Πρόταση ψηφίσματος - B7-0482/2013/REV1Πρόταση ψηφίσματος
B7-0482/2013/REV1

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με τη Διάσκεψη της Βαρσοβίας στην Πολωνία για την κλιματική αλλαγή (COP 19)

16.10.2013 - (2013/2666(RSP))

εν συνεχεία των ερωτήσεων για προφορική απάντηση B7‑0517/2013 και B7‑0518/2013
σύμφωνα με το άρθρο 115 παράγραφος 5 του Κανονισμού

Matthias Groote εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Karl-Heinz Florenz εξ ονόματος της Ομάδας PPE
Dan Jørgensen εξ ονόματος της Ομάδας S&D
Corinne Lepage εξ ονόματος της Ομάδας ALDE
Bas Eickhout εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE
Anna Rosbach εξ ονόματος της Ομάδας ECR
Sabine Wils εξ ονόματος Ομάδας GUE/NGL


Διαδικασία : 2013/2666(RSP)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
B7-0482/2013
Κείμενα που κατατέθηκαν :
B7-0482/2013
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

B7‑0482/2013

 
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη Διάσκεψη της Βαρσοβίας στην Πολωνία για την κλιματική αλλαγή (COP 19)
[2013/2666 (RSP)].

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–       έχοντας υπόψη τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος (UNFCCC) και το συνημμένο σε αυτήν Πρωτόκολλο του Κιότο,

–       έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του ΟΗΕ του 2007 στο Μπαλί, για την κλιματική αλλαγή, και το Σχέδιο Δράσης του Μπαλί (Απόφαση 1/COP 13),

–       έχοντας υπόψη τη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 15) της UNFCCC και την 5η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP5) και η οποία διεξήχθη στην Κοπεγχάγη, Δανία, από τις 7 έως τις 18 Δεκεμβρίου 2009, καθώς και τη συμφωνία της Κοπεγχάγης,

–       έχοντας υπόψη την 16η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (CΟΡ16) της UNFCCC και την 6η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP6) και η οποία διεξήχθη στο Κανκούν, Μεξικό, από τις 29 Νοεμβρίου έως τις 10 Δεκεμβρίου 2010, καθώς και τις συμφωνίες του Κανκούν,

–       έχοντας υπόψη τη 17η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 17) της UNFCCC και την 7η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP7) και η οποία διεξήχθη στο Ντέρμπαν, Νότιος Αφρική, από τις 28 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου 2011, και ιδιαίτερα τις αποφάσεις που περιλαμβάνουν την Πλατφόρμα Ενισχυμένης Δράσης του Ντέρμπαν,

–       έχοντας υπόψη τη 18η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων στην UNFCCC Μερών (COP 18) και την 8η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP8) και η οποία διεξήχθη στην Ντόχα του Κατάρ από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 8 Δεκεμβρίου 2012, και έχοντας υπόψη την έγκριση της Κλιματικής Πύλης της Ντόχα,

–       έχοντας υπόψη τη 19η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων στην UNFCCC Μερών (COP 19) και την 9η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP9) και η οποία θα πραγματοποιηθεί στη Βαρσοβία, Πολωνία, από τις 11 έως τις 23 Νοεμβρίου 2013,

–       έχοντας υπόψη τη δέσμη μέτρων της ΕΕ του Δεκεμβρίου 2008 για το κλίμα και την ενέργεια,

–       

έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ ώστε να ενταχθούν οι αεροπορικές δραστηριότητες στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας[1],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 4ης Φεβρουαρίου 2009, με τίτλο «2050: το μέλλον αρχίζει σήμερα – συστάσεις για τη μελλοντική ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος»[2],

–       έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή (COP15)[3], της 10ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την έκβαση της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την Αλλαγή του Κλίματος (COP 15)[4], της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Κανκούν (COP 16)[5], της 16ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Ντέρμπαν (COP 17)[6] και της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με τη Διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στην Ντόχα του Κατάρ (COP 18)[7],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 15ης Μαρτίου 2012, σχετικά με τον χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος το 2050[8],

–       έχοντας υπόψη τη Συμβουλευτική Ανακοίνωση της Επιτροπής της 26ης Μαρτίου 2013 σχετικά με τη 'Διεθνή συμφωνία του 2015 για την κλιματική αλλαγή: Η διαμόρφωση της διεθνούς πολιτικής για το κλίμα μετά το 2020' (SWD(2013)0097 τελικό),

–       έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2012 σχετικά με τη συνέχεια που πρέπει να δοθεί στη 17η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 17) στην UNFCCC και την 7η σύνοδο της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στο Πρωτόκολλο του Κιότο (CMP 7) (Ντέρμπαν, Νότιος Αφρική, 28 Νοεμβρίου – 9 Δεκεμβρίου 2011),

–       έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2012 σχετικά με τα οικονομικά του κλίματος – χρηματοδότηση ταχείας εκκίνησης,

–       έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011 και της 24ης Ιουνίου 2013 σχετικά με τη διπλωματία της ΕΕ στον τομέα του κλίματος,

–       έχοντας υπόψη τη συγκεφαλαιωτική έκθεση του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP) του Νοεμβρίου 2012 με τίτλο «The Emissions Gap Report 2012», (Έκθεση του 2012 για το χάσμα μεταξύ των σημερινών δεσμεύσεων και της πραγματικής ανάγκης για μείωση των εκπομπών),

–       έχοντας υπόψη την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας με τίτλο "Turn Down the Heat. Why a 4°C Warmer World Must be Avoided («Κατεβάστε τη θέρμανση. Γιατί πρέπει να αποφύγουμε έναν κόσμο θερμότερο κατά 4°C»)

–       έχοντας υπόψη τις ερωτήσεις προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με τη Διάσκεψη της Βαρσοβίας για την κλιματική αλλαγή (COP 19) (O-000095 – B7‑0517/2013 και O‑000096 – B7‑0517/2013),

–       έχοντας υπόψη τα άρθρα 115 παράγραφος 5 και 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος αποτελεί μια επείγουσα και δυνητικά μη αναστρέψιμη απειλή για τις ανθρώπινες κοινωνίες, τη βιοποικιλότητα και τον πλανήτη και πρέπει, κατά συνέπεια, να αντιμετωπιστεί σε διεθνές επίπεδο από όλα τα μέρη·

Β.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κλιματική Πύλη της Ντόχα επισημαίνει με μεγάλη ανησυχία το σημαντικό κενό ανάμεσα, αφενός, στο συνδυασμένο αποτέλεσμα των σημερινών δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει τα Συμβαλλόμενα Μέρη για τη μείωση των ετήσιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμια κλίμακα μέχρι το 2020 και, αφετέρου, στο σύνολο των γενικών συστάσεων περί μείωσης των εκπομπών για να εξακολουθήσει να υπάρχει ελπίδα ότι θα συγκρατηθεί η αύξηση της μέσης ετήσιας θερμοκρασίας της επιφάνειας της γης στους 2 βαθμούς Κελσίου (ο στόχος των «2ºC»),

Γ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), για να επιτευχθεί ο στόχος των 2º C πρέπει οι παγκόσμιες εκπομπές, αφού κορυφωθούν έως το 2015, να μειωθούν σε σύγκριση με το 1990 κατά τουλάχιστον 50% έως το 2050 και ακολούθως να συνεχίσουν να μειώνονται σταθερά· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ θα πρέπει, κατά συνέπεια, να πιέσει για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων και για την αποτελεσματική εφαρμογή τους σε παγκόσμιο επίπεδο πριν από το 2020,

Δ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας με τίτλο «Turn Down the Heat» (Κατεβάστε την θέρμανση), οι σημερινές τάσεις όσον αφορά τις εκπομπές θα οδηγήσουν, σε χρονικό πλαίσιο 20/30 ετών, σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2° C σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή και 4° C μέχρι το 2100, whereas the path to a 4°C increase could result in substantially higher temperature rises in particularly sensitive tropical regions;

Ε.     λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόσφατα επιστημονικά αποτελέσματα επισημαίνουν τους κινδύνους που ενέχει η κατά 2ο C αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και υπάρχει ευρεία συναίνεση στη διαπίστωση ότι η μέχρι τώρα υπερθέρμανση (που ανέρχεται σε παγκόσμιο επίπεδο σχεδόν σε 0,8ο C πάνω από τις θερμοκρασίες της προβιομηχανικής περιόδου), αποτελεί έναν από τους παράγοντες των ανθρωπιστικών και επισιτιστικών κρίσεων που εκδηλώνονται, κυρίως οι σοβαρότερες από αυτές στην Αφρική, και ιδίως στο Κέρας της Αφρικής και στο Σαχέλ·

