Wspólny projekt rezolucji - RC-B8-0456/2018Wspólny projekt rezolucji
RC-B8-0456/2018

WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie Zjednoczonych Emiratów Arabskich, w szczególności sytuacji obrońcy praw człowieka Ahmeda Mansoora

3.10.2018 - (2018/2862(RSP))

złożony zgodnie z art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu
zastępujący tym samym następujące projekty rezolucji:
B8-0456/2018 (Verts/ALE)
B8-0459/2018 (S&D)
B8-0462/2018 (ALDE)
B8-0467/2018 (GUE/NGL)

Elena Valenciano, Victor Boştinaru, Soraya Post, Pier Antonio Panzeri w imieniu grupy S&D
Marietje Schaake, Petras Auštrevičius, Beatriz Becerra Basterrechea, Izaskun Bilbao Barandica, Gérard Deprez, María Teresa Giménez Barbat, Nathalie Griesbeck, Nadja Hirsch, Ivan Jakovčić, Petr Ježek, Ilhan Kyuchyuk, Patricia Lalonde, Valentinas Mazuronis, Louis Michel, Javier Nart, Urmas Paet, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Carolina Punset, Jozo Radoš, Frédérique Ries, Robert Rochefort, Jasenko Selimovic, Pavel Telička, Ivo Vajgl, Cecilia Wikström w imieniu grupy ALDE
Marie-Christine Vergiat, Marie-Pierre Vieu, Luke Ming Flanagan, Helmut Scholz, Barbara Spinelli, Dimitrios Papadimoulis, Stelios Kouloglou, Marina Albiol Guzmán w imieniu grupy GUE/NGL
Barbara Lochbihler, Pascal Durand, Bodil Valero, Jordi Solé w imieniu grupy Verts/ALE
Fabio Massimo Castaldo, Ignazio Corrao, Isabella Adinolfi w imieniu grupy EFDD
Anna Maria Corazza Bildt, Amjad Bashir, Monica Macovei

Procedura : 2018/2862(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
RC-B8-0456/2018

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie Zjednoczonych Emiratów Arabskich, w szczególności sytuacji obrońcy praw człowieka Ahmeda Mansoora

(2018/2862(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje, w tym rezolucję z dnia 26 października 2012 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Zjednoczonych Emiratach Arabskich[1],

–  uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Podkomisji Praw Człowieka z dnia 4 czerwca 2018 r. potępiające wyrok 10 lat więzienia dla Ahmeda Mansoora,

–  uwzględniając art. 30 konstytucji Zjednoczonych Emiratów Arabskich (ZEA),

–  uwzględniając Arabską kartę praw człowieka, której ZEA są sygnatariuszem,

–  uwzględniając strategiczne ramy UE i Plan działania w dziedzinie praw człowieka i demokracji na lata 2015–2019,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 16 października 2017 r. w sprawie śródokresowego przeglądu realizacji Planu działania dotyczącego praw człowieka i demokracji,

–  uwzględniając Wytyczne UE w sprawie obrońców praw człowieka z 2004 r. ze zmianami z 2008 r.,

–  uwzględniając oświadczenie ekspertów ONZ ds. praw człowieka z dnia 12 czerwca 2018 r., w którym zaapelowali o natychmiastowe uwolnienie więzionego obrońcy praw człowieka Ahmeda Mansoora,

–  uwzględniając oświadczenie z dnia 18 lipca 2016 r. wydane przez współprzewodniczących 25. Wspólnej Rady i spotkania ministerialnego Unia Europejska – Rada Współpracy Państw Zatoki w Brukseli

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

–  uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania oraz Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych (ICCPR), których ZEA są stroną,

–  uwzględniając art.135 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Ahmed Mansoor został aresztowany przez funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa ZEA w marcu 2017 r.; mając na uwadze, że jest on ważnym działaczem na rzecz praw człowieka i laureatem Nagrody Martina Ennalsa z 2015 r. przyznawanej obrońcom praw człowieka; mając na uwadze, że Ahmed Mansoor jest być może ostatnim obrońcą praw człowieka w ZEA, który mógł publicznie krytykować władze;

