Agnes Jongerius (S&D). – Laat ik positief beginnen. De Europese Commissie lijkt het licht te hebben gezien en maakt een welkome ommezwaai. Dat dacht ik althans toen vorige week de economische vooruitzichten gepubliceerd werden door commissaris Moscovici. In die economische vooruitzichten ligt immers niet langer de nadruk op hervormingen, maar deze keer uit de Commissie haar zorgen over de groeiende ongelijkheid in Europa.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Ik onderschrijf deze analyse volledig. Een gelijkere samenleving is niet alleen eerlijker. Het is ook een bewezen recept voor economische groei. Het was ook de reden voor de OESO om aan de bel te trekken en landen op te roepen tot actie over te gaan. De commissaris zei net dat ons sociale model “fit for purpose” is. Maar als dat zo is, zouden we niet te maken hebben met groeiende werkloosheid en groeiende ongelijkheid. De laatste jaren heeft de Europese Commissie zich weinig aangetrokken van de ongelijke resultaten van het dwingende advies aan de lidstaten om op de welvaartsstaat te bezuinigen. Bezuinigingen die de zwaksten hard getroffen hebben en de ongelijkheid in veel landen een duw in de rug hebben gegeven.

Daarom ben ik eigenlijk heel benieuwd welke consequenties de commissaris trekt uit de eigen, nieuwe inzichten. Krijgen de beleidsadviezen aan de lidstaten nu ook een andere richting? Komt er een beleid dat ongelijkheid tegengaat in plaats van versterkt? En ten tweede: komt er ook een belangrijkere rol voor vakbonden? De arbeidsinkomens dalen immers al jaren. De werknemers krijgen een steeds kleiner deel van de taart. De top van het bedrijfsleven en de aandeelhouders gaan er met het grootste deel van de winst vandoor.

Als we ongelijkheid op de agenda zetten, niet uit liefdadigheid maar omdat het de welvaart bedreigt, dan moet het over meer gaan dan analyses. We moeten de zaken concreet aanpakken om de ongelijkheid te bestrijden.