ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
16.4.2009
σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού
των βουλευτών: Daniel Cohn-Bendit, Monica Frassoni και Pierre Jonckheer
εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE
σχετικά με τη σύνοδο κορυφής της G20 στις 2 Απριλίου 2009 στο Λονδίνο
B6‑0186/2009
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη σύνοδο κορυφής της G20 στις 2 Απριλίου 2009 στο Λονδίνο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της συνόδου κορυφής της G20 στο Λονδίνο στις 2 και 3 Απριλίου 2009,
– έχοντας υπόψη τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο στις 22 Φεβρουαρίου 2009 μεταξύ Γαλλίας, Ηνωμένου Βασιλείου, Ιταλίας και Γερμανίας, μαζί με τους ηγέτες των Κάτω Χωρών και της Ισπανίας και με τον Τσέχο Πρωθυπουργό και με τους προέδρους της Επιτροπής, της Ευρω-ομάδας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με θέμα την προετοιμασία της συνόδου κορυφής της G20 στο Λονδίνο στις 2 και 3 Απριλίου 2009,
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 19 και 20 Μαρτίου 2009,
– έχοντας υπόψη την έκθεση του UNEP «Έξοδος από την κρίση - Ευκαιρία» της 16ης Φεβρουαρίου 2009, στην οποία ζητείται από την G20 να διατυπώσει μια "Παγκόσμια Πράσινη Νέα Συμφωνία",
– έχοντας υπόψη την έκθεση της ΔΟΕ "Η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση: Μια προοπτική για την αξιοπρεπή εργασία" της 24ης Μαρτίου 2009, στην οποία ζητείται από την G20 να παρουσιάσει ένα συντονισμένο πακέτο μέτρων τόνωσης προσανατολισμένο στην κοινωνική προστασία και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης,
– έχοντας υπόψη το σχέδιο συμπερασμάτων της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ με θέμα "Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση και ο αντίκτυπός της στην ανάπτυξη" όπου ζητείται συστημική μεταρρύθμιση των παγκόσμιων μηχανισμών οικονομικής διακυβέρνησης,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 103, παράγραφος 2 του Κανονισμού του,
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάρρευση του συστήματος επισφαλών δανείων ανέδειξε την έκθεση σε κίνδυνο σε πολλούς τομείς και δρομολόγησε την ξαφνική εξαργύρωση κερδοσκοπικών θέσεων στις χρηματιστηριακές αγορές και στις αγορές εμπορευμάτων και συναλλάγματος,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η συσσώρευση και το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος συνοδεύτηκε από μια ασυνήθιστα απότομη άνοδο και στη συνέχεια πτώση των τιμών των διεθνών βασικών εμπορευμάτων· ότι η έντονη και διαρκής αύξηση των τιμών των βασικών εμπορευμάτων μεταξύ του 2002 και των μέσων του 2008 συνοδεύτηκε από αυξανόμενη παρουσία χρηματοπιστωτικών επενδυτών στα χρηματιστήρια προθεσμιακών συμβολαίων εμπορευμάτων,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αυξανόμενες ανισομέρειες του παγκοσμίου εμπορίου και η αυξανόμενη αποσύνδεση των κινήσεων των ονομαστικών επιτοκίων από το πληθωριστικό διαφορικό των χωρών, έχουν αποτελέσει σημαντικές αιτίες της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης,
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εξωχώρια κέντρα καθιστούν δυνατή την καταχρηστική διαφυγή και αποφυγή από τόσο από τη φορολόγηση όσο και από τη χρηματοπιστωτική ρύθμιση και ότι η διεθνής φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή συνιστά σοβαρό εμπόδιο για την επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας,
