Projekt rezolucji - B8-0007/2015Projekt rezolucji
B8-0007/2015

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie programu prac Komisji na rok 2015

12.1.2015 - (2014/2829(RSP))

złożony w następstwie oświadczenia Komisji
zgodnie z art. 37 ust. 3 Regulaminu i z porozumieniem ramowym w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską

Bas Eickhout w imieniu grupy Verts/ALE

Procedura : 2014/2829(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B8-0007/2015
Teksty złożone :
B8-0007/2015
Debaty :
Teksty przyjęte :

B8‑0007/2015

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie programu prac Komisji na rok 2015

(2014/2829(RSP))

Parlament Europejski,

–       uwzględniając komunikat Komisji pt. „Program prac Komisji na 2015 r. – Nowy początek” (COM(2014)0910),

–       uwzględniając komunikat Komisji Europejskiej pt. „Plan inwestycyjny dla Europy” (COM(2014)0903),

–       uwzględniając obowiązujące porozumienie ramowe dotyczące stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją, w szczególności załącznik IV do niego,

–       uwzględniając art. 37 ust. 3 Regulaminu,

A.     mając na uwadze, że Komisja słusznie uważa, że wynik ostatnich wyborów do PE jest wezwaniem obywateli do zmiany oraz że potrzebny jest „nowy początek”;

B.     mając na uwadze, że komunikatowi w sprawie programu prac Komisji na 2015 r. nadano kształt prawdziwego „programu politycznego”, który skupia się wokół kilku ukierunkowanych celów politycznych, oraz mając na uwadze, że pomaga to w nadaniu sensu procesowi kształtowania polityki europejskiej i przyczynia się do bardziej politycznego postrzegania działań Komisji;

C.     mając na uwadze, że program pokazuje silne nastawienie neoliberalne tej Komisji w wielu kluczowych obszarach polityki, takich jak handel, zatrudnienie i rolnictwo, nawet jeśli przewiduje pewne cenne wstępne działania w pilnych i istotnych dziedzinach (rejestr lobbystów, opodatkowanie, efektywne wykorzystanie zasobów itp.);

D.     mając na uwadze, że struktura, nazwa i brzmienie priorytetów pomijają katastrofalne skutki polityki oszczędnościowej, a także wyraźne degradują kwestie ochrony środowiska jako zagadnienia pomniejszej wagi, przy czym wszystkie te priorytety poddane są hipotezie o powrocie wzrostu, a jednocześnie pomijają szkody ponoszone przez społeczeństwo i obywateli przez coraz większe nierówności i kryzys środowiskowy;

E.     mając na uwadze, że ten niemal wyłączny nacisk na przestarzałą politykę i gospodarkę wypiera odniesienia do sprawiedliwości społecznej i nierówności, zdrowia publicznego, edukacji, kultury i wielu obszarów, które są kluczowe dla ożywienia działalności gospodarczej, gdyż stanowią o istocie europejskich społeczeństw;

F.     mając na uwadze, że Komisja jest strażniczką traktatów UE, w których ustanowiono zasady zrównoważonego rozwoju, sprawiedliwości społecznej i solidarności oraz podstawowe prawo obywateli europejskich do czystego środowiska naturalnego i wysokiego poziomu ochrony środowiska;

G.     mając na uwadze, że w swoich wypowiedziach publicznych, w tym na przesłuchaniu w PE, pierwszy wiceprzewodniczący Timmermans wywołał więcej niepewności niż pewności w odniesieniu do założeń Komisji dotyczących „lepszej regulacji”, zwłaszcza jeśli chodzi o zasadnicze akty prawa środowiskowego i socjalnego;

H.     mając na uwadze, że powszechny jest zamiar zmniejszenia obciążeń, w przypadku gdy są one zbędne lub przestarzałe; mając jednak na uwadze, że kilka zaleceń wyraźnie wskazuje na „cel deregulacji”, co podważa ważne europejskie prawa lub normy;

