SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

22.11.2006 - (COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 – 2005/0260(COD)) - ***I

Komisja Kultury i Edukacji
Sprawozdawca: Ruth Hieronymi

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 – 2005/0260(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2005)0646)[1],

–   uwzględniając art. 251 ust. 2, art. 47 ust. 2 oraz art. 55 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6‑0443/2005),

–   uwzględniając art. 51 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinie Komisji Gospodarczej i Monetarnej, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6‑0399/2006),

1.  zatwierdza wniosek Komisji po poprawkach;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 PUNKT UZASADNIENIA 1
(1) Dyrektywa 89/552/EWG koordynuje niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania działalności transmisyjnej. Jednakże nowe technologie transmisji medialnych usług audiowizualnych wymagają dostosowania ram regulacyjnych tak, aby wziąć pod uwagę wpływ zmian strukturalnych i rozwoju technologicznego na sposoby prowadzenia działalności gospodarczej, a zwłaszcza na finansowanie transmisji prowadzonych w celach komercyjnych, oraz aby zapewnić optymalne warunki służące konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych oraz mediów.	(1) Dyrektywa 89/552/EWG koordynuje niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania działalności transmisyjnej. Jednakże nowe technologie transmisji medialnych usług audiowizualnych wymagają dostosowania ram regulacyjnych tak, aby wziąć pod uwagę wpływ zmian strukturalnych, rozpowszechnianie technologii informacyjnych i komunikacyjnych i rozwoju technologicznego na sposoby prowadzenia działalności gospodarczej, a zwłaszcza na finansowanie transmisji prowadzonych w celach komercyjnych, oraz aby zapewnić optymalne warunki i pewność prawną służące konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych oraz mediów, jak również poszanowanie różnorodności kulturowej i językowej. Środki ustawowe, wykonawcze i administracyjne powinny być nieuciążliwe i możliwie najprostsze, tak aby nowe i istniejące medialne usługi audiowizualne mogły rozwijać się i odnosić sukcesy, przyczyniając się tym samym do tworzenia miejsc pracy, wzrostu gospodarczego, innowacyjności i różnorodności kulturowej.
Uzasadnienie
Niedostateczna pewność prawna na rynku nowych medialnych usług audiowizualnych utrudnia wykorzystywanie potencjału gospodarczego.
Poprawka 2 PUNKT UZASADNIENIA 2
(2) Przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej są już koordynowane dyrektywą 89/552/EWG, podczas gdy przepisy mające zastosowanie do działalności takiej jak medialne usługi audiowizualne na żądanie zawierają rozbieżności, z których niektóre mogą utrudniać swobodę świadczenia tych usług w Unii Europejskiej i mogą zakłócać konkurencję wewnątrz wspólnego rynku. W szczególności art. 3 ust. 4 dyrektywy 2000/31/WE stanowi, że państwa członkowskie mogą odstąpić od zasady kraju pochodzenia z określonych powodów związanych z polityką publiczną.	(2) Przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej są już koordynowane dyrektywą 89/552/EWG, podczas gdy przepisy mające zastosowanie do działalności takiej jak medialne usługi na żądanie, koordynowane są tylko na poziomie dystrybucji dyrektywą ramową 2001/21/WE, a na poziomie wymiany dyrektywą 2000/31/WE o handlu elektronicznym; w sprawie wymagań stawianych treści nowych medialnych usług audiowizualnych obowiązuje dotychczas prawo państw członkowskich. Niektóre z tych rozbieżności utrudniają swobodę świadczenia tych usług w Unii Europejskiej i mogą zakłócać konkurencję wewnątrz wspólnego rynku.
Uzasadnienie
Niepewność prawna wynika przede wszystkim z niewystarczającego odgraniczenia prawnego medialnych usług audiowizualnych od europejskiego prawa telekomunikacyjnego i dyrektywy o handlu elektronicznym.
Poprawka 3 PUNKT UZASADNIENIA 3
(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji i kultury uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług.	(3) Medialne usługi audiowizualne stanowią w takim samym stopniu dobra kulturowe, jak i ekonomiczne. Ich rosnące znaczenie dla społeczeństw, demokracji – w szczególności poprzez zapewnianie wolności informacji, różnorodności opinii i pluralizmu mediów – edukacji i kultury uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług oraz ich egzekwowanie, w szczególności w celu zachowania podstawowych praw i wolności ustanowionych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności i w Pakcie Narodów Zjednoczonych o prawach politycznych i obywatelskich, oraz w celu zapewnienia ochrony małoletnich i osób szczególnie wrażliwych i niepełnosprawnych.
Uzasadnienie
Europejski model audiowizualny opiera się na zasadzie uznającej media za dobra o charakterze zarówno kulturalnym, jak i gospodarczym. Należy również potwierdzić, że rola, jaką media odgrywają w kształtowaniu opinii publicznej i ochronie demokracji uzasadnia stosowanie i egzekwowanie przepisów zabezpieczających, między innymi, podstawowe prawa i wolności oraz ochronę osób szczególnie wrażliwych, jak zostały one sformułowane na szczeblu krajowym, europejskim i światowym.
Poprawka 4 PUNKT UZASADNIENIA 3 a (nowy)
	(3a) W rezolucjach z dnia 1 grudnia 2005 r. i 4 kwietnia 2006 r. dotyczących rundy z Ad-Dauhy i konferencji ministrów WTO Parlament Europejski wzywa do wyłączenia podstawowych usług publicznych jak opieka zdrowotna, edukacja i usługi audiowizualne z liberalizacji w ramach rundy negocjacji GATS. W rezolucji z dnia 27 kwietnia 2006 r. Parlament wspiera Konwencję UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form ekspresji kulturalnej i stwierdza przede wszystkim, „działalność, dobra i usługi kulturalne mają znaczenie zarówno ekonomiczne jak i kulturowe, ponieważ są nośnikami tożsamości, wartości oraz znaczeń i w związku z tym nie powinny być traktowane jako mające wyłącznie wartość handlową”.
Uzasadnienie
Na podstawie prawa europejskiego UE i państwa członkowskie zażądały uwzględnienia szczególnej roli dóbr audiowizualnych w negocjacjach GATS i WTO oraz podczas opracowania i zatwierdzania konwencji UNESCO.
Poprawka 5 PUNKT UZASADNIENIA 3 B (nowy)
	(3b) Zgodnie z zaleceniem Rady Europy nr 1466 z 2000 r., edukacja medialna powinna służyć zapewnieniu obywatelom środków pozwalających na krytyczną ocenę oraz korzystanie ze stale rosnącej liczby informacji, którymi są bombardowani. Dzięki tego typu procesowi nauczania, obywatele będą w stanie formułować wiadomości oraz wybierać media najlepiej nadające się do ich przekazania, a tym samym w pełnym zakresie korzystać z przysługującej im wolności informacji i słowa.
Poprawka 6 PUNKT UZASADNIENIA 4
(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne i pojawiające się na rynku usługi na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje.	(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne, jak telewizja, i pojawiające się na rynku medialne usługi audiowizualne na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje. Mając na uwadze znaczenie jednakowych warunków konkurencji i prawdziwego europejskiego rynku usług telewizyjnych, podstawowe zasady wspólnego rynku, takie jak prawo konkurencji i równe traktowanie, powinny być przestrzegane w celu zapewnienia przejrzystości i przewidywalności na rynkach mediów oraz osiągnięcia niskich barier wejścia.
Uzasadnienie
Wskazanie na znaczenie rynku wewnętrznego dla szans rozwoju nowych medialnych usług audiowizualnych.
Poprawka 7 PUNKT UZASADNIENIA 5
(5) Europejskim przedsiębiorstwom dostarczającym medialnych usług audiowizualnych brakuje pewności prawnej i jednakowych warunków konkurencji odnośnie do systemu prawnego obowiązującego w stosunku do pojawiających się na rynku usług na żądanie. Dlatego niezbędne jest, zarówno w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji, jak i poprawy pewności prawnej, zastosowanie przynajmniej podstawowych wspólnych przepisów w odniesieniu do wszystkich medialnych usług audiowizualnych.	(5) Europejskim przedsiębiorstwom dostarczającym medialnych usług audiowizualnych brakuje pewności prawnej i jednakowych warunków konkurencji odnośnie do systemu prawnego obowiązującego w stosunku do pojawiających się na rynku usług na żądanie. Dlatego niezbędne jest, w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji, poprawy pewności prawnej, przyczynienia się do utworzenia jednolitego rynku i ułatwienia powstania jednolitego obszaru informacji, zastosowanie w odniesieniu do wszystkich medialnych usług audiowizualnych, zarówno linearnych jak i nielinearnych, niezależnie od tego, czy transmitowane są one według stałego schematu programów, czy na żądanie, przynajmniej podstawowych wspólnych przepisów mających gwarantować m.in. wystarczający poziom ochrony osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych oraz przestrzeganie podstawowych praw i wolności. Podstawowe zasady dyrektywy 89/552/EWG, czyli zasada kraju nadawania i wspólne normy minimalne, sprawdziły się i dlatego należy je zachować.
Uzasadnienie
Doprecyzowanie rodzaju usług medialnych, o których jest mowa i konsekwencji wynikających z pozytywnego bilansu dyrektywy „Telewizja bez granic”.
Poprawka 8 PUNKT UZASADNIENIA 6
(6) Komisja przyjęła komunikat w sprawie przyszłych uregulowań europejskiej polityki audiowizualnej, w którym podkreśla, że polityka w sprawie uregulowań w tym sektorze musi teraz i w przyszłości zabezpieczać określone interesy publiczne, takie jak różnorodność kulturowa, prawo do informacji, ochrona małoletnich i ochrona konsumentów.	(6) Komisja przyjęła komunikat w sprawie przyszłych uregulowań europejskiej polityki audiowizualnej, w którym podkreśla, że polityka w sprawie uregulowań w tym sektorze musi teraz i w przyszłości zabezpieczać określone interesy publiczne, takie jak różnorodność kulturowa, prawo do informacji i niezbędny pluralizm informacji, ochrona małoletnich i ochrona konsumentów, a także zwiększanie wiedzy i poziomu wykształcenia społeczeństwa w zakresie mediów oraz zasada powszechnego dostępu dla wszystkich sektorów społeczeństwa, także najmniej uprzywilejowanych.
Poprawka 9 PUNKT UZASADNIENIA 6 A (nowy)
	(6a) Współistnienie nadawców publicznych i prywatnych ma istotne znaczenie dla rynku mediów audiowizualnych, w ramach którego nadawcy publiczni mogą w równy stopniu korzystać z zalet gospodarki cyfrowej.
Uzasadnienie
Należy podkreślić, że z możliwości oferowanych przez rynek cyfrowy mogą korzystać zarówno nadawcy prywatni, jak i publiczni.
Poprawka 10 PUNKT UZASADNIENIA 6 C (nowy)
	(6c) Zasada kraju pochodzenia jest elementem niezbędnym dla rozwoju paneuropejskiego rynku audiowizualnego charakteryzującego się prężnym przemysłem tworzącym programy europejskie. Zasada ta sprzyja ponadto prawu widzów do dokonywania swobodnego wyboru w ramach gamy programów europejskich.
Poprawka 11 PUNKT UZASADNIENIA 7
(7) Komisja przyjęła inicjatywę „i2010: europejskie społeczeństwo informacyjne”8, aby wspierać wzrost i zatrudnienie w społeczeństwie informacyjnym i w sektorze mediów. Szeroko zakrojona strategia i2010 ma na celu pobudzanie rozwoju gospodarki cyfrowej w kontekście konwergencji usług, sieci i urządzeń informatycznych i medialnych, poprzez zmodernizowanie i efektywne wykorzystanie wszystkich instrumentów polityki UE: przepisów prawa, badań oraz partnerstwa z przemysłem. Komisja zobowiązała się do stworzenia spójnych ram rynku wewnętrznego dla społeczeństwa informacyjnego i usług medialnych przez zmodernizowanie ram prawnych dla usług audiowizualnych. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest wniosek Komisji z 2005 r. dotyczący uaktualnienia dyrektywy „Telewizja bez granic”.	(7) Komisja przyjęła inicjatywę „i2010: europejskie społeczeństwo informacyjne”, aby wspierać wzrost i zatrudnienie w społeczeństwie informacyjnym i w sektorze mediów. Szeroko zakrojona strategia i2010 ma na celu pobudzanie produkcji treści europejskich, rozwoju gospodarki cyfrowej oraz intensyfikację korzystania z ICT w kontekście konwergencji usług, sieci i urządzeń informatycznych i medialnych, poprzez zmodernizowanie i efektywne wykorzystanie wszystkich instrumentów polityki UE: przepisów prawa, badań oraz partnerstwa z przemysłem. Komisja zobowiązała się do stworzenia spójnych ram rynku wewnętrznego dla usług społeczeństwa informacyjnego i usług medialnych przez zmodernizowanie ram prawnych dla usług audiowizualnych. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest wniosek Komisji z 2005 r. dotyczący uaktualnienia dyrektywy „Telewizja bez granic” jako dyrektywy w sprawie „medialnych usług audiowizualnych”. Cel związany z inicjatywą i2010 może zostać osiągnięty, jeżeli umożliwi się sektorowi rozwój dzięki minimalnym uregulowaniom i pozwoli małym przedsiębiorstwom, rozpoczynającym swoją działalność, które w przyszłości będą zapewniać dostatek i miejsca pracy, rozwijać się, prowadzić innowacyjną działalność i zwiększać zatrudnienie na rynku o mniejszym stopniu regulacji.
Uzasadnienie
Należy określić cel przeglądu.
Poprawka 12 PUNKT UZASADNIENIA 8
(8) W dniu 6 września 2005 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie zastosowania art. 4 i 5 dyrektywy 89/552/EWG, zmienionej dyrektywą 97/36/WE, w latach 2001-2002 r. (Sprawozdanie Webera). W rezolucji tej wzywa on do dostosowania istniejącej dyrektywy „Telewizja bez granic” do zmian strukturalnych i rozwoju technologicznego, przy jednoczesnym pełnym respektowaniu jej nadal obowiązujących podstawowych zasad. Ponadto popiera on zasadniczo ogólne podejście polegające na przyjęciu podstawowych przepisów dla wszystkich audiowizualnych usług medialnych i dodatkowych przepisów dla usług linearnych (transmisji telewizyjnej).	(8) W dniu 6 września 2005 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję w sprawie zastosowania art. 4 i 5 dyrektywy 89/552/EWG, zmienionej dyrektywą 97/36/WE, w latach 2001-2002 r. (Sprawozdanie Webera). W rezolucji tej Parlament wzywa, tak jak w rezolucjach z dnia 4 września 2003 r. i 22 kwietnia 2004 r., do dostosowania istniejącej dyrektywy „Telewizja bez granic” do zmian strukturalnych i rozwoju technologicznego, przy jednoczesnym pełnym respektowaniu jej nadal obowiązujących podstawowych zasad. Ponadto popiera on zasadniczo ogólne podejście polegające na przyjęciu podstawowych przepisów dla wszystkich audiowizualnych usług medialnych i dodatkowych przepisów dla usług linearnych (transmisji telewizyjnej).
Uzasadnienie
Parlament Europejski już od dłuższego czasu wzywa do przeprowadzenia przeglądu dyrektywy UE „Telewizja bez granic”, który jest pilnie potrzebny.
Poprawka 13 PUNKT UZASADNIENIA 9
(9) Niniejsza dyrektywa przyczynia się do przestrzegania praw podstawowych i jest w pełni zgodna z zasadami uznanymi w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 11. W tym zakresie niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia państwom członkowskim stosowania ich norm konstytucyjnych odnoszących się do wolności prasy i wolności słowa w mediach.	(9) Niniejsza dyrektywa przyczynia się do przestrzegania praw podstawowych i zmierza do zawarcia w sobie zasad, praw i wolności zapisanych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 11. W tym kontekście państwa członkowskie, które jeszcze tego nie uczyniły, powinny ustanowić jeden lub klika niezależnych organów regulacyjnych. Organy te powinny być gwarantami przestrzegania praw podstawowych podczas dostarczania medialnych usług audiowizualnych. Decyzja dotycząca tego, czy bardziej stosowne jest ustanowienie jednego organu regulacyjnego dla wszystkich medialnych usług audiowizualnych, czy też kilku odrębnych organów dla każdej kategorii usług (linearnych lub nielinearnych), należy do państw członkowskich. Ponadto niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia państwom członkowskim stosowania ich norm konstytucyjnych lub wykonawczych odnoszących się do wolności prasy i wolności słowa w mediach.
Poprawka 14 PUNKT UZASADNIENIA 10
(10) W związku z wprowadzeniem minimalnego zbioru jednolitych wymagań w art. 3c do 3h oraz w dziedzinach zharmonizowanych niniejszą dyrektywą, Państwa członkowskie nie mogą już wprowadzać odstępstw od zasady kraju pochodzenia w związku z ochroną małoletnich, zwalczaniem podżegania do nienawiści z powodu rasy, płci, religii lub narodowości, naruszeniem godności ludzkiej dotyczącym osób fizycznych, a także ochroną konsumentów, jak stanowi art. 3 ust. 4 dyrektywy 2003/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.	(10) Wymóg, zgodnie z którym państwo pochodzenia powinno zapewniać zgodność z prawem krajowym, koordynowanym niniejszą dyrektywą, jest według prawa wspólnotowego wystarczający do zapewnienia wolnego przepływu medialnych usług audiowizualnych, bez potrzeby przeprowadzania dodatkowej kontroli z tych samych powodów w przyjmującym państwie członkowskim; przyjmujące państwo członkowskie może jednak, wyjątkowo i pod określonymi warunkami, odstąpić od tego wymogu w przypadku poważnego naruszenia art. 22 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 lit. d) lub e), uwzględniając fakt, że poszanowanie praw podstawowych stanowi integralną część ogólnych zasad prawa wspólnotowego.
Uzasadnienie
W szczególnie poważnych i pilnych przypadkach szczególna regulacja powinna być możliwa także dla usług nielinearnych, tak jak w ma to miejsce w przypadku telewizji.
Poprawka 15 PUNKT UZASADNIENIA 11
(11) Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady zgodnie ze swoim art. 1 ust. 3 nie narusza podjętych przez Wspólnotę lub państwa członkowskie środków służących realizacji ogólnych interesów, w szczególności związanych z unormowaniami dotyczącymi treści programów i polityką audiowizualną.	(11) Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (dyrektywa ramowa) stworzyła jednolite ramy prawne dla wszystkich sieci i usług transmisyjnych, lecz zgodnie ze swoim art. 1 ust. 3 nie narusza podjętych przez Wspólnotę lub państwa członkowskie środków służących realizacji ogólnych interesów, w szczególności związanych z unormowaniami dotyczącymi treści programów i polityką audiowizualną w celu rozdzielenia regulacji w zakresie transmisji i regulacji w zakresie treści.
Uzasadnienie
Odgraniczenie dyrektywy od europejskiego prawa telekomunikacyjnego.
Poprawka 16 PUNKT UZASADNIENIA 11 a (nowy)
	(11a) Dyrektywa 2000/31/WE (dyrektywa o handlu elektronicznym) nie zawiera szczegółowych przepisów dotyczących treści dla medialnych usług audiowizualnych i pozostawia państwom członkowskim możliwość odstąpienia od zasady kraju pochodzenia w decyzji w zakresie konkretnych przypadków dotyczących kwestii ogólnego interesu i zgodnie z procedurą notyfikacji. Poprzez wspieranie dodatkowych norm minimalnych dla nielinearnych medialnych usług audiowizualnych ze szczególną uwagą poświęconą ochronie małoletnich i wspieraniu różnorodności kulturowej dyrektywa rozszerza zakres zharmonizowanego prawa wspólnotowego. Dyrektywa opiera się na dyrektywie o handlu elektronicznym w zakresie dotyczącym specyficznej podgrupy usług pośród nielinearnych medialnych usług audiowizualnych mających szczególne znaczenie dla społeczeństwa i charakteryzujących się swoim wymiarem kulturowym. Dla usług tych zakres koordynacji przepisów krajowych jest większy, a rynek wewnętrzny pełniejszy.
Uzasadnienie
Odgraniczenie dyrektywy od dyrektywy o handlu elektronicznym, na której nowa dyrektywa systematycznie się opiera.
Poprawka 17 PUNKT UZASADNIENIA 12
(12) Żaden przepis niniejszej dyrektywy nie zobowiązuje ani nie zachęca państw członkowskich do wprowadzania nowych systemów licencjonowania lub administracyjnego zatwierdzania dla jakiegokolwiek rodzaju mediów.	(12) Żaden przepis niniejszej dyrektywy nie zobowiązuje ani nie zachęca państw członkowskich do wprowadzania nowych systemów licencjonowania lub administracyjnego zatwierdzania dla jakiegokolwiek rodzaju mediów audiowizualnych.
Uzasadnienie
Doprecyzowanie.
Poprawka 18 PUNKT UZASADNIENIA 13
(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe.	(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, których treść jest odpowiednia do transmisji telewizyjnej niezależnie od platformy i od faktu, czy podejście i odpowiedzialność redakcyjna dostawcy są odzwierciedlone w układzie programu lub w katalogu wyboru. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne. Dla uzasadnienia stosowania niniejszej dyrektywy element ekonomiczny musi być znaczący. Działalność gospodarcza świadczona jest zwykle za wynagrodzeniem, w określonym terminie i do pewnego stopnia w sposób ciągły, ocena elementu ekonomicznego podlega kryteriom i zasadom obowiązującym w kraju pochodzenia. W związku z tym definicja medialnych usług audiowizualnych nie obejmuje działalności niegospodarczej, której zwykle nie świadczy się odpłatnie, takiej jak blogi internetowe oraz inne treści tworzone przez użytkowników lub wszelkiego rodzaju formy korespondencji prywatnej, takie jak wiadomości poczty elektronicznej lub prywatne strony internetowe.
Uzasadnienie
Odgraniczenie medialnych usług audiowizualnych na podstawie odpowiedzialności redakcyjnej i aspektu ekonomicznego.
Poprawka 19 PUNKT UZASADNIENIA 14
(14) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania, lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, które nie mają na celu rozpowszechniania treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną.	(14) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu ponoszące odpowiedzialność redakcyjną w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania ogółu ludności, obejmuje handlowe przekazy audiowizualne, lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, których zasadniczym celem nie jest rozpowszechnianie treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną. Wyłączone są również gry losowe, w których stawką są kwoty pieniężne – w tym loterie i zakłady – o ile ich głównym zadaniem nie jest rozpowszechnianie treści audiowizualnych. Należą tu także gry online, jeżeli nie jest spełniany zasadniczy cel medialnych usług audiowizualnych, a także wyszukiwarki. Rozpowszechnianie ofert audiowizualnych nie stanowi zasadniczego celu także wtedy, jeżeli oferta audiowizualna stanowi przypadkowy wynik procesu wyszukiwania.
Uzasadnienie
Odgraniczenie medialnych usług audiowizualnych na podstawie wytycznych dotyczących treści.
Poprawka 20 PUNKT UZASADNIENIA 14 A (nowy)
	(14a) Usługi transmisji telewizyjnej, tzn. usługi linearne, obejmują obecnie w szczególności telewizję analogową i cyfrową, osobnokanałowy przekaz na żywo (live-streaming), nadawanie w Internecie (webcasting) oraz wideo prawie na żądanie (near video on demand - NVOD), podczas gdy np. wideo na żądanie (video on demand - VOD) zalicza się do usług na żądanie (nielinearnych). W przypadku linearnych medialnych usług audiowizualnych lub programów telewizyjnych oferowanych przez tego samego dostawcę usług medialnych również na żywo lub w późniejszym czasie jako usługi nielinearne, wymagania niniejszej dyrektywy uznaje się za spełnione przez transmisję linearną. Jednakże w przypadku równoczesnego oferowania różnych rodzajów usług, nawet jeżeli jedna ich część nie jest wyraźnie podporządkowana drugiej, niniejsza dyrektywa powinna nadal mieć zastosowanie do tych odróżnialnych części usługi, które spełniają wszystkie kryteria medialnej usługi audiowizualnej.
Poprawka 21 PUNKT UZASADNIENIA 14 B (nowy)
	(14b) Definicje zawarte w niniejszej dyrektywie, w szczególności definicje nadawania programów telewizyjnych oraz usług linearnych i nielinearnych zostały określone wyłącznie do celów niniejszej dyrektywy i nie dotyczą lezących u ich podstaw przepisów chronionych prawami autorskimi i pokrewnymi. Przedmiotowe definicje nie wpływają na zakres i system takich praw, które w dalszym ciągu podlegają niezależnej regulacji we właściwych przepisach.
Poprawka 22 PUNKT UZASADNIENIA 15
(15) Niniejsza dyrektywa nie obejmuje elektronicznych wersji gazet i czasopism.	(15) Niniejsza dyrektywa nie obejmuje elektronicznych wersji gazet i czasopism. Zgodnie z dyrektywą 2000/31/WE nie stosuje się ona także do gier losowych.
Uzasadnienie
Doprecyzowanie, że te usługi, których głównym celem nie jest przekazywanie usług audiowizualnych, nie są objęte zakresem stosowania dyrektywy.
Poprawka 23 PUNKT UZASADNIENIA 16
(16) Określenie „audiowizualne” odnosi się do ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, a więc obejmuje nieme filmy, lecz nie obejmuje transmisji dźwiękowej lub radiowej.	(16) Dla celów niniejszej dyrektywy określenie „audiowizualne” odnosi się do ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, a więc obejmuje nieme filmy, lecz nie obejmuje transmisji dźwiękowej lub usług radiowych.
Uzasadnienie
W innych europejskich i międzynarodowych aktach prawnych np. klasyfikacji usług WTO w punkcie D określenie „usługi audiowizualne“ poza telewizją obejmuje także radio. Należy zapewnić, aby niniejsza dyrektywa nie naruszała tych definicji, a radio pozostawało poza tym nadal częścią usług audiowizualnych.
Poprawka 24 PUNKT UZASADNIENIA 16 a (nowy)
	(16a) Medialna usługa audiowizualna składa się z programów, tj. obrazów ruchomych następujących w zamkniętej określonej sekwencji, z dźwiękiem lub bez, objętych odpowiedzialnością redakcyjną, które transmitowane są przez dostawcę usług medialnych w ramach stałego schematu czasowego lub zostały przez niego zestawione w katalogu.
Uzasadnienie
Określenie „program“ charakteryzuje medialne usługi audiowizualne i dlatego wymaga osobnej definicji.
Poprawka 25 PUNKT UZASADNIENIA 17
(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. Niniejsza dyrektywa nie narusza wyłączeń od odpowiedzialności ustanowionych w dyrektywie 2000/31/WE.	(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. „Odpowiedzialność redakcyjna“ oznacza odpowiedzialność za wybór i organizację treści oferty audiowizualnej na profesjonalnej podstawie. Może to odnosić się do poszczególnych treści lub całej ich serii. W odniesieniu do programów telewizyjnych odpowiedzialność redakcyjna dotyczy układu programu, zaś w przypadku usług nielinearnych – katalogu programów. Niniejsza dyrektywa nie narusza wyłączeń od odpowiedzialności ustanowionych w dyrektywie 2000/31/WE.
Uzasadnienie
Doprecyzowanie kryterium odpowiedzialności redakcyjnej.
Poprawka 26 PUNKT UZASADNIENIA 17 A (nowy)
	(17a) Sam techniczny przekaz medialnej usługi audiowizualnej, za pośrednictwem urządzeń naziemnych lub przez satelitę, nie może przesądzać o uznaniu za dostawcę usług medialnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy; ta sama zasada dotyczy także przypadku, gdy podejmowane są decyzje dotyczące wyboru, jeżeli odpowiedzialność redakcyjną w jednoznaczny sposób ponosi osoba trzecia podlegająca jurysdykcji państwa członkowskiego.
Uzasadnienie
Niezbędne jest, aby zapobiec ukształtowaniu pewnego rodzaju „luki prawnej”, polegającej na możliwości łatwego przeniesienia odpowiedzialności redakcyjnej na podmioty spoza UE, a tym samym braku możliwości dalszego stosowania dyrektywy w tym przypadku. Patrz również poprawka do art. 1 ust. 2.
Poprawka 27 PUNKT UZASADNIENIA 17 B (nowy)
	(17b) Kryteria ustanowione w definicji medialnych usług audiowizualnych, zawarte w art. 1 lit. a) niniejszej dyrektywy, i poszerzone w punktach uzasadnienia 13-17 niniejszej dyrektywy, muszą zostać wypełnione równocześnie.
Uzasadnienie
Istotne jest wskazanie i podkreślenie, że kryteria przestawione przez Komisję w punktach uzasadnienia 13-17 muszą zostać wypełnione w tym samym czasie.
Poprawka 28 PUNKT UZASADNIENIA 18
(18) Oprócz reklamy i telezakupów wprowadza się szerszą definicję handlowego przekazu audiowizualnego Obejmuje ona ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które towarzyszą medialnym usługom audiowizualnym i są przeznaczone do bezpośredniego lub pośredniego promowania towarów, usług, wizerunku bądź osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, i w związku z tym nie obejmuje ona ogłoszeń dotyczących usług publicznych oraz akcji charytatywnych nadawanych bezpłatnie.	(18) Oprócz reklamy i telezakupów wprowadza się szerszą definicję handlowego przekazu audiowizualnego. Obejmuje ona ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które są emitowane jako część medialnej usługi audiowizualnej oraz stanowią część programów lub towarzyszą programom i są przeznaczone do bezpośredniego lub pośredniego promowania towarów, usług, wizerunku bądź osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, i w związku z tym nie obejmuje ona ogłoszeń dotyczących usług publicznych oraz akcji charytatywnych nadawanych bezpłatnie.
Uzasadnienie
Powyższe sformułowanie lepiej odpowiada różnym formom reklamy.
Poprawka 29 PUNKT UZASADNIENIA 19
(19) Zasada kraju pochodzenia pozostaje rdzeniem niniejszej dyrektywy, gdyż jest ona niezbędna do stworzenia wewnętrznego rynku. Zasada ta musi zatem być stosowana do wszystkich medialnych usług audiowizualnych w celu zapewnienia dostawcom usług medialnych pewności prawnej, jako niezbędnej podstawy dla nowych modeli prowadzenia działalności gospodarczej oraz efektywnego wykorzystania tych usług. Jest ona również niezbędna do zapewnienia swobodnego przepływu informacji i programów audiowizualnych na rynku wewnętrznym.	(19) Zasada kraju pochodzenia pozostaje rdzeniem niniejszej dyrektywy, gdyż jest ona niezbędna do stworzenia wewnętrznego rynku. Zasada ta musi zatem być stosowana do wszystkich medialnych usług audiowizualnych w celu zapewnienia dostawcom usług medialnych pewności prawnej, jako niezbędnej podstawy dla nowych modeli prowadzenia działalności gospodarczej oraz efektywnego wykorzystania tych usług. Jest ona również niezbędna do zapewnienia swobodnego przepływu informacji i programów audiowizualnych na rynku wewnętrznym. Stosowanie tej zasady nie może wykluczać odniesienia do kryteriów dotyczących pochodzenia zasobów danej usługi, aby zapewnić warunki uczciwej konkurencji.
Uzasadnienie
Zasada państwa pochodzenia stanowi podstawę niniejszego wniosku dotyczącego dyrektywy. Państwa członkowskie muszą mieć możliwość stosowania surowszych przepisów w dziedzinach koordynowanych przez niniejszą dyrektywę w stosunku do dostawców usług medialnych będących pod ich jurysdykcją. Kodyfikacja orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości i ustanowienie nowego kryterium opartego na pochodzeniu zasobów danej usługi w połączeniu ze skuteczniejszą procedurą, oferuje bardziej odpowiednie rozwiązanie, uwzględniające obawy państw członkowskich przed podważeniem zasady państwa pochodzenia.
Poprawka 30 PUNKT UZASADNIENIA 19 A (nowy)
	(19a) W celu wspierania silnego, konkurencyjnego i zintegrowanego europejskiego przemysłu audiowizualnego oraz zwiększenia pluralizmu mediów na terytorium Unii Europejskiej niezbędne jest, aby tylko jedno państwo członkowskie posiadało jurysdykcję nad danym dostawcą medialnych usług audiowizualnych, a pluralizm informacji był podstawową zasadą Unii Europejskiej.
Poprawka 31 PUNKT UZASADNIENIA 19 B (nowy)
	(19b) Istotne jest więc, aby państwa członkowskie zapobiegały powstawaniu dominującej pozycji, które doprowadziłoby do ograniczenia pluralizmu oraz swobody przekazywania informacji przez media, jak również sektora informacyjnego jako całości, podejmując na przykład środki gwarantujące niedyskryminacyjny dostęp do oferty medialnych usług audiowizualnych w interesie publicznym, np. dzięki wprowadzeniu obowiązku transmisji.
Poprawka 32 PUNKT UZASADNIENIA 20
(20) Rozwój techniczny, zwłaszcza w odniesieniu do cyfrowych programów satelitarnych, oznacza, że kryteria pomocnicze muszą zostać dostosowane w celu zapewnienia odpowiedniej regulacji i skutecznego wykonania oraz dania uczestnikom autentycznej władzy nad treścią usługi audiowizualnej.	(20) Rozwój techniczny, zwłaszcza w odniesieniu do cyfrowych programów satelitarnych, oznacza, że kryteria pomocnicze muszą zostać dostosowane w celu zapewnienia odpowiedniej regulacji i skutecznego wykonania oraz dania uczestnikom autentycznej władzy nad treścią medialnej usługi audiowizualnej.
Uzasadnienie
Poprawka redakcyjna.
Poprawka 33 PUNKT UZASADNIENIA 23
(23) Państwa członkowskie muszą mieć możliwość stosowania surowszych przepisów w dziedzinach koordynowanych przez niniejszą dyrektywę w stosunku do dostawców usług medialnych będących pod ich jurysdykcją. W celu zapewnienia, że przepisy takie nie są omijane, odpowiednim rozwiązaniem jest kodyfikacja orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w połączeniu z bardziej skuteczną procedurą. Rozwiązanie to uwzględnia interesy państw członkowskich bez kwestionowania odpowiedniego stosowania zasady kraju pochodzenia.	(23) Państwa członkowskie muszą mieć możliwość stosowania surowszych przepisów w dziedzinach koordynowanych przez niniejszą dyrektywę w stosunku do dostawców usług medialnych będących pod ich jurysdykcją, przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności tych przepisów ze wspólnotowym prawodawstwem w dziedzinie konkurencji. W celu zapewnienia, że przepisy takie nie są omijane, odpowiednim rozwiązaniem jest kodyfikacja orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w połączeniu z bardziej skuteczną procedurą. Rozwiązanie to uwzględnia interesy państw członkowskich bez kwestionowania odpowiedniego stosowania zasady kraju pochodzenia.
Uzasadnienie
Pozostawiona państwom członkowskim możliwość przyjęcia szczególnych środków w ramach niniejszej dyrektywy nie może prowadzić do naruszeń podstawowych zasad prawa konkurencji.
Poprawka 34 PUNKT UZASADNIENIA 23 A (nowy)
	(23a) W celu każdorazowego udowodnienia przez państwo członkowskie, że dostawca usług medialnych posiadający siedzibę w innym państwie członkowskim obchodzi przepisy pierwszego państwa, może ono przytoczyć wskaźniki, takie jak źródło dochodów z reklam i/lub abonamentu, główny język usługi lub istnienie programów lub komunikatów handlowych przeznaczonych specjalnie dla publiczności w państwie członkowskim, w którym są one odbierane.
Odpowiadający artykułowi 3 litera 1b
Poprawka 35 PUNKT UZASADNIENIA 24
(24) Na podstawie niniejszej dyrektywy, pomimo stosowania zasady kraju pochodzenia, państwa członkowskie mogą nadal podejmować środki, które ograniczają swobodę obiegu transmisji telewizyjnej, lecz tylko przy spełnieniu określonych warunków wymienionych w art. 2a niniejszej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w niniejszej dyrektywie. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, każde ograniczenie swobody świadczenia usług, takie jak każde odstępstwo od podstawowej zasady Traktatu, musi być interpretowane restrykcyjnie.	(24) Na podstawie niniejszej dyrektywy, pomimo stosowania zasady kraju pochodzenia, państwa członkowskie mogą nadal podejmować środki, które ograniczają swobodę obiegu transmisji telewizyjnej lub nielinearnych medialnych usług audiowizualnych, lecz tylko przy spełnieniu określonych warunków wymienionych w art. 2a niniejszej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w niniejszej dyrektywie. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, każde ograniczenie swobody świadczenia usług, takie jak każde odstępstwo od podstawowej zasady traktatu, musi być interpretowane restrykcyjnie i może dotyczyć zwłaszcza ochrony nieletnich i ochrony zdrowia, ale pod warunkiem że w żadnym wypadku nie jest dopuszczalna uprzednia kontrola idei lub opinii przed nadaniem. W odniesieniu do nielinearnych usług audiowizualnych, zamiast środków będących dotychczas w dyspozycji zainteresowanych państw członkowskich, zgodnie z art. 3 ust. 4 oraz/lub art. 12 ust. 3 dyrektywy 2000/31/WE i dziedziny koordynowanej przez art. 3d i 3e niniejszej dyrektywy, będą one mogły podjąć środki przewidziane w art. 2a niniejszej dyrektywy.
Poprawka 36 PUNKT UZASADNIENIA 25
(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa1 przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury. Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi Państw Członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów. 1 Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.	(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. Doświadczenie pokazuje ponadto, że zarówno instrumenty współregulacji, jak i samoregulacji, stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi państw członkowskich, mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów.
	Środki służące osiągnięciu celów interesu publicznego w powstającym sektorze medialnych usług audiowizualnych będą skuteczniejsze, jeżeli zostaną podjęte przy czynnym wsparciu samych dostawców tych usług.
	Samoregulacja jest zatem rodzajem dobrowolnej inicjatywy, która umożliwia podmiotom gospodarczym, partnerom społecznym, organizacjom i stowarzyszeniom pozarządowym przyjęcie względem siebie i dla siebie wspólnych wytycznych.
	Państwa członkowskie powinny, stosownie do swoich zróżnicowanych tradycji prawnych, uznać skuteczność samoregulacji jako elementu uzupełniającego prawodawstwo oraz istniejące mechanizmy sądowe i/lub administracyjne, a także jej przydatny wkład w osiągnięcie celów niniejszej dyrektywy.
	Jednakże o ile samoregulacja może stanowić uzupełniającą metodę wdrażania pewnych przepisów niniejszej dyrektywy, nie może ona zastąpić obowiązków krajowego ustawodawcy. Współregulacja, w swej minimalnej postaci, zapewnia niezbędne powiązanie prawne pomiędzy samoregulacją i krajowym ustawodawcą, zgodnie z tradycjami prawnymi państw członkowskich.
Poprawka 37 PUNKT UZASADNIENIA 25 a (nowy)
	(25a) Nadrzędne pojęcie współregulacji obejmuje instrumenty regulacyjne opierające się na współpracy organów państwowych i organów samoregulacji, które w różnych krajach są różnie określone i zbudowane. Konkretna struktura opiera się na specyficznej tradycji organizacji mediów w poszczególnych państwach członkowskich. Wspólna dla systemów współregulacji jest realizacja zadań i celów, które pierwotnie wchodziły w zakres kompetencji państwa, we współpracy z zainteresowanymi stronami. Sami zainteresowani zapewniają osiągnięcie celu regulacji na podstawie państwowego zlecenia lub upoważnienia. Podstawą są zawsze ramy prawne państwa zawierające wytyczne dotyczące treści, organizacji i procedur. W oparciu o to zainteresowane kręgi tworzą dalsze kryteria, zasady i instrumenty, których przestrzeganie samodzielnie kontrolują. Dzięki sformułowanej w taki sposób formie samoregulacji można w szczególności wykorzystywać wiedzę specjalistyczną w zadaniach administracyjnych i unikać procedur biurokratycznych. Konieczne jest uczestnictwo lub uznanie przynajmniej przez najistotniejsze zainteresowane strony. Funkcjonowanie współregulacji gwarantowane jest poprzez połączenie wytycznych dla uczestniczących kręgów i państwowych możliwości ingerencji na wypadek, gdyby wytyczne nie były realizowane.
Uzasadnienie
Definicja współregulacji i samoregulacji w ramach niniejszej dyrektywy określa proces stanowienia prawa, zadanie organów samoregulacji i przedstawia zakres swobody działania państw członkowskich.
Poprawka 38 PUNKT UZASADNIENIA 26
(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne jest wspieranie pluralizmu poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.	(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne pozostaje wspieranie swobodnego dostępu do informacji i pluralizmu mediów jak również ochrony różnorodności form kulturowych poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. W tym celu, w sytuacji gdy dopuszczone jest sporządzanie przez państwa członkowskie wykazów wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym, które nie mogą być transmitowane na zasadzie wyłączności, to państwa członkowskie podejmują decyzję o sporządzeniu takiego wykazu, zakwalifikowaniu danych wydarzeń do wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym, sposobie definiowania pojęcia „duży odsetek społeczeństwa” i dostępnych rodzajach relacji.
Poprawka 39 PUNKT UZASADNIENIA 26 A (nowy)
	(26) Umiejętność korzystania z mediów dotyczy umiejętności, wiedzy i zrozumienia po stronie konsumentów, umożliwiających im efektywne korzystanie z mediów. Osoby umiejące korzystać z mediów będą zdolne do dokonywania świadomych wyborów, zrozumienia charakteru treści i usług, będą w stanie skorzystać z pełnego zakresu możliwości oferowanych przez nowe technologie komunikacyjne oraz będą w stanie lepiej bronić siebie i swoje rodziny przed szkodliwymi lub ofensywnymi materiałami. Dlatego kluczowe znaczenie ma aktywne wspieranie przez państwa członkowskie i krajowe organy regulacyjne rozwoju umiejętności korzystania z mediów we wszystkich segmentach społeczeństwa oraz prowadzenie przez nie regularnych badań w celu monitorowania tych segmentów oraz informowania o ich postawach w stosunku do regulacji treści.
Uzasadnienie
Umiejętność korzystania z mediów jest coraz szerszym stopniu uznawana za jeden z podstawowych elementów europejskiej i krajowej agendy politycznej w dziedzinie polityki komunikacyjnej, ponieważ aktywnie uzupełnia i wzmacnia regulacje. Na szczeblu europejskim i krajowym opracowywane są istotne inicjatywy na rzecz rozwoju umiejętności korzystania z mediów po stronie społeczeństwa, tak aby mogło ono w pełni wykorzystać zalety technologii cyfrowych. Dyrektywa w sprawie medialnych usług audiowizualnych powinna uznawać takie działania i wytyczać ich kierunek.
Poprawka 24 PUNKT UZASADNIENIA 27
(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym powinni udzielić pozostałym nadawcom i pośrednikom działającym w imieniu nadawców prawa do wykorzystywania krótkich relacji w celu tworzenia ogólnych programów informacyjnych, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, z należytym uwzględnieniem wyłącznych praw. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Takie krótkie relacje nie powinny zasadniczo przekraczać 90 sekund.	(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym muszą udzielić pozostałym nadawcom i pośrednikom działającym w imieniu nadawców prawa do wykorzystywania krótkich relacji w celu tworzenia ogólnych programów informacyjnych, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, z należytym uwzględnieniem wyłącznych praw. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Z zasady takie krótkie relacje nie powinny: - przekraczać 90 sekund,
	- być emitowane po upłynięciu 36 godzin od wydarzenia, - być wykorzystywane do tworzenia archiwów publicznych, - pomijać logo lub innego oznaczenia pierwotnego nadawcy oraz - być wykorzystywane przy świadczeniu usług nielinearnych chyba że są oferowane przez tego samego dostawcę usług medialnych na żywo lub w późniejszym czasie. Prawo do transgranicznego dostępu do informacji powinno mieć zastosowanie tylko tam, gdzie jest to konieczne; w sytuacji gdy inny nadawca w tym samym państwie członkowskim nabył wyłączne prawa do danego wydarzenia, wówczas o dostęp do informacji należy zwracać się do niego;
Poprawka 41 PUNKT UZASADNIENIA 28
(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h.	(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h. Dla medialnych usług audiowizualnych lub telewizyjnych usług nadawczych oferowanych jednocześnie lub w innym czasie jako usługi nielinearne przez dostawcę usług medialnych wymagania dyrektywy są spełnione przez transmisję linearną.
Uzasadnienie
Doprecyzowanie priorytetowej regulacji w ramach niniejszej dyrektywy.
Poprawka 42 PUNKT UZASADNIENIA 29
(29) Z uwagi na szczególny charakter medialnych usług audiowizualnych, zwłaszcza wpływ tych usług na sposób, w jaki ludzie kształtują swoje opinie, niezbędne jest, aby użytkownicy wiedzieli dokładnie, kto jest odpowiedzialny za treść tych usług. Dlatego ważne jest, aby państwa członkowskie zapewniły, że dostawcy usług medialnych udostępniają w sposób łatwy, bezpośredni i trwały niezbędne informacje o tym, kto ponosi redakcyjną odpowiedzialność za ich treść. Do każdego państwa członkowskiego należy ustalenie praktycznych szczegółów dotyczących sposobu, w jaki cel ten może być osiągnięty bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych właściwych przepisów prawa Wspólnoty.	(29) Z uwagi na szczególny charakter medialnych usług audiowizualnych, zwłaszcza wpływ tych usług na sposób, w jaki ludzie kształtują swoje opinie, niezbędne jest, aby użytkownicy wiedzieli dokładnie, kto jest odpowiedzialny za treść tych usług. Dlatego ważne jest, aby państwa członkowskie zapewniły, że użytkownicy mają dostęp do informacji o tym, kto i w jaki sposób ponosi odpowiedzialność redakcyjną za ich treść. Do każdego państwa członkowskiego należy ustalenie praktycznych szczegółów dotyczących sposobu, w jaki cel ten może być osiągnięty bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych właściwych przepisów prawa Wspólnoty.
Poprawka 43 PUNKT UZASADNIENIA 30
(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, zapewnić wysoki poziom ochrony celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich oraz godności ludzkiej.	(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, wspierać wysoki poziom ochrony celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich, praw osób niepełnosprawnych oraz godności ludzkiej.
Uzasadnienie
W ramach działania na szczeblu Wspólnoty nie istnieje możliwość zapewnienia wysokiego poziomu ochrony, lecz działanie takie może wspierać ochronę poprzez połączenie współregulacji i samoregulacji.
Ponadto w chwili obecnej audiowizualne środki przekazu, a w szczególności telewizja, stanowią kanał zapewniający dostęp do informacji, kształcenia, treści kulturalnych oraz wykorzystanie czasu wolnego na wiele różnych sposobów. Z tej przyczyny niezbędne jest, aby wszelki dokonujący się postęp uwzględniał potencjalne potrzeby wszystkich obywateli Europy, szczególnie tych znajdujących się w gorszym położeniu, gdyż w innym wypadku byliby oni wykluczeni z możliwości korzystania z szerokiego wachlarza korzyści, jakie może zapewnić nowoczesne społeczeństwo, a w szczególności telewizja cyfrowa.
Poprawka 44 PUNKT UZASADNIENIA 31
(31) Szkodliwe treści i zachowania w medialnych usługach audiowizualnych nadal budzą niepokój ustawodawców, branży i rodziców. Pojawiają się również nowe problemy, zwłaszcza w związku z nowymi platformami i nowymi produktami. Dlatego niezbędne jest wprowadzenie przepisów służących ochronie fizycznego, umysłowego i moralnego rozwoju małoletnich, a także godności ludzkiej we wszystkich medialnych usługach audiowizualnych i w handlowych przekazach audiowizualnych.	(31) Szkodliwe treści i zachowania w medialnych usługach audiowizualnych nadal budzą niepokój ustawodawców, branży i rodziców. W związku z tym należałoby edukować nie tylko dzieci, lecz także ich rodziców, nauczycieli i pedagogów w zakresie metod optymalnego wykorzystania wszystkich środków komunikacji, w szczególności medialnych usług audiowizualnych, niezależnie od trybu ich dostarczania. Pojawiają się również nowe problemy, zwłaszcza w związku z nowymi platformami i nowymi produktami. Dlatego niezbędne jest wprowadzenie przepisów służących ochronie fizycznego, umysłowego i moralnego rozwoju małoletnich, a także godności ludzkiej we wszystkich medialnych usługach audiowizualnych i w handlowych przekazach audiowizualnych, reklamach, telesprzedaży, sponsoringu, lokowaniu produktów oraz wszelkich innych technicznie możliwych formach.
Uzasadnienie
Postęp technologiczny powoduje pilną potrzebę edukowania nie tylko małoletnich i ich rodziców, ale przede wszystkim nauczycieli i pedagogów w zakresie zadań edukacyjnych, których realizacji potrzebuje społeczeństwo, dotyczących właściwego korzystania ze środków komunikacji, a w szczególności z medialnych usług audiowizualnych, niezależnie od metody ich rozpowszechniania.
Poprawka 45 PUNKT UZASADNIENIA 31 A (nowy)
	(31a) Państwa członkowskie powinny zapewnić uwzględnienie krytycznego podejścia do mediów w krajowych programach nauczania i programach kursów dokształcających.
Uzasadnienie
Nasi obywatele powinni wykazywać dojrzałe i świadome podejście do mediów, ponieważ w przeciwnym wypadku nie uda się opanować skutków eksplozji mediów spowodowanej wprowadzeniem technologii cyfrowej. Także nadzieja na wprowadzenie współregulacji i samoregulacji opiera się na założeniu, że obywatele korzystają z mediów w sposób świadomy oraz wiedzą, w jaki sposób media funkcjonują, jaki mogą mieć wpływ i jakie interesy reprezentują.
Poprawka 46 PUNKT UZASADNIENIA 32
(32) Należy zachować należytą równowagę między środkami podejmowanymi w celu ochrony małoletnich i godności ludzkiej a podstawowym prawem do wolności słowa określonym w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Celem tych środków powinno więc być zapewnienie należytego poziomu ochrony małoletnich, zwłaszcza w odniesieniu do usług nielinearnych, ale nie ogólny zakaz treści przeznaczonych tylko dla osób dorosłych.	(32) Należy zachować należytą równowagę między środkami podejmowanymi w celu ochrony małoletnich i godności ludzkiej a podstawowym prawem do wolności słowa określonym w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Celem tych środków powinno jednakże być zapewnienie należytego poziomu ochrony małoletnich i ludzkiej godności, zwłaszcza w odniesieniu do usług nielinearnych, w szczególności poprzez obowiązek wyraźnego informowania przed emisją o szczególnym charakterze niektórych programów, zgodnie z art. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w którym uznano, że godność osoby ludzkiej jest nienaruszalna oraz musi być szanowana i chroniona, jak również z art. 24 karty, zgodnie z którym dzieci mają prawo do takiej ochrony i opieki, jaka jest konieczna dla ich dobra, oraz że we wszelkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych zarówno przez władze publiczne, jak i instytucje prywatne, należy przede wszystkim uwzględnić właściwie rozumiany interes dziecka.
Poprawka 47 PUNKT UZASADNIENIA 32 A (nowy)
	(32a) Programy zawierające sceny przemocy, tak słownej, jak i fizycznej lub psychicznej, mogą powodować szczególnie silne emocje oraz wstrząsy i urazy psychiczne lub psychologiczne u osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki lub niepełnosprawnych, zwłaszcza umysłowo. Ponieważ ochrona wszystkich tych osób stanowi jeden z celów niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie stanowczo zachęca się do przypominania dostawcom medialnych usług audiowizualnych o tym obowiązku oraz do zobowiązywania ich do wyraźnego sygnalizowania szczególnego charakteru tego rodzaju programów przed ich transmisją.
Uzasadnienie
Ochrona osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych powinna pozostać jednym z celów prawodawcy, tak europejskiego jak i krajowego. Powinna ona także być celem dostawców medialnych usług audiowizualnych, którzy powinni ostrzegać użytkowników swoich usług przed szkodliwym wpływem, jaki wywierają na wrażliwą publiczność niektóre sceny lub programy. Samoregulacja i współregulacja oczywiście znajdują tutaj zastosowanie.
Poprawka 48 PUNKT UZASADNIENIA 33
(33) Przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące ochrony małoletnich i porządku publicznego nie wymagają, aby wykonanie wspomnianych środków następowało poprzez uprzednią kontrolę medialnych usług audiowizualnych	(33) Przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące ochrony małoletnich i porządku publicznego nie wymagają, aby wykonanie wspomnianych środków następowało poprzez uprzednią kontrolę medialnych usług audiowizualnych, ani nie uzasadniają takiej kontroli. Należy zachęcać państwa członkowskie do ustanowienia systemów współ- i samoregulacji.
Poprawka 49 PUNKT UZASADNIENIA 34
(34) Artykuł 151 ust. 4 Traktatu zobowiązuje Wspólnotę do uwzględniania aspektów kulturowych w jej działaniach prowadzonych na podstawie innych przepisów Traktatu, w szczególności w celu respektowania i wspierania różnorodności jej kultur.	(34) Artykuł 151 ust. 4 traktatu zobowiązuje Wspólnotę do uwzględniania aspektów kulturowych w jej działaniach prowadzonych na podstawie innych przepisów traktatu, w szczególności w celu respektowania i wspierania różnorodności jej kultur i języków, a także wspierania wzajemnego zrozumienia.
Uzasadnienie
Ochrona i wspieranie różnorodności kulturowej może sprzyjać dialogowi międzykulturowemu i pomóc osiągnąć wzajemne zrozumienie, eliminując uprzedzenia, które obecnie stanowią zazwyczaj najważniejszą przyczynę konfliktów. Jest to niezbędne dla zagwarantowania bardziej pokojowego współistnienia.
Poprawka 50 PUNKT UZASADNIENIA 35
(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. Z związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, państwa członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług.	(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. Z związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. W przypadku wsparcia nielinearnych medialnych usług audiowizualnych mogłoby ono polegać na przykład na minimalnej kwocie utworów europejskich proporcjonalnej do wyniku gospodarczego lub minimalnym udziale utworów europejskich w katalogach „video on demand” lub też atrakcyjnej prezentacji utworów europejskich w elektronicznych przewodnikach po programach. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, państwa członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług. W sprawozdaniach należy w odpowiedni sposób uwzględnić także utwory producentów niezależnych.
Uzasadnienie
Uzupełnienia wskazują na możliwości wsparcia nielinearnych medialnych usług audiowizualnych, a także zgodne są z obowiązkiem składania sprawozdań.
Poprawka 51 PUNKT UZASADNIENIA 35 A (nowy)
	(35a) Strony, które jedynie łączą w pakiet lub przesyłają medialne usługi audiowizualne, albo oferują na sprzedaż pakiety takich usług, za które nie ponoszą żadnej redakcyjnej odpowiedzialności, nie powinny być uznawane za dostawców usług medialnych. Tym samym prowadzenie działalności jedynie w zakresie łączenia w pakiet, przesyłania lub odsprzedawania oferty programowej, za którą nie ponosi się odpowiedzialności redakcyjnej nie wchodzi w zakres niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Należy wyjaśnić, że w chwili obecnej prowadzenie działalności jedynie w zakresie łączenia w pakiet, przesyłania lub odsprzedawania oferty programowej, za którą osoby trzecie nie ponoszą odpowiedzialności redakcyjnej jako dostawcy usług medialnych, nie wchodzi w zakres niniejszej dyrektywy. Ponieważ dostawcy nie mają wpływu ani kontroli nad treścią, takie wyjaśnienie jest konieczne.
Poprawka 52 PUNKT UZASADNIENIA 36
(36) Wprowadzając w życie przepisy art. 4 zmienionej dyrektywy 89/552/EWG, państwa członkowskie powinny zapewnić, że nadawcy będą należycie uwzględniać europejskie koprodukcje i europejskie utwory pochodzenia niekrajowego.	(36) Wprowadzając w życie przepisy art. 4 zmienionej dyrektywy 89/552/EWG, państwa członkowskie powinny przyjąć odpowiednie środki stanowiące zachętę dla nadawców do należytego uwzględniania europejskich koprodukcji i europejskich utworów pochodzenia niekrajowego.
Uzasadnienie
Państwa członkowskie mogą wprowadzać środki wspierające nadawanie nie tylko europejskich utworów pochodzenia krajowego, ale także europejskich utworów pochodzenia niekrajowego.
Poprawka 53 PUNKT UZASADNIENIA 36 A (nowy)
	(36a) Dostawcy usług medialnych powinni uwzględniać w swoich usługach także utwory producentów niezależnych, przestrzegając praw wynikających z wielokrotnego odtwarzania tych utworów oraz właściwie oznaczając osoby biorące udział w ich opracowaniu.
Uzasadnienie
Wielokrotne wykorzystanie programów niezależnych producentów stanowi naruszenie praw własności intelektualnej osób biorących udział w ich opracowaniu.
Poprawka 54 PUNKT UZASADNIENIA 38
(38) Dostępność usług nielinearnych zwiększa możliwości wyboru konsumenta. Szczegółowe przepisy dotyczące handlowego przekazu audiowizualnego w przypadku usług nielinearnych nie wydają się więc ani uzasadnione, ani sensowne z technicznego punktu widzenia.	(38) Dostępność usług nielinearnych zwiększa możliwości wyboru konsumenta. Państwa członkowskie powinny więc zadbać o uwzględnienie w krajowych programach nauczania i dokształcania wystarczającego objaśnienia krytycznego korzystania z mediów, aby nie było konieczne wprowadzenie szczegółowych przepisów dotyczących handlowego przekazu audiowizualnego. Szczegółowe przepisy dotyczące handlowego przekazu audiowizualnego w przypadku usług nielinearnych nie wydają się więc ani uzasadnione, ani sensowne z technicznego punktu widzenia.
Uzasadnienie
Nasi obywatele powinni wykazywać dojrzałe i świadome podejście do mediów, ponieważ w przeciwnym wypadku nie uda się opanować skutków eksplozji mediów spowodowanej wprowadzeniem technologii cyfrowej. Także nadzieja na wprowadzenie współregulacji i samoregulacji opiera się na założeniu, że obywatele korzystają z mediów w sposób świadomy oraz wiedzą, w jaki sposób media funkcjonują, jaki mogą mieć wpływ i jakie interesy reprezentują.
Poprawka 55 PUNKT UZASADNIENIA 38 a (nowy)
	(38a) Prawo do odpowiedzi stanowi szczególnie stosowne narzędzie prawne w otoczeniu wirtualnym, ponieważ istnieje możliwość natychmiastowej korekty kwestionowanych informacji. Odpowiedź musi jednak nastąpić w odpowiednim terminie po uzasadnieniu takiej potrzeby, a mianowicie w terminie i w sposób, które wydają się analogiczne wobec danego programu, którego dotyczy owa potrzeba. Odpowiedzi powinno być przyznane takie samo znaczenie jak kwestionowanej informacji, aby z tym samym skutkiem dotrzeć do tej samej grupy użytkowników.
Uzasadnienie
W przypadku odpowiedzi należy stosownie uwzględnić specyfikę nielinearnych medialnych usług audiowizualnych.
Poprawka 56 PUNKT UZASADNIENIA 40
(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby cele będące w interesie publicznym mogły zostać odpowiednio urzeczywistnione, przepisy muszą pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zasada oddzielenia powinna być ograniczona do reklamy i telezakupów, lokowanie produktu powinno być dozwolone pod określonymi warunkami i niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione. Lokowanie produktu mające charakter kryptoreklamy powinno jednak być zakazane. Zasada oddzielenia nie powinna uniemożliwiać wykorzystywania nowych technik reklamy.	(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby cele będące w interesie publicznym mogły zostać odpowiednio urzeczywistnione, przepisy muszą pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zasada oddzielenia powinna być ograniczona do reklamy i telezakupów, lokowanie produktu powinno być dozwolone pod określonymi warunkami w pewnych przypadkach określonych zgodnie z pozytywnym wykazem i niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione. Lokowanie produktu mające charakter kryptoreklamy powinno jednak być zakazane. Zasada oddzielenia nie powinna uniemożliwiać wykorzystywania nowych technik reklamowych.
Uzasadnienie
Należy jasno określić, że lokowanie produktu nie jest ogólnie dozwolone, a jedynie w przypadkach określonych na wykazie pozytywnym i pod określonymi warunkami.
Poprawka 57 PUNKT UZASADNIENIA 41
(41) Oprócz praktyk, które są objęte niniejszą dyrektywą, dyrektywa 2005/29/WE stosuje się do nieuczciwych praktyk handlowych, takich jak praktyki wprowadzające w błąd i praktyki agresywne występujące w medialnych usługach audiowizualnych. Ponadto, ponieważ dyrektywa 2003/33/WE, która zakazuje reklamy i sponsorowania papierosów i innych produktów tytoniowych w mediach drukowanych, usługach społeczeństwa informacyjnego i audycjach radiowych, obowiązuje bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, biorąc pod uwagę specyficzny charakter medialnych usług audiowizualnych, związek między dyrektywą 2003/33/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 88 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE, który zakazuje adresowanej do ogółu społeczeństwa reklamy określonych produktów medycznych, ma zastosowanie, zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, bez uszczerbku dla art. 14 dyrektywy 89/552/EWG; związek między dyrektywą 2001/83/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.	(41) Niezbędne jest zapewnienie spójności niniejszej dyrektywy z istniejącym prawem wspólnotowym. Z tej przyczyny w przypadku kolizji pomiędzy przepisami niniejszej dyrektywy i przepisem innego wspólnotowego aktu prawnego, regulującego określone aspekty dostępu do medialnych usług audiowizualnych lub prowadzenia działalności w zakresie takich usług, przepisy niniejszej dyrektywy mają znaczenie decydujące. Niniejsza dyrektywa stanowi zatem dopełnienie wspólnotowego dorobku prawnego. Tym samym, oprócz praktyk, które są objęte niniejszą dyrektywą, dyrektywa 2005/29/WE stosuje się do nieuczciwych praktyk handlowych, takich jak praktyki wprowadzające w błąd i praktyki agresywne występujące w medialnych usługach audiowizualnych. Ponadto, ponieważ dyrektywa 2003/33/WE, która zakazuje reklamy i sponsorowania papierosów i innych produktów tytoniowych w mediach drukowanych, usługach społeczeństwa informacyjnego i audycjach radiowych, obowiązuje bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, biorąc pod uwagę specyficzny charakter medialnych usług audiowizualnych, związek między dyrektywą 2003/33/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 88 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE, który zakazuje adresowanej do ogółu społeczeństwa reklamy określonych produktów medycznych, ma zastosowanie, zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, bez uszczerbku dla art. 14 dyrektywy 89/552/EWG; związek między dyrektywą 2001/83/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Co więcej, niniejsza dyrektywa nie stanowi uszczerbku dla rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr …/… w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności.
Uzasadnienie
W celu zapewnienia pewności prawnej związek niniejszej dyrektywy z istniejącymi ramami prawnymi musi zostać doprecyzowany.
Poprawka 58 PUNKT UZASADNIENIA 42
(42) Ponieważ wzrost ilości nowych usług doprowadził do większego wyboru dla widzów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Dyrektywa nie zwiększa wprawdzie dopuszczalnej ilości czasu przeznaczonego na reklamy w trakcie godziny programu, ale przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.	(42) Mając na uwadze szersze wykorzystanie nowych technologii, takich jak przenośne nagrywarki wideo oraz większy wybór kanałów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Niniejsza dyrektywa przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.
Uzasadnienie
Rozwój technologiczny osiągnął poziom umożliwiający łatwe pomijanie tradycyjnych spotów reklamowych. Dlatego niezbędne jest zapewnienie większej elastyczności w celu utrzymania rentowności przez nadawców niekodowanych programów oraz zwiększenia różnorodności kulturowej.
Poprawka 59 PUNKT UZASADNIENIA 43
(43) Dyrektywa ma na celu zachowanie szczególnego charakteru europejskiej telewizji i dlatego ogranicza możliwości przerywania utworów kinematograficznych i filmów wyprodukowanych dla telewizji, jak również innych określonych kategorii programów, które nadal wymagają pewnej ochrony.	(43) Dyrektywa ma na celu zachowanie szczególnego charakteru europejskiej telewizji. Spoty reklamowe i telezakupowe mogą być umieszczane w trakcie programów wyłącznie w sposób niezagrażający integralności i wartości danego programu, przy uwzględnieniu naturalnych przerw oraz okresu trwania i charakteru programu, jak również praw przysługujących posiadaczom praw.
Uzasadnienie
Audiovisual media service providers that invest in expensive original content such as films made for television (TV-movies) or cinematographic films must be enabled to refinance this kind of premium content. As this premium content is costly and very important for the company’s brand, advertising will be inserted in a very sensitive and responsible manner so that Premium content will not be devaluated by to much or misplaced advertising. Restrictions in the possibilities to insert advertising in films will restrict the funding of this content. As a result there audiovisual media providers might not continue to invest in films in the future. A general rule on the protection of the integrity of the film and on the programme flow as well as on the protection of copy rights will further the objective to invest in films also in the future.
Poprawka 60 PUNKT UZASADNIENIA 46
