SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów

23.10.2007 - (COM(2006)0745 – C6‑0439/2006 – 2006/0246(COD)) - ***I

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Sprawozdawca: Johannes Blokland

Procedura : 2006/0246(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A6-0406/2007
Teksty złożone :
A6-0406/2007
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów

(COM(2006)0745 – C6‑0439/2006 – 2006/0246(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2006)0745),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 175 ust. 1 traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6‑0439/2006),

–   uwzględniając art. 51 regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz opinię Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A6‑0406/2007),

1.  zatwierdza wniosek Komisji po poprawkach;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

Tekst proponowany przez KomisjęPoprawki Parlamentu

Poprawka 1

Punkt 6 preambuły

(6) Wywóz niebezpiecznych chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie, powinien dalej podlegać wspólnej procedurze powiadomienia o wywozie. Odpowiednio, niebezpieczne chemikalia, w formie substancji lub preparatów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie jako środki ochrony roślin, jako pozostałe formy pestycydów, lub jako przemysłowe chemikalia do profesjonalnego lub ogólnego zastosowania, powinny podlegać zasadom powiadomienia o wywozie podobnym do tych stosowanych do chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie w ramach jednej lub obu kategorii zastosowania ustanowionych w Konwencji, a mianowicie jako pestycydy lub chemikalia przemysłowe. Dodatkowo, chemikalia podlegające międzynarodowej procedurze PIC powinny również podlegać tym samym zasadom. Ta procedura powiadomienia o wywozie powinna mieć zastosowanie do wywozów ze Wspólnoty do wszystkich państw trzecich, bez względu na to, czy są Stronami Konwencji i czy podlegają jej procedurom. Państwa członkowskie powinny mieć prawo do nakładania opłat administracyjnych w celu pokrycia swoich kosztów wynikających z niniejszej procedury.

(6) Wywóz niebezpiecznych chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie, powinien dalej podlegać wspólnej procedurze powiadomienia o wywozie. Odpowiednio, niebezpieczne chemikalia, w formie substancji lub preparatów lub zawarte w wyrobie, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie jako środki ochrony roślin, jako pozostałe formy pestycydów lub jako przemysłowe chemikalia do profesjonalnego lub ogólnego zastosowania, powinny podlegać zasadom powiadomienia o wywozie podobnym do tych stosowanych do chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom we Wspólnocie w ramach jednej lub obu kategorii zastosowania ustanowionych w Konwencji, a mianowicie jako pestycydy lub chemikalia przemysłowe. Dodatkowo chemikalia podlegające międzynarodowej procedurze PIC powinny również podlegać tym samym zasadom. Ta procedura powiadomienia o wywozie powinna mieć zastosowanie do wywozów ze Wspólnoty do wszystkich państw trzecich, bez względu na to, czy są stronami konwencji i czy podlegają jej procedurom. Państwa członkowskie powinny mieć prawo do nakładania opłat administracyjnych w celu pokrycia swoich kosztów wynikających z niniejszej procedury.

Uzasadnienie

Wzmiankę o „wyrobach” dodano zgodnie z art. 14, który przewiduje powiadomienie o wywozie wyrobów zawierających chemikalia wymienione w części 2 lub 3 załącznika I, aby dostosować punkty preambuły do przepisów wykonawczych.

Poprawka 2

Punkt 21 preambuły

W szczególności Komisji należy przyznać uprawnienia w zakresie przyjmowania środków mających na celu dodawanie kolejnych chemikaliów do załącznika I oraz chemikaliów podlegających rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady do załącznika V. Ponieważ środki te mają ogólny zakres i mają stanowić uzupełnienie niniejszego rozporządzenia poprzez dodanie nowych nieistotnych elementów, powinny być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

W szczególności Komisji należy przyznać uprawnienia w zakresie przyjmowania środków mających na celu dodawanie kolejnych chemikaliów do załącznika I oraz chemikaliów podlegających rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady do załącznika V, jak również w zakresie wprowadzania zmian do załączników I do VI. Ponieważ środki te mają ogólny zakres i mają stanowić uzupełnienie niniejszego rozporządzenia poprzez dodanie nowych nieistotnych elementów, muszą być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

Uzasadnienie

Sprawozdawca wskazał powiązanie niniejszej poprawki z poprawką 5.

Punkt uzasadnienia wymieniający środki podlegające nowej procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą musi odzwierciedlać przepisy wykonawcze. Jako że sprawozdawca słusznie proponuje objęcie zmian we wszystkich załącznikach nową procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą przewidzianą w art. 22, należy odpowiednio zmodyfikować stosowny punkt preambuły.

Poprawka 3

Artykuł 7 ustęp 6

6. Obowiązki wymienione w ust. 2, 3 i 4 wygasają, gdy spełnione zostaną poniższe warunki:

6. Obowiązki wymienione w ust. 2, 3 i 4 wygasają, gdy spełnione zostaną poniższe warunki:

(a) chemikalia stały się chemikaliami podlegającymi procedurze PIC;

(a) chemikalia stały się chemikaliami podlegającymi procedurze PIC;

(b) państwo przywozu będące Stroną Konwencji przedstawiło Sekretariatowi odpowiedź zgodnie z art. 10 ust. 2 Konwencji świadczącą o zgodzie lub jej braku na przywóz chemikaliów;

(b) państwo przywozu będące stroną konwencji przedstawiło sekretariatowi odpowiedź zgodnie z art. 10 ust. 2 konwencji świadczącą o zgodzie lub jej braku na przywóz chemikaliów;

(c) Sekretariat poinformował Komisję o tej odpowiedzi i Komisja przekazała tę informacje państwom członkowskim.

(c) sekretariat poinformował Komisję o tej odpowiedzi i Komisja przekazała tę informacje państwom członkowskim;

Akapit pierwszy nie ma zastosowania w przypadku gdy państwo przywozu będące Stroną Konwencji wyraźnie żąda od Stron wywozu kontynuowania powiadamiania o wywozie, na przykład poprzez jej decyzję dotyczącą przywozu lub w inny sposób.

 

Obowiązki wymienione w ust. 2, 3 i 4 również wygasają, gdy spełnione zostaną poniższe warunki:

 

(a) właściwy organ Strony przywozu lub innego państwa przywozu odstąpił od wymogu powiadomienia przed wywozem chemikaliów;

(ca) właściwy organ strony przywozu lub innego państwa przywozu odstąpił od wymogu powiadomienia przed wywozem chemikaliów;

(b) Komisja otrzymała informacje z Sekretariatu lub z właściwego organu Strony przywozu lub innego państwa przywozu oraz przekazała je państwom członkowskim i udostępniła je w Internecie.

(cb) Komisja otrzymała informacje z sekretariatu lub z właściwego organu strony przywozu lub innego państwa przywozu oraz przekazała je państwom członkowskim i udostępniła je w Internecie.