Ε. εκτιμώντας ότι η παγκοσμιοποίηση καθιστά καίρια την οικονομική και χρηματοπιστωτική συνεργασία και επιβάλλει παγκόσμιες απαντήσεις σε τομείς όπως οι προσαρμογές του ισοζυγίου πληρωμών, η χρηματοπιστωτική ρύθμιση και εποπτεία, η διαχείριση και ο διακανονισμός του χρέους· εκτιμώντας ότι η διεθνής συνεργασία πρέπει να συντονίζεται από φορείς που ικανοποιούν τέσσερα παραδοσιακά κριτήρια: αποτελεσματικότητα, νομιμότητα, αντιπροσωπευτικότητα και λογοδοσία,
Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και δημιουργία πράσινης ανάπτυξης και θέσεων εργασίας
1. εκφράζει τη λύπη του διότι η σύνοδος κορυφής της G20 δεν αντιμετώπισε τις παγκόσμιες ανισομέρειες που βρίσκονται στη ρίζα της χρηματοπιστωτικής κρίσης· υπενθυμίζει ότι για να προληφθεί το ενδεχόμενο χρηματοπιστωτικών κρίσεων στο μέλλον πρέπει να αντιμετωπιστούν οι βαθύτερες αιτίες (π.χ. το υπέρμετρο εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ που χρηματοδοτείται από υπέρμετρα εμπορικά πλεονάσματα της Κίνας) και ότι αυτό έχει συνέπειες που υπερβαίνουν κατά πολύ τη σφαίρα της τραπεζικής και χρηματοπιστωτικής ρύθμισης και της θεσμικής διακυβέρνησης·
2. θεωρεί ότι μια αποτελεσματική πολυμερής απάντηση στην κρίση απαιτεί μια συστημική πολυδιάστατη ρυθμιστική μεταρρύθμιση για την αντιμετώπιση της ευμεταβλητότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών και της τιμής των βασικών εμπορευμάτων· εκφράζει τη λύπη του διότι η σύνοδος κορυφής της G20 στο Λονδίνο δεν ασχολήθηκε με αυτά τα ζητήματα· κατά συνέπεια, παροτρύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να υιοθετήσει κοινή θέση για την αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών κατά την προσεχή σύνοδο κορυφής της G20 στη Νέα Υόρκη·
3. υποστηρίζει την εμφάνιση της G20 σε αντικατάσταση της G7 ως πρώτο βήμα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας και της νομιμότητας της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης· αποδοκιμάζει ωστόσο το γεγονός ότι οι χώρες της ομάδας "G 172", οι οποίες πλήττονται περισσότερο από τις συνέπειες της χρηματοπιστωτικής, επισιτιστικής, ενεργειακής και περιβαλλοντικής κρίσης δεν είχαν φωνή στη σύνοδο κορυφής, και έτσι δεν ακούστηκαν οι απόψεις τους για το σχεδιασμό μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης πραγμάτων, όπως εκφράζεται στο σχέδιο έκθεσης της επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την κρίση·
4. τάσσεται υπέρ νέων μορφών αντιπροσώπευσης για την G20 και άλλους διεθνείς φορείς, μορφών οι οποίες θα παρέχουν ισχυρή φωνή στα κοινοβούλια των αντίστοιχων χωρών και θα τους δίνουν τη δυνατότητα να ασκούν δημοκρατικό έλεγχο στις κυβερνήσεις τους, οι οποίες διαπραγματεύονται και αποφασίζουν σε παρόμοιους φορείς·
5. πιστεύει ότι οι φορείς που παίρνουν αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο - μακροπρόθεσμα - να τεθούν υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, ενδεχομένως με την περαιτέρω ανάπτυξη υφιστάμενων οργάνων των Ηνωμένων Εθνών, όπως το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο·
