President. – The next item is the debate on the statement by the Vice—President of the Commission and High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy on the decision adopted on the EU Enlargement Strategy – Western Balkans (2018/2517(RSP)).

  Federica Mogherini, Vice—President of the Commission / High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. – Madam President, let me start by thanking Parliament for the opportunity we have to share something that is very important in our eyes and which we have adopted today: a strategy on the Western Balkans. This is a fundamental pillar, I would say, of the work that Commissioner Hahn and I together with the President and all of our colleagues have done in these months and years to reconfirm, recommit and give strong credibility to the European Union perspective of the entire region of the Western Balkans.

I say European Union perspective, I do not say European perspective, because we have to start from the simple truth and the self-evidence that the Western Balkans are European already. They are part of Europe historically and geographically. If you look at the borders, the Western Balkans are within the Member States of the European Union. We share a cultural heritage, we share the same interests at present, and we share some of the challenges at present, and we will share a common future inside our European Union.

There is in the Western Balkan strategy which we have just adopted, a clear path indicated for the Western Balkans and for all our six partners in the Western Balkans to finally join the European Union on a merit—based process but with a clear, political commitment on our side to have this perspective credible and finally coming through. Over the last three years, we have achieved already incredible results. Our investments are increasing in the Western Balkans, our economic ties are as strong as they have ever been. Our trade is constantly growing – I believe it’s 75% or something like this. Our security is more and more connected and our foreign and security policy is more and more coordinated. Out of the six, two of the Western Balkan partners we have – Montenegro and Albania – are 100% aligned with our common foreign and security policy positions.

This means that we are together already, and we have seen this very clearly. A couple of years ago, when we called on them to manage together the refugee flows that were crossing the Balkans, we realised that we were one. We were, as we say in the Mediterranean, on the same boat. We were on the same side of the problem and of the solution. So now we are facing a reality which is that the Western Balkans are European. They want to clearly invest in the future membership of their countries in the European Union. The people, especially the younger generations, are determined to see their future inside the European Union and the leaderships have shown commitment and political courage to make the reforms needed to bring their countries in that direction. This strategy today gives a shared, unequivocal, concrete perspective for European Union integration for each and every one of the six partners. It has its own pace, with its own specificities and different conditions but the direction is clear, and it is one direction. I would like to stress this, because the strategy addressing the entire region and each of the six individual is an important element if we want to understand the sense of direction of the region. The region will succeed together or fail together. There is no possibility for dividing the prospects. Again, obviously it is merit—based, but history and geography tells us the perspective is one, and as one we address this situation in the strategy.

Of course, at the core of all of this process is the need for reforms; not the European Union need for reforms but the citizens of the Western Balkans’ need for reforms. Wherever you travel in the Western Balkans, young people especially tell you that they feel Europeans. They want to have the same opportunities, the same guarantees, the same standards and rights, the same rights, the same fundamental freedoms, the same systems of governance and the same environment that our friends, colleagues and relatives share inside the European Union, and this means the citizens of the Western Balkan countries are asking for reforms so that they can enjoy the same rights, protections and standards as the citizens of the European Union.

Over the last few years Commissioner Hahn and I have been travelling very often to the entire region. We have seen and we are seeing a lot of ongoing reforms, with courage and determination and in the best cases with an approach that is an approach of national unity, because these challenges are never wise to be taken as political divides but more as a generational challenge for the leaderships of these countries. All of this has told us a simple truth. As I mentioned, the people and the leaders of the Western Balkans have made a clear choice – the choice of bringing their countries inside the European Union – and today we are telling them that we have made the same choice. We are not setting a target nor a deadline, but we are setting a realistic perspective of timing – 2025 as a perspective. The process is merit—based and it depends on the pace and the success of negotiations and reforms, and let me stress this very clearly that this is a realistic perspective which is true for the countries that are currently negotiating, but also for the countries that will start negotiations in the coming months – and I believe and hope that there will be others starting negotiations soon – which will have exactly the same realistic timeframe and perspective. As I said, this is a challenge and this is a process, not for one or two countries, but for the entire region.

In the past few years, as I was saying, we have seen great determination and commitment from citizens and from leaders in the region. It has not always been easy. Actually, it has been very difficult from time to time. There have been political crises; there have been difficult political and electoral cycles; there have been slower and faster periods of progress. Overall, though, the sense of direction in these years has been absolutely clear. All of the six have always kept moving forward towards the European Union integration path. The sense of direction has been clear. The point is sustaining the sense of direction, bringing results and walking this path together. When we talk about the path towards the European Union, there is plenty of langue de bois – benchmarks, chapters, criteria. Once someone from the region told me: ‘my citizens couldn’t care less about how many chapters we open or we close. They don’t ‘get’ what it means by opening or closing chapters’. I think that many citizens actually get it very well, but the point is that this is not about technicalities or bureaucracy. This is real life; things that have an impact on societies that transform societies from within. It’s about guaranteeing opportunities and European standards in different fields from the economy to fundamental rights and freedoms, just to mention a couple of them. The whole process might sound technical, but it is indeed not abstract at all. It has concrete impact, it is real and it is already taking place. The process itself is leading to transformation that is positive, both for the economies and for the societies and for the governance.

This strategy reconfirms a commitment and makes it explicit and clear. As I said, the door is open, we want you in. There is a need for some work to be done on both sides and we are ready to do this work together, but it also means a couple of months of very intense work that we have ahead of us. We have come somehow to the moment of truth: 2018 can be the year when this process becomes not only more credible, but also irreversible.

We will have the Commission’s annual report in April; we will have the EU Western Balkans Summit in Sofia – the first one for 15 years, Thessaloniki was the last on – and ultimately possible Council decisions in June. The strategy supports this agenda with very concrete initiatives that I imagine Commissioner Hahn will describe in more detail. Six of them will cover all the key areas and I would just mention the headlines: rule of law, security, social and economic development, connectivity and the digital agenda – and let me translate this as it also means, for example, bringing the costs of roaming down which is one of the very concrete things that has an impact on the citizen’s life – support for reconciliation and good neighbourly relations.

We have ahead of us very intense and ambitious months. Together we can make 2018 a turning point – the moment when the progress towards EU membership becomes irreversible and tangible for all. Our message is: ‘Let’s make it happen’. We are not passing a message saying that you need to be patient. This is not the message we are passing to our friends in the Western Balkans. The message is: ‘Let’s make it happen’. Let’s bring the Western Balkans inside the European Union not in a faraway future but in our generation on the basis of serious, concrete and tough work that we are ready to do together with our partners in the region.

Let me add two last words. One is that this is a reflection also on the future of Europe, and it is not by chance that President Juncker mentioned this in his State of the Union speech here in this Parliament in September. This means that the European Union is imagining and considering its future not with 27 Member States but potentially with more, and we say this clearly in the strategy and are starting to get ready for that. Obviously, this doesn’t only depend on us. It depends on the path we will walk together. However, we are serious on this and I guess this is the first time, in these difficult times, that we are seriously having a reflection on that and I think this is a major step forward.

My second and last point is that this is a challenge, and a generational challenge, not just for the Commission, not just for our partners in the Western Balkans, and not just for the Council. This is also a challenge for the European Parliament and I believe that we need to be in this together. The role that the European Parliament has played in our relations with the Western Balkans has been critical. I believe we need to continue working together to make this a success and to make this happen.

IN THE CHAIR: PAVEL TELIČKA
Vice-President

  Johannes Hahn, Member of the Commission. – Mr President, from my side thank you for the opportunity to discuss the very timely Western Balkans Strategy adopted by the Commission today. I would like to use the opportunity to thank the House for all your valuable support in the past couple of years, for your interest, and your dedication in dealing with this issue. In particular, I know many Members are travelling to the region, working and dealing with people, including colleagues, in the region, and it is extremely important to embrace our friends in the region in this way in order to make progress.

I believe today is a big day for the countries of the Western Balkans and also for the European Union. Maybe some colleagues in the Western Balkans have not yet discovered the fact that it is a big day, but some things take time.

That we have decided on and adopted the Balkans Strategy today is, in a way, a window of opportunity, in particular for the countries in the region. We confirm that the door to our Union remains open: it is open beyond any doubt, with, as Federica Mogherini has already said, a 2025 perspective. Not more, but not less, and I think this is important to recall.

Our six partners in the region are already part of Europe, not only geographically but also emotionally and culturally. They are surrounded institutionally by EU Member States. Also, the European project would not be complete without them. We have a common heritage, a history, and a common future defined by our shared opportunities and challenges. The migration crisis, for example, has shown very clearly that there are certain topics on which, in a way, borders do not exist when it comes to addressing a particular topic affecting all of us.

The Union has repeatedly affirmed this European perspective and we have created positive momentum over the last few years, in difficult times. But we must now go a strategic step further. We must use our ‘soft power’ of attraction, this magnetic force of the European Union, more efficiently and smartly. Because inclusion is the best security policy for European citizens.

The firm, merit-based prospect of EU membership is in our own political, security and economic interest. It is a geostrategic investment in a strong, united Europe, based on common values, and we must not leave a vacuum on our doorstep for others to step into.

That is why today we reaffirm this shared European perspective, this commitment to a Union that is ready to expand. Let’s be clear: a credible enlargement perspective is not a free lunch. It requires a tough transformation from our partners. They must now ‘walk the talk’ and deliver.

The criteria are clear and they will not change: they are not technical, but are essentially about European values. It is important to stress that the Balkans Strategy is not an invitation or an opportunity to soften our conditions or our agreements – quite the opposite. It must be clear that we will stick to what has been agreed and what is necessary for the future.

Therefore, progress along their EU path depends fully on the objective merits and concrete results achieved by each individual country. There are no shortcuts on this European path. Despite all the progress in the countries, a lot remains to be done, and we are very clear about this in the strategy.

The Western Balkans countries must now urgently tackle the key areas, starting with the rule of law, fundamental rights and the fight against corruption and organised crime. Also, on economic reforms and tackling high unemployment the countries must make significant progress.

One thing is especially important. All countries must work even harder on reconciliation and ensure good neighbourly relations. All pending bilateral issues must be settled in a binding way ahead of accession. Let’s be clear, and I think this was already stressed and mentioned today by President Juncker: the European Union and its Member States will simply refuse to import unresolved status issues, so any new Member State has to resolve its bilateral conflicts and issues with neighbouring countries.

The Union itself must also improve its support. This strategy therefore includes, as already mentioned by the High Representative, six new flagship initiatives with, altogether, 57 very concrete individual, innovative actions. It is about the rule of law, security and migration; a focus on socio-economic development; increasing connectivity, including the aforementioned digital agenda and pushing harder for reconciliation.

The Union itself needs to ensure that it will be ready – institutionally and financially – to welcome new Member States once the conditions are met. This will include specific provisions in the next multiannual financial framework, and refocused pre-accession aid before that. Until 2020, we will not need additional money but we will be able to provide the necessary financial means – it is about EUR 500 million – by restructuring and by further and better targeting of our current budget.

I want to be very clear about another key point of the strategy: all Western Balkans countries can move on the EU path in a 2025 perspective. Yes, Montenegro and Serbia are the current so-called front-runners, but others can catch up, and present front-runners can fall behind if they don’t deliver. So it is not 100% sure who will cross the finishing line first. As a sailor, I might say: enlargement remains a regatta and not a convoy.

So once again, 2025 is not a fixed target. It is an incentive. There are no guarantees. It is actually very ambitious, but doable: a best-case scenario, if you like. Whether it is achieved or not will depend entirely on the merits and results of each country. We are not giving a present to the Western Balkans. Joining the EU is a generational choice based on fundamental values. We are making them a sincere and transparent offer.

The Union, but especially the leaders of the region, must now show and assume responsibility for making this historical opportunity a reality, and respond to the European aspirations of their citizens. In that respect, I strongly believe that this perspective date can provide the necessary positive pressure in order to tackle all the necessary issues and reform necessities. In this strategic project, once again, we both count on the continued support of this House because, as was said, a lot has been done but much more will have to be done in the next couple of months and years.

  David McAllister, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident, meine sehr geehrten Damen und Herren, liebe Kolleginnen und Kollegen! Federica Mogherini und Johannes Hahn haben beide eben darauf hingewiesen: Die sechs Staaten des westlichen Balkans sind wichtige Partner der Europäischen Union. Wir sind geografisch, kulturell und wirtschaftlich eng verbunden. Die Stabilität, Sicherheit und der Wohlstand unseres gesamten Kontinents können langfristig nur dann gesichert werden, wenn wir als Europäische Union diese sechs Länder dabei unterstützen, strukturelle Herausforderungen und regionale Spannungen zu überwinden.

Mit der heute vorgelegten Strategie zeigt die Kommission einen konkreten Pfad und einen detaillierten Aktionsplan für diese Staaten auf, um EU-Mitglied werden zu können. Damit wird ihre europäische Perspektive untermauert. Aus eigener Erfahrung als ständiger Berichterstatter für Serbien weiß ich, die Aussicht auf einen EU-Beitritt hat bereits dazu beigetragen, notwendige politische und wirtschaftliche Reformen umzusetzen und das alltägliche Leben der Menschen zu verbessern.

Diese Anreize gilt es aufrecht zu erhalten und weiter auszubauen, und deshalb ist die nun vorgelegte Strategie ein wichtiges Signal. Ich möchte ausdrücklich Federica Mogherini und Johannes Hahn und allen weiteren Beteiligten für die gute Vorarbeit danken.

Gleichwohl sind die Vorgaben klar: Der konkrete Beitrittstermin eines neuen Mitgliedstaates wird ausschließlich davon abhängen, wann das jeweilige Land die strengen rechtlichen, politischen und wirtschaftlichen Voraussetzungen tatsächlich und vollständig erfüllt. So unterschiedlich die sechs Länder des westlichen Balkans auch sind, sie alle einen ähnliche Herausforderungen. Diese gilt es eben nachhaltig anzugehen: die Rechtsstaatlichkeit stärken, der Kampf gegen Korruption und organisierte Kriminalität, Meinungs- und Medienfreiheit garantieren, die Volkswirtschaften wettbewerbsfähiger zu machen und bilaterale Konflikt im Sinne gutnachbarschaftlicher Beziehungen zu lösen. Hierbei muss jeder der sechs Westbalkanstaaten nach seinen eigenen Leistungen beurteilt werden. Wir sollten sie dabei ermutigen und aktiv dabei unterstützen.

  Victor Boştinaru, on behalf of the S&D Group. – Mr President, it is not by chance that we are discussing today the strategy on the enlargement towards the Western Balkans during the Bulgarian Presidency. It is certain that enlargement towards the Balkans will remain a priority of the Union in 2018 and equally in 2019 during the Romanian Presidency.

While looking to the future, I can only start by stating the obvious, and the most important thing, namely that our Union is not completed nor safe or stable without the Western Balkans. This region is key for the stability and the security of our Union and for its citizens. And the integration of the Western Balkans into Europe is in the interests of both sides. This is why the S&D Group has always been the first promoter of enlargement as one of the most successful EU policies.

