PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 24 listopada 2016 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1675 uzupełniające dyrektywę (UE) 2015/849 przez wskazanie państw trzecich wysokiego ryzyka mających strategiczne braki
13.12.2016 - (C(2016)07495 – 2016/3007(DEA))
Roberto Gualtieri w imieniu Komisji Gospodarczej i Monetarnej
Claude Moraes, Judith Sargentini w imieniu Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
B8-0001/2017
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 24 listopada 2016 r. zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1675 uzupełniające dyrektywę (UE) 2015/849 przez wskazanie państw trzecich wysokiego ryzyka mających strategiczne braki (C(2016)07495 – 2016/3007(DEA))
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2016)07495),
– uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającą rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE[1], w szczególności jej art. 9 ust. 2 i art. 64 ust. 5,
– uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1675 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 przez wskazanie państw trzecich wysokiego ryzyka mających strategiczne braki[2], w szczególności załącznik do niego,
– uwzględniając wspólne pismo Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych z dnia 19 września 2016 r. dotyczące rozporządzenia delegowanego Komisji C(2016)4180 oraz odnośną odpowiedź komisarz Jourovej z dnia 26 października 2016 r.,
– uwzględniając prace i wyniki prac dwóch Komisji Specjalnych ds. Interpretacji Prawa Podatkowego i Innych Środków o Podobnym Charakterze lub Skutkach (TAXE/TAX2) oraz Komisji śledczej ds. prania pieniędzy, unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania (PANA),
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie wniosku Komisji 2016/0208 (COD), w szczególności jej pkt 3.8 dotyczący wykazu państw wysokiego ryzyka,
– uwzględniając projekt rezolucji Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,
– uwzględniając art. 105 ust. 3 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że celem rozporządzenia delegowanego, załącznika do niego oraz zmieniającego je rozporządzenia delegowanego jest wskazanie państw trzecich wysokiego ryzyka mających strategiczne braki pod względem przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, które stanowią zagrożenie dla systemu finansowego UE i wobec których konieczne jest stosowanie wzmocnionych środków należytej staranności przez unijne podmioty na podstawie dyrektywy (UE) 2015/849 (zwanej dalej „czwartą dyrektywą w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy”);
B. mając na uwadze, że najnowsze rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1675 uzupełniające dyrektywę (UE) 2015/849 przez wskazanie państw trzecich wysokiego ryzyka mających strategiczne braki obowiązuje od dnia 23 września 2016 r.;
C. mając na uwadze, że rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1675 będzie obowiązywało nawet po odrzuceniu zmieniającego je rozporządzenia delegowanego;
D. mając na uwadze, że wykaz państw, również w wersji zmienionej zmieniającym rozporządzeniem delegowanym Komisji z dnia 24 listopada 2016 r., odpowiada wykazowi państw wskazanych przez Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) na jej 28. posiedzeniu plenarnym w dniach 19–21 października 2016 r.;
E. mając na uwadze, że zgodnie z warunkami określonymi w motywie 28 czwartej dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy, a następnie w uzasadnieniu do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/1675, Komisja dokonuje oceny w autonomiczny sposób; mając na uwadze, że w związku z tym Komisja może postępować wbrew standardom przyjętym przez FATF, nie usuwając z wykazu państwa trzeciego, które zostało usunięte z wykazu przez FATF, lub rozszerzając wykaz o dodatkowe państwa trzecie, o ile jest to zgodne ze szczegółowymi kryteriami określonymi w art. 9 ust. 2 czwartej dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy;
F. mając na uwadze, że ocena dokonywana przez Komisję jest procesem autonomicznym, który musi mieć kompleksowy i obiektywny charakter, i jest przeprowadzana wobec wszystkich państw trzecich w oparciu o takie same kryteria, o których mowa w art. 9 dyrektywy (UE) 2015/849;
G. mając na uwadze, że ocena dokonywana przez Komisję musi być procesem całkowicie niezależnym i nieupolitycznionym;
H. mając na uwadze, że w piśmie z dnia 26 października 2016 r. Komisja wskazuje, że musi identyfikować państwa trzecie wysokiego ryzyka wyłącznie w oparciu o przesłanki wymienione w art. 9 ust. 2 czwartej dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy i tylko w odniesieniu do braków pod względem przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;
I. mając na uwadze, że dowody zebrane przez dwie Komisje Specjalne ds. Interpretacji Prawa Podatkowego i Innych Środków o Podobnym Charakterze lub Skutkach (TAXE/TAX2) oraz Komisję śledczą ds. prania pieniędzy, unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania (PANA) wskazują, że w niektórych państwach, które nie figurują w aktualnym wykazie, rzeczywiście mogą występować braki pod względem przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu związane z kilkoma aspektami wskazanymi w art. 9 ust. 2;
J. mając ponadto na uwadze, że w opinii Parlamentu wykaz kryteriów wskazanych w art. 9 ust. 2 czwartej dyrektywy w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy jest wykazem otwartym („w szczególności”), oraz że przestępstwa źródłowe powiązane z praniem pieniędzy, takie jak przestępstwa podatkowe, zaliczają się do tych kryteriów i powinny być należycie uwzględniane w autonomicznej ocenie Komisji;
K. mając na uwadze, że Parlament podziela stanowisko Komisji wyrażone w piśmie z dnia 26 października 2016 r., zgodnie z którym uchylanie się od opodatkowania i pranie pieniędzy w istocie nie zawsze idą w parze, ale stanowczo sprzeciwia się możliwości całkowitego rozróżnienia między jurysdykcjami podatkowymi niechętnymi do współpracy a brakami pod względem przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, w szczególności w odniesieniu do wymogów dotyczących zgłaszania podejrzanych transakcji;
L. mając na uwadze, że Parlament oczekuje, iż Komisja będzie przeprowadzała ocenę we własnym zakresie i w miarę możliwości nie będzie polegała wyłącznie na zewnętrznych źródłach informacji;
1. wyraża sprzeciw wobec rozporządzenia delegowanego Komisji;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i do powiadomienia jej, że rozporządzenie delegowane nie może wejść w życie;
3. wzywa Komisję do przedstawienia nowego aktu delegowanego uwzględniającego powyższe uwagi;
4. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.