SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.
7.11.2008 - (COM(2008)0609 – C6-0345/2008 – 2008/2286(ACI))
Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Reimer Böge
PR_ACI_Funds
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.
(COM(2008)0609 – C6-0345/2008 – 2008/2286(ACI))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2008)0609 – C6-0345/2008),
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne (IIA) pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] z dnia 17 maja 2006 r., a w szczególności pkt 28 tego porozumienia,
– uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2],
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6-0430/2008),
A. mając na uwadze, że Unia Europejska opracowała odpowiednie instrumenty legislacyjne i budżetowe w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom ponoszącym konsekwencje poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy,
B. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwalnianych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać tak szybko i efektywnie, jak to tylko możliwe, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r.,
C. mając na uwadze, że Włochy zwróciły się o pomoc w związku z czterema przypadkami redukcji zatrudnienia w sektorze włókienniczym na Sardynii, w Piemoncie, Lombardii i Toskanii[3],
1. zwraca się do zainteresowanych instytucji o podjęcie niezbędnych kroków mających na celu przyspieszenie uruchomienia funduszu zgodnie z wyżej wymienioną wspólną deklaracją, w której Parlament Europejski, Rada i Komisja potwierdzają, jak ważne jest zapewnienie – z poszanowaniem porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. – szybkiej procedury przyjmowania decyzji w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji;
2. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
3. zobowiązuje przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
4. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.
ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia … listopada 2008 r.
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami z dnia 17 maja 2006 r.
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] z dnia 17 maja 2006 r., a w szczególności pkt 28 tego porozumienia,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1927/2006 z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji[2], a w szczególności jego art. 12 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy,
(2) porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić fundusz w ramach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln euro,
(3) Włochy złożyły cztery wnioski o uruchomienie funduszu w odniesieniu do redukcji zatrudnienia w sektorze włókienniczym: dnia 9 sierpnia 2007 r. w odniesieniu do Sardynii, dnia 10 sierpnia 2007 r. w odniesieniu do Piemontu, dnia 17 sierpnia 2007 r. w odniesieniu do Lombardii oraz dnia 12 lutego 2008 r. w odniesieniu do Toskanii; wnioski są zgodne z wymogami art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczącymi określenia wkładu finansowego,
(4) w związku z tym należy uruchomić fundusz, aby zapewnić wkład finansowy dla powyższych wniosków,
STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
W budżecie ogólnym Unii Europejskiej na rok finansowy 2008 uruchamia się Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 35 158 075 euro w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia ... listopada 2008 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
Przewodniczący Przewodniczący
UZASADNIENIE
I. Kontekst
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia pracownikom ponoszącym konsekwencje poważnych zmian w strukturze światowego handlu.
Zgodnie z zapisem w pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami[1] z dnia 17 maja 2006 r. oraz w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[2] fundusz nie może przekroczyć maksymalnej kwoty 500 mln euro, która pochodzi z marginesu w ramach ogólnego pułapu wydatków z poprzedniego roku lub z anulowanych środków na zobowiązania z poprzednich dwóch lat, z wyłączeniem środków powiązanych z działem 1b. Odpowiednie kwoty są ujmowane w budżecie jako rezerwa po określeniu dostatecznych marginesów lub anulowanych zobowiązań.
Co się tyczy procedury, w celu sięgnięcia po środki funduszu Komisja – w przypadku pozytywnej oceny wniosku – zgłasza do władzy budżetowej wniosek dotyczący uruchomienia funduszu, składając jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. W tym samym czasie podejmuje się rozmowy trójstronne mające na celu osiągnięcie porozumienia w sprawie wykorzystania funduszu i wnioskowanych kwot. Rozmowy trójstronne mogą mieć uproszczoną formę.
II. Zarys sytuacji: wniosek Komisji
W roku 2008, który był drugim rokiem działalności funduszu, wyasygnowano środki na całkowitą kwotę 13,9 mln euro w wyniku pozytywnej oceny czterech wniosków pochodzących od Malty (VF Ltd. and Bortex Clothing Ind Ltd), Portugalii (Opel and Johnson Controls), Hiszpanii (Delphi) i Litwy (Alytaus Tekstile).
Obecny wniosek jest trzecim wnioskiem rozpatrywanym w ramach budżetu na 2008 r. i dotyczy wniosków czterech regionów we Włoszech: Sardynii, Piemontu, Lombardii i Toskanii i odnosi się do zwolnień w sektorze włókienniczym.
Władze włoskie przedstawiły Komisji wnioski[3] w następujących terminach: Sardynia dnia 9 sierpnia 2007 r., z informacjami uzupełniającymi z dnia 12 września 2007 r., 10 października 2007 r. i 9 czerwca 2008 r.; Piemont dnia 10 sierpnia 2007 r., z informacjami uzupełniającymi z dnia 19 listopada 2007 r. i 9 czerwca 2008 r.; Lombardia dnia 17 sierpnia 2007 r., z informacjami uzupełniającymi z dnia 19 listopada 2007 r., 1 lutego 2008 r. i 9 czerwca 2008 r.; Toskania dnia 12 lutego 2008 r., z informacjami uzupełniającymi z dnia 9 czerwca 2008 r.
Wszystkie cztery wnioski opierają się na szczegółowych kryteriach interwencji określonych w art. 2 lit. b) podstawy prawnej[4] i zostały złożone w terminie 10 tygodni, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia.
Władze włoskie zwróciły się o przyznanie kwoty 35 158 075 euro na pokrycie części kosztów środków wsparcia, wynoszących odpowiednio 10,97 mln euro w przypadku zwolnień na Sardynii, 7,8 mln euro w Piemoncie, 12,5 mln euro w Lombardii i 3,8 mln euro w Toskanii.
Po dokonaniu oceny Komisja jest zdania, że omawiane wnioski spełniają kryteria interwencji i inne wymogi określone w rozporządzeniu 1927/2006.
Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu i Rady w sprawie uruchomienia funduszu oraz odpowiedni wniosek o przesunięcie łącznej kwoty 35 158 075 euro przedłożono Parlamentowi w dniu 3 października 2008 r.
Po dokonaniu oceny czterech wniosków Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Parlamentu Europejskiego przedstawiła swoje stanowisko na temat uruchomienia funduszu, które dołączono do niniejszego sprawozdania w formie opinii.
Roczny budżet Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji wynosi łącznie 500 mln euro. Kwotę tę można uruchomić i przesunąć do pozycji budżetowej 04 05 01 dopiero po przyjęciu odpowiednich instrumentów prawnych i budżetowych.
Na dwa wnioski uruchomiono już kwotę 3 106 882 euro; Komisja zaproponowała również dwa kolejne pakiety na łączną kwotę 10 770 772 euro, poddane pod głosowanie w Parlamencie Europejskim w dniu 13 października 2008 r., z 500 mln euro przeznaczonych rocznie na ten instrument zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r.
|
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EGF): Wnioski w 2008 r. |
||||||
|
|
|
|
|
|
||
|
1. Wnioski zatwierdzone: |
|
|
|
|||
|
Dokument źródłowy |
Państwo członkowskie |
Sprawa |
Wkład EGF (w euro) |
Liczba zwolnień |
||
|
EGF/2007/008 |
Malta |
Malta |
681 207 |
675 |
||
|
EGF/2007/010 |
Portugalia |
Lizbona-Alentejo |
2 425 675 |
1 549 |
||
|
Ogółem (1) |
3 106 882 |
|
||||
|
|
|
|||||
|
2. Bieżące wnioski: |
|
|||||
|
EGF/2008/002 |
Hiszpania |
Delphi |
10 471 778 |
1 589 |
||
|
EGF/2008/003 |
Litwa |
Alytaus Tekstile |
298 994 |
1 089 |
||
|
EGF/2007/005 |
Włochy/Sardynia |
Sektor włókienniczy: 5 przedsiębiorstw |
10 971 000 |
1 044 |
||
|
EGF/2007/006 |
Włochy/Piemont |
Sektor włókienniczy: 202 przedsiębiorstw |
7 798 750 |
1 537 |
||
|
EGF/2007/007 |
Włochy/Lombardia |
Sektor włókienniczy: 190 przedsiębiorstw |
12 534 125 |
1 816 |
||
|
EGF/2008/001 |
Włochy/Toskania |
Sektor włókienniczy: 461 przedsiębiorstw |
3 854 200 |
1 558 |
||
|
|
|
Ogółem (2) |
45 928 847 |
|
||
|
|
|
OGÓŁEM (1+2) Uwaga: |
49 035 729 |
|
||
|
|
|
|
|
|
||
|
Środki funduszu nie mogą w jednym roku przekroczyć kwoty 500 mln euro |
||||||
III. Procedura
Komisja przedstawiła również wniosek o przesunięcie[5] w celu umieszczenia w budżecie na 2008 r. szczegółowych środków na zobowiązania i płatności, zgodnie z postanowieniami pkt 28 porozumienia międzyinstytucjonalnego z 17 maja 2006 r.
