Projekt rezolucji - B7-0044/2012Projekt rezolucji
B7-0044/2012

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie posiedzenia Rady Europejskiej w dniu 30 stycznia 2012 r.

31.1.2012

zamykającej debatę nad oświadczeniami Rady i Komisji
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Elmar Brok w imieniu grupy politycznej PPE
Roberto Gualtieri w imieniu grupy politycznej S&D
Guy Verhofstadt w imieniu grupy politycznej ALDE
Daniel Cohn-Bendit w imieniu grupy politycznej Verts/ALE

Procedura : 2012/2506(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0044/2012

B7‑0044/2012

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie posiedzenia Rady Europejskiej w dniu 30 stycznia 2012 r.

Parlament Europejski,

–  uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej w dniu 30 stycznia 2012 r.,

–  uwzględniając konkluzje z posiedzenia Rady Europejskiej w dniu 9 i 10 grudnia 2011 r.,

–   uwzględniając oświadczenie szefów rządów i głów państw strefy euro z dnia 9 grudnia 2011 r.,

–   uwzględniając stanowisko rządu Wielkiej Brytanii,

–   uwzględniając pakiet sześciu aktów prawnych zwany sześciopakiem oraz dwa wnioski Komisji w sprawie dalszego zwiększania dyscypliny fiskalnej[1],

–   uwzględniając oświadczenie wydane przez przewodniczącego Komisji w czasie sesji w dniu 18 stycznia 2012 r.,

–   uwzględniając wyniki negocjacji w grupie roboczej ad hoc ds. euro oraz w Eurogrupie,

–   uwzględniając potrzebę zachowania jedności między umawiającymi się stronami ze strefy euro i spoza niej,

–   uwzględniając tekst przedstawiony w imieniu Parlamentu przez jego przedstawicieli w grupie roboczej ad hoc,

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie projektu międzynarodowego porozumienia w sprawie stabilności, koordynacji i zarządzania w UGW,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

1.  potwierdza zapisy ze swojej rezolucji z dnia 18 stycznia 2012 r., odnotowując zarazem ostateczny tekst Traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w unii gospodarczej i walutowej oraz ponownie wyrażając opinię, że lepiej byłoby osiągnąć porozumienie zgodnie z prawem UE; ubolewa, że osiągnięcie porozumienia wszystkich państw członkowskich nie było możliwe z powodu sprzeciwu premiera Wielkiej Brytanii;

2.  zauważa jednak, że praktycznie wszystkie elementy nowego traktatu mogą być zrealizowane, a w dużej mierze już zostały zrealizowane w istniejących ramach prawnych UE i za pomocą prawa wtórnego, za wyjątkiem złotej reguły budżetowej, głosowania odwróconą kwalifikowaną większością głosów i zaangażowania TSUE;

3.  uważa, że w ostatecznej treści aktu niektóre punkty poprawiono w stosunku do wersji pierwotnej, włączono też pewne zmiany proponowane przez Parlament, w szczególności:

     –   zobowiązanie do pełnego stosowania metody wspólnotowej;

–   wdrażanie stabilności, koordynacji i zarządzania za pośrednictwem prawa wtórnego, przy pełnym zaangażowaniu Parlamentu;

–   większa, choć niepełna spójność między sześciopakiem a nowym traktatem;

–   uznanie prawa umawiających się stron, których walutą nie jest euro, do udziału w tych częściach szczytów strefy euro, które będą dotyczyć konkurencyjności, ogólnej struktury strefy euro i podstawowych zasad do stosowania w przyszłości;

–   współpraca między Parlamentem Europejskim a parlamentami państw członkowskich przewidziana na zasadach uzgodnionych przez obie strony i w zgodzie z traktatem;

–   dodanie odniesienia do celów, jakimi są: trwały wzrost, zatrudnienie, konkurencyjność i spójność społeczna;

–   zobowiązanie do włączenia treści porozumienia do ram prawnych UE w ciągu pięciu lat;

4.  uznaje fakt, że stabilność budżetowa to ważny element wychodzenia z obecnego kryzysu; podkreśla jednak z naciskiem, że naprawa sytuacji gospodarczej wymaga środków zwiększających solidarność oraz pobudzających trwały wzrost i zatrudnienie; z zadowoleniem zauważa, że fakt ten uznała obecnie Rada Europejska, podkreśla jednak konieczność zastosowania konkretnych i daleko idących środków;

5.  ponownie apeluje o utworzenie w najbliższym czasie funduszu ratunkowego w oparciu o wniosek niemieckiej rady ekspertów gospodarczych; apeluje o wprowadzenie przepisów niezbędnych do utworzenia funduszu ratunkowego, najlepiej w ramach trwającego procesu legislacyjnego dotyczącego „dwupaku”; ubolewa, że nie rozpoczęto jeszcze tego rodzaju działań; wzywa Komisję do przedłożenia wniosków w sprawie zdecydowanych środków wspierających wzrost i zatrudnienie;

6.  oprócz serii środków zapewniających stabilność budżetową wzywa również do wprowadzenia obligacji projektowych, planu działań na rzecz obligacji stabilności oraz podatku od transakcji finansowych na szczeblu europejskim, co Komisja już proponowała w jednym ze swoich wniosków;

7.  zauważa ponadto, że w nowym porozumieniu brak pewnych istotnych elementów:

–   unikania podwójnych standardów: z jednej strony przepisy porozumienia, a z drugiej zapisy traktatu lizbońskiego i dorobku wspólnotowego;

–   wszystkie umawiające się strony porozumienia, zarówno obecni, jak i przyszli członkowie strefy euro, powinni mieć takie samo prawo do pełnego udziału we wszystkich szczytach państw strefy euro;

8.  ubolewa, że ostateczna treść aktu nie odzwierciedla wniosku Parlamentu o pełen udział jego przewodniczącego w nieformalnych szczytach strefy euro; podkreśla, że wybrany przewodniczący szczytów strefy euro powinien wystosować stałe zaproszenie do pełnego udziału w tych szczytach;

9.  podkreśla, że umawiające się strony powinny w pełni przestrzegać zobowiązania, że w ciągu maksimum pięciu lat włączą Traktat o stabilności, koordynacji i zarządzaniu do traktatów UE, i wzywa do usunięcia przy tej okazji pozostałych słabych punktów w traktacie lizbońskim;

10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji głowom państw i szefom rządów państw członkowskich, przewodniczącemu Rady Europejskiej, przewodniczącemu Eurogrupy, parlamentom państw członkowskich, Komisji oraz Europejskiemu Bankowi Centralnemu.