I.      mając na uwadze, że zmniejszenie ogólnych kosztów regulacji prowadzenia działalności gospodarczej nie może odbyć się kosztem wydatków na ochronę zdrowia, bezpieczeństwo i ochronę środowiska, którą uregulowania te zapewniają europejskim obywatelom, pracownikom i konsumentom;

Nowe inicjatywy

1.      podziela obawy Komisji, jeśli chodzi o krytyczny obecnie stan Unii oraz o pilną potrzebę podjęcia zdecydowanych starań w celu przezwyciężenia utrzymującej się obecnie stagnacji; niemniej jednak wyraża ubolewanie, że „nowy początek” Komisji głównie odzwierciedla priorytety dla Europy sprzed kryzysu, w ramach których postanowiono utrzymać ortodoksyjne ramy polityki gospodarczej, które doprowadziły do kryzysu, oraz nie w pełni dostrzeżono, czego naprawdę potrzebuje Europa w XXI w. i czego w rzeczywistości domagają się Europejczycy;

2.      wzywa Komisję, aby zrównoważony rozwój uczyniła podstawą wszelkiej solidnej, nakierowanej na przyszłość i zaradzającej kryzysowi polityki gospodarczej oraz nadała mu treść w obecnym i przyszłych programach prac poprzez specjalną sekcję poświęconą kompleksowej i szybkiej realizacji siódmego programu działań w zakresie środowiska naturalnego oraz przygotowania do nowej unijnej strategii zrównoważonego rozwoju; uważa, że najbliższy plan inwestycyjny musi odpowiadać takim priorytetom; podkreśla, że inwestycje publiczne powinny skupiać się na transformacji sektora energetycznego, innowacyjnych ekologicznie MŚP, badaniach i edukacji; sprzeciwia się przesunięciom funduszy zaplanowanych już na programy unijne, takich jak fundusze na rzecz badań naukowych i innowacji „Horyzont 2020”, na projekty niższej jakości lub niespełniające kryteriów zrównoważonego rozwoju;

3.      z zadowoleniem przyjmuje wyrażony przez Komisję zamiar zaproponowania legislacyjnych działań następczych w sprawie pakietu klimatycznego i energetycznego na 2030 r. oraz wzywa Komisję do przedstawienia wszelkich niezbędnych wniosków ustawodawczych (system handlu uprawnieniami do emisji, decyzja dotycząca wspólnego wysiłku redukcyjnego, dyrektywa w sprawie jakości paliwa) w formie pakietu, jak najszybciej w 2015 r.;

4.      oczekuje na włączenie się w „strategię na rzecz odnowionego i zintegrowanego podejścia do jednolitego rynku towarów i usług”, przy jednoczesnym skupieniu działań w szczególności na sektorach, w których potencjał gospodarczy jest największy; zwraca się jednak do Komisji, aby budowała tę strategię z zachowaniem wysokiego poziomu stabilności, bezpieczeństwa i ochrony konsumentów, oraz aby zapewniała szybką transpozycję i prawidłowe wdrożenie obowiązujących przepisów, zanim przedwcześnie zaproponuje nowe lub zmienione przepisy;

5.      z zadowoleniem przyjmuje szczególną uwagę poświęconą ekologicznym miejscom pracy, ekologicznym innowacjom, przemysłowi ekologicznemu, pakietowi dotyczącemu mobilności pracowników oraz pakietowi dotyczącemu zdolności do zatrudnienia wraz z kontynuacją systemem gwarancji dla młodzieży, lecz także domaga się konkretnych działań; jest zaniepokojony, że deklarowany „priorytet” dotyczący tworzenia miejsc pracy nie wchodzi w zakres kompetencji DG ds. Zatrudnienia, lecz jest realizowany przez służby Komisji, które nie mają żadnych osiągnięć w dziedzinie zatrudnienia i tworzenia miejsc pracy, a przecież tworzenie miejsc pracy jest w istocie trzonem polityki dotyczącej zatrudnienia; w związku z tym zgłasza wątpliwości co do zobowiązania Komisji do tworzenia miejsc pracy o wysokiej jakości, które naprawdę „przyniosą korzyść dla obywateli”, a jednocześnie obawia się aktywnego inwestowania bez potencjału w zakresie miejsc pracy;