 

Litera a) nie ma zastosowania w przypadku, gdy państwo przywozu będące stroną konwencji wyraźnie żąda od stron wywozu kontynuowania powiadamiania o wywozie, na przykład poprzez jej decyzję dotyczącą przywozu lub w inny sposób.

Uzasadnienie

Przywołanie „akapitu pierwszego” nie jest w pełni zrozumiałe. Aby je wyjaśnić, poprawka przywołuje literę a). Bardziej logiczne jest dodanie tego tekstu na końcu ust. 6, umożliwiając usunięcie zdania „Obowiązki wymienione (...) poniższe warunki”.

Poprawka 4

Artykuł 9 ustęp 1 akapit pierwszy

1. Każdy eksporter substancji wymienionych w załączniku I lub preparatów zawierających takie substancje w stężeniu mogącym skutkować obowiązkiem etykietowania na postawie dyrektywy 1999/45/WE niezależnie od zawartości innych substancji informuje w pierwszym kwartale każdego roku wyznaczony organ krajowy swojego państwa członkowskiego o ilości chemikaliów, w postaci substancji oraz zawartych w preparatach, wysłanych do każdej Strony lub innych państw w poprzednim roku. Takie informacje przekazuje się razem z listą nazw (nazwisk) i adresów każdego importera, do którego dokonano wysyłki towaru w tym okresie.

1. Każdy eksporter substancji wymienionych w załączniku I lub preparatów zawierających takie substancje w stężeniu mogącym skutkować obowiązkiem etykietowania na postawie dyrektywy 1999/45/WE niezależnie od zawartości innych substancji informuje w pierwszym kwartale każdego roku wyznaczony organ krajowy swojego państwa członkowskiego o ilości chemikaliów, w postaci substancji oraz zawartych w preparatach lub wyrobach, wysłanych do każdej strony lub innych państw w poprzednim roku. Takie informacje przekazuje się razem z listą nazw (nazwisk) i adresów każdego importera, do którego dokonano wysyłki towaru w tym okresie.

Uzasadnienie

„Wyroby” zawierające substancje wymienione w części 2 i 3 załącznika I wymagają złożenia powiadomienia o wywozie na mocy art. 14 ust. 1, tak jak wymaga się tego w przypadku substancji i preparatów. Przepis dotyczący informacji na temat handlu chemikaliami powinien więc także obejmować wyroby.

Poprawka 5

Artykuł 10 ustęp 4 akapit drugi

W przypadku, gdy chemikalia kwalifikują się do powiadomienia o PIC, lecz informacje są niewystarczające, aby spełnić wymagania załącznika II, zidentyfikowani eksporterzy lub importerzy przedkładają, na żądanie Komisji, wszystkie dostępne im istotne informacje, włącznie z informacjami pochodzącymi z innych krajowych lub międzynarodowych programów przeciwdziałania skutkom chemikaliów.

W przypadku, gdy chemikalia kwalifikują się do powiadomienia o PIC, lecz informacje są niewystarczające, aby spełnić wymagania załącznika II, zidentyfikowani eksporterzy lub importerzy przedkładają, na żądanie Komisji, w ciągu 60 dni, wszystkie dostępne im istotne informacje, włącznie z informacjami pochodzącymi z innych krajowych lub międzynarodowych programów przeciwdziałania skutkom chemikaliów.

Uzasadnienie

W celu uniknięcia nieuzasadnionego opóźnienia w składaniu powiadomień należy wyznaczyć termin dostarczenia informacji, spełniając tym samym wymagania załącznika II.

Poprawka 6

Artykuł 13 ustęp 7 część wprowadzająca

7. Wyznaczony organ krajowy eksportera, po konsultacji z Komisją, może zdecydować o dokonaniu wywozu, jeżeli, mimo wszelakich odpowiednich starań, nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o wyraźną zgodę na mocy ust. 6 lit. a) w jednym z następujących terminów:

7. W odniesieniu do substancji wymienionych w części 2 załącznika I wyznaczony organ krajowy eksportera, po konsultacji z Komisją, może zdecydować o dokonaniu wywozu, jeżeli, mimo wszelakich odpowiednich starań, nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o wyraźną zgodę na mocy ust. 6 lit. a) w jednym z następujących terminów:

Uzasadnienie

Część 2 załącznika I wymienia substancje, które nie zostały jeszcze objęte procedurą PIC, a które podlegają ograniczeniom lub zakazom na terenie UE. Jako że substancje te nie są objęte konwencją rotterdamską, wniosek o wyraźną zgodę na nie pozostaje bardzo często bez odpowiedzi. Naraża to wyznaczony organ krajowy na znaczną utratę czasu i w poważnym stopniu szkodzi konkurencyjności eksportera. Dlatego też odstępstwo to proponuje traktowanie wymienionych substancji w bardziej elastyczny sposób, pozostając jednocześnie w zgodzie z konwencją rotterdamską.

Poprawka 7

Artykuł 13 ustęp 8

8. Termin ważności każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) lub przyznanego zwolnienia z obowiązku na mocy ust. 7 podlega okresowemu przeglądowi, którego dokonuje Komisję konsultując to z zainteresowanymi państwami członkowskimi w następujący sposób:

8. Termin ważności każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) lub przyznanego zwolnienia z obowiązku na mocy ust. 7 podlega okresowemu przeglądowi, którego dokonuje Komisja, konsultując to z zainteresowanymi państwami członkowskimi w następujący sposób:

(a) w odniesieniu do każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) potrzebne jest uzyskanie nowej wyraźnej zgody do końca trzeciego roku kalendarzowego po wydaniu pierwszej zgody, chyba że warunki zgody przewidują inaczej;

(a) w odniesieniu do każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) potrzebne jest uzyskanie nowej wyraźnej zgody do końca trzeciego roku kalendarzowego po wydaniu pierwszej zgody, chyba że warunki zgody przewidują inaczej;

(b) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każde zwolnienie z obowiązku przyznane na mocy ust. 7 lit. a) obowiązuje przez okres maksymalnie dwóch lat kalendarzowych, po upłynięciu których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody;

(b) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każde zwolnienie z obowiązku przyznane na mocy ust. 7 obowiązuje przez okres maksymalnie dwunastu miesięcy, po upływie których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody.

(c) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każde zwolnienie z obowiązku przyznane na mocy ust. 7 lit. b) obowiązuje przez okres maksymalnie dwunastu miesięcy, po upłynięciu których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody.

 

W przypadkach, o których mowa w lit. a) i b), można jednak kontynuować wywóz po upływie odpowiednich terminów w oczekiwaniu na odpowiedź na nowy wniosek o wyraźną zgodę.

 

W przypadku, o którym mowa w lit. c), nie można kontynuować wywozu po upływie odpowiedniego terminu bez otrzymania wyraźnej zgody lub spełnienia warunków zawartych w ust. 7 lit. a) w następstwie nowego wniosku o wyraźną zgodę.

 

Wszystkie nowe wnioski o zgodę należy kierować przez Komisję.

