SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli krajów trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z krajów trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim
7.11.2008 - (COM(2007)0638 – C6‑0470/2007 – 2007/0229(CNS)) - *
Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawca: Patrick Gaubert
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej (*):
Rumiana Jeleva, Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych
(*) Procedura obejmująca zaangażowane komisje – art. 47 Regulaminu
PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli krajów trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z krajów trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim
(COM(2007)0638 – C6‑0470/2007 – 2007/0229(CNS))
(Procedura konsultacji)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji (COM(2007)0638),
– uwzględniając art. 63 ust. 3 lit. a) Traktatu WE,
– uwzględniając art. 67 traktatu UE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0470/2007),
– uwzględniając art. 51 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6-0431/2008),
1. zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;
2. zwraca się do Komisji o zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 traktatu WE;
3. zwraca się do Rady o poinformowanie go w przypadku uznania za stosowne odejścia od tekstu przyjętego przez Parlament;
4. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do wniosku Komisji;
5. zobowiązuje swojego przewodniczącego o przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 6 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
6. W prawie krajowym określa się warunki i kryteria, na podstawie których można odrzucić wniosek o jedno zezwolenie, w tym obowiązek przestrzegania zasady preferencji wspólnotowej, wyrażonej w szczególności w odpowiednich postanowieniach aktów przystąpienia z dnia 16 kwietnia 2003 r. i dnia 25 kwietnia 2005 r. |
6. Warunki i kryteria, na podstawie których można odrzucić wniosek o jedno zezwolenie, powinny być obiektywne i weryfikowalne, a także powinny zostać określone w prawie krajowym. |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 7 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
7 a. O okresie ważności jednego zezwolenia decyduje każde państwo członkowskie. |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 10 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
10. Wszystkim obywatelom krajów trzecich legalnie przebywającym i pracującym w państwach członkowskich powinien przysługiwać przynajmniej taki sam wspólny zbiór praw w postaci traktowania na równi z obywatelami państwa przyjmującego, niezależnie od pierwotnego celu czy podstawy przyjęcia ich na terytorium tego państwa. Prawo do równego traktowania w dziedzinach określonych w niniejszej dyrektywie należy przyznać nie tylko tym obywatelom krajów trzecich, których przyjęto na terytorium państwa członkowskiego w celu zatrudnienia, ale również tym, których przyjęto w innych celach i którym przyznano dostęp do rynku pracy danego państwa członkowskiego zgodnie z innymi przepisami wspólnotowymi lub krajowymi, w tym członkom rodzin pracownika z kraju trzeciego, których przyjęto w danym państwie członkowskim zgodnie z dyrektywą Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin, obywatelom krajów trzecich przyjętych na terytorium państwa członkowskiego zgodnie z dyrektywą Rady 2004/114/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie warunków przyjmowania obywateli państw trzecich w celu odbywania studiów, udziału w wymianie młodzieży szkolnej, szkoleniu bez wynagrodzenia lub wolontariacie oraz badaczom przyjętym zgodnie z dyrektywą Rady 2005/71/WE z dnia 12 października 2005 r. w sprawie szczególnej procedury przyjmowania obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych. |
10. Wszystkim obywatelom krajów trzecich legalnie przebywającym i pracującym w państwach członkowskich powinien przysługiwać przynajmniej taki sam wspólny zbiór praw pracowniczych w postaci traktowania na równi z obywatelami państwa przyjmującego, niezależnie od pierwotnego celu czy podstawy przyjęcia ich na terytorium tego państwa. Prawo do równego traktowania w dziedzinach określonych w niniejszej dyrektywie należy przyznać nie tylko tym obywatelom krajów trzecich, których przyjęto na terytorium państwa członkowskiego w celu zatrudnienia, ale również tym, których przyjęto w innych celach i którym przyznano dostęp do rynku pracy danego państwa członkowskiego zgodnie z innymi przepisami wspólnotowymi lub krajowymi, w tym członkom rodzin pracownika z kraju trzeciego, których przyjęto w danym państwie członkowskim zgodnie z dyrektywą Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin, obywatelom krajów trzecich przyjętych na terytorium państwa członkowskiego zgodnie z dyrektywą Rady 2004/114/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie warunków przyjmowania obywateli państw trzecich w celu odbywania studiów, udziału w wymianie młodzieży szkolnej, szkoleniu bez wynagrodzenia lub wolontariacie oraz badaczom przyjętym zgodnie z dyrektywą Rady 2005/71/WE z dnia 12 października 2005 r. w sprawie szczególnej procedury przyjmowania obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych. |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
13. Niniejsza dyrektywa nie powinna dotyczyć obywateli krajów trzecich, których przyjęto na terytorium państwa członkowskiego na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy w każdym 12-miesięcznym przedziale czasu w celu podjęcia pracy sezonowej, z uwagi na ich tymczasowy status. |
13. Niniejsza dyrektywa nie powinna dotyczyć obywateli krajów trzecich, których przyjęto na terytorium państwa członkowskiego w celu podjęcia pracy sezonowej, z uwagi na ich tymczasowy status oraz fakt, że ich sytuacja zostanie uregulowana specjalną dyrektywą. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 13 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
13 a. Osoby korzystające z ochrony tymczasowej powinni podlegać przepisom niniejszej dyrektywy w odniesieniu do wspólnego zbioru praw, ponieważ mogą oni legalnie pracować na terytorium państwa członkowskiego. |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 18 a preambuły (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
18 a. Niniejszą dyrektywę należy wprowadzić w życie, nie naruszając korzystniejszych przepisów zawartych w prawodawstwie UE i instrumentach międzynarodowych. |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Punkt 19 preambuły | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
19. Państwa członkowskie powinny stosować przepisy niniejszej dyrektywy bez dyskryminacji ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub przekonania, poglądy polityczne lub inne, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, w szczególności zgodnie z dyrektywą Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne oraz dyrektywą Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy. |
19. Państwa członkowskie powinny stosować przepisy niniejszej dyrektywy bez dyskryminacji ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub przekonania, poglądy polityczne lub inne, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, w szczególności zgodnie z dyrektywą Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne oraz dyrektywą Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, a także zgodnie z przyszłym prawodawstwem w tej dziedzinie, a w szczególności wnioskiem dotyczącym dyrektywy Rady w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania osób bez względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną (COM(2008)0426). |