6. χαιρετίζει τη δέσμευση για διάθεση 1,1 τρισεκ. δολαρίων ΗΠΑ σε ένα παγκόσμιο πρόγραμμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, της ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας· εκφράζει ωστόσο τη λύπη του διότι η G20 δεν μπόρεσε να συντονίσει τα φορολογικά μέτρα ή να συλλάβει την πρωταρχική σημασία της εναρμόνισης των μέτρων αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης με τις επιταγές της πολιτικής για το κλίμα· καλεί τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και άλλες τράπεζες πολυμερούς ανάπτυξης να λαμβάνουν πλήρως υπόψη τις ανάγκες των αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων χωρών, ιδίως των χωρών χαμηλού εισοδήματος, οι οποίες πλήττονται περισσότερο από τις συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αν και δεν είναι υπεύθυνες γι' αυτήν·
7. εκφράζει τη βαθιά λύπη του διότι δεν προτάθηκε τίποτε συγκεκριμένο για να δοθεί πραγματική ώθηση σε μια "Πράσινη Νέα Συμφωνία", στο πνεύμα της έκθεσης του UNEP «Έξοδος από την κρίση - Ευκαιρία» της 16ης Φεβρουαρίου 2009, η οποία καλεί τη G20 να παρουσιάσει μια "Παγκόσμια Πράσινη Νέα Συμφωνία" ως μέσο για να δοθεί συνολική απάντηση στην "τριπλή κρίση" (οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική)·
8. εκφράζει τη λύπη του διότι τα συμπεράσματα της G20 δεν περιλαμβάνουν συγκεκριμένες προτάσεις για την εκπόνηση του προγράμματος στήριξης κατά τρόπον ώστε να δίνεται προτεραιότητα στις ανάγκες της δημιουργίας απασχόλησης και της καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού, όπως προσδιορίζεται και ζητείται στην έκθεση της ΔΟΕ·
Χρηματοπιστωτικής εποπτεία και έλεγχος
9. χαιρετίζει, ως πρώτο βήμα προς ένα περισσότερο περιεκτικό σύστημα παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης, την απόφαση να συγκροτηθεί ένα νέο Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSB) με ενισχυμένη εντολή, ως διάδοχο σχήμα του Φόρουμ Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSF)· θεωρεί ότι το νέο FSB, πρέπει να είναι ανοικτό στον έλεγχο και να προσφέρει ευκαιρίες να εκφράζουν τη γνώμη τους οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, όπως συμβαίνει με άλλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, όπως είναι το ΔΝΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα·
10. υπενθυμίζει την ανάγκη για μεταρρύθμιση της διακυβέρνησης των οργανισμών του Bretton Woods έτσι ώστε να τροποποιηθούν τα δικαιώματα ψήφου και να δημιουργηθεί ένα καθεστώς διπλής πλειοψηφίας που να βασίζεται στα κράτη μέλη και στο μερίδιο κεφαλαίου·
11. παροτρύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να υποστηρίξει, κατά την προσεχή συνεδρίαση της G20, την πρόταση της UNCTAD για τη θέσπιση ενός νέου πολυμερούς καθεστώτος για τη διαχείριση των συναλλαγματικών ισοτιμιών, έτσι ώστε να μπει φραγμός στην κερδοσκοπία στο συνάλλαγμα και να προσφερθεί σε όλες τις χώρες ένα περιθώριο άσκησης πολιτικής για την επιδίωξη των κατάλληλων επεκτατικών φορολογικών και νομισματικών πολιτικών με στόχο την προστασία των θέσεων εργασίας και των εγχώριων οικονομιών σε περιόδους ύφεσης ή χρηματοπιστωτικής κρίσης·
12. χαιρετίζει την απόφαση της G20 να ενισχύσει τα διεθνή πλαίσια εποπτικής ρύθμισης και την πρόθεσή της να επεκτείνει την ρύθμιση και εποπτεία σε όλους τους συστημικά σημαντικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, μηχανισμούς και αγορές·
