Projekt rezolucji - B7-0702/2010Projekt rezolucji
B7-0702/2010

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie priorytetów Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do programu prac Komisji na 2011 r.

8.12.2010

zamykającej debatę nad oświadczeniem Komisji
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Malcolm Harbour w imieniu grupy politycznej ECR

Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0702/2010
Teksty złożone :
B7-0702/2010
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0702/2010

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie priorytetów Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do programu prac Komisji na 2011 r.

Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji w sprawie programu prac na 2011 r.(COM(2010)623/2),

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

Przywrócenie tendencji wzrostowej w dziedzinie zatrudnienia:      przyspieszenie w kontekście roku 2020

 

Wzmocnienie ładu gospodarczego oraz rozpoczęcie europejskiego okresu oceny

 

1.  z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Unii Europejskiej na rzecz rozwiązania kwestii będących przeszkodą dla realizacji paktu na rzecz stabilności i wzrostu oraz prowadzących do niekorzystnej sytuacji fiskalnej w niektórych państwach członkowskich; podkreśla, że do obowiązków wszystkich państw członkowskich należy egzekwowanie dyscypliny budżetowej oraz że w pełni odpowiedzialne i przejrzyste ramy UE mogą się przyczynić do zdrowszych finansów publicznych i lepszej zdolności przeciwdziałania przyszłym kryzysom;

2.  przyznaje, że w interesie wszystkich państw członkowskich leży zadbanie o silną i konkurencyjną strefę euro; podkreśla jednak, że wszelkie reformy muszą w pełni uwzględniać zarówno potrzeby strefy euro, jak i państw członkowskich, które nie są jeszcze w strefie euro i tych, które nie planują wejścia do tej strefy;

3.  zwraca uwagę na wprowadzenie „europejskiego okresu oceny”, co wiąże się z rocznym cyklem politycznym w odniesieniu do koordynacji polityki gospodarczej; uważa, że komisje Parlamentu Europejskiego muszą odgrywać istotniejszą rolę, aby wykazać się znajomością tematu przez sporządzanie sprawozdań rocznych w sprawie postępów w odniesieniu do ważnych celów poprzedzających (wspólne) rezolucje grup politycznych;

4.  wzywa Komisję do uwzględnienia propozycji grup politycznych Parlamentu Europejskiego dotyczących poprawek do kalendarza europejskiego okresu oceny, aby zagwarantować wystarczający udział wybranych posłów do Parlamentu Europejskiego i posłów do parlamentów narodowych we wspólnych debatach parlamentarnych;

Rozporządzenie finansowe: realizacja reformy

5.  zwraca uwagę na ambitne plany w zakresie uregulowań dotyczących rozporządzenia w sprawie usług finansowych przedłożonego przez Komisję na rok 2011, zwłaszcza na wdrożenie zasad Bazylea III oraz reformy rynków instrumentów finansowych (MiFID); zauważa, że od czasu rozpoczęcia kryzysu wprowadzono już szeroki wachlarz reform regulacyjnych oraz podkreśla potrzebę przedsięwzięcia odpowiednich środków nieobciążających nadmiernie przemysłu i nieprzyczyniających się do arbitrażu regulacyjnego; apeluje, by niezależne oceny wpływu uwzględniały nie odrębne wnioski lecz ich połączone skutki;

6.  podkreśla, że największe koszty związane z rozporządzeniem w sprawie usług finansowych ponoszą drobni inwestorzy, emeryci, oszczędzający i osoby z kredytem hipotecznym; wzywa do pełnego uwzględnienia ich potrzeb;

Inteligentny wzrost

7.  podkreśla, że agenda cyfrowa i inwestycje w technologie informacyjno-komunikacyjne mają kluczowe znaczenie dla długoterminowej konkurencyjności Europy i wzywa państwa członkowskie oraz Komisję do dalszego wprowadzania na rynek sieci następnej generacji oraz dostępu do nich dzięki postępującej liberalizacji wewnętrznego rynku usług łączności;

