Jolanta Emilia Hibner (PPE). - Pani Przewodnicząca! Dziękujemy Panu Komisarzowi! Proszę Państwa, inicjatywa jest bardzo dobra, ale musimy sobie zdawać sprawę, że aby ta inicjatywa wyszła, musi być ona poprzedzona dużą edukacją. I to edukacją mówiącą o tym, że plastik jest dobrodziejstwem, ale jednocześnie naszym przekleństwem. Jeżeli go używamy w nadmiernych ilościach, jeżeli używamy plastiku bezwzględnie do wszystkich produktów – tam, gdzie nawet go nie potrzeba, to powodujemy zaśmiecenie naszego środowiska. Biodegradowalne opakowania są dobre, ale nie zastąpią opakowań wielokrotnego użytku. I musimy przede wszystkim zwrócić uwagę na wielokrotne użytkowanie toreb, niekoniecznie muszą być to torby plastikowe. Tam, gdzie plastik jest potrzebny, na pewno te torby nie zostaną zastąpione innymi torebkami, natomiast trzeba przyznać, że szczególnie jednorazowe torebki stanowią odpad, który niestety nie podlega w tak wielkiej ilości recyclingowi jak pozostałe plastiki. Dlatego musimy się zastanowić, w jaki sposób ograniczyć te plastiki.

Ja mówię tak: na pewno trzeba dość ostrożnie podejść do tego, bo nie można od razu, z dnia na dzień pewnych regulacji wprowadzić. Natomiast nasze dążenie powinno iść w takim kierunku, że ustalamy sobie pewne wartości, żeby do tego doprowadzić, i dajemy sobie pewien czas po to, żeby nie powstała taka sytuacja, że następuje dowolność: jeden kraj wprowadza, drugi nie wprowadza. Mamy przykłady, że cena za taką torebkę realizuje jednak pewien cel edukacyjny. Bo ktoś, kto ma zapłacić za torebkę, nawet tę najcieńszą, zastanawia się, czy wydać te pieniądze, czy nie lepiej skorzystać z torebki wielokrotnego użytku.

Uważam też, że powinniśmy zwrócić także uwagę na to, by plastikowe torby były przede wszystkim zdrowe, bo nikt na to prawie nie zwrócił uwagi, a my mamy torby, które powodują różne choroby: raka, schorzenia związane ze zmianami hormonalnymi. Powinniśmy również na to zwrócić uwagę, żeby były to torby nie tylko biodegradowalne, ale i zdrowe.