ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA dotyczące wspólnego stanowiska przyjętego przez Radę w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem

27.4.2006 - (12062/1/2005 – C6‑0055/2006–2003/0210 (COD)) - ***II

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Christa Klaß

Procedura : 2003/0210(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0146/2006
Teksty złożone :
A6-0146/2006
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wspólnego stanowiska przyjętego przez Radę w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem

(12062/1/2005 – C6‑0055/2006–2003/0210 (COD))

(Procedura współdecyzji: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wspólne stanowisko Rady (12062/1/2005 – C6‑0055/2006),

–   uwzględniając stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu[1] dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2003)0550)[2],

–   uwzględniając zmieniony wniosek Komisji (COM(2005)0282)[3]),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 Traktatu WE,

–   uwzględniając art. 62 Regulaminu,

–   uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A6‑0146/2006),

1.  zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Wspólne stanowisko RadyPoprawki Parlamentu

Poprawka 1

Tytuł

Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem

Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem i pogorszeniem ich stanu

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 1 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Kluczowym wymogiem europejskiej polityki wodnej jest przezorność i nakaz minimalizacji zanieczyszczeń. W związku z tym należy wyjaśnić, że dyrektywa musi regulować nie tylko kwestie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem, ale także przed pogorszeniem ich stanu. W sposób oczywisty brakuje jasnego zrozumienia różnicy między działaniami zapobiegawczymi a związanymi z odbudową. W przypadku wód podziemnych przezorność ma szczególne znaczenie, jako że ich oczyszczanie – o ile w ogóle jest możliwe – jest bardzo kosztowne i czasochłonne.

Poprawka 2

Punkt uzasadnienia 1

(1) Wody podziemne są wartościowym zasobem naturalnym, który powinien być chroniony przed zanieczyszczeniem chemicznym. Jest to szczególnie ważne dla ekosystemów zależnych od wód podziemnych oraz w przypadku wykorzystywania wód podziemnych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia.

(1) Wody podziemne są wartościowym zasobem naturalnym, który jako taki musi być chroniony przed pogorszeniem stanu i zanieczyszczeniem chemicznym. Jest to szczególnie ważne dla ekosystemów zależnych od wód podziemnych oraz w przypadku wykorzystywania wód podziemnych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 2 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Te dodatkowe poprawki mają szczególne znaczenie, ponieważ wody podziemne stanowią samodzielne ekosystemy i jako takie muszą być chronione, co przynajmniej raz należy wyraźnie stwierdzić.

Poprawka 3

Punkt uzasadnienia 1 a (nowy)

 

(1a) Wody podziemne stanowią najbardziej wrażliwe i największe zasoby słodkiej wody w Unii Europejskiej, a przede wszystkim główne źródło publicznego zaopatrzenia w wodę pitną. Poziom ich ochrony w przypadku nowych zrzutów, emisji i strat musi być co najmniej porównywalny z poziomem ochrony wód powierzchniowych o dobrym stanie chemicznym. Zanieczyszczenia i pogorszenie stanu powodują częstokroć nieodwracalne szkody.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 4 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005.

W niektórych państwach członkowskich UE, np. Austrii i Niemczech, woda pitna pobierana jest głównie z wód podziemnych i z reguły dostarczana konsumentom bez obróbki chemicznej. Ewentualnie stosowane uzdatnianie służy jedynie usunięciu żelaza i manganu celem zapobiegania korozji lub poprawie estetycznej/smakowej, ale nie oczyszczaniu.

Poprawka 4

Punkt uzasadnienia 1 b (nowy)

 

(1b) Ochrona wód podziemnych musi być realizowana w sposób umożliwiający uzyskiwanie dobrej jakości wody pitnej przez zwykłe uzdatnianie, zgodnie z celami określonymi w art. 7 ust. 2 i ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej1.

_____________

1 Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1. Dyrektywa zmieniona decyzją nr 2455/2001/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2001, str. 1).

Uzasadnienie

Przywrócenie punktu uzasadnienia 2 z tekstu przyjętego przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu. Wody podziemne są najważniejszym źródłem wody pitnej w Europie. Dlatego środki ochrony wód podziemnych powinny mieć charakter zapobiegawczy oraz być planowane tak, by zmierzały do zachowania tego stanu lub, w razie potrzeby, do poprawy sytuacji.

Poprawka 5

Punkt uzasadnienia 3

(3) W celu ochrony środowiska jako całości, a w szczególności zdrowia ludzkiego, należy unikać powstawania wywołujących negatywne skutki stężeń szkodliwych zanieczyszczeń w wodach podziemnych, zapobiegać ich powstawaniu lub je zmniejszać.

(3) W celu ochrony środowiska jako całości, a w szczególności zdrowia ludzkiego, trzeba unikać powstawania wywołujących negatywne skutki stężeń szkodliwych zanieczyszczeń w wodach podziemnych, zapobiegać ich powstawaniu lub je zmniejszać.

Poprawka 6

Punkt uzasadnienia 6 a (nowy)

 

(6a) Ochrona wód podziemnych może wymagać na niektórych terenach zmiany metod stosowanych w rolnictwie lub leśnictwie, co może powodować zmniejszenie dochodów w tych sektorach. Aspekt ten trzeba uwzględnić podczas sporządzania planów rozwoju obszarów rolnych w ramach zreformowanej wspólnej polityki rolnej.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 8 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Załącznik I zawiera jedynie wiążące normy jakościowe dla zawartości azotanów i pestycydów w wodach podziemnych. Substancje te uwalniane są przede wszystkim w wyniku działalności rolnej. O tym, jak bardzo kosztowne i czasochłonne jest zmniejszenie ich poziomu, świadczą sprawozdania na temat wdrażania dyrektywy w sprawie azotanów. Z tego względu trzeba przewidzieć pomoc Wspólnoty w ramach wspólnej polityki rolnej.

Poprawka 7

Punkt uzasadnienia 13

(13) W pewnych okolicznościach państwa członkowskie powinny być upoważnione do zwolnienia z obowiązku podjęcia działań mających na celu zapobieganie wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ograniczenie ich wprowadzania.

 

(13) Państwa członkowskie, które w pewnych okolicznościach udzielają zwolnień z obowiązku podjęcia działań mających na celu zapobieganie wprowadzaniu zanieczyszczeń do wód podziemnych lub ograniczenie ich wprowadzania, powinny robić to na podstawie właściwych, oczywistych i przejrzystych kryteriów oraz uzasadniać te zwolnienia w planach gospodarowania wodami w dorzeczu.

Uzasadnienie

Punkt uzasadnienia 13, dodany dopiero w tekście Rady, jest sformułowany zbyt niejasno i wywołuje wrażenie, że możliwe byłoby arbitralne udzielanie zwolnień. W poprawce wykorzystano sformułowanie z punktu uzasadnienia 30 ramowej dyrektywy wodnej i jasno wskazano, że zwolnień należy udzielać na podstawie przejrzystych kryteriów.

