WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie rosyjskiej napaści na Ukrainę
12.3.2014 - (2014/2627(RSP))
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
ECR (B7‑0263/2014)
PPE (B7‑0264/2014)
S&D (B7‑0265/2014)
Verts/ALE (B7‑0266/2014)
ALDE (B7‑0267/2014)
José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Elmar Brok, Mairead McGuinness, Jacek Saryusz-Wolski, Laima Liucija Andrikienė, Roberta Angelilli, Sophie Auconie, Elena Băsescu, Ivo Belet, Jerzy Buzek, Arnaud Danjean, Mário David, Anne Delvaux, Michael Gahler, Andrzej Grzyb, Gunnar Hökmark, Anna Ibrisagic, Tunne Kelam, Andrey Kovatchev, Jan Kozłowski, Eduard Kukan, Krzysztof Lisek, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Monica Luisa Macovei, Ria Oomen‑Ruijten, Alojz Peterle, Andrej Plenković, Bernd Posselt, Cristian Dan Preda, Jacek Protasiewicz, György Schöpflin, Davor Ivo Stier, Dubravka Šuica, Inese Vaidere, Anna Maria Corazza Bildt, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Algirdas Saudargas, Philippe Juvin, Mariya Gabriel, Csaba Sógor, Paweł Zalewski w imieniu grupy PPE
Hannes Swoboda, Libor Rouček, Ana Gomes, Marek Siwiec, Tonino Picula, Knut Fleckenstein, Maria Eleni Koppa, Liisa Jaakonsaari, Boris Zala, Wolfgang Kreissl-Dörfler, Victor Boştinaru, Ivari Padar, Emine Bozkurt, Richard Howitt, Ioan Mircea Paşcu, Jo Leinen, Marusya Lyubcheva w imieniu grupy S&D
Guy Verhofstadt, Johannes Cornelis van Baalen, Marielle de Sarnez, Louis Michel, Marietje Schaake, Graham Watson, Leonidas Donskis, Ivo Vajgl, Sarah Ludford, Gerben-Jan Gerbrandy, Jan Mulder, Robert Rochefort, Olle Schmidt, Nathalie Griesbeck w imieniu grupy ALDE
Rebecca Harms, Werner Schulz, Tarja Cronberg, Bart Staes, Ulrike Lunacek, Mark Demesmaeker, Indrek Tarand, Isabelle Durant, Nikos Chrysogelos w imieniu grupy Verts/ALE
Martin Callanan, Charles Tannock, Ryszard Antoni Legutko, Paweł Robert Kowal, Tomasz Piotr Poręba, Ryszard Czarnecki, Adam Bielan, Ruža Tomašić, Marek Henryk Migalski, Roberts Zīle, Konrad Szymański, Valdemar Tomaševski, Geoffrey Van Orden w imieniu grupy ECR
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie rosyjskiej napaści na Ukrainę
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie europejskiej polityki sąsiedztwa, Partnerstwa Wschodniego i Ukrainy, w szczególności rezolucję z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie sytuacji na Ukrainie[1],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie wyniku szczytu w Wilnie i przyszłości Partnerstwa Wschodniego, zwłaszcza w odniesieniu do Ukrainy[2],
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lutego 2014 r. w sprawie szczytu UE–Rosja[3],
– uwzględniając wnioski nadzwyczajnego posiedzenia Rady do Spraw Zagranicznych, które poświęcone było Ukrainie, a odbyło się w dniu 3 marca 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie Rady Północnoatlantyckiej z dnia 4 marca 2014 r.,
– uwzględniając oświadczenie szefów państw i rządów w sprawie Ukrainy wydane po nadzwyczajnym posiedzeniu Rady Europejskiej w sprawie Ukrainy, które odbyło się w dniu 6 marca 2014 r.,
– uwzględniając art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych,
– uwzględniając art. 110 ust. 2 i 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że akt agresji Rosji przejawiający się napaścią na Krym stanowi pogwałcenie suwerenności i terytorialnej integralności Ukrainy, a także jest sprzeczny z prawem międzynarodowym i stanowi naruszenie zobowiązań Rosji jako sygnatariusza memorandum budapesztańskiego o gwarancji bezpieczeństwa dla Ukrainy, na mocy którego Rosja zobowiązała się do poszanowania terytorialnej integralności i suwerenności Ukrainy;