Today we are facing common challenges in the region which include migration, radicalisation, the rise of nationalism, tensions and terrorism. It is important not to lose momentum and come together with a common answer to the very many problems. We are the only reliable and credible partner in the region for the region. This strategy is a step in the right direction, but we need to do more than talk, and this has to be reflected in the future multiannual financial framework.

What we need today is more EU initiatives, programmes and investment in the region. Considering the rising inequalities in the region, it is necessary to focus on the real social policies and programmes to tackle the problems of growing gaps. The Balkans were playing with history and nationalism. This is exactly where our Union should play an important role in fostering more regional cooperation, cohesion and dialogue.

I will conclude by saying that we will be judged by history if this day turns a historical page for our Western Balkans.

  Charles Tannock, on behalf of the ECR Group. – Mr President, I am very pleased to say, on behalf of the ECR, that much of the accepted thinking over the last year regarding the enlargement strategy has finally found its way into the official policy published this afternoon. All countries of the Western Balkans have a natural place in the European Union and each of them shares a strong desire to join. Fulfilling these ambitions must be a key priority in the coming decade.

As rapporteur for Montenegro, I am very pleased to see 2025 affirmed officially now as a target date for accession. The support for a merit—based regatta principle in which each country is assessed on its own merits and rights is also to be welcomed. Montenegro is doing particularly well.

The ‘more for more’ approach is vital to maintaining confidence in the process and to preserving the integrity of a rules-based approach. New EU Member States should also not seek to discriminate against those still waiting in the queue to join over border issues. 2025 is some way off still, but we cannot ignore rising scepticism in some parts of the EU to all future enlargement, with particular concerns about corruption and organised crime, and we may even see one referendum on the issue in France.

I sincerely hope that the UK, which has invested a lot of political capital in the stability of the Western Balkans over many years, is still able to carry on participating in joint EU projects post—Brexit. The glue that holds the region together is Euro-Atlantic integration, and any disruption would have devastating consequences across the whole continent. My hopes had been raised that we were very close to securing a solution to the Macedonia name question finally.

I welcome the recent efforts from both sides’ governments on this matter, although it now seems that such hopes have been dashed by populist protest, which is deeply regrettable. But, nevertheless, the Western Balkans is a key part of our continent and they all belong in the European Union in the future.

  Ivo Vajgl, v imenu skupine ALDE. – Želel bi Komisiji izreči priznanje za, kot pravi v svojem dokumentu, verodostojno perspektivo širitve in okrepljeno sodelovanje z Zahodnim Balkanom.

Skupina ALDE podpira proces širitve Evropske unije na države v tej regiji, v prepričanju, da bo integracija celotnega Zahodnega Balkana prispevala k stabilnosti in napredku našega kontinenta in k njegovi varnosti. Pozdravljam odločitev Komisije, da nadaljuje pogajanja o članstvu s Srbijo in Črno goro, pod predpostavko, da se možnosti za pristop novih članic lahko realizirajo z letom 2025. V odvisnosti od dosežkov in izpolnjevanja pristopnih pogojev odpira strategija vrata tudi Makedoniji, Albaniji, Bosni in Hercegovini ter Kosovu. To je celo bolj pomembno od omenjenega datuma.

Spoštovani, razen potrebnih reform pri uveljavljanju pravne države, osnovnih pravic, neodvisnosti sodstva, funkcioniranja demokratičnih institucij, inkluzivnosti parlamentov in usklajenosti vladajočih koalicij z opozicijo, ko gre za reforme, ki so neposredno povezane z evropsko perspektivo, se mi zdi pomembno izpostaviti še sledeče.

Države Zahodnega Balkana bodo morale bolj učinkovito zavreči nacionalizem, prepustiti preteklost zgodovini, urediti odprta mejna vprašanja. Pri tem velja opozorilo, da EU ne bo sprejemala v svoje članstvo držav, ki bi v Unijo vnašale stare konflikte. Enako umestno se mi zdi opozorilo, da članice Evropske unije ne izkoriščajo svojega statusa za pritiske in za izsiljevanje kandidatk.

Zahodni Balkan je regija, ki jo v Evropski uniji vidimo kot celoto, kot potencialno dodatno vrednost politični, gospodarski in kulturni raznolikosti naše celine. To je razlog več, da si države tega področja prizadevajo tudi za dobro medsebojno sosedstvo in sodelovanje.

  Τάκης Χατζηγεωργίου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, συμφωνούμε καταρχήν με την Ύπατη Εκπρόσωπο ότι οι χώρες αυτές ανήκουν ήδη στην Ευρώπη και θα πρέπει να υποστηρίξουμε τη θέληση των λαών τους για ένταξη στην Ένωση. Έχουμε χρέος ως Ευρωπαϊκή Ένωση να σταθούμε δίπλα σε αυτά τα κράτη και τους πολίτες τους και να φανούμε χρήσιμοι στην προσπάθειά τους να οικοδομήσουν δημοκρατίες που θα σέβονται το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα πρέπει να συνδράμουμε τις χώρες αυτές στην προσπάθειά τους να μπορέσουν να καταπολεμήσουν τα φαινόμενα διαφθοράς που τις ταλανίζουν και στην προσπάθειά τους να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να μπορέσουν να αφήσουν στο παρελθόν τα μίση και τους εθνικισμούς. Στην προσπάθειά μας αυτή θα πρέπει να αποφύγουμε την επιβολή οικονομικών πολιτικών που έχουν αποδείξει ότι δεν είναι προς όφελος των πολιτών. Οι πολίτες των εν λόγω χωρών αναμένουν από εμάς στήριξη και όχι την εξ αποστάσεως επιβολή πολιτικών που το μόνο που προκαλούν είναι δυσαρέσκεια.

  Igor Šoltes, v imenu skupine Verts/ALE. – Če ponovim besede komisarja Hahna, danes je velik dan za Zahodni Balkan.

In danes smo torej priče temu, da je pred Zahodnim Balkanom jasno izražena evropska prihodnost za vse države Zahodnega Balkana. Torej današnje sporočilo je jasno – Evropska unija se bo širila, vrata so se na široko odprla.

In gre, pravzaprav, za dokument, ki je naravnan izjemno pozitivno. In pred nami torej so obdobja priložnosti, obdobja, seveda, tudi reform. Obdobja mnogih naporov, pa tudi na koncu rezultatov. In prepričan sem, da s tem današnjim dokumentom tudi Evropa daje jasno sporočilo, da brez držav Zahodnega Balkana, ne bo stabilne Evropske unije in mirne Evropske unije. In to je seveda tudi obdobje priložnosti za obe strani.

Že dandanes moramo povedati, seveda, da je Evropska unija en največjih trgovinskih partnerjev Zahodnega Balkana v letni vrednosti več kot 43 milijard evrov, tudi največji donator in dajalec finančne pomoči.

Prepričan sem, da seveda je treba finančno pomoč še nadgraditi, vendar tudi z ustrezno kontrolo in ustreznim nadzorom, kajti še vedno je kar nekaj tem, ki niso zaprte in ki bodo predmet mnogih pogajanj držav. Zlasti glede korupcije, organiziranega kriminala, neodvisnosti pravosodja, seveda tudi svobode medijev. Ampak prepričan sem, da ima tudi Zahodni Balkan v vsej svoji lepoti tudi ogromno volje, da te stvari spremeni in dokonča.

Še nekaj za konec. Jasno je, da je treba rešiti tudi dvostranska vprašanja, ki so pomembna pred vstopom. Tudi vprašanje meje, kjer se je lahko Komisija zelo dobro že danes seznanila z vprašanjem Hrvaške in Slovenije. In samo še nekaj – želim si, da prevlada pravilo ne regatnega boja, ampak regatnega sodelovanja.

  James Carver, on behalf of the EFDD Group. – Mr President, it won’t surprise anyone in this Chamber to hear me say that I oppose any further expansion of the European Union into the Western Balkans. We have seen the damage that the European Union has done in southern Europe and further to the east.

It is possible to be friendly, close and supportive to a nation without consuming and subjugating it, and this is something the Commission should learn in its dealings with all European nations. This whole policy is, to my mind, nothing but naked imperialism or, as it is often described, neo-colonialism by other means.

Mr President, I am astounded that we are conducting this debate just a few hours after the European Parliament released its strategy at 14.20 this afternoon. This lack of transparency would be more concerning to me, and indeed my constituents, had my country not taken the wise decision to leave.

  Dominique Bilde, au nom du groupe ENF. – Monsieur le Président, par la relance des négociations avec les Balkans occidentaux, annoncée cette année par Jean—Claude Juncker lors du traditionnel discours sur l’état de l’Union, ainsi que dans le programme de la nouvelle présidence bulgare, l’Union européenne tente de conjurer le désaveu cinglant du Brexit.

Mais, quinze ans après le sommet de Thessalonique de 2003 qui se voulait le premier jalon de cette longue feuille de route, jamais ce nouvel élargissement n’aura paru aussi chimérique. En effet, non seulement l’absence de progrès est patent sur l’essentiel des chapitres de négociations, mais l’engouement s'est, de part et d’autre, considérablement émoussé puisque, outre la désapprobation massive des opinions publiques des États membres historiques, 51 % des Serbes âgés de 18 à 29 ans se déclaraient en 2016 hostiles à l’adhésion.

Comment pourrait-il en être autrement, alors que l’avenir s’écrit désormais à Moscou, à Dubaï et à Pékin, où l’ensemble de ces États croient trouver les fondements d’une collaboration économique et diplomatique de bonne foi et dénuée de conditionnalité politique? En témoigne le rôle clé de la Serbie par la restauration des 370 km de voies de chemin de fer reliant Belgrade à Budapest, dans le projet hégémonique chinois de nouvelles routes de la soie.

À l’évidence, l’Union européenne n’incarne plus un horizon indépassable, et le réveil des passions nationales place son projet désincarné à contre-courant du sens de l’histoire.

  Γεώργιος Επιτήδειος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, ένα από τα βασικά σφάλματα της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εδώ και πολλά χρόνια, είναι η ταύτισή της με την πολιτική των ΗΠΑ. Αυτό την ωθεί να λαμβάνει πολλές φορές αποφάσεις εναντίον των συμφερόντων της. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την απόφαση για επίσπευση των διαδικασιών ένταξης των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η πολιτική αυτή εγκυμονεί κινδύνους διότι, με εξαίρεση τη Σερβία η οποία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο, οι άλλες χώρες απέχουν πολύ από το να πληρούν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Από την άλλη πλευρά, οι Ηνωμένες Πολιτείες επείγονται να εντάξουν γρήγορα τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, ούτως ώστε να αποφύγουν πιθανή επέμβαση της Ρωσίας, και πιέζουν τους πάντες προς αυτή την κατεύθυνση. Στα Σκόπια όμως επικρατεί αστάθεια και υφίστανται αλυτρωτικές βλέψεις κατά της Ελλάδας. Το δε Κοσσυφοπέδιο είναι η πλέον διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης και η Αλβανία, η οποία ελέγχεται από την Τουρκία, υποθάλπει επεκτατικές βλέψεις μιας μειοψηφίας της χώρας εναντίον της Ελλάδας. Εάν σε αυτά τα ζητήματα προστεθούν και τα προβλήματα των λαθρομεταναστών και τα εσωτερικά προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνεται σημαντικός. Γι’ αυτό πρέπει η επέκταση της Ευρώπης προς τα Δυτικά Βαλκάνια να μην γίνει βεβιασμένα.

  Cristian Dan Preda (PPE). – Monsieur le Président, Madame la Haute représentante, Monsieur le Commissaire, la nouvelle stratégie sur l’élargissement est une occasion de réaffirmer avec force notre engagement en faveur de la région et d’offrir enfin une perspective crédible d’élargissement pour les pays des Balkans de l’Ouest.

Une perspective crédible signifie pour moi donner des repères temporels clairs ainsi que des dates pour tous les pays de la région et pas seulement pour deux. Il y a là toute une génération qui n’a connu que l’attente de l’adhésion à l’Europe, une Europe à laquelle ils appartiennent historiquement et culturellement.

Cette absence de perspectives claires conduit les jeunes à quitter leur pays. On le voit clairement en Bosnie-Herzégovine, pays pour lequel je suis rapporteur. Il faut donc donner de l’espoir aux pays de la région sur leur avenir européen. C’est un passage obligé pour encourager la transformation de ces pays et une réconciliation durable. Le plan d’action en six points, annexé à la stratégie, pourrait s’avérer utile. En même temps, comme le commissaire Hahn l’a dit récemment à Sarajevo, il ne peut pas y avoir de free lunch.

L’adoption de ces stratégies devait être un moment de responsabilité pour les autorités des pays de la région. L’avancement vers l’Europe dépendra de leur sérieux dans les réformes, surtout pour ce qui est des droits fondamentaux, de l’état de droit et de la lutte contre la corruption. Ces domaines essentiels doivent être replacés avec force en tête de nos priorités pour l’élargissement. Comme je l’ai dit à chaque fois que j’ai rencontré des représentants politiques de ces pays, ce sont là les vraies priorités.

  Knut Fleckenstein (S&D). – Herr Präsident! Das ist ein guter Tag – ein guter Tag für die Länder des westlichen Balkans, aber auch ein guter Tag für die Europäische Union. Wir begrüßen die vorgelegte Erweiterungsstrategie, weil sie eine neue Dynamik in unseren Prozess bringen kann. Es ist ein erneutes Zeichen an unsere Freunde auf dem westlichen Balkan, dass wir es ernst meinen, und es ist ein klares Zeichen an die Menschen in der EU, dass wir ihre Bedenken ernst nehmen. Diese Strategie ist ein Teil eines Gesamtbildes; Reformen sind notwendig – in den Ländern des westlichen Balkans und in der EU –, damit die Integration auch erfolgreich durchgeführt werden kann.

Eigentlich gibt es keinen Mangel an guten Worten und guten Absichten, aber es gibt einen Mangel an Umsetzung und Geschwindigkeit – auf beiden Seiten. Die Strategie ist erstaunlich konkret. Meine Fraktion unterstützt diese Bemühungen, und wir werden auch erstaunlich konkret sein in der Debatte um den MFR, wenn wir über die IPA-Mittel sprechen.

Ich will hier nicht auf einzelne Länder eingehen, weil wir das bei den Länderberichten im April tun werden, aber natürlich müssen bei den Verhandlungen für Serbien und Montenegro mehr Kapitel geöffnet werden. Und wir fordern die Aufnahme von Verhandlungen mit Albanien und Mazedonien noch in diesem Jahr. Albanien hat es sich erarbeitet, und in Mazedonien würden wir auch zeigen, dass wir uns nicht mehr erpressen lassen von rückwärtsgewandten Nationalisten – weder von denen in Thessaloniki noch von denen in Skopje noch von denen in Brüssel.

Dieses Parlament hat sich stets über Fraktionsgrenzen hinweg engagiert, und das werden wir auch in Zukunft tun. Dieses konstruktive Miteinander, das ja nicht ohne Diskussion und Streit im Detail verläuft, erhoffen wir uns auch von den Parlamenten unserer Partner. Wir nehmen keine Regierungen auf in die EU, sondern die Völker des westlichen Balkans. Deshalb ist ein vielleicht intensiverer Dialog zwischen uns und den Oppositionsparteien in der Region auch wichtig, denn sie vertreten auch einen großen Teil der Bevölkerung.