Poprawka 8

Punkt uzasadnienia 13 a (nowy)

 

(13a) Należy badać skutki różnych, stosowanych i nowo ustalanych przez państwa członkowskie norm jakości wód podziemnych (wartości progowe) dla poziomu ochrony środowiska naturalnego i funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 9 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Ten wymóg PE jest tym bardziej istotny, że zgodnie z podejściem zawartym we wspólnym stanowisku państwa członkowskie same decydują, czy i dla jakich substancji zawartych w załączniku II część B wyznaczać będą wartości graniczne.

Poprawka 9

Punkt uzasadnienia 13 b (nowy)

 

(13b) Należy przeprowadzić badania mające na celu opracowanie lepszych kryteriów zapewniających jakość i ochronę ekosystemu wód podziemnych. W razie potrzeby pozyskaną wiedzę należy uwzględnić podczas wdrażania względnie przeglądu niniejszej dyrektywy.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 95 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Poprawka 10

Punkt uzasadnienia 14 a (nowy)

 

(14a) Zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. f dyrektywy 2000/60/WE magazynowanie i odzyskiwanie wód podziemnych należy uznać za praktykę dopuszczalną za zezwoleniem i uważać za wartościowy sposób gospodarowania zasobami wodnymi.

Uzasadnienie

Powtórzenie punktu uzasadnienia 15 w brzmieniu przyjętym przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu. Systemy sztucznego zasilania wód podziemnych stanowią naturalną metodę regulacji, umożliwiając magazynowanie wód powierzchniowych, a tym samym niwelując sezonowe różnice dostępności wód powierzchniowych oraz zapewniając stałe i trwałe źródło produkcji wody pitnej. Należy podkreślić, że praktyka ta jest uznawana za dopuszczalną za zezwoleniem.

Poprawka 11

Artykuł 2 punkt 3

3) „znaczący i utrzymujący się trend wzrostowy” oznacza każdy statystycznie istotny wzrost stężenia zanieczyszczenia, grupy zanieczyszczeń lub wskaźnika zanieczyszczeń, stanowiący zagrożenie dla środowiska, w związku z którym stwierdzono konieczność odwrócenia trendu zgodnie z art. 5;

3) „znaczący i utrzymujący się trend wzrostowy” oznacza każdy statystycznie i z punktu widzenia środowiska istotny wzrost stężenia zanieczyszczenia, grupy zanieczyszczeń lub wskaźnika zanieczyszczeń w wodach podziemnych, w związku z którym stwierdzono konieczność odwrócenia trendu zgodnie z art. 5;

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 18 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Proponowana poprawka zobowiązywałaby państwa członkowskie do podjęcia wysiłków na rzecz odwrócenia trendów mogących mieć istotne następstwa z punktu widzenia ochrony środowiska. Koncepcja ta byłaby także skuteczna w aspekcie środowiska i kosztów. Można by zaakceptować „tendencję wypełnienia” bez skreślania słów „stanowiący zagrożenie dla środowiska”

Poprawka 12

Artykuł 2 punkt 4 a (nowy)

 

4a) „pogorszenie” oznacza każdy nieznaczny uwarunkowany działalnością człowieka i trwały wzrost stężenia substancji szkodliwych w stosunku do istniejącego stanu wód podziemnych.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 21 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Należy zdefiniować wszystkie pojęcia używane w tekście prawnym, niezbędne dla wykładni i precyzyjności dyrektywy. W ramowej dyrektywie wodnej zdefiniowano w art. 2 pkt 33 jedynie pojęcie „zanieczyszczenia”. Skutkiem tego są, także w ramowej dyrektywie wodnej, niejasności pojęciowe, które mogą mieć istotne znaczenie dla ochrony wód podziemnych.

Poprawka 13

Artykuł 2 punkt 4 b (nowy)

 

4b) „wartość tła” oznacza stężenie substancji w wodach podziemnych nieodpowiadające żadnym lub odpowiadające bardzo nieznacznym zmianom spowodowanym działalnością człowieka w porównaniu ze stanem pozbawionym szkodliwych wpływów.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 22 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Trzeba zdefiniować wszystkie pojęcia używane w tekście prawnym, niezbędne dla wykładni i precyzyjności dyrektywy. Sformułowanie dostosowano do brzmienia wspólnego stanowiska.

Poprawka 14

Artykuł 2 punkt 4 c (nowy)

 

4c) „punkt początkowy” substancji w wodach podziemnych oznacza przeciętne stężenie, zmierzone na podstawie programu monitorowania na lata 2007 i 2008, ustanowionego zgodnie z art. 8 dyrektywy 2000/60/WE.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 24 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Trzeba zdefiniować wszystkie pojęcia używane w tekście prawnym, niezbędne dla jego wykładni i celu dyrektywy.

Poprawka 15

Artykuł 3 ustęp 1 akapit pierwszy a (nowy)

 

podstawą dla norm jakości wód podziemnych i wartości progowych dla dobrego stanu chemicznego są kryteria ludzkie i ekotoksykologiczne, na których bazuje określenie pojęcia „zanieczyszczenie” w art. 2 ust. 33 dyrektywy 2000/60/WE;

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 27 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Kryteria dla dopuszczalnych stężeń substancji szkodliwych w wodach podziemnych, dla których nie określono jeszcze dobrego stanu chemicznego, muszą być zgodne z pojęciem zagrożenia według definicji zanieczyszczenia zgodnie z art. 2 pkt. 33 ramowej dyrektywy wodnej. Zgodnie z ogólnym rozumieniem granicę tę określają ludzkie i ekotoksykologiczne wartości graniczne dla wód podziemnych.

Poprawka 16

Artykuł 4 ustęp 2 litera a)

(a) wartości określające normy jakości wód podziemnych wymienione w załączniku I, i odpowiednie wartości progowe, ustalone zgodnie z art. 3 i załącznikiem II, nie są przekroczone w żadnym punkcie obserwacyjnym w danej jednolitej części wód podziemnych lub grupie takich części; lub

(a) wartości określające normy jakości wód podziemnych, wymienione w załączniku I, i odpowiednie wartości progowe, ustalone zgodnie z art. 3 i załącznikiem II, nie są przekroczone w żadnym punkcie obserwacyjnym w danej jednolitej części wód podziemnych lub grupie takich części oraz, na podstawie odpowiednich wyników obserwacji, nie stwierdzono niespełnienia warunków określonych w pkt. 2.3.2. załącznika V do dyrektywy 2000/60/WE; lub

Uzasadnienie

Dostępne informacje i wyniki obserwacji dotyczące wód powierzchniowych i ekosystemów lądowych powinny być systematycznie wykorzystywane do uzupełniania stosunkowo skąpych informacji o stanie chemicznym, opartych na sieciach monitoringu wód podziemnych. Na podstawie poprawek 29 i 65 PE.