8.  popiera zaangażowanie Komisji w projekt przewodni agendy cyfrowej mający na celu zagwarantowanie utworzenia w Unii Europejskiej spójnego i skutecznego systemu ochrony praw autorskich, w szczególności w odniesieniu do praw autorskich online, oraz przypomina rezolucję Parlamentu Europejskiego w sprawie lepszego egzekwowania praw własności intelektualnej na jednolitym rynku; z zadowoleniem odnosi się do zamiaru Komisji zachęcania do zwiększonego dostępu do treści poprzez poprawę zarządzania i przejrzystości zarządzania prawami zbiorowymi, oraz z niecierpliwością czeka na jej wnioski; zwraca uwagę na planowaną inicjatywę w sprawie dzieł osieroconych i zachęca Komisję do wyjścia propozycjami mającymi na celu osiągnięcie równowagi między zagwarantowaniem dostępu do dzieł o znaczeniu kulturalnym a utrzymaniem ochrony posiadaczy praw autorskich;

9.  z zadowoleniem przyjmuje ambicje Komisji w odniesieniu do unii innowacji, polegające na przeglądzie ram w zakresie pomocy państwa dla badań i rozwoju oraz innowacji ze zwiększeniem roli EBI i kapitału ryzyka; uznaje również rolę, jaką mogą odgrywać zamówienia publiczne w zakresie stymulowania innowacji, jednak zdecydowanie sprzeciwia się wprowadzeniu wiążącego budżetu na innowacje w obrębie zamówień publicznych; uważa, że innowacyjne rozwiązania w odpowiedzi na potrzeby sektorowe powinny być siłą napędową oraz że nie należy dążyć do wprowadzenia systemu kwot w odniesieniu do innowacji;

10. z zadowoleniem odnosi się do faktu, że Komisja koncentruje się na infrastrukturze energetycznej oraz wzywa do ścisłej koordynacji między UE a państwami członkowskimi, jako że dokonuje się znaczna zmiana w sposobie rozwoju sieci, tak aby zagwarantować, że mamy lepsze narzędzia pomagające utrzymać bezpieczeństwo energetyczne i poradzić sobie z wyzwaniami dotyczącymi efektywności energetycznej oraz wnieść znaczny wkład w obrębie strategii gospodarczej UE oraz wewnętrznego rynku;

Zrównoważony wzrost

11. z zadowoleniem przyjmuje nadanie przez Komisję priorytetowego znaczenia wdrożeniu istniejących przepisów dotyczących ochrony środowiska zamiast zwiększania obciążeń legislacyjnych;

12. podkreśla, że aby zagwarantować zrównoważony wzrost gospodarczy, podstawowe znaczenie ma bezpieczeństwo energetyczne polegające na nieprzerwanych dostawach, przestrzeganie postanowień umownych, sprawiedliwe ceny rynkowe oraz unikanie sytuacji uzależnienia od zbyt małej liczby producentów;

13. podkreśla, że sektor transportu ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego wzrostu i konkurencyjności Europy, a zatem w celu zwiększania wzrostu i zatrudnienia oraz realizacji europejskich interesów gospodarczych i środowiskowych, podstawowe znaczenie ma:

-  realizacja wolnego, zliberalizowanego jednolitego rynku w odniesieniu do wszystkich środków transportu, z jasnymi i łatwo egzekwowalnymi przepisami dotyczącymi wolnej i sprawiedliwej konkurencji, oraz jednakowe traktowanie wszystkich środków transportu;

-  rozwój skutecznej, multimodalnej i szeroko zakrojonej sieci transportu UE (między innymi dzięki rozwiązaniu problemu braku odpowiedniej infrastruktury, braku dostępu i niewielkich połączeń między różnymi częściami UE), przez ukończenie sieci TEN-T, usunięcie zatorów i utworzenie brakujących połączeń, w szczególności na obszarach transgranicznych;

Rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu

14. z zadowoleniem przyjmuje środki mające na celu wdrożenie i interpretację dyrektywy o delegowaniu pracowników, w szczególności w odniesieniu do swobodnego przepływu pracowników w Unii Europejskiej, jednak sprzeciwia się wszelkiemu poważnemu przeglądowi zakresu stosowania obecnej dyrektywy;