Uzasadnienie | |
Należy pamiętać o przyszłym prawodawstwie. | |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – litera a) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) procedury jednego wniosku o wydanie obywatelom krajów trzecich jednego zezwolenia na pobyt i pracę na terytorium państw członkowskich w celu uproszczenia procesu ich przyjmowania i ułatwienia kontroli ich statusu oraz |
a) procedury jednego wniosku o wydanie obywatelom krajów trzecich jednego zezwolenia na pobyt i pracę na terytorium państw członkowskich w celu uproszczenia procedury ich przyjmowania i ułatwienia kontroli ich statusu oraz |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) wspólnego zbioru praw dla pracowników z krajów trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim. |
b) wspólnego zbioru praw dla pracowników z krajów trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim, niezależnie od celów, jakie towarzyszyły ich pierwotnemu przyjęciu na terytorium państwa członkowskiego. |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 1 – akapit pierwszy a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Niniejsza dyrektywa nie narusza kompetencji państw członkowskich w odniesieniu do dopuszczania obywateli krajów trzecich do swoich rynków pracy. |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – litera d) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
d) „procedura jednego wniosku” oznacza procedurę prowadzącą, na podstawie jednego wniosku o zezwolenie dla obywatela kraju trzeciego na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego, do podjęcia decyzji w sprawie wydania temu obywatelowi kraju trzeciego jednego zezwolenia. |
d) Procedura jednego wniosku oznacza procedurę prowadzącą do podjęcia decyzji w sprawie ewentualnego wydania jednego zezwolenia uprawniającego obywatela kraju trzeciego do pobytu i pracy na terytorium państwa członkowskiego, na podstawie jednego wniosku złożonego przez tego obywatela kraju trzeciego lub jego przyszłego pracodawcę. |
Uzasadnienie | |
Decyzja o tym, kto składa wniosek, należy do państw członkowskich. W takim zresztą sensie sformułowany został art. 4 (procedura jednego wniosku) wniosku Komisji, celowo nieprecyzyjnego w kwestii autora wniosku. | |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 2 – litera d a) (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
d a) „praca przygraniczna” oznacza pracę wykonywaną w innym państwie członkowskim niż państwo członkowskie zamieszkania przez pracownika przygranicznego, o którym mowa w art. 1 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 1408/71. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka definiuje termin „praca przygraniczna”. | |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 1 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) do pracowników z krajów trzecich legalnie przebywających w państwie członkowskim. |
b) do pracowników z krajów trzecich legalnie przebywających w państwie członkowskim niezależnie od celów, jakie towarzyszyły ich pierwotnemu przyjęciu na terytorium państwa członkowskiego. |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 – część wprowadzająca | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do obywateli krajów trzecich: |
2. Postanowienia niniejszej dyrektywy dotyczące procedury jednego wniosku o wydanie jednego zezwolenia uprawniającego obywateli krajów trzecich do zamieszkania i pracy na terytorium państwa członkowskiego nie mają zastosowania do obywateli krajów trzecich: |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka służy wyjaśnieniu niejednoznaczności we wniosku Komisji. Procedura jednego wniosku ma zastosowanie jedynie do niektórych pracowników z krajów trzecich, jednak wspólny zbiór praw ma zastosowanie do wszystkich pracowników z krajów trzecich (wyjaśnienie związane z art. 12). W przeciwnym razie bardzo prawdopodobne byłoby powstanie dyskryminacji między pracownikami z krajów trzecich w odniesieniu do tak fundamentalnej kwestii jak równe traktowanie. | |
Poprawka 15 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 - ustęp 2 - litera d) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
d) których przyjęto na terytorium państwa członkowskiego na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy w każdym 12-miesięcznym przedziale czasu w celu podjęcia pracy sezonowej; |
d) których przyjęto na terytorium państwa członkowskiego w celu podjęcia pracy sezonowej; |
Uzasadnienie | |
Ponieważ pracownicy sezonowi będą stanowić przedmiot odrębnej dyrektywy, tam zostanie określone pojęcie „sezonowy”. | |
Poprawka 16 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 – litera d a) (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
d a) którzy zostali przyjęci na terytorium państwa członkowskiego w celu podjęcia tam pracy przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy – wyłącznie w przypadku procedury jednego wniosku; |
Poprawka 17 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 3 – ustęp 2 – litera f) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
f) którzy przebywają w państwie członkowskim jako osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową lub w ramach programów ochrony tymczasowej; |
f) którzy przebywają w państwie członkowskim jako osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową; |
Uzasadnienie | |
Trudno wyjaśnić dlaczego osoby korzystające z tymczasowej ochrony w myśl dyrektywy 2001/55/WE Rady z dnia 20 lipca 2001 r. miałyby zostać wyłączone z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, tym bardziej, że zgodnie z art. 12 dyrektywy 2001/55/WE „państwa członkowskie udzielają, na okres nieprzekraczający okresu tymczasowej ochrony, zezwolenia osobom korzystającym z tymczasowej ochrony na podejmowanie działalności na własny rachunek lub pracy najemnej” oraz że okres ten zgodnie z art. 4 wynosi rok z możliwością automatycznego przedłużenia o okresy sześciu miesięcy w przedziale czasu nie dłuższym niż 1 rok. | |
Poprawka 18 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1 a. Do kompetencji państw członkowskich należy określenie, czy wniosek o jedno zezwolenie ma zostać złożony przez danego obywatela kraju trzeciego, jego przyszłego pracodawcę, czy którąkolwiek z tych osób. |
Poprawka 19 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 4 – ustęp 1 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
1 b. W przypadku, gdy wniosek o jedno zezwolenie zostaje złożony przez zainteresowanego obywatela kraju trzeciego, musi istnieć możliwość złożenia i rozpatrzenia go albo w czasie, gdy dany obywatel kraju trzeciego przebywa poza terytorium państwa członkowskiego, w którym pragnie zostać przyjęty, albo też wtedy, gdy już legalnie przebywa na terytorium zainteresowanego państwa członkowskiego. |
Uzasadnienie | |
W celu zapobieżenia niebezpieczeństwu nielegalności ważne jest czuwanie nad tym, aby obywatel kraju trzeciego przebywający legalnie na terytorium państwa członkowskiego i pragnący wykonywać w nim legalnie pracę za wynagrodzeniem mógł tam złożyć wniosek o jedno zezwolenie. | |