(46) Lokowanie produktu jest faktem w utworach kinematograficznych i utworach audiowizualnych wyprodukowanych dla telewizji, lecz państwa członkowskie regulują tę praktykę w różny sposób. W celu zapewnienia jednakowych warunków konkurencji, a przez to zwiększenia konkurencyjności europejskiego sektora mediów, konieczne jest przyjęcie przepisów dotyczących lokowania produktu. Wprowadzona tu definicja lokowania produktu obejmuje dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego zawierającego włączenie lub odniesienie do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w programie, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne świadczenie. Podlega ono takim samym jakościowym przepisom i ograniczeniom, jakie stosują się do reklamy.	(46) Lokowanie produktu jest faktem w utworach kinematograficznych i utworach audiowizualnych wyprodukowanych dla telewizji, lecz państwa członkowskie regulują tę praktykę w różny sposób. W celu zapewnienia jednakowych warunków konkurencji, a przez to zwiększenia konkurencyjności europejskiego sektora mediów, konieczne jest przyjęcie przepisów dotyczących lokowania produktu. Właściwy wydaje się być pozytywny wykaz, dopuszczający lokowanie produktu w odniesieniu do takich formatów, które nie mają nadrzędnej funkcji opiniotwórczej, jak również w takich przypadkach, w których za lokowanie produktu nie uzyskano żadnych świadczeń lub uzyskano niewielkie świadczenia, co wyklucza niebezpieczeństwo wpływu na redagowane treści. Definicja lokowania produktu obejmuje dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego zawierającego włączenie lub odniesienie do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w programie, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne świadczenie. Może ono polegać na udostępnieniu usług lub produktów mających wartość pieniężną, za których nabycie w innym przypadku należałoby wyłożyć własne środki (finansowe, osobowe lub rzeczowe). Lokowanie produktu podlega takim samym jakościowym przepisom i ograniczeniom, jakie stosują się do reklamy. Ponadto powinno spełniać szczególne wymogi. Nie może zostać naruszona odpowiedzialność redakcyjna i niezależność dostawcy usług medialnych. W szczególności wykorzystanie produktu w trakcie programu nie może powodować wrażenia, że produkt ten jest wspierany przez program lub osoby w nim występujące. Ponadto produkt nie powinien być „nadmiernie wyeksponowany”. Ekspozycja jest niedopuszczalna, o ile nie jest uzasadniona przez wymogi redakcyjne programu lub konieczność przedstawienia realiów życia. O niedopuszczalności może zadecydować wielokrotne pokazywanie danej marki, towaru lub usługi, jak również sposób ich wyeksponowania. Należy również uwzględnić treść programów, w których są one wykorzystywane. Mający szeroki zasięg obowiązek oznaczania symbolu służy celom ochrony konsumentów i przejrzystości. Dla wyeliminowania dodatkowego skutku reklamowego oznaczenie stosowane w trakcie programu nie może być identyczne z logo firmy dostarczającej produkt. Z tego względu należy wybrać logo neutralne.
Uzasadnienie
W celu uregulowania lokowania produktów właściwy byłby zatwierdzony wykaz, który ogranicza dopuszczalność lokowania do takich przypadków, które nie mają nadrzędnej funkcji opiniotwórczej i w których ryzyko wpływu na treści redakcyjne jest niewielkie.
Cechę niedopuszczalnej ekspozycji definiuje się w oparciu o wytyczne komunikatu Komisji w sprawie wykładni odnoszącej się do niektórych aspektów dyrektywy „Telewizja bez granic” dotyczących reklamy telewizyjnej (2004C 102/02).
Poprawka 61 PUNKT UZASADNIENIA 46 a (nowy)
	(46a) Pomoc produkcyjna jest to wymienienie lub przedstawienie towarów lub usług z przyczyn redakcyjnych bez opłaty lub podobnego wynagrodzenia. W celu osiągnięcia rozróżnienia od lokowania produktu w rozumieniu niniejszej dyrektywy należy sprecyzować prawne warunki ramowe stosowania pomocy produkcyjnej dopuszczalnej we wszystkich formatach programów.
Uzasadnienie
Wprowadzenie pojęcia lokowania produktu w niniejszej dyrektywie powoduje, że konieczne jest także sprecyzowanie statusu prawnego pomocy produkcyjnej.
Poprawka 62 PUNKT UZASADNIENIA 46 b (nowy)
	(46b) „nadmierne akcentowanie“ ma miejsce, gdy poprzez wielokrotne przedstawianie danej marki, towaru lub usługi lub poprzez sposób prezentacji w ramach pomocy produkcyjnej lub lokowania produktu produkty są nadmiernie akcentowane, przy uwzględnieniu treści programów, w których występują.
Uzasadnienie
„Nadmierne akcentowanie” jest głównym kryterium w identyfikacji lokowania produktu, a więc należy je dokładniej zdefiniować.
Poprawka 63 PUNKT UZASADNIENIA 47
(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,	(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy. Podobnie, szczególne znaczenie ma ścisła współpraca między państwami członkowskimi i organami regulacyjnymi państw członkowskich w odniesieniu do wpływu, jaki nadawcy mający siedzibę w jednym państwie członkowskim mogą wywierać na inne państwo członkowskie. Jeżeli w prawie krajowym przewidziano procedury licencyjne oraz jeżeli sprawa dotyczy więcej niż jednego państwa członkowskiego, należy umożliwić nawiązanie kontaktu między odpowiednimi władzami, zanim takie licencje zostaną przyznane. Powyższa współpraca powinna obejmować wszystkie obszary, które reguluje niniejsza dyrektywa, a zwłaszcza jej art. 2, 2a i 3.
Poprawka 64 PUNKT UZASADNIENIA 47 A (nowy)
	(47a) Różnorodność kulturowa, wolność słowa i pluralizm środków komunikacji należą do istotnych aspektów europejskiego sektora audiowizualnego, stanowiąc tym samym warunki konieczne dla zapewnienia demokracji i różnorodności.
Uzasadnienie
Poprawka służy bardziej spójnemu uwzględnianiu charakterystycznych cech europejskiego sektora audiowizualnego.
Poprawka 32 PUNKT UZASADNIENIA 47 B (nowy)
	Prawo osób niepełnosprawnych, starszych i do udziału w życiu społecznym i obywateli innych krajów posługujących się innym językiem ojczystym do uczestniczenia i włączenia się w społeczne i kulturalne życie społeczności zgodnie z art. 25 i 26 Karty praw podstawowych jest nierozerwalnie związane ze świadczeniem dostępnych usług medialnych. Dostępność medialnych usług audiowizualnych obejmuje m in. język migowy, napisy, dźwiękowy opis obrazu, napisy dźwiękowe i łatwo zrozumiałe menu.
Poprawka 66 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (a) (Dyrektywy 89/552/EWG)
(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;	(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę świadczoną przy odpowiedzialności redakcyjnej dostawcy usług medialnych w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie programów złożonych z ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i/lub handlowych przekazów audiowizualnych.
	Powyższa definicja nie obejmuje usług, w przypadku których treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem, w tym prasy w formie drukowanej i elektronicznej.
Uzasadnienie
W celu lepszego odgraniczenia medialnych usług audiowizualnych od innych usług audiowizualnych należy sprecyzować, że oferta obrazów ruchomych składa się z programów, za które dostawca usług medialnych ponosi odpowiedzialność redakcyjną (patrz art. 1 lit. b) wniosku Komisji). W celu doprecyzowania potwierdza się, że prasa drukowana i elektroniczna nie są objęte zakresem stosowania dyrektywy.
Poprawka 67 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera b) (dyrektywa 89/552/EWG)
(b) ‘dostawca usług medialnych’ oznacza osobę fizyczną lub prawną, która ponosi redakcyjną odpowiedzialność za wybór audiowizualnej treści medialnej usługi audiowizualnej i określa sposób, w jaki treść ta jest zorganizowana;	(b) ‘dostawca usług medialnych’ oznacza osobę fizyczną lub prawną, która ponosi redakcyjną odpowiedzialność za wybór audiowizualnej treści medialnej usługi audiowizualnej i określa sposób, w jaki treść ta jest zorganizowana.
	Definicja ta nie obejmuje osób fizycznych lub prawnych dokonujących jedynie transmisji treści, za które odpowiedzialność redakcyjną ponoszą osoby trzecie;
Uzasadnienie
Pośredniczenie w przekazie oferty treści, za które odpowiedzialność redakcyjną ponoszą osoby trzecie, nie jest samo w sobie objęte zakresem stosowania dyrektywy.
Poprawka 68 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera c) (dyrektywa 89/552/EWG)
(c) ‘nadawanie programów telewizyjnych’ lub ‘nadawanie telewizyjne’ oznacza linearną medialną usługę audiowizualną, w przypadku której dostawca usług medialnych decyduje o momencie w czasie, w którym określona audycja jest emitowana i ustala układ programu;	(c) ‘nadawanie telewizyjne’ lub ‘usługa linearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której programy w kolejności chronologicznej emitowane są do nieokreślonej liczby potencjalnych widzów w czasie, o którym decyduje dostawca usług medialnych zgodnie z ustalonym układem programu;
Uzasadnienie
Wyjaśnienie definicji nadawania programów telewizyjnych jako oferty programowej opartej na stałym schemacie programów, skierowanej jednocześnie do nieograniczonej liczby widzów.
Poprawka 69 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera e) (dyrektywa 89/552/EWG)
(e) ‘usługa nielinearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której użytkownik, na podstawie oferty treści wybranej przez dostawcę usług medialnych, decyduje o momencie w czasie, w którym określony program jest transmitowany;	(e) ‘usługa na żądanie’ lub ‘usługa nielinearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną złożoną z oferty treści audiowizualnych redagowanych i zestawianych przez dostawcę usług medialnych, w przypadku której użytkownik w sposób indywidualny żąda dostarczenia w wybranym czasie określonego programu spośród oferowanej treści;
Uzasadnienie
Doprecyzowanie definicji „usługi nielinearnej“ jako usługi medialnej na żądanie.
Poprawka 70 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera f) (dyrektywa 89/552/EWG)
f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które towarzyszą medialnym usługom audiowizualnym i służą bezpośredniemu lub pośredniemu promowaniu towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;	f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które są emitowane jako część medialnych usług audiowizualnych lub – w przypadku kanałów telezakupowych – jako medialna usługa audiowizualna i których celem jest bezpośrednie lub pośrednie promowanie towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;
Uzasadnienie
Sformułowanie zgodne z różnymi formami reklamy.
Poprawka 71 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera h) (dyrektywa 89/552/EWG)
h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością nadawcy mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością dostawcy usług medialnych mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;
Uzasadnienie
Kryptoreklama powinna być zakazana także w przypadku usług nielinearnych.
Poprawka 72 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera h a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(h a) ‘włączenie produktów’ i ‘lokowanie tematów’ oznacza interwencję jakiegokolwiek przedsiębiorstwa lub organu w scenariusz filmu lub programu w celu promowania w szczególności produktu, usługi lub marki;
Uzasadnienie
Definicja ta ma zasadnicze znaczenie dla wyjaśnienia, na czym polega lokowanie tematu.
Poprawka 73 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera i) (dyrektywa 89/552/EWG)
(i) ‘sponsorowanie’ oznacza wszelkiego rodzaju wpłaty przekazane przez prywatne lub publiczne przedsiębiorstwo nieprowadzące działalności związanej z dostarczaniem medialnych usług audiowizualnych lub produkcją utworów audiowizualnych na rzecz finansowania medialnych usług audiowizualnych, w celu promocji własnej firmy, znaku towarowego, wizerunku, działalności bądź produktów;	(i) ‘sponsorowanie’ oznacza wszelkiego rodzaju wpłaty przekazane przez prywatne lub publiczne przedsiębiorstwo albo osobę fizyczną, nieprowadzące działalności związanej z dostarczaniem medialnych usług audiowizualnych lub produkcją utworów audiowizualnych na rzecz bezpośredniego lub pośredniego finansowania medialnych usług audiowizualnych, w celu promocji własnej firmy, znaku towarowego, wizerunku, działalności bądź produktów;
Poprawka 74 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera i a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(ia) 'telepromocja' oznacza formę reklamy polegającej na pokazywaniu produktów, przedstawianiu za pomocą słów i obrazów towarów lub usług producenta towarów lub osoby świadczącej usługi, przeprowadzanej w ramach programów w celu promowania dostarczania, w zamian za zapłatę, przedstawianych lub pokazywanych towarów lub usług;
Uzasadnienie
Pojęcie 'telepromocji' stanowi szczególną formę „audiovisual commercial comunications” i wymaga zatem odrębnej definicji. Przypomnijmy, że na poziomie definicyjnym telepromocja została wcześniej w pewien „nieśmiały” sposób uznana i uwzględniona w komunikacie interpretacyjnym z kwietnia 2004 r. Podobnie jak inne formy reklamy, telepromocje powinny podlegać ograniczeniom czasowym w ramach programów i w związku ze zniesieniem, w następstwie przeglądu dyrektywy, limitu dziennego telepromocje nie mogą nie zostać uwzględnione w limicie godzinowym.
Poprawka 75 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera k) (dyrektywa 89/552/EWG)
k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie.”;	k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie dla dostawcy usług medialnych, bądź też nieodpłatnie. Definicja prawna lokowania produktu nie obejmuje jednakże niezależnych decyzji redakcyjnych dotyczących wykorzystania produktów, bez nadmiernego ich wyeksponowania, które są nierozerwalnie związane z programem i ułatwiają jego produkcję, takich jak nagrody przyznawane w programach, przedmioty mające związek z treścią programu oraz rekwizyty.
Uzasadnienie
Należy wykluczyć z definicji „lokowania produktu” („product placement”) przypadki, w których artykuły stanowią niezależną część programu (np. przypadkowe przedmioty), a ich użycie wynika z niezależnej, a nie komercyjnej, decyzji redakcji. W przeciwnym przypadku zasady lokowania produktu miałyby negatywny wpływ na decyzje redakcji o używaniu przedmiotów z życia codziennego w produkcjach audiowizualnych.
Należy również zapobiec sytuacji, w której nowe przepisy odnośnie do lokowania produktu postawią poza prawem istniejące już i uzasadnione praktyką programy. Przy obecnej definicji na przykład używanie nagród firmowych byłoby zabronione w programach dla dzieci.
Poprawka 76 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera k a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	ka) ‘pomoc produkcyjna’: towary lub usługi udostępnione bez zapłaty lub podobnego wynagrodzenia wykorzystywane z przyczyn redakcyjnych;
Uzasadnienie
Doprecyzowanie wobec lokowania produktu.
Poprawka 77 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera k b) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	kb) ‘program’: redagowana przez dostawcę usług medialnych jednostka obrazów ruchomych z dźwiękiem lub bez zawarta w określonym planie czasowym transmisji lub w katalogu;
Uzasadnienie
Pojęcie programu ma duże znaczenie w dyrektywie i dlatego wymaga osobnej definicji.
Poprawka 78 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera k c) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	kc) „współregulacja” oznacza formę regulacji opartą na współpracy między władzami publicznymi i organami samoregulacyjnymi.
Uzasadnienie
Istotne znaczenie ma wprowadzenie dodatkowych definicji.
Poprawka 79 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera k d) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(kc) ‘odpowiedzialność redakcyjna’: ostateczne zestawienie programów przez profesjonalnego dostawcę treści medialnych w celu wyświetlenia w określonym czasie lub udostępnienia na żądanie z katalogu, przeznaczone dla ogółu ludności;
Uzasadnienie
Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej ma duże znaczenie dla zakresu stosowania dyrektywy, wymaga więc definicji.
Poprawka 80 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA F) Artykuł 2 ustęp 6 (dyrektywa 89/552/EWG)
„6. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do medialnych usług audiowizualnych przeznaczonych do odbioru wyłącznie w krajach trzecich, i które nie są odbierane za pomocą standardowych urządzeń konsumenckich bezpośrednio lub pośrednio przez odbiorców w jednym lub więcej Państwach Członkowskich.”;	“6. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do medialnych usług audiowizualnych, które nie są odbierane za pomocą standardowych urządzeń konsumenckich bezpośrednio lub pośrednio przez odbiorców w jednym lub więcej państwach członkowskich.”;
Uzasadnienie
Celem dyrektywy jest między innymi zapewnienie konsumentom europejskim korzystającym z medialnych usług audiowizualnych wysokich standardów świadczonych usług. Nie ma powodów, aby obywatele z innych państw korzystali z europejskich medialnych usług audiowizualnych o standardach niższych niż standardy obowiązujące w UE. Dobry przykład UE może wywrzeć globalnie pozytywny wpływ na ewolucję w tym sektorze.
Poprawka 81 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA G) Artykuł 1 ustęp 7, 8, 9 i 10 (dyrektywa 89/552/EWG)
(g) Dodaje się następujące ustępy 7, 8, 9 i 10: „7. Państwo Członkowskie może, w celu zapobiegania nadużyciom lub oszustwom, podjąć odpowiednie środki skierowane przeciwko dostawcy usług medialnych mającemu siedzibę w innym Państwie Członkowskim, którego działalność jest w całości lub w większości skierowana na terytorium pierwszego Państwa Członkowskiego. Musi to zostać każdorazowo udowodnione przez pierwsze Państwo Członkowskie. 8. Państwa Członkowskie mogą podejmować środki zgodnie z ust. 7 tylko wówczas, jeśli spełnione są wszystkie następujące warunki: (a) odbierające państwo członkowskie prosi państwo członkowskie, w którym ma siedzibę dostawca usług medialnych, o podjęcie środków; (b) państwo członkowskie, do którego skierowano prośbę nie podejmuje takich środków; (c) odbierające państwo członkowskie powiadamia Komisję i państwo członkowskie, w którym dostawca usług medialnych ma siedzibę, o swoim zamiarze podjęcia takich środków; oraz (d) Komisja postanawia, że środki te są zgodne z prawem Wspólnoty. 9. Wszelkie środki podjęte zgodnie z ust. 7 muszą być obiektywnie niezbędne, stosowane w sposób niedyskryminujący, odpowiednie dla osiągnięcia zamierzonych celów, oraz nie mogą wykraczać poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów. 10. Komisja podejmuje decyzję w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia na podstawie ust. 8. Jeżeli Komisja postanowi, że środki są niezgodne z prawem Wspólnoty, Państwo Członkowskie, którego to dotyczy, powstrzymuje się od podjęcia proponowanych środków.”;	skreślony
Poprawka 82 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA B) Artykuł 2 a ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
b) w ustępie 2 „art. 22a” zastępuje się „art. 3e”;	b) ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:
	2. Państwa członkowskie mogą przejściowo odstąpić od stosowania ust. 1, jeżeli spełnione są następujące warunki:
	(a) medialna usługa audiowizualna świadczona z innego państwa członkowskiego w sposób jawny, w stopniu poważnym i ciężkim narusza art. 22 ust. 1 lub 2 oraz/lub art. 3d lub 3e;
	(b) w ciągu ostatnich 12 miesięcy dostawca usług medialnych co najmniej dwukrotnie naruszył przepisy, o których mowa w lit. a);
	(c) dane państwo członkowskie powiadomiło pisemnie dostawcę usług medialnych, państwo członkowskie, w którym ma on siedzibę, oraz Komisję o domniemanych naruszeniach oraz środkach, które zamierza podjąć w razie kolejnego naruszenia;
	(d) konsultacje z państwem członkowskim, w którym ma siedzibę dostawca, oraz z Komisją nie doprowadziły do polubownego rozwiązania w terminie 15 dni od powiadomienia, o którym mowa w lit. c) powyżej, a domniemane naruszenia trwają nadal.
Uzasadnienie
Także w przypadku nielinearnych usług medialnych powinna być możliwa reakcja w przypadku szczególnie ciężkiego naruszenia, tak jak ma to obecnie miejsce w przypadku telewizji.
Poprawka 83 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA B) Artykuł 2a ustęp 2a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	2a. W odniesieniu do usług na żądanie państwa członkowskie mogą w pilnych przypadkach oraz tymczasowo podjąć środki prowadzące do odstąpienia od stosowania ust. 1, nie spełniając warunków określonych powyżej w ust. 2 lit. b), c) i d). W takim wypadku o podjętych środkach należy powiadomić w możliwie najkrótszym czasie Komisję oraz państwo członkowskie, w którym ma siedzibę dostawca usług medialnych, podając powody, dla których państwo członkowskie uznało ten przypadek za pilny.
Poprawka 84 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA B) Artykuł 2a ustęp 2b (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	2b. W ciągu dwóch miesięcy od powiadomienia o środkach podjętych przez dane państwo członkowskie Komisja decyduje, czy są one zgodne z prawem wspólnotowym. Jeżeli Komisja uzna, że wspomniane środki są niezgodne z prawem, państwo członkowskie jest zobowiązane do pilnego zaniechania ich stosowania.
Poprawka 85 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA B) Artykuł 2a ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
3. Ust. 2 pozostaje bez uszczerbku dla stosowania wszelkich procedur, środków prawnych lub sankcji odnoszących się do przedmiotowych naruszeń w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.	3. Ust. 2 pozostaje bez uszczerbku dla stosowania wszelkich procedur, środków prawnych lub sankcji odnoszących się do przedmiotowych naruszeń w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.
Poprawka 86 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa Członkowskie mogą zobowiązać dostawców usług medialnych podlegających ich jurysdykcji do przestrzegania bardziej szczegółowych lub surowszych przepisów w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.	1. Państwa członkowskie mogą zobowiązać dostawców usług medialnych podlegających ich jurysdykcji do przestrzegania bardziej szczegółowych lub surowszych przepisów w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą, o ile przepisy te nie kolidują z ogólnymi zasadami prawodawstwa UE.
Poprawka 87 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 1 a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1a. W przypadku gdy państwo członkowskie: (a) w interesie publicznym skorzystało z prawa do przyjęcia bardziej szczegółowych lub surowszych przepisów, przysługującego mu na mocy ust. 1; oraz (b) uważa, że dostawca usług medialnych podlegający jurysdykcji innego państwa członkowskiego kieruje swoją działalność – w całości lub w przeważającej części – na jego terytorium może ono kontaktować się z państwem członkowskim sprawującym jurysdykcję, po to by w sposób zadowalający obie strony rozwiązać wszelkie pojawiające się problemy. Jeżeli wystosuje uzasadniony wniosek do państwa sprawującego jurysdykcję, państwo to zwraca się do dostawcy usług medialnych o przestrzeganie rzeczonych przepisów przyjętych w interesie publicznym. W terminie dwóch miesięcy państwo członkowskie sprawujące jurysdykcję informuje pierwsze z państw o efektach uzyskanych w wyniku tej prośby.
Poprawka 88 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 1b (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1b. Jeżeli pierwsze z państw członkowskich ocenia: (a) że efekty uzyskane w wyniku zastosowania ust. 1a nie są satysfakcjonujące; oraz (b) że dany nadawca ustanowił swoją siedzibę w państwie członkowskim sprawującym jurysdykcję po to, by ominąć surowsze przepisy w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą, które miałyby do niego zastosowanie, gdyby miał siedzibę w pierwszym państwie, może ono pojąć stosowne środki przeciwko takiemu dostawcy usług medialnych, w celu zapobiegania nadużyciom lub oszustwom. Środki te muszą być obiektywnie niezbędne, stosowane w sposób niedyskryminujący, odpowiednie dla osiągnięcia zamierzonych celów, oraz nie mogą wykraczać poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.
Poprawka 89 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 1c (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1c. Państwo członkowskie może podejmować środki zgodnie z ust. 1 lit. b) tylko wówczas, jeśli spełnione są wszystkie następujące warunki: (a) powiadomiło Komisję i państwo członkowskie, w którym dostawca usług medialnych ma swoją siedzibę, o zamiarze podjęcia takich środków i uzasadniły swoją ocenę; oraz (b) Komisja stwierdziła, że środki te są zgodne z prawem wspólnotowym, a zwłaszcza że powody, dla których dane państwo członkowskie zdecydowało o podjęciu środków wynikających z ust. 1a i 1b, są właściwie uzasadnione.
Poprawka 90 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 1d (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1d. Komisja podejmuje decyzję w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia na podstawie ust. 1c lit. a). Jeżeli Komisja postanowi, że środki są niezgodne z prawem Wspólnoty, państwo członkowskie, którego to dotyczy, powstrzymuje się od podjęcia proponowanych środków.
Poprawka 91 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
3. Państwa Członkowskie wspierają systemy współregulacji w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne zainteresowane strony i przewidywały skuteczne wykonanie.	3. Państwa członkowskie wspierają systemy samoregulacji i/lub współregulacji na szczeblu krajowym w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne zainteresowane strony w danym państwie członkowskim i przewidywały skuteczne wykonanie.
Poprawka 492 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 3a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	3a. Powiązania z pozostałymi przepisami prawa wspólnotowego.
	Jeżeli przepisy niniejszej dyrektywy są sprzeczne z przepisami innych aktów wspólnotowych regulujących dostęp do działalności związanej z medialnymi usługami audiowizualnymi lub prowadzenia takiej działalności, przepisy niniejszej dyrektywy mają charakter nadrzędny.
Uzasadnienie
Powiązania między wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie medialnych usług audiowizualnych a innymi aktami wspólnotowymi nie zostały w nim sprecyzowane. Dlatego też w przypadku konfliktu między przepisami wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie medialnych usług audiowizualnych a innymi aktami wspólnotowymi wciąż brak pewności co do nadrzędności przepisów dyrektywy w stosunku do przepisów innych aktów wspólnotowych.
W celu zwiększenia pewności prawnej proponujemy, aby do dyrektywy w sprawie medialnych usług audiowizualnych włączyć nowy przepis, który gwarantowałby nadrzędność jej przepisów w przypadku sprzeczności z innym aktem wspólnotowym.
Poprawka 93 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 b ustęp 3b (nowy)
	3b. Państwa członkowskie wspierają, za pośrednictwem odpowiednich środków, uzyskanie przez konsumentów lepszego obeznania z mediami.
Uzasadnienie
Obeznanie z mediami dotyczy umiejętności, wiedzy i zrozumienia po stronie konsumentów, umożliwiających im efektywne korzystanie z mediów. Jest ono w coraz szerszym stopniu uznawane za jeden z podstawowych elementów programu europejskiej i krajowej polityki komunikacyjnej, ponieważ aktywnie uzupełnia i wzmacnia proces regulacji prawnej. Na szczeblu europejskim i krajowym opracowywane są istotne inicjatywy na rzecz większego medialnego obeznania społeczeństwa, tak, by mogło ono w pełni wykorzystać zdobycze technologii cyfrowych. Dyrektywa w sprawie medialnych usług audiowizualnych powinna uznawać takie działania i wytyczać ich kierunek.
Poprawka 94 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 b ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy mający siedzibę w innych Państwach Członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji.	1. Zgodnie z zasadą swobody dostępu do informacji, zapisaną w szczególności w art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, i bez uszczerbku dla istniejących porozumień umownych między nadawcami, każde państwo członkowskie zapewnia, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, z relacjami przeznaczonymi dla transmisji ogólnoeuropejskich włącznie, nadawcy mający siedzibę w innych państwach członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji. Nadawca przyznający dostęp ma prawo do odpowiedniej rekompensaty
Poprawka 95 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 b ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Krótkie relacje informacyjne mogą być wybierane swobodnie przez nadawców z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło.	2. Nadawcy mogą dowolnie wybierać krótkie relacje z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło. Relacje te wykorzystuje się wyłącznie do celów informacyjnych.
Poprawka 96 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 b ustęp 2 a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(2a) Przepisy niniejszego artykułu obowiązują bez uszczerbku dla obowiązku poszczególnych nadawców do przestrzegania przepisów w zakresie prawa autorskiego, łącznie z przepisami dyrektywy 2001/29/WE i/lub konwencji rzymskiej, Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów i organizacji nadawczych z dnia 26 października 1961 r. i nie wpływają na ten obowiązek.
Poprawka 97 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 b ustęp 2 b (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(2b) Państwa członkowskie gwarantują, że określone zostaną sposoby i warunki korzystania z tych krótkich relacji, a zwłaszcza maksymalny czas ich trwania, ograniczenia czasowe ich emisji oraz wymogi związane ze wskazaniem nadawcy źródłowego.
Poprawka 98 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 b ustęp 2 c (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(2c). Nadawcy mogą – zgodnie z prawem odnośnego państwa członkowskiego i dla celów transmisji – sami uzyskać dostęp do danego wydarzenia.
Poprawka 99 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 c litera d) (dyrektywa 89/552/EWG)
(d) gdzie dotyczy, właściwy organ regulacyjny.	(d) gdzie dotyczy, właściwą instytucję regulacyjną lub kontrolną.
Poprawka 100 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 d (dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.	Państwa członkowskie zapewniają przy użyciu odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich. Niniejszy artykuł dotyczy w szczególności programów zawierających treści pornograficzne i nieuzasadnione sceny przemocy. Komisja i państwa członkowskie powinny zachęcać odnośne strony z sektora mediów do wsparcia ogólnowspólnotowego systemu oznaczania, oceny i filtrowania jako kolejnego środka ochrony małoletnich. Państwa członkowskie wspierają działania umożliwiające rodzicom i innym opiekunom lepszą kontrolę nad programami zawierającymi treści pornograficzne i nieuzasadnione sceny przemocy.
Poprawka 101 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 d ustęp 1 a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1a. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy medialnych usług audiowizualnych podlegający ich jurysdykcji udostępniają użytkownikom systemy filtrowania treści szkodliwych dla rozwoju fizycznego, umysłowego lub moralnego osób małoletnich, a także informują użytkowników o ich istnieniu.
Poprawka 102 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 d ustęp 1 b (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1b. W szczególności nie udzielają zezwoleń na przekazy handlowe, sponsorowanie, reklamy lub lokowanie produktów wyprodukowanych w warunkach sprzecznych z prawem międzynarodowym zakazującym pracy dzieci.
Uzasadnienie
Hipokryzją byłoby twierdzić, że chroni się moralność małoletnich i zwracać uwagę młodych konsumentów na wyroby produkowane niezgodnie z prawem przez dzieci.
Poprawka 103 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 d ustęp 1 c (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1c. Komisja i państwa członkowskie zachęcają dostawców medialnych usług audiowizualnych, organy regulacyjne i wszystkie zainteresowane strony do rozważania technicznych i prawnych możliwości opracowania zharmonizowanych opisów treści, sprzyjających lepszemu filtrowaniu i klasyfikacji u źródła, niezależnie od używanej platformy nadawczej, w celu zapewnienia lepszej ochrony małoletnich.
Poprawka 104 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 d ustęp 1 d (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1d. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy audiowizualnych usług medialnych podlegający ich jurysdykcji nie przekazują w żadnym przypadku pornografii dziecięcej, pod groźbą pociągnięcia do odpowiedzialności administracyjnej i/lub karnej.
Uzasadnienie
W związku z wydarzeniami, jakie mają obecnie miejsce w wielu państwach członkowskich, takimi jak zaginięcia i zabójstwa dzieci, przestępstwa związane z pedofilią, rozpowszechnianie materiałów pornograficznych, strony internetowe zachęcające do wykorzystywania dzieci oraz wzrost przemocy wobec kobiet, coraz bardziej nagląca staje się konieczność konkretnych i zdecydowanych działań przeciwko pladze społecznej, uderzającej szczególnie w całkowicie bezbronne i niewinne grupy wiekowe.
Poprawka 105 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 d ustęp 1 e (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1e. Państwa członkowskie zachęcają dostawców medialnych usług audiowizualnych do promowania kampanii informacyjnych na rzecz zapobiegania przemocy wobec kobiet oraz małoletnich, o ile to możliwe we współpracy ze stowarzyszeniami i podmiotami publicznymi lub prywatnymi zaangażowanymi w działania w tym zakresie.
Uzasadnienie
W związku z wydarzeniami, jakie mają obecnie miejsce w wielu państwach członkowskich, takimi jak zaginięcia i zabójstwa dzieci, przestępstwa związane z pedofilią, rozpowszechnianie materiałów pornograficznych, strony internetowe zachęcające do wykorzystywania dzieci oraz wzrost przemocy wobec kobiet, coraz bardziej nagląca staje się konieczność konkretnych i zdecydowanych działań przeciwko pladze społecznej, uderzającej szczególnie w całkowicie bezbronne i niewinne grupy wiekowe.
Poprawka 106 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 d a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3 d a Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie środki w celu zagwarantowania, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w sposób wspierający lub pogłębiający stereotypy dotyczące płci.
Uzasadnienie
Prezentowane w mediach stereotypy dotyczące płci odgrywają kluczową rolę w utrzymywaniu się dyskryminacji ze względu na płeć.
Poprawka 107 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 e (dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną	Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną ani w żaden inny sposób nie naruszają godności człowieka.
Poprawka 108 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 f ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich.	1. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków oraz z właściwym uwzględnieniem różnych środków dystrybucji, rozwój i produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich. W przypadku nielinearnych medialnych usług audiowizualnych wspieranie i promowanie mogłoby przybrać formę minimalnej liczby europejskich utworów proporcjonalnej do wyniku gospodarczego, lub minimalnego udziału utworów europejskich i utworów europejskich wyprodukowanych przez producentów niezależnych od nadawców w katalogach wideo na żądanie, lub też atrakcyjnej prezentacji utworów europejskich i utworów niezależnych producentów w elektronicznych przewodnikach po programach.
Poprawka 109 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 f ustęp 4 (dyrektywa 89/552/EWG)
4. Komisja, na podstawie informacji przekazanych przez Państwa Członkowskie i przy uwzględnieniu rozwoju rynkowego i technologicznego, składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania ust. 1, nie później niż do końca piątego roku od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy.	4. Komisja, na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie i na podstawie niezależnej analizy, a także przy uwzględnieniu rozwoju rynkowego i technologicznego oraz celu różnorodności kulturowej, składa co trzy lata Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania ust. 1.
Poprawka 110 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g część wprowadzająca (dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa członkowskie zapewniają, że handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji spełniają następujące wymagania:	Państwa członkowskie zapewniają, że handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji zgodne są z zasadami określonymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej i spełniają w szczególności następujące wymagania:
Poprawka 111 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera a) (dyrektywa 89/552/EWG)
(a) handlowe przekazy audiowizualne muszą być łatwe do zidentyfikowania jako takie. Zakazuje się ukrytych handlowych przekazów audiowizualnych;	(a) handlowe przekazy audiowizualne muszą być łatwe do zidentyfikowania jako takie i wyraźnie odróżniać się od pozostałej części programu zarówno w ujęciu czasowym, jak i przestrzennym, za pomocą środków wizualnych i akustycznych. Zakazuje się ukrytych handlowych przekazów audiowizualnych;
Uzasadnienie
Zasada wyraźnego oddzielenia reklamy od treści redakcyjnej ma zasadnicze znaczenie i wymaga jasnego wyróżnienia reklamy za pomocą środków wizualnych i akustycznych.
Poprawka 112 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera a a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(aa) handlowe przekazy audiowizualne przestrzegają integralności i naturalnych przerw w programie, w trakcie którego są transmitowane;
Uzasadnienie
Większość utworów kulturalnych, takich jak opery, sztuki teatralne, jest często transmitowana w telewizji. W celu zachowania spójności takich dzieł, ważne jest dostosowanie handlowych przekazów audiowizualnych do naturalnych przerw w programach.
Poprawka 113 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera b) (dyrektywa 89/552/EWG)
(b) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą wykorzystywać technik podprogowych;	(b) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą wykorzystywać technik podprogowych. W tym względzie poziom dźwięku w blokach reklamowych, a także planszach, które poprzedzają reklamę i następują po niej, nie może przekraczać średniego poziomu pozostałych programów. Za powyższe uregulowania odpowiadają reklamodawcy i nadawcy, którzy muszą dopilnować, aby reklamodawcy przestrzegali tego wymogu w przekazach reklamowych;
Uzasadnienie
Zasadniczo średnia różnic między reklamą a programami znacznie przekracza średni poziom dźwięku pozostałej części programu, co powoduje rozdrażnienie, a także może być uważane za środek stosowany przez reklamodawców mający na celu zwrócenie uwagi na ich produkty lub usługi bez wiedzy telewidzów.
Poprawka 114 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera c) (dyrektywa 89/552/EWG)
(c) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą:	(c) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą:
	(-i) naruszać godności ludzkiej;
(i) zawierać jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na rasę, płeć lub narodowość;	(i) być obraźliwe z powodu dyskryminacji ze względu na rasę, płeć, narodowość, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną;
(ii) obrażać przekonań religijnych lub politycznych;
(iii) zachęcać do zachowania szkodliwego dla zdrowia lub bezpieczeństwa;	(iii) zachęcać do zachowania szkodliwego dla zdrowia lub bezpieczeństwa;
(iv) zachęcać do zachowania szkodliwego dla ochrony środowiska;	(iv) zachęcać do zachowania rażąco szkodliwego dla ochrony środowiska;
Poprawka 115 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera d) (dyrektywa 89/552/EWG)
(d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych oraz telezakupów dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;	(d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;
Poprawka 116 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera d a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(da) pornografia łącznie z obrazami mogącymi podsycać nienawiść ze względu na płeć, jest zakazana we wszelkich formach handlowych przekazów audiowizualnych i telezakupach;
Uzasadnienie
Zakaz pornografii nie oznacza zakazu wyświetlania filmów i obrazów erotycznych - dotyczy on wyłącznie tych obrazów, które służą podsycaniu nienawiści ze względu na płeć. W oparciu o zrewidowaną Europejską konwencję w o telewizji ponadgranicznej Rady Europy, a w szczególności jej art. 7, wykaz zakazanych treści w handlowych komunikatach audiowizualnych zawarty w lit. d) musi zostać rozszerzony o pornografię. Artykuł 7 konwencji stanowi, że: „Wszystkie części składowe usług programowych w swym sposobie prezentacji oraz treści powinny szanować godność człowieka oraz podstawowe prawa innych. W szczególności nie mogą one: a) być nieprzyzwoite, a zwłaszcza zawierać pornografii; b) nadmiernie eksponować brutalności lub stwarzać prawdopodobieństwa wzbudzania nienawiści rasowej”.
Poprawka 117 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera e a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(ea) handlowe przekazy audiowizualne dotyczące produktów i zabiegów leczniczych, dostępnych wyłącznie na receptę w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług audiowizualnych, są zakazane.
Poprawka 118 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera f) (dyrektywa 89/552/EWG)
(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.	(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi, zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.
Poprawka 119 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera f a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(fa) handlowe usługi audiowizualne skierowane do dzieci nie mogą zawierać w żadnej formie handlowych przekazów audiowizualnych lub telezakupów odnoszących się do żywności lub napojów zgodnie z takimi samymi zasadami, jakie zostały zawarte w rozporządzeniu w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych.
Uzasadnienie
Otyłość alarmująco wzrasta w Europie. Szczególnie niepokojący jest wzrost otyłości wśród dzieci. Dowiedziono naukowo, że promocja niezdrowej żywności dla dzieci poprzez medialne usługi audiowizualne ma decydujące znaczenie dla wyboru produktów żywieniowych przez dzieci. Nie powinno się więc reklamować takiej żywności przynajmniej przed, w trakcie i po programach przeznaczonych dla dzieci.
Poprawka 120 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Medialne usługi audiowizualne, które są sponsorowane, lub które zawierają lokowanie produktu, muszą spełniać następujące wymagania:	1. Medialne usługi audiowizualne lub programy, które są sponsorowane muszą spełniać następujące wymagania:
Uzasadnienie
We wniosku Komisji wspólne regulacje dotyczące sponsorowania i lokowania produktu zostały zawarte w art. 3h. Z punktu widzenia sprawozdawczyni nie jest to stosowne, ponieważ w przypadku sponsorowania zachowane jest rozgraniczenie pomiędzy reklamą a treścią redakcyjną. Natomiast w przypadku lokowania produktu podział ten jest zniesiony. Art. 3h w zmienionym brzmieniu obejmuje zatem tylko przepisy dotyczące sponsorowania. Nowy art. 3 i (nowy) zawiera przepisy dotyczące lokowania produktu.
Poprawka 121 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h ustęp 1 litera a) (dyrektywa 89/552/EWG)
(a) Treść tego rodzaju medialnych usług audiowizualnych oraz, tam gdzie to właściwe, ich harmonogram, nie mogą w żadnych okolicznościach być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na odpowiedzialność i redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych;	(a) Ich treść oraz, w przypadku nadawania programów telewizyjnych, ich harmonogram, nie mogą w żadnych okolicznościach być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na odpowiedzialność i redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych;
Poprawka 122 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h ustęp 1 litera c) (dyrektywa 89/552/EWG)
(c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania i/lub zastosowaniu lokowania produktu. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu. Programy zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone na początku programu, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia u widzów.	(c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku i/lub na końcu programu.
Uzasadnienie
Odniesienie do sponsorowania powinno być możliwe tylko na początku i/lub na końcu programu, aby ograniczyć przerwy na reklamę.
Poprawka 123 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Ponadto medialne usługi audiowizualne nie mogą zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.	2. Medialne usługi audiowizualne lub programy nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.
Poprawka 124 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
3. Sponsorowanie medialnych usług audiowizualnych przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.	3. Sponsorowanie medialnych usług audiowizualnych lub programów przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.
Poprawka 125 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h ustęp 4 (dyrektywa 89/552/EWG)
4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane i nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.	4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane.
Poprawka 126 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 1 (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3ha
	1. Lokowanie produktu jest zabronione. Zwłaszcza wiadomości i programy informacyjne dotyczące bieżących spraw, programy dziecięce, filmy dokumentalne i programy udzielające porad nie mogą zawierać lokowania produktu.
	Integracja produktu oraz lokowanie tematów są zasadniczo zabronione.
Poprawka 127 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 2 (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	2. Na zasadzie odstępstwa od ustępu 1 państwa członkowskie mogą celowo zezwolić na lokowanie produktu - w utworach kinematograficznych, filmach i serialach wyprodukowanych dla telewizji i w transmisjach sportowych; lub
	- w przypadku wsparcia dla produkcji, kiedy nie dokonuje się zapłaty pieniężnej, lecz w postaci pewnych dóbr lub usług, które są jedynie oferowane bezpłatnie z myślą o umieszczeniu ich w programie.
	Programy zawierające lokowanie produktu spełniają następujące wymagania:
Poprawka 128 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 2 litera a) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(a) Ich treść oraz, w przypadku nadawania telewizyjnego, ich harmonogram, nie mogą w żadnych okolicznościach być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na odpowiedzialność i redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych;
Poprawka 129 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 2 litera b) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(b) usługi te nie zachęcają bezpośrednio do zakupu lub najmu towarów bądź usług, w szczególności poprzez dokonywanie specjalnych, wspierających sprzedaż odniesień do tychże towarów bądź usług;
Poprawka 130 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 2 litera c) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	c) nie eksponują nadmiernie danego produktu;
Poprawka 131 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 2 litera d) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(d) widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu lokowania produktu. Programy zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone na początku i na końcu programu oraz za pomocą sygnału pojawiającego się co najmniej co 20 minut w trakcie trwania programu, tak aby uniknąć jakiejkolwiek pomyłki ze strony widzów.
Poprawka 132 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 3 (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	3. W żadnym wypadku programy nie mogą zawierać lokowania następujących produktów:
	- wyrobów tytoniowych lub papierosów pochodzącego od przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest wytwarzanie lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych; lub
	- konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.
Poprawka 133 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h a ustęp 4 (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	4. Postanowienia ustępu 1, 2 i 3 stosują się wyłącznie do programów wyprodukowanych po dacie, którą państwa członkowskie wybiorą jako obowiązującą do wprowadzenia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 134 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h b (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	„Artykuł 3hb
	1. Udział krótkich form reklamowych, takich jak spoty reklamowe i spoty telezakupowe w ciągu godziny zegarowej nie może przekroczyć 20%.
	2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę w związku z jego własnymi programami oraz w związku z produktami towarzyszącymi wywodzącymi się bezpośrednio z tych programów oraz ogłoszeń związanych ze sponsorowaniem.
Uzasadnienie
Aby nie zakłócać widzom przyjemności oglądania, usługi linearne i nielinearne powinny podlegać przynajmniej ograniczeniu czasu reklamowego. Należy zatem wprowadzić nowy art. 3ha, który powiela przepisy nowego art. 18 ust. 2, aby przepisy te stanowiły część przepisów wspólnych.
Poprawka 135 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h c (dyrektywa 89/552/EWG)
	"Artykuł 3 hc
	1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu stopniowego zapewnienia osobom z upośledzeniem wzroku lub słuchu dostępu do medialnych usług audiowizualnych podlegających ich jurysdykcji.
	2. Nie później niż do końca trzeciego roku po przyjęciu niniejszej dyrektywy, a następnie co dwa lata, państwa członkowskie przedkładają Komisji krajowe sprawozdania na temat stosowania niniejszego artykułu. Sprawozdanie to zawiera w szczególności dane statystyczne dotyczące uzyskanych postępów w realizacji celu zapewnienia dostępu, jak określono w ust. 1. Sprawozdanie opisuje wszelkie przeszkody i środki niezbędne do ich eliminacji.”
Poprawka 136 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 h d (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3hd
	1. Bez uszczerbku dla innych przepisów prawa cywilnego, administracyjnego bądź karnego, przyjętych przez państwa członkowskie, każda osoba fizyczna lub prawna, niezależnie od jej narodowości, której uzasadniony interes, a w szczególności reputacja oraz dobre imię, zostały naruszone poprzez podanie nieprawdziwych informacji w programie, posiada prawo do odpowiedzi lub równoważnych środków prawnych. 2. Prawo do odpowiedzi lub równoważnych środków prawnych stosuje się w odniesieniu do wszystkich nadawców podlegających ustawodawstwu danego państwa członkowskiego. 3. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do wprowadzenia prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków prawnych oraz określają procedurę postępowania przy ich zastosowaniu. W szczególności państwa członkowskie zapewniają odpowiedni termin na udzielenie odpowiedzi, a także wprowadzają procedury umożliwiające właściwe korzystanie z prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków przez osoby fizyczne lub prawne zamieszkałe lub posiadające siedzibę w danym państwie członkowskim. 4. Wniosek o stosowanie prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków może zostać odrzucony w przypadku, gdy odpowiedź nie jest uzasadniona na podstawie warunków wymienionych w ust. 1 bądź gdy mogłaby ona spowodować dokonanie czynów karalnych, wszczęcie postępowania cywilnego wobec dostawcy medialnych usług audiowizualnych lub przekroczyć powszechnie przyjęte normy dobrych obyczajów. 5. Państwa członkowskie zapewniają, że spory dotyczące wykonywania prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków mogą być rozstrzygane na drodze sądowej. 6. Prawo do odpowiedzi nie stanowi uszczerbku dla innych dróg odwołania, którymi dysponują osoby, których prawo do godności, reputacji, dobrego imienia lub życia prywatnego zostało naruszone przez media.
Uzasadnienie
Prawo do odpowiedzi powinno być stosowane do wszystkich medialnych usług audiowizualnych, a nie tylko do usług linearnych.
Poprawka 137 ARTYKUŁ 1 PUNKT 7 LITERA A A (nowa) Artykuł 6 ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
	aa) w ust. 1 dodaje się literę d w brzmieniu:
	„d) definiując termin „niezależny producent” państwa członkowskie należycie uwzględniają następujące trzy kryteria:
	własność i prawa własności przedsiębiorstwa produkcyjnego; liczba programów dostarczana temu samemu nadawcy oraz własność praw pochodnych”
Poprawka 138 ARTYKUŁ 1 PUNKT 9 Artykuł 10 ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Reklama telewizyjna i telezakupy muszą być łatwo rozpoznawalne i całkowicie oddzielone od pozostałych części programu za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych.	1. Reklama telewizyjna i telezakupy muszą być łatwo rozpoznawalne i możliwe do odróżnienia od treści redakcyjnej. Bez uszczerbku dla zastosowania nowych technik reklamowych, reklama telewizyjna i telezakupy są wyraźnie oddzielone od pozostałych części programu za pomocą środków wizualnych, dźwiękowych i/lub przestrzennych.
Poprawka 139 ARTYKUŁ 1 PUNKT 9 Artykuł 10 ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Pojedynczo emitowane spoty reklamowe i telezakupowe powinny, poza programami sportowymi, pozostać wyjątkiem.”;	skreślony
Uzasadnienie
Pojedyncze reklamy nie zakłócają przebiegu programu. Ponadto widzowie wolą pojedyncze spoty od dłuższych przerw na reklamę.
Poprawka 140 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że tam gdzie reklama lub telezakupy są zamieszczane podczas programów, integralność programów nie zostaje naruszona oraz prawa posiadaczy praw nie doznają uszczerbku.	1. Reklama i spoty telezakupowe są umieszczane wyłącznie pomiędzy programami. Z zastrzeżeniem warunków zawartych w ust. 2 reklama i spoty telezakupowe mogą również być umieszczane podczas programów w sposób nie przynoszący szkody ich integralności, z uwzględnieniem następujących w nich naturalnych przerw oraz w sposób nie naruszający praw posiadaczy praw.
Uzasadnienie
Znaczne złagodzenie art. 11 proponowane przez Komisję doprowadziłoby do poważnego zachwiania równowagi istniejącej dzisiaj między niezbędnym finansowaniem programów, przyjemnością odbioru przez telewidzów, jakością nadawanych programów i poszanowaniem utworów. Jednocześnie uzasadnione wydaje się umożliwienie nadawcom większej elastyczności w zakresie umieszczania reklam w ramach ich programów.
W konsekwencji zatem w myśl zasady oddzielenia reklamy od reszty programu należy równie wyraźnie wprowadzić fundamentalną zasadę umieszczania reklam pomiędzy programami. Propozycja ma więc na celu zachowanie zasadniczej części obecnego ustępu 1 artykułu 11 zwłaszcza poprzez utrzymanie kryterium „naturalnych przerw w programie” pozwalającego zapobiec wszelkim przerwom improwizowanym lub przedwczesnym.
Drugi ustęp punktu 2 artykułu 11 stanowi kompromis pomiędzy koniecznością zachowania jakości i integralności całości programów, zwłaszcza serii, seriali, programów rozrywkowych i dokumentalnych a zasadnością zaoferowania nadawcom większej elastyczności poprzez zastąpienie kryterium dwudziestu minut przez kryterium trzech przerw w ciągu godziny zegarowej.
Trzeci ustęp punktu 2 artykułu 11 ma na celu uregulowanie transmisji sportowych, których nieprzewidziany charakter uzasadnia istnienie specjalnego systemu niepozbawiającego telewidzów faz gry.
Poprawka 141 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 35 minut.	2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, koncertów, sztuk teatralnych i oper może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 45 minut. Programy dla dzieci i programy informacyjne, pod warunkiem że ich zaplanowana długość przekracza 30 minut, mogą być przerywane przez reklamy i/lub telezakupy raz na 30 minut.
Uzasadnienie
Lepsze zrównoważenie w celu ochrony określonych programów lub perspektyw dochodu dla utworów audiowizualnych.
Poprawka 142 ARTYKUŁ 1 PUNKT 13 Artykuł 18 ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę w związku z jego własnymi programami oraz w związku z produktami towarzyszącymi wywodzącymi się bezpośrednio z tych programów, ogłoszeń związanych ze sponsorowaniem i lokowania produktu.”;	2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę i reklamujących jego własne programy oraz telezakupów.
Uzasadnienie
Pozostawienie furtki w postaci możliwości reklamowania przez nadawcę produktów wywodzących się z jego programów, także ogłoszeń sponsorowanych oraz związanych z lokowaniem produktu w znaczny sposób osłabia ustanowione ograniczenie i może stać się łatwym sposobem na jego obchodzenie.
Poprawka 143 ARTYKUŁ 1 PUNKT 15 Artykuł 19 (dyrektywa 89/552/EWG)
Przepisy niniejszej dyrektywy mają, z uwzględnieniem niezbędnych zmian zastosowanie do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie reklamie i telezakupom, jak również do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie promocji własnej. Rozdział 3, a także art. 11 (zamieszczanie reklam) i art. 18 (czas trwania reklam i telezakupów) nie mają zastosowania do tych transmisji.”;	Przepisy niniejszej dyrektywy mają, z uwzględnieniem niezbędnych zmian zastosowanie do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie reklamie i telezakupom, jak również do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie promocji własnej, które są łatwo rozpoznawalne za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych. Rozdział 3, a także art. 11 (zamieszczanie reklam) i art. 18 (czas trwania reklam i telezakupów) nie mają zastosowania do tych transmisji.”;
Uzasadnienie
Reklama, telezakupy oraz promocja własna w programach wyłącznie im poświęconym powinny być wyraźnie oznaczone. Konsument powinien wiedzieć o promocyjnej treści proponowanej usługi.
Poprawka 144 ARTYKUŁ 1 PUNKT 17 Artykuł 20 (dyrektywa 89/552/EWG)
Bez uszczerbku dla przepisów art. 3 państwa członkowskie mogą, przy należytym uwzględnieniu prawa wspólnotowego, ustanowić warunki inne niż te określone w art. 11 ust. 2 i w art. 18, w odniesieniu do transmisji nadawanych wyłącznie na terytorium krajowym, które nie mogą być bezpośrednio lub pośrednio odbierane przez publiczność w jednym lub więcej z pozostałych państw członkowskich, i w odniesieniu do transmisji, które nie mają znaczącego wpływu mierzonego udziałem w widowni.”;	Bez uszczerbku dla przepisów art. 3 państwa członkowskie mogą, przy należytym uwzględnieniu prawa wspólnotowego, ustanowić warunki inne niż te określone w art. 11 ust. 2 i w art. 18, w odniesieniu do transmisji telewizyjnych nadawanych wyłącznie na terytorium krajowym, które nie mogą być bezpośrednio lub pośrednio odbierane przez publiczność w jednym lub więcej z pozostałych państw członkowskich.”;
Uzasadnienie
W celu zagwarantowania pewności prawnej należy zastąpić pojęcie „transmisje“ pojęciem „transmisje telewizyjne“, a odniesienie do „transmisji, które nie mają znaczącego wpływu mierzonego udziałem w widowni“ należy skreślić.
Poprawka 145 ARTYKUŁ 1 PUNKT 17 A (nowy) Artykuł 22 ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
	17a) Art. 22 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
	„1. Państwa członkowskie podejmują stosowne środki w celu zagwarantowania, by transmisje dostawców usług medialnych podlegających ich jurysdykcji nie zawierały jakichkolwiek programów mogących poważnie zaszkodzić rozwojowi fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu małoletnich, w szczególności programów zawierających pornografię lub nieuzasadnioną przemoc.“
Uzasadnienie
Doprecyzowanie w rozumieniu zakresu stosowania niniejszej dyrektywy.
Poprawka 146 ARTYKUŁ 1 PUNKT 18 Artykuł 22 a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 22a
	1. Państwa członkowskie wspierają produkcję i nadawanie medialnych usług audiowizualnych odpowiednich dla nieletnich i mogących rozszerzyć ich wiedzę o środkach komunikacji.
	2. Należy przedsięwziąć środki mające na celu ułatwienie rodzicom, nauczycielom i wychowawcom prowadzenia działalności edukacyjnej w zakresie wiedzy o oddziaływaniu programów, jakie mogłyby być oglądane przez nieletnich, poprzez:
	- przygotowanie odpowiednich systemów klasyfikacji;
	- wspieranie polityki podnoszenia świadomości i edukacji w zakresie komunikacji, w którą byłyby zaangażowane również instytucje szkolne i która umożliwiałaby produkcję programów europejskich odpowiednich do rodzinnego oglądania lub skierowanych do dzieci i nastolatków; - uwzględnienie doświadczenia zdobytego w tym zakresie w Europie lub gdzie indziej oraz opinii zainteresowanych stron, takich jak nadawcy, producenci, rodzice, edukatorzy, specjaliści ds. komunikacji i zainteresowane stowarzyszenia.
	3. Ustawodawstwa państw członkowskich muszą także stanowić, że nowe aparaty telewizyjne mają być wyposażone w urządzenia techniczne pozwalające zablokować oglądanie niektórych programów.
Uzasadnienie
W niniejszej poprawce proponuje się uściślenie definicji środków, jakie należy przyjąć w zakresie ochrony nieletnich i oceny treści medialnych usług audiowizualnych.
Ochrona prawna osobowości nieletnich, godności ludzkiej, jej praw oraz praw rodziców i rodziny musi być realizowana poprzez produkcję i właściwe nadawanie programów odpowiednich dla dzieci, nastolatków i do rodzinnego oglądania, jak również przez programy edukacyjne w zakresie komunikacji.
Poprawka 147 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23 b ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.	1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania, aby ustanowić krajowe organy regulacyjne i instytucje zgodnie ze swoim prawem krajowym, aby zagwarantować ich niezależność, zapewnić że kobiety i mężczyźni są w nich jednakowo reprezentowani i aby zapewnić, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.
Poprawka 148 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23 b ustęp 1 a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	1a. Państwa członkowskie powierzają organom regulacyjnym zadanie zapewnienia, że dostawcy medialnych usług audiowizualnych przestrzegają przepisów niniejszej dyrektywy, zwłaszcza odnoszących się do wolności słowa, pluralizmu mediów, godności ludzkiej, zasady niedyskryminacji i ochrony osób małoletnich, wrażliwych i niepełnosprawnych.
Poprawka 149 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23 b ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Krajowe organy regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy.”;	2. Krajowe jednostki regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy. Krajowe jednostki regulacyjne wzmacniają wzajemną współpracę przede wszystkim podczas rozwiązywania problemów zgodnie z art. 2 ust. 7 niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Gwarancja stosowania zasady kraju pochodzenia może zostać wzmocniona dzięki lepszej współpracy krajowych organów regulacyjnych, przede wszystkim także w przypadku problemów dwustronnych.
Poprawka 150 ARTYKUŁ 1 PUNKT 22 Artykuł 26 (dyrektywa 89/552/EWG)
Najpóźniej dnia […], a następnie co dwa lata, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy, ze zmianami oraz, w razie potrzeby, składa kolejne wnioski w celu dostosowania dyrektywy do rozwoju w dziedzinie medialnych usług audiowizualnych, w szczególności w świetle najnowszych technologii oraz konkurencyjności sektora.	Najpóźniej dnia ...*, a następnie co dwa lata, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy, ze zmianami wraz ze sprawozdaniami zgodnie z art. 3f ust. 3 i art. 3k ust 2 a zwłaszcza w odniesieniu do realizacji środków określonych w art. 3f lit. i) oraz art. 3h lit. b) oraz, w razie potrzeby, składa kolejne wnioski w celu dostosowania dyrektywy do rozwoju w dziedzinie medialnych usług audiowizualnych, w szczególności w świetle najnowszych technologii oraz konkurencyjności sektora oraz wspierania różnorodności kulturowej.
	* Do końca piątego roku od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy.
Poprawka 151 ARTYKUŁ 3 USTĘP 1
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do. Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.	1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej …* Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
	* Dwa lata po wejściu w życie niniejszej dyrektywy..
Uzasadnienie
Ostateczny termin transpozycji niniejszej dyrektywy został w tekście Komisji pominięty. Niezbędne jest szybkie wdrożenie w celu zapewnienia w pełni funkcjonalnego rynku wewnętrznego medialnych usług audiowizualnych oraz jednakowych warunków konkurencji dla wszystkich dostawców usług medialnych. Po upływie dwóch lat od dnia wdrożenia dyrektywy państwa członkowskie będą zobowiązane do złożenia Komisji sprawozdania w sprawie środków wykonawczych w odniesieniu do pewnych przepisów niniejszej dyrektywy. Podobnie Komisja będzie zobowiązana do złożenia Radzie i Parlamentowi sprawozdania dotyczącego zastosowania niniejszej dyrektywy po upływie trzech lat od daty jej wdrożenia (lub pięciu lat od daty jej przyjęcia).