Poprawka 17

Artykuł 4 ustęp 2 litera b) (iii)

(iii) w stosownych przypadkach, wymogi określone w art. 7 ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE są spełnione, zgodnie z ust. 4 załącznika III do niniejszej dyrektywy;

(iii) wymogi określone w art. 7 ust. 3 dyrektywy 2000/60/WE są spełnione, zgodnie z ust. 4 załącznika III do niniejszej dyrektywy;

Uzasadnienie

Słowa te należy skreślić dla zagwarantowania, że wszelkie wody podziemne przeznaczone do pozyskiwania wody pitnej są zawsze w pełni chronione. Częściowo przywraca poprawkę 29 Parlamentu w celu zagwarantowania, że wszelkie wody podziemne przeznaczone do pozyskiwania wody pitnej są zawsze w pełni chronione.

Poprawka 18

Artykuł 4 ustęp 2 a (nowy)

 

2a) Jeżeli w jednolitej części wód podziemnych lub grupie takich części naturalnie występujące stężenie substancji szkodliwych albo wskaźniki zanieczyszczenia, dla których ustalono wartości progowe zgodnie z częścią B załącznika II, przekraczają te wartości progowe, wówczas stężenie naturalne powiększone o przewidziane wartości progowe określa przejście ze stanu dobrego do stanu złego.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 91 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Ponieważ przy wyprowadzaniu norm jakościowych nie można uwzględnić wszystkich bardzo zróżnicowanych w Europie stężeń, trzeba określić, co się stanie, gdy już same stężenia naturalne – tzw. wartości tła – przekroczą normy jakościowe. W takich przypadkach podwyższone stężenie naturalne powinno być uznane za normę jakościową/wartość progową.

Poprawka 19

Artykuł 4 ustęp 2 b (nowy)

 

2b) Utrzymanie norm jakości wód podziemnych określane będzie na podstawie porównania ze średnią arytmetyczną wartości monitorowanych w każdym punkcie poboru próbek z jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części, która lub które w wyniku analizy przeprowadzonej zgodnie z art. 5 dyrektywy 2000/60/WE zostały sklasyfikowane jako zagrożone. Wartości mierzone w poszczególnych punktach pomiarów, niespełniające normy, decydują o klasyfikacji tylko wtedy, gdy według badań przeprowadzonych zgodnie z załącznikami I i II niniejszej dyrektywy dany punkt pomiaru jest miarodajny dla obciążenia jednolitej części wód podziemnych lub grupy takich części.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 28 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Klasyfikacja jednolitych części wód podziemnych na podstawie wyników pomiarów jako znajdujących się w dobrym lub złym stanie stanowi zasadniczy element dyrektywy. W związku z tym wymaga jednoznacznego uregulowania. Jeśli punkt pomiaru nie jest reprezentatywny dla wód podziemnych lub przynajmniej ich części, punkt ten nie będzie uwzględniany. Tym samym klasyfikacja jednolitej części wód podziemnych wymaga zawsze oceny ekspertów.

Poprawka 20

Artykuł 4 a (nowy)

 

Artykuł 4a

Przegląd wykazu wymienionych w załączniku I norm jakości wód podziemnych oraz wykazu wartości progowych, określonych przez państwa członkowskie zgodnie z załącznikiem II

Po upływie 5 lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, a następnie co 6 lat Komisja:

- bada wykaz wymienionych w załączniku I norm jakości wód podziemnych oraz wykaz wartości progowych, określonych zgodnie z częścią B załącznika II, w szczególności na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie w ramach planów zagospodarowania, postępu naukowo-technicznego oraz stanowiska komisji wymienionej w art. 16 ust. 5 dyrektywy 2000/60/WE;

- przy szczególnym uwzględnieniu porównywalności określonych przez państwa członkowskie wartości progowych, wpływu tych wartości na konkurencyjność zainteresowanych sektorów gospodarczych, realizacji założonych terminów oraz oceny osiągniętego postępu w zakresie zmniejszenia zanieczyszczenia wód podziemnych, sporządza sprawozdanie podsumowujące i w razie potrzeby przedkłada wnioski dotyczące dyrektywy w sprawie zmiany wykazu substancji szkodliwych, ich grup i wskaźników zanieczyszczenia i/lub właściwych stężeń substancji szkodliwych zgodnie z procedurą określoną art. 251 traktatu.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 36 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Poprawka ta ma na celu zapewnienie badania w regularnych odstępach czasu wykazów substancji szkodliwych i norm jakości wód podziemnych (wartości progowych) oraz włączenie Parlamentu Europejskiego w proces legislacyjny. Z drugiej strony zachodzi pilna potrzeba oceny wartości progowych ustalanych przez państwa członkowskie z punktu widzenia konkurencyjności.

Brzmienie poprawki dostosowano do terminologii i terminów wspólnego stanowiska.

Poprawka 21

Artykuł 5 ustęp 2

2. Państwa członkowskie doprowadzają do odwrócenia trendów stwarzających znaczące zagrożenie dla jakości ekosystemów wodnych lub lądowych, dla zdrowia ludzkiego lub dla rzeczywistych bądź potencjalnych możliwości uzasadnionego korzystania ze środowiska wodnego, poprzez program środków działania, o którym mowa w art. 11 dyrektywy 2000/60/WE, w celu postępującego zmniejszania zanieczyszczenia wód podziemnych.

2. Państwa członkowskie doprowadzają do odwrócenia trendów stwarzających w porównaniu z punktem początkowym znaczące zagrożenie dla jakości ekosystemów wodnych lub lądowych, dla zdrowia ludzkiego lub dla rzeczywistych bądź potencjalnych możliwości uzasadnionego korzystania ze środowiska wodnego, poprzez program środków działania, o którym mowa w art. 11 dyrektywy 2000/60/WE, w celu postępującego zmniejszania zanieczyszczenia i zapobiegania pogorszeniu stanu wód podziemnych.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 38 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Programy działań muszą obejmować także zapobieganie pogorszeniu stanu wód podziemnych, patrz art. 1 ust. 2 wspólnego stanowiska.