15. wzywa Komisję, aby przy przygotowywaniu aktualizacji dyrektywy w sprawie czasu pracy wzięła pod uwagę zasadę pomocniczości, różnorodność tradycji i priorytetów państw członkowskich, oraz nadała priorytetowe znaczenie wsparciu elastycznych, zindywidualizowanych ustaleń dotyczących zatrudnienia w celu zwalczania bezrobocia, tworzenia nowych miejsc pracy, zwiększania produktywności i konkurencyjności;

16. jest zaniepokojony faktem, że wśród głównych kierunków politycznych w programie prac bardzo rzadko wymieniana jest agenda polityki spójności, a polityka spójności, której celem jest spójne wykorzystanie potencjału wzrostu poszczególnych regionów i miast UE, czego wynikiem jest spójność społeczna, gospodarcza i terytorialna, służy ugruntowanej w traktatach wizji pokonywania różnic w Europie;

17. w kontekście zbliżającej się białej księgi w sprawie emerytur przypomina Komisji, że w ramach metody otwartej koordynacji państwa członkowskie zgodziły się już na wspólne cele dotyczące polityki emerytalnej, która jest monitorowana za pomocą szeregu ustalonych wskaźników; wzywa Komisję do skoncentrowania się na poprawie istniejących wskaźników zamiast odchodzenia od uzgodnionych już celów i wskaźników; uważa, że w obliczu zmian demograficznych powinno się zachęcać państwa członkowskie do rozważenia mocnych argumentów socjoekonomicznych przemawiających za zniesieniem polityk, które mogą powstrzymywać starszych pracowników od dłuższej aktywności na rynku pracy;

18. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą „nowych umiejętności i zatrudnienia”, jako że kryzys gospodarczy doprowadził do zwiększonej polaryzacji rynku pracy i zwiększył poziom strukturalnego bezrobocia w Europie; wzywa do zwiększenia skuteczności i poprawy rezultatów dwóch największych agencji szkoleniowych UE - Cedefop – Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego – i ETF – Europejskiej Fundacji Kształcenia;

19. wzywa Komisję, aby w swoich sprawozdaniach w sprawie „nowych umiejętności i zatrudnienia” oraz „platformy zwalczania ubóstwa” uwzględniła konkretne trudności, z jakimi zmagają się kobiety, a w szczególności promowała równość w miejscu pracy jako środek zwalczania ubóstwa oraz zachęcała kobiety do przedsiębiorczości poprzez stosowanie środków wymiany najlepszych praktyk, przy jednoczesnym uznaniu, że najlepsze narzędzia do tworzenia przepisów dotyczących szkoleń i zatrudnienia kobiet mają poszczególne państwa członkowskie; podkreśla, że wszelkie nowe środki mające na celu promowanie rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu powinny uwzględniać fakt, że najskuteczniejszym sposobem zwalczania ubóstwa jest rozwijająca się gospodarka, w której rośnie poziom zatrudnienia;

Wykorzystywanie potencjału jednolitego rynku w zakresie wzrostu

20. z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący ram legislacyjnych dotyczących normalizacji, które zwiększą konkurencyjność i innowacyjność w Unii Europejskiej; spodziewa się, że Komisja poświęci należytą uwagę sprawozdaniu Komisji Rynku Wewnętrznego;

21. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wyniku inicjatyw Parlamentu Europejskiego nadano większe znaczenie reformom zamówień publicznych; oczekuje wszechstronnego wniosku, łącznie z wezwaniem Komisji do pełnego wykorzystania szans na zamówienia publiczne w dziedzinie innowacji i trwałego rozwoju;

22. popiera fakt, ze plany Komisji koncentrują się na znalezieniu rozwiązań dla bieżących problemów, przed którymi stoją konsumenci, przez alternatywne sposoby rozstrzygania sporów; zdecydowanie uważa to za wyższy priorytet od paneuropejskiego systemu roszczeń zbiorowych;

23. podkreśla, że końcowy Akt o jednolitym rynku powinien nadać jasne priorytety, aby zagwarantować jasny cel tego Aktu, który nie powinien być jedynie zbiorem 50 wniosków;

24. uważa, że potrzebne jest jasne założenie zgodności ze strony państw członkowskich w odniesieniu do wniosków dotyczących jednolitego rynku; podkreśla, że najwyższy czas wprowadzić założenie w prawie państw członkowskich, zgodnie z którym państwa członkowskie muszą z założenia przestrzegać przepisów dotyczących jednolitego rynku, chyba że mogą one przedstawić możliwe do zaakceptowania przyczyny niewypełnienia tych zobowiązań;

