SPRAWOZDANIE w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE

29.3.2010 - (COM(2009)0363 – C7‑0097/2009 – 2009/0108(COD)) - ***I

Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii
Sprawozdawca: Alejo Vidal-Quadras

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE

(COM(2009)0363 – C7‑0097/2009 – 2009/0108(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając projekt Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2009)0363),

–   uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 95 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7‑0097/2009),

–   uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady zatytułowany „Konsekwencje wejścia w życie traktatu lizbońskiego dla trwających międzyinstytucjonalnych procedur decyzyjnych” (COM(2009)0665),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 i art. 194 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

–   uwzględniając opinię Komitetu Regionów,

–   uwzględniając art. 55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Gospodarczej i Monetarnej, Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A7-0112/2010),

1.  przyjmuje w pierwszym czytaniu stanowisko określone poniżej;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom narodowym.

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Zużycie gazu w Europie gwałtownie wzrosło na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat. Wraz ze spadkiem produkcji wewnętrznej import gazu rósł jeszcze szybciej, co doprowadziło do wzrostu zależności od importu i do konieczności podjęcia kwestii związanych z bezpieczeństwem dostaw.	(2) Zużycie gazu w Europie gwałtownie wzrosło na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat. Wraz ze spadkiem produkcji wewnętrznej import gazu rósł jeszcze szybciej, co doprowadziło do wzrostu zależności od importu i do konieczności podjęcia kwestii związanych z bezpieczeństwem dostaw. Jako że w niektórych państwach członkowskich gaz ziemny stanowi dominujące źródło energii, państwa te znajdują się na tzw. „wyspie energetycznej” ze względu na znaczną zależność od importu gazu z krajów trzecich oraz na brak infrastruktury połączeń z resztą Unii.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Podjęte dotychczas na szczeblu wspólnotowym środki dotyczące bezpieczeństwa dostaw gazu nadal pozostawiają jednak państwom członkowskim dużą swobodę decydowania o wyborze środków. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w państwie członkowskim istnieje ryzyko, że podjęte jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu. Niedawne doświadczenia wykazały, że ryzyko to jest realne. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest zatem lepsza koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.	(4) Podjęte dotychczas na szczeblu Unii Europejskiej środki dotyczące bezpieczeństwa dostaw gazu nadal pozostawiają jednak państwom członkowskim dużą swobodę decydowania o wyborze środków. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w państwie członkowskim istnieje ryzyko, że podjęte jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu oraz bezpieczeństwu odbiorców chronionych, w tym odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji. Niedawne doświadczenia wykazały, że ryzyko to jest realne. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest zatem solidarność i koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.
Uzasadnienie
Uznano, że pojęcie ochrony konsumentów i solidarności nie zostało w pełni wcielone do tego wniosku. Biorąc pod uwagę fakt, że niniejsze rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa dostaw gazu, uwzględnienie ochrony odbiorów i solidarności między państwami członkowskimi jest niezbędne w celu opracowania działań w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 5 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(5) Drogi i źródła zaopatrzenia Wspólnoty w gaz powinny przyczyniać się do bezpieczeństwa dostaw do całej Wspólnoty, jak i do poszczególnych państw członkowskich. W przyszłości bezpieczeństwo dostaw uzależnione będzie od zmian w strukturze paliw, rozwoju produkcji we Wspólnocie i w zaopatrujących ją krajach trzecich oraz inwestycji w instalacje magazynowe i drogi przesyłowe na terenie Wspólnoty i poza nim, w tym w instalacje do skroplonego gazu ziemnego.	(5) Dywersyfikacja dróg i źródeł zaopatrzenia Unii w gaz ma zasadnicze znaczenie dla poprawy bezpieczeństwa dostaw do całej Unii, jak i do poszczególnych państw członkowskich. W przyszłości bezpieczeństwo dostaw uzależnione będzie od zmian w strukturze paliw, rozwoju produkcji w Unii i w zaopatrujących ją krajach trzecich oraz inwestycji w instalacje magazynowe i w dywersyfikację dróg i źródeł zaopatrzenia na terenie Unii i poza nią, w tym w instalacje do skroplonego gazu ziemnego. Dlatego też konieczne jest przyjęcie środków mających na celu wspieranie takiej dywersyfikacji w perspektywie długoterminowej.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punk 5 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(5a) W celu złagodzenia potencjalnych skutków kryzysu spowodowanego przerwaniem dostaw gazu państwa członkowskie powinny opracować wspólną strategię na rzecz zapewnienia dywersyfikacji źródeł energii oraz dróg i źródeł zaopatrzenia w gaz. Ponadto Komisja wspólnie z odpowiednimi organami na poziomie unijnym i krajowym powinna przyjąć środki niezbędne do zagwarantowania szybkiego ukończenia istniejących, zatwierdzonych przez Unię projektów dywersyfikacji dróg zaopatrzenia w gaz i źródeł dostaw gazu, które przyczyniają się znacząco do poprawy bezpieczeństwa dostaw.
Uzasadnienie
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 6 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Poważne zakłócenie w dostawach gazu do Wspólnoty może mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich i państw będących stronami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej oraz spowodować poważne straty w całej gospodarce Wspólnoty. Zakłócenie w dostawach gazu może mieć również poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji.	(6) Poważne zakłócenie w dostawach gazu do Unii może wpłynąć na strategiczne interesy Unii i mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich i państw będących stronami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej oraz spowodować poważne straty w całej gospodarce Unii, jak również pośrednio oddziaływać na sektory, w których stosowana jest zasada pomocniczości. Zakłócenie w dostawach gazu może mieć również poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punk 7 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(7a) Dla dobra długoterminowego zrównoważonego rozwoju rynku gazu Unii kluczowe jest, by środki podejmowane w celu zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw gazu nie zakłócały w niewłaściwy sposób konkurencji lub skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 8 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) Realny jest scenariusz awarii największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej lub źródła zaopatrzenia w gaz, zwany zasadą N-1. Przyjęcie awarii takiej infrastruktury lub takiego źródła zaopatrzenia za wyznacznik tego, co państwa członkowskie powinny być w stanie skompensować, stanowi dobry punkt wyjścia dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw.	(8) Realny jest scenariusz awarii największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej, zwany zasadą N-1. Przyjęcie awarii takiej infrastruktury za wyznacznik tego, co państwa członkowskie powinny być w stanie skompensować, stanowi dobry punkt wyjścia do analizy w zakresie bezpieczeństwa dostaw w poszczególnych państwach członkowskich.