6.      ubolewa z powodu braku konkretnych propozycji zaradzenia pilnym problemom społecznym spowodowanym polityką oszczędnościową, w szczególności w krajach objętych programem trojki;

7.      z zadowoleniem przyjmuje propozycję pogłębienia i nadania sprawiedliwszego charakteru UGW; oczekuje jednak jeszcze gruntowniejszych i sprawiedliwszych propozycji, które w pełni uwzględnią kompleksowy zestaw odpowiednich zaleceń przyjętych przez Parlament, zaradzą coraz większej nierówności oraz ostatecznie nadadzą europejskim celom środowiskowym i socjalnym charakter wiążący w tym samym stopniu co ograniczenia budżetowe;

8.      z zadowoleniem przyjmuje pierwszy krok w kierunku większej sprawiedliwości podatkowej, żeby odejść od utrzymującego się agresywnego planowania podatkowego, które pozbawia Europę jej uzasadnionych i niezbędnych zasobów budżetowych, poprzez nałożenie na państwa członkowskie obowiązku wymiany informacji o interpretacjach podatkowych; podkreśla jednak, że należy szybko wprowadzić zmiany w istniejących dyrektywach o prawie spółek, aby rozszerzyć i zwiększyć przejrzystość podatkową dużych przedsiębiorstw; wzywa ponadto Komisję do przedstawienia wniosków w tym zakresie;

9.      z zadowoleniem przyjmuje propozycję ustanowienia europejskiej agendy migracyjnej i wypracowania nowego podejścia do legalnej migracji, lecz zdecydowanie sprzeciwia się wątpliwej i wprowadzającej w błąd tendencji do powiązywania migracji i zagadnień bezpieczeństwa; wzywa Komisję nie tylko do skupienia się na migracji zarobkowej i potrzebach europejskich rynków pracy, lecz także do wypracowania podejścia opartego na prawach człowieka w odniesieniu do osób ubiegających się w UE o ochronę przed wojnami i prześladowaniem poprzez tworzenie dla uchodźców skutecznych sposobów legalnego wjazdu; zachęca Komisję do upowszechniania podziału obowiązków i solidarności między państwami członkowskimi;

10.    z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji, by zdemokratyzować proces podejmowania decyzji w sprawie wniosków dotyczących GMO; podkreśla, że taka zmiana powinna oczywiście dotyczyć wniosków o korzystanie z tych organizmów w żywności/paszach oraz o uprawy;

11.    zdecydowanie popiera inicjatywy na rzecz stworzenia obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości, lecz wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że ma on opierać się na porozumieniu międzyinstytucjonalnym, ponieważ taki rejestr nie jest wiążący dla lobbystów, a zatem nie jest obowiązkowy; ponawia w związku z tym swój apel o wniosek ustawodawczy w tej sprawie; zwraca się do Komisji o zintensyfikowanie działań na rzecz walki z korupcją, a w szczególności o skupienie się na rozwiązaniu problemu niewłaściwego wykorzystywania funduszy UE i oszustw podatkowych w Unii;

12.    pochwala inicjatywę Komisji na rzecz przejrzystości, która obejmuje publikowanie kontaktów między komisarzami, gabinetami, dyrektorami generalnymi i lobbystami; wyraża jednak zaniepokojenie z powodu dużej liczby odstępstw od publikacji; sugeruje, by Komisja rozpoczęła publikację tych spotkań w scentralizowanym miejscu, zamiast na 89 oddzielnych stronach internetowych;

Propozycje Komisji Europejskiej dotyczące wycofania wniosków oraz programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT)