  Ангел Джамбазки (ECR). – Г-н Председател, госпожо и господин Комисари, няма как да не поздравим Комисията за днешното й решение и за започването на този процес. И няма как да не се радваме, че тя потвърждава една от целите на българското председателство на Съвета на Европейския съюз. Искам само да напомня, че този процес започна с подписването на историческия договор за добросъседство с братска Република Македония.

Европейският съюз трябва да бъде завършен в тази част на континента – в това няма съмнение. Разбира се, след необходимите промени и мерки присъединяването на държавите от Западните Балкани ще завърши процеса на изграждане на Европейския съюз – повтарям – в тази част на континента.

Особено радващи са процесите в – повтарям – братската ни Република Македония. Разбира се, всички кандидати трябва да изпълнят условията за членство, през които са минали всички останали държави, и да решат всички спорни въпроси със своите съседи. Това важи особено за Република Сърбия, например, която освен че трябва да избере към кой свят иска да принадлежи, трябва да започне наистина да спазва правата и законните интереси на признатите национални малцинства на своята територия, особено в западните български покрайнини.

  Jozo Radoš (ALDE). – Gospodine predsjedniče, zbog važnosti zemalja zapadnog Balkana za Europsku uniju, zbog izloženosti toga prostora utjecaju vanjskih čimbenika čiji su interesi i vrijednosti nekada protivni vrijednostima Europske unije i zbog poteškoća i mogućih opasnosti s kojima se suočavaju zemlje zapadnog Balkana, potpuno podržavam i novu orijentaciju, pojačani angažman Europske unije na zapadnom Balkanu, ovu strategiju i inicijative bugarskog predsjedanja Vijećem Europske unije kao i summit u Sofiji koji će biti posvećen zemljama zapadnog Balkana.

Želim posebno naglasiti dvije stvari: 2025. godinu razumijem ne kao ograničenje ni kao cilj, nego kao pozitivnu perspektivu i za zemlje članice i za zemlje zapadnog Balkana koja se svaka mora mjeriti prema svojim vlastitim postignućima i, druga stvar, zbog sličnosti i povezanosti ovoga prostora ovaj projekt može uspjeti samo ako je zajednički i cjelovit.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL). – Pane předsedající, máme-li diskutovat o zemích Západního Balkánu a jejich ambicích na vstup do Evropské unie, musíme v prvé řadě mít na paměti, že klíčovou zemí tohoto regionu je Srbsko. Úporná snaha řady politiků Evropské unie oslabit tento stát přinesla své ovoce.

Místo Jugoslávie a Albánie jsou zde dva malé členské státy – Chorvatsko a Slovinsko. Dále pak Albánie, Srbsko, Bosna a Hercegovina s uspořádáním, které silně připomíná konfederaci, Černá Hora, která se oddělila od zbytkové Jugoslávie jenom díky velmi zvláštnímu hlasovacímu mechanismu při referendu, a Makedonie, která navíc nesmí být ani Makedonií nazývána.

Ve všech nečlenských zemích EU je složitá náboženská a národnostní situace a všechny tyto státy mají s EU smlouvu o přidružení stejně jako různě koncipované smlouvy o volném pohybu osob. Politika EU se snaží zahraniční politiku těchto států podřídit svým představám a křečovitá snaha odtrhnout od Srbska provincii Kosovo je hodna největšího opovržení.

Je čas přijmout jasné pozitivní kroky vůči státům Západního Balkánu, proto tuto diskusi vítám.

  Terry Reintke (Verts/ALE). – Mr President, if I may make this small comment. I am only the second woman after the High Representative who has spoken in this debate. Especially keeping in mind the very important Resolution 1321, we should make sure that female voices are also heard in these debates. It is of the utmost importance in order to create an accession process that is inclusive and that is democratic. I was born in the 1980s and as a child growing up ...

(The President interrupted the speaker due to a problem with interpretation)

Mr President, it was so confusing for the interpreters that when they finally heard a female voice they could not interpret any more, I think that must have been the case!

As I said, I grew up in the 1990s and one of my earliest childhood memories is a crying Bosnian woman on the television. I went to school with classmates who were called Franjo, Dušan and Damjan, because their parents had to flee the Western Balkans. And for me personally, it will be the greatest pleasure to see all countries of the Western Balkans join the European Union.

But at the same time, I must also very clearly say that we also need to make this process a success for minorities in the Western Balkans. We need to state very clearly that without clear progress when it comes to human rights, when it comes to the rule of law, when it comes to the rights of minorities like LGBTI, we cannot have accession at the moment. We need to be absolutely clear about this, and I hope that very soon I can welcome all those citizens of the Western Balkan states to join the European Union.

  President. – Thank you. I have given you more time because I did interrupt you, but I have to leave the gender balance to the political groups. That is something that is subject to deliberations in the groups.

  Fabio Massimo Castaldo (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, sono passati quindici anni dal summit di Thessaloniki e dalla promessa di una prospettiva europea per i Balcani occidentali. Questa promessa oggi torna a essere priorità. La Presidenza bulgara così ha scelto e si parla di un timing possibile e credibile per Serbia e Montenegro di raggiungere la nostra famiglia entro il 2025.

Restano sfide importanti e passi da compiere: la normalizzazione delle relazioni tra Belgrado e Pristina, l'allineamento all'acquis communautaire, il problema fondamentale delle frontiere che va risolto preventivamente per evitare che si facciano anche dei giochini da politique politicienne. Ma gli strumenti li abbiamo a disposizione: la diplomazia parlamentare, un forte coinvolgimento della società civile e soprattutto dei giovani, il vero motore che può portare le forze politiche a fare quelle riforme necessarie per raggiungerci.

La strategia per l'allargamento e la preparazione di un summit congiunto nel mese di maggio testimoniano la nostra attenzione. Adesso dobbiamo facilitare questo processo per un'integrazione credibile che premi chi va più lontano – more for more, less for less –, per un'Europa più forte e credibile, per un'Europa allargata e capace di essere sempre di più un player globale.

  Marcus Pretzell (ENF). – Herr Präsident, meine Damen und Herren! Die Erweiterung um die Länder des Westbalkans, also um sie mal aufzuzählen: Wir reden über Serbien, über Bosnien-Herzegowina, über das Kosovo, über Albanien, Mazedonien und Montenegro.

Eine Beitrittsperspektive in sieben Jahren ist hier angekündigt. Wenn wir uns die ökonomische Realität, die politische Realität und die gesellschaftliche Realität in diesen Ländern ansehen, dann müssen wir doch konstatieren, dass sieben Jahre deutlich zu kurz bemessen sind. Dreißig Jahre, das wäre vielleicht eine glaubwürdige, eine vernünftige Perspektive, und wir alle sollten aus den Fehlern der überstürzten Beitritte der Vergangenheit gelernt haben.

Frau Mogherini, auch wenn Sie den Saal gerade verlassen, eine persönliche Bemerkung: Wenn Ihnen als einziges konkretes Beispiel für Vorteile, die den Bürgern daraus erwachsen, niedrigere Roaming-Gebühren einfallen, dann ist das Politik auf Kindergartenniveau, und das ist bei einem EU-Beitritt dieser Länder der Sache ganz und gar nicht angemessen.

  Σωτήριος Ζαριανόπουλος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, πώς προέκυψε το σημερινό μωσαϊκό των κρατικών οργανισμών στα δυτικά Βαλκάνια; Με βομβαρδισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, που διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία και ξαναχάραξαν τα σύνορα με το αίμα των λαών. Και σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το θράσος να επικαλείται την ευημερία και την ειρήνη για να επεκταθεί στα Βαλκάνια.

Διαιρούν και ματώνουν τους λαούς υποδαυλίζοντας ανιστόρητους και επικίνδυνους αλυτρωτισμούς. Δεν εγγυώνται ειρήνη και ευημερία, αλλά πόλεμο για τα συμφέροντά τους, όπως με διεκδικήσεις νατοϊκών συμμάχων -βλ. Τουρκία και Αλβανία- κατά της Ελλάδας. Επείγονται να εντάξουν τα Σκόπια, την Αλβανία και τη Σερβία και να ενισχύσουν την επιρροή τους έναντι της Ρωσίας και της Κίνας, ελέγχοντας δρόμους ενέργειας και μεταφορών και αγορές. Αυτό είναι το κύριο ζήτημα που συγκαλύπτουν και στο οποίο συμπλέουν τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ στην Ελλάδα, εκτελώντας πάλι βρώμικη δουλειά για αναβάθμιση του ελληνικού κεφαλαίου, αλλά και όσοι, εκμεταλλευόμενοι λαϊκές ανησυχίες, περιορίζονται στο ονοματολογικό, με συλλαλητήρια στιγματισμένα από εθνικιστικές και φασιστικές δυνάμεις, υποβαθμίζοντας κινδύνους από αλυτρωτισμούς, καθώς και τον επικίνδυνο ρόλο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξάλειψη αλυτρωτισμού στο Σύνταγμα των Σκοπίων, εγγύηση συνόρων, ...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Андрей Ковачев (PPE). – Г-н Председател, г-н Комисар, приветствам представянето на стратегията за разширяване на Европейския съюз към Западните Балкани. След период на застой в развитието на отношенията между Европейския съюз и тези страни, стратегията изпраща силен знак, че те не са забравени и имат ясна европейска перспектива, но всичко зависи от тях. Това, което казахте, че няма гаранция за датата, е изключително важно. Но и без пълноценна европейска интеграция на Западните Балкани, проектът на мирното обединение на Европа ще остане незавършен.

Това е една от причините защо България и българското председателство са извели като основен приоритет нуждата от ясна европейска перспектива за страните от региона. Стъпка към това е осигуряването на свързаност на държавите от Западните Балкани, което е в интерес както на гражданите на Европейския съюз, така и на гражданите на тези страни, обратно на това, което колегата преди малко каза – транспортна, енергийна, образователна и цифрова свързаност. И аз се надявам, както комисарят Габриел, така и България да имат успех в намирането на такава пътна карта за намаляване на роуминга в Западните Балкани.

На Балканите има много исторически рани, които могат да заздравеят само по пътя на европейската интеграция. Тя е единственият медикамент, който може да предотврати повторното им отваряне. В тази връзка приветствам подписването на договора между София и Скопие. Протестите, които сега наблюдаваме по улиците на Солун и Атина, както и такива сигнали на квазинационалистически сили в Скопие срещу опитите на правителството на г-н Ципрас и на г-н Заев да се намери решение на спора с името, не са в интерес на гражданите на региона.

С оглед на силната подкрепа и конкретните дати за започване на преговори, аз се надявам страните да имат смелост за намиране на общо решение.

  Tanja Fajon (S&D). – Veseli me, da imamo prvič po petnajstih letih in obljubah z vrha v Thessaloniki na mizi strategijo, ki ima nedvoumno sporočilo: Unija želi Zahodni Balkan kot del svoje družine, vrednot, skupne zgodovine in prihodnosti.

Strategija predstavlja jasno zavezanost in spodbudo zahodnobalkanskim državam, a hkrati polaga odgovornost v roke voditeljev na Zahodnem Balkanu, ki lahko to zgodovinsko priložnost izkoristijo le, če izpeljejo nujne reforme, in državljanom omogočijo dostojno življenje.

Proces priključitve Unije ni zgolj tehnični proces, odpiranje in zapiranje poglavij, gre za sprejetje sistema vrednot, na podlagi katerih naše družbe delujejo.

Pogosto od ljudi v regiji slišim, da želijo več demokracije, manj korupcije, vladavino prava, neodvisne medije in neodvisno in delujoče sodstvo. Mladi na Balkanu želijo ostati v svojih državah, a le, če imajo možnosti zaposlitev.

Od voditeljev v regiji zato pričakujem, da s svojim obnašanjem, in ne zgolj na papirju, pokažejo dejansko zavezanost vrednotam Unije. Brez Zahodnega Balkana zgodovinski projekt Evropske unije ne bo nikoli končan. Skupaj bomo močnejši blok, ki bo lažje premagoval številne družbene izzive vedno bolj povezanega sveta.

Ljudje na Balkanu so, kolegice in kolegi, namreč siti zelo temačne preteklosti, želijo pa si svetle prihodnosti, ki jo lahko prinese le članstvo v Uniji.

  Ruža Tomašić (ECR). – Gospodine predsjedniče, daljnje proširenje na prostoru jugoistočne Europe važan je korak u razvoju tog prostora, ali i same Europske unije te stoga mora biti izvedeno na pravi način i u pravo vrijeme.

Hoće li se to dogoditi 2025. manje je važno, važno je da se dogodi nakon što sve te države ispune jasno definirane kriterije. Trenutno smo, moram priznati, vrlo daleko od tog cilja jer glavni izazovi, poput priznanja Kosova od strane Srbije, osiguravanja ravnopravnosti Hrvata u BiH, dogovora oko imena Makedonije, graničnih sporova, učinkovitog procesuiranja ratnih zločina, prava manjina, borbe protiv organiziranog kriminaliteta i vladavine prava, ostaju još uvijek neriješene.

Uloga Europske unije u ovom procesu mora ostati konstruktivna. Neintegrirane države jugoistočne Europe oslanjaju se na naše vodstvo i pomoć u rješavanju problema. No prije nego što se ti problemi doista riješe, nema smisla spekulirati o datumu novog proširenja. Tim državama treba pružiti pomoć u pristupnom procesu, ali bez davanja lažnih nada.

  Hilde Vautmans (ALDE). – Voorzitter, commissaris, ik ben heel erg blij dat we vandaag met een echte Balkanstrategie naar voren komen, dat we de landen een perspectief bieden, onder voorwaarden weliswaar. We vragen dat ze de druk opvoeren om de noodzakelijke hervormingen door te voeren. En dat is een goede zaak. We vragen die hervormingen niet alleen voor de stabiliteit van onze regio, maar we vragen die in de eerste plaats voor de burgers daar ter plaatse. Want laat ons eerlijk zijn, ze hebben genoeg oorlogsgeweld meegemaakt en ze verdienen een democratisch land.

Maar ik heb hier vandaag heel veel gehoord. Ik heb hier gehoord: het is een perspectief, het is geen echte datum. Ik wil een element in het debat toevoegen. Wij in Europa moeten ook klaar zijn, als we een volgende uitbreidingsfase tegemoet gaan. We moeten tegen dan de brexit goed hebben afgerond. Maar we moeten ook de Unie hervormen. We moeten gaan voor een kleinere Commissie. We moeten gaan naar een afschaffing van de unanimiteitsregel. Laten we dus een Balkanstrategie voeren met het oog op een mogelijke toetreding, maar laten we Europa hervormen om daar klaar voor te zijn.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Mogherini και κύριε Hahn,

η χώρα μου, η Ελλάδα, και η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζουν θερμά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τα δυτικά Βαλκάνια. Υποστηρίζουμε έναν οδικό χάρτη δημοκρατικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, έτσι ώστε μέσα στην επόμενη δεκαετία τα 27 κράτη μέλη να γίνουν 33. Αυτό απαιτεί σχέσεις καλής γειτονίας, σταθερότητα συνόρων, ειρηνική συνύπαρξη, κράτος δικαίου, καταπολέμηση της διαφθοράς, δημοκρατία, συνανάπτυξη και επενδύσεις. Πρέπει να κάνουν και τα 6 κράτη μέλη τη δική τους δουλειά, αλλά πρέπει να βοηθήσει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έμπρακτα και όχι με λόγια, διότι αυτό υπήρξε στρατηγική από τη Θεσσαλονίκη, το 2003, και ξεχάστηκε για 15 χρόνια.

