SPRAWOZDANIE W sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich Wspólnoty i uchylającej dyrektywę 2002/6/WE

25.3.2010 - (COM(2009)0011 – C6‑0030/2009 – 2009/0005(COD)) - ***I

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca: Dirk Sterckx


Procedura : 2009/0005(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0064/2010

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

W sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich Wspólnoty i uchylającej dyrektywę 2002/6/WE

(COM(2009)0011 – C6‑0030/2009 – 2009/0005(COD))

(Zwykła procedura legislacyjna: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2009)0011),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 80 ust. 2 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0030/2009),

–  uwzględniając komunikat Komisji skierowany do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Konsekwencje wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych” (COM(2009)0665),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 lit. a) i art. 100 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A7–0064/2010),

1.  przyjmuje w pierwszym czytaniu stanowisko określone poniżej;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom krajowym.

Poprawka  1

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 2 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Przekazywanie informacji wymaganych przy wchodzeniu do lub wychodzeniu z portów przez dyrektywę Rady 95/21/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. dotyczącą przestrzegania, w odniesieniu do żeglugi morskiej korzystającej ze wspólnotowych portów oraz żeglugi morskiej po wodach znajdujących się pod jurysdykcją państw członkowskich, międzynarodowych norm bezpieczeństwa statków i zapobiegania zanieczyszczeniom oraz pokładowych warunków życia i pracy, dyrektywę 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 listopada 2000 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku, dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylającą dyrektywę Rady 93/75/EWG, rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie podniesienia ochrony statków i obiektów portowych, rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) oraz, w stosownych przypadkach, Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych przyjęty w 1960 r. przez IMO, wraz ze zmianami przyjętymi i wprowadzonymi w życie, obejmuje informacje podawane w ramach formularzy FAL. Formularzy tych nie należy wymagać, jeżeli odpowiednie informacje zostały już udostępnione.

(2) Przekazywanie informacji wymaganych przy wchodzeniu do lub wychodzeniu z portów przez dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23.04.09 r. w sprawie kontroli przez państwo portu1, dyrektywę 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 listopada 2000 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku, dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylającą dyrektywę Rady 93/75/EWG, rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie podniesienia ochrony statków i obiektów portowych, rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) oraz, w stosownych przypadkach, Międzynarodowy morski kodeks towarów niebezpiecznych przyjęty w 1960 r. przez IMO, wraz ze zmianami przyjętymi i wprowadzonymi w życie, obejmuje informacje podawane w ramach formularzy FAL. Formularzy tych nie należy wymagać, jeżeli odpowiednie informacje zostały już udostępnione.

 

____________

 

1 Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 57.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka uaktualnia punkt preambuły, uwzględniając prawodawstwo przyjęte od czasu sporządzenia przez Komisję niniejszego wniosku.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 2 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2a) uwzględniając globalny wymiar żeglugi, w celu osiągnięcia uproszczenia prawodawstwo Unii musi uwzględniać wymagania IMO.

Uzasadnienie

Żegluga stanowi globalny środek transportu, europejskie statki często bowiem zawijają do portów państw trzecich. W celu ustanowienia niniejszej dyrektywy trzeba wziąć pod uwagę wymagania ustanowione przez Międzynarodową Organizację Morską.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 2 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2b) The achievement of a European maritime transport space without barriers calls for close cooperation between the competent authorities in the fields of customs services, border police, Europol, public health and transport. The barriers to maritime transport in the Union in each of these fields should be eliminated as far as possible simultaneously. W celu osiągnięcia tego skoordynowania w czasie oraz dalszego uproszczenia i harmonizacji trzy uprawnione Dyrekcje Generalne Komisji Europejskiej muszą ściśle ze sobą współpracować, by stworzyć europejski obszar transportu morskiego bez granic.

Uzasadnienie

Niniejszy wniosek dotyczący dyrektywy stanowi część większej całości. Aby osiągnąć spójny europejski obszar transportu morskiego bez granic ważne jest, by różne uprawnione organy dobrze ze sobą współpracowały oraz by różnorodne systemy wyposażono w równoległe uproszczenie. Celem powyższego jest zapewnienie dobrego funkcjonowania europejskiego obszaru transportu morskiego bez granic.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 2 c preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2c) Komisja musi gromadzić dane i dostarczać statystyk odnośnie do liczby statków, które poruszają się wyłącznie w obrębie Unii, oraz do liczby statków zawijających do portów krajów trzecich lub wolnego obszaru celnego, gdyż tego rodzaju statystyki nie są aktualnie dostępne.

Uzasadnienie

Nie istnieją żadne statystyki dotyczące liczby statków, które wchodzą tylko do portów UE, ani dotyczące liczby statków, które wchodzą do portów krajów trzecich. Takie dane cyfrowe mogłyby okazać się interesujące. Sprawozdawca wyzywa zatem Komisję, by zebrała te liczby i zgromadziła statystyki na ten temat.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 2 d preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(2d) Komisja tak zmieni Wspólnotowy Kodeks Celny, aby umożliwić towarzystwom żeglugowym łatwiejsze i skuteczniejsze uzyskanie statusu „zatwierdzonych połączeń żeglugi regularnej”, jak wymieniono w komunikacie Komisji dotyczącym utworzenia europejskiego obszaru transportu morskiego bez barier1. Powinno również być możliwe zwolnienie statku z formalności administracyjnych z uwagi na jego ładunek, a nie wyłącznie w oparciu o port przeznaczenia i/lub port wyjścia statku. Dlatego należy również wykorzystać pojęcia „upoważnionego przedsiębiorcy” i „upoważnionego konsygnanta”.