Poprawka 22

Artykuł 6 ustęp 1 akapit 1 litera a)

(a) wszystkie niezbędne środki, zmierzające do zapobiegania wprowadzaniu wszelkich substancji niebezpiecznych do wód podziemnych. Identyfikując takie substancje, państwa członkowskie biorą w szczególności pod uwagę substancje niebezpieczne należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt. 1–6 załącznika VIII do dyrektywy 2000/60/WE, jak również substancje należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt. 7–9 tego załącznika, o ile są one uważane za niebezpieczne;

(a) wszystkie niezbędne środki na rzecz zapobiegania wprowadzaniu wszelkich substancji niebezpiecznych do wód podziemnych. Identyfikując takie substancje, państwa członkowskie biorą w szczególności pod uwagę substancje niebezpieczne należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt. 1–6 załącznika VIII do dyrektywy 2000/60/WE, jak również substancje należące do rodzin lub grup zanieczyszczeń, o których mowa w pkt. 7–9 tego załącznika, o ile są one uważane za niebezpieczne; substancje, które zostały objęte zezwoleniem zgodnie z europejską procedurą udzielania zezwoleń na podstawie oceny ryzyka dla wód podziemnych bądź zgodności z zapobiegawczą wartością graniczną dla ochrony czystości wód podziemnych, lub substancje, które obecnie przechodzą procedurę udzielania zezwoleń, nie są uznawane za niebezpieczne do celów niniejszej dyrektywy;

Uzasadnienie

Jeżeli substancja została już oceniona – zgodnie z procedurą udzielania zezwoleń regulowaną przepisami prawa europejskiego – za pomocą intensywnych badań, mających na celu upewnienie się co do jej nieszkodliwości dla wód podziemnych, oraz udzielono zezwolenia na jej wykorzystywanie w precyzyjnie określonych celach, klasyfikowanie tej substancji jako „niebezpiecznej” w innych aktach prawa wspólnotowego prowadziłoby do sprzeczności. Celem proponowanej poprawki jest więc zapewnienie spójności prawa wspólnotowego.

Wyrażenie „zmierzające do” powoduje niepewność prawa i osłabia obecny system regulowany dyrektywą 80/68/EWG. Poprawka przywraca stanowisko Parlamentu z pierwszego czytania odnośnie do art. 6 i zapewnia zgodność tego przepisu z art. 3 i 4 obecnie obowiązującej dyrektywy w sprawie wód podziemnych 80/68/EWG.

Poprawka 23

Artykuł 6 ustęp 1 akapit 1 litera b)

b) w odniesieniu do zanieczyszczeń wymienionych w załączniku VIII do dyrektywy 2000/60/WE, które nie są uważane za niebezpieczne, i wszelkich pozostałych zanieczyszczeń innych niż niebezpieczne, niewymienionych w tym załączniku, uważanych przez państwa członkowskie za faktyczne lub potencjalne niebezpieczeństwo zanieczyszczenia - wszelkie niezbędne środki ograniczające ich wprowadzanie do wód podziemnych, tak aby zapewnić, że wprowadzanie ich nie spowoduje pogorszenia dobrego stanu chemicznego wód podziemnych, powstania znaczących i utrzymujących się trendów wzrostowych stężenia zanieczyszczeń w wodach podziemnych i nie spowoduje zanieczyszczenia wód podziemnych w inny sposób. Środki takie uwzględniają ustalone zasady najlepszej praktyki, w tym najlepsze praktyki środowiskowe i najlepsze dostępne techniki określone w odpowiednich przepisach wspólnotowych.

b) w odniesieniu do zanieczyszczeń wymienionych w załączniku VIII do dyrektywy 2000/60/WE, które nie są uważane za niebezpieczne, i wszelkich pozostałych zanieczyszczeń innych niż niebezpieczne, niewymienionych w tym załączniku, uważanych przez państwa członkowskie za faktyczne lub potencjalne niebezpieczeństwo zanieczyszczenia - wszelkie niezbędne środki ograniczające ich wprowadzanie do wód podziemnych, tak aby zapewnić, że wprowadzanie ich nie spowoduje pogorszenia wód podziemnych. Środki takie uwzględniają przynajmniej ustalone zasady najlepszej praktyki, w tym najlepsze praktyki środowiskowe i najlepsze dostępne techniki określone w odpowiednich przepisach wspólnotowych.

Uzasadnienie

Zapobieganie dalszemu pogorszeniu lub zanieczyszczeniu wód podziemnych w wyniku wprowadzania substancji szkodliwych stanowi najważniejszy zakres regulacji niniejszej dyrektywy (a także dyrektywy 80/68/EWG, która traci moc w roku 2013). Obowiązująca tu zasada emisji powinna być zgodna z zasadą przezorności i zapobiegania oraz zwalczania szkód w środowisku naturalnym, jak to zapisano w traktatach WE.

Poprawka 24

Artykuł 6 ustęp 1 akapit drugi

W celu ustanowienia środków, o których mowa w lit. a) i b), państwa członkowskie mogą w pierwszej kolejności określić okoliczności decydujące o tym, czy zanieczyszczenia wymienione w załączniku VIII do dyrektywy 2000/60/WE, w szczególności podstawowe metale i ich związki, o których mowa w pkt. 7 tego załącznika, należy uważać za niebezpieczne, czy też nie.

skreślony

Uzasadnienie

Powyższy tekst powinien zostać skreślony, ponieważ prowadzi do niejasności. Procedury identyfikacji substancji niebezpiecznych są wyraźnie określone w obecnie obowiązującej dyrektywie i w ramowej dyrektywie wodnej. W odniesieniu do wód podziemnych należy stosować definicje z ramowej dyrektywy wodnej oraz istniejące wspólnotowe procedury identyfikacji substancji niebezpiecznych.

Poprawka 25

Artykuł 6 ustęp 1 akapit drugi a (nowy)

 

Program środków działania może obejmować właściwe środki natury prawnej, administracyjnej lub umownej.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 40 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

W ochronie wód podziemnych obok instrumentów prawnych i administracyjnych coraz lepiej sprawdzają się także działania dobrowolne i umowne oparte na współpracy. W rozumieniu skutecznej ochrony wód podziemnych i przy uwzględnieniu zasady proporcjonalności instrumenty umowne i oparte na współpracy należy uruchamiać w pierwszym rzędzie wówczas, gdy zapewniają one równorzędne osiągnięcie celu.

Poprawka 26

Artykuł 6 ustęp 2

2. Wszędzie tam, gdzie jest to technicznie możliwe, bierze się pod uwagę zanieczyszczenia ze źródeł rozproszonych, mające wpływ na stan chemiczny wód podziemnych.

skreślony

Or. en

Uzasadnienie

Powyższy tekst powinien zostać skreślony, ponieważ osłabia kontrolę zanieczyszczeń ze źródeł rozproszonych i przyczynia się do powstania niepewności prawnej. Bardzo małe ilości substancji zanieczyszczających, które nie stanowią zagrożenia, są już objęte wyłączeniami w ust. 3 lit. a-d.

Poprawka 27

Artykuł 6 ustęp 3 litera f)

(f) wynikają z ingerencji w wody powierzchniowe podejmowanych w celach, między innymi, łagodzenia skutków powodzi i susz oraz zarządzania wodami i drogami wodnymi, w tym na szczeblu międzynarodowym. Działania takie, w tym wykonywanie przekopów, pogłębianie, przenoszenie i zrzucanie osadów w wodach powierzchniowych, prowadzi się na ogólnie obowiązujących zasadach oraz, w odpowiednich przypadkach, na podstawie pozwoleń i zezwoleń wydawanych zgodnie z takimi zasadami, określonymi w tym celu przez państwa członkowskie, o ile tak wprowadzane zanieczyszczenia nie stanowią przeszkody dla osiągnięcia celów środowiskowych ustalonych dla danych części wód zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) pkt (ii) dyrektywy 2000/60/WE.