Uzasadnienie
Przewidziana w rozporządzeniu zasada N-1 dotyczy wyłącznie infrastruktury.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) Zasadnicze znaczenie dla rozwiązania problemu zakłóceń w dostawach ma odpowiednia infrastruktura gazownicza w państwach członkowskich i w całej Wspólnocie. Opracowanie wspólnych kryteriów minimalnych dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu powinno zapewnić równe reguły gry w tym zakresie oraz stworzyć istotne zachęty do budowy niezbędnej infrastruktury i do podniesienia poziomu gotowości na wypadek sytuacji kryzysowej. Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne, mogą stanowić cenny wkład w zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego, o ile w przypadku zakłócenia w dostawach mogą być zastosowane szybko i prowadzić do istotnego zmniejszenia zapotrzebowania.	(9) Zasadnicze znaczenie dla rozwiązania problemu zakłóceń w dostawach ma odpowiednia i zróżnicowana infrastruktura gazownicza w państwach członkowskich, szczególnie w regionach odizolowanych od źródeł dostaw gazu. Opracowanie wspólnych kryteriów minimalnych dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu powinno zapewnić równe reguły gry w tym zakresie, z uwzględnieniem specyfiki krajowej i regionalnej, oraz stworzyć istotne zachęty do budowy niezbędnej infrastruktury i do podniesienia poziomu gotowości na wypadek sytuacji kryzysowej. Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne, mogą stanowić cenny wkład w zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego, o ile w przypadku zakłócenia w dostawach mogą być zastosowane szybko i prowadzić do istotnego zmniejszenia zapotrzebowania. Należy jednak zauważyć, że przejście na paliwa kopalne spowodowałoby wzrost emisji gazów cieplarnianych. Należy w dalszym ciągu promować racjonalne zużycie energii jako środek po stronie popytu. Należy odpowiednio uwzględnić wpływ, jaki proponowane środki związane z popytem i podażą wywierają na środowisko, i skłaniać się ku środkom, które w najmniejszym stopniu oddziałują negatywnie na środowisko. Wszelkie inwestycje infrastrukturalne powinny być realizowane z należytym poszanowaniem środowiska i odnośnych przepisów UE.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Należy intensywnie wspierać inwestycje w nową infrastrukturę gazowniczą. Inwestycje takie powinny przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu, zapewniając jednocześnie prawidłowe funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego. W przypadku inwestycji infrastrukturalnych o charakterze transgranicznym wskazane jest ścisłe zaangażowanie Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki powołanej rozporządzeniem (WE) nr …/… Parlamentu Europejskiego i Rady (ACER) oraz Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G), celem lepszego uwzględnienia konsekwencji transgranicznych.	(10) Należy intensywnie wspierać inwestycje w nową infrastrukturę gazowniczą. Inwestycje takie powinny być realizowane dopiero po przeprowadzeniu stosownej oceny wpływu na środowisko. Taka nowa infrastruktura powinna przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu, zapewniając jednocześnie prawidłowe funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego. Inwestycje powinny być z reguły realizowane przez przedsiębiorstwa, a ich podstawą powinny być bodźce ekonomiczne. Powinno się ułatwiać włączanie do infrastruktury sieci gazowej gazu z odnawialnych źródeł energii. W przypadku inwestycji infrastrukturalnych o charakterze transgranicznym wskazane jest ścisłe zaangażowanie Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki powołanej rozporządzeniem (WE) nr 713/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady1 (ACER) oraz Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G), celem lepszego uwzględnienia konsekwencji transgranicznych. _______________ 1 Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 1.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punk 10 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10a) Należy potraktować priorytetowo budowę nowej infrastruktury transgranicznej koniecznej do osiągnięcia celu co najmniej 10% połączeń wzajemnych energii elektrycznej i gazu do roku 2010 zgodnie z konkluzjami prezydencji z marca 2007 r.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 b preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10b) W przypadku gdy niezbędne jest utworzenie nowych transgranicznych połączeń wzajemnych lub rozszerzenie już istniejących, zainteresowane państwa członkowskie, właściwe organy oraz organy regulacyjne, jeżeli nie są tożsame z właściwymi organami, powinny przystąpić do ścisłej współpracy na wczesnym etapie.
Uzasadnienie
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 c preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(10c) Istotne jest zawarcie wcześniejszych uzgodnień między wzajemnie połączonymi systemami w odniesieniu do bilansowania i dostaw, tak aby w sytuacjach nadzwyczajnych zagwarantować optymalne wykorzystanie dostępnych połączeń wzajemnych.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Na potrzeby wsparcia państw członkowskich w finansowaniu niezbędnych inwestycji we własną produkcję i infrastrukturę dostępne są różne źródła finansowania wspólnotowego, w szczególności pożyczki i gwarancje Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz środki finansowe z funduszy rozwoju regionalnego, strukturalnych i spójności. Europejski Bank Inwestycyjny, a także wspólnotowe instrumenty pomocy zewnętrznej, takie jak ENPI (Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa), IPA (Instrument Pomocy Przedakcesyjnej) i DCI (instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju), mogą również finansować działania w krajach trzecich celem zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii.	(11) Na potrzeby wsparcia państw członkowskich w finansowaniu niezbędnych inwestycji w produkcję, infrastrukturę i w działania zapewniające wydajność energetyczną na szczeblu regionalnym i lokalnym dostępne są różne źródła finansowania unijnego, w szczególności pożyczki i gwarancje Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz środki finansowe z funduszy rozwoju regionalnego, strukturalnych i spójności.