Poprawka 20 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 2 – akapit pierwszy a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Jeżeli zezwolenie wnioskodawcy wygaśnie przed podjęciem decyzji dotyczącej odnowienia tego zezwolenia, państwo członkowskie odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku zezwala tej osobie oraz – w odpowiednich przypadkach – jego rodzinie na legalne pozostanie na jego terytorium do momentu podjęcia decyzji w sprawie jego wniosku o odnowienie jednego zezwolenia. |
Poprawka 21 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 4 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
4. Jeżeli informacje załączone do wniosku są niewłaściwe, wyznaczony organ informuje wnioskodawcę, jakie dodatkowe informacje powinien przedłożyć. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, ulega wstrzymaniu do czasu otrzymania przez władze wymaganych dodatkowych informacji. |
4. Jeżeli informacje załączone do wniosku są niekompletne zgodnie z publicznie określonymi kryteriami, wyznaczony organ informuje wnioskodawcę, jakie dodatkowe informacje powinien przedłożyć. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, ulega wstrzymaniu do czasu otrzymania przez władze wymaganych dodatkowych informacji. |
Poprawka 22 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 4 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4 a. W przypadku zawieszenia lub przedłużenia terminu przyjęcia decyzji, o której mowa w ust. 2, właściwy organ informuje o tym należycie wnioskodawcę. |
Uzasadnienie | |
Należy zagwarantować maksimum przejrzystości w procedurze, żeby wnioskodawca mógł śledzić postęp sprawy. | |
Poprawka 23 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 5 – ustęp 4 b (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
4 b. Właściwe organy wyznaczone przez różne państwa członkowskie wymieniają między sobą dane dotyczące decyzji o wydaniu lub odnowieniu jednego zezwolenia, aby uniknąć wydania takiego zezwolenia w więcej niż jednym państwie członkowskim w odpowiedzi na wnioski złożone przez tą samą osobę. |
Poprawka 24 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 6 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2 a. Państwo członkowskie może wydać posiadaczowi łącznego zezwolenia wydanego przez inne państwo członkowskie zezwolenie umożliwiające mu wykonywanie pracy przygranicznej. Takie zezwolenie wydaje się zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego. Okres ważności takiego zezwolenia nie może przekroczyć okresu ważności łącznego zezwolenia wydanego przez drugie państwo członkowskie. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka umożliwia posiadaczom łącznego zezwolenia na pracę w innym państwie członkowskim bez konieczności przeprowadzki. | |
Poprawka 25 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 1 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1. W pisemnym powiadomieniu dotyczącym wydania decyzji o odrzuceniu wniosku, odmowie przyznania, odmowie zmiany lub odmowie odnowienia, zawieszeniu bądź wycofaniu jednego zezwolenia na podstawie kryteriów określonych w prawie krajowym bądź wspólnotowym podaje się przyczyny wydania takiej decyzji. |
1. W pisemnym powiadomieniu dotyczącym wydania decyzji o odrzuceniu wniosku, odmowie przyznania, odmowie zmiany lub odmowie odnowienia, zawieszeniu bądź wycofaniu jednego zezwolenia na podstawie kryteriów określonych w prawie krajowym bądź wspólnotowym podaje się obiektywne i sprawdzalne przyczyny wydania takiej decyzji. Kryteria te powinny być obiektywne i dostępne dla obywateli, aby można było zweryfikować taką decyzję. |
Uzasadnienie | |
Dla pewności prawnej konieczna jest przejrzystość. | |
Poprawka 26 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 8 – ustęp 2 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Każdą decyzję o odrzuceniu wniosku, odmowie przyznania, odmowie zmiany lub odmowie odnowienia, zawieszeniu bądź wycofaniu jednego zezwolenia można zaskarżyć w sądzie danego państwa członkowskiego. W pisemnym powiadomieniu informuje się o dostępnych procedurach i terminie ewentualnego zaskarżenia decyzji. |
2. Każdą decyzję o odrzuceniu wniosku, odmowie przyznania, odmowie zmiany lub odmowie odnowienia, zawieszeniu bądź wycofaniu jednego zezwolenia można zaskarżyć we właściwym organie danego państwa członkowskiego, wyznaczonym zgodnie z prawem krajowym. W pisemnym powiadomieniu informuje się o dostępnych procedurach, łącznie z odpowiedzialnym organem i terminie ewentualnego zaskarżenia decyzji. Zaskarżenie zawiesza decyzję administracyjną do momentu podjęcia przez sąd ostatecznej decyzji. |
Poprawka 27 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 9 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie podejmują konieczne środki w celu powiadomienia obywatela kraju trzeciego i jego przyszłego pracodawcy o wszelkiej dokumentacji potrzebnej do uzupełnienia wniosku. |
Państwa członkowskie zapewniają za pośrednictwem swoich konsulatów, powszechny dostęp do systematycznie aktualizowanych informacji dotyczących warunków wjazdu i pobytu na swoim terytorium obywateli krajów trzecich w celu podjęcia pracy. Państwa członkowskie podejmują w szczególności konieczne środki w celu powiadomienia obywatela kraju trzeciego i jego przyszłego pracodawcy o wszelkiej dokumentacji potrzebnej do uzupełnienia wniosku, a także o całkowitej kwocie opłat pobieranych z tytułu jego rozpatrzenia. |
Uzasadnienie | |
Niniejsza poprawka uwzględnia inne postanowienia dotyczące informowania wnioskodawcy, zawarte w art. 14 w rozdziale IV (Przepisy końcowe), gdzie tak naprawdę nie powinny się znajdować, gdyż rozdział IV dotyczy sposobów transpozycji dyrektywy. Celem poprawki jest zagwarantowanie uzyskiwania informacji w kraju pochodzenia oraz zawierania w nich aspektów finansowych związanych z rozpatrywaniem wniosku. | |
Poprawka 28 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 10 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Państwa członkowskie mogą pobierać od wnioskodawców opłaty za rozpatrzenie wniosku zgodnie z niniejszą dyrektywą. Wysokość opłat należy ustalać w sposób proporcjonalny; mogą one opierać się na zasadzie usługi faktycznie wyświadczonej. |
Państwa członkowskie mogą pobierać od wnioskodawców opłaty za rozpatrzenie wniosku zgodnie z niniejszą dyrektywą. Wysokość opłat należy ustalać w sposób proporcjonalny i rozsądny; nie może ona przekraczać rzeczywistych kosztów poniesionych przez administrację krajową. Ustala się maksymalną stawkę krajową całkowitej opłaty obejmującą w razie potrzeby koszty podwykonawstwa spowodowane odwołaniem się do firm zewnętrznych celem zebrania dokumentów koniecznych do utworzenia dossier związanego z uzyskaniem zezwolenia. |
Uzasadnienie | |
Ważne jest dopilnowanie, aby wnioskodawca został jasno poinformowany o kwocie opłat związanych z uzyskaniem jednego zezwolenia oraz aby zapobiec wszelkim nadużyciom w przypadku podwykonawstwa przy tworzeniu dossier. | |
Poprawka 29 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 - część wprowadzająca | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
W okresie ważności jednego zezwolenia osoba, która je otrzymała, jest uprawniona przynajmniej do: |
W okresie ważności jednego zezwolenia, określonym przez każde państwo członkowskie, osoba, która je otrzymała, jest uprawniona przynajmniej do: |