(f) wynikają z ingerencji w wody powierzchniowe podejmowanych w celach, między innymi, łagodzenia skutków powodzi i susz oraz zarządzania wodami i drogami wodnymi, w tym na szczeblu międzynarodowym. Działania takie, w tym wykonywanie przekopów, pogłębianie, przenoszenie i zrzucanie osadów w wodach powierzchniowych, prowadzi się na ogólnie obowiązujących zasadach oraz, w odpowiednich przypadkach, na podstawie pozwoleń i zezwoleń wydawanych zgodnie z takimi zasadami, określonymi w tym celu przez państwa członkowskie, o ile tak wprowadzane zanieczyszczenia nie stanowią przeszkody dla osiągnięcia celów środowiskowych ustalonych dla danych części wód zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2000/60/WE.

Uzasadnienie

Istotny jest cały ust. 1 lit. b), tzn. nie tylko pkt (ii), ale także pkt (i), w którym mowa o „zapobieganiu”, oraz pkt (iii), w którym mowa o „tendencji wzrostu wynikającej z wpływu działalności człowieka”.

Poprawka 28

Artykuł 6 ustęp 3 akapit pierwszy a (nowy)

 

Na wyłączenia przewidziane w lit. a) do f), zezwala się jedynie w przypadku, gdy właściwe władze państw członkowskich stwierdzą, że zapewnione jest monitorowanie wód podziemnych, a zwłaszcza ich jakości.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 46 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Powyższe zastrzeżenie dotyczące monitorowania zrzutów mogących zagrozić wodom podziemnym zawarte w dyrektywie 80/68/EWG nie zostało włączone do dyrektywy 2000/68/EWG ani do niniejszej dyrektywy. Stanowi ono jednak najważniejszy instrument zapewniający wykonanie i wdrożenie przepisów dotyczących zapobiegania. Art. 8 dyrektywy 2000/60/EWG służy jedynie ogólnemu nadzorowaniu jakości stanu zbiorników wód podziemnych i z reguły nie obejmuje tego rodzaju zrzutów.

Poprawka 29

Artykuł 6 ustęp 4

4. Właściwe władze państw członkowskich prowadzą rejestr wyłączeń, o których mowa w ust. 3, w celu powiadamiania o nich Komisji na jej żądanie.

4. Właściwe władze państw członkowskich prowadzą rejestr wyłączeń, o których mowa w ust. 3, w celu powiadamiania o nich Komisji na jej żądanie i przekazują zestawienie wyłączeń jako uzupełnienie programu środków działania, o którym mowa w art. 11 dyrektywy 2000/60/WE.

Uzasadnienie

Zgodnie z ogólną zasadą ramowej dyrektywy wodnej stosowanie wyłączeń zawsze musi być zgłaszane.

Poprawka 30

Artykuł 6 a (nowy)

 

Artykuł 6a

Procedura pomiarów

1. Każde państwo członkowskie przedkłada Komisji kompletny opis metody pomiarów każdej substancji, dla której określone zostały wspólnotowe lub krajowe normy jakości wód podziemnych.

2. Komisja sprawdza, czy metody pomiarów są w pełni porównywalne i czy różnice metodologiczne mogą powodować zniekształcenia, które mogłyby być przyczyną wadliwego lub zróżnicowanego stosowania niniejszej dyrektywy we Wspólnocie. Decydujące są przy tym lokalne uwarunkowania klimatyczne i rodzaje gleby.

3. Na podstawie wyników badań Komisja akceptuje lub odrzuca przedłożone przez państwa członkowskie metody pomiarów.

4. W przypadku odrzucenia przez Komisję przedłożonej przez państwo członkowskie metody pomiaru, państwo to przedkłada zmienioną metodę celem jej dopuszczenia przez Komisję zgodnie z przepisami ust. 1 do 3.

5. Dopuszczone metody pomiarów będą gotowe do stosowania we wszystkich państwach członkowskich od momentu wymienionego w art. 8 dyrektywy 2000/60/WE.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 41 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Zgoda co do metod pomiaru zanieczyszczenia wód podziemnych ma duże znaczenie dla jednolitego i rzetelnego wdrożenia niniejszej dyrektywy. Wszystkie państwa członkowskie powinny mierzyć zanieczyszczenia w oparciu o porównywalne wartości progowe. Stąd też Komisja powinna być uprawniona do dopuszczania metod pomiaru, o ile są one równoważne celom środowiskowym.

Poprawka 31

Artykuł 6 b (nowy)

 

Artykuł 6b

Badania i rozpowszechnianie

W porozumieniu z państwami członkowskimi Komisja promuje rozpowszechnianie znanych dotychczas metod pomiaru i obliczania parametrów dla opisu i monitorowania warstw wodonośnych i wspiera nowe wysiłki badawcze mające na celu usprawnienie istniejących technologii monitorowania i zagospodarowywania wód podziemnych i poprawę ich jakości, również w kontekście ekosystemów wód podziemnych.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 100 przyjętej w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Parlament Europejski uważa za konieczne silniejsze wspieranie badań ekosystemów wód podziemnych w ramach wspólnotowych programów badawczych.

Poprawka 32

Artykuł 6 c (nowy)

 

Artykuł 6c

 

Ochrona zdrojowisk i źródeł wód leczniczych

 

Komisja i państwa członkowskie ustalają wspólną metodykę definiowania obszarów ochrony warstw wodonośnych, które zasilają zdrojowiska i źródła wód leczniczych, w celu zapewnienia respektowania tych obszarów przy planowaniu działalności przemysłowej i urbanistycznej.

Uzasadnienie

Zdrojowiska i wody lecznicze nie zostały włączone do wniosku Komisji, mimo że są to najwyższej jakości wody w Unii Europejskiej. Należy objąć specjalną ochroną warstwy wodonośne zasilające takie wody oraz przyjąć środki zapobiegawcze w odniesieniu do części powierzchniowej.

Poprawka 33

Artykuł 8

Załączniki II, III i IV mogą być dostosowywane w sposób odzwierciedlający postęp naukowo-techniczny zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE, z uwzględnieniem okresu przeglądów i uaktualniania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, o którym mowa w art. 13 ust. 7 tej dyrektywy.

Część A załącznika II oraz załączniki III i IV mogą być dostosowywane w sposób odzwierciedlający postęp naukowo-techniczny zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy 2000/60/WE, z uwzględnieniem okresu przeglądów i uaktualniania planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, o którym mowa w art. 13 ust. 7 tej dyrektywy.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 55 z pierwszego czytania, przyjętej w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Część A powinna być objęta procedurą komitologii, część B natomiast nie. Część B zał. II, którą Rada sformułowała na nowo, zawiera wykaz substancji, dla których państwa członkowskie mają określić przynajmniej normy jakości wód podziemnych (wartości progowe). Wykaz ten nie może być zmieniony w ramach procedury komitologii, a jedynie w ramach procedury współdecyzji z Parlamentem Europejskim zgodnie z art. 251 Traktatu.