Uzasadnienie
Inwestycje w racjonalizację zużycia energii i w alternatywne źródła zapewnią nie tylko ograniczenie emisji CO2, ale również ograniczenie uzależnienia od importu gazu, jak również mniejsze inwestycje w odpowiedzi na sytuacje kryzysowe.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić przedsiębiorstwom gazowym i odbiorcom gazu poleganie jak najdłużej na mechanizmach rynkowych w przypadku wystąpienia zakłóceń. Powinno także przewidywać mechanizmy awaryjne, stosowane w przypadku gdy siły rynkowe nie są w stanie należycie poradzić sobie w sytuacji zakłóceń w dostawach gazu. Również w sytuacji nadzwyczajnej instrumenty oparte na mechanizmach rynkowych powinny mieć pierwszeństwo przy łagodzeniu skutków zakłócenia w dostawach.	(12) Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić przedsiębiorstwom gazowym i odbiorcom gazu poleganie jak najdłużej na mechanizmach rynkowych w przypadku wystąpienia zakłóceń. Powinno także przewidywać mechanizmy awaryjne, stosowane w przypadku, gdy same siły rynkowe nie są w stanie należycie poradzić sobie w sytuacji zakłóceń w dostawach gazu. Również w sytuacji nadzwyczajnej instrumenty oparte na mechanizmach rynkowych powinny mieć pierwszeństwo przy łagodzeniu skutków zakłócenia w dostawach.
Uzasadnienie
Zakłada się, że w pierwszych dwóch stadiach kryzysu siły rynkowe poradzą sobie z problemem, jednak w prawdziwej sytuacji kryzysowej/nadzwyczajnej, gdy mechanizmy rynkowe nie wystarczają już, by sprostać kryzysowi, należy zaangażować państwa członkowskie. W sytuacji nadzwyczajnej mechanizmy rynkowe i nierynkowe mogą działać równolegle.
Poprawka   15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punk 12 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12a) Inwestycjom UE w infrastrukturę i produkcję energii odnawialnej powinny towarzyszyć wysiłki państw członkowskich i Komisji zmierzające do propagowania w krajach sąsiadujących z UE, przy współpracy z krajami trzecimi, zasad i standardów rynku wewnętrznego określonych w Traktacie karty energetycznej. Komisja powinna rozważyć odpowiednie rozszerzenie na inne kraje trzecie europejskiej wspólnoty energetycznej obejmującej Unię i kraje Europy Południowo-Wschodniej oraz utworzenie wzorowanych na niej nowych regionalnych rynków energii, takich jak euro-śródziemnomorska wspólnota energetyczna, w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) W następstwie przyjęcia trzeciego pakietu dotyczącego wewnętrznego rynku energii wejdą w życie nowe przepisy dotyczące branży gazowniczej, wprowadzające przejrzysty podział ról i odpowiedzialności państw członkowskich, organów regulacyjnych, operatorów systemów przesyłowych i ACER, a także zwiększające przejrzystość rynku z korzyścią dla jego prawidłowego funkcjonowania i dla bezpieczeństwa dostaw.	(13) W następstwie przyjęcia trzeciego pakietu dotyczącego wewnętrznego rynku energii wejdą w życie nowe przepisy dotyczące branży gazowniczej, wprowadzające przejrzysty podział ról i odpowiedzialności państw członkowskich, organów regulacyjnych, operatorów systemów przesyłowych i ACER, a także zwiększające przejrzystość rynku z korzyścią dla jego prawidłowego funkcjonowania, dla bezpieczeństwa dostaw i ochrony odbiorców.
Uzasadnienie
Uznano, że pojęcie ochrony konsumentów i solidarności nie zostało w pełni wcielone do tego wniosku. Biorąc pod uwagę fakt, że niniejsze rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa dostaw gazu, uwzględnienie ochrony odbiorów i solidarności między państwami członkowskimi jest niezbędne w celu opracowania działań w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 14 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14) Wprowadzenie wewnętrznego rynku gazu i skutecznej konkurencji na tym rynku zapewnia Wspólnocie najwyższy poziom bezpieczeństwa dostaw do wszystkich państw członkowskich, pod warunkiem że rynek będzie mógł w pełni funkcjonować w przypadku zakłócenia w dostawach dotyczącego części Wspólnoty, niezależnie od jego przyczyn. W tym celu niezbędne jest kompleksowe i skuteczne wspólne podejście w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące w szczególności przejrzystą i niedyskryminacyjną politykę zgodną z wymaganiami rynku, która nie prowadzi do zakłóceń w jego funkcjonowaniu oraz do ingerencji w reakcje rynku na zakłócenia w dostawach.	(14) Wprowadzenie wewnętrznego rynku gazu i skutecznej konkurencji na tym rynku zapewnia Unii najwyższy poziom bezpieczeństwa dostaw do wszystkich państw członkowskich, pod warunkiem że rynek będzie mógł w pełni funkcjonować w przypadku zakłócenia w dostawach dotyczącego części Unii, niezależnie od jego przyczyn. W tym celu niezbędne jest kompleksowe i skuteczne wspólne podejście w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące w szczególności przejrzystość, solidarność i niedyskryminacyjną politykę zgodną z funkcjonowaniem rynku wewnętrznego, która nie prowadzi do zakłóceń w jego funkcjonowaniu ani do ingerencji w reakcje rynku na zakłócenia w dostawach.