B.  mając na uwadze, że ministerstwo spraw zagranicznych i współpracy międzynarodowej ZEA stwierdziło w oświadczeniu z dnia 29 marca 2017 r., że „Wydział Prokuratury ds. Przestępstw Elektronicznych wydał nakaz zatrzymania Ahmeda Mansoora pod zarzutem rozpowszechniania fałszywych i wprowadzających w błąd informacji w internecie w celu propagowania wrogości i sekciarstwa”; mając na uwadze, że to oświadczenie oraz inne oficjalne oświadczenia władz ZEA pokazują, że jedynym powodem zatrzymania Ahmeda Mansoora, jego procesu i skazania była treść jego wypowiedzi internetowych, a zarzuty przeciwko niemu są oparte na rzekomych naruszeniach obowiązującej w ZEA represyjnej ustawy o zwalczaniu cyberprzestępczości z 2012 r., która umożliwiła władzom ZEA uciszenie obrońców praw człowieka oraz która przewiduje długie kary pozbawienia wolności i poważne kary finansowe dla osób krytykujących władze kraju;

C.  mając na uwadze, że Biuro Wysokiego Komisarza NZ ds. Praw Człowieka oceniło, że aresztowanie i tajne przetrzymywanie Ahmeda Mansoora może stanowić akt odwetu za jego zaangażowanie w działania ONZ na rzecz praw człowieka, za poglądy, jakie wyrażał w mediach społecznościowych, w tym na Twitterze, a także za aktywne członkostwo w takich organizacjach jak Centrum ds. Praw Człowieka w Zatoce Perskiej;

D.  mając na uwadze, że grupa ekspertów ONZ ds. praw człowieka wezwała rząd ZEA do uwolnienia Ahmeda Mansoora, uznając jego aresztowanie za bezpośredni atak na legalną działalność obrońców praw człowieka w ZEA;

E.  mając na uwadze, że 29 maja 2018 r. po rażąco niesprawiedliwym procesie w Abu Zabi Ahmed Mansoor został skazany na 10 lat więzienia za to, że korzystał ze swojego prawa do wolności wypowiedzi w postach na Twitterze; mając na uwadze, że nałożono na niego również grzywnę w wysokości miliona dirhamów (232 475 EUR), oraz postanowiono, że po wyjściu na wolność ma pozostawać pod nadzorem przez trzy lata; mając na uwadze, że Ahmed Mansoor odwołał się od wyroku, ale terminy procedury odwoławczej pozostają niejasne;

F.  mając na uwadze, że według doniesień po aresztowaniu Ahmeda Mansoora w marcu 2017 r. zabroniono mu wszelkich kontaktów z rodziną i od tego czasu żona mogła go odwiedzić jedynie czterokrotnie; mając na uwadze, że według doniesień Ahmed Mansoor pozostawał w izolacji od momentu zatrzymania i był torturowany; mając na uwadze, że według władz ZEA jest on przetrzymywany w więzieniu Al Sadr w Abu Zabi;

G.  mając na uwadze, że wbrew twierdzeniom rządu Ahmed Mansoor nie mógł zatrudnić niezależnego, wybranego przez siebie adwokata; mając na uwadze, że prawo do spotkania z adwokatem jest prawem podstawowym każdej osoby pozbawionej wolności, jak określono w art. 16 Arabskiej karty praw człowieka, ratyfikowanej przez ZEA;

H.  mając na uwadze, że Ahmed Mansoor był nękany i prześladowany przez władze ZEA od ponad sześciu lat i wielokrotnie spotykał się z atakami fizycznymi, groźbami śmierci oraz nadzorem fizycznym i elektronicznym; mając na uwadze, że po siedmiu miesiącach aresztu został on w 2011 r. skazany na trzy lata więzienia za „znieważenie funkcjonariuszy” w procesie, który uznano za niesprawiedliwy; mając na uwadze, że osiem miesięcy później został ułaskawiony przez prezydenta i zwolniony, jednak władze nigdy nie oddały mu paszportu, czyli de facto nałożyły na niego zakaz podróżowania;

I.  mając na uwadze, że przed aresztowaniem Ahmed Mansoor był jednym ze 133 sygnatariuszy petycji domagającej się powszechnych i bezpośrednich wyborów w ZEA oraz przyznania uprawnień legislacyjnych Federalnej Radzie Narodowej, która jest organem doradczym rządu; mając na uwadze, że Ahmed Mansoor był również administratorem forum internetowego o nazwie Al-Hiwar al-Emarati, na którym krytykowano politykę rządu ZEA i jego liderów; mając na uwadze, że jest on członkiem Komitetu Doradczego Human Rights Watch ds. Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej oraz aktywnym uczestnikiem działań ONZ na rzecz praw człowieka;