 

____________

 

1 COM(2009)0010 wersja ostateczna

Uzasadnienie

Powinno się ograniczyć do minimum obciążenie administracyjne statków, które tylko wchodzą do portów UE. Przecież wewnątrzeuropejski transport towarów drogami odbywa się bardzo sprawnie, bez specjalnych kontroli. Aby zachęcić do transportu przybrzeżnego należy dostosować kodeks celny i uelastycznić pojęcie „zatwierdzonego połączenia żeglugi regularnej”. Komisja już się tym zajmuje. Jako sprawozdawca apeluję zatem o szybkie wdrożenie obiecanych zmian.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 3 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Elektroniczne środki transmisji danych powinny zostać wprowadzone do powszechnego użytku w odniesieniu do wszystkich formalności sprawozdawczych możliwie najszybciej, a najpóźniej do dnia 15 lutego 2013 r.

(3) Elektroniczne środki transmisji danych powinny zostać wprowadzone do powszechnego użytku w odniesieniu do wszystkich formalności sprawozdawczych możliwie najszybciej, a najpóźniej do dnia 15 lutego 2013 r. Ponieważ transmisja tych danych przebiega w ramach łańcucha rozciągającego się między użytkownikiem a siecią SafeSeaNet, wszystkie informacje powinny być technicznie interoperacyjne, aby zapewnić dobre funkcjonowanie europejskiego obszaru transportu morskiego bez granic.

Uzasadnienie

Żegluga napotyka ciągle jeszcze na trudności wynikające z formalności administracyjnych, jakie są jej narzucone. Elektroniczne środki powinny zatem zacząć działać możliwe szybko. Data 15 stycznia 2013 r., która jest również ostatecznym terminem stworzenia unii celnej, w której wyeliminowana zostanie papierowa forma dokumentów (decyzja 70/2008/WE), powinien zatem być ostatecznym terminem wejścia w fazę operacyjną tych środków. Wykorzystywanie elektornicznych środków transmisji danych stanowi jeden z warunków systemu wymiany informacji. Przekazywanie informacji drogę e-maliową niczemu jednak nie służy, jeśli systemy informacji nie są technicznie interoperacyjne: interoperacyjność jest warunkiem rzeczywistego uproszczenia administracyjnego.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 4 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(4a) pełne korzyści z elektronicznego przesyłania danych będzie można czerpać jedynie pod warunkiem osiągnięcia płynnej i skutecznej komunikacji między SafeSeaNet, elektronicznym systemem administracji celnej oraz środkami elektronicznymi wprowadzania i pozyskiwania danych; w tym celu należy przede wszystkim wykorzystać istniejące normy, aby ograniczyć administracyjne obciążenie;

Poprawka  8

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 4 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(4b) Dostęp do SafeSeaNet i tych systemów i przekazywanie tych danych powinno być uregulowane, aby chronić poufne informacje handlowe i powinno się dokonywać bez naruszenia zastosowania przepisów w sprawie ochrony danych handlowych, a odnośnie do danych osobowych - dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.

 

Wprowadzanie tych środków nie powinno prowadzić do niekontrolowanego przetwarzania poufnych danych ekonomicznych dotyczących podmiotów gospodarczych. Konieczny jest wiarygodny system kontroli dostępu, obejmujący obowiązek udzielenia wyczerpującego uzasadnienia.

 

1 Dz.U. L 281 z 23.11.95, s. 31.

 

2 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1

Poprawka  9

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 7 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(7a) Wymogi języków krajowych stanowią często przeszkodę w rozwijaniu sieci żeglugi przybrzeżnej. Należy zastosować prawidło14, akapit 4, rozdział V konwencji SOLAS , z uwagi na to, że państwa członkowskie są państwami-stronami tej konwencji. Prawidło to określa angielski jako język roboczy.

Uzasadnienie

Europejski transport morski z pewnością skorzysta na posługiwaniu się wspólnym językiem. Umożliwi to sprawniejszą komunikację, a tym samym przyczyni się do zmniejszenia liczby nieporozumień i opóźnień administracyjnych.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 7 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(7b) Istnieje potrzeba uściślenia ram prawnych dotyczących przyznania świadectwa zwolnienia z pilotażu. Państwa członkowskie muszą w największym możliwym stopniu stosować wspólnotowe przepisy, które są istotne, przejrzyste i proporcjonalne.