Poprawka 30 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 – litera c) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) swobodnego dostępu do całego terytorium państwa członkowskiego wydającego jedno zezwolenie, z zachowaniem ograniczeń określonych w ustawodawstwie krajowym ze względów bezpieczeństwa; |
c) swobodnego dostępu do całego terytorium państwa członkowskiego wydającego jedno zezwolenie; państwa członkowskie mogą nałożyć ograniczenia terytorialne na zezwolenie na pobyt i pracę z zachowaniem ograniczeń określonych w ustawodawstwie krajowym ze względów bezpieczeństwa, jeżeli takie same ograniczenia dotyczą ich własnych obywateli; |
Poprawka 31 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 11 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 11 a |
|
|
Powiadamianie o decyzjach |
|
|
Powiadomienie oraz informacje, o których mowa w art. 5, 8 i 9, przekazywane są w taki sposób, aby osoba składająca wniosek mogła zrozumieć ich treść i konsekwencje. |
Poprawka 32 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera a) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) warunków pracy, w tym płacy i warunków zwolnienia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy; |
a) warunków pracy, w tym płacy, urlopu, czasu pracy i warunków zwolnienia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy; |
Poprawka 33 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) wolności zrzeszania się i zgromadzeń oraz członkostwa w organizacjach reprezentujących pracowników lub pracodawców lub też we wszelkich organizacjach zrzeszających pracowników określonych zawodów, w tym świadczeń udzielanych przez takie organizacje, bez uszczerbku dla przepisów krajowych dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego; |
b) wolności zrzeszania się i zgromadzeń oraz członkostwa w organizacjach reprezentujących pracowników lub pracodawców lub też we wszelkich organizacjach zrzeszających pracowników określonych zawodów, w tym świadczeń udzielanych przez takie organizacje, jak informacje i wsparcie, bez uszczerbku dla przepisów krajowych dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego; |
Poprawka 34 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera c) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) kształcenia i szkolenia zawodowego; |
c) kształcenia w szerokim znaczeniu tego słowa (nauka języków i przyswajanie kultury w celu lepszej integracji) i szkolenia zawodowego; |
Poprawka 35 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera d) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
d) uznawania dyplomów, świadectw i innych kwalifikacji zawodowych zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi; |
d) uznawania dyplomów, świadectw i innych kwalifikacji zawodowych zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi obowiązującymi zgodnie z dyrektywą 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych1; |
|
|
1 Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22 |
Poprawka 36 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 1 - litera f) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
f) wypłaty należnych świadczeń emerytalnych w przypadku przeniesienia się do kraju trzeciego; |
f) przenoszenie uprawnień do świadczeń emerytalnych lub rentowych z tytułu podeszłego wieku, śmierci lub kalectwa według stawek określonych przez prawo państwa członkowskiego lub państw członkowskich zobowiązanych do wypłaty świadczeń, w związku z przeniesieniem się do kraju trzeciego; |
Poprawka 37 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 1 - litera g) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
g) ulg podatkowych; |
g) ulg podatkowych, pod warunkiem, że pracownik jest uznany w danym państwie członkowskim za rezydenta do celów podatkowych; |
Poprawka 38 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera h a) (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
h a) informacji i usług doradczych oferowanych przez urzędy pracy; |
Poprawka 39 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – część wprowadzająca | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć zasadę traktowania na równi z własnymi obywatelami: |
2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć zasadę traktowania na równi z własnymi obywatelami jedynie w następujących przypadkach: |
Poprawka 40 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – litera a) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) poprzez żądanie przedstawienia dowodu wystarczającej znajomości języka jako warunku dostępu do kształcenia i szkoleń. Dostęp do uczelni wyższych może być uzależniony od spełnienia szczególnych wymogów w zakresie wykształcenia; |
skreślona |
Poprawka 41 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. c) w zakresie stypendiów naukowych; |
skreślona |
Uzasadnienie | |
Ten przepis byłby bardziej stosowny w akcie prawnym jednolicie regulującym prawo do nauki. | |
Poprawka 42 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – litera c) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. h) w zakresie mieszkalnictwa socjalnego do przypadków obywateli krajów trzecich, którzy przebywają na ich terytorium przynajmniej od trzech lat lub mają prawo przebywać na tym terytorium przynajmniej przez taki okres; |
c) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. h) w zakresie mieszkalnictwa; |
Poprawka 43 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 - litera d) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
d) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. a), b) i g) do pracowników z krajów trzecich, którzy są zatrudnieni; |
skreślona |
Poprawka 44 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 - litera e) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
e) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. e) do pracowników z krajów trzecich, którzy są zatrudnieni, z wyjątkiem zasiłku dla bezrobotnych. |
skreślona |
Poprawka 45 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
2 bis. Państwa członkowskie muszą przyjąć niezbędne środki w celu zapewnienia, że wszelkim naruszeniom praw zapisanych w niniejszej dyrektywie przeciwdziałają skuteczne, proporcjonalne i zniechęcające środki. |
Uzasadnienie | |
Podejmowanie skutecznych działań przeciw ewentualnym naruszeniom praw do równego traktowania zapisanych w niniejszej dyrektywie nie będzie możliwe, o ile nie zostaną zapewnione prawne środki zaradcze. | |
Poprawka 46 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 13 a |
|
|
Sankcje |
|
|
Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zagwarantowania, aby wszelkie przypadki naruszenia praw na mocy niniejszego rozdziału podlegały w miarę potrzeby skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym karom. |
Poprawka 47 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 14 | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Każde państwo członkowskie zapewnia powszechny dostęp do systematycznie aktualizowanych informacji dotyczących warunków wjazdu i pobytu na swoim terytorium obywateli krajów trzecich w celu podjęcia pracy. |
skreślony |
Uzasadnienie | |
Patrz poprawka do art. 9. | |
UZASADNIENIE
W ciągu ostatnich lat państwa członkowskie oraz opinia publiczna wykazały ogólne poparcie dla wspólnej polityki UE w zakresie imigracji ekonomicznej, choć istnieją różnice w proponowanych podejściach oraz różne oczekiwania co do wyniku końcowego.