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευρέως αποδεκτοί κίνδυνοι και το κόστος που ενέχει η επικρατούσα τάση εκπομπών για τον κόσμο καθιστούν αναγκαία όχι μόνο την ανάληψη δεσμεύσεων, αλλά και τη πολιτική βούληση για την εκπλήρωσή τους·

Ζ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι, για πολλές περιφέρειες, η αύξηση των 2° C είναι ήδη εξαιρετικά επικίνδυνη· λαμβάνοντας υπόψη ότι 112 χώρες, περιλαμβανομένων των πλέον ευαίσθητων χωρών, των μικρών νησιωτικών κρατών και των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, έχουν ζητήσει μείωση του επιπέδου διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα ώστε να φτάσει σε ποσοστό συγκέντρωσης κάτω των 350 μερών ανά εκατομμύριο, καθώς και σταθεροποίηση της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας κάτω του 1,5° C·

Η.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διάσκεψη της Βαρσοβίας (COP 19) θα είναι καθοριστικής σημασίας για την εξασφάλιση της απαραίτητης προόδου στις εργασίες της Πλατφόρμας του Ντέρμπαν και θα ανοίξει τον δρόμο για την κατάρτιση των υποχρεώσεων και για τη σύναψη μίας νομικά δεσμευτικής παγκόσμιας συμφωνίας έως το 2015·

Θ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι μια τέτοια νομικά δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία θα πρέπει να είναι συνεπής με έναν προϋπολογισμό διοξειδίου του άνθρακα συμβατό με τον στόχο των 2° C, με την αρχή της δικαιοσύνης και την αρχή των «κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και των αντίστοιχων ικανοτήτων» (CBDRRC), και να αναγνωρίζει και την ανάγκη να υιοθετήσουν οι σημαντικότερες χώρες εκπομπής φιλόδοξους και επαρκείς στόχους και αντίστοιχα μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου σε συνάρτηση με την εξέλιξη ευθυνών και ικανοτήτων· επαναλαμβάνοντας ότι το 90% της παγκόσμιας αύξησης των εκπομπών συμβαίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν έχουν υποχρεώσεις μείωσης εκπομπών βάσει του ισχύοντος Πρωτοκόλλου του Κιότο·

Ι.      λαμβάνοντας υπόψη ότι στη Διάσκεψη της Κανκούν (COP16) το 2010 οι ανεπτυγμένες χώρες ανέλαβαν να προσφέρουν 30 δις δολάρια κατά την περίοδο 2010-2012 και, μέχρι το 2020, 100 δις δολάρια για "νέα και πρόσθετη" ετήσια χρηματοδότηση, με σκοπό την κάλυψη των αναγκών των αναπτυσσόμενων χωρών στο θέμα της κλιματικής αλλαγής· λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρηματοδότηση αυτή προοριζόταν για ισόρροπη κατανομή μεταξύ προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και μετριασμού της· λαμβάνοντας υπόψη ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει διεθνώς συμπεφωνημένος ορισμός περί "νέας και πρόσθετης" χρηματοδότησης·

ΙΑ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τη δέσμευση των συμβαλλομένων μερών στην Κοπεγχάγη για διάθεση 30 δις δολαρίων εντός τριετίας υπό μορφή χρηματοδότησης ταχείας εκκίνησης, ακόμη δεν υπάρχει βεβαιότητα ως προς το ποσόν της χρηματοδότησης που θα διατεθεί για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής ως απόδειξη της αξιοπιστίας αυτής της δέσμευσης·

ΙΒ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι συνειδητοποιείται όλο και περισσότερο η ανάγκη επαγρύπνησης απέναντι στις ενέργειες υπονόμευσης ή καταστρατήγησης των προσπαθειών για την προστασία του κλίματος εκ μέρους ορισμένων οικονομικών φορέων που εκπέμπουν σημαντικές ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου ή που κερδίζουν από την καύση ορυκτών καυσίμων·

ΙΓ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ένωση θα πρέπει να θέσει σε εφαρμογή στα σύνορά της έναν μηχανισμό συνεκτίμησης του ανθρακικού αποτυπώματος, σε περίπτωση αποτυχίας των διεθνών διαπραγματεύσεων·

ΙΔ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με έρευνα του 'Ιδρύματος του Πότσδαμ για τη Μελέτη των Επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής και του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, τα πολύ έντονα κύματα καύσωνα θα διπλασιαστούν μέχρι το 2020 και θα τετραπλασιαστούν μέχρι το 2040· λαμβάνοντας υπόψη ότι η μελέτη καταλήγει συν τοις άλλοις στο συμπέρασμα ότι η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να προληφθεί στο δεύτερο ήμισυ του αιώνα εφόσον μειωθούν ριζικά οι παγκόσμιες εκπομπές· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πραγματικότητα φαίνεται να επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς των επιστημόνων με την ολοένα και πιο συχνή εμφάνιση, ακόμη και στην Ευρώπη, φυσικών καταστροφών, όπως πλημμύρες και ακραίες καταιγίδες·

ΙΕ.    λαμβάνοντας υπόψη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (CEDEFOP) η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι δυνατόν να επιτευχθεί μία βιώσιμη και αποτελεσματική από ενεργειακής πλευράς οικονομία εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την αύξηση των θέσεων εργασίας·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι μία έρευνα του Ιδρύματος του Πότσδαμ για τη Μελέτη των Επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι εάν η παγκόσμια δράση για μία συνολική διεθνή κλιματική πολιτική καθυστερήσει πέρα από το 2030, η παγκόσμια οικονομική μεγέθυνση ίσως μειωθεί μέχρι και κατά 7% εντός της πρώτης δεκαετίας μετά έναρξη εφαρμογής της κλιματικής πολιτικής – σε σύγκριση με μία μείωση της τάξεως μόνο του 2%, εάν επιτευχθεί συμφωνία ήδη το 2015·

ΙΖ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία του Συμφώνου των Δημάρχων συνεχίζει να γνωρίζει μεγάλη επιτυχία, με κάπου 5.000 τοπικές κοινότητες να έχουν ήδη δεσμευθεί να ξεπεράσουν τους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους της ΕΕ μέχρι το 2020· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ενθουσιασμός και η δέσμευση αυτή εκ μέρους των ευρωπαϊκών τοπικών αρχών θα πρέπει να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για να τεθούν φιλόδοξοι κλιματικοί και ενεργειακοί στόχοι επίσης σε διεθνές επίπεδο·

ΙΗ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συμφωνήσει επί της αρχής των «κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και των αντίστοιχων ικανοτήτων» (CBDRRC)· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προσπάθειες περιορισμού του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι τελείως ανεπαρκείς κι ότι τα ισχνά αποτελέσματα που προέκυψαν από τις προηγούμενες Διασκέψεις Συμβαλλομένων Μερών (COP) οφείλονται σε έλλειψη πολιτικής θέλησης εκ μέρους ορισμένων χωρών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αδυναμία αυτή πρέπει να ειδωθεί υπό το φως των πρόσφατων ακραίων φυσικών καταστροφών·

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κυβερνήσεις φέρουν συλλογική ευθύνη να διατυπώσουν μια συνολική απάντηση στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής που απειλεί την ανθρωπότητα και τον πλανήτη· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να στηριχθούν από όλους τους εμπλεκομένους φορείς, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών και των επιχειρήσεων στις αντίστοιχες χώρες·