Uzasadnienie

Wciąż zbyt często państwa członkowskie używają protekcjonistycznych argumentów, by uzasadnić swe decyzję o przyznaniu świadectwa zwolnienia z pilotażu. Stanowi to naruszenie rynku wewnętrznego i nie powinno się tego akceptować; sprawozdawca pragnie zatem podkreślić konieczność niedwuznacznych ram regulacyjnych.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 8 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji.

skreślony

Uzasadnienie

Recitals need to be brought into line with Article 290 of the Treaty on the Functioning of the European Union.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 9 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9) Należy upoważnić Komisję do zmiany załączników do niniejszej dyrektywy, jeżeli taka zmiana nie skutkuje rozszerzeniem zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. Ponieważ są to środki o ogólnym zasięgu mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy oraz jej uzupełnienie poprzez dodanie nowych elementów innych niż istotne, muszą one zostać przyjęte według procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, przewidzianej w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(9) Należy upoważnić Komisję do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 traktatu w odniesieniu do załączników do niniejszej dyrektywy i do definicji art. 3 lit. e)a.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka stanowi część pakietu mającego na celu dokonania zmiany wniosku Komisji wysuniętego w ramach traktatu nicejskiego, gdy procedura znana jako „komitologia” podlegała wyżej wymienionej dyrektywie, aby dostosować go do nowych przepisów dotyczących aktów delegowanych zawartych w art. 290 traktatu lizbońskiego. Niniejszy artykuł wymaga, aby „cele, treść, zakres oraz czas obowiązywania przekazanych uprawnień” były wyraźnie określone w akcie ustawodawczym.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 9 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(9a) Komisja rozpatrzy, w jakim stopniu należy rozszerzać cel niniejszej dyrektywy, tj. uproszczenie formalności administracyjnych dla statków wchodzących do i/lub wychodzących z portów państw członkowskich Wspólnoty, na strefę w głębi lądu, a mianowicie na transport rzeczny, w celu szybszego i sprawniejszego przepływu transportu morskiego w głąb lądu, a także trwałego rozwiązania natężenia ruchu w portach i wokół nich.

Uzasadnienie

Sprawozdawca jest zdania, że uproszczenie formalności sprawozdawczych dla statków nie powinno ograniczać się tylko do portów morskich. Również połączenia z lądem powinny przepływać sprawniej. Sprawozdawca zwraca się do Komisji, by i to rozpatrzyła.

Poprawka  14

Wniosek dotyczący dyrektywy

Punkt 9 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(9b) Z myślą o uproszczeniu administracyjnym formalności dla statków wpływających do/wypływających z portów UE na obszarze w głębi lądu oraz z myślą o oczekiwanych pozytywnych skutkach dla bezpieczeństwa, Komisja powinna przeprowadzić badanie w zakresie możliwości korzystania z jednolitego języka na wodach śródlądowych, to jest angielskiego.

Uzasadnienie

W żegludze morskiej językiem komunikacji jest angielski, często w bardzo uproszczonej formie: tzw. „seaspeak”. Jest to korzystne dla uproszczenia administracyjnych wymogów i przyczynia się do bezpieczeństwa transportu. Sprawozdawca słusznie dąży do zintensyfikowania kontaktów między transportem morskim, a żeglugą śródlądową i w poprawce 9 opowiada się za użyciem jęz. angielskiego. Z tych samych powodów Komisja powinna rozpatrzyć możliwość stosowania tylko jednego języka w żegludze śródlądowej - jęz. angielskiego.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 1

Artykuł 1

Przedmiot

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ma na celu uproszczenie procedur administracyjnych stosowanych w transporcie morskim przy wchodzeniu do lub wychodzeniu z portów państw członkowskich Wspólnoty, poprzez upowszechnienie elektronicznej transmisji danych i usprawnienie formalności sprawozdawczych.

Niniejsza dyrektywa ma na celu uproszczenie i zharmonizowanie procedur administracyjnych stosowanych w transporcie morskim przy wchodzeniu do lub wychodzeniu z portów państw członkowskich Wspólnoty, poprzez upowszechnienie elektronicznej transmisji danych i usprawnienie formalności sprawozdawczych.

Uzasadnienie

Sprawozdawca podkreśla, że celem niniejszej dyrektywy jest nie tylko uproszczenie. Również konieczna jest harmonizacja procedur administracyjnych między państwami członkowskimi, by transport drogą morską między portami UE przebiegał sprawniej.

Poprawka  16

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 3 – litera ea) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(ea) „przekazywanie danych drogą elektorniczną” oznacza proces przekazywania informacji, które zostały zakodowane cyfrowo przy użyciu podlegającej zmianie ustrukturyzowanej formie, którą można bezpośrednio wykorzystywać do przechowywania i przetwarzania za pomocą komputerów.

Uzasadnienie

W celu osiągnięcia pełnych korzyści z przekazu drogą elektroniczną, systemu powinny być w stanie komunikować się między sobą tak, by dane nie trzeba było wprowadzać nieskończoną ilość razy z uwagi na różnice w procedurach przyjętych przez różne porty lub organy krajowe.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 4 – zdanie wprowadzające

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Kapitan lub dowolna inna osoba odpowiednio upoważniona przez operatora statku musi przed wejściem do portu położonego w państwie członkowskim przekazać właściwemu organowi wyznaczonemu przez to państwo członkowskie informacje wymagane w ramach formalności sprawozdawczych:

Państwa członkowskie zapewniają, że przed wejściem do portu położonego w państwie członkowskim kapitan lub dowolna inna osoba odpowiednio upoważniona przez operatora statku przekazuje właściwemu organowi wyznaczonemu przez to państwo członkowskie informacje wymagane w ramach formalności sprawozdawczych:

Uzasadnienie

Skoro jest to dyrektywa, a nie rozporządzenie, konieczna jest poprawka, by obowiązki spoczywały na państwie członkowskim, a nie bezpośrednio na podmiotach gospodarczych.