Prognozy demograficzne, a także sytuacja gospodarcza naszych państw członkowskich pokazały, że polityka imigracyjna może stanowić instrument regulujący nasze zapotrzebowanie na siłę roboczą. W nadchodzących dekadach rozwój gospodarczy i społeczny Europy będzie zależny od przyjmowania nowych migrantów ekonomicznych. Wynika stąd potrzeba prowadzenia aktywnej polityki w dziedzinie przyjmowania zarówno pracowników wysoko, jak i mniej wykwalifikowanych.
W 2001 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli krajów trzecich w celu podjęcia pracy zarobkowej oraz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek. Pomimo pozytywnej opinii Parlamentu Europejskiego wniosek ten nie został przyjęty w pierwszym czytaniu w Radzie.
Wniosek Komisji dotyczący dyrektywy, w sprawie którego Parlament ma wydać opinię, przewiduje z jednej strony procedurę jednego wniosku dla obywateli krajów trzecich starających się o prawo wjazdu na terytorium państwa członkowskiego w celu podjęcia pracy, a z drugiej strony przyznanie praw obywatelom krajów trzecich legalnie pracujących w państwie członkowskim.
Jednym z celów programu działania Rady Europejskiej z grudnia 2006 r., związanego z legalną imigracją, było opracowanie „ogólnych ram podejścia sprawiedliwego i opartego na poszanowaniu praw pracowników migrujących”. Niniejszy wniosek dotyczący dyrektywy ma na celu osiągnięcie wytkniętych celów poprzez ustalenie pewnego statusu prawnego pracowników z krajów trzecich już przyjętych, zgodnie z duchem agendy lizbońskiej.
Stanowisko sprawozdawcy
Sprawozdawca podkreśla, że przyjęcie niniejszej dyrektywy oraz dyrektywy dotyczącej błękitnej karty są uzupełniające. Ich jednoczesne przyjęcie ma na celu uniemożliwienie prowadzenia dwutorowej polityki imigracyjnej, sprzyjającej migracji osób wysoko wykwalifikowanych i odmawiającej dostępu i praw pracownikom mało wykwalifikowanym. Obydwa teksty kładą poza tym kres iluzji zamkniętych granic.
Sprawozdawca wyraża zadowolenie, że Komisja opracowała wniosek, który ustanawia ogólne i horyzontalne ramy legislacyjne dla ogółu obywateli krajó trzecich przyjętych na terytorium UE w celu podjęcia pracy oraz którego celem jest umożliwienie im korzystania z traktowania na równi z obywatelami europejskimi. Sądzi on, że niniejsza dyrektywa powinna służyć jako punkt odniesienia dla dyrektyw sektorowych, które Komisja przedstawiła lub zamierza przedstawić wkrótce (tzn. dyrektywy dotyczącej warunków przyjmowania wysoko wykwalifikowanych obywateli z krajów trzecich, dyrektywy dotyczącej pracy sezonowej, dyrektywy dotyczącej pracowników oddelegowanych).
Wyraża natomiast ubolewanie, że wniosek nie był bardziej ambitny i zrezygnowano z uwzględnienia w nim warunków przyjmowania każdego obywatela kraju trzeciego pragnącego prowadzić na terytorium Unii działalność gospodarczą, lecz jest świadom związanych z taką propozycją oporów państw członkowskich.
Sprawozdawca proponuje pewne dostosowania wniosku w postaci przedstawionej przez Komisję w celu uściślenia lub uzupełnienia pewnych aspektów.
Sprawozdawca uważa, że ważne jest podkreślenie, iż treść przedmiotowej dyrektywy nie podważa prawa państw członkowskich do określania warunków przyjmowania ani też liczby migrantów, jaką chcą przyjąć na swoim terytorium.
Należy także dodać, że sprawozdawca jest zdecydowanie przekonany o konieczności utrzymania możliwie najszerszego zakresu stosowania, jak przewiduje to wniosek. Wspólny zbiór praw musi przysługiwać wszystkim obywatelom przyjętym na terytorium w celu podjęcia pracy, ale również tym, których pierwotnie przyjęto w innych celach i którzy otrzymali prawo do pracy na podstawie przepisów wspólnotowych lub krajowych.
Poza tym wyłączenie pracowników sezonowych jest uzasadnione przyszłym wprowadzeniem osobnej dyrektywy poświęconej tej kategorii pracowników.
Zauważmy, że pracownicy transgraniczni, tzn. ci, którzy pracują w kraju innym niż kraj zamieszkania, nie są objęci tą dyrektywą. W istocie bowiem na mocy art. 2b) w zakres stosowania dyrektywy wchodzą jedynie osoby, które zamieszkują i wykonują działalność zawodową w tym samym kraju. Tymczasem pracownicy transgraniczni powinni także korzystać z ochrony oraz gwarancji w dziedzinie zatrudnienia. W każdym więc razie chodziłoby zatem o opracowanie na późniejszym etapie szczególnych przepisów dotyczących tej grupy pracowników.
Jeżeli chodzi o wkład proponowanej przez Komisję dyrektywy z punktu widzenia prawnego, sprawozdawca podkreśla, że pomimo iż istnieją konwencje MOP i Rady Europy dotyczące pracowników migrujących, zostały one podpisane jedynie przez niektóre państwa członkowskie. Natomiast przedmiotowa dyrektywa zawiera przepisy, które, biorąc pod uwagę ich precyzyjność, będą mogły mieć zastosowanie bezpośrednio po zakończeniu okresu transpozycji. W ten sposób przyjęcie niniejszej dyrektywy dawałoby korzyść zapewnienia pracownikom lepszej ochrony niż ta, która przysługuje im obecnie na mocy obowiązujących w tej dziedzinie konwencji międzynarodowych.