Κ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η διεθνής κοινότητα αναζητεί νέο παγκόσμιο πλαίσιο ανάπτυξης ακολουθώντας δύο παράλληλες πορείες την επισκόπηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας και τη διεργασία των Βιώσιμων Αναπτυξιακών Στόχων (SDG) που εγκαινιάσθηκαν στο Διάσκεψη του Rio+20· λαμβάνοντας υπόψη ότι υφίστανται σημαντικές αλληλεπικαλύψεις μεταξύ των δύο αυτών πορειών·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το κλιματικό ζήτημα σε καμία περίπτωση δεν περιορίζει το αναπτυξιακό πρόβλημα αλλά, αντιθέτως, το οξύνει· λαμβάνοντας υπόψη δεν πρέπει να ανακατευθύνονται τα κονδύλια της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ/ODA) στην χρηματοδότηση κλιματικών ενεργειών αλλά να τηρηθεί η αρχή ότι η χρηματοδότηση κλιματικών ενεργειών πρέπει να είναι επί πλέον της ΕΑΒ και ότι οι αναλήψεις υποχρεώσεων πρέπει να συνεχίσουν να τηρούνται·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος αντιπροσωπεύει τεράστια απειλή για ολόκληρη σειρά ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην τροφή, στο νερό και στην αποχέτευση και, γενικότερα, το δικαίωμα στην ανάπτυξη·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι παγκοσμίως κάπου το 20% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου προέρχεται από την αποψίλωση των δασών και άλλες μορφές χρήσης και αλλαγής χρήσης της γης· ότι η γεωργοδασοκομία βελτιώνει τα φαινόμενα μετριασμού των εκπομπών CO2, μέσω της αυξημένης αποθήκευσης άνθρακα, και μειώνει τη φτώχεια, μέσω της διαφοροποίησης των εισοδημάτων των τοπικών κοινοτήτων·

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις «Διεθνείς προοπτικές της ενέργειας» του 2013 προβλέπεται αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης ενέργειας κατά 56% μεταξύ του 2010 και του 2040 και ότι η κάλυψη αυτής της ζήτησης θα οδηγούσε σε σημαντική αύξηση των εκπομπών CO2· λαμβάνοντας υπόψη ότι το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης της ζήτησης και των εκπομπών θα προέρχεται από τις αναδυόμενες οικονομίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι παγκοσμίως οι επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων ανέρχονται σε 1,9 τρις δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), με υψηλότερες τις επιδοτήσεις σε ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία (που συμποσούνται στο ήμισυ περίπου του συνόλου[9]

ΚΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλές χώρες προχωρούν προς την την κατεύθυνση της πράσινης οικονομίας στους τομείς της βιομηχανίας και της ενέργειας, για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων η προστασία του κλίματος, η σπανίδα των φυσικών των πόρων και η αποδοτική χρήση τους, η ενεργειακή ασφάλεια, η καινοτομία και η ανταγωνιστικότητα· ότι, εντούτοις, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (ΙΕΑ), οι συνολικές εκπομπές CO2 το 2012 ανήλθαν σε ύψη ρεκόρ·

ΚΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εφαρμογή καινοτομιών συνδεόμενων με το κλίμα στους τομείς της ενέργειας και της βιομηχανίας θα συνιστούσε πλεονέκτημα για την ΕΕ, καθιστώντας την πρωτοπόρο στην αναπτυσσόμενη παγκόσμια αγορά προϊόντων και υπηρεσιών που σχετίζονται με την ενέργεια·

ΚΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καινοτομίες σε παγκόσμιο επίπεδο στον τομέα της βιώσιμης ενέργειας (στο επίπεδο τόσο της παραγωγής όσο και της χρήσης) δημιουργεί θέσεις απασχόλησης, τονώνει την οικονομική μεγέθυνση, ενισχύει την ενεργειακή ανεξαρτησία και θα δημιουργήσει έναν καθαρότερο κόσμο όπου η κλιματική αλλαγή θα μετριασθεί και θα υπάρχει εξασφαλισμένη επάρκεια ενεργειακού εφοδιασμού·

Προώθηση των εργασιών της Πλατφόρμας του Ντέρμπαν

1.      εκτιμά πως η συμφωνία για την περίοδο μετά το 2020 θα συρράψει το υπάρχον συνονθύλευμα δεσμευτικών και μη δεσμευτικών ρυθμίσεων, οι οποίες έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο της σύμβασης του ΟΗΕ για την αλλαγή του κλίματος και του Πρωτοκόλλου του Κιότο, σε ένα ενιαίο, συνεκτικό και περιεκτικό καθεστώς που θα δεσμεύει όλα τα συμβαλλόμενα μέρη· τονίζει ότι η συμφωνία για την μετά το 2020 περίοδο δεν θα πρέπει να χωρίζει άλλο τον κόσμο σε "αναπτυσσόμενες" και "ανεπτυγμένες" χώρες, αλλά να απαιτεί από κάθε χώρα να συμβάλει βάσει της αρχής των «κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και των αντίστοιχων ικανοτήτων» (CBDRRC)· εκτιμά στο πλαίσιο αυτό ότι ένα αξιόπιστο μέσο θα μπορούσαν να είναι οι μειώσεις των εκπομπών, υπολογιζόμενες βάσει μίας δέσμης δεικτών που θα περιλαμβάνει το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ, την πρόσβαση στην τεχνολογία, την ποιότητα ζωής και άλλα·

2.      υπογραμμίζει τη σημαντική εργασία που πρέπει να πραγματοποιηθεί από την ad hoc Ομάδα για την Πλατφόρμα Ενισχυμένης Δράσης (ΠΕΔ) του Ντέρμπαν για τον καθορισμό των αρχών και του χρονοδιαγράμματος που θα εφαρμοστούν στη νέα παγκόσμια συμφωνία για τις κλιματικές αλλαγές και του δρόμου που θα οδηγήσει στην επίτευξή της μέχρι την COP 21, το 2015, στο Παρίσι· επισημαίνει περαιτέρω ότι οι εργασίες της ομάδας αυτής πρέπει να λάβουν υπόψη τα αποτελέσματα της πέμπτης έκθεσης αξιολόγησης της Διακυβερνητικής επιτροπής για την κλιματική αλλαγή (IPCC), η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2014· τονίζει ότι η συμφωνία του 2015 πρέπει να ανταποκριθεί στον στόχο της μείωσης, μέχρι το 2030, των παγκόσμιων εκπομπών σε χαμηλότερα επίπεδα έναντι των αντίστοιχων επιπέδων του 1990 και να αποσκοπεί στη σταδιακή εξάλειψη των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2050·

3.      επισημαίνει ότι η μη ανάπτυξη μίας δίκαιης προσέγγισης όσον αφορά τον επιμερισμό, μεταξύ των χωρών, των προσπαθειών προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και του μετριασμού της αποτέλεσε εμπόδιο στην επίτευξη μίας σωστής συμφωνίας· τονίζει ότι η ισοτιμία, μαζί με μια δυναμική αντίληψη περί των «κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και των αντίστοιχων ικανοτήτων» (CBDRRC), πρέπει να αποτελέσει τον πυρήνα της νέας συμφωνίας, ώστε αυτή να προσφέρει μια σωστή απάντηση στο κλιματικό ζήτημα·

4.      εκτιμά ότι το διεθνώς νομικά δεσμευτικό πρωτόκολλο, το οποίο είναι σήμερα υπό διαπραγμάτευση στην Πλατφόρμα του Ντέρμπαν, θα πρέπει να έχει ως βάση, να αναπτύξει περαιτέρω και να βελτιώσει τους κανόνες που έχουν ήδη συμφωνηθεί στο πλαίσιο της Σύμβασης του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC) και του Πρωτοκόλλου του Κιότο· πιστεύει συνεπώς ότι θα πρέπει να συμπεριληφθεί μια διεργασία διερεύνησης των διαφόρων αρχών και δεικτών που έχουν σχέση με την ισοτιμία, όπως είναι η καταλληλότητα των μέτρων, η ευθύνη, η ικανότητα, η ανάπτυξη και η προσαρμογή·

5.      θεωρεί ότι η ΕΕ είναι σε θέση να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο διευκολύνοντας την ολοκλήρωση συμφωνίας για τον δίκαιο επιμερισμό των προσπαθειών· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση εκ μέρους της ΕΕ όσον αφορά τον επιμερισμό των προσπαθειών σε παγκόσμιο επίπεδο·

6.      επικροτεί την πρόταση του Ban-Ki Moon για μια συνάντηση κορυφής των παγκόσμιων ηγετών σχετικά με την κλιματική αλλαγή τον Σεπτέμβριο 2014 καθώς και μίας προπαρασκευαστικής συνεδρίασης "προ της COP" το 2014 στη Βενεζουέλα· τονίζει ότι είναι σημαντικό η εκδήλωση αυτή να προετοιμαστεί προσεκτικά και να καταλήξει σε απτά αποτελέσματα και δέσμευση στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο, καθώς και δέσμευση της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να εξασφαλιστεί και να διατηρηθεί η απαραίτητη πολιτική ώθηση στην προοπτική των διασκέψεων του 2014 και του 2015· κρίνει απαραίτητο για τη σύναψη επιτυχούς συμφωνίας το 2015 να αναλάβουν οι χώρες δεσμεύσεις όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου πριν από την Παγκόσμια Διάσκεψη των ηγετών του κόσμου· υπογραμμίζει ότι η ΕΕ πρέπει να δώσει το παράδειγμα εγκρίνοντας, εγκαίρως για τη Διάσκεψη, φιλόδοξους στόχους για το 2030 όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

