Zbigniew Kuźmiuk (ECR). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Zabierając głos w debacie poświęconej przeglądowi wieloletnich ram finansowych, chciałbym przywitać z uznaniem rysujący się w Radzie kompromis w tej sprawie i wyrazić nadzieję, że także Włochy do niego przystąpią po rozstrzygnięciu referendalnym w najbliższą niedzielę. Na szczególne podkreślenie zasługuje uzgodnienia wzrostu wydatków w działach trzecim i czwartym, co daje szansę na wzmocnienie działań Unii poza jej granicami w celu wyeliminowania przyczyn emigracji w krajach pochodzenia i tranzytu, a także skuteczniejszą niż do tej pory ochronę zewnętrznych granic Unii. Unia powinna odstąpić od realizacji kuriozalnego programu kwotowania imigrantów, który w ciągu roku został wykonany w zaledwie 3%, i zobowiązać kraje członkowskie, aby w zależności od swojego potencjału gospodarczego wspierały ze swoich budżetów narodowych unijną politykę pomocy imigrantom w krajach pochodzenia i tranzytu. Niepokoją jednak znaczące opóźnienia we wdrażaniu programów unijnych, co odzwierciedla choćby budżet korygujący numer cztery na rok 2016, co może doprowadzić do nowego kryzysu płatności, podobnie jak to było w końcówce realizacji poprzedniej perspektywy finansowej.