PROJEKT REZOLUCJI w sprawie wdrożenia zaleceń Goldstone’a dotyczących Izraela/Palestyny
3.3.2010
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
Kyriacos Triantaphyllides, Patrick Le Hyaric, Bairbre de Brún, Willy Meyer, Ilda Figueiredo w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0136/2010
B7‑0146/2010
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie wdrożenia raportu Goldstone’a
Parlament Europejski,
– uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
– uwzględniając IV konwencję genewską o ochronie osób cywilnych podczas wojny z 1949 r.,
– uwzględniając rezolucję ONZ nr 1860/2009,
– uwzględniając decyzję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości dotyczącą opinii doradczej w sprawie konsekwencji prawnych zbudowania muru na okupowanym terytorium Palestyny;
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Bliskiego Wschodu,
– uwzględniając raport misji rozpoznawczej ONZ w sprawie konfliktu w Strefie Gazy, pod kierownictwem sędziego Richarda Goldstone’a, z dnia 15 września 2009 r.,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że Izrael okupuje terytoria Palestyny od 1967 r.; mając na uwadze, że zgodnie z IV konwencją genewską Izrael jest odpowiedzialny za ochronę humanitarną całej ludności cywilnej znajdującej się na okupowanych przezeń terytoriach,
B. mając na uwadze, że państwo Izrael jest zobowiązane do zaprzestania naruszania prawa międzynarodowego (na mocy decyzji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości),
C. mając na uwadze, że w izraelskich więzieniach przetrzymywanych jest ponad 8 000 Palestyńczyków,
D. mając na uwadze, że Izrael prowadzi politykę siłowego usuwania Palestyńczyków ze Wschodniej Jerozolimy poprzez nadmierne przeszkody administracyjne, codzienne niedogodności, odcinanie dopływu wody i ciągłe burzenie ich domów,
E. mając na uwadze, że Izrael w dalszym ciągu prowadzi politykę kolonizacji terytoriów palestyńskich przez ustawiczne budowanie nowych osiedli i rozbudowywanie już istniejących, grabiąc ziemię palestyńską i dążąc de facto do demograficznej zmiany populacji,
F. mając na uwadze, że Izrael nie zaprzestał budowania muru, blokując w ten sposób terytoria palestyńskie, doprowadzając do powstawania enklaw i nowych okoliczności,
G. mając na uwadze, że w ten sposób Izrael nieprzerwanie łamie prawo międzynarodowe, co potwierdza Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości; zgodnie z opinią doradczą w sprawie muru Izrael „jest zobowiązany do natychmiastowego zaprzestania prac przy budowie muru, który powstaje na okupowanym terytorium Palestyny, w tym we Wschodniej Jerozolimie i wokół niej, do natychmiastowego rozebrania powstałej tam konstrukcji oraz do natychmiastowego uchylenia lub uznania za bezskuteczne wszelkich aktów legislacyjnych i wykonawczych z tym związanych”; mając na uwadze, że Izrael wciąż prowadzi politykę blokad i posterunków kontrolnych w okupowanej Palestynie w celu utrudnienia Palestyńczykom swobodnego przepływu i dostępu, co ma znaczący ujemny wpływ na ich życie codzienne i zagraża ich egzystencji,
H. mając na uwadze, że 27 grudnia 2008 r. Izrael rozpoczął zakrojoną na szeroką skalę ofensywę wojskową skierowaną przeciwko ludności palestyńskiej w Strefie Gazy, która trwała do 18 stycznia 2009 r. i której celem była także ludność cywilna i fragmenty infrastruktury cywilnej; mając na uwadze, że nie był to pierwszy raz, kiedy Izrael dopuścił się naruszenia międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego przeciwko ludności palestyńskiej,
I. mając na uwadze, że podczas tej ofensywy wojskowej życie straciło ponad 1 400 Palestyńczyków, głównie cywili, w tym wiele kobiet i dzieci, oraz 13 Izraelczyków, a tysiące Palestyńczyków zostało rannych; mając na uwadze, że w trakcie izraelskiej ofensywy wojskowej tysiące domów, szkół, szpitali, budynków komunalnych, dróg i elementów podstawowej infrastruktury stało się celem ataku i zostało zniszczonych; mając na uwadze, że w tym samym czasie życie straciło czterech Izraelczyków, a setki odniosły rany w wyniku ataków rakietowych i moździerzowych przeprowadzanych ze Strefy Gazy w kierunku południowego Izraela,
