WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI

9.7.2008

zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu złożyli

• –Laima Liucija Andrikienė, Bernd Posselt, Eija-Riitta Korhola oraz Tadeusz Zwiefka w imieniu grupy politycznej PPE-DE
• –Pasqualina Napoletano, Ana Maria Gomes, Józef Pinior oraz Marianne Mikko, w imieniu grupy politycznej PSE
• –Marco Pannella, Marco Cappato, Frédérique Ries oraz Marios Matsakis w imieniu grupy politycznej ALDE
• –Roberta Angelilli, w imieniu grupy politycznej UEN
• –Hélène Flautre, Monica Frassoni, Raül Romeva i Rueda, Milan Horáček, Kathalijne Maria Buitenweg, Pierre Jonckheer, Caroline Lucas oraz Claude Turmes, w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
• –Vittorio Agnoletto, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL

zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:

• –ALDE (B6‑0350/2008)
• –UEN (B6‑0357/2008)
• –Verts/ALE (B6‑0358/2008)
• –GUE/NGL (B6‑0363/2008)
• –PPE-DE (B6‑0369/2008)
• –PSE (B6‑0370/2008)

w sprawie kary śmierci, a w szczególności sprawy Troya Davisa

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie kary śmierci, a w szczególności sprawy Troya Davisa

Parlament Europejski,

-  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie zniesienia kary śmierci i konieczność niezwłocznego wprowadzenia moratorium na jej wykonywanie w tych państwach, w których kara śmierci jest wciąż stosowana,

-  uwzględniając rezolucję 62/149 Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania kary śmierci na świecie,

–  uwzględniając uaktualnioną wersję wytycznych UE w sprawie kary śmierci z dnia 5 czerwca 2008 r.,

–  uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.  uwzględniając sprawę Troya Davisa, skazanego na śmierć przez sąd stanowy Georgii w 1991 r. za zabicie policjanta i którego egzekucję zaplanowano na koniec lipca 2008 r.,

B.  mając na uwadze, że jak twierdzą prawnicy T. Davisa, istnieją liczne dowody jego niewinności, nie znaleziono dowodów rzeczowych przeciwko niemu, a siedmiu świadków zeznających przeciwko niemu wycofało zeznania;

C.  mając na uwadze, że 4 sierpnia 2007 r. Sąd Najwyższy Georgii zgodził się ponownie rozpatrzyć nowe elementy rodzące wątpliwości co do winy T. Davisa,

D.  uwzględniając decyzję Sądu Najwyższego Georgii z dnia 17 marca 2008 r. o odmowie przeprowadzenia nowej rozprawy w sprawie T. Davisa oraz zdanie odrębne przewodniczącego kompletu sędziowskiego,

E.  mając na uwadze, że od 1975 r. z powodu niewinności zostało zwolnionych w USA ponad 120 osób oczekujących na karę śmierci,

F.  mając na uwadze, że prawo łaski w USA w sprawach zagrożonych karą śmierci istnieje jako zabezpieczenie przed nieodwracalnymi błędami, którym sądy nie mogły lub nie chciały zaradzić,

G.  mając na uwadze, że New Jersey jest pierwszym stanem USA, który prawnie zniósł karę śmierci - po tym jak została ona przywrócona w USA w 1972 r. - powołując się na nieuniknione ryzyko egzekucji bezprawnie skazanej osoby,

1.  wzywa kraje, w których wykonywana jest kara śmierci do podjęcia niezbędnych kroków w celu jej zniesienia;

2.  w świetle licznych dowodów, które mogą wpłynąć na zmianę wyroku, zwraca się do właściwych sądów o zapewnienie Troyowi Davisowi ponownego procesu i w związku z tym o zmianę wyroku śmierci;

3.  pilnie wzywa stanowy organ Georgii orzekający o ułaskawieniach i warunkowych zwolnieniach (Georgia State Board of Pardons and Paroles) do zmiany wyroku śmierci;

4.  wzywa Przewodniczącego Rady i delegację Komisji Europejskiej w USA do pilnego poruszenia tej kwestii z władzami USA;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i rządowi Stanów Zjednoczonych, Board of Pardons and Paroles stanu Georgia i głównemu prokuratorowi Georgii.