Αυτήν ακριβώς την ευκαιρία επιδιώκουν να αξιοποιήσουν οι κυβερνήσεις Τσίπρα και η νέα κυβέρνηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας για να λύσουν και μια μακρόχρονη διαμάχη γύρω από το όνομα, που εμποδίζει την ειρηνική συνανάπτυξη όλων των βαλκανικών λαών. Χαίρομαι, διότι και η Επιτροπή και το σύνολο σχεδόν του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συμπεριλαμβανομένων και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, υποστηρίζουν αυτή την προσπάθεια και όχι ανιστόρητους λαϊκισμούς και εθνικισμούς που βλάπτουν τα συμφέροντα τόσο των βαλκανικών λαών όσο και της ευρωπαϊκής προοπτικής. Είναι η ώρα να περάσουμε στην πράξη.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση με γαλάζια κάρτα, σύμφωνα με το άρθρο 162 παράγραφος 8 του Κανονισμού)

  President. – I still have fresh memories of Thessaloniki in 2003, which I remember was a great summit.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη (PPE), ερώτηση "γαλάζια κάρτα". – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε, κύριε Παπαδημούλη, ήθελα να σας ρωτήσω, με βάση την εισήγησή σας, θεωρείτε ή όχι σημαντικό, σχετικά με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, να εξαλειφθούν οριστικά οι αλυτρωτικές διατάξεις που υπάρχουν στο Σύνταγμα και στις διατυπώσεις; Το λέω διότι ακούσατε το πρωί τον Πρόεδρο της Επιτροπής, τον κ. Juncker, που είπε ότι αναγκαία προϋπόθεση για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο κρατών είναι η επίλυση των διμερών διαφορών.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), απάντηση "γαλάζια κάρτα". – Είναι αυτονόητο ότι μια λύση επωφελής τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας πρέπει να εξασφαλίζει σταθερότητα συνόρων, σύνθετη ονομασία κοινής αποδοχής -erga omnes- έναντι όλων και εγκατάλειψη όλων των αλυτρωτισμών, είτε υπάρχουν σε συντάγματα είτε όχι. Μόνον έτσι μπορούμε να εγγυηθούμε την ειρηνική συνύπαρξη, που είναι το θεμέλιο για την ένταξη όλων των κρατών των Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το είπε ο κύριος Juncker, το στηρίζουν η ελληνική κυβέρνηση και ο υπουργός Εξωτερικών και ο πρωθυπουργός. Είναι αυτονόητο ότι συμφωνώ.

  Bronis Ropė (Verts/ALE). – Paskelbta žinia, kad Serbija ir Juodkalnija bus pasirengusios 2025 metais įstoti Europos Sąjungą, ir džiugina, ir neramina. Kaip visi gerai pamename, su 2004 metų plėtros banga į Europos Sąjungą įstojo dvylika valstybių narių, kurių gyventojai, pagal kai kuriuos analitikus, buvo vadinami idealiais europiečiais. Šiuo metu, taip pat ir šioje salėje, kalbame ir apie tai, kad dalis šių valstybių gyventojų laiko save antrarūšiais europiečiais, nepaisant aktyviai vykdomos sanglaudos politikos. Todėl, sveikindami su pažangą potencialias valstybes nares, turime padaryti viską, kad Europos Sąjungos plėtra vyktų be politikavimo, nes jo kaina – nenumaldomas iliuzijų žlugimas ir euroskeptikų įsigaliojimas ne tik naujose, bet ir senose Europos Sąjungos šalyse. Pasirengimas stojimui turi vykti pragmatiškai, abiem pusėms, kiek Europos Sąjungos, tiek šalims kandidatėms adekvačiai ir sąžiningai įvertinant pažangą

  Jörg Meuthen (EFDD). – Herr Präsident! Wir reden heute über den von der Kommission vorgelegten Plan für den möglichen Beitritt der sechs Westbalkan Staaten, darunter Mazedonien, Kosovo und Albanien, bis 2025. Ehe wir über eine solche EU-Erweiterung nachdenken, sollten wir besser zunächst über den beklagenswerten Zustand von Rechtsstaatlichkeit und Demokratie in der EU sprechen. Die EU hat in der Eurokrise sowie in der Migrationskrise vielfach ihre eigenen Regeln gebrochen. Das hat die EU gespalten und destabilisiert. Die Folgen, siehe Brexit, sind bekannt. Wollte die EU in dieser Verfassung der EU beitreten, sie müsste doch ihren eigenen Beitritt ablehnen. Es ist dann auch grotesk, dass die EU, die ihr eigenes Recht mit Füßen tritt, Polen wegen vermeintlicher rechtsstaatlicher Mängel oberlehrerhaft disziplinieren möchte.

Wenn das so weitergeht, wird sich nicht die Frage stellen, welche sechs Staaten der EU als nächste beitreten, sondern welche sechs Staaten als nächstes dem britischen Austritt folgen werden. Das durch kluge institutionelle Konsolidierung zu verhindern, ist das Gebot der nächsten Jahre. Das ist wichtiger, als die Aufnahme weiterer Staaten vor dieser Aufgabe; letzteres ist völlig nachrangig.

  Franz Obermayr (ENF). – Herr Präsident! Kommissionspräsident Juncker sprach sich im September 2017 für eine Erweiterungsperspektive des westlichen Balkans aus, um dort, wie er sagte, Stabilität zu garantieren. Mittlerweile zeigt es sich, dass dieser auf den ersten Blick sicher lobenswerte Gedanke doch schwieriger umzusetzen ist, als es in der blumigen Theorie erscheinen mag. Die Kommission selbst weist ja regelmäßig darauf hin, dass die Rechtsstaatlichkeit bei etlichen Beitrittskandidaten – höflich gesagt – stark reformbedürftig ist. So müssen sich die Herren Kommissare, auch der Kollege Hahn, fast monatlich damit auseinandersetzen, dass das organisierte Verbrechen und die Korruption auf allen Ebenen von Regierung und Verwaltung weit verbreitet sind.

Hinzu kommt natürlich auch, dass die Kommission selbst auf meine schriftliche Anfrage im März 2017 die Kenntnis vom Rekrutierungscamp des IS in Montenegro einräumte und im Mai desselben Jahres, wieder aufgrund meiner Bedenken, islamische Radikalisierung des Westbalkans zugeben musste. So auch der deutsche Bundesnachrichtendienst – Herr Präsident, es dürfte Ihnen entgangen sein, dass ich eineinhalb Minuten habe, bitte diese Unterbrechung einzukalkulieren, besten Dank!

So auch der deutsche Bundesnachrichtendienst, der feststellte, dass vor allem Saudi-Arabien durch enorme finanzielle Mittel einen radikalen salafistisch-wahabitischen Islam am Westbalkan installiert.

Ich glaube, wir sollten nicht an Realitätsverlust leiden. Es ist nämlich zu befürchten, dass die Union ihre eigenen Bedenken wieder einmal ignoriert. Und ich prophezeie: Diese geplante und übereilte Erweiterung wird die nächste tickende Zeitbombe sein, die sich die Union in ihr eigenes Haus holt.

  President. – Mr Obermayr, I apologise because I misread the line. It was a minute and a half, but I have given you extra seconds.

Colleagues, I need to announce at this moment, bearing in mind that we have a long list on this item and we are behind schedule, that from now on I will not take any blue cards.

  Eduard Kukan (PPE). – Mr President, I resolutely welcome the new enlargement strategy for the Western Balkans. We need a credible strategy which gives a clear enlargement perspective to the region and equally to us.

It is needless to mention that it is in our strategic interest to integrate the countries of the Western Balkans into the Union. We all know it will not be an easy task. It will require efforts both from the region and from ourselves. We need to get ready for the enlargement in the same way that the countries of the region need to be ready to join the Union. It will require constant work and engagement on many levels, especially on the functioning of democratic institutions, the rule of law, civil liberties and freedom of the media, just to mention a few.

We also need to be clear about the resolution of bilateral issues. The EU should proactively work on their solution and find the mechanisms which would allow to solve them before they accede to the Union. I welcome this strategy; however I would also like to see a joint approach of the European Institutions. The European Parliament has been supportive to the enlargement process, and stepped up its efforts to solve political crises in the countries of the region. I am convinced that we are ready to assist and actively and effectively help the Commission in many initiatives aimed at facilitating democratic political processes in the region. Therefore, I would like to see in the future more thinking on our joint cooperation.

  Tonino Picula (S&D). – Gospodine predsjedniče, od predstavljanja Bijele knjige o budućnosti Europske unije prošlo je manje od godinu dana. Bilo je zabrinjavajuće što je samo jedan od tada pet predloženih scenarija bio otvoren za novi ciklus proširenja.

Međutim, danas izražavam zadovoljstvo što, svega pet mjeseci od izjave predsjednika Junckera kako zemljama zapadnog Balkana treba pružiti vjerodostojnu perspektivu članstva u Europskoj uniji, imamo predstavljanje ove strategije.

Današnja Europska unija mora prevladati skepsu prema daljnjem proširenju, jednoj od najuspješnijih politika Unije od njezina nastanka. Stanovništvo zapadnog Balkana čini samo 3,6 % stanovništva Europske unije, ali njegova važnost za nadogradnju europskog projekta u 21. stoljeću je daleko značajnija. Ovo je vrijeme dalekosežnih reformi kako bi se uklonili postojeći prijepori koji generiraju nestabilnost i zaostajanje. Ali, treba očekivati otpore, pogotovo od takozvanih veto skupina kojima status quo osigurava uživanje neopravdanih privilegija na štetu većine u društvu.

Osim toga, zapadni Balkan je sve više točka ukrštanja interesa različitih sila. Europska unija ovim dokumentom demonstrira da želi investirati u vlastitu perspektivu, sigurnost i stabilnost. Uspjeh procesa ne ovisi samo o uspješnosti otvaranja i zatvaranja pregovaračkih poglavlja nego i o snažnoj potpori građana u zemlji kandidatkinji. Ovog trenutka ta podrška članstvu u Europskoj uniji među građanima država zapadnog Balkana izrazito varira.

Pozdravljam prijedlog da se sastanci Europska unija - zapadni Balkan ubuduće održavaju svake dvije godine. Skup u Sofiji bit će prvi takav nakon predugih petnaest godina otkako se održao summit u Solunu.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έστειλαν μήνυμα με πολλούς αποδέκτες, ακόμη και σε αυτήν εδώ την αίθουσα. Έστειλαν το μήνυμα ότι ο ελληνικός λαός δεν ανέχεται την καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας μας, ούτε και της ιστορίας μας, από τα Σκόπια. Έστειλαν το μήνυμα ότι για το όνομα των Σκοπίων δεν ανέχονται καμία χρήση της λέξης «Μακεδονία», ούτε και οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή άλλο προσδιορισμό που χρησιμοποιεί τον όρο «Μακεδονία». Έστειλαν το μήνυμα ότι τα Σκόπια πρέπει να αποκηρύξουν κάθε αλυτρωτισμό έναντι της Ελλάδας και να τροποποιήσουν το Σύνταγμά τους.

Όμως, η ηγεσία των Σκοπίων επιμένει στην αδιάλλακτη στάση της. Στάση η οποία ενισχύεται ακόμη και από εσάς, κύριε Hahn, μια και σε πρόσφατη συνέντευξή σας σε γερμανικό περιοδικό αποκαλείτε τα Σκόπια «Μακεδονία», παρότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τα Σκόπια ως «FΥRΟΜ». Σας ζητώ λοιπόν, κύριε Hahn, να ανακαλέσετε εδώ, όπως ζήτησα το πρωί και από τον Κροάτη πρωθυπουργό, ο οποίος επίσης αντί να αποκαλέσει «FΥRΟΜ» τα Σκόπια, τα αποκάλεσε εδώ «Μακεδονία».

  Ilhan Kyuchyuk (ALDE). – Mr President, the new EU strategy for enlargement which has been presented today is another step on the long path to bringing the Western Balkans into the European family. I appreciate the fact that the topic of the Western Balkans is at a higher level on the European agenda, but it is not enough to solve the problems of the region. In order to make real progress, the countries need a clear road map, and the period of the Bulgarian Presidency of the Council of the EU is the right time for this.

The 2025 accession date proposed by the Commission for two of the countries is an appropriate timeframe. However, I do not believe that this will have a positive impact on the region. On the contrary, there are historical contradictions in the Balkans which can be solved only with the full membership of all six countries in the region.

The idea of putting countries at different speeds is not good, and could undermine the fragile peace in the region. Europe should not worry about the Western Balkans. The people of the region deserve EU membership.

(The President cut off the speaker)

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, η κατάσταση στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων χαρακτηρίζεται από τεράστια οικονομική δυσπραγία, ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος, διαφθορά, εθνικισμούς, αλυτρωτισμούς, απουσία κράτους δικαίου και καταπίεση μειονοτήτων. Προβλήματα που σε μεγάλο βαθμό δημιουργήθηκαν, και σίγουρα οξύνθηκαν, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στην οποία πρωτοστάτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Σήμερα, αγαπητοί συνάδελφοι, από τα Βαλκάνια γενικότερα λείπει η ελπίδα. Ο ελληνικός λαός, λόγω οικονομικής κρίσης και μνημονίων, φτωχοποιείται και ο δημόσιος πλούτος της χώρας ξεπουλιέται. Χώρες όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία εξακολουθούν να παρουσιάζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, με φαινόμενα ακραίας φτώχειας και ανεργίας, παρά την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει ευρωπαϊκή πολιτική σήμερα για τα Βαλκάνια ή αυτό που ακούμε είναι μια ευκαιριακή πολιτική χρησιμοποίησης των Βαλκανίων με στόχο την ένταξη της περιοχής σε παιχνίδια οικονομικής και γεωπολιτικής επιρροής, με πρωταγωνιστές το ΝΑΤΟ και τη συνεχή διεύρυνσή του και την ιδιοτελή πρωτοβουλία της Γερμανίας με τη διαδικασία του Βερολίνου; Οι βαλκανικές χώρες και οι λαοί τους έχουν ανάγκη από συμφωνίες φιλίας, ισότιμης συνεργασίας και συνανάπτυξης, χωρίς αλυτρωτισμούς και ανταγωνισμούς και χωρίς ξένες επεμβάσεις.

