SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską z jednej strony a Wybrzeżem Kości Słoniowej z drugiej strony

29.2.2008 - (COM(2007)0648 – C6-0429/2007 – 2007/0226(COD)) - *

Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawca: Daniel Varela Suanzes-Carpegna

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską z jednej strony a Wybrzeżem Kości Słoniowej z drugiej strony

(COM(2007)0648 – C6-0429/2007 – 2007/0226(COD))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2007)0648)[1],

–   uwzględniając art. 37 oraz art. 300 ust. 2 traktatu WE,

–   uwzględniając art. 300 ust. 3 akapit pierwszy traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6‑0429/2007),

–   uwzględniając art. 51 oraz art. 83 ust. 7 regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa oraz opinie Komisji Rozwoju oraz Komisji Budżetowej (A6‑0054/2008),

1.  zatwierdza wniosek dotyczący decyzji Rady po poprawkach oraz zatwierdza zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz parlamentowi Wybrzeża Kości Słoniowej.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt 2 a preambuły (nowy)
	(2a) Ważną sprawą jest poprawa informacji przekazywanych Parlamentowi Europejskiemu. W tym celu Komisja powinna przekazywać mu wnioski z posiedzeń komisji mieszanej, o której mowa w art. 9 umowy o partnerstwie.
Uzasadnienie
Celem tej poprawki jest podkreślenie znaczenia udostępniania Parlamentowi Europejskiemu odpowiednich informacji umożliwiających ocenę umowy.
Poprawka 2 Artykuł 3 ustęp 1 a (nowy)
	1a. Komisja każdego roku ocenia, czy państwa członkowskie, których statki prowadzą działalność objętą protokołem do umowy, dopełniają obowiązków w zakresie zgłaszania połowów. Jeżeli państwa nie dopełniły tego obowiązku, Komisja odrzuca ich wnioski o przyznanie licencji połowowych na kolejny rok.
Uzasadnienie
Statki rybackie, które nie spełniają najbardziej podstawowego wymogu, jakim jest dokonywanie sprawozdań z połowów, nie powinny korzystać ze wsparcia finansowego UE.
Poprawka 3 Artykuł 3 a (nowy)
	Artykuł 3a
	Komisja corocznie przedkłada Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie sprawozdanie dotyczące wyników wieloletniego programu sektorowego opisanego w art. 7 protokołu, a także dotyczące przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązku zgłaszania połowów.
Uzasadnienie
W celu dokonania oceny stwierdzającej, czy rekompensata UE jest odpowiednio wykorzystana oraz czy rzeczywiście przyczynia się do zrównoważonego wykorzystania zasobów połowowych Wybrzeża Kości Słoniowej, Komisja powinna corocznie przedkładać Parlamentowi sprawozdanie.
Poprawka 4 Punkt 3 b preambuły (nowy)
	Artykuł 3b
	W ostatnim roku ważności Protokołu i przed zawarciem kolejnej umowy odnawiającej Protokół Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania umowy i warunków jej wdrożenia.
Uzasadnienie
Przed zawarciem kolejnej umowy Komisja powinna zwrócić się do organów państwa, z którym będzie prowadziła negocjacje, o udostępnienie informacji, na podstawie których opracowane zostanie sprawozdanie z ogólnej oceny, które Komisja przedstawi Parlamentowi i Radzie.
Poprawka 5 Punkt 3 c preambuły (nowy)
	Artykuł 3c
	Na podstawie sprawozdania, o którym mowa w art. 3a, Rada, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, udzieli w odpowiednim przypadku Komisji mandatu negocjacyjnego w celu przyjęcia nowego Protokołu.
Uzasadnienie
Parlament Europejski i Rada mogą mogły wywiązać się ze swoich obowiązków dopiero wtedy, gdy będą posiadały sprawozdanie z oceny w sprawie stosowania umowy w sprawie połowów.
Poprawka 6 Punkt 3 d preambuły (nowy)
	Artykuł 3d
	Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu wnioski z posiedzeń komisji mieszanej, o której mowa w art. 9 umowy o partnerstwie.

• [1]  Tekst dotychczas niepublikowany w Dz. U.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2007 r. Wspólnota wynegocjowała i podpisała umowę o partnerstwie w sprawie połowów z Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej, która umożliwia rybakom wspólnotowym połowy na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej.