13. θεωρεί ότι οι αποφάσεις και οι δεσμεύσεις της συνόδου κορυφής G20 αντιπροσωπεύουν ένα ελάχιστο και όχι ένα μέγιστο· κατά συνέπεια παροτρύνει την ΕΕ να επιδιώξει πιο φιλόδοξες πολιτικές ρύθμισης και εποπτείας μέσα στην Ένωση ιδίως όσον αφορά τα αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου και τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας·
14. υπενθυμίζει επίσης ότι απαιτείται μια εποπτική δομή της ΕΕ για τη συγκέντρωση και την ανάλυση μικροοικονομικών και μακροοικονομικών εποπτικών πληροφοριών με τις κεντρικές τράπεζες, δομή η οποία θα ενεργεί επίσης ως δύναμη ταχείας αντίδρασης σε καταστάσεις κρίσης που έχουν συστημικό αντίκτυπο στην ΕΕ·
15. είναι της άποψης ότι το σύστημα αποδοχών των διευθυντών και των αγοραπωλητών στον χρηματοπιστωτικό τομέα είναι ουσιαστικό ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί ώστε να εξασφαλίζεται χρηματοπιστωτική σταθερότητα· από την άποψη αυτή χαιρετίζει την προθυμία της G20 να εξασφαλίσει ότι οι δομές αποδοχών είναι συμβατές με τους μακροπρόθεσμους στόχους των εταιρειών και τη σώφρονα διακινδύνευση· επιμένει ότι η Επιτροπή της Βασιλείας σχετικά με την Τραπεζική Εποπτεία πρέπει να παρουσιάσει απτές προτάσεις στο θέμα αυτό έως το φθινόπωρο του 2009·
Φορολογικοί παράδεισοι και μη συνεργάσιμες περιοχές δικαιοδοσίας
16. λαμβάνει υπό σημείωση την πρόθεση να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των φορολογικών παραδείσων και των μη συνεργάσιμων περιοχών δικαιοδοσίας· θεωρεί ωστόσο ότι τα συμπεράσματα της G20 αποτελούν απλώς μια ανώδυνη και ρητορική κριτική των φορολογικών παραδείσων και των μη συνεργάσιμων εξωχώριων κέντρων·
17. υπογραμμίζει την ανάγκη για ένα παγκόσμιο σύστημα συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών σε φορολογικά θέματα· αποδοκιμάζει έντονα την μη ύπαρξη χρονοδιαγράμματος με συγκεκριμένους μηχανισμούς κυρώσεων, έτσι ώστε να αποκτήσει σάρκα και οστά η λεγόμενη καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων· υπενθυμίζει από την άποψη αυτή ότι επιβάλλεται να τερματισθεί η χρήση τεχνητών νομικών προσώπων ως τρόπου αποφυγής της φορολόγησης· υπογραμμίζει επίσης ότι στη θέση του τραπεζικού απορρήτου, πρέπει σε όλες τις περιστάσεις να ισχύει η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών, τούτο δε σε όλες τις χώρες της ΕΕ και τα εξαρτημένα εδάφη·
18. καλεί την ΕΕ να αναλάβει δράση για την εξάλειψη των φορολογικών παραδείσων, της φοροδιαφυγής και της παράνομης φυγής κεφαλαίων από αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί κατά συνέπεια μια νέα δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία που θα υποχρεώνει τις διεθνικές εταιρείες να αποκαλύπτουν αυτόματα τα κέρδη τους και τους φόρους που καταβάλλουν σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες στις οποίες δραστηριοποιούνται·
19. χαιρετίζει και υποστηρίζει πλήρως το αίτημα της Ευρωλατινικής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της 9ης Απριλίου 2009 προς τις χώρες της Λατινικής Αμερικής-Καραϊβικής και της ΕΕ "να αναλάβουν δράση αμέσως για την εξάλειψη όλων των φορολογικών παραδείσων στην επικράτειά τους και να εργαστούν σε διεθνές επίπεδο για την κατάργηση των υπολοίπων και για την επιβολή κυρώσεων σε εταιρείες και άτομα που προσφεύγουν στις υπηρεσίες τους".