Wszystkie nowe wnioski o zgodę należy kierować przez Komisję.

Uzasadnienie

Milcząca zgoda na dłuższy okres jest sprzeczna z celem niniejszego rozporządzenia, to jest ochroną krajów, które mogą w mniejszym stopniu lub w ogóle nie mogą ocenić omawianych niebezpiecznych chemikaliów. W celu uniknięcia niekontrolowanego wywozu niebezpiecznych chemikaliów do krajów trzecich (zabronionych lub objętych ścisłym ograniczeniem w UE), proponuje się częściowo ograniczyć ten nowy przepis.

Poprawka 8

Artykuł 18 ustęp 1 a (nowy)

 

Komisja udostępnia na żądanie wszystkie informacje dotyczące sankcji.

Uzasadnienie

Warunki prowadzenia handlu zakazanymi lub podlegającymi surowym ograniczeniom chemikaliami powinny być w każdym przypadku przejrzyste. Informacje dotyczące sankcji powinny być zatem publicznie dostępne.

Poprawka 9

Artykuł 19 ustęp 3 część wprowadzająca

3. W odniesieniu do przekazywania informacji w ramach niniejszego rozporządzenia i bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 90/313/EWG, następujące informacje nie są traktowane jako poufne:

3. W odniesieniu do przekazywania informacji w ramach niniejszego rozporządzenia i bez uszczerbku dla dyrektywy Rady 90/313/EWG przynajmniej następujące informacje nie są traktowane jako poufne:

Uzasadnienie

Również inne informacje niż te, które wymieniono w art. 19 ust. 3, można by traktować jako niepoufne. Aby uniknąć nieporozumień, proponuje się wyraźnie podkreślić w tekście niniejszego ustępu, że lista informacji nie jest wyczerpująca.

Poprawka 10

Artykuł 19 ustęp 3 litera (f a) (nowa)

 

(fa) informacje dotyczące obchodzenia się z opakowaniem po opróżnieniu go z chemikaliów.

Uzasadnienie

Ze względów na bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i środowiska naturalnego informacja o obchodzeniu się z opakowaniem po opróżnieniu go z chemikaliów jest dla użytkowników bardzo ważna.

Poprawka 11

Artykuł 22 ustęp 4 akapit trzeci

Wszystkie inne zmiany do załącznika I, włączając zmiany istniejących wpisów, oraz zmiany do załączników II, III, IV i VI i zmiany do istniejących wpisów w załączniku V są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 24 ust. 2.

Wszystkie inne zmiany do załącznika I, włączając zmiany istniejących wpisów, oraz zmiany do załączników II, III, IV i VI i zmiany do istniejących wpisów w załączniku V są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 24 ust. 3.

Uzasadnienie

Wniesiona zmiana daje PE i Radzie prawo do kontroli, co jest istotne w odniesieniu do przyszłych wniosków, które będą wprowadzać istotne zmiany do załączników.

Poprawka 12

Artykuł 24 ustęp pierwszy

1. Komisję wspiera Komitet ustanowiony na mocy art. 29 dyrektywy 67/548/EWG.

1. Komisję wspiera komitet ustanowiony na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów1.

 

___________

1 Dz. U. L 396 z 30.12.2006, str. 1. Sprostowanie w Dz. U. L 136 z 29.5.2007, str. 3.

Uzasadnienie

Obecnie art. 24 proponuje zachować komitet ustanowiony na mocy art. 29 dyrektywy 67/548/EWG. Tymczasem zgodnie z wnioskiem w sprawie rozporządzenia dotyczącego globalnie zharmonizowanego systemu (COM(2007)355) z dnia 27 czerwca 2007 r. komitet ten zakończy działalność w 2010 r. W międzyczasie ustanowiony zostanie nowy komitet na mocy art. 133 rozporządzenia REACH (WE) nr 1907/2006. Antycypując, lepiej wykorzystać komitet, który wymienia rozporządzenie REACH.

Poprawka 13

Załącznik I część 1, tabela, nowe wpisy

Alachlor +

15972-60-8

240-110-8

2924 29 95

p(1)

b

 

Azynofos metylowy

86-50-0

201-676-1

2933 99 90

p(1)

b

 

Kadusafos +

95465-99-9

nie dotyczy

2930 90 85

p(1)

b

 

Karbaryl +*

63-25-2

200-555-0

2924 29 95

p(1)-p(2)

b–b

 

Karbofuran +

1563-66-2

216-353-0

2932 99 85

p(1)

b

 

Karbosulfan +

55285-14-8

259-565-9

2932 99 85

p(1)

b

 

Diazynon *

333-41-5

206-373-8

2933 59 10

p(1)

b

 

Dichlorfos *

62-73-7

200-547-7

2919 90 90

p(1)

b

 

Dimetenamid +

87674-68-8

nie dotyczy

2934 99 90

p(1)

b

 

Diuron

330-54-1

006-015-00

2924 21 90

p(1)

b

 

Fenitrotion *

122-14-5

204-524-2

2920 19 00

p(1)

b

 

Haloksyfop-R + *

(Haloksyfop-P- metylowy)

95977-29-0

(72619-32-0)

nie dotyczy

(406-250-0)

2933 39 99

(2933 39 99)

p(1)

b

 

Malation *

121-75-5

204-497-7

2930 90 85

p(1)

b

 

Oksydemeton metylowy +

301-12-2

206-110-7

2930 90 85

p(1)

b

 

Sulfoniany perfluorooktanu

(PFOS)

C8F17SO2X

Sulfoniany perfluorooktanu C8F17SO2X (X = OH, sole metali (O-M+), halogenek, amid i inne pochodne, w tym polimery)**

1763-23-1

2795-39-3

i inne

nie dotyczy

2904 90 20

2904 90 20

i inne

i(1)

sr

 

Fosalon +

2310-17-0

218-996-2

2934 99 90

p(1)

b

 

Tiodikarb +*

59669-26-0

261-848-7

2930 90 85

p(1)

b

 

Trichlorfon +*

52-68-6

200-149-3

2931 00 95

p(1)-p(2)

b-b

 

Vinklozolin

50471-44-8

256-599-6

2934 99 90

p(1)

b

 

*Wpis ten będzie obowiązywać od dnia 19 grudnia 2007 r.

**Wpis ten będzie obowiązywać od dnia 27 czerwca 2008 r.

Uzasadnienie

Załącznik I omawianego rozporządzenia powinien zostać zmieniony w celu uwzględnienia środków regulacyjnych dotyczących niektórych chemikaliów określonych w dyrektywie 76/69/EWG odnoszącej się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych, w dyrektywie 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony rośli, w dyrektywie 98/8/WE dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych oraz w innych aktach prawodawstwa Wspólnoty. Chemikalia te należy dodać do istniejącego rozporządzenia 304/2003 na mocy decyzji, która ma zostać podjęta w bieżącym roku w ramach procedury komitologii.