25. pochwala energiczne podejście Komisji do pełnej transpozycji dyrektywy usługowej; podkreśla wyniki sprawozdania z wzajemnej oceny, które pokazują jasne zobowiązanie państw członkowskich do podejścia znoszącego ograniczenia;podkreśla znaczenie jasnego zobowiązania ze strony państw członkowskich dotyczącego wzajemnej procedury oceny (wprowadzonej na mocy dyrektywy usługowej), aby znieść przeszkody dla realizacji jednolitego rynku;

26. podkreśla, że biorąc pod uwagę, iż Parlament Europejski i Rada zdecydowanie odrzuciły początkowy wniosek Komisji dotyczący dyrektywy w sprawie praw konsumenta oraz w oparciu o oczekiwany wniosek dotyczący zachowania klientów w środowisku cyfrowym i przegląd dyrektywy dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych, konieczne jest zintegrowane i pilne rozpatrzenie w 2011 r. a nie w 2014 r., jak obecnie jest to proponowane, jasnej strategii Komisji w odniesieniu do konsumentów;

27. popiera zmianę dyrektywy w sprawie podróży zorganizowanych oraz przegląd dyrektywy w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów, koncentrując się na nadzorze rynkowym;

28. z niecierpliwością czeka na zieloną księgę w sprawie hazardu online, komunikat w sprawie planu działania eGovernment oraz zieloną księgę dotyczącą dyrektywy w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych;

29. wzywa Komisję, aby w przeglądzie dyrektywy 89/105/EWG dotyczącej przejrzystości środków regulujących ustalanie cen produktów leczniczych stosowanych u ludzi oraz włączenia ich w zakres krajowych systemów ubezpieczeń zdrowotnych zagwarantowała, że jest ona spójna z celem uczynienia UE ośrodkiem dominującego na świecie przemysłu farmaceutycznego, z czym się wiążą korzyści w obszarze inwestycji i zatrudniania wysoko wykwalifikowanych pracowników, a w szczególności zaniechała podejścia polegającego na narzucaniu z góry uregulowań i ustalaniu cen, co ma demotywujący wpływ na konkurencję;

Kontynuowanie agendy obywatelskiej: wolność, bezpieczeństwo i sprawiedliwość

30. jest przekonany, że w celu stworzenia prawdziwej Europejskiej Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości Unia Europejska musi opracować zróżnicowany system i uwzględniać prawną i polityczną osobowość każdego państwa członkowskiego, w związku z czym należy tworzyć narzędzia tylko w razie potrzeby, musi także uszanować suwerenność każdego państwa członkowskiego;

31. wzywa, aby wszelkie przepisy skupiały się na wskazywaniu państwom członkowskim sposobów sprawnej i skutecznej współpracy, nie narzucając zharmonizowanej, uniwersalnej polityki, czy to w dziedzinie prawa karnego, prawa rodzinnego czy też polityki imigracyjnej;

32. przyznaje, że dla zapewnienia bezpieczeństwa Unii Europejskiej i jej obywateli kluczowe znaczenie mają zacieśnione stosunki transatlantyckie, zwłaszcza w obszarze walki z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną;

33. podkreśla, że w walce z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną powinno się w pełni przestrzegać praw i swobód obywateli UE oraz że ochrona danych i prawo do zadośćuczynienia mają podstawowe znaczenie w tworzeniu wiarygodnej i skutecznej polityki bezpieczeństwa;

34. podkreśla szczególnie, że wszystkie agencje WSiSW muszą być opłacalne, skuteczne i – co najważniejsze – odpowiedzialne;

35. przyjmuje do wiadomości wniosek Komisji dotyczący wprowadzenia instrumentu prawnego w dziedzinie europejskiego prawa umów, i wyraża ubolewanie, że wydaje się to z góry przesądzać o wynikach prowadzonych przez Komisję konsultacji w tej konkretnej sprawie;

36. przestrzega Komisję przed skutkami, jakie proponowany system prawa umów może mieć dla systemów prawa powszechnego z uwagi na fakt, że wniosek opiera się na prawie cywilnym;