W sprawie jednej procedury
Wniosek w sprawie dyrektywy ma na celu wprowadzenie procedury jednego wniosku prowadzącej do wydania jednego zezwolenia na pobyt i pracę.
Wprowadzenie jednej procedury ma wiele zalet, biorąc pod uwagę różne w poszczególnych państwach członkowskich konteksty dotyczące powiązań między pozwoleniem na pobyt i pozwoleniem na pracę. Wytkniętym celem jest ograniczenie procedur biurokratycznych i uproszczenie kroków administracyjnych podejmowanych przez zainteresowanych, bez względu na to, czy chodzi o wnioskodawców, o administrację czy o pracodawców.
Procedura ta, a także to jedno zezwolenie umożliwią również łatwiejsze kontrole ważności zezwoleń zarówno przez administrację, jak i przez pracodawców.
Zobowiązania nałożone na państwa członkowskie pozostają wystarczająco elastyczne: ogólne zobowiązanie do zapewnienia systemu kompleksowej obsługi i ogólny zakaz wydawania dokumentów dodatkowych, poszanowanie gwarancji proceduralnych (prawo do informacji, umotywowanie decyzji, prawo do odwołania się). Procedura w żaden sposób nie wpływa na kompetencje państw członkowskich dotyczące rozpatrywania wniosków, poza jednym aspektem - terminem, którego dotrzymanie jest ważne.
Według sprawozdawcy należy także uściślić, czy - jeśli chodzi o osobę uprawnioną do składania wniosku - pracodawca również ma taką możliwość.
Wspólny zbiór praw
Już w roku 1999 Rada Europejska na szczycie w Tampere podkreśliła, że Unia Europejska powinna zapewnić sprawiedliwe traktowanie obywateli krajów trzecich, którzy legalnie przebywają na terytorium państw członkowskich, oraz przyznać im prawa i obowiązki porównywalne do praw i obowiązków obywateli UE.
Obecnie w UE istnieją duże różnice w traktowaniu pracowników migrujących zależnie od państwa członkowskiego. Utrzymują się również duże różnice w traktowaniu pracowników migrujących znajdujących się w sytuacji legalnej i pracowników wspólnotowych. Okazuje się poza tym, że prawa te zmieniają się w zależności od kraju pochodzenia pracownika i od państwa UE, w którym wykonuje on pracę, ponieważ istnieją liczne umowy dwustronne między państwami członkowskimi UE i niektórymi krajami trzecimi, a także umowy zawarte przez UE i niektóre kraje trzecie.
Sprawozdawca z ogromnym zadowoleniem przyjmuje propozycję przyznania obywatelom krajów trzecich legalnie zatrudnionym na terytorium państwa członkowskiego praw, w szczególności w dziedzinach związanych z zatrudnieniem, w których zagwarantowane będzie traktowanie ich na równi z własnymi obywatelami. Przyznanie tych praw stanowi zdaniem sprawozdawcy minimalny wymóg bez uszczerbku dla prawa przyjęcia lub utrzymania przez państwa członkowskie korzystniejszych przepisów.
Takie uznanie podstawowych praw społecznych migrantów legalnie przebywających na terytorium UE oraz osób nowo przybywających przyczyni się do poprawy ich integracji, a w konsekwencji do polepszonej spójności społecznej.
Środek ten stanowiłby również część aktywnej polityki mającej na celu walkę z wyzyskiwaniem siły roboczej, w szczególności nowo przybywających migrantów, chroniąc jednocześnie obywateli europejskich przed nieuczciwą konkurencją, której sprzyja nierówność. Obywatele krajów trzecich podlegaliby w ten sposób sprawiedliwym warunkom w całej UE niezależnie od kraju pobytu.
Sprawozdawca pragnie zatem z powyższych powodów, aby Parlament Europejski i Rada osiągnęli jak najszybciej ogólne porozumienie w sprawie wniosku Komisji i żeby dyrektywa dotycząca „jednego zezwolenia” mogła wkrótce wejść w życie.
OPINIA Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (5.11.2008)
dla Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli krajów trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z krajów trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim
(COM(2007)0638 – C6‑0470/2007 – 2007/0229(CNS))
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej(*): Rumiana Jeleva
(*) Procedura obejmująca zaangażowane komisje – art. 47 Regulaminu.
ZWIĘZŁE UZASADNIENIE
Wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie procedury jednego wniosku o jedno zezwolenie dla obywateli krajów trzecich na pobyt i pracę na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wspólnego zbioru praw dla pracowników z krajów trzecich przebywających legalnie w państwie członkowskim stanowi część unijnej strategii zmierzającej do opracowania kompleksowej polityki imigracyjnej. Wniosek jest wynikiem wielu unijnych debat, a w konkluzjach Rady Europejskiej przyjętych na szczycie w grudniu 2006 r. przedstawiono szereg działań, jakie należy podjąć w 2007 r., między innymi, „jeśli chodzi o legalną migrację, stosowanie sprawnie prowadzonych polityk migracyjnych – z pełnym poszanowaniem krajowych kompetencji, – które pomogą państwom członkowskim zaspokoić obecne i przyszłe potrzeby związane z rynkiem pracy i które jednocześnie przyczynią się do zrównoważonego rozwoju wszystkich krajów; należy przede wszystkim niezwłocznie przeanalizować wnioski przygotowywane przez Komisję w ramach planu polityki w dziedzinie legalnej migracji, opracowanego w grudniu 2005 roku”.
Niniejszy wniosek stanowi odpowiedź na te postulaty zgodnie z planem polityki w dziedzinie legalnej migracji, którego celem z jednej strony było określenie, w czterech odrębnych wnioskach legislacyjnych, warunków przyjmowania szczególnych kategorii migrantów (pracowników wysoko wykwalifikowanych, pracowników sezonowych, stażystów pobierających wynagrodzenie i osób przeniesionych w ramach przedsiębiorstwa), a z drugiej strony – ustanowienie ogólnych zasad ramowych dotyczących sprawiedliwego i opartego na poszanowaniu praw podejścia do migracji zarobkowej. Niniejszy wniosek jest wyrazem dążenia do osiągnięcia tego ostatniego celu, poprzez zabezpieczenie statusu prawnego pracowników z krajów trzecich już przyjętych na terytorium państw członkowskich – zgodnie z duchem agendy lizbońskiej – oraz poprzez wprowadzenie uproszczeń proceduralnych dla wnioskodawców.