Wniosek Komisji przedstawia treść nowej umowy w sprawie połowów między Unią Europejską a Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej oraz treść Protokołu i Załącznika do umowy. Wymieniona umowa powinna mieć zastosowanie przez okres sześciu lat, od 1 lipca 2007 r. do 30 czerwca 2013 r. Umowa ta z dniem wejścia w życie uchyla i zastępuje Umowę w sprawie połowów między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej w obszarach połowowych Wybrzeża Kości Słoniowej, która weszła w życie dnia 19 grudnia 1990 r.

1. Oceny

Nowa umowa opiera się na wynikach badania oceniającego sektor gospodarki rybnej Wybrzeża Kości Słoniowej, uzyskanych podczas misji, która odbyła się w marcu 2006 r. w Abidżanie, oraz na ocenach ex post i ex ante przeprowadzonych przez ekspertów zewnętrznych.

Wyniki analizy ex post wskazują, że poprzedni Protokół, w którym ustanowiono dopuszczalne wielkości połowów i rekompensatę finansową za okres od 1 lipca 2004 r. do 30 czerwca 2007 r., dawał gwarancję skuteczności, zasadności i rentowności, ponieważ odpowiadał potrzebom armatorów europejskich, konsumentów europejskich oraz państwa Wybrzeża Kości Słoniowej. Analiza ta zalecała przedłużenie okresu obowiązywania Protokołu o pięć lub sześć lat.

Ocena ex ante Protokołu na lata 2004-2007 wykazuje, że stosowanie umowy przebiegło prawidłowo, i podsumowuje, że stosunki w zakresie gospodarki rybnej między dwoma stronami powinny być kontynuowane, a także przedstawia szereg zaleceń mających na celu minimalizację ewentualnych niekorzystnych skutków umowy.

2. Umowa

Umowa o partnerstwie w sprawie połowów między Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej a Wspólnotą Europejską wpisuje się w szereg umów w sprawie połowów podpisanych przez Wspólnotę z pewną liczbą państw Afryki Zachodniej.

Głównym celem nowej umowy jest wzmocnienie współpracy między dwoma stronami w celu ustanowienia ram partnerskich, które umożliwią zrównoważoną politykę w zakresie gospodarki rybnej i odpowiedzialną eksploatację żywych zasobów morskich w strefie połowowej na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej.

W nowej umowie poświęca się szczególną uwagę wspieraniu polityki w zakresie gospodarki rybnej Wybrzeża Kości Słoniowej. W tym celu strony wspólnie ustalą priorytety, jakie należy wyznaczyć w celu udzielenia takiego wsparcia, oraz określą cele, roczne i wieloletnie programowanie i kryteria oceny osiągniętych wyników, tak aby zapewnić zrównoważone i odpowiedzialne zarządzanie w sektorze.

Rekompensata finansowa została ustalona na 595 000 euro rocznie; płatność za pierwszy rok zostanie dokonana najpóźniej do 30 marca 2008 r., a za lata kolejne najpóźniej do 1 lipca danego roku. Całość rekompensaty finansowej zostanie przeznaczona na wsparcie i realizację inicjatyw podjętych w ramach sektorowej polityki w zakresie gospodarki rybnej opracowanej przez rząd Wybrzeża Kości Słoniowej.

Roczny tonaż referencyjny wynosi 7 000 ton. Jeżeli zostanie on przekroczony, rekompensata finansowa zostanie podwyższona o 65 euro za każdą dodatkową tonę.

Po konsultacji z zainteresowanymi stronami i w przypadku zaistnienia anormalnych okoliczności wypłata rekompensaty będzie mogła ulec zmianie lub zostać zawieszona.

W odniesieniu do dopuszczalnej wielkości połowów umowa stanowi, że zezwolenie na prowadzenie połowów otrzyma 25 sejnerów-zamrażalni do połowów tuńczyka (10 statków francuskich i 15 statków hiszpańskich) oraz 15 taklowców powierzchniowych (10 statków hiszpańskich i 5 statków portugalskich), pod warunkiem, że będą one pływały pod banderą państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej i będą posiadać ważne licencje na połowy wydane na warunkach przewidzianych w Załączniku.

Na wniosek Wspólnoty w ramach umowy będzie można jednak powadzić kampanie zwiadu rybackiego. Jeżeli wyniki tych kampanii będą pozytywne i nie będzie zagrożenia dla zrównoważonego zarządzania zasobami rybnymi na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej, obie strony będą mogły za obopólną zgodą przyznać statkom wspólnotowym nowe dopuszczalne wielkości połowów.

