Presidente. – L'ordine del giorno reca la discussione sulla dichiarazione del Presidente dell'Eurogruppo sullo stato di avanzamento del secondo riesame del programma di aggiustamento economico per la Grecia (2017/2660(RSP)).

  Jeroen Dijsselbloem, President of the Eurogroup. – Mr President, it is an honour once again to participate in this exchange of views on the second review of the Greek adjustment programme. I regret not having been able to join you a few weeks ago; as I indicated in writing to you, Mr President, domestic political obligations prevented me from accepting your previous invitation. There was certainly no ill will intended on my part, and I very much value the regular exchanges that I have with Parliament and stand ready to work with you in the coming months.

Before turning to Greece, let me shortly address the issue of my remarks in an interview with the Frankfurter Allgemeine Zeitung last month. In this interview, I made the point that respecting our agreed framework is crucial for maintaining confidence and solidarity in the eurozone. In the days following the interview, however, my words were linked to the situation during the crisis periods in certain southern European countries. This is very unfortunate as it was not what I said, and certainly not what I had intended to say. The crisis years have impacted societies throughout the eurozone and throughout the Union at great social expense, and solidarity has been justified.

The way I expressed myself has caused offence, and I regret this very much. It was, of course, never my intention to insult people. I have worked for the past four years to bring the eurozone closer together, and the last thing I want is to cause new divides. As Parliament stated in its recent resolution on the budgetary capacity, we can only successfully strengthen the monetary union if responsibility and solidarity are closely linked. I strongly believe in that, and I will continue to work for that.

One way to move forward in strengthening the EMU is to develop the ESM further into a European Monetary Fund. On my initiative, the EFSF and ESM programmes are being evaluated at this moment. The report is being drawn up by an evaluation commission led by Gertrude Tumpel-Gugerell and will be published in June, and I can imagine we will devote one of our future hearings to this report.

One important lesson is that we should keep and improve on the expertise that has been acquired over the crisis period, and to anchor it at the ESM. The ESM, in my mind, should be in the lead in designing, negotiating and monitoring future programmes. Also, the ESM could in the future have a broader preventive mandate in line with how the IMF does it now by developing its own country reports to assure objective macroeconomic analysis. In my view, the Commission should continue in its role as keeper of the pact.

Having said that, now let me turn to Greece. A lot has been accomplished in the first part of the current programme, such as reform in the financial sector, the setting up of an independent authority of public revenues, implementation of the first leg of an ambitious income tax and pension reform and the creation of a privatisation agency, etc. These steps proved to be instrumental in bolstering confidence, and have resulted in a return of deposits, a reduced dependency on ELA and in a much better than expected fiscal performance overall in 2016. Eurostat came out last Monday with a primary surplus figure of 3.9% for Greece.

Meanwhile, the second review is, admittedly, taking too much time. Therefore, at my initiative in February and following intensified high-level talks in March between the Institutions and the Greek Government, an over—arching agreement was reached earlier this month.

The authorities in the Institutions have agreed on the size, the sequencing and the timing of reform measures underpinning a growth-friendly rebalancing of the economy. In short, the authorities committed to legislating up-front further pension and income tax reforms, each worth about 1% of GDP. Pension reforms will become effective in 2019 unconditionally. Income tax reform is planned to become effective in 2020 in principle, unless front-loading is needed. We also agreed that the authorities can now legislate expansionary measures to implement as of 2019, provided of course that the medium—term targets are met. Apart from possible tax measures, it provides for improvements to the modernised social safety net that Greece is rightly developing.

Beyond this, recent discussions also concerned labour market reforms that balance the need for a flexible economy with the vital respect for workers’ social rights in line with European best practices. This approach has allowed the institutions to resume their mission in Athens. They returned last Tuesday, and I am confident that an agreement on the whole package will be reached very soon. The Eurogroup will then also review Greece’s medium—term fiscal trajectory and debt sustainability, and let me just say that I believe that the ten-year period of a primary surplus target of 3.5 per cent should be shortened.

In terms of the next steps, I expect that all of this will allow all institutions to come to the conclusion that the numbers add up, and the IMF to financially participate. I hope to be able to report to you the successful conclusion of the second review before the end of next month, allowing confidence to return to the Greek economy and for Greece to join all other eurozone countries in their ongoing process of economic recovery.

  Pierre Moscovici, membre de la Commission. – Monsieur le Président, Monsieur le Président de l’Eurogroupe, Mesdames et Messieurs les députés, c’est dans un contexte particulièrement positif que je vous retrouve aujourd’hui aux côtés du président de l’Eurogroupe, pour partager nos réflexions, qui sont communes en vérité, sur un sujet essentiel pour la zone euro et pour l’Union européenne dans son ensemble.

Je veux saluer au passage l’action de Jeroen Dijsselbloem. Je peux porter témoignage, ayant été auparavant ministre des finances et étant maintenant commissaire, que, depuis son entrée en fonction, il travaille inlassablement pour trouver une solution aux difficultés de la Grèce. Il a aussi émis des propos sur l’avenir de l’Union économique et monétaire. Nous aurons l’occasion d’en parler.

La Commission européenne va elle-même fournir son propre document de réflexion d’ici quelques semaines et il faudra, en effet, réfléchir à l’articulation la plus harmonieuse entre le rôle du mécanisme européen de stabilité et la Commission comme gardienne de l’intérêt général.

Nous nous rencontrons ici à un moment qui tombe à point nommé, suite à la notification par Eurostat du chiffre du déficit 2016, en début de semaine, qui valide ce que la Commission dit depuis plusieurs mois, c’est-à-dire que l’économie grecque s’est montrée résiliente face aux turbulences de 2015 et aux effets du contrôle des capitaux. Selon la définition du programme, le solde primaire 2016 devrait s’élever à 4,2 % du PIB.

Il faut rappeler que la Grèce fait nettement mieux que l’objectif de 0,5 % du PIB fixé par le programme, neuf fois mieux tout de même. C’est encore, bien sûr, sous réserve de confirmation. Certains éléments font l’objet de discussions en cours avec les autorités grecques et Athènes, mais la performance est tout de même à saluer.

La Grèce est donc en voie d’atteindre son objectif de 1,75 % en 2017 et de 3,5 % du PIB en 2018. C’est ce que la Commission pense. Ces développements sont le fruit d’un paquet de consolidation budgétaire qui comprenait des mesures paramétriques de qualité, adoptées en 2015 et 2016, avec un rendement budgétaire cumulé. Il faut quand même être conscient du chiffre de l’effort fait de 4,5 % du PIB. De tels efforts ne doivent pas être oubliés ou ignorés. Ils doivent être ancrés et approfondis.

Ce sont là de bonnes nouvelles, mais nous devons pour autant nous garder de toute complaisance en ce qui concerne la situation économique et sociale de la Grèce.

Comme je vous l’ai dit la dernière fois que j’étais parmi vous, les tendances positives observées en 2016 semblent à présent marquer le pas, en raison en particulier des retards dans la culture de la deuxième revue du programme MES et nous savons que le chômage demeure à des niveaux inacceptables en valeur absolue, notamment le chômage des jeunes. L’investissement doit également être encore relancé pour soutenir la croissance.

La Grèce ne peut pas se permettre de perdre l’élan gagné en 2016. Cela nécessite un soutien constructif de tous pour accompagner le processus d’ancrage des réformes et la reprise, qui a commencé à apparaître.

Pour moi et pour la Commission, cela signifie que les autorités grecques, toutes les institutions, tous les acteurs doivent être encore plus vigilants. Nous devons travailler de manière constructive et collective pour clore au plus vite la deuxième revue.

Où en sommes-nous? Quelles sont les prochaines étapes? Je ne fais que reprendre ce qu’a dit le président de l’Eurogroupe. Tout d’abord, un accord sur le fond a été trouvé à La Valette, ce mois-ci, sur les paramètres budgétaires post-programme nécessaires à la conclusion de l’accord. Cela devrait également permettre de clôturer la revue et de combler les lacunes qui subsistent. Le train de mesures post-programme pour 2019 et pour 2020 sera fiscalement neutre si les prévisions sont exactes. Il consistera en de nouvelles mesures budgétaires à hauteur de 2 % du PIB.

Mais ces mesures reviennent dans le fond à une recomposition des finances publiques pour renforcer la croissance et la protection sociale. En effet, le paquet comprend également à hauteur de 2 % des mesures favorables à la croissance à mettre en œuvre si la Grèce atteint ses objectifs d’excédent primaire, comme nous pensons que ce sera le cas. Dans le même temps, la Commission continuera à suivre de près l’impact social du paquet, notamment sur les retraites.

L’accord de La Valette et les contacts qui ont été pris depuis ont permis aux institutions de retourner à Athènes cette semaine. L’objectif est partagé, c’est de parvenir à un accord technique rapidement. Cet accord est essentiel pour limiter les risques que poseraient des retards, notamment sur le résultat budgétaire positif enregistré en Grèce l’an dernier et pour faire face à l’incertitude, qui est le pire ennemi de l’économie grecque.

La Grèce et ses autorités ont accompli d’importants progrès sur les points du programme qui demeuraient inachevés. Je ne vais pas entrer ici dans le détail puisqu’ils ont été présentés au cours de notre discussion, lors de la dernière session plénière. Mais la mission en cours doit permettre de faire des progrès sur les éléments qui restent à traiter, tant en ce qui concerne la conditionnalité de la revue que les mesures post-programme.

Nous restons convaincus que, grâce aux réformes de fond et aux efforts à poursuivre dans le cadre de ce programme, l’économie grecque est capable de tourner la page d’une période longue et difficile, mais elle doit être soutenue, et non entravée par l’incertitude. La reprise doit, elle aussi, être soutenue et ancrée.

Dans le cadre des travaux de l’Eurogroupe, sous la responsabilité de son président, la Commission fait tout ce qui est en son pouvoir dans son rôle de facilitateur pour veiller à ce que le train de mesures équilibrées soit mis en œuvre fidèlement et rapidement. Une fois l’accord technique obtenu, les autorités grecques doivent mettre en œuvre une série de mesures préalables. Je note que certaines ont déjà été mises en œuvre, mais d’autres doivent être finalisées dans les jours et les semaines à venir sur les plans juridique et administratif. C’est une tâche qui n’est pas facile, mais nous sommes convaincus que nous pouvons y arriver.

Si tout se passe de manière constructive, l’évaluation de cette seconde revue doit permettre un accord formel – c’est ce que je souhaite lors du prochain Eurogroupe – et ainsi ouvrir ensuite la voie au déboursement des fonds.

Enfin, la Commission continuera aussi à soutenir les efforts visant à rendre la dette grecque plus viable. Nous pensons que c’est nécessaire et possible. Comme vous le savez, nous avons défendu l’idée depuis un certain temps qu’une trajectoire plus réaliste pour l’excédent primaire sera nécessaire après la fin du programme. C’est ce pourquoi nous nous battons. Sans une trajectoire plus crédible, les marchés ne seront pas disposés à prêter à des taux raisonnables et la Grèce continuera à dépendre excessivement du soutien de ses partenaires européens.

En fin de compte, il s’agit bien d’une question de partage des charges entre la Grèce et l’Eurogroupe. Dans ce cadre, la Commission est évidemment disposée à travailler pour dégager un compromis équitable. Je crois très sincèrement que c’est ce que nous sommes en train de parvenir à faire avec Jeroen Dijsselbloem.

  Le Président. – Avant de commencer le débat, je vous informe que je n’accepterai pas de question «carton bleu» aujourd’hui.

Nous sommes pressés car le vote va durer environ une heure et demie. Il faut donc que nous nous dépêchions. Je vous remercie de bien vouloir respecter les temps de parole au cours du débat.

  Françoise Grossetête, au nom du groupe PPE. – Monsieur le Président, tout d’abord, je vais bien sûr m’adresser à M. le président de l’Eurogroupe et lui dire que je regrette, comme beaucoup de mes collègues, les propos qu’il a pu tenir récemment sur les pays du Sud, parce que la détresse sociale que connaissent beaucoup de nos concitoyens mérite mieux que des caricatures et cela me paraissait être une injure pour tous ceux qui travaillent dans ces pays-là.