37. wyraża poważne zaniepokojenie wprowadzeniem instrumentu prawnego w dziedzinie prawa umów, wynikające z faktu, że w obecnych trudnych warunkach gospodarczych wniosek ten zwiększy koszty finansowe dla przedsiębiorstw i konsumentów, związane nie tylko z wdrożeniem i szkoleniami, które będą znaczne, ale także wypływające ze sporów, które na pewno będą miały miejsce z powodu braku pewności prawnej w następstwie wprowadzenia nowego systemu; zauważa, że przeszkody w handlu transgranicznym przede wszystkim nie mają związku z prawem umów, lecz z szerszymi kwestiami, takimi jak język, logistyka i procedury zadośćuczynienia; wzywa w związku z tym Komisję do ponownego rozważenia tego wniosku;

Europa w świecie – wywieranie wpływu na poziomie światowym

38. podkreśla zasadniczą wartość transatlantyckich stosunków w dziedzinie bezpieczeństwa w odnowionym NATO; jest przekonany, że UE powinna wspierać demokracje w Azji (zwłaszcza Indie, Japonię, Indonezję, Bangladesz i Tajwan), arabsko-izraelski proces pokojowy, kontynuować wysiłki zmierzające do uniemożliwienia rozprzestrzeniania broni jądrowej szczególnie w odniesieniu do Iranu i KRLD, a także popierać obrońców praw człowieka i demokratyczne zmiany w Rosji przez zacieśnienie współpracy opartej na wartościach demokratycznych i praworządności;

39. podkreśla, że propagowanie praw człowieka na świecie jest podstawowym celem Unii Europejskiej na szczeblu światowym oraz że lepsze stosunki handlowe i większa pomoc na rzecz rozwoju mogą pomóc w osiąganiu postępów w tym obszarze; proponuje, żeby zwrócić szczególną uwagę na ochronę dzieci i kobiet – zwłaszcza w strefach konfliktów – oraz na sprzeciwianie się stosowaniu wobec mniejszości dyskryminacji w oparciu o pochodzenie etniczne, płeć lub religię (łącznie z niektórymi mniejszościami religijnymi, które są często niedostrzegane, takimi jak chrześcijanie na Bliskim Wschodzie czy w krajach komunistycznych);

Kompleksowa polityka handlowa

40. podkreśla, że UE musi popierać rolę odgrywaną przez WTO w propagowaniu stabilności gospodarczej i wzrostu, w zapobieganiu konfliktom handlowym oraz w zwalczaniu protekcjonizmu przez likwidowanie barier zarówno handlowych, jak i niehandlowych, oraz w zagwarantowaniu podstawowego znaczenia używania uzasadnionych instrumentów ochrony handlu (TDI) tylko w ostateczności; wzywa w związku z tym Komisję do poparcia wysiłków nowych krajów kandydujących z myślą o zwiększeniu ilości członków WTO i umocnieniu w ten sposób jej autorytetu w określaniu i wdrażaniu norm w zakresie stosunków handlowych na całym świecie;

41. podkreśla, że aby strategia UE 2020 zakończyła się sukcesem, powinna zawierać solidny wymiar handlowy ukierunkowany zarówno na dwu-, jak i wielostronne stosunki handlowe między UE a krajami trzecimi, co stanowi podstawowe narzędzia ponownego stworzenia dobrobytu w UE, a jednocześnie powstania wielu potrzebnych miejsc pracy w UE i poza nią;

Rozszerzenie UE, sąsiedztwo, polityka na rzecz rozwoju i pomoc humanitarna

42. jest przekonany, że aby UE skutecznie propagowała swoje wartości i zasady oraz przyczyniała się do stabilności politycznej i rozwoju gospodarczego w krajach sąsiadujących, musi wspierać młode demokracje w Europie i umacniać stosunki ze wschodnimi partnerami;

43. przypomina międzynarodowe zobowiązania odnośnie do milenijnych celów rozwoju (MCR), z których wiele jest wciąż niezrealizowanych; uważa w związku z tym, że wydatki na rozwój na szczeblu UE muszą być traktowane priorytetowo w partnerstwie z poszczególnymi państwami członkowskimi w celu zapewnienia ich skuteczności;