Uzasadnienie
Poprawka wyjaśnia, że polityka powinna być zgodna z funkcjonowaniem rynku wewnętrznego, a nie z jego „wymogami”.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 15 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) Zasadnicze znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, zwłaszcza w przypadku zakłóceń w dostawach i w sytuacjach kryzysowych, ma zatem dokładne określenie ról i odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów	(15) Role i odpowiedzialność należy określić w taki sposób, aby zagwarantować przestrzeganie podejścia trójpoziomowego, co wiązałoby się najpierw z zaangażowaniem odnośnych przedsiębiorstw i sektora, następnie państw członkowskich na szczeblu krajowym i regionalnym, a na końcu Unii. W przypadku zakłócenia w dostawach podmioty działające na rynku powinny mieć zapewnione wystarczające możliwości reakcji na sytuację za pośrednictwem środków rynkowych, takich jak te wymienione w załączniku II. Jeżeli reakcje podmiotów nie są odpowiednie, państwa członkowskie i ich właściwe organy powinny przyjąć środki, takie jak te wymienione w załączniku III w celu usunięcia lub złagodzenia skutków zakłócenia w dostawach. Tylko jeżeli środki te są nieodpowiednie, należy przyjąć środki na szczeblu regionalnym lub unijnym w celu usunięcia lub złagodzenia skutków zakłócenia w dostawach. Na ile to możliwe, należy wybierać raczej rozwiązania regionalne niż unijne.
Uzasadnienie
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 16 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Należy zdefiniować odpowiednio zharmonizowane standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące co najmniej sytuację, jaka miała miejsce w styczniu 2009 r., z uwzględnieniem różnic między państwami członkowskimi, nie powodując przy tym nieuzasadnionego i nadmiernego obciążenia przedsiębiorstw gazowych, w tym nowych uczestników rynku i małych przedsiębiorstw.	(16) Należy zdefiniować odpowiednio zharmonizowane standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące co najmniej sytuację, jaka miała miejsce w styczniu 2009 r., z uwzględnieniem różnic między państwami członkowskimi i obowiązków użyteczności publicznej, o których mowa w art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego1, nie powodując przy tym nieuzasadnionego i nadmiernego obciążenia przedsiębiorstw gazowych, w tym nowych uczestników rynku i małych przedsiębiorstw, oraz odbiorców końcowych.
	_____ 1 Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 94.
Uzasadnienie
Duzi odbiorcy końcowi mogą przyczyniać się w znaczącym stopniu do rozwiązywania sytuacji nadzwyczajnych dzięki możliwościom przestawiania się na inne rodzaje paliwa. W związku z tym nie należy ograniczać takiego ewentualnego wkładu.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 17 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(17) Dla prawidłowego funkcjonowania rynku zasadnicze znaczenie ma to, aby niezbędne inwestycje w produkcję własną i infrastrukturę, np. w połączenia wzajemne, urządzenia umożliwiające fizyczny przepływ dwukierunkowy w gazociągach, instalacje magazynowe i instalacje regazyfikacji LNG, dokonywane były przez przedsiębiorstwa gazowe w odpowiednim czasie, mając na względzie możliwość wystąpienia zakłóceń w dostawach podobnych do zakłóceń ze stycznia 2009 r.	(17) Dla prawidłowego funkcjonowania rynku zasadnicze znaczenie ma to, aby niezbędne inwestycje w produkcję własną i infrastrukturę, np. w połączenia wzajemne, zwłaszcza połączenia zapewniające dostęp do sieci gazowej UE, urządzenia umożliwiające fizyczny przepływ dwukierunkowy w gazociągach, instalacje magazynowe i instalacje regazyfikacji LNG, dokonywane były przez przedsiębiorstwa gazowe w odpowiednim czasie, z uwzględnieniem możliwości wystąpienia zakłóceń w dostawach podobnych do zakłóceń ze stycznia 2009 r. W przypadku gdy niezbędne połączenia wzajemne są nierentowne z punktu widzenia przedsiębiorstw gazowych, ale wnoszą wyraźną wartość dodaną w postaci bezpieczeństwa dostaw gazu, Komisja powinna zaproponować odpowiednie zachęty finansowe, by zapewnić wszystkim państwom członkowskim fizyczne połączenie z siecią gazową UE.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 18 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18) Istotne jest utrzymanie ciągłości dostaw gazu, zwłaszcza do gospodarstw domowych i innych odbiorców chronionych, np. szkół i szpitali, w przypadku gdy nie może zapewnić tego rynek. Środki na wypadek sytuacji kryzysowej muszą zostać określone zanim taka sytuacja wystąpi.	(18) W przypadku, gdy rynek nie może tego dalej zapewniać, istotne jest utrzymanie ciągłości dostaw gazu, zwłaszcza do gospodarstw domowych i ograniczonej grupy innych odbiorców, zwłaszcza odbiorców świadczących ważne usługi publiczne, którą to grupę mogą zdefiniować zainteresowane państwa członkowskie. Środki na wypadek sytuacji kryzysowej muszą zostać określone zanim taka sytuacja wystąpi.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 20 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20) Związane z bezpieczeństwem dostaw aspekty długofalowego planowania inwestycji w odpowiednie zdolności transgraniczne i w inną infrastrukturę, zapewniające długookresową zdolność systemu do zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw i zaspokojenia uzasadnionego zapotrzebowania, zostały uwzględnione w dyrektywie …/…/WE Parlamentu Europejskiego i Rady [dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55/WE]. Spełnienie standardów w zakresie bezpieczeństwa dostaw może wymagać okresu przejściowego, umożliwiającego realizację niezbędnych inwestycji. Podstawowym narzędziem identyfikacji inwestycji niezbędnych na szczeblu wspólnotowym jest dziesięcioletni plan rozwoju sieci sporządzony przez ENTSO-G i nadzorowany przez ACER.	(20) Związane z bezpieczeństwem dostaw aspekty długofalowego planowania inwestycji w odpowiednie transgraniczne zdolności przesyłowe i w inną infrastrukturę, zapewniające długookresową zdolność systemu do zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw i zaspokojenia rozsądnego zapotrzebowania, zostały uwzględnione w dyrektywie 2009/73/WE. Spełnienie standardów w zakresie bezpieczeństwa dostaw może wymagać okresu przejściowego, umożliwiającego realizację niezbędnych inwestycji. Podstawowym narzędziem identyfikacji inwestycji niezbędnych na szczeblu unijnym celem wdrożenia wymogów infrastrukturalnych określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz przeprowadzenia oceny ryzyka na poziomie Unii jest dziesięcioletni plan rozwoju sieci sporządzony przez ENTSO-G i nadzorowany przez ACER.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(22) W celu zapewnienia jak najwyższego poziomu gotowości na wypadek zakłóceń w dostawach wszystkie przedsiębiorstwa gazowe wspólnie z właściwymi organami powinny opracować plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Plany takie powinny być ze sobą spójne. Plany powinny być przygotowane na podstawie najlepszych rozwiązań sprawdzonych w istniejących planach oraz powinny zawierać precyzyjne określenie roli i odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów, których dotyczą. W miarę możliwości i potrzeby należy opracować wspólne plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.	(22) W celu zapewnienia jak najwyższego poziomu gotowości na wypadek zakłóceń w dostawach właściwe organy powinny opracować plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej po zasięgnięciu opinii przedsiębiorstw gazowych. Plany takie powinny być ze sobą spójne na szczeblu krajowym, regionalnym i unijnym. Plany powinny być przygotowane na podstawie najlepszych rozwiązań sprawdzonych w istniejących planach oraz powinny zawierać precyzyjne określenie roli i odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów, których dotyczą. W miarę możliwości i potrzeby należy opracować wspólne plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.
