wie es der Bericht des Kulturausschusses definiert.

Gerade in dieser Zeit, in der durch krisenhafte Ereignisse immer mehr Menschen klar wird, dass kein einzelner Nationalstaat die Herausforderungen und Problemstellungen unserer Zeit alleine meistern kann, setzt Europa mit dem Europäischen Kulturerbe-Siegel ein klares Signal, das Zugehörigkeitsgefühl der Bürgerinnen und Bürger der Europäischen Union zu festigen – mit einem klaren Blick auf die jungen Menschen und auch auf die kritischen Menschen, die von der Bedeutung Europas für ihr eigenes Leben noch nicht überzeugt sind.

Alle Mitgliedstaaten sollen jeweils zwei Stätten für das Europäische Kulturerbe-Siegel nominieren, die eine Schlüsselrolle für die europäische Integration gespielt haben. Werte wie Demokratie, Menschenrechte, interkultureller Dialog, soziale Marktwirtschaft stehen im Mittelpunkt unserer Kultur und Geschichte, die wir aktiv leben. Zum Verständnis dieser Werte nenne ich zwei Beispiele meiner Heimat: Das eine ist das Wohnhaus Ludwig van Beethovens in Wien, in dem er die 9. Symphonie vollendete, aus der die Europahymne stammt. Das zweite ist jene Stelle an der Grenze zu Ungarn, wo der österreichische Außenminister Alois Mock mit seinem ungarischen Amtskollegen Gyula Horn den Stacheldraht des Eisernen Vorhangs durchschnitt und damit die jahrzehntelange Trennung zwischen Ost und West Europas beenden konnte.

Freuen wir uns über dieses europäische Kulturerbe-Siegel und machen wir es zu einem Erfolg für unser Europa!

  Miroslav Mikolášik (PPE). - Súčasťou kultúry každej civilizovanej spoločnosti je zveľaďovanie a dokumentácia kultúrneho dedičstva s cieľom lepšie šíriť spoločné hodnoty a predávať ich ďalším generáciám. Zviditeľnenie spoločného kultúrneho, ale aj kresťanského dedičstva Európanov, čiže vyzdvihovanie spoločných európskych hodnôt z hľadiska histórie a kultúry, dáva Únii nový rozmer, ktorý úzko súvisí s prehlbovaním vzájomnej spolupatričnosti.

Budúcnosť Európskej únie a jej základných hodnôt totiž závisí od toho, do akej miery sa občania a občianska spoločnosť zapoja do dlhodobých úvah o Európe ako jednotnom kultúrnom a hodnotovom celku. V čase materiálnej krízy, hospodárskej alebo finančnej, keď sa spoločnosť potrebuje mobilizovať k prijímaniu zásadných rozhodnutí o svojom smerovaní, je obzvlášť dôležité rozvíjať kultúrny dialóg a zvyšovať pocit spoluvlastníctva Európskej únie medzi jej občanmi.

Vízia budúcnosti Európskej únie je založená na spoločných základných hodnotách. Značka Európske kultúrne dedičstvo preto môže odzrkadľovať a propagovať hodnoty, ku ktorým patrí sloboda, demokracia, rešpektovanie ľudských práv, kultúrnej diverzity, tolerancie a solidarity. Osobitná pozornosť pri jej udeľovaní by sa podľa môjho názoru mala venovať aj boju proti rasizmu a xenofóbii.

Na záver by som rád vyjadril presvedčenie, že aj prostredníctvom tejto značky sa nám podarí prispieť k šíreniu vedomostí o kultúre a histórii a tak aj k rozkvetu rozmanitých kultúr členských štátov a k zvýšeniu vzájomného porozumenia medzi občanmi a národmi Európy.

  Bogusław Sonik (PPE). - Pragnę wyrazić zadowolenie z przekształcenia znaku dziedzictwa europejskiego w inicjatywę Unii Europejskiej. Unia powinna w sposób szczególny wyróżniać obiekty, które odegrały kluczową rolę w europejskiej historii. Zgadzam się w pełni z ideą, iż to wartość symboliczna oraz wymiar edukacyjny stanowią o zaliczeniu w poczet europejskiego dziedzictwa kulturowego. W Polsce znak ten otrzymały takie obiekty, jak Stocznia Gdańska czy Katedra Wawelska, a we Francji dom Roberta Schumana.

