Tom Vandenkendelaere (PPE). – Voorzitter, collega's, gisteren hebben we de oprichting van een Europese Arbeidsautoriteit goedgekeurd en ook de regels rond contracten herbekeken. Eerder pakten we al de detacheringsregels aan, waardoor nu het principe "gelijk loon voor gelijk werk op dezelfde plaats" verankerd is. Eerder hebben we ook al gewerkt rond de sociale pijler en de balans tussen werk en privéleven. Europa toont eindelijk zijn sociale gelaat.

De coördinatie van de socialezekerheidsstelsels moet de kroon op het werk worden. Maar wat we zien is dat eigenlijk een technisch dossier snel een explosief dossier in de media geworden is. In het verslag wordt bepaald welk land in welk geval verantwoordelijk is voor de uitbetaling van de uitkeringen. In heel wat gevallen vielen mensen vroeger tussen de plooien van het sociale vangnet. Zo kon je als Belg twintig jaar lang het beste van jezelf gegeven hebben in Duitsland en nadien vaststellen dat je noch in België, noch in Duitsland kon rekenen op een werkloosheidsuitkering. Dat wordt verleden tijd.

Toch zal ik mij morgen onthouden. Ik doe dat vanwege een specifiek Belgische situatie. Ik kan me niet vinden in de regeling dat slechts tot één maand werkloosheidsuitkeringen zouden worden uitbetaald. Ik kon mij meer vinden in het voorstel van commissaris Thyssen. Want met slechts één maand werken creëer je geen band met de arbeidsmarkt. Dit gezegd zijnde, gaat het in mijn land concreet over 179 mensen, vooral Nederlanders en Fransen, in het jaar 2017. Al snel wordt geroepen over welvaartstoerisme. Dat is een bewust foute voorstelling van de feiten. Dat wil ik toch ook nog even zeggen.