13.    w odniesieniu do REFIT w ogólności wyraża poważne obawy, że prace nad uproszczeniem przepisów stały się pretekstu do obniżania poziomu ambicji w sprawach o zasadniczym znaczeniu dla bezpieczeństwa oraz dobra pracowników i konsumentów lub w sprawach ochrony środowiska naturalnego;

14.    uważa, że oceny skutków powinny koncentrować się nie tylko na konkurencyjności kosztowej i cenowej i rynkowych podmiotach, które w wyniku regulacji poniosą straty, ale także na korzyściach publicznych, innowacjach, możliwych podmiotach rynkowych odnoszących z regulacji korzyści i prawach podstawowych;

15.    przyjmuje do wiadomości wycofanie wniosku ustawodawczego w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych ram dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej; wzywa Komisję do wykorzystania okazji, jaką stwarzają spadające ceny ropy naftowej, i przedłożenia nowego wniosku, ponieważ takie przepisy są ważnym instrumentem wspólnotowym służącym ukończeniu unijnego zestawu narzędzi dotyczących zmiany klimatu oraz stanowią potencjalny, kluczowy instrument wspomagający na rzecz ambitnej unii energetycznej, a także wyposażyłyby państwa członkowskie w większe zasoby budżetowe;

16.    wyraża sprzeciw wobec zamiaru Komisji, by zmienić wniosek dotyczący zmiany dyrektywy w sprawie krajowych poziomów emisji w ramach legislacyjnych działań następczych wobec pakietu klimatyczno-energetycznego na 2030 r., oraz wobec niepewności wynikającej z rozbieżnych opinii dotyczących stosowanej procedury; przypomina, że przegląd dyrektywy w sprawie krajowych poziomów emisji opóźnia się od ponad 10 lat oraz że jakiegokolwiek dalsze opóźnienia tylko obniżyłyby poziom ochrony obywateli i środowiska naturalnego;

17.    wzywa do jak najszybszego ukończenia oceny dyrektywy w sprawie jakości paliw i oceny rozporządzenia w sprawie zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych, żeby Komisja mogła przedstawić w 2015 r. wnioski dotyczące ich zmiany; zachęca Komisję do lepszego włączenia celów UE w zakresie ochrony klimatu i zużycia energii do jej polityki transportowej;

18.    wzywa Komisję, aby nie wycofywała wniosku dotyczącego zmiany sześciu aktów prawnych dotyczących odpadów („gospodarka obiegowa”), lecz by wspierała podnoszenie poziomu ambicji w ramach trwającego obecnie procesu ustawodawczego, a w razie potrzeby uzupełniła go dodatkowymi inicjatywami;

19.    wzywa Komisję do zagwarantowania, że przy opracowywaniu i realizacji programu prac chronione będzie podstawowe prawo obywateli europejskich do czystego środowiska naturalnego i wysokiego poziomu ochrony środowiska oraz że podtrzymane zostanie zobowiązanie Rady Europejskiej do zatrzymania i odwrócenia procesu utraty różnorodności biologicznej do 2020 r., w szczególności w świetle oceny dyrektywy ptasiej i siedliskowej;

20.    wzywa Komisję, aby nie prowadziła samodzielnej oceny łącznych kosztów związanych z prawodawstwem i polityką UE, które są najbardziej istotne dla europejskiego przemysłu chemicznego, lecz by włączyła ten aspekt do ogólnej oceny adekwatności najważniejszych aktów prawnych dotyczących chemikaliów, które nie są objęte przepisami REACH, tak aby zapewnić zrównoważone podejście, które uwzględnia również korzyści wynikające z przepisów dotyczących chemikaliów; zwraca się do Komisji, by przy opracowywaniu zmian do białej księgi w sprawie transportu oceniła swoje prace nad realizacją celów białej księgi z 2011 r. i 40 inicjatyw w tej dziedzinie;