Poprawka  18

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 5 – ustęp 3 Poprawka

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Informacje uznaje się za zgodne, jeżeli wynikają one z zastosowania definicji zawartych w konwencji FAL, przytoczonych w załączniku II, i są przekazane za pomocą formularzy FAL wymienionych w załączniku I zgodnie z zasadami określonymi w konwencji FAL. Formularze FAL muszą być przedstawiane zgodnie z regułami językowymi określonymi przez Międzynarodową Organizację Morską.

Informacje uznaje się za zgodne, jeżeli wynikają one z zastosowania definicji zawartych w konwencji FAL, przytoczonych w załączniku II, i są przekazane za pomocą formularzy FAL wymienionych w załączniku I zgodnie z zasadami określonymi w konwencji FAL. Formularze FAL muszą być przedstawiane zgodnie z prawidłem 14, akapit 4, rozdział V konwencji SOLAS (w rozumieniu dyrektywy 2001/25/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy). Prawidło to określa angielski jako język roboczy.

Uzasadnienie

Bardziej pożądane niż przepisy językowe określone przez Międzynarodową Organizację Morską, które włączają języki nie-europejskie, byłoby określenie języków powszechnie stosowanych języków roboczych. Ułatwi to również realizację celu wprowadzania danych jeden raz, zamiast konieczności tłumaczenia ich na inne urzędowe języki państw członkowskich każdego portu, do którego dany statek mógłby wejść.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przekazywanie dokumentów drogą elektroniczną

Przekazywanie danych drogą elektroniczną

Poprawka  20

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – akapit pierwszy

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie najpóźniej z chwilą wejścia w życie niniejszej dyrektywy przystępują do odpowiednich analiz i prac, aby umożliwić zastosowanie środków elektronicznych do celów przekazywania danych niezbędnych przy formalnościach administracyjnych możliwie najszybciej, a najpóźniej do dnia 15 lutego 2013 r.

Państwa członkowskie najpóźniej z chwilą wejścia w życie niniejszej dyrektywy przystępują do odpowiednich analiz i prac, aby umożliwić przekazywanie danych niezbędnych przy formalnościach administracyjnych drogą elektroniczną za pomocą jednej platformy elektronicznej możliwie najszybciej, a najpóźniej do dnia 15 lutego 2013 r.

Uzasadnienie

Sprawozdawca domaga się jednej platformy elektronicznej do celów gromadzenia i wymiany danych, jednak nie określa, jaka ma być to platforma.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Owa platforma elektroniczna, na której zbiegają się system SafeSeaNet oraz elektroniczny system administracji celnej, będzie miejscem, w którym będą gromadzone wszystkie informacje otrzymane przez różne właściwe organy zgodnie z niniejszą dyrektywą i gdzie odbywać się będzie ich wymiana pomiędzy tymi organami oraz państwami członkowskimi.

Uzasadnienie

Powinna istnieć pojedyncza platforma wymiany dla wszystkich informacji zgromadzonych zgodnie z niniejszą dyrektywą. Uprawnione organy udostępniają otrzymane informacje za pośrednictwem tej platformy tym, którzy ich potrzebują. W ten sposób zapobiega się przekazywaniu tej samej informacji kilka razy przez różne organy.

Poprawka  22

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki te muszą być interoperacyjne, dostępne i kompatybilne z systemem SafeSeaNet, ustanowionym zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE, a także z systemami informatycznymi przewidzianymi w decyzji nr 70/2008/WE, tak aby wszystkie informacje były rejestrowane tylko jeden raz. Państwa członkowskie konsultują się z podmiotami gospodarczymi i informują Komisję o czynionych postępach zgodnie z zasadami przewidzianymi w tej decyzji.

Przekazywanie drogę elektroniczną musi być interoperacyjne, dostępne i kompatybilne z systemem SafeSeaNet, ustanowionym zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE, a także z systemami informatycznymi przewidzianymi w decyzji nr 70/2008/WE, tak aby wszystkie informacje były rejestrowane tylko jeden raz. Państwa członkowskie konsultują się z podmiotami gospodarczymi i informują Komisję o czynionych postępach zgodnie z zasadami przewidzianymi w tej decyzji.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka jest konieczna, by art. 7 ust. 2 skorelować z definicjami art. 3, a konkretnie z art. 3 lit e) nowa.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 7a

 

Poufność danych

 

Zgodnie z ustawodawstwem Unii oraz ustawodawstwem krajowym państwa członkowskie przyjmują konieczne środki, aby zapewnić poufność przekazanych im danych w ramach zastosowania niniejszej dyrektywy i używają tych danych wyłącznie zgodnie z niniejszą dyrektywą.

 

Dopilnowują w szczególności ochrony danych handlowych zebranych w ramach zastosowania niniejszej dyrektywy. Odnośnie do danych osobowych państwa członkowskie dopilnowują przestrzegania przepisów dyrektywy 5/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych1 oraz rozporządzenia (WE) 45/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych2.

 

Państwa członkowskie zapewniają, że użytkownicy tych danych mają dostęp wyłącznie do baz danych, które są istotne dla ich określonego zakresu odpowiedzialności, a zatem nie wykorzystują tych danych w nieprawidłowy sposób ani nie przekazują danych osobowych ani handlowych bez uzasadnienia.