Rozmowy trójstronne dotyczące wniosku Komisji dotyczącego decyzji w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji mogłyby odbywać się w uproszczonej formie (wymiana pism), zgodnie z art. 12 ust. 5 podstawy prawnej, chyba że nie dojdzie do porozumienia między Parlamentem a Radą.
Stosownie do wewnętrznego porozumienia zawartego z Komisją Zatrudnienia i Spraw Socjalnych komisja ta powinna być włączona w sprawę, aby mogła udzielać konstruktywnego wsparcia i przyczynić się do wykorzystania Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji.
We wspólnej deklaracji przyjętej na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r. Parlament Europejski, Rada i Komisja potwierdziły, jak ważne jest zapewnienie szybkiej procedury przyjmowania decyzji w sprawie uruchomienia funduszu przy poszanowaniu porozumienia międzyinstytucjonalnego.
- [1] Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
- [2] Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
- [3] Wnioski EGF/2007/005 IT/Sardynia, EGF/2007/006 IT/Piemont, EGF/2007/007 IT/Lombardia i EGF/2008/001 IT/Toskania
- [4] Rozporządzenie (WE) nr 1927/2006, Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1 Rozporządzenie sprostowane w Dz.U. L 48 z 22.2.2008, s.82
- [5] DEC 29/2008, BUDG/A7/2008/D/57259
OPINIA KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH
ES/sg
Sz. P. Reimer Böge
Przewodniczący Komisji Budżetowej
ASP 05F365
D(2008)62900
Dotyczy: Opinii w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EGF) w związku z wnioskami EGF/2007/005 IT/Sardynia, EGF/2007/006 IT/Piemont, EGF/2007/007 IT/Lombardia i EGF/2008/001 IT/Toskania
Szanowny Panie,
Na spotkaniu w dniu 20 października 2008 r. Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) przeanalizowała uruchomienie EGF w związku z wnioskami EGF/2007/005 IT/Sardynia, EGF/2007/006 IT/Piemont, EGF/2007/007 IT/Lombardia, i EGF/2008/001 IT/Toskania. Komisja EMPL, na wniosek sprawozdawczyni G. Stauner, podjęła decyzję o wydaniu niniejszej opinii w formie pisma w celu umożliwienia Komisji Budżetowej przyjęcia sprawozdania w terminie.
Po gruntownej analizie wszystkich czterech wniosków Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych uznała, że obie prośby spełniają kryteria określone w rozporządzeniu (WE) nr 1927/2006 i w związku z tym popiera uruchomienie EGF w związku z wnioskami złożonymi przez Włochy: EGF/2007/005 IT/Sardynia, EGF/2007/006 IT/Piemont, EGF/2007/007 IT/Lombardia, i EGF/2008/001 IT/Toskania.
Najważniejsze elementy oceny podsumowano poniżej.
a) Uwagi ogólne
Kryteria stosowania (art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wszystkie cztery wnioski zostały przedłożone w terminie 10 tygodni, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006.
Kryteria interwencji (art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Liczba utraconych miejsc pracy w każdym z czterech wniosków jest wystarczająco wysoka, przez co spełnia wymogi określone w art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006. Mając na uwadze, że zwolnienia miały miejsce w czterech regionach odpowiadających poziomowi II w nomenklaturze jednostek terytorialnych dla celów statystycznych (NUTS II) oraz w jednym z NACE sekcja 2 grupa 13 (Grupa 13: „Produkcja tkanin”), warunki konieczne do złożenia wniosku na podstawie art. 2 lit. b) rozporządzenia o EFG są spełnione.
Ponadto analiza wniosków wykazuje, że te zwolnienia mogą zostać powiązane z głębokimi zmianami w strukturze światowego handlu, w tym przypadku z radykalną zmianą w dystrybucji wyrobów włókienniczych. Światowy handel wyrobami włókienniczymi i odzieżą jest w coraz większym stopniu zdominowany przez kraje trzecie (zwłaszcza Chiny i Indie), swój udział w produkcji światowej w dalszym ciągu zwiększają również kraje takie jak Turcja i Bangladesz. Trwająca od lat dziewięćdziesiątych szeroko zakrojona restrukturyzacja europejskiego przemysłu tekstylnego i odzieżowego już doprowadziła do wzrostu wydajności i reorientacji produkcji na wyroby wysokiej jakości, w połączeniu z redukcją zatrudnienia o około jedną trzecią w latach 1990-2004[1].
Poza globalnymi zmianami na rynku, wspólnotowi producenci wyrobów włókienniczych musieli zmierzyć się ze szczególnego rodzaju wzmożoną konkurencją po wygaśnięciu porozumienia w sprawie międzynarodowego handlu tekstyliami (MFA), a także umowy w sprawie wyrobów włókienniczych oraz odzieżowych (ATC). W latach 2004-2006 ilość odzieży importowanej do UE wzrastała rocznie o ok. 10%.
Zwolnieniami dotknięte zostały wszystkie możliwe kategorie pracowników pracujące w tak dużej liczbie firm włókienniczych (ponad 850). W Piemoncie (68%) i Lombardii (67%) większość z nich to kobiety. Na Sardynii większość zwolnionych pracowników to mężczyźni (59%). W Toskanii zwolnienia są bardziej równomiernie rozłożone, z niewielką przewagą mężczyzn (52%).
Nieprzewidziany charakter zwolnień (art. 5 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Choć można było przewidzieć wygaśnięcie MFA i ATC, włoskie władze spodziewały się, że zasadniczo będzie ono miało niewielki wpływ na produkcję i zatrudnienie. Jednak zwłaszcza w tych czterech regionach konsekwencje było o wiele poważniejsze niż oczekiwano. Mimo redukcji kosztów, dywersyfikacji gamy produktów i inwestycji w szereg udoskonaleń technologicznych procesu produkcji, wiele firm, które przeprowadziły zwolnienia, doświadczyło gwałtownej redukcji liczby zamówień i zwiększonej konkurencji ze strony producentów wyrobów włókienniczych z krajów trzecich.
Komplementarność, zgodność i koordynacja (art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Według włoskich władz proponowane działania są zgodne z pozostałymi działaniami opracowanymi i wdrożonymi w ramach funduszy z EFS i EFRR. Ponadto podjęte zostaną działania mające zapewnić, że kwalifikujące się działania nie będą otrzymywać pomocy z innych wspólnotowych instrumentów finansowych.
Ponadto włoskie władze zapewniają, że fundusze nie zostaną wykorzystane na restrukturyzację przedsiębiorstw, ale na działania na rzecz poszkodowanych pracowników.
Włoskie władze potwierdziły, że pomoc finansowa z EGF nie zastąpi działań, które są obowiązkiem przedsiębiorstw na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych.
Wydatki administracyjne/Pomoc techniczna we wdrażaniu EFG (art. 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wydatki administracyjne, zgodnie z opisem zawartym we wszystkich czterech włoskich wnioskach, obejmują działania przygotowawcze (w tym planowanie na poziomie regionalnym i na poziomie prowincji, z uwzględnieniem partnerów społecznych i innych zainteresowanych stron), kontrole i analiza grupy docelowej, ustalenie szczegółowego planu interwencji i utworzenie sieci dostawców prywatnych i publicznych. Specjalne działania związane z zarządzaniem obejmują koordynację, monitorowanie i promocję, a także opracowanie planu informacji i komunikacji będącego częścią szerszej strategii komunikacyjnej, której celem jest nagłaśnianie finansowanych działań w Internecie, prasie i podczas imprez masowych. W ramach działalności monitoringowej i oceny dokonana zostanie ocena zarówno bieżącej skuteczności działań, jak i ich końcowy rezultat.
Włoski system świadczeń dla krótko i długotrwale bezrobotnych
System ten obejmuje: ograniczony okres wypłacania zasiłku dla bezrobotnych, Fundusz Gwarancyjny Zwykłych Wynagrodzeń (CIGO), Fundusz Gwarancyjny Nadzwyczajnych Wynagrodzeń (CIGS), zasiłek na wydatki związane z transportem, a także Fundusz Gwarancyjny Nadzwyczajnych Wynagrodzeń w wyjątkowych przypadkach (CIGS in deroga).
b) Poszczególne przypadki
EGF/2007/005 IT/Sardynia
Spodziewane skutki zwolnień
Prowincja Nuoro, w której miały miejsce zwolnienia, jest głównym ośrodkiem produkcji tekstylnej na Sardynii. Charakteryzuje ją wysoka stopa bezrobocia (10,8 % w 2006 r., w porównaniu ze średnią krajową z tego samego roku wynoszącą 6,8 %), przy czym najwyższy odsetek bezrobotnych występuje w najmłodszej i najstarszej grupie wiekowej. W roku 2005 stopa bezrobocia w Nuoro wyniosła 51,6 % w porównaniu ze średnią krajową 57,5 %. Władze włoskie stwierdziły, że zwolnienia te wywarły duży wpływ na i tak wrażliwą i odizolowaną siłę roboczą.
Kryteria interwencji (art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wniosek dotyczący Sardynii obejmuje 1044 zwolnienia w 5 przedsiębiorstwach. Liczba ta spełnia kryteria określone w art. 2 lit. b) (co najmniej 1000 zwolnień w okresie 9 miesięcy, w tym przypadku między 27 października 2006 r. i 26 lipca 2007 r., szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach w sektorze według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiadujących regionach na poziomie NUTS II).
Kwalifikowalne działania (art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wnioskodawca proponuje połączenie zindywidualizowanych usług, które uwzględniają korzyści dla zatrudniającego przedsiębiorstwa w celu zwrotu kosztów przeszkolenia i przygotowania do nowych zadań 200 najsłabszych ekonomicznie i najmniej wykształconych pracowników.
Ponadto pomoc w poszukiwaniu pracy jest oferowana wszystkim zwolnionym pracownikom, a także dodatek na poszukiwanie pracy powiązany z okresami, w których pracownicy uczęszczają na szkolenia lub korzystają z poradnictwa.
Pracownicy otrzymują talon szkoleniowy, który wykorzystują podczas „ścieżki” szkoleniowej.
EGF/2007/006 IT/Piemont
Spodziewane skutki zwolnień
Gospodarcza konkurencyjność Piemontu opiera się raczej na przemyśle budowlanym i usługach niż na włókiennictwie. Połowa siły roboczej w prowincji Biellese (tradycyjne „zagłębie” włókiennicze Piemontu i zarazem obszar geograficzny, na którym około 35% wymienionych we wniosku zwolnień miało miejsce) pracuje w przemyśle, z czego jedna trzecia pracuje w przemyśle włókienniczym. Skutki zwolnień w Piemoncie były odczuwalne w postaci wzrostu liczby wniosków o pomoc składanych w CIGS (patrz wyżej).
Kryteria interwencji (art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wniosek dotyczący Piemontu obejmuje 1537 zwolnień w 202 przedsiębiorstwach. Liczba ta spełnia kryteria określone w art. 2 lit. b) (co najmniej 1000 zwolnień w okresie 9 miesięcy, w tym przypadku między 27 października 2006 r. i 26 lipca 2007 r., szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach w sektorze według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiadujących regionach na poziomie NUTS II).
Kwalifikowalne działania (art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wnioskodawca proponuje połączenie zindywidualizowanych usług obejmujących pomoc w poszukiwaniu pracy dla pracowników potrzebujących większej pomocy w zakresie poradnictwa i dla potrzebujących większej pomocy na etapie poszukiwania pracy (około 50% zwolnionych pracowników).
Ponadto poradnictwo zawodowe przygotuje indywidualny plan działań dla każdego zwolnionego pracownika określający ramy szkolenia i analizę potrzeb zawodowych.
Zaoferowane zostanie także poradnictwo i promocja przedsiębiorczości.
Zasiłki na poszukiwanie pracy są wypłacane w celu ułatwienia ponownego zatrudnienia w innym przedsiębiorstwie. Wynoszą one 6000 euro na pracownika za stałą umowę lub 1500 euro na pracownika za umowę czasową o długości co najmniej 12 miesięcy, i są wypłacane zatrudniającemu przedsiębiorstwu oraz mają pokrywać koszty poniesione przez zatrudniające przedsiębiorstwo na przekwalifikowanie i przygotowanie ich do nowych zadań.
Dodatek na poszukiwanie pracy aktywnie pomaga pracownikom w poszukiwaniu nowej pracy i jest związany z okresami, w których uczęszczają na szkolenia lub korzystają z poradnictwa.
Talon szkoleniowy jest wręczany wszystkim zwolnionym pracownikom. Ma on zostać wykorzystany podczas „ścieżki” szkoleniowej.
EGF/2007/007 IT/Lombardia
Spodziewane skutki zwolnień
Władze włoskie przedstawiły kontrastowy obraz ogólnej konkurencyjności sektorów nietekstylnych w regionie w porównaniu z tendencją malejącej konkurencyjności producentów wyrobów włókienniczych. Największe skupisko przedsiębiorstw włókienniczych znajduje się w Mediolanie, Brescii, Varese, Bergamo i Como i chyliły się one ku upadkowi już od wielu lat. Włoskie władze używają danych INAIL[2] w celu zilustrowania pogarszającej się sytuacji branży włókienniczej na tych obszarach: liczba osób zatrudnionych w sektorze w Lombardii spadła z 22 426 w 2000 r. do 17 267 w 2004 r., co stanowiło spadek o 23 % na przestrzeni czterech lat.
Kryteria interwencji (art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wniosek dotyczący Lombardii obejmuje 1816 zwolnień w 190 przedsiębiorstwach. Liczba ta spełnia kryteria określone w art. 2 lit. b) (co najmniej 1000 zwolnień w okresie 9 miesięcy, w tym przypadku między 27 października 2006 r. i 26 lipca 2007 r., szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach w sektorze według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiadujących regionach na poziomie NUTS II).
Kwalifikowalne działania (art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wnioskodawca proponuje połączenie zindywidualizowanych usług, które obejmują zindywidualizowany plan interwencji dla wszystkich zwolnionych pracowników, który określi warunki planu ponownego zatrudnienia i pokaże jak będzie on monitorowany i oceniany.
Służby szkoleniowe i odpowiedzialne za powrót na rynek pracy zostaną powołane w celu udzielenia pomocy wszystkim pracownikom w nabyciu nowych umiejętności lub doskonaleniu już nabytych.
Większość pracowników, do których adresowana jest pomoc, otrzyma talony pozwalające im na otrzymanie zwrotu kosztów poniesionych podczas szukania pracy.
256 trwale zwolnionych pracowników niekwalifikujących się do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych może otrzymać zasiłek na poszukiwanie pracy pod warunkiem, że wezmą udział w zindywidualizowanym planie na rzecz ponownego zatrudnienia.
Dodatek na poszukiwanie pracy aktywnie pomaga pracownikom w poszukiwaniu nowej pracy i jest związany z okresami, w których uczęszczają na szkolenia lub korzystają z poradnictwa.
EGF/2008/001 IT/Toskania
Spodziewane skutki zwolnień
Liczba przedsiębiorstw włókienniczych w prowincji Prato zmalała o blisko 20 % od roku 2002 (5 508) do 2006 r. (4 429). Liczba pracowników w przedsiębiorstwach włókienniczych w Prato w tym samym okresie również spadła o 25 % (28 600 w 2002 r. w porównaniu do 21 436 w 2006 r.). Najnowsze regionalne dane statystyczne wskazują, że chociaż ogólnie regionalne tendencje w zakresie zatrudnienia są stabilne, liczba pracowników sektora włókienniczego spada (-5,7 % w trzecim kwartale 2007 r. w porównaniu z rokiem wcześniejszym).
Kryteria interwencji (art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wniosek dotyczący Toskanii obejmuje 1558 zwolnień w 461 przedsiębiorstwach. Liczba ta spełnia kryteria określone w art. 2 lit. b) (co najmniej 1000 zwolnień w okresie 9 miesięcy, w tym przypadku między 27 października 2006 r. i 26 lipca 2007 r., szczególnie w małych i średnich przedsiębiorstwach w sektorze według klasyfikacji NACE 2, w jednym regionie lub dwóch sąsiadujących regionach na poziomie NUTS II).
Kwalifikowalne działania (art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006)
Wnioskodawca proponuje połączenie zindywidualizowanych usług, które obejmują pomoc na poszukiwanie pracy dla pracowników potrzebujących większej pomocy w zakresie poradnictwa, dla potrzebujących większej pomocy na etapie poszukiwania pracy (około 50% zwolnionych pracowników) i poradnictwa zawodowego, które otrzymają wszyscy pracownicy, do których adresowana jest pomoc.
Aby wzmocnić efekt tych działań 300 pracowników o średnich lub niewielkich możliwościach zatrudnienia otrzyma bardziej szczegółowe porady.
Promocja przedsiębiorczości będzie dostępna dla osób posiadających potencjał w tym zakresie.
Dodatek na poszukiwanie pracy aktywnie pomaga pracownikom w poszukiwaniu nowej pracy i jest związany z okresami, w których uczęszczają na szkolenia lub korzystają z poradnictwa.
Talon szkoleniowy jest wręczany wszystkim zwolnionym pracownikom. Ma on zostać wykorzystany podczas „ścieżki” szkoleniowej.
c) Uwagi sprawozdawczyni komisji opiniodawczej
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej, G. Stauner, potwierdza, że te cztery włoskie regiony spełniają kryteria określone w rozporządzeniu (WE) nr 1927/2006. Niemniej jednak niepokoi ją kompleksowość proponowanych działań, która sprawia, że trudno ocenić ich użyteczność i zapewnić komplementarność, która wykluczałaby podwójne wypłaty z innych źródeł. Ponadto ubolewa, że chociaż szkolenia już się odbyły, to nie zapewniono sprawozdania o ich zawartości lub rezultatach. Pożądane byłyby także szczegóły dotyczące pomocy technicznej w celu analizy wniosku.
d) Ocena procedury
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych jest zaniepokojona faktem, że otrzymała informację o uruchomieniu EGF w wymienionych wyżej sytuacjach tylko dwa dni przed obwieszczeniem tego faktu na posiedzeniu plenarnym i rozpoczęciem sześciotygodniowego okresu na osiągnięcie porozumienia z Radą. Komisja musiała zwołać nadzwyczajne posiedzenie w celu podjęcia decyzji i dostarczenia w terminie analizy poszczególnych przypadków.
W związku z tym Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych stwierdza ponownie, że wczesne i wyczerpujące informowanie o wnioskach otrzymanych przez Komisję jest niezbędne w celu skutecznego i terminowego uruchomienia EGF. System wczesnego ostrzegania stosowany między Komisją i Parlamentem Europejskim wykorzystany przy okazji wniosków w sprawie DELPHI i Alytaus Tekstile był bardzo użyteczny i powinien być stosowany w przyszłości.
Ponadto członkowie grupy roboczej chcieliby otrzymać jak najszybciej sprawozdania z pierwszych przypadków, które finansowano z EGF. Sprawozdania te będą bardzo użyteczne w przyszłych zastosowaniach, gdyż zapewnią podstawę dla ewentualnej rewizji rozporządzenia o EGF.
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych wzywa Komisję Budżetową, właściwą dla tej sprawy, do zapewnienia, że te uwagi znajdą się w jej decyzji.
Z wyrazami szacunku,
Jan Andersson
Kopia: Gabriele Stauner, posłanka do PE
- [1] Europejskie Centrum Monitorowania Zmian (EMCC). Sectors Futures – Textile and Leather in Europe: the end of an era or a new beginning? (2004) http://www.eurofound.europa.eu/emcc/content/source/tn04004a.htm
- [2] INAIL: Istituto nazionale per l'assicurazione contro gli infortuni sul lavoro (Włoski Urząd ds. Odszkodowań Pracowniczych)
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
|
Data przyjęcia |
5.11.2008 |
|
|
|
||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
18 0 0 |
||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Reimer Böge, Paulo Casaca, Valdis Dombrovskis, Hynek Fajmon, Vicente Miguel Garcés Ramón, Salvador Garriga Polledo, Ingeborg Gräßle, Catherine Guy-Quint, Wiesław Stefan Kuc, Eleonora Lo Curto, Vladimír Maňka, Jan Mulder, Gianni Pittella, Esko Seppänen, Nina Škottová, Gary Titley, Kyösti Virrankoski, Ralf Walter |
|||||