Uzasadnienie
Trójpoziomowe podejście określone w dyrektywie z 2004 r. w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw (I: przedsiębiorstwa, II: państwa członkowskie, III: Komisja) nie zostało jasno odzwierciedlone w omawianym projekcie rozporządzenia. Zasadę tę należy ponownie wprowadzić w projekcie rozporządzenia. Właściwe organy są odpowiedzialne za opracowanie planów, ale muszą zasięgać opinii przedsiębiorstw gazowych.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.	(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego w Unii, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować środki solidarności. Przedsiębiorstwa gazowe powinny opracować takie środki, jak umowy handlowe, które mogą obejmować zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Należy zachęcać przedsiębiorstwa gazowe do zawierania umów wstępnych. Przedsiębiorstwa gazowe powinny zawsze otrzymywać sprawiedliwą i uczciwą kompensatę za wszelkie środki, do zastosowania których są one wzywane w ramach przygotowań do stanu nadzwyczajnego. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.
Uzasadnienie
Trójpoziomowe podejście określone w dyrektywie z 2004 r. w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw (I: przedsiębiorstwa, II: państwa członkowskie, III: Komisja) nie zostało jasno odzwierciedlone w omawianym projekcie rozporządzenia. Zasadę tę należy ponownie wprowadzić w projekcie rozporządzenia.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 30 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(30) Ponieważ dostawy gazu z krajów trzecich mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu we Wspólnocie, Komisja powinna koordynować działania dotyczące krajów trzecich, współpracując z krajami będącymi producentami oraz krajami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Wspólnoty. Komisja powinna być upoważniona do powierzenia grupie zadaniowej ds. monitorowania przepływu gazu w sytuacjach kryzysowych na terytorium Wspólnoty i, w porozumieniu z krajami trzecimi, których to dotyczy, poza nim oraz, jeżeli kryzys wynika z problemów w kraju trzecim, do powierzenia jej funkcji pośrednika i mediatora.	(30) Ponieważ dostawy gazu z krajów trzecich mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu w Unii, Komisja powinna koordynować działania nadzwyczajne dotyczące krajów trzecich, współpracując z krajami będącymi producentami oraz krajami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Unii. Komisja powinna być upoważniona do wystąpienia z wnioskiem o powierzenie grupie zadaniowej ds. monitorowania przepływu gazu w sytuacjach kryzysowych na terytorium Unii i, w porozumieniu z krajami trzecimi, których to dotyczy, poza nim oraz, jeżeli kryzys wynika z problemów w kraju trzecim, funkcji pośrednika i mediatora za pośrednictwem komisarza ds. energii i wiceprzewodniczącego Komisji/ wysokiego przedstawiciela Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
Uzasadnienie
Wysoki przedstawiciel/ wiceprzewodniczący i komisarz ds. energii powinni być angażowani na każdym etapie wprowadzania w życie rozporządzenia. Osoby sprawujące ten urząd powinny być w szczególności odpowiedzialne za prowadzenie w imieniu państw członkowskich mediacji i negocjacji z krajami trzecimi i z przedstawicielami branżowymi w sytuacjach kryzysowych. Komisarz ds. energii powinien w szczególności kierować działaniami Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu, z którą konsultacje są obowiązkowe w sytuacji kryzysowej.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punk 30 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(30a) Zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia Komisja i państwa członkowskie powinny zaostrzyć nadzór bezpieczeństwa dostaw gazu z państw trzecich. Komisja powinna koordynować wraz z państwami trzecimi działanie systemów rozwiązywania sporów i ożywia dialog w dziedzinie energii m.in. w kontekście Traktatu karty energetycznej i Traktatu o Wspólnocie Energetycznej.
Uzasadnienie
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punk 30 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(30a) Umowy dotyczące dostaw gazu z krajów trzecich nie powinny zawierać postanowień, które łamią przepisy regulujące wewnętrzny rynek UE, zwłaszcza ograniczeń dotyczących ponownego wywozu lub klauzul mających taki sam skutek jak „klauzule przeznaczenia”.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punk 31 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(31a) Instytucje UE powinny przyznać szczególny priorytet projektowi gazociągu Nabucco.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu celem zagwarantowania prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.	W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu poprzez zagwarantowanie prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu oraz poprzez wprowadzenie środków wyjątkowych do zastosowania w sytuacji, gdy rynek nie może dostarczyć koniecznych dostaw gazu, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji za pośrednictwem przejrzystych procedur na szczeblu przedsiębiorstw gazowych, państw członkowskich, odnośnych regionów i na szczeblu Unii w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach lub poważne i realne groźby wystąpienia takich zakłóceń, w duchu solidarności między państwami członkowskimi.
