Projekt rezolucji - B7-0211/2012Projekt rezolucji
B7-0211/2012

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w Birmie

17.4.2012

zamykającej debatę na temat oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
zgodnie z art. 110 ust. 2 Regulaminu
(2012/2604(RSP))

Geoffrey Van Orden, Charles Tannock, Ryszard Antoni Legutko, Tomasz Piotr Poręba, Ryszard Czarnecki, Adam Bielan, Paweł Robert Kowal w imieniu grupy politycznej ECR

Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B7-0202/2012

Procedura : 2012/2604(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B7-0211/2012
Teksty złożone :
B7-0211/2012
Debaty :
Teksty przyjęte :

B7‑0211/2012

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Birmie

(2012/2604(RSP))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Birmy, szczególnie ostatnie rezolucje z dnia 20 maja 2010 r. i dnia 22 listopada 2010 r.,

–   uwzględniając art. 18–21 Powszechnej deklaracji praw człowieka (PDPC) z 1948 r.,

–   uwzględniając art. 25 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych (ICCPR) z 1966 r.,

–   uwzględniając oświadczenie prezydencji UE z dnia 23 lutego 2010 r. wzywające do nawiązania wszechstronnego dialogu pomiędzy władzami a siłami demokratycznymi w Birmie,

–   uwzględniając wizytę premiera Wielkiej Brytanii Davida Camerona w Birmie w dniu 13 kwietnia 2012 r., która była pierwszą wizytą brytyjskiego premiera w tym kraju od czasu odzyskania przezeń niepodległości w 1948 r.,

–   uwzględniając rezolucję 66/230,24 Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z grudnia 2011 r. w sprawie sytuacji w Republice Związku Mjanmy,

–   uwzględniając wizytę sekretarz stanu Hillary Clinton w Birmie w dniu 1 grudnia 2011 r., która była pierwszą wizytą amerykańskiego sekretarza stanu w tym kraju od 1955 r.;

–   uwzględniając konkluzje 3142. posiedzenia Rady do Spraw Zagranicznych UE w Brukseli w sprawie Birmy z dnia 23 stycznia 2012 r.,

–   uwzględniając wizytę europejskiego komisarza ds. rozwoju, Andrisa Pielbagsa, w Birmie w dniach 12–14 lutego 2012 r.,

–   uwzględniając wyniki pierwszego posiedzenia międzyparlamentarnego UE–Birma, które odbyło się w dniach 26 lutego–2 marca 2012 r.,

–   uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i wiceprzewodniczącej Komisji, Catherine Ashton, w sprawie Republiki Związku Mjanmy, złożone w Brukseli w dniu 2 kwietnia 2012 r.,

–   uwzględniając wyniki szczytu ASEAN, który odbył się w dniach 2–5 kwietnia 2012 r., oraz uchwaloną na nim deklarację o poparciu apelu Birmy o zniesienie nałożonych na nią sankcji,

–   uwzględniając deklarację Stanów Zjednoczonych z dnia 5 kwietnia 2012 r. dotyczącą zniesienia sankcji wobec Birmy,

–   uwzględniając zbliżające się posiedzenie ministrów spraw zagranicznych ASEAN–UE, które odbędzie się w Brunei w dniach 27–28 kwietnia, podczas którego omawiana będzie kwestia sankcji,

–   uwzględniając art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że dnia 1 kwietnia 2012 r. w Birmie odbyły się wybory uzupełniające dotyczące 45 mandatów w niższej izbie parlamentu (Pyithu Hluttaw), w których partia Aung San Suu Kyi – Narodowa Liga na Rzecz Demokracji (NLD) – mogła w pełni uczestniczyć bez żadnych przeszkód; mając na uwadze, że te wybory uzupełniające, które były powszechnie postrzegane za wolne i sprawiedliwe przez społeczność międzynarodową, stanowią oznakę, że Birma znajduje się na drodze do demokratycznych zmian;

B.  mając na uwadze, że rząd Birmy umożliwił zagranicznym obserwatorom i zagranicznym dziennikarzom obserwowanie wyborów uzupełniających w 2012 r., w przeciwieństwie do wyborów powszechnych, które odbyły się w 2010 r.;

C. mając na uwadze, że partia NLD zdobyła 40 z 45 mandatów w wyborach uzupełniających; mając na uwadze, że ostatnie wybory uzupełniające były pierwszymi wyborami, w których wzięła udział partia NLD od czasu zawieszenia demokracji przez juntę w 1990 r.; były to również pierwsze wybory, w których Aung San Suu Kyi kandydowała do parlamentu z ramienia partii NLD;

D. mając na uwadze, że po wyborach powszechnych z 2010 r., które zostały zbojkotowane przez partię NLD, popierana przez reżim partia USDP nadal ma przewagę w birmańskim parlamencie, a jedna czwarta mandatów w obu izbach birmańskiego parlamentu jest zarezerwowana dla wyznaczonych oficerów wojskowych;

E.  mając na uwadze, że Aung San Suu Kyi była przetrzymywana w areszcie domowym przez większą część ostatnich 22 lat, że zabroniono jej prowadzenia kampanii wyborczej i kandydowania w wyborach powszechnych w 2010 r. oraz że została zwolniona z aresztu domowego dopiero tydzień po wyborach powszechnych w 2010 r.;

F.  mając na uwadze, że Aung San Suu Kyi przez znaczną część swojego życia stanowiła symbol bezinteresownej walki o wolność i demokrację w obliczu tyranii, za co otrzymała Nagrodę Parlamentu Europejskiego im. Sacharowa oraz Pokojową Nagrodę Nobla;

