Projekt rezolucji - B6-0062/2009Projekt rezolucji
B6-0062/2009

PROJEKT REZOLUCJI

28.1.2009

w odpowiedzi na pytanie wymagające ustnej odpowiedzi B6‑0003/2009
zgodnie z art. 108 ust. 5 Regulaminu
złożył Vladimír Remek
w imieniu Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
w sprawie poprawy efektywności energetycznej poprzez zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych

Procedura : 2009/2512(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0062/2009

B6‑0062/2009

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie poprawy efektywności energetycznej poprzez zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych

Parlament Europejski,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 maja 2008 r. zatytułowany „Poprawa efektywności energetycznej poprzez zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych” (COM(2008)0241),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 stycznia 2008 r. zatytułowany „20 i 20 do 2020 r. – szansa Europy na przeciwdziałanie zmianom klimatycznym” (COM(2008)0030),

–  uwzględniając zlecone przez Komisję Europejską badania na temat wpływu technologii informacyjno-komunikacyjnych na wydajność energetyczną z września 2008 r.,

–  uwzględniając wnioski kraju przewodniczącego Radzie Europejskiej z jej posiedzenia w dniach 8-9 marca 2007 r. oraz plan działań Rady Europejskiej na lata 2007-2009 dotyczący europejskiej polityki energetycznej,

  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/91/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków[1],

  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/32/WE z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych[2],

  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 106/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie wspólnotowego programu znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych (wersja przekształcona)[3],

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/32/WE z dnia 6 lipca 2005 r. ustanawiającą ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię[4],

–  uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1639/2006/WE z dnia 24 października 2006 r. ustanawiającą program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji (2007-2013)[5],

–  uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1982/2006/WE z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013)[6],

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie dalszej realizacji europejskich programów nawigacji satelitarnej (EGNOS i Galileo)[7],

–  uwzględniając rezolucję z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie europejskiego strategicznego planu w dziedzinie technologii energetycznych[8],

–  uwzględniając rezolucję z dnia 31 stycznia 2008 r. w sprawie planu działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii: sposoby wykorzystania potencjału[9],,

–  uwzględniając rezolucję z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie CARS 21: ramy prawne podstawą dla zwiększania konkurencyjności przemysłu motoryzacyjnego[10],

–  uwzględniając rezolucję z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz zrównoważonej, konkurencyjnej i bezpiecznej energii – Zielona księga[11],

–  uwzględniając rezolucję z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie racjonalizacji zużycia energii, czyli jak uzyskać więcej mniejszym nakładem środków[12],

–  uwzględniając rezolucję z dnia 14 marca 2006 r. w sprawie społeczeństwa informacyjnego na rzecz wzrostu i zatrudnienia[13],

–  uwzględniając art. 108 ust. 5 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że UE wyznaczyła sobie cel polegający na obniżeniu emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 20% i uzyskiwaniu 20% wykorzystywanej energii ze źródeł odnawialnych do 2020 r. oraz że dokłada starań o poprawienie wydajności energetycznej o 20% w tym samym terminie,

B.  mając na uwadze obliczenia, z których wynika, że technologie informacyjno-komunikacyjne mogłyby przyczynić się do zredukowania emisji CO2 o ponad 50 mln ton rocznie,

C.  mając na uwadze, że wymienione cele należy osiągnąć przy zachowaniu konkurencyjności i trwałego charakteru gospodarki europejskiej,

D.  mając na uwadze, że celem UE jest stać się do 2010 r. najbardziej konkurencyjną gospodarką opartą na wiedzy, a konkurencyjność gospodarcza zależy w dużej mierze od racjonalnego zużycia energii i wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych,

E.  mając na uwadze, że racjonalizacja zużycia energii to jeden z najoszczędniejszych środków obniżania emisji gazów cieplarnianych; mając także na uwadze, że racjonalne zużycie energii bezpośrednio wiąże się z oszczędnościami konsumentów,

F.  mając na uwadze, że technologie informacyjno-komunikacyjne odgrywają kluczową rolę w podnoszeniu wydajności użytkowania energii, zwłaszcza dzięki inteligentnym sieciom i budynkom oraz technologicznym usprawnieniom procesów produkcji w energochłonnych gałęziach przemysłu, a także mając na uwadze potencjał oszczędności tkwiący w inteligentnych systemach transportu w przemyśle produkcyjnym i w transporcie,

