Zbigniew Kuźmiuk (ECR). – Panowie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Z zaprezentowanych tutaj danych wygląda na to, że Komisja zdecydowała się w celu zasypania dziury po składce Wielkiej Brytanii na taką drogę pośrednią: z jednej strony lekki wzrost obciążeń dla poszczególnych krajów członkowskich, z drugiej – ograniczenia w dwóch najważniejszych politykach: polityce spójności i wspólnej polityce rolnej.

Ja tylko chciałbym zwrócić uwagę – bo rozumiem, że teraz tzw. płatnicy netto, a więc ci, którzy wpłacają więcej, niż otrzymują, będą się przed tymi propozycjami pewnie bronili – chciałbym przypomnieć, że tak naprawdę płatnicy netto to tylko pozycja rachunkowa, ponieważ w rzeczywistości większa część środków z polityki regionalnej trafia do ich gospodarek. Pan komisarz Oettinger doskonale o tym wie, że z każdego euro wpłacanego przez Niemcy 80 eurocentów trafia do niemieckiej gospodarki, więc miejmy nadzieję, że w ten sposób tych płatników da się przekonać.

Namawiałbym do dalszego uelastycznienia budżetu, to znaczy likwidacji rabatów (wiem, że to jest zapowiedziane, ale Komisja, zdaje się, zdecydowała się rozłożyć to na lata), a także do zakończenia zwrotów niewykorzystanych środków. To w znaczący sposób poprawiłoby elastyczność budżetu.

No i wreszcie chcę zwrócić uwagę na konieczność wyrównania dopłat bezpośrednich. Mimo tej redukcji środków w WPR mam nadzieję, że w kontekście następnych ram wreszcie do tego dojdzie.