Poprawka 34

Artykuł 8 ustęp 1 a (nowy)

 

Rada ustala wspólną metodykę katalogowania warstw wodonośnych w ramach przygotowań do wdrożenia programu Inspire. W związku z tym państwa członkowskie zaczynają zbierać dane bezzwłocznie po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.

Uzasadnienie

W ramach przygotowań do wprowadzenia programu Inspire (dotyczącego cyfrowej ewidencji wód podziemnych), który jest obecnie rozpatrywany w Parlamencie, należy opracować metody gromadzenia danych. Z tego względu państwa członkowskie muszą zaangażować się w prace nad metodami gromadzenia danych.

Poprawka 35

Artykuł 10 ustępy 1 a i 1 b (nowe)

 

Komisja przygotuje sprawozdanie oceniające w szczególności, w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego, czy dyrektywa spowodowała zróżnicowanie poziomu ochrony środowiska naturalnego, pogorszenie stanu wód podziemnych i wypaczenie warunków konkurencji.

Na podstawie wniosków wymienionego sprawozdania Komisja w razie potrzeby przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do 31.12.2015 r. odpowiednie propozycje.

Poprawka 36

Załącznik I punkt 1 tabela kolumna 3 wiersz 1 „Uwagi”

Do celów działań wchodzących

w zakres dyrektywy 91/676/EWG,

zapewnia się zgodność wymaganych

programów i środków odnoszących się

do podanej wartości (tj. 50 mg/l)

z wymienioną wyżej dyrektywą1.

skreślony

1Warunek ten nie obejmuje działań nie wchodzących w zakres dyrektywy 91/676/EWG.

 

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 60 z pierwszego czytania, przyjętej w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Ta uwaga w powiązaniu z przypisem mogłaby oznaczać, że sektorom gospodarki stawiane będą zróżnicowane wymogi w odniesieniu do zanieczyszczeń powodowanych przez azotany. Jest to krytykowane zarówno przez Parlament Europejski, jak i państwa członkowskie. Uwaga powoduje niepewność prawną.

Poprawka 37

Załącznik I punkt 1 tabela kolumna 3 wiersz 2 „Uwagi” (nowy)

 

Norma jakościowa ma zastosowanie do wszystkich wód podziemnych, z wyjątkiem obszarów, gdzie normy dotyczące zawartości pestycydów i ich metabolitów w wodzie pitnej są bardziej rygorystyczne niż 0,1 µg/l. W takich przypadkach stosuje się normy wody pitnej. Całkowite stężenie pestycydów i ich metabolitów we wszystkich wodach podziemnych nie może przekraczać 0,5 µg/l.

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 62 przyjętej przez PE w pierwszym czytaniu. Standard jakościowy dla pestycydów/metabolitów w wodzie pitnej mogą wynosić mniej niż 0,1 µg/l. W takich przypadkach należy stosować bardziej rygorystyczne normy. Dyrektywa 98/83/WE określa wartość progową sumy pestycydów i substancji pochodnych. Tę wartość progową należy włączyć również do niniejszej dyrektywy w celu zapewnienia właściwej ochrony wód podziemnych.

Poprawka 38

Załącznik I punkt 1 tabela, przypis 3

3 Określenie „łącznie” oznacza sumaryczną zawartość poszczególnych pestycydów wykrytych i zmierzonych ilościowo w ramach programu monitoringu.

3 Określenie „łącznie” oznacza sumaryczną zawartość poszczególnych pestycydów wykrytych i zmierzonych ilościowo w ramach programu monitoringu, wraz z istotnymi produktami przemiany materii, rozkładu i reakcji.

Uzasadnienie

Nowy tekst Rady, bez tego uzupełnienia brzmienie przypisu jest mylące.

Poprawka 39

Załącznik II część B punkt 1

1. Substancje lub jony, które mogą występować zarówno w sposób naturalny, jak i w wyniku działalności ludzkiej

1. Substancje lub jony, które mogą występować zarówno w sposób naturalny, jak i w wyniku działalności ludzkiej

arsen

 

arsen

kadm

 

kadm

ołów

 

ołów

rtęć

 

rtęć

jony amonowe

 

jony amonowe

jony chlorkowe

 

 

jony siarczanowe

 

 

 

1a. wskaźniki, które mogą występować naturalnie lub w wyniku działalności człowieka

 

 

jony chlorkowe

 

 

jony siarczanowe

Uzasadnienie

Przywrócenie poprawki 90 z pierwszego czytania, przyjętej w dniu 28 kwietnia 2005 r.

Należy jednoznacznie stwierdzić, że jony chlorkowe i siarczanowe nie są substancjami szkodliwymi.

Poprawka 40

Załącznik III punkt 4 litera a) (nowa)

 

a) skutków obecności substancji szkodliwych w wodach podziemnych;

Uzasadnienie

Jest to warunkiem wymogów, o których mowa w lit. a-d.

Poprawka 41

Załącznik IV część B, część wprowadzająca

Zgodnie z art. 5, państwa członkowskie odwrócą zidentyfikowane znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe, jeżeli stwarzają one zagrożenie uszczerbku dla ekosystemów wodnych lub lądowych zależnych od wód podziemnych, dla zdrowia ludzkiego lub dla rzeczywistych bądź potencjalnych możliwości zasadnego wykorzystania środowiska wodnego, z uwzględnieniem następujących wymogów:

Zgodnie z art. 5, państwa członkowskie odwrócą zidentyfikowane znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe z uwzględnieniem następujących wymogów:

Uzasadnienie

Ekosystemy wód podziemnych trzeba jako takie chronić przed zanieczyszczeniem i pogorszeniem stanu, patrz art. 4 dyrektywy 200/60/EWG, art. 1 wspólnego stanowiska oraz uzasadnienie Rady w pkt. II w ramach celu: „przy czym szczególnego znaczenia nabiera zapobieganie, ponieważ nawet po likwidacji źródła zanieczyszczenia przywrócenie jakości wód podziemnych jest żmudne i długotrwałe.”

Poprawka 42

Załącznik IV część B punkt 1 litera c)

c) szybkość nasilania się trendu i jego odwracalny charakter sprawiają, że przyjęcie późniejszego punktu początkowego inicjowania działań odwracających trend nadal umożliwia, przy najefektywniejszym wykorzystaniu środków, zapobieżenie istotnym dla środowiska niekorzystnym zmianom jakości wód podziemnych lub przynajmniej ich złagodzenie w możliwie największym stopniu.

skreślona

Uzasadnienie

Z punktu widzenia przezorności nie można zaakceptować tego wyjątku. Patrz również uzasadnienie do poprawki 28. Nie można dopuścić, aby przy zidentyfikowanym zagrożeniu nie zostały podjęte żadne środki.