Parlons de la Grèce, où justement cette détresse sociale se fait sentir beaucoup plus fort que nulle part ailleurs. Près de la moitié des jeunes de moins de 25 ans sont au chômage, près de la moitié d’une génération est sacrifiée, des milliers de gens y souffrent véritablement et le système de santé est en difficulté. Nous devons tous faire l’effort de comprendre.

Bien sûr, comprendre ne veut pas dire excuser et, M. le commissaire nous l’a bien dit, il ne faut pas avoir de complaisance. Si la Grèce est aujourd’hui dans cette situation, il faut se rappeler que c’est en grande partie à cause de certains de ses dirigeants, tels que M. Tsipras qui, en raison de son manque de volonté de faire des réformes, au début de sa prise de pouvoir, nous a menés dans cette impasse populiste.

Aujourd’hui, on constate enfin qu’il y a un engagement sur des réformes. La situation s’améliore tout doucement. Il faut que nous arrivions à une amélioration durable et nous espérons bien sûr que la deuxième tranche d’aide puisse être débloquée avant l’été.

Les difficultés, que nous rencontrons aussi avec le FMI, sont peut-être l’occasion de reposer la question de l’indépendance de l’Europe en matière de surveillance macroéconomique et de prêts en dernier ressort. Nous ne pouvons pas continuer à prêter le flanc aux humeurs du FMI. À cette fin, je crois fermement qu’il faut faire évoluer le mécanisme européen de stabilité vers un véritable fonds monétaire européen.

Je pense que, pour la Grèce, pour la zone euro, pour le reste de l’Europe, c’est un enjeu d’avenir.

  Roberto Gualtieri, on behalf of the S&D Group. – Mr President, I am glad to hear that Mr Dijsselbloem recognises that his words were inappropriate and says that they were misunderstood.

But now let us focus on Greece: the Greek economy is at a turning point. The primary surplus for 2016 has reached an astonishing level – far above the target of 0.5. IMF forecasts have proved to be wrong. Notwithstanding such an impressive fiscal consolidation, economic recovery is underway. The agreement reached at the last Eurogroup on the fiscal structural measures and the contingent expansionary package has been difficult, but now it gives us the concrete hope that this top—level agreement can be reached quickly, possibly in a few days.

On this basis, we expect – and urge – the next Eurogroup to conclude the second review and to address the necessary debt relief issues. It is evident, as you said, that the primary surplus of 3.5 can be sustainable only for a very limited period of time. We need a medium—term fiscal path which is economically realistic and credible and a package of medium-term debt relief measures that is consistent with such a revised path. This overall political agreement is urgent and essential, not only for allowing Greece to honour its financial commitment in good time, but is necessary to keep up the positive momentum of the economy and to allow Greece to return to bond markets and to be included in the ECB QE programme, which will be a powerful driver towards stability, confidence and growth.

Greek citizens deserve this. Europe deserves this. Let us not waste this opportunity; let us not miss the deadline again. Let us honour our duty and obligation of unity and solidarity and restore credibility and hope in the European project.

  Νότης Μαριάς, εξ ονόματος της ομάδας ECR. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Dijsselbloem, ο ελληνικός λαός σάς στέλνει μήνυμα αγανάκτησης και διαμαρτυρίας για τις επονείδιστες και απαράδεκτες δηλώσεις σας. Δεν μας έπεισαν οι εξηγήσεις που μας δώσατε, διότι άλλα μας είπατε όταν τέθηκε το θέμα στην επιτροπή οικονομικών. Ο ελληνικός λαός σάς στέλνει επίσης μήνυμα διαμαρτυρίας για τις απαράδεκτες πολιτικές του Εurogroup, που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα απέραντο κοινωνικό νεκροταφείο. Με τα μνημόνια, κύριε Dijsselbloem, αντί να μειωθεί το δημόσιο χρέος, εκτοξεύτηκε στα ύψη· η φτώχεια έφτασε στο 40% του ελληνικού πληθυσμού, οι άνεργοι έφτασαν το 1,5 εκατομμύριο, η Ελλάδα έχασε το 25% του ΑΕΠ, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαλύθηκαν, οι συντάξεις μειώθηκαν κατά 50%, οι μισθοί πετσοκόπηκαν, η δημόσια περιουσία εκποιείται αντί πινακίου φακής στους ξένους δανειστές, κι όμως δεν σας φτάνουν όλα αυτά.

Επιβάλλετε σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση και τέταρτο μνημόνιο, που μειώνει τις συντάξεις, μειώνει το αφορολόγητο, αρπάζει τη δημόσια περιουσία της ΔΕΗ. Επιβάλλετε πρωτογενή πλεονάσματα, δηλαδή δόσεις για χρεολύσια ύψους 3,5% για πολλά χρόνια, κι όλα αυτά χωρίς να δίνετε καν λεφτά, χωρίς να ρυθμίζετε το χρέος.

Τι θα γίνει κύριε Dijsselbloem με το υπόλοιπο των 19,5 δισεκατομμυρίων ευρώ απ’ το τρίτο δανειακό πακέτο; Τι θα γίνει με τα χρήματα που πρέπει να επιστρέψετε, τα κέρδη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας απ’ τα ελληνικά ομόλογα; Δίνετε λιγότερο δανειακό κεφάλαιο. Μειώστε λοιπόν τα μέτρα κατά 25%. Επίσης, η κυβέρνηση, αντί να μειώνει τις συντάξεις, οφείλει να μοιράσει ως κοινωνικό μέρισμα αυτό που αναλογεί λόγω της υπερκάλυψης του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Κύριε Dijsselbloem, ο ελληνικός λαός σύντομα θα σας στείλει το μήνυμα, γιατί υπάρχει άλλος δρόμος.

  Nils Torvalds, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, I will start with some remarks in English due to Mr Dijsselbloem’s presence and then I will continue in my barbaric Swedish.

In this House, we usually use quite colourful language and as soon as anybody else uses some colourful language then all hell breaks loose. I, as a journalist and as an avid debater, have used words far worse than Mr Dijsselbloem. I think we should have some sense of humour when we reach out to each other. Even if you probably won’t be very pleased by this exculpation, then I have a great understanding that we, under stress, and with a great heart, discuss things which are hard to discuss.

Vår mest grundläggande utmaning gäller inte bara Grekland utan nästan alla länder. Under de kommande veckorna kommer den utmaningen att gälla t.ex. Frankrike i högsta grad.

Alla våra medlemsländer slits i dag av en diskussion där man å ena sidan framför förändringsförslag som egentligen inte är förändringsförslag utan som sist och slutligen bara är ett sätt att försöka lägga skulden för egna försyndelser – försyndelser som inte har med kvinnor eller sprit att göra – på någon annan. Det är den diskussionen vi för i alla länder, och den är livsfarlig.

I dagens situation och i den situationen som kommer att uppstå, som redan har uppstått i Grekland och som kommer att uppstå inom några veckor i Frankrike, har vi en tidsram att lösa dessa problem. Den tidsramen kan vi ungefär bestämma. Vi ska klara av att skapa förtroende för detta system under månaderna och åren fram till parlamentsvalet 2019.

Om vi inte klarar av det, kommer vi att stå inför jättestora utmaningar. Klarar Frankrike inte av att lösa sina problem, så vet vi att det på den andra sidan av det politiska spektret kommer att finnas ett hänsynslöst arbete för att undergräva alla realistiska försök att lösa problemen. Samma sak såg vi också i Grekland.

Medan jag var inblandad i trojkarapporten stötte vi på den här oviljan att se realistiskt på våra utmaningar. Så länge vi inte ser realistiskt på våra utmaningar, kommer vi inte heller att klara av att lösa dem.

Vi har en jättestor förståelse för Greklands folk. Min far var som poet och journalist en stor vän av det folket och skrev en bok om det folket. Vi har alltså ett stort hjärta för Grekland, men vi ska ha ett lika stort hjärta för dem som försöker komma fram med de realistiska lösningarna.

  Δημήτριος Παπαδημούλης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, κ. Dijsselbloem και κ. Moscovici, δεν υπάρχει άλλος καιρός για χάσιμο. Το Εurogroup στις 22 Μαΐου πρέπει να δώσει τον σχεδιασμό των μελλοντικών μέτρων για το χρέος και τα πρωτογενή πλεονάσματα. Το λέει ο πρόεδρος Junker και όχι εγώ, που ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, κυρία Grossetête. Η Ελλάδα έχει κάνει τεράστια προσπάθεια και πρέπει να αναγνωριστεί έμπρακτα. Το λέει επίσης ο Junker. Το πρωτογενές πλεόνασμα για το 2016 έκλεισε εννιά φορές πάνω από τον συμφωνημένο στόχο, σαράντα δύο φορές πάνω από τις αιωνίως αποτυχημένες προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Το λένε οι αριθμοί και το ομολογείτε και εσείς κ. Dijsselbloem και εσείς κ. Moscovici.

Επομένως Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να γεφυρώσουν επιτέλους τις διαφορές τους για το χρέος και τα πλεονάσματα, έτσι ώστε στις 22 Μαΐου να έχουμε συμφωνία. Το λέει ο Dobrovskis, που επίσης κυρία Grossetête ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει αρκετά, έχει κάνει τεράστιες αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια, με ανεργία, με περικοπές, με θυσίες. Φτάνει πια με αυτό το πινγκ πονγκ στην πλάτη του ελληνικού λαού μεταξύ του Βερολίνου και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου!

Κύριε Dijsselbloem, εσείς, ένας σοσιαλδημοκράτης, πώς θέλετε να μείνετε στην Ιστορία; Ως ο πρόεδρος του Εurogroup που συνέβαλε με πρωτοβουλία, με πίεση, να υπάρξει συνολικό πακέτο συμφωνίας στις 22 Μαΐου ή για τις ατυχείς δηλώσεις σας για τις γυναίκες και τα ποτά; Έχετε καιρό να το σκεφτείτε και να πράξετε ανάλογα.

  Ska Keller, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, I would like to thank Mr Dijsselbloem, and I am happy he finally made it to our plenary. Welcome. Today we talk about Greece once again, and once again we talk about budget cuts. The Eurogroup that you chair, Mr Dijsselbloem, is insisting on yet another round of cuts: of cuts to pensions, and of taxing people who have as little as EUR 500 a month in their pocket. These measures will continue to suffocate the recovery in Greece and will also increase social disruption, but nevertheless the Greek government is actually doing what you wanted it to do. It is delivering all those things; it does its ‘homework’, as you like to call it, despite the most horrific social cuts. It is time to acknowledge that, and it is time to give Greece some time to breathe and to actually do the long-term reforms that we really need and that are really necessary.

But we also shouldn’t forget the other side: it’s also the Eurogroup that must deliver. It’s actually you, Mr Dijsselbloem, who has to do his homework. Where is the debt relief that was already agreed for Greece in May 2016? Where is the end of the austerity paradigm that has brought so much suffering and very little success? What have you done as Chair of the Eurogroup, together with your fellow finance ministers, to end tax avoidance and tax evasions? By letting big companies avoid taxes, we lose EUR 70 billion euros each year, and that’s roughly half of the EU’s annual budget – money that we very much need to invest into Europe’s future. We cannot be tough when it comes to cuts for poorer people and be lenient when it comes to the tax avoidance of big companies. Frankly, I think the Europeans deserve a change of that policy.

Let me also say something a little more personal, because I actually don’t believe that this was colourful language which you have used, Mr Dijsselbloem. It is nice that you say you did not want to insult southern countries. Very nice, but you still don’t understand that with your statement you have insulted half of the European Union population – all the women in this House, all the women everywhere in the European Union – because you say that women are an object that you either buy or spend money on. This is unacceptable, and I don’t understand how you cannot even see that there is a problem. This has brought about a lot of problems – a loss of credibility to the European Institutions, to us, to the Commission, to you and to the Council, and this is now your legacy that you have to deal with. I find this unacceptable. Shame on you, Mr Dijsselbloem, for disrespecting half of Europe’s population.