Poprawka 14

Załącznik I część 1, tabela, wiersz 15

Tekst proponowany przez Komisję

Związki arsenu

 

 

 

p(2)

sr

 

Poprawki Parlamentu

Arsen i związki arsenu.

 

 

 

p(2)

sr

 

Uzasadnienie

W omawianym załączniku należy ująć również sam metaliczny arsen.

Poprawka 15

Załącznik I część 1, tabela, wiersz 28 a (nowy)

Poprawki Parlamentu

Chlorodekon

143-50-0

205-601-3

 

 

 

 

Uzasadnienie

Środek chemiczny chlorodekon został wymieniony w załączniku IV rozporządzenia POP (WE) nr 850/2004 i w związku z tym powinien zostać przynajmniej dołączony do załącznika I część 1 omawianego rozporządzenia. Ponieważ nie dokonuje się oceny oddziaływania chlorodekonu, środka tego nie można włączyć do załącznika I część 2 (wykaz obejmujący chemikalia kwalifikujące się do powiadomienia o PIC).

Poprawka 16

Załącznik I część 1, tabela, wiersz 68

Tekst proponowany przez Komisję

Związki rtęci, w tym nieorganiczne związki rtęci, alkilozwiązki rtęci oraz alkiloksyalkilo- i arylozwiązki rtęci#

10112-91-1, 21908-53-2 i inne

233-307-5, 244-654-7 i inne

2827 39 80, 2825 90 50 i inne

p(1)- p(2)

b - sr

Proszę odnieść się do okólnika PIC na stronie www.pic.int/

Poprawki Parlamentu

Rtęć i związki rtęci, w tym nieorganiczne związki rtęci, alkilozwiązki rtęci oraz alkiloksyalkilo- i arylozwiązki rtęci#

10112-91-1, 21908-53-2 i inne

233-307-5, 244-654-7 i inne

28273980, 28259050 i inne

p(1)-p(2)

b-sr

Patrz okólnik PIC na stronie www.pic.int/

Uzasadnienie

W omawianym załączniku należy ująć również samą metaliczną rtęć.

Poprawka 17

Załącznik I część 2, tabela, nowe wpisy

Alachlor

15972-60-8

240-110-8

2924 29 95

p

b

Kadusafos

95465-99-9

nie dotyczy

2930 90 85

p

b

Karbaryl

63-25-2

200-555-0

2924 29 95

p

b

Karbofuran

1563-66-2

216-353-0

2932 99 85

p

b

Karbosulfan

55285-14-8

259-565-9

2932 99 85

p

b

Dimetenamid

87674-68-8

nie dotyczy

2934 99 90

p

b

Haloksyfop-R

(Haloksyfop-P- metylowy)

95977-29-0

(72619-32-0)

nie dotyczy

(406-250-0)

2933 39 99

(2933 39 99)

p

b

Oksydemeton metylowy

301-12-2

206-110-7

2930 90 85

p

b

Sulfoniany perfluorooktanu

(PFOS) C8F17SO2X (X = OH, sole metali (O-M+), halogenek, amid i inne pochodne, w tym polimery)

1763-23-1

2795-39-3

i inne

nie dotyczy

2904 90 20

2904 90 20

i inne

i

sr

Fosalon

2310-17-0

218-996-2

2934 99 90

p

b

Tiodikarb

59669-26-0

261-848-7

2930 90 85

p

b

Trichlorfon

52-68-6

200-149-3

2931 00 95

p

b

Uzasadnienie

Załącznik I omawianego rozporządzenia powinien zostać zmieniony w celu uwzględnienia środków regulacyjnych dotyczących niektórych chemikaliów określonych w dyrektywie 76/69/EWG odnoszącej się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych, w dyrektywie 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony rośli, w dyrektywie 98/8/WE dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych oraz w innych aktach prawodawstwa Wspólnoty. Chemikalia te należy dodać do istniejącego rozporządzenia 304/2003 na mocy decyzji, która ma zostać podjęta w bieżącym roku w ramach procedury komitologii.

Poprawka 18

Załącznik I część 3, tabela, wiersz 20

Tekst proponowany przez Komisję

Związki rtęci, w tym nieorganiczne związki rtęci, alkilozwiązki rtęci oraz alkiloksyalkilo- i arylozwiązki rtęci

 

Pestycyd

Poprawki Parlamentu

Rtęć i związki rtęci, w tym nieorganiczne związki rtęci, alkilozwiązki rtęci oraz alkiloksyalkilo- i arylozwiązki rtęci

 

Pestycyd

Uzasadnienie

W omawianym załączniku należy ująć również samą metaliczną rtęć.

Poprawka 19

Załącznik III punkt 2 a (nowy)

 

2a. Identyfikacja wywożonego wyrobu:

 

a) nazwa handlowa lub oznaczenie wyrobu;

 

(b) dla każdej substancji wymienionej w załączniku I – zawartość procentowa i szczegóły określone w pozycji 1.

Uzasadnienie

„Wyroby” zawierające substancje wymienione w części 2 i 3 załącznika I wymagają złożenia powiadomienia o wywozie na mocy art. 14 ust. 1, tak jak wymaga się tego w przypadku substancji i preparatów. W celu umożliwienia spełnienia wymogów art. 14 (powiadomienie o wywozie niektórych wyrobów) wyroby muszą figurować w formularzu powiadomienia o wywozie.

Poprawka 20

Załącznik IV punkt 1

1. Podsumowanie ilości chemikaliów (w formie substancji i preparatów) objętych załącznikiem I, wywiezionych podczas poprzedniego roku.

1. Podsumowanie ilości chemikaliów (w formie substancji, preparatów i wyrobów) objętych załącznikiem I wywiezionych podczas poprzedniego roku.

(a) Rok, w którym dokonano wywozu

(a) Rok, w którym dokonano wywozu,

(b) Tabela podsumowująca ilości wywiezionych chemikaliów (w formie substancji i preparatów) jak wyszczególniono poniżej.

(b) Tabela podsumowująca ilości wywiezionych chemikaliów (w formie substancji, preparatów i wyrobów), jak wyszczególniono poniżej.

Uzasadnienie

„Wyroby” zawierające substancje wymienione w części 2 i 3 załącznika I wymagają złożenia powiadomienia o wywozie na mocy art. 14 ust. 1, tak jak wymaga się tego w przypadku substancji i preparatów. Dlatego też w trosce o spójność wyznaczone organy krajowe eksportera powinny także przekazać Komisji informacje na temat wywozu tego rodzaju wyrobów.

Poprawka 21

Załącznik V wiersz - 1 (nowy)

Poprawki Parlamentu

Rtęć

Nr WE 231-106-7, nr CAS 7439-97-6, kod CN 280540

Uzasadnienie

Listę należy uzupełniać i uaktualniać. Oznacza to dodawanie chemikaliów, które podlegać będą wspólnotowemu zakazowi przywozu od określonej daty w przyszłości, jak np. rtęć. W chwili obecnej jest jasne, że w niedalekiej przyszłości zostanie wprowadzony zakaz przywozu rtęci (prawie na pewno przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia).