• [1]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

UZASADNIENIE

Streszczenie wniosku Komisji

W celu przeglądu skutecznej dyrektywy UE „Telewizja bez granic“ jest stworzenie najlepszych możliwych warunków rozwoju dla istniejących i nowych medialnych usług audiowizualnych w Europie.

Wniosek Komisji COM (2005)646 z dnia 13.12.2005 r. opiera się na zasadach obowiązującej dyrektywy, zasadzie kraju pochodzenia i harmonizacji norm minimalnych oraz aktualizuje je w sposób neutralny technologicznie wobec dyrektywy dla medialnych usług audiowizualnych. Istotnymi przyczynami przeglądu dyrektywy są zmiany technologiczne, ponieważ:

1.  dyrektywa „Telewizja bez granic” obowiązuje tylko dla analogowych transmisji telewizyjnych, a całkowite przestawienie transmisji telewizyjnej na nową technologię cyfrową ma zostać zakończone w UE już do roku 2010.

2.  taki rozwój technologiczny, jak np. szybki Internet szerokopasmowy lub połączenia komórkowe trzeciej generacji, umożliwia świadczenie nowych usług medialnych podobnych do telewizji, a co za tym idzie liczne nowe sposoby prowadzenia działalności gospodarczej. Te nowe usługi audiowizualne stanowią tak jak usługi telewizyjne dobra zarówno kulturowe, jak i gospodarcze. Podlegają one europejskim nakazom prawa gospodarczego, a w zakresie kulturowym prawom państw członkowskich dotyczącym mediów.

W celu otwarcia obecnych przepisów UE na najnowszy postęp technologiczny we wniosku Komisji Europejskiej istnieje rozróżnienie na usługi „linearne”, czyli transmisje poprzez tradycyjną telewizję, Internet lub telefonię komórkową, które stale przesyłają do widza treści zgodnie ze stałym programem, i usługi „nielinearne”, czyli usługi podobne do telewizji, które widz odbiera z sieci na żądanie.

Obecne przepisy dotyczące telewizji powinny nadal obowiązywać dla usług linearnych – w nowoczesnej, elastyczniejszej formie. Dla usług nielinearnych natomiast należy jedynie określić minimalne przepisy podstawowe, np. dotyczące ochrony małoletnich, zakazu podżegania do nienawiści na tle rasowym i zapobiegania kryptoreklamie. Dzięki tym wspólnym przepisom także dostawcy nowych medialnych usług audiowizualnych będą w przyszłości podlegać tylko przepisom państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę, a nie różnorodnym przepisom dotyczącym mediów wszystkich państw członkowskich, w których możliwy jest odbiór ich usług.

W ten sposób dzięki dyrektywie dotyczącej medialnych usług audiowizualnych stworzone zostają warunki do realizacji rynku wewnętrznego przy zastosowaniu tak ważnej dla wzrostu gospodarczego i zatrudnienia zasady kraju pochodzenia i jednocześnie uwzględnione są aspekty kulturalne.

Ocena sprawozdawczyni

Mając na uwadze zmiany technologiczne w telewizji, Parlament już od kilku lat wzywa do przeglądu dyrektywy „Telewizja bez granic“. Sprawozdawczyni przyjmuje zatem z zadowoleniem wniosek Komisji, który stanowi dobrą podstawę do ponownego opracowania dyrektywy. Poszczególne punkty wymagają jednak jeszcze dalszego doprecyzowania. Dotyczy to w szczególności zakresu stosowania, definicji współregulacji i samoregulacji, przepisów ilościowych dotyczących reklamy, proponowanego lokowania produktu i prawa do krótkich relacji informacyjnych.

Zakres stosowania

Definicja zakresu stosowania a przy tym rozgraniczenie pomiędzy usługami audiowizualnymi ogólnie a medialnymi usługami audiowizualnymi ma centralne znaczenie dla dyrektywy. Komisja zaproponowała, że usługi audiowizualne muszą spełniać sześć kryteriów, aby posiadać szczególny charakter usługi medialnej:

- usługa w rozumieniu art. 49 i 50 traktatu WE,

- której zasadniczym celem

- jest dostarczanie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez,

- w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych,

- ogółowi ludności

- poprzez sieci łączności elektronicznej.

W celu dalszego doprecyzowania sprawozdawczyni proponuje dodatkowe włączenie do tej definicji kryterium „odpowiedzialności redakcyjnej” i „programu”, tak jak miało to miejsce w innym miejscu we wniosku Komisji dotyczącym dyrektywy. Uzupełnienie precyzuje, że tylko takie medialne usługi audiowizualne podlegają zakresowi stosowania, w przypadku których za redakcję i ostateczne zestawienie programu do wyświetlania w określonym planie czasowym lub na żądanie z katalogu odpowiada profesjonalny dostawca usług medialnych. Usługi, których część audiowizualna nie jest zasadniczym celem, i usługi przejmujące jedynie techniczny przekaz powinny zostać wyłączone expressis verbis z zakresu stosowania dyrektywy.

Współregulacja i samoregulacja

Należy z wielkim zadowoleniem przyjąć fakt, że Komisja Europejska za pomocą niniejszego wniosku po raz pierwszy zaleca państwom członkowskim stosowanie głównie instrumentów współregulacji i samoregulacji w celu transpozycji dyrektywy. Poprawki do niniejszego sprawozdania mają na celu wyraźne określenie, że ustawodawca krajowy samodzielnie decyduje o warunkach, na jakich instrumenty współregulacji i/lub samoregulacji będą wdrażane na poziomie krajowym, jak będzie odbywało się udzielanie zleceń zainteresowanym stronom i jakie sankcje będzie mógł nałożyć ustawodawca w przypadku, gdy zawiodą odpowiednie jednostki samoregulacji.

Przepisy ilościowe dotyczące reklamy

Proponowane przez Komisję uelastycznienie przepisów ilościowych dotyczących reklamy jest prawidłowe, lecz jego zakres powinien zostać rozszerzony w celu utrzymania równych szans gospodarczych pomiędzy swobodnie odbieraną telewizją a podobnymi do telewizji nielinearnymi usługami na żądanie, które nie podlegają żadnym ilościowym przepisom w zakresie reklamy, a także w interesie użytkowników.

Sprawozdawczyni proponuje zatem dodatkowe wprowadzenie nakazu blokowania reklam, pozostawiając to jednak ocenie państw członkowskich.

Blokada awaryjna w celu ochrony małoletnich

Tak jak dotychczas w telewizji, tak i w przypadku usług podobnych do telewizji państwa członkowskie powinny mieć możliwość zastosowania szybkiej blokady w przypadku rażącego naruszenia ochrony małoletnich. Sprawozdawczyni proponuje w tym celu sprawdzoną procedurę zgodnie z art. 3 ust. 5 dyrektywy 2000/31/WE.

Sponsorowanie – lokowanie produktu – integracja produktu – pomoc produkcyjna

Parlament bardzo krytycznie podchodzi do proponowanej przez Komisję legalizacji lokowania produktu, ponieważ to narzędzie reklamy znosi zasadnicze rozgraniczenie pomiędzy reklamą a treścią redakcyjną. W rezultacie powstaje niebezpieczeństwo stopniowej utraty niezależności redakcyjnej i integralności treści redakcyjnych.

Sprawozdawczyni podziela zdecydowanie tę opinię i w związku z tym proponuje oddzielenie sponsorowania, w przypadku którego utrzymane jest rozgraniczenie pomiędzy treścią a reklamą, od lokowania produktu. We wniosku Komisji oba narzędzia reklamy zostały ujęte w jednym artykule.

Ponadto należy jaśniej zdefiniować i rozgraniczyć różne formy, w których w przeciwieństwie do sponsorowania mogłoby być możliwe połączenie reklamy z programem. Zabroniona powinna pozostać integracja produktu, w przypadku której treść kieruje się nakazami reklamy. Zabronione powinno pozostać lokowanie tematu, gdy jako reklamę integruje się do programu nie produkty a tematy. Sprawozdawczyni proponuje także, aby lokowanie produktu było nadal zasadniczo zabronione, a dozwolone tylko w takich przypadkach, gdy rzeczywiście ma miejsce konkurencja z produkcjami USA w Europie, jak w utworach kinematograficznych i filmach wyprodukowanych dla telewizji, oraz w programach sportowych.

Dla tak ograniczonych możliwości lokowania produktu powinny obowiązywać ostrzejsze przepisy w zakresie przejrzystości niż te proponowane przez Komisję. Chodzi tu o informację na początku i końcu transmisji i przynajmniej jedno ogłoszenie co 20 minut w trakcie transmisji w celu zwrócenia uwagi użytkownika na lokowanie produktu.

Sprawozdawczyni wprowadza możliwość stosowania pomocy produkcyjnej w formie towarów i usług. Za taką dozwoloną pomoc, w odróżnieniu od lokowania produktu, nie mogą być pobierane opłaty i może być ona stosowana tylko zgodnie z wymaganiami redakcyjnymi.

Prawo do krótkich relacji informacyjnych – prawo do odpowiedzi – likwidacja barier w dostępie

W celu wzmocnienia wolności informacji dla wszystkich obywateli UE sprawozdawczyni wnioskuje o

- umożliwienie korzystania z prawa do krótkich relacji informacyjnych nie tylko na zasadach opcjonalnych, lecz zapewnienie go we wszystkich państwach członkowskich zgodnie z prawem krajowym,

- nieograniczanie prawa do odpowiedzi do tradycyjnej telewizji, lecz stosowanie go także do nowych usług medialnych,

- stopniowe zagwarantowanie osobom niepełnosprawnym nieograniczonego dostępu do medialnych usług audiowizualnych.

Wspieranie treści europejskich i producentów niezależnych

Nowe medialne usługi audiowizualne charakteryzuje wielki potencjał do przekazywania treści europejskich. Sprawozdawczyni uściśla możliwości wspierania tego rozwoju przez państwa członkowskie, także z korzyścią dla niezależnych producentów, bez stwarzania zagrożenia dla nowych sposobów prowadzenia działalności gospodarczej.

Krajowe jednostki regulacyjne

Z punktu widzenia sprawozdawczyni lepsza współpraca krajowych jednostek regulacyjnych ułatwi przede wszystkim rozwiązywanie problemów dwustronnych pomiędzy państwami członkowskimi w celu zapewnienia zasady kraju nadawania i zharmonizowanych za pomocą niniejszej dyrektywy norm minimalnych, co zagwarantuje sukces zmienionej dyrektywy.

(COD)

OPINIA Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (9.10.2006)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
(COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 –2005/0260 (COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Jean-Marie Cavada

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wniosek Komisji, którego pierwszym z wymienionych celów jest „zapewnienie optymalnych warunków służących konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych i mediów”, rozróżnia usługi linearne i usługi nielinearne. W odniesieniu do pierwszych, sugeruje on unowocześnienie i uproszczenie obowiązującej regulacji, natomiast w odniesieniu do drugich, przewiduje stosowanie jedynie części zasad, którym podlegają usługi linearne (co nazywamy wspólną podstawą), w szczególności w odniesieniu do kwestii dotyczących ochrony osób małoletnich, zapobiegania nienawiści rasowej lub kryptoreklamy.

Można żałować, że z uwagi na trudne lub niemożliwe pod względem technologicznym wdrożenie, Komisja opowiedziała się w odniesieniu do usług nielinearnych za minimalną podstawą zasad, nawet w zakresie walki z dyskryminacją lub ochrony osób małoletnich. Ochrona wolności wymaga, aby prawa i obowiązki uznawane w tym zakresie w odniesieniu do usług linearnych były rozszerzone w możliwie jak największym stopniu na usługi nielinearne, które zajmują z dnia na dzień coraz ważniejsze miejsce w sektorze audiowizualnym.

Ponadto Komisja w swoim wniosku pragnie zachęcić państwa członkowskie do zapewnienia niezależności organom regulacyjnym, zobowiązanym między innymi do czuwania nad wdrożeniem dyrektywy, przestrzegając jednocześnie zasad, jakie ona nakłada. Życzenie to jest w pełni chwalebne. Korzystne byłoby jednakże, aby zostało ono uzupełnione zobowiązaniem państw członkowskich do ustanowienia, jeśli jeszcze tego nie uczyniły, takich organów, których rola pozostaje fundamentalna dla ochrony wolności, osób małoletnich, pluralizmu mediów i godności ludzkiej, w stosunku do wszystkich medialnych usług audiowizualnych.

POPRAWKI

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 PUNKT UZASADNIENIA 2 A (nowy)
	(2 a) Wolność i pluralizm w środkach przekazu są warunkiem niezbędnym dla osiągnięcia pełnego poszanowania prawa do wolności słowa i informacji; zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka państwa członkowskie mają obowiązek dbania o pluralizm mediów oraz, w razie potrzeby, podejmowania kroków koniecznych do jego zapewnienia.
Uzasadnienie
Należy koniecznie wprowadzić punkt uzasadnienia dotyczący wolności i pluralizmu w środkach przekazu, w oparciu o stanowisko już wcześniej zajęte przez Parlament Europejski (patrz: uzasadnienie poprawki 30, art. 23 c (nowy)).
Poprawka 2 Punkt uzasadnienia 3
(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji i kultury uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług.	(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji, edukacji i kultury uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług, zwłaszcza w celu ochrony podstawowych praw i wolności zapisanych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności i w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz w celu zagwarantowania ochrony osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych.
Poprawka 3 Punkt uzasadnienia 5
(5) Europejskim przedsiębiorstwom dostarczającym medialnych usług audiowizualnych brakuje pewności prawnej i jednakowych warunków konkurencji odnośnie do systemu prawnego obowiązującego w stosunku do pojawiających się na rynku usług na żądanie. Dlatego niezbędne jest, zarówno w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji, jak i poprawy pewności prawnej, zastosowanie przynajmniej podstawowych wspólnych przepisów w odniesieniu do wszystkich medialnych usług audiowizualnych.	(5) Europejskim przedsiębiorstwom dostarczającym medialnych usług audiowizualnych brakuje pewności prawnej i jednakowych warunków konkurencji odnośnie do systemu prawnego obowiązującego w stosunku do pojawiających się na rynku usług na żądanie. Dlatego niezbędne jest, zarówno w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji, jak i poprawy pewności prawnej, zastosowanie w odniesieniu do wszystkich medialnych usług audiowizualnych przynajmniej podstawowych wspólnych przepisów mających gwarantować m.in. wystarczający poziom ochrony osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych oraz przestrzeganie podstawowych praw i wolności.
Poprawka 4 Punkt uzasadnienia 9
(9) Niniejsza dyrektywa przyczynia się do przestrzegania praw podstawowych i jest w pełni zgodna z zasadami uznanymi w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 11. W tym zakresie niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia państwom członkowskim stosowania ich norm konstytucyjnych odnoszących się do wolności prasy i wolności słowa w mediach.	(9) Niniejsza dyrektywa przyczynia się do przestrzegania praw podstawowych i zmierza do zawarcia w sobie zasad, praw i wolności zapisanych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 11. W tym kontekście państwa członkowskie, które jeszcze tego nie uczyniły, powinny ustanowić jeden lub klika niezależnych organów regulacyjnych. Organy te powinny być gwarantami przestrzegania praw podstawowych w dziedzinie dostarczania medialnych usług audiowizualnych. Decyzja dotycząca tego, czy bardziej stosowne jest ustanowienie jednego organu regulacyjnego dla wszystkich medialnych usług audiowizualnych, czy też kilku odrębnych organów dla każdej kategorii usług (linearnych lub nielinearnych), należy do państw członkowskich. Ponadto niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia państwom członkowskim stosowania ich norm konstytucyjnych lub wykonawczych odnoszących się do wolności prasy i wolności słowa w mediach.
Poprawka 5 Punkt uzasadnienia 10
(10) W związku z wprowadzeniem minimalnego zbioru jednolitych wymagań w art. 3c do 3h oraz w dziedzinach zharmonizowanych niniejszą dyrektywą, państwa członkowskie nie mogą już wprowadzać odstępstw od zasady kraju pochodzenia w związku z ochroną małoletnich, zwalczaniem podżegania do nienawiści z powodu rasy, płci, religii lub narodowości, naruszeniem godności ludzkiej dotyczącym osób fizycznych, a także ochroną konsumentów, jak stanowi art. 3 ust. 4 dyrektywy 2003/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.	(10) Przepisy art. 3c do 3j niniejszej dyrektywy stanowią zbiór zharmonizowanych zasad, które wiążą państwa członkowskie. Państwa członkowskie nie będą zatem mogły wprowadzać odstępstw, zwłaszcza w odniesieniu do usług nielinearnych, od zasady kraju pochodzenia w zakresie ochrony osób małoletnich, poszanowania godności ludzkiej, walki z dyskryminacją i podżeganiem do nienawiści ze względu na rasę, płeć, religię, orientację seksualną, pochodzenie etniczne lub narodowość, ochrony osób wymagających szczególnej opieki lub niepełnosprawnych, a także ochrony konsumentów, jak stanowi art. 3 ust. 4 dyrektywy 2003/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
Poprawka 6 PUNKT UZASADNIENIA 24
(24) Na podstawie niniejszej dyrektywy, pomimo stosowania zasady kraju pochodzenia, Państwa Członkowskie mogą nadal podejmować środki, które ograniczają swobodę obiegu transmisji telewizyjnej, lecz tylko przy spełnieniu określonych warunków wymienionych w art. 2a niniejszej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w niniejszej dyrektywie. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, każde ograniczenie swobody świadczenia usług, takie jak każde odstępstwo od podstawowej zasady Traktatu, musi być interpretowane restrykcyjnie.	(24) Na podstawie niniejszej dyrektywy, pomimo stosowania zasady kraju pochodzenia, państwa członkowskie mogą nadal podejmować środki, które ograniczają swobodę obiegu transmisji telewizyjnej, lecz tylko przy spełnieniu określonych warunków wymienionych w art. 2 a niniejszej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w niniejszej dyrektywie. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, każde ograniczenie swobody świadczenia usług, takie jak każde odstępstwo od podstawowej zasady Traktatu, musi być interpretowane restrykcyjnie i może dotyczyć zwłaszcza ochrony nieletnich i ochrony zdrowia, ale nie może w żadnym wypadku pozwalać na kontrolę idei lub opinii przed ich nadaniem.
Uzasadnienie
Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wypowiadał się w tej sprawie, żądając wyjątkowej ostrożności przy interpretowaniu jakichkolwiek ograniczeń podstawowych zasad.
Poprawka 7 Punkt uzasadnienia 25
(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej1 Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa2 przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury. Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi państw członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów.	(25) W Międzyinstytucjonalnym porozumieniu w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 31 grudnia 2003 r., zawartym pomiędzy Komisją, Radą i Parlamentem, korzystanie z współregulacji zaleca się m.in. w przypadkach, gdy europejskie władze ustawodawcze określają zasadnicze cele, pozostawiając współregulacji, a nawet samoregulacji, ustalenie środków umożliwiających realizację tych celów. Poprzez współregulację rozumie się mechanizm, za pomocą którego akt ustawodawczy powierza realizację celów określonych przez władzę ustawodawczą uznanym w tej dziedzinie zainteresowanym stronom, niezależnie od tego, czy chodzi o podmioty gospodarcze, partnerów społecznych, organizacje pozarządowe czy stowarzyszenia. Samoregulacja, która polega na opracowywaniu, z inicjatywy samych podmiotów i bez interwencji państwa, kodeksów postępowania, oprogramowania filtrującego, oznaczeń lub innych narzędzi, nie może sama w sobie zapewnić przestrzegania zasad ustanowionych w niniejszej dyrektywie, zwłaszcza tych, które dotyczą ochrony wolności i praw podstawowych.
1. COM(2005)0097. 2. Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.
Uzasadnienie
O ile, jak zaleca porozumienie międzyinstytucjonalne, współregulacji należy przyznać szeroki zakres, samoregulacja nie może przeważać w odniesieniu do ochrony praw podstawowych i praw osób małoletnich.
Poprawka 8 Punkt uzasadnienia 26
(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne jest wspieranie pluralizmu poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.	(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne pozostaje wspieranie swobodnego dostępu do informacji oraz pluralizmu poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.
Poprawka 9 Punkt uzasadnienia 28
(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h.	(28) Usługi nielinearne odróżniają się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru, które są pozostawione użytkownikowi i którymi użytkownik dysponuje, a także pod względem wpływu, jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych bardziej elastycznym zakresem regulacji. W związku z tym państwa członkowskie powinny zagwarantować zobowiązanie się dostawców usług nielinearnych do zapewnienia przestrzegania wolności i praw podstawowych, zwłaszcza w zakresie ochrony osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych, poszanowania godności ludzkiej oraz niedyskryminacji. Zasady te stanowią wartości Unii i są zapisane w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka, których państwa członkowskie są zobowiązane przestrzegać.
Poprawka 10 Punkt uzasadnienia 30
(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, zapewnić wysoki poziom ochrony celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich oraz godności ludzkiej.	(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz przestrzegania praw, wartości i wolności, na których zbudowana jest Unia Europejska. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, zapewnić wysoki poziom ochrony wolności i praw podstawowych oraz celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych, godności ludzkiej, konsumentów i zdrowia publicznego.
Poprawka 11 Punkt uzasadnienia 31
(31) Szkodliwe treści i zachowania w medialnych usługach audiowizualnych nadal budzą niepokój ustawodawców, branży i rodziców. Pojawiają się również nowe problemy, zwłaszcza w związku z nowymi platformami i nowymi produktami. Dlatego niezbędne jest wprowadzenie przepisów służących ochronie fizycznego, umysłowego i moralnego rozwoju małoletnich, a także godności ludzkiej we wszystkich medialnych usługach audiowizualnych i w handlowych przekazach audiowizualnych.	(31) Szkodliwe treści i zachowania w medialnych usługach audiowizualnych nadal budzą niepokój ustawodawców, branży, rodziców oraz organizacji pozarządowych zajmujących się ochroną osób małoletnich, osób wymagającej szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych. Pojawiają się również nowe problemy, zwłaszcza w związku z nowymi platformami i nowymi produktami. Dlatego niezbędne jest wprowadzenie przepisów służących ochronie fizycznego, umysłowego i moralnego rozwoju małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych, a także godności ludzkiej we wszystkich medialnych usługach audiowizualnych i w handlowych przekazach audiowizualnych.
Poprawka 12 Punkt uzasadnienia 32
(32) Należy zachować należytą równowagę między środkami podejmowanymi w celu ochrony małoletnich i godności ludzkiej a podstawowym prawem do wolności słowa określonym w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Celem tych środków powinno więc być zapewnienie należytego poziomu ochrony małoletnich, zwłaszcza w odniesieniu do usług nielinearnych, ale nie ogólny zakaz treści przeznaczonych tylko dla osób dorosłych.	(32) Podstawowe prawo do wolności słowa proklamowane w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ograniczone jest poszanowaniem godności ludzkiej oraz ochroną małoletnich. Dlatego celem tych środków powinno być osiągnięcie równowagi, także w odniesieniu do usług nielinearnych, poprzez zagwarantowanie m.in. ochrony małoletnich, ale nie ogólny zakaz treści przeznaczonych tylko dla osób dorosłych.
Poprawka 13 Punkt uzasadnienia 32 a (nowy)
	(32a) Programy zawierające sceny przemocy, tak słownej, jak i fizycznej lub psychicznej, mogą powodować szczególnie silne emocje oraz wstrząsy i urazy psychiczne lub psychologiczne u osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki lub niepełnosprawnych, zwłaszcza umysłowo. Ponieważ ochrona wszystkich tych osób stanowi jeden z celów niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie stanowczo zachęca się do przypominania dostawcom medialnych usług audiowizualnych o tym obowiązku oraz do zobowiązywania ich do wyraźnego sygnalizowania szczególnego charakteru tego rodzaju programów przed ich transmisją.
Uzasadnienie
Ochrona osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych powinna pozostać jednym z celów prawodawcy, tak europejskiego jak i krajowego. Powinna ona także być celem dostawców medialnych usług audiowizualnych, którzy powinni ostrzegać użytkowników swoich usług przed szkodliwym wpływem, jaki wywierają na wrażliwą publiczność niektóre sceny lub programy. Samoregulacja i współregulacja oczywiście znajdują tutaj zastosowanie.
Poprawka 14 PUNKT UZASADNIENIA 35
(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. W związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, Państwa Członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług.	(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. W związku z tym powinny one, tam gdzie jest to możliwe, wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Zgodnie z powyższym celem uwagę należy zwrócić na koprodukcje i produkcje audiowizualne pochodzące z krajów trzecich zaangażowanych w europejską politykę sąsiedztwa, aby zachęcać do wymiany kulturalnej i wzajemnego poznawania się. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, państwa członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług.
Poprawka 15 Punkt uzasadnienia 36
(36) Wprowadzając w życie przepisy art. 4 zmienionej dyrektywy 89/552/EWG, państwa członkowskie powinny zapewnić, że nadawcy będą należycie uwzględniać europejskie koprodukcje i europejskie utwory pochodzenia niekrajowego.	(36) Wprowadzając w życie przepisy art. 4 zmienionej dyrektywy 89/552/EWG, państwa członkowskie powinny zapewnić, że medialne usługi audiowizualne będą należycie uwzględniać europejskie koprodukcje i europejskie utwory pochodzenia niekrajowego.
Uzasadnienie
W zakresie promocji europejskich produkcji audiowizualnych dostawcy usług nielinearnych powinni posiadać, w odniesieniu do równoważnych treści, obowiązki równoważne z tymi, jakie nałożone są na dostawców usług linearnych.
Poprawka 16 Punkt uzasadnienia 38 a (nowy)
	(38a) Prawo do odpowiedzi jest drogą odwołania szczególnie stosowną w środowisku internetowym, ze względu na możliwość natychmiastowej korekty kwestionowanych informacji. Odpowiedź powinna być emitowana w rozsądnym terminie po uzasadnieniu wniosku, w chwili i w sposób odpowiadający transmisji, do której odnosi się wniosek. Odpowiedź powinna w szczególności uzyskać to samo znaczenie, jakie nadano kwestionowanym informacjom, tak aby dotarła do tej samej publiczności i wywarła na nią taki sam wpływ.
Poprawka 17 Punkt uzasadnienia 40
(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby cele będące w interesie publicznym mogły zostać odpowiednio urzeczywistnione, przepisy muszą pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zasada oddzielenia powinna być ograniczona do reklamy i telezakupów, lokowanie produktu powinno być dozwolone pod określonymi warunkami i niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione. Lokowanie produktu mające charakter kryptoreklamy powinno jednak być zakazane. Zasada oddzielenia nie powinna uniemożliwiać wykorzystywania nowych technik reklamy.	(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby cele będące w interesie publicznym mogły zostać odpowiednio urzeczywistnione, przepisy muszą pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zasada oddzielenia powinna być ograniczona do reklamy i telezakupów, lokowanie produktu powinno być dozwolone pod określonymi warunkami, z zastrzeżeniem, że użytkownik zostanie o nich bardzo wyraźnie poinformowany, i niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione. Lokowanie produktu mające charakter kryptoreklamy powinno jednak być zakazane. Zasada oddzielenia nie powinna uniemożliwiać wykorzystywania nowych technik reklamy.
Poprawka 18 PUNKT UZASADNIENIA 42
(42) Ponieważ wzrost ilości nowych usług doprowadził do większego wyboru dla widzów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Dyrektywa nie zwiększa wprawdzie dopuszczalnej ilości czasu przeznaczonego na reklamy w trakcie godziny programu, ale przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.	(42) Ponieważ wzrost ilości nowych usług linearnych i nielinearnych doprowadził do większego wyboru dla widzów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Dyrektywa nie zwiększa wprawdzie dopuszczalnej ilości czasu przeznaczonego na reklamy w trakcie godziny programu, ale przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.
Uzasadnienie
Bez proponowanego uściślenia możliwa byłaby interpretacja, że tekst odnosi się wyłącznie do usług nielinearnych.
Poprawka 19 PUNKT UZASADNIENIA 43 A (nowy)
	(43 a) Określone kategorie programów, takie jak programy dla dzieci i młodzieży, muszą być odpowiednio chronione za pomocą specjalnie przygotowanych w tym celu informacji dotyczących treści lub za pomocą skutecznych systemów filtrujących.
Uzasadnienie
W dyrektywie przewidziana musi zostać możliwość ochrony przed używaniem systemów audiowizualnych przez dzieci i młodzież poprzez podanie dokładnych informacji na temat programu, aby pokierować wyborem rodzica, bądź za pomocą systemów filtrujących, które pozwoliłyby na właściwą ochronę nieletnich nawet przy braku kontroli ze strony rodziców.
Poprawka 20 PUNKT UZASADNIENIA 45
(45) Kryptoreklama jest praktyką zakazaną przez niniejszą dyrektywę z powodu jej negatywnego wpływu na konsumentów. Zakaz kryptoreklamy nie obejmuje dozwolonego prawnie lokowania produktu w ramach niniejszej dyrektywy.	skreślony
Poprawka 21 Punkt uzasadnienia 47
(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,	(47) Organy regulacyjne, których samo istnienie oraz rola okazują się niezbędne w coraz bardziej skomplikowanym świecie medialnych usług audiowizualnych, powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do poszanowania wolności słowa i pluralizmu mediów. Ponadto organy te powinny zapewniać ochronę godności ludzkiej, osób małoletnich, osób wymagających szczególnej opieki i osób niepełnosprawnych, zwalczanie wszelkich form dyskryminacji oraz, ogólniej, promocję wolności i praw podstawowych. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,
Poprawka 22 PUNKT UZASADNIENIA 47
(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,	(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Ich uprawnienia w zakresie kontroli treści powinny ograniczać się do kwestii i postanowień zawartych w niniejszej dyrektywie, a w żadnym wypadku nie mogą im dawać możliwości sprawowania jakiejkolwiek kontroli nad prawdziwością informacji. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,
Uzasadnienie
Do organów regulacyjnych w żadnej mierze nie należy ochrona praw podstawowych – zadanie to powinno być zastrzeżone wyłącznie dla sędziów i sądów. Pozwolenie organowi regulacyjnemu na decydowanie, czy dana informacja jest prawdziwa, byłoby równoznaczne z cenzurą prewencyjną, sprzeczną z zasadą wolności. Parlament Europejski otrzymał od wielu obywateli skargi z tym związane.
Poprawka 23 PUNKT UZASADNIENIA 47 A (nowy)
	(47a) Prawo osób niepełnosprawnych i starszych do uczestniczenia w życiu społecznym i kulturalnym danej społeczności wynikające z art. 25 i 26 Karty Praw Podstawowych nieodłącznie wiąże się z zapewnieniem dostępu do medialnych usług audiowizualnych. Dostępność medialnych usług audiowizualnych obejmuje język migowy, tłumaczenie pisemne dialogów, opisy ustne, tłumaczenie ustne dialogów oraz łatwe w obsłudze menu ekranu, jednak nie jest ograniczona wyłącznie do wymienionych elementów.
Uzasadnienie
Zgodnie ze zobowiązaniem Komisji do nadania pierwszeństwa kwestii niepełnosprawności we wszystkich działaniach Wspólnoty podstawowe znaczenie ma wyraźne odwołanie się do postanowień Karty odnoszących się do osób niepełnosprawnych i starszych. Ponadto – w celu realizacji tych postanowień – zaproponowano niepełną listę elementów wpływających się na dostępność. Do tekstu dyrektywy lub, jak zaproponowano poniżej, załącznika do dyrektywy, należy włączyć wskazówki wyjaśniające pojęcie „dostępności” w kontekście usług audiowizualnych.
Poprawka 24 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (c) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(c) ‘nadawanie programów telewizyjnych’ lub ‘nadawanie telewizyjne’ oznacza linearną medialną usługę audiowizualną, w przypadku której dostawca usług medialnych decyduje o momencie w czasie, w którym określona audycja jest emitowana i ustala układ programu;	(c) ‘usługi linearne’, w tym ‘nadawanie programów telewizyjnych’ lub ‘nadawanie telewizyjne’ oznacza medialne usługi audiowizualne, w przypadku których dostawca usług medialnych decyduje o momencie w czasie, w którym określona audycja jest emitowana, w o oparciu ustalony przez niego, stały układ programu,
Uzasadnienie
Poprawka ma na celu jaśniejsze sformułowanie definicji „usług linearnych”.
Poprawka 25 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (e) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(e) ‘usługa nielinearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której użytkownik, na podstawie oferty treści wybranej przez dostawcę usług medialnych, decyduje o momencie w czasie, w którym określony program jest transmitowany;	(e) „usługa nielinearna” oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której użytkownik indywidualnie wybiera transmisję danego programu na podstawie zróżnicowanej oferty treści wybranych przez dostawcę usług medialnych;
Poprawka 26 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (k a) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	k a) „wskaźniki oglądalności i profilu widowni środków przekazu” oznaczają szacunki dotyczące widowni danej audycji telewizyjnej.
Poprawka 27 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (k b) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	k b) „podmiot odpowiedzialny za pomiary oglądalności” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za organizację lub prowadzenie badań w celu określenia oglądalności i profilu odbiorców środków przekazu.
Uzasadnienie
Dla celów dyrektywy sprawą kluczową jest wprowadzenie definicji wskaźników oglądalności oraz podmiotu odpowiedzialnego za pomiary oglądalności (patrz: poprawka do art. 20 a (nowy), poprawka 25).
Poprawka 28 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA (A A) (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(a a) Do art. 2 dopisuje się ust. 1 a o następującym brzmieniu
	„1 a. Państwa członkowskie oraz Komisja, bez uszczerbku dla przyznanych im kompetencji, gwarantują pluralizm, swobodę i niezależność audiowizualnych środków przekazu”.
Poprawka 29 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy mający siedzibę w innych państwach członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji.	1. Zgodnie z zasadą swobodnego dostępu do informacji, zapisaną między innymi w art. 11 Karty Praw Podstawowych, państwa członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy mający siedzibę w innych państwach członkowskich oraz pośrednicy, w przypadku, gdy działają oni w imieniu nadawców, nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji.
Uzasadnienie
Należy usunąć niespójność pomiędzy punktem uzasadnienia 27 i art. 3b dotyczącą prawa pośredników, takich jak agencje prasowe, do korzystania z dostępu do sygnału. Aby nie generować nieporozumień, niezbędne jest sprecyzowanie w artykule, że pośrednicy w przypadku, gdy działają w imieniu nadawców, mają prawo dostępu do sygnału.
Poprawka 30 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	1 a) Państwa członkowskie mogą zaproponować, aby tego rodzaju wydarzenia o szczególnym znaczeniu społecznym, niewymienione na liście, o której mowa w art. 3 a, nie były transmitowane wyłącznie przez nadawców telewizyjnych podlegających własnej jurysdykcji, w przypadku, gdy wymagają tego niezwykle ważne okoliczności, niemożliwe do przewidzenia również ze względów czasowych. Tego rodzaju wymogi poddawane są procedurze przyspieszonej weryfikacji, podobnej do procedury opisanej w art. 3 a ust. 2.
Poprawka 31 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Krótkie relacje informacyjne mogą być wybierane swobodnie przez nadawców z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło.	2. Krótkie relacje informacyjne mogą być wybierane swobodnie i transmitowane przez nadawców z sygnału transmitującego nadawcy przez nadawców, pod warunkiem że źródło jest podane.
Poprawka 32 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera a a) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(aa) swoją formę prawną;
Poprawka 33 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera a b) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(ab) swój kapitał;
Poprawka 34 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera a c) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(ac) nazwisko swojego prawnego przedstawiciela;
Poprawka 35 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera a d) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(ad) nazwisko wydawcy odpowiedzialnego za treść, jeśli nie jest nim przedstawiciel prawny;
Poprawka 36 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Aby informacje określone w ust. 1 były w większym stopniu dostępne, państwa członkowskie ustanawiają krajowe rejestry publiczne medialnych usług audiowizualnych, w których będą zarejestrowani wszyscy posiadający siedzibę na terytorium danego państwa członkowskiego dostawcy takich usług, dostarczając informacji wskazanych w ust. 1.
Poprawka 37 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.	Zabrania się nadawania programów lub medialnych usług audiowizualnych, które mogłyby poważnie szkodzić rozwojowi fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu dzieci i młodzieży.
Poprawka 38 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.	Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić godności i poszanowaniu osoby ludzkiej, fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich, osób szczególnie narażonych lub niepełnosprawnych.
Poprawka 39 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy medialnych usług audiowizualnych podlegający ich jurysdykcji udostępniają użytkownikom systemy filtrowania treści szkodliwych dla rozwoju fizycznego, umysłowego lub moralnego osób małoletnich, a także informują użytkowników o ich istnieniu.
Poprawka 40 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d ustęp 1 b (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Komisja i państwa członkowskie zachęcają dostawców medialnych usług audiowizualnych, organy regulacyjne i wszystkie zainteresowane strony do rozważania technicznych i prawnych możliwości opracowania zharmonizowanych opisów treści, sprzyjających lepszemu filtrowaniu i klasyfikacji u źródła, niezależnie od używanej platformy, w celu zapewnienia lepszej ochrony małoletnich.
Poprawka 41 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d ustęp 1 c (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Państwa członkowskie podejmują odpowiednie kroki mające zapewnić egzekwowanie tego zakazu.
Poprawka 42 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d ustęp 1 d (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy audiowizualnych usług medialnych podlegający ich jurysdykcji nie przekazują w żadnym przypadku pornografii dziecięcej, pod groźbą pociągnięcia do odpowiedzialności administracyjnej i karnej.
Uzasadnienie
W związku z wydarzeniami, jakie mają obecnie miejsce w wielu państwach członkowskich, takimi jak zaginięcia i zabójstwa dzieci, przestępstwa związane z pedofilią, rozpowszechnianie materiałów pornograficznych, strony internetowe zachęcające do wykorzystywania dzieci oraz wzrost przemocy wobec kobiet, coraz bardziej nagląca staje się konieczność konkretnych i zdecydowanych działań przeciwko pladze społecznej, uderzającej szczególnie w całkowicie bezbronne i niewinne grupy wiekowe.
Poprawka 43 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d ustęp 1 e (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Państwa członkowskie zachęcają dostawców medialnych usług audiowizualnych do promowania kampanii informacyjnych na rzecz zapobiegania przemocy wobec kobiet oraz małoletnich, o ile to możliwe we współpracy ze stowarzyszeniami i podmiotami publicznymi lub prywatnymi zaangażowanymi w działania w tym zakresie.
Uzasadnienie
W związku z wydarzeniami, jakie mają obecnie miejsce w wielu państwach członkowskich, takimi jak zaginięcia i zabójstwa dzieci, przestępstwa związane z pedofilią, rozpowszechnianie materiałów pornograficznych, strony internetowe zachęcające do wykorzystywania dzieci oraz wzrost przemocy wobec kobiet, coraz bardziej nagląca staje się konieczność konkretnych i zdecydowanych działań przeciwko pladze społecznej, uderzającej szczególnie w całkowicie bezbronne i niewinne grupy wiekowe.
Poprawka 44 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3e (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.	Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakichkolwiek treści dyskryminacyjnych lub jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną oraz nie naruszają ani godności ani poszanowania osoby ludzkiej.
Poprawka 45 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich.	1. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich. W odniesieniu do usług nielinearnych wsparcie to może się odbywać zwłaszcza zgodnie z następującymi zasadami: określenie minimalnych w stosunku do obrotów inwestycji w produkcje europejskie, określenie minimalnego udziału produkcji europejskich w ramach katalogów video na żądanie oraz atrakcyjne eksponowanie produkcji europejskich w elektronicznych przewodnikach po programach.
Uzasadnienie
Proponowany dodatek precyzuje podstawowe przykłady środków, jakie mogą przyjąć państwa członkowskie, aby osiągnąć cel określony w pierwszym zdaniu. Umożliwia on w ten sposób wsparcie realizacji celu, jednocześnie utrzymując konieczną elastyczność, która wiąże się z tą realizacją (wzmianka „wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków”; niewyczerpujący i niewiążący charakter listy środków).
Poprawka 46 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 4 (Dyrektywa 89/552/EWG)
4. Komisja, na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie i przy uwzględnieniu rozwoju rynkowego i technologicznego, składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania ust. 1, nie później niż do końca piątego roku od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy.	4. Komisja, na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie oraz niezależnych badań i przy uwzględnieniu rozwoju rynkowego i technologicznego oraz celu różnorodności kulturowej, składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie co dwa lata sprawozdanie dotyczące stosowania ust. 1.
Poprawka 47 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 4 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	4a. Nie później niż do końca piątego roku od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy Rada ponownie zbada wykonanie niniejszego artykułu w oparciu o sprawozdanie Komisji, które będzie zawierać, w stosownych przypadkach, propozycje dostosowania, przy uwzględnieniu rozwoju rynkowego i technologicznego oraz celu różnorodności kulturowej, a także niezależnych badań dotyczących wpływu środków podjętych na podstawie ustępu 1.
Uzasadnienie
Zasadnicze jest zapewnienie skutecznego wykonania niniejszego artykułu oraz wprowadzenie w tym celu systemu ponownego zbadania wykonania tego artykułu, który jest zainspirowany mechanizmem obecnie obowiązującym w odniesieniu do usług telewizyjnej działalności transmisyjnej, określonych w art. 4 ust. 4 i 25a dyrektywy o telewizji bez granic.
Poprawka 48 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g część wprowadzająca i litery od a) do c) (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie zapewniają, że handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji spełniają następujące wymagania:	Państwa Członkowskie zapewniają, że handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji zgodne są z zasadami określonymi w Karcie Praw Podstawowych i spełniają w szczególności następujące wymogi:
(a) handlowe przekazy audiowizualne muszą być łatwe do zidentyfikowania jako takie. Zakazuje się ukrytych handlowych przekazów audiowizualnych;	(a) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą:
	(i) zawierać jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek, orientację seksualną lub narodowość;
	(ia) naruszać godności i poszanowania osoby ludzkiej;
	(ii) obrażać przekonań religijnych lub politycznych;
	(iii) zachęcać do zachowania szkodliwego dla zdrowia lub bezpieczeństwa;
	(iv) zachęcać do zachowania szkodliwego dla ochrony środowiska;
(b) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą wykorzystywać technik podprogowych;	(b) handlowe przekazy audiowizualne muszą być łatwe do zidentyfikowania jako takie. Zakazuje się ukrytych handlowych przekazów audiowizualnych;
(c) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą:	(c) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą wykorzystywać technik podprogowych;
(i) zawierać jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na rasę, płeć lub narodowość;
(ii) obrażać przekonań religijnych lub politycznych;
(iii) zachęcać do zachowania szkodliwego dla zdrowia lub bezpieczeństwa;
(iv) zachęcać do zachowania szkodliwego dla ochrony środowiska;
Poprawka 49 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera f) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.	(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich lub zmierzać do wykorzystywania ich wrażliwości, a także wrażliwości osób szczególnie narażonych lub niepełnosprawnych. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach, chyba że jest to uzasadnione względami związanymi z praktyką zawodową lub kształceniem.
Poprawka 50 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Ponadto medialne usługi audiowizualne nie mogą zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.	2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Ponadto nie mogą one zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.
Poprawka 51 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 4 (Dyrektywa 89/552/EWG)
4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane i nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.	4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane i nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne lub programy przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.
Poprawka 52 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3 ha   1. Państwa członkowskie podejmują wszelkie stosowne środki, zarówno ogólne jak szczegółowe, aby stopniowo zapewnić pełną dostępność usług mediów audiowizualnych, w ramach swej jurysdykcji, dla osób niepełnosprawnych. 2. Poczynając od (dzień) (miesiąc) (rok) państwa członkowskie dostarczają Komisji co dwa lata sprawozdania krajowe w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy. Sprawozdania te zawierają zwłaszcza wyliczenia statystyczne dotyczące postępów w uzyskaniu dostępności w rozumieniu ust. 1, przyczyny wszelkich niedociągnięć tym zakresie i działania podejmowane lub przewidziane w realizacji zadań. Komisja zapewnia stosowanie niniejszego artykułu w zgodzie z wymogami traktatu.
Uzasadnienie
Ten nowy artykuł nakłada na państwo członkowskie obowiązek podjęcia wszelkich stosownych kroków celu zapewnienia dostępności telewizji cyfrowej dla osób niepełnosprawnych oraz wymóg składania sprawozdania z podjętych w tym celu działań.
Sprawozdania powinny zawierać przynajmniej: dane statystyczne o dostępności TV, cele, sprawozdanie o postępach oraz opis sposobu przeprowadzenia konsultacji z osobami niepełnosprawnymi.
Załącznik do dyrektywy wyjaśniający “dostępność” i środki, które mogą być konieczne do podjęcia w celu jej osiągnięcia, powinien zostać dodany wzorując się na dokumencie referencyjnym pt.: „Wyposażenie TV cyfrowej: wymagania konsumenta wrażliwego", opublikowanym w Wielkiej Brytanii w marcu 2006 r.
Poprawka 53 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h b (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3 hb
	1. Bez uszczerbku dla innych przepisów prawa cywilnego, administracyjnego bądź karnego, przyjętych przez państwa członkowskie, każda osoba fizyczna lub prawna, niezależnie od jej narodowości, której uzasadniony interes, a w szczególności reputacja oraz dobre imię, zostały naruszone poprzez podanie nieprawdziwych informacji w programie, posiada prawo do odpowiedzi lub równoważnych środków prawnych. Państwa członkowskie czuwają nad tym, aby faktyczne wykonanie prawa do odpowiedzi lub do równoważnych środków nie było skrępowane narzuceniem nieuzasadnionych warunków. Odpowiedź jest emitowana w rozsądnym terminie po uzasadnieniu wniosku, w chwili i w sposób odpowiadający programowi, do którego odnosi się wniosek. 2. Prawo do odpowiedzi lub równoważnych środków prawnych stosuje się w odniesieniu do wszystkich nadawców podlegających ustawodawstwu danego państwa członkowskiego. 3. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do wprowadzenia prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków prawnych oraz określają procedurę postępowania przy ich zastosowaniu. W szczególności państwa członkowskie zapewniają odpowiedni termin na udzielenie odpowiedzi, a także wprowadzają procedury umożliwiające właściwe korzystanie z prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków przez osoby fizyczne lub prawne zamieszkałe lub posiadające siedzibę w danym państwie członkowskim. 4. Wniosek o stosowanie prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków może zostać odrzucony w przypadku, gdy odpowiedź nie jest uzasadniona na podstawie warunków wymienionych w ust. 1 bądź gdy mogłaby ona spowodować dokonanie czynów karalnych, wszczęcie postępowania cywilnego wobec dostawcy medialnych usług audiowizualnych lub przekroczyć powszechnie przyjęte normy dobrych obyczajów. 5. Państwa członkowskie zapewniają, że spory dotyczące wykonywania prawa do odpowiedzi lub równoważnych środków mogą być rozstrzygane na drodze sądowej. 6. Prawo do odpowiedzi nie stanowi uszczerbku dla innych dróg odwołania, którymi dysponują osoby, których prawo do godności, reputacji, dobrego imienia lub życia prywatnego zostało naruszone przez media.
Uzasadnienie
Prawo do odpowiedzi powinno być stosowane do wszystkich medialnych usług audiowizualnych, a nie tylko do usług linearnych.
Poprawka 54 ARTYKUŁ 1 PUNKT 9 Artykuł 10 ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Pojedynczo emitowane spoty reklamowe i telezakupowe powinny, poza programami sportowymi, pozostać wyjątkiem.	2. Pojedynczo emitowane spoty reklamowe i telezakupowe powinny pozostać wyjątkiem.
Poprawka 55 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	1a) W programach złożonych z autonomicznych części, a także w programach sportowych lub w relacjach z wydarzeń lub rozgrywek o podobnej strukturze i zawierających przerwy, reklamy zamieszczane są wyłącznie pomiędzy tymi częściami lub w przerwach.
Poprawka 56 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 2 akapit 1(Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 35 minut.	2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 45 minut. Transmisja może zostać przerwana po raz kolejny, jeśli jej zaprogramowany czas trwania przekracza o co najmniej 20 minut dwa lub trzy pełne okresy długości 45 minut. Transmisja takich utworów audiowizualnych jak filmy fabularne i filmy wyprodukowane dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych) pod warunkiem, że trwają dłużej niż 45 minut, może być przerwana raz na każdy okres 45 minut Transmisja może zostać przerwana po raz kolejny, jeśli jej zaprogramowany czas trwania przekracza o co najmniej 20 minut dwa lub trzy pełne okresy długości 45 minut.
Poprawka 57 ARTYKUŁ 1 PUNKT 17 Artykuł 20 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 20 a
	1. Celem przestrzegania zasad pluralizmu, konkurencji oraz wolnej przedsiębiorczości przy czerpaniu zysków z reklamy, sporządzanie wskaźników oglądalności podlega następującym kryteriom:
	a) niezależności jednostek prowadzących badania wskaźników oglądalności i rozpowszechniania różnych mediów od wszystkich badanych podmiotów;
	b) reprezentatywności organów zarządzających (komitety techniczno-naukowe i/lub komitety nadzorcze): powinny reprezentować wszystkie zainteresowane i poddane badaniom podmioty (operatorzy, rynek i konsumenci), nie ograniczając się tylko do platform nadawczych;
	c) przejrzystości komitetów technicznych, którym należy przypisać rzeczywistą władzę odnośnie do badań, bez jakiegokolwiek ingerencji - technicznej czy zarządczej – ze strony zarządu.
Uzasadnienie
Biorąc pod uwagę znaczenie sporządzania wskaźników oglądalności pod kątem zysków z reklamy, w całej Unii powinna obowiązywać jednolitość w tej materii zgodnie z zasadami wolnej przedsiębiorczości, niezależności, przejrzystości i reprezentatywności.
Poprawka 58 ARTYKUŁ 1 PUNKT 18 A (nowy)Artykuł 23 (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(18a) Artykuł 23skreślono
Uzasadnienie
Prawo do odpowiedzi powinno być stosowane do wszystkich medialnych usług audiowizualnych, a nie tylko do usług linearnych.
Poprawka 59 ARTYKUŁ 1 PUNKT 19 LITERA -A (nowa) Artykuł 23a ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(19a) Artykuł 23a ust. 1 zastępuje się następującym:
	“1. Ustanawia się komitet kontaktowy pod auspicjami Komisji. Złożony jest on z przedstawicieli właściwych krajowych organów regulacyjnych, wymienionych w art. 23b. Przedstawiciel Komisji przewodniczy pracom Komitetu, który zbiera się z inicjatywy lub na wniosek delegacji jednego z państw członkowskich.
Poprawka 60 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.	1. Państwa członkowskie zapewniają ustanowienie organów regulacyjnych i gwarantują ich niezależność w odniesieniu do sfery politycznej, gospodarczej i finansowej, bezstronność, a także przejrzystość funkcjonowania i procesu decyzyjnego.
Poprawka 61 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 1a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Państwa członkowskie zlecają krajowym organom regulacyjnym zadanie kontroli przestrzegania przez dostawców medialnych usług audiowizualnych przepisów niniejszej dyrektywy, zwłaszcza w odniesieniu do zasad wolności wypowiedzi, pluralizmu mediów, godności ludzkiej, zasady niedyskryminacji oraz ochrony osób wymagających szczególnej opieki lub niepełnosprawnych.
Poprawka 62 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Krajowe organy regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy.	2. Organy regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, a w przypadku poważnego naruszenia przepisów dyrektywy, porozumiewają się w celu ustanowienia środków, jakie należy podjąć.
Poprawka 63 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23c (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 23c
	1. Państwa członkowskie przyjmują środki konieczne do zapewnienia pluralizmu informacji w telewizyjnych systemach nadawczych. Zakazują one w szczególności powstawania i zachowywania dominującej pozycji na rynku telewizyjnym oraz rynkach z nimi związanych.
	2. Państwa członkowskie dokładają wszelkich starań, aby zapewnić poszanowanie obiektywności informacji rozpowszechnianych przez władze publiczne i określają odpowiednie środki pozwalające zapobiec ewentualnym nadużyciom pozycji ze strony rządu, mogącego wpływać na informacje przekazywane w mediach.
Uzasadnienie
Powyższa poprawka jest zgodna z wcześniejszym stanowiskiem PE (np. przyjęta dnia 6 września 2005 r. rezolucja w sprawie telewizji bez granic oraz rezolucja Parlamentu w sprawie istniejącego w UE i w szczególności we Włoszech ryzyka pogwałcenia swobody wypowiedzi i informacji (art.11 ust.2 Karty Praw Podstawowych) (2003/2237(INI)), mającej na celu zobligowanie państw członkowskich do zastosowania się do ogólnych zasad w sprawie ochrony pluralizmu oraz zakazu kontrolowania nadawców publicznych przez osoby obejmujące stanowiska w rządzie.
Różnice istniejące w tym temacie między poszczególnymi krajowymi systemami ustawodawczymi sprawiają, że zastosowanie swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług na terytorium Wspólnoty okazuje się trudniejsze.
Poprawka 64 ARTYKUŁ 1 PUNKT 22 Artykuł 26 ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Opracowująca te sprawozdania Komisja nie tylko zasięga opinii krajowych organów regulacyjnych, ale również europejskiej platformy stowarzyszeń konsumentów, reprezentujących różne kategorie użytkowników.
Uzasadnienie
Organizacje konsumenckie powinny odgrywać ważną rolę w sporządzaniu tego typu sprawozdań.

