Kazimierz Michał Ujazdowski (NI). – Pani Przewodnicząca! Widok płonącej katedry Notre-Dame był dojmujący. Jednocześnie pokazaliśmy, że jesteśmy wspólnotą pragnącą żyć. Wspólnotą, o której Ortega y Gasset pisał, iż żyje podskórnie, a w momentach nadzwyczajnych przejawia wolę swojej egzystencji.

Chcę podziękować Radzie Europejskiej i jej przewodniczącemu za racjonalne decyzje w sprawie przedłużenia terminu. To zapobiega wstrząsowi i katastrofalnym skutkom. Tylko ktoś, kto źle życzy Wielkiej Brytanii i Europie, może nie rozumieć tych decyzji. Nie dziwię się panu Farage’owi, bo trzyma się stałej, egoistycznej linii w tej sprawie, ale bardzo się dziwię panu Verhofstadtowi, który jest przeciwny tej decyzji i zachowuje się tak, jakby chciał wypchnąć Brytyjczyków z Unii Europejskiej. Po raz kolejny dogmatyczny federalizm współpracuje z eurosceptycyzmem. Ten sojusz Farage-Verhofstadt nie jest tutaj przypadkowy.

Przyszłością Unii Europejskiej jest zaufanie do integracji europejskiej i pragmatyczna formuła współpracy. Wierzę, że władze unijne następnej kadencji pójdą tą drogą.