UZASADNIENIE

1. Kontekst

We wrześniu 1998 r. została przyjęta, a w dniu 24 lutego 2004 r. weszła w życie konwencja rotterdamska w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu (PIC) stosowanej w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami. Rozporządzenie (WE) nr 304/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów[1] wdrożyło konwencję rotterdamską.

Komisja Europejska pozwała następnie Radę i Parlament Europejski do Trybunału Sprawiedliwości, gdyż nie zgadzała się ze zmianą podstawy prawnej (ze wspólnotowej polityki handlowej na ochronę środowiska). Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2006 r. Trybunał Sprawiedliwości stwierdził nieważność rozporządzenia, orzekając, że powinna istnieć podwójna podstawa prawna, obejmująca zarówno art. 133, jak i art. 175 ust. 1 traktatu[2]. Trybunał utrzymał jednak skutki rozporządzenia do czasu przyjęcia w rozsądnym terminie nowego rozporządzenia opartego na odpowiednich podstawach prawnych. Komisja Europejska przedstawiła zatem nowy wniosek dotyczący rozporządzenia opartego na wspomnianej podwójnej podstawie prawnej. Proponuje on jednocześnie wprowadzenie pewnych technicznych zmian we wniosku w świetle sprawozdania Komisji na temat dotychczasowych doświadczeń w zakresie procedur.

2. Treść wniosku Komisji Europejskiej

Zasadniczo omawiane rozporządzenie jest prawie identyczne z rozporządzeniem (WE) nr 304/2003, z wyjątkiem nowej – podwójnej – podstawy prawnej i kilku technicznych zmian w treści, zainspirowanych sprawozdaniem na temat wykonania rozporządzenia (COM(2006)747).

Rozporządzenie wdraża konwencję rotterdamską we Wspólnocie Europejskiej. Ma ono na celu propagowanie wspólnej odpowiedzialności stron, jeśli chodzi o międzynarodowy handel chemikaliami podlegającymi gdzie indziej ścisłej kontroli lub zakazanymi. Za sprawą wymiany informacji między stronami oraz dzięki obowiązkowemu krajowemu procesowi decyzyjnemu dotyczącemu dopuszczalności wywozu i przywozu tych chemikaliów rośnie świadomość zainteresowanych państw na ten temat. Rozporządzenie zawiera załączniki wymianiające niebezpieczne substancje chemiczne, o których wywozie corocznie należy powiadamiać państwa przywozu. Dla części substancji – zanim dojdzie do ich wywozu – należy uzyskać jednoznaczne pozwolenie ze strony państwa przywozu. Nazwano to procedurą PIC – zgodą po uprzednim poinformowaniu (z angielskiego: prior informed consent).

Aby jasno przedstawić rozporządzenie, warto wspomnieć, że chemikalia dzieli się na cztery kategorie:

1.      „chemikalia podlegające powiadomieniom o wywozie”: wszystkie chemikalia zakazane lub podlegające surowym ograniczeniom we Wspólnocie w jednej lub więcej kategorii lub podkategorii oraz wszystkie chemikalia podlegające procedurze PIC, wymienione w części 1 załącznika I rozporządzenia;

2.      „chemikalia kwalifikujące się do powiadomienia o PIC”: substancje chemiczne zakazane lub podlegające surowym ograniczeniom we Wspólnocie w jednej lub więcej kategorii, wymieniona w części 2 załącznika I rozporządzenia;

3.      „chemikalia podlegające procedurze PIC”: chemikalia wymienione w części 3 załącznika I do rozporządzenia (i w załączniku III do konwencji), podlegające procedurze PIC w ramach konwencji rotterdamskiej;

4.      chemikalia i wyroby, których wywóz jest zakazany, ujęte w załączniku V niniejszego rozporządzenia.

Tylko kategoria 3. została dosłownie przejęta z konwencji rotterdamskiej. Pozostałe kategorie wypływają z legislacji UE lub z dążenia do antycypowania ewentualnego rozszerzenia konwencji. Poza tym można stwierdzić, że kategorie 1. do 4. odpowiadają coraz surowszym wymogom.

Jest logiczne, że UE przyjmuje w tym względzie środki wykraczające poza rozwiązania przyjęte w konwencji rotterdamskiej. W chwili obecnej 39 substancji chemicznych ujętych w załączniku III konwencji podlega procedurze PIC. Oznacza to zatem, że państwa mogą odmówić zezwolenia na przywóz tych substancji na swe terytorium. Od 2004 r. nie dodano do tej listy żadnych nowych chemikaliów. Prawdopodobnie za rok zostaną na nią wpisane pestycyd endosulfan oraz biocyd tributyltin (TBT). Za dwa lata być może dołączą do nich cztery następne substancje chemiczne, a mianowicie benzydyna i jej sole, endryn, metamidofos i mireks. Ponadto istnieje lista 160 chemikaliów, co do których należy podjąć decyzję. Podejmowanie decyzji jest długotrwałym i trudnym procesem. Na przykład pomimo licznych usiłowań nie udało się dopisać do listy chemikaliów objętych procedurą PIC białego azbestu (chryzotyl).

Najważniejsze zmiany, jakie wniosek Komisji wprowadza do istniejącego rozporządzenia, dotyczą:

1.   zmiany podstawy prawnej: artykuł 175 ust. 1 traktatu WE (odnoszący się do ochrony środowiska) zastąpiony podwójną podstawą prawną: art. 133 traktatu WE (wspólna polityka handlowa) oraz art. 175 ust. 1 traktatu WE (ochrona środowiska);

2.   zmiany definicji „eksportera” w celu objęcia przepisami rozporządzenia tych eksporterów, którzy nie mają swej siedziby w UE, a którzy prowadzą działalności eksportową z UE;

3.   dostosowania ustaleń dotyczących „wyraźnej zgody”, w celu umożliwienia wywozu w przypadku, gdy na wniosek o udzielenie „wyraźnej zgody” na przywóz substancji nie odpowiedziano terminowo;

4.   przeniesienia odpowiedzialności z państw członkowskich na Komisję, jeśli chodzi o uzyskanie decyzji w sprawie wywozu;

5.   wprowadzenia narzędzi ułatwiających organom celnym egzekowanie przepisów rozporządzenia w odniesieniu do wywozu; należy do nich między innymi wprowadzenie jednolitych kodów nomenklatury scalonej, umożliwiających sygnalizowanie w ramach zintegrowanej taryfy Wspólnot Europejskich (TARIC), która obejmuje wszystkie wspólnotowe przepisy dotyczące taryf celnych, przepisów handlowych i rolnych mających zastosowanie w przepływie towarów, a także sporządzenie modułu celnego na portalu Europejskiej Agencji Chemikaliów, w którym celnicy mogą zweryfikować informacje na temat przestrzegania rozporządzenia.

Punkt 1 to nieuchronna konsekwencja wyroku Trybunału Sprawiedliwości; pozostałe punkty to zmiany techniczne wynikające z wspomnianego wcześniej sprawozdania z oceny wykonywania rozporządzenia.

3. Uwagi do wniosku Komisji

Bardzo ważne jest, że na poziomie międzynarodowym i europejskim wprowadza się odpowiednie uregulowania, mające na celu zwiększenie ochrony środowiska naturalnego oraz zdrowia publicznego. Problemy wstępujące w handlu niebezpiecznymi substancjami wymagają takich rozwiązań. Wniosek Komisji Europejskiej stanowi wkład w wypracowanie infrastruktury politycznej w krajach mniej rozwiniętych. Umożliwia to przeciwstawienie się nieodpowiedzialnemu stosowaniu substancji chemicznych mogących mieć szkodliwe oddziaływanie na środowisko naturalne, gospodarkę i warunki pracy.

Sprawozdawca popiera większość zmian wniesionych do tekstu pierwotnego rozporządzenia. Zastrzeżenia budzi jedynie kwestia dostosowania przepisów dotyczących wydania wyraźnej zgody, dzięki której możliwe jest przystąpienie do wywozu. Ponadto wniosek nie jest w pełni zgodny z rozporządzeniem w sprawie REACH.

3.1 Zezwolenie na transport bez wyraźnej zgody

Z ekonomicznego punktu widzenia obecna sytuacja jest niekorzystna dla europejskich eksporterów, jeżeli nie uzyskują oni zgody na przywóz substancji z części 2 załącznika I. Są to chemikalia, dla których w europejskim prawodawstwie obowiązuje procedura PIC, a które nie zostały jeszcze objęte zakresem konwencji rotterdamskiej. Dotychczas (a więc również w obecnym rozporządzeniu) UE wymaga jednostronnie wyraźnej zgody od państw przywozu. Eksporterzy z państw spoza UE mogą przywozić te substancje bez uzyskania wcześniejszej zgody państwa przywozu.

Wniosek Komisji ma na celu przyzwolenie na tymczasowe prowadzenie wywozu w przypadku, gdy wyraźna zgoda nie została jeszcze udzielona. Skutkiem tego europejscy eksporterzy chemikaliów, które w Europie podlegają ścisłym ograniczeniom, mogą je łatwiej wywozić. Jeśli państwo przywozu nie jest w stanie wydać decyzji w sprawie wywozu w ciągu 90 dni, wywóz może mieć miejsce przez 12 miesięcy. Następnie należy złożyć w tej sprawie ponowny wniosek. Niekorzystnym aspektem wprowadzenia takiej elastyczniejszej zmiany jest to, że kraj, który nie jest w stanie udzielić odpowiedzi w ciągu 90 dni, nie korzysta z żadnej ochrony przed wwiezieniem na jego obszar substancji podlegającej ścisłym uregulowaniom w UE. Z punktu widzenia ekologiczno-sanitarnego stanowi to niepożądany skutek uboczny. Punktem wyjścia powinna być ochrona krajów najmniej rozwiniętych. Uzasadnione jest wprowadzenie podwójnego kryterium, na podstawie którego właściwe organy państw członkowskich podejmują decyzję o udzieleniu pozwolenia na wywóz po okresie nieudzielania odpowiedzi na wniosek: istnienie oceny i zezwolenie na wwiezienie substancji do kraju przywozu lub fakt, że państwo przywozu jest członkiem OECD. Sprawozdawca nie może się zgodzić na argument, że można przystąpić do wywozu, jeśli wcześniej miał miejsce przywóz substancji do danego kraju, a kraj ten nie przedsięwziął żadnych działań regulujących. Celem rozporządzenia jest przecież zachęcanie do przyjmowania środków administracyjnych w krajach mniej rozwiniętych.

3.2 Odniesienie do innych aktów legislacyjnych

Ważne jest, by omawiane rozporządzenie właściwie nawiązywało do zakazów i ograniczeń dotyczących stosowania substancji chemicznych, określonych w nowych lub zmienionych dyrektywach i rozporządzeniach. Listy substancji chemicznych powinny być pełne. W przypadku następujących aktów prawnych UE szczególnie ważne jest ustalenie, czy odpowiednie substancje chemiczne powinny zostać dodane do załączników niniejszego rozporządzenia:

· rozporządzenie POP (dotyczące trwałych zanieczyszczeń chemicznych) (WE) nr 850/2004, załącznik IV,

· rozporządzenie REACH (WE) nr 1907/2006, załącznik XVII,

· dyrektywa 67/548/EWG, załącznik I.

  • [1]               Dz.U. L 67 z 6.3.2003, str. 1.
  • [2]               Sprawa C-178/03.

OPINIA Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (2.10.2007)

dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych substancji chemicznych
(COM(2006)0745 – C6‑0439/2006 – 2006/0246(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Erika Mann

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wprowadzenie

Omawiany wniosek legislacyjny ma na celu zastąpienie rozporządzenia 304/2003 dotyczącego tej samej kwestii w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, który stwierdził nieważność tego rozporządzenia ze względów prawnych.[1] Trybunał był zdania, że zgodnie z tym, co przyjęła Rada i Parlament Europejski, rozporządzenie 304/2003 powinno sie opierać na podwójnej podstawie prawnej, a nie tylko pojedynczej (tzn. art. 175 ust. 1). Stąd też w rozważanym wniosku proponuje się podwójną podstawę prawną: art. 133 i art. 175 ust. 1, jak sugerował trybunał.

Ponadto wniosek wprowadza szereg niezbędnych zmian technicznych, przy jednoczesnym zachowaniu istoty unieważnionego rozporządzenia. Jego celem jest zatem:

(a) wdrożenie konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu (PIC);

(b) ustanowienie procedury informowania o wywozie substancji chemicznych, które nie wchodzą w zakres konwencji rotterdamskiej oraz PIC, ale które są zabronione lub objęte ograniczeniami na terytorium UE;

(c) wspieranie wspólnej odpowiedzialności oraz współpracy w zakresie międzynarodowego przepływu niebezpiecznych substancji chemicznych;

(d) przyczynianie się do ich stosowania w sposób przyjazny dla środowiska;

(e) stosowanie przepisów wspólnotowych w zakresie klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji chemicznych niebezpiecznych dla człowieka lub środowiska do wszystkich takich substancji chemicznych w przypadku ich wywozu z państw członkowskich do innych stron lub państw.

Konwencja rotterdamska

Omawiany wniosek ma na celu wdrożenie konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu (PIC) w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami. Konwencja rotterdamska została przyjęta we wrześniu 1998 r. Weszła ona w życie w dniu 24 lutego 2004 r., a jej celem było wspieranie wspólnej odpowiedzialności oraz współpracy między stronami w międzynarodowym handlu niebezpiecznymi substancjami chemicznymi. Celem konwencji jest ograniczenie zagrożeń dla zdrowia ludzkiego i środowiska powodowanych przez niebezpieczne substancje chemiczne.

Konwencja opiera się na prostym przesłaniu: „udzielanie pomocy krajom będącym jej stronami w zakresie uzyskiwania dodatkowych informacji na temat cech niebezpiecznych substancji chemicznych oraz form użytkowych pestycydów”. Dostarcza ona krajom informacji oraz środków pozwalających na zatrzymanie niepożądanego przywozu toksycznych substancji chemicznych. Konwencja nakłada na eksporterów wymóg informowania o wywozie niebezpiecznych substancji, zaś na kraje wywozu wymóg stosowania się do decyzji krajów przywozu oraz tych krajów tranzytowych, przez których terytorium przewożone będą odpady.

Omawiany wniosek wykracza poza wymogi określone w konwencji. Różnice podsumowano w memorandum Komisji:

„ - zasady stosują się do wywozu do wszystkich państw bez względu na to, czy są one stronami konwencji, czy nie;

- szerszy asortyment substancji chemicznych podlega rocznemu powiadomieniu o wywozie;

- substancje chemiczne podlegające PIC oraz substancje chemiczne zakazane lub podlegające surowym ograniczeniom we Wspólnocie w kategorii zastosowania określonej w konwencji nie mogą być wywożone bez wyraźnej zgody krajów przywozu;

- niektóre wyroby i substancje chemiczne (jak np. substancje chemiczne podlegające również konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych) objęte są zakazem wywozu;

- wszystkie niebezpieczne substancje chemiczne wywożone do krajów trzecich muszą być etykietowane i pakowane w taki sam sposób, jak we Wspólnocie.” (COM(2006)745, str. 3)

Zmiany techniczne proponowane w nowym rozporządzeniu

Zmiany te opierają się na doświadczeniach zdobytych w procesie wdrażania unieważnionego rozporządzenia 304/2003, a ich celem jest poprawa funkcjonowania proponowanego wniosku. Sprawozdawczyni ma następujące uwagi:

1. Definicja terminu eksporter jest prawidłowa i uwzględnia obawy Parlamentu Europejskiego, czy osoba fizyczna lub prawna, w imieniu której sporządzane jest zgłoszenie wywozowe i która zobowiązana jest do powiadomienia wyznaczonego organu krajowego państwa członkowskiego, powinna posiadać siedzibę w tym państwie członkowskim (art. 3 ust. 15).

2. Definicja preparatu (tzn. mieszanina lub roztwór złożony z dwu lub więcej substancji) jest zadowalająca i wiąże się z wymogiem obowiązkowego etykietowania, jeśli stanowi tak dyrektywa 1999/45/WE w sprawie klasyfikacji, pakowania i etykietowania (art. 3 ust. 2 oraz art. 1 ust. 2)

3. Pozytywnie ocenić można procedurę wyraźnej zgody przewidzianą na mocy art. 13 ust. 6 wniosku, choć wzbudza ona niepokoje handlowców z UE. Logika art. 13 jest prawidłowa, ponieważ stwierdza on, że substancje chemiczne wymienione w części 3 załącznika I omawianego wniosku nie powinny być eksportowane bez wyraźnej zgody kraju przywozu. To samo podejście stosuje się do każdej innej substancji chemicznej, której stosowanie jest zabronione lub ograniczone na terenie Wspólnoty i która kwalifikuje się do powiadomienia PIC.

Jednak „w około połowie dotychczasowych przypadków, pomimo wysiłków dokonywanych przez wyznaczony organ krajowy państw członkowskich wywozu w celu uzyskania wyraźnej zgody, odpowiedź z państwa przywozu nie nadchodzi, w niektórych przypadkach przez wiele miesięcy lub nawet lat” (COM(2006)745, str. 5). W proponowanym rozporządzeniu dąży się do naprawy tej sytuacji poprzez ustalanie terminów oraz środków tymczasowych lub wprowadzenie bardziej elastycznej interpretacji.

4. Wzmocnienie kontroli celnych wywożonych i przywożonych substancji chemicznych jest powodem nieustannych obaw zarówno na szczeblu UE, jak i jej państw członkowskich. Organy celne państw członkowskich odgrywają ważną rolę, ponieważ są one odpowiedzialne za zagwarantowanie zgodności z przepisami tego typu. Proponowane rozporządzenie przewiduje w art. 17 szereg działań, takich jak klasyfikacja substancji chemicznych opatrzonych „numerem kodowym” w zgłoszeniach wywozowych oraz opracowanie bazy danych Komisji (EDEXIM). Oba te środki pomogą rzucić światło na dodatkowe wymogi przewidziane przez UE dla PIC. Pozostaje jednak pytanie: czy proponowane rozporządzenie przyczyni się do zmniejszenia obciążenia administracyjnego zarówno dla organów celnych, jak i dla eksporterów?

Założenia proponowanych poprawek

Poprawki opierają się na następujących podstawowych założeniach: należy poprzeć zaproponowane ramy prawne, należy przestrzegać zarówno zasady pomocniczości, jak i proporcjonalności, należy utrzymać na minimalnym poziomie koszty administracyjne, a poziom ochrony zdrowia i środowiska musi być zgodny z obowiązującym prawodawstwem UE.

POPRAWKI

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii zwraca się do Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez KomisjęPoprawki Parlamentu

Poprawka 1

Artykuł 13 ustęp 7 część wprowadzająca

7. Wyznaczony organ krajowy eksportera, po konsultacji z Komisją, może zdecydować o dokonaniu wywozu, jeżeli, mimo wszelakich odpowiednich starań, nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o wyraźną zgodę na mocy ust. 6 lit. a) w jednym z następujących terminów:

7. Wyznaczony organ krajowy eksportera, po konsultacji z Komisją, może zdecydować o dokonaniu wywozu, jeżeli nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o wyraźną zgodę na mocy ust. 6 lit. a) w jednym z następujących terminów:

Uzasadnienie

Pierwotne sformułowanie nie jest wystarczająco jasne, ponieważ wyrażenie „wszelakie starania” można interpretować na wiele sposobów.

Poprawka 2

Artykuł 13 ustęp 7 litera (a) i (b)

(a) 60 dni, w przypadku gdy są dowody z oficjalnych źródeł w Stronie przywozu lub w innym państwie przywozu, że chemikalia w chwili ich przywozu są certyfikowane, zarejestrowane lub dozwolone, lub były niedawno zastosowane w Stronie przywozu lub innym państwie przywozu lub przywiezione do Strony przywozu lub innego państwa przywozu i nie podjęto żadnych środków regulacyjnych w celu zakazania ich stosowania;

 

(a) 30 dni po terminie złożenia pierwotnego wniosku, w przypadku gdy są dowody z oficjalnych źródeł w stronie przywozu lub w innym państwie przywozu, że chemikalia w chwili ich przywozu są certyfikowane, zarejestrowane lub dozwolone, lub były niedawno zastosowane w stronie przywozu lub innym państwie przywozu lub przywiezione do strony przywozu lub innego państwa przywozu i nie podjęto żadnych środków regulacyjnych w celu zakazania ich stosowania;

(b) 90 dni we wszystkich pozostałych przypadkach.

(b) 60 dni po terminie złożenia pierwotnego wniosku we wszystkich pozostałych przypadkach.

Uzasadnienie

Nie jest jasne, od którego działania zaczyna obowiązywać ustalony termin. Krótsze terminy ułatwiają wymianę handlową oraz pozwolą uniknąć sytuacji, w której przedsiębiorstwa europejskie mogłyby stać się mniej konkurencyjne w stosunku do przemysłu pozaeuropejskiego.

Poprawka 3

Artykuł 13 ustęp 8 akapit 1 litera (a), (b) i (c)

(a) w odniesieniu do każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) potrzebne jest uzyskanie nowej wyraźnej zgody do końca trzeciego roku kalendarzowego po wydaniu pierwszej zgody, chyba że warunki zgody przewidują inaczej;

(a) w odniesieniu do każdej wyraźnej zgody otrzymanej na mocy ust. 6 lit. a) potrzebne jest uzyskanie nowej wyraźnej zgody do końca piątego roku kalendarzowego po wydaniu pierwszej zgody, chyba że warunki zgody przewidują inaczej;

(b) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każde zwolnienie z obowiązku przyznane na mocy ust. 7 lit. a) obowiązuje przez okres maksymalnie dwóch lat kalendarzowych, po upłynięciu których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody;

(b) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każde zwolnienie z obowiązku przyznane na mocy ust. 7 lit. a) obowiązuje przez okres maksymalnie czterech lat kalendarzowych, po upływie których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody;

(c) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każde zwolnienie z obowiązku przyznane na mocy ust. 7 lit. b) obowiązuje przez okres maksymalnie dwunastu miesięcy, po upłynięciu których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody.

(c) jeżeli w międzyczasie nie otrzymano odpowiedzi na wniosek o zgodę, każde zwolnienie z obowiązku przyznane na mocy ust. 7 lit. b) obowiązuje przez okres maksymalnie dwóch lat, po upływie których wymagane jest uzyskanie wyraźnej zgody.

Uzasadnienie

Wprowadzenie okresowego przeglądu jest źródłem niepewności prawnej oraz skutkuje obciążeniami administracyjnymi. Ważność otrzymanej wyraźnej zgody nie powinna wygasać zbyt szybko.

Poprawka 4

Artykuł 13 ustęp 8 akapit 3

W przypadku, o którym mowa w lit. c), nie można kontynuować wywozu po upływie odpowiedniego terminu bez otrzymania wyraźnej zgody lub spełnienia warunków zawartych w ust. 7 lit. a) w następstwie nowego wniosku o wyraźną zgodę.

W przypadku, o którym mowa w lit. c), nie można kontynuować wywozu po upływie odpowiedniego terminu bez otrzymania wyraźnej zgody lub spełnienia któregokolwiek z warunków, o których mowa w ust. 7 lit. a), w następstwie nowego wniosku o wyraźną zgodę lub w przypadku nieotrzymania w terminie 30 dni odpowiedzi strony przywozu na nowy wniosek o wyraźną zgodę.

Uzasadnienie

W okresie oczekiwania na odpowiedź na wniosek powinna być dozwolona kontynuacja wywozu. W przeciwnym wypadku brak działania ze strony niektórych krajów postawi eksporterów europejskich w niekorzystnej sytuacji.

PROCEDURA

Tytuł

Wywóz i przywóz niebezpiecznych chemikaliów

Odsyłacze

COM(2006)0745 - C6-0439/2006 - 2006/0246(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

ENVI

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ITRE

12.12.2006

 

 

 

Sprawozdawca komisji opiniodawczej

       Data powołania

Erika Mann

12.4.2007

 

 

Rozpatrzenie w komisji

7.6.2007

17.7.2007

 

 

Data przyjęcia

2.10.2007

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

40

3

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Renato Brunetta, Philippe Busquin, Jerzy Buzek, Jorgo Chatzimarkakis, Silvia Ciornei, Pilar del Castillo Vera, Lena Ek, Nicole Fontaine, Adam Gierek, Umberto Guidoni, András Gyürk, Fiona Hall, David Hammerstein, Rebecca Harms, Mary Honeyball, Ján Hudacký, Romana Jordan Cizelj, Anne Laperrouze, Eluned Morgan, Angelika Niebler, Reino Paasilinna, Miloslav Ransdorf, Vladimír Remek, Mechtild Rothe, Paul Rübig, Andres Tarand, Radu Ţîrle, Patrizia Toia, Claude Turmes, Nikolaos Vakalis, Alejo Vidal-Quadras, Dominique Vlasto

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Alexander Alvaro, Pilar Ayuso, Ivo Belet, Manuel António dos Santos, Avril Doyle, Robert Goebbels, Françoise Grossetête, Erika Mann, John Purvis, Bernhard Rapkay, Silvia-Adriana Ţicău, Vladimir Urutchev, Lambert van Nistelrooij

  • [1]  Należy zauważyć, że „w równoległym wyroku Trybunał stwierdził nieważność z tych samych powodów decyzji Rady 2003/106/WE z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie zatwierdzania, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji. Komisja wystąpiła niedawno z osobnym wnioskiem na ten temat, który został przyjęty przez Radę dnia 25 września 2006 r. (Decyzja 2006/730/WE)” (COM(2006)0745, str. 3).

PROCEDURA

Tytul

Wywóz i przywóz niebezpiecznych chemikaliów

Odsyłacze

COM(2006)0745 - C6-0439/2006 - 2006/0246(COD)

Data przedstawienia w PE

30.11.2006

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ENVI

12.12.2006

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

INTA

12.12.2006

EMPL

12.12.2006

ITRE

12.12.2006

IMCO

12.12.2006

Opinia niewydana

       Data decyzji

INTA

21.3.2007

EMPL

13.12.2006

IMCO

1.3.2007

 

Sprawozdawca(y)

       Data powołania

Johannes Blokland

27.2.2007

 

 

Data przyjęcia

8.10.2007

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

26

3

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Margrete Auken, Pilar Ayuso, Irena Belohorská, Johannes Blokland, John Bowis, Frieda Brepoels, Martin Callanan, Dorette Corbey, Edite Estrela, Jill Evans, Karl-Heinz Florenz, Satu Hassi, Marie Anne Isler Béguin, Dan Jørgensen, Christa Klaß, Aldis Kušķis, Jules Maaten, Miroslav Ouzký, Vittorio Prodi, Dagmar Roth-Behrendt, Kathy Sinnott, María Sornosa Martínez, Antonios Trakatellis, Thomas Ulmer, Anja Weisgerber, Glenis Willmott

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Iles Braghetto, Christofer Fjellner, Radu Ţîrle