WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie pobierania narządów w Chinach
11.12.2013 - (2013/2981(RSP))
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
Verts/ALE (B7‑0562/2013)
PPE (B7‑0577/2013)
ALDE (B7‑0582/2013)
ECR (B7‑0583/2013)
José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Elmar Brok, Mairead McGuinness, Tunne Kelam, Monica Luisa Macovei, Ria Oomen-Ruijten, Cristian Dan Preda, Inese Vaidere, Filip Kaczmarek, Mariya Gabriel, Bernd Posselt, Philippe Boulland, Jean Roatta, Eduard Kukan, Roberta Angelilli, Petri Sarvamaa, Eija-Riitta Korhola, Giovanni La Via, Sergio Paolo Francesco Silvestris, Sari Essayah, Michael Gahler, Krzysztof Lisek, Jarosław Leszek Wałęsa, Csaba Sógor, Davor Ivo Stier, Kinga Gál, Tadeusz Zwiefka, László Tőkés, Bogusław Sonik w imieniu grupy PPE
Leonidas Donskis, Edward McMillan-Scott, Louis Michel, Sarah Ludford, Jelko Kacin, Kristiina Ojuland, Frédérique Ries, Ramon Tremosa i Balcells, Marielle de Sarnez, Angelika Werthmann, Robert Rochefort, Izaskun Bilbao Barandica, Hannu Takkula, Johannes Cornelis van Baalen w imieniu grupy ALDE
Helga Trüpel, Barbara Lochbihler, Werner Schulz, Nicole Kiil-Nielsen, Bart Staes, Mark Demesmaeker, Raül Romeva i Rueda, Rui Tavares w imieniu grupy Verts/ALE
Charles Tannock, Adam Bielan, Roberts Zīle w imieniu grupy ECR
Claudio Morganti, Mara Bizzotto w imieniu grupy EFD
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie pobierania narządów w Chinach
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 7 września 2006 r.[1] i 14 marca 2013 r.[2] w sprawie stosunków UE-Chiny, z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego praw człowieka i demokracji na świecie za rok 2011 oraz polityki Unii Europejskiej w tym zakresie[3], z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego sytuacji praw człowieka na świecie w roku 2009 i polityki UE w tej dziedzinie[4] oraz z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie komunikatu Komisji zatytułowanego: Plan działania dotyczący dawstwa i przeszczepiania narządów (2009-2015): zacieśnianie współpracy między państwami członkowskimi[5],
– uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej z dnia 18 grudnia 2012 r., zwłaszcza jej art. 3, dotyczący prawa do integralności osoby,
– uwzględniając wysłuchania, które przeprowadziła Podkomisja Praw Człowieka w dniu 21 listopada 2009 r., 6 grudnia 2012 r. i 2 grudnia 2013 r., oraz świadectwa Davida Kilgoura, byłego kanadyjskiego sekretarza stanu ds. Azji i Pacyfiku, oraz Davida Matasa, prawnika zajmującego się prawami człowieka, dotyczące prowadzonego w Chinach od 2000 r. i zakrojonego na dużą skalę pobierania narządów od osób praktykujących Falun Gong,
– uwzględniając Konwencję przeciwko torturom i innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu lub karaniu, ratyfikowaną przez Chiny w dniu 4 października 1988 r.,
– uwzględniając art. 122 ust. 5 i art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w Chińskiej Republice Ludowej wykonuje się co roku ponad 10 000 operacji przeszczepu organów, a 165 chińskich ośrodków transplantacji reklamuje się, że może znaleźć odpowiednie organy w ciągu dwóch do czterech tygodni, mimo że Chiny nie mają obecnie zorganizowanego i skutecznego publicznego systemu dawstwa lub dystrybucji narządów; mając na uwadze, że chiński system transplantacji nie spełnia wymogów Światowej Organizacji Zdrowia dotyczących przejrzystości i identyfikowalności pochodzenia organów, a także mając na uwadze, że chiński rząd sprzeciwia się przeprowadzeniu niezależnej kontroli tego systemu; mając na uwadze, że warunkiem koniecznym etycznego dawstwa organów jest dobrowolna i świadoma zgoda;
B. mając na uwadze, że ze względu na tradycyjne przekonania poziom dobrowolnego dawstwa organów w Chińskiej Republice Ludowej jest niezwykle niski; mając na uwadze, że w 1984 r. Chiny wdrożyły przepisy pozwalające na pobieranie narządów więźniów, na których wykonano egzekucję;
C. mając na uwadze, że rząd Chińskiej Republiki Ludowej nie wyjaśnił należycie, skąd pochodzi nadwyżka organów, kiedy informacji takiej zażądał były specjalny sprawozdawca ONZ ds. tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania Manfred Nowak, a także kanadyjscy badacze David Matas, adwokat zajmujący się prawami człowieka, i David Kilgour, były kanadyjski sekretarz stanu ds. Azji i Pacyfiku;