Uzasadnienie
Poprawka  30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkich odbiorców będących gospodarstwami domowymi, którzy są już podłączeni do sieci dystrybucyjnej gazu, a także – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie – mogą obejmować małe i średnie przedsiębiorstwa, szkoły i szpitale, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu;	(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkich odbiorców będących gospodarstwami domowymi, którzy są podłączeni do sieci dystrybucyjnej gazu;
Uzasadnienie
Poprawka  31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) „właściwy organ” oznacza krajowy organ regulacyjny lub krajowy organ administracji wyznaczony przez dane państwo członkowskie jako odpowiedzialny za bezpieczeństwo dostaw gazu. Nie narusza to możliwości przypisania przez państwa członkowskie określonych zadań wynikających z niniejszego rozporządzenia organom innym niż właściwy organ. Zadania te są wykonywane pod nadzorem właściwego organu i są wymieniane w planach, o których mowa w art. 4.	(2) „właściwy organ” oznacza organ regulacyjny lub krajowy organ administracji wyznaczony przez każde państwo członkowskie jako odpowiedzialny za bezpieczeństwo dostaw gazu oraz za egzekwowanie i wdrażanie środków i planów określonych w niniejszym rozporządzeniu. Nie narusza to możliwości przypisania przez państwa członkowskie określonych zadań wynikających z niniejszego rozporządzenia organom innym niż właściwy organ. Zadania te są wykonywane pod nadzorem właściwego organu i są wymieniane w planach, o których mowa w art. 4.
Uzasadnienie
Poprawka  32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Bezpieczeństwo dostaw gazu należy do zadań przedsiębiorstw gazowych, właściwych organów państw członkowskich, przemysłowych odbiorców gazu oraz Komisji w granicach kompetencji każdego z tych podmiotów. Wymaga ono ścisłej współpracy pomiędzy nimi.	1. Bezpieczeństwo dostaw gazu i właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego należą do zadań przedsiębiorstw gazowych, właściwych organów państw członkowskich oraz Komisji w granicach kompetencji każdego z tych podmiotów. Wymaga to ścisłej współpracy pomiędzy nimi.
Poprawka  33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ odpowiedzialny za wprowadzenie w życie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu środków na rzecz bezpieczeństwa dostaw gazu. Do środków tych należą dokonywana co dwa lata ocena ryzyka, opracowanie planów działań zapobiegawczych, opracowanie planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu krajowym. Właściwe organy współpracują ze sobą aby zapobiegać zakłóceniom w dostawach i ograniczać szkody w razie wystąpienia takich zakłóceń.	2. Każde państwo członkowskie wyznacza w przejrzysty sposób właściwy organ odpowiedzialny za wprowadzenie w życie zgodnych z postanowieniami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu środków na rzecz bezpieczeństwa dostaw gazu. Do środków tych należą dokonywana co dwa lata ocena ryzyka, w tym zagrożeń geopolitycznych, opracowanie planów działań zapobiegawczych, opracowanie planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu krajowym. Jeżeli organ regulacyjny nie jest organem właściwym, organ regulacyjny formalnie uczestniczy w procesie opracowania i wdrożenia tych środków. Właściwe organy współpracują ze sobą aby zapobiegać zakłóceniom w dostawach i ograniczać szkody w razie wystąpienia takich zakłóceń.
Poprawka  34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw muszą być jasno określone, przejrzyste, proporcjonalne, pozbawione cech dyskryminacji, weryfikowalne i nie mogą w niewłaściwy sposób zakłócać konkurencji ani skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego.	5. Środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw muszą być jasno określone, przejrzyste, proporcjonalne, pozbawione cech dyskryminacji, weryfikowalne i nie mogą w niewłaściwy sposób zakłócać konkurencji ani skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja wraz z właściwym organem dopilnowuje, by w umowach o dostawy gazu zawieranych między państwami członkowskimi lub ich przedsiębiorstwami gazowymi a krajami trzecimi nie zamieszczano postanowień działających jak klauzula przeznaczenia. Powyższe postanowienie nie narusza kompetencji organów ochrony konkurencji.
Poprawka  35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 3a
	Długofalowe środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw
	1. Nie później niż …* Komisja, w ramach tworzenia długofalowej strategii w zakresie dostaw, winna przedstawić sprawozdanie na temat instrumentów i środków, prowadzących do większego zróżnicowania źródeł dostaw gazu oraz dróg dostaw gazu w Unii. Sprawozdanie zawiera propozycje skierowane do różnych państw członkowskich w sprawie działań i środków mających na celu zwiększenie bezpieczeństwa dostaw gazu. Obejmuje ono w szczególności ocenę roli instalacji LNG oraz przegląd zdolności różnych państw członkowskich w zakresie magazynowania gazu.
	Ponadto w sprawozdaniu należy dokonać oceny istniejącej współpracy regionalnej (o której mowa w art. 4 ust. 3 i 4 oraz w załączniku IIIa) i włączyć do niego zalecenia dotyczące udoskonalenia wspólnych planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Wszelką współpracę regionalną w celu wykonania niniejszego rozporządzenia, o której mowa w art. 4 ust. 3 i 4, prowadzą właściwe organy państw członkowskich, w tym przedsiębiorstwa gazowe, organy regulacyjne i odbiorcy przemysłowi, w ścisłej współpracy z Komisją. Taka współpraca regionalna wspiera ogólne zasady solidarności europejskiej i nie powinna stać z nimi w sprzeczności.
	2. Unia współpracuje z krajami trzecimi będącymi krajami dostaw i tranzytu, dzieląc się z nimi najlepszymi praktykami w zakresie wydajności energetycznej, na przykład w ramach istniejących umów o współpracy w dziedzinie energii, takich jak Traktat karty energetycznej.
