PROJEKT REZOLUCJI w sprawie politycznego rozwiązania problemu piractwa u wybrzeży Somalii
23.11.2009
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Sabine Lösing, Willy Meyer, Ilda Figueiredo w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
B7‑0162/2009
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie politycznego rozwiązania problemu piractwa u wybrzeży Somalii
Parlament Europejski,
– uwzględniając rezolucję nr 1816 Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 2 czerwca 2008 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady z grudnia 2008 r. i lipca 2009 r.,
– uwzględniając konferencję międzynarodową dotyczącą wspierania somalijskich instytucji bezpieczeństwa oraz misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), która odbyła się w dniu 23 kwietnia 2009 r. w Brukseli,
– uwzględniając sprawozdania Międzynarodowego Biura Morskiego Międzynarodowej Izby Handlowej z 2009 r. dotyczące piractwa i rozboju wobec statków,
– uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych w dniu 17 listopada 2009 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że sytuacja polityczna, społeczna, gospodarcza i humanitarna w Somalii wymaga szczególnej i ciągłej uwagi ze strony społeczności międzynarodowej w celu wspierania procesu pokojowego oraz odbudowy kraju,
B. mając na uwadze, że codzienna egzystencja 1,5 mln osób jest uzależniona od Światowego Programu Żywnościowego,
C. mając na uwadze, że podczas konferencji w kwietniu 2009 r. w Brukseli zobowiązano się do przekazania prawie 213 mln USD na pomoc nowemu tymczasowemu rządowi federalnemu Somalii w przywróceniu pokoju i stabilności, z których przekazano jedynie 40 mln,
D. mając na uwadze, że rezolucja nr 1816 Rady Bezpieczeństwa ONZ zezwoliła państwom współpracującym z somalijskim rządem tymczasowym na wpłynięcie na wody terytorialne Somalii w celu zwalczania aktów piractwa i rozboju na morzu w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami prawa międzynarodowego,
E. mając na uwadze, że 8 grudnia 2008 r. rozpoczęła się operacja EUNAVFOR pod kryptonimem „Atalanta”, która osiągnęła pełną operacyjność w lutym 2009 r., a jej celem jest zapewnienie ochrony statkom przewożących pomoc żywnościową dla somalijskich wysiedleńców w ramach Światowego Programu Żywnościowego, a także statkom narażonym na atak, pływającym po Zatoce Adeńskiej i u wybrzeży Somalii oraz uniemożliwianie i zwalczanie aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii,
F. mając na uwadze, że misja Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) jest w głównej mierze finansowana z budżetu instrumentu na rzecz pokoju w Afryce, który z kolei jest finansowany z budżetu rozwoju długoterminowego w ramach dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju,
G. mając na uwadze, że ze względu na krytyczną sytuację w Somalii ministrowie obrony państw UE postanowili na posiedzeniu w Göteborgu pod koniec września 2009 r. wysłać misję UE do tego kraju, by wdrożyć reformę sektora bezpieczeństwa; mając ponadto na uwadze, że w dniu 17 listopada 2009 r. ministrowie zatwierdzili koncepcję zarządzania kryzysowego dotyczącą ewentualnej misji w ramach WPBiO, aby wesprzeć szkolenie sił bezpieczeństwa tymczasowego rządu federalnego, oraz wnioskowali o dalsze prowadzenie prac w zakresie planowania, nie uprzedzając przyszłych decyzji o ewentualnych działaniach w ramach WPBiO,
H. mając na uwadze, że od rozpoczęcia operacji „Atalanta” liczba ataków na wodach terytorialnych Somalii zwiększyła się pięciokrotnie i ataki te rozprzestrzeniły się na znacznie większy obszar,
I. mając na uwadze, że według sprawozdań Międzynarodowego Biura Morskiego liczba ataków wzrosła z 19 w pierwszej połowie 2008 r. do 100 w pierwszym półroczu 2009 r.,
J. mając na uwadze, że rząd somalijski był zmuszony zwolnić swoją straż przybrzeżną z powodu braku środków finansowych w wyniku międzynarodowego kryzysu zadłużenia; mając na uwadze, że dzięki temu powstała próżnia, którą wypełniły nielegalne połowy na wodach terytorialnych Somalii i która jest jednym z głównych powodów utraty źródła utrzymania przez somalijskich rybaków,
1. jest zdania, że nie można rozwiązać kryzysu w Somalii w sposób militarny;
2. wzywa kraje sąsiadujące do powstrzymania się od interwencji w Somalii;
3. wzywa Komisję i Radę do wsparcia procesu pojednania między stronami wojny domowej w Somalii; wzywa Komisję i Radę do zapewnienia wsparcia technicznego i finansowego dla takiego procesu pojednania i mediacji między stronami wojny domowej;
4. wzywa Komisję i Radę do zrewidowania strategii politycznej dotyczącej Somalii i operacji „Atalanta”, gdyż nie można uznać ich za sukces ze względu na rosnącą liczbę napadów, które stają się coraz bardziej brutalne;
5. wzywa Komisję i Radę do skoncentrowania się na sytuacji w całym kraju, a co najważniejsze, na potrzebie rozwiązania sytuacji humanitarnej na lądzie oraz wyeliminowaniu prawdziwych przyczyn katastrofalnej sytuacji, powodującej cierpienia milionów Somalijczyków;
6. nie zgadza się z misją UE na rzecz reformy sektora bezpieczeństwa, ani z żadnymi ewentualnymi misjami w ramach europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony w Somalii lub w regionie;
7. podkreśla, że nie należy przeznaczać środków na pomoc rozwojową, tj. EFR, na żadne cele wojskowe; zdecydowanie sprzeciwia się wykorzystaniu EFR na szkolenie sił wojskowych w ramach reformy sektora bezpieczeństwa w Somalii; stwierdza, że EFR musi pozostać instrumentem finansującym walkę z ubóstwem i głodem w krajach rozwijających się;
8. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Prezydentowi, tymczasowemu rządowi federalnemu i tymczasowemu parlamentowi federalnemu Somalii.