 

1 Dz.U. L 281 z 23.11.95, s. 31.

 

2 Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1

Poprawka  24

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Statki objęte zakresem stosowania dyrektywy 2002/59/WE, które przemieszczają się między portami położonymi na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej, przy czym nie przypływają z portu położonego poza tym obszarem lub na wolnym obszarze celnym objętym kontrolą typu I w rozumieniu prawa celnego, nie zawijają do takiego portu i nie zmierzają do takiego portu, są zwolnione z obowiązku przekazywania informacji w ramach formularzy FAL, z zastrzeżeniem obowiązującego prawa wspólnotowego.

Państwa członkowskie zapewniają, że statki objęte zakresem stosowania dyrektywy 2002/59/WE, które przemieszczają się między portami położonymi na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej, przy czym nie przypływają z portu położonego poza tym obszarem lub na wolnym obszarze celnym objętym kontrolą typu I w rozumieniu prawa celnego, nie zawijają do takiego portu i nie zmierzają do takiego portu, są zwolnione z obowiązku przekazywania informacji w ramach formularzy FAL, z zastrzeżeniem obowiązującego prawa wspólnotowego oraz możliwości, że państwa członkowskie mogą zażądać przesłania informacji wymaganych formularzami FAL wymienionymi w punktach 2, 3, 4, 5 i 6 załącznika I.

Uzasadnienie

Celem wstępnej zmiany jest nałożenie zobowiązań na państwa członkowskie, a nie bezpośrednio na podmioty gospodarcze. Państwa członkowskie muszą być w stanie zażądać pewnych formularzy FAL, o których mowa w załączniku I ze względów bezpieczeństwa narodowego, zapobiegania przemytowi oraz nielegalnej imigracji.

Poprawka  25

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Państwa członkowskie muszą zapewnić, że elektronicznie identyfikowane towary wspólnotowe nie będą poddawane dodatkowym formalnościom z tytułu wejścia do portu statku w kraju trzecim lub na wolnym obszarze celnym.

Uzasadnienie

Ostatecznym celem niniejszej dyrektywy powinno być zwolnienie wewnątrzeuropejskiego transportu towarów z obowiązku przekazywania formularzy FAL. Dlatego ważne jest, by nie tylko dokonać rozróżnienia co do miejsca pochodzenia statku i jego portu docelowego, ale również w oparciu o ładunek. Ładunek, który nie opuścił statku podczas przewozu z jednego portu UE do drugiego, nie powinien być poddany dodatkowym administracyjnym formalnościom.

Poprawka  26

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja może przyjąć środki mające na celu zmianę załączników do niniejszej dyrektywy, jeżeli taka zmiana nie skutkuje rozszerzeniem zakresu jej stosowania. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 10 ust. 2.

Komisja może przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do załączników do niniejszej dyrektyw w celu zagwarantowania, będą one uwzględniać wszelkie zmiany formularzy FAL wprowadzone przez IMO, i w odniesieniu do definicji w art. 3 lit. e)a, w celu uzględnienia postępu technicznego.

Uzasadnienie

Stworzenie pojedynczego punktu informacyjnego dla władz portowych, aby te same dane nie musiały być przekazywane wiele razy, ma sens o tyle, o ile aktualizowany będzie wykaz formalności związanych ze sprawozdawczością i powiadamianiem, o których mowa w art. 2, po przyjęciu przez IMO nowych lub zmienionych formularzy FAL. Wymaganie, aby zmiany takich nieistotnych elementów dokonywano za pomocą aktu ustawodawczego wprowadzonego w oparciu o procedurę współdecyzji byłoby niewłaściwe.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 9a

 

Rozszerzenie zakresu

 

Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2011 r. Komisja przedstawia Parlamentowi i Radzie sprawozdanie w sprawie rozszerzenia zakresu zastosowania uproszczeń wprowadzonych przez niniejszą dyrektywę na transport żeglugą śródlądową. Komisja ocenia również, czy system informacji żeglugi rzecznej jest kompatybilny z wymienionymi w niniejszej dyrektywie środkami elektronicznymi.

Uzasadnienie

Sprawozdawca wzywa Komisję, by nie ograniczała standaryzacji i harmonizacji formalności sprawozdawczych wyłącznie do portów morskich. Dalszy transport towarów w głąb lądu również musi przebiegać sprawnie i skutecznie, przy możliwie małej ilości przeszkód administracyjnych. Sprawozdawca zwraca się do Komisji, by i to rozpatrzyła. Komisja powinna również sprawdzić, czy system informacji żeglugi rzecznej, o którym mowa w dyrektywie 2005/44/WE, mógłby w przyszłości być kompatybilny z SafeSeaNet oraz innymi elektronicznymi środkami wymienionymi w niniejszej dyrektywie.

Poprawka  28

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Article 9b

 

Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa na Morzu

 

Przy okazji przyszłego przeglądu rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2002 r. ustanawiającego Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu1, w oparciu o niniejszą dyrektywę Komisja proponuje zmiany mające na celu nadanie tej agencji operacyjności i kompetencji w dziedzinie nadzoru i harmonizacji technicznej i administracyjnej formalności przewidzianych w niniejszej dyrektywie.

 

_____________________

 

1 Dz.U. L 208 z 05.08.02, s. 1.

Poprawka  29

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 9c

 

Wykonywanie oddelegowanych uprawnień

 

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 9 powierza się Komisji na okres pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

 

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja zgłasza go jednocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

 

3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przekazywane są Komisji na warunkach określonych w art. 9b i 9c.