	_______________ Dz.U.: rok od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 31 marca 2011 r.; 12 miesięcy od wejścia w życie] właściwy organ, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organem regulacyjnym (o ile nie jest nim właściwy organ), opracuje:	1. W terminie [XX miesiąc 2011 r.; 12 miesięcy od wejścia w życie] właściwy organ, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych, opracuje:
Poprawka  37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Jeżeli organ regulacyjny nie jest organem właściwym, uczestniczy formalnie w procesie opracowywania planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Organ właściwy z należytą starannością uwzględnia oceny dokonane przez organ regulacyjny, jeżeli odnoszą się one do spraw z zakresu regulacji sieci, w szczególności w odniesieniu do opracowania oceny wpływu dotyczącej spełniania standardów infrastrukturalnych zgodnie z art. 6 w związku z przyszłym zatwierdzaniem taryf i spójnością z planami rozwoju sieci.
Poprawka  38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przed przyjęciem tych planów właściwe organy wymienią się informacjami i przeprowadzą konsultacje między sobą i z Komisją, aby zagwarantować wzajemną zgodność swoich planów i podejmowanych środków na odpowiednim szczeblu regionalnym. Konsultacje takie obejmą co najmniej kwestie połączeń wzajemnych, dostaw transgranicznych, magazynowania transgranicznego oraz fizycznej zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu.	2. Przed przyjęciem tych planów właściwe organy wymienią się informacjami i przeprowadzą konsultacje między sobą i z Komisją, aby zagwarantować wzajemną zgodność swoich planów i podejmowanych środków na odpowiednim szczeblu regionalnym. Konsultacje takie obejmą co najmniej kwestie istniejących i koniecznych w przyszłości połączeń wzajemnych, w szczególności tych, które zapewniają dostęp do unijnej sieci gazowej, dostaw transgranicznych, dostępu do magazynowania transgranicznego oraz fizycznej zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu. Komisja może konsultować się z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu. Należy informować grupę o wynikach tych konsultacji.
Poprawka  39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Podczas procesu, o którym mowa w ust. 2, Komisja może przedstawić zalecenie na temat tego, na jakim szczeblu regionalnym powinny mieć miejsce konsultacje i wymiana informacji. Po konsultacji z Europejską Siecią Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G) i z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) Komisja może także zalecić opracowanie wspólnego planu na szczeblu regionalnym.	3. Podczas procesu, o którym mowa w ust. 2, Komisja może przedstawić zalecenie na temat tego, na jakim szczeblu regionalnym powinny mieć miejsce konsultacje i wymiana informacji. Po konsultacji z Europejską Siecią Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G) i z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), a także z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu Komisja może także zalecić opracowanie wspólnego planu na szczeblu regionalnym, ustalając granice regionów na podstawie infrastruktury istotnej dla bezpieczeństwa dostaw gazu.
Poprawka  40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o opracowaniu wspólnych planów na szczeblu regionalnym zamiast lub w uzupełnieniu odrębnych planów krajowych.	4. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o opracowaniu wspólnych planów na szczeblu regionalnym w uzupełnieniu odrębnych planów krajowych. W przypadku wspólnych planów na szczeblu regionalnym zainteresowane państwa członkowskie przyjmują i publikują plany, a także starają się zawrzeć umowy międzyrządowe w celu formalnego zatwierdzenia współpracy regionalnej.
Poprawka  41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Właściwy organ publikuje swoje plany, w tym ich wersje zmienione zgodnie z ust. 6, i przekazuje je niezwłocznie Komisji.	5. Właściwy organ publikuje swoje plany, w tym ich wersje zmienione zgodnie z ust. 6, przy poszanowaniu poufności danych szczególnie chronionych i przekazuje te plany niezwłocznie Komisji oraz informuje o nich Grupę Koordynacyjną ds. Gazu.
Poprawka  42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 6 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Komisja dokonuje oceny planów wszystkich państw członkowskich w terminie sześciu miesięcy od ich otrzymania od właściwych organów. Komisja konsultuje te plany z ENTSO-G, ACER, Grupą Koordynacyjną ds. Gazu oraz z innymi zainteresowanymi stronami. W przypadku uznania, że plan jest nieskuteczny w odniesieniu do ograniczenia zagrożeń zidentyfikowanych w ocenie ryzyka lub niespójny ze scenariuszami ryzyka czy też z planami innych państw członkowskich, bądź że jest niezgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia lub z innymi przepisami prawa wspólnotowego, Komisja zwraca się o zweryfikowanie takiego planu.	6. Komisja dokonuje oceny planów wszystkich państw członkowskich w terminie sześciu miesięcy od ich otrzymania od właściwych organów. Komisja konsultuje te plany z ENTSO-G, ACER, Grupą Koordynacyjną ds. Gazu oraz z innymi zainteresowanymi stronami i uwzględnia należycie ich opinię. W przypadku uznania, że plan jest nieskuteczny w odniesieniu do ograniczenia zagrożeń zidentyfikowanych w ocenie ryzyka lub niespójny ze scenariuszami ryzyka czy też z planami innych państw członkowskich, bądź że jest niezgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia lub z innymi przepisami prawa unijnego, Komisja zwraca się o zweryfikowanie takiego planu.
Poprawka  43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6a. Jeżeli państwa członkowskie mają obowiązki użyteczności publicznej w odniesieniu do bezpieczeństwa dostaw, właściwe organy ogłaszają je nie później niż dwa miesiące po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz w razie potrzeby uaktualniają, w następstwie przyjęcia w ich ramach planów działań zapobiegawczych i na wypadek sytuacji nadzwyczajnej.
Poprawka  44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 6 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6b. Właściwy organ dokonuje co dwa lata przeglądu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na podstawie zmienionych ocen ryzyka mających wpływ na bezpieczeństwo dostaw gazu, o których mowa w art. 8.