Zaproponowane przez Parlament Europejski kryteria przyznawania znaku usprawniają ten proces selekcji od strony technicznej. Dobrze, że ogranicza się do dwóch liczbę propozycji z każdego kraju oraz że istnieje procedura monitorowania i zachowania proporcjonalności w reprezentacji obiektów. Wzrost prestiżu znaku jest także niezwykle korzystny z perspektywy tak bardzo dzisiaj modnej i pożądanej europejskiej turystyki kulturalnej, poza tym łączy się również z korzyściami ekonomicznymi.

Znak dziedzictwa europejskiego będzie stanowić ważny element promocji, a także tworzyć forum pomiędzy wyróżnionymi obiektami. Liczę i wierzę w sukces tego przedsięwzięcia. Uważam, iż w długofalowej perspektywie przyczyni się ono do umacniania wspólnej europejskiej tożsamości. Mam nadzieję, że znak ten przyczyni się do lepszego poznania historii naszych państw i narodów. Obiekty wyróżnione znakiem mogą stać się niezwykle ważnym narzędziem edukacji historycznej. Ważne, żeby były to miejsca spotkań, dyskusji, dialogu, żeby tętniły życiem. Europejczykom dzisiaj, jak nigdy, potrzebne jest oparcie się na tradycji naszego kontynentu zbudowanego na judeochrześcijańskich fundamentach, które stały się i były przez wieki podstawą kulturalnej potęgi Europy.

  Csaba Sógor (PPE). - A többszörös válság időszakában fontos, hogy ezúttal immár a negyedik soros európai uniós elnökség ideje alatt végre lezárjuk a vitát, és az „Európai Örökség” cím odaítélését a gyakorlatban is tegyük lehetővé. A cím lényege erősítené értékrendünket, az EU-hoz való tartozás érzését. Azáltal, hogy elismerjük a különbségeket, mégis erősítjük a kultúrák közötti párbeszédet. Ennek hangsúlyozása különösen fontos mindannyiunk számára. A helyszínek kiválasztási kritériumának rögzítésével, a földrajzi kritériumok hatálya révén, az egyértelmű és egyszerűsített rendelkezések segítségével olyan lépéseket teszünk a polgárok irányába, melyek iránt nagy az elvárás.

Fontos, hogy a kormányközi kezdeményezésből végre hivatalos uniós fellépés legyen. A konkrét téma köré csoportosítható, a cím elnyerése együttesen pályázható objektumok, a kulturális örökség területén létező egyéb kezdeményezéshez képest nyitást jelentenek a fiatalok felé. Ezek a ráfigyelés jelei, melyekre fiataljainknak nagy szüksége van.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). - Decizia de stabilire a unei acţiuni a Uniunii privind „Marca patrimoniului european” va intensifica sentimentul de apartenenţă la Uniune al cetăţenilor europeni, pe baza elementelor comune de istorie şi patrimoniu. Marca se axează pe valoarea simbolică a siturilor pentru integrare europeană şi istoria Uniunii.

Propun ca Biblioteca „V.A. Urechia” din Galaţi să primească „Marca patrimoniului european”. Înfiinţată în 1871 şi inaugurată în 1890, biblioteca era definită în rapoartele vremii ca arsenal intelectual al societăţii, necesar unei bune administrații. Sediul Bibliotecii „V.A. Urechia” a fost primul sediu al Comisiei Europene a Dunării, care şi-a început activitatea în 1856 la Galaţi, pentru a asigura libera circulaţie pe Dunăre. După 155 de la ani de la înfiinţarea acestei comisii, Consiliul European a adoptat Strategia Uniunii Europene pentru regiunea Dunării, ca recunoaştere a importanţei regiunii Dunării pentru istoria, prezentul, viitorul şi coeziunea Uniunii. V.A. Urechia spunea că cea mai tare e cetatea în care cetăţenii se apără cu învăţătura, cu ştiinţa. Cetate a culturii europene, Biblioteca „V.A. Urechia” din Galaţi merită să primească marca patrimoniului european.