Poprawka 43

Załącznik IV część B punkt 1 akapit drugi

W odniesieniu do działań wchodzących w zakres dyrektywy 91/676/EWG, punkt początkowy inicjowania działań odwracających znaczące i utrzymujące się trendy wzrostowe określa się zgodnie z tą dyrektywą oraz dyrektywą 2000/60/WE;

skreślony

Uzasadnienie

Załącznik IV reguluje odwracanie trendów, co stanowi istotny instrument zapobiegawczy. Nie powinny istnieć różne uregulowania dla zainteresowanych sektorów gospodarczych. Patrz także uzasadnienie poprawki do zał. I tabela kolumna 3 „Uwagi”. Zachowanie spójności z poprawką 36 sprawozdawcy i poprawką 60 PE, przyjętymi w pierwszym czytaniu w dniu 28 kwietnia 2005 r.

  • [1]  Teksty przyjęte, P6_TA(2005)0145.
  • [2]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.
  • [3]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

Biorąc pod uwagę długość prowadzonych dyskusji i merytoryczne wyjaśnienia od czasu wejścia w życie ramowej dyrektywy wodnej, Parlament Europejski oczekiwałby przygotowania lepszej dyrektywy w sprawie ochrony wód podziemnych, która wprowadziłaby uregulowania jasne, ukierunkowane i możliwe do wykonania. Zdaniem Parlamentu Europejskiego ani wniosek Komisji, ani wspólne stanowisko Rady nie spełniają wymogów art. 17 dyrektywy 2000/60/WE.

Najistotniejsze zastrzeżenia Parlamentu Europejskiego to:

-          Wspólne stanowisko zawiera jedynie nieliczne istotne usprawnienia w zakresie ochrony wód podziemnych w porównaniu z obowiązującymi przepisami ramowej dyrektywy wodnej (2000/60/WE) w powiązaniu z dyrektywą Rady 80/68/EWG z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie ochrony wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne, która jednak obowiązuje tylko do roku 2013.

-          Ignoruje się wody podziemne jako samodzielny ekosystem.

-          Stąd też wymogi dotyczące ochrony wód podziemnych nie kierują się zachowaniem wód podziemnych w stanie możliwie naturalnym.

-          Nie gwarantuje się już dobrej jakości wody pitnej pobieranej z wód podziemnych, którą w wielu obszarach Europy można pozyskiwać bez uzdatniania bezpośrednio ze źródeł.

-          Odchodzi się od zasady wszechstronnej i zapobiegawczej ochrony wód podziemnych, utrwalona zostaje zasada ochrony rozdrobnionej i opartej na receptorach.

-          Brakuje jasnego rozróżnienia między zapobieganiem a usuwaniem skutków. Najważniejszym obszarem regulacji dyrektywy pochodnej dotyczącej wód podziemnych musi być zapobieganie, co oznacza, że nowe zrzuty nie mogą stać się znowu przypadkami sanitacji (stare obciążenia).

-          Państwa członkowskie miałyby znaczącą swobodę decyzji, w szczególności przy ocenie stanu wód gruntowych, wytycznych dotyczących odwrócenia tendencji zwyżkowych w zakresie obciążenia zanieczyszczeniami oraz przy określaniu punktu początkowego dla działań odwracających tendencje.

-          Utrudni to już na wstępie jednolite wdrożenie zarówno ramowej dyrektywy wodnej, jak i niniejszej dyrektywy pochodnej, np. w zakresie określenia i regulacji trendów.

-          Podobnie utrudniona lub wręcz niemożliwa będzie porównywalność na poziomie unijnym zarówno wartości progowych, jak i oceny stanu wód podziemnych oraz możliwych działań ochronnych lub naprawczych, nawet przy ogólnie porównywalnych relacjach.

-          Największy problem dotyczący wód podziemnych zidentyfikowany w wyniku ewidencji stanów – obciążenie azotanami – praktycznie objęty jest wyłącznie dyrektywą dotyczącą azotanów.

Ponadto używa się wielu niezdefiniowanych pojęć i stwierdzeń, a wspólne stanowisko jest w niektórych miejscach trudne do zrozumienia i niekonkretne.

-          Wbrew nakazowi zawartemu w art. 17 ramowej dyrektywy wodnej nie sprecyzowano zasady, zgodnie z którą ocena dobrego stanu chemicznego wód podziemnych powinna być zasadniczo dokonywana w oparciu o normy jakości. Również kryteria określania krajowych wartości progowych są zbyt mało konkretne, aby możliwe było dojście do porównywalnych uregulowań działań naprawczych lub poziomu ochrony, jak to ma miejsce w przypadku wód powierzchniowych, mimo że wody podziemne stanowią nasze największe zasoby wodne i właściwą rezerwę wody pitnej.

Zwłaszcza poprzez fakt, iż państwom członkowskim pozostawiono znaczą swobodę działania, powstaje pytanie, dlaczego potrzebna jest dyrektywa pochodna w sprawie wód podziemnych w formie tego wspólnego stanowiska jako ustawodawstwo europejskie. Wiele niejasnych i wymagających interpretacji sformułowań koliduje z zasadą „lepszego stanowienia prawa”, którą powinno kierować się europejskie prawodawstwo. Nie prowadzą one do uproszczenia prawa i nie ułatwiają państwom członkowskim realizacji ich zadań.

Pozytywne we wspólnym stanowisku jest to, że dzięki zobowiązaniu do określenia krajowych wartości progowych dla substancji wymienionych w załączniku II część B powstaje określona presja na działanie w państwach członkowskich. Jednak doświadczenia, jakie uzyskano podczas wdrażania dyrektywy dotyczącej azotanów, dowodzą niestety, że nadzieje te często można urzeczywistnić jedynie drogą czasochłonnego i żmudnego postępowania w sprawie naruszenia przepisów Wspólnoty przeciwko państwom członkowskim.

Stąd też, aby można było zaakceptować wspólne stanowisko, Parlament Europejski uważa za niezbędne dalsze zmiany, dokumentowane zgłaszanymi poprawkami.

1)  Ekosystem wód podziemnych w powiązaniu z celami ochrony

Nowa dyrektywa w sprawie wód podziemnych musi w całości przejąć podejście do emisji starej dyrektywy (80/68/EWG), aby zabezpieczyć uregulowania zapobiegawcze w ochronie wód podziemnych i tym samym zapobiec lub ograniczyć pogorszenie stanu tych wód w wyniku nowych zrzutów. Zgodnie z art. 4 dyrektywy 2000/60/WE celem jest ochrona ekosystemu wód podziemnych jako takiego przed zanieczyszczeniem i pogorszeniem.