PROCEDURA

Tytuł	Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
Odsyłacze	COM(2005)0646 – C6-0443/2005 – 2005/0260(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	CULT
Opinia wydana przez   Data ogłoszenia na posiedzeniu	LIBE 2.2.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Jean-Marie Cavada 22.2.2006
Poprzedni sprawozdawca komisji opiniodawczej
Rozpatrzenie w komisji	4.5.2006	19.6.2006		12.7.2006
Data przyjęcia	4.10.2006
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:		36 1 3
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alexander Alvaro, Edit Bauer, Johannes Blokland, Mihael Brejc, Michael Cashman, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Fausto Correia, Elly de Groen-Kouwenhoven, Panayiotis Demetriou, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Lilli Gruber, Adeline Hazan, Lívia Járóka, Barbara Kudrycka, Stavros Lambrinidis, Romano Maria La Russa, Henrik Lax, Antonio Masip Hidalgo, Edith Mastenbroek, Jaime Mayor Oreja, Martine Roure, Inger Segelström, Ioannis Varvitsiotis, Donato Tommaso Veraldi, Manfred Weber, Stefano Zappalà, Tatjana Ždanoka
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Genowefa Grabowska, Ignasi Guardans Cambó, Luis Herrero-Tejedor, Sophia in 't Veld, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Katalin Lévai, Javier Moreno Sánchez, Antonio Tajani, Kyriacos Triantaphyllides, Rainer Wieland
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Luigi Cocilovo, Alessandro Foglietta, Roberto Musacchio
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)

(COD)

OPINIA Komisji Gospodarczej i Monetarnej (12.10.2006)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
(COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 – 2005/0260(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Karsten Friedrich Hoppenstedt

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

1. Tworząc ramy prawne dla mediów audiowizualnych należy stworzyć warunki skutecznego rozwoju transgranicznych usług medialnych w celu zwiększenia europejskiej konkurencyjności w tej dziedzinie. Jednocześnie należy uwzględnić szczególny charakter sektora audiowizualnego i zagwarantować przestrzeganie ważnych zasad podstawowych, jak ochrona małoletnich i konsumentów.

2. W procesie postępującego technologicznego rozwoju rynku w sektorze audiowizualnym, w szczególności cyfrowej konwergencji sieci komunikacyjnych, umożliwiającej przesyłanie treści medialnych za pomocą nowych platform technologicznych, na przykład telefonii komórkowej i Internetu, powstają takie możliwości rozpowszechniania treści, których funkcja opiniotwórcza jest porównywalna z telewizją.
Uwzględniając ten postęp należy z zadowoleniem przyjąć założenie zawarte we wniosku Komisji, uwzględniające porównywalność usług pod względem treści i funkcji, dzięki czemu zapewnione zostają jednolite warunki konkurencji („level playing field”) i pewność prawna.
Takie podejście, które jest neutralne z punktu widzenia technologii, jest konieczne dla uwzględnienia przyszłych odkryć technologicznych, których okres rozwoju ulega stałemu skróceniu.

3. Niemniej jednak konieczne jest ograniczenie bardzo szerokiego zakresu zastosowania. Należy wyłączyć te dziedziny, które z punktu widzenia celowości dyrektywy nie powinny być nią objęte. Dotyczy to w szczególności treści prywatnych oraz gier internetowych i losowych.

4. Ponadto konieczne jest wyraźne rozgraniczenie dyrektywy w sprawie handlu elektronicznego (2000/31/WE) od niniejszej dyrektywy, której nadrzędny charakter powinien być uwidoczniony. Uzyskuje się dzięki temu pewność prawną, która jest szczególnie potrzebna w odniesieniu do inwestycji w nowe usługi medialne.

5. Stopniowana intensywność regulacji, istniejąca między telewizją a usługami na żądanie, jest uzasadniona ze względu na zróżnicowane możliwości kontroli ze strony widzów. Jednakże konieczne jest przywołanie przykładowych zasad w celu określenia kierunku i zapobieżenia powstaniu niejasności w odniesieniu do rozgraniczenia.

6. Silna zasada kraju pochodzenia jest głównym elementem dyrektywy i w interesie zachowania funkcjonalnego rynku wewnętrznego nie powinna być osłabiana. Z tego względu kodyfikacja orzeczeń ETS dotyczących uregulowania ewentualnych przypadków nadużyć wydaje się wystarczająca.

7. Prawo do krótkich relacji powinno wykraczać poza proponowany we wniosku Komisji niedyskryminujący charakter i powinno jako prawo wspólnotowe obowiązywać jednakowo wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej, co umożliwi zapewnienie transgranicznego przepływu informacji.

8. Komisja słusznie nie proponuje bezpośredniego rozszerzenia wytycznych dotyczących udziału na usługi nielinearne. Ponadto należy podkreślić, że państwa członkowskie mają szerokie prawo do podejmowania decyzji w sprawie wspierania produkcji i dostępu do dzieł europejskich.

9. Z zadowoleniem przyjmuje się zaproponowaną przez Komisję we wniosku deregulację przepisów dotyczących ilościowych ograniczeń reklam.
Ze względu na nowe osiągnięcia technologiczne, które umożliwiają usunięcie bloków reklamowych, jak na przykład funkcja time-shift dostępna w urządzeniach do nagrywania na twardym dysku, oraz z uwagi na sytuację ekonomiczną europejskiego sektora medialnego należy znieść część ograniczeń dotyczących reklamy.
Wzmocnienie sektora medialnego umożliwia zachowanie szerokiej ogólnodostępnej oferty, co będzie przeciwdziałać widocznej koncentracji na ofercie płatnej. Pozwoli to wesprzeć różnorodność europejskiego krajobrazu medialnego. Ponadto zostanie zapewniona większa swoboda dla kreatywności oferujących treść.
Dodatkowo z uwagi na szerokie możliwości wyboru i sterowania można zdać się na samodzielność widzów.
Z tego względu należy poprzeć zniesienie nakazów dotyczących bloków reklamowych i obniżenie wytycznych dotyczących zamieszczania reklam i mających zastosowanie odnośnie do filmów wyprodukowanych dla telewizji, utworów kinematograficznych, programów dziecięcych oraz informacyjnych, z 35 do 30 minut.

10. W celu likwidacji istniejącej obecnie szarej strefy odnoszącej się do lokowania produktu, konkretne ramy regulacyjne przyczynią się do zwiększenia pewności prawnej i przejrzystości prawa. Właściwy wydaje się być zatwierdzony katalog, dopuszczający lokowanie produktu w odniesieniu do takich formatów, które nie mają nadrzędnej funkcji opiniotwórczej, jak również w takich przypadkach, w których za lokowanie produktu nie uzyskano żadnych świadczeń, lub uzyskano niewielkie świadczenia, wykluczające niebezpieczeństwo wpływu na redagowane treści.
Ponadto szczególnie wrażliwe programy, na przykład audycje dla dzieci, należy całkowicie wyłączyć z lokowania produktu.
Dzięki odpowiednim działaniom dotyczącym oznaczenia można wyeliminować obawy dotyczące naruszania przejrzystości i ochrony konsumentów.

11. Należy w większym zakresie wykorzystać mechanizmy współregulacji i samoregulacji, w szczególności należy jednoznacznie uwzględnić mechanizm samoregulacji w art. 3 ust. 3 dyrektywy. Niemniej jednak należy zachować zasadę ostatecznej odpowiedzialności państwa. W celu zagwarantowania utrzymania istniejących obecnie i dobrze funkcjonujących systemów, państwom członkowskim należy zapewnić pewien zakres elastyczności w odniesieniu do konkretnych rozwiązań.

POPRAWKI

Komisja Gospodarcza i Monetarna zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez Komisję[1]	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 PUNKT UZASADNIENIA 1 A (nowy)
	(1a) Przegląd dyrektywy 89/522/EWG powinien mieć na celu przede wszystkim dostosowanie do przemian oraz zwiększenie konkurencyjności sektora medialnych usług audiowizualnych na światowym rynku. Bardziej liberalne i proste ramy prawne będą sprzyjać wzrostowi gospodarczemu, tworzeniu miejsc pracy i innowacyjności, zgodnie ze strategią lizbońską.
Poprawka 2 PUNKT UZASADNIENIA 3
(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji i kultury uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług.	(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji i kultury uzasadnia zastosowanie ograniczonej liczby szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług, jednakże wyłącznie wtedy, gdy są one absolutnie konieczne.
Uzasadnienie
Jeżeli medialne usługi audiowizualne mają być konkurencyjne, nie powinno się ich obciążać nadmiernymi regulacjami.
Poprawka 3 PUNKT UZASADNIENIA 4
(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne i pojawiające się na rynku usługi na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje.	(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne i pojawiające się na rynku usługi na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje. Dyrektywa 89/552/EWG nie powinna utrudniać rozwoju nowych usług poprzez restrykcyjne przepisy prawne
Uzasadnienie
Zmieniona dyrektywa powinna raczej sprzyjać rozwojowi nowych usług audiowizualnych niż ten rozwój utrudniać.
Poprawka 4 PUNKT UZASADNIENIA 6 A (nowy)
	(6a) Wspieranie konkurencyjności europejskiego przemysłu, którego istotny element stanowi sektor audiowizualny, ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów politycznych strategii lizbońskiej. W celu zwiększenia konkurencyjności sektora audiowizualnego należy zatem propagować wystarczające środki finansowania we właściwych ramach regulacyjnych. Sektor audiowizualny musi być dynamiczny i dochodowy, dlatego celem powinny być jego regulacje zakładające możliwie najmniejszy stopień ingerencji.
Uzasadnienie
Jeżeli medialne usługi audiowizualne mają być konkurencyjne, nie powinno się ich obciążać nadmiernymi regulacjami.
Poprawka 5 PUNKT UZASADNIENIA 13
(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe.	(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe lub inne treści wytworzone przez użytkownika, które zwykle nie są udostępniane odpłatnie. Dla uzasadnienia stosowania niniejszej dyrektywy element ekonomiczny musi być znaczący. To, czy dana działalność posiada takie wymagane znaczenie ekonomiczne, określa się na podstawie przepisów tego państwa członkowskiego, w którym swoją siedzibę ma dostawca przedmiotowych usług medialnych.
Uzasadnienie
Należy jednoznacznie określić, że dyrektywa ma zastosowanie wyłącznie do działalności gospodarczej i nie obejmuje treści prywatnych i ofert półprywatnych.
Element ekonomiczny powinien mieć określone znaczenie w celu wyłączenia z zakresu stosowania dyrektywy na przykład stron internetowych lub blogów, które zawierają jedynie informację dotyczącą wykorzystanego oprogramowania. Kryteria oceny mogą pochodzić z danego prawa krajowego, na przykład z prawa podatkowego lub prawa spółek.
Poprawka 6 PUNKT UZASADNIENIA 14
(14) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania, lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, które nie mają na celu rozpowszechniania treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną.	(14) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu mające wkład w kształtowanie opinii publicznej, w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania, lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, które nie mają na celu rozpowszechniania treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną. Wyłączone są również gry losowe, w których stawką są kwoty pieniężne - w tym loterie i zakłady, jak również gry internetowe oparte na oprogramowaniu interaktywnym - o ile ich głównym zadaniem nie jest rozpowszechnianie treści audiowizualnych.
Uzasadnienie
Należy jednoznacznie określić, że z zakresu zastosowania dyrektywy wyłączone są gry losowe i gry internetowe opierające się na oprogramowaniu interaktywnym. W tych przypadkach rozpowszechnianie treści audiowizualnych stanowi z reguły jedynie element dodatkowy, a więc z punktu widzenia celowości normy te dziedziny nie są zasadniczo uwzględnione.
Ponadto sektor gier losowych jest bardzo wrażliwym rynkiem, który z uwagi na ochronę konsumentów oraz bezpieczeństwo i porządek publiczny wymaga odrębnego uregulowania.
Poprawka 7 PUNKT UZASADNIENIA 17
(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. Niniejsza dyrektywa nie narusza wyłączeń od odpowiedzialności ustanowionych w dyrektywie 2000/31/WE.	(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. Odpowiedzialność redakcyjna obejmuje odpowiedzialność za profesjonalny wybór i uporządkowanie treści audiowizualnych – czy to dotyczących poszczególnych elementów programu, czy też układu programu. W przypadku telewizji odpowiedzialność redakcyjna dotyczy sporządzenia układu programu, zaś w przypadku usług na żądanie – zestawienia oferty treści. Niniejsza dyrektywa nie narusza wyłączeń od odpowiedzialności ustanowionych w dyrektywie 2000/31/WE.
Uzasadnienie
Z definicji odpowiedzialności redakcyjnej jasno wynika, że nie są nią objęte jednostki zapewniające dostęp (hosting provider), które jedynie udostępniają platformę dla treści. Zwykle to kryterium służy wyłączeniu treści oferowanych w sposób jednostkowy przez osoby prywatne.
Poprawka 8 PUNKT UZASADNIENIA 18
(18) Oprócz reklamy i telezakupów wprowadza się szerszą definicję handlowego przekazu audiowizualnego Obejmuje ona ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które towarzyszą medialnym usługom audiowizualnym i są przeznaczone do bezpośredniego lub pośredniego promowania towarów, usług, wizerunku bądź osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, i w związku z tym nie obejmuje ona ogłoszeń dotyczących usług publicznych oraz akcji charytatywnych nadawanych bezpłatnie.	(18) Oprócz reklamy i telezakupów wprowadza się szerszą definicję handlowego przekazu audiowizualnego. Obejmuje ona obrazy z dźwiękiem lub bez, które są zawarte w programach lub im towarzyszą i są przeznaczone do bezpośredniego lub pośredniego promowania towarów, usług, wizerunku bądź osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, i w związku z tym nie obejmuje ona ogłoszeń dotyczących usług publicznych oraz akcji charytatywnych nadawanych bezpłatnie.
Uzasadnienie
Należy jednoznacznie określić, że dopuszczenie lokowania produktów umożliwia włączenie handlowego przekazu audiowizualnego do programów. Ponadto jest niejasne, dlaczego obrazy objęte definicją handlowego przekazu audiowizualnego muszą być ruchome. W procesie zwiększonego wykorzystywania nowych technik reklamowych, na przykład dzielonego obrazu, możliwe wydaje się również umieszczenie obrazu nieruchomego.
Poprawka 9 PUNKT UZASADNIENIA 19 A (nowy)
	(19a) W celu wspierania silnego, konkurencyjnego i zintegrowanego europejskiego przemysłu audiowizualnego oraz zwiększenia pluralizmu mediów na terytorium Unii Europejskiej, konieczne jest utrzymanie zasady, że jurysdykcja nad każdym dostawcą medialnych usług audiowizualnych przysługuje tylko jednemu państwu członkowskiemu. Kryteria związane z miejscem siedziby wykorzystywane do ustalenia tej jurysdykcji powinny zatem nadal obowiązywać w formie ustalonej w dyrektywie 97/36/WE.
Uzasadnienie
Poprawka służy wzmocnieniu zasady kraju pochodzenia, a w szczególności podkreśleniu znaczenia obecnie obowiązujących definicji miejsca siedziby i jurysdykcji, które jak dotychczas skutecznie ułatwiały transgraniczną działalność nadawczą w Europie.
Poprawka 10 PUNKT UZASADNIENIA 25
(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury. Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi państw członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów.	(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi państw członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów. Dlatego też samoregulacja stanowi uzupełniającą metodę osiągnięcia niektórych celów niniejszej dyrektywy, ale nie może całkowicie zastępować działań stanowiących obowiązek władz legislacyjnych. Współregulacja stanowi niezbędne powiązanie prawne między samoregulacją a krajowym ustawodawstwem oraz umożliwia transpozycję dyrektyw zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi..
Uzasadnienie
Definicje samo- i współregulacji zawarte w porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa nie uwzględniają wielu funkcjonujących skutecznych systemów samoregulacji, tak jak działające od dawna w wielu państwach członkowskich systemy samoregulacji w dziedzinie praktyk reklamowych. Jeżeli państwa członkowskie powierzą zadania osiągnięcia celów dyrektywy organom samoregulacyjnym, mechanizm powierzenia musi być wystarczająco jasny, tak aby zagwarantować, że w przypadku, gdy działania samoregulacyjne nie pozwolą na osiągnięcie celów dyrektywy, możliwe będzie zastosowanie środków regulacyjnych.
Poprawka 11 PUNKT UZASADNIENIA 25 A (nowy)
	(25a)   Mechanizmy regulacyjne współregulacji i samoregulacji powinny być szerzej wykorzystywane dla osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy. Doświadczenie pokazuje, że te alternatywne mechanizmy regulacyjne są skuteczne w licznych przypadkach w różnych odnośnych państwach członkowskich i z tego względu mogą odegrać ważną rolę, szczególnie w zakresie ochrony konsumentów. Przez współregulację należy rozumieć współpracę agencji państwowych z organami zajmującymi się samoregulacją. W kontekście tej współpracy cele określone przez ustawodawcę są przekazywane na podstawie aktu prawnego stronom, które są powszechnie uznane w danym sektorze. To powiązanie prawne zapewnia dalszą odpowiedzialności krajowego ustawodawcy, jak również możliwość jego ingerencji w charakterze regulacyjnym w przypadku, gdy samoregulacja okaże się nieskuteczna.
Uzasadnienie
Należy poprzeć zwiększone wykorzystanie współregulacji i samoregulacji. Niemniej jednak państwo powinno ponosić ostateczną odpowiedzialność, aby w przypadku nieskuteczności alternatywnych procedur regulacyjnych miało ono prawo do ingerencji. Jednocześnie w celu zagwarantowania utrzymania istniejących i dobrze funkcjonujących systemów, należy państwom członkowskim zapewnić pewien zakres elastyczności w odniesieniu do konkretnych rozwiązań.
Poprawka 12 PUNKT UZASADNIENIA 27
(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym powinni udzielić pozostałym nadawcom i pośrednikom działającym w imieniu nadawców prawa do wykorzystywania krótkich relacji w celu tworzenia ogólnych programów informacyjnych, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, z należytym uwzględnieniem wyłącznych praw. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Takie krótkie relacje nie powinny zasadniczo przekraczać 90 sekund.	(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, państwa członkowskie muszą dopilnować, aby właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym udzielili pozostałym nadawcom i upoważnionym, uznanym agencjom informacyjnym działającym bezpośrednio w imieniu upoważnionych nadawców, prawa do wykorzystywania krótkich relacji w ogólnym programie informacyjnym, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, z należytym uwzględnieniem innych praw licencyjnych. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Z zasady takie krótkie relacje:
	- nie powinny przekraczać 90 sekund i powinny trwać tylko tyle, ile jest to potrzebne, stosownie do charakteru danego wydarzenia;
	- w przypadku wydarzeń zorganizowanych, powinny być nadawane dopiero po tym, jak pierwotny nadawca miał okazję przekazać swoją transmisję, lub 60 minut po wystąpieniu zdarzenia, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej;
	- nie powinny być nadawane później niż 36 godzin po zakończeniu wydarzenia bez wyraźnego zezwolenia posiadacza praw;
	- powinny być nadawane z wyraźnym podaniem nazwy pierwotnego nadawcy i/lub posiadacza praw przez cały czas trwania transmisji;
	- powinny być przez nadawcę telewizyjnego odpowiednio zrekompensowane posiadaczowi praw.
	Zobowiązania wynikające z niniejszego artykułu nie są nadrzędne w stosunku do żadnych przepisów państw członkowskich w zakresie prawa autorskiego, w tym na przykład dyrektywy 2001/29/WE, konwencji berneńskiej i konwencji rzymskiej.
	Krótkie relacje informacyjne mogą albo być wybierane swobodnie przez nadawców z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło, albo nadawcy mogą - zgodnie z prawem odnośnego państwa członkowskiego i dla celów transmisji - sami uzyskać dostęp do danego wydarzenia.
Poprawka 13 PUNKT UZASADNIENIA 28
(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h.	Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu, jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h. Transmisje telewizyjne, tzn. usługi linearne, obejmują obecnie w szczególności telewizję analogową i cyfrową, osobnokanałowy przekaz na żywo (live-streaming), nadawanie w Internecie (webcasting) oraz wideo prawie na żądanie (near video on demand - NVOD), podczas gdy np. wideo na żądanie (video on demand - VOD) zalicza się do usług na żądanie (nielinearnych).
Uzasadnienie
Zmiany językowe.
Poprawka 14 PUNKT UZASADNIENIA 35
(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. Z związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, państwa członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług.	Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. W związku z tym mogą one wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych.
Poprawka 15 PUNKT UZASADNIENIA 36
(36) Wprowadzając w życie przepisy art. 4 zmienionej dyrektywy 89/552/EWG, państwa członkowskie powinny zapewnić, że nadawcy będą należycie uwzględniać europejskie koprodukcje i europejskie utwory pochodzenia niekrajowego.	skreślony
Poprawka 16 PUNKT UZASADNIENIA 40
(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby cele będące w interesie publicznym mogły zostać odpowiednio urzeczywistnione, przepisy muszą pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zasada oddzielenia powinna być ograniczona do reklamy i telezakupów, lokowanie produktu powinno być dozwolone pod określonymi warunkami i niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione. Lokowanie produktu mające charakter kryptoreklamy powinno jednak być zakazane. Zasada oddzielenia nie powinna uniemożliwiać wykorzystywania nowych technik reklamy.	(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby cele będące w interesie publicznym mogły zostać odpowiednio urzeczywistnione, przepisy muszą pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zasada oddzielenia powinna być ograniczona do reklamy i telezakupów, lokowanie produktu powinno być dozwolone pod określonymi warunkami w pewnych przypadkach określonych zgodnie z pozytywnym wykazem i niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione. Lokowanie produktu mające charakter kryptoreklamy powinno jednak być zakazane. Zasada oddzielenia nie powinna uniemożliwiać wykorzystywania nowych technik reklamowych.
Uzasadnienie
Należy jasno określić, że lokowanie produktu nie jest ogólnie dozwolone, a jedynie w przypadkach określonych na wykazie pozytywnym i pod określonymi warunkami.
Poprawka 17 PUNKT UZASADNIENIA 41
(41) Oprócz praktyk, które są objęte niniejszą dyrektywą, dyrektywa 2005/29/WE stosuje się do nieuczciwych praktyk handlowych, takich jak praktyki wprowadzające w błąd i praktyki agresywne występujące w medialnych usługach audiowizualnych. Ponadto, ponieważ dyrektywa 2003/33/WE, która zakazuje reklamy i sponsorowania papierosów i innych produktów tytoniowych w mediach drukowanych, usługach społeczeństwa informacyjnego i audycjach radiowych, obowiązuje bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, biorąc pod uwagę specyficzny charakter medialnych usług audiowizualnych, związek między dyrektywą 2003/33/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 88 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE, który zakazuje adresowanej do ogółu społeczeństwa reklamy określonych produktów medycznych, ma zastosowanie, zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, bez uszczerbku dla art. 14 dyrektywy 89/552/EWG; związek między dyrektywą 2001/83/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.	(41) Oprócz praktyk, które są objęte niniejszą dyrektywą, dyrektywa 2005/29/WE stosuje się do nieuczciwych praktyk handlowych, takich jak praktyki wprowadzające w błąd i praktyki agresywne występujące w medialnych usługach audiowizualnych. Ponadto, ponieważ dyrektywa 2003/33/WE, która zakazuje reklamy i sponsorowania papierosów i innych produktów tytoniowych w mediach drukowanych, usługach społeczeństwa informacyjnego i audycjach radiowych, obowiązuje bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, biorąc pod uwagę specyficzny charakter medialnych usług audiowizualnych, związek między dyrektywą 2003/33/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 88 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE, który zakazuje adresowanej do ogółu społeczeństwa reklamy określonych produktów medycznych, ma zastosowanie, zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, bez uszczerbku dla art. 14 dyrektywy 89/552/EWG; związek między dyrektywą 2001/83/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Ponadto przepisy niniejszej dyrektywy są nadrzędne w stosunku do przepisów dyrektywy 2000/31/WE w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego.
Uzasadnienie
Konieczne jest wyraźne odróżnienie od dyrektywy 2000/31/WE w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego. Umożliwia to osiągnięcie pewności prawnej, która jest niezbędna szczególnie dla inwestycji w nowy przemysł medialny.
Poprawka 18 PUNKT UZASADNIENIA 42
(42) Ponieważ wzrost ilości nowych usług doprowadził do większego wyboru dla widzów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Dyrektywa nie zwiększa wprawdzie dopuszczalnej ilości czasu przeznaczonego na reklamy w trakcie godziny programu, ale przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.	(42) Ponieważ wzrost ilości nowych usług linearnych i nielinearnych doprowadził do większego wyboru dla widzów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Dyrektywa nie zwiększa wprawdzie dopuszczalnej ilości czasu przeznaczonego na reklamy w trakcie godziny programu, ale przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.
Uzasadnienie
Era cyfrowa przyniosła ze sobą także poszerzenie oferty usług linearnych. W przyszłości oferta ta będzie zostanie jeszcze bardziej wzbogacona.
Poprawka 19 PUNKT UZASADNIENIA 43
(43) Dyrektywa ma na celu zachowanie szczególnego charakteru europejskiej telewizji i dlatego ogranicza możliwości przerywania utworów kinematograficznych i filmów wyprodukowanych dla telewizji, jak również innych określonych kategorii programów, które nadal wymagają pewnej ochrony.	(43) Dyrektywa ma na celu zachowanie szczególnego charakteru europejskiej telewizji. Spoty reklamowe i telezakupowe mogą być umieszczane w trakcie programów wyłącznie w sposób niezagrażający integralności i wartości danego programu, przy uwzględnieniu naturalnych przerw oraz okresu trwania i charakteru programu, jak również praw przysługujących posiadaczom praw.
Uzasadnienie
Audiovisual media service providers that invest in expensive original content such as films made for television (TV-movies) or cinematographic films must be enabled to refinance this kind of premium content. As this premium content is costly and very important for the company’s brand, advertising will be inserted in a very sensitive and responsible manner so that Premium content will not be devaluated by to much or misplaced advertising. Restrictions in the possibilities to insert advertising in films will restrict the funding of this content. As a result there audiovisual media providers might not continue to invest in films in the future. A general rule on the protection of the integrity of the film and on the programme flow as well as on the protection of copy rights will further the objective to invest in films also in the future.
Poprawka 20 PUNKT UZASADNIENIA 46
(46) Lokowanie produktu jest faktem w utworach kinematograficznych i utworach audiowizualnych wyprodukowanych dla telewizji, lecz państwa członkowskie regulują tę praktykę w różny sposób. W celu zapewnienia jednakowych warunków konkurencji, a przez to zwiększenia konkurencyjności europejskiego sektora mediów, konieczne jest przyjęcie przepisów dotyczących lokowania produktu. Wprowadzona tu definicja lokowania produktu obejmuje dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego zawierającego włączenie lub odniesienie do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w programie, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne świadczenie. Podlega ono takim samym jakościowym przepisom i ograniczeniom, jakie stosują się do reklamy.	(46) Lokowanie produktu jest faktem w utworach kinematograficznych i utworach audiowizualnych wyprodukowanych dla telewizji, lecz państwa członkowskie regulują tę praktykę w różny sposób. W celu zapewnienia jednakowych warunków konkurencji, a przez to zwiększenia konkurencyjności europejskiego sektora mediów, konieczne jest przyjęcie przepisów dotyczących lokowania produktu. Przydatny wydaje się być katalog sytuacji, dopuszczający lokowanie produktu w odniesieniu do takich formatów, które nie mają nadrzędnej funkcji opiniotwórczej, jak również w takich przypadkach, w których za lokowanie produktu nie uzyskano żadnych świadczeń lub uzyskano niewielkie świadczenia, co wyklucza niebezpieczeństwo wpływu na redagowane treści. Definicja lokowania produktu obejmuje dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego zawierającego włączenie lub odniesienie do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w programie, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne świadczenie. Może ono polegać na udostępnieniu usług, za które w innym przypadku należałoby uiścić należność (finansową, osobową lub rzeczową). Lokowanie produktu podlega takim samym jakościowym przepisom i ograniczeniom, jakie stosują się do reklamy. Ponadto powinno ono spełniać pewne wymogi. Nie może zostać na przykład naruszona odpowiedzialność redakcyjna i niezależność dostawcy usług medialnych. W szczególności wykorzystanie produktu w treści programu nie może wywoływać wrażenia, że produkt ten jest wspierany przez program lub jego współtwórców. Ponadto produkt nie powinien być nadmiernie eksponowany. Eksponowanie jest niedopuszczalne, o ile nie jest uzasadnione przez wymogi redakcyjne programu, w szczególności konieczność przedstawienia realiów życia. O niedopuszczalności może zadecydować wielokrotne pokazywanie danej marki, towaru lub usługi, jak również sposób ich przedstawiania. W tym kontekście należy również uwzględnić treść programów, w których są one wykorzystywane. Wymogi ochrony konsumentów i przejrzystości spełnia obszernie sformułowany obowiązek oznaczania. W celu uniknięcia dodatkowego skutku reklamowego oznaczenie stosowane w trakcie programu nie może być identyczne ze znakiem firmowym produktu. Z tego względu należy wybrać oznaczenie neutralne..
Uzasadnienie
W celu uregulowania lokowania produktów właściwy byłby zatwierdzony katalog, który ogranicza dopuszczalność lokowania do takich przypadków, które nie mają nadrzędnej funkcji opiniotwórczej i w których ryzyko wpływu na treści redakcyjne jest niewielkie.
Cechę niedopuszczalnego uwydatniania definiuje się w oparciu o wytyczne komunikatu Komisji w sprawie wykładni odnoszącej się do niektórych aspektów dyrektywy „Telewizja bez granic” dotyczących reklamy telewizyjnej (2004C 102/02).
Poprawka 21 PUNKT UZASADNIENIA 47
(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,	Organy regulacyjne i członkowie tych organów powinni być niezależni od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogli wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy. W odniesieniu do konkretnej organizacji organów i gremiów regulacyjnych, szczególne właściwości krajowe zgodne z przepisami dotyczącymi mediów mogą zostać utrzymane, o ile nie naruszają one bezstronności i przejrzystości tych organów i gremiów.
Uzasadnienie
Niniejsze uzupełnienie ma na celu zagwarantowanie możliwości utrzymania istniejących w państwach członkowskich szczególnych właściwości organizacji organów i gremiów regulacyjnych.
Poprawka 22 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (a) (dyrektywa 89/552/EWG)
(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.	(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie programów składających się z ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności, podlegających odpowiedzialności redakcyjnej dostawcy usług medialnych i rozpowszechnianych poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i/lub handlowy przekaz audiowizualny.
	Niniejsza definicja nie obejmuje:
	- usług, którym treść audiowizualna jedynie towarzyszy, nie będąc ich zasadniczym celem;
	- elektronicznych wersji gazet i czasopism; oraz
	- działalności niemającej charakteru gospodarczego, takiej jak blogi i prywatne strony internetowe.
Poprawka 23 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (aa) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(aa) ‘program' oznacza połączenie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, stanowiące indywidualny element w ramach układu programu lub oferty treści, opracowane przez dostawcę usług medialnych, którego głównym celem jest informowanie widzów lub dostarczanie im rozrywki lub wiedzy.
Uzasadnienie
The Amendment supports the approach by the Rapporteur but adds a further defintion of ”programme” (”information, entertainment or education of viewers” as ”the main purpose”). It is important to avoid confusion between programmes in the “traditional” sense, and substantial items of content (e.g, 30 minutes in length) which are produced by companies with a view to promoting their products and services. Such items of content – which may form a significant element of some non-linear services and which viewers may choose to watch on demand because of their own merits – should be regulated as “audiovisual commercial communications”.
Poprawka 24 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (c) (dyrektywa 89/552/EWG)
(c) ‘nadawanie programów telewizyjnych’ lub ‘nadawanie telewizyjne’ oznacza linearną medialną usługę audiowizualną, w przypadku której dostawca usług medialnych decyduje o momencie w czasie, w którym określona audycja jest emitowana i ustala układ programu;	(c) 'nadawanie telewizyjne' lub 'usługa linearna' oznacza pierwotną emisję różnych programów za pomocą wszelkich środków, w formie kodowanej lub niekodowanej oraz w kolejności chronologicznej, w celu jednoczesnego oglądania programów na podstawie układu programu.
Poprawka 25 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (e) (dyrektywa 89/552/EWG)
(e) ‘usługa nielinearna‘ oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której użytkownik, na podstawie oferty treści wybranej przez dostawcę usług medialnych, decyduje o momencie w czasie, w którym określony program jest transmitowany;	(e) ‘usługa telewizji na żądanie’ (tzn. nielinearna medialna usługa audiowizualna) oznacza medialną usługę audiowizualną świadczoną przez dostawcę usług medialnych i umożliwiającą oglądanie programów w terminie wybranym przez użytkownika na podstawie oferty treści wybranej przez dostawcę usług medialnych; ekonomiczny wymiar tej usługi powinien być znaczący.
Poprawka 26 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (f) (dyrektywa 89/552/EWG)
(f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które towarzyszą medialnym usługom audiowizualnym i służą bezpośredniemu lub pośredniemu promowaniu towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;	(f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza obrazy z dźwiękiem lub bez, które emitowane są w ramach linearnych medialnych usług audiowizualnych i służą bezpośredniemu lub pośredniemu promowaniu towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;
Poprawka 27 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (h) (dyrektywa 89/552/EWG)
(h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością nadawcy mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdt jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	(h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością dostawcy usług medialnych mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;
Uzasadnienie
Ze względu na niekorzystny wpływ kryptoreklamy na konsumentów, zakaz jej stosowania powinien zostać rozszerzony na wszystkich dostawców audiowizualnych usług medialnych. Ponadto objęcie zakazem kryptoreklamy usług nielinearnych jest zgodne z zakazem kryptoreklamy we wszystkich handlowych przekazach audiowizualnych, o którym mowa w art. 3g lit. a).
Poprawka 28 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (i) (dyrektywa 89/552/EWG)
(i) ‘sponsorowanie’ oznacza wszelkiego rodzaju wpłaty przekazane przez prywatne lub publiczne przedsiębiorstwo nieprowadzące działalności związanej z dostarczaniem medialnych usług audiowizualnych lub produkcją utworów audiowizualnych na rzecz finansowania medialnych usług audiowizualnych, w celu promocji własnej firmy, znaku towarowego, wizerunku, działalności bądź produktów;	(i) ‘sponsorowanie’ oznacza wszelkiego rodzaju wpłaty przekazane przez prywatne lub publiczne przedsiębiorstwo nieprowadzące działalności związanej z dostarczaniem medialnych usług audiowizualnych lub produkcją utworów audiowizualnych na rzecz finansowania medialnych usług audiowizualnych lub programów, w celu promocji własnej firmy, znaku towarowego, wizerunku, działalności bądź produktów;
Uzasadnienie
Uzupełnienie służy doprecyzowaniu tekstu.
Poprawka 29 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (k) (dyrektywa 89/552/EWG)
(k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	(k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie. Prawna definicja lokowania produktu nie obejmuje nagród przyznawanych w programach ani występujących w programach produktów promocyjnych opatrzonych marką;
Uzasadnienie
Audiovisual media service providers need legal certainty. Product placement shall only be qualified as such if there has been an actual payment. Applying the term “normally” would lead to a legal assumption of such a payment – even if there was not any - and have as a consequence that the specific regime for product placement including identification etc. would have to be followed. It is essential that the new rules on product placement do not accidentally outlaw already existing and legitimately practised formats in programming featuring games and offering prizes to winners which motivates viewers tom participate in and enjoy the programming.
Poprawka 30 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA (A) Artykuł 2a ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
„1. Państwa Członkowskie zapewniają swobodę odbioru i nie ograniczają na swoim terytorium retransmisji medialnych usług audiowizualnych z innych Państw Członkowskich z przyczyn, które wchodzą w zakres dziedzin koordynowanych niniejszą dyrektywą.”;	„1. Państwa członkowskie zapewniają swobodę odbioru i nie ograniczają na swoim terytorium retransmisji medialnych usług audiowizualnych z innych Państw Członkowskich z przyczyn, które wchodzą w zakres dziedzin koordynowanych niniejszą dyrektywą. Zasada kraju pochodzenia stanowi podstawę sukcesu europejskiego sektora mediów radiowo-telewizyjnych jako naturalnej części rynku wewnętrznego. Zasada ta wspiera ponadto swobodę informacji. Zasada kraju pochodzenia jest kluczowa dla powstania ogólnoeuropejskiego rynku audiowizualnego z silnym przemysłem produkującym treści europejskie. Chroni ona ponadto prawa widzów do uczestniczenia w całej palecie różnych programów europejskich.”
Poprawka 31 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA (B) Artykuł 2a ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
b) w ustępie 2 „art. 22a” zastępuje się „art. 3e”;	b) ustęp 2 otrzymuje następujące brzmienie:
	2. Państwa członkowskie mogą tymczasowo odstąpić od stosowania ust. 1, jeżeli spełnione są następujące warunki:
	(a) transmisja telewizyjna nadawana z innego państwa członkowskiego w sposób jawny, w stopniu poważnym i ciężkim narusza art. 22 ust. 1 lub 2 i/lub art. 22a, albo nielinearna usługa medialna nadawana z innego państwa członkowskiego w sposób jawny, w stopniu poważnym i ciężkim narusza art. 3e lub 3d;
	(b) w ciągu poprzednich 12 miesięcy dostawca usług medialnych wcześniej co najmniej dwukrotnie naruszył przepis(y) określone w lit. (a);
	(c) dane państwo członkowskie powiadomiło pisemnie dostawcę usług medialnych oraz Komisję o domniemanych naruszeniach oraz o środkach, które zamierza ono przyjąć w razie ponownego wystąpienia takiego naruszenia;
	(d) konsultacje prowadzone przez Komisję z państwem członkowskim, z którego dostarczana jest medialna usługa audiowizualna, nie doprowadziły do polubownego rozwiązania w terminie 15 dni od powiadomienia, o którym mowa w lit. (c) powyżej, a domniemane naruszenie trwa nadal.
	W ciągu dwóch miesięcy od powiadomienia o środkach przyjętych przez dane państwo członkowskie Komisja podejmuje decyzję rozstrzygającą, czy przyjęte środki są zgodne z prawem wspólnotowym. Jeżeli z decyzji wynika, że nie są, to od państwa członkowskiego wymagane jest pilne zaniechanie stosowania wspomnianych środków.
Uzasadnienie
Der Jugendschutz und der Schutz der Menschenwürde sind elementare Werte der europäischen audiovisuellen Politik und ein Kernanliegen der vorliegenden Richtlinie. Die diesen Werten dienenden Ziele müssen ausnahmsweise und unter bestimmten engen Voraussetzungen auch zur Einschränkungen des Grundsatzes des freien Empfangs führen können. Nicht-lineare Dienste, deren freier Empfang bisher entsprechend der Regeln der e-Commerce Richtlinie eingeschränkt werden konnten, unterfallen in Zukunft der Richtlinie über audiovisuelle Mediendienste. Aus diesem Grund müssen Regelungen festgeschrieben werden, unter welchen Umständen der freie Empfang eingeschränkt werden darf. Es empfiehlt sich, diese Regelungen analog zu den Regelungen für lineare Dienste auszugestalten, denn nicht-lineare Dienste nähern sich in ihrem Charakter den linearen Diensten mehr und mehr an.
Poprawka 32 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA (BA) (nowa) Artykuł 2a ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
	ba) ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:
	3) ust. 2 pozostaje bez uszczerbku dla stosowania wszelkich procedur, środków prawnych lub sankcji w związku z przedmiotowymi naruszeniami w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dany dostawca usług medialnych.
Uzasadnienie
Patrz uzasadnienie do poprawki 117.
Poprawka 33 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
3. Państwa członkowskie wspierają systemy współregulacji w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne zainteresowane strony i przewidywały skuteczne wykonanie.”	3. W ramach wdrażania i wykonywania postanowień niniejszej dyrektywy państwa członkowskie wspierają systemy współregulacji i samoregulacji. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne zainteresowane strony i przewidywały skuteczne wykonanie.”
Uzasadnienie
Nadal powinna istnieć możliwość wdrażania dyrektywy przy pomocy systemów samoregulacji i samokontroli. Należy zatem doprecyzować, że uwzględnia się również samoregulację, jeżeli powiązana jest ona z zasadą ostatecznej odpowiedzialności państwa, które ma możliwość odpowiedniej interwencji.
Poprawka 34 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy mający siedzibę w innych państwach członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji.	1. Każde państwo członkowskie zapewnia, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy mający siedzibę w innych państwach członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji.
	Z zasady takie krótkie relacje:
	- nie powinny przekraczać 90 sekund, a ich czas trwania powinien wystarczać jedynie dla celów danego wydarzenia i odpowiadać jego charakterowi;
	- w przypadku wydarzeń zorganizowanych, powinny być nadawane dopiero po tym, jak pierwotny nadawca miał okazję przekazać swoją transmisję lub 60 minut po wystąpieniu zdarzenia, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej;
	- nie powinny być nadawane później niż 36 godzin po zakończeniu wydarzenia bez wyraźnego zezwolenia posiadacza praw;
	- powinny być nadawane z wyraźnym podaniem nazwy pierwotnego nadawcy i/lub posiadacza praw przez cały czas trwania transmisji;
	- powinny być przez nadawcę telewizyjnego odpowiednio zrekompensowane posiadaczowi praw.
2. Krótkie relacje informacyjne mogą być wybierane swobodnie przez nadawców z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło.	2. Krótkie relacje informacyjne mogą albo być wybierane swobodnie przez nadawców z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło, albo nadawcy mogą - zgodnie z prawem odnośnego państwa członkowskiego i dla celów transmisji - sami uzyskać dostęp do danego wydarzenia.
Poprawka 35 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera (d) (dyrektywa 89/552/EWG)
(d) gdzie dotyczy, właściwy organ regulacyjny.	(d) gdzie dotyczy, właściwą instytucję regulacyjną.
Uzasadnienie
Niniejsze sformułowanie gwarantuje uwzględnienie zróżnicowanych form organizacyjnych instytucji regulacyjnych, istniejących w poszczególnych państwach członkowskich.
Poprawka 36 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d (dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.	Państwa członkowskie dopilnowują za pomocą odpowiednich środków, aby medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie były udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich. Dotyczy to w szczególności programów zawierających treści pornograficzne i nieuzasadnione sceny przemocy. Komisja Europejska i państwa członkowskie dokładają wszelkich starań w celu zachęcenia odnośnych stron z sektora mediów do wsparcia ogólnowspólnotowego systemu oznaczania, oceny i filtrowania jako kolejnego środka ochrony małoletnich. Państwa członkowskie wspierają środki umożliwiające rodzicom i innym opiekunom lepszą kontrolę nad treściami programowymi zawierającymi pornografię i nieuzasadnioną przemoc.
Uzasadnienie
Z uwagi na fakt, że oferta medialna jest w znacznym zakresie wykorzystywane przez małoletnich, którzy spędzają w ten sposób dużo czasu, konieczne jest zwiększenie stopnia ich ochrony. Z tego względu należy wspierać wspólnotowe systemy oznaczania, oceny i filtrowania, jak również lepsze możliwości kontroli przez osoby sprawujące nadzór.
Poprawka 37 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3e (dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.	Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną ani w żaden inny sposób nie naruszają godności człowieka.
Uzasadnienie
W interesie jednolitych norm ochrony dla wszystkich medialnych usług audiowizualnych i handlowych przekazów audiowizualnych należy dopasować treść wykazów w art. 3e i art. 3g lit. c). Jednocześnie konieczna jest harmonizacja z przepisami prawa pierwotnego art. 13 TWE. Ponadto zgodnie z art. 1 Karty praw podstawowych Unii, w której przyznaje się pierwszeństwo godności ludzkiej jako nienaruszalnej, najwyższej wartości, konieczne jest włączenie tego podstawowego chronionego dobra do wykazu zawartego w art. 3e.
Poprawka 38 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich.	1. Państwa członkowskie zachęcają dostawców usług medialnych podlegających ich jurysdykcji do wspierania, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcji europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostępu do nich.
	W przypadku usług nielinearnych wsparcie to może przybierać następujące formy: inwestycje w produkcje europejskie proporcjonalnie do wysokości obrotów, pewien ułamek produkcji europejskich w katalogach video na żądanie oraz atrakcyjne przedstawienie europejskich produkcji w elektronicznych przewodnikach po programach.
Poprawka 39 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera (c) punkt -i) (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(-i) naruszać godności ludzkiej;
Uzasadnienie
Godność ludzką, będącą nadrzędnym podstawowym dobrem chronionym, należy uwzględnić w wykazie zawartym w art. 3g lit. c). Takie rozszerzenie wykazu wartości chronionych jest zgodne z art. 1 Karty praw podstawowych Unii, w której godności ludzkiej przyznaje się pierwszeństwo jako nienaruszalnej i najwyższej wartości.
Poprawka 40 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 g litera (d) (dyrektywa 89/552/EWG)
d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych oraz telezakupów dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;	d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;
Uzasadnienie
Handlowy przekaz audiowizualny obejmuje telezakupy, zatem odrębne odniesienie nie jest konieczne.
Poprawka 41 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera (f) (dyrektywa 89/552/EWG)
(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.	(Poprawka nie dotyczy wersji polskiej)
Uzasadnienie
[Słowo „handlowe” występuje już w polskiej wersji wniosku Komisji.]
Poprawka 42 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 część wprowadzająca (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Medialne usługi audiowizualne, które są sponsorowane, lub które zawierają lokowanie produktu, muszą spełniać następujące wymagania:	1. Medialne usługi audiowizualne lub programy, które są sponsorowane, muszą spełniać następujące wymagania:
Uzasadnienie
Ze względu na systematykę i zrozumiałość przepisy dotyczące sponsorowania i lokowania produktu powinny znaleźć się w odrębnych artykułach. Podlegają one wymogom, które znacznie się od siebie różnią.
Poprawka 43 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 litera (c) (dyrektywa 89/552/EWG)
(c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania i/lub zastosowaniu lokowania produktu. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu. Programy zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone na początku programu, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia u widzów.	(c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu.
Uzasadnienie
Ze względu na systematykę i zrozumiałość przepisy dotyczące sponsorowania i lokowania produktu powinny znaleźć się w odrębnych artykułach. Podlegają one wymogom, które znacznie się od siebie różnią.
Poprawka 44 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Ponadto medialne usługi audiowizualne nie mogą zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.	2. Medialne usługi audiowizualne lub poszczególne programy nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.
Uzasadnienie
Ze względu na systematykę i zrozumiałość przepisy dotyczące sponsorowania i lokowania produktu powinny znaleźć się w odrębnych artykułach. Podlegają one wymogom, które znacznie się od siebie różnią.
Poprawka 45 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
3. Sponsorowanie medialnych usług audiowizualnych przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w Państwie Członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.	3. Sponsorowanie medialnych usług audiowizualnych lub programów przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w Państwie Członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.
Uzasadnienie
Ze względu na systematykę i zrozumiałość przepisy dotyczące sponsorowania i lokowania produktu powinny znaleźć się w odrębnych artykułach. Podlegają one wymogom, które znacznie się od siebie różnią.
Poprawka 46 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 4 (dyrektywa 89/552/EWG)
4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane i nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.	4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane.
Uzasadnienie
Ze względu na systematykę i zrozumiałość przepisy dotyczące sponsorowania i lokowania produktu powinny znaleźć się w odrębnych artykułach. Podlegają one wymogom, które znacznie się od siebie różnią.
Poprawka 47 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3ha
	1. Lokowanie produktu jest w zasadzie zabronione.
	2. Lokowanie produktu jest w drodze wyjątku dopuszczalne w następujących sytuacjach:
	(a) w utworach kinematograficznych, filmach wyprodukowanych dla telewizji i serialach telewizyjnych, transmisjach sportowych i programach typu reality show; lub
	(b) w przypadkach, gdy za lokowanie produktu nie uzyskano żadnych świadczeń lub uzyskano niewielkie świadczenia.
	3. Ustęp 2 nie ma zastosowania do programów dziecięcych, programów informacyjnych, filmów dokumentalnych, programów dotyczących spraw bieżących oraz programów poradnikowych.
	4. Jeżeli stosowanie lokowania produktu jest dopuszczalne, musi ono spełniać następujące wymagania:
	(a) harmonogram tych medialnych usług audiowizualnych tam, gdzie to właściwe, oraz ich treść, nie mogą w żadnym wypadku być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na redakcyjną odpowiedzialność i niezależność dostawcy usług medialnych;
	(b) lokowanie produktu nie może w sposób bezpośredni zachęcać do zakupu lub najmu towarów bądź korzystania z usług, w szczególności poprzez dokonywanie specjalnych, wspierających sprzedaż odniesień do tychże towarów bądź usług;
	(c) produkt nie może być nadmiernie wyeksponowany;
	(d) widzowie muszą być jasno poinformowani o zastosowaniu lokowania produktu, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia. Programy zawierające lokowanie produktów muszą być odpowiednio oznaczone. Oznaczenie powinno być widoczne na początku programu, jak również podczas jego trwania w momencie stosowania lokowania produktu, na przykład za pomocą neutralnego znaku firmowego
	(e) ponadto programy nie mogą zawierać lokowania wyrobów tytoniowych lub papierosów ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest wytwarzanie lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.
Uzasadnienie
W celu likwidacji istniejącej obecnie szarej strefy odnoszącej się do lokowania produktu, konkretne ramy regulacyjne przyczynią się do zwiększenia pewności prawnej. Właściwy wydaje się zatwierdzony katalog, dopuszczający lokowanie produktu w takich przypadkach, które nie mają nadrzędnej funkcji opiniotwórczej i w których nie ma niebezpieczeństwa wpływu na redagowane treści. Szczególnie wrażliwe programy są całkowicie wyłączone z lokowania produktu. Odpowiednie działania dotyczące oznaczania służą celom ochrony konsumentów.
Poprawka 48 ARTYKUŁ 1 PUNKT 9 Artykuł 10 ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Pojedynczo emitowane spoty reklamowe i telezakupowe powinny, poza programami sportowymi, pozostać wyjątkiem.”	skreślony
Poprawka 49 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 2 akapit pierwszy (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 35 minut.	2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 30 minut.
Uzasadnienie
Przedłużenie 30-minutowego odstępu obowiązującego obecnie w przypadku programów informacyjnych i dziecięcych do 35 minut doprowadziłoby do poważnego zmniejszenia dochodów reklamowych nadawców, a tym samym możliwości finansowania przez nich produkcji treści audiowizualnych. Ponieważ większość programów informacyjnych i dziecięcych nie trwa dłużej niż 30 minut, reguła ta oznaczałaby praktyczne wyeliminowanie reklam z tych programów. Jak się wydaje rozwiązanie to nie zostało w żaden sposób wyjaśnione ani uzasadnione we wniosku Komisji ani w sporządzonej przez nią ocenie wpływu regulacji.
Poprawka 50 ARTYKUŁ 1 PUNKT 13 Artykuł 18 ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę w związku z jego własnymi programami oraz w związku z produktami towarzyszącymi wywodzącymi się bezpośrednio z tych programów, ogłoszeń związanych ze sponsorowaniem i lokowania produktu.	2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę w związku z jego własnymi programami lub programami innej medialnej usługi audiowizualnej należącej do tej samej grupy przedsiębiorstw oraz w związku z produktami towarzyszącymi wywodzącymi się bezpośrednio z tych programów, ogłoszeń związanych ze sponsorowaniem i lokowania produktu.
Uzasadnienie
Samodzielne lub wzajemne promowanie programów powinno być traktowane jednakowo w środowisku, w którym funkcjonuje wiele kanałów, a nadawcy muszą informować widzów o programach dostępnych na innych posiadanych kanałach.
Poprawka 51 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.	1. Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów i instytucji regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.
Uzasadnienie
Niniejsze uzupełnienie gwarantuje uwzględnienie zróżnicowanych form organizacyjnych jednostek regulacyjnych, istniejących w poszczególnych państwach członkowskich.
Poprawka 52 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Krajowe organy regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy.”	2. Krajowe organy i instytucje regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy.”
Uzasadnienie
Niniejsze uzupełnienie gwarantuje uwzględnienie zróżnicowanych form organizacyjnych jednostek regulacyjnych, istniejących w poszczególnych państwach członkowskich.