  Zoltán Bagó (PPE). - Elnök asszony! Tisztelt képviselőtársaim! Tisztelt biztos asszony! Tisztelt jelentéstevő! Üdvözlöm jómagam is az „Európai Örökség” cím második olvasatos vitáját, és köszönöm az előadónak ezt a magas minőségű munkát. Egy apróságra szeretném pusztán még felhívni a tisztelt egybegyűltek figyelmét. Nevezetesen arra, hogy ne felejtsük azt el, hogy a magyar elnökség idején volt az az időpont, amikor májusban az oktatási tanácsi ülésen elérkezett a politikai megállapodásnak az ideje, és itt zárult le a döntéshozatali folyamat. Ekkor sikerült elmozdítani a holtpontról az ügyet, és kialakítani azt a kompromisszumot a három fő szerv között, amellyel elérthettük azt, hogy ma itt lehetünk.

Ezt a megegyezést a fennmaradó vitás kérdésekben, - mint a budget, mint a cím egyes helyszíneknek történő odaítélése, és mint a visszavétel vonatkozásában illetékes intézmény kérdése, - is akkor sikerült tető alá hozni. Ez ugye azért is különösen fontos, mert itt is hallottunk nagyon sok jó helyszínt az elkövetkezendő időkre. Ezek fényében, mint a Kulturális Bizottságnak a tagja, üdvözlöm, hogy holnap szavazásra kerül ez a jelentés, és támogatom, és mindenkit arra kérek, hogy pozitív szavazatával erősítse meg az első előterjesztést.

  Iosif Matula (PPE). - „Marca patrimoniului european” va sprijini asumarea apartenenţei la spaţiul cultural comun al continentului nostru. Principiile şi istoria europeană, dar şi înţelegerea reciprocă, sunt printre elementele care aduc valoare adăugată Uniunii. Iniţiativa mărcii se axează pe promovarea siturilor desemnate, pe difuzarea informaţiei şi creşterea accesibilităţii publicului. Recunoaştem astfel că proiectul nu a beneficiat de vizibilitatea meritată în faza interguvernamentală. Salut acordul la care s-a ajuns împreună cu Consiliul, în special simplificarea şi clarificarea procedurilor tranzitorii. Chestiunea siturilor transnaţionale mi se pare, de asemenea, semnificativă pentru procesul construcţiei europene.

Cred însă că trebuie să luăm în calcul pe viitor deschiderea accesului la acest proiect către ţările europene care nu fac încă parte din Uniune şi aduc drept argument o iniţiativă simbolică a UE: desemnarea Sibiului drept capitală culturală europeană atunci când aderarea României la Uniune era incertă. Această desemnare a fost un real succes european.

Fără îndoială, „Marca patrimoniului european” va sensibiliza cetăţenii noştri cu privire la diversitatea istoriei comune şi va impulsiona turismul cultural. Felicitări colegei Paliadeli, felicitări dnei Comisar.

  László Tőkés (PPE). - Tisztelt elnök asszony! Kedves Vassiliou biztos asszony! Az Európai Parlament, a Bizottság és a Tanács, valamint az egymást követő spanyol, belga és magyar elnökségek munkája és együttműködése iránti elismeréssel köszönöm meg, köszöntöm az „Európai Örökség” cím uniós érvényű létrehozását. Az új cím szerencsés módon kiegészíti a már létező olyan nemzetközi programokat, mint az UNESCO világörökség, vagy az Európa Tanács „Európai Kulturális Útvonalak” elnevezésű programja. Az európai örökség általános kiterjesztése kiváltképpen fontos és kedvező az Európai Unióhoz utóbb csatlakozott, kevésbé ismert, illetve korábban a vasfüggöny által elzárt kelet- és közép-európai országok és nemzetek számára, melyek egyetemes értékeinek a közös kulturális örökségbe való beillesztése hathatósan elősegíti ezek tényleges integrációját és Unióhoz való felzárkózását. Az „Európai Örökség” cím általános bevezetése révén minden, az Uniót alkotó nemzet egymás által gazdagodik, és egész Európa gazdagabbá válik.