7.      ζητεί από την COP να λάβει απόφαση στη Βαρσοβία σχετικά με τον καθορισμό χρονοδιαγράμματος και διαδικασίας που θα ωθήσουν όλα τα συμβαλλόμενα μέρη να προβούν σε δεσμεύσεις όσον αφορά τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής το 2014 τις οποίες θα αποτιμήσουν και θα επανεξετάσουν το 2015· θεωρεί ότι οι αποφάσεις της COP στη Βαρσοβία πρέπει να καθορίζουν επίσης τις υποχρεώσεις παροχής πληροφοριών που συνδέονται με τις προτεινόμενες δεσμεύσεις για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και να εξασφαλίζουν επίσης την εφαρμογή κριτηρίων διαφάνειας, ποσοτικού προσδιορισμού, συγκρισιμότητας, επαλήθευσης και καταλληλότητας των μέτρων·

8.      εκτιμά ότι, για να διατηρήσει η ΕΕ τον ηγετικό της ρόλο στην ανάπτυξη τεχνολογιών για τη φιλική προς το κλίμα οικονομία του μέλλοντος, θα πρέπει οι στόχοι της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου να είναι έως το 2030 τουλάχιστον της τάξεως του 50%·

9.      εκτιμά ότι οι προταθείσες από τα Συμβαλλόμενα Μέρη δεσμεύσεις για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής πρέπει να διαπνέονται από τις «κοινές αλλά διαφοροποιημένες ευθύνες και αντίστοιχες ικανότητες» (CBDRRC), να είναι μετρήσιμες, αντικείμενο εκθέσεων και επαληθεύσεων και επαρκείς για την επίτευξη του Στόχου των 2ºC (και συνεπώς να γεφυρώσουν την "ψαλίδα" του μετριασμού ευθυγραμμίζοντας τα όρια εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου και τους στόχους μειώσεων εν όψει του 2020 με τα όσα απαιτούνται για να παραμείνουμε εντός του Στόχου των 2ºC)· επαναλαμβάνει ότι, ως εκ τούτου, θα πρέπει οι υφιστάμενες δεσμεύσεις να αναθεωρηθούν συλλογικά και να λάβουν πιο φιλόδοξη διάσταση προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος των 2ºC· θεωρεί λυπηρό το ότι ο στόχος της ΕΕ για μείωση των εκπομπών δεν συνάδει με τον στόχο των 2ºC που αυτή έχει εγκρίνει, και δεν αντιπροσωπεύει έναν οικονομικά αποδοτικό τρόπο για την επίτευξη του στόχου της μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050· τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να ασκήσει πίεση σε όσα Συμβαλλόμενα Μέρη ακολουθούν πορείες μη συμβατές με την προοπτική του στόχου των 2º C·

10.    επισημαίνει τη σημασία μιας πολιτικής βασισμένης σε επιστημονικά δεδομένα και την επιτακτική ανάγκη διατήρησης και εντονότερης επιδίωξης του Στόχου των 2ºC· πιστεύει ότι αντί να αποτελούν εγχειρήματα με αόριστο αποτέλεσμα, οι προσπάθειες για την ενίσχυση και υλοποίηση των δεσμεύσεων μετριασμού πρέπει να συνδεθούν με πιο τυποποιημένες, τακτικές και αυστηρές επισκοπήσεις προόδου, βάσει επιστημονικών στοιχείων, ώστε να κλείσει η "ψαλίδα" του μετριασμού·

11.    Επισημαίνει ότι ο στόχος της εξάλειψης της φτώχειας παγκοσμίως, που αποτελεί τη βάση των υπό αναθεώρηση αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας, σχετίζεται στενά με τη διεργασία των Βιώσιμων Αναπτυξιακών Στόχων που δρομολογήθηκε στη Διάσκεψη Ρίο+20· ζητεί να συνενωθούν αυτές οι δυο διεργασίες σε ένα ενιαίο, συνολικό και σφαιρικό πλαίσιο, και να ορισθεί μια δέσμη στόχων για την εξάλειψη της φτώχειας και την προαγωγή της βιώσιμης ανάπτυξης μετά το 2015·

12.    τονίζει ότι ένα σταθερό και μακροπρόθεσμο πολιτικό πλαίσιο με φιλόδοξους μακρόπνοους στόχους που θα ευνοεί και τις επενδύσεις, αποτελεί το πιο σημαντικό ζήτημα·

13.    επαναλαμβάνει ότι το υφιστάμενο σύστημα «υποσχέσεων και επαληθεύσεων» δεν πρόκειται να επιφέρει τις θεμελιώδεις αλλαγές που απαιτούνται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής σε μακροπρόθεσμη βάση και καλεί ως εκ τούτου όλα τα μέρη να εξετάσουν και άλλες προσεγγίσεις·

Πρωτόκολλο του Κιότο

14.    χαιρετίζει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ελβετίας, της Νορβηγίας, του Λιχτενστάιν, της Ισλανδίας και της Αυστραλίας να συμμετάσχουν σε μία δεύτερη περίοδο δεσμεύσεων του Πρωτοκόλλου του Κιότο από 1ης Ιανουαρίου 2013, ως μεταβατική περίοδο εν όψει ενός νέου διεθνούς καθεστώτος στο οποίο όλα τα συμβαλλόμενα μέρη θα έχουν ενταχθεί μέχρι το 2020, και ζητεί την ταχεία επικύρωσή του, όπως είχε συμφωνηθεί στη Ντόχα·

15.    Διευκρινίζει ότι ενώ η δεύτερη περίοδος δεσμεύσεων του Πρωτοκόλλου του Κιότο θα είναι περιορισμένη, θα πρέπει να θεωρηθεί ως πολύ σημαντικό ενδιάμεσο βήμα, δεδομένου ότι αποτελεί προοίμιο για μια αποτελεσματικότερη και πιο γενική συμφωνία μετά το 2020 η οποία θα δεσμεύει όλα τα συμβαλλόμενα μέρη·

16.    επαναλαμβάνει ότι πολλές χώρες δίνουν ήδη το παράδειγμα καταδεικνύοντας ότι είναι δυνατή η εφαρμογή αναπτυξιακών στρατηγικών χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος και η παροχή υψηλών επιπέδων διαβίωσης στην πλειονότητα της νέας γενιάς, χωρίς ωστόσο να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιούν τις ανάγκες τους ενώ, ταυτόχρονα, δημιουργούνται νέες θέσεις απασχόλησης και εξασφαλίζεται μικρότερη εξάρτηση από εισαγωγές ενέργειας· διευκρινίζει ότι δεν πρέπει να προκαλούν ανησυχία οι αρνητικές επιπτώσεις, εφόσον η προστασία του κλίματος περιληφθεί σε μία γενική στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης και βιομηχανικής πολιτικής·

Η "ψαλίδα" μεταξύ των σημερινών δεσμεύσεων και της πραγματικής ανάγκης για μείωση των εκπομπών

17.    υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με τα πορίσματα της τέταρτης έκθεσης αξιολόγησης της IPCC, οι βιομηχανικές χώρες οφείλουν μέχρι το 2020 να μειώσουν τις εκπομπές τους κατά 25% έως 40% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες ως ομάδα θα πρέπει να επιτύχουν μέχρι το 2020 σημαντικότερη μείωση σε σχέση με τον προβλεπόμενο σήμερα συντελεστή, της τάξεως του 15% έως 30%·

18.    επαναλαμβάνει συνεπώς ότι καθίσταται άκρως επείγον να αυξηθεί ο παγκόσμιος στόχος για το διάστημα από σήμερα και έως το 2020, για να παραμείνουμε εντός του Στόχου των 2ºC· τονίζει ιδιαίτερα την επείγουσα ανάγκη προόδου στο ζήτημα της γεφύρωσης της "ψαλίδας" του ενός γιγατόνου που υπάρχει ανάμεσα στα επιστημονικά ευρήματα και στις σημερινές δεσμεύσεις των συμβαλλομένων μερών· τονίζει ιδιαίτερα τον σημαντικό ρόλο άλλων μέτρων, όπου περιλαμβάνονται η ενεργειακή απόδοση, οι μεγάλες ενεργειακές εξοικονομήσεις, οι κοινοτικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και η σταδιακή κατάργηση της παραγωγής και κατανάλωσης υδροφθορανθράκων (HFC), ως συμβολή στη γεφύρωση της "ψαλίδας" του ενός γιγατόνου·