PROCEDURA

Tytuł	Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
Odsyłacze	COM((2005)0646 - C6-0443/2005 - 2005/0260(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	CULT
Opinia wydana przez   Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 2.2.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Karsten Friedrich Hoppenstedt 14.3.2006
Poprzedni sprawozdawca komisji opiniodawczej
Rozpatrzenie w komisji	11.7.2006	11.9.2006		3.10.2006
Data przyjęcia	10.10.2006
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:		40 2 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Zsolt László Becsey, Pervenche Berès, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Ieke van den Burg, David Casa, Jan Christian Ehler, Jonathan Evans, Jean-Paul Gauzès, Robert Goebbels, Donata Gottardi, Benoît Hamon, Gunnar Hökmark, Karsten Friedrich Hoppenstedt, Sophia in 't Veld, Wolf Klinz, Christoph Konrad, Guntars Krasts, Kurt Joachim Lauk, Andrea Losco, Astrid Lulling, Gay Mitchell, Joseph Muscat, John Purvis, Alexander Radwan, Bernhard Rapkay, Dariusz Rosati, Eoin Ryan, Antolín Sánchez Presedo, Manuel António dos Santos, Peter Skinner, Margarita Starkevičiūtė, Sahra Wagenknecht.
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Katerina Batzeli, Harald Ettl, Ona Juknevičienė, Werner Langen, Alain Lipietz, Sarah Ludford, Charles Tannock, Corien Wortmann-Kool.
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Christopher Heaton-Harris, Luis Herrero-Tejedor, Toine Manders.
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...

(COD)

• [1]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (11.10.2006)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
(COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 – 2005/0260(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Gianni De Michelis

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

· Dyrektywa, o której rozpatrzenie i zatwierdzenie zwrócono się do Parlamentu, aktualizuje dyrektywę 89/522/EWG z 1999 r., która miała na celu umożliwienie swobodnego wykonywania działalności transmisyjnej na całym obszarze EWG.

· Od tamtej pory postęp technologiczny umożliwił znaczne zwiększenie liczby platform, dzięki którym treść audiowizualna może być transmitowana i odbierana. Przede wszystkim jednak zmienił on zasadniczo charakterystyczny sposób prowadzenia działalności w sektorze audiowizualnym. Dawny rynek sprzedawcy zmienił się stopniowo w rynek konsumenta; konsumenci, którzy dawniej byli biernymi odbiorcami usług, o których w rzeczywistości decydował jedynie dystrybutor, zajmują obecnie pozycję, w której sami decydują o tym, co ma być im dostarczane, i - co więcej - będzie to coraz bardziej widoczne w przyszłości.

· Jedną z konsekwencji, jakie przyniósł ten nowy model gospodarczy, która -podkreślmy - nabierze jeszcze większego znaczenia w przyszłości, jest radykalna zmiana źródeł finansowania sektora audiowizualnego, która obejmuje zarówno produkcję, jak i dystrybucję. Dwie tradycyjne formy finansowania, czyli opłaty licencyjne i dochód z reklam ustąpiły stopniowo miejsca systemowi płatności ustanowionemu na podstawie charakteru i jakości usług audiowizualnych, jakich oczekuje użytkownik. Znaczenie tego sektora będzie więc prawdopodobnie stale i znacznie wzrastać, a konkurencja światowa stanie się oczywiście bardziej zagorzała.

· Powyższy scenariusz sprawia zatem, że jeszcze bardziej konieczne i pilne staje się zakończenie procesu tworzenia prawdziwego jednolitego rynku na skalę umożliwiającą konkurowanie z rozwijającymi się rynkami Indii, Ameryki Łacińskiej, Chin oraz z rynkiem amerykańskim oraz działanie ponad ograniczeniami językowymi lub licznymi i różnorodnymi formami uregulowań krajowych. Ponadto należy ustanowić niezbędne przepisy, tak by nadążyć za bieżącym rozwojem technologicznym, wspierać go i stymulować, pamiętając szczególnie, że w przyszłości konsumenci będą zainteresowani w jeszcze większym stopniu szerokim wyborem, jaki oferuje sama technologia.

· Należy jednakże przyznać, że szczególny charakter omawianych produktów - usług audiowizualnych - wiąże się ze specyficznymi problemami związanymi w pewnej mierze z nadal bardzo widoczną rozbieżnością odczuć na poziomie poszczególnych krajów, jak również z potrzebą poszanowania wartości, tożsamości kulturowej, których ochrona jest kluczowa przy definiowaniu cech "modelu europejskiego".

· Należy również pamiętać o tym, że w przeciwieństwie do tego, co zdarzyło się w 1989 r. Unia zdecydowała się skupić swoją strategię na wiodącej roli geopolitycznej i geogospodarczej w kontekście rozwoju gospodarki światowej; w 2000 r. przyjęta została strategia lizbońska, w świetle której do 2010 r. Unia powinna stać się “najbardziej dynamiczną, konkurencyjną i opartą na wiedzy gospodarką świata, zdolną do trwałego wzrostu gospodarczego oraz zapewnienia większej liczby lepszych miejsc pracy, większej spójności społecznej oraz poszanowania środowiska naturalnego”.

W związku z powyższym jest oczywiste, że przyszłość sektora gospodarki, do którego odnosi się niniejsza dyrektywa, będzie miała kluczowe znaczenie dla pomyślności tej strategii. Dlatego należy ustanowić ramy regulacyjne, opierając się na priorytetach, biorąc pod uwagę również inne cele polityki unijnej, by umożliwić przemysłowi europejskiemu na poziomie globalnym stawienie czoła konkurencji z innych stron świata. Zmian dyrektywy 89/552/EWG powinna zmierzać w tym kierunku i zostać sformułowana w sposób umożliwiający pogodzenie interesów całego społeczeństwa, konsumentów oraz przemysłu. Należy zatem przyjąć podejście umożliwiające synergię między tymi różnymi interesami.

· Z tego punktu widzenia tekst zaproponowany przez Komisję stanowi zdecydowany krok naprzód w pożądanym kierunku i powinien zostać konsekwentnie zatwierdzony przez Parlament, który powinien odrzucić alternatywy dalszego utrzymania podejścia opartego na istniejących ramach regulacyjnych (dyrektywa "Telewizja bez granic" jedynie dla usług liniowych oraz dyrektywa dotycząca handlu elektronicznego) lub zmiany określonych przepisów dotyczących usług linearnych.

· Zdefiniowanie "medialnych usług audiowizualnych" jest celem, który może zostać zatwierdzony, pomimo, że zakres “nielinearnych usług medialnych" powinien zostać wyraźniej zaznaczony, by umożliwić precyzyjniejsze rozróżnienie między usługami a usługami medialnymi. Istnieje słuszna obawa, że jeżeli zakres będzie zdefiniowany tak ogólnie, Europa będzie mogła mniej skutecznie odkrywać nowe sposoby przekazywania informacji o nowych produktach. Proponowane przez nas w niniejszej opinii poprawki mają służyć rozwiązaniu wyżej przedstawionego problemu.

· Nasze poprawki mają również na celu wzmocnienie struktur przemysłu europejskiego, w szczególności w zakresie wytwarzania treści, tak by umożliwić im konkurencję z rywalami amerykańskimi, a także z rywalami z Indii, Ameryki Łacińskiej i Japonii.

W związku z powyższym należy podkreślić znaczenie odpowiedniego systemu zarządzania usprawniającego korzystanie z treści audiowizualnych, który powinien służyć konsolidacji przemysłu produkującego niezależne treści. Zalecane jest jednakże uwzględnienie tych złożonych ram w odpowiednich częściach, w spójności z priorytetami wskazanymi w niniejszej dyrektywie.

Na tej samej filozofii opiera się zamysł odpowiedniej regulacji “lokowania produktów" (product placement) oraz nierepresyjne zasady dotyczące całości reklamy, pamiętając o tym, że danie konsumentom większego wyboru oznacza, że przemysł powinien unikać opcji sprzecznych z własnymi interesami, mając na względzie, że różnorodność będzie zachęcała konsumentów do wyboru produktów, które uważają za lepsze i zgodne z ich oczekiwaniami. Ta zmiana potrzeb użytkowników i ich oczekiwań zmniejsza potrzebę nadzoru ze strony władz publicznych.

· Chcielibyśmy wreszcie przedstawić argumenty za autoregulacją, stanowiącą dodatek do współregulacji. Jesteśmy świadomi, że możliwość stanowienia przepisów w tym zakresie jest niezwykle ograniczona porozumieniem międzyinstytucjonalnym o lepszym stanowieniu prawa przyjętym dnia 31 grudnia 2001 r. Jednakże zmiany technologiczne, które wpływają na zasady rynkowe, są tak szybkie, że niezbędne jest przyjęcie odpowiednich przepisów w celu wyjścia naprzeciw potrzebie zapewnienia poszanowania wartości i priorytetów wynikających z interesu ogólnego, przy jednoczesnym zagwarantowaniu niezbędnej elastyczności i konkurencyjności przemysłu europejskiego.

POPRAWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez Komisję[1]	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 PUNKT UZASADNIENIA 1
(1)       Dyrektywa 89/552/EWG koordynuje niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne Państw Członkowskich dotyczące wykonywania działalności transmisyjnej. Jednakże nowe technologie transmisji medialnych usług audiowizualnych wymagają dostosowania ram regulacyjnych tak, aby wziąć pod uwagę wpływ zmian strukturalnych i rozwoju technologicznego na sposoby prowadzenia działalności gospodarczej, a zwłaszcza na finansowanie transmisji prowadzonych w celach komercyjnych, oraz aby zapewnić optymalne warunki służące konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych oraz mediów.	(1)       Dyrektywa 89/552/EWG koordynuje niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania działalności transmisyjnej. Jednakże nowe technologie transmisji medialnych usług audiowizualnych wymagają dostosowania ram regulacyjnych tak, aby wziąć pod uwagę wpływ zmian strukturalnych, rozpowszechnianie technologii informacyjnych i komunikacyjnych i rozwoju technologicznego na sposoby prowadzenia działalności gospodarczej, a zwłaszcza na finansowanie transmisji prowadzonych w celach komercyjnych, oraz aby zapewnić optymalne warunki służące konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych oraz mediów.
Uzasadnienie
Rozpowszechnianie technologii informacyjnych i komunikacyjnych wywiera ogromny wpływ na struktury społeczne i gospodarcze. Ich rozpowszechnianie spowodowało w szczególności dalszy rozwój technologiczny, który zmienił strukturę i funkcjonowanie wielu wzorców prowadzenia działalności gospodarczej.
Poprawka 2 PUNKT UZASADNIENIA 2 A (nowy)
	2a) Wolność i pluralizm mediów stanowią podstawowy wymóg pełnego poszanowania swobody wypowiedzi i prawa do informacji, a orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka uznaje obowiązek państw członkowskich ochrony pluralizmu mediów i, o ile to właściwe, przyjęcia środków do zapewnienia go.
Uzasadnienie
Poprawka opiera się na zasadzie, według której media są dobrem kulturowym i gospodarczym. W związku z tym dyrektywa musi uwzględniać obydwa kryteria, podobnie jak obowiązujące aktualnie przepisy.
Poprawka 3 PUNKT UZASADNIENIA 3
(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji i kultury uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług.	(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych i treści, jakie zawierają, dla społeczeństw, demokracji edukacji i kultury a także sama specyfika usług audiowizualnych, które stanowią jednocześnie dobro kulturowe i gospodarcze, uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług, mających przede wszystkim na celu ochronę i wzmocnienie pluralizmu wszelkich form informacji, zwłaszcza w celu zachowania wolności i praw podstawowych zapisanych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz w Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ, jak również w celu zapewnienia ochrony nieletnich, osób wymagających szczególnego traktowania lub osób niepełnosprawnych. Media powinny dostarczać obywatelom środków służących krytycznej interpretacji rzeczywistości i lepszemu wykorzystaniu coraz większej ilości informacji, którymi są bombardowani, zgodnie z zaleceniem Rady Europy 1466 (2000). Ponadto dzięki właściwemu uregulowaniu tych usług obywatel powinien mieć możliwość wybrania najbardziej odpowiadających mu mediów i rodzaju komunikacji, mogąc tym samym w pełni korzystać ze swojego prawa do informacji i swobody wypowiedzi.
Uzasadnienie
Usługi audiowizualne należy rozważyć z perspektywy ich wartości handlowej oraz kulturowej.
Poprawka 4 PUNKT UZASADNIENIA 4
(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne i pojawiające się na rynku usługi na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje.	(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne i pojawiające się na rynku usługi na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje poprawiając warunki życiowe i wzmacniając w ten sposób konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw. Ułatwienie technicznego dostępu do usług audiowizualnych zwłaszcza osobom wymagającym szczególnej opieki, takim jak ludzie starsi lub niepełnosprawni, sprzyja dynamice sektora i jego konkurencyjności. Wsparcie dla przedsiębiorstw, które to uznają ma za zadanie powiązanie celu integracji z rozwojem badań naukowych i zatrudnienia.
Uzasadnienie
Tworzenie miejsc pracy i szeroka oferta możliwości zatrudnienia stanowią czynniki najwyższej wagi dla pobudzenia sektora przemysłu w Europie. Wspieranie wzrostu gospodarczego i wydajności wszystkich gałęzi przemysłu stanowi jeden z najistotniejszych celów Wspólnoty Europejskiej.
Poprawka 5 PUNKT UZASADNIENIA 5
(5) Europejskim przedsiębiorstwom dostarczającym medialnych usług audiowizualnych brakuje pewności prawnej i jednakowych warunków konkurencji odnośnie do systemu prawnego obowiązującego w stosunku do pojawiających się na rynku usług na żądanie. Dlatego niezbędne jest, zarówno w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji, jak i poprawy pewności prawnej, zastosowanie przynajmniej podstawowych wspólnych przepisów w odniesieniu do wszystkich medialnych usług audiowizualnych.	(5) Europejskim przedsiębiorstwom dostarczającym medialnych usług audiowizualnych brakuje pewności prawnej i jednakowych warunków konkurencji odnośnie do systemu prawnego obowiązującego w stosunku do pojawiających się na rynku usług na żądanie. Dlatego niezbędne jest, zarówno w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji, jak i poprawy pewności prawnej, zastosowanie przynajmniej podstawowych wspólnych przepisów w odniesieniu do wszystkich medialnych usług audiowizualnych zarówno linearnych jak i nielinearnych, aby przyczynić się do utworzenia jednolitego rynku i ułatwić powstanie jednolitego obszaru informacji.
Poprawka 6 PUNKT UZASADNIENIA 6
(6) Komisja przyjęła komunikat w sprawie przyszłych uregulowań europejskiej polityki audiowizualnej, w którym podkreśla, że polityka w sprawie uregulowań w tym sektorze musi teraz i w przyszłości zabezpieczać określone interesy publiczne, takie jak różnorodność kulturowa, prawo do informacji, ochrona małoletnich i ochrona konsumentów.	(6) Komisja przyjęła komunikat w sprawie przyszłych uregulowań europejskiej polityki audiowizualnej, w którym podkreśla, że polityka w sprawie uregulowań w tym sektorze musi teraz i w przyszłości zabezpieczać określone interesy publiczne, takie jak różnorodność kulturowa, prawo do informacji i niezbędny pluralizm informacji, ochrona małoletnich i ochrona konsumentów, a także zwiększanie wiedzy i poziomu wykształcenia społeczeństwa w zakresie mediów oraz zasada powszechnego dostępu dla wszystkich sektorów społeczeństwa, także najmniej uprzywilejowanych.
Poprawka 7 PUNKT UZASADNIENIA 6 A (nowy)
	(6a) Podczas szczytu Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. Unia Europejska przyjęła ambitny program, dzięki któremu ma się ona stać do roku 2010 „najbardziej konkurencyjną i dynamiczną na świecie gospodarką opartą na wiedzy”. W 2005 r., podczas śródokresowego przeglądu strategia lizbońska została wznowiona jako kluczowy element poprawy dobrobytu, wspierania konkurencji i zwiększenia wydajności w UE. W tym celu, w kontekście strategii lizbońskiej, konieczne jest skoncentrowanie się na obszarach polityki, które będą miały korzystny wpływ na zakończenie procesu tworzenia rynku wewnętrznego, zniesienie przeszkód w konkurencji oraz wdrażanie technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w celu wyznaczenia drogi w kierunku konkurencyjnej gospodarki opartej na wiedzy.
Uzasadnienie
Strategia lizbońska jest głównym narzędziem UE do podejmowania działań służących poprawie konkurencyjności przedsiębiorstw europejskich, zwiększeniu dobrobytu oraz polepszeniu warunków życia. Stanowi ona podstawę wspierania wydajności w przemyśle europejskim oraz w stanowiącym jego część sektorze mediów radiowo-telewizyjnych.
Poprawka 8 PUNKT UZASADNIENIA 6 B (nowy)
	(6b) Propagowanie konkurencyjności przemysłu europejskiego, którego ważną część stanowi sektor audiowizualny, jest niezwykle istotne dla osiągnięcia celów wyznaczonych w ramach strategii lizbońskiej. W związku z powyższym winny być promowane we właściwych ramach regulacyjnych odpowiednie środki finansowania powalające na wsparcie konkurencyjności sektora audiowizualnego.
Uzasadnienie
Doprecyzowanie poprawki nr 6 autorstwa G. De Michelisa. Aby medialne usługi audiowizualne mogły stać się konkurencyjne, konieczne jest odstąpienie od zbędnych uregulowań prawnych.
Poprawka 9 PUNKT UZASADNIENIA 6 C (nowy)
	(6c) Zasada kraju pochodzenia jest elementem niezbędnym dla rozwoju paneuropejskiego rynku audiowizualnego charakteryzującego się prężnym przemysłem tworzącym programy europejskie. Zasada ta sprzyja ponadto prawu widzów do dokonywania swobodnego wyboru w ramach gamy programów europejskich.
Poprawka 10 PUNKT UZASADNIENIA 6 D (nowy)
	(6d) strategia lizbońska zmierzająca do promowania konkurencyjnej gospodarki opartej na wiedzy, wymaga trwałego wsparcia dla inwestycji infrastrukturalnych w sektorze, innowacji w nowych technologiach informacyjnych i komunikacyjnych wraz z badaniami w celu rozwinięcia na rynku europejskim kwitnącego i produktywnego przemysłu radiowo-telewizyjnego, (którego ważną część stanowi sektor audiowizualny).
Poprawka 11 PUNKT UZASADNIENIA 6 E (nowy)
	(6e) Silny przemysł europejski, w tym tradycyjny sektor audiowizualny oraz nowy sektor, należycie uregulowany i wspierany przez znaczne inwestycje i wydajne technologie informacyjne i komunikacyjne (ICT), przyczyniają się realizacji celów strategii lizbońskiej, której celem jest uczynienie z Unii Europejskiej do roku 2010 najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki. Bieżące przepisy muszą zapewnić w konkurencyjnym środowisku Unii właściwą równowagę prawną zdolną zapewnić zaufanie przedsiębiorstw będących źródłem inwestycji i tworzących miejsca pracy.
Poprawka 12 PUNKT UZASADNIENIA 6 F (nowy)
	(6f) Stworzenie silnego, konkurencyjnego przemysłu europejskiego było jednym z głównych celów zawartych w strategii lizbońskiej. By zrealizować ten cel, wydajność i pozycja lidera w zakresie technologii we wszystkich sektorach gospodarki w tym w sektorze audiowizualnym mogą zostać osiągnięte dzięki znacznym inwestycjom oraz badaniom i ważnym informacjom. Wykorzystanie dostępnych technologii informacyjnych i komunikacyjnych w warunkach sprzyjających konkurencji, umożliwiających znalezienie właściwej równowagi w przepisach, pozwalając na zdobycie zaufania konsumentów, tworzenia miejsc pracy przez przedsiębiorstwa i dokończenie tworzenia rynku wewnętrznego.
Poprawka 13 PUNKT UZASADNIENIA 6 G (nowy)
	(6g) W kontekście strategii lizbońskiej należy uwzględnić rozwój produkcji treści europejskich, opracowując, przede wszystkim w zakresie własności intelektualnej i korzystania z praw, ramy programowe dążące do zrównoważenia wymagań dystrybucji treści z ochroną praw autorskich.
Poprawka 14 PUNKT UZASADNIENIA 6 H (nowy)
	(6h) W kontekście strategii lizbońskiej ważne jest uwzględnienie rozwoju programów europejskich, poprzez nakreślenie ram politycznych, ze szczególnym uwzględnieniem własności intelektualnej i korzystania z praw.
Uzasadnienie
W celu promowania przemysłu europejskiego i europejskiego sektora audiowizualnego należy również poświęcić uwagę producentom treści audiowizualnych. Należy opracować w związku z powyższym przepisy dotyczące praw, jako że dominacja dystrybutorów w tym zakresie jest szkodliwa.
Poprawka 15 PUNKT UZASADNIENIA 7
(7) Komisja przyjęła inicjatywę „i2010: europejskie społeczeństwo informacyjne”, aby wspierać wzrost i zatrudnienie w społeczeństwie informacyjnym i w sektorze mediów. Szeroko zakrojona strategia i2010 ma na celu pobudzanie rozwoju gospodarki cyfrowej w kontekście konwergencji usług, sieci i urządzeń informatycznych i medialnych, poprzez zmodernizowanie i efektywne wykorzystanie wszystkich instrumentów polityki UE: przepisów prawa, badań oraz partnerstwa z przemysłem. Komisja zobowiązała się do stworzenia spójnych ram rynku wewnętrznego dla społeczeństwa informacyjnego i usług medialnych przez zmodernizowanie ram prawnych dla usług audiowizualnych. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest wniosek Komisji z 2005 r. dotyczący uaktualnienia dyrektywy „Telewizja bez granic”.	(7) Komisja przyjęła inicjatywę „i2010: europejskie społeczeństwo informacyjne”, aby wspierać tworzenie treści europejskich, pobudzać rozwój gospodarki cyfrowej oraz intensyfikację korzystania z ICT, w kontekście konwergencji usług, sieci i urządzeń informatycznych i medialnych, poprzez zmodernizowanie i efektywne wykorzystanie wszystkich instrumentów polityki UE: przepisów prawa, badań oraz partnerstwa z przemysłem. Komisja zobowiązała się do stworzenia spójnych ram rynku wewnętrznego dla społeczeństwa informacyjnego i usług medialnych przez zmodernizowanie ram prawnych dla usług audiowizualnych. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest wniosek Komisji z 2005 r. dotyczący uaktualnienia dyrektywy „Telewizja bez granic”.
Uzasadnienie
Rozwój gospodarki cyfrowej i stworzenie społeczeństwa informacyjnego mogą zostać zrealizowane jedynie poprzez wdrożenie technologii informacyjnych i komunikacyjnych.
Poprawka 16 PUNKT UZASADNIENIA 10
(10) W związku z wprowadzeniem minimalnego zbioru jednolitych wymagań w art. 3c do 3h oraz w dziedzinach zharmonizowanych niniejszą dyrektywą, Państwa Członkowskie nie mogą już wprowadzać odstępstw od zasady kraju pochodzenia w związku z ochroną małoletnich, zwalczaniem podżegania do nienawiści z powodu rasy, płci, religii lub narodowości, naruszeniem godności ludzkiej dotyczącym osób fizycznych, a także ochroną konsumentów, jak stanowi art. 3 ust. 4 dyrektywy 2003/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.	(10) Niniejsza dyrektywa wprowadza w art. 3c do 3h minimalny zbiór jednolitych wymagań dotyczący wszystkich medialnych usług audiowizualnych w celu ochrony osób małoletnich, godności ludzkiej oraz konsumentów. Ponadto obowiązują również przepisy dyrektywy 2000/31/WE, zwłaszcza te dotyczące zasady kraju pochodzenia, wymaganych informacji oraz zasad odpowiedzialności (wyłączenie odpowiedzialności). Państwa członkowskie zachowują ponadto możliwość wykorzystywania środków przewidzianych w art. 3 ust. 3-5 dyrektywy 2000/31/WE.
Uzasadnienie
W punktach uzasadnienia należy wyraźnie stwierdzić, że w celu ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego państwa członkowskie zachowują możliwość wykorzystania środków przewidzianych w art. 3 ust. 3-5 dyrektywy 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (dyrektywa o handlu elektronicznym).
Poprawka 17 PUNKT UZASADNIENIA 11
(11) Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady zgodnie ze swoim art. 1 ust. 3 nie narusza podjętych przez Wspólnotę lub Państwa Członkowskie środków służących realizacji ogólnych interesów, w szczególności związanych z unormowaniami dotyczącymi treści programów i polityką audiowizualną.	(11) Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (dyrektywa ramowa) ustanawia jednolite ramy prawne dla wszystkich sieci i usług transmisyjnych, lecz zgodnie z jej art. 1 ust. 3 nie narusza podjętych przez Wspólnotę lub Państwa Członkowskie środków służących realizacji ogólnych interesów, w szczególności związanych z unormowaniami dotyczącymi treści programów i polityką audiowizualną, zgodnie z zasadą neutralności technologicznej, która uzasadnia oddzielenie prawodawstwa dotyczącego transmisji od przepisów dotyczących treści.
Uzasadnienie
Zasada neutralności technologicznej umożliwia całkowitą swobodę w zakresie rozwoju technologii transmisji, które podlegają odpowiednim normom i przepisom oraz stwarza spójne ramy dla przepisów dotyczących treści.
Poprawka 18 PUNKT UZASADNIENIA 13
(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe.	(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności głównie niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe, dystrybucja i wymiana materiałów audiowizualnych w ramach wyrażania opinii osobistych, usługi upowszechniające materiały audiowizualne produkowane przez użytkowników na cele wymiany w ramach wspólnych zainteresowań lub też innego rodzaju nielinearne usługi niewywierające bezpośredniego wpływu na znaczną liczbę osób.
Uzasadnienie
Tego rodzaju doprecyzowanie pomogłoby w zapewnieniu użytkowników, iż dyrektywa ta nie spowoduje zmian w sposobie, w jaki korzystają oni z kreatywnego potencjału Internetu, w tym również w odniesieniu do przesyłanego drogą elektroniczną materiału audiowizualnego, pod warunkiem poszanowania przepisów prawa karnego.
Poprawka 19 PUNKT UZASADNIENIA 14
(14)     Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania, lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, które nie mają na celu rozpowszechniania treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną.	(14)     Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania ogółu ludności, lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, które nie mają na celu rozpowszechniania treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną.
Uzasadnienie
Jedną z głównych cech usług przedstawionych w niniejszej dyrektywie, o której mowa również w definicji, jest transmisja (treści) do ogółu ludności.
Poprawka 20 PUNKT UZASADNIENIA 15
(15) Niniejsza dyrektywa nie obejmuje elektronicznych wersji gazet i czasopism.	(15) Niniejsza dyrektywa nie obejmuje elektronicznych wersji gazet, czasopism, periodyków, dzienników i książek w przypadkach, gdy zawarte w nich treści wizualne posiadają w przeważającej mierze charakter statyczny.
Uzasadnienie
Wyjaśnienie.
Poprawka 21 PUNKT UZASADNIENIA 16
(16) Określenie „audiowizualne” odnosi się do ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, a więc obejmuje nieme filmy, lecz nie obejmuje transmisji dźwiękowej lub radiowej.	(16) Dla celów niniejszej dyrektywy określenie „audiowizualne” odnosi się do ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, a więc obejmuje nieme filmy, lecz nie obejmuje transmisji dźwiękowej lub radiowej.
Uzasadnienie
Wyjaśnienie związane z użyciem w innych aktach prawnych terminu „audiowizualny” w znaczeniu obejmującym radio (np. wg klasyfikacji ukladu GATS Światowej Organizacji Handlu).
Poprawka 22 PUNKT UZASADNIENIA 16 A (nowy)
	(16a) Medialna usługa audiowizualna składa się z programów, tj. spójnego ciągu ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, podlegających odpowiedzialności redakcyjnej i rozpowszechnianych przez dostawcę usług medialnych w ramach określonej siatki programowej lub zebranych w katalogu.
Uzasadnienie
Poprawka uściślająca kwestię medialnej usługi audiowizualnej.
Poprawka 23 PUNKT UZASADNIENIA 17 A (nowy)
	(17a) Kryteria ustanowione w definicji medialnych usług audiowizualnych, zawarte w art. 1 lit. a) dyrektywy 89/552/EWG, zmienione na mocy niniejszej dyrektywy i przedstawione w punktach uzasadnienia 13-17 niniejszej dyrektywy, muszą zostać wypełnione równocześnie.
Uzasadnienie
Istotne jest wskazanie i podkreślenie, że kryteria przestawione przez Komisję w punktach uzasadnienia 13-17 muszą zostać wypełnione w tym samym czasie.
Poprawka 24 PUNKT UZASADNIENIA 19 A (nowy)
	(19a) W celu propagowania silnego, konkurencyjnego i zintegrowanego europejskiego przemysłu audiowizualnego oraz wspierania pluralizmu mediów w Unii Europejskiej niezbędne jest zapewnienie, że wyłącznie jedno państwo posiada jurysdykcję w odniesieniu do danego dostawcy medialnych usług audiowizualnych.
Uzasadnienie
Wzmocnienie zasady kraju pochodzenia oraz definicji ustanawiania siedziby i jurysdykcji, które okazały się bardzo pomocne w ułatwianiu dotychczasowego przekazu ponadgranicznego.
Poprawka 25 PUNKT UZASADNIENIA 19 B (nowy)
	(19a) Mając na uwadze, że poszanowanie pluralizmu informacji stanowi podstawową zasadę Unii Europejskiej, państwa członkowskie powinny zapobiegać powstawaniu pozycji dominującej, która zagrażałaby tej zasadzie oraz zapewnić wolność informacji poprzez przepisy służące zapewnieniu niedyskryminującego dostępu do oferty medialnych usług audiowizualnych leżących w publicznym interesie.
Uzasadnienie
Poszanowanie pluralizmu informacji powinno znaleźć wyraz w odpowiednich przepisach, takich jak zasady typu „must carry”.
Poprawka 26 PUNKT UZASADNIENIA 21 A (nowy)
	(21a) Do definicji „standardowych urządzeń konsumenckich” należy włączyć udogodnienia celem zagwarantowania dostępności mediów audiowizualnych dla osób niepełnosprawnych i starszych. Dostępność takich usług powinna obejmować między innymi język migowy, podpisy, dźwiękowy opis obrazów, podpisy czytane oraz łatwą i zrozumiałą nawigację w menu.
Uzasadnienie
Definicja „standardowych urządzeń konsumenckich” powinna uwzględniać także kryteria dostępności dla osób niepełnosprawnych i starszych.
Poprawka 27 PUNKT UZASADNIENIA 24
(24) Na podstawie niniejszej dyrektywy, pomimo stosowania zasady kraju pochodzenia, Państwa Członkowskie mogą nadal podejmować środki, które ograniczają swobodę obiegu transmisji telewizyjnej, lecz tylko przy spełnieniu określonych warunków wymienionych w art. 2a niniejszej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w niniejszej dyrektywie. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, każde ograniczenie swobody świadczenia usług, takie jak każde odstępstwo od podstawowej zasady Traktatu, musi być interpretowane restrykcyjnie.	(24) Na podstawie niniejszej dyrektywy, pomimo stosowania zasady kraju pochodzenia, państwa członkowskie mogą nadal podejmować środki, które ograniczają swobodę obiegu medialnych usług audiowizualnych, lecz tylko przy spełnieniu określonych warunków wymienionych w art. 2a niniejszej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą ustanowioną w niniejszej dyrektywie. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, każde ograniczenie swobody świadczenia usług, takie jak każde odstępstwo od podstawowej zasady Traktatu, musi być interpretowane restrykcyjnie.
Uzasadnienie
Artykuł 2a winien obejmować wszystkie medialne usługi audiowizualne.
Poprawka 28 PUNKT UZASADNIENIA 25
(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury. Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi Państw Członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów.	(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury. Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi Państw Członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów.
	Środki służące osiągnięciu celów interesu publicznego w sektorze usług nowych mediów audiowizualnych będą skuteczniejsze, jeżeli zostaną podjęte przy czynnym wsparciu samych dostawców tych usług. Państwa członkowskie mogą więc w większym zakresie wykorzystać przejrzyste i powszechnie stosowane mechanizmy współregulacji, w szczególności w odniesieniu do usług nielinearnych.
	Instrumenty współregulacji i samoregulacji powinny być stosowane w celu wdrożenia niniejszej dyrektywy zgodnie z jej postanowieniami, w poszanowaniu prawnych tradycji państw członkowskich.
Uzasadnienie
Poprawka ta uściśla aspekt wzajemnego uzupełniania się przepisów wynikających z dyrektywy i obowiązujących w państwach członkowskich oraz współregulacji i samoregulacji.
Poprawka 29 PUNKT UZASADNIENIA 25 A (nowy)
	(25a) Samoregulacja jest rodzajem dobrowolnej inicjatywy, która umożliwia podmiotom gospodarczym, partnerom społecznym, organizacjom i stowarzyszeniom pozarządowym przyjęcie względem siebie i dla siebie wspólnych wytycznych na poziomie europejskim. Samoregulacja stanowi alternatywną metodę wypełniania istniejących postanowień i nie może całkowicie zastąpić obowiązku prawodawcy. Współregulacja może oznaczać, że wypełnienie postanowień niniejszej dyrektywy zostało powierzone samoregulującym organom, bez uszczerbku dla zobowiązań traktatowych państw członkowskich.
Uzasadnienie
Wyjaśnienie pojęć „współregulacja” oraz „samoregulacja” w punktach uzasadnienia jest niezbędne by umożliwić osiągnięcie jak najwyższego poziomu samoregulacji we Wspólnocie Europejskiej.
Poprawka 30 PUNKT UZASADNIENIA 25 B (nowy)
	(25b) Działania na rzecz ochrony interesu publicznego w zakresie związanym z usługami nielinearnymi będą bardziej wydajne w przypadku ich aktywnego wsparcia przez samych usługodawców. Państwa członkowskie zachęca się do szerokiego wykorzystywania przejrzystych i dalekosiężnych mechanizmów samoregulacji i współregulacji.
Poprawka 31 PUNKT UZASADNIENIA 26
(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne jest wspieranie pluralizmu poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.	(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne jest wspieranie pluralizmu poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. W tym celu, o ile państwo członkowskie posiada uprawnienia do sporządzania list wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, które nie powinny być transmitowane na zasadzie wyłączności, w gestii tego państwa członkowskiego pozostaje decyzja, czy będzie ono ustalać taką listę, jakie wydarzenia uzna za posiadające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, jak należy rozumieć wyrażenie „znacząca część społeczeństwa” oraz jaki sposób relacjonowania powinien być dostępny.
Uzasadnienie
Do kompetencji państwa członkowskiego powinno należeć, które wydarzenia uzna za posiadające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, jak określi pojęcie „znacząca część społeczeństwa” i jaki sposób relacjonowania będzie dostępny.
Poprawka 32 PUNKT UZASADNIENIA 27
(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym powinni udzielić pozostałym nadawcom i pośrednikom działającym w imieniu nadawców prawa do wykorzystywania krótkich relacji w celu tworzenia ogólnych programów informacyjnych, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, z należytym uwzględnieniem wyłącznych praw. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Takie krótkie relacje nie powinny zasadniczo przekraczać 90 sekund.	(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym powinni, za zwrotem uzasadnionych kosztów, udzielić pozostałym nadawcom i agencjom prasowym działającym w imieniu nadawców prawa do wykorzystywania krótkich relacji w wyłącznym celu tworzenia ogólnych programów informacyjnych, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, z należytym uwzględnieniem wyłącznych praw. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Takie krótkie relacje nie powinny zasadniczo przekraczać 90 sekund oraz nie powinny być: - emitowane później niż 48 godzin po zakończeniu wydarzenia; - wykorzystywane w celu utworzenia publicznego archiwum rozrywki; - pozbawiane logo lub innego rodzaju identyfikatora nadawcy pierwotnego; - wykorzystywane do tworzenia nowych usług nielinearnych.
Uzasadnienie
Ustanowienie ogólnoeuropejskiego prawa do nadawania krótkich spotów informacyjnych stanowiłoby skuteczne panaceum dla luk rynkowych pojawiających się w sytuacjach, gdy nadawcy nie są w stanie uzyskać telewizyjnego materiału informacyjnego związanego z wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym mającym miejsce w innym państwie członkowskim i włączyć go do ich ogólnego bloku wiadomości. Proponowane udogodnienia nie podważają możliwości otrzymania praw wyłączności – sugerowane uzupełnienie punktu uzasadnienia 27 stanowi wyraźnie, iż materiały otrzymane w ramach uprawnień do dostępu do krótkich relacji mogłyby być wykorzystywane jedynie w ramach ogólnych bloków informacyjnych dostawców audiowizualnych medialnych usług linearnych (w formie określonej w art. 1), a także wyłącznie na ściśle określonych zasadach.
Proponowane ograniczenia, wychodzące naprzeciw obawom europejskich organizacji sportowych i innych, pozwoliłyby także na zapobieżenie retransmisji materiału otrzymanego w ramach prawa dostępu do krótkich relacji informacyjnych w formie usługi w rodzaju rozrywki na żądanie. Zapewniłyby one również pewność pokrycia wszelkich marginalnych kosztów udostępnienia materiału. Poprawka opiera się między innymi na niemieckim porozumieniu federalnym w sprawie rozpowszechniania informacji.
Poprawka 33 PUNKT UZASADNIENIA 28
(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h.	(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik. Taka sytuacja może w niektórych przypadkach uzasadniać objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Jednak muszą one spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h.
Poprawka 34 PUNKT UZASADNIENIA 30
(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, zapewnić wysoki poziom ochrony celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich oraz godności ludzkiej.	(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, zapewnić wysoki poziom ochrony celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich, praw osób niepełnosprawnych, ze szczególnym uwzględnieniem osób dotkniętych problemami wzrokowymi i słuchowymi, oraz godności ludzkiej.
Uzasadnienie
Pod uwagę powinny zostać wzięte także prawa osób niepełnosprawnych i starszych.
Poprawka 35 PUNKT UZASADNIENIA 33 A (nowy)
	(33a) W celu osiągnięcia adekwatnego poziomu ochrony małoletnich krajowe władze regulacyjne winny ustanowić przedziały czasowe przeznaczone na programy dla dzieci oraz określić ograniczenia treści tychże programów.
Uzasadnienie
W kontekście braku jednolitej ogólnowspólnotowej definicji pojęcia „dzieci” oraz „programów dla dzieci” dla celów niniejszej dyrektywy niezbędne jest, by krajowe organy regulacyjne ustanowiły przedziały czasowe charakteryzujące się wyższym poziomem ochrony.
Poprawka 36 PUNKT UZASADNIENIA 35
(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. Z związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, Państwa Członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług.	(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. Z związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Wsparcie to może wyrażać się poprzez większą pomoc na rzecz inwestycji, promującą europejską produkcję, zwłaszcza niezależną, w formie minimalnego wkładu proporcjonalnego do obrotów, a także poprzez większą postrzegalność utworów dzięki minimalnemu udziałowi europejskich produkcji w katalogach lub ich wyszczególnienie w elektronicznych przewodnikach po programach. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, Państwa Członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług. Sprawozdania te uwzględnią również ocenę pozycji, jaką zajmują dzieła niezależnych producentów.
Uzasadnienie
Należy przewidzieć praktyczne rozwiązania, aby nie pozostać na etapie stwierdzenia konieczności promowania różnorodności kulturowej.
Poprawka 37 PUNKT UZASADNIENIA 35 A (nowy)
	(35a) Podkreśla, że wraz z rozwojem usług cyfrowych i właściwego sprzętu umożliwiającego dostępność na żądanie usług linearnych, różnice pomiędzy usługami linearnymi a usługami nielinearnymi będą się stawać coraz mniej widoczne dla odbiorców. W kontekście tym istotne jest upewnienie się, że tradycyjni nadawcy zapewniający usługi linearne nie będą finansowo poszkodowani w porównaniu z nowymi nadawcami i dostawcami usług medialnych wykorzystującymi obecnie dostępne usługi nielinearne. Sytuacja taka mogłaby bowiem prowadzić do zmniejszenia zainteresowania europejskich nadawców wysokiej jakości produkcjami europejskimi oraz do zahamowania rozwoju ich konkurencyjności w skali światowej. Z tego samego powodu istotne jest, by uregulowania wspólnotowe z zakresu finansowania produkcji programów nie hamowały rozwoju nowych dostawców usług medialnych w Europie. Wiąże się to z koniecznością wprowadzenia elastycznych, jasnych i ogólnych zasad obowiązujących zarówno w sektorze usług linearnych, jak i nielinearnych, przy jednoczesnym zmniejszeniu wagi różnorodnego charakteru technologicznego odnośnych usług medialnych.
Poprawka 38 PUNKT UZASADNIENIA 43 A (nowy)
	(43a) określone kategorie programów, jak na przykład programy dla małoletnich, powinny być odpowiednio chronione poprzez informowanie o treści i właściwe systemy filtrowania.
Uzasadnienie
Dyrektywa powinna zapewniać ochronę przed korzystaniem z systemów audiowizualnych przez dzieci właściwie informując o programie w celu pokierowania wyborem rodzica lub też poprzez systemy filtrujące pozwalające na właściwą ochronę dzieci nawet przy braku kontroli rodzicielskiej.
Poprawka 39 PUNKT UZASADNIENIA 44
(44) Ograniczenie czasu przeznaczonego dziennie na reklamę pozostało w dużej mierze teorią. Ważniejszy jest limit czasu reklamowego przypadającego na godzinę programu, ponieważ ma on również zastosowanie do okresów największej oglądalności. W związku z tym dzienny limit powinien zostać zniesiony, podczas gdy limit godzinowy powinien zostać utrzymany w przypadku reklamy i telezakupów. Także ilościowe ograniczenia czasowe dla kanałów telezakupowych lub reklamowych wydają się już nieuzasadnione biorąc pod uwagę zwiększone możliwości wyboru konsumentów. Jednakże limit wynoszący 20 % reklam na godzinę zegarową pozostaje w mocy, za wyjątkiem form reklamy takich jak telepromocje i telezakupy, wymagających więcej czasu ze względu na ich charakter i sposób prezentacji.	skreślony
Poprawka 40 PUNKT UZASADNIENIA 45
(45) Kryptoreklama jest praktyką zakazaną przez niniejszą dyrektywę z powodu jej negatywnego wpływu na konsumentów. Zakaz kryptoreklamy nie obejmuje dozwolonego prawnie lokowania produktu w ramach niniejszej dyrektywy.	(45) Kryptoreklama jest praktyką zakazaną przez niniejszą dyrektywę z powodu jej negatywnego wpływu na konsumentów.
Uzasadnienie
Uściśla to uzasadnienie poprawki dotyczącej punktu uzasadnienia 40. Zgodnie z warunkami określonymi w poprawce 14 do art. 3 lit. h) (nowa), wykorzystanie „pomocy produkcyjnej” nie podlega zakazowi kryptoreklamy; lokowanie produktu pozostaje objęte zakazem.
Poprawka 41 PUNKT UZASADNIENIA 47
(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,	(47) Organy i komitety regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy. Zagwarantowana pozostaje specyfika organizacji organów i komitetów regulacyjnych w krajowym systemie medialnym.
Uzasadnienie
Sformułowanie to uwzględnia zróżnicowane krajowe formy organizacyjne nadzoru w państwach członkowskich.
Poprawka 42 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (a) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;	(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 traktatu dostarczaną przez dostawcę usług medialnych ponoszącego odpowiedzialność redakcyjną, której zasadniczym celem jest dostarczanie audycji zawierających ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
	Termin ten nie obejmuje prasy w formie drukowanej i elektronicznej, w których aspekt audiowizualny nie ma pierwszorzędnego znaczenia;
Poprawka 43 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (c) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(c) ‘nadawanie programów telewizyjnych’ lub ‘nadawanie telewizyjne’ oznacza linearną medialną usługę audiowizualną, w przypadku której dostawca usług medialnych decyduje o momencie w czasie, w którym określona audycja jest emitowana i ustala układ programu;	(c) ‘usługa linearna’ lub ‘nadawanie programów telewizyjnych’ oznacza emisję różnych programów za pomocą wszelkich środków, w formie niekodowanej lub kodowanej oraz w kolejności chronologicznej; programy te są przekazywane symultanicznie nieokreślonej liczbie potencjalnych użytkowników, w czasie, o którym decyduje dostawca usług medialnych zgodnie z układem programu;
Poprawka 44 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (e) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(e) ‘usługa nielinearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której użytkownik, na podstawie oferty treści wybranej przez dostawcę usług medialnych, decyduje o momencie w czasie, w którym określony program jest transmitowany;	(e) ‘usługa nielinearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną, oferującą treści audiowizualne, zredagowane i zestawione przez dostawcę usług medialnych, z których użytkownik indywidualnie wybiera transmisję określonego programu;
Uzasadnienie
Poprawka precyzuje pojęcie „usługi nielinearnej” jako usługi medialnej na życzenie.
Poprawka 45 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (f) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które towarzyszą medialnym usługom audiowizualnym i służą bezpośredniemu lub pośredniemu promowaniu towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;	(f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które emitowane są w ramach medialnych usług audiowizualnych i mają na celu bezpośrednie lub pośrednie promowanie sprzedaży towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;
Poprawka 46 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (h) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością nadawcy mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	(h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością dostawcy usług medialnych mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;
Poprawka 47 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (k) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie.”;	(k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego przez dostawcę usług medialnych lub na jego wniosek w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie.”;
Uzasadnienie
W praktyce dostawcy usług medialnych systematycznie zaopatrują się w treści przygotowane przez strony trzecie. Dlatego często nie mogą określić, czy taki program zawiera treść lokowanego produktu. Nie mogą również wywrzeć żadnego wpływu w tym zakresie.
Poprawka 48 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (k a) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(ka) ‘utwory europejskie’ oznaczają: (i) utwory pochodzące z państw członkowskich; (ii) utwory pochodzące z europejskich państw trzecich, które przystąpiły do Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej Rady Europy, spełniające wymogi określone wpunktach (iv), (v) lub (vi) poniżej; (iii) utwory wytworzone w koprodukcji w ramach porozumień dotyczących sektora audiowizualnego, zawartych pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi i spełniające warunki określone w tych porozumieniach. Przepisy określone w punktach(ii) oraz (iii) są stosowane pod warunkiem, że utwory pochodzące z państw członkowskich nie podlegają środkom dyskryminującym w zainteresowanych państwach trzecich.
	Utwory, o których mowa w punktach (i) oraz (ii), są utworami wyprodukowanymi głównie przez autorów oraz wykonawców zamieszkałych w jednym lub w kilku z państw, o których mowa w punktach(i) oraz (ii), o ile spełniają one jeden z następujących trzech warunków: (iv) zostały wykonane przez jednego producenta lub kilku producentów posiadających siedzibę w jednym lub w kilku z tych państw; lub (v) produkcja utworów jest nadzorowana i kontrolowana przez jednego producenta lub kilku producentów posiadających siedzibę w jednym lub w kilku z tych państw; lub (vi) udział koproducentów z tych państw w całkowitych kosztach koprodukcji jest większościowy, a koprodukcja nie jest kontrolowana przez jednego producenta lub kilku producentów posiadających siedzibę poza tymi państwami.
	Utwory, które nie są utworami europejskimi w rozumieniu punktów (i), (ii) oraz (iii), lecz zostały wyprodukowane w ramach dwustronnych umów o koprodukcji zawartych przez państwa członkowskie z państwami trzecimi, są uznawane za utwory europejskie pod warunkiem, że koproducenci ze Wspólnoty ponoszą większościową część całkowitych kosztów produkcji i że produkcja nie jest kontrolowana przez jednego producenta lub kilku producentów posiadających siedzibę poza terytorium państw członkowskich.
Uzasadnienie
Definicja utworów europejskich, zamiast tworzyć nowy artykuł, powinna być włączona do artykułu bieżącego.
Poprawka 49 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera (k b) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(kb) ‘agencja informacyjna’ oznacza hurtowego dostawcę informacji audiowizualnych do dostawców linearnych medialnych usług audiowizualnych, a nie usług dostarczanych bezpośrednio ogółowi ludności.”
Uzasadnienie
Dodatkowa definicja ma na celu wyjaśnienie i zawężenie zakresu proponowanego w art. 3b wyrażenia „prawo do krótkich relacji informacyjnych”. W szczególności ogranicza znaczenie terminu „pośrednicy” w pierwotnym wniosku do usług agencji informacyjnej, świadczonych jedynie na rzecz nadawców. Definicja opiera się na definicji nadawcy zawartej w proponowanym art. 1 lit. (d), jak również na klasyfikacji usług agencji informacyjnych używanych dla celów układu ogólnego w sprawie handlu usługami Światowej Organizacji Handlu. Agencje informacyjne dostarczają już nadawcom wiele z głównych informacji zagranicznych, dlatego stanowią praktyczny i odpowiedni środek przekazu, za pośrednictwem którego mogą być obsługiwane krótkie relacje informacyjne.
Poprawka 50 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA (A A) (nowa) Artykuł 2 ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(a a) Do artykułu 2 dodaje się ustęp 1a w następującym brzmieniu:
	„1a. Państwa członkowskie i Komisja, w poszanowaniu przyznanych im kompetencji, gwarantują pluralizm, swobodę i niezależność usług audiowizualnych”.
Poprawka 51 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA (E) Artykuł 2 ustęp 5 (Dyrektywa 89/552/EWG)
(e) w ustępie 5, wyrażenie „nadawca telewizyjny” zastępuje się wyrażeniem „dostawca usług medialnych”, zaś „art. 52” zastępuje się przez „art. 43”;	(e) w ustępie 5, wyrażenie „nadawca telewizyjny” zastępuje się wyrażeniem „dostawca medialnych usług audiowizualnych”, zaś „art. 52” zastępuje się przez „art. 43”;
Poprawka 52 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA (G) Artykuł 2 ustęp 7 (Dyrektywa 89/552/EWG)
„7. Państwo Członkowskie może, w celu zapobiegania nadużyciom lub oszustwom, podjąć odpowiednie środki skierowane przeciwko dostawcy usług medialnych mającemu siedzibę w innym Państwie Członkowskim, którego działalność jest w całości lub w większości skierowana na terytorium pierwszego Państwa Członkowskiego. Musi to zostać każdorazowo udowodnione przez pierwsze Państwo Członkowskie.	“7. Państwo członkowskie może, w celu zapobiegania nadużyciom lub oszustwom w dziedzinie porządku publicznego nieprzewidzianym w niniejszej dyrektywie, podjąć odpowiednie środki skierowane przeciwko dostawcy usług medialnych mającemu siedzibę w innym państwie członkowskim, którego działalność jest w całości lub w większości skierowana na terytorium pierwszego państwa członkowskiego. Musi to zostać każdorazowo udowodnione przez pierwsze Państwo członkowskie. Państwa członkowskie nie zakłócają swobodnego przepływu usług z powodów związanych ze skoordynowanym zakresem niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
The Directive aims to achieve a Single Market for audiovisual media services by harmonising a set of rules. Article 2.7 in the current wording undermines this objective. It allows Member States to block incoming services even if they fully comply with the rules of the Directive, i.e. with those rules harmonised to ensure the functioning of the Single Market. In accordance with the Treaty and ECJ case law such blocking can only take place in specific cases where public order is threatened. The mere fact that a company has been established in Member State A for the sole purpose to enjoy the benefit of a more favourable legislation, does not constitute an abuse in itself, even if that company conducts activities entirely or mainly in Member State B.
Poprawka 53 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA (B) Artykuł 2a ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
b) w ustępie 2 „art. 22a” zastępuje się „art. 3e”;	(b) ustępy 2 i 3 otrzymują następujące brzmienie:
	2. Państwa członkowskie mogą tymczasowo odstąpić od stosowania ust. 1, w razie spełnienia następujących warunków:
	(a) medialna usługa audiowizualna świadczona z innego państwa członkowskiego w jawny sposób, w stopniu poważnym i ciężkim, narusza art. 22 ust. 1 lub 2 oraz/lub art. 3 lit. d i 3 lit. e;
	(b) w ciągu ostatnich 12 miesięcy dostawca usług medialnych co najmniej dwukrotnie naruszył przepisy, o których mowa w lit. a;
	(c) dane państwo członkowskie powiadomiło na piśmie dostawcę usług medialnych oraz Komisję o domniemanych naruszeniach oraz o środkach, które zamierza przyjąć w celu przeciwdziałania kolejnym naruszeniom;
	(d) konsultacje prowadzone przez Komisję z państwem członkowskim, z którego nadawany jest program, nie doprowadziły do polubownego rozwiązania w terminie 15 dni od powiadomienia, o którym mowa w (c) powyżej, a domniemane naruszenie trwa nadal.
	W ciągu dwóch miesięcy od powiadomienia o środkach przyjętych przez dane państwo członkowskie Komisja podejmuje decyzję rozstrzygającą czy podjęte środki są zgodne z prawem wspólnotowym. Jeżeli z decyzji wynika, że nie są, to od państwa członkowskiego wymagane jest pilne zaniechanie stosowania wspomnianych środków.
	3. Ustęp 2 nie wpływa na zastosowanie procedury, środków prawnych lub sankcji nakładanych przez państwo członkowskie na dostawcę usług medialnych, który podlega jego jurysdykcji.
Uzasadnienie
Derogacje przewidziane w ustępie pierwszym, jak również warunki, które mają zostać w związku z tym spełnione, dotyczą wszystkich audiowizualnych usług medialnych, nie tylko programów telewizyjnych. Niniejszy artykuł powinien obejmować również usługi nielinearne, szczególnie ze względu na ochronę małoletnich.
Poprawka 54 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 2 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	2 a. Państwa członkowskie zapewniają wysyłanie do instytucji wspólnotowych corocznych informacji dotyczących stosowania dyrektywy.
Poprawka 55 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 3 (Dyrektywa 89/552/EWG)
3. Państwa Członkowskie wspierają systemy współregulacji w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne zainteresowane strony i przewidywały skuteczne wykonanie.”;	3. W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy państwa członkowskie wspierają, w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą, systemy współregulacji i samoregulacji na poziomie krajowym. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne zainteresowane strony i przewidywały skuteczne wykonanie.”
Poprawka 56 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy mający siedzibę w innych Państwach Członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji.	1. Państwa członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy oraz agencje informacyjne działające w imieniu nadawców, mające siedzibę w innych państwach członkowskich nie są pozbawione dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie.
Uzasadnienie
The proposed addition to Article 3(b)(1) reproduces the reference to intermediaries in Recital 27 and thus gives additional clarity to the Commission proposal. For events taking place outside their country of establishment, broadcasters frequently rely on intermediaries such as news agencies to provide short news coverage. The inclusion of a reference to news agencies in Article 3(b) would ensure broadcasters are able to receive this raw international news material in the most efficient format for their purposes. To limit the right to broadcasters, by excluding news agencies, would establish a right that is more theoretical than real because of the practical issues of making crossborder arrangements swiftly, particularly when a news event is unexpected.
Poprawka 57 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	1a. Państwa członkowskie mogą zaproponować, aby pewne wydarzenia o szczególnym znaczeniu społecznym, niewymienione w liście, o której mowa w art. 3a, nie były transmitowane wyłącznie przez nadawców podlegających ich jurysdykcji, o ile są ku temu ważne powody, nieprzewidziane także ze względów czasowych. Wymogi takie poddawane są przyspieszonej procedurze weryfikacji, podobnej do procedury opisanej w art. 3b (2).
Poprawka 58 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1 b (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	1b. Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zagwarantować, że autoryzowani nadawcy podlegający ich jurysdykcji oraz nadawcy mający siedzibę w innych państwach członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji i otrzymują w zamian za to odpowiednie wynagrodzenie.
Uzasadnienie
Wniosek Komisji Europejskiej dotyczący krótkich relacji nie gwarantuje obywatelom dostępu do informacji o wydarzeniach ważnych dla społeczeństwa. W związku z tym konieczne jest ustanowienie wspólnotowego prawa do krótkich relacji. Taki przepis spełniłby ponadto inny ważny cel, a mianowicie dostosowywałby dyrektywę WE do odpowiedniej konwencji Rady Europy.
Poprawka 59 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Krótkie relacje informacyjne mogą być wybierane swobodnie przez nadawców z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło.	2. Autoryzowani nadawcy mają prawo do swobodnego wyboru krótkich relacji informacyjnych z sygnału transmitującego nadawcy, przy czym muszą oni przynajmniej podać ich źródło, albo mogą sami uzyskać dostęp do wydarzenia w formie prawa do nadania krótkiej relacji z wydarzenia.
Uzasadnienie
Sam dostęp do wydarzenia może stanowić alternatywę wobec udostępniania materiałów potrzebnych do nadania krótkiej relacji z wydarzenia.
Poprawka 60 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c ustęp 1 część wprowadzająca (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie zapewniają, że dostawcy medialnych usług audiowizualnych podlegający ich jurysdykcji udostępniają odbiorcom swoich usług w sposób łatwy, bezpośredni i trwały co najmniej następujące informacje:	Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że dostawcy medialnych usług audiowizualnych podlegający ich jurysdykcji udostępniają odbiorcom swoich usług w sposób łatwy, bezpośredni i trwały co najmniej następujące informacje:
Uzasadnienie
Tekst dyrektywy powinien być spójny i powinien zezwalać państwom członkowskim na pewną swobodę w stosowaniu współregulacji.
Poprawka 61 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c ustęp 1 litera (b) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(b) adres geograficzny, pod którym dostawca usług medialnych ma swoją siedzibę;	(b) adres geograficzny i pocztowy, pod którym dostawca usług medialnych ma swoją siedzibę;
Poprawka 62 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera (d a) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(da) oznaczenie treści niewskazanych dla małoletnich lub skuteczne systemy filtrowania uniemożliwiające im dostęp do informacji, które mogłyby poważnie szkodzić ich rozwojowi psychofizycznemu.
Uzasadnienie
Art. 3c określa podstawowe zasady obowiązujące dostawców usług audiowizualnych; zasady te nie mogą ograniczać się jedynie do łatwej identyfikacji dostawców, lecz muszą także odnosić się do stosowania przez nich konkretnej ochrony wobec małoletnich.
Poprawka 63 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.	Państwa członkowskie zapewniają poprzez przyjęcie odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne oraz handlowy przekaz audiowizualny podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.
Uzasadnienie
Tekst dyrektywy powinien być spójny i powinien zezwalać państwom członkowskim na pewną swobodę w stosowaniu współregulacji.
Poprawka 64 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Zapewniają w szczególności niezezwalanie na przekazy handlowe, sponsorowanie, reklamy lub lokowanie produktów wyprodukowanych w warunkach sprzecznych z prawem międzynarodowym zakazującym pracy dzieci.
Uzasadnienie
Hipokryzją byłoby twierdzić, że chroni się moralność małoletnich i zwracać uwagę młodych konsumentów na wyroby produkowane niezgodnie z prawem przez dzieci.
Poprawka 65 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3e (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.	Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Zapewniają natomiast motywowanie dostawców usług medialnych i wspieranie ich wysiłków na rzecz ułatwiania dostępu osobom niepełnosprawnym fizycznie lub umysłowo.
Uzasadnienie
Nie wystarczy zakazać nadawania treści dyskryminacyjnych, należy w konkretny sposób podjąć wyzwanie społeczne, a także gospodarcze i kulturalne, jakim jest dostęp osób niepełnosprawnych i starszych do programów.
Poprawka 66 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich.	1. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich.
Poprawka 67 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 1 akapit pierwszy a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	W przypadku usług nielinearnych wspieranie to może się odbywać w szczególności poprzez następujące działania: minimalne progi inwestycji w produkcje europejskie stosownie do wysokości obrotów, minimalny udział produkcji europejskich w katalogach video na żądanie oraz atrakcyjne prezentowanie produkcji europejskich w elektronicznych przewodnikach po programach.
Uzasadnienie
Jest sprawą zasadniczą, aby usługi nielinearne brały udział we wspieraniu i promocji utworów europejskich w ramach obowiązków prawnych zapisanych w dyrektywie. Usługi takie są oferowane najczęściej przez duże przedsiębiorstwa, których zdolności finansowe znacznie przekraczają możliwości nadawców, na przykład przez operatorów telekomunikacji, dostawców dostępu do internetu itp. Nałożenie obowiązków związanych z różnorodnością kulturową wyłącznie na nadawców mogłoby poważnie zagrozić europejskiej twórczości.
Poprawka 68 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litery od (a) do (f) i ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(a) handlowe przekazy audiowizualne muszą być łatwe do zidentyfikowania jako takie. Zakazuje się ukrytych handlowych przekazów audiowizualnych;	(a) handlowe przekazy audiowizualne muszą być łatwe do zidentyfikowania jako takie i wyraźnie oddzielone od reszty programu, zarówno czasowo, jak i przestrzennie, za pomocą środków wizualnych i dźwiękowych. Zakazuje się ukrytych handlowych przekazów audiowizualnych;
(b) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą wykorzystywać technik podprogowych;	(b) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą wykorzystywać technik podprogowych;
(c) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą:	(c) handlowe przekazy audiowizualne muszą być zgodne z przepisami określonymi w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej a w szczególności nie mogą:
(i) zawierać jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na rasę, płeć lub narodowość;	(i) być obraźliwe z powodu dyskryminacji ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną ani inne formy naruszania godności ludzkiej;
(ii) obrażać przekonań religijnych lub politycznych;	(ii) łamać praw dziecka zgodnie z Konwencją ONZ o Prawach Dziecka;
(iii) zachęcać do zachowania szkodliwego dla zdrowia lub bezpieczeństwa; (iv) zachęcać do zachowania szkodliwego dla ochrony środowiska;	(iii) zachęcać do zachowania szkodliwego dla zdrowia lub bezpieczeństwa; (iv) zachęcać do zachowania szkodliwego dla ochrony środowiska;
(d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych oraz telezakupów dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;	(d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych oraz telezakupów dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;
(e) handlowe przekazy audiowizualne dotyczące napojów alkoholowych nie mogą być kierowane do osób małoletnich i nie mogą zachęcać do nieumiarkowanej konsumpcji takich napojów;	(e) handlowe przekazy audiowizualne dotyczące napojów alkoholowych nie mogą być kierowane do osób małoletnich i nie mogą zachęcać do nieumiarkowanej konsumpcji takich napojów;
(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.	(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio lub pośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio lub pośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby, w szczególności osoby stawiane za wzór lub sprawujące władzę, lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych lub poniżających sytuacjach, chyba że jest to uzasadnione ze względów edukacyjnych lub szkoleniowych.
	Państwa członkowskie powinny zachęcać dostawców medialnych usług audiowizualnych do sporządzenia kodeksu postępowania dotyczącego programów dziecięcych zawierających lub przerywanych przez reklamy, sponsoring lub promocje niezdrowej żywności i napojów, np. o wysokiej zawartości tłuszczu, cukru i soli oraz napojów alkoholowych.
Poprawka 69 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera (f a) (nowa) i ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(fa) Reklama telewizyjna nie może powodować szkód moralnych lub fizycznych u małoletnich i dlatego musi przestrzegać następujących kryteriów służących ich ochronie:
	(i) nie zachęcać bezpośrednio małoletnich do nabywania produktu lub usługi, wykorzystując ich łatwowierność lub brak doświadczenia; (ii) nie zachęcać bezpośrednio małoletnich do wywierania presji na rodziców lub inne osoby do nabywania reklamowanych produktów lub usług; (iii) nie wykorzystywać szczególnego rodzaju zaufania, jakie małoletni pokładają w rodzicach, nauczycielach lub innych osobach; (iv) nie pokazywać w nieuzasadniony sposób małoletnich w sytuacjach niebezpiecznych.
	Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.
Uzasadnienie
Odwołanie się do małoletnich należy traktować jako priorytetowe, dlatego pojawia się ono wcześniej. Ponadto aktualne brzmienie (art. 16), które w szerszym zakresie chroni małoletnich, wydaje się bardziej właściwe w porównaniu z nowym tekstem proponowanym przez Komisję.
Poprawka 70 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 część wprowadzająca (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Medialne usługi audiowizualne, które są sponsorowane, lub które zawierają lokowanie produktu, muszą spełniać następujące wymagania:	1. Medialne usługi audiowizualne, które są sponsorowane, muszą spełniać następujące wymagania:
Poprawka 71 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 litera (a a) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(aa) nie mogą zawierać lokowania produktu przedstawiającego ten produkt w zbyt natarczywy sposób. „Zbytnia natarczywość w przedstawianiu produktu” oznacza powtarzającą się obecność produktu, usługi lub ich znaku handlowego lub sposób, w jaki jest on przedstawiany biorąc pod uwagę treść programów, w których się on pojawia;
Uzasadnienie
Zbytnia natarczywość w przedstawianiu produktu podczas lokowania produktu w programach ingeruje w redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych. Zakaz „zbytniej natarczywości w przedstawianiu produktu” w trakcie lokowania produktu pomoże uniknąć kryptoreklamy oraz niepożądanych form lokowania produktu.
Poprawka 72 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 litera (b) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(b) Usługi te nie mogą bezpośrednio zachęcać do zakupu lub najmu towarów bądź usług, w szczególności poprzez dokonywanie specjalnych, wspierających sprzedaż odniesień do tychże towarów bądź usług;	(b) Usługi te nie mogą pobudzać do zakupu lub najmu poszczególnych produktów bądź usług;
Uzasadnienie
Także i ta poprawka ma na celu zachowanie rozróżnienia między reklamą a treścią redakcyjną.
Poprawka 73 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 litera (c) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania i/lub zastosowaniu lokowania produktu. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu. Programy zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone na początku programu, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia u widzów.	c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania i/lub zastosowaniu lokowania produktu. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu.
Poprawka 74 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Ponadto medialne usługi audiowizualne nie mogą zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.	2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.
Poprawka 75 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 3 (Dyrektywa 89/552/EWG)
3. Sponsorowanie medialnych usług audiowizualnych przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w Państwie Członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.	3. Sponsorowanie medialnych usług audiowizualnych przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych. Charakterystyka produktu leczniczego musi być zrozumiała.
Poprawka 76 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 4 (Dyrektywa 89/552/EWG)
4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane i nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.”;	4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane.
Uzasadnienie
La proposta della Commissione intende legittimare il posizionamento dei prodotti all'interno dei programmi come forma di comunicazione commerciale diversa dalla pubblicità. Appare in tal modo pregiudicato un pilastro fondamentale della disciplina delle trasmissioni televisive, consistente nella netta separazione tra comunicazione commerciale ed il resto della programmazione, a fine di tutela sia dell'integrità dei programmi e dell'autonomia editoriale delle emittenti, sia degli interessi dei telespettatori, per i quali non é certo sufficiente un avviso all'inizio o alla fine del programma per essere debitamente informati sul condizionamento dei produttori di beni e servizi nel confezionamento del programma. Le esperienze in vari paesi hanno messo in evidenza i gravi rischi per i consumatori e per la libertà di espressione di autori e produttori causati dal product placement.
Poprawka 77 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3ha
	1. Państwa członkowskie podejmują wszelkie odpowiednie działania w celu stopniowego zapewniania pełnej dostępności podlegających ich jurysdykcji usług medialnych dla osób z upośledzeniem wzroku lub słuchu i dla osób starszych.
	2. Co dwa lata państwa członkowskie przedstawiają Komisji krajowe sprawozdania w sprawie wdrażania postanowień niniejszego artykułu. Sprawozdania zawierają przede wszystkim dane statystyczne dotyczące poczynionych postępów we wprowadzaniu ułatwień w rozumieniu ust. 1, powodów ewentualnego braku postępów oraz podjętych lub planowanych działań w tym zakresie.
Uzasadnienie
Accessibility of audiovisual media services is an important part of the proper functioning of the internal market. According to the Institute of Hearing Research, over 81 million Europeans live with a hearing loss; moreover, there are more than 30 million blind and partially sighted Europeans. Research has shown that an overwhelming number of people with disabilities and/or elderly people watch TV. This represents a market which must be catered to. An obligation to provide accessible audiovisual media services would undoubtedly stimulate healthy competition among service providers and improve the functioning of the internal market.
Poprawka 78 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h b (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3hb
	Państwa członkowskie podejmują odpowiednie kroki w celu zagwarantowania stopniowego i nieograniczonego dostępu do medialnych usług audiowizualnych dla osób niepełnosprawnych.
Uzasadnienie
Dostępność medialnych usług audiowizualnych dla wszystkich konsumentów, w tym osób niepełnosprawnych i/lub starszych jest ważnym aspektem prawo do informacji.
Poprawka 79 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 A (nowy) Artykuł 4 ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(6a) Artykuł 4 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:
	„1. Za pomocą odpowiednich środków państwa członkowskie gwarantują, że nadawcy telewizyjni zarezerwują utworom europejskim, w rozumieniu art. 6, większość łącznego czasu nadawania programu, z wyłączeniem czasu przeznaczonego na nadawanie wiadomości, wydarzeń sportowych, gier, reklamy, usług teletekstowych i telezakupów. Mając na uwadze odpowiedzialność nadawcy wobec odbiorców w zakresie informacji, edukacji, kultury oraz rozrywki, proporcje te należy osiągać stopniowo, z zastosowaniem odpowiednich kryteriów.”
Uzasadnienie
W 1989 r. celem niniejszego artykułu było wprowadzenie zasady stopniowego i sprawnego promowania utworów europejskich. Obecnie, w kontekście strategii lizbońskiej, konieczne jest zaproponowanie bardziej wymagających przepisów w tej sprawie, aby ożywić europejski sektor audiowizualny oraz utrzymać bogatą różnorodność kulturową Europy. W związku z tym państwa członkowskie muszą podjąć konieczne wysiłki w celu promowania europejskich produkcji.
Poprawka 80 ARTYKUŁ 1 PUNKT 7 LITERA (D A) (nowa) Artykuł 6 (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(da) Dodaje się ustęp w następującym brzmieniu: „4. Państwa członkowskie, definiując pojęcie niezależnego producenta, powinny należycie uwzględnić trzy następujące kryteria: własność spółki producenckiej, liczba programów dostarczonych temu samemu nadawcy telewizyjnemu i posiadanie praw pochodnych.”
Uzasadnienie
Odniesienie do niezależności jest ważne i blisko związane z pojęciem praw. Fakt, że rynek jest skoncentrowany, a władzę nad nim ma kilka podmiotów posiadających prawa oznacza, że niezależne spółki producenckie są niezdolne do przyciągnięcia kapitału i do wzrostu, w związku z czym pozostają te, które posiadają znaczne środki finansowe, co sprawia, że poziom koncentracji uniemożliwia innowację.
Poprawka 81 ARTYKUŁ 1 PUNKT 9 Artykuł 10 ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Reklama telewizyjna i telezakupy muszą być łatwo rozpoznawalne i całkowicie oddzielone od pozostałych części programu za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych.	1. Reklama telewizyjna i telezakupy muszą być łatwo rozpoznawalne i wyróżniać się spośród pozostałych części programu za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych. Reklama telewizyjna i telezakupy nie ingerują w niezależność redakcyjną dostawcy audiowizualnych usług medialnych, ani nie wprowadzają w błąd odbiorców;
Uzasadnienie
Zasada przejrzystości i identyfikacji gwarantuje, że przekaz handlowy jest rozpoznawalny i zostawia miejsce na rozwój nowych technik reklamowych.
Poprawka 82 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	1a. W przypadku programów składających się z kilku niezależnych części lub w przypadku programów sportowych, wiadomości bądź podobnych programów zawierających przerwy, reklamy i telezakupy mogą być nadawane wyłącznie pomiędzy odrębnymi częściami programu lub w przerwach.
Poprawka 83 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 1 b (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	1b. Jeżeli programy inne niż wymienione w ust. 2 są przerywane przez reklamę lub telezakupy, musi upłynąć przynajmniej 20 minut pomiędzy kolejnymi przerwami wewnątrz programu.
Uzasadnienie
Gli emendamenti hanno l'obiettivo di mantenere in vigore i parr. 2 e 4 dell'attuale testo dell'art. 11, in tema di inserimento di pubblicità nel corso della programmazione.
La proposta della commissione modifica l'art. 11, eliminando alcune delle regole che nel testo attuale realizzano un efficace argine nei confronti di eccessi di pubblicità. Non si ritengono motivazioni convincenti per giustificare l'elaborazione della proposta della Commissione. In particolare, la pretesa "libertà di scelta2- cioè l'aumento del numero di canali a disposizione dell'utente - non ha nulla a che vedere con il numero e la frequenza delle interruzioni pubblicitarie. Per fare un esempio, la trasmissione di una partita di calcio diffusa in esclusiva da un canale generalista sarà comunque seguita dagli utenti appassionati di sport, anche se infarcita di spot pubblicitari: gli utenti non rinunceranno certo a seguirla preferendo canali diversi dove la partita non é trasmessa. Lo stesso vale per altre tipologie di trasmissione.
Poprawka 84 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 2 akapit pierwszy (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 35 minut.	2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy pełny okres 45 minut. Dozwolone jest dodatkowe przerwanie utworu, jeżeli zaplanowany czas jego trwania przekracza o przynajmniej 20 minut dwa lub kilka pełnych okresów 45-minutowych.
Poprawka 85 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 2 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	2a. Nadawanie programów innych niż wymienione w ustępie 2 może być przerywane spotami reklamowymi i/lub telezakupowymi, przy czym liczbę przerw ogranicza się do trzech w ciągu jednej godziny zegarowej. W drodze odstępstwa od poprzedniego ustępu, w czasie retransmisji wydarzeń sportowych zawierających przerwy, spoty reklamowe i telezakupowe mogą być zamieszczane wyłącznie w czasie tych przerw.
Uzasadnienie
Przerwy na reklamę powinny być wprowadzane w poszanowaniu widza i jego komfortu.
Poprawka 86 ARTYKUŁ 1 PUNKT 10 Artykuł 11 ustęp 2 b (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	2b. Krajowe organy regulacyjne powinny ustalić przestrzeń czasową na programy dla dzieci, tak aby można było lepiej określić przepisy regulujące zamieszczanie reklam.
Uzasadnienie
Z braku jednolitej definicji pojęcia „dzieci” i „programy dla dzieci” w obrębie Unii Europejskiej krajowe organy regulacyjne muszą, dla celów niniejszej dyrektywy, jasno określić przestrzeń czasową, do której będą miały zastosowanie przepisy dotyczące reklamy.
Poprawka 87 ARTYKUŁ 1 PUNKT 11 A (nowy) Artykuł 15 litera (a) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(11a) Artykuł 15 lit. a otrzymuje następujące brzmienie:
	"(a) nie mogą być specjalnie skierowane, ani pośrednio dostępne dla małoletnich, lub w szczególności przedstawiać małoletnich spożywających napoje alkoholowe; nie powinny być nadawane pomiędzy godziną 6.00 a 21.00;"
Uzasadnienie
Osoby małoletnie są szczególnie podatne na wpływ reklamy telewizyjnej, a z oczywistych powodów napoje alkoholowe są dla nich rzeczą nieodpowiednią. Szczegółowe przepisy regulujące reklamę alkoholu skierowaną do nieletnich powinny również obejmować pośrednie formy zachęty. Całkowity zakaz wszelkich, skierowanych do małoletnich, reklam napojów alkoholowych jest proporcjonalnym środkiem ochronnym, możliwym do oceny przy pomocy obiektywnych kryteriów.
Poprawka 88 ARTYKUŁ 1 PUNKT 13 Artykuł 18 ustepy 1 i 2 oraz ustęp 2 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Udział krótkich form reklamowych, takich jak spoty reklamowe i spoty telezakupowe w ciągu godziny zegarowej nie może przekroczyć 20 %.	1. Czas nadawania bloków reklamowych nie może przekraczać 15 % dobowego czasu nadawania programu. Udział ten może być zwiększony do 20 %, jeżeli obejmuje takie formy reklamy, jak bezpośrednia oferta sprzedaży, kupna lub wynajmu produktów lub świadczenia usług skierowana do widzów, przy czym czas trwania okienek reklamowych nie przekracza łącznie 15 %.
2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę w związku z jego własnymi programami oraz w związku z produktami towarzyszącymi wywodzącymi się bezpośrednio z tych programów, ogłoszeń związanych ze sponsorowaniem i lokowania produktu.”;	2. Czas nadawania bloków reklamowych w trakcie godziny zegarowej nie może przekraczać 20 %.
	2a. Bez uszczerbku dla ust. 1 formy reklamy, takie jak bezpośrednia oferta sprzedaży, kupna lub wynajmu produktów lub świadczenia usług skierowana do widzów nie mogą przekraczać jednej godziny dziennie”.
Uzasadnienie
Obecny tekst dyrektywy obejmuje wszystkie formy reklamy i chroni integralność redakcyjną programów.
Poprawka 89 ARTYKUŁ 1 PUNKT 15 Artykuł 19 (Dyrektywa 89/552/EWG)
Przepisy niniejszej dyrektywy mają, z uwzględnieniem niezbędnych zmian zastosowanie do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie reklamie i telezakupom, jak również do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie promocji własnej. Rozdział 3, a także art. 11 (zamieszczanie reklam) i art. 18 (czas trwania reklam i telezakupów) nie mają zastosowania do tych transmisji.”;	Przepisy niniejszej dyrektywy mają, z uwzględnieniem niezbędnych zmian zastosowanie do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie reklamie i telezakupom, jak również do transmisji telewizyjnych poświęconych wyłącznie promocji własnej, które są łatwo rozpoznawalne za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych. Rozdział 3, a także art. 11 (zamieszczanie reklam) i art. 18 (czas trwania reklam i telezakupów) nie mają zastosowania do tych transmisji.”;
Uzasadnienie
Reklama, telezakupy oraz promocja własna w programach wyłącznie im poświęconym powinny być wyraźnie oznaczone. Konsument powinien wiedzieć o promocyjnej treści proponowanej usługi.
Poprawka 90 ARTYKUŁ 1 PUNKT 17 A (nowy) Artykuł 20 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(17a) Dodaje się art. 20a w następującym brzmieniu:
	„Artykuł 20a
	1. W celu zagwarantowania zasad pluralizmu, konkurencji i swobody przedsiębiorczości w zdobywaniu dochodów z reklamy, działalność związana z wyliczaniem wskaźnika oglądalności musi spełniać następujące kryteria: a) niezależność podmiotów wykonujących badanie wskaźników oglądalności, jakości, upodobań i rozpowszechniania poszczególnych środków komunikacji od wszystkich podmiotów uczestniczących; b) reprezentatywność organów zarządzania (komisji techniczno-naukowych i/lub komisji kontroli): muszą w nich znajdować się przedstawiciele wszystkich zainteresowanych i uczestniczących podmiotów (operatorów, rynku, konsumentów), a nie w sposób ograniczający wszystkich ośrodków nadawczych; c) przejrzystość komisji technicznych, którym należy przyznać rzeczywiste uprawnienia w dziedzinie zbierania danych, bez jakiejkolwiek ingerencji o charakterze technicznym czy zarządzającym ze strony rady administracyjnej.”
Uzasadnienie
Z uwagi na znaczenie działalności związanej z wyliczaniem wskaźnika oglądalności w celu zdobywania źródeł dochodów, konieczne staje się ustalenie jednakowego w całej Unii poziomu zgodnie z zasadami swobody wypowiedzi, niezależności, przejrzystości i reprezentatywności.
Poprawka 91 ARTYKUŁ 1 PUNKT 17 B (nowy) Artykuł 22 (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(17b) Artykuł 22 otrzymuje następujące brzmienie:
	„Artykuł 22
	1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zagwarantowania, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie zawierają żadnych programów mogących mieć poważny i zarazem szkodliwy wpływ na fizyczny, psychiczny lub moralny rozwój małoletnich, w szczególności programów pornograficznych lub przedstawiających zbędną przemoc.
	2. Środki, o których mowa w ust. 1, obejmują także inne programy, które mogłyby negatywnie wpłynąć na fizyczny, psychiczny lub moralny rozwój małoletnich, za wyjątkiem okoliczności, w których poprzez dobór odpowiedniego czasu emisji lub zastosowanie środków technicznych zagwarantuje się, iż małoletni znajdujący się w pobliżu nie będą mieli dostępu wzrokowego ani kontaktu słuchowego z treścią takich medialnych usług audiowizualnych.
	3. Ponadto, w przypadkach, gdy takie usługi nie są kodowane, państwa członkowskie zagwarantują, że będą one poprzedzone ostrzegawczym sygnałem dźwiękowym lub oznaczone symbolem wizualnym w trakcie ich trwania."
Uzasadnienie
W zakres niniejszego artykułu powinny również wchodzić usługi nielinearne. Jest niezaprzeczalnym faktem, że pornografia i przemoc pojawiają się przede wszystkim za pośrednictwem tego rodzaju usług, a w dzisiejszych czasach małoletni mają do nich ułatwiony dostęp. Transmisje telewizyjne są już regulowane przepisami w większym czy mniejszym stopniu chroniącymi małoletnich. Należy podjąć działania w zakresie tego nowego rodzaju usług.
Poprawka 92 ARTYKUŁ 1 PUNKT 17 C (nowy) Artykuł 22 ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(17c) artykuł 22 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:
	„1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie kroki w celu zagwarantowania, iż nadawcy podlegający ich ustawodawstwu nie nadają żadnych programów mogących mieć poważny i zarazem szkodliwy wpływ na psychiczny, umysłowy lub moralny rozwój małoletnich, w szczególności programów pornograficznych lub przedstawiających zbędną przemoc. Oprócz dostawcy usług medialnych odpowiedzialność za programy uznane za szkodliwe ponosi nadawca telewizyjny”.
Poprawka 93 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa Członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.	1. W razie ustanowienia przez państwa członkowskie krajowych organów regulacyjnych państwa członkowskie gwarantują ich niezależność i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.
Uzasadnienie
Państwa członkowskie nie powinny być zobowiązane do ustanowienia krajowych organów regulacyjnych. W tym zakresie brzmienie wniosku Komisji wymaga korekty.
Poprawka 94 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 1 a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	1a. Państwa członkowskie powierzają krajowym organom regulacyjnym obowiązek czuwania nad przestrzeganiem postanowień niniejszej dyrektywy, w szczególności zaś tych odnoszących się do swobody wypowiedzi, pluralizmu mediów, godności ludzkiej, zasady niedyskryminacji, ochrony osób słabych.
Poprawka 95 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Krajowe organy regulacyjne przekazują sobie nawzajem i Komisji informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy.”;	2. Informacje niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy muszą być dostępne na poziomie państw członkowskich i Komisji.”
Poprawka 96 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 A (nowy) Artykuł 23b a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(20a) Dodaje się art. 23ba w następującym brzmieniu:
	„Artykuł 23ba
	1. Państwa członkowskie podejmują kroki niezbędne w celu zagwarantowania pluralizmu informacji w sieci radiowo-telewizyjnej. Państwa członkowskie zakazują zwłaszcza tworzenia i utrzymywania pozycji dominującej na rynku telewizyjnym oraz na rynkach z nim związanych.
	2. Państwa członkowskie dokładają starań w celu zagwarantowania przestrzegania neutralności informacji dostarczanych przez władze państwowe oraz ustalają odpowiednie środki pozwalające na uniknięcie sytuacji, w których ewentualne nadużycia pozycji rządu mogłyby mieć wpływ na informacje przekazywane przez media.
	3. Państwa członkowskie zakazują osobom pełniącym funkcje rządowe, ich współmałżonkom lub krewnym w drugiej linii, a także kontrolowanym przez nich firmom, zajmowania lub utrzymywania pozycji kontrolującej w przedsiębiorstwach działających na rynku radiowo-telewizyjnym i na rynkach z nim związanych. 4. Korzystanie z prawa do informacji musi zawsze być utrzymywane w równowadze z ochroną prywatności osób zainteresowanych i nigdy nie może łamać obowiązku szanowania godności ludzkiej, w szczególności zaś małoletnich. W tym ostatnim przypadku zawsze należy odwoływać się do konwencji międzynarodowych w tej dziedzinie, do kodeksów etyki lub innych rodzajów samoregulacji, które podmioty działające w środowisku informacji opracowały w poszczególnych państwach europejskich.”
Uzasadnienie
Coerentemente con posizioni già espresse dal PE (vedi risoluzione approvata il 6 settembre 2005 sulla " televisione senza frontiere" e la risoluzione del Parlamento europeo sui rischi di violazione, nell'UE e particolarmente in Italia, della libertà di espressione e di informazione (articolo 11, paragrafo 2 della Carta dei diritti fondamentali) (2003/2237(INI) )allo scopo di richiedere agli Stati membri il rispetto di principi di carattere generale in tema di tutela del pluralismo e divieto di cumulo tra cariche di governo e controllo di imprese radiotelevisive.
E' infatti di palmare evidenza che le disparità esistenti tra le legislazioni nazionali in tema, rendono più difficile l'esercizio della libertà di stabilimento e di libera prestazione di servizi nel territorio comunitario.
Poprawka 97 ARTYKUŁ 2 Załącznik „Dyrektywy i rozporządzenia” artykuł 3 litera (a) punkt 4 (Rozporządzenie (WE) nr 2006/2004
„4. Dyrektywa Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej: art. 3g do 3h oraz art. 10 do 20 Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą …/…/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.”	„4. Dyrektywa Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej: art. 3c i 3g do 3h oraz art. 10 do 20 Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą …/…/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.”
Uzasadnienie
Możliwość łatwego, bezpośredniego i stałego rozpoznania dostawców medialnych usług audiowizualnych wiąże się w sposób niezaprzeczalny z ochroną interesów konsumenta, dlatego należy to jasno uwzględnić w załączniku „dyrektywy i rozporządzenia”.

PROCEDURA

Tytuł	Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
Odsyłacze	COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 – 2005/0260(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	CULT
Opinia wydana przez   Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 2.2.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Gianni De Michelis 26.1.2006
Poprzedni sprawozdawca komisji opiniodawczej
Rozpatrzenie w komisji	18.4.2006	30.5.2006		13.7.2006	2.10.2006
Data przyjęcia	3.10.2006
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:		29 17 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Šarūnas Birutis, Jerzy Buzek, Jorgo Chatzimarkakis, Giles Chichester, Gianni De Michelis, Nicole Fontaine, Adam Gierek, Umberto Guidoni, András Gyürk, Fiona Hall, David Hammerstein Mintz, Rebecca Harms, Erna Hennicot-Schoepges, Ján Hudacký, Romana Jordan Cizelj, Werner Langen, Anne Laperrouze, Vincenzo Lavarra, Pia Elda Locatelli, Eugenijus Maldeikis, Eluned Morgan, Reino Paasilinna, Umberto Pirilli, Miloslav Ransdorf, Vladimír Remek, Teresa Riera Madurell, Mechtild Rothe, Paul Rübig, Andres Tarand, Catherine Trautmann, Nikolaos Vakalis, Alejo Vidal-Quadras Roca
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	María del Pilar Ayuso González, Satu Hassi, Edit Herczog, Lambert van Nistelrooij, Vittorio Prodi, John Purvis, Dirk Sterckx
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Alessandro Battilocchio, Giovanni Berlinguer, Iles Braghetto, Mario Mauro, Marianne Mikko, Guido Sacconi, Antonio Tajani, Yannick Vaugrenard, Stefano Zappalà
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...

(COD)

• [1]  Dotychczas niepublikowany w Dzienniku Urzędowym.