J.  mając na uwadze, że mieszkańcy ZEA, którzy poruszali kwestie praw człowieka, są poważnie narażeni na arbitralne zatrzymania, pozbawienie wolności i tortury; mając na uwadze, że w dalszym ciągu represjonuje się pokojowe działania, w których wzywa się do przeprowadzenia reform konstytucyjnych i reform w odniesieniu do kwestii praw człowieka; mając na uwadze, że ataki na członków społeczeństwa obywatelskiego, w tym próby uciszenia, uwięzienia lub prześladowania działaczy na rzecz praw człowieka, dziennikarzy, prawników i innych osób, stały się w ostatnich latach coraz bardziej powszechne;

K.  mając na uwadze, że specjalna sprawozdawczyni ONZ ds. niezależności sędziów i prawników stwierdziła po swojej wizycie w ZEA w 2014 r., że prawnicy, którzy podejmują sprawy związane z bezpieczeństwem państwa „są obiektem prześladowań, gróźb i nacisków”; mając na uwadze, że stwierdziła ona otwarcie, że „sądownictwo pozostaje pod faktyczną kontrolą wykonawczej odnogi rządu”;

L.  mając na uwadze, że pojawiły się dowody, iż państwa członkowskie UE zezwalały na wywóz różnych technologii służących cyberinwigilacji do krajów, w których dochodzi do najpoważniejszych naruszeń praw człowieka, w tym ZEA;

M.  mając na uwadze, że w Zjednoczonych Emiratach Arabskich nadal obowiązuje kara śmierci; mając na uwadze, że co najmniej 19 osób oczekuje obecnie na wykonanie kary śmierci, a w 2017 r. wykonano jedną egzekucję;

1.  zdecydowanie potępia nękanie, prześladowanie i przetrzymywanie Ahmeda Mansoora, a także pozostałych obrońców praw człowieka wyłącznie ze względu na ich działalność na rzecz praw człowieka oraz korzystania przez nich z prawa do wolności wypowiedzi zarówno w internecie, jak i poza nim; wzywa władze Zjednoczonych Emiratów Arabskich do przeprowadzenia skrupulatnych i bezstronnych dochodzeń w sprawie ataków wymierzonych w przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, aby pociągnąć sprawców tych ataków do odpowiedzialności;

2.  wzywa władze do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Ahmeda Mansoora oraz oczyszczenia go z wszystkich zarzutów, ponieważ jest on więźniem sumienia przetrzymywanym i skazanym wyłącznie za pokojowe korzystanie z przysługującego mu prawa do wolności słowa, w tym działalność na rzecz praw człowieka; wzywa także do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia wszystkich więźniów sumienia w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz do wycofania wszystkich zarzutów wobec nich;

3.  jest głęboko zaniepokojony doniesieniami, że przetrzymywany Ahmed Mansoor jest poddawany różnego rodzaju torturom lub brutalnie traktowany oraz że umieszczono go w celi izolacyjnej; domaga się, by władze ZEA zbadały te zarzuty i niezwłocznie zapewniły Ahmedowi Mansoorowi regularny dostęp do prawnika, możliwości spotkań z rodziną oraz wszelkiej opieki medycznej, jakiej może wymagać; przypomina władzom ZEA, że ciągłe stosowanie przedłużonej izolacji może przerodzić się w pewien rodzaj tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania zgodnie z międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka oraz że brak nakazu aresztowania lub jakiejkolwiek kontroli sądowej w trakcie aresztu i przetrzymywania stanowi naruszenie podstawowych zasad rzetelnego procesu sądowego zgodnie z międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka;

4.  wzywa władze ZEA do dopilnowania, by więźniowie, co do których uznano, że złamali prawo, mogli liczyć na rzetelny, sprawiedliwy i bezpłatny proces zgodnie z międzynarodowymi normami;

5.  wzywa ZEA do dokonania przeglądu ustawy federalnej o zwalczaniu cyberprzestępczości w celu dostosowania jej do międzynarodowych norm związanych z prawem każdego człowieka do poszukiwania, otrzymywania i rozpowszechniania informacji i pomysłów, a także dzielenia się nimi z innymi, prawa do wolności opinii, słowa i informacji, dostępu do internetu oraz prawa do prywatności; wzywa władze ZEA do zmiany ustawy antyterrorystycznej, ustawy o zwalczaniu cyberprzestępczości z 2012 r. i ustawy federalnej nr 2/2008, które są stale wykorzystywane do prześladowania obrońców praw człowieka;

6.  wzywa władze ZEA do zaprzestania wszelkich form nękania obywateli i natychmiastowego zniesienia zakazu podróży nałożonego na obrońców praw człowieka i nalega, by władze w każdych okolicznościach gwarantowały obrońcom praw człowieka w tym kraju możliwość prowadzenia legalnej działalności na rzecz praw człowieka zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, bez strachu przed represjami;