B. mając na uwadze, że prorosyjscy uzbrojeni napastnicy opanowali kluczowe budynki Symferopola – stolicy Krymu, a także ważną ukraińską infrastrukturę i cele strategiczne na Krymie, w tym co najmniej trzy lotniska; mając na uwadze, że większość ukraińskich jednostek wojskowych na półwyspie została otoczona, ale odmówiły one złożenia broni; mając na uwadze, że od początku kryzysu na Ukrainę wysłano znaczną liczbę dodatkowych żołnierzy rosyjskich;
C. mając na uwadze, że argumenty przedstawiane przez przywódców Rosji na poparcie tej agresji są zupełnie bezzasadne i całkowicie odbiegają od rzeczywistości, gdyż przypadki atakowania obywateli rosyjskich lub etnicznych Rosjan na Krymie w ogóle nie miały miejsca;
D. mając na uwadze, że w dniu 6 marca 2014 r. samozwańcze i nielegalne władze Krymu postanowiły zwrócić się do Rosji o włączenie Krymu do Federacji Rosyjskiej oraz wezwały do przeprowadzenia referendum w dniu 16 marca 2014 r. w sprawie odłączenia się Krymu od Ukrainy, a tym samym złamały konstytucję zarówno Ukrainy, jak i Krymu;
E. mając na uwadze, że rosyjski premier ogłosił plany szybkiego zastosowania procedur przyznawania rosyjskiego obywatelstwa osobom rosyjskojęzycznym za granicą;
F. mając na uwadze, że w dniu 1 marca 2014 r. Rada Federacji Rosyjskiej zezwoliła na użycie rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie w celu ochrony interesów Rosji i rosyjskojęzycznej ludności na Krymie i w całym kraju;
G. mając na uwadze, że niezbędne są zdecydowane międzynarodowe działania dyplomatyczne i negocjacje na wszystkich szczeblach, aby zahamować eskalację, złagodzić napięcia, zapobiec wymknięciu się kryzysu spod kontroli oraz doprowadzić do pokojowego rozwiązania; mając na uwadze, że UE musi skutecznie zareagować, aby umożliwić Ukrainie w pełni suwerenne działania wolne od nacisków z zewnątrz i zagwarantować jej integralność terytorialną;
H. mając na uwadze, że szefowie państw i rządów 28 państw UE wydali stanowcze oświadczenie przestrzegające przed konsekwencjami działań Rosji, a także podjęli decyzję o zawieszeniu dwustronnych rozmów z Rosją na temat wiz oraz negocjacji w sprawie nowej umowy o partnerstwie i współpracy, jak i o wstrzymaniu udziału instytucji UE w przygotowaniach do szczytu G8, który ma się odbyć w Soczi w czerwcu 2014 r.;
1. stanowczo potępia rosyjski akt agresji i napaść na Krym, który stanowi nierozłączną część Ukrainy i został uznany jako taki przez Federację Rosyjską i wspólnotę międzynarodową; wzywa do niezwłocznego rozładowania napięcia wraz z natychmiastowym wycofaniem wszystkich sił zbrojnych przebywających obecnie nielegalnie na terytorium Ukrainy oraz do pełnego przestrzegania prawa międzynarodowego i zobowiązań wynikających z obowiązujących konwencji;
2. przypomina, że prowadzone działania stanowią jawne naruszenie Karty Narodów Zjednoczonych, aktu końcowego OBWE z Helsinek, Statutu Rady Europy, budapeszteńskiego memorandum w sprawie gwarancji bezpieczeństwa z 1994 r., dwustronnej umowy o przyjaźni, współpracy i partnerstwie z 1997 r., umowy z 1997 r. w sprawie statusu i warunków obecności rosyjskiej floty czarnomorskiej na terytorium Ukrainy, a także międzynarodowych zobowiązań Rosji; uznaje rosyjskie działania za zagrożenie dla bezpieczeństwa UE; ubolewa nad decyzją Federacji Rosyjskiej o nieuczestniczeniu w posiedzeniu w sprawie bezpieczeństwa Ukrainy zwołanym przez sygnatariuszy tego memorandum na dzień 5 marca 2014 r. w Paryżu;