Uzasadnienie

Artykuł 290 stwierdza, że czas obowiązywania przekazanych uprawnień powinien zostać wyraźnie określony. Proponowana dyrektywa jest jednym krokiem w całym procesie, jak przekonuje komunikat Komisji w sprawie europejskiego obszaru transportu morskiego bez granic. Ponadto sprawozdawca proponuje (popr. 27) sporządzenie sprawozdania w sprawie żeglugi śródlądowej, które również powinno doprowadzić do propozycji legislacyjnej. W związku z tym nie będzie brakowało pojazdów, a jeśli to stosowne, przepisy dotyczące aktów delegowanych zostaną dostosowane do doświadczenia.

Poprawka  30

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 9d

 

Odwołanie oddelegowanych uprawnień

 

1. Przekazanie uprawnień określonych w art. 9 może być odwołane przez Parlament Europejski lub Radę.

 

2. Instytucja, która rozpoczęła wewnętrzną procedurę w celu podjęcia decyzji, czy zamierza ona odwołać przekazanie uprawnień, stara się poinformować drugą instytucję i Komisję, w rozsądnym terminie przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienia, które mogłyby zostać odwołane, oraz możliwe przyczyny odwołania.

 

3. W decyzji o uchyleniu podaje się powody uchylenia i kładzie kres delegacji uprawnień określonych w tej decyzji. Wchodzi ona w życie niezwłocznie albo w późniejszym terminie w niej określonym. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Uzasadnienie

Właściwe jest, by dwa ramiona władzy ustawodawczej zachowały możliwość odwoływania przekazywanych uprawnień w całości lub częściowo. Artykuł 290 traktatu określa, że taka decyzja wymagać powinna przyjęcia większością uprawnionych posłów Parlamentu lub większością kwalifikowaną w Radzie.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 9 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 9e

 

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

 

1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w ciągu czterech miesięcy od dnia powiadomienia.

 

2. W przypadku braku, do końca tego terminu, zastrzeżenia do aktu delegowanego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady, akt delegowany publikowany jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym.

 

3. Jeżeli Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja wyrażająca sprzeciw wobec aktu delegowanego określa jego powody.

Uzasadnienie

Ten artykuł stanowi odpowiednik sprzeciwienia się aktowi delegowanemu na mocy procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą (art. 5 a ust. 3c wprowadzono decyzją Rady z dnia 17 lipca 2006 r.) Podczas gdy decyzja ta udziela trzech miesięcy na wniesienie sprzeciwu, doświadczenie pokazuje, że trudno jest zakończyć skuteczne badanie w tak krótkim czasie, co stwierdzono w rezolucji zgromadzenia plenarnego. Artykuł 290 traktatu wyraźnie udziela aktowi legislacyjnemu określenie okresu na wniesienie sprzeciwu.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący dyrektywy

Artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Artykuł 10

skreślony

Komitet

 

1. W celu przyjęcia środków związanych z bezpieczeństwem na morzu, w szczególności środków mających na celu zmianę załączników do niniejszej dyrektywy, Komisję wspomaga Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki (COSS), ustanowiony na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady.

 

W celu przyjęcia środków związanych z ochroną na morzu, w szczególności środków mających na celu zmianę załącznika III, Komisję wspomaga Komitet Regulacyjny ds. Ochrony Morskiej (MARSEC) ustanowiony na mocy art. 11 rozporządzenia (WE) nr 725/2004.

 

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

 

Uzasadnienie

Procedura ta nie ma już zastosowania skoro decyzja 1999/468/WE, która opierała się na traktacie nicejskim, została zastąpiona nowym ustawodawstwem za sprawą art. 290 traktatu lizbońskiego. Ważne jest, by dwa ramiona władzy ustawodawczej otrzymywały informacje na równych zasadach odnośnie do potencjalnych lub proponowanych aktów delegowanych.

UZASADNIENIE

Wstęp

Żeglugi morskiej dotyczą skomplikowane procedury administracyjne, którym poddawane są nawet statki poruszające się między dwoma portami UE bez zawijania do portu kraju trzeciego. Skutkiem tego jest nadmierne obciążenie administracyjne oraz powstanie dodatkowych kosztów, które dotykają transport towarowy statkiem. To wszystko sprawia to, że przewóz towarów statkami okazuje się mniej atrakcyjny, zaś ta forma transportu nie jest optymalnie wykorzystywana.

Stworzenie obszaru morskiego bez granic jest nieodzowne, jeśli żegluga przybrzeżna – najbardziej przyjazny dla środowiska naturalnego rodzaj transportu – ma stać się atrakcyjną i skuteczną formą przewozu.

Komisja w związku z tym opublikowała w styczniu 2009 r. „Komunikat i plan działania dotyczący utworzenia europejskiego obszaru transportu morskiego bez barier” oraz „Wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich Wspólnoty”.

Wniosek Komisji

Wniosek dotyczący dyrektywy odpowiada w dużej mierze temu, co opisano w komunikacie Komisji odnośnie do realizacji koncepcji europejskiego obszaru transportu morskiego bez barier.

W komunikacie tym Komisja proponuje plan działania, na który składa się szereg środków prawnych do przyjęcia w krótkim i średnim okresie oraz zaleceń dla państw członkowskich.