G.  mając na uwadze, że sektor technologii informacyjno-komunikacyjnych powoduje obecnie 2% światowej emisji dwutlenku węgla oraz fakt, że branża ta może nie tylko obniżyć własny poziom emisji, lecz przede wszystkim opracować nowatorskie i oszczędniejsze pod względem zużycia energii zastosowania dla całej gospodarki,

H.  mając na uwadze, że należy przestrzegać zasady neutralności technologii, by zapewnić dostępność wszystkich istotnych technologii informacyjno-komunikacyjnych w procesie wspierania UE w dążeniu do celów związanych z emisją gazów cieplarnianych,

I.  mając na uwadze, że sektor technologii informacyjno-komunikacyjnych oferuje narzędzia, które odgrywają kluczową rolę w kontrolowaniu wydajności jakiegokolwiek systemu w stosunku do jego zużycia energii,

J.  mając na uwadze, że istnieje już szereg programów i inicjatyw UE, które wspierają badania naukowe i innowacje w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych (siódmy program ramowy w zakresie badań naukowych i rozwoju technicznego, program wsparcia polityki w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych i europejskie programy operacyjne na rzecz inteligentnej energii) oraz mając na uwadze, że zwolnienia podatkowe i odpowiednie narzędzia pomocy państwa również stanowią wsparcie finansowe i zachętę do stosowania inteligentnych rozwiązań w zakresie racjonalnego korzystania z energii,

K.  mając na uwadze, że przemysł oraz małe i średnie przedsiębiorstwa mają do odegrania istotną rolę w poprawie wydajności zużycia energii poprzez technologie informacyjno-komunikacyjne i innowacje,

1.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do dołożenia starań, na przykład poprzez projekty demonstracyjne, aby bardziej wyeksponować znaczenie technologii informacyjno-komunikacyjnych dla poprawy wydajności zużycia energii w gospodarce UE i jako siły napędowej podnoszenia produkcyjności i wzrostu oraz redukcji kosztów, które zapewniają konkurencyjność, trwały rozwój i poprawę jakości życia obywateli UE;

2.  proponuje państwom, które w niedługim czasie sprawować będą przewodnictwo Rady, aby uznały technologie informacyjno-komunikacyjne oraz ich znaczenie dla zahamowania zmian klimatu i dostosowania się do tych zmian za jeden z priorytetów ich kadencji;

3.  wzywa Komisję Europejską oraz państwa członkowskie do dołożenia starań w kierunku ujednolicenia kryteriów, podejść i zmian przepisów dotyczących wydajnego użytkowania energii oraz do przyjęcia podejścia całościowego, co oznacza, że państwa członkowskie nie powinny mieć jedynie na względzie części składowych, ale całe systemy (np. inteligentne budynki), a także domaga się, aby Komisja włączyła do wytycznych dotyczących oceny oddziaływania ocenę potencjalnych oszczędności energii wynikających z zastosowania rozwiązań opierających się na technologiach informacyjno-komunikacyjnych;

4.  wzywa państwa członkowskie, które nie opracowały jeszcze przyjaznej dla środowiska strategii opartej na technologiach informacyjnych lub informacyjno-komunikacyjnych i mogącej pomóc w stopniowym obniżaniu emisji CO2 w UE, do jej opracowania;

5.  wzywa państwa członkowskie do dalszego stosowania ekologicznych zamówień w celu zachęcenia ich służb publicznych do stosowania rozwiązań ICT, co może stać się wzorem promowania energooszczędnych rozwiązań; wzywa sektor publiczny, a przede wszystkim instytucje UE, do możliwie najszerszego stosowania strategii minimalizujących wykorzystanie papieru w biurach, zarządzania dokumentami, elektronicznego zarządzania i administracji, telepracy i telekonferencji; nalega, aby Komisja podjęła inicjatywę opracowania planu działania mającego na celu obniżenie zużycia energii przez instytucje UE;

6.  podkreśla, że na każdym szczeblu procesu decyzyjnego należy wzmagać wysiłki służące wykorzystaniu wszelkich dostępnych narzędzi finansowania (takich jak siódmy program ramowy UE, program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji, odpowiednie programy operacyjne wspierane w ramach polityki spójności, a także programy krajowe i regionalne) do rozpowszechniania i stosowania nowych rozwiązań opartych o technologie informacyjno-komunikacyjne przyczyniające się do wydajniejszego wykorzystania energii; wzywa ponadto Komisję do ustalenia, że minimum 5% zasobów funduszu strukturalnego musi zostać wykorzystane na cele poprawy energooszczędności istniejących już domów;