G. mając na uwadze, że w grudniu 2011 r. prezydent Birmy U Thein Sein zezwolił na organizowanie pokojowych demonstracji oraz na to, aby partia NLD ponownie zarejestrowała się jako partia polityczna, tak aby mogła wziąć udział w wyborach uzupełniających w kwietniu 2012 r.;

H. mając na uwadze, że od sierpnia 2011 r. Aung San Suu Kyi kilkakrotnie spotkała się z prezydentem U Thein Seinem i uważa go za reformatora, który poczynił zdecydowane postępy na drodze ku demokracji;

I.   mając na uwadze, że w styczniu 2012 r. władze Birmy porozumiały się w sprawie zawieszenia broni z kareńskimi rebeliantami (Narodowa Unia Karenów – KNU), a w ciągu ostatniego roku rząd prowadził rozmowy pokojowe z innymi grupami rebeliantów;

J.   mając na uwadze fakt, że ostatnie reformy zostały pozytywnie przyjęte przez społeczność międzynarodową, a wielu polityków odwiedziło Birmę, w tym ostatnio premier Wielkiej Brytanii David Cameron;

 

1.  wyraża podziw dla odwagi i wytrwałości Aung San Suu Kyi, która jest przykładem bezinteresownej walki o wolność i demokrację w obliczu tyranii;

 

2.  uznaje kroki poczynione przez prezydenta U Thein Seina i innych reformatorów w birmańskim reżimie w celu wprowadzenia demokratycznych reform w ciągu ostatniego roku i zachęca ich do sprawnej kontynuacji tego procesu, tak aby zmian nie dało się już odwrócić;

3.  z zadowoleniem przyjmuje sposób przeprowadzenia ostatnich wyborów uzupełniających w Birmie, które zostały uznane za wolne przez przedstawicieli ASEAN, UE i Stanów Zjednoczonych oraz przez zagranicznych dziennikarzy, i wzywa władze birmańskie do zapewnienia, aby przypadki nieprawidłowości w przebiegu wyborów zostały uwzględnione podczas przygotowań do wyborów w 2015 r.;

4.  zauważa, że premier Wielkiej Brytanii David Cameron był pierwszym europejskim szefem rządu, który odwiedził Birmę po wyborach uzupełniających w kwietniu i z zadowoleniem przyjmuje pozytywne rozmowy, które przeprowadził z prezydentem Birmy U Thein Seinem oraz z Aung San Suu Kyi, przywódczynią birmańskiej opozycji;

5.  wzywa władze Birmy do uwolnienia pozostałych więźniów politycznych oraz podjęcia wszelkich koniecznych środków w celu wspierania pojednania narodowego, w tym do rozpatrzenia zarzutów dotyczących poważnych naruszeń praw człowieka; w tym kontekście ma nadzieję, że niedawno utworzona Narodowa Komisja Praw Człowieka będzie w pełni niezależną instytucją;

6.  wzywa władze Birmy do rozważenia zmian w konstytucji z 2008 r., które wyeliminują udział wojsk w polityce, a mianowicie mandaty oficerów wojskowych w obu izbach parlamentu;

7.  wyraża nadzieję, że ostatnie wybory uzupełniające stanowią rzeczywisty krok w kierunku wyboru w pełni demokratycznego parlamentu, który będzie reprezentować wolę narodu birmańskiego; wzywa władze Birmy do tego, aby nie wycofywały się z obecnych pozytywnych reform przeprowadzanych w Birmie;

8.  wyraża głębokie zaniepokojenie trwającym powstaniem w stanie Kaczin; podkreśla konieczność pilnej poprawy warunków życia mniejszości Rohingya, której duża część pozostaje w obozach dla uchodźców w sąsiednim Bangladeszu;

9.  ponownie podkreśla, że Unia Europejska, państwa członkowskie, Stany Zjednoczone i ASEAN mają do odegrania ważną rolę w zakresie wspierania trwałych, demokratycznych zmian w Birmie oraz wspierania rozwoju gospodarczego; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje pakiet pomocy UE w wysokości 150 mln euro, przeznaczony na opiekę zdrowotną i edukację w Birmie; zauważa, że wiele państw członkowskich UE, w szczególności Wielka Brytania i Niemcy, udziela Birmie znacznej pomocy bilateralnej we własnym zakresie;

10. wzywa Radę do uwzględnienia poczynionych w Birmie postępów podczas dokonywania przeglądu sankcji na posiedzeniu w dniu 23 kwietnia oraz do natychmiastowego zawieszenia tych sankcji, z wyjątkiem embargo na dostawy broni;

11. wzywa Radę do zobowiązania się do ponownego nałożenia sankcji na Birmę w przypadku wycofania obecnych demokratycznych zmian lub braku podjęcia dalszych działań w odpowiednim czasie;

12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji przywódczyni partii NLD, Aung San Suu Kyi, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, specjalnemu wysłannikowi UE ds. Birmy, birmańskiej Państwowej Radzie ds. Pokoju i Rozwoju, niższej i wyższej izbie birmańskiego parlamentu, rządom państw członkowskich ASEAN i ASEM, Międzyparlamentarnej Grupie ASEAN ds. Mjanmy, sekretarzowi generalnemu ONZ, wysokiemu komisarzowi ONZ ds. praw człowieka, specjalnemu sprawozdawcy ONZ ds. praw człowieka w Mjanmie, sekretarzowi generalnemu Brytyjskiej Wspólnoty Narodów oraz sekretarzowi stanu USA.