21.    oczekuje, że Komisja wycofa wnioski z grudnia 2013 r. dotyczące klonowania i przedstawi nowe wnioski, które odpowiednio odzwierciedlą stanowisko Parlamentu, z zastosowaniem podstawy prawnej, która przewiduje uruchomienie zwykłej procedury ustawodawczej;

22.    zdecydowanie krytykuje fakt, że Komisja zapowiedziała wycofanie wniosku dotyczącego zmiany dyrektywy 92/85 w sprawie „pracownic w ciąży i urlopu macierzyńskiego” oraz zamierza ustąpić wobec postulatów przedsiębiorców i w ten sposób osłabić obowiązujące przepisy o równości płci, zdrowiu, bezpieczeństwie i prawie pracy, które gwarantują wysokie standardy socjalne i równościowe;

23.    domaga się, aby wniosek w sprawie tajemnic handlowych, który jest obecnie negocjowany w Komisji Prawnej, został wycofany, ponieważ nie poddano analizie jego potencjalnych skutków zakłócających konkurencję, zwłaszcza w odniesieniu do MŚP; uważa ponadto, że obecny wniosek tworzy niepewność prawną w odniesieniu do prawa do dostępu do informacji i mobilności pracowników oraz że występujące w nim luki i niejednoznaczności mogą być wykorzystane do nadmiernej ochrony informacji handlowych kosztem interesu ogólnego;

24.    uważa, że „całościowy przegląd unijnej strategii w zakresie polityki handlowej” nie powinien ograniczać się do „wkładu w tworzenie miejsc pracy, wzrost i inwestycje”, lecz powinien również zwrócić uwagę na spójność działań UE w odniesieniu do jej celów rozwojowych, celów w zakresie klimatu, priorytetów środowiskowych i norm w zakresie praw człowieka; ponadto nalega na Komisję, by zmieniła swoją praktykę i zmierzała do pełnego, demokratycznego ujawnienia dokumentacji z procesu negocjacyjnego;

25.    z zadowoleniem przyjmuje oparte na zachętach podejście do krajów objętych EPS, w oparciu o zasługi i zróżnicowanie, oraz wzywa w związku z tym Komisję do ustanowienia mechanizmów wdrażania zasady „więcej za więcej”, co oznacza również „mniej za mniej” w odniesieniu do tych krajów, które nie wykazują chęci do konstruktywnej współpracy z UE, oraz do wyraźnego określenia odpowiednich poziomów referencyjnych, wskaźników i kryteriów;

Brakujące inicjatywy

26.    odnotowuje, że jest to jedynie program prac Komisji na 2015 r.; niemniej jednak wyraża silną obawę z powodu faktu, że niektóre z kluczowych obszarów i ważnych inicjatyw mogą zostać pominięte w ramach programu w jego obecnej formie; w związku z tym wzywa Komisję do ponownego rozważenia i włączenia następujących wniosków:

–  „społeczne prawo weta” lub jakikolwiek mechanizm, który może zapobiec wejściu w życie prawodawstwa UE, które mogłoby zaszkodzić najuboższym, zwiększyć nierówności czy ograniczyć prawa socjalne;

–  przegląd dyrektywy w sprawie czasu pracy w celu zniesienia klauzuli „opt-out” w sprawie „średniego 48-godzinnego tygodnia pracy”;

–  wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie dostępu do informacji publicznych w państwach członkowskich;

–  wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa produktów i usług technologii informacyjnych na rynku UE;

–  dostosowanie unijnych przepisów o zamówieniach publicznych, tak aby kody źródłowe każdego produktu lub usługi z zakresu technologii informacyjnych były udostępniane właściwym organom;

–  — przegląd dyrektywy w sprawie badania sprawozdań finansowych w celu zakazania firmom audytorskim świadczenia doradztwa podatkowego;

–  przegląd dyrektywy o rachunkowości w celu rozszerzenia w poszczególnych krajach obowiązków podatkowych dla przedsiębiorstw we wszystkich sektorach, a ponadto w celu zobowiązania przedsiębiorstw do publikowania interpretacji podatkowych w ich sprawach w państwach członkowskich i krajach trzecich;