19.    επισημαίνει ότι η ΕΕ βρίσκεται στον σωστό δρόμο για να μειώσει τις εκπομπές της αρκετά πέρα από τον τρέχοντα στόχο του 20%, και τονίζει ότι απαιτείται επίσης πιο φιλόδοξη στάση προκειμένου να προκληθεί έλλειψη στην αγορά εκπομπών άνθρακα· υπενθυμίζει ότι είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να εγκρίνει ένα στόχο κλιματικής προστασίας 30% έως το 2020, δημιουργώντας έτσι βιώσιμη μεγέθυνση και επί πλέον θέσεις εργασίας και μειώνοντας την εξάρτηση από τις εισαγωγές ενέργειας· καλεί την ΕΕ να αυξήσει το επίπεδο του στόχου αυτού·

20.    επισημαίνει ότι μία σταδιακή κατάργηση των HFC σε παγκόσμιο επίπεδο θα μπορούσε να αποτρέψει την ελευθέρωση 2,2 γιγατόνων ισοδύναμου CO2 μέχρι το 2020 και σχεδόν 100 γιγατόνων ισοδύναμου CO2 μέχρι το 2050· καλεί την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της για τη ρύθμιση μιας σταδιακής κατάργησης των HFC σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ·

21.    είναι της γνώμης ότι το Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών της ΕΕ (ETS) θα πρέπει να συνδεθεί με άλλους μηχανισμούς αυτού του τύπου που ήδη υφίστανται σε άλλες χώρες της υφηλίου· όσον αφορά τον ευέλικτο μηχανισμό, συνιστά την αναζωπύρωση του αρχικού του πνεύματος, επαναφορά δηλαδή του σε μηχανισμό της αγοράς και εργαλείο ανάπτυξης με δραστικά απλοποιημένη, πλην όμως διαφανέστερη διαδικασία·

Χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής

22.    υπογραμμίζει ότι οι σαφείς δεσμεύσεις και προσπάθειες προκειμένου να αυξηθεί η χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος ώστε να φτάσει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως μέχρι το 2020 είναι ζωτικής σημασίας για να σημειωθεί πρόοδος στη Βαρσοβία και να υλοποιηθούν οι απαραίτητες δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών στο σύνολό τους· λαμβάνει υπό σημείωση το αναπτυξιακό θεματολόγιο για την περίοδο μετά το 2015 και ζητεί να δημιουργηθούν γνήσιες συνέργειες ανάμεσα στις δύο διεργασίες έτσι ώστε να επιτευχθούν θετικά αποτελέσματα τόσο σε επίπεδο ανάπτυξης όσο και σε επίπεδο κλιματικής πολιτικής· θεωρεί λυπηρό το ότι τα περισσότερα κράτη μέλη δεν έχουν αναλάβει ακόμη δεσμεύσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση κλιματικών ενεργειών στην περίοδο μετά το 2013 και καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν δέσμευση για τη διάθεση νέας πρόσθετης χρηματοδότησης κλιματικών ενεργειών στην περίοδο 2013-2015· καλεί συνεπώς όλα τα κράτη μέλη να καλύψουν το μερίδιο που τους αναλογεί ως συνεισφορά στο Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα πριν από την έναρξη της Διάσκεψης COP 19·

23.    θεωρεί λυπηρό το ότι το σημερινό επίπεδο Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ODA) του 0,29% του ΑΕγχΠ απέχει πολύ από τη δέσμευση για 0,7%· επαναλαμβάνει ότι η χρηματοδότηση κλιματικών ενεργειών πρέπει να είναι επί πλέον της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ODA)· τονίζει, ωστόσο, την ανάγκη συμφιλίωσης των αναπτυξιακών στόχων με εκείνους που αφορούν την κλιματική αλλαγή· τονίζει, συνεπώς, ότι η διασφάλιση της συνοχής των πολιτικών και η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε αναπτυξιακά έργα πρέπει να αποτελέσουν τον πυρήνα μιας στρατηγικής της ΕΕ για τον αποτελεσματικό μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στις συνέπειές της·

24.    καλεί όλα τα μέρη που παρευρίσκονται στην COP να διευκρινίσουν με ποιον τρόπο προτίθενται να αυξήσουν την χρηματοδότηση κλιματικών ενεργειών σε ετήσια βάση, προκειμένου να τηρήσουν τη δέσμευσή τους στην Κοπεγχάγη το 2009 για κινητοποίηση 100 δις δολαρίων κάθε χρόνο έως το 2020, επί πλέον της δέσμευσης ότι θα καταβάλλουν το 0,7% του ΑΕΕ ως Επίσημη Αναπτυξιακή Βοήθεια (ODA)·

25.    επισημαίνει με ανησυχία ότι το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα που εξαγγέλθηκε στην Κοπεγχάγη το 2009 και ιδρύθηκε στο Κανκούν το 2010 ακόμα δεν λειτουργεί και καλεί όλα τα μέρη να περατώσουν τις διαδικασίες το συντομότερο· καλεί την ΕΕ και άλλες ανεπτυγμένες χώρες να διαθέσουν το 2014 χρηματοδοτικούς πόρους τόσο για το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα, τους οποίους να ανακοινώσουν κατά την COP της Βαρσοβίας, όσο και για το Ταμείο Προσαρμογής και άλλα κλιματικά ταμεία του ΟΗΕ·

26.    επικροτεί την πρόοδο που επετεύχθη στο να καταστεί επιχειρησιακός ο Τεχνολογικός Μηχανισμός και τονίζει την ανάγκη να βελτιωθεί η ανάπτυξη, διάχυση και μεταφορά τεχνολογίας, μέσα από την επίτευξη της σωστής ισορροπίας μεταξύ προσαρμογής και μετριασμού και της σωστής ισορροπίας στην προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας·

27.    καλεί τα κράτη μέλη να καταργήσουν σταδιακά μέχρι το 2020 τις περιβαλλοντικώς επιζήμιες επιδοτήσεις, και ειδικά τις επιδοτήσεις χρήσης ορυκτών καυσίμων, και να στρέψουν τα χρήματα αυτά στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας· απευθύνει ακόμη έκκληση για ταχεία και διεθνώς συντονισμένη εφαρμογή του στόχου που τέθηκε κατά τη Διάσκεψη Κορυφής της G-20 στο Πίτσμπουργκ και συνίσταται στη σταδιακή κατάργηση των αναποτελεσματικών επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα μεσοπρόθεσμα, δεδομένου ότι τούτο θα συνέβαλλε σημαντικά στην προστασία του κλίματος και θα ήταν επίσης σημαντικό στο τρέχον πλαίσιο δημοσίων ελλειμμάτων σε πολλές χώρες· επισημαίνει ότι οι ηγέτες της G-20 επιβεβαίωσαν στο Λος-Κάμπος τη φιλοδοξία αυτή και ότι η ΕΕ ζήτησε να σημειωθεί πρόοδος στο θέμα αυτό πριν από τη σύνοδο της G-20 στην Αγία Πετρούπολη[10]· θεωρεί λυπηρή την έλλειψη προτάσεων για συγκεκριμένα μέτρα για την υλοποίηση του στόχου αυτού·

28.    Επισημαίνει ότι το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα θα πρέπει μελλοντικά να χρηματοδοτείται όχι μόνο από τις βιομηχανικές χώρες, αλλά και από τις αναδυόμενες οικονομίες με αυξανόμενο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ· σε αυτό το πλαίσιο διευκρινίζει ότι ήδη αυτή τη στιγμή 32 χώρες που από τη Σύμβαση θεωρούνται "αναπτυσσόμενες" έχουν υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ από τα κράτη μέλη εκείνα της ΕΕ με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ·