7.  wzywa Komisję do wspierania systemowego podejścia do inteligentnych rozwiązań w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych przy położeniu szczególnego nacisku na obniżanie emisji przy rozbudowie miast, zwłaszcza w drodze projektowania inteligentnych budynków, oświetlenia ulicznego oraz sieci przesyłowych i dystrybucyjnych, a także w drodze organizacji transportu w czasie rzeczywistym;

8.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby wspierały stosowanie inicjatyw finansowych na rzecz technologii sieci inteligentnych; apeluje ponadto do państw członkowskich o zachęcanie do korzystania z najbardziej zaawansowanych technologii teledetekcji, które pozwolą na obniżenie strat energii poprzez wykrywanie wycieków, zatorów i innych problemów w głównej infrastrukturze energetycznej;

9.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do poparcia testowania, zatwierdzania, wdrażania i dalszego rozpowszechniania metod wydajniejszego korzystania z energii opartych na technologiach komputerowych i informacyjno-komunikacyjnych, zwłaszcza ulepszonych sieci energetycznych, energooszczędnych budynków, inteligentnego oświetlenia, automatyzacji procesów przemysłowych, wirtualizacji, dematerializacji i zastąpienia rzeczywistego przemieszczania się tele- i wideokonferencjami przy współpracy ze strony przemysłu, konsumentów, władz publicznych, wyższych uczelni i instytutów naukowych;

10.  wzywa państwa członkowskie do wykorzystania potencjału technologii informacyjno-komunikacyjnych w celu tworzenia nowych modeli działalności gospodarczej, w szczególności na rynku energii oraz w związku z handlem elektronicznym energią, a także w całej gospodarce w celu pobudzenia innowacji i przedsiębiorczości w dziedzinie ekologii;

11.  zaleca państwom członkowskim, które nie stworzyły jeszcze wystarczających i motywujących warunków dla wprowadzenia w praktyce wymogów z roku 2006 przewidzianych w dyrektywie 2006/32/WE i dotyczących instalacji urządzeń do inteligentnych pomiarów zużycia energii elektrycznej przez przedsiębiorstwa, podmioty świadczące usługi publiczne i gospodarstwa domowe, by zrobiły to jak najszybciej; w tym celu wzywa Komisję i państwa członkowskie, by dzięki odpowiednim inwestycjom doprowadziły do 100% wprowadzenia w UE, do 2019 r., zautomatyzowanych konsumenckich technologii informacyjno-komunikacyjnych (inteligentny pomiar i systemy pozwalające na podgląd zużycia chwilowego, w tym również w gospodarstwach domowych);

12.  wzywa Komisję, państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne do znacznych inwestycji w projekty pilotażowe dotyczące systemów zdecentralizowanego wytwarzania energii działających dzięki technologiom informacyjno-komunikacyjnym (obejmujących wykorzystanie skojarzonej produkcji energii i ciepła korzystnie połączone z odnawialnymi źródłami energii, takimi jak technologie oparte na energii słonecznej, ze szczególnym uwzględnieniem inteligentnych technologii umożliwiających śledzenie słońca oraz technologie wiatrowe) oraz wzywa do wprowadzenia odpowiednich zmian do prawodawstwa wspólnotowego oraz ustawodawstwa krajowego; wzywa Komisję, państwa członkowskie, władze regionalne i lokalne do każdorazowego rozpatrywania technologii informacyjno-komunikacyjnych w powiązaniu ze zdecentralizowaną produkcją i dystrybucją energii;

13.  wzywa państwa członkowskie, by stworzyły lepsze warunki wdrażania technologii informacyjno-komunikacyjnych w sektorach energochłonnych, a w szczególności w przemyśle budowlanym (np. przez rozmieszczenie zaawansowanych zintegrowanych technologii monitorowania i kontroli linii produkcyjnych), gdyż 10% światowej emisji CO2 powstaje przy produkcji materiałów budowlanych;

14.  wzywa państwa członkowskie, by skoncentrowały się na istniejącej wydajności energetycznej domów i innych budynków, gdyż budynki powodują 40% całkowitego zużycia energii; wzywa w związku z tym do stworzenia lepszych warunków przyjmowania technologii informacyjno-komunikacyjnych w inteligentnych budynkach; zachęca państwa członkowskie do tworzenia zachęt do odnawiania starszych budynków i budowania domów pasywnych oraz domów o zerowej emisji zanieczyszczeń;