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (6.10.2006)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
(COM(2005)0646 – C6-0443/2005 – 2005/0260(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Heide Rühle

POPRAWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez Komisję[1]	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 PUNKT UZASADNIENIA 1
(1) Dyrektywa 89/552/EWG koordynuje niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania działalności transmisyjnej. Jednakże nowe technologie transmisji medialnych usług audiowizualnych wymagają dostosowania ram regulacyjnych tak, aby wziąć pod uwagę wpływ zmian strukturalnych i rozwoju technologicznego na sposoby prowadzenia działalności gospodarczej, a zwłaszcza na finansowanie transmisji prowadzonych w celach komercyjnych, oraz aby zapewnić optymalne warunki służące konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych oraz mediów.	(1) Dyrektywa 89/552/EWG koordynuje niektóre przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne państw członkowskich dotyczące wykonywania działalności transmisyjnej. Jednakże nowe technologie transmisji medialnych usług audiowizualnych wymagają dostosowania ram regulacyjnych tak, aby wziąć pod uwagę wpływ zmian strukturalnych i rozwoju technologicznego na sposoby prowadzenia działalności gospodarczej, a zwłaszcza na finansowanie transmisji prowadzonych w celach komercyjnych, oraz aby zapewnić optymalne warunki służące konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw w sektorach technologii informatycznych oraz mediów. Środki ustawowe, wykonawcze i administracyjne powinny być nieuciążliwe i możliwie najprostsze, tak aby nowe i istniejące medialne usługi audiowizualne mogły rozwijać się i odnosić sukcesy, przyczyniając się tym samym do tworzenia miejsc pracy, wzrostu gospodarczego, innowacyjności i różnorodności kulturowej.
Poprawka 2 PUNKT UZASADNIENIA 3
(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji i kultury uzasadnia zastosowanie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług.	(3) Znaczenie medialnych usług audiowizualnych dla społeczeństw, demokracji i kultury uzasadnia zastosowanie w ograniczonym zakresie szczególnych przepisów w odniesieniu do tych usług wyłącznie w przypadku, gdy jest to absolutnie konieczne.
Uzasadnienie
Przepisy powinny być wprowadzane wyłącznie w przypadku, gdy jest to konieczne, i nie powinny niepotrzebnie ograniczać innowacyjności i rozwoju europejskiego sektora mediów audiowizualnych, a także zwiększonej różnorodności kulturowej.
Poprawka 3 PUNKT UZASADNIENIA 4
(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne i pojawiające się na rynku usługi na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje.	(4) Tradycyjne medialne usługi audiowizualne i pojawiające się na rynku usługi na żądanie stwarzają znaczne możliwości zatrudnienia we Wspólnocie, szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach, i pobudzają wzrost gospodarczy i inwestycje. Dyrektywa nie powinna utrudniać opracowywania nowych usług poprzez przedwczesne i restrykcyjne przepisy prawne.
Uzasadnienie
Nie można dokładnie przewidzieć, które spośród nowych usług rozwiną się w przyszłości ani które technologie będą to utrudniać. Z tego względu dyrektywa nie powinna ograniczać innowacyjności i rozwoju europejskiego sektora mediów audiowizualnych, a także zwiększonej różnorodności kulturowej.
Poprawka 4 PUNKT UZASADNIENIA 6
(6) Komisja przyjęła komunikat w sprawie przyszłych uregulowań europejskiej polityki audiowizualnej, w którym podkreśla, że polityka w sprawie uregulowań w tym sektorze musi teraz i w przyszłości zabezpieczać określone interesy publiczne, takie jak różnorodność kulturowa, prawo do informacji, ochrona małoletnich i ochrona konsumentów.	(6) Komisja przyjęła komunikat w sprawie przyszłych uregulowań europejskiej polityki audiowizualnej, w którym podkreśla, że polityka w sprawie uregulowań w tym sektorze musi teraz i w przyszłości zabezpieczać określone interesy publiczne, takie jak różnorodność kulturowa, prawo do informacji, ochrona małoletnich i ochrona konsumentów. Zagwarantowanie wymienionych interesów publicznych i środków zabezpieczających z zasady najlepiej odbywa się drogą ograniczonej regulacji, samoregulacji i pomocniczości.
Uzasadnienie
Realizacja celów polityki państwa w zakresie rynku nowych mediów, który charakteryzuje się większymi możliwościami wyboru i kontroli ze strony użytkownika, fragmentacją i mniejszymi barierami dla nowych podmiotów, wymaga zastosowania nowego, alternatywnego podejścia. Zamiast odgórnych środków legislacyjnych, które były odpowiednie w przypadku skonsolidowanego rynku nadawców, właściwsze jest zastosowanie bardziej elastycznego podejścia skoncentrowanego na opracowaniu celów w oparciu o stan faktyczny oraz skutecznym reagowaniu na pojawiające się wyzwania. W odpowiednich przypadkach w ramach tego podejścia należy również uwzględnić zastosowanie środków samoregulacji.
Poprawka 5 PUNKT UZASADNIENIA 7
(7) Komisja przyjęła inicjatywę „i2010: europejskie społeczeństwo informacyjne”, aby wspierać wzrost i zatrudnienie w społeczeństwie informacyjnym i w sektorze mediów. Szeroko zakrojona strategia i2010 ma na celu pobudzanie rozwoju gospodarki cyfrowej w kontekście konwergencji usług, sieci i urządzeń informatycznych i medialnych, poprzez zmodernizowanie i efektywne wykorzystanie wszystkich instrumentów polityki UE: przepisów prawa, badań oraz partnerstwa z przemysłem. Komisja zobowiązała się do stworzenia spójnych ram rynku wewnętrznego dla społeczeństwa informacyjnego i usług medialnych przez zmodernizowanie ram prawnych dla usług audiowizualnych. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest wniosek Komisji z 2005 r. dotyczący uaktualnienia dyrektywy „Telewizja bez granic”.	(7) Komisja przyjęła inicjatywę „i2010: europejskie społeczeństwo informacyjne”, aby wspierać wzrost i zatrudnienie w społeczeństwie informacyjnym i w sektorze mediów. Szeroko zakrojona strategia i2010 ma na celu pobudzanie rozwoju gospodarki cyfrowej w kontekście konwergencji usług, sieci i urządzeń informatycznych i medialnych, poprzez zmodernizowanie i efektywne wykorzystanie wszystkich instrumentów polityki UE: przepisów prawa, badań oraz partnerstwa z przemysłem. Komisja zobowiązała się do stworzenia spójnych ram rynku wewnętrznego dla społeczeństwa informacyjnego i usług medialnych przez zmodernizowanie ram prawnych dla usług audiowizualnych. Pierwszym krokiem w tym kierunku jest wniosek Komisji z 2005 r. dotyczący uaktualnienia dyrektywy „Telewizja bez granic”. Cel związany z inicjatywą i2010 może zostać osiągnięty, jeżeli umożliwi się sektorowi rozwój dzięki minimalnym uregulowaniom i pozwoli małym przedsiębiorstwom, rozpoczynającym swoją działalność, które w przyszłości będą zapewniać dostatek i miejsca pracy, rozwijać się, prowadzić innowacyjną działalność i zwiększać zatrudnienie na rynku o mniejszym stopniu regulacji.
Uzasadnienie
Małe przedsiębiorstwa w całej Unii Europejskiej nie dysponują odpowiednią liczbą pracowników ani wystarczającymi środkami, aby na bieżąco śledzić wszystkie zmiany w przepisach i ich przestrzegać.
Poprawka 6 PUNKT UZASADNIENIA 13
(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się jednak do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe.	(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, których rzeczywisty charakter jest identyczny z nadawanymi zgodnie z programem transmisjami telewizyjnym –, niezależnie od platformy i od faktu, czy podejście i odpowiedzialność redakcyjna dostawcy są odzwierciedlone w układzie programu lub w katalogu dostępnych pozycji – w ich funkcji informacyjnej, rozrywkowej i edukacyjnej. Dlatego obejmuje ona każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne. Charakter gospodarczy może mieć znaczenie dla zastosowania dyrektywy. Działalność gospodarcza świadczona jest zwykle za wynagrodzeniem, w określonym terminie i do pewnego stopnia w sposób ciągły, zaś ocena jej charakteru podlega kryteriom i zasadom obowiązującym w kraju pochodzenia. W związku z tym definicja medialnych usług audiowizualnych nie obejmuje działalności niegospodarczej, która zwykle nie jest dostarczana odpłatnie, takiej jak blogi internetowe oraz inne treści tworzone przez użytkowników lub wszelkiego rodzaju formy korespondencji prywatnej, takie jak wiadomości poczty elektronicznej lub prywatne strony internetowe. Nie obejmuje ona również usług, które nie mają na celu rozpowszechniania treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem, takich jak strony internetowe zawierające elementy audiowizualne o charakterze pomocniczym, w formie np. animowanych elementów graficznych, niewielkich spotów reklamowych lub informacji dotyczących produktu lub usługi, która nie jest usługą audiowizualną, takiej jak wyszukiwarki internetowe. Ponadto definicja ta nie obejmuje usług, które nie polegają w całości lub w przeważającej części na przenoszeniu sygnałów w sieciach łączności elektronicznej, jak również nie obejmuje gier dostępnych w Internecie, pod warunkiem, że nie zostanie osiągnięty podstawowy cel medialnych usług audiowizualnych, ani też gier hazardowych wiążących się z ustalaniem stawek mających wartość pieniężną w grach losowych, łącznie z loteriami i zakładami wzajemnymi.
(patrz poprawka 7 do punktu uzasadnienia 14)
Poprawka 7 PUNKT UZASADNIENIA 14
(14) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje środki masowego przekazu w ich funkcji informowania, dostarczania rozrywki i edukowania, lecz wyłącza wszelkie formy prywatnej korespondencji, takie jak wiadomości poczty elektronicznej wysyłane do ograniczonej liczby odbiorców. Definicja wyłącza również wszelkie usługi, które nie mają na celu rozpowszechniania treści audiowizualnej, tj. gdy treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem. Przykłady obejmują strony internetowe, które zawierają elementy audiowizualne jedynie o charakterze pomocniczym, takie jak animowane elementy graficzne, niewielkie spoty reklamowe lub informacje związane z produktem lub usługą, która nie jest usługą audiowizualną.	skreślony
(patrz poprawka 6 do punktu uzasadnienia 13)
Uzasadnienie
Punkt uzasadnienia 14 zostaje skreślony, gdyż jego treść została włączona do punktu uzasadnienia 13.
Poprawka 8 PUNKT UZASADNIENIA 14 A (nowy)
	(14a) Pomiędzy tradycyjnymi usługami transmisyjnymi a usługami internetowymi istnieje szereg różnic technicznych i prawnych. Zawarte poniżej definicje usług zostały sporządzone wyłącznie do celów niniejszej dyrektywy, bez uszczerbku dla zakresu obowiązywania i systemu przepisów leżących u ich podstaw, określonych przez właściwe prawodawstwo.
Uzasadnienie
W odróżnieniu od tradycyjnych usług transmisyjnych usługi internetowe często nie są ograniczone terytorialnie, poziom kontroli sprawowanej przez dostawców usług internetowych w zakresie przekazywania treści jest znacznie wyższy niż w przypadku nadawców tradycyjnych, zaś struktura i charakter obu kategorii usług różnią się do tego stopnia, że połączenie usług internetowych z usługami transmisyjnymi byłoby w wielu przypadkach nierealne, a przez to niemożliwe do zastosowania w praktyce.
Poprawka 9 PUNKT UZASADNIENIA 16
(16) Określenie „audiowizualne” odnosi się do ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, a więc obejmuje nieme filmy, lecz nie obejmuje transmisji dźwiękowej lub radiowej.	(16) Do celów niniejszej dyrektywy określenie „audiowizualne” odnosi się do ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, a więc obejmuje nieme filmy, lecz nie obejmuje transmisji dźwiękowej lub radiowych usług transmisyjnych.
Uzasadnienie
Określenie „usługi audiowizualne” w innych europejskich i międzynarodowych aktach prawnych, jak np. w klasyfikacji WTO w punkcie D, obejmuje poza telewizją także radio. Należy zagwarantować, aby niniejsza dyrektywa nie naruszała tych definicji, a radio pozostało nadal elementem usług audiowizualnych.
Poprawka 10 PUNKT UZASADNIENIA 17
(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. Niniejsza dyrektywa nie narusza wyłączeń od odpowiedzialności ustanowionych w dyrektywie 2000/31/WE.	(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. Odpowiedzialność redakcyjna oznacza, że dostawca usług medialnych w ramach swojej działalności zajmuje się dobieraniem i porządkowaniem zakresu nadawanych treści, zarówno poszczególnych elementów, jak i ich modułów. Nie obejmuje to udostępniania treści tworzonych przez użytkowników w ramach wirtualnych grup o ograniczonym zasięgu, a także usługodawców będących pośrednikami podlegających wyłączeniom od odpowiedzialności ustanowionym w dyrektywie 2000/31/WE. Ponadto definicja dostawcy usług medialnych nie obejmuje osoby fizycznej lub prawnej, która dobiera pakiet medialnych usług audiowizualnych i oferuje jego sprzedaż, na przykład w celu świadczenia medialnych usług audiowizualnych lub pośrednictwa w świadczeniu konsumentom tego rodzaju usług.
Uzasadnienie
Poprawka służy doprecyzowaniu pojęcia odpowiedzialności redakcyjnej, która wiąże się z uprawnieniami w zakresie podejmowania decyzji.
Co więcej, pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej nie obejmuje osób lub podmiotów, które uczestniczą w przygotowaniu medialnych usług audiowizualnych, i wymaga większej ingerencji w program niż tylko sporządzenie katalogu pozycji audiowizualnych.
Poprawka 11 PUNKT UZASADNIENIA 18
(18) Oprócz reklamy i telezakupów wprowadza się szerszą definicję handlowego przekazu audiowizualnego. Obejmuje ona ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które towarzyszą medialnym usługom audiowizualnym i są przeznaczone do bezpośredniego lub pośredniego promowania towarów, usług, wizerunku bądź osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, i w związku z tym nie obejmuje ona ogłoszeń dotyczących usług publicznych oraz akcji charytatywnych nadawanych bezpłatnie.	(18) Oprócz reklamy i telezakupów wprowadza się szerszą definicję handlowego przekazu audiowizualnego. Obejmuje ona ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które są emitowane w ramach medialnych usług audiowizualnych i są przeznaczone do bezpośredniego lub pośredniego promowania towarów, usług, wizerunku bądź osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą, i w związku z tym nie obejmuje ona ogłoszeń dotyczących usług publicznych oraz akcji charytatywnych nadawanych bezpłatnie.
Poprawka 12 PUNKT UZASADNIENIA 25
(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa1 przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury. Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi państw członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów.   1 Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.	(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. Ponadto doświadczenie pokazuje, że instrumenty zarówno współregulacji, jak i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi Państw Członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów. Środki służące osiągnięciu celów interesu publicznego w sektorze usług nowych mediów audiowizualnych będą skuteczniejsze, jeżeli zostaną podjęte przy czynnym wsparciu samych dostawców tych usług. Samoregulacja jest rodzajem dobrowolnej inicjatywy, która umożliwia podmiotom gospodarczym, partnerom społecznym, organizacjom i stowarzyszeniom pozarządowym przyjęcie względem siebie i dla siebie wspólnych wytycznych. Państwa członkowskie powinny, stosownie do swoich zróżnicowanych tradycji prawnych, uznać skuteczność samoregulacji jako elementu uzupełniającego istniejące ustawodawstwo oraz mechanizmy prawne i/lub administracyjne, a także wspierającego realizację celów niniejszej dyrektywy. Jednakże o ile samoregulacja może stanowić alternatywną metodę stosowania pewnych przepisów niniejszej dyrektywy, nie jest ona w stanie całkowicie zastąpić obowiązków krajowego ustawodawcy. Współregulacja, w swej minimalnej postaci, zapewnia niezbędne powiązanie prawne pomiędzy samoregulacją i krajowym ustawodawcą, zgodnie z tradycjami prawnymi państw członkowskich.
Poprawka 13 PUNKT UZASADNIENIA 26
(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne jest wspieranie pluralizmu poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.	(26) Prawa do transmisji wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym mogą być nabywane przez nadawców na zasadzie wyłączności, jeśli ma to miejsce w celu dostarczenia rozrywki. Jednakże niezbędne jest wspieranie pluralizmu poprzez różnorodność tworzenia i nadawania programów informacyjnych w całej Unii Europejskiej oraz respektowanie zasad uznanych w art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. W tym celu, w sytuacji gdy dopuszczone jest sporządzanie przez państwa członkowskie wykazów wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym, które nie mogą być transmitowane na zasadzie wyłączności, to państwa członkowskie podejmują decyzję o sporządzeniu takiego wykazu, zakwalifikowaniu danych wydarzeń do wydarzeń o dużym znaczeniu społecznym, sposobie definiowania pojęcia „duży odsetek społeczeństwa” i dostępnych rodzajach relacji.
Uzasadnienie
Państwom członkowskim należy pozostawić swobodę decydowania o tym, które wydarzenia będą uznawane za mające duże znaczenie społeczne, w jaki sposób zostanie zdefiniowane pojęcie „dużego odsetka społeczeństwa” i jaki rodzaj relacji będzie udostępniony.
Poprawka 14 PUNKT UZASADNIENIA 27
(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym powinni udzielić pozostałym nadawcom i pośrednikom działającym w imieniu nadawców prawa do wykorzystywania krótkich relacji w celu tworzenia ogólnych programów informacyjnych, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, z należytym uwzględnieniem wyłącznych praw. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Takie krótkie relacje nie powinny zasadniczo przekraczać 90 sekund.	(27) Aby zabezpieczyć podstawową swobodę odbioru informacji oraz zapewnić, że interesy widzów w Unii Europejskiej są w pełni i należycie chronione, właściciele wyłącznych praw dotyczących wydarzenia o dużym znaczeniu społecznym powinni udzielić pozostałym nadawcom i pośrednikom działającym w imieniu nadawcy prawa do wykorzystywania krótkich relacji w celu tworzenia ogólnych programów informacyjnych, ale nie w celu tworzenia programów rozrywkowych. Zgodnie z ogólną zasadą dostęp do krótkich relacji powinien zostać przyznany na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących warunkach, w zamian za odpowiednie wynagrodzenie, z należytym uwzględnieniem wyłącznych praw, a czas relacji nie powinien przekraczać 90 sekund. Warunki takie powinny zostać przedstawione z odpowiednim wyprzedzeniem przed wydarzeniem o dużym znaczeniu społecznym, tak aby inne zainteresowane podmioty mogły skorzystać z takiego prawa. Prawo dostępu do programów informacyjnych powinno mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy jest to konieczne; w związku z tym, w przypadku gdy inny nadawca w tym samym państwie członkowskim uzyskał wyłączne prawa do przedmiotowego wydarzenia, odbiorca zobowiązany jest do szukania dostępu u tego właśnie nadawcy.
Uzasadnienie
Prawo do krótkich relacji jest tradycyjnie praktykowane za pośrednictwem porozumień dwustronnych, co powinno zostać potwierdzone w treści niniejszej dyrektywy. Umożliwienie bezpłatnego dostępu do sygnału nadawcy jest przyczyną istotnych problemów w zakresie praw autorskich, jak również stanowi naruszenie praw własności nadawców i/lub posiadaczy praw. Nadawca niekoniecznie jest właścicielem praw w przypadku praw do nadawania w innych państwach członkowskich UE. Ze względu na fakt, że państwa członkowskie wybrały różne sposoby podejścia do prawa do informacji, niniejsza dyrektywa powinna zawierać neutralną klauzulę, pozostawiając państwom członkowskim wybór instrumentu prawnego przy transponowaniu dyrektywy do przepisów prawa krajowego.
Poprawka 15 PUNKT UZASADNIENIA 28
(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h.	(28) Usługi nielinearne różnią się od usług linearnych pod względem możliwości wyboru oraz kontroli, którymi dysponuje użytkownik, a także w odniesieniu do wpływu jaki wywierają na społeczeństwo. Uzasadnia to objęcie usług nielinearnych węższym zakresem regulacji. Muszą one jedynie spełniać podstawowe wymagania określone w art. 3c do 3h. Zwiększone możliwości wyboru konsumentów oraz wysoki poziom kontroli wskazują, że nowe usługi, takie jak wideo na żądanie, treść powtarzana w pętli lub streaming wydarzeń na żywo, które nie kwalifikują się do usług linearnych, powinny zostać określone jako usługi nielinearne bez względu na treść.
Uzasadnienie
Komisja podkreśliła w swoich notach wyjaśniających do wniosku w sprawie dyrektywy, że wszelkie usługi typu „pull” powinny zostać określone jako usługi nielinearne. Ponadto innowacyjne usługi, takie jak treść powtarzana w pętli, umożliwiają konsumentom dokonanie wyboru, kiedy i w jaki sposób wykorzystają oferowane treści. Nowe urządzenia i sposoby ich zastosowania oferują konsumentom dodatkowe funkcje oraz kontrolę nad oglądanymi treściami. Ponadto rozróżnienie dokonane na podstawie przedmiotu usługi nie jest zgodne z definicją, która ma związek z osobą ustalającą układ programu i z decyzją użytkownika. Z tej przyczyny na usługę nielinearną mogą składać się imprezy sportowe, koncerty, filmy i inne wydarzenia w systemie płatnego dostępu (pay per view).
W rezultacie usługi takie, jak treść powtarzana w pętli i streaming na żywo, muszą być traktowane jak usługi nielinearne. Należy wyrazić to w sposób wyraźny w tekście dyrektywy, tak aby zapewnić jednoznaczne rozróżnienie pomiędzy usługami linearnymi i nielinearnymi, przy uwzględnieniu zakresu dyrektywy w sprawie handlu elektronicznego.
Poprawka 16 PUNKT UZASADNIENIA 29
(29) Z uwagi na szczególny charakter medialnych usług audiowizualnych, zwłaszcza wpływ tych usług na sposób, w jaki ludzie kształtują swoje opinie, niezbędne jest, aby użytkownicy wiedzieli dokładnie, kto jest odpowiedzialny za treść tych usług. Dlatego ważne jest, aby państwa członkowskie zapewniły, że dostawcy usług medialnych udostępniają w sposób łatwy, bezpośredni i trwały niezbędne informacje o tym, kto ponosi redakcyjną odpowiedzialność za ich treść. Do każdego państwa członkowskiego należy ustalenie praktycznych szczegółów dotyczących sposobu, w jaki cel ten może być osiągnięty bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych właściwych przepisów prawa Wspólnoty.	(29) Z uwagi na szczególny charakter medialnych usług audiowizualnych, zwłaszcza wpływ tych usług na sposób, w jaki ludzie kształtują swoje opinie, niezbędne jest, aby użytkownicy wiedzieli dokładnie, kto jest odpowiedzialny za treść tych usług. Dlatego ważne jest, aby państwa członkowskie zapewniły, że użytkownicy mają dostęp do informacji o tym, kto i w jaki sposób ponosi odpowiedzialność redakcyjną za ich treść. Do każdego państwa członkowskiego należy ustalenie praktycznych szczegółów dotyczących sposobu, w jaki cel ten może być osiągnięty bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych właściwych przepisów prawa Wspólnoty.
Uzasadnienie
Coraz trudniej zidentyfikować w medialnym łańcuchu wartości choćby jeden podmiot, który zrezygnowałby ze stosowania oceny redakcyjnej, zarówno podczas zbierania treści, jak i ich filtrowania. Ponieważ trudno jest zdefiniować pojęcie pojedynczej kontroli redakcyjnej, należy w ogólny sposób określić zobowiązania państw członkowskich do zapewnienia przejrzystości.
Poprawka 17 PUNKT UZASADNIENIA 30
(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, zapewnić wysoki poziom ochrony celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich oraz godności ludzkiej.	(30) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, w niniejszej dyrektywie przewidziane są tylko te środki, które są niezbędne do zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby rynek ten stał się prawdziwym obszarem pozbawionym wewnętrznych granic dla medialnych usług audiowizualnych, niniejsza dyrektywa musi w dziedzinach, w których niezbędne jest działanie na poziomie Wspólnoty, wspierać wysoki poziom ochrony celów interesu publicznego, w szczególności ochronę małoletnich, praw osób niepełnosprawnych oraz godności ludzkiej.
Uzasadnienie
W ramach działania na szczeblu Wspólnoty nie istnieje możliwość zapewnienia wysokiego poziomu ochrony, lecz działanie takie może wspierać ochronę poprzez połączenie współregulacji i samoregulacji.
Ponadto w chwili obecnej audiowizualne środki przekazu, a w szczególności telewizja, stanowią kanał zapewniający dostęp do informacji, kształcenia, treści kulturalnych oraz wykorzystanie czasu wolnego na wiele różnych sposobów. Z tej przyczyny niezbędne jest, aby wszelki dokonujący się postęp uwzględniał potencjalne potrzeby wszystkich obywateli Europy, szczególnie tych znajdujących się w gorszym położeniu, gdyż w innym wypadku byliby oni wykluczeni z możliwości korzystania z szerokiego wachlarza korzyści, jakie może zapewnić nowoczesne społeczeństwo, a w szczególności telewizja cyfrowa.
Poprawka 18 PUNKT UZASADNIENIA 33
(33) Przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące ochrony małoletnich i porządku publicznego nie wymagają, aby wykonanie wspomnianych środków następowało poprzez uprzednią kontrolę medialnych usług audiowizualnych.	(Poprawka nie dotyczy polskiej wersji językowej.)
Poprawka 19 PUNKT UZASADNIENIA 35
(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. Z związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych. W ramach sprawozdań, o których mowa w art. 3f ust. 3, państwa członkowskie powinny również uwzględnić wsparcie finansowe udzielane przy pomocy usług nielinearnych na rzecz produkcji utworów europejskich oraz nabywania praw do tych utworów, udział utworów europejskich w katalogach medialnych usług audiowizualnych, jak również rzeczywiste wykorzystanie przez użytkowników utworów europejskich oferowanych w ramach tych usług.	(35) Nielinearne medialne usługi audiowizualne mają potencjał częściowego zastąpienia usług linearnych. W związku z tym powinny one tam gdzie jest to możliwe wspierać produkcję i rozpowszechnianie europejskich utworów, a przez to aktywnie przyczyniać się do wspierania różnorodności kulturowej. Istotne będzie regularne badanie stosowania przepisów dotyczących wspierania utworów europejskich przy pomocy medialnych usług audiowizualnych.
Uzasadnienie
Rynek usług nielinearnych znajduje się na bardzo wczesnym etapie rozwoju. Wprowadzanie „kontyngentów” kulturowych lub obowiązku przekazywania określonych kwot stanowiłoby zagrożenie dla rozwoju tych nowych usług. W każdym razie zmniejszenie barier w zakresie dystrybucji powinno mieć pozytywny wpływ na różnorodność kulturową, w szczególności dzięki stworzeniu rynku na mniej popularne rodzaje treści.
Poprawka 20 PUNKT UZASADNIENIA 35 A (nowy)
	(35a) Strony, które jedynie łączą w pakiet lub przesyłają medialne usługi audiowizualne, albo oferują na sprzedaż pakiety takich usług, za które nie ponoszą redakcyjnej odpowiedzialności, nie powinny być uznawane za dostawców usług medialnych. Tym samym prowadzenie działalności jedynie w zakresie łączenia w pakiet, przesyłania lub odsprzedawania oferty programowej, za którą nie ponosi się odpowiedzialności redakcyjnej nie wchodzi w zakres niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Należy wyjaśnić, że w chwili obecnej prowadzenie działalności jedynie w zakresie łączenia w pakiet, przesyłania lub odsprzedawania oferty programowej, za którą osoby trzecie nie ponoszą odpowiedzialności redakcyjnej jako dostawcy usług medialnych, nie wchodzi w zakres niniejszej dyrektywy. Ponieważ dostawcy nie mają wpływu ani kontroli nad treścią, takie wyjaśnienie jest konieczne.

Poprawka 21

PUNKT UZASADNIENIA 38

(38) Dostępność usług nielinearnych zwiększa możliwości wyboru konsumenta. Szczegółowe przepisy dotyczące handlowego przekazu audiowizualnego w przypadku usług nielinearnych nie wydają się więc ani uzasadnione, ani sensowne z technicznego punktu widzenia. Niemniej jednak, wszystkie handlowe przekazy audiowizualne powinny respektować nie tylko zasady identyfikacji, lecz także podstawowe przepisy jakościowe, tak aby mogły zostać osiągnięte uznane cele polityki publicznej.	(38) Dostępność usług nielinearnych zwiększa możliwości wyboru konsumenta. Szczegółowe przepisy dotyczące handlowego przekazu audiowizualnego w przypadku usług nielinearnych nie wydają się więc ani uzasadnione, ani sensowne z technicznego punktu widzenia.

Uzasadnienie

Europejscy obywatele powinni mieć możliwość dokonania wyboru treści. Ponadto działania służące realizacji polityki publicznej nie powinny utrudniać uczciwego sprawowania funkcji redakcyjnych ani utrzymywania różnorodności kulturowej.

Poprawka 22 PUNKT UZASADNIENIA 41
(41) Oprócz praktyk, które są objęte niniejszą dyrektywą, dyrektywa 2005/29/WE stosuje się do nieuczciwych praktyk handlowych, takich jak praktyki wprowadzające w błąd i praktyki agresywne występujące w medialnych usługach audiowizualnych. Ponadto, ponieważ dyrektywa 2003/33/WE, która zakazuje reklamy i sponsorowania papierosów i innych produktów tytoniowych w mediach drukowanych, usługach społeczeństwa informacyjnego i audycjach radiowych, obowiązuje bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, biorąc pod uwagę specyficzny charakter medialnych usług audiowizualnych, związek między dyrektywą 2003/33/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 88 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE, który zakazuje adresowanej do ogółu społeczeństwa reklamy określonych produktów medycznych, ma zastosowanie, zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, bez uszczerbku dla art. 14 dyrektywy 89/552/EWG; związek między dyrektywą 2001/83/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.	(41) Niezbędne jest zapewnienie, że związek niniejszej dyrektywy z istniejącym prawem wspólnotowym jest spójny. Z tej przyczyny w przypadku kolizji pomiędzy przepisami niniejszej dyrektywy i przepisem innego wspólnotowego aktu prawnego, regulującego określone aspekty dostępu do medialnych usług audiowizualnych lub prowadzenia działalności w zakresie takich usług, przepisy niniejszej dyrektywy mają znaczenie decydujące. Niniejsza dyrektywa stanowi zatem dopełnienie wspólnotowego dorobku prawnego. Tym samym, oprócz praktyk, które są objęte niniejszą dyrektywą, dyrektywa 2005/29/WE stosuje się do nieuczciwych praktyk handlowych, takich jak praktyki wprowadzające w błąd i praktyki agresywne występujące w medialnych usługach audiowizualnych. Ponadto, ponieważ dyrektywa 2003/33/WE, która zakazuje reklamy i sponsorowania papierosów i innych produktów tytoniowych w mediach drukowanych, usługach społeczeństwa informacyjnego i audycjach radiowych, obowiązuje bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, biorąc pod uwagę specyficzny charakter medialnych usług audiowizualnych, związek między dyrektywą 2003/33/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Artykuł 88 ust. 1 dyrektywy 2001/83/WE, który zakazuje adresowanej do ogółu społeczeństwa reklamy określonych produktów medycznych, ma zastosowanie, zgodnie z ust. 5 tegoż artykułu, bez uszczerbku dla art. 14 dyrektywy 89/552/EWG; związek między dyrektywą 2001/83/WE i dyrektywą 89/552/EWG powinien pozostać bez zmian po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Co więcej, niniejsza dyrektywa nie stanowi uszczerbku dla rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr …/… w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności.
Uzasadnienie
W celu zapewnienia pewności prawnej związek niniejszej dyrektywy z istniejącymi ramami prawnymi musi zostać doprecyzowany.

Poprawka 23

PUNKT UZASADNIENIA 42

(42) Ponieważ wzrost ilości nowych usług doprowadził do większego wyboru dla widzów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Dyrektywa nie zwiększa wprawdzie dopuszczalnej ilości czasu przeznaczonego na reklamy w trakcie godziny programu, ale przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.	(42) Mając na uwadze szersze wykorzystanie nowych technologii, takich jak przenośne nagrywarki wideo oraz większy wybór kanałów, szczegółowe uregulowania odnoszące się do zamieszczania spotów reklamowych w celu ochrony widzów nie są już uzasadnione. Dyrektywa przyznaje nadawcom większą elastyczność pod względem ich zamieszczania, o ile nie zakłóca to nadmiernie integralności programów.

Uzasadnienie

Rozwój technologiczny osiągnął poziom umożliwiający łatwe pomijanie tradycyjnych spotów reklamowych. Dlatego niezbędne jest zapewnienie większej elastyczności w celu utrzymania rentowności przez nadawców niekodowanych programów oraz zwiększenia różnorodności kulturowej.

Poprawka 24

PUNKT UZASADNIENIA 44

(44) Ograniczenie czasu przeznaczonego dziennie na reklamę pozostało w dużej mierze teorią. Ważniejszy jest limit czasu reklamowego przypadającego na godzinę programu, ponieważ ma on również zastosowanie do okresów największej oglądalności. W związku z tym dzienny limit powinien zostać zniesiony, podczas gdy limit godzinowy powinien zostać utrzymany w przypadku reklamy i telezakupów. Także ilościowe ograniczenia czasowe dla kanałów telezakupowych lub reklamowych wydają się już nieuzasadnione biorąc pod uwagę zwiększone możliwości wyboru konsumentów. Jednakże limit wynoszący 20% reklam na godzinę zegarową pozostaje w mocy, za wyjątkiem form reklamy takich jak telepromocje i telezakupy, wymagających więcej czasu ze względu na ich charakter i sposób prezentacji1.	(44) Ograniczenie czasu przeznaczonego dziennie na reklamę oraz ograniczenie czasu przeznaczonego na reklamy w godzinie zegarowej powinny, z paroma wyjątkami, zostać zniesione. Wystarczy zachowanie kontroli jakości.
1 Sprawy Reti Televisive Italiane SpA (RTI) C-320/94; Radio Torre C-328/94; Rete A Srl C-329/94; Vallau Italiana Promomarket Srl C-337/94; Radio Italia Solo Musica Srl i inni C-338/94 oraz GETE Srl C-339/94 przeciwko Ministero delle Poste e Telecomunicazioni, ECR I-06471

Uzasadnienie

Wystarczy zapewnić kontrolę jakości reklam. W interesie deregulacji można zrezygnować z ograniczeń ilościowych, zwłaszcza że konsumenci są skłonni tolerować tylko określone ilości reklam.

Poprawka 25 PUNKT UZASADNIENIA 47
(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,	(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy. Należy zapewnić ochronę specyficznych cech struktury organów regulacyjnych w krajowych systemach medialnych,
Uzasadnienie
Wprowadzone sformułowanie służy uwzględnieniu różnic w krajowych formach organizacji nadzoru w państwach członkowskich.
Poprawka 26 PUNKT UZASADNIENIA 47 A (nowy)
	47a) Prawo osób niepełnosprawnych, w szczególności osób z upośledzeniem narządów zmysłów, oraz starszych do udziału w życiu społecznym i kulturalnym społeczności, wynikające z dorobku wspólnotowego oraz z art. 26 i 27 Karty Praw Podstawowych, niepodzielnie związane jest z przepisem o dostępnych medialnych usługach audiowizualnych. Dostępność medialnych usług audiowizualnych obejmuje język migowy, napisy filmowe, opisy głosowe (audio description), napisy czytane przez lektora (audio subtitling) oraz przystępne menu ekranowe, ale nie ogranicza się wyłącznie do tych usług.
Uzasadnienie
Zgodnie z zobowiązaniem Komisji do włączenia problemu niepełnosprawności we wszystkie obszary polityki wspólnotowej, istotne jest zamieszczenie wyraźnego odwołania do postanowień karty podejmujących temat osób z upośledzeniem narządów zmysłów oraz osób w podeszłym wieku. Ponadto zaproponowano otwarty wykaz uwarunkowań dostępności, niezbędnych do przestrzegania postanowień karty. Wiele z tych uwarunkowań, włączając lektora czytającego listę dialogową oraz napisy, jest pomocnych nie tylko dla osób z upośledzeniem narządów zmysłów i osób starszych, lecz także dla osób mających trudności z nauką oraz widowni nieanglojęzycznej.
Poprawka 27 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera a) (dyrektywa 89/552/EWG)
(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;	(a) ‘medialna usługa audiowizualna’ oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 traktatu dostarczaną przez dostawcę usług medialnych ponoszącego odpowiedzialność redakcyjną, której zasadniczym celem jest dostarczanie audycji zawierających ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Niniejsza definicja nie obejmuje: - usług, w przypadku których treść audiowizualna jedynie towarzyszy usłudze i nie jest jej zasadniczym celem; - elektronicznych wersji gazet i czasopism.
Poprawka 28 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera b) (dyrektywa 89/552/EWG)
(b) ‘dostawca usług medialnych’ oznacza osobę fizyczną lub prawną, która ponosi redakcyjną odpowiedzialność za wybór audiowizualnej treści medialnej usługi audiowizualnej i określa sposób, w jaki treść ta jest zorganizowana;	(b) ‘dostawca usług medialnych’ oznacza osobę fizyczną lub prawną, która ponosi redakcyjną odpowiedzialność za wybór audiowizualnej treści medialnej usługi audiowizualnej i określa sposób, w jaki treść ta jest zorganizowana. Niniejsza definicja nie obejmuje osób fizycznych lub prawnych, które jedynie łączą w pakiet lub przesyłają treści, albo oferują na sprzedaż pakiety takich usług, za które redakcyjną odpowiedzialność ponoszą osoby trzecie.
Poprawka 29 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera c) (dyrektywa 89/552/EWG)
(c) „nadawanie programów telewizyjnych” lub „nadawanie telewizyjne” oznacza linearną medialną usługę audiowizualną, w przypadku której dostawca usług medialnych decyduje o momencie w czasie, w którym określona audycja jest emitowana i ustala układ programu;	(c) ‘nadawanie telewizyjne’ lub ‘usługa linearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której programy w kolejności chronologicznej emitowane są do nieokreślonej liczby potencjalnych widzów w czasie, o którym decyduje dostawca usług medialnych i zgodnie z ustalonym układem programu;
Poprawka 30 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera e) (dyrektywa 89/552/EWG)
(e) „usługa nielinearna” oznacza medialną usługę audiowizualną, w przypadku której użytkownik, na podstawie oferty treści wybranej przez dostawcę usług medialnych, decyduje o momencie w czasie, w którym określony program jest transmitowany;	(e) ‘usługa nielinearna’ oznacza medialną usługę audiowizualną zawierającą ofertę treści audiowizualnych zmontowanych i opracowanych przez dostawcę usług medialnych, w przypadku której użytkownik w sposób indywidualny żąda nadania w wybranym czasie określonego programu spośród oferowanej treści;
Poprawka 31 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera f) (dyrektywa 89/552/EWG)
(f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które towarzyszą medialnym usługom audiowizualnym i służą bezpośredniemu lub pośredniemu promowaniu towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;	(f) ‘handlowy przekaz audiowizualny’ oznacza ruchome obrazy z dźwiękiem lub bez, które emitowane są w ramach medialnych usług audiowizualnych i mają na celu bezpośrednie lub pośrednie promowanie towarów, usług lub wizerunku osoby fizycznej lub prawnej prowadzącej działalność gospodarczą;
Poprawka 32 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera h) (dyrektywa 89/552/EWG)
(h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością nadawcy mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	(h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością dostawcy usług medialnych mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;
Poprawka 33 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera i) (dyrektywa 89/552/EWG)
(i) ‘sponsorowanie’ oznacza wszelkiego rodzaju wpłaty przekazane przez prywatne lub publiczne przedsiębiorstwo nieprowadzące działalności związanej z dostarczaniem medialnych usług audiowizualnych lub produkcją utworów audiowizualnych na rzecz finansowania medialnych usług audiowizualnych, w celu promocji własnej firmy, znaku towarowego, wizerunku, działalności bądź produktów;	(i) ‘sponsorowanie’ oznacza wszelkiego rodzaju wpłaty przekazane przez prywatne lub publiczne przedsiębiorstwo albo osobę fizyczną, nieprowadzące działalności związanej z dostarczaniem medialnych usług audiowizualnych lub produkcją utworów audiowizualnych na rzecz bezpośredniego lub pośredniego finansowania medialnych usług audiowizualnych, w celu promocji własnej firmy, znaku towarowego, wizerunku, działalności bądź produktów;
Poprawka 34 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera k) (dyrektywa 89/552/EWG)
(k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	k) ‘lokowanie produktu’ oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie dla dostawcy usług medialnych, bądź też nieodpłatnie. Definicja prawna lokowania produktu nie obejmuje jednakże niezależnych decyzji redakcyjnych dotyczących wykorzystania produktów, bez nadmiernego ich wyeksponowania, które są nierozerwalnie związane z programem i ułatwiają jego produkcję, takich jak nagrody przyznawane w programach, przedmioty mające związek z treścią programu oraz rekwizyty.
Poprawka 35 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA F) Artykuł 2 ustęp 6 (dyrektywa 89/552/EWG)
6. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do medialnych usług audiowizualnych przeznaczonych do odbioru wyłącznie w krajach trzecich, i które nie są odbierane za pomocą standardowych urządzeń konsumenckich bezpośrednio lub pośrednio przez odbiorców w jednym lub więcej państwach członkowskich.	6. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do medialnych usług audiowizualnych przeznaczonych do odbioru wyłącznie w krajach trzecich.
Poprawka 36 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA G) Artykuł 2 ustęp 7 (dyrektywa 89/552/EWG)
7. Państwo członkowskie może, w celu zapobiegania nadużyciom lub oszustwom, podjąć odpowiednie środki skierowane przeciwko dostawcy usług medialnych mającemu siedzibę w innym państwie członkowskim, którego działalność jest w całości lub w większości skierowana na terytorium pierwszego państwa członkowskiego. Musi to zostać każdorazowo udowodnione przez pierwsze państwo członkowskie.	7. Państwo członkowskie może, w celu zapobiegania nadużyciom, oszustwom lub ewidentnie nieuzasadnionemu zniekształcaniu konkurencji, podjąć odpowiednie środki skierowane przeciwko dostawcy usług medialnych mającemu siedzibę w innym państwie członkowskim, którego działalność jest w całości lub w większości skierowana na terytorium pierwszego państwa członkowskiego. Musi to zostać każdorazowo udowodnione przez pierwsze państwo członkowskie.
Poprawka 37 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA G) Artykuł 2 ustęp 8 (dyrektywa 89/552/EWG)
8. Państwa członkowskie mogą podejmować środki zgodnie z ust. 7 tylko wówczas, jeśli spełnione są wszystkie następujące warunki:	8. Państwa członkowskie mogą podejmować środki zgodnie z ust. 7 tylko wówczas, jeśli spełnione są wszystkie następujące warunki:
(a) odbierające państwo członkowskie prosi państwo członkowskie, w którym ma siedzibę dostawca usług medialnych, o podjęcie środków;	(a) odbierające państwo członkowskie prosi państwo członkowskie, w którym ma siedzibę dostawca usług medialnych, o podjęcie środków;
(b) państwo członkowskie, do którego skierowano prośbę nie podejmuje takich środków;	(b) państwo członkowskie, do którego skierowano prośbę nie podejmuje takich środków w terminie dwóch miesięcy od daty otrzymania wniosku;
(c) odbierające państwo członkowskie powiadamia Komisję i państwo członkowskie, w którym dostawca usług medialnych ma siedzibę, o swoim zamiarze podjęcia takich środków; oraz	(c) po upływie dwumiesięcznego okresu, o którym mowa w literze b), odbierające państwo członkowskie powiadamia Komisję i państwo członkowskie, w którym dostawca usług medialnych ma siedzibę, o swoim zamiarze podjęcia takich środków; oraz
(d) Komisja postanawia, że środki te są zgodne z prawem Wspólnoty.	(d) Komisja postanawia, że środki te są zgodne z prawem Wspólnoty.
Poprawka 38 ARTYKUŁ 1 PUNKT 3 LITERA G) Artykuł 2 ustęp 10 (dyrektywa 89/552/EWG)
10. Komisja podejmuje decyzję w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia na podstawie ust. 8. Jeżeli Komisja postanowi, że środki są niezgodne z prawem Wspólnoty, państwo członkowskie, którego to dotyczy, powstrzymuje się od podjęcia proponowanych środków.	10. Komisja podejmuje decyzję w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia na podstawie ust. 8 lit. c). Jeżeli Komisja postanowi, że środki są niezgodne z prawem Wspólnoty, państwo członkowskie, którego to dotyczy, powstrzymuje się od podjęcia proponowanych środków.
Poprawka 39 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie mogą zobowiązać dostawców usług medialnych podlegających ich jurysdykcji do przestrzegania bardziej szczegółowych lub surowszych przepisów w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.	1. Państwa członkowskie mogą zobowiązać dostawców usług medialnych podlegających ich jurysdykcji do przestrzegania bardziej szczegółowych lub surowszych przepisów w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą, o ile takie przepisy nie zniekształcają wyraźnie konkurencji ani nie stoją w sprzeczności z zasadami prawa UE.
Uzasadnienie
Należy zapewnić możliwość utrzymania sprawnie działającego rynku medialnego. Gdyby wskutek zastosowania dyrektywy miało dojść do nieuzasadnionego zniekształcenia konkurencji, które normalnie byłoby niedopuszczalne w myśl unijnego prawa, państwa członkowskie muszą mieć możliwość dopilnowania, by przestrzegano podstawowych zasad unijnego prawa.
Poprawka 40 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
3. Państwa członkowskie wspierają systemy współregulacji w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne zainteresowane strony i przewidywały skuteczne wykonanie.”;	3. Państwa członkowskie wspierają systemy samo- i/lub współregulacji w dziedzinach koordynowanych niniejszą dyrektywą. Systemy te muszą być tak skonstruowane, aby były szeroko akceptowane przez główne podmioty w zainteresowanych państwach członkowskich i przewidywały skuteczne wykonanie.
Poprawka 41 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)
1. Państwa członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy mający siedzibę w innych państwach członkowskich nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji.	1. Bez uszczerbku dla innych wynikających z umowy porozumień pomiędzy zainteresowanymi nadawcami telewizyjnymi, państwa członkowskie zapewniają, że, do celów krótkich relacji informacyjnych, nadawcy, którzy uzyskali koncesje zgodnie z prawem i mają siedzibę w innych państwach członkowskich, nie są pozbawieni dostępu, na uczciwych, rozsądnych i niedyskryminujących zasadach, do najnowszych informacji budzących duże zainteresowanie opinii publicznej, które są transmitowane przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji, i że otrzymują oni za to odpowiednią opłatę.
Uzasadnienie
Prawo do krótkich relacji jest tradycyjnie praktykowane za pośrednictwem porozumień dwustronnych, co powinno zostać potwierdzone w treści niniejszej dyrektywy. Umożliwienie bezpłatnego dostępu do treści emitowanych przez nadawców jest przyczyną istotnych problemów w zakresie praw autorskich, jak również stanowi naruszenie praw własności nadawców i/lub posiadaczy praw. Nadawca niekoniecznie jest właścicielem praw do nadawania w innych państwach członkowskich UE. Ponieważ państwa członkowskie stosują różne rozwiązania w zakresie prawa do informacji, niniejsza dyrektywa powinna zawierać neutralną klauzulę, pozostawiając państwom członkowskim wybór odpowiedniego instrumentu prawnego przy transpozycji dyrektywy do przepisów prawa krajowego.
Poprawka 42 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 2a (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	2a. Przepisy niniejszego artykułu stosuje się bez uszczerbku dla obowiązku przestrzegania przez poszczególnych nadawców prawa autorskiego państwa członkowskiego siedziby, w tym przepisów dyrektywy 2001/29/WE i/lub konwencji rzymskiej, i w żaden sposób nie wpływają one na ten obowiązek.
Uzasadnienie
Poprawka służy wyjaśnieniu, że dyrektywa nie ma wpływu na istniejące zobowiązania wynikające z prawa autorskiego.
Poprawka 43 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera c) (dyrektywa 89/552/EWG)
(c) dane dotyczące dostawcy usług medialnych, w tym jego adres poczty elektronicznej lub strony internetowej, które pozwalają na szybkie skontaktowanie się z nim w sposób bezpośredni i skuteczny;	(Poprawka nie dotyczy polskiej wersji językowej.)
Uzasadnienie
Poprawka językowa.
Poprawka 44 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3c litera d) (dyrektywa 89/552/EWG)
d) gdzie dotyczy, właściwy organ regulacyjny.	d) gdzie dotyczy, odpowiedni organ regulacyjny lub nadzorczy.
Poprawka 45 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d (dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.	Państwa członkowskie i Komisja zachęcają stowarzyszenia lub organizacje branżowe, zawodowe oraz konsumenckie do sporządzenia kodeksów postępowania w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.
Uzasadnienie
W celu ochrony osób małoletnich konieczne jest przyjęcie strategii zakładającej działania na wielu szczeblach z udziałem wszystkich zainteresowanych stron. Dzięki samoregulacji, przedstawiciele sektora, tacy jak dostawcy usług internetowych, jako pierwsi zaproponowali środki na rzecz ochrony osób małoletnich.

Poprawka 46

ARTYKUŁ 1 PUNKT 6
Artykuł 3f ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)

1. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich.	1. Państwa członkowskie zapewniają, że dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji wspierają, wtedy gdy jest to możliwe do zrealizowania i za pomocą odpowiednich środków, produkcję europejskich i niezależnych utworów w rozumieniu art. 6 oraz dostęp do nich.

Uzasadnienie

Dostawcy usług medialnych powinni promować europejskie utwory oraz wspierać niezależne produkcje. Przyczyni się to do realizacji celów dotyczących europejskiej różnorodności kulturowej oraz zachowania równych i konkurencyjnych warunków dla wszystkich zainteresowanych podmiotów w sektorze.

Poprawka 47 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 3 (dyrektywa 89/552/EWG)
3. Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie ze stosowania środka określonego w ust. 1, nie później niż do końca czwartego roku po przyjęciu niniejszej dyrektywy, a następnie co trzy lata.	3. Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie ze stosowania środka określonego w ust. 1, nie później niż do końca czwartego roku po przyjęciu niniejszej dyrektywy, a następnie co dwa lata.
Uzasadnienie
Okres dwuletni lepiej wpasowuje się w ogólny harmonogram. Trzy lata to dosyć długi okres, biorąc pod uwagę szybki rozwój nowych typów usług.
Poprawka 48 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3f ustęp 4 (dyrektywa 89/552/EWG)
4. Komisja, na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie i przy uwzględnieniu rozwoju rynkowego i technologicznego, składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania ust. 1, nie później niż do końca piątego roku od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy.	4. Komisja, na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie i przy uwzględnieniu rozwoju rynkowego i technologicznego oraz celu wspierania różnorodności kulturowej, składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania ust. 1, nie później niż do końca piątego roku od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Jak podkreśla Komisja w swoim oświadczeniu wyjaśniającym (oraz w punkcie uzasadnienia 3), medialne usługi audiowizualne mają istotne znaczenie nie tylko dla rozwoju gospodarczego i technologicznego, lecz wywierają znaczący wpływ również na demokrację i różnorodność kulturową.

Poprawka 49

ARTYKUŁ 1 PUNKT 6
Artykuł 3g litera c) punkt i) (dyrektywa 89/552/EWG)

(i) zawierać jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na rasę, płeć lub narodowość;	(i) być obraźliwe w związku z dyskryminacją ze względu na rasę, płeć, narodowość, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną;

Uzasadnienie

W swoim obecnym brzmieniu wniosek Komisji zakazywałby przykładowo nadawania filmu dokumentalnego na temat nienawiści rasowej, podczas gdy tak naprawdę zakaz obejmować ma treści medialnych przekazów audiowizualnych o charakterze obraźliwym.

Ponadto nie należy pomijać pozostałych form dyskryminacji.

Poprawka 50

ARTYKUŁ 1 PUNKT 6
Artykuł 3g litera c) punkt iv) (dyrektywa 89/552/EWG)

(iv) zachęcać do zachowania szkodliwego dla ochrony środowiska;	(iv) zachęcać do zachowania wysoce szkodliwego dla ochrony środowiska;

Poprawka 51 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera d) (dyrektywa 89/552/EWG),
(d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych oraz telezakupów dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;	(d) wszelkie formy handlowych przekazów audiowizualnych dotyczące papierosów i innych produktów tytoniowych są zakazane;
Uzasadnienie
Zbędne.
Poprawka 52 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera f) (dyrektywa 89/552/EWG)
(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.	(Poprawka nie dotyczy polskiej wersji językowej.)
Uzasadnienie
Poprawka językowa.

Poprawka 53

ARTYKUŁ 1 PUNKT 6
Artykuł 3g litera f) (dyrektywa 89/552/EWG)

(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.	(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi, zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.

Poprawka 54

ARTYKUŁ 1 PUNKT 6
Artykuł 3h (dyrektywa 89/552/EWG)

1. Medialne usługi audiowizualne, które są sponsorowane, lub które zawierają lokowanie produktu, muszą spełniać następujące wymagania:	1. Medialne usługi lub programy audiowizualne, które są sponsorowane, muszą spełniać w stosownych przypadkach następujące wymagania:
(a) Treść tego rodzaju medialnych usług audiowizualnych oraz, tam gdzie to właściwe, ich harmonogram, nie mogą w żadnych okolicznościach być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na odpowiedzialność i redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych;	a) Ich treść oraz, w przypadku nadawania telewizyjnego, ich harmonogram nie mogą w żadnych okolicznościach być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na odpowiedzialność i redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych;
(b) Usługi te nie mogą bezpośrednio zachęcać do zakupu lub najmu towarów bądź usług, w szczególności poprzez dokonywanie specjalnych, wspierających sprzedaż odniesień do tychże towarów bądź usług;	(b) Usługi te nie mogą bezpośrednio zachęcać do zakupu lub najmu towarów bądź usług, w szczególności poprzez dokonywanie specjalnych, wspierających sprzedaż odniesień do tychże towarów bądź usług;
(c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania i/lub zastosowaniu lokowania produktu. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu. Programy zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone na początku programu, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia u widzów.	(c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu(-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku i/lub na końcu programu.
2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Ponadto medialne usługi audiowizualne nie mogą zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.	2. Medialne usługi lub programy audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.
3. Sponsorowanie medialnych usług audiowizualnych przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w Państwie Członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.	3. Sponsorowanie medialnych usług lub programów audiowizualnych przez przedsiębiorstwa, których działalność obejmuje produkcję lub sprzedaż produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych może promować nazwę lub wizerunek przedsiębiorstwa, lecz nie może promować konkretnych produktów leczniczych lub zabiegów leczniczych dostępnych wyłącznie na receptę w Państwie Członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.
4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane i nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.	4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane.

Poprawka 55 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3ha (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3ha
	1. Medialne usługi audiowizualne, które zawierają lokowanie produktu, muszą spełniać następujące wymagania:
	(a) treść tego rodzaju medialnych usług audiowizualnych oraz, tam gdzie to właściwe, ich harmonogram, nie mogą w żadnych okolicznościach być przedmiotem działań, które miałyby wpływ na odpowiedzialność i redakcyjną niezależność dostawcy usług medialnych;
	(b) usługi te nie mogą bezpośrednio zachęcać do zakupu lub najmu towarów bądź usług, w szczególności poprzez dokonywanie specjalnych, wspierających sprzedaż odniesień do tychże towarów bądź usług;
	(c) widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu lokowania produktu. Programy zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia u widzów.
	2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja i sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.
	3. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.

Poprawka 56

ARTYKUŁ 1 PUNKT 6
Artykuł 3hb (nowy) (dyrektywa 89/552/EWG)

	Artykuł 3hb
	Dostępność
	1. Państwa członkowskie podejmują właściwe środki w celu stopniowego zagwarantowania, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji staną się w pełni dostępne dla osób z upośledzeniem narządów zmysłów, dzięki rozwojowi tłumaczenia na język migowy, napisom, opisowi głosowemu i lektorowi czytającemu listę dialogową.
	2. Co dwa lata Komisja Europejska zwraca się do państw członkowskich o informacje w sprawie wdrażania niniejszego artykułu.