  Patrick O’Flynn (EFDD) – Mr President, the prospect of EU membership for countries in line to become big net recipients from the budget can provide leverage over their conduct. If used wisely, this can foster a functioning democracy and other norms of an advanced society, so the potential is there for enlargement taking in the Western Balkans to be a good thing.

But that potential is undermined by the EU’s determination to intrude ever further into a central national sovereignty. For example, commanding countries to take in large numbers of young men from Africa or the Middle East, which is naturally being resisted by newer members such as Hungary. The EU should also have more regard as to the likely consequences of further enlargement for current members, notably Greece and Italy, which are already suffering under EU policy in the areas of migration and the currency union.

Were the EU a club of friendly advanced countries rather than a nascent superstate then the capacity of prospective membership to do good would be immeasurably improved.

  Michèle Alliot-Marie (PPE). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, parler d’élargissement, c’est bien entendu parler à la fois de stratégie mais aussi de pragmatisme. Stratégiquement, l’élargissement est évidemment une bonne chose, à la fois pour les pays concernés mais également – ne l’oublions pas – pour l’Europe.

L’adhésion s’est toujours accompagnée, pour chaque pays, d’un développement économique, social, politique, démocratique, technologique et d’un développement de la paix. Mais parallèlement, dans la compétition économique mondiale comme dans la réponse aux défis sécuritaires, l’Europe – ne l’oublions pas – relèvera d’autant mieux les défis qu’elle pèsera davantage sur le plan démographique comme sur le plan économique.

L’élargissement est donc une bonne chose, mais à une condition, c’est le pragmatisme dans la démarche. Les pays qui adhèrent doivent être à même de s’intégrer rapidement. Cela implique effectivement des droits pour eux, mais également des devoirs, et le premier des devoirs est de remplir totalement les critères qui ont été rappelés par vous—même, par M. McAllister ou par M. Preda tout à l’heure.

À défaut, ne l’oublions pas, nous serons tous confrontés à des difficultés, comme vous l’avez rappelé, Monsieur le Commissaire, y compris à des réticences des opinions publiques dans ces pays comme dans nos pays, et ce domaine psychologique est important. Alors, il faut effectivement cette mise à niveau économique, démocratique, et sociale, et il faut que l’Europe soit à même de contrôler effectivement, sérieusement et publiquement ce qui se passe dans chacun de ces pays.

Cela suppose, comme l’a rappelé le Premier ministre M. Plenković ce matin, que chacun prenne et assume la totalité de ses responsabilités.

  David Martin (S&D). – Mr President, President Trump talks about military might, Russia utilises it. What I like about this document is that, as Commissioner Hahn has indicated, it demonstrates that soft power can really work. It is the attraction of soft power, the attraction of the European Union, that encourages the Western Balkans to go down the path of peaceful resolution of border disputes. It encourages them to continue on a democratic path, it encourages them to develop their human rights, and it encourages them to continue to promote the rule of law. It is a demonstration that the European Union can make a real difference to real people’s lives.

Of course, it also demonstrates to the people of Western Europe and to the European Union as a whole that membership is not a mere bauble to be handed out, that it has to be earned, and they can be reassured that the Western Balkans will only be allowed to join the European Union if it meets our values and meets our expectations in terms of standards of behaviour.

  Mirosław Piotrowski (ECR). – Panie Przewodniczący! Od kilku lat trwają negocjacje krajów Bałkanów Zachodnich w sprawie członkostwa w Unii Europejskiej. Mimo że niektóre z sześciu bałkańskich krajów robią duże postępy, Komisja Europejska w przedstawionej strategii zakłada, że przystąpią one do Unii w perspektywie siedmiu lat, czyli do 2025 roku. Za przyspieszeniem procesu integracyjnego Bałkanów Zachodnich opowiada się wiele krajów UE, szczególnie tych z Grupy Wyszehradzkiej, w tym rząd polski, ale także austriacki, słoweński i chorwacki. Przemawiają za tym względy europejskiego bezpieczeństwa. Komisją Europejską jednak zdają się kierować bardziej względy utylitarne. Z wcześniejszych wypowiedzi pana komisarza Hahna wynika, że liczy przede wszystkim na atrakcyjne rynki zbytu. Nie możemy jednak zapominać, że zanim przyjmiemy nowych członków, Wielka Brytania opuści naszą organizację, powodując wyrwę budżetową. Trzeba więc najpierw przeprowadzić prawdziwą reformę Unii, biorąc pod uwagę nie tylko aspekty ekonomiczne.

  Jasenko Selimovic (ALDE). – Mr President, 25 years ago I was stuck in a besieged Sarajevo that was being shelled daily. Friends were killed by snipers while searching for food; others got raped. All became refugees like myself. I can tell you that, afterwards, you become haunted by these memories almost every day. I hope that this step we are taking today towards enlargement will successfully close the door on that dark period, and open a new one to the brighter European future of the Balkans.

Do we know why we are doing this? Yes, certainly. We don’t have any other choice. Do we know how we will do it? No, but we will find that out on the way. Do we know should we do it? Yes, certainly, without any doubt.

My story is just one, just a small part of what has happened, and I hope this is the last time a Parliamentarian will share these stories in this Chamber. So, let’s start this enlargement now. This evening I will be in my room, working on this.

(Applause)

  Σοφία Σακοράφα (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, παρουσιάζετε στρατηγική διεύρυνσης χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Ενώ επικαλείστε δήθεν τα πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης, ουσιαστικά λειτουργείτε όπως και στο παρελθόν, με καθαρά κριτήρια συμφέροντος. Βαρεθήκαμε να διαβάζουμε εκθέσεις που ωραιοποιούν την πραγματικότητα και λειτουργούν ανασταλτικά στην πρόοδο των χωρών αυτών. Το χειρότερο παράδειγμα είναι η FΥRΟΜ.

Η πολιτική σας μέχρι σήμερα συντήρησε και υποδαύλισε τον εθνικισμό και την παραχάραξη της ιστορίας, με εμφανή αποτελέσματα. Είναι οξύμωρο να λέτε ότι για να υπάρξει ένταξη θα πρέπει να έχουν λυθεί ανοιχτά ζητήματα, τη στιγμή που είστε και πάλι έτοιμοι να συστήσετε την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων πριν καν να υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις του Πρζνο. Παράλληλα, στη σημερινή κρίσιμη καμπή που βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις για το ονοματολογικό, εσείς ο ίδιος χρησιμοποιείτε τον όρο «Μακεδονία» στην πρόσφατη συνέντευξη στο Spiegel, την οποία δεν διαψεύσατε, υπονομεύοντας τις όποιες προσπάθειες και συνεχίζοντας να δίνετε λάθος μήνυμα στην κυβέρνηση των Σκοπίων. Ο ελληνικός λαός έχει εκφράσει τις ανησυχίες του για τα ζητήματα αυτά και θα σας συνιστούσα, κύριε Επίτροπε, να μην συνεχίσετε να τον αγνοείτε.

  Ignazio Corrao (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, ho ascoltato il suo intervento e condivido molti dei passaggi della strategia proposta, anche se credo che sia ancora un po' un libro dei sogni. È chiaro che ce lo auguriamo tutti di vedere l'Europa completata dal punto di vista geografico, e i Balcani ne fanno senz'altro parte, però è vero che la storia ci insegna anche che se li acceleriamo troppo questi processi, rischiamo di avere l'effetto opposto, l'effetto inverso.

Noi stiamo vivendo in questa epoca una crisi all'interno dell'Unione europea, dove molte cose non funzionano e dove dobbiamo stare attenti quando parliamo ad altri paesi che ancora non hanno completato delle riforme e ancora hanno dei problemi seri. Abbiamo problemi tra Belgrado e Pristina, abbiamo problemi tra un paese membro dell'Unione europea, la Grecia, e il riconoscimento della Macedonia, o FYROM come preferite chiamarla voi. Quindi, questo processo va accompagnato con forza e per realizzarlo serve fare i passi uno alla volta.

  Dubravka Šuica (PPE). – Gospodine predsjedniče, hvala vam na ovoj strategiji, vama i gospođi Mogherini i Komisiji. Također zahvaljujem bugarskom predsjedništvu koje je za jedan od svojih prioriteta predsjedavanja izabrala upravo proširenje.

Isto tako, vidi se nit iz rujna, iz govora „State of the Union”, gospodina Junckera koji je najavio proširenje i očito Komisija radi na tome i ova strategija je upravo razrada te ideje koja je, nažalost, u jednom trenutku na početku ovog mandata bila zastala.

Jasno je da treba nadvladati regionalne napetosti, to je ono što je najvažnije i najteže, vjerojatno. Međutim, moramo shvatiti da se sigurnost Europske unije upravo nalazi u stabilnosti i sigurnosti ovoga prostora, takozvanog zapadnog Balkana ili jugoistoka Europe. Stoga je vrlo važno da je Europska unija prisutna, da ne prepušta ovaj prostor ni Rusiji ni Turskoj, što je u jednom trenutku bilo zaprijetilo, i stoga shvaćam razloge zašto je i Komisija konačno shvatila da proširenje treba biti visoko na dnevnom redu.

Slažem se da trebaju svi ispuniti kriterije, znam to iz hrvatskog iskustva, čuli smo jutros našeg premijera o tome govoriti i stoga ću se i ja pridružiti ovom vašem jedriličarskom rječniku gdje ste rekli svatko prema zaslugama, odnosno, ovo je regata, a ne konvoj.

Stoga vjerujem da ima prostora da i Bosna i Hercegovina sustigne one koje vi spominjete, dvije države, da 2025., znači ostavljen je prostor, ako postoji politička volja da se ispune i politički i pravni kriteriji da sve zemlje sustignu taj datum.

  Pier Antonio Panzeri (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, sono convinto che l'avvicinamento progressivo dell'area balcanica all'Unione europea rappresenti uno strumento fondamentale per la stabilizzazione dell'area e lo sviluppo di pieni regimi democratici. Penso che il summit di Sofia debba servire soprattutto a fornire piani d'azione per ciascun paese, senza creare aspettative irrealistiche ma con passi concreti da intraprendere, e avendo l'accortezza, come nel caso della Serbia e del Kosovo, di guardare al percorso come qualcosa di intimamente legato.

Ma dobbiamo chiederci se l'Unione europea è pronta a tutto questo. Noi nel 2004 abbiamo realizzato un grande allargamento ad Est, un importante allargamento. In quel periodo si confrontavano due scuole di pensiero nel mondo intorno all'idea di esportazione della democrazia: quella che qualcuno paventava con le armi e noi che abbiamo posto il problema dell'allargamento come esportazione di democrazia. Ma a quell'allargamento però non è seguita un'adeguata politica di integrazione e le dinamiche politiche alle quali assistiamo oggi, se riflettiamo bene, sono anche la conseguenza di questo limite evidenziato in questi anni. Allora io credo che sia utile una maggiore consapevolezza perché preparare adeguatamente il 2025 significa innanzitutto preparare adeguatamente noi stessi.

  Mark Demesmaeker (ECR). – Een nieuw voorzitterschap, een nieuwe prioriteitenlijst. Het Europese perspectief dat Bulgarije de westelijke Balkan wil bieden, kan de stabiliteit, de welvaart en de veiligheid in die regio bevorderen. Op zich is dat een goede zaak op voorwaarde dat er minutieus wordt toegekeken op het nakomen van alle voorwaarden. Hervormingen die de democratie, de rechtsstaat en de bescherming van universele mensenrechten garanderen zijn dan ook essentieel. Het lidmaatschap moet het sluitstuk zijn van de weg die kandidaat-landen afleggen. En die weg is nog lang, heel lang.

Maar bovendien, is een Unie die zelf problemen ondervindt met het naleven van democratische principes, wel klaar voor een verdere uitbreiding? Wanneer het oude Europa democratisch verkozen leiders liever achter de tralies ziet dan in het parlement, dan is de legitimiteit om nieuwe leden op te nemen, ver zoek. En toch is dat precies wat vandaag gebeurt in Catalonië. De EU is op dit moment niet echt een voorbeeld van democratie en onvoorwaardelijk respect voor fundamentele rechten en vrijheden. Laten we dus eerst verder verdiepen voor we dromen van verdere uitbreiding.

  Μανώλης Κεφαλογιάννης (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, η επιλογή της βουλγαρικής προεδρίας για τη διεύρυνση της Ένωσης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Στόχος πρέπει να είναι η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά με κοινή πολιτική σε όλα τα επίπεδα. Μια Ευρώπη, μια φωνή και μια πολιτική, χωρίς εθνικούς εγωισμούς και χωρίς εθνικές περιχαρακώσεις.

Οι χώρες της διεύρυνσης οφείλουν να επιλύσουν τις μεταξύ τους διαφορές. Σερβία και Μαυροβούνιο έχουν κάνει σημαντικά βήματα και προβλέπεται να ενταχθούν το 2025. Αλβανία και FΥRΟΜ έχουν πολλά ακόμα να κάνουν, κυρίως όσον αφορά το κράτος δικαίου. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη έχει πάρα πολύ δρόμο μπροστά της.

Θα με ρωτήσετε ασφαλώς, και εύλογα: «Γιατί εσείς οι Έλληνες, επί 26 χρόνια δεν λύσατε το πρόβλημα με τα Σκόπια; Είναι εθνικό καπρίτσιο, ματαιοδοξία ή ατολμία;». Η απάντηση είναι ότι η Ελλάδα δεν έφυγε ποτέ από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Ελλάδα πρότεινε ένταξη της FΥRΟΜ στο ΝΑΤΟ με μια ονομασία για όλες τις χρήσεις, erga οmnes· άλλοι αποχώρησαν. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να δεχθεί αλυτρωτικές και επιθετικές βλέψεις, με ανιστόρητους χάρτες που διεκδικούν τη μισή ελληνική επικράτεια, αλυτρωτικές αναφορές στο Σύνταγμα και παραχάραξη της ιστορίας -όπως αυτή της τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς και αυτό που έκανε ο Τίτο το 1945. Χάρη στις επιθετικές βλέψεις του Τίτο για κάθοδο στο Αιγαίο, το έθνος αυτό ονομάστηκε Μακεδονικό και η γλώσσα του -μια ιδιότυπη βουλγαρική- ονομάστηκε μακεδονική. Εδώ είμαστε για να συζητήσουμε με τα Σκόπια την επίλυση του προβλήματος χωρίς αλυτρωτικές τάσεις.

  Νίκος Ανδρουλάκης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, η ένταξη των δυτικών Βαλκανίων, που στο παρελθόν έγιναν θέατρο αιματηρών συγκρούσεων, είναι ιστορικό παράθυρο ευκαιρίας για την ειρήνη και την ευημερία της ευρύτερης περιοχής. Ως σκιώδης εισηγητής για την ένταξη του Μαυροβουνίου, θέλω να εκφράσω τη χαρά μου για την πρόοδο που έχει παρατηρηθεί στις θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Πιστεύω ότι πριν από το 2025 θα μπορέσουμε να υποδεχθούμε το Μαυροβούνιο ως το 28ο μέλος της Ένωσης.