D. mając na uwadze, że Huang Jiefu, dyrektor chińskiego komitetu ds. dawstwa narządów i były wiceminister zdrowia, oświadczył w 2010 r. na madryckiej konferencji poświęconej dawstwu i transplantacji organów, że ponad 90% pobranych od zmarłych dawców organów do przeszczepów pochodzi od więźniów, na których wykonano w Chinach egzekucję, i powiedział, że do połowy 2014 r. wszystkie szpitale upoważnione do transplantacji będą musiały zaprzestać wykorzystywania organów więźniów, na których wykonano egzekucję, i stosować wyłącznie narządy z dobrowolnego dawstwa przyznane w powstającym systemie krajowym;
E. mając na uwadze, że Chińska Republika Ludowa ogłosiła, iż do 2015 r. zamierza stopniowo wycofać się z pobierania organów od więźniów, na których wykonano egzekucję, i wprowadzić skomputeryzowany system przydziału organów zwany chińskim systemem reakcji na zapotrzebowanie na organy (COTRS), co jest sprzeczne ze zobowiązaniem się, że do połowy 2014 r. od wszystkich szpitali upoważnionych do transplantacji będzie się wymagać, by zaprzestały korzystania z narządów więźniów, na których wykonano egzekucję;
F. mając na uwadze, że w lipcu 1999 r. Komunistyczna Partia Chin zainicjowała intensywną ogólnokrajową falę prześladowań mającą na celu wykorzenienie praktyk duchowych Falun Gong, która doprowadziła do aresztowania i uwięzienia setek tysięcy osób praktykujących Falun Gong; mając na uwadze, że według doniesień przymusowe pobieranie organów do przeszczepów dotyczy również ujgurskich i tybetańskich więźniów;
G. mając na uwadze, że Komitet ONZ przeciwko Torturom oraz specjalny sprawozdawca ONZ ds. tortur i innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania wyrazili zaniepokojenie z powodu doniesień o pobieraniu narządów od więźniów i wezwali rząd Chińskiej Republiki Ludowej do poprawy rozliczalności i przejrzystości w systemie transplantacji, a także do ukarania osób winnych nadużyć; mając na uwadze, że zabijanie więźniów religijnych lub politycznych w celu sprzedaży ich organów do przeszczepów to rażące i niedopuszczalne naruszenie podstawowego prawa do życia;
H. mając na uwadze, że w dniu 12 listopada 2013 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ wybrało Chiny na członka Rady Praw Człowieka ONZ na okres trzech lat, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r.;
1. wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu stałych wiarygodnych doniesień o systematycznym, usankcjonowanym przez państwo pobieraniu organów od niewyrażających na to zgody więźniów sumienia w Chińskiej Republice Ludowej, w tym od wielu osób praktykujących Falun Gong uwięzionych za przekonania religijne, a także od członków innych mniejszościowych grup wyznaniowych i etnicznych;
2. podkreśla, że stopniowe wycofanie się z pobierania narządów od więźniów, na których wykonano egzekucję, dopiero od 2015 r. jest nie do przyjęcia; wzywa rząd Chińskiej Republiki Ludowej do natychmiastowego zaprzestania praktyk polegających na pobieraniu organów od więźniów sumienia oraz członków mniejszościowych grup wyznaniowych i etnicznych;
3. wzywa UE i państwa członkowskie, by poruszyły sprawę pobierania organów w Chinach; zaleca, by Unia i jej państwa członkowskie publicznie potępiły nadużycia dotyczące transplantacji w Chinach oraz by uczulały na tę kwestię swoich obywateli podróżujących do Chin; wzywa UE do przeprowadzenia pełnego i przejrzystego dochodzenia w sprawie praktyk związanych z transplantacją organów w Chinach, a także do ścigania osób zamieszanych w takie nieetyczne praktyki;
4. wzywa chińskie władze, by odpowiedziały rzeczowo na pytania specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania oraz specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. wolności wyznania i przekonań, którzy chcą, by chiński rząd wyjaśnił, skąd pochodzi nadwyżka organów w związku ze wzrostem liczby operacji przeszczepu narządów, oraz by umożliwił im przeprowadzenie dochodzenia w sprawie praktyk związanych z transplantacją w Chinach;
5. wzywa do niezwłocznego uwolnienia wszystkich więźniów sumienia w Chinach, w tym osób praktykujących Falun Gong;
6. wzywa swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, specjalnemu przedstawicielowi UE ds. praw człowieka, sekretarzowi generalnemu ONZ, Radzie Praw Człowieka ONZ, rządowi Chińskiej Republiki Ludowej oraz Ogólnochińskiemu Zgromadzeniu Przedstawicieli Ludowych.
- [1] Dz.U. C 305 E z 14.12.2006, s. 219.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0097.
- [3] Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0503.
- [4] Dz.U. C 169 E z 15.6.2012, s. 81.
- [5] Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, s. 65.