Λογιστικά πρότυπα
20. χαιρετίζει την απόφαση για αναθεώρηση των λογιστικών προτύπων και για ανάληψη δράσης έως το τέλος του 2009 για βελτίωση της συμμετοχής των ενδιαφερομένων κύκλων μέσω της καταστατικής αναθεώρησης του IASB·
21. υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι ο Οργανισμός Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) πρέπει να περιλαμβάνει, στα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης που αφορούν τις τομεακές αναφορές, την απαίτηση οι πολυεθνικές εταιρείες να δηλώνουν, ξεχωριστά για κάθε χώρα, όλες τους τις συναλλαγές (κόστος εργασίας, χρηματοπιστωτικό κόστος, κέρδη πριν από φόρους, κτλ.)· θεωρεί ότι αυτό θα προσφέρει μια συνολική θεώρηση κάθε ομίλου για επενδυτές, ενδιαφερόμενους κύκλους και φορολογικές αρχές, διευκολύνοντας έτσι μια αποτελεσματικότερη και διαφανέστερη διεθνή κατανομή της φορολογικής βάσης·
22. θεωρεί ότι το καταστατικό του IASB πρέπει να μεταρρυθμιστεί, έτσι ώστε ο οργανισμός αυτός να πάψει να είναι ιδιωτική εταιρεία, της οποίας τα οικονομικά ελέγχονται από μεγάλες εταιρείες λογιστικής, και να μετατραπεί σε διεθνή οργανισμό ως ειδική επιτροπή του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου·
Χρηματοδότηση και μεταρρύθμιση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος ώστε να ξεπεραστεί η κρίση
23. λαμβάνει υπό σημείωση το ενδιαφέρον που έχει η ενίσχυση του ρόλου του ΔΝΤ ως δανειστή τελευταίας διεξόδου και η τόνωση της δανειοδοτικής ικανότητας του ΔΝΤ μέσω της χορήγησης κεφαλαίων ύψους περίπου 500 δισεκ. δολαρίων ΗΠΑ· χαιρετίζει ιδίως τη χορήγηση 250 δισεκ. σε Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα (ΕΤΔ)· ωστόσο, εκφράζει την απογοήτευσή του διότι τα νέα ΕΤΔ θα κατανεμηθούν στα 186 μέλη του ΔΝΤ με βάση τις ποσοστώσεις ή το μερίδιο ψήφων τους, γεγονός που θα έχει αποτέλεσμα τη σοβαρή υποχρηματοδότηση των αναγκών των μεσαίου εισοδήματος και φτωχών αναπτυσσόμενων χωρών, δεδομένου ότι μόνο στις χώρες αυτές θα κατανεμηθούν ΕΤΔ αξίας μόνο 80 δισεκ. δολαρίων ΗΠΑ·
24. θεωρεί σοβαρή αποτυχία το γεγονός ότι η G20 δεν επέμεινε σε μεταρρύθμιση πολιτικής του ΔΝΤ παράλληλα με την τόνωση του ρόλου του ως δανειστή τελευταίας διεξόδου· παραμένει ιδιαίτερα ανήσυχο διότι το ΔΝΤ, στους πρόσφατους όρους δανεισμού που έθεσε σε χώρες που επλήγησαν από την κρίση (μεταξύ των οποίων η Ουγγαρία και η Λετονία), προδιέγραψε πλήρως ανεπτυγμένες φορολογικές και νομισματικές πολιτικές στην κατεύθυνση της κίνησης του οικονομικού κύκλου, ανάλογες με εκείνες που έσπρωξαν τις ασιατικές χώρες βαθύτερα στην οικονομική κρίση το 1997/1998·
25. εκφράζει την απογοήτευσή του διότι η σύνοδος κορυφής της G20 απέτυχε ολοκληρωτικά να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να αποφύγουν μια εξουθενωτική κρίση χρέους, μέσω ενός χρονικά ορισμένου διεθνούς συστήματος για το πάγωμα ή τη μετατροπή τους χρέους, ή μέσω της συγκρότησης ενός "διεθνούς μηχανισμού χρεοκοπιών" , ή ενός παρόμοιου εργαλείου για την αποπληρωμή μόνο τμήματος των δανείων η αγοραία αξία των οποίων έχει μειωθεί, όπως όλο και περισσότερο επιτρέπεται πλέον σε εταιρείες ή τράπεζες που βρίσκονται σε δύσκολη θέση· ζητεί τον επανακαθορισμό του πλαισίου βιωσιμότητας χρέους των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών και τη συγκρότηση ενός υπεύθυνου πολυμερούς πλαισίου δανεισμού·