W tym celu Komisja proponuje zagwarantowanie wspólnego zbioru praw wszystkim pracownikom z krajów trzecich legalnie przebywającym w danym państwie członkowskim, którym nie przysługuje jeszcze status rezydenta długoterminowego, oraz wprowadzenie procedury jednego wniosku, a także jednego zezwolenia na pobyt i pracę.
W dziedzinie legalnej imigracji przyjęto szereg dyrektyw dotyczących szczególnych kategorii obywateli krajów trzecich: dyrektywę Rady 2003/86/WE w sprawie prawa do łączenia rodzin, dyrektywę Rady 2003/109/WE dotycząca statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi, dyrektywę Rady 2004/114/WE w sprawie warunków przyjmowania obywateli państw trzecich w celu odbywania studiów, udziału w wymianie młodzieży szkolnej, szkoleniu bez wynagrodzenia lub wolontariacie oraz dyrektywę Rady 2005/71/WE wprowadzającą ułatwienia w przyjmowaniu badaczy w UE.
Wniosek ten powinien być postrzegany jak horyzontalny instrument zapewniający każdemu pracownikowi będącemu obywatelem kraju trzeciego podstawowy zbiór praw pracowniczych. Sprawozdawczyni uważa za niezmiernie istotne, by każdej osobie, która otrzymała pozwolenie na pracę i pobyt w danym państwie członkowskim, zostały zapewnione prawa równe tym, które są stosowane wobec obywateli tego państwa w odniesieniu do ich udziału w rynku pracy oraz skutecznego wykonywania tych praw. Dlatego w tej opinii skoncentrowano się na nadaniu takich praw tym obywatelom krajów trzecich, którzy zostali przyjęci specjalnie w celu podjęcia pracy, nie zaś z innych powodów.
Jak wskazano wcześniej, sprawozdawczyni uznaje za cel wniosku w sprawie dyrektywy zapewnienie wspólnego zestawu praw pracowniczych, przy zapewnieniu im traktowania na równi z obywatelami przyjmującego państwa członkowskiego. W tym zakresie bardzo ważny jest art. 12 dotyczący prawa do równego traktowania, ponieważ to właśnie w tym zakresie obywatelom krajów trzecich przyjętych do pracy, którzy pracują i przebywają na terytorium danego państwa członkowskiego, należy zapewnić szereg praw pracowniczych, dzięki którym będą oni traktowani na równi z obywatelami tego państwa i innymi pracownikami pochodzącymi z Unii Europejskiej.
Sprawozdawczyni w pełni popiera prawa gwarantowane na mocy art. 12 ust.1 lit. a) i b). W ust.1 lit. a) dodano specjalny zapis o prawie do urlopu, jako że stanowi on część postanowień dotyczących stosunków przemysłowych.
Zagwarantowanie szeregu praw wiąże się też z pewnymi obowiązkami. Jeden z nich jest odzwierciedlony w prawie do szkolenia zawodowego. Sprawozdawczyni opowiada się za prawem do korzyści podatkowych pod warunkiem, że pracownik pochodzący z kraju trzeciego jest uznany w danym państwie członkowskim za rezydenta w kontekście opodatkowania. Sprawozdawczyni uważa, że obywatelom krajów trzecich należy zapewnić dostęp do procedur przyznawania mieszkań komunalnych jedynie w przypadku, gdy uzyskają oni bardziej stały status w UE – taki jak na przykład status rezydenta długoterminowego – w związku z czym opinia zawiera poprawkę dotyczącą tej kwestii. Przenoszenie uprawnień do świadczeń emerytalno-rentowych przysługujących z tytułu wieku, śmierci (lub kalectwa) według stawek stosowanych na mocy prawa państwa członkowskiego lub państw członkowskich zobowiązanych do wypłaty świadczeń, w związku z przeniesieniem się do kraju trzeciego winno być zagwarantowane, co zostało bardziej szczegółowo przedstawione w opinii.
POPRAWKI
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się do Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:
Poprawka 1 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 1 - litera a) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) warunków pracy, w tym płacy i warunków zwolnienia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy; |
a) warunków pracy, w tym płacy, urlopów, czasu pracy i warunków zwolnienia oraz bezpieczeństwa i higieny pracy; |
Poprawka 2 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) wolności zrzeszania się i zgromadzeń oraz członkostwa w organizacjach reprezentujących pracowników lub pracodawców lub też we wszelkich organizacjach zrzeszających pracowników określonych zawodów, w tym świadczeń udzielanych przez takie organizacje, bez uszczerbku dla przepisów krajowych dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego; |
b) wolności zrzeszania się i zgromadzeń oraz członkostwa w organizacjach reprezentujących pracowników lub pracodawców lub też we wszelkich organizacjach zrzeszających pracowników określonych zawodów, w tym świadczeń udzielanych przez takie organizacje, takich jak informacja i wsparcie, bez uszczerbku dla przepisów krajowych dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego; |
Poprawka 3 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera c) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) kształcenia i szkolenia zawodowego; |
c) kształcenia w szerokim znaczeniu tego słowa (nauka języków i przyswajanie kultury w celu lepszej integracji) i szkolenia zawodowego; |
Poprawka 4 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera d) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
d) uznawania dyplomów, świadectw i innych kwalifikacji zawodowych zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi; |
d) uznawania dyplomów, świadectw i innych kwalifikacji zawodowych zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi obowiązującymi na mocy dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych1; |
|
|
Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22. |
Poprawka 5 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 1 - litera f) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
f) wypłaty należnych świadczeń emerytalnych w przypadku przeniesienia się do kraju trzeciego; |
f) przenoszenie uprawnień do świadczeń emerytalnych lub rentowych z tytułu podeszłego wieku, śmierci lub kalectwa według stawek określonych przez prawo państwa członkowskiego lub państw członkowskich zobowiązanych do wypłaty świadczeń, w związku z przeniesieniem się do kraju trzeciego; |
Poprawka 6 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 - ustęp 1 - litera g) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
g) ulg podatkowych; |
g) ulg podatkowych, pod warunkiem, że pracownik jest uznany w danym państwie członkowskim za rezydenta do celów podatkowych; |