Προσαρμογή· απώλειες και ζημίες

29.    αναγνωρίζει την έμφαση που δόθηκε στη Ντόχα σχετικά με την ανάγκη να αντιμετωπισθούν οι απώλειες και οι ζημίες που συνδέονται με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής για τις αναπτυσσόμενες χώρες, που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε αυτές τις επιπτώσεις· λαμβάνει γνώση της απόφασης να καθορισθούν κατά τη Διάσκεψη της Βαρσοβίας οι απαραίτητες θεσμικές διευθετήσεις για την αντιμετώπιση αυτού του θέματος·

30.    υπενθυμίζει πως οι φτωχές χώρες, παρά το γεγονός ότι έχουν συμβάλει λιγότερο στην αύξηση της συγκέντρωσης αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, είναι πιο ευαίσθητες στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και έχουν μικρότερη ικανότητα προσαρμογής· καλεί την ΕΕ να επιδιώξει συμφωνίες για τη χρηματοδότηση κλιματικών ενεργειών, για τη μεταφορά τεχνολογίας και για την οικοδόμηση ικανοτήτων·

31.    καλεί τις κυβερνήσεις να επιδιώξουν μια συμφωνία για τις αρχές που θα διέπουν τον επιμερισμό των προσπαθειών και, ει δυνατόν, τη διατύπωση ενός ή περισσοτέρων τύπων επιμερισμού των προσπαθειών· πιστεύει ότι στις αρχές και τους τύπους αυτούς πρέπει να αντικατοπτρίζονται οι ιστορικές, οι τρέχουσες και ενδεχομένως μελλοντικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, καθώς και τα τρέχοντα και ενδεχομένως μελλοντικά επίπεδα ικανότητας σε σχέση με τον μετριασμό, την προσαρμογή και την παροχή βοήθειας· πιστεύει επίσης ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη και το δικαίωμα στην ανάπτυξη·

32.    υπενθυμίζει τη διάθεση της ΕΕ και άλλων ανεπτυγμένων χωρών να στηρίξουν τις χώρες μειωμένης αντοχής, ιδίως μέσω της οικοδόμησης ικανοτήτων και μιας ανταλλαγής βελτίστων πρακτικών, αλλά και μέσω της παροχής οικονομικής βοήθειας·

33.    Απευθύνει έκκληση για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση όσον αφορά τις ενδεχόμενες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής ως προς τη διάρκεια των περιόδων ξηρασίας, την «πίεση των υδάτων» που πλήττει ορισμένες περιοχές και την μειωμένη ικανότητα πρόσβασης σε υδάτινους πόρους για την κάλυψη καθημερινών αναγκών·

34.    αναγνωρίζει ότι η προσαρμογή είναι όντως ένα τοπικό ζήτημα, τονίζει όμως την ανάγκη μιας συνεργασίας σε περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο προκειμένου να υπάρξει μια συνεκτική αντιμετώπιση·

Χρήση γης, αλλαγή της χρήσης γης και δασοκομία (LULUCF) και μείωση των εκπομπών από την αποψίλωση και υποβάθμιση των δασών στις αναπτυσσόμενες χώρες (REDD +)

35.    σημειώνει τον ζωτικό ρόλο των δραστηριοτήτων LULUCF και REDD + στη μείωση των εκπομπών και ειδικότερα στη γεφύρωση της "ψαλίδας" μεταξύ των σημερινών δεσμεύσεων και των πραγματικά αναγκαίων μειώσεων των εκπομπών στο διάστημα έως το 2020· επισημαίνει ότι απαιτούνται περαιτέρω εργασίες γενικής καταγραφής για να διασφαλιστεί η περιβαλλοντική ακεραιότητα της συμβολής αυτού του τομέα στη μείωση των εκπομπών·

36.    επισημαίνει ότι σημαντικά ποσά δημοσίων χρημάτων θα κατευθυνθούν σε έργα REDD+· τονίζει ότι επείγει να εκπονηθούν έγκαιροι δείκτες αποδοτικότητας για μια αποτελεσματική παρακολούθηση, υποβολή εκθέσεων και επαλήθευση (MRV) των δραστηριοτήτων του REDD+· σε αυτό το πλαίσιο επικροτεί τις τρέχουσες προσπάθειες να δοθεί προτεραιότητα στην επιλογή έργων REDD+ στις περιοχές που στερούνται δρόμων·

36.    επισημαίνει τη θετική συμβολή των Εθελοντικών Συμφωνιών Εταιρικής Σχέσης μεταξύ των χωρών εξαγωγέων ξυλείας και της ΕΕ στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού Σχεδίου Δράσης FLEGT για την Επιβολή της Δασικής Νομοθεσίας, τη Διακυβέρνηση και το Εμπόριο, στο αγώνα κατά της παγκόσμιας δασικής αποψίλωσης· τονίζει ότι απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες για την αντιμετώπιση των πρωταιτίων της αποψίλωσης σε διεθνές επίπεδο μέσω νομικώς δεσμευτικών περιβαλλοντικών και εμπορικών συμφωνιών·

38.    Υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή απειλεί την ικανότητα ολόκληρων περιοχών να καλύπτουν τις ανάγκες διατροφής τους· καλεί την ΕΕ να εξετάσει τις επιπτώσεις της γεωργικής της πολιτικής σε σχέση με την κλιματική αλλαγή· υπογραμμίζει για άλλη μια φορά ότι, όπως ανέφερε ο ειδικός εισηγητής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το δικαίωμα στην τροφή, Olivier De Schutter, οι μέθοδοι χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος και διατήρησης των φυσικών πόρων, γνωστές επίσης ως αγροοικολογικές μέθοδοι, προσφέρουν μια εναλλακτική πορεία η οποία μπορεί όχι μόνο να μετριάζει την κλιματική αλλαγή περιορίζοντας τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, αλλά και να βελτιώνει τους βιοτικούς πόρους των φτωχών αγροτικών κοινοτήτων μειώνοντας την εξάρτησή τους από δαπανηρές εισροές βασισμένες στα ορυκτά καύσιμα, αυξάνοντας ταυτόχρονα τα επίπεδα παραγωγής· καλεί, ως εκ τούτου, την ΕΕ να προωθήσει την ανάπτυξη της υπαίθρου, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την παραγωγικότητα των γεωργικών συστημάτων καθώς και την επισιτιστική ασφάλεια, ειδικότερα στις αναπτυσσόμενες χώρες·

Κοινοτική Ενέργεια

39.    επισημαίνει ότι θα μπορούσαν να γίνουν ζωτικές μειώσεις εκπομπών μέσω μιας εκτενούς στροφής προς καθαρά και ασφαλή ενεργειακά συστήματα, με μεγάλο βαθμό ενσωμάτωσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μέσω επενδύσεων σε μικρής κλίμακας ενεργειακή παραγωγή, επίσης γνωστή ως μικροπαραγωγή· εκτιμά ότι πρέπει η δημόσια χρηματοδότηση να αλλάξει κατεύθυνση και να κινητοποιηθεί για μια στροφή προς δημόσιες και κοινοτικές/αποκεντρωμένες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

40.    προειδοποιεί ότι η παραγωγή αγροκαυσίμων από καλλιέργειες τροφίμων όπως οι ελαιούχοι σπόροι, το φοινικέλαιο, η σόγια, η κράμβη, το ηλιοτρόπιο, το ζαχαροκάλαμο, τα ζαχαρότευτλα και το σιτάρι, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τεράστια ζήτηση γης και να θέσουν σε κίνδυνο τους ανθρώπους στις φτωχές χώρες, των οποίων τα μέσα διαβίωσης εξαρτώνται από την πρόσβαση σε γη και σε φυσικούς πόρους·

Διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές

41.    τονίζει ότι, παρόλο που η ΕΕ συμφώνησε πρόσφατα να "σταματήσει τον χρόνο" σε σχέση με τη συμπερίληψη των διεθνών αεροπορικών μεταφορών στο σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ (EU ETS), η παρέκκλιση αυτή περιορίζεται χρονικά στο ένα έτος μόνο και έχει ως προϋπόθεση ότι οι διεθνείς διαπραγματεύσεις θα καταλήξουν σε απτές αποφάσεις σχετικά με ένα παγκόσμιο αγορακεντρικό μέτρο για τη στάθμιση των εκπομπών που προκαλούν οι διεθνείς αεροπορικές μεταφορές·

42.    τονίζει ότι είναι απαραίτητη μια τιμή για τις ανθρακικές εκπομπές της διεθνούς αεροπλοΐας και των θαλασσίων μεταφορών, που θα μπορούσε, πέρα από τη μείωση των εκπομπών, να χρησιμεύσει και για τη δημιουργία εσόδων·