Θέλω όμως να αναφερθώ ιδιαίτερα στη FΥRΟΜ και στην ανάγκη να βρεθεί μια δίκαιη λύση στο ονοματολογικό, σεβαστή και από τους δύο λαούς. Μια λύση χωρίς αλυτρωτισμούς εις βάρος της Ελλάδας. Δεν μπορεί τα Σκόπια να θέλουν να μονοπωλούν το όνομα της Μακεδονίας και να χτίζουν πλαστές ιστορικές συνειδήσεις χρησιμοποιώντας την ιστορία των γειτονικών λαών. Τα κριτήρια της Κοπεγχάγης και οι σχέσεις καλής γειτονίας είναι οι επιταγές των κοινών αξιών μας απέναντι στους παλιούς δαίμονες του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας που κάποιοι, είτε για γεωπολιτικούς λόγους είτε για να εξυπηρετήσουν τα εσωτερικά πολιτικά τους συμφέροντα, προσπαθούν πάλι να αφυπνίσουν.

  László Tőkés (PPE). – Elnök Úr! A folyamatban lévő törvényhozási ciklus elején Jean-Claude Juncker elnök a bizonytalan jövőbe utalta a nyugat-balkáni országok integrációját. Ez a körülmény igencsak visszavetette ezen országok előrehaladását és teljesítményét. Örvendetes, hogy az Unió nyugat-balkáni bővítési stratégiájáról szóló, mostani határozat új lendületet kíván adni az elfáradt és elakadt integrációs folyamatnak. Ezt segíti elő, hogy az új bolgár elnökség prioritásként kezeli nyugat-balkáni szomszédai csatlakozását. Magyarország és a visegrádi négyek, valamint Románia szintén elkötelezettek ebben az irányban.

Fontos előrelépésnek számít, hogy legutóbbi belgrádi látogatásakor, Antonio Tajani elnök Szerbia és Montenegró 2025 előtti csatlakozását valószínűsítette. További konkrét lépésekre és eredményekre van szükség. Macedónia és Albánia esetében ki kell tűzni a csatlakozási tárgyalások elkezdésének időpontját. Bosznia-Hercegovinát fel kell venni a tagjelöltek sorába. Végérvényesen rendezni kell a koszovói kérdést. Mindazonáltal kettőn áll a vásár. A nyugat-balkáni országoknak is maradéktalanul teljesíteniük kell európai vállalásaikat. Az uniós határvédelem, illetve a balkáni migrációs útvonal lezárása szempontjából is közös európai érdek ezen régió országainak az integrálása.

  Δημήτρης Παπαδάκης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων αποτελεί -πολύ ορθά- μία από τις προτεραιότητες της βουλγαρικής προεδρίας. Τα πλεονεκτήματα της διεύρυνσης είναι πολλά. Ευημερία σε όλα τα κράτη μέλη και σταθερότητα στην περιοχή, όπου πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση καθίσταται ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες ασφάλειας, αποκλείοντας παράλληλα την ανάμειξη τρίτων χωρών που προσπαθούν να έχουν ηγεμονικό ρόλο δημιουργώντας προβλήματα. Επιβάλλεται να δώσουμε νέα πνοή στη διαδικασία της διεύρυνσης.

Όμως, υπάρχει ανάγκη επίλυσης των προβλημάτων στους τομείς του κράτους δικαίου, των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της καταπολέμησης της διαφθοράς. Είναι σαφές προς όλες τις υποψήφιες χώρες ότι πρέπει να παραμείνουν αφοσιωμένες στην ευρωπαϊκή πορεία και να εκπληρώσουν όλες τις υποχρεώσεις τους. Οι λαοί της Ευρώπης είναι έτοιμοι να υποδεχτούν τα Δυτικά Βαλκάνια στους κόλπους της, χωρίς όμως εκπτώσεις σε αρχές, αξίες και υποχρεώσεις.

Ως σκιώδης εισηγητής για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, θέλω να τονίσω ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας θα αλλάξει τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Θα επηρεάσει θετικά τον τρόπο με τον οποίον οι πολιτικοί πολιτεύονται στη χώρα και θα δώσει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον σε όλους τους πολίτες της. Οι μεταρρυθμίσεις στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα πρέπει να προωθηθούν με ισορροπημένο τρόπο και με διαφάνεια και διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους, έτσι ώστε να επιφέρουν θετικές αλλαγές στην καθημερινότητα όλων των κατοίκων της χώρας. Οι δυσκολίες παραμένουν, καθώς δεν έχει απαντηθεί ακόμη το ερωτηματολόγιο της Επιτροπής, και χρειάζεται πολλή δουλειά για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων.

  Tunne Kelam (PPE). – Mr President, I would like to welcome the Commission’s Balkan strategy because it’s about our common strategic interests, but it also needs a transformation from both sides. The Western Balkans is not a neutral ground. Fake alternatives are promised by Russia, China, Turkey, Saudi Arabia and Islamist. The only chance for permanent stability and economic reforms, and also for reconciliation, is European integration. I agree with Commissioner Mogherini that the Western Balkan region will succeed together or fail together and this will be our shared opportunity and responsibility.

However, strengthening democracy and the rule of law remains the concrete responsibility of each country in that region. Progress and stability cannot be achieved at the expense of good governance by neglecting the rule of law and respect for democratic procedure. I think the best chance to catch up with the 2025 target is a practical demonstration of political will to cooperate nationally in advancing the common EU goal.

My final key word is about reconciliation, and here it is opportune to make reminder also of the former Macedonian President, Boris Trajkovski, who took a personal lead to bring the different Balkan leaders together for reconciliation, friendship and mutual understanding.

  Sergei Stanishev (S&D). – Mr President, I welcome the new Commission strategy on the Western Balkans enlargement. It is important not just for the countries of the region but also for the European Union itself: without providing a credible prospect of full membership for all the countries of the Western Balkans the EU global role will not be credible, because this is our region, this is our first commitment.

We need to invest more, both politically and financially. Yes, it is a difficult process because enlargement is a joint effort. You need two to tango, and we are all aware of the efforts which have to be made by the candidate countries. But, at the same time, there is always an alternative that we should not forget, and the alternative is embracing nationalism and populism and creating rivalries and hostilities again.

Where there is a will, there is always a way, and last year the Republic of Macedonia made tremendous progress towards realising that European perspective.

I will quote Nelson Mandela: ‘It always seems impossible until it is done.’ So let’s do this process.

  Željana Zovko (PPE). – Gospodine predsjedniče, poštovani uvaženi povjereniče Hahn, uvažena povjerenice Mogherini, osobno, 15 godina nakon solunskog samita, ovo je veliki emotivni događaj, kako za čitav zapadni Balkan, tako i za Bosnu i Hercegovinu o kojoj je bilo riječi.

Nadam se iskreno da će se u ovoj godini desiti velike promjene u Bosni i Hercegovini, isključivo u nalaženju jednog velikog kompromisa koji će zemlju izvući iz ćorsokaka u koji je upala i koja će krenuti putem integracije, koja će biti front runner kako se ovdje navodi. Znači 2025. godina je stavljena kao limit za sve zemlje zapadnog Balkana. Limita nema za zemlje, limita ima samo za ljude i u ljudskim glavama se rađa ili mir ili se rađa rat.

Ja pozdravljam ono što je rekao povjerenik Hahn. Znači, mi izvozimo stabilnost da ne bi uvozili nestabilnost i smatram ovaj dan velikim danom. Nakon solunskog samita radujem se što će u Zagrebu biti 2020. isto tako jedan samit. Nadam se da ćemo do tada imati stabilnu Bosnu i Hercegovinu na putu ka Europskoj uniji i da ćemo imati mir i stabilnost u zapadnom Balkanu jer bez toga ostavljamo ovaj prostor silama koje su već prisutne tamo i na žalost već duže vremena rade mimo kontrole.

  Isabella De Monte (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, il processo di adesione dei paesi dei Balcani occidentali necessita di mutua cooperazione. È importante che la strategia preveda misure quali l'erogazione di fondi, in aggiunta ai già esistenti Fondi IPA, che aiutino i paesi della regione a raggiungere le condizioni richieste per l'adesione.

Credibilità deve essere invece la parola chiave dei Balcani occidentali. I governi della regione devono infatti portare avanti politiche responsabili tese a stabilità, tutela dei diritti, lotta alla corruzione, nonché sviluppo economico ed efficaci trasporti collegati all'Unione.

Il 2018 sarà un anno favorevole per avanzare il processo di allargamento con le Presidenze bulgara e austriaca, ma anche col nuovo summit del processo di Berlino. In tale summit il sistema intergovernativo deve essere tuttavia superato e deve esserci la partecipazione dei parlamentari europei che, in quanto rappresentanti dei cittadini, non possono non avere un ruolo attivo in tale processo.

PRZEWODNICTWO: BOGUSŁAW LIBERADZKI
Wiceprzewodniczący

  Асим Адемов (PPE). – Г-н Председател, г-н Хан, бъдещото разширяване на Европейския съюз в посока на Западните Балкани ще означава повече сигурност и стабилност за Съюза, ще означава по-силна и единна Европа. Но приемът на страните от Западните Балкани не зависи само от желанието на Съюза.

Държавите от Западните Балкани имат да извървят дълъг и труден път. Те трябва да имат политическа воля да извършат решителни реформи, да зачитат правилата и ценностите на Европейския съюз и да изпълняват критериите за членство. Пътят им към Брюксел минава през задълбочаването на регионалното сътрудничество и развитието на добросъседските отношения. Ключов момент за региона е и укрепването на етническата и религиозната толерантност, свободата на религията и вероизповеданията.

Страните кандидат членки трябва да поставят на дневен ред фундаменталните ценности на Европейския съюз: толерантността, многообразието и взаимното уважение. От своя страна, Европейският съюз трябва да приема факта, че бъдещето на Западните Балкани е в Съюза. Ангажиментът на Европейския съюз е да поощрява и окуражава тези страни да извършат необходимите реформи, да ги подпомага за подобряване на транспортната, енергийната, комуникационната и образователната структура.

Европейският съюз трябва ясно и категорично да заяви на страните от Западните Балкани, че в близко бъдеще, при изпълнение на критериите за членство, те ще бъдат приети в Съюза. Ще бъде голяма грешка, ако се създаде впечатление у жителите на тези страни, че държавите им ще бъдат вечните кандидати. Поради тази причина евроинтеграцията на Западните Балкани трябва да е основен приоритет на Европейския съюз, а не приоритет само на българското председателство.

  Paul Tang (S&D). – Mr President, it is at moments like this that we realise that the European Union is a community of values. We stand for freedom of democracy and of expression, and we stand for the strong rule of law. Clearly these six countries do not live up to these values yet.

For example, for Serbia I am concerned with media freedom; I’m concerned with the attacks on members of the LGBTI community; I’m concerned about the relations with Kosovo. This shows that even a frontrunner still has a long way to go, and no specific dates can be attached to this.

I can only hope that Serbia and these other countries will choose the path of European values. But this path goes two ways. It’s good the Commission has given a real perspective to the Western Balkans, and as a community we should reach out and help to bring them closer.

  Γεώργιος Κύρτσος (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διεύρυνση στα δυτικά Βαλκάνια είναι, κατά την άποψή μου, σωστή στη θεωρία. Στην πράξη, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε περιπέτειες ανάλογες με αυτές που παρατηρούνται σε σχέση με τη διεύρυνση προς την Τουρκία. Οι πιθανότητες για επιτυχία μπορεί να αυξηθούν, κατά την άποψή μου, αν γίνουν τα εξής: πρώτον, πρέπει να εγκαταλείψουμε τους υπερφιλόδοξους στόχους για ένταξη κρατών των Δυτικών Βαλκανίων μέχρι το 2025 και να υιοθετήσουμε ένα πιο ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα, διότι συνήθως μετά τη μεγάλη αισιοδοξία έρχεται η μεγάλη απαισιοδοξία· δεύτερον, πρέπει να υπάρξει σοβαρή αύξηση των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εξασφαλιστούν χρήματα για τα Δυτικά Βαλκάνια και πρόσθετοι πόροι για τα λιγότερο αναπτυγμένα κράτη μέλη, διαφορετικά θα μετατραπεί η Ένωση σε ένα είδος οικονομικού ΟΗΕ, με τεράστιες διαφορές στην ανάπτυξη και μεγάλη ασυνεννοησία· τρίτον, πρέπει να ακολουθήσουμε τη γραμμή του Προέδρου της Γαλλίας, Macron, και να πάμε σε μια ειδική σχέση με την Τουρκία, διότι ο συνδυασμός της διεύρυνσης προς τα Δυτικά Βαλκάνια και της διεύρυνσης προς την Τουρκία μπορεί να καταστήσει απωθητική την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους λαούς πολλών κρατών μελών και να έχουμε μια συνέχεια στη λογική του Brexit· τέταρτον, τα διμερή ζητήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν στη ρίζα τους και όχι να κουκουλωθούν. Στόχος μας πρέπει να είναι ο εξευρωπαϊσμός των Δυτικών Βαλκανίων και όχι η βαλκανοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Alojz Peterle (PPE). – Pozdravljam strategijo, ki odpravlja dvome o strateškem pomenu Zahodnega Balkana za Evropsko zvezo. Pomembno je, da je odprta do vseh šestih držav v regiji. Pomembno je tudi, da se hoče Evropska zveza pred širitvijo notranje urediti.

Nisem prijatelj datumov, ponovno pa rečem: kredibilnost pomeni, da mora biti Evropska zveza pripravljena, ko bo pripravljena katera od držav kandidatk.

Biti pripravljen pomeni deliti evropske vrednote in načela, doma ter s sosedi, najprej pa polno uveljavitev pravne države. Sprava ni potrebna samo med sosedi, ampak tudi znotraj držav z močno polarizacijo.

Strategiji mora slediti tak akcijski pristop, da ne bo dvoma, da evropska pot za Zahodni Balkan nima alternative ne po politični, ne po varnostni, ne po gospodarski strani.

Od Soluna ni bilo več vrha Evropska zveza-Zahodni Balkan. Prvi vrh se bo spomladi zgodil ponovno v Sofiji. Tam se mora zgoditi že prva dodana vrednost po sprejetju te strategije, ki ima še rezerve v ambicijah.

Predlagam, da bi bilo v prihodnje več institucionalne osmoze na visoki politični ravni. Državam Zahodnega Balkana pa želim, da nov moment čim boljše in čim hitreje izkoristijo.

  Othmar Karas (PPE). – Herr Präsident, Herr Kommissar Hahn! Ich begrüße recht herzlich die von Ihnen, Herr Kommissar, und Frau Mogherini vorgelegte Westbalkanstrategie. Wir Österreicher empfinden aus historischer Sicht eine besondere Verpflichtung für die Menschen, die Regionen und Völker in diesem Raum. Aber für uns ist die Integration der sechs Staaten des Westbalkans eine politische, eine wirtschaftliche, eine moralische und eine sicherheitspolitische Frage. Wir können beide davon profitieren. Wir reichen den Staaten des Westbalkans daher auch beide Hände, ergreifen müssen die Staaten und die Regierungen unsere Hände aber selber. Die Nennung eines möglichen Beitrittsdatums für Serbien und Montenegro und alle anderen Staaten ist daher auch kein Rabatt und keine Aufweichung der Beitrittskriterien. Es ist ein Anreiz, es ist ein Motivationsfaktor.