Poprawka 7 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 1 – litera i) (nowa) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
i) informacji i usług doradczych oferowanych przez urzędy pracy; |
Poprawka 8 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – część wprowadzająca | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć zasadę traktowania na równi z własnymi obywatelami: |
2. Państwa członkowskie mogą ograniczyć zasadę traktowania na równi z własnymi obywatelami jedynie w następujących przypadkach: |
Poprawka 9 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – litera a) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
a) poprzez żądanie przedstawienia dowodu wystarczającej znajomości języka jako warunku dostępu do kształcenia i szkoleń. Dostęp do uczelni wyższych może być uzależniony od spełnienia szczególnych wymogów w zakresie wykształcenia; |
skreślona |
Poprawka 10 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – litera b) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
b) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. c) w zakresie stypendiów naukowych; |
skreślona |
Uzasadnienie | |
Ten przepis byłby bardziej stosowny w akcie prawnym jednolicie regulującym prawo do nauki. | |
Poprawka 11 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 – litera c) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
c) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. h) w zakresie mieszkalnictwa socjalnego do przypadków obywateli krajów trzecich, którzy przebywają na ich terytorium przynajmniej od trzech lat lub mają prawo przebywać na tym terytorium przynajmniej przez taki okres; |
c) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. h) w zakresie mieszkalnictwa; |
Poprawka 12 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 - litera d) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
d) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. a), b) i g) do pracowników z krajów trzecich, którzy są zatrudnieni; |
skreślona |
Poprawka 13 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 12 – ustęp 2 - litera e) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
e) poprzez ograniczenie praw przyznanych na mocy ust. 1 lit. e) do pracowników z krajów trzecich, którzy są zatrudnieni, z wyjątkiem zasiłku dla bezrobotnych. |
skreślona |
Poprawka 14 Wniosek dotyczący dyrektywy Artykuł 13 a (nowy) | |
|
Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
|
Artykuł 13a Kary |
|
|
Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zagwarantowania, aby wszelkie przypadki naruszenia praw wynikających z niniejszego rozdziału podlegały w miarę potrzeby skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym karom. |
PROCEDURA
|
Tytuł |
Procedura jednego wniosku o pobyt i pracę |
|||||||
|
Odsyłacze |
COM(2007)0638 – C6-0470/2007 – 2007/0229(CNS) |
|||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa |
LIBE |
|||||||
|
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu |
EMPL 15.1.2008 |
|
|
|
||||
|
Ściślejsza współpraca - data ogłoszenia na posiedzeniu |
13.3.2008 |
|
|
|
||||
|
Sprawozdawca komisji opiniodawczej Data powołania |
Rumiana Jeleva 20.11.2007 |
|
|
|||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
10.9.2008 |
4.11.2008 |
|
|
||||
|
Data przyjęcia |
5.11.2008 |
|
|
|
||||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
33 2 13 |
||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Jan Andersson, Iles Braghetto, Philip Bushill-Matthews, Alejandro Cercas, Ole Christensen, Derek Roland Clark, Luigi Cocilovo, Jean Louis Cottigny, Jan Cremers, Proinsias De Rossa, Harald Ettl, Richard Falbr, Carlo Fatuzzo, Ilda Figueiredo, Joel Hasse Ferreira, Roger Helmer, Stephen Hughes, Karin Jöns, Sajjad Karim, Jean Lambert, Bernard Lehideux, Elizabeth Lynne, Thomas Mann, Jan Tadeusz Masiel, Maria Matsouka, Elisabeth Morin, Juan Andrés Naranjo Escobar, Siiri Oviir, Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Pier Antonio Panzeri, Jacek Protasiewicz, Elisabeth Schroedter, José Albino Silva Peneda, Kathy Sinnott, Jean Spautz, Gabriele Stauner, Ewa Tomaszewska, Anne Van Lancker, Gabriele Zimmer |
|||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Mihael Brejc, Françoise Castex, Gabriela Creţu, Rumiana Jeleva, Sepp Kusstatscher, Roberto Musacchio, Dimitrios Papadimoulis, Patrizia Toia, Georgios Toussas, Claude Turmes |
|||||||
|
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Giles Chichester, Árpád Duka-Zólyomi |
|||||||
PROCEDURA
|
Tytuł |
Procedura dotycząca łącznego wniosku o pozwolenie na pobyt i pracę |
|||||||
|
Odsyłacze |
COM(2007)0638 – C6-0470/2007 – 2007/0229(CNS) |
|||||||
|
Data konsultacji z PE |
14.12.2007 |
|||||||
|
Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu |
LIBE 15.1.2008 |
|||||||
|
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii Data ogłoszenia na posiedzeniu |
EMPL 15.1.2008 |
|
|
|
||||
|
Procedura obejmująca zaangażowane komisje Data ogłoszenia na posiedzeniu |
EMPL 13.3.2008 |
|
|
|
||||
|
Sprawozdawca(y) Data powołania |
Patrick Gaubert 18.12.2007 |
|
|
|||||
|
Rozpatrzenie w komisji |
27.3.2008 |
16.7.2008 |
7.10.2008 |
5.11.2008 |
||||
|
Data przyjęcia |
5.11.2008 |
|
|
|
||||
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
44 2 1 |
||||||
|
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Alexander Alvaro, Catherine Boursier, Emine Bozkurt, Philip Bradbourn, Mihael Brejc, Kathalijne Maria Buitenweg, Maddalena Calia, Michael Cashman, Giusto Catania, Jean-Marie Cavada, Carlos Coelho, Gérard Deprez, Bárbara Dührkop Dührkop, Armando França, Urszula Gacek, Kinga Gál, Patrick Gaubert, Roland Gewalt, Jeanine Hennis-Plasschaert, Lívia Járóka, Ewa Klamt, Magda Kósáné Kovács, Henrik Lax, Baroness Sarah Ludford, Viktória Mohácsi, Javier Moreno Sánchez, Rareş-Lucian Niculescu, Athanasios Pafilis, Maria Grazia Pagano, Martine Roure, Sebastiano Sanzarello, Inger Segelström, Csaba Sógor, Vladimir Urutchev, Ioannis Varvitsiotis, Manfred Weber, Renate Weber, Tatjana Ždanoka |
|||||||
|
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Simon Busuttil, Marco Cappato, Genowefa Grabowska, Ona Juknevičienė, Jean Lambert, Marian-Jean Marinescu, Antonio Masip Hidalgo |
|||||||
|
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Giuseppe Gargani, Fernand Le Rachinel |
|||||||
|
Data złożenia |
7.11.2008 |
|||||||