26. πιστεύει ότι το ΔΝΤ πρέπει να συνεισφέρει στην επίτευξη των Στόχων της Χιλιετίας· ζητεί από την άποψη αυτή καλύτερο συντονισμό και μεγαλύτερη συνοχή των πολιτικών του ΔΝΤ, των οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών (UNDP, UNEP, UNCTAD, ΔΟΕ, κτλ) στον τομέα της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής καθώς και της ΕΕ·
27. θεωρεί ότι η μεγαλύτερη αποτυχία της συνόδου G20 ήταν το γεγονός ότι δεν παρουσιάστηκε κανένα σχέδιο για τη ρύθμιση των διαμεθοριακών δραστηριοτήτων των χρηματοπιστωτικών οργανισμών ή για τις διαμεθοριακές χρηματοπιστωτικές ροές, ή τουλάχιστον για την ενίσχυση της ικανότητας των χωρών να ρυθμίζουν τη ροή των διαμεθοριακών κεφαλαίων·
Προώθηση παγκοσμίου εμπορίου και επενδύσεων
28. χαιρετίζει τη δέσμευση της συνόδου κορυφής του Λονδίνου για προσφορά έως και 250 δισεκ. δολαρίων ΗΠΑ σε εγγυήσεις ώστε να έχουν οι έμποροι πρόσβαση στην πίστη· λυπάται ωστόσο διότι το εν λόγω σχέδιο δεν αναφέρει πώς θα μπορούσαν παρόμοιες εγγυήσεις εξαγωγικής πίστης να επεκταθούν στις αναπτυσσόμενες χώρες που τις έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, ιδιαίτερα δε στην υποσαχάρια Αφρική, οι εξαγωγές της οποίας μειώθηκαν κατά 40% φέτος μέχρι στιγμής, κυρίως λόγω της αυστηρότερης πρόσβασης σε εμπορικά δάνεια·
29. επισημαίνει τη συνεχιζόμενη έκκληση της συνόδου G20 για ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σχετικά με την Αναπτυξιακή Ατζέντα της Ντόχα· επαναλαμβάνει την πεποίθησή του ότι οι διαπραγματεύσεις της Ντόχα δεν πρόκειται να προσφέρουν στην παρούσα οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση και ότι πρέπει να αναθεωρηθούν ριζικά ώστε να αποκατασταθεί ένα δίκαιο και φιλικό προς την ανάπτυξη πολυμερές σύστημα εμπορίου· καλεί τον ΠΟΕ να διατυπώσει λεπτομερείς προτάσεις για ένα καθεστώς εκεχειρίας στην υλοποίησης των υφιστάμενων δεσμεύσεων ελευθέρωσης σχετικά με τις διαμεθοριακές χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, εφόσον δεν έχουν δημιουργηθεί παγκόσμιες δομές εποπτείας·
Εξασφάλιση δίκαιης και βιώσιμης ανάκαμψης για όλους
30. πιστεύει ότι η καταπολέμηση της φτώχειας πρέπει να βασίζεται στην αναγνώριση του δικαιώματος μιας χώρας ή περιοχής στην επισιτιστική κυριαρχία και του δικαιώματος να καθορίζει δημοκρατικά τις πολιτικές, τις προτεραιότητες και τις στρατηγικές της έτσι ώστε να προστατεύει τα μέσα διαβίωσης και τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά δικαιώματα του πληθυσμού της και ότι οι αρχές αυτές πρέπει να υπερισχύουν σε σύγκριση με την ελευθέρωση του εμπορίου, την κατάργηση των ρυθμίσεων και την ιδιωτικοποίηση·
31. παροτρύνει την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για την καθιέρωση ενός πανενωσιακού φόρου για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, ο οποίος θα μπορούσε να βοηθήσει τη χρηματοδότηση επενδύσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες έτσι ώστε να βοηθηθούν αυτές οι χώρες να ξεπεράσουν τις χειρότερες συνέπειες της κρίσης και να παραμείνουν στη σωστή πορεία για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας·