WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI
19.2.2008
- –João de Deus Pinheiro, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Edward McMillan-Scott i Tokia Saïfi, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
- –Pasqualina Napoletano, Thijs Berman, Véronique De Keyser, Richard Howitt, Jamila Madeira, Béatrice Patrie i Hannes Swoboda, w imieniu grupy politycznej PSE
- –Annemie Neyts-Uyttebroeck, Philippe Morillon i Elizabeth Lynne, w imieniu grupy politycznej ALDE
- –Brian Crowley, Cristiana Muscardini, Roberta Angelilli, Adam Bielan, Konrad Szymański, Ryszard Czarnecki, Eugenijus Maldeikis i Hanna Foltyn-Kubicka, w imieniu grupy politycznej UEN
- –Daniel Cohn-Bendit, Caroline Lucas, Margrete Auken, Jill Evans, David Hammerstein, Johannes Voggenhuber, Angelika Beer, Hélène Flautre, Cem Özdemir i Pierre Jonckheer, w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
- –Francis Wurtz, Luisa Morgantini i Kyriacos Triantaphyllides, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
- –ALDE (B6‑0066/2008)
- –UEN (B6‑0067/2008)
- –Verts/ALE (B6‑0068/2008)
- –PSE (B6‑0069/2008)
- –PPE-DE (B6‑0071/2008)
- –GUE/NGL (B6‑0072/2008)
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w Strefie Gazy
Parlament Europejski,
– uwzględniając poprzednie rezolucje w sprawie Bliskiego Wschodu, w szczególności rezolucje z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie sytuacji humanitarnej na terytoriach palestyńskich i roli UE, z dnia 16 listopada 2006 r. w sprawie sytuacji w Strefie Gazy, z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie MEDA i wsparcia finansowego dla Palestyny – ocena, realizacja i kontrola, z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie Bliskiego Wschodu i z dnia 11 października 2007 r. w sprawie sytuacji humanitarnej w Strefie Gazy,
– uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 242 (1967) i 338 (1973),
– uwzględniając IV konwencję genewską (1949),
– uwzględniając deklarację z Annapolis z dnia 27 listopada 2007 r.,
– uwzględniając wnioski z posiedzenia Rady Stosunków Zewnętrznych z dnia 28 stycznia 2008 r.,
– uwzględniając deklarację Komitetu ds. Politycznych, Bezpieczeństwa i Praw Człowieka Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie sytuacji w Gazie,
– uwzględniając rezolucję przyjętą przez Radę Praw Człowieka ONZ w dniu 24 stycznia 2008 r. w sprawie przypadków pogwałcania praw człowieka w Strefie Gazy,
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w wyniku blokady przepływu ludności i towarów, częściowej odmowy dostępu do wody pitnej, żywności i elektryczności, a także braku podstawowych towarów i usług, sytuacja humanitarna w Strefie Gazy uległa dalszemu pogorszeniu,
B. mając na uwadze, że przejścia graniczne po obydwu stronach granicy z Gazą są zamknięte od miesięcy; mając na uwadze, że blokada przepływu ludności i towarów w jeszcze większym stopniu sparaliżowała gospodarkę w Strefie Gazy,
C. mając na uwadze, że kluczowe sektory usług publicznych, w tym systemy opieki zdrowotnej i edukacji, borykają się z poważnymi niedostatkami ze względu na brak podstawowych środków niezbędnych do ich funkcjonowania, a także mając na uwadze, że brak leków i paliwa do generatorów w szpitalach w Strefie Gazy naraża życie Palestyńczyków,
D. mając na uwadze, że setki tysięcy Palestyńczyków przekroczyło granicę między Strefą Gazy a Egiptem po sforsowaniu muru granicznego w poszukiwaniu artykułów niezbędnych dla zaspokojenia podstawowych potrzeb oraz mając na uwadze stopniowe opanowywanie sytuacji przez egipskie siły oraz ponowne uszczelnienie granicy 3 lutego 2008 r., co położyło kres swobodnemu przepływowi Palestyńczyków, a czego domagały się władze izraelskie,
E. mając na uwadze, że zniszczenie części muru i ogrodzenia granicznego powodowane było niezwykle poważnym kryzysem humanitarnym w Strefie Gazy, w wyniku którego ludność palestyńska podjęła próbę wyegzekwowania nieodzownej potrzeby swobodnego przemieszczania się,
F. mając na uwadze, że po długim okresie, w którym nie popełniano takich aktów, wskutek samobójczego ataku terrorystycznego w Dimonie zginęli i zostali ranni izraelscy cywile; mając na uwadze, że bojówki palestyńskie wciąż wystrzeliwują rakiety ze Strefy Gazy na terytorium Izraela; a także mając na uwadze, że armia Izraela wciąż prowadzi w Strefie Gazy działania wojskowe, w których giną osoby cywilne i które zagrażają ludności cywilnej, a także dokonuje pozasądowych egzekucji,
G. mając na uwadze, że sytuacja i ostatnie wydarzenia polityczne w Strefie Gazy mogą zagrozić trwającym obecnie negocjacjom pomiędzy Izraelczykami i Palestyńczykami oraz wysiłkom na rzecz zawarcia porozumienia z końcem 2008 r., zgodnie z oświadczeniem stron na konferencji w Annapolis,
H. mając na uwadze, że w ostatnich latach Unia Europejska udzieliła Palestyńczykom znacznego wsparcia finansowego; mając na uwadze, że tymczasowy mechanizm międzynarodowy UE i finansowanie projektów znacznie przyczyniły się do uniknięcia katastrofy humanitarnej w Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu; mając na uwadze zawieszenie przez Komisję, UNDP, UNRWA i Bank Światowy wielu projektów w zakresie infrastruktury z uwagi na brak możliwości importu surowców; mając na uwadze, że te biura, agencje i organizacje pomocy humanitarnej pomimo trudności kontynuowały swoje działania na ograniczoną skalę; mają na uwadze, że Unia Europejska wciąż udziela pomocy humanitarnej ludności palestyńskiej i zapewnia bezpośrednie dotacje dla pracowników Autonomii Palestyńskiej w Strefie Gazy; mając na uwadze, że PEGASE będzie stanowił nowy mechanizm finansowania dla UE i innych instrumentów pomocy międzynarodowej dla terytoriów palestyńskich,
I. mając na uwadze, że podczas międzynarodowej konferencji zorganizowanej w Annapolis każda ze stron wyraziła życzenie ponownego rozpoczęcia negocjacji z myślą o utworzeniu suwerennego i mogącego funkcjonować państwa palestyńskiego, istniejącego obok bezpiecznego państwa izraelskiego,
J. mając na uwadze, że uczestnicy międzynarodowej konferencji darczyńców na rzecz państwa palestyńskiego, która odbyła się w grudniu 2007 r. w Paryżu, zobowiązali się do przekazania w ciągu trzech następnych lat łącznie 7,4 mld USD na rzecz wsparcia procesu tworzenia instytucji palestyńskich i odbudowy gospodarczej,
K. mając na uwadze, że specjalny wysłannik kwartetu bliskowschodniego określił cztery projekty priorytetowe dla rozwoju gospodarczego i tworzenia instytucji dla terytoriów palestyńskich, w tym odbudowę oczyszczalni ścieków Beit Lahia w północnej Gazie,
1. wyraża głębokie zaniepokojenie humanitarnym i politycznym kryzysem w Strefie Gazy oraz jego ewentualnymi dalszymi poważnymi skutkami; uważa, że ostatnie wydarzenia w Rafah, zarówno o charakterze pokojowym, jak i akty przemocy, są następstwem tego kryzysu w Strefie Gazy;
2. wyraża głębokie współczucie dla ludności cywilnej dotkniętej przemocą w Gazie i w południowym Izraelu;
3. ponawia wezwanie do natychmiastowego zakończenia wszelkich aktów przemocy; wzywa Izrael do zaprzestania działań wojskowych, w których giną osoby cywilne i które zagrażają ludności cywilnej, a także do zaniechania pozasądowych egzekucji; wzywa Hamas, w następstwie nielegalnego przejęcia Strefy Gazy, do zapobieżenia ostrzeliwaniu rakietowemu terytorium Izraela przez palestyńskie bojówki ze Strefy Gazy;
4. uważa, że polityka izolacji Strefy Gazy nie sprawdziła się zarówno na poziomie politycznym, jak i humanitarnym; ponawia apel do wszystkich stron o pełne przestrzeganie prawa międzynarodowego, a w szczególności międzynarodowego prawa humanitarnego;
5. pozytywnie ocenia reakcję Egiptu na zajścia w Rafah, która umożliwiła wielu palestyńskim rodzinom na uzyskanie dostępu do towarów niezbędnych dla zaspokojenia ich podstawowych potrzeb; wzywa rząd Egiptu, by nadal odgrywał czynną rolę w utrzymywaniu pokoju i stabilizacji w regionie;
6. ponawia wezwanie do zakończenia blokady oraz do kontrolowanego ponownego otwarcia przejść granicznych po obu stronach Gazy; wzywa Izrael do zapewnienia przepływu ludności i towarów w Rafah, Karni i na innych przejściach granicznych, zgodnie z umową dotyczącą ruchu granicznego i dostępu do przejść granicznych; wzywa do wznowienia misji kontrolno-szkoleniowej UE na przejściu granicznym w Rafah; popiera oświadczenie wysokiego przedstawiciela J. Solany, zgodnie z którym należy rozważyć nowy mandat Rady dla misji; w tym kontekście wzywa do zwiększonej obecności międzynarodowej w regionie;
7. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Autonomii Palestyńskiej w sprawie objęcia kontroli nad przejściami granicznymi na podstawie umowy pomiędzy Egiptem, Izraelem i Autonomią Palestyńską, a także wyraża poparcie dla ostatniej rezolucji Ligi Arabskiej w tej sprawie; wzywa jednak Autonomię Palestyńską do pomocy przy ustanawianiu warunków koniecznych do zaangażowania wszystkich stron konfliktu w Strefie Gazy w tym zakresie;