44. podkreśla absolutną konieczność trwałego wspierania unijnej polityki na rzecz rozwoju przez obywateli UE, co w kontekście obecnych przeciwności budżetowych będzie niezbędne do potwierdzenia i zrealizowania naszych zobowiązań dotyczących zmniejszania ubóstwa; cel ten może zostać osiągnięty przez tworzenie dobrobytu i rozwijanie praw własności w krajach rozwijających się;

45. podkreśla, że spójność polityki musi zostać uwidoczniona na wszystkich szczeblach i zauważa, że wszelkie nowe inicjatywy wspierania unijnej polityki na rzecz rozwoju muszą dowieść ich pełnej przejrzystości;

46. wzywa UE do lepszej koordynacji jej reakcji na katastrofy humanitarne ze wspólnotą podmiotów działających w obszarze rozwoju oraz do dalszego badania sposobów, jakimi UE mogłaby rozwijać swój potencjał cywilny w ramach istniejących mechanizmów, takich jak Wspólnotowy mechanizm obrony cywilnej;

Wkład a skutek: maksymalnie wykorzystać polityki UE

Nowoczesny budżet dla przyszłości Europy

47. wyraża ubolewanie, że w przeglądzie budżetu dokonanym przez Komisję nie zawarto istotnej analizy ilościowej bieżących wydatków w ramach wieloletnich ram finansowych; podkreśla, że taki przegląd kosztów i zysków w ramach wydatków UE ma kluczowe znaczenie przed sporządzeniem nowych wieloletnich ram finansowych;

48. podkreśla, że przyszła perspektywa finansowa UE musi kierować się zasadami pomocniczości i proporcjonalności, a każdy wydatek musi być odpowiedni, racjonalny i opłacalny;

49. jest przeciwny jakimkolwiek nowym środkom własnym i absolutnie zdecydowany przeciwstawić się nakładaniu na podatników UE kolejnych ciężarów mających być źródłem tych nowych środków własnych, w tym jakiemukolwiek nowemu bezpośredniemu podatkowi unijnemu, jak np. podatek od transakcji finansowych;

50. wzywa do bardziej skutecznego i przejrzystego gospodarowania Europejskim Funduszem Społecznym, który jest podstawowym narzędziem realizacji celów w zakresie zatrudnienia, znajdujących się w uzgodnionej przez państwa członkowskie strategii UE 2020; nalega, aby Europejski Fundusz Społeczny pozostał w ramach rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów dotyczących funduszy;

51. jest przeciwny planowanemu rozszerzeniu Europejskiego funduszu dostosowania do globalizacji, zwłaszcza jeśli chodzi o utworzenie dla niego niezależnej linii budżetowej;

52. jest przekonany, że jakość wydatków jest zbyt często pomijana na korzyść debat o ilości oraz że często zbyt dużo uwagi zwraca się na polityczny wkład, zaś zbyt mało na wyniki; wzywa w związku z tym do przeprowadzania systematycznych, regularnych i niezależnych ocen programów UE – zarówno w ramach polityki wewnętrznej, jak i pomocy na rzecz rozwoju – mających na celu zagwarantowanie, że osiągają one pożądane rezultaty w opłacalny sposób;

53. wzywa Komisję, żeby w ramach polityki „zero tolerancji” dla wszystkich przypadków złego zarządzania i nadużyć zwiększyła kontrolę nad wydatkami UE środkami większej przejrzystości płatności dla beneficjentów, zwłaszcza za pomocą uruchomienia kompletnej, przyjaznej dla użytkownika bazy danych online; wzywa także Komisję do kontynuowania wysiłków zmierzających do zagwarantowania, że państwa członkowskie biorą pełny udział w procesie odpowiedzialności budżetowej za programy „zarządzania dzielonego” za pomocą krajowych deklaracji w sprawie zarządzania oraz większego zaangażowania krajowych organów kontroli, co jest częścią działań mających na celu stworzenie skutecznych zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej przy jednoczesnym zachowaniu należytego zarządzania budżetem jako ostatecznej odpowiedzialności Komisji;