Wymieniony Załącznik stanowi, że aby prowadzić połowy w wodach Wybrzeża Kości Słoniowej, statki wspólnotowe powinny spełniać szereg niezbędnych wymagań. Wśród warunków wymieniono przestrzeganie przepisów administracji Wybrzeża Kości Słoniowej, przekazanie ministerstwu odpowiedzialnemu za gospodarkę rybną Wybrzeża Kości Słoniowej drogą elektroniczną wniosku o udzielenie licencji, złożenie formularzy i dokumentów wymienionych w dodatku i uiszczenie odpowiedniej opłaty.

Licencje wydawane są po uprzednim uiszczeniu kwoty 3 850 euro za każdy sejner tuńczykowy i 1 400 euro za każdy taklowiec powierzchniowy i są odnawialne. W odniesieniu do opłaty ustalono, że wynosić ona będzie 35 euro za tonę złowionych ryb.

Komisja mieszana, której utworzenie zostało przewidziane w umowie, będzie odpowiedzialna za monitorowanie i nadzorowanie stosowania umowy. Jednocześnie Protokół przewiduje klauzulę w sprawie przeglądu, która po trzecim roku ważności Protokołu i Załącznika pozwala przystąpić do ich zmiany, jeżeli komisja mieszana uzna to za konieczne.

Zgodnie z przepisami poprzedniego Protokołu Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy będzie miała pełne zastosowanie do marynarzy AKP zamustrowanych na statkach UE (swoboda zrzeszania się, prawo do zbiorowych negocjacji i zniesienie dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu).

Liczba obywateli krajów AKP zatrudnionych na pokładzie sejnerów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych została wyznaczona na 20% marynarzy zamustrowanych w danym sezonie połowowym.

Obecność obserwatorów na pokładzie statków wspólnotowych jest należycie ujęta w Załączniku. Na pokład określonych statków zostanie przyjęty jeden obserwator wyznaczony przez właściwą regionalną organizację ds. rybołówstwa, a misja jego polegać będzie na zredagowaniu szczegółowego sprawozdania z działalności prowadzonej na statku.

W odniesieniu do środków technicznych Załącznik stanowi, że statki powinny przestrzegać środków i zaleceń przyjętych przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) dla danego regionu.

Statki wspólnotowe posiadające zezwolenie na prowadzenie połowów w wodach Wybrzeża Kości Słoniowej podlegają gruntownemu systemowi kontroli. Wspólnota Europejska prowadzi uaktualniony projekt wykazu statków, którym wydano licencję połowową. Właściwy organ Wybrzeża Kości Słoniowej umieści w innym wykazie statki, które otrzymały zezwolenie na prowadzenie połowów. Statki powinny powiadamiać właściwy organ o wpłynięciu na obszar połowowy i wypłynięciu z niego. W Załączniku przewidziano również środki inspekcji, kontroli działalności, monitorowania za pomocą satelity oraz inspekcji statku.

W celu ochrony zasobów morskich Wybrzeża Kości Słoniowej ustanawia się, że strefa połowowa dla statków wspólnotowych, a mianowicie sejnerów tuńczykowych i taklowców powierzchniowych, znajduje się na wodach położonych w odległości ponad dwunastu mil morskich od linii podstawowych.

Komentarze sprawozdawcy

Stosunki w zakresie gospodarki rybnej między Unią Europejską a Wybrzeżem Kości Słoniowej mają długą historię: rozpoczęły się one w latach 90., kiedy podpisano pierwszą umowę ramową dotyczącą połowów na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej. Następnie zawierano nieprzerwanie trzyletnie protokoły, z których ostatni został podpisany w dniu 30 czerwca 2004 r.

Nowa umowa wynegocjowana w kwietniu bieżącego roku, obejmująca dwustronne stosunki w zakresie rybołówstwa, odpowiada treścią nowym wytycznym Unii Europejskiej zawartym w tzw. umowach o partnerstwie w sprawie połowów, których celem jest połączenie interesów europejskiego sektora rybołówstwa w celu zapewnienia działalności i połowów gatunków, na które istnieje zapotrzebowanie na naszych rynkach, z rzeczywistym przyczynianiem się do rozwoju kraju trzeciego, z którym zawierane jest porozumienie, co ułatwia konsolidację lokalnego sektora gospodarki rybnej oraz przyczynia się do rozwoju i zaopatrzenia miejscowej ludności.