  Jaroslav Paška (EFD). - S úmyslom posilniť pocit spolupatričnosti občanov k Európskej únii navrhuje Komisia vytvoriť značku Európske dedičstvo, ktorá by mala označovať objekty či lokality, ktoré majú symbolickú hodnotu pre európsku integráciu a históriu Európskej únie. Účasť krajín na jej využívaní má byť dobrovoľná a každá z participujúcich krajín má mať právo každé dva roky navrhnúť pre skupinu nezávislých odborníkov maximálne dve lokality, z ktorých porota vyberie jednu lokalitu za každý štát, ktorá značku Európske dedičstvo získa.

Vážim si skutočnosť, že Európska komisia myslí už dnes na symbolické označovanie lokalít, ktoré sú významných spôsobom spojené s budovaním Európskej únie, aby aj týmto spôsobom konkretizovala mladým ľuďom procesy a udalosti, ktorými bola Únia vytváraná. Táto iniciatíva by sa však najmä v súčasnej dobe, keď v dôsledku hospodárskych problémov občania v mnohých krajinách vnímajú Úniu skôr ako necitlivého diktátora, mala realizovať veľmi citlivo a nevtieravo. Veď čas na to, aby občania sami posúdili, či im Únia naozaj pomáha, alebo nie, ešte nenastal.

  Nicole Sinclaire (NI). - Madam President, I cannot believe that we have been debating this at a time of extreme austerity. How could we justify any expenditure on this when public services are being severely cut back? You talk of a common heritage, but what is a common heritage?

I come from a country that has been free for almost a thousand years; a country that in the last century stood up against dictatorship, stood up against fascism in Germany and fascism in Italy, and stood up against the Iron Curtain and Communism. That is something that we cannot all share, because we had different versions of those events. Some of the countries in the European Union were active participants in that manipulation and destruction of history. Maybe we should make Auschwitz the centre of European heritage, because that is a symbol of what happened to the last country that tried to unify the European countries by force.

  Piotr Borys (PPE). - Szanowna Pani Komisarz, Pani Przewodnicząca, Szanowna Koleżanko Sprawozdawczyni! Jest takie powiedzenie, że kiedy armaty strzelają, to muzy milkną. I cieszę się z tego, że dzisiaj osiągamy wraz z Radą kompromis, bo w czasie kryzysu powinniśmy jeszcze z większym naciskiem mówić o kulturze i o naszej tożsamości oraz, w przeciwieństwie do tego, o czym powiedziała koleżanka, wyciągać wnioski z historii, co oznacza, że inicjatywa europejskiego znaku dziedzictwa kulturowego powinna odważnie mówić o tym, co było dobre i złe w Europie, aby w przyszłości podobne tragedie nie mogły się powtórzyć.

Dlatego wydaje mi się, że rację ma tutaj Zygmunt Bauman, wybitny polski filozof, który powiedział, że w całej konstrukcji Europy najważniejsze jest to, że Europa stanowi sumę kulturowych horyzontów, z których możemy wyciągnąć wnioski, bo przecież każdy jest sąsiadem każdego. Jeżeli chcemy osiągnąć korzyści gospodarcze, edukacyjne czy turystyczne, np. wzorem UNESCO, to powinniśmy wyciągnąć wnioski z tego, o czym mówił pan Migalski: ten znak i ta inicjatywa muszą być wykonane dobrze, profesjonalnie, nie może to być kolejna nieudana lub średnio udana inicjatywa. Dlatego wielki apel do pani komisarz o to, aby znak dziedzictwa kulturowego był na prawdę przygotowany profesjonalnie, aby mógł w tej całej sieci wielkiej promocji absorbować wszystkich Europejczyków oraz aby osiągnąć właściwy cel. Dziękuję.

  Elena Băsescu (PPE). - Aş dori şi eu să încep prin a saluta dezbaterea acestui raport detaliat întocmit de dna Paliadeli. Subliniez că „Marca patrimoniului european” este complementară faţă de alte programe similare, precum Lista Patrimoniului Universal UNESCO. Mecanismul sprijină schimbul de bune practici între situri, în scopul îmbunătăţirii componentei de informare şi comunicare. Totodată, „Marca patrimoniului european” asigură armonizarea măsurilor de protecţie a mediului din zonele în care se află obiectivele culturale.