Im Übrigen wäre mir ein Beitritt schon zur Europaparlamentswahl 2024 – wenn die Kriterien erfüllt sind – lieber, weil dann auch die Menschen bereits an der Wahl für ihre Bürgerkammer teilnehmen könnten. Es müssen aber noch viele Hausaufgaben gemacht werden, und es muss auch von der Europäischen Union einmal zum Beispiel von allen Staaten die Unabhängigkeit und Souveränität des Kosovo als Staat anerkannt werden. Es müssen diese Fragen zwischen Serbien und Kosovo geklärt werden, es müssen die bilateralen Fragen geklärt werden. Wir haben viel zu tun, aber es reizt mich, die Perspektive umzusetzen und Europa damit eine noch stärkere Integrität und Stabilität zu geben.

  Ева Майдел (PPE). – Г-н Председател, г-н Комисар, днес ние обсъждаме отворената врата за присъединяване на държавите от Западните Балкани към Европейския съюз – нещо, което смятахме за немислимо само преди няколко години. Това, което се промени, е, че Европейският съюз мина през много и различни кризи. Важното е, че чрез тях ние осъзнахме, че ролята на Европейския съюз като глобален фактор е силно оспорвана дори и в най-близкото ни съседство. Радвам се, че чрез българското председателство отново се поставя фокус върху Западните Балкани – този общ, но позабравен донякъде европейски интерес.

Приветствам, че стратегията за разширяване не дава напразни обещания на страните от Западните Балкани, но същевременно признава, че Европейският съюз има политически ангажимент към региона. Перспективата за потенциално членство може да бъде движещ фактор за реформите и за подобряване на стабилността в тези страни.

Нека да признаем, че и Европейският съюз има собствен интерес, свързан със сигурността, имиграцията и с това да приобщи тези държави. Затова перспективата за Западните Балкани трябва да бъде общоевропейска цел.

Приветствам и факта, че Европейската комисия се ангажира с дигитална адженда за Балканите. Технологиите и дигиталните умения са секторът, който има най-голям потенциал в процеса на настигане на икономиките в Европейския съюз.

  Andor Deli (PPE). – Mr President, in 2014, at the beginning of our parliamentary term, it seemed like enlargement fatigue was irreversible. However, the migration crisis and the security challenges pointed up the fact that Europe needs the Western Balkans and that the EU cannot have white holes on its map. It also became clear that we simply cannot wait for all major political issues to be settled before we endeavour to have further enlargement. Therefore, I sincerely welcome the Commission strategy and the action plan as documents which will officially and permanently put Western Balkan enlargement back on the European agenda.

Additionally, I would call on the Commission to draw up annual reports concerning the implementation of this strategy and the action plan, which should be discussed here in plenary. That would give enlargement a more prominent presence, supplementing the usual progress reports for the countries. All this could provide a strong political backdrop for the difficult work that lies ahead, on all sides, in order to welcome the front—runner countries, Serbia and Montenegro, as full members in 2025.

Hungary and we in the Hungarian EPP Group delegation here in Parliament will do our best to help.

  Cristian-Silviu Buşoi (PPE). – Mr President, the Western Balkan countries are a part of Europe and show clear intentions to become part of the Union. By achieving European integration, the four candidate countries and the two aspirant countries will achieve peace and stability.

The Union has brought respect and successful collaboration between former long—time rivals, and I congratulate the Commission for the new strategy with concrete actions like this six flagship initiatives. Conflicts, violence and war and corruption need to be replaced by tolerance, strong democracies and proactive dialogue. European integration, as a common goal, can be a fundament of political consensus among all the actors in the region. One of the good examples of this is the agreement on good neighbourly relations signed by Bulgaria and fYROM after a long period of pressures and diplomatic tensions.

I would like to remind our Balkan friends that we need reliable partners who share our values, especially in the context of current global challenges and the ones that are going to arise.

  Ivana Maletić (PPE). – Gospodine predsjedniče, jedno je sigurno, put država jugoistočne Europe, odnosno zapadnog Balkana u Europsku uniju je zacrtan i potpuno otvoren. Ovom strategijom zaustavljamo razmišljanja da se s državama pregovara bez stvarne namjere da zaista postanu države članice i to je jako važna poruka. Imam tri ključne poruke.

Prva: šest država nije u istoj fazi procesa pristupanja i to ste povjereniče Hahn Vi posebno istaknuli. Ako želimo da svih šest ima jednaku šansu u pristupanju do 2025. godine, onda je potreban individualan pristup i što prije otvaranje pregovora s Bosnom i Hercegovinom, Makedonijom, Albanijom i Kosovom. U protivnom neće moći sustići uznapredovale Crnu Goru i Srbiju.

Druga poruka: dobro je što povećavamo sredstva IPE, ali moramo pojačati i napore za uspješno korištenje, osobito u Bosni i Hercegovini. Cilj je pronaći rješenja za korištenje, a ne razloge za blokiranje. Isto tako, Junckerov fond usmjeriti što više prema ovim državama članicama, nemamo baš tu projekata.

I treće: posebno podržavam poticanje na rješavanje neriješenih pitanja sa susjedima. Sve je važno. I pitanje granica, kulturnog blaga i poštivanje prava manjina, ali bih posebno u prvi plan stavila pitanje nestalih. I sad osjećam bol ljudi koji su bili u Europskom parlamentu na konferenciji o nestalima zastupnika Tolića i jedino što žele je moći doći na grob svom djetetu, mužu, ženi, ocu, majci. Zamislite, u 21. stoljeću, da je to ljudima najveća želja. O kojim demokratskim standardima i vladavini prava možemo govoriti dok se to ne riješi.

  Franc Bogovič (PPE). – Spoštovani komisar Hahn, iskrene čestitke in hvala za ta dokument, ki ste ga prinesli v Evropski parlament. Največ je v tem dokumentu vredno to, da je jasen.

Šestim državam Zahodnega Balkana, ki živijo med petimi državami Evropske unije, daje jasno perspektivo, da lahko postanejo članice Evropske unije. Jasno je tudi sporočilo, da je potrebno spoštovati kriterije za vstop v Evropsko unijo, odpraviti korupcijo, spoštovati vladavino prava in kar je še bolj pomembno, znati sodelovati v regiji, vzpostaviti medsebojno sodelovanje, si odpustiti za preteklost in pogled usmeriti naprej. To je tudi garant za mir v tem delu Evrope, za mir v moji neposredni soseščini.

Kar je tudi zelo pomembno, je, da je prvič zapisano to, kar tudi že tri leta govorim tu v Parlamentu, da je treba tem državam zaradi velikega gospodarskega zaostanka intenzivneje pomagati, kot danes pomaga Evropska unija. Pomagati je treba predvsem zato, da bodo gospodarsko močnejši, da bodo mladi ljudje, ki danes trumoma odhajajo in so poceni delovna sila v Avstriji, Nemčiji, ostalih evropskih državah, da bodo ti ljudje ostali doma, da bodo doma kreirali prihodnost in da bodo oni garant za prosperiteto teh držav.

To je tudi pomembno za to, da bomo v Evropi imeli močne države, s katerimi bomo konec koncev tudi države, kot je Slovenija, ki ima s temi državami tradicionalno dobre odnose, tudi v prihodnje trgovali.

Iskrene čestitke, upam, da se izpolni to, kar je dala zaveza Evropska unija, predvsem pa, da bodo države pravilno razumele in izpolnile to, kar so njihove zaveze.

Zgłoszenia z sali

  Jiří Pospíšil (PPE). – Pane předsedající, velmi vítám iniciativu více se věnovat Západnímu Balkánu a více pomoci našim partnerům v přibližování k Evropské unii.

Jako poslanec za Českou republiku chci zdůraznit jeden aspekt, který zde také zazněl, a to aspekt geopolitický. Ve chvíli, kdy nebudeme aktivní na Balkáně, ve chvíli, kdy necháme Západní Balkán být, pak tam v této oblasti obrovsky bude posilovat Rusko. Říkám to jako český poslanec. My jsme v České republice měli před několika dny prezidentské volby. Bohužel vyhrál provýchodní kandidát, současný prezident Zeman, a na naší zemi jasně vidíme, že zkrátka zájmy Ruska v bývalých oblastech RVHP, v bývalém postkomunistickém bloku zůstávají a naopak narůstají. Takže i z vlastní zkušenosti z České republiky říkám, dělejme aktivnější politiku na Balkáně, protože je třeba, aby Evropa a její hodnoty zde zvítězily.

  Julie Ward (S&D). – Mr President, the debate on the relationship between the EU and the Western Balkans must fully take into account the perspectives of citizens, and more particularly the younger generation.

The high youth unemployment rate in Western Balkan countries – for example, more than 60% youth unemployment in Bosnia and Herzegovina – and the overall lack of opportunities has led to an unprecedented and ongoing brain drain which could deprive the country of an entire generation of well—educated young leaders. So offering economic and social opportunities to young people, including ensuring the better representation of women and girls in the labour market, must be the top priority at every level of government.

But most importantly, the youth must be trusted and allowed to actively participate in the decisions that affect the future of their country. We must support the emergence of a generation of young Balkans to lead their countries on this European path, and so that means we have to invest in people-to-people contacts, youth, culture and education.

  Κώστας Χρυσόγονος (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, θεμελιώδης προϋπόθεση για την εισδοχή ενός νέου κράτους μέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θεωρηθεί πως είναι ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και, βέβαια, θεμελιώδης αρχή του διεθνούς δικαίου είναι το απαραβίαστο των συνόρων. Ωστόσο, η FΥRΟΜ, με πρωτεύουσα τα Σκόπια, εδώ και δεκαετίες υποδαυλίζει αλυτρωτικές βλέψεις και εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της ελληνικής Μακεδονίας. Παράλληλα, το κράτος αυτό προσπαθεί να σφετεριστεί την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά προβάλλοντας ανιστόρητες αξιώσεις συνέχειάς του με την αρχαία Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με την οποία οι σλαβόφωνοι σημερινοί κάτοικοι των Σκοπίων δεν έχουν καμία σχέση. Όλα αυτά υποδηλώνουν την απαρχή της έγερσης ζητημάτων αλλαγής συνόρων σε βάρος της Ελλάδας. Πρέπει να καταστεί σαφές στην κυβέρνηση των Σκοπίων ότι τούτο είναι παντελώς ασύμβατο με κάθε σκέψη εισόδου στην Ένωση.

  Ελευθέριος Συναδινός (NI). – Κύριε Πρόεδρε, η είσοδος νέων μελών πρέπει να συνάδει με τις Συνθήκες αλλά και με την κοινή λογική. Όταν στο σύνολο των κριτηρίων σύγκλισης εντοπίζονται ελλείψεις, από τη διαφθορά έως το κράτος δικαίου, τότε το αφήγημα ότι οι μόνες εκκρεμότητες αφορούν σε λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, είναι τραγελαφικό. Πέραν όμως των όποιων κριτηρίων, είναι ανόητο να εμπιστεύεσαι μια χώρα, και κυρίως την κυβέρνησή της, όταν κλέβει το όνομα, τη γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό άλλου κράτους και έχει αλυτρωτικές διαθέσεις σε βάρος της πατρίδας μου, της Ελλάδας. Και ερωτώ: γιατί Βερολίνο, Βρυξέλλες και Αμερική πιέζουν την Ελλάδα να ανεχθεί το ψεύδος της ονομασίας και δεν πιέζουν τα Σκόπια να αποδεχθούν την αλήθεια· ότι είναι δηλαδή Σλάβοι και όχι, φυσικά, Μακεδόνες; Η εκκωφαντική συγκέντρωση του ελληνικού, και όχι μόνο, λαού σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, αλλά και των Ελλήνων σε όλο τον κόσμο, αποτελεί δήλωση προς τους έλληνες πολιτικούς αλλά και τους Ευρωπαίους εταίρους ότι με σφετεριστές δεν συζητάμε.

  Patricija Šulin (PPE). – Pozdravljam začetek politične razprave o prihodnosti Zahodnega Balkana, saj potrebuje jasno evropsko perspektivo. In le tako bomo motivirali države, da bodo zadostile političnim in gospodarskim pogojem ter uvedle potrebne reforme.

Članstvo držav Zahodnega Balkana v Evropski uniji, ki uživa tudi visoko podporo med ljudmi, je porok za stabilnost širše regije ter za umiritev nekaterih napetosti med državami.

Vprašanje širitve Evropske unije na Zahodni Balkan je bilo v zadnjih letih zaradi številnih kriz, s katerimi smo se spopadali, odrinjeno na rob. Reformna prizadevanja v teh državah so se upočasnila, povečuje se delež ljudi, ki ne verjame, da bodo sploh kdaj prišli v Evropsko unijo. Poleg tega pa smo priča povečanemu interesu nekaterih velesil, ki si želijo povečati svoj vpliv v Zahodnem Balkanu.

Zaradi vsega naštetega moramo v prihodnosti nameniti več pozornosti državam v tej regiji.

  Κώστας Μαυρίδης (S&D). –Κύριε Πρόεδρε, τα έξι κράτη των Δυτικών Βαλκανίων έχουν, ομολογουμένως, μέλλον στην κοινή ευρωπαϊκή μας οικογένεια, όχι τόσο λόγω της γεωγραφίας, αλλά εφόσον εφαρμόσουν στην πράξη το κράτος δικαίου και το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο, δεν βρίσκονται όλα τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων στο ίδιο σημείο. Για παράδειγμα, αν συγκρίνουμε το πού βρίσκεται η σημερινή Τουρκία, που είναι ήδη σε ενταξιακό καθεστώς, με το πού βρίσκονται ορισμένα από αυτά τα κράτη μέλη, θα παρατηρήσουμε ότι, ομολογουμένως, ορισμένα κράτη στα Δυτικά Βαλκάνια είναι σε καλύτερη θέση.

Όμως, κύριε πρόεδρε, το 2018 είναι και έτος Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η οποία καθορίζει τις αξίες μας και οι αξίες μας καθορίζουν το μέλλον μας. Να είμαστε ειλικρινείς και να βασιζόμαστε στην αλήθεια: το λεγόμενο κράτος στα Σκόπια δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο. Ας είμαστε επιτέλους ειλικρινείς για να έχουμε κοινό ευρωπαϊκό μέλλον.

  Λάμπρος Φουντούλης (NI). – Κύριε Πρόεδρε, αισιόδοξη βρίσκω την Επιτροπή σχετικά με το θέμα της ένταξης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην Ένωση. Προτείνει, σε βάθος χρόνου, την ένταξη πέντε κρατών και μιας επαρχίας, αλλά παραβλέπει ως συνήθως την πραγματικότητα. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν είναι παρά ένα τεχνητό κράτος δημιουργημένο από τις νατοϊκές επιδρομές και εξακολουθεί να υπάρχει μόνο χάρη στη συνεχή υποστήριξη από τα γερμανικά συμφέροντα. Η Σερβία σύντομα θα πληροί τα κριτήρια ένταξης, αν και θα συμβούλευα τους Σέρβους να την αποφύγουν· το ίδιο και το Μαυροβούνιο. Το Κοσσυφοπέδιο δεν είναι παρά μια επαρχία της Σερβίας και καλά θα κάνει η Επιτροπή να σέβεται τα πέντε κράτη μέλη που μόνον ως επαρχία το αναγνωρίζουν. Η Αλβανία από την άλλη, με τις συνεχείς -σχεδόν επίσημες- επεκτατικές βλέψεις της και τη μακροχρόνια καταπίεση της ελληνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, δεν πρέπει να ενταχθεί ποτέ στην Ένωση. Τέλος, το κράτος των Σκοπίων, με την κλοπή του ονόματος, της ταυτότητας και της ιστορίας της ελληνικής Μακεδονίας, καλείται να ξεχάσει μια για πάντα οποιαδήποτε προοπτική ένταξής του. Πρόσφατα, ο ελληνικός λαός, με δύο γιγαντιαία συλλαλητήρια, κατέστησε σαφές πως δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τα Σκόπια και μοναδική αποδεκτή λύση θα είναι η υιοθέτηση ονόματος χωρίς τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγό του.

  Milan Zver (PPE). – Danes je torej vesel dan za vse državljane, ki živijo v državah Zahodnega Balkana. To sporočilo oziroma dana roka, ki je bila ponujena s strani Evropske unije, bo zagotovo v prihodnjih letih uresničeno oziroma sprejeta.

Vendar bi rad poudaril naslednje: države, ko izpolnijo vse pogoje za članstvo v Evropski uniji, se morajo sprejeti zagotovo v Evropsko unijo. Ni pa prav, da jim sedaj postavljamo še dodatne pogoje, kot je na primer dopoldne postavil predsednik Evropske komisije, ko je dejal, da morajo najprej rešiti svoja obmejna vprašanja.

Vsi, ki poznamo zgodovino, geostrateške razmere na Balkanu, vemo, da to ni enostavno in da je to dodaten pogoj, ki lahko postane svojčas tudi ovira za vključevanje teh držav, čeprav bi izpolnile vse pogoje za polnopravno članstvo v Evropski uniji.

  Csaba Sógor (PPE). – Elnök Úr! Az EU stabilitásának kulcskérdése a Nyugat-Balkán integrációjának felgyorsítása, az EU pedig nem teheti, hogy nem beszél a bővítésről. Az elmúlt években a Bizottság ezt az utat követte, aminek meg is lett az eredménye: a térség országaiban csökkent az érdeklődés a csatlakozás iránt. Más globális és regionális politikai szereplők ezzel párhuzamosan rendkívül aktívvá váltak a térségben, fejlesztési perspektívát nyújtva a Nyugat-Balkán államainak. Bár Európában vannak, akik leállítanák a további bővítéseket, tudomásul kell venni: az EU integráció nem lehet teljes a Nyugat-Balkán nélkül.

Azzal a gondolattal is meg kell barátkozni, hogy a térség etnikai konfliktusai ezáltal EU-n belüli gondokká válnak, utópia azt gondolni, hogy a csatlakozás után minden történelmi sérelmet elfelejtenek ezek a nemzetek. A megoldás tehát az EU kisebbségvédelmi rendszerének kialakítása, amely felkészül erre a helyzetre, nem pedig az abban való reménykedés, hogy a csatlakozás után eltűnnek az etnikai feszültségek.

(Koniec zgłoszeń z sali)

  Johannes Hahn, Member of the Commission. – Mr President, first and foremost I would like to thank you for this debate and, in particular, for the very strong and overwhelming support and commitment to the whole strategy which have been expressed by almost all of you. Secondly, we should not forget that we are talking about a region of 18 million people, surrounded by EU Member States, which is still in fragile and shaky shape. It is not necessary, I think, to reiterate why it is so important, not least in terms of European interests, to give those people a European perspective.

Thirdly, I have heard several times about an accession date of 2025; some Members even talked about all of the countries joining the Union by 2025. That is an indicative date, a prospect, and it should demonstrate that if there is strong political will, and dedication in the countries themselves, then it is possible to conclude negotiations and join the Union. But this means, once again, strong political will, a readiness to carry out necessary reforms and, in particular, to prove the sustainability of measures which have been called for. So in a way we have learned our lessons from previous accession negotiations and therefore we are now talking more and understand better that what matters is the process rather than negotiations.

A process takes time and therefore it is necessary to strike the right balance between the prospect of a lasting – not to say long-lasting – process and keeping motivation and stimulation alive. Therefore, it was necessary to indicate that there can be light at the end of the tunnel and link it to a certain date, but we are not saying that everything will happen without any fulfilment of conditions. It is important to stress this again and again.

Finally, I have two requests for Members. Firstly, I want to appeal to all of you. If we are to continue this process it is definitely necessary to have compromise in one form or another. That is democracy and democracy means finding a compromise in which everybody has to give in a little bit in order to get more. This is important for making the necessary progress. We also need to understand that on our side. The second request: I have felt this very strong support here, and I am also speaking on behalf of Federica Mogherini, but we are all responsible and called upon to communicate back home about what we are talking about here, what we are thinking, and what we believe to be necessary, for today I believe that the bigger challenge will be to convince our own citizens. We have to start communicating to our citizens why all this is necessary, why it is also in our interest, and we have to start doing it today and not in two or three years’ time. Therefore, we should bear in mind that either we as Europeans export stability or else we will import instability and keep the level of instability that we are still facing in the region today. So it is in our own interest, but of course our friends and partners in the region have to do their homework: they have to do what is necessary in order not only to meet European standards, but also to live up to the European values to which we are all committed and dedicated.

  Przewodniczący. – Dziękuję Panie Komisarzu za tę konkluzję, którą Pan bardzo czytelnie zarysował.

Zamykam debatę.

Oświadczenia pisemne (art. 162)

  Andrea Bocskor (PPE), írásban. – A nyugat-balkáni országok integrációja továbbra is prioritást élvez Magyarország szemében, ezért magam is támogatom a bővítés felgyorsítását. Az illegális migrációt ezen balkáni országok segítségével lehet csak lefékezni, így a térség országai jogosan támasztanak elvárásokat az Európai Unióval szemben. Az illegális bevándorlás nagymértékű terrorfenyegetettséget és társadalmi feszültséget hozott az Unióba, így bebizonyosodott, hogy azt még az EU külső határainál meg kell állítani. A Bizottság ma bemutatott bővítési stratégiája újra felhívja a figyelmet a térség stratégiai szerepére.

Az integráció magasabb szintre emelése sokat segítene a térségen belüli feszültségek csökkentésében. De nemcsak politikai és biztonsági kockázatot látok a bővítés halasztásában, hanem gazdasági kockázatot is. A Bizottság is megállapítja, hogy a térség jövőjének alakítása az Unió saját politikai, biztonsági és gazdasági érdeke. 2025-re pedig Montenegró és Szerbia készen állhat a csatlakozásra!

  Mario Borghezio (ENF), per iscritto. – In questi giorni si stanno moltiplicando gli sforzi diplomatici di Bruxelles per accelerare l'adesione dei paesi dei Balcani occidentali alla UE, come testimoniano le recenti dichiarazioni del Commissario Hahn ed i viaggi di Juncker in programma prossimamente nell'area. La strategia dell'Unione, totalmente irrealistica, è quella di prevedere una normalizzazione delle relazioni delle relazioni tra Serbia e Kosovo entro il 2019. È però bastato il recente assassinio del leader dell'ala moderata della minoranza serba, Oliver Ivanovic, a sconvolgere di nuovo la regione. Utopistica la stabilizzazione, se non si vogliono affrontare le cause storiche delle faide etniche, in primis una forte e conflittuale presenza islamica, nonché la progressiva penetrazione di gruppi jihadisti. Ma la politica dell'UE resta sempre la stessa: con la promessa dei cospicui fondi europei di coesione, distogliere la Serbia e gli altri paesi dalla tradizionale vicinanza alla Russia. Una politica miope ed inconcludente!

  Eugen Freund (S&D), schriftlich. – Höchste Standards bei EU-Erweiterungen: Das heißt aber auch, dass bestehende Grenzkonflikte am Westbalkan vor einem Beitritt gelöst werden müssen und nicht danach. Schon einmal – und darauf hat auch Kommissionspräsident Juncker hingewiesen – sind diese Probleme vor der Aufnahme einfach beiseite geschoben worden. Dieser Fehler darf nicht wieder passieren.

Einem möglichen Beitritt bis 2025 liegt jedoch noch sehr viel Arbeit zugrunde. Es muss gewährleistet sein, dass ein solcher Beitrittsprozess nicht von einem Datum, sondern von den erfüllten Bedingungen geleitet wird. Ein Beitrittskandidat muss höchste demokratische Standards erfüllen. Vor allem in den Bereichen Rechtsstaatlichkeit, Justizwesen, Korruption sowie bei Meinungs- und Medienfreiheit besteht noch ein großer Verbesserungsbedarf.

Im Falle Serbiens gibt es noch offene Fragen. Die Beziehungen des Landes zum Kosovo können immer noch nicht als normalisiert bezeichnet werden. Bestehende Differenzen, vor allem hinsichtlich der Grenzziehung, müssen geklärt werden. Bei Montenegro wünsche ich mir klare demokratische Strukturen.

Bevor es zu einer Erweiterung kommt, müssen auch wir uns Gedanken machen, wie wir die europäischen Institutionen stärken. Denn in einer größeren Union muss die Entscheidungsfähigkeit gewährleistet sein.

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D), in writing. – I welcome the reinforced Enlargement Strategy entitled ‘Credible Perspective of Enlargement to the Western Balkans’, which is in line with President Juncker’s announcement during the 2017 State of the Union address and reaffirms the European perspective for all Western Balkans countries, by recognising the efforts of the frontrunners, Serbia and Montenegro.

Being recognised too by the Bulgarian Presidency of the Council of the EU as a main priority, further integration of Western Balkans countries will, I am certain, improve the stability of Europe as a whole. Accordingly, we need to encourage reforms, reconciliation, regional cooperation and good neighbourly relations. Indeed, the economic convergence of the Western Balkans may be a long-term process, taking into account the problems, such as high unemployment, low productivity and weak competitiveness, that some of these countries face.

As a final remark, I would like to underline that ensuring a clear European perspective for these countries would stimulate the acceleration of reforms while also increasing youth opportunities for education and work and offering young people clear prospects for their future.

  Maria Grapini (S&D), în scris. – Țările din Balcanii de Vest ar trebui să se regăsească în Uniunea Europeană! Au avut o istorie frământată, însă au cultură și tradiții care au rolul lor în Europa.

Persoane politice importante spun că, dacă Balcanii de Vest nu ar fi existat, Europa de Vest ar fi trebuit să-i inventeze. Evident că statele din Balcanii de Vest pot contribui la diversitate, crescând consistența și puterea Uniunii Europene. Consider că orizontul 2025 este realist dacă și noi, Uniunea Europeană, acordăm asistența tehnică privind cunoașterea valorilor europene.

Așa cum familia care are mai mulți copii se ocupă de fiecare să-i învețe respectarea valorii familiei, așa și Uniunea Europeană ar trebui să ajute statele din Balcani, respectiv pe cetățenii acestora, să înțeleagă valorile europene.

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE), în scris. – Este salutară inițiativa Comisiei Europene de a prezenta o strategie pentru Balcanii de Vest, prin care redeschide opțiunea de aderare a acestor țări la UE, pe măsură ce îndeplinesc criteriile de aderare. Regret însă că aceeași Comisie Europeană refuză să pregătească o strategie și pentru Republica Moldova. Consider că și Republica Moldova trebuie sprijinită prin aceleași instrumente propuse pentru țările din Balcanii de Vest, spre a îndeplini criteriile de aderare la UE.

  Ελένη Θεοχάρους (ECR), γραπτώς. – Από τη συζήτηση για τα Δυτικά Βαλκάνια είναι πρόδηλη η πρόθεση της ΕΕ να προχωρήσει σε νέα διεύρυνση περί το 2025, εφόσον πληρωθούν οι προϋποθέσεις και επιλυθούν τα διασυνοριακά προβλήματα, στα οποία -όπως ελέχθη- δεν θα αναμειχθεί η ΕΕ. Υπό αυτές τις συνθήκες, εάν τα Σκόπια επιθυμούν ένταξη στην ΕΕ θα πρέπει να εγκαταλείψουν την αλυτρωτική τους πολιτική σε βάρος της Ελλάδας, που σημαίνει ότι καμιά σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Είναι απαράδεκτη η στάση του Επιτρόπου αρμόδιου για θέματα Διεύρυνσης, Γιοχάνες Χαν, ο οποίος απέφυγε να ανακαλέσει προηγούμενες δημόσιες αναφορές στις οποίες αποκαλούσε Μακεδονία τα Σκόπια. Όσον αφορά την Αλβανία, εάν η χώρα αυτή εξακολουθήσει να καλλιεργεί τον ιδεατισμό της Μεγάλης Αλβανίας εποφθαλμιώντας το Κοσσυφοπέδιο, το Τέτοβο και περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, και παραβιάζοντας βάναυσα τα ανθρώπινα, θρησκευτικά, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά και περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να ενταχθεί ποτέ στην ΕΕ. Το δε Κοσσυφοπέδιο, για την Κυπριακή Δημοκρατία εξακολουθεί να είναι επαρχία της Σερβίας.

  Владимир Уручев (PPE), в писмена форма. – Стратегията за присъединяването на Западните Балкани към ЕС отваря широк прозорец на възможности за тези страни, от които те следва да се възползват в максимална степен. Петнадесет години след Солунската декларация Западните Балкани се връщат в дневния ред на разширяването на ЕС с ясното осъзнаване, че без тях европейският проект е незавършен, а в европейската сигурност има пробойни. Стабилен и сигурен ЕС е възможен само с интегрирани в него Западни Балкани.

Стратегията отваря врати за по-интензивно сътрудничество със Западните Балкани, за по-бърз напредък по присъединяването им, с ясен хоризонт до 2025 г. Шест основни инициативи и десетки конкретни мерки ще подпомогнат тази перспектива да стане необратима, но преди това тя трябва да бъде избор на народите на тези страни за своето европейско бъдеще. Без съмнение перспективата за присъединяване ще ускори реформите в страните, ще подтикне повече хора да поддържат историческия избор, ще спомогне за решаване на множеството спорове между страните и заздравяване на раните от миналите конфликти.

Приоритетите на българското председателство на Съвета на ЕС към Западните Балкани раздвижиха европейското политическо пространство. Набраната скорост трябва да бъде запазена с конкретни стъпки от всяка страна, с неотменими ангажименти от ЕС, за да превърнем Западните Балкани в регион на мир, просперитет и спокойствие.