Środki krótkoterminowe mają za zadanie maksymalne usunięcie przeszkód, jakie wciąż napotyka wspólnotowa żegluga, np. za sprawą uproszczenia formalności celnych, wytycznych dotyczących kontroli fitosanitarnych, funkcjonalizacji dokumentów. Komisja zamierza osiągnąć te środki przed upływem 2010 r.

Ostateczny termin środków średniookresowych to koniec 2013 r. Środki te obejmują szersze wykorzystanie elektronicznej wymiany danych oraz wdrożenie „e-morskich systemów”, zasady „jednego okienka”, formalności dla statków zawijających do portów krajów trzecich, uproszczenie przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych.

Komisja czyni również szereg zaleceń dla państw członkowskich. Istotne są tu: racjonalizacja strumienia i przestrzeni portów, posługiwanie się wspólnym językiem oraz uproszczenie uzyskiwania świadectwa zwolnienia z pilotażu (Pilot Exemption Certificate).

Zdaniem Komisji wniosek jest potrzebny, by zastąpić dyrektywę 2002/6/WE nową.

· Konwencja FAL była już zmieniana kilka razy, potrzebne jest zatem wspólnotowe prawodawstwo, które spoi różnorodne teksty legislacyjne.

· Potrzeba nowego formularza informacyjnego dotyczącego ochrony przed wejściem do portu państwa członkowskiego.

· Poziom informatyzacji portów jest niezadowalający. Brakuje w portach „jednego okienka”, w którym można byłoby załatwić formalności z różnymi organami, co skutkuje stratami czasu.

· Wdrożenie starej dyrektywy 2002/6/WE różni się w zależności od państwa członkowskiego. Istnieje zatem potrzeba wprowadzenia dyrektywy, która nie prowadziłaby do różnych interpretacji.

Nowa dyrektywa ma na celu uproszczenie procedur administracyjnych poprzez powszechne wprowadzenie elektronicznej wymiany danych oraz funkcjonalizację formalności sprawozdawczych.

Proponowane są następujące konkretne środki:

· Państwa członkowskie muszą zaakceptować formularze FAL, aby uniknąć powtórnego wprowadzania tych samych informacji.

· SafeSeaNet staje się centralną osią elektronicznej wymiany informacji. Państwa członkowskie muszą ustanowić elektroniczne systemy, by dane konieczne do zakończenia formalności administracyjnych można było przesyłać drogą elektroniczną. Systemy te muszą zacząć działać najpóźniej 15 lutego 2013 r.

· Systemy te muszą być interoperacyjne, dostępne i kompatybilne z systemem SafeSeaNet.

· Statki, które prowadzą działalność przewozową między portami w obrębie obszaru celnego WE, należy zwolnić z obowiązku składania formularzy FAL. Zwolnienie to możliwe jest w przypadku, gdy towarom przysługuje status wspólnotowy.

Propozycje sprawozdawcy

Sprawozdawca z radością przyjmuje komunikat i wniosek Komisji.

Optymalnym celem dyrektywy, o której mowa, jest zwolnienie wszystkich towarów wewnątrzeuropejskich przewożonych statkiem z zbędnych formalności administracyjnych. Jako sprawozdawca na temat dyrektywy w sprawie formalności sprawozdawczych pragnę jednak zaproponować następujące zmiany:

Nie tylko uproszczenie, ale i harmonizacja procedur administracyjnych

Różne procedury w państwach członkowskich powinny zostać jak najściślej ze sobą zbliżone.

Potrzeba dobrej współpracy między uprawnionymi organami

Dyrektywa stanowi bazę pod większy projekt w zakresie uproszczenia administracyjnego, stworzenia europejskiego obszaru transportu morskiego bez granic. Ta większa całość obejmuje nie tylko transport, ale również obszar ceł, zdrowa publicznego i bezpieczeństwa w portach i na statkach. Środki podejmowane wyłącznie w jednym z tych obszarów nie zdołają wypracować oczekiwanych wyników. Jako sprawozdawca wzywam Komisję do tego, by w miarę możliwości rozwijała równolegle oddzielne części całego pakietu.

Zatem w procesie stanowienia prawa powinny ze sobą współpracować trzy zainteresowane Dyrekcje Generalne Komisji: DG TAXUD, DG TREN i DG SANCO.

Przy okazji sprawozdawca chciałby zachęcić DG TAXUD do jak najszybszego wprowadzenia zmian do kodeksu celnego, co zostało obiecane w komunikacie dotyczącym stworzenia europejskiego obszaru transportu morskiego bez granic. Zmiany te powinny ułatwić towarzystwom żeglugi morskiej uzyskanie statusu „zatwierdzonego połączenia żeglugi regularnej”, co powinno radykalnie zmniejszyć obciążenie administracyjne.

W związku z tym zaleca się, by Komisja w prawodawstwie transportowym zaczęła posługiwać się pojęciami „upoważnionego przedsiębiorcy” i „upoważnionego konsygnanta”.

Wspólny języka

Problemy językowe w obszarze żeglugi wciąż prowadzą do niepożądanych opóźnień i nieporozumień. Aby komunikacja przebiegała możliwie najskuteczniej, posługiwanie się jednym wspólnym językiem stanowi warunek konieczny.

Aby podkreślić tę kwestię, odsyłam do mojego sprawozdania na temat konwencji SOLAS (Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974 r.) Międzynarodowej Organizacji Morskiej, która wyraźnie wskazuje na j. angielski jako język komunikacji.

SafeSeaNet jako platforma wymiany danych.

SafeSeaNet opracowano w ramach dyrektywy ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania ruchu statków i od tego czasu udowodnił on swe dobre funkcjonowanie. Logiczne jest zatem, że można by go używać jako platformy wymiany danych. Informacje, jakie państwa członkowskie gromadzą za pośrednictwem uprawnionych organów, zostają przez nie udostępniane w SafeSeaNet tak, by ci, którzy potrzebują owych danych, mogli je uzyskać w systemie.

Taki system może oczywiście działać wyłącznie wtedy, gdy zostanie wyposażony przez państwa członkowskie w skuteczny system kontroli dostępu. System pracuje z poufnymi z punktu widzenia ekonomii danymi, które wymagają odpowiedniej ochrony, aby statki, towarzystwa żeglugi oraz inne zainteresowane podmioty nie poniosły żadnych szkód ekonomicznych.

Uściślenie pojęcia „Elektronicznego przesyłania danych”

Jako sprawozdawca, pragnę wreszcie osiągnąć jasne brzmienie dyrektywy, której państwa członkowskie nie będą mogły interpretować na różne sposoby. Ten cel przyświecał mi przy określeniu, w którym elektroniczne przesyłanie zostało doprecyzowane. W ten sposób zostało wykluczone użycie np. faksu.

Zwolnienie z obowiązku przekazywania formularzy FAL

Artykuł 8 komunikatu Komisji zwalnia statki, które przemieszczają się między portami położonymi na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej, z obowiązku przedkładania formularzy FAL. Sprawozdawca uznaje to za konieczny krok, pragnie jednak pójść jeszcze dalej i zaproponować, by nie skupiać się wyłącznie na porcie pochodzenia/porcie docelowym statku, ale również na jego ładunku. Skoro określona część ładunku pozostaje w obrębie obszaru celnego Unii, a więc nie opuszcza pokładu w państwie trzecim, ładunek ten musi również zostać zwolniony z obowiązku przedkładania formularzy FAL.

Świadectwa zwolnienia z pilotażu

Świadectwo zwolnienia z pilotażu umożliwia wejście do portu dla żeglugi przybrzeżnej, która regularnie kursuje na tych samych trasach. Państwa członkowskie mogą oczywiście narzucić uwarunkowania, ale w wielu przypadkach wymogi te nie są przejrzyste ani proporcjonalne. Sprawozdawca uznaje, że kwestie te należy rozpatrzyć w ramach tej dyrektywy.

Rozszerzenie zakresu dyrektywy na obszar w głębi lądu

Administracyjne uproszczenie i elektroniczna wymiana danych są ważne nie tylko dla statków i ładunków w portach morskich. Istotne jest, by połączenia na lądzie mogły przebiegać możliwie jak najsprawniej. Sprawozdawca wzywa Komisję do rozpatrzenia, w jaki sposób można by włączyć w to porty śródlądowe i jeśli to możliwe przyjąć odpowiednie rozwiązania.

Chodzi tu o zastanowienie się, na ile RIS (system informacji żeglugi rzecznej) jest zgodny z SafeSeaNet oraz innymi elektronicznymi środkami omówionymi w przedmiotowej dyrektywie.

Rok 2013 jako termin wejścia w życie

Jako sprawozdawca, uważam że należy zachować datę 15 lutego 2013 r. jako ostateczny termin wejścia w życie. Data 15 stycznia 2013 r. jest również ostatecznym terminem stworzenia unii celnej, w której wyeliminowana zostanie papierowa forma dokumentów (decyzja 70/2008/WE), dobrze się więc składa, że te daty się ze sobą zbiegają.

PROCEDURA

Tytuł

Formalności sprawozdawcze dla statków wchodzących lub wychodzących z portów

Odsyłacze

COM(2009)0011 – C6-0030/2009 – 2009/0005(COD)

Data przedstawienia w PE

21.1.2009

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

TRAN

19.10.2009

Sprawozdawca(y)

       Data powołania

Dirk Sterckx

1.9.2009

 

 

Rozpatrzenie w komisji

10.11.2009

27.1.2010

22.3.2010

 

Data przyjęcia

23.3.2010

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

36

1

1

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Magdalena Alvarez, Georges Bach, Izaskun Bilbao Barandica, Michael Cramer, Christine De Veyrac, Saïd El Khadraoui, Ismail Ertug, Carlo Fidanza, Knut Fleckenstein, Jacqueline Foster, Mathieu Grosch, Georgios Koumoutsakos, Werner Kuhn, Marian-Jean Marinescu, Gesine Meissner, Hella Ranner, Vilja Savisaar, Olga Sehnalová, Brian Simpson, Dirk Sterckx, Silvia-Adriana Ţicău, Georgios Toussas, Giommaria Uggias, Thomas Ulmer, Peter van Dalen, Dominique Vlasto, Artur Zasada, Roberts Zīle

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Zigmantas Balčytis, Philip Bradbourn, Isabelle Durant, Tanja Fajon, Ádám Kósa, Dominique Riquet, Laurence J.A.J. Stassen, Sabine Wils, Corien Wortmann-Kool, Janusz Władysław Zemke

Data złożenia

25.3.2010