Uzasadnienie

Dostępność medialnych usług audiowizualnych jest istotnym elementem prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, stosownie do punktu uzasadnienia 30. Osoby z upośledzeniem narządów zmysłów lub osoby starsze, dla których kwestia dostępności także ma kluczowe znaczenie, stanowią znaczący odsetek użytkowników usług audiowizualnych. Według danych Instytutu Badań Słuchu, ponad 81 milionów Europejczyków cierpi z powodu utraty słuchu; co więcej, ponad 30 milionów Europejczyków to osoby niewidome lub niedowidzące. Badania wykazały, że przeważająca liczba osób z upośledzeniem narządów zmysłów i/lub osób w podeszłym wieku ogląda telewizję. Jest to rynek, którego potrzeby należy zaspokoić. Zobowiązanie do zapewnienia dostępnych medialnych usług audiowizualnych niewątpliwie zainspirowałoby zdrową konkurencję pomiędzy dostawcami usług, jak również usprawniłoby funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Poprawka 57

ARTYKUŁ 1 PUNKT 9
Artykuł 10 ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)

1. Reklama telewizyjna i telezakupy muszą być łatwo rozpoznawalne i całkowicie oddzielone od pozostałych części programu za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych.	1. Reklama telewizyjna i telezakupy muszą być łatwo rozpoznawalne i możliwe do odróżnienia od treści redakcyjnych. Bez uszczerbku dla wykorzystania nowych technik reklamowych, reklama telewizyjna i telezakupy nadal odróżniają się całkowicie od pozostałych części programu za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych i/lub przestrzennych.

Uzasadnienie

Zasada, zgodnie z którą reklamy muszą się odróżniać od treści redakcyjnych, wymaga specjalnego podkreślenia, jednakże zakres instrumentów służących realizacji tej zasady wymaga rozszerzenia, aby umożliwić rozwój nowych, twórczych technik reklamowych, przy jednoczesnym zagwarantowaniu widzom przejrzystości i ochrony.

Poprawka 58 ARTYKUŁ 1 PUNKT 9 Artykuł 10 ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Pojedynczo emitowane spoty reklamowe i telezakupowe powinny, poza programami sportowymi, pozostać wyjątkiem.	skreślony
Uzasadnienie
Utrzymanie przepisu, zgodnie z którym pojedynczo emitowane spoty reklamowe powinny pozostać wyjątkiem (z wyjątkiem sportu), spowodowałoby sztuczne ograniczenie możliwości zbadania przez nadawców, łącznie z widzami, elastycznych i nowych układów przerw na reklamy. Przeprowadzone ostatnio analizy wykazują, że widzowie wolą raczej reklamy prezentowane w postaci spotów niż te przedstawiane w blokach reklamowych, gdyż spoty są mniej natrętne niż długie przerwy na reklamy.

Poprawka 59

ARTYKUŁ 1 PUNKT 10
Artykuł 11 ustęp 2 akapit pierwszy (dyrektywa 89/552/EWG)

2. Transmisja filmów wyprodukowanych dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych i programów dokumentalnych), utworów kinematograficznych, programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 35 minut.	2. Transmisja utworów kinematograficznych (z wyłączeniem serii, seriali, lekkich programów rozrywkowych, programów dokumentalnych i filmów wyprodukowanych dla telewizji), programów dziecięcych i programów informacyjnych może być przerwana przez reklamę i/lub telezakupy raz na każdy okres 30 minut, o ile zaplanowany czas ich emisji przekracza 30 minut.

Uzasadnienie

Wprowadzenie „zasady 35 minut” doprowadziłoby do utraty dochodów przez podmioty inwestujące w gatunki przynoszące mniejsze zyski. Aby zapobiec sytuacji, w której nastąpi zwiększenie importu takich gatunków z państw pozaeuropejskich, ograniczenia powinny opierać się na zasadzie, że zaplanowany czas emisji programów musi przekraczać 30 minut. Poza tym ograniczenie to powinno dotyczyć wyłącznie niektórych gatunków, takich jak programy dla dzieci, programy informacyjne i utwory kinematograficzne. Ograniczenia dotyczące filmów wyprodukowanych dla telewizji, które mogą być finansowane wyłącznie z dochodów z reklam, w przeciwieństwie do utworów kinematograficznych (w przypadku których prowadzona jest także sprzedaż „gadżetów”), powinny zostać zniesione, co stanowiłoby poważną zachętę do inwestowania w oryginalne europejskie produkcje.

Poprawka 60 ARTYKUŁ 1 PUNKT 17 Artykuł 20 (dyrektywa 89/552/EWG)
Bez uszczerbku dla przepisów art. 3 państwa członkowskie mogą, przy należytym uwzględnieniu prawa wspólnotowego, ustanowić warunki inne niż te określone w art. 11 ust. 2 i w art. 18, w odniesieniu do transmisji nadawanych wyłącznie na terytorium krajowym, które nie mogą być bezpośrednio lub pośrednio odbierane przez publiczność w jednym lub więcej z pozostałych państw członkowskich, i w odniesieniu do transmisji, które nie mają znaczącego wpływu mierzonego udziałem w widowni.	Bez uszczerbku dla przepisów art. 3 państwa członkowskie mogą, przy należytym uwzględnieniu prawa wspólnotowego, ustanowić warunki inne niż te określone w art. 11 ust. 2 i w art. 18, w odniesieniu do transmisji telewizyjnych nadawanych wyłącznie na terytorium krajowym, które nie mogą być bezpośrednio lub pośrednio odbierane przez publiczność w jednym lub więcej z pozostałych państw członkowskich.
Uzasadnienie
Sposób zredagowania tekstu jest niejasny i może być przyczyną problemów: do czego odnosi się określenie „transmisja”? W jaki sposób można zmierzyć wpływ transmisji na udział w widowni? W jaki sposób możliwe jest ustalenie, czy transmisja jest nadawana na terytorium krajowym?
W celu zapewnienia pewności prawnej określenie „transmisja” powinno się zastąpić określeniem „transmisje telewizyjne”, natomiast odniesienie do „transmisji, które nie mają...” powinno zostać skreślone.

Poprawka 61

ARTYKUŁ 1 PUNKT 20
Artykuł 23b ustęp 1 (dyrektywa 89/552/EWG)

1. Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.	1. Państwa członkowskie, które powołały krajowe organy regulacyjne gwarantują ich niezależność i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.

Uzasadnienie

Ustanowienie krajowych organów regulacyjnych nie powinno być dla państw członkowskich obligatoryjne. W związku z tym należy odpowiednio skorygować sformułowania użyte we wniosku Komisji.

Poprawka 62 ARTYKUŁ 1 PUNKT 22 Artykuł 26 (dyrektywa 89/552/EWG)
Najpóźniej dnia […], a następnie co dwa lata, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy, ze zmianami oraz, w razie potrzeby, składa kolejne wnioski w celu dostosowania dyrektywy do rozwoju w dziedzinie medialnych usług audiowizualnych, w szczególności w świetle najnowszych technologii oraz konkurencyjności sektora.	Najpóźniej …*, a następnie co dwa lata, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy, ze zmianami zwłaszcza w odniesieniu do realizacji środków określonych w art. 3f ust. 1 oraz art. 3h lit. b) oraz, w razie potrzeby, składa kolejne wnioski w celu dostosowania dyrektywy do rozwoju w dziedzinie medialnych usług audiowizualnych, w szczególności w świetle najnowszych technologii, konkurencyjności sektora oraz wspierania różnorodności kulturowej.
	* Do końca piątego roku od daty przyjęcia niniejszej dyrektywy.
Poprawka 63 ARTYKUŁ 3 USTĘP 1
1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do. Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.	1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej …* Niezwłocznie przekazują one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.
	* Dwa lata po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Ostateczny termin transpozycji niniejszej dyrektywy został w tekście Komisji pominięty. Niezbędne jest szybkie wdrożenie w celu zapewnienia w pełni funkcjonalnego rynku wewnętrznego medialnych usług audiowizualnych oraz jednakowych warunków konkurencji dla wszystkich dostawców usług medialnych. Po upływie dwóch lat od dnia wdrożenia dyrektywy państwa członkowskie będą zobowiązane do złożenia Komisji sprawozdania w sprawie środków wykonawczych w odniesieniu do pewnych przepisów niniejszej dyrektywy. Podobnie Komisja będzie zobowiązana do złożenia Radzie i Parlamentowi sprawozdania dotyczącego zastosowania niniejszej dyrektywy po upływie trzech lat od daty jej wdrożenia (lub pięciu lat od daty jej przyjęcia).

PROCEDURA

Tytuł	Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
Odsyłacze	COM(2005)0646 – C6-0443/2005 – 2005/0260(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	CULT
Opinia wydana przez   Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 2.2.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Heide Rühle 21.2.2006
Poprzedni sprawozdawca komisji opiniodawczej
Rozpatrzenie w komisji	21.3.2006 11.7.2006		19.4.2006 14.9.2006	30.5.2006 4.10.2006	1.2.6.2006	20.6.2006
Data przyjęcia	5.10.2006
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	27 0 4
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Charlotte Cederschiöld, Janelly Fourtou, Evelyne Gebhardt, Malcolm Harbour, Anna Hedh, Edit Herczog, Henrik Dam Kristensen, Kurt Lechner, Arlene McCarthy, Toine Manders, Manuel Medina Ortega, Béatrice Patrie, Zita Pleštinská, Giovanni Rivera, Zuzana Roithová, Luisa Fernanda Rudi Ubeda, Heide Rühle, Andreas Schwab, József Szájer, Marianne Thyssen, Jacques Toubon, Bernadette Vergnaud, Glenis Willmott
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Maria Badia I Cutchet, Benoît Hamon, Filip Andrzej Kaczmarek, Gisela Kallenbach, Syed Kamall, Othmar Karas, Joseph Muscat, Gary Titley
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sharon Bowles, Den Dover, Harald Ettl, Ruth Hieronymi, John Purvis
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...

(COD)

• [1]  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

OPINIA Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (10.10.2006)

dla Komisji Kultury i Edukacji

w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
(COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 – 2005/0260(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Lissy Gröner

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji, dotyczący w szczególności umieszczenia usług linearnych i nielinearnych w tych samych ramach regulacyjnych. Uważa jednakże, że należy dodać do nich niektóre aspekty równouprawnienia płci oraz ochronę małoletnich tak, aby dyrektywa była zgodna z priorytetami Unii. W Europie, gdzie coraz więcej kobiet rozpoczyna pracę, podejmuje się zbyt mało działań mających na celu pogodzenie pracy z życiem rodzinnym. Dyrektywa powinna również jasno i zdecydowanie definiować kwestię ochrony małoletnich. Z tych samych względów nie powinno być dozwolone lokowanie produktu, ponieważ nie udowodniono, że działanie to zwiększa konkurencyjność. Niesie ono natomiast ze sobą ryzyko zagrożenia jakości treści, jak również niezależności autorów, co mogłoby mieć negatywne skutki dla odbiorców usług audiowizualnych i ogółu społeczeństwa.

POPRAWKI

Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia zwraca się do Komisji Kultury i Edukacji, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez Komisję		Poprawki Parlamentu

Poprawka 1

Punkt uzasadnienia 10

(10) W związku z wprowadzeniem minimalnego zbioru jednolitych wymagań w art. 3c do 3h oraz w dziedzinach zharmonizowanych niniejszą dyrektywą, państwa członkowskie nie mogą już wprowadzać odstępstw od zasady kraju pochodzenia w związku z ochroną małoletnich, zwalczaniem podżegania do nienawiści z powodu rasy, płci, religii lub narodowości, naruszeniem godności ludzkiej dotyczącym osób fizycznych, a także ochroną konsumentów, jak stanowi art. 3 ust. 4 dyrektywy 2003/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	(10) W związku z wprowadzeniem minimalnego zbioru jednolitych wymagań w art. 3c do 3h oraz w dziedzinach zharmonizowanych niniejszą dyrektywą, państwa członkowskie nie mogą już wprowadzać odstępstw od zasady kraju pochodzenia w związku z ochroną małoletnich, zwalczaniem podżegania do nienawiści z powodu rasy, pochodzenia etnicznego, płci, religii, narodowości, wieku, orientacji seksualnej lub niepełnosprawności, naruszeniem godności ludzkiej dotyczącym osób fizycznych, a także ochroną konsumentów, jak stanowi art. 3 ust. 4 dyrektywy 2003/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

Uzasadnienie

Nie powinno dochodzić do dyskryminacji na tle pochodzenia etnicznego, wieku, orientacji seksualnej lub niepełnosprawności.

Poprawka 2

Punkt uzasadnienia 13

(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe.	(13) Definicja medialnych usług audiowizualnych obejmuje wszelkie usługi audiowizualne świadczone za pośrednictwem środków masowego przekazu, zarówno te udostępniane zgodnie z programem, jak i na żądanie. Jednakże jej zakres ogranicza się do usług określonych przez Traktat i dlatego obejmuje każdą formę działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorstw świadczących usługi publiczne, lecz nie obejmuje działalności niegospodarczej, takiej jak czysto prywatne strony internetowe; aby zastosowanie niniejszej dyrektywy było uzasadnione, element ekonomiczny musi być znaczący.

Uzasadnienie

Pojęcie „medialnych usług audiowizualnych” powinno obejmować wyłącznie usługi świadczone zwykle za wynagrodzeniem. Fakt, że dana strona internetowa lub wideoblog zawiera informacje, np. o oprogramowaniu używanym do jego tworzenia, niekoniecznie oznacza, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą.

Poprawka 3

PUNKT UZASADNIENIA 17

(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. Niniejsza dyrektywa nie narusza wyłączeń od odpowiedzialności ustanowionych w dyrektywie 2000/31/WE.	(17) Pojęcie odpowiedzialności redakcyjnej jest niezbędne do określenia roli dostawcy usług medialnych, a przez to do zdefiniowania medialnych usług audiowizualnych. Odpowiedzialność redakcyjna oznacza, że dostawca usług medialnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się dobieraniem i organizowaniem zakresu nadawanych treści, zarówno poszczególnych elementów, jak i ich modułów. Nie obejmuje to udostępniania treści tworzonych przez użytkowników w ramach wirtualnych grup o ograniczonym zasięgu, a także działalności usługodawców będących pośrednikami, korzystających z wyłączeń od odpowiedzialności ustanowionych w dyrektywie 2000/31/WE.

Uzasadnienie

W punkcie uzasadnienie należy dodatkowo wyjaśnić, że pojęcie „odpowiedzialności redakcyjnej” opiera się na założeniu, że dostawca usług medialnych redaguje treści audiowizualne – indywidualne elementy lub wybór treści – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Umożliwia to również wprowadzenie bardziej precyzyjnego rozróżnienia między „dostawcami usług medialnych” i „usługodawcami będącymi pośrednikami”, podlegającymi wyłączeniom przewidzianym w art. 12-15 dyrektywy w sprawie handlu elektronicznego.

Poprawka 4

PUNKT UZASADNIENIA 19a (nowy)

,	(19a) W związku z tym ważne jest, aby państwa członkowskie uniemożliwiały uzyskiwanie dominującej pozycji, które prowadzi do ograniczenia pluralizmu oraz swobody przekazywania informacji przez media, jak również sektora informacyjnego jako całości, wprowadzając przykładowo środki na rzecz zagwarantowania niedyskryminacyjnego dostępu do oferty medialnych usług audiowizualnych w interesie powszechnym (np. dzięki wprowadzeniu obowiązku transmisji).

Uzasadnienie

Naczelnym celem dyrektywy w sprawie medialnych usług audiowizualnych jest zagwarantowanie obywatelom dostępu do pluralistycznej oferty medialnej. Powyższy punkt uzasadnienia został oparty na fragmencie obecnie obowiązującej dyrektywy, przy czym wprowadzono wyraźny zapis, że do realizacji powyższego celu przyczyniają się także działania infrastrukturalne na rzecz większej różnorodności, takie jak wprowadzenie obowiązku transmisji.

Poprawka 5

Punkt uzasadnienia 25

(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę starannej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury.	(25) W komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego o poprawie otoczenia regulacyjnego w dziedzinie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii Europejskiej Komisja podkreśliła rolę wnikliwej analizy właściwego podejścia regulacyjnego, w szczególności w celu określenia czy prawodawstwo jest odpowiednie dla właściwego sektora i problemu, czy też powinno zostać rozważone alternatywne podejście w formie np. współregulacji lub samoregulacji. W odniesieniu do współregulacji lub samoregulacji Międzyinstytucjonalne porozumienie w sprawie lepszego stanowienia prawa przewiduje uzgodnione definicje, kryteria i procedury.
Doświadczenie pokazuje, że instrumenty współregulacji i samoregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi państw członkowskich mogą odegrać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów.	Doświadczenie pokazuje, że systemy współregulacji stosowane zgodnie z różnymi tradycjami prawnymi państw członkowskich muszą odgrywać istotną rolę w zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony społeczeństwa. W ramach nowych usług audiowizualnych realizacja celów publicznych wymaga aktywnego wsparcia ze strony dostawców. Państwa członkowskie mogą w związku z tym zapewnić stosowanie przejrzystych i powszechnie uznawanych systemów współregulacji, w szczególności w przypadku usług nielinearnych.

Uzasadnienie

Samoregulacja może być instrumentem wdrażania europejskich przepisów wyłącznie jako integralny element regulacji. Dlatego musi ona zostać włączona do niezbędnego systemu regulacyjnego, zatem faktycznie w grę wchodzi tutaj jedynie zastosowanie współregulacji.

Poprawka 6

Punkt uzasadnienia 32

(32) Należy zachować należytą równowagę między środkami podejmowanymi w celu ochrony małoletnich i godności ludzkiej a podstawowym prawem do wolności słowa określonym w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Celem tych środków powinno więc być zapewnienie należytego poziomu ochrony małoletnich, zwłaszcza w odniesieniu do usług nielinearnych, ale nie ogólny zakaz treści przeznaczonych tylko dla osób dorosłych.	(32) W ramach środków podejmowanych w celu ochrony małoletnich i godności ludzkiej należy zachować równowagę między koniecznością poszanowania podstawowych praw małoletnich, w tym małych dzieci oraz kobiet i grup dotkniętych dyskryminacją a podstawowym prawem do wolności słowa określonym w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Celem tych środków powinno więc być zapewnienie należytego poziomu ochrony praw małoletnich, kobiet i grup osób dyskryminowanych zwłaszcza w odniesieniu do usług nielinearnych.

Uzasadnienie

Mając na uwadze rolę mediów w kształtowaniu opinii publicznej oraz ich faktyczny wpływ na społeczeństwo, konieczne jest zachowanie równowagi między podstawowym prawem do wolności słowa oraz koniecznością poszanowania praw człowieka, uznawanych przez UE i jej państwa członkowskie.

Poprawka 7

Punkt uzasadnienia 40

(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby cele będące w interesie publicznym mogły zostać odpowiednio urzeczywistnione, przepisy muszą pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zasada oddzielenia powinna być ograniczona do reklamy i telezakupów, lokowanie produktu powinno być dozwolone pod określonymi warunkami i niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione. Lokowanie produktu mające charakter kryptoreklamy powinno jednak być zakazane. Zasada oddzielenia nie powinna uniemożliwiać wykorzystywania nowych technik reklamy.	(40) Rozwój gospodarczy i techniczny daje użytkownikom coraz większy wybór, ale także większą odpowiedzialność w korzystaniu z medialnych usług audiowizualnych. Aby przepisy pozostawały w zgodzie z celami będącymi w interesie publicznym, muszą one pozwalać na pewien stopień elastyczności w odniesieniu do linearnych medialnych usług audiowizualnych: zatem niektóre ograniczenia ilościowe powinny zostać zniesione, natomiast zasada oddzielenia musi pozostać nienaruszalna w celu ochrony użytkowników usług medialnych, zachowania niezależności redakcyjnej oraz ochrony swobody artystycznej. W związku z tym zakaz kryptoreklamy pozostaje w mocy.

Uzasadnienie

Lokowanie produktu jest niezgodne z zasadą oddzielenia. Stosowanie lokowania produktu stanowi poważną ingerencję w utwór audiowizualny oraz powoduje problemy z odróżnieniem treści redakcyjnych i promocyjnych. Utrzymanie wiarygodności mediów wymaga dalszego, kompleksowego przestrzegania zasady oddzielenia.

Poprawka 8 PUNKT UZASADNIENIA 45
(45) Kryptoreklama jest praktyką zakazaną przez niniejszą dyrektywę z powodu jej negatywnego wpływu na konsumentów. Zakaz kryptoreklamy nie obejmuje dozwolonego prawnie lokowania produktu w ramach niniejszej dyrektywy.	(45) Kryptoreklama oraz integracja produktów i lokowanie tematyczne są praktykami zakazanymi przez niniejszą dyrektywę z powodu ich negatywnego wpływu na konsumentów.
Uzasadnienie
Dodanie tego sformułowania jest niezbędne do uściślenia zakazu integracji produktów oraz lokowania tematycznego, które są praktykami mającymi negatywny wpływ na konsumentów.

Poprawka 9

Punkt uzasadnienia 46

(46) Lokowanie produktu jest faktem w utworach kinematograficznych i utworach audiowizualnych wyprodukowanych dla telewizji, lecz państwa członkowskie regulują tę praktykę w różny sposób. W celu zapewnienia jednakowych warunków konkurencji, a przez to zwiększenia konkurencyjności europejskiego sektora mediów, konieczne jest przyjęcie przepisów dotyczących lokowania produktu. Wprowadzona tu definicja lokowania produktu obejmuje dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego zawierającego włączenie lub odniesienie do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w programie, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne świadczenie. Podlega ono takim samym jakościowym przepisom i ograniczeniom, jakie stosują się do reklamy.	skreślony

Uzasadnienie

Patrz poprawka do nowego punktu uzasadnienia 46a.

Poprawka 10

PUNKT UZASADNIENIA 46A (nowy)

	(46a) W państwach członkowskich obowiązują różne przepisy i opinie prawne na temat dopuszczalności i wykorzystania wsparcia dla produkcji. Konieczne wydaje się zatem wyjaśnienie tej kwestii w celu zapewnienia uczciwej, transgranicznej konkurencji. Wsparcie dla produkcji umożliwia racjonalne wykorzystanie ograniczonych zasobów, nie prowadząc przy tym do naruszenia zasady oddzielenia. Wprowadzona tu definicja wsparcia dla produkcji obejmuje przyjęcie nieodpłatnie, lub po obniżonej cenie, środków produkcji lub innych nakładów na potrzeby tworzenia medialnych usług audiowizualnych, niezbędnych, z przyczyn dziennikarskich lub artystycznych, do prezentacji rzeczywistości. Wsparcie dla produkcji powinno być dopuszczalne, jeżeli nie wiąże się ono z ograniczeniami wolności słowa dziennikarzy i artystów. Wykorzystanie wsparcia dla produkcji nie może wiązać się z uzyskaniem zapłaty ani podobnego wynagrodzenia. Jeżeli wykorzystanie wsparcia dla produkcji wymaga, z przyczyn redakcyjnych lub artystycznych, prezentacji towarów, usług, nazw, znaków towarowych lub działalności producenta towarów lub dostawcy usług, nie będą one specjalnie ani w sposób nieuzasadniony wyeksponowane.

Uzasadnienie

Niniejszy punktu uzasadnienia precyzuje pojęcie dopuszczalnego wsparcia dla produkcji. Wsparcie dla produkcji umożliwia racjonalne wykorzystanie ograniczonych środków finansowych. Wsparcie dla produkcji jest prezentowane w utworze ze względów redakcyjnych a nie promocyjnych, dlatego jego wykorzystanie nie powinno powodować trudności z odróżnieniem treści redakcyjnych od form przekazów handlowych. Pozwala to uniknąć ryzyka naruszenia zasady oddzielenia lub ograniczania swobody artystycznej lub dziennikarskiej.

Poprawka 11 Punkt uzasadnienia 47
(47) Organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy,	(47) Władze i organy regulacyjne powinny być niezależne od rządów krajowych, jak również od dostawców medialnych usług audiowizualnych, tak aby mogły wykonywać swoją pracę w sposób bezstronny i przejrzysty oraz przyczyniać się do pluralizmu mediów. Konieczna jest ścisła współpraca pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszej dyrektywy. Stosowana jest również zasada poszanowania odmienności krajowych tradycji w zakresie regulacji mediów z punktu widzenia organizacji władz i organów regulacyjnych,
Uzasadnienie
Wprowadzone sformułowanie służy uwzględnieniu różnic w krajowych formach organizacji regulacji i nadzoru w państwach członkowskich.
Poprawka 12 PUNKT UZASADNIENIA 48A (nowy)
	(48a) Mimo że dostawcy treści audiowizualnych zobowiązani są do dopilnowania, by fakty i wydarzenia prezentowane w mediach były właściwie relacjonowane, konieczne jest jednak jasne określenie wymogów w zakresie prawa do odpowiedzi lub równorzędnych środków służących zagwarantowaniu, że każda osoba, która uzna, że jej słuszne interesy zostały naruszone poprzez podanie nieprawdziwych informacji za pośrednictwem medialnej usługi audiowizualnej, będzie mogła skutecznie bronić swych praw.
Poprawka 13 PUNKT UZASADNIENIA 48B (nowy)
	(48b) Prawo osób niepełnosprawnych i starszych do uczestniczenia w życiu społecznym i kulturalnym danej społeczności, wynikające z art. 25 i 26 Karty praw podstawowych, jest nierozerwalnie związane ze świadczeniem dostępnych medialnych usług audiowizualnych. Dostępność medialnych usług audiowizualnych obejmuje język migowy, napisy filmowe, opisy głosowe (audio description), napisy czytane przez lektora (audio subtitling) oraz przystępne menu ekranowe, ale nie ogranicza się wyłącznie do tych usług.
Uzasadnienie
Ze względu na brak ogólnie przyjętej definicji słowa „dostępność” zachodzi ryzyko, że poszczególne państwa członkowskie będą dokonywać odmiennej wykładni przepisów art. 3i, co może doprowadzić do rozdrobnienia rynku, nieuczciwej konkurencji oraz braku pewności prawnej, ze szkodą dla użytkowników niepełnosprawnych. Dlatego proponuje się podać wskazówki służące wyjaśnieniu, na czym polega „dostępność” w kontekście usług audiowizualnych.
Poprawka 14 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera a) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(a) „medialna usługa audiowizualna” oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 Traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych, ogółowi ludności poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;	(a) „medialna usługa audiowizualna” oznacza usługę w rozumieniu art. 49 i 50 traktatu, której zasadniczym celem jest dostarczanie ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych i którą dostawca usług medialnych oferuje odbiorcom poprzez sieci łączności elektronicznej w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady; definicja nie obejmuje usług społeczeństwa informacyjnego w rozumieniu art. 1 dyrektywy 98/48/WE;
Uzasadnienie
Zamieszczenie w powyższej definicji odniesienia do „dostawcy usług medialnych” pozwala jasno stwierdzić, że nie wszystkie przypadki dostarczania treści audiowizualnych członkom społeczeństwa wchodzą w zakres definicji „medialnych usług audiowizualnych”, a tym samym są objęte zakresem dyrektywy, lecz jedynie te usługi, za które „dostawca usług medialnych” ponosi odpowiedzialność redakcyjną (nie dotyczy to więc np. udostępniania treści generowanych przez użytkowników w obrębie wirtualnych społeczności o ograniczonym zasięgu). Wprowadzenie tego odniesienia zapewnia również pełną spójność definicji „medialnej usługi audiowizualnej” oraz „dostawcy usług medialnych”. Równocześnie dalszego uściślenia w punkcie uzasadnienia wymaga znaczenie terminu „odpowiedzialności redakcyjnej” w warunkach „nowych mediów”. Ponadto proponuje się skreślenie terminu „ogółowi ludności”, aby uniknąć niepewności związanej z zmianą sprawdzonego określenia w obecnie obowiązującej dyrektywie, w której użyto pojęcia „odbiorca”.
Poprawka 15 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera aa) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(aa) „medialna usługa audiowizualna dla dzieci” oznacza każdą usługę medialną zgodnie z art. 1 (a), która jest przeznaczona dla dzieci lub której publiczność w znacznym stopniu stanowią dzieci.
Uzasadnienie
Należy lepiej chronić osoby małoletnie, ponieważ coraz więcej kobiet pracuje i pozwala dzieciom na niekontrolowane oglądanie telewizji.
Poprawka 16 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera h) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(h) ‘kryptoreklama’ oznacza przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością nadawcy mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	(h) ‘kryptoreklama’ oznacza bezpośrednie lub pośrednie przedstawianie za pomocą słów lub obrazów towarów, usług, nazwy, znaku towarowego lub działalności producenta towarów lub osoby świadczącej usługi w programach, gdzie przedstawianie takie jest zamierzoną czynnością dostawcy usług medialnych mającą pełnić funkcję reklamy i może wprowadzić odbiorców w błąd co do swojego rzeczywistego charakteru. Przedstawianie takie uznaje się za zamierzone w szczególności wówczas, gdy jest dokonywane w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;
Uzasadnienie
Kryptoreklamy należy również zakazać w odniesieniu do jakiejkolwiek formy usług nielinearnych (bezpośrednich lub pośrednich).
Poprawka 17 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera k) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(k) „lokowanie produktu” oznacza dowolną formę handlowego przekazu audiowizualnego polegającego na włączeniu lub odwołaniu się do produktu, usługi lub ich znaku handlowego w taki sposób, że są one przedstawione w medialnych usługach audiowizualnych, zwykle w zamian za zapłatę lub podobne wynagrodzenie;	skreślona
Uzasadnienie
Artykuł definiuje nowo wprowadzony termin – „wsparcie dla produkcji”.
Poprawka 18 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera ka) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(ka) „wsparcie dla produkcji” polega na przyjęciu, nieodpłatnie, lub po obniżonej cenie, środków produkcji lub innych niepieniężnych nakładów na potrzeby tworzenia medialnych usług audiowizualnych, bez uzyskania w zamian zapłaty lub podobnego wynagrodzenia.
Uzasadnienie
Artykuł definiuje nowo wprowadzony termin – „wsparcie dla produkcji”.
Poprawka 19 ARTYKUŁ 1 PUNKT 2 Artykuł 1 litera kb) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(kb) „Współregulacja” oznacza formę regulacji opartą na współpracy między władzami publicznymi i organami samoregulacyjnymi.
Uzasadnienie
Istotne znaczenie ma wprowadzenie dodatkowych definicji.
Poprawka 20 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA B) Artykuł 2 a ustęp 2 akapit pierwszy litery a), b), c), i d) (Dyrektywa 89/552/EWG)
2a. w ust. 2 „art. 22a” zastępuje się „art. 3e”.	2a. ust. 2 akapit pierwszy lit. a), b), c) i d) otrzymuje następujące brzmienie:
	„a) program telewizyjny nadawany z innego państwa członkowskiego w sposób otwarty, w stopniu poważnym i ciężkim narusza art. 22 ust. 1 i 2 i/lub art. 3e; lub nielinearna usługa medialna nadawana z innego państwa członkowskiego w sposób otwarty, w stopniu poważnym i ciężkim narusza art. 3d lub art. 3e;
	b) w okresie poprzednich 12 miesięcy nadawca co najmniej dwukrotnie naruszył przepisy zawarte w lit. a);
	c) dane państwo członkowskie powiadomiło nadawcę oraz Komisję na piśmie o domniemanych naruszeniach oraz o środkach, jakie zamierza wprowadzić w celu przeciwdziałania kolejnym naruszeniom;
	c) konsultacje prowadzone przez Komisję z państwem członkowskim, z którego transmitowany jest program, nie doprowadziły do polubownego rozwiązania w terminie 15 dni od powiadomienia, o którym mowa w lit. c) powyżej, a domniemane naruszenia trwają nadal.”
(Patrz brzmienie art. 2 dyrektywy 89/552/EWG)
Uzasadnienie
Należy tu zwrócić uwagę na staranny dobór słów w celu zmniejszenia nieporozumień.
Poprawka 21 ARTYKUŁ 1 PUNKT 4 LITERA BA) (nowa) Artykuł 2a ustęp 3 (Dyrektywa 89/552/EWG)
	ba) ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:
	(3) Ust. 2 pozostaje bez uszczerbku dla stosowania wszelkich procedur, środków prawnych lub sankcji odnoszących się do przedmiotowych naruszeń w państwie członkowskim, którego jurysdykcji podlega dostawca usług medialnych.
Uzasadnienie
Należy tu zwrócić uwagę na staranny dobór słów w celu zmniejszenia nieporozumień.
Poprawka 22 ARTYKUŁ 1 PUNKT 5 Artykuł 3 ustęp 3a (nowy)
	3a. Państwa członkowskie wspierają, za pośrednictwem odpowiednich środków, uzyskanie przez konsumentów lepszego obeznania z mediami.
Uzasadnienie
Obeznanie z mediami dotyczy umiejętności, wiedzy i zrozumienia po stronie konsumentów, umożliwiających im efektywne korzystanie z mediów. Jest ono w coraz szerszym stopniu uznawane za jeden z podstawowych elementów programu europejskiej i krajowej polityki komunikacyjnej, ponieważ aktywnie uzupełnia i wzmacnia proces regulacji prawnej. Na szczeblu europejskim i krajowym opracowywane są istotne inicjatywy na rzecz większego medialnego obeznania społeczeństwa, tak, by mogło ono w pełni wykorzystać zdobycze technologii cyfrowych. Dyrektywa w sprawie medialnych usług audiowizualnych powinna uznawać takie działania i wytyczać ich kierunek.
Poprawka 23 ARTYKUŁ 1, PUNKT 6 Artykuł 3b ustęp 1a (nowy)
	1a. Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki niezbędne w celu zagwarantowania nadawcom podlegającym ich jurysdykcji dostępu do wydarzeń cieszących się dużym zainteresowaniem społeczeństwa, na potrzeby przedstawienia krótkiej relacji.
Uzasadnienie
Wniosek Komisji Europejskiej dotyczący prawa do krótkich relacji nie gwarantuje obywatelom dostępu do informacji o wydarzeniach ważnych dla społeczeństwa. W związku z tym konieczne jest ustanowienie wspólnotowego prawa do krótkich relacji. Taki przepis spełniłby ponadto inny ważny cel, a mianowicie dostosowywałby dyrektywę WE do odnośnejj konwencji Rady Europy. Dlatego do art. 3b należy wprowadzić nowy ust. 1.
Poprawka 24 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3 ustęp 2a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	2a. Nadawcy mają prawo do krótkich relacji niezależnie od właściciela wyłącznych praw, dlatego mogą uzyskać niezależny dostęp do wydarzeń cieszących się dużym zainteresowaniem społecznym.
Poprawka 25 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich.	Państwa członkowskie i Komisja zachęcają stowarzyszenia lub organizacje branżowe, zawodowe oraz konsumenckie do sporządzania kodeksów postępowania w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w taki sposób, który mógłby poważnie zaszkodzić fizycznemu, umysłowemu lub moralnemu rozwojowi osób małoletnich, w tym małych dzieci, w szczególności poprzez programy zawierające sceny pornograficzne, obrazy służące podburzaniu do nienawiści ze względu na płeć, nieuzasadnioną przemoc, zachętę do przemocy wobec kobiet i dziewcząt lub do nietolerancji.
Uzasadnienie
Najlepszą metodą ochrony małoletnich w środowisku nowych mediów jest przyjęcie strategii opartej na partnerstwie podmiotów działających na wielu szczeblach, z udziałem wszystkich zainteresowanych stron w myśl w art. 16 dyrektywy o handlu elektronicznym.
Poprawka 26 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3d a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3d a
	Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie środki w celu zagwarantowania, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji nie są udostępniane w sposób wspierający lub pogłębiający stereotypy dotyczące płci.
Uzasadnienie
Prezentowane w mediach stereotypy dotyczące płci odgrywają kluczową rolę w utrzymywaniu się dyskryminacji ze względu na płeć.
Poprawka 27 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3e (Dyrektywa 89/552/EWG)
Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne rozpowszechniane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji nie zawierają jakiegokolwiek podburzania do nienawiści ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, wyznanie lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.	skreślony
Poprawka 28 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3e a (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3ea
	1. Państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich środków, że medialne usługi audiowizualne i handlowe przekazy audiowizualne dostarczane przez dostawców podlegających ich jurysdykcji:
	(a) nie zawierają jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, religię lub wyznanie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną;
	(b) nie zawierają jakichkolwiek treści podsycającą nienawiść z wyżej wymienionych przyczyn;
	(c) nie przedstawiają osób niepełnosprawnych w sposób piętnujący je, naruszając ich godność i integralność.
	2. Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki, ogólne lub szczegółowe, w celu zapewnienia, że medialne usługi audiowizualne podlegające ich jurysdykcji stają się stopniowo dostępne dla wszystkich, a w szczególności dla osób niepełnosprawnych i osób starszych oraz co dwa lata przedstawiają Komisji sprawozdanie.
Uzasadnienie
Dostępność medialnych usług audiowizualnych, zgodna z punktem uzasadnienia (30), stanowi istotny element z punktu widzenia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Osoby niepełnosprawne i/lub osoby starsze stanowią znaczącą grupę wśród konsumentów usług audiowizualnych. Według danych Instytutu ds. Badań nad Słuchem ponad 81 milionów Europejczyków cierpi na zaburzenia słuchu, ponadto 30 milionów Europejczyków niedowidzi. Badania dowodzą, że bardzo duża liczba osób niepełnosprawnych i/lub osób starszych ogląda telewizję. Jest to rynek, który musi zostać uwzględniony. Obowiązek świadczenia dostępnych medialnych usług audiowizualnych z pewnością pobudziłby konkurencję między dostawcami usług i poprawiłby funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Poprawka 29 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera c) podpunkt (i) (Dyrektywa 89/552/EWG)
i) zawierać jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na rasę, płeć lub narodowość;	i) podważać poszanowania ludzkiej godności, naruszać praw podstawowych, określonych w Karcie praw podstawowych ani zawierać jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na rasę, płeć lub pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek, orientację seksualną lub narodowość.
Uzasadnienie
Lista zawarta w art. 3g jest niekompletna oraz niezgodna z porządkiem określonym w art. 13 traktatu.
Poprawka 30 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera c) podpunkt ii) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(ii) obrażać przekonań religijnych lub politycznych;	skreślony
Uzasadnienie
Patrz poprawka do art. 3g lit. c) pkt i).
Poprawka 31 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera da) (nowa) (dyrektywa 89/552/EWG)
	(da) pornografia łącznie z obrazami podsycającymi nienawiść ze względu na płeć, jest zakazana we wszelkich formach handlowych przekazów audiowizualnych i telezakupach;
Uzasadnienie
Zakaz pornografii nie oznacza zakazu wyświetlania filmów i obrazów erotycznych - dotyczy on wyłącznie tych obrazów, które służą podsycaniu nienawiści ze względu na płeć. W oparciu o zrewidowaną Europejską konwencję w o telewizji ponadgranicznej Rady Europy, a w szczególności jej art. 7, wykaz zakazanych treści w handlowych komunikatach audiowizualnych zawarty w lit. d) musi zostać rozszerzony o pornografię. Artykuł 7 konwencji stanowi, że: „Wszystkie części składowe usług programowych w swym sposobie prezentacji oraz treści powinny szanować godność człowieka oraz podstawowe prawa innych. W szczególności nie mogą one: a) być nieprzyzwoite, a zwłaszcza zawierać pornografii; b) nadmiernie eksponować brutalności lub stwarzać prawdopodobieństwa wzbudzania nienawiści rasowej”.
Poprawka 32 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera e) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(e) handlowe przekazy audiowizualne dotyczące napojów alkoholowych nie mogą być kierowane do osób małoletnich i nie mogą zachęcać do nieumiarkowanej konsumpcji takich napojów;	(e) handlowe przekazy audiowizualne dotyczące napojów alkoholowych nie powinny być nadawane przed godziną 21.00.
Uzasadnienie
Poprawka zmniejsza stopień narażenia osób nieletnich na wpływ reklam napojów alkoholowych.
Alkohol nie jest zwykłym towarem. Jest nie tylko środkiem odurzającym, mogącym doprowadzić do fizycznego i psychicznego uzależnienia, lecz także substancją toksyczną, powodującą ok. 60 chorób i dolegliwości. Alkohol w poważny sposób wpływa na stan zdrowia, odpowiadając za 7,4 % wszystkich przypadków pogorszenia stanu zdrowia i przedwczesnych zgonów w UE, co oznacza, że zajmuje trzecią pozycję wśród najważniejszych czynników ryzyka, po nadciśnieniu tętniczym i tytoniu. Każdego roku alkohol jest przyczyną blisko 195 tys. zgonów w UE (ponad 25% zgonów mężczyzn w grupie wiekowej 15-29 lat spowodowanych jest przez alkohol). Ponadto związane z nadużywaniem alkoholu choroby, urazy i przemoc kosztują sektory ochrony zdrowia, opieki społecznej, zatrudnienia i sprawiedliwości w sprawach karnych w UE ok. 125 miliardów euro rocznie, co odpowiada 1,3% PKB (tj. 650 euro/gospodarstwo domowe). Niezależnie od tego, czy reklamy napojów alkoholowych kierowane są specjalnie do młodych ludzi, grupa ta jest faktycznie narażona na ich wpływ. Coraz liczniejsze wyniki badań dowodzą, że osoby małoletnie narażone na wpływ reklam napojów alkoholowych i oglądające te reklamy mają bardziej pozytywne oczekiwania i postawy wobec alkoholu, co z kolei przyczynia się do obniżenia wieku inicjacji alkoholowej oraz wpływa na model spożycia alkoholu i zwiększenie spożywanych ilości. W przeciwieństwie do ograniczeń dotyczących treści reklam, zakaz nadawania reklam przed godziną 21.00 stanowi łatwy do praktycznej realizacji oraz kontroli środek ograniczający ilość reklam napojów alkoholowych, na które narażone są osoby małoletnie.
Poprawka 33 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera f) (Dyrektywa 89/552/EWG)
(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą powodować moralnej lub fizycznej szkody dla osób małoletnich. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio nawoływać małoletnich do kupowania produktu lub usługi wykorzystując ich brak doświadczenia lub łatwowierność, bezpośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.	(f) handlowe przekazy audiowizualne nie mogą wyrządzać moralnej lub fizycznej szkody osobom małoletnim. W związku z tym nie mogą one bezpośrednio lub pośrednio zachęcać małoletnich do kupowania produktu lub usługi, bezpośrednio lub pośrednio zachęcać ich do namawiania rodziców lub osób trzecich do zakupu reklamowanych produktów lub usług, wykorzystywać specjalnego rodzaju zaufania, którym osoby małoletnie obdarzają rodziców, nauczycieli i inne osoby lub bez uzasadnienia pokazywać osoby małoletnie w niebezpiecznych sytuacjach.
Poprawka 34 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3g litera fa) (nowa) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	(fa) medialne usługi audiowizualne dla dzieci nie mogą zawierać, ani nie mogą być przerywane przez reklamy, sponsoring lub marketing napojów alkoholowych ani produktów spożywczych lub napojów o wysokiej zawartości tłuszczu, cukru lub soli, ustalanych na podstawie profili składników odżywczych i przy zastosowaniu tych samych zasad, które przewidziano w rozporządzeniu w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych;
Uzasadnienie
Należy zwiększyć ochronę osób małoletnich, ponieważ coraz więcej kobiet podejmuje karierę zawodową i osoby małoletnie bez nadzoru oglądają telewizję.
Poprawka 35 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/EWG)
1. Medialne usługi audiowizualne, które są sponsorowane, lub które zawierają lokowanie produktu, muszą spełniać następujące wymagania:	1. Medialne usługi audiowizualne, które są sponsorowane, muszą spełniać następujące wymagania:
Uzasadnienie
Patrz uzasadnienie poprawki do punktu uzasadnienia 40.
Poprawka 36 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 1 litera c) (Dyrektywa 89/552/EWG)
c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania i/lub zastosowaniu lokowania produktu. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu (-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu. Programy zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone na początku programu, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia u widzów.	c) Widzowie muszą być jasno poinformowani o istnieniu umowy sponsorowania. Programy sponsorowane muszą być jasno oznaczone jako takie za pomocą nazwy, znaku firmowego i/lub jakiegokolwiek innego symbolu sponsora, takiego jak odniesienie do jego produktu (-ów) lub usług(i) lub do jego charakterystycznego znaku zamieszczonego we właściwy sposób na początku, w trakcie i/lub na końcu programu. Programy produkowane w krajach trzecich zawierające lokowanie produktu muszą być w odpowiedni sposób oznaczone na początku programu, tak aby uniknąć jakiegokolwiek nieporozumienia u widzów.
Uzasadnienie
Patrz uzasadnienie poprawki do punktu uzasadnienia 40.
Poprawka 37 ARTYKUŁ 1 USTĘP 6 Artykuł 3h ustęp 2 (dyrektywa 89/552/EWG)
2. Medialne usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Ponadto medialne usługi audiowizualne nie mogą zawierać lokowania papierosów lub wyrobów tytoniowych ani lokowania produktów przedsiębiorstw, których głównym przedmiotem działalności jest produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych.	2. Medialne programy lub usługi audiowizualne nie mogą być sponsorowane przez przedsiębiorstwa, których głównym przedmiotem działalności jest albo produkcja lub sprzedaż papierosów i innych wyrobów tytoniowych, albo produkcja lub sprzedaż alkoholu.
Uzasadnienie
Sponsorowanie jest niedopuszczalne w przypadku działalności związanej z tytoniem i alkoholem.
Poprawka 38 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3h ustęp 4 (Dyrektywa 89/552/EWG)
4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane i nie mogą zawierać lokowania produktu. Medialne usługi audiowizualne przeznaczone dla dzieci oraz programy dokumentalne nie mogą zawierać lokowania produktu.	4. Programy informacyjne i dotyczące spraw bieżących nie mogą być sponsorowane.
Uzasadnienie
Patrz uzasadnienie poprawki do punktu uzasadnienia 40.
Poprawka 39 ARTYKUŁ 1 PUNKT 6 Artykuł 3ha (nowy) (Dyrektywa 89/552/EWG)
	Artykuł 3ha
	Uzyskanie wsparcia dla produkcji w zakresie medialnych usług audiowizualnych może zostać dopuszczone wyłącznie na następujących warunkach:
	(a) nie może ono wiązać się z żadnym ograniczeniem swobody wypowiedzi dziennikarzy lub artystów,
	(b) jeżeli w związku z tym, z przyczyn redakcyjnych konieczne jest wspominanie lub ukazywanie towarów, usług, nazw, znaków towarowych lub działalności producenta towarów lub dostawcy usług, należy przy tym unikać specjalnego lub nienależytego ich uwydatniania,
	(c) prezentacja nie wiąże się z uzyskaniem zapłaty lub podobnego wynagrodzenia.
	(d) widzowie informowani są o wykorzystaniu wszelkiego takiego wsparcia dla produkcji na początku oraz na końcu programu. Dokładne zasady, w tym minimalne progi, ustalane są przez państwa członkowskie.
	(e) zakazuje się płatnego lokowania produktu, lokowania tematycznego oraz integracji produktu/scenariusza.
	(f) programy z państw trzecich zawierające lokowanie produktu muszą być wyraźnie wyróżnione i oznaczone jako takie. Państwa członkowskie określają dokładne ustalenia w tym względzie, łącznie ze wszelkimi szczegółami.
Uzasadnienie
Artykuł określa kryteria dopuszczalności wsparcia dla produkcji. Gwarantuje on, że widzowie zostaną poinformowani o wykorzystaniu takiego wsparcia, przy czym – zgodnie z zasadą pomocniczości – pozostawia państwom członkowskim zadanie określenia dokładnych zasad podawania takich informacji. Istnieje również możliwość ustalenia minimalnych progów, aby zapobiec nadmiernemu uwydatnianiu wsparcia dla produkcji mającemu bardzo niewielkie znaczenie dla danego dzieła.
Poprawka 40 ARTYKUŁ 1 PUNKT 13 Artykuł 18 ustęp 2 (Dyrektywa 89/552/EWG)
2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę w związku z jego własnymi programami oraz w związku z produktami towarzyszącymi wywodzącymi się bezpośrednio z tych programów, ogłoszeń związanych ze sponsorowaniem i lokowania produktu.	2. Ustęp 1 nie stosuje się do ogłoszeń zamieszczanych przez nadawcę w związku z jego własnymi programami oraz w związku z produktami towarzyszącymi wywodzącymi się bezpośrednio z tych programów oraz ogłoszeń związanych ze sponsorowaniem.
Uzasadnienie
Patrz uzasadnienie poprawki do punktu uzasadnienia 40.
Poprawka 41 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 1 (Dyrektywa 89/552/WE)
1. Państwa członkowskie gwarantują niezależność krajowych organów regulacyjnych i zapewniają, że korzystają one ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty.	1. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki na rzecz ustanowienia krajowych organów regulacyjnych w celu zagwarantowania niezależności krajowych organów regulacyjnych, zagwarantowania, że kobiety i mężczyźni posiadają w nich równą reprezentację, jak również w celu zapewnienia, że organy te korzystają ze swoich uprawnień w sposób bezstronny i przejrzysty
Uzasadnienie
Art. 23 musi zostać zmieniony, aby wypełnić zobowiązania Unii dotyczące zapewnienia obu płciom równego dostępu do wszystkich dziedzin życia, biorąc pod uwagę kluczową rolę odgrywaną przez media w kształtowaniu opinii społecznej, jak również w celu zagwarantowania obu płciom równej reprezentacji w organach decyzyjnych. Poza tym, zasadnicze znaczenie ma zagwarantowanie, by konsumenci byli dobrze poinformowani oraz dysponowali możliwością skorzystania z procedur dochodzenia roszczeń na szczeblu krajowym w celu ochrony swych praw.
Poprawka 42 ARTYKUŁ 1 PUNKT 20 Artykuł 23b ustęp 2a (nowy) (dyrektywa 89/552/WE)
	2 a. Państwa członkowskie dopilnowują, by zarówno usługi linearne, jak i usługi nielinearne podlegały kontroli, bądź ze strony istniejących krajowych organów regulacyjnych, bądź też ze strony nowo utworzonych organów krajowych; by przestrzegana była zasada pluralizmu; by konsumenci informowani byli o procedurach dochodzenia roszczeń oraz kierowania spraw do krajowych organów regulacyjnych lub innego właściwego organu, w celu ochrony praw naruszonych w wyniku nieprzestrzegania przepisów niniejszej dyrektywy.
Uzasadnienie
Art. 23 musi zostać zmieniony, aby wypełnić zobowiązania Unii dotyczące zapewnienia obu płciom równego dostępu do wszystkich dziedzin życia, biorąc pod uwagę kluczową rolę odgrywaną przez media w kształtowaniu opinii społecznej, jak również w celu zagwarantowania obu płciom równej reprezentacji w organach decyzyjnych. Poza tym zasadnicze znaczenie ma zagwarantowanie, by konsumenci byli dobrze poinformowani oraz dysponowali możliwością skorzystania z procedur dochodzenia roszczeń na szczeblu krajowym w celu ochrony swych praw.

PROCEDURA

Tytuł	Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniający dyrektywę rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej
Odsyłacze	COM(2005)0646 – C6‑0443/2005 – 2005/0260(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	CULT
Opinia wydana przez   Data ogłoszenia na posiedzeniu	FEMM 2.2.2006
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu
Sprawozdawca komisji opiniodawczej   Data powołania	Lissy Gröner 21.3.2006
Poprzedni sprawozdawca komisji opiniodawczej
Rozpatrzenie w komisji	11.7.2006	12.9.2006		5.10.2006
Data przyjęcia	5.10.2006
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:		12 3 6
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Edit Bauer, Hiltrud Breyer, Edite Estrela, Věra Flasarová, Lissy Gröner, Lívia Járóka, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Urszula Krupa, Siiri Oviir, Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Marie-Line Reynaud, Teresa Riera Madurell, Lydia Schenardi
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Iratxe García Pérez, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Ana Maria Gomes, Karin Resetarits, Feleknas Uca
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Manolis Mavrommatis, Karin Scheele, Margrietus van den Berg
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)	...

PROCEDURA

Tytuł

Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

Odsyłacze

COM(2005)0646 – C6-0443/2005 – 2005/0260(COD)

Data przedstawienia w PE

13.12.2005

Komisja przedmiotowo właściwa   Data ogłoszenia na posiedzeniu

CULT 2.2.2006

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii   Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE 2.2.2006

ECON 2.2.2006

ITRE 2.2.2006

IMCO 2.2.2006

FEMM 16.3.2006

Opinia niewydana   Data wydania decyzji

Ściślejsza współpraca   Data ogłoszenia na posiedzeniu

Sprawozdawca(y)   Data powołania

Ruth Hieronymi 23.1.2006

Poprzedni sprawozdawca(y)

Procedura uproszczona - data decyzji

Zastrzeżenia do podstawy prawnej   Data wydania opinii JURI

Zmiana wysokości środków finansowych   Data wydania opinii BUDG

Zasięgnięcie opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego przez PE - data decyzji na posiedzeniu

Zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów przez PE - data decyzji na posiedzeniu

Rozpatrzenie w komisji

20.3.2006

27.4.2006

20.6.2006

12.7.2006

28.8.2006

11.9.2006

9.10.2006

Data przyjęcia

13.11.2006

Wynik głosowania końcowego

+: –: 0:

31 1 0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Maria Badia I Cutchet, Christopher Beazley, Ivo Belet, Giovanni Berlinguer, Guy Bono, Marielle De Sarnez, Marie-Hélène Descamps, Jolanta Dičkutė, Hanna Foltyn-Kubicka, Milan Gaľa, Claire Gibault, Vasco Graça Moura, Lissy Gröner, Luis Herrero-Tejedor, Ruth Hieronymi, Bernat Joan i Marí, André Laignel, Manolis Mavrommatis, Marianne Mikko, Ljudmila Novak, Doris Pack, Miguel Portas, Christa Prets, Karin Resetarits, Pál Schmitt, Nikolaos Sifunakis, Helga Trüpel, Henri Weber, Thomas Wise

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Ingeborg Gräßle, Ignasi Guardans Cambó, Erna Hennicot-Schoepges, Nina Škottová, Daniel Strož, Catherine Trautmann

Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Data złożenia

22.11.2006

Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku)

35 Members present but only 32 votes as the quote of the respective political groups were fulfilled.