15.  z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie procesu konsultacji i partnerstwa w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania bliższego współdziałania wszystkich partnerów w dziedzinie budownictwa, wydajności energetycznej i technologii informacyjno-komunikacyjnych, zwłaszcza poprzez wspólne inicjatywy technologiczne, takie jak ARTEMIS oraz inicjatywa w zakresie efektywności energetycznej budynków (E2B); wzywa wszystkich partnerów do wspólnej pracy nad przejrzystymi normami i standardami, by zapewnić wzajemną zgodność różnych technologii;

16.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do aktywnego wspierania badań naukowych i rozwoju technologicznego oraz projektów demonstracyjnych w odniesieniu do nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych i ich zastosowań posiadających wysoki potencjał wydajności energetycznej, w szczególności mikro i nanoelektroniki, a także powstających technologii kwantowych i fotonicznych;

17.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do aktywniejszego wspierania badań naukowych i rozwoju technologii oraz działań demonstracyjnych związanych z technologiami oświetleniowymi i inteligentnymi aplikacjami oświetleniowymi, w celu intensywniejszego promowania wprowadzania bardziej energooszczędnego oświetlenia w przestrzeni publicznej wewnątrz i na zewnątrz budynków, ze szczególnym uwzględnieniem wysokowydajnych diod elektroluminescencyjnych (LED); zwraca się do Komisji i państw członkowskich o promowanie badań dotyczących całych systemów oświetlenia, a nie jedynie ich części składowych;

18.  wzywa Komisję i państwa członkowskie, by w maksymalnym stopniu wykorzystywały potencjał tworzonego systemu nawigacji satelitarnej Galileo do jak najpowszechniejszego wdrażania odpowiednich aplikacji związanych z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi w dziedzinie transportu, zwłaszcza w związku z zarządzaniem strumieniami transportu i ich organizacją, z informowaniem o przepływie towarów i osób w czasie rzeczywistym oraz z optymalizacją wyboru rodzaju i trasy transportu;

19.  wzywa państwa członkowskie do współpracy na szczeblu krajowym i lokalnym na rzecz ujednolicenia podejścia do mobilności wydajnej energetycznie i przyjaznej środowisku, opartej na inteligentnych rozwiązaniach ICT (takich jak optymalizacja transportu prywatnego, inteligentna logistyka, pojazdy paliwooszczędne oraz monitorowanie przepływu ruchu drogowego, planowanie i symulacje) w celu zapewnienia interoperacyjności oraz niższych wydatków przy lepszych wynikach; wzywa ponadto państwa członkowskie do wspierania organów normalizacyjnych w opracowywaniu i wprowadzaniu unijnych i światowych norm w zakresie inteligentnych systemów transportu;

20.  wzywa państwa członkowskie do uruchomienia programów i zachęt mających na celu poprawę wskaźnika emisji użytkowanych pojazdów, w szczególności poprzez zastosowanie zaawansowanych rozwiązań ICT do modernizacji systemów kontroli emisji i rozmieszczenie ruchomych platform umożliwiających kontrolę w czasie rzeczywistym;

21.  zachęca państwa członkowskie do wspierania kampanii informacyjnych promujących zachowania energooszczędne wśród ogółu społeczeństwa, a także do wspierania szkoleń dla kierowców pojazdów w zakresie energooszczędnej jazdy; pragnie zauważyć, że w tym kontekście należy priorytetowo potraktować uruchomienie programów pilotażowych pokazujących najlepsze zastosowania w transporcie, w szczególności rozwiązań ICT stanowiących wartość dodaną w stosunku do istniejących technologii na szczeblu lokalnym;

22.  wzywa Komisję do opublikowania przewodnika dla władz lokalnych, zawierającego najlepsze doświadczenia w zakresie energetycznie wydajnych rozwiązań w zarządzaniu transportem, oraz do współpracy z przedstawicielami przemysłu przy opracowywaniu listy „eko-innowacji”, aby realna stała się jazda ekologiczna (np. z wykorzystaniem wskaźnika oszczędnego zużycia paliwa, programu monitorowania wewnętrznego ciśnienia opon, dynamicznego systemu ekonawigacyjnego, regulacji szybkości jazdy, systemu adaptacyjnej regulacji prędkości jazdy, szacowania wpływu na środowisko w czasie rzeczywistym na podstawie danych dotyczących stylu jazdy itp.);