J. mając na uwadze, że naruszeń międzynarodowego prawa humanitarnego wobec izraelskich i palestyńskich cywilów dopuszczał się również Hamas i inne ugrupowania,
K. mając na uwadze, że istnieją dowody, że Izrael świadomie atakował ludność cywilną, stosując broń i amunicję, która powinna być zakazana, taką jak biały fosfor, powodującą liczne ofiary i szczególne obrażenia,
L. mając na uwadze, że wskutek wojny w Strefie Gazy i zarzutów popełnienia poważnych zbrodni przeciwko ludności cywilnej przewodniczący Rady Praw Człowieka powołał w kwietniu 2009 r. misję rozpoznawczą ONZ, upoważniając ją do „zbadania wszelkich naruszeń międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego, jakie mogły zostać popełnione w dowolnym czasie w kontekście operacji wojskowych prowadzonych w Strefie Gazy w okresie od 27 grudnia 2008 r. do 18 stycznia 2009 r., niezależnie od tego, czy miały one miejsce przed tym okresem, po nim, czy też w jego trakcie”,
M. mając na uwadze, że w dniu 29 września 2009 r. szef misji rozpoznawczej ONZ ds. konfliktu w Strefie Gazy, sędzia Richard Goldstone, przedstawił Radzie Praw Człowieka raport z misji, w którym stwierdzono, że Izrael dopuścił się naruszeń międzynarodowego prawa praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego oraz nie spełnił swoich zobowiązań wynikających z czwartej konwencji genewskiej, a naruszenia te są równoznaczne ze zbrodniami, które powinny zostać zbadane przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym,
N. mając na uwadze, że Izrael odmówił współpracy z misją rozpoznawczą i w ostry sposób odrzucił raport; mając na uwadze, że władze palestyńskie powołały wewnętrzną palestyńską komisję śledczą,
O. mając na uwadze, że w uwagach końcowych raportu z misji rozpoznawczej w art. 1876 stwierdzono, że „wykonując swój mandat, misja miała wzgląd wyłącznie na powszechne prawo międzynarodowe, międzynarodowe prawo praw człowieka i międzynarodowe prawo humanitarne, a także na obowiązki, jakie prawo to nakłada na państwa, podmioty niebędące państwami oraz, przede wszystkim, prawa i obowiązki, jakie prawo to przyznaje jednostkom. Nie oznacza to w żaden sposób zrównywania pozycji Izraela jako okupanta z pozycją okupowanej ludności palestyńskiej lub reprezentujących ją podmiotów. Różnice w odniesieniu do siły oraz zdolności zadawania szkód lub ochrony, w tym poprzez zapewnienie sprawiedliwości w sytuacji wystąpienia przemocy, są oczywiste, a jakiekolwiek porównywanie nie jest ani możliwe, ani konieczne. Kwestią, która wymaga takiej samej uwagi i wysiłku jest jednak ochrona wszystkich ofiar zgodnie z prawem międzynarodowym”,
P. mając na uwadze, że niektóre państwa członkowskie UE reprezentowane w Radzie Praw Człowieka ONZ odrzuciły raport, a także rezolucję Rady Praw Człowieka,
Q. mając na uwadze, że nie doszło do porozumienia w sprawie włączenia raportu do porządku obrad Zgromadzenia Ogólnego ONZ lub Rady Bezpieczeństwa ONZ,
R. mając na uwadze, że blokada Strefy Gazy nadal trwa, paraliżując międzynarodowe próby niesienia pomocy przy odbudowie Gazy; mając na uwadze, że sytuacja humanitarna rok po wojnie przedstawia się katastrofalnie,
S. mając na uwadze, że naród palestyński ma prawo do swobodnego określania własnego systemu politycznego i gospodarczego oraz do życia w pokoju, wolności i bezpieczeństwie we własnym państwie; mając na uwadze, że naród izraelski ma prawo do życia w pokoju i bezpieczeństwie; mając na uwadze, że oba narody mają prawo do sprawiedliwości zgodnie z prawem międzynarodowym,