3. podkreśla, że integralność terytorialną zagwarantowały Ukrainie Rosja, Stany Zjednoczone i Wielka Brytania, podpisując z Ukrainą memorandum budapesztańskie, a także zwraca uwagę, że zgodnie z ukraińską konstytucją Autonomiczna Republika Krymu może organizować referenda wyłącznie w sprawach lokalnych, a nie na temat zmiany przebiegu granic Ukrainy uznanych przez wspólnotę międzynarodową; podkreśla, że w związku z tym referendum w sprawie przyłączenia się Krymu do Federacji Rosyjskiej będzie uznane za bezprawne, tak jak każde inne referendum, które byłoby sprzeczne z ukraińską konstytucją i prawem międzynarodowym;
4. podkreśla, że w kontaktach z Rosją UE i jej państwa członkowskie muszą mówić jednym głosem i popierać prawo zjednoczonej Ukrainy do swobodnego decydowania o swojej przyszłości; dlatego też z zadowoleniem przyjmuje i zdecydowanie popiera wspólne oświadczenie uczestników nadzwyczajnego szczytu Rady Europejskiej z dnia 6 marca 2014 r., którzy potępili rosyjskie akty agresji i wyrazili poparcie dla terytorialnej integralności, jedności, suwerenności i niezależności Ukrainy; wzywa do ścisłej współpracy transatlantyckiej w celu rozwiązania kryzysu;
5. przypomina, że w ogólnonarodowym referendum w sprawie niepodległości, jakie przeprowadzono na Ukrainie w 1991 r., większość ludności Krymu opowiedziała się za niezależnością;
6. podkreśla swoje przekonanie, że najlepszym sposobem na rozwiązanie każdego konfliktu i zapewnienie długotrwałej stabilności Ukrainy jest nawiązanie konstruktywnego dialogu; pochwala odpowiedzialną, umiarkowaną i powściągliwą postawę rządu Ukrainy wobec tego poważnego kryzysu, w którym stawką jest integralność terytorialna i suwerenność państwa; wzywa społeczność międzynarodową do zdecydowanego poparcia Ukrainy;
7. odrzuca cel głoszony przez Rosję i polegający na ochronie rosyjskojęzycznej ludności Krymu jako całkowicie nieuzasadniony, gdyż ludność ta nie doświadczyła i w dalszym ciągu nie doświadcza żadnej dyskryminacji; zdecydowanie odrzuca zniesławiające określanie przez rosyjską propagandę protestujących przeciwko polityce Janukowycza mianem faszystów;
8. apeluje o pokojowe rozwiązanie obecnego kryzysu oraz o pełne poszanowanie zasad i obowiązków wynikających z prawa międzynarodowego; uważa, że sytuację należy opanować i dalej uspokajać, by nie doszło do konfliktu zbrojnego na Krymie;
9. podkreśla ogromne znaczenie obserwacji i mediacji na szczeblu międzynarodowym; wzywa instytucje UE i państwa członkowskie, by były gotowe do wykorzystania wszelkich możliwych środków dyplomatycznych i politycznych oraz by niestrudzenie współpracowały ze wszystkimi stosownymi organizacjami międzynarodowymi, np. ONZ, OBWE i Radą Europy, w celu zapewnienia pokojowego rozwiązania, którego podstawą musi być suwerenność i nienaruszalność terytorialna Ukrainy; wobec tego wzywa do wysłania na Krym dysponującej wszelkimi niezbędnymi uprawnieniami misji obserwacyjnej OBWE;
10. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę podjętą w celu powołania grupy kontaktowej pod auspicjami OBWE, lecz wyraża ubolewanie, że w dniu 6 marca 2014 r. uzbrojone grupy przeszkodziły wkroczeniu misji obserwacyjnej OBWE na terytorium Krymu; krytykuje władze rosyjskie i samozwańcze władzy krymskie za brak chęci do współpracy z misją obserwacyjną OBWE i zapewnienia jej członkom pełnego i bezpiecznego dostępu do tego regionu;
11. wyraża ubolewanie, że specjalny wysłannik sekretarza generalnego ONZ na Krym został zmuszony do odwołania swojej misji w następstwie brutalnych gróźb pod jego adresem;
12. uważa, że pewne aspekty porozumienia z dnia 21 lutego 2014 r., które w imieniu UE zostało wynegocjowane przez trzech ministrów spraw zagranicznych, lecz złamane przez Janukowycza, który nie podpisał nowego prawa konstytucyjnego, mogłyby okazać się pomocne w wyjściu z obecnego impasu; uważa jednak, że żadna ze stron nie może negocjować ani przyjąć rozwiązań, które podważają suwerenność i integralność terytorialną Ukrainy, a także potwierdza podstawowe prawo obywateli Ukrainy do swobodnego decydowania o przyszłości swojego kraju;
13. odnotowuje z głębokim zaniepokojeniem doniesienia o tym, że uzbrojeni osobnicy oznakowują domy ukraińskich Tatarów na obszarach Krymu zamieszkiwanych wspólnie przez Tatarów i Rosjan; zauważa, że krymscy Tatarzy, którzy po deportacji na rozkaz Stalina powrócili do ojczyzny po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości, apelują do społeczności międzynarodowej o poparcie terytorialnej integralności Ukrainy oraz kompleksowej umowy prawnej i politycznej w sprawie przywrócenia im praw jako ludowi tubylczemu Krymu; wzywa społeczność międzynarodową, Komisję, Radę, wysokiego komisarza ONZ ds. praw człowieka oraz specjalnego przedstawiciela UE ds. praw człowieka do ochrony praw zarówno Tatarów, jak i wszystkich innych mniejszości na Półwyspie Krymskim; domaga się pełnego śledztwa w sprawie zastraszania ludności żydowskiej i ataków na żydowskie miejsca kultu po napaści na Krym;
14. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ukraiński rząd zobowiązał się do przeprowadzenia ambitnego programu reform, obejmującego zmiany polityczne, gospodarcze i społeczne; wobec tego z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o udzieleniu Ukrainie krótko‑ i średnioterminowej pomocy finansowej oraz przyznaniu jej pakietu wsparcia o wartości 11 mld EUR w celu ustabilizowania gospodarczej i finansowej sytuacji w kraju; oczekuje, że Rada i Komisja wraz z MFW, Bankiem Światowym, Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju, EBI i innymi krajami jak najszybciej wystąpią z ofertą długoterminowego pakietu konkretnej pomocy finansowej dla Ukrainy, aby wesprzeć ją w wysiłkach mających na celu ustabilizowanie pogarszającej się sytuacji gospodarczej i społecznej oraz udzielić jej wsparcia gospodarczego potrzebnego do rozpoczęcia niezbędnych głębokich i kompleksowych reform ukraińskiej gospodarki; przypomina o potrzebie zorganizowania i koordynowania międzynarodowej konferencji darczyńców, którą powinna zwołać Komisja i która powinna odbyć się jak najszybciej; apeluje do MFW o nienarzucanie niedających się udźwignąć środków oszczędnościowych, takich jak obniżenie poziomu dopłat do energii, gdyż jeszcze bardziej pogorszą one i tak już trudną sytuację społeczno‑gospodarczą w kraju;
15. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by wraz z Radą Europy i komisją wenecką dostarczyły nie tylko pomoc finansową, ale również wsparcie techniczne w dziedzinie reform konstytucyjnych, poprawy przestrzegania zasad praworządności oraz walki z korupcją na Ukrainie; zachęca do osiągnięcia pozytywnych rezultatów w tej dziedzinie i podkreśla, że Majdan i wszyscy Ukraińcy oczekują radykalnych zmian i uporządkowanych rządów;