23.  wzywa Komisję do wspierania inicjatyw podnoszenia stopnia świadomości władz lokalnych, między innymi jeżeli chodzi o wykorzystanie narzędzi modelowania ICT w planowaniu urbanistycznym i zarządzaniu zabudową oraz w energooszczędnych usługach cyfrowych; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę „Porozumienie między burmistrzami”, skupiającą w stałej sieci burmistrzów najbardziej pionierskich miast Europy; wzywa do potraktowania w ramach tej inicjatywy ze szczególną uwagą możliwości wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych do poprawienia wydajności energetycznej;

24.  wzywa państwa członkowskie do zwrócenia odpowiedniej uwagi na wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych w przemyśle wytwórczym, a Komisję do szerszego udostępnienia państwom członkowskim przykładów projektów badawczo-rozwojowych ilustrujących kluczowy wkład technologii informacyjno-komunikacyjnych w przemysł wytwórczy, od którego pośrednio lub bezpośrednio zależy 70% miejsc pracy w UE, a tym samym promowania przykładów najlepszych praktyk w zakresie modernizacji przemysłu wytwórczego UE;

25.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania i stworzenia zachęt dla sektora ICT służących zmniejszaniu emisji dwutlenku węgla poprzez przestrzeganie najwyższych norm w zakresie wydajności i innowacji przez cały cykl życiowy produktu oraz poprzez monitorowanie zużycia energii na każdym etapie łańcucha dostaw; zachęca do podejmowania dobrowolnych inicjatyw w celu zmniejszenia zużycia energii w sektorze ICT; zaleca ponadto korzystanie z oprogramowania i systemów operacyjnych o jak najmniejszym zużyciu energii;

26.  wzywa państwa członkowskie do inwestowania w edukację w dziedzinie wydajności energetycznej, która powinna rozpoczynać się w szkołach i służyć rozwijaniu świadomości ekologicznej wśród przyszłych konsumentów; wzywa ponadto Komisję i państwa członkowskie do powszechnego wsparcia programów kształcenia i szkolenia z myślą o zapewnieniu odpowiedniej liczby wykwalifikowanych specjalistów z dziedziny technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz do motywowania osób i przedsiębiorstw do zachowań oszczędnościowych poprzez ukierunkowane kształcenie i wychowanie w celu wydajnego wykorzystania sprzętu i liczbowego oszacowania uzyskanej w ten sposób oszczędności energii oraz rozwijania zdolności do ekologicznego zachowania;

27.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do stworzenia bardziej korzystnego otoczenia regulacyjnego z lepszym dostępem do finansowania dla MŚP, które mogą odegrać kluczową rolę we wdrażaniu rozwiązań opartych na ICT służących wydajności energetycznej;

28.  z zadowoleniem przyjmuje rozszerzenie zakresu współpracy ze Stanami Zjednoczonymi w ramach programu „Energy Star” i włączenie do rozporządzenia wykonawczego przepisu o obowiązkowych zamówieniach publicznych; wzywa Komisję do kontynuowania negocjacji dotyczących kolejnych produktów;

29.  zauważa, że nowe technologie i podejścia mogą w niektórych przypadkach doprowadzić do zwiększonego zużycia energii w porównaniu z systemami, które zastępują; wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia działań w celu pełnego uświadomienia konsumentom wydajności energetycznej innowacyjnych systemów w porównaniu z technologiami, które są przez nie zastępowane; wzywa Komisję do opracowania metodologii oceniania wydajności energetycznej systemów; zaznacza, że inteligentne urządzenia pomiarowe mogą odgrywać istotną rolę w uświadamianiu konsumentom, którzy zmieniają swoje zachowanie lub zaczynają korzystać z nowych systemów, ogólnych konsekwencji tych zmian pod względem wydajności energetycznej;

30.  wzywa Komisję do ścisłej współpracy z krajami trzecimi w celu zwiększenia dostępności technologii informacyjno-komunikacyjnych służących wydajności energetycznej; wzywa również do wprowadzania wspólnych norm dotyczących produktów energooszczędnych, a zwłaszcza do wprowadzania w UE projektów „Energy Star” najlepszych pod względem osiągnięć dla wydajności energetycznej i wpływu na środowisko, które można by przenieść do krajów trzecich w celu ich stosowania;

31.  wzywa państwa członkowskie do udzielenia aktywnego wsparcia dla wdrażania w odległych regionach UE, takich jak wyspy, regiony górzyste i odizolowane, aplikacji ICT o dużym potencjale oszczędności energetycznej;

32.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom państw członkowskich.