Este importantă includerea în program a monumentelor istorice ale Uniunii în jurul cărora a fost creată Europa de astăzi. Este binevenită promovarea siturilor care au o dimensiune transfrontalieră. La nivel regional, ele au reprezentat temelia construcţiei europene. România a fost printre cele 15 state care au iniţiat acest proiect în anul 2007, iar Ateneul Român din Bucureşti s-a aflat pe prima listă de obiective beneficiare ale distincţiei.

  Androulla Vassiliou, Member of the Commission. − Madam President, thank you all for your support for this initiative. As the decision establishing the European Heritage Label will, I hope, be formally adopted tomorrow, we will have to work together to make this new action a long-term success.

The remainder of this year and the whole of 2012 will be dedicated to the preparatory work for the implementation of the new label. This preparatory work will consist mainly of setting up the various structures needed for the selection and monitoring procedures, preparation of the accompanying documents and preparation of the communication tools. I agree that we should prepare it well and be serious about it. The first selection procedure for the award of the label will then take place in 2013.

I would like once again to thank you all for your support and your very hard work. We are looking forward to continuing our excellent cooperation on this file. I would like to thank Mrs Paliadeli and the successive Presidencies who have taken up this file and promoted it through to the final stages.

  Χρυσούλα Παλιαδέλη, Εισηγήτρια. − Κυρία Πρόεδρε, ομολογώ ότι δεν περίμενα τέτοια συμμετοχή αυτή την ώρα, στις 10 και κάτι το βράδυ. Άκουσα με μεγάλη προσοχή τις παρεμβάσεις των συναδέλφων και στο πλαίσιο της διαδικασίας «catch the eye».

Ειδικά γι' αυτό, μπορώ να σας πω ότι, όσον αφορά επιμέρους ερωτήσεις, το τελικό κείμενο το οποίο υιοθετούμε καλύπτει και την αγωνία για τη διασυνοριακή συνεργασία και για τη διαφάνεια, καλύπτει ακόμη και την αγωνία εκείνων που αμφισβητούν εάν πρέπει πράγματι να υπάρχει ένα τέτοιο σήμα, σ' αυτήν τη δύσκολη οικονομική περίοδο που βιώνουμε στην Ευρώπη, ή αν θα πρέπει να ιδωθεί ως πολυτέλεια.

Όμως ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, η εφαρμογή του σήματος δεν πρόκειται να αξιοποιήσει χρήματα της Ευρώπης, πέρα από εκείνα τα λιγοστά που θα χρειαστούν, κυρίως για την κάλυψη των γραφειοκρατικών και διοικητικών αναγκών. Αντίθετα, θα ζητήσει από τις τοπικές κοινωνίες να συμμετάσχουν με δικά τους κονδύλια στον θεσμό, πράγμα που σημαίνει ότι θα ενεργοποιήσει τις τοπικές κοινωνίες και αυτό όχι μόνο με στόχο να αναδείξουν τα τοπικά τους αγαθά.

Θα επιβραβεύσουμε τη συνεργασία και αυτό υποστηρίζει τη συνοχή σε εθνικό, περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Και, βεβαίως, μέσα στους στόχους είναι να διευρύνουμε την εφαρμογή αυτού του θεσμού και σε χώρες που πρόκειται να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και σε τρίτες χώρες που ανήκουν στην ευρωπαϊκή ήπειρο αλλά και σε χώρες εκτός Ευρώπης.

Θεωρήσαμε όμως ότι μια πρώτη περίοδος δοκιμασίας και για τον θεσμό θα έπρεπε να περιοριστεί, κατ' αρχήν, στα 27 κράτη μέλη της Ένωσης. Στα 4 χρόνια μετά την πρώτη αξιολόγηση θα δούμε εάν μπορεί να επεκταθεί και περισσότερο. Πιστεύω ότι ένας από τους λόγους που έχουμε φτάσει σ' αυτήν την οικονομική κρίση και την κρίση των αξιών οφείλεται ακριβώς στη μειωμένη σημασία που έδωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση στον πολιτισμό.