8. jest zdania, że ludność cywilna powinna być wykluczona z wszelkich działań wojskowych i wszelkiej odpowiedzialności zbiorowej; wzywa Izrael do spełnienia jego międzynarodowych zobowiązań jako okupanta w Strefie Gazy; wzywa Izrael do zagwarantowania ciągłego i dostatecznego przepływu pomocy humanitarnej oraz podstawowych towarów i usług, w tym paliwa i prądu, do Strefy Gazy; wyraża głębokie zaniepokojenie decyzją Izraela o sukcesywnym zmniejszaniu dostaw prądu do Strefy Gazy o 5% tygodniowo, czego nie można uznać za zgodne z zapewnieniem minimalnych potrzeb humanitarnych; z zadowoleniem przyjmuje petycję dziesięciu izraelskich organizacji praw człowieka przeciw odcinaniu dostaw paliwa i energii elektrycznej w Strefie Gazy;
9. uważa, że funkcjonowanie instytucji publicznych zapewniających podstawowe usługi oraz działania międzynarodowych biur, agencji i organizacji humanitarnych, które starają się poprawić warunki życia Palestyńczyków zamieszkujących Strefę Gazy, wymaga – pomimo impasu politycznego – dialogu między Autonomią Palestyńską a Hamasem;
10. podkreśla niezwykłe znaczenie stałego połączenia geograficznego i handlowego pomiędzy Strefą Gazy a Zachodnim Brzegiem oraz pokojowego i trwałego politycznego zjednoczenia obu terytoriów; wzywa Hamas do zrewidowania swojego stanowiska zgodnie z zasadami ustalonymi przez kwartet bliskowschodni i uprzednio uzgodnionymi zobowiązaniami międzynarodowymi oraz do poparcia procesu pokojowego i prowadzonych negocjacji;
11. ponawia apel o natychmiastowe uwolnienie izraelskiego kaprala Gilada Shalita, co zostałoby odebrane jako akt dobrej woli ze strony Hamasu, oraz wszystkich uwięzionych byłych ministrów, ustawodawców i burmistrzów palestyńskich; uznaje znaczenie uwolnienia przetrzymywanych osób dla budowania zaufania w kontekście obecnych rozmów pokojowych;
12. przypomina stronom konfliktu o podjętych przez nie w Annapolis zobowiązaniach do prowadzenia negocjacji w dobrej wierze w celu zawarcia do końca 2008 r. traktatu pokojowego, rozwiązującego wszystkie nierozstrzygnięte kwestie, w tym wszystkie kluczowe kwestie, bez wyjątku, jak ustalono w poprzednich porozumieniach; wzywa obie strony do wypełnienia zobowiązań spoczywających na nich na mocy „mapy drogowej”;
13. wzywa Radę i Komisję do dalszego zapewniania, wraz ze wspólnotą międzynarodową, podstawowej pomocy humanitarnej dla Palestyńczyków żyjących w Strefie Gazy, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb najbardziej zagrożonych grup; podkreśla znaczenie nowego mechanizmu finansowania PEGASE; wyraża jednak głębokie zaniepokojenie zniszczeniem infrastruktury sfinansowanej w ramach pomocy humanitarnej lub finansowania projektów przez Unię Europejską, co zmniejsza skuteczność pomocy UE i wpływa negatywnie na poczucie solidarności opinii publicznej w państwach członkowskich;
14. z zadowoleniem przyjmuje wyniki międzynarodowej konferencji darczyńców na rzecz państwa palestyńskiego, która odbyła się w grudniu ubiegłego roku, a mianowicie zobowiązanie do przekazania 7,4 mld USD, oraz wzywa wszystkich darczyńców do wypełnienia podjętych zobowiązań, tak aby wesprzeć wysiłki na rzecz tworzenia przyszłego państwa palestyńskiego zgodnie z planem reformy i rozwoju, przedstawionym przez premiera Fayyada;
15. wyraża poważne zaniepokojenie skutkami, jakie wywiera na środowisko i zdrowie ludzkie brak konserwacji oczyszczalni ścieków, a w szczególności wzywa wszystkie strony do ułatwienia dostępu do towarów niezbędnych do naprawy i odbudowy zakładu Beit Lahia, o czym wspominał specjalny wysłannik kwartetu bliskowschodniego;
16. wzywa do pilnego przedstawienia przykładowego projektu energetycznego dla Gazy, możliwie w obszarze Rafah, celem zapewnienia ludności niezależności i samowystarczalności pod względem produkcji energii elektrycznej i odsalania;
17. zwraca się do grupy roboczej ds. Bliskiego Wschodu o zbadanie, we współpracy z Komisją i zainteresowanymi organizacjami międzynarodowymi, skutków zniszczenia infrastruktury w Strefie Gazy, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów sfinansowanych w ramach pomocy humanitarnej lub finansowania projektów przez Unię Europejską;
18. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiemu przedstawicielowi ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ, specjalnemu wysłannikowi kwartetu bliskowschodniego, przewodniczącemu Zgromadzenia Eurośródziemnomorskiego, przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej, palestyńskiej Radzie Legislacyjnej, rządowi Izraela, Knesetowi oraz rządowi i parlamentowi Egiptu.