–  nowy wniosek ustawodawczy w sprawie dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, w celu zapewnienia wdrażania w Unii konwencji z Arhus;

–  wniosek ustawodawczy w sprawie inspekcji środowiskowych jako ważny instrument, który przyczynia się do pełnego wdrożenia w Unii prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska;

–  komunikat zatytułowany „Tworzenie zrównoważonego europejskiego systemu żywności”, zgodnie z ustaleniami komisarzy odpowiedzialnych za DG AGRI, ENVI i SANCO z kwietnia 2014 r.;

–  uzasadnione naukowo kryteria horyzontalne dotyczące substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, które bez dalszej zwłoki wypełnią zaległe zobowiązania prawne przyjęte przez Komisję;

–  nowy ramowy akt na rzecz dobrostanu zwierząt, ustanawiający minimalne normy UE w zakresie dobrostanu zwierząt dla wszystkich kategorii zwierząt;

–  wniosek ustawodawczy dotyczący różnych rodzajów urlopu (ojcowski, adopcyjny, pielęgnacyjny i na opiekę nad rodzicami), aby pomóc w godzeniu życia zawodowego, rodzinnego i prywatnego, a równocześnie przełamać powstały w Radzie impas w sprawie wniosku o urlopie macierzyńskim;

–  przegląd obowiązującego prawodawstwa o równej płacy dla mężczyzn i kobiet, jako że jest ono nieskuteczne i nieegzekwowalne oraz że pomimo niezliczonych kampanii, celów i działań podejmowanych w ostatnich latach zróżnicowanie wynagrodzenia ze względu na płeć wciąż pozostaje ogromne;

–  kompleksowa europejska reakcja na problemy dotyczące praw podstawowych osób LGBTI w formie unijnej strategii/planu przeciwdziałania homofobii i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, zgodnie z wielokrotnie powtarzanymi apelami Parlamentu i państw członkowskich;

–  przegląd rozporządzenia w sprawie europejskiej inicjatywy obywatelskiej (EIO) w celu uproszczenia wymogów technicznych i ujednolicenia systemów zbierania podpisów online, w celu zharmonizowania mechanizmu kontroli poparcia w każdym państwie członkowskim oraz umożliwienia osobom nieposiadającym obywatelstwa UE, a zamieszkującym na jej terytorium podpisania inicjatywy w kraju przyjmującym;

Uwagi o metodzie

27.    oczekuje, że w odniesieniu do finansowania proponowanego planu inwestycyjnego zastosowane zostaną te same wysokie standardy jak w przypadku funduszy UE, w szczególności w odniesieniu do kontroli jakości, nastawienia na wydajność, skuteczność i zgodność z prawem; ponadto domaga się zwłaszcza, by przy wyborze projektów współfinansowania infrastruktury transportowej spełniano kryteria określone w rozporządzeniach o instrumencie „Łącząc Europę” (1316/2013/WE) i TEN-T (1315/2013/WE);

28.    nalega, aby Komisja wyraźnie ogłosiła zamiar przestrzegania równego statusu obu instytucji wspólnie stanowiących prawo – zwłaszcza w sytuacji, gdy Parlament przyczynia się do złagodzenia obciążeń legislacyjnych, jak w przypadku wniosku w sprawie materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin (COM(2013)0262; 2013/0137/COD) – oraz przestrzega Komisję przed wykorzystywaniem podejmowanych przez Radę działań hamujących proces legislacyjny w celu ominięcia stanowiska Parlamentu;

29.    wzywa Komisję do wzmożenia wysiłków na rzecz monitorowania procesu transpozycji i egzekwowania prawa UE przez państwa członkowskie, szczególnie w warunkach zredukowanego programu legislacyjnego; wzywa do bardziej skutecznego i systematycznego włączenia do procesu parlamentów krajowych;

30.    zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.