Poprawka  45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Plan działań zapobiegawczych zawiera:	1. Plan działań zapobiegawczych na szczeblu krajowym i regionalnym zawiera:
Poprawka  46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) opis środków na rzecz realizacji standardów w zakresie infrastruktury i dostaw, o których mowa w art. 6 i 7; środki te obejmować muszą co najmniej plan spełnienia standardu N-1, ilości i zdolności niezbędne do zapewnienia dostaw odbiorcom chronionym w zdefiniowanych okresach szczytowego zapotrzebowania, środki po stronie popytu oraz obowiązki nałożone na przedsiębiorstwa gazowe i inne zaangażowane podmioty;	a) opis środków na rzecz realizacji standardów w zakresie infrastruktury i dostaw, o których mowa w art. 6 i 7; środki te obejmować muszą co najmniej plan spełnienia standardu N-1 oraz informacje w zakresie planów zagwarantowania ilości i zdolności, które zgodnie z oceną ryzyka są niezbędne do zapewnienia dostaw odbiorcom chronionym w zdefiniowanych okresach szczytowego zapotrzebowania, środki po stronie popytu, a także dywersyfikację źródeł dostaw oraz obowiązki nałożone na przedsiębiorstwa gazowe i inne zaangażowane podmioty;
Poprawka  47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) ocenę ryzyka, o której mowa w art. 8;	b) wyniki oceny ryzyka, o której mowa w art. 8;
Poprawka  48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d a) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	da) jeżeli dane państwo członkowskie podejmie taką decyzję na podstawie analizy ryzyka, o której mowa w art. 8, opis zobowiązania się do dostarczania gazu odbiorcom, innym niż odbiorcy określeni w art. 2 ust. 1, podłączonym do sieci dystrybucyjnej gazu i świadczącym istotne usługi publiczne, jak na przykład szkoły czy szpitale; zobowiązania te nie mogą wpływać na ich zdolność w zakresie gwarantowania dostaw odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art.7; te dodatkowe zobowiązania nie mogą być sprzeczne z zasadami europejskiej bądź regionalnej solidarności z krajami borykającymi się z problemami związanymi z dostawami gazu;
Poprawka  49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d b) (nowa)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	db) mechanizmy współpracy z innymi państwami członkowskimi podczas przygotowywania regionalnych planów działań zapobiegawczych.
Poprawka  50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Plan działań zapobiegawczych, a zwłaszcza opis działań na rzecz realizacji standardu w zakresie infrastruktury, o którym mowa w art. 6, musi być oparty na dziesięcioletnim planie rozwoju sieci, który zostanie opracowany przez ENTSO-G, i spójny z tym planem.	2. Plan działań zapobiegawczych musi być oparty na dziesięcioletnim planie rozwoju sieci, który zostanie sporządzony przez ENTSO-G, i spójny z tym planem. W szczególności opis działań na rzecz realizacji standardu w zakresie infrastruktury, o którym mowa w art. 6, ma charakter wiążący dla operatorów systemów.
Poprawka  51 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. W planie działań zapobiegawczych uwzględnia się opłacalność ekonomiczną, wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii oraz oddziaływanie na środowisko.	3. Plan działań zapobiegawczych opiera się przede wszystkim o środki rynkowe i uwzględnia wpływ ekonomiczny i opłacalność ekonomiczną oraz skuteczność przyjętych środków, ich wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii, wpływ na konsumentów, oddziaływanie na środowisko oraz istotne niedawne wydarzenia i sytuacje na scenie międzynarodowej, zwłaszcza w krajach będących głównymi dostawcami gazu lub krajami tranzytu.
Poprawka  52 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. Komisja opracowuje plan działań zapobiegawczych UE w oparciu o wszystkie plany krajowe i regionalne i określa możliwe scenariusze kryzysowe, a także najskuteczniejsze środki łagodzenia takiego kryzysu w celu zagwarantowania efektywnej koordynacji działań w przypadku stanu nadzwyczajnego w Unii.
Poprawka  53 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 31.03.14 r.; trzech lat od wejścia w życie] właściwe organy doprowadzą do tego, aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury pozostała infrastruktura (standard N-1) posiadała zdolność dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym przez okres sześćdziesięciu dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.	1. W terminie [do dnia 31.03.14 r.; trzech lat od wejścia w życie] właściwe organy doprowadzą do tego, aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu pojedynczej największej infrastruktury pozostała infrastruktura (standard N-1) posiadała techniczną zdolność dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego dziennego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz, występującym statystycznie raz na dwadzieścia lat.
Poprawka  54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Po wydaniu przez Komisję zalecenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, lub w sytuacji, o której mowa w art. 4 ust. 4, wymóg określony w ust. 1 może zostać spełniony na szczeblu regionalnym. Standard N-1 uznaje się również za spełniony, jeżeli w planie działań zapobiegawczych, o którym mowa w art. 5, właściwy organ wykaże, iż zakłócenie w dostawach może być w wystarczającym stopniu i w odpowiednim czasie zrównoważone środkami po stronie popytu.	2. Po wydaniu przez Komisję zalecenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, lub w sytuacji, o której mowa w art. 4 ust. 4, wymóg określony w ust. 1 może zostać spełniony na szczeblu regionalnym. Standard N-1 uznaje się również za spełniony, jeżeli w planie działań zapobiegawczych, o którym mowa w art. 5, właściwy organ wykaże, iż zakłócenie w dostawach może być w wystarczającym stopniu i w odpowiednim czasie zrównoważone odpowiednimi rynkowymi środkami po stronie popytu.
Poprawka  55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Standard N-1 oblicza się zgodnie z metodą określoną w załączniku I. W obliczeniach należy wziąć pod uwagę konfigurację sieci i faktyczne wartości przepływu gazu, jak również istniejące zdolności produkcyjne i magazynowe. W razie potrzeby obszar analizowany, o którym mowa w załączniku I, rozszerza się na odpowiedni poziom regionalny.	3. Standard N-1 oblicza się zgodnie z metodą określoną w załączniku I. W obliczeniach należy wziąć pod uwagę konfigurację sieci i faktyczne wartości przepływu gazu, jak również istniejące zdolności produkcyjne i magazynowe. W razie potrzeby obszar analizowany, o którym mowa w załączniku I, jest określany przez właściwy organ po konsultacji z odpowiednimi przedsiębiorstwami gazowymi i rozszerzany na odpowiedni poziom regionalny.
Poprawka  56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Brak dostępu do zintegrowanej unijnej sieci gazowej oraz zależność od jednego kraju