7.  apeluje o wprowadzenie ogólnounijnego zakazu eksportu i sprzedaży do ZEA wszelkich typów sprzętu wykorzystywanego do obrony, a także unowocześniania i utrzymywania takiego sprzętu, który może być lub jest wykorzystywany do wewnętrznych represji, w tym technologii monitorowania internetu; wyraża zaniepokojenie w związku z coraz częstszym stosowaniem pewnych technologii podwójnego zastosowania w dziedzinie cyberinwigilacji wobec aktywistów i dziennikarzy; z zadowoleniem przyjmuje w związku z tym aktualne wysiłki podejmowane przez instytucje UE mające na celu uaktualnienie rozporządzenia w sprawie kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania;

8.  jest zaniepokojony coraz większą liczbą obywateli, na których nakładane są kary za współpracę z ONZ oraz jej różnymi organami; wzywa władze ZEA do zaprzestania ograniczania swobody i nękania obywateli angażujących się w różne mechanizmy ONZ na rzecz praw człowieka; wzywa ponadto władze tego kraju do umożliwienia ekspertom ONZ, międzynarodowym organizacjom pozarządowym lub unijnym urzędnikom zorganizowania widzenia z Ahmedem Mansoorem;

9.  domaga się większych swobód w ZEA; podkreśla, że Zjednoczone Emiraty Arabskie muszą przestrzegać swoich międzynarodowych zobowiązań na mocy prawa dotyczącego praw człowieka i wzywa władze tego kraju do zapewnienia wszystkim jego obywatelom wolności słowa, myśli i wypowiedzi zarówno w internecie, jak i poza nim, a także zgodności z wszystkimi przepisami deklaracji ONZ w sprawie obrońców praw człowieka, zwłaszcza art. 1, art. 6 lit. a) oraz art. 12 ust. 2; podkreśla, że swobody te są zagwarantowane nie tylko na mocy uniwersalnych instrumentów w dziedzinie praw człowieka, lecz także na mocy Arabskiej karty praw człowieka, której Zjednoczone Emiraty Arabskie są sygnatariuszem;

10.  wzywa ZEA do potwierdzenia zamiaru zachowywania najwyższych standardów, jeśli chodzi o propagowanie i ochronę praw człowieka, poprzez ratyfikowanie ICCPR i jego fakultatywnych protokołów, a także poprzez wystosowanie stałego zaproszenia do złożenia wizyty dla wszystkich osób upoważnionych w ramach procedury specjalnej ONZ;

11.  apeluje do wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel, a także do UE i jej państw członkowskich o publiczne zajęcie zdecydowanego stanowiska w sprawie tych rażących naruszeń praw człowieka, a także o domaganie się uwolnienia Ahmeda Mansoora we wszystkich ich kontaktach z władzami ZEA; wzywa delegaturę UE w Abu Zabi do zapewnienia Ahmedowi Mansoorowi wszelkiego odpowiedniego wsparcia, w tym odwiedzin w więzieniu, monitorowania procesu i udzielenia pomocy prawnej lub innej pomocy, której może potrzebować; wzywa Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do przedłożenia sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu w sprawie działań podjętych dotychczas przez delegaturę UE mających na celu wsparcie Ahmeda Mansoora;

12.  wzywa ESDZ do zaproponowania ukierunkowanych środków UE w związku z poważnymi naruszeniami praw człowieka, a państwa członkowskie do ich przyjęcia;

13.  przypomina, że sprzeciwia się karze śmierci we wszystkich okolicznościach i domaga się moratorium w celu jej zniesienia;

14.  zachęca do prowadzenia stałego dialogu między UE, jej państwami członkowskimi a ZEA; uważa, że regularne posiedzenia międzyparlamentarne między Parlamentem a jego partnerami z Zatoki Perskiej stanowią ważne forum rozwoju konstruktywnego i szczerego dialogu dotyczącego kwestii, które są przedmiotem wspólnego zainteresowania; podkreśla, że dyskusje międzyparlamentarne nie powinny koncentrować się na kwestiach bezpieczeństwa i handlu, lecz powinny także obejmować poszanowanie praw człowieka jako kluczowy temat do rozważań;

15.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji rządowi i parlamentowi Zjednoczonych Emiratów Arabskich, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Komisji, Specjalnemu Przedstawicielowi Unii Europejskiej ds. Praw Człowieka, parlamentom i rządom państw członkowskich, Wysokiemu Komisarzowi Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka oraz rządom państw członkowskich Rady Współpracy Państw Zatoki; wzywa do przetłumaczenia tej rezolucji na język arabski.

Ostatnia aktualizacja: 3 października 2018
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności