Projekt rezolucji - B7-0131/2012Projekt rezolucji
B7-0131/2012

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Nigerii (2012/2550(RSP))

7.3.2012

z wnioskiem o włączenie do porządku obrad w sprawie przypadków łamania praw człowieka, demokracji i praworządności
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu

Charles Tannock, Peter van Dalen, Tomasz Piotr Poręba, Konrad Szymański, Ryszard Antoni Legutko, Ryszard Czarnecki w imieniu grupy politycznej ECR

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0131/2012

Procedura : 2012/2550(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0131/2012
Teksty złożone :
B7-0131/2012
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0131/2012

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Nigerii (2012/2550(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Nigerii, w szczególności rezolucję z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie masowych aktów okrucieństwa w Jos w Nigerii,

–   uwzględniając oświadczenia wysokiej przedstawiciel Catherine Ashton i jej rzeczników prasowych, zwłaszcza z dnia 26 grudnia 2011 r. i 22 stycznia 2012 r.;

–   uwzględniając Konstytucję Federalnej Republiki Nigerii, a w szczególności zapisy dotyczące ochrony wolności wyznania zawarte w rozdziale IV – Prawo do wolności myśli, sumienia i religii,

–   uwzględniając zmienioną umowę z Kotonu, zwłaszcza jej art. 8,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że w 1999 r. jedna trzecia z 36 stanów Nigerii ustanowiła islamski kodeks karny, dzięki czemu (islamskie) prawo szariatu stało się najwyższym prawem i w rzeczywistości religią państwową, co stanowi naruszenie świeckiej konstytucji narodowej; mając na uwadze, że wyroki skazujące wydawane w oparciu o prawo szariatu obejmują karę śmierci za „występki seksualne”, amputacje i chłostę; mając na uwadze, że postępowania przed takimi sądami są niezgodne z przyjętymi normami międzynarodowymi w zakresie rzetelnego procesu sądowego i dyskryminujące wobec kobiet;

B.  mając na uwadze, że według raportów organizacji praw człowieka w 2012 r. w wyniku przemocy na tle religijnym śmierć poniosło w północnej Nigerii około 1 000 osób;

C. mając na uwadze, że ostatnie akty przemocy obejmują zamach bombowy na obiekty ONZ w dniu 26 sierpnia 2011 r. w Abudży, zamachy na kościoły i symbole religijne w całej Nigerii w okresie świąt Bożego Narodzenia w 2011 r., falę zamachów w dniu 20 stycznia w Kano w północnej Nigerii, w których zginęło ponad 150 mieszkańców, oraz zamach samobójczy na kościół w Jos w dniu 26 lutego 2012 r.;

D. mając na uwadze, że organizacja terrorystyczna Boko Haram jest odpowiedzialna za liczne akty przemocy z ostatnich lat i organizuje coraz więcej zamachów;

E.  mając na uwadze, że bojówki na południu kraju zagroziły zastosowaniem środków odwetowych wobec muzułmanów z północy, zamieszkujących na południu kraju, jeżeli nie zostaną wstrzymane ataki na społeczności chrześcijańskie na północy kraju;

F.  mając na uwadze, że główną przyczyną przemocy jest nie tylko podział etniczny i religijny, lecz również powszechne ubóstwo, nierówności, nepotyzm i wewnętrzne podziały polityczne; mając na uwadze, że mimo iż Nigeria jest ósmym co do wielkości producentem ropy naftowej w świecie, większość jej mieszkańców żyje poniżej progu ubóstwa,

G. mając na uwadze, że rok 2012 zaczął się w Nigerii ogólnokrajowymi strajkami oraz masowymi demonstracjami przeciwko korupcji w rządzie i wzrostowi cen paliw w wyniku zmniejszenia dotacji;

H. mając na uwadze, że UE jest dla Nigerii ważnym darczyńcą finansowym oraz mając na uwadze, że Komisja Europejska i rząd federalny Nigerii podpisały w dniu 12 listopada 2009 r. krajowy dokument strategiczny i krajowy program orientacyjny WE-Nigeria na lata 2008-2013, zgodnie z którymi UE będzie finansować projekty dotyczące m.in. pokoju, bezpieczeństwa i praw człowieka,

1.  zdecydowanie potępia ataki terrorystyczne na społeczności chrześcijańskie, ich dobytek i symbole religijne oraz gwałtowne starcia, w wyniku których ludzie ponoszą tragiczną śmierć; solidaryzuje się z ofiarami przemocy i przekazuje wyrazy współczucia ich rodzinom;

2.  wzywa rząd federalny Nigerii i rządy stanowe do zapewnienia większej ochrony zagrożonym społecznościom, w szczególności w północnej i centralnej części kraju, zwłaszcza w stanach Yobe i Bauchi, poprzez zwiększenie regularnych patroli policyjnych;

3.  z zadowoleniem przyjmuje działania podejmowane na szczeblu federalnym i stanowym, prowadzące do aresztowania osób, o których wiadomo, że są, lub które uznano za zaangażowane w akty przemocy; wzywa władze Nigerii do zadbania o to, aby położono kres bezkarności poprzez ściganie sprawców aktów przemocy, oraz aby ludzie nie wymierzali sprawiedliwości na własną rękę;

4.  wzywa władze Nigerii, aby nie tylko podejmowały starania na rzecz zapobiegania dalszej przemocy, lecz również aby zajęły się przyczynami leżącymi u jej podstaw, takimi jak zjawisko almajiri, powszechne ubóstwo, nierówności gospodarcze, brak dostępu do żyznych obszarów uprawnych i innych zasobów, korupcja, przemoc ze strony policji i nawoływanie do nienawiści;

5.  wzywa rząd nigeryjski do interweniowania w indywidualnych przypadkach osób sądzonych w oparciu o prawo szariatu i skazanych na śmierć, amputację, chłostę lub inne nieludzkie i poniżające traktowanie sprzeczne z nigeryjską konstytucją, a także z międzynarodowym prawem praw człowieka;

6.  wzywa UE do kontynuowania politycznego dialogu z Nigerią zgodnie z art. 8 zmienionej umowy z Kotonu oraz do zajęcia się w związku z tym kwestiami wolności myśli, sumienia, religii i przekonań, ujętymi w powszechnych, regionalnych i krajowych instrumentach praw człowieka;

7.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiej przedstawiciel Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Nigerii.