  Marco Valli, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio il presidente Dijsselbloem per essere venuto qua, in questo Parlamento, a rendere conto di quelle che sono state le sue parole, perché riteniamo scandaloso che un ministro delle Finanze di un paese come l'Olanda, che di fatto è un paradiso fiscale e che adotta un surplus di più del 6 % da diversi anni, come la Germania, dia lezioni morali ai paesi del Sud, dicendo che spendiamo soldi in alcol e donne. In questo vorrei sapere se calcolassimo quello che è la differenza in competitività che è stata creata dal paese Olanda, o dalla Germania per il surplus e dall'Olanda sulla questione dell'evasione fiscale, o magari anche da Lussemburgo, vediamo che ci sarebbero tanti soldi da conferire ai paesi del Sud che stanno subendo quelle che sono le politiche legate alla tenuta della moneta unica e dell'Euro.

La Grecia sta continuando a fare sacrifici insostenibili nel conflitto di interessi su cui è fondata quest'Unione europea, perché l'Unione europea si fonda su un conflitto di interessi tra mercato e politica. Svendiamo porti e aeroporti, svendiamo tutti gli asset pubblici e il welfare del Sud Europa. In cambio di cosa? In cambio di niente, perché gli interessi su questi prestiti sono insostenibili. Quindi rendiamoci conto di quello che state portando avanti come politica, perché i popoli vi giudicheranno e vi continueranno a giudicare e l'Unione europea, fondata sul conflitto di interessi, in questo modo non andrà più avanti.

  Marco Zanni, a nome del gruppo ENF. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, oggi parliamo di Grecia, ma in realtà parliamo di tutta l'Eurozona e di questo progetto. Presidente Dijsselbloem – farei meglio a dire presidente uscente e ministro uscente –, lei dimostra e ha dimostrato con il suo operato tutto quanto di criminale e di distruttivo c'è nel progetto dell'Eurozona e nel progetto di Maastricht. La Grecia, come ebbe a dire un vecchio europeista e Primo ministro italiano, è esattamente la manifestazione e l'esempio del più grande successo dell'Euro, perché il vero obiettivo dell'Euro non è e non sarà mai la convergenza dei paesi e il benessere dei cittadini, ma è solamente la compressione dei diritti dei lavoratori e dei salari e la distruzione dei paesi, come è avvenuto in Grecia.

Le politiche che voi avete portato avanti in questo paese stanno dimostrando come l'insostenibilità di questo progetto e la dissoluzione di questo progetto sono solo questioni di tempo. Sono solo questioni che vengono portate avanti, ma che a un certo punto presenteranno il loro conto. Voi avete operato con le vostre politiche la distruzione della classe dei lavoratori, la distruzione dei popoli, non solo del Sud Europa ma anche di paesi come il suo, e i risultati elettorali l'hanno dimostrato, con un calo drastico dei socialisti non solo in Olanda ma in tanti paesi europei.

Cosa succederà adesso? La sua parabola e la parabola dei socialisti in tutta Europa dimostrano come questo progetto è destinato ineluttabilmente e inesorabilmente alla dissoluzione. Oggi potete anche gioire per delle vittorie di Pirro, come quella del Primo ministro Rutte o come quella del portavoce delle banche e della finanza Macron in Francia, ma le vostre politiche porteranno inesorabilmente alla distruzione di un progetto che è imperialista e colonialista, come oggi viene dimostrato con i risultati del terzo programma di aggiustamento – come voi lo chiamate – per la Grecia. La storia e i cittadini vi stanno già presentando il conto ed è solo questione di tempo prima che questo progetto giunga alla fine e finalmente i popoli e le nazioni europee potranno tornare a sperare in un futuro prospero senza Euro e senza Unione europea.

  Γεώργιος Επιτήδειος ( NI). – Κύριε Πρόεδρε, μετά από επτά συνεχόμενα χρόνια οικονομικής αφαιμάξεως των Ελλήνων και υλοποιήσεως μιας προσχεδιασμένη γενοκτονίας εναντίον τους με την εφαρμογή των μέτρων των μνημονίων, ποιος λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος εξακολουθεί να πιστεύει στην ιλαροτραγωδία των συνεχών αναθεωρήσεων του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα; Ο πραγματικός στόχος των διεθνών τοκογλύφων είναι να εξαθλιώσουν οικονομικά τους Έλληνες, για να τους υποχρεώσουν να ανεχθούν να παραδώσουν οι κυβερνήσεις τους σε αυτούς τους τοκογλύφους το υπέδαφος και τον υποθαλάσσιο χώρο της πλούσιας σε ενεργειακές πηγές και πολύτιμα μέταλλα χώρας μας.

Το πρόβλημα λοιπόν της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό. Είναι πολιτικό και θα επιλυθεί με πολιτικό τρόπο. Οι Έλληνες εθνικιστές δεν θα ανεχθούμε να συμβούν στην πατρίδα μας αυτά τα οποία συμβαίνουν στη Βενεζουέλα. Δεν ανεχόμαστε την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας μας και τη μετατροπή της χώρας μας σε τριτοκοσμική για να διασωθεί το ευρώ και να δοθεί η δυνατότητα στις πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Γερμανίας να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη.

Τέλος, επισημαίνω ότι δεν ανεχόμαστε κανέναν κ. Dijsselbloem να απαξιώνει και να ειρωνεύεται το ελληνικό έθνος, που έδωσε στην ανθρωπότητα τον πολιτισμό. Δεν έχει ούτε το ηθικό ούτε το πολιτικό ανάστημα να το κάνει αυτό. Απαιτώ λοιπόν να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα όσα απαράδεκτα έχει πει εις βάρος του.

  Burkhard Balz (PPE). – Herr Präsident! Herr Dijsselbloem, schön, dass Sie heute Vormittag bei uns sind, und Respekt für Ihre Erklärung. Ich möchte aber zur inhaltlichen Debatte zurückkehren, bei der Sie hier in diesem Haus auch durchaus Unterstützer für Ihren Kurs und den Kurs der Euro-Gruppe haben. Meine Fraktion, die EVP, ist wieder einmal sehr besorgt über die aktuelle Entwicklung in Griechenland. Die griechische Regierung spielt wieder einmal mit dem Feuer und setzt auf Zugeständnis in letzter Minute. Dabei möchte ich Folgendes klarstellen: Debatten über weitere Schuldenerleichterungen sind nicht nur vertragsrechtlich nicht möglich, diese Debatten werden das Problem auch nicht an der Wurzel beheben: Ein Fokus auf den Schuldenerlass alleine führt in die Irre.

Argentinien ist mit rund 60 % Schuldenlast in die Staatsinsolvenz gegangen. Japan ist mit einer Schuldenlast von rund 250 % immer noch an den Märkten. Eine grundlegende Reformierung der Wirtschaft, der Arbeitsmärkte und des Pensionssystems und Maßnahmen für mehr Wettbewerbsfähigkeit und effektive Privatisierungen sind das, was im Hinblick auf die Zukunft essenziell ist und essenziell bleibt. Wir benötigen einen ehrlichen Handlungswandel in Griechenland. Wenn allerdings die Vorwürfe des Internationalen Währungsfonds stimmen, nämlich dass die Überschusszahlen möglicherweise geschönt sind, sehe ich diesen Handlungswandel immer noch nicht.

Das sind keine guten Voraussetzungen für einen erfolgreichen Abschluss des überfälligen review. Ich appelliere deswegen an Sie, die review möglichst zügig und sachgerecht unter präziser Anwendung des geltenden Rechts abzuschließen.

  Pervenche Berès (S&D). – Monsieur le Président, Monsieur le Président de l’Eurogroupe, merci de vos mots d’apaisement. D’autant plus que, lorsque l’on vient d’entendre mon prédécesseur dans ce débat, je crois que votre rôle, pour conclure cette deuxième revue du troisième plan, est absolument essentiel. Nous comptons sur vous pour maintenir un équilibre raisonnable entre ceux qui veulent toujours plus d’exigences et ceux qui parlent de concessions excessives.

Il y a là une espèce de stratégie de négociation qui conduit à mettre la Grèce dans la position du dilemme du prisonnier dont vous devez nous aider à sortir. De ce point de vue, le temps joue contre nous. Il nous reste une chance de sortir de ce piège, de ce dilemme du prisonnier: c’est l’Eurogroupe du 22 mai. Votre responsabilité en venant ici, finalement, devant ce Parlement européen est d’arriver à cette conclusion, car ce qui est aujourd’hui à l’œuvre est dévastateur, nous le savons très bien. Non pas pour la zone euro mais d’abord pour l’économie grecque que nous prétendons remettre sur les rails. Quand on voit que 14 points de PIB ont été perdus entre 2009 et 2016, que le solde primaire a bougé de 17 points sur la même période et que rien n’a encore été fait sur l’allégement substantiel de la dette grecque, on voit bien où est le problème.

Enfin, je voudrais dire que personne ne pourra s’étonner qu’en poursuivant cette stratégie, la dette grecque insoutenable continue à augmenter. Monsieur le Président de l’Eurogroupe, merci d’être parmi nous aujourd’hui, mais nous comptons sur votre engagement total pour que l’Eurogroupe du 22 mai permette de conclure cette revue.

  Pirkko Ruohonen-Lerner (ECR). – Arvoisa puhemies, minulla on kolme pointtia ja kysymys. Ensinnäkin Kreikan perusylijäämän kasvu ei todennäköisesti tule kestämään kovin pitkään. Kansainvälisen valuuttarahaston mukaan se johtui kertaluontoisista tekijöistä, kuten suuremmasta verokertymästä. Pidemmällä aikavälillä on tunnettujen professoreiden Panizzan ja Eichengreenin mukaan epärealistista odottaa Kreikan velan hoitamiseen riittäviä ylijäämiä.

Toiseksi, kuten Saksan valtiovarainministeri Wolfgang Schäuble on huomauttanut, Lissabonin sopimus kieltää euroalueen jäsenmaan nimellisen velan leikkaamisen, eikä velka edes ole Kreikan suurin ongelma, vaan kilpailukyky. Kolmanneksi kilpailukyvyn palauttamisen sijaan talouden sopeutusohjelmat ovat syventäneet köyhyysongelmia tuottaen sukupolvittain menetettyjä mahdollisuuksia, vaikka koko ajan on ollut olemassa nopea ja kivuttomampi tie ulkoisen kilpailukyvyn palauttamiseen, nimittäin eurosta luopuminen.

Onko rahalla meille suurempi arvo kuin vapaudella, tasa-arvolla, veljeydellä, eurooppalaisten hyvinvoinnilla tai muilla suurilla eurooppalaisilla arvoilla? Eikö ole aika tunnustaa euro siksi, mitä se oikeasti on, eli vaihdon väline?

  Fabio De Masi (GUE/NGL). – Herr Präsident! Herr Dijsselbloem, schön, dass Sie uns die Ehre erweisen. Wir haben Sie etwas vermisst.

Ich will hier nicht zu viel über die Situation in Griechenland sagen, das Wesentliche ist ja bekannt. Der Kollege Balz hat ja selber mit Japan und Argentinien ein Beispiel geliefert, warum es völlig verrückt ist, sich einzig auf die Verringerung der Staatsverschuldung durch die Kürzung von Staatsausgaben zu konzentrieren. Ihre jüngsten ökonomischen Analysen waren sehr beeindruckend – die Probleme Südeuropas auf zu viel Alkohol und Frauen zurückzuführen! Weil mein Kollege Nils Torvalds etwas Humor eingefordert hat – wenn so etwas zum Chef der Euro-Gruppe befähigt, sagen Sie mir bitte, wo man sich für den Job bewerben kann.

Ich will daher nicht um den heißen Brei herum reden. Die Niederländer haben Sie mit etwa 5 % vom Platz geschickt, und die Kürzungspolitik war auch ein Programm zur Zerstörung der Sozialdemokratie in Europa – siehe etwa Frankreich. Dabei haben Sie aber verschwiegen, dass die Eurorettung eben auch eine Rettung nordeuropäischer Banken war, von den niederländischen Steuertricks von Konzernen ganz abgesehen, mit denen Finanzminister wie Sie den Europäern ins Portemonnaie greifen.