1. z zadowoleniem przyjmuje raport misji rozpoznawczej ONZ w sprawie konfliktu w Strefie Gazy i wzywa do natychmiastowego przyjęcia jego ustaleń przez państwa członkowskie UE oraz do wdrożenia jego zaleceń; podkreśla, że te ustalenia i zalecenia mogą mieć znaczący wpływ na dążenia do zawarcia porozumienia pokojowego w oparciu o rozwiązanie polegające na współistnieniu dwóch państw; podkreśla, że rozliczenie zbrodni może przyczynić się do pokojowego rozwiązania konfliktu na Bliskim Wschodzie; wzywa UE, aby nie tolerowała uchylania się przez Izrael od odpowiedzialności za zbrodnie popełnione na palestyńskiej ludności cywilnej;
2. domaga się zakończenia izraelskiej okupacji terytoriów palestyńskich (Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy);
3. potępia ataki na ludność cywilną bez względu na to, z której strony;
4. wzywa do uwolnienia wszystkich palestyńskich więźniów, przetrzymywanych obecnie bezprawnie w Izraelu;
5. potępia politykę rządu Izraela wobec ludności palestyńskiej;
6. potępia zbrodnie popełnione przez wojska izraelskie na ludności cywilnej w Strefie Gazy, zwłaszcza ataki na cywilów i zabijanie cywilów, karanie zbiorowe oraz stosowanie broni i materiałów, które powinny być zakazane;
7. potępia zniszczenie przez armię izraelską infrastruktury w Strefie Gazy, szczególnie tej związanej z produkcją i dostarczaniem żywności, zdrowiem i edukacją, a także blokady i zakaz swobodnego przemieszczania się, które doprowadziły do dalszego pogorszenia się sytuacji humanitarnej w Strefie Gazy;
8. wyraża ubolewanie z powodu izraelskiej odmowy współpracy z misją oraz odmowy powołania komisji śledczej; wzywa Izrael do pozytywnej odpowiedzi na niedawny apel Sekretarza Generalnego ONZ o wszczęcie poważnego dochodzenia; z zadowoleniem przyjmuje powołanie palestyńskiej komisji śledczej i czeka na wyniki jej prac;
9. wzywa Hamas do uwzględnienia odpowiednich wniosków z raportu Goldstone’a, spełnienia swoich zobowiązań i zaangażowania się w szeroki dialog polityczny;
10. podkreśla znaczenie osiągnięcia pojednania między Palestyńczykami oraz podkreśla w tym kontekście potrzebę stałego powiązania geograficznego między Strefą Gazy i Zachodnim Brzegiem Jordanu, a także ich pokojowego i trwałego zjednoczenia politycznego;
11. wzywa wszystkie państwa członkowskie UE, aby poparły przedstawienie raportu na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ, a tym samym przed Międzynarodowemu Trybunałem Karnym, mając na celu oskarżenie sprawców zbrodni opisanych powyżej;
12. podkreśla, że polityka UE i inne działania międzynarodowe polegające na bezkarnym traktowaniu Izraela mimo naruszeń prawa międzynarodowego i międzynarodowego prawa humanitarnego nie zdała rezultatu; wzywa Radę, państwa członkowskie i Komisję, aby wreszcie wyciągnęły konieczne wnioski z tego faktu; wzywa wszystkie państwa członkowskie UE, aby poparły przedstawienie raportu na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ;
13. domaga się, aby nie rozszerzać umowy o stowarzyszeniu między UE a Izraelem, biorąc pod uwagę naruszenia, jakich dopuścił się Izrael; potwierdza, że rozwój stosunków między UE i Izraelem musi być ściśle uzależniony od przestrzegania praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego (zakończenia kryzysu humanitarnego w Strefie Gazy i na okupowanych terytoriach palestyńskich oraz rzeczywistego zaangażowania w kompleksowe porozumienie pokojowe);
14. wzywa państwa członkowskie do zaprzestania dostaw broni do Izraela;
15. jest zdania, że rozliczenie zbrodni może położyć kres zbrodniom popełnianym na ludności cywilnej;
16. potwierdza swoje zaangażowanie na rzecz aktywnego wspierania wynegocjowanego, sprawiedliwego i pokojowego zakończenia konfliktu palestyńskiego w oparciu o rozwiązanie polegające na współistnieniu dwóch państw, utworzenia niepodległego, zdolnego do istnienia państwa palestyńskiego w granicach z roku 1967 ze stolicą we Wschodniej Jerozolimie oraz kompleksowej możliwości osiedlenia się wszystkich palestyńskich uchodźców na podstawie rezolucji ONZ nr 194;
17. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, kwartetowi bliskowschodniemu, rządowi Izraela, Przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej, Knesetowi oraz Palestyńskiej Radzie Legislacyjnej.