43.    επαναλαμβάνει την έκκλησή του για ένα διεθνή μηχανισμό με παγκόσμιους στόχους μείωσης των εκπομπών, ώστε να περιορισθεί ο αντίκτυπος των θαλάσσιων μεταφορών επί του κλίματος·

Βιομηχανία και ανταγωνιστικότητα

44.    εκφράζει την ανησυχία του για τη συνολική αύξηση των εκπομπών CO2 το 2012, σύμφωνα με στοιχεία του IEA, παρά τη μείωση των εκπομπών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ· προτείνει, ως εκ τούτου, να μελετηθεί το θέμα των διαφοροποιημένων ευθυνών προκειμένου κάθε χώρα να συμβάλλει στις προσπάθειες που καταβάλλονται σε παγκόσμιο επίπεδο στους τομείς της βιομηχανικής και της ενεργειακής πολιτικής·

45.    υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη θα πρέπει να προωθήσει, στο πλαίσιο της βιομηχανικής πολιτικής της, την καινοτομία και τη διάδοση φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών, μεταξύ άλλων στους τομείς των ΤΠΕ, της ανανεώσιμης ενέργειας, των καινοτόμων και αποδοτικών τεχνολογιών ορυκτών καυσίμων και ειδικά των ενεργειακά αποδοτικών τεχνολογιών· τονίζει ότι πρέπει να αναπτυχθούν συμφωνίες-πλαίσια για να ενθαρρύνουν και να προσφέρουν κίνητρα για την ταχύτερη διάδοση, σε διεθνή κλίμακα, των νέων τεχνολογιών, δεδομένου ότι η έρευνα και ανάπτυξη γύρω από τις νέες τεχνολογίες αποτελούν τον πυρήνα ενός βιώσιμου μέλλοντος·

46.    υπενθυμίζει επίσης ότι οι φιλόδοξες πολιτικές της ΕΕ για τη βιομηχανία, την καινοτομία, το κλίμα και την ενέργεια εν όψει του 2030 θα επιτρέψουν στην ΕΕ να παραμείνει σε πρωτοπόρα θέση και, συνεπώς, μπορούν να επηρεάσουν θετικά τις διεθνείς διαπραγματεύσεις και να παροτρύνουν τους διεθνείς εταίρους να αυξήσουν τις φιλοδοξίες τους αναλόγως·

47.    χαιρετίζει κάθε θετική εξέλιξη και επαναλαμβάνει ότι η διεθνώς συντονισμένη δράση θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση των ανησυχιών ορισμένων κλάδων και ειδικά των ενεργοβόρων, όσον αφορά τη γεωγραφική μετακίνηση των πηγών των εκπομπών άνθρακα και την ανταγωνιστικότητα·

Έρευνα και καινοτομία

48.    τονίζει ότι η ανάπτυξη και εφαρμογή βιώσιμων καινοτόμων τεχνολογιών είναι καίριας σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και ταυτόχρονα για να πεισθούν οι εταίροι της ΕΕ σε ολόκληρο τον κόσμο ότι η μείωση των εκπομπών είναι εφικτή χωρίς απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας·

49.    ζητεί μια διεθνή δέσμευση υπέρ της αύξησης των επενδύσεων σε Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) για προηγμένες βιώσιμες τεχνολογίες στους αντίστοιχους τομείς· θεωρεί ουσιαστικό να αναλάβει η ΕΕ ηγετικό ρόλο δίνοντας πρώτη το παράδειγμα, π.χ. μέσω της διοχέτευσης των δαπανών για την έρευνα στην επίδειξη βιομηχανικών και ενεργειακών τεχνολογιών φιλικών προς το κλίμα και ενεργειακά αποδοτικών, και να αναπτύξει στενή επιστημονική συνεργασία στο συγκεκριμένο πεδίο με τους διεθνείς εταίρους, όπως τις χώρες BRIC και τις ΗΠΑ·

Ενεργειακή πολιτική

50.    χαιρετίζει τα πρόσφατα σημάδια ανάληψης δράσης από την κυβέρνηση των ΗΠΑ στον τομέα του κλίματος και την προθυμία της να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στις προσπάθειες που καταβάλλονται σε παγκόσμιο επίπεδο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής·

51.    επισημαίνει ότι η τιμή των διαφόρων πηγών ενέργειας αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τον καθορισμό της συμπεριφοράς των φορέων της αγοράς, συμπεριλαμβανομένων της βιομηχανίας και των καταναλωτών, και ότι η αδυναμία του σημερινού διεθνούς πολιτικού πλαισίου να εσωτερικεύσει το εξωτερικό κόστος διαιωνίζει μη βιώσιμες καταναλωτικές συμπεριφορές· επαναλαμβάνει ακόμη ότι μια παγκόσμια αγορά ανθρακικών εκπομπών θα αποτελούσε μια υγιή βάση για την επίτευξη ουσιαστικών μειώσεων στις εκπομπές και θα πρόσφερε ίσους όρους ανταγωνισμού στη βιομηχανία· καλεί την ΕΕ και τους εταίρους της να καθορίσουν, στο άμεσο μέλλον, τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για την προώθηση δεσμών μεταξύ του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ (EU ETS) και άλλων συστημάτων εμπορίας με σκοπό τη δημιουργία παγκόσμιας αγοράς εκπομπών άνθρακα και την εξασφάλιση μεγαλύτερης διαφοροποίησης των επιλογών για τον περιορισμό των εκπομπών, βελτίωσης του μεγέθους και της ρευστότητας της αγοράς, διαφάνειας και, σε τελική ανάλυση, αποδοτικότερης κατανομής των πόρων για τον ενεργειακό τομέα και τη βιομηχανία·

52.    ζητεί στενότερο συντονισμό μεταξύ του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, ώστε να μπορεί η ΕΕ να αρθρώνει ενιαίο και συνεκτικό λόγο σε διεθνείς οργανισμούς όπως ο IEA (Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας), ο IRENA (Διεθνής Οργανισμός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), η IPEEC (Διεθνής Εταιρική Σχέση για τη Συνεργασία σχετικά με την Ενεργειακή Απόδοση) και ο IAEA (Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας), και να διαδραματίζει έτσι ενεργότερο και σημαντικότερο ρόλο, ιδίως στην προώθηση πολιτικών για τη βιώσιμη ενέργεια και την ενεργειακή ασφάλεια·

53.    θεωρεί λυπηρό το ότι οι δυνατότητες ενεργειακών εξοικονομήσεων δεν εξετάζονται καταλλήλως σε διεθνές επίπεδο και στην ΕΕ· τονίζει ότι οι ενεργειακές εξοικονομήσεις επιτρέπουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας, εξοικονόμηση χρημάτων, ενεργειακή ασφάλεια, ανταγωνιστικότητα και μειώσεις εκπομπών και μπορούν επίσης να συμβάλουν στην αναστροφή της τάσης στις ενεργειακές τιμές και το αντίστοιχο κόστος· ζητεί από την ΕΕ να δίνει μεγαλύτερη προσοχή κατά τις διεθνείς διαπραγματεύσεις στις εξοικονομήσεις ενέργειας, τόσο όταν συζητά για μεταφορές τεχνολογίας και για αναπτυξιακά σχέδια σε αναπτυσσόμενες χώρες, όσο και όταν συζητά για οικονομική βοήθεια· επισημαίνει ότι, για λόγους αξιοπιστίας, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της οφείλουν να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους·

54.    επισημαίνει ότι υπολογίζεται ότι 1,3 δισεκατομμύρια άτομα παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα και ότι 2,6 δισεκατομμύρια άτομα συνεχίζουν να χρησιμοποιούν την παραδοσιακή βιομάζα για το μαγείρεμα[11]· τονίζει την ανάγκη αντιμετώπισης της ενεργειακής φτώχειας, σύμφωνα με τους στόχους της κλιματικής πολιτικής· επισημαίνει ότι υπάρχουν διαθέσιμες ενεργειακές τεχνολογίες που καλύπτουν τόσο την παγκόσμια περιβαλλοντική προστασία όσο και τις τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες·

Διπλωματία στον τομέα του κλίματος

55.    υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αφενός, ως σημαντικός παράγοντας (πολλώ δε μάλλον κατά το τρέχον έτος εφόσον την φιλοξενία και την προεδρία της Διάσκεψης COP 19 έχει αναλάβει ένα κράτος μέλος της ΕΕ) που εκφράζεται με μια ενιαία φωνή στη Διάσκεψη επιδιώκοντας πρόοδο στην επίτευξη διεθνούς συμφωνίας και διατηρώντας ενιαία στάση στο θέμα αυτό·