Die Eurozone braucht öffentliche Investitionen und eine demokratische Kontrolle der Euro-Gruppe. Sie haben Ihre Ausfälle gegen Südeuropa mit Calvinismus begründet. Deswegen habe ich einen christlichen Rat für Sie: Gehen Sie, aber gehen Sie mit Gott, Mann!

  Ernest Urtasun (Verts/ALE). – Señor Presidente. Señor Dijsselbloem, mire, no nos haga trampas. En su original alemán usted habla de «países del norte» y «países en crisis». Usted está apuntando al sur cuando hace sus declaraciones en el original alemán; y por lo tanto, mire, yo le digo una cosa: un mal día lo puede tener cualquiera, no pasa nada. Pero usted lo tenía muy fácil. Usted pedía disculpas y cuestión zanjada. Pero no sé si es por su arrogancia, o, peor aún, por cálculo político, que no lo ha querido hacer. Y usted está incapacitado, después de haber dicho eso y no disculparse, para seguir como presidente del Eurogrupo.

Pero mire, no es lo que más me interesa hoy. Lo que más me interesa es la situación en Grecia, porque lo peor es que usted como presidente del Eurogrupo tampoco ha sabido gestionar esto. ¿Dónde está la renegociación de la deuda? Hubiéramos esperado de usted que hubiera ayudado y se hubiera situado al lado de la Comisión Europea, cuando esta ha intentado defender el Derecho europeo en Grecia frente al ataque de los demás y usted no lo ha querido hacer. Tampoco ha querido defender una senda fiscal racional. Y, mire, solo hay una conclusión: por su falta de respeto hacia los países del sur y por su pésima gestión como presidente del Eurogrupo, a usted solo le queda la dimisión.

  Patrick O'Flynn (EFDD). – Mr President, there is a scene in the British sitcom, Fawlty Towers, in which Basil Fawlty is thrown into an illogical rage by his car breaking down yet again. He begins to whip it with a tree branch while swearing at it. Jeroen Dijsselbloem has surely become the Basil Fawlty of Europe. Instead of just admitting that the euro does not work and the engine is broken, he rains down abuse on the unfortunate people of southern Europe in an impotent display of ill temper.

We are nearly a decade on from the start of the crisis and yet we are still talking about keeping Greece locked in a currency union with Germany. This is unbelievable. The engine is faulty, the vehicle does not drive and all the state of denial is achieving is more human misery, more poverty, more unemployment, more damage to the social fabric and more deflation without end. A proud nation is being sacrificed to the ideology of integration at all costs and, from where I am sitting, that looks shameful.

  Olaf Stuger (ENF). – Een warm welkom aan minister Dijsselbloem. Ik ga proberen, als populist, om me vandaag als enige aan de spreektijd te houden. De voorganger van de heer Dijsselbloem, Jan Kees de Jager, heeft op 15 september 2011 gezegd dat al het belastinggeld dat naar Griekenland is gegaan, weer terugkomt met rente. Deze uitspraken lijken nu wat surrealistisch, want zelfs met een kunstmatige injectie van 80 miljard per maand lijkt er geen verbetering op te treden in Griekenland. Aan de creativiteit van de bankiers van Goldman Sachs zal ooit ook wel een einde komen.

Voorzitter, volgens de regels van de ministeriële verantwoordelijkheid zal de heer Dijsselbloem dus rekenschap moeten afleggen over de houdbaarheid van de belofte van zijn voorganger en daarom vraag ik hem nu, de heer Dijsselbloem, op de man af: krijgt de Nederlandse belastingbetaler zijn geld, dat naar Griekenland is gegaan, terug met rente?

  Κωνσταντίνος Παπαδάκης ( NI). – Κύριε Πρόεδρε, το γεγονός ότι ο κ. Dijsselbloem, που πριν λίγες εβδομάδες έκανε προκλητικές δηλώσεις για τους λαούς, σήμερα δίνει τα εύσημα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις της αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όλοι τους μαζί, κάθονται στο ίδιο τραπέζι για την επιβολή νέων σκληρών μέτρων κατά των εργαζομένων. Στις ήδη πολύ επιβαρυμένες πλάτες του λαού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσθέτει νέα ασήκωτα βάρη με παραπέρα μείωση συντάξεων, αφορολόγητου, εργασιακή ζούγκλα, με διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων, πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, παράδοση φιλέτων ενέργειας, λιμανιών, αεροδρομίων στις επιχειρήσεις.

Αυτό θα είναι το επικαιροποιημένο μνημόνιο κατά των εργαζομένων, η απαραίτητη προϋπόθεση των ματωμένων πλεονασμάτων για την καπιταλιστική ανάπτυξη, την οποία θα πληρώνει ο λαός για να θρέφεται η ιερή αγελάδα της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των στόχων του, για επενδύσεις, έξοδο στις αγορές, διευθέτηση του χρέους, που είναι ξένα και ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Τα λεγόμενα αντίμετρα, που και πάλι οι εργαζόμενοι θα πληρώσουν, αφορούν νέα προνόμια στα μονοπώλια και συσσίτια για τους εξαθλιωμένους θύματα της αντιλαϊκής πολιτικής. Οι εργαζόμενοι να δώσουν απάντηση στην εργατική Πρωτομαγιά και με την πανεργατική απεργία στη συνέχεια.

  Γεώργιος Κύρτσος ( PPE). – Κύριε Πρόεδρε, το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της διαχείρισης της ελληνικής κρίσης μεγαλώνει όσο καθυστερεί η δεύτερη αξιολόγηση του Τρίτου Προγράμματος, η οποία ήταν αρχικά προγραμματισμένη –πρέπει να το θυμίσουμε αυτό– για τον Φεβρουάριο 2016. Η καθυστέρηση συντηρεί ένα κλίμα ανασφάλειας. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ που έφυγαν από τις καταθέσεις των τραπεζών στη διάρκεια της κρίσης του 2015 δεν έχουν επιστρέψει στις τράπεζες, καθώς οι αποταμιευτές δεν έχουν πειστεί ακόμη για την προοπτική της ελληνικής οικονομίας. Επιπλέον ένα μεγάλο ποσοστό των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων αποφεύγουν τις συναλλαγές μέσω του τραπεζικού συστήματος, γιατί δεν έχουν ρυθμιστεί κάθε είδους οφειλές τους που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της κρίσης και φοβούνται ότι τα έσοδά τους θα δεσμευτούν και έτσι δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Η πραγματική οικονομία λοιπόν χρειάζεται μια πραγματική συμφωνία για τη δεύτερη αξιολόγηση, που θα δίνει πραγματικές λύσεις στα μεγάλα προβλήματα.

  Udo Bullmann (S&D). – Herr Präsident! Herr Kommissar Moscovici, ich habe Ihnen zugehört, Herr Präsident der Euro-Gruppe, Herr Dijsselbloem, ich habe Ihnen zugehört. Und wenn ich dem Glauben schenken soll, was Sie beide sagen – und das tue ich –, dann ist das Problem der zweiten Überprüfung eigentlich gelöst. Ich frage mich aber: Warum werden dann eigentlich so viele Tage, so viele Wochen und so viele Monate vergeudet, um eine wirkliche Verbesserung im Interesse des Landes herbeizuführen? Das ist der Grund, Herr Dijsselbloem, warum wir Sie eingeladen haben im Dezember, in dieses Hohe Haus zu kommen.

Wir haben den Eindruck, dass in der Euro-Gruppe Spiele gespielt werden – Spiele, die nichts zu tun haben mit Griechenland, Spiele, die nichts zu tun haben mit der Eurozone und nicht mit der Wirtschaft in der Europäischen Union, sondern viel häufiger mit irgendwelchen Wahlen in anderen Mitgliedstaaten und mit der Aufrechterhaltung der herrschenden Auffassung, dass es sich bei den Griechen um ein Volk handelt, das angeblich keine Reformen will und angeblich auch nicht effektiv arbeiten will.

Ich sage Ihnen, Herr Dijsselbloem: Die Euro-Gruppe hat ein Problem, weil sie mit gespaltenen Zungen redet. Wie kann es denn sein, dass Sie sagen: Die Hausaufgaben sind gemacht, und der deutsche Finanzminister in der deutschen Öffentlichkeit erklärt, die Griechen hätten noch nicht einmal die Hälfte des Reformbedarfs abgearbeitet?

Diese Doppelzüngigkeit ist einer der Gründe, warum das Vertrauen in die Eurozone schwindet. Diese Doppelzüngigkeit ist einer der Gründe, warum die Menschen auch zunehmend antieuropäisch werden, und es ist Ihre Aufgabe, dafür zu sorgen, dass die Euro-Gruppe die Wahrheit sagt und anständig hilft, Probleme zu lösen.

Was Ihnen wirklich fehlt, ist eine effektive demokratische Kontrolle, eine parlamentarische Kontrolle. Wir sind sehr Ihrer Auffassung, dass wir einen ESM brauchen, der die Aufgaben eines Wirtschaftsfonds übernimmt. Wir sind sehr Ihrer Auffassung, dass die Kommission dabei das Sagen haben muss, aber Sie brauchen eine parlamentarische Begleitung, damit Eindeutigkeit in Ihre Sprache einkehrt.

  Joachim Starbatty (ECR). – Herr Präsident! Ich stimme Herrn Bullmann zu. Was wir hier heute gehört haben, war mal wieder eine Märchenstunde.

Griechenland ist auf einem schwierigen Weg. Aber es bewegt sich vorwärts, es wird besser, und morgen wird es noch besser sein. Auch der IMF wirft ja der Kommission und den Verantwortlichen vor, dass sie super-optimistische Prognosen machen. Ich habe das mal prüfen lassen. Keine einzige Wachstumsprognose, die in den letzten zehn Jahren von der Kommission gekommen ist, war richtig. Was machen Sie? Sie machen Gesundbeterei nach der Methode Coué: Mir geht es gut, morgen wird es mir noch besser gehen und übermorgen noch einmal besser. Das führt zu nichts. Der IMF hat gesagt: Genau diese Gesundbeterei macht die Probleme in Griechenland schlimmer, weil sie so nicht zu einer Schuldentragfähigkeit kommen. Und dann stellt man sich hin und sagt: Der Erfolg ist der Primärüberschuss. Jeder Finanzwissenschaftler weiß, dass man das manipulieren kann. Was Sie damit machen, ist: Sie vergeuden das Zukunftspotenzial der Wirtschaft, weil keine Investitionen mehr stattfinden, weil keine Rechnungen mehr bezahlt werden, und darauf ist man noch stolz.

Und weiter sagte der IMF, er hätte den Euroaustritt mal auf die Diskussionsagenda gebracht, aber alle Verantwortlichen hätten davon nichts wissen wollen. Was ist das für eine Politik? Die Politik heißt: Augen zu und durch. Das kann doch nicht die Hilfe für Europa und die Eurozone sein. Man muss doch wirklich wissen, welche Probleme anstehen. Und was muss gemacht werden für Griechenland? Es ist ja einfach – jeder weiß es, wenn er nachdenkt. Der Dreiklang: Euroaustritt, Gewinne und wirtschaftliche Gesundung, Schuldentilgung und Anschubfinanzierung. Das ist notwendig.

Aber diskutiert dieses Parlament darüber? Ist das Parlament eine Kontrolle? Nein, das ist kein Parlament, das die Kontrolle der Kommission übernimmt. Es kommt nicht darauf an, eine fehlgeleitete Währungskonstruktion zu erhalten. Es kommt darauf an, für die Menschen in Europa zu sorgen. Das ist unsere Aufgabe!