16. wzywa do przeprowadzenia wolnych, uczciwych i przejrzystych wyborów w całym kraju, którym będą się przypatrywać wysłannicy OBWE/ODIHR, i przypomina, iż jest gotów powołać w tym celu własną misję; wzywa władze Ukrainy, aby uczyniły wszystko, co w ich mocy, by zapewnić wysoką frekwencję w wyborach prezydenckich, w tym również na wschodzie i południu kraju; ponawia apel do ukraińskich władz o przeprowadzenie wyborów parlamentarnych zgodnie z zaleceniami komisji weneckiej i popiera wprowadzenie proporcjonalnego systemu głosowania, który sprzyjałby właściwej reprezentacji lokalnych środowisk w kraju; podkreśla, jak ważne jest, aby parlament i deputowani, zarówno na szczeblu centralnym, jak i lokalnym, przestrzegali zasad praworządności;
17. zwraca się do Ukrainy o nieuleganie presji, aby odroczyć wybory prezydenckie wyznaczone na dzień 25 maja 2014 r.;
18. wzywa do utworzenia rządu Ukrainy, który cieszyłby się szerokim poparciem i był jak najbardziej integracyjny, aby ograniczyć do minimum ryzyko powrotu przemocy i rozdrobnienia terytorialnego; stanowczo przestrzega Rosję przed działaniami, które mogłyby przyczynić się do zwiększenia polaryzacji społeczeństwa na tle etnicznym lub językowym; podkreśla potrzebę zadbania o to, by zgodnie z międzynarodowymi standardami i w ścisłej współpracy z OBWE oraz Radą Europy w pełni były chronione i przestrzegane prawa osób należących do mniejszości narodowych; ponownie wzywa do stworzenia nowego obszernego systemu językowego zapewniającego wsparcie wszystkim językom mniejszościowym;
19. z zadowoleniem przyjmuje decyzję pełniącego obowiązki prezydenta o zawetowaniu ustawy mającej na celu uchylenie przepisów o polityce językowej z dnia 3 lipca 2012 r.; przypomina, że ustawa ta i tak nie obowiązywałaby na Krymie; wzywa Radę Najwyższą do ewentualnego zreformowania obowiązującego ustawodawstwa oraz dostosowania go do zobowiązań Ukrainy wynikających z Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych;
20. z zadowoleniem przyjmuje gotowość szefów państw i rządów 28 państw UE do podpisania politycznych rozdziałów układu o stowarzyszeniu jak najwcześniej i przed wyborami prezydenckimi w dniu 25 maja 2014 r. oraz do przyjęcia jednostronnych środków, takich jak obniżenie ceł na towary eksportowane z Ukrainy do UE, umożliwiających Ukrainie korzystanie z postanowień pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu, zgodnie z propozycją Komisji z dnia 11 marca 2014 r.; zwraca uwagę, że UE jest gotowa do jak najszybszego podpisania układu o stowarzyszeniu oraz pogłębionej i kompleksowej umowy o wolnym handlu, kiedy tylko rząd Ukrainy będzie gotów do tego kroku; z naciskiem podkreśla, że należy wysyłać jasne komunikaty pokazujące Rosji, iż żaden element tego układu nie stanowi zagrożenia dla przyszłych, opartych na współpracy dwustronnych stosunków politycznych i gospodarczych między Ukrainą a Rosją ani im nie szkodzi; zauważa ponadto, że zgodnie z art. 49 Traktatu o Unii Europejskiej wszystkie europejskie państwa, w tym Ukraina, mają możliwość integracji z UE i mogą starać się o przystąpienie do niej pod warunkiem przestrzegania zasad demokracji, poszanowania podstawowych wolności oraz praw człowieka i praw mniejszości, a także zapewnienia praworządności;
21. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady Europejskiej z dnia 6 marca 2014 r. w sprawie pierwszej serii ukierunkowanych środków w stosunku do Rosji, takich jak zawieszenie dwustronnych rozmów w sprawie wiz i nowego porozumienia, a także decyzję państw członkowskich i instytucji UE o zawieszeniu przygotowań do udziału w szczycie G8 w Soczi; ostrzega jednak, że w przypadku niezahamowania eskalacji lub w przypadku dalszej eskalacji w wyniku przyłączenia Krymu UE powinna szybko podjąć właściwe środki, które powinny obejmować embargo na broń oraz produkty i technologie podwójnego zastosowania, ograniczenia wizowe, zamrożenie aktywów, zastosowanie przepisów dotyczących prania pieniędzy wobec osób podejmujących decyzje w związku z napaścią na Ukrainę, a także środki skierowane przeciwko rosyjskim przedsiębiorstwom i ich podmiotom zależnym, zwłaszcza w sektorze energetycznym, aby w pełni przestrzegały prawa UE, oraz które powinny mieć konsekwencje dla istniejących politycznych i gospodarczych powiązań z Rosją;
22. podkreśla, że współpracy parlamentarnej podjętej przez Parlament Europejski, rosyjską Dumę Państwową i Radę Federacji Rosyjskiej nie można kontynuować tak, jak gdyby nic się nie stało;
23. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady o przyjęciu sankcji wobec 18 osób, w tym W. Janukowycza, mających na celu zamrożenie aktywów i odzyskanie przywłaszczonych ukraińskich środków finansowych;
24. podkreśla znaczenie bezpiecznych, zdywersyfikowanych i przystępnych cenowo dostaw energii dla Ukrainy; podkreśla w związku z tym strategiczną rolę Wspólnoty Energetycznej, której Ukraina przewodniczy w 2014 r., a także znaczenie uzyskania przez Ukrainę odporności na groźby energetyczne ze strony Rosji; przypomina o potrzebie zwiększenia pojemności magazynowej UE i zapewnienia zwrotnego przepływu gazu z państw członkowskich UE na Ukrainę; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący modernizacji ukraińskiego systemu przesyłu gazu oraz pomocy w spłacaniu długów wobec Gazpromu; wskazuje na pilną potrzebę dokonania dalszych postępów w celu wypracowania wspólnej polityki w dziedzinie bezpieczeństwa energetycznego, obejmującej solidny rynek wewnętrzny i zróżnicowane źródła dostaw energii, a także na potrzebę dążenia do pełnej realizacji trzeciego pakietu energetycznego, co uczyni UE mniej zależną od rosyjskiej ropy i rosyjskiego gazu;
25. apeluje do Rady, by niezwłocznie upoważniła Komisję do przyspieszenia liberalizacji reżimu wizowego z Ukrainą w celu szybszego wprowadzenia systemu bezwizowego na wzór Mołdawii; apeluje, by w oczekiwaniu na wprowadzenie takiego systemu niezwłocznie ustanowić tymczasowe, bardzo proste i niedrogie procedury wizowe na szczeblu UE i państw członkowskich;
26. jest głęboko przekonany, że wydarzenia na Ukrainie pokazują dobitnie, iż UE musi podwoić swoje wysiłki i wsparcie dla europejskiego wyboru i terytorialnej integralności Mołdawii i Gruzji, które przygotowują się do podpisania jeszcze w tym roku układów o stowarzyszeniu oraz pogłębionych i kompleksowych umów o wolnym handlu z UE;
27. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom państw członkowskich, a także pełniącemu obowiązki prezydenta, rządowi i parlamentowi Ukrainy, Radzie Europy oraz prezydentowi, rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej.
- [1] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0170.
- [2] Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0595.
- [3] Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0101.