54. wzywa Komisję, aby w swoim zmienionym wniosku dotyczącym OLAF-a poparła jego całkowitą niezależność, stanowiącą najlepszy sposób zagwarantowania, że jego dochodzenia będą zarówno skuteczne, jak i sprawiedliwe, i postrzegane jako takie przez społeczeństwo;

Promowanie inteligentnych regulacji

55. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do poprawy procesu prowadzenia polityki w obrębie instytucji europejskich, a zwłaszcza inicjatyw zawartych w programie inteligentnych regulacji, który wprowadzi i umocni ważne praktyki i zasady w europejskim procesie legislacyjnym; jest przekonany, że środki te mogą pomóc ustanawiać prawa skuteczne i efektywne i nie nakładające dużego ciężaru na obywateli, przedsiębiorstwa i administrację;

56. zauważa, że jasne i całościowe podejście do ocen wpływu będzie ważną częścią inicjatyw zmierzających do poprawy jakości europejskiego prawodawstwa, i popiera proponowane ulepszenia metody tych analiz w odniesieniu do projektów wniosków; z zadowoleniem zauważa rolę, jaką ocena wpływu odgrywa w dostarczaniu solidnych dowodów służących dokonywaniu wyborów politycznych, i wzywa Komisję do zareagowania na krytykę Trybunału Obrachunkowego, że nie wszystkie opcje polityczne są w pełni ocenione;

57. nalega, żeby Komisja zrobiła wszystko, co możliwe, aby zrealizować i przekroczyć cel, jakim jest 25% zmniejszenie obciążeń administracyjnych do roku 2012;

Prace w toku

Legislacyjna i kontrolna rola Parlamentu Europejskiego

58. zwraca uwagę właściwych organów zarządzających Parlamentu na fakt, że priorytetem programu prac Komisji nie jest już zwykłe proponowanie kolejnych aktów ustawodawczych mających gwarantować skuteczne wdrażanie istniejących przepisów; jest przekonany, że w konsekwencji Parlament powinien mieć więcej czasu na wypełnianie roli kontrolnej; wzywa w związku z tym te organy zarządzające do rozważenia sposobów zwiększenia ilości czasu dla komisji, zezwalając np. na odbywanie ich posiedzeń w trakcie sesji plenarnej (w godzinach, które nie pokrywają się z głównymi debatami) i reformując tradycyjne rozróżnienie między tygodniami dla komisji i dla grup; jest przekonany, że byłoby bardziej opłacalne byłoby organizowanie wszystkich tych sesji w jednym miejscu;

Rybołówstwo

59. wzywa Komisję do zagwarantowania, że wnioski w sprawie reformy wspólnej polityka rybołówstwa zapewnią zrównoważony rozwój WPRyb, oparty na badaniach naukowych i uwzględniający regionalne i lokalne doświadczenia i wiedzę;

60. wzywa Komisję do zagwarantowania, że decentralizacja będzie nieodłącznym elementem WPRyb;

61. wzywa Komisję do zagwarantowania rozwoju zrównoważonego rybołówstwa na małą skalę oraz do przyjęcia wniosków mających na celu zachęcanie do rozwijania dynamicznego i zrównoważonego europejskiego sektora akwakultury;

Kultura

62. wzywa Komisję do zagwarantowania, że wszelkie ustawodawstwo proponowane w obszarze kultury w sposób właściwy przestrzega zasady pomocniczości, a z uwagi na podejmowane przez wiele państw członkowskich UE środki oszczędnościowe zachęca Komisję do powstrzymania się przed proponowaniem nowych programów kulturalnych, które wymagałyby nowych lub zwiększonych wydatków;

Rolnictwo

63. wzywa Komisję do zagwarantowania, że wnioski w sprawie reformy wspólnej polityka rolnej, pakiet dotyczący jakości i pakiet dotyczący mleka nadal będą zapewniać większe skupienie uwagi na rynku, a jednocześnie umożliwią rolnikom uzyskiwanie stałych dochodów i zagwarantowanie bardziej sprawiedliwego podziału płatności w obrębie UE;

64. wzywa Komisję do zagwarantowania, że główną troską przy proponowaniu wszelkich przepisów będzie ograniczenie biurokracji ciążącej na rolnikach oraz uproszczenie zasad towarzyszących polityce rolnej;

Podsumowanie

65.      zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.