  Νικόλαος Χουντής ( GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Dijsselbloem, το 2013, τότε που το Εurogroup υπό την προεδρία σας είχε αποφασίσει το κούρεμα των κυπριακών καταθέσεων, σπέρνοντας αβεβαιότητα για την ασφάλεια των καταθέσεων σε όλη την Ευρώπη, σας είχα ρωτήσει εκεί στο Εurogroup: «Είστε ανίκανοι ή εξυπηρετείτε άλλους στόχους;» Τώρα, βλέποντας την κατάσταση και της ελληνικής οικονομίας, η απάντηση που δίνω είναι: Εκτελείτε συμβόλαια οικονομικού θανάτου. Μαζί με τις πρόθυμες ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις έχετε επιβάλει οικονομικό στραγγαλισμό και εξαθλίωση στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους. Διαμορφώνετε εργασιακό μεσαίωνα με υψηλή ανεργία. Οι ελπίδες της ελληνικής νέας γενιάς έχουν μετατραπεί σε εφιάλτη. Στο όνομα του χρέους και της ανασυγκρότησης έχετε μετατρέψει την Ελλάδα σε προτεκτοράτο των δανειστών με συνέπεια να λεηλατούν τη δημόσια περιουσία.

Όμως, κύριε Dijsselbloem, κύριε Moscovici, τώρα ξέρουμε: Η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, η δίκαιη ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας είναι έξω από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των μνημονίων και του Εurogroup, έξω από την εφιαλτική ευρωζώνη και σε ρήξη με τη νεοφιλελεύθερη αντιδημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση.

PRÉSIDENCE DE MME Sylvie GUILLAUME
Vice-présidente

  Sven Giegold (Verts/ALE). – Frau Präsidentin! Herr Moscovici, ich möchte Sie direkt ansprechen. Die jüngsten Veränderungen am Memorandum bei Steuern und Pensionen werden wiederum einseitig notwendige Reformen bei den Schwächsten abladen. Das heißt, wiederum werden Menschen mit niedrigeren Renten als auch mit niedrigen Einkommen von weiteren Reformmaßnahmen belastet. Sie haben versprochen, jedes Memorandum einer Auswirkungsstudie in sozialer Hinsicht zu unterlegen. Werden Sie das jetzt hier liefern, oder drücken Sie sich vor dieser Verpflichtung?

Und an Sie, Herr Dijsselbloem, möchte ich nur eines richten. Sie haben hier im Grunde offen gesagt: Der ESM soll intergovernmental ausgebaut werden und die Kommission soll sich bitte aus diesem Bereich weiter heraushalten. Das bedeutet die Schwächung europäischer Demokratie. Herr Bullmann hat es angesprochen. Wir brauchen europäische Institutionen der Euro-Gruppe unter voller demokratischer Kontrolle – auch des Europaparlaments. Wenn Sie sagen, die Kommission soll sich raushalten, sagen Sie nichts anderes als: Auch das Europaparlament soll sich raushalten. So stelle ich mir einen Präsidenten der Euro-Gruppe in demokratischer Verantwortung nicht vor!

  Rosa D'Amato (EFDD). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, finalmente il Presidente dell'Eurogruppo ci degna della sua presenza in Aula, ma le sue dichiarazioni arrivano troppo tardi, un ritardo che è segno di maleducazione e scarsa attenzione per il ruolo che ricopre.

Tutti sappiamo che il compito dell'Eurogruppo è quello di discutere questioni relative alla responsabilità e alla crescita dell'Eurozona, ma sappiamo anche che l'Eurogruppo fa il bello e il cattivo tempo in materia di politiche fiscali, monetarie e strutturali. Chiedetelo ai greci. La popolazione è povera e la gente non ha lavoro. E statene certi, i greci non hanno speso i loro risparmi in donne e in alcol, ma pagano il prezzo della troika. La tragedia greca si è conclusa con lo "all-in" tedesco che, come un abile giocatore d'azzardo, si è impossessato a prezzi stracciati dei beni statali ellenici come porti ed aeroporti. L'Eurogruppo non fa certo il bene dei cittadini. Abbiate il coraggio di ammettere la verità e smettetela di prendere in giro milioni di vittime inconsapevoli.

  Gilles Lebreton (ENF). – Madame la Présidente, la Grèce est en faillite et pour longtemps.

L’Eurogroupe lui a accordé en 2015 un troisième plan d’aide, d’un montant de 86 milliards d’euros. En contrepartie, il a exigé encore davantage d’austérité, alors même que la misère y est déjà intolérable. L’État a dû organiser la distribution de soupe populaire pour ceux qui n’ont plus rien et la mortalité infantile est en forte augmentation. L’Eurogroupe a aussi exigé des privatisations supplémentaires pour alimenter un fonds destiné à recapitaliser les banques. On croit rêver.

La vérité, c’est que l’Union est largement responsable de la faillite grecque. Jamais elle n’aurait dû intégrer la Grèce dans la zone euro, car l’euro est une monnaie beaucoup trop forte pour elle.

La seule solution pour sauver la Grèce est d’effacer une partie de sa dette et de la laisser reprendre sa monnaie nationale pour relancer son économie et notamment son tourisme. Mais cela, l’Union ne l’admettra jamais, car elle n’a ni la lucidité ni le cœur nécessaire pour s’y résoudre.

  Esther de Lange (PPE). – Ik wil graag de voorzitter van de Eurogroep danken voor zijn aanwezigheid hier op koningsdag, een nationale feestdag in Nederland. Laat ik naar aanleiding van de woorden van de voorzitter van de Eurogroep in de Frankfurter Allgemeine Zeitung maar de wijze woorden van onze koningin lenen: “Dat was een beetje dom.” Heel erg dom zelfs. Maar ik waardeer uw verklaring en ik denk dat het belangrijk is dat we daar overheen stappen en ons richten op Griekenland.

Want dat is waar we het nu over moeten hebben: Griekenland waar het ietwat beter lijkt te gaan maar waar toch een hosanna-stemming niet aan de orde is. Het is namelijk nog niet duidelijk of de verbeteringen die genoemd zijn, structureel zijn. Nog niet alle afspraken uit het memorandum van overeenstemming zijn nagekomen en een aantal belangrijke hervormingen, zeker de verbetering van de concurrentiekracht, laten toch nog op zich wachten. Waar nu behoefte aan is - dat ben ik met de beide heren van de zijde van de Commissie en van de Eurogroep eens - is dat er serieus gewerkt wordt, dat er geen tijd meer verloren gaat en dat er wordt voldaan aan de voorwaarden, zodat de volgende tranche ook daadwerkelijk snel aan Griekenland kan worden uitgekeerd.

Waar geen behoefte aan is en dat zeg ik tegen collega Gualtieri en aan de Socialistische Fractie, is dat we nu prematuur een discussie starten over het uitbreiden van het ECB-opkoopprogramma naar Griekenland, een land dat nog zit te wachten op miljardentranches uit het steunprogramma. Daarvoor is dit opkoopprogramma niet aan de orde. Als Griekenland niet meer in de buitensporigtekortprocedure zit, welk land dan wel nog? Dus first things first en serieus aan het werk.

  Μιλτιάδης Κύρκος ( S&D). – Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Επίτροποι, εφτά χρόνια πριν έγινε φανερό πως το ασφαλιστικό στην Ελλάδα δεν είναι βιώσιμο λόγω των τεραστίων ελλειμμάτων. Η απάντηση της τρόικας ήταν «Κόψτε συντάξεις, αυξήστε εισφορές και φόρους». Ακούγεται λογικό και πιθανώς ένα δωδεκάχρονο παιδί θα το δεχόταν και αυτό. Εφτά χρόνια μετά, με την επίσημη ανεργία εκτοξευμένη στο 24 % και 34 % των ανθρώπων να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας συζητάμε για δέκατη πέμπτη φορά μέτρα περικοπών συντάξεων και αυξήσεις εισφορών και φόρων. Όμως το παιδί που είπαμε πιο πριν έχει πάει πια στο πανεπιστήμιο και αυτό τουλάχιστον έμαθε ότι η εργασία είναι αυτή που στηρίζει την ασφάλεια και πως μόνο η ανάπτυξη θέσεων εργασίας εξασφαλίζει ένα βιώσιμο σύστημα. Η Ελλάδα χρειάζεται τρεις μεταρρυθμίσεις: δημόσια διοίκηση που φρενάρει κάθε επιχειρηματική προσπάθεια, φορολογικό σύστημα προς αναπτυξιακή κατεύθυνση και μηχανισμό πάταξης της διαφθοράς. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν το κάνουν, γιατί αγαπούν το πελατειακό κράτος. εσείς όμως μέχρι πότε θα ικανοποιείτε τα λογιστικά παιχνίδια; Ανάπτυξη και μόνο ανάπτυξη πρέπει να είναι ο στόχος σας.

  Peter van Dalen (ECR). – Welkom op koningsdag, mijnheer Dijsselbloem. Uitspraken over drank en vrouwen zijn altijd onverstandig en omdat uw excuses zo lang uitbleven, zeurde de kwestie onnodig lang door, helaas.

Wat de inhoud betreft, het beleid van de Eurogroep richting Griekenland is asociaal. Iedereen die wel eens de weg van het vliegveld naar het Syntagmaplein is gereden die weet dat ook. 60% van alle winkel- en bedrijfspanden staat leeg. Ze zijn failliet, de mensen die daar gewerkt hebben. Wat zie je? Het midden- en kleinbedrijf in Griekenland is weggevaagd. De motor van de economie bestaat niet meer. Veel Grieken zijn werkloos en mensen die het kunnen, verlaten het land. En kom dan niet met dat flauwekulrookgordijn dat Griekenland zoveel jaren een begrotingsoverschot heeft. Dat hebben meer landen in Europa die een grote schuld hebben, zoals Griekenland. De financieel-economische situatie van een land wordt door totaal andere factoren bepaald.

Wat dan wel? Ik heb u al in 2013 een verslag gegeven: Griekenland uit de Eurozone, gedeeltelijk kwijting van de schulden en Griekenland blijft lid van de EU en recht houden op de fondsen. Gebeurt dat niet, dan zal het oordeel van de geschiedenis snoeihard zijn.

  Σοφία Σακοράφα ( GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, συζητάμε πάλι και σήμερα για το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας και τη δεύτερη αξιολόγηση που προβλέπει απαίτηση για θηριώδη πλεονάσματα 3,5 %, πράγμα που απαιτεί ανάπτυξη ρυθμών Κίνας, περικοπές, περαιτέρω μείωση συντάξεων, περαιτέρω μείωση κοινωνικού κράτους, ιδιωτικοποιήσεις, αναγκαστικές απαλλοτριώσεις δημόσιου πλούτου και φυσικών πόρων, τη στιγμή που το 36% των Ελλήνων βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας και η ανεργία στους νέους βρίσκεται πάνω από το 50%, και σαν επιστέγασμα προκλητική περιφρόνηση κάθε έννοιας Δημοκρατίας και συνταγματικών θεσμών με την προνομοθέτηση, συνάδελφοι, μέτρων από την ελληνική Βουλή. Αυτό μας το παρουσιάζει στο Κοινοβούλιο, τον υπέρτατο δημοκρατικό θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κύριος που θεωρεί τους μισούς ευρωπαίους πολίτες τεμπέληδες, μέθυσους, γυναικάδες, ως πρόεδρος ενός άτυπου εξωθεσμικού οργάνου. Αναρωτιέμαι, αυτή είναι η ποιότητα των θεσμών και το όραμα για το μέλλον που προτείνουμε στον ελληνικό λαό αλλά και στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης; Είμαι βεβαία, κυρία Πρόεδρε, ότι η κυρία Le Pen μπορεί να μας ευγνωμονεί για την αμέριστη βοήθεια που της προσφέρουν αυτές οι πολιτικές στην προεκλογική της εκστρατεία.

  Paulo Rangel (PPE). – Senhora Presidente, Senhor Presidente do Eurogrupo, Senhor Comissário Moscovici, caro Senhor Presidente do Eurogrupo, tenho que lhe dizer olhos nos olhos que, se ninguém foi capaz de o fazer na reunião do Eurogrupo, eu aqui no Parlamento Europeu digo-lhe, cara a cara e olhos nos olhos, que nós não nos satisfazemos com um simples pedido de desculpas.

O Sr. Presidente do Eurogrupo não tem condições para continuar como presidente do Eurogrupo porque, depois de ter feito as declarações que fez, mostra que tem um preconceito. Como é que pode estar aqui a falar sobre a Grécia, quando tem um preconceito relativamente ao povo grego, ao povo cipriota, ao povo português, que fizeram os maiores sacrifícios e que o fizeram com governos, curiosamente do PPE, quando foram os governos socialistas, da sua família política, que destruíram as nossas contas públicas e que puseram países como a Grécia, como Chipre e como Portugal na bancarrota, obrigados a fazerem um programa exigentíssimo?

Acha que pessoas que fizeram imensos sacrifícios, que tiveram que abdicar dos seus salários, das suas pensões, são pessoas que gastam o dinheiro em copos e mulheres? É essa a sua conceção? Como é que alguém com esta mentalidade tem autoridade e legitimidade para vir aplicar programas e dar soluções para a Grécia, como é o caso de hoje, ou para Portugal, ou para Chipre, ou para outros países?

Senhor Dijsselbloem, aqui, numa instância que representa os povos europeus, digo-lhe só tem uma saída: é demitir-se e demitir-se quanto antes.

  Εύα Καϊλή ( S&D). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Moscovici, κύριε Dijsselbloem, η χώρα μου κοντεύει μια δεκαετία σε κρίση και σε έναν φαύλο κύκλο λιτότητας. Αναρωτιέμαι αν μπορείτε να μας διαφωτίσετε αν τελικά φταίει κάποιος γιατί μας δίνετε μία πλασματική εικόνα τελικής λύσης κάθε φορά, χάρις στο πετυχημένο σας πρόγραμμα, ενώ η βολική αυτή η κυβέρνηση συνεχίζει να ψηφίζει ό,τι της ζητηθεί για να παραμείνει στην εξουσία. Παράλληλα, ο Νότος ξοδεύει όχι μόνο τη νύχτα αλλά και τη μέρα ασύλληπτα ποσά σε εξοπλισμούς και σε φύλαξη συνόρων για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ εταιρείες μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αγοράζουν σε τιμή ευκαιρίας τα τρένα μας, τα αεροδρόμιά μας, γη και περιουσίες Ελλήνων. Παράλληλα βλέπουμε και πλεονάσματα στην Ελλάδα. Αναρωτιέμαι όμως γιατί ζητούμε και νέα μέτρα. Δεν πιστεύετε ότι μπορούν να διατηρηθούν; Μήπως είναι τεχνητά; Μπορείτε να μας πείτε ποιος τελικά θα αναλάβει ευθύνες; Εσείς, το ΔΝΤ, ο Σόιμπλε ή απλώς μια πρόθυμη κυβέρνηση; γιατί κατά τα άλλα γνωρίζουμε ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό. Οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις και τα επαχθή μέτρα έχουν ψηφιστεί για την επόμενη κυβέρνηση, ενώ η εμπιστοσύνη σε όλη την Ευρώπη, με δεδομένα και τα αποτελέσματα των εκλογών, φαίνεται να έχει χαθεί και ο ευρωσκεπτικισμός να ανεβαίνει.

  Hans-Olaf Henkel (ECR). – Frau Präsidentin! Herr Dijsselbloem! Gestern wies Ministerpräsident Orbán darauf hin, dass noch vor 10 Jahren die Wirtschaft des Nicht—Eurolandes Ungarn auf ungefähr dem gleichen Niveau war wie die von Griechenland. Heute steht Ungarn aber viel besser da als Griechenland – höheres Wachstum, niedrigere Arbeitslosigkeit und vor allen Dingen auch geringere Neuverschuldung. Und das, Herr Dijsselbloem, gilt ja nicht nur für Ungarn, es gilt übrigens für alle Nicht-Euroländer der Europäischen Union. Haben Sie sich mal gefragt, warum?

Diese Länder sind für sich selbst verantwortlich geblieben. Wegen des Euro haben in Griechenland Institutionen, wie zum Beispiel der IWF, die Kommission, die EZB, Merkel und Schäuble die Verantwortung übernommen. Und nicht nur das: Jetzt soll überall in der Eurozone die Verantwortung für Staatsschulden, für Bankschulden und natürlich auch für die Arbeitslosenversicherung vergemeinschaftet werden. Statt Ungarn nur Ratschläge zu erteilen, sollten wir auch mal von Ungarn etwas lernen, und das heißt: Wenn wir für alles alle Verantwortung tragen, trägt niemand mehr Verantwortung.

  Μανώλης Κεφαλογιάννης ( PPE). – Κυρία Πρόεδρε, για την Ελλάδα πρέπει να κάνουμε την κρίση ευκαιρία, να εκπλήξουμε θετικά τον ελληνικό λαό, τους εταίρους μας, τις αγορές. Ο πρωθυπουργός να συγκαλέσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Η Ελλάδα χρειάζεται εθνική συναίνεση, εθνική στρατηγική· να δείξει την επιμέλεια του καλού και συνετού οικογενειάρχη. Η Ελλάδα χρειάζεται γιγαντιαίες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, τώρα που έφυγαν οι αυταπάτες και οι αριστερές ιδεοληψίες, τώρα που τα πρότυπα δεν είναι η Βενεζουέλα, ο Chávez, ο αριστερός δικτάτορας Maduro. Τώρα που το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι λογιστικά της συμφοράς. Τώρα που το πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι η καταστροφή των νοικοκυριών, οι λιποθυμίες των παιδιών από ασιτία, οι παγωμένες νύχτες και οι πεινασμένες μέρες των συνταξιούχων, όπως μας έλεγε ο κύριος Τσίπρας. Τώρα είναι η ώρα να περάσουμε αυτή τη μεγάλη κρίση με το μικρότερο δυνατό κόστος.

  Paul Tang (S&D). – Madam President, and I am glad that today Mr Dijsselbloem shows regrets. I think apologies are called for, even though I do not doubt for any moment his good intentions.

There is much more today than unfortunate communication. The 3.5% surplus target is unrealistic for a longer period: that is one of the reasons that the IMF has consistently argued that, without debt relief, the Greek economy will be in the woods for many years – even decades to come.

Moreover, I find the contingency measures on the table disturbing and dangerous. It entails the importation of a pro-cyclical policy of engineering a downturn.

So let’s be honest; let’s not play games. What Greece needs is debt relief in combination with reforms and investments. Only then will Greece become independent and be able to build a better future for itself. So let us be sensitive but also honest in our communication.

  Λευτέρης Χριστοφόρου ( PPE). – Κυρία Πρόεδρε, η θέση του κυρίου Dijsselbloem είναι εξόχως πολιτική θέση και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον αγαπητό πορτογάλο συνάδελφο, τον κ. Rangel, ότι μετά τις προσβλητικές, απαράδεκτες και απαξιωτικές θέσεις και δηλώσεις του για τις χώρες του Νότου, εξίσου απαξιωτικές και για το γυναικείο φύλο, το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να έχει υποβάλει ήδη την παραίτησή του. Και για όσους δεν γνωρίζουν ιστορία θέλω να του πω και να του τονίσω ότι χωρίς τις χώρες του Νότου η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήταν πολύ διαφορετική, για να μην πω ότι δεν θα υπήρχε Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί, αν γνώριζε την ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα ήξερε πολύ καλά ότι οι χώρες του Νότου, που περιφρονεί, από το 1973 έως το 1995, εκείνη τη δύσκολη περίοδο για την Ευρώπη, που υπήρχε το σιδηρούν παραπέτασμα, το ανατολικό μπλοκ, μόνον τρεις χώρες εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα για να στηρίξουν την Ευρώπη: η Ελλάδα η Πορτογαλία και η Ισπανία.

Ο ελληνικός λαός είναι περήφανος, κύριε Dijsselbloem, όπως και οι λαοί του Νότου, και πρέπει να σας υποδείξω ότι εγώ ως Κύπριος δεν θα ξεχάσω ποτέ τα σκληρά και άδικα μέτρα τα οποία λάβατε για την πατρίδα μου, ιδιαίτερα δε θα σας θυμίζω ότι και ο κύριος Junker ανέφερε ότι, αν ήταν στη θέση σας, ποτέ δεν θα έπαιρνε αυτή την απόφαση που πήρατε για την Κύπρο. Αλλά το ίδιο πράξατε και για τις άλλες χώρες του Νότου και οι δηλώσεις σας έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι πράγματι δεν ήταν τυχαίες, ήταν δηλώσεις προκατάληψης, και δεν μπορεί κάποιος σήμερα να παραμένει σε αυτή τη θέση του Εurogroup με αυτή τη νοοτροπία και αυτή την αντίληψη. Η παρουσία σας στο Εurogroup δεν ωφέλησε ούτε το Εurogroup ούτε τη ζώνη του ευρώ ούτε τις χώρες του Νότου. Είμαστε περήφανοι για την καταγωγή μας και την προέλευσή μας από τον Νότο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε περήφανοι για τη δική σας παρουσία και τη θέση σας στο Εurogroup.

  Pedro Silva Pereira (S&D). – Senhora Presidente, Senhor Dijsselbloem, fique claro que as explicações que veio dar a este Parlamento sobre as suas inaceitáveis declarações sobre os países do Sul chegam tarde, não apagam a gravidade dos seus insultos e não lhe devolvem nem a credibilidade nem as condições políticas para prolongar o seu mandato como presidente do Eurogrupo.

Quanto à Grécia, esta demora na conclusão da avaliação do programa é intolerável, quando são evidentes os resultados alcançados pelo governo e pelo povo grego e quando a Comissão Europeia vem aqui elogiar os progressos feitos. A verdade é que a Grécia está a ser vítima de posições mais interessadas nas eleições da Alemanha do que em defender a zona euro.

É urgente acabar com isto, parar de brincar com o fogo e finalmente fechar este programa, fazer justiça à Grécia e ao povo grego.

  Μαρία Σπυράκη ( PPE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Dijsselbloem, ειλικρινά το λέω, θα περίμενα να έχετε το θάρρος να ομολογήσετε ενώπιόν μας ότι όσα είπατε για τους πολίτες του Νότου, και ειδικά για τις γυναίκες, είναι απλώς απαράδεκτα και λυπάμαι που δεν το κάνετε και ελπίζω να το κάνετε, όσο είστε ακόμα πρόεδρος του Εurogroup.

Στην ουσία τώρα, φιλοτεχνείτε μια εικόνα για την οικονομία της Ελλάδας που βασίζεται στη φωτογραφία της στιγμής και αποφεύγετε να βάλετε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, που δεν είναι άλλος από τις διαρθρωτικές αλλαγές και την πορεία της εφαρμογής τους. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική: Οι μισοί νέοι Έλληνες είναι άνεργοι, το 35,7% των Ελλήνων είναι αντιμέτωποι με το φάσμα του κοινωνικού αποκλεισμού, το σύστημα υγείας καταρρέει, οι περικοπές των συντάξεων και του αφορολόγητου έρχονται και το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 φαίνεται πως δεν είναι βιώσιμο, γιατί βασίζεται σε μέτρα μιας χρήσης. Η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης είναι προφανές ότι δεν προσφέρει καμιά εγγύηση για την προοπτική ολοκλήρωσης του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018, ενώ η δέσμευσή σας για τη διευθέτηση του κόστους του ελληνικού χρέους εκκρεμεί από τον Νοέμβριο του 2012.

Η Ελλάδα χρειάζεται μια άλλη πολιτική με μείωση των φόρων, μείωση των δαπανών, που θα εφαρμόσει μια κυβέρνηση αφοσιωμένη στις μεταρρυθμίσεις. Κυρίως όμως εσείς, κύριε Dijsselbloem, και εσείς, κύριε Moscovici, μοιράζεστε την ευθύνη ώστε να έχουμε πλήρη πρόσβαση στις αγορές τον Αύγουστο του 2018. Θα είμαστε όλοι εδώ και φαίνεται πως τότε κανένας δεν θα μπορεί να βασιστεί σε μια μαγική εικόνα.