2)  Zanieczyszczenie/ pogorszenie stanu

Z powyższym ściśle wiąże się jasność co do stosowanych pojęć. Zakaz pogorszenia stanu, do którego wzywa ramowa dyrektywa wodna, musi być realizowany w sposób bardziej konsekwentny. Ponadto ważne jest też zdefiniowanie pojęcia „pogorszenie” w art. 2 niniejszej dyrektywy. Dzięki temu wyjaśnione zostaną pojęciowe niejasności między zanieczyszczeniem a pogorszeniem, co ma miejsce także w dyrektywie 2000/60/WE. Dotyczy to również przepisu art. 6 ust. 1 lit. b). Sformułowanie wspólnego stanowiska dopuszczałoby w odniesieniu do substancji wymienionych w zał. VIII dyrektywy 2000/60/WE ich pośrednie nowe zrzuty do wód podziemnych aż do osiągnięcia granicy złego stanu chemicznego. Parlament Europejski opowiedział się przeciwko temu już podczas pierwszego czytania, zgłaszając znaczną ilość poprawek. Mimo że te substancje stanowią rzeczywiste albo potencjalne zagrożenie w postaci zanieczyszczenia, przepis ten dopuszcza niebezpieczeństwo powstania nowych przypadków sanitacji (stare obciążenia). Jest to niezgodne z ze ścisłą zasadą zapobiegania i sprzeczne z bezpośrednim zakazem wprowadzania, o którym mowa w art. 11 ust. 3 lit. j) dyrektywy 2000/60/WE i w art. 6 ust. 1 lit. a) wspólnego stanowiska. W rzeczywistości oznaczałoby to: bezpośrednie wprowadzanie tych substancji szkodliwych jest zakazane, ale w przypadku przecieków przez glebę, niezależnie od stosunków glebowych, dozwolone.

3)  Relacja między dyrektywami w sprawie wód podziemnych a dyrektywą w sprawie azotanów

Zarówno pierwszy przegląd realizacji ramowej dyrektywy wodnej, jak i sprawozdanie w sprawie dyrektywy 91/676/WE, tzw. dyrektywy dotyczącej azotanów, za lata 2000 do 2003, dowodzą, że podjęte środki – z postanowieniem w sprawie utrzymania dobrej praktyki rolniczej włącznie – nie doprowadziły do wyraźnego spadku obciążenia wód podziemnych w dorzeczach użytkowanych przez gospodarkę rolną. Dyrektywa w sprawie azotanów, jak również ramowa dyrektywa wodna i dyrektywa pochodna w sprawie wód podziemnych stawiają przed rolnictwem określone wymogi. Dlatego też ogromne znaczenie ma unikanie powielania przepisów i jednoznaczne wyjaśnienie relacji pomiędzy różnymi dyrektywami. Zdaniem sprawozdawcy przepisy zawarte we wspólnym stanowisku – „uwagi” w załączniku I i postanowienia załącznika IV – nie regulują tej kwestii. Prowadzą one do dalszych niejasności i swobody interpretacji. Parlament Europejski odrzuca takie uregulowania i uważa za niezbędne, aby rolnictwo, jako gałąź gospodarki najbardziej dotknięta tymi regulacjami, otrzymało pomoc Wspólnoty w ramach wspólnej polityki rolnej.

4)  Wartości progowe ustalane na poziomie krajowym/klauzula rewizji

Zgodnie ze wspólnym stanowiskiem ustalanie norm jakości wód podziemnych (wartości progowych) w odniesieniu do substancji wymienionych w załączniku II część B, obowiązujących jako kryteria zaklasyfikowania do dobrego stanu chemicznego względnie odwrócenia trendu w przypadku stwierdzonego zwiększenia obciążenia wód podziemnych, pozostaje w wyłącznej gestii państw członkowskich. Tym samym, zdaniem sprawozdawcy, udaremniony zostaje cel powszechnej ochrony wód podziemnych, a zróżnicowana realizacja w państwach członkowskich z góry zakłada zniekształcenie warunków konkurencji.

Celem prawodawstwa europejskiego musi być tworzenie jednolitych uregulowań europejskich.

Z tego względu Parlament Europejski jest przekonany, że szczególnie ważne jest zbadanie po upływie określonego czasu następstw i skuteczności niniejszego aktu. Badanie takie musi objąć także wykazy substancji szkodliwych, normy jakości wód podziemnych i wartości progowe, o których mowa w załącznikach I i II, a także w razie potrzeby doprowadzić do przeglądu niniejszej dyrektywy przy udziale Parlamentu Europejskiego w ramach procedury współdecyzji zgodnie z art. 251 Traktatu.

PROCEDURA

Tytuł

Wspólne stanowisko przyjęte przez Radę 23 stycznia 2006 r. mające na celu przyjęcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem

Odsyłacze

12062/1/2005 – C6-0055/2006 – 2003/0210 (COD)

Data pierwszego czytania w Parlamencie Europejskim - Numer P

28.4.2005

P6_TA(2005)0145

Wniosek Komisji

COM(2003)0550 – C5-0447/2003

Zmieniony wniosek Komisji

COM(2005)0282

Data ogłoszenia na posiedzeniu wpłynięcia wspólnego stanowiska

15.2.2006

Komisja przedmiotowo właściwa
  Data ogłoszenia na posiedzeniu

ENVI
8.10.2003

Sprawozdawca(y)
  Data powołania

Christa Klaß
27.7.2004

 

Poprzedni sprawozdawca(y)

 

 

Rozpatrzenie w komisji

22.2.2006

25.4.2006

 

 

 

Data przyjęcia

25.4.2006

Wynik głosowania końcowego

+ :

–:

0 :

50

0

1

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Liam Aylward, Johannes Blokland, John Bowis, Frederika Brepoels, Hiltrud Breyer, Dorette Corbey, Chris Davies, Avril Doyle, Mojca Drčar Murko, Edite Estrela, Jillian Evans, Karl-Heinz Florenz, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez-Cortines, Gyula Hegyi, Dan Jørgensen, Christa Klaß, Eija-Riitta Korhola, Urszula Krupa, Aldis Kušķis, Marie-Noëlle Lienemann, Jules Maaten, Riitta Myller, Péter Olajos, Dimitrios Papadimoulis, Vittorio Prodi, Frédérique Ries, Dagmar Roth-Behrendt, Guido Sacconi, Carl Schlyter, Horst Schnellhardt, Richard Seeber, Jonas Sjöstedt, Bogusław Sonik, María Sornosa Martínez, Antonios Trakatellis, Thomas Ulmer, Anja Weisgerber, Åsa Westlund i Anders Wijkman.

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Margrete Auken, Bairbre de Brún, Christofer Fjellner, Vasco Graça Moura, Jutta D. Haug, Henrik Lax, Miroslav Mikolášik, Alojz Peterle, Pál Schmitt, Claude Turmes i Glenis Willmott

Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

 

Data złożenia

27.4.2006

Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)

...