W umowach o partnerstwie zwraca się szczególną uwagę na czynniki związane z ochroną przyrody, zasobów naturalnych i środowiska naturalnego, które chociaż były uwzględniane w tradycyjnych umowach w sprawie połowów, to miały w nich drugorzędne znaczenie. Umowa rybacka z Wybrzeżem Kości Słoniowej jest korzystna dla obu stron.

Chociaż europejska flota poławiająca tuńczyka, która jest beneficjentem tej umowy, jest coraz mniej obecna na wodach otaczających Wybrzeże Kości Słoniowej ze względu na problemy związane z niestabilnością polityczną w ostatnich latach, to jednak ze strategicznego punktu widzenia pożądane jest zapewnienie operacyjnej dostępności portu w Abidżanie.

Dla Wybrzeża Kości Słoniowej podpisanie umowy ma ogromne znaczenie dla rozwoju kraju. Na skutek niestabilności politycznej i konfliktu zbrojnego wszystkie przewidziane do tej pory działania na rzecz utworzenia lokalnego sektora gospodarki rybnej praktycznie nie istniały lub były zupełnie nieskuteczne.

Podpisanie umowy partnerskiej tworzy warunki dla rozpoczęcia prawdziwego programu odpowiedzialnego rybołówstwa na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej oraz warunki dla zrównoważonego rozwoju prawdziwego sektora lokalnego. Nie zapominajmy, że warunki umowy określają, iż 100% rekompensaty wspólnotowej, która wynosi 595 000 euro rocznie, zostanie przeznaczonych na działania związane bezpośrednio z zachowaniem zasobów i konsolidacją sektora lokalnego.

Utworzenie odpowiedzialnej polityki w zakresie gospodarki rybnej na Wybrzeżu Kości Słoniowej wymaga pracy od zera, a pomoc wspólnotowa ma fundamentalne znaczenie dla wprowadzenia ram prawnych i utworzenia aparatu instytucjonalnego zdolnego stawić czoła pojawiającym się ważnym wyzwaniom. Niezawarcie tej umowy ogromnie zaszkodziłoby realizacji tych celów, ponieważ jest bardziej niż prawdopodobne, że Wybrzeże Kości Słoniowej postanowiłoby zastąpić spodziewane dochody systemem licencji dla armatorów prywatnych, których metody działania opierałyby się wyłącznie na parametrach ekonomicznych, a nie podlegałyby wymogom i sposobom funkcjonowania charakteryzującym odpowiedzialne rybołówstwo.

Obecność floty wspólnotowej w tym regionie sprzyja i może nadać impuls sektorowi konserw z tuńczyka, który ma duże znaczenie dla lokalnej ludności jako źródło dochodów i tworzenia miejsc pracy. Fabryki konserw skupione w okolicach portu w Abidżanie powoli podupadły w związku z wycofaniem się francuskich przedsiębiorstw produkujących konserwy, które zostały sprzedane międzynarodowym grupom kapitałowym. Połowy wspólnotowe przyczyniają się do zaopatrzenia sektora w surowce.

Innym fundamentalnym aspektem umowy jest przestrzeganie zasad odpowiedzialnego rybołówstwa. Dopuszczalne wielkości połowów wynegocjowane przez Unię Europejską ograniczają się do gatunków ryb daleko migrujących: głównie tuńczykowatych, tuńczyka długopłetwego, tuńczyka bonito i opastuna, oraz w mniejszym stopniu miecznika.

Dopuszczalne wielkości połowów wynegocjowane w umowie odnoszą się do połowów wymienionych gatunków okrężnicowcami i taklowcami, a zarządzanie zostało powierzone regionalnej organizacji ds. rybołówstwa, w tym przypadku Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT). Według ostatnich badań oceniających wspólnotowe połowy tych gatunków za pomocą wymienionych narzędzi nie stanowią żadnego zagrożenia dla wymienionych stad.

Wnioski

Z przytoczonych powodów można dojść do wniosku, że umowa między Wspólnotą Europejską a Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej przyniesie korzyści obu umawiającym się stronom.