Πιστεύω ότι πρόκειται για το σωστό εργαλείο που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για να ξανακερδίσουμε την Ευρώπη εκείνων που την οραματίστηκαν όχι μόνο ως μια οικονομική ένωση που παρουσιάζει δυσκολίες αλλά ως μία πολιτιστική ένωση. Είμαι λοιπόν της γνώμης ότι ίσως ο πολιτισμός είναι το μόνο εργαλείο που θα μπορούσε να συμβάλει θετικά για να ανατραπεί αυτή η μεγάλη κρίση την οποία βιώνουμε και η οποία θέλω να πιστεύω ότι δεν θα μας οδηγήσει σε χειρότερες περιόδους.

Ευχαριστώ την κ. Βασιλείου, ευχαριστώ τους συναδέλφους, ευχαριστώ τους σκιώδεις εισηγητές και, βεβαίως, και την Επιτροπή που μας έδωσε το αρχικό κείμενο και το Συμβούλιο που συναίνεσε στη διάρκεια της πολύμηνης συνεργασίας μας ώστε να βρούμε συμβιβαστικές λύσεις σε ζητήματα στα οποία δεν είχαμε κοινή άποψη. Σας ευχαριστώ πολύ όλους.

  Presidente. − La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà mercoledì 16 novembre 2011.

Dichiarazioni scritte (articolo 149)

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), în scris. – Marca patrimoniului cultural european este o inițiativă pe care eu o apreciez în mod deosebit, în special în contextul actual, când Uniunea Europeană are tendințe divergente și nu convergente. De aceea, consider că discutăm această propunere, aflată deja la a doua lectură, la momentul oportun, când ea poate aduce într-adevăr o valoare adăugată ideii de Europă unită. Având la bază o inițiativă interguvernamentală care s-a dovedit a fi de succes, marca patrimoniului are toate premisele de a continua în același ton și când va deveni un program comunitar. În plus, beneficiază și de experiențele acumulate prin alte programe similare, cel mai notabil fiind Capitale Culturale Europene, care are o anvergură incontestabilă.

Deși nu am fost de acord în faza primei lecturi cu raportoarea în ceea ce privește sfera de acțiune a acestei inițiative și am insistat că ar trebui să fie incluse și statele vecine UE pentru a promova situri transnaționale UE-non UE, astăzi sunt convins că e mai bine să facem lucrurile pas cu pas. Și dacă avem rezultate remarcabile la nivelul Uniunii ne putem gândi în anii viitori la o extindere a acestui program și către state non-membre.

  Sandra Kalniete (PPE), in writing. – I am particularly pleased with the European Heritage Label initiative, as I believe that a strong European Union can only arise from strong common foundation and from a common understanding of each other. European heritage is an indispensible part of European unity, as our Union is based on a shared historical belief and struggle for the principles of democracy, freedom, and human rights. While the historical experiences of our nations may differ, we are all Europeans with the same fundamental values. It is important that we pay tribute to the events, people, and places in our common past which have helped us to develop this unique union. Our unity in diversity is what makes us strong, and a common understanding of our neighbours and ourselves can only strengthen this bond. Places such as Athens, the birthplace of democracy, or events such as the fall of the Berlin Wall and the 1989 Baltic Way, where in spite of overwhelming force people demanded freedom and the reunification of Europe, connect us all. Commemoration not only helps Europe understand its common past and destiny, it also helps to highlight the common goals and common values of our nations.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), în scris. – Uniunea Europeană se întemeiază pe o serie de principii importante, pe care le cunosc majoritatea cetăţenilor europeni. Pentru ca aceste principii să funcţioneze şi în practică, este importantă, de asemenea, cunoaşterea reciprocă între diferitele naţiuni europene.

Reamintesc succesul de care se bucură, de exemplu, alte programe cu obiective similare, precum cel privind Capitalele Europene ale Culturii (oraşul pe care îl reprezint, Cluj-Napoca, este candidat, de altfel, pentru a deveni Capitală culturală în anul 2020). Pe baza experienţelor din cadrul acestor programe, putem avea încredere că şi „marca patrimoniului european” va fi o iniţiativa de succes.