Projekt rezolucji - B6-0163/2009Projekt rezolucji
B6-0163/2009

PROJEKT REZOLUCJI

25.3.2009

zamykającej debatę nad oświadczeniem Komisji
zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu
złożyli Véronique De Keyser, Jan Marinus Wiersma, Hannes Swoboda
w imieniu grupy politycznej PSE
w sprawie otwarcia negocjacji międzynarodowych mających na celu przyjęcie międzynarodowego traktatu na rzecz ochrony Arktyki

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B6-0163/2009

Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B6-0163/2009
Teksty złożone :
B6-0163/2009
Teksty przyjęte :

B6‑0163/2009

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie otwarcia negocjacji międzynarodowych mających na celu przyjęcie międzynarodowego traktatu na rzecz ochrony Arktyki

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Międzynarodowy Rok Polarny,

–  uwzględniając komunikat Komisji na temat „Unia Europejska a region arktyczny” (COM (2008)763),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 października 2008 r. w sprawie zarządzania regionem arktycznym w globalnym świecie,

–  uwzględniając art. 103 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze spory terytorialne w tej strefie, gdzie interesy gospodarcze mogą być znaczące, grożą uczynieniem z niej sceny istotnych konfliktów między krajami chcącymi chronić, w tym za pomocą wojska, to co uważają za swoje interesy narodowe,

B.  mając na uwadze, że neutralizacja geopolityczna pozwoliłaby na rozszerzenie współpracy Unii Europejskiej z narodami okołobiegunowymi,

C.  mając na uwadze, że bezpieczeństwo regionalne Arktyki dotyczy Unii Europejskiej, a nie tylko krajów sąsiadujących,

D.  mając na uwadze, że komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego na temat „Unia Europejska a region arktyczny” (COM(2008)763) z dnia 20 listopada 2008 r. w doskonały sposób opisuje problematykę ochrony i zachowania Arktyki oraz promowanie zrównoważonej eksploatacji zasobów,

E.  mając na uwadze, że – jak wskazuje powyższy komunikat Komisji – „w odniesieniu do Arktyki nie obowiązuje żaden oddzielny układ. Żadne państwo ani żadna grupa państw nie ma zwierzchnictwa nad biegunem północnym lub otaczającym go Oceanem Arktycznym”,

F.  mając na uwadze, że należy uwzględnić rozwój technologiczny w kwestiach środowiskowych i prawnych, który nastąpił po przyjęciu konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (Montego Bay 1982 r.),

G.  mając na uwadze, że stwarzanie zagrożeń dla środowiska Arktyki wymaga odpowiadającego wyzwaniom działania na szczeblu prawa międzynarodowego,

H.  mając na uwadze, że jedynie międzynarodowy system kontroli mógłby zagwarantować ochronę tego jedynego w swoim rodzaju środowiska,

I.  mając na uwadze, że jedynie wiążąca „karta” Arktyki, porównywalna do Układu w sprawie Antarktyki, zasugerowana przez Parlament Europejski w rezolucji z dnia 9 października 2008 r. mogłaby stanowić rozwiązanie problemów opisanych przez Komisję w jej komunikacie,

1.  wzywa Radę do podjęcia działań na rzecz uczynienia z Arktyki strefy pokoju i współpracy, zarezerwowanej wyłącznie dla działalności pokojowej, z dala od sporów dotyczących podziału suwerenności, oraz o przyczynienie się do współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa w regionie arktycznym;

2.  wzywa Radę do otwarcia negocjacji międzynarodowych mających na celu przyjęcie „międzynarodowej karty na rzecz ochrony Arktyki”, wzorującej się na Układzie w sprawie Antarktyki, jak zasugerował Parlament Europejski w rezolucji z dnia 9 października 2008 r.;

3.  wzywa Radę do włączenia kwestii Arktyki do porządku obrad następnego szczytu UE/Rosja;

4.  wzywa Komisję do zaproponowania konkretnych zmian przepisów Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w celu zaostrzenia międzynarodowych przepisów w zakresie bezpieczeństwa ruchu morskiego w szczególnie wrażliwych strefach w tym regionie;

5.  wzywa Komisję do podjęcia działań na rzecz stworzenia „polarnego kodeksu nawigacji w regionie arktycznym” zapewniającego jej bezpieczeństwo;

6.  wzywa Komisję do upewnienia się, że będzie przestrzegana swoboda nawigacji i prawo przepływania, i że nie będą miały miejsca praktyki dyskryminacyjne, zwłaszcza w dziedzinie opłat, obowiązkowych usług i przepisów;

7.  wzywa Komisję i Radę do podjęcia wysiłków na rzecz ustanowienia 50-letniego moratorium na eksploatację zasobów geologicznych regionu arktycznego, w oczekiwaniu na nowe badania naukowe;

8.  zwraca się do swojego Przewodniczącego o przekazanie niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, Norwegii, Islandii, Rosji, Kanadzie i Stanom Zjednoczonym oraz partnerom współpracy międzynarodowej.