  Jonás Fernández (S&D). – Señora presidenta, señor Dijsselbloem, agradecemos las declaraciones iniciales que intentaban explicar sus declaraciones en la entrevista en el periódico alemán. Las agradecemos, pero es verdad que no podemos dejar de reconocer que muchos en esta Cámara nos sentimos profundamente decepcionados, no solo por la literalidad de las palabras, sino porque incidía en esa división entre el norte y el sur, entre los países acreedores y los países deudores, que necesitamos recomponer en Europa.

Muchos estamos trabajando, y me consta que todos en esta Cámara queremos recomponer esos lazos de cohesión entre los países de la Unión Europea. Y la Comisión y el comisario Moscovici están haciendo un gran trabajo para recomponer y reconducir la política económica con mayor flexibilidad, con mayor espacio para las políticas fiscales.

Estamos negociando ese tercer paquete con Grecia, y necesitamos aplicar esa filosofía de flexibilidad en la aproximación a Grecia. Y por lo tanto, más tarde que pronto habrá que revisar las condiciones de la deuda.

  Gabriel Mato (PPE). – Señora presidenta. Señor Dijsselbloem, gracias por comparecer en esta Cámara tras su última y desafortunada visita y la aún más desafortunada ausencia en la última sesión. Sus explicaciones llegan tarde —muy tarde— y mal —muy mal—. Hoy nos dice: «no es lo que dije». Miente, y usted lo sabe. Sí es lo que dijo: dijo lo que dijo, y lo que dijo es inaceptable y le inhabilita definitivamente para la presidencia del Eurogrupo.

Hablemos de Grecia. La prioridad del Gobierno griego y el objetivo de la Unión Europea tiene que ser que la economía griega recupere la competitividad perdida, y a través de esta crecer y crear empleo. Yo digo públicamente que recomiendo a Grecia que siga el ejemplo de España. Que tras duras reformas y el esfuerzo de los ciudadanos ha logrado recuperar la senda del crecimiento y la creación de empleo. España crece por encima del 3 %, y el último año ha creado más de medio millón de empleos. Es verdad que España no tiene, como Grecia, un gobierno populista. Tiene un gobierno popular y esa es una gran diferencia.

Señor Dijsselbloem, ahora tendrá un nuevo turno de palabra. Tiene una nueva oportunidad, seguramente la última. Aprovéchela: pida perdón y anuncie su dimisión.

  Agnes Jongerius (S&D). – Zullen we beginnen met het goede nieuws? En dat is dat door het politieke akkoord begin april een verdere escalatie van de Griekse crisis is afgewend en dat is denk ik mooi. De vraag is alleen tegen welke prijs. Het is de vraag of de afspraken over belangrijke onderwerpen zoals armoedebestrijding of betere medische hulp aan Griekse ouderen ook echt werkelijkheid worden, want het lijkt alsof sociale bescherming niet hoog op het prioriteitenlijstje staat. Nu weten we sinds gisteren, dag van de presentatie van de Europese sociale pijler, dat sociale normen ook Europese normen zijn. Een van die normen is dat sociale partners zelf kunnen beslissen op welk niveau zij de collectieve onderhandelingen willen voeren. En mijn vraag is: kunnen we er nu voor zorgen dat die sociale normen niet onderhandelbaar zijn, niet nu, niet op 22 mei en ook niet later?

Interventions à la demande

  Franc Bogovič (PPE). – Tudi sam delim razočaranje mnogih kolegov, ki so ga izrazili glede vaših izjav, gospod predsednik, in paziti moramo vsi pri svojem delu, da ljudi ne delimo, da ne delimo Evrope na prvorazredno in drugorazredno.

Podpiram solidarnost, ki jo Evropa izkazuje do Grčije, kajti mislim, da smo v časih, ko bo morala biti solidarnost na prvem mestu med nami, če želimo živeti v skupni Evropski uniji.

Po drugi strani pa seveda pričakujemo tudi potrebne reforme, ki jih mora vsaka država narediti zato, da izboljša svojo gospodarsko sliko, da zagotovi rast, da zagotovi tudi nova delovna mesta. Potrebne so reforme na najrazličnejših področjih. Ni vedno samo varčevanje tisto, velikokrat je potrebno spremeniti tudi izobraževalne sisteme, spremeniti poslovna okolja in tudi prinesti nove modele poslovanja v države. In usmerite se v to. In to je izhod iz krize za Grke.

  Julie Ward (S&D). – Madam President, the right-wing leaders of the European Union have promoted dangerous austerity policies in Europe, especially in Greece. These policies have been self-defeating and they threaten to tear Europe apart, as they have now torn the UK away from Europe. Austerity has fed the cause of the rise of the far—right, divisive nationalism and dangerous xenophobia. These forces exploit the concerns that ordinary citizens have regarding economic policies that harm them, and so they resort to scapegoating others. But let me remind you what the European treaties say: Article 3 of the Treaty on the European Union says that the EU shall work for a social market economy and social progress, and promote social justice and solidarity among States. That is the spirit of the true European Union, and I believe that social justice in the UK and Europe is still possible, and we must choose it together.

  Κώστας Χρυσόγονος ( GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Dijsselbloem, οι συκοφαντικές δηλώσεις σας για ποτά και γυναίκες αποδεικνύουν τη ρατσιστική προκατάληψη με την οποία αντιμετωπίζετε τους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου, παρουσιάζοντάς τους συλλήβδην ως δήθεν άσωτους. Η προκατάληψη αυτή σας καθιστά ακατάλληλο για το αξίωμα του προέδρου του Εurogroup, ο οποίος οφείλει να είναι πρόεδρος για όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης και όχι μόνο για τους δήθεν ενάρετους βόρειους. Εφόσον όμως αδιαφορείτε για την κατακραυγή και αρνείστε να παραιτηθείτε, οφείλετε τουλάχιστον να δείξετε έμπρακτη μεταμέλεια, προωθώντας άμεσα την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Οφείλετε να σεβαστείτε τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού και να προχωρήσετε στη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Σταματήστε επιτέλους την υποκρισία και δώστε στην Ελλάδα μια πραγματική ευκαιρία.

  Λάμπρος Φουντούλης ( NI). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Dijsselbloem, για μια ακόμη φορά επιβάλατε μέτρα που εξαθλιώνουν τους Έλληνες με μειώσεις συντάξεων και βάρβαρη φορολογία. Φυσικά συνεχίζετε την ίδια αποτυχημένη συνταγή για τη δήθεν διάσωση της Ελλάδας, αλλά όπως έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα διασώσατε μόνο τα funds και τους τραπεζίτες. Bεβαίως είχατε πρόθυμους συνεργάτες στο ξεπούλημα και την υποθήκευση του εθνικού πλούτου της Ελλάδος στις μνημονιακές κυβερνήσεις που εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό και έθεσαν τη χώρα υπό επιτροπεία. Κανονικά θα έπρεπε να απολογηθείτε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την αποτυχία των προγραμμάτων σας, που αντί για ανάπτυξη έφεραν ύφεση, οδήγησαν στη φτώχεια τους έλληνες πολίτες, ενώ μαζί με την κυβέρνηση σήμερα ακολουθείτε την ίδια λάθος πολιτική συνταγή. Σας διαβεβαιώνουμε όμως πως, όταν ο ελληνικός λαός επιλέξει να έχει μία εθνική κυβέρνηση που δεν θα προδώσει την εμπιστοσύνη του, εσείς και όλοι οι εκπρόσωποι των θεσμών, όπως λέμε στην Ελλάδα, θα πάρετε πόδι. Όσο για τις περίφημες δηλώσεις περί γυναικών και αλκοόλ, χαρακτηρίζουν τον εαυτό σας και μόνο.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη ( PPE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Dijsselbloem, προσβάλατε τη χώρα μου, προσβάλατε τις ευρωπαίες γυναίκες, θα περίμενα να ανακαλέσετε, γιατί όπως ξέρετε οι δηλώσεις σας δεν παρερμηνεύτηκαν· απλώς δημοσιοποιήθηκαν. Θα το αντιπαρέλθω, για να σας εκφράσω τον εξής προβληματισμό, που απασχολεί τους πολίτες της χώρας μου –απευθύνομαι και στον Επίτροπο, κύριο Moscovici: Αφού και οι δυο σας παραδέχεστε ότι η χώρα παρουσίασε πλεόνασμα και υποθέτετε ότι αυτό το πλεόνασμα θα διαρκέσει και τα επόμενα χρόνια, τότε δώστε μια εξήγηση γιατί επιβάλλετε μέτρα τα οποία εξαθλιώνουν την κοινωνία και τον ελληνικό λαό, μέτρα όπως μείωση συντάξεων και αφορολόγητου, μέτρα που δεν έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα, και γιατί επιτέλους δεν συμβάλλετε ώστε να ρυθμιστεί το χρέος, μια υπόσχεση που έχετε δώσει στη χώρα μου από τον Νοέμβριο του 2012.

  Maria Grapini (S&D). – Doamnă președintă, domnule comisar, domnule președinte al Eurogrupului, nu o să mă leg de declarațiile dumneavoastră, s-a vorbit foarte mult. Pe mine mă interesează însă cum veți face acea legătură între responsabilitate și solidaritate, ați declarat că doriți să faceți această legătură, și cum veți îmbunătăți experiența câștigată din criză? Vorbeați de un mecanism european de stabilitate. Cum îl aplicați ca mecanism de prevenire? Să nu uităm că aici nu vorbim de Grecia doar. Dacă veți avea un eșec în Grecia va fi un semnal de cum nu se poate pentru toate țările.

Eu nu vă suspectez de lipsă de inteligență, dar aici este vorba de bună-credință, pentru că și cel care a făcut bomba atomică, a dinamitat-o, a fost inteligent. Este vorba de caracter și de bună inteligență. Doresc să ne răspundeți foarte clar cum veți face această ajustare pentru Grecia, pentru ca să nu mai avem și alte țări în situația Greciei? Și nu uitați că vorbim aici de viețile oamenilor și nu de niște hârtii pe care le faceți acolo.

  João Ferreira (GUE/NGL). – Senhora Presidente, Senhor Presidente do Eurogrupo, houvesse da parte das instituições da União Europeia um pingo de respeito pelos povos dos países que o senhor ofendeu, e pelas mulheres europeias, e o senhor já não ocuparia esse lugar.

Mostrar-lhe a porta da rua, como lhe fizeram os eleitores do seu país, seria, para não ir mais longe, um ato de elementar bom senso e civilidade. Mas o facto de ainda se sentar aí diz muito do estado miserável a que tudo isto chegou. Pior do que as suas deploráveis declarações é o que elas traduzem de uma realidade, a da zona euro, em que países e povos inteiros são submetidos a relações permanentes de dominação e subjugação que constrangem e impedem o seu desenvolvimento soberano.

A incansável disponibilidade do lacaio para agradar ao chefe torna-se ridícula e desprezível. Mas apenas isso, o verdadeiro problema é bem maior do que esse. Sr. Dijsselbloem, apesar de ainda ocupar essa cadeira, não se iluda, aquilo que representa não tem futuro.

  Ελευθέριος Συναδινός ( NI). – Κυρία Πρόεδρε, απαξιώ να αναφέρω το όνομα του κυρίου του Εurogroup και ήθελα να του πω ότι σαν σήμερα, 27 Απριλίου 1941, οι Γερμανοί του Τρίτου Ράιχ εισέβαλαν στην Ελλάδα. Επικράτησε κατοχή τριών ετών. Βρέθηκε ένας ήρωας εύζωνας Κουκίδης, που όμοιός του δεν θα υπάρχει στη χώρα του κυρίου, ο οποίος τυλιγμένος με την ελληνική σημαία έπεσε από τον βράχο της Ακροπόλεως. Αυτοθυσία! Αυτό δείχνουν οι ελληνικές ψυχές και σήμερα. Κάνουν υπομονή, διότι η κατοχή που επέβαλε η Γερμανία, το ΔΝΤ και ο κύριος, διανύουν τον έβδομο χρόνο και τελειωμό δεν έχουν οι αυτοκτονίες, η απόλυτη φτώχεια και το ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας. Κάποια στιγμή ο Έλληνας θα σηκώσει κεφάλι και θα του πει: « Έξω από εδώ, κύριε, και μας χρωστάς και δεν σου χρωστάμε τίποτα.»

  Νίκος Ανδρουλάκης ( S&D). – Κυρία Πρόεδρε, οι εκλογές στην Ολλανδία τελείωσαν. Ο πρώτος γύρος των γαλλικών εκλογών ολοκληρώθηκε. Ποιος είναι ο επόμενος πολιτικός σταθμός που πρέπει να προσπεράσουμε για να μας πείτε την αλήθεια; Τι συμβαίνει με την υλοποίηση του ελληνικού προγράμματος; Θα χρειαστεί να συζητήσουμε και για τέταρτη φορά τη δεύτερη αξιολόγηση; Γιατί καθυστερούμε; Ποια είναι τα συγκεκριμένα προβλήματα; Ξεκάθαρα, πείτε σήμερα, για να τελειώνουμε με τη μονταζιέρα και των Βρυξελλών και του Μαξίμου, που τα βλέπουν όλα πάρα πολύ ωραία, πάρα πολύ καλά στην Ελλάδα, όμως τα πράγματα πηγαίνουν ενάντια στα συμφέροντα του λαού μας και κάθε μέρα κατασπαταλούνται οι θυσίες των τελευταίων έξι ετών.

(Fin des interventions à la demande)

  Pierre Moscovici, membre de la Commission. – Madame la Présidente, Mesdames et Messieurs les députés, Monsieur le Président de l’Eurogroupe, je vous remercie au nom de la Commission pour vos interventions et observations.

L’état d’avancement du programme de soutien à la stabilité de la Grèce est un débat très important et, vous l’avez tous souligné, il intervient à un moment assez critique, parce que la Grèce est aujourd’hui à un tournant.

Après un an et demi de programmes de soutien du mécanisme européen de stabilité, il est temps maintenant d’asseoir les progrès accomplis à ce jour en Grèce, de soutenir la reprise économique qui a commencé à émerger en 2016, qui attend la conclusion de la revue, et donc d’assurer une sortie réussie du programme en 2018, comme prévu.

La Commission se félicite à nouveau de l’accord intervenu au sein de l’Eurogroupe, le 7 avril dernier, à Malte. Je pense que cela devrait permettre au Fonds monétaire international (FMI) de rejoindre le programme. Le paquet post-programme – je le redis ici – sera neutre sur le plan budgétaire si nos prévisions sont correctes et je dis à ceux qui les ont critiquées ici que, de manière générale, pour ce qui est des surplus budgétaires, elles ne se sont pas trompées.

Pour ce qui est de la croissance, c’est une autre affaire, parce que la croissance est étroitement tributaire précisément de l’avancée du programme et c’est ce dont nous devons tenir compte.

Tout cela équivaut essentiellement à une recomposition des finances publiques pour renforcer la croissance et la protection sociale. Il reste, c’est vrai, une partie du travail à faire dans les jours à venir.

(La Présidente interrompt l’orateur pour réclamer le silence dans l'hémicycle)

Cependant, je suis convaincu que la mission en cours peut permettre des progrès substantiels. Nous ne sommes pas très loin de l’objectif final.

Par conséquent, des progrès rapides doivent maintenant être réalisés pour clôturer la revue du deuxième programme. Cela exige de parvenir à un accord au niveau technique dans les prochains jours. Les autorités grecques devront pour cela, je le redis, mettre en œuvre une série de mesures préalables pour l’ensemble du programme. Un accord sur l’achèvement de la deuxième revue, qui devrait aussi fournir des certitudes sur l’excédent primaire et sur la durabilité de la dette de la Grèce, devrait être rapidement trouvé entre les partenaires.

Je suis persuadé qu’une reprise durable, que la stabilité économique et financière ne sont pas seulement dans l’intérêt de la Grèce et de ses citoyens, mais très clairement, c’est dans l’intérêt de tous, de l’Union européenne dans son ensemble, et nous sommes conscients que nous sommes extrêmement attendus dans ce moment précis.

Nous devons tous être à la hauteur de l’échéance sans petites phrases, sans position idéologique mais avec un souci partagé qui est que la Grèce aille de l’avant, retrouve la croissance et la stabilité, crée des emplois et puisse tout simplement aller vers la sortie du programme. C’est la détermination absolue de la Commission que d’y contribuer.

  Jeroen Dijsselbloem, President of the Eurogroup. – Madam President, first of all, many Members of Parliament have been very critical about my remarks in the interviews, and of course I fully accept that. The choice of words was unfortunate and people have been offended, and I regret that. The underlying debate still remains valid: that to build a community requires everyone to take responsibility, respecting agreements and frameworks, and, on that basis, moving forward together and strengthening solidarity in the Union and in the eurozone. That is the legacy that I would like to leave. That is what I have worked for and I think, looking back on the last four and a half years, the eurozone is in a much better state than when I came to the job as we are moving out of the crisis and many Member States are back into strong growth.

I stress again that my remarks were about the responsibility for all Member States, not some of them, and if the impression was that it was about some of them, I regret that. It was not my intention. I believe that all of us should take that responsibility. I will make one remark about my personal opinions on the development of the European Stability Mechanism (ESM): I believe it can play a stronger role, which would also allow the IMF not to be part of future programmes. I am not excluding them from being part of future programmes and I certainly hope we won’t need any future programmes, but I feel that the ESM can play a leading role and that it should develop in that direction. That does not mean that I wish to take away responsibilities from the Commission. I made my remark about the Commission to underline that I feel that the Commission should stay in the lead as the guardian of the pact and the rules that we share.

Finally, on Greece, Parliament has my personal strong commitment that we will achieve that deal for Greece in May. It needs to be done in May. We have put in a lot of effort. The situation in Greece is not good enough; growth is falling back again where we need trust and growth to continue. So, yes, you have my personal commitment and I will come back to Parliament as soon as possible with that fair deal for Greece. I believe that, already in the package we are discussing now, the emphasis is not on austerity; it is about deep reforms that are necessary to create more growth, and any fiscal outcome of that can be reinvested in Greece and used for the positive policy initiatives so badly needed in Greece.

Finally, yes, we will discuss debt, and debt relief will be needed to find that solution. That is my opinion, and I believe that is shared in the Eurogroup. Last year we already gave that commitment to come back to the issue of sustainability of debt for Greece, because that is the only way that they will come back onto a sustainable path and a sustainable economic future.

  La Présidente. – Le débat est clos.

Les votes auront lieu dans un petit instant.

Je suspends la séance pour quelques instants.

Déclarations écrites (article 162)

  Barbara Kappel (ENF), schriftlich. – Die Beratungen zwischen Europäischer Kommission, Europäischer Zentralbank, Internationalem Währungsfonds, Europäischem Stabilitätsmechanismus und der griechischen Regierung werden fortgeführt. Der IWF drängt weiterhin auf einen Schuldenschnitt für Griechenland, während die europäischen Gläubiger mit einem Primärüberschuss von 3,5 % ab dem nächsten Jahr rechnen und somit die Schuldentragfähigkeit Athens als gegeben ansehen.

Im Kontext der Umsetzung der im Rahmen des dritten Hilfspakets zugesagten Reformen ist ein Schuldenschnitt, so wie ihn der IWF fordert, auf der Ebene der EU—Mitgliedstaaten im Wahljahr 2017 politisch nicht umsetzbar. Ein indirekter Schuldenschnitt wurde den Griechen durch Zinssenkungen und Laufzeitverlängerungen ohnehin längst zugestanden.

Die Wirtschaftsprognosen für das laufende Jahr sind gut, es fehlt Athen jedoch an Liquidität, um im Juli die nächste milliardenschwere Rückzahlungstranche zu leisten. Der Fortschrittsbericht des IWF—Europadirektors, basierend auf noch nicht voll ausgewerteten Daten, erscheint in diesem Zusammenhang kontraproduktiv, da er eine pessimistische Einschätzung über die Umsetzung von Strukturreformen und generell über die Zukunft Griechenlands abgab. Was Griechenland braucht, das ist ein zukunftsorientierter Ansatz, ein Befreiungsschlag in Form eines umfassenden Wirtschafts- und Stabilitätsprogramms, das Wachstum und Beschäftigung schafft, Anreize für Investitionen bietet und die Kaufkraft der Bevölkerung stärkt. Nur so kann die griechische Wirtschaft wieder wettbewerbsfähig und können Arbeitsplätze geschaffen werden.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE), în scris. – Din nou, Grecia se află pe muchie de cuțit cu datoria sa externă scadentă în iulie 2017, în lipsa unei înțelegeri cu Fondul Monetar Internațional, Fondul european de stabilitate financiară și Comisia Europeană. Această situație se repetă cu insistență în ultimii ani. Cauza este una foarte clară: creditorii nu vor să își asume partea lor de responsabilitate pentru faptul că au permis ca datoria externă a Greciei să atingă dimensiuni neobișnuite (în prezent, 180 la sută din produsul intern brut al Greciei). În fapt, nu se respectă o condiție fundamentală pentru orice restructurare a datoriei externe a unei țări: realizarea unui nou echilibru între potențialul real al țării de a genera venituri (după adoptarea de reforme) și datoria scadentă în anii viitori. În cazul Greciei, este evidentă necesitatea ștergerii unei părți din datorie. Creditorii se opun, dar, până la urmă, vor trebui să accepte acest adevăr.

  Miguel Viegas (GUE/NGL), por escrito. – Não existe, hoje, da parte da União Europeia e das suas instituições um pingo de respeito pelos povos e em especial pelas mulheres dos países que o presidente do Eurogrupo ofendeu. A sua demissão é, hoje, uma obrigação moral e a sua não realização demonstra o grau de podridão a que chegaram as instituições europeias. Mas o facto do presidente do Eurogrupo ainda se sentar aí não deixa de ser simbólico do estado miserável a que tudo isto chegou. Pior do que as suas deploráveis declarações, é o que elas traduzem de uma realidade, a da Zona Euro, em que países e povos inteiros estão permanentemente submetidos a relações de domínio e de subjugação, que constrangem e impedem o seu desenvolvimento soberano. A incansável disponibilidade do lacaio para agradar ao chefe torna-se desprezível e ridícula. Mas o verdadeiro problema é bem maior do que isso. Este é mais um sinal que mostra a evidência dos limites históricos deste modelo de integração que está condenado a ser desmantelado pelos povos em luta.

PRESIDENZA DELL'ON. DAVID-MARIA SASSOLI
Vicepresidente

  Fabio Massimo Castaldo (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, mi richiamo all'articolo 22, comma 4, del regolamento e mi rivolgo a lei, come nostro rappresentante nelle relazioni internazionali, per denunciare un drammatico caso di violazione dei diritti umani, il caso di Christian Provvisionato, un cittadino italiano rinchiuso da quasi due anni in una caserma, vittima incolpevole di uno scandalo inerente il commercio di un sistema di software di spionaggio e quindi detenuto nella caserma della Mauritania senza che gli sia stato contestato alcun reato. Un uomo gravemente malato di diabete che è stato debilitato fino a perdere trenta chili. Un uomo che ha perso ormai la speranza e che dal 1o maggio comincerà uno sciopero della fame a oltranza che potrebbe mettere a rischio anche la sua vita.

Presidente, Christian è un cittadino italiano, ma è anche un cittadino europeo, e quindi chiediamo un sostegno e l'azione della Presidenza, dell'Alto rappresentante e di tutti gli Stati membri, perché riteniamo che Christian debba al più presto tornare a casa dai suoi cari e dalla sua compagna che doveva e deve sposare. Chiediamo Christian libero.

  Presidente. – Onorevole Castaldo, lei sa che questo non è un punto all'ordine del giorno, ma naturalmente trasmetteremo questa sua osservazione e questa sua richiesta.