56.    τονίζει την κρίσιμη θέση της Πολωνίας ως "φιλοξενούσας χώρας" κι ελπίζει ότι η Πολωνία, σαν χώρα που ναι μεν ακόμη έχει πολύ μεγάλο βαθμό εξάρτησης από ορυκτές πηγές καυσίμων αλλά έχει πείρα από διαπραγματεύσεις της UNFCCC, θα μπορέσει να αναζωογονήσει τη διεργασία, να δώσει το παράδειγμα και να βοηθήσει στην οικοδόμηση νέων συμμαχιών· χαιρετίζει τη δήλωση του εντολοδόχου Προέδρου ότι, μέσα από ένα δημιουργικό πνεύμα, είναι δυνατή η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και ταυτόχρονα η δημιουργία θέσεων εργασίας, η προαγωγή της οικονομικής μεγέθυνσης και η εξασφάλιση καλύτερων προδιαγραφών διαβίωσης· ελπίζει ότι η Πολωνία θα παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις επ΄αυτού·

57.    τονίζει ότι κεντρικός σκοπός θα πρέπει να είναι ένα νέο "Κλιματικό Σύμφωνο" που θα ισχύει για όλους, και θα καλύπτει τόσο τις βιομηχανικές όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες· τονίζει επίσης ότι ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα της ΕΕ είναι να διασφαλίσει μια συντονισμένη και βήμα-βήμα προσέγγιση στο θέμα της κλιματικής προστασίας, μεριμνώντας για ενέργειες σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών και περιφερειακών αρχών·

58.    τονίζει ότι η παρούσα περίοδος οικονομικής κρίσης καταδεικνύει έντονα ότι μόνο μια βιώσιμη οικονομία μπορεί να εξασφαλίσει την ευημερία σε μακροπρόθεσμη βάση και ότι η προστασία του κλίματος αποτελεί έναν από τους κύριους πυλώνες μιας τέτοιας βιώσιμης οικονομίας· επισημαίνει ότι σήμερα είναι πιο σημαντικό από ποτέ να αποσαφηνιστεί ο λόγος για τον οποίο απαιτείται πολιτική δράση στον τομέα της προστασίας του κλίματος, και αυτός ο λόγος είναι η επίτευξη υψηλότερου βιοτικού επιπέδου για περισσότερους ανθρώπους με παράλληλη εξασφάλιση πόρων και δυνατοτήτων ανάπτυξης και για τις μελλοντικές γενιές·

59.    επαναλαμβάνει ότι το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής δεν μπορεί να ειδωθεί μεμονωμένα, αλλά πάντα στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης, της βιομηχανικής πολιτικής και της πολιτικής στον τομέα των φυσικών πόρων· τονίζει επ΄ αυτού πόσο ζωτικό είναι να εξηγήσουμε τις κλιματικές πολιτικές στους πολίτες και να επιτύχουμε μια αλλαγή στο βαθμό συνειδητοποίησης· τονίζει ότι οποιαδήποτε μελλοντική συμφωνία θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης πρωτοβουλίες από τη βάση προς τα πάνω, π.χ. στο πεδίο της ενεργειακή απόδοσης, δεδομένου ότι αυτές είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την εξασφάλιση της αποδοχής από τους πολίτες·

60.    επαναλαμβάνει ότι, σε οποιαδήποτε νομικώς δεσμευτική συμφωνία για θέματα κλιματικής αλλαγής, κεντρικό ρόλο θα έχει ένα αυστηρό σύστημα εφαρμογής και ελέγχου της εφαρμογής, ώστε να διασφαλιστεί ότι όλες οι χώρες που συμμετέχουν στη Συμφωνία για την Κλιματική Αλλαγή εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, λαμβάνουν βοήθεια όποτε χρειαστεί και λογοδοτούν για τυχόν περιπτώσεις μη συμμόρφωσης·

61.    εκτιμά πως η διεργασία της UNFCCC πρέπει να γίνει πιο αποδοτική και αποτελεσματική, ώστε να απηχεί πιστότερα τις μεταβαλλόμενες συνθήκες· εκτιμά σε αυτό το πλαίσιο ότι ο κανόνας της συναίνεσης θα πρέπει να καταργηθεί, ώστε να αποφεύγουμε αποτελέσματα βασισμένα στον χαμηλότερο κοινό παρονομαστή·

62.    συμμερίζεται την άποψη ότι, αντί της ετήσιας εναλλαγής, η Προεδρία της Διάσκεψης θα μπορούσε είτε να αναλαμβάνεται από κοινού από περισσότερες της μιας χώρες για περισσότερα του ενός έτη, είτε να αναλαμβάνεται από μια χώρα για μια διετία, ώστε να εξασφαλίζεται μια πιο συνεκτική προσέγγιση·

63.    επισημαίνει την αισιόδοξη εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις της ΜΟΡ25 για το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, και καλεί όλα τα Μέρη να προσπαθήσουν να αντλήσουν διδάγματα από αυτή την επιτυχημένη διεθνή συμφωνία· καλεί τα Μέρη να μελετήσουν ειδικότερα τους μηχανισμούς ψηφοφορίας και λήψης αποφάσεων του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, τη διαφορετική αντίληψη περί ευθυνών, καθώς και τους μηχανισμούς ελέγχου της εφαρμογής, επιβολής κυρώσεων και χρηματοδότησης, ως ένα παράδειγμα που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στο πλαίσιο της UNFCCC·

64.    επισημαίνει ότι για τη γενική πρόοδο των διεθνών διαπραγματεύσεων για το κλίμα, η ΕΕ πρέπει να επιδείξει ενεργό ρόλο· σημειώνει ότι η ικανότητα της ΕΕ να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο και οι προοπτικές επίτευξης γενικής προόδου επηρεάζονται από τις κλιματικές δράσεις που θα αναλάβει η ίδια η ΕΕ· επισημαίνει την ανάγκη ενίσχυσης των δράσεων της ΕΕ στον τομέα του κλίματος, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης ενός φιλόδοξου πλαισίου για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030, και την ανάγκη άρσης των αμφιβολιών από την περιορισμένη αποτελεσματικότητα του συστήματος εμπορίας εκπομπών (ETS) της ΕΕ ως συστήματος κινήτρων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και από την αναβολή της υπαγωγής του αεροπορικού τομέα στο σύστημα εμπορίας (ETS)·

65.    τονίζει επίσης το ρόλο που οι ανεπτυγμένες χώρες οφείλουν να διαδραματίσουν παρέχοντας βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου αυτές να μειώσουν τις εκπομπές τους· επισημαίνει τις μεγάλες δυνατότητες πολλών αναπτυσσόμενων χωρών για ανανεώσιμη ενέργεια και ενεργειακή απόδοση· προτρέπει τις ανεπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομίες να προωθήσουν και να εφαρμόσουν έργα παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας στις αναπτυσσόμενες χώρες, και να διαθέσουν τεχνολογία, τεχνογνωσία και επενδύσεις στον τομέα αυτό·

Η αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

66.    εκτιμά ότι η αντιπροσωπεία της ΕΕ διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή και θεωρεί, κατά συνέπεια, απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν έγινε δυνατό να παραστούν βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε συντονιστικές συσκέψεις της ΕΕ σε προηγούμενες Διασκέψεις των Συμβαλλομένων Μερών· αναμένει, τουλάχιστον, ότι θα επιτραπεί στον επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παραστεί στις συντονιστικές συνεδριάσεις της ΕΕ στη Βαρσοβία·

67.    επισημαίνει ότι, σύμφωνα με τη συμφωνία-πλαίσιο που έχει συναφθεί μεταξύ της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου τον Νοέμβριο του 2010, η Επιτροπή οφείλει να διευκολύνει τη συμμετοχή βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως παρατηρητών στις αντιπροσωπείες της ΕΕ που διαπραγματεύονται πολυμερείς συμφωνίες· recalls that, pursuant to the Lisbon Treaty (Article 218 of the Treaty on the Functioning of the European Union), Parliament must give its consent to agreements between the Union and third countries or international organisations;

°

° °

68.    αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και στη Γραμματεία της UNFCCC, με αίτημα να διανεμηθεί σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη μη μέλη της ΕΕ.