Jeżeli umowa w sprawie połowów między Unią Europejską a Wybrzeżem Kości Słoniowej będzie się rozwijać zadowalająco, to może służyć jako podstawa programu zrównoważonego rozwoju sektora gospodarki rybnej w tym kraju. Poprawna realizacja jego celów służyć będzie wspieraniu bardzo ważnego sektora lokalnego, który przyczynia się do samowystarczalności żywnościowej i tworzenia miejsc pracy związanych z przetwórstwem ryb tuńczykowatych i z usługami portowymi oraz z zaopatrzeniem statków flot prowadzących połowy na Środkowym Atlantyku.

OPINIA Komisji Rozwoju (29.1.2008)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską z jednej strony a Wybrzeżem Kości Słoniowej z drugiej strony
(COM(2007)0648 – C6-0429/2007 – 2007/0226(CNS))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Josep Borrell Fontelles

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Polityka Unii Europejskiej w zakresie współpracy na rzecz rozwoju oraz wspólna polityka rybacka muszą być spójne, komplementarne i skoordynowane, tak aby razem przyczyniały się do zmniejszania ubóstwa i do zrównoważonego rozwoju krajów, których dotyczą.

UE zobowiązała się do zapewnienia zrównoważonego charakteru rybołówstwa na całym świecie zgodnie z ustaleniami przyjętymi podczas szczytu Organizacji Narodów Zjednoczonych w Johannesburgu w 2002 r., poprzez utrzymanie lub odnowę zasobów z myślą o uzyskaniu maksymalnie podtrzymywalnego odłowu.

UE przyjęła „Kodeks odpowiedzialnego rybołówstwa” Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa ONZ celem promowania długotrwałego zrównoważonego rybołówstwa oraz w celu potwierdzenia, że prawo połowowe niesie ze sobą obowiązek prowadzenia połowów w sposób odpowiedzialny, pozwalający zagwarantować skuteczną ochronę żywych zasobów wodnych i skuteczne zarządzanie nimi.

Obecność UE na odległych obszarach połowowych to cel uzasadniony, nie należy przy tym jednak zapominać, że ochronie interesów rybołówstwa UE powinna towarzyszyć realizacjia celu, jakim jest rozwój państw, z którymi podpisywane są umowy w sprawie połowów.

Komisja Rozwoju Parlamentu Europejskiego z zadowoleniem przyjmuje rezolucję Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE z dnia 22 czerwca 2006 r. w sprawie rybołówstwa oraz jego aspektów społecznych i związanych z ochroną środowiska w krajach rozwijających się, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że stwierdza się w niej, iż ochrona interesów rybołówstwa UE i AKP musi być skoordynowana ze zrównoważonym zarządzaniem zasobami połowowymi w ujęciu ekonomicznym, społecznym i ekologicznym z jednej strony oraz ze źródłami utrzymania społeczności przybrzeżnych zależnych od rybołówstwa z drugiej.

Komisja Rozwoju Parlamentu Europejskiego podkreśla dalej zawarte w Umowie o partnerstwie w sprawie połowów między UE a krajami AKP odniesienie do przestrzegania porozumienia z Kotonu; nalega, by w pełni uwzględnić art. 9 porozumienia z Kotonu odnoszący się do praw człowieka, zasad demokratycznych, dobrych rządów oraz zasad państwa prawa, i z zadowoleniem przyjmuje gwarancje udzielone przez służby Komisji dotyczące uwzględnienia treści art. 9 podczas negocjacji porozumień z krajami rozwijającymi się, w tym również z krajami rozwijającymi się nienależącymi do AKP.

Proponowana umowa uchyli i zastąpi umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej, która weszła w życie dnia 19 grudnia 1990 r.

Protokół do umowy wraz z załącznikiem został zawarty na okres sześciu lat i wchodzi w życie w dniu zakończenia stosownych procedur zatwierdzających. Protokół i załącznik podlegają automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy sześcioletnie.

W protokole do proponowanej umowy uprawnienia do połowów przyznano 25 sejnerom z Hiszpanii i Francji oraz 15 taklowcom z Hiszpanii i Portugalii, co daje łącznie 40 licencji.

Rekompensatę finansową ustalono na 445 000 euro rocznie przy tonażu referencyjnym wynoszącym 7 000 ton rocznie. Specjalna kwota 140 000 EUR rocznie jest przeznaczana na wsparcie i wdrażanie inicjatyw podjętych w ramach sektorowej polityki rybołówstwa Wybrzeża Kości Słoniowej.

Jeżeli całkowita ilość połowów statków Wspólnoty na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej przekroczy tonaż referencyjny, kwota rocznej rekompensaty finansowej zostanie zwiększona o 65 EUR za każdą dodatkową złowioną tonę.

Komisja Rozwoju Parlamentu Europejskiego z zadowoleniem przyjmuje wspomniane odwołanie do inicjatyw krajowych i wyraża nadzieję, że mogą one objąć finansowanie lokalnych projektów infrastrukturalnych w zakresie przetwórstwa i sprzedaży ryb, zapewniając tym samym miejscowej ludności możliwość wyjścia poza etap rybołówstwa na własne potrzeby.

Komisja Rozwoju Parlamentu Europejskiego z zadowoleniem przyjmuje także fakt, że w umowie proponuje się wsparcie środków służących monitorowaniu, kontroli oraz nadzorowi rybołówstwa oraz że promuje ono współpracę naukową i techniczną z lokalnymi władzami. We wspomnianej wyżej rezolucji AKP-UE stwierdza się, że naukowa ocena zasobów musi być warunkiem wstępnym dostępu do połowów oraz że roczna ocena zasobów musi stanowić warunek uzyskania dalszych zezwoleń połowowych.

Komisja Rozwoju Parlamentu Europejskiego nie popiera procedury przyjętej dla tej umowy, ponieważ Parlament Europejski powinien był odegrać w negocjacjach rolę wynikającą z mandatu udzielonego Komisji przez Radę i winien być informowany o postępach w negocjacjach.

Do Parlamentu zwrócono się w kwestii proponowanej umowy dopiero w listopadzie 2007 r., siedem miesięcy po jej parafowaniu w celu wprowadzenia w życie w dniu 1 lipca 2007 r. Parlament powinien zaprotestować i stwierdzić, że procedura ta jest niedopuszczalna.

Komisja i Rada muszą osiągnąć porozumienie w kwestii warunków, które zapewniłyby Parlamentowi rzeczywistą możliwość konsultacji. Przy braku takiego porozumienia Komisja Rybołówstwa powinna skłonić Parlament do utrzymania obecnego status quo, łącznie z możliwością głosowania przeciwko umowom w sprawie połowów opierającym się na obecnej procedurze.

POPRAWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez Komisję[1]	Poprawki Parlamentu
Poprawka 1 Punkt 2 a preambuły (nowy)
	(2a) Wkład finansowy Wspólnoty powinien być wykorzystywany na rzecz rozwoju społeczności przybrzeżnych utrzymujących się z rybołówstwa oraz tworzenia małych lokalnych przedsiębiorstw zajmujących się mrożeniem oraz przetwórstwem ryb.

PROCEDURA

Tytuł	Partnerska umowa rybacka WE/Wybrzeże Kości Słoniowej
Odsyłacze	COM(2007)0648 – C6-0429/2007 – 2007/0226(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa	PECH
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 29.11.2007
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Josep Borrell Fontelles 18.12.2007
Data przyjęcia	29.1.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	32 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Thijs Berman, Josep Borrell Fontelles, Marie-Arlette Carlotti, Corina Creţu, Ryszard Czarnecki, Nirj Deva, Koenraad Dillen, Fernando Fernández Martín, Alain Hutchinson, Romana Jordan Cizelj, Madeleine Jouye de Grandmaison, Filip Kaczmarek, Glenys Kinnock, Maria Martens, Gay Mitchell, Luisa Morgantini, Horst Posdorf, José Ribeiro e Castro, Toomas Savi, Frithjof Schmidt, Jürgen Schröder, Feleknas Uca, Johan Van Hecke, Jan Zahradil
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sorin Frunzăverde, Miguel Angel Martínez Martínez, Manolis Mavrommatis, Atanas Paparizov, Anne Van Lancker, Ralf Walter, Renate Weber
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Catherine Neris

2007/0226(CNS)

• [1]  Tekst dotychczas niepublikowany w Dz. U.

OPINIA Komisji Budżetowej (28.2.2008)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską z jednej strony a Wybrzeżem Kości Słoniowej z drugiej strony
(COM(2007)0648 – C6‑0429/2007 – 2007/0226(CNS))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Helga Trüpel

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Jest to stosunkowo jasna umowa o partnerstwie w sprawie połowów pozwalająca statkom pod banderą UE na dostęp do zasobów tuńczyka na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej. Zawiera umowę jako taką oraz towarzyszący jej protokół, który określa szczegółowe warunki połowów.

Na mocy protokołu, ważnego przez okres sześciu lat od 1 lipca 2007 r. do 30 czerwca 2013 r., 40 statków może złowić do 7 000 ton tuńczyka na wodach Wybrzeża Kości Słoniowej. Poniższa tabela porównuje poprzedni protokół z obecnym.

	1 lipca 2004 r. do 30 czerwca 2007 r.	1 lipca 2007 r. do 30 czerwca 2013 r.
Okrężnicowce	34 (ES, FR)	25 (ES, FR)
Taklowce powierzchniowe	11 (ES, PT)	15 (ES, PT)
Klipry tuńczykowe	3 (FR)	--
Połowy przydenne	1 300 GT na miesiąc	--

Zawiera także przepisy dotyczące zwiadu rybackiego prowadzonego przez statki UE.

Protokół stanowi, że UE dokona wkładu finansowego na rzecz Wybrzeża Kości Słoniowej składającego się z dwóch elementów:

· wkładu finansowego w wysokości 455 000 euro rocznie za 7 000 ton tuńczyka, oraz

· wkładu UE w wysokości 140 000 euro rocznie na wsparcie polityki rybackiej Wybrzeża Kości Słoniowej.

Całkowita kwota 595 000 euro jest niższa od kwoty 1 065 000 euro obowiązującej w poprzedniej umowie, biorąc pod uwagę, że nie ma już możliwości prowadzenia połowów przydennych, a połowy tuńczyka uległy zmniejszeniu z 9 000 ton do 7 000 ton.

Komisja Budżetowa powinna być świadoma faktu, że kwota 595 000 euro wzrośnie, jeżeli statki UE złowią więcej niż 7 000 ton tuńczyka. Za każdą tonę powyżej 7 000 ton, którą złowią statki unijne, UE zapłaci 65 euro od tony. Mając jednak na uwadze, że statki UE mogą złowić tyle tuńczyka, ile będą w stanie (nie ma górnego pułapu), protokół określa maksymalny wkład finansowy w danym roku w wysokości dwukrotności kwoty podanej powyżej, tj. 1,19 mln euro. Jeśli statki UE złowią więcej niż dwukrotność 7 000 ton, władze Wybrzeża Kości Słoniowej będą musiały czekać aż do następnego roku na zapłatę. Przykładowo, jeśli statki UE złowią 17 000 ton, UE zapłaci 1,19 mln euro za 14 000 ton w danym roku, ale w następnym roku zapłaci tylko 196 000 euro za pozostałe 3 000 ton. Jest to stały element umów w sprawie połowów tuńczyka, choć uczciwość praktyki zezwalającej statkom UE na połów przekraczający możliwości zapłaty budzi wątpliwości. Należałoby może wprowadzić limit na połowy, a także na opłaty.

Stałą praktyką w umowach o partnerstwie w sprawie połowów są przepisy dotyczące wieloletniego programu sektorowego mającego na celu promowanie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w tym monitorowania i kontroli, zarządzania zasobami, poprawy warunków higieny etc. Protokół stanowi, że całkowita kwota 595 000 euro ma być przeznaczona na ten cel. Działania podejmowane w ramach programu mają być wzajemnie uzgadniane przez Komisję i władze Wybrzeża Kości Słoniowej.

Komisja zaproponowała nowe rozporządzenie w sprawie zezwoleń na prowadzenie działalności połowowej poza wodami terytorialnymi Wspólnoty (COM(2007)330 wersja ostateczna). Wiązałoby się to z wydawaniem statkom licencji w ramach proponowanego systemu, tak aby statki, które nie zgłaszają połowów, które dopuściły się poważnego naruszenia przepisów rozporządzenia (WE) nr 1447/1999, które znajdują się na wykazie IUU (statki prowadzące nielegalne, niezgłaszane lub nieuregulowane połowy, patrz COM (2007)602 wersja ostateczna) lub które nie spełniają innych wymogów, nie otrzymywały licencji. Komisja proponuje nawet, aby pozwolono jej odrzucać wszystkie wnioski o licencję w ramach konkretnej umowy z państwa członkowskiego, które nie spełnia obowiązków wynikających z tej umowy. W takim przypadku niedawno przyjęta poprawka Komisji Budżetowej dotycząca odrzucania wniosków o udzielenie licencji statkom, które nie zgłaszają połowów, jest uzasadniona i powinna zostać podtrzymana.

POPRAWKI

Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Tekst proponowany przez Komisję[1]	Poprawki Parlamentu
Poprawka1 Artykuł 3 ustęp 1 a (nowy)
	Komisja każdego roku ocenia, czy państwa członkowskie, których statki prowadzą działalność objętą niniejszym protokołem, dopełniają obowiązków w zakresie zgłaszania połowów. Jeżeli państwa nie dopełniły tego obowiązku, Komisja odrzuca ich wnioski o przyznanie licencji połowowych na kolejny rok.
Uzasadnienie
Statki rybackie, które nie spełniają najbardziej podstawowego wymogu, jakim jest dokonywanie sprawozdań z połowów, nie powinny korzystać ze wsparcia finansowego UE.
Poprawka2 Artykuł 3 a (nowy)
	Artykuł 3a
	Komisja corocznie przedkłada Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie sprawozdanie dotyczące wyników wieloletniego programu sektorowego opisanego w art. 7 protokołu, a także dotyczące przestrzegania przez państwa członkowskie obowiązku zgłaszania połowów.
Uzasadnienie
W celu dokonania oceny stwierdzającej, czy rekompensata UE jest odpowiednio wykorzystana oraz czy rzeczywiście przyczynia się do zrównoważonego wykorzystania zasobów połowowych Wybrzeża Kości Słoniowej, Komisja powinna corocznie przedkładać Parlamentowi sprawozdanie.
Poprawka3 Artykuł 3 b (nowy)
	Artykuł 3b
	Przed wygaśnięciem protokołu lub przed rozpoczęciem negocjacji w sprawie jego ewentualnego odnowienia Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ocenę ex post protokołu, obejmującą analizę kosztów i korzyści.
Uzasadnienie
Konieczne jest dokonanie oceny obecnego protokołu przed rozpoczęciem negocjacji dotyczących jego odnowienia w celu uwzględnienia ewentualnych zmian.

PROCEDURA

Tytuł	Partnerska umowa rybacka WE/Wybrzeże Kości Słoniowej
Odsyłacze	COM(2007)0648 – C6-0429/2007 – 2007/0226(CNS)
Komisja przedmiotowo właściwa	PECH
Opinia wydana przez        Data ogłoszenia na posiedzeniu	BUDG 29.11.2007
Sprawozdawca komisji opiniodawczej        Data powołania	Helga Trüpel 20.9.2004
Data przyjęcia	27.2.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	15
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Reimer Böge, Valdis Dombrovskis, Salvador Garriga Polledo, Ingeborg Gräßle, Catherine Guy-Quint, Jutta Haug, Monica Maria Iacob-Ridzi, Anne E. Jensen, Vladimír Maňka, Jan Mulder, Cătălin-Ioan Nechifor, Theodor Dumitru Stolojan, László Surján, Helga Trüpel, Ralf Walter

• [1]  Tekst dotychczas niepublikowany w Dz. U.

PROCEDURA

Tytuł	Partnerska umowa rybacka WE/Wybrzeże Kości Słoniowej
Odsyłacze	COM(2007)0648 – C6-0429/2007 – 2007/0226(CNS)
Data konsultacji z PE	21.11.2007
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	PECH 29.11.2007
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	DEVE 29.11.2007		BUDG 29.11.2007
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Daniel Varela Suanzes-Carpegna 22.11.2007
Rozpatrzenie w komisji	19.12.2007
Data przyjęcia	28.2.2008
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	21 4 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Alfonso Andria, Elspeth Attwooll, Marie-Hélène Aubert, Iles Braghetto, Luis Manuel Capoulas Santos, Paulo Casaca, Zdzisław Kazimierz Chmielewski, Avril Doyle, Emanuel Jardim Fernandes, Carmen Fraga Estévez, Duarte Freitas, Ioannis Gklavakis, Hélène Goudin, Pedro Guerreiro, Ian Hudghton, Heinz Kindermann, Rosa Miguélez Ramos, Marianne Mikko, Philippe Morillon, Seán Ó Neachtain, Struan Stevenson, Catherine Stihler, Margie Sudre, Cornelis Visser
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Thomas Wise
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Francesco Ferrari
Data złożenia	29.2.2008