Czesław Adam Siekierski, autor. – Czas szybko biegnie, to już czwarty rok od wprowadzenia embarga rosyjskiego, między innymi na produkty rolne z Unii Europejskiej. Stąd nasze kolejne działania – pytanie skierowane do Komisji zgodnie z artykułem 128 Regulaminu Parlamentu w imieniu Komisji Rolnictwa, która przygotowała to pytanie na wniosek koordynatorów.

Rosyjski zakaz importu pozbawił europejskich producentów owoców i warzyw ważnego rynku eksportowego, a przedłużenie embarga do dnia 31 grudnia 2018 roku bez wątpienia będzie przyczyną dalszych poważnych konsekwencji dla tego sektora w Unii. Zakaz ten trzeci rok z rzędu powoduje znaczne straty dla producentów w Unii, bez związku z konfliktem na Ukrainie – europejscy rolnicy nie mają żadnego związku z konfliktem Ukraina–Rosja.

Mając na uwadze utrzymującą się niestabilność rynków rolnych, rosyjski zakaz doprowadził do dalszego pogorszenia sytuacji unijnych producentów rolnych. Biorąc pod uwagę fakt, że otwarcie nowych alternatywnych rynków dla unijnego sektora owoców i warzyw, rynków dorównujących rynkowi rosyjskiemu w perspektywie krótko- i średnioterminowej nie jest wykonalne – zwłaszcza ze względu na pozataryfowe bariery handlowe – niezbędne jest znalezienie zrównoważonego rozwiązania tej sytuacji aż do samego końca obowiązywania rosyjskiego embarga.

W świetle powyższych uwag pojawia się pytanie do Komisji. Czy Komisja ma zamiar podjąć dalsze działania w celu wsparcia europejskich producentów i eksporterów owoców i warzyw? Jeżeli tak, to jakie konkretne i zrównoważone działania rozważa?

Po drugie, europejscy producenci owoców i warzyw nie mogą zostać pozostawieni sami sobie. Jakie w związku z tym środki podejmie Komisja i Rada w celu zagwarantowania przyszłości europejskich producentów i eksporterów owoców i warzyw?

Po trzecie, jakie działania podejmie Komisja, aby pomóc rolnikom zrekompensować straty spowodowane rosyjskim zakazem? Czy Komisja opublikuje badanie poświęcone skuteczności przekierowania na inne rynki i kształtowaniu się unijnej produkcji rolnej oraz dystrybucji i popytu od wprowadzenia rosyjskiego embarga, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji małych producentów i skutków, jakie ponoszą?

To tyle względem pytań. Jeśli chodzi o komentarz, to należy wyrazić podziękowanie i rolnikom, i handlowcom, że bardzo intensywnie działali w zakresie poszukiwania nowych rynków zbytu z widocznymi efektami. Także Komisja Europejska w miarę możliwości starała się udzielać poparcia i zostały wygospodarowane finanse, środki, które pomogły przetrwać tę trudną sytuację rolnikom. Chciałbym też, korzystając z tej okazji, podziękować panu komisarzowi Hoganowi, który w tym względzie działał bardzo zdecydowanie.

Jednak chciałoby się wyrazić opinię trochę szerszą, że mało są skuteczne sankcje podjęte przez Unię Europejską wobec Rosji. Prezydent Putin, można powiedzieć, śmieje się, ale w odwecie wprowadza istotne restrykcje wobec rolników unijnych, którzy nijak się mają do przyczyny sankcji, to jest napaści Rosji na Ukrainę, ale ponoszą koszty tej sytuacji, o czym już mówiłem. Jeśli Unia chciała wprowadzić poważne, skuteczne sankcje wobec Rosji, to miała wiele innych możliwości, ale z nich nie skorzystała, tylko prowadzi różne interesy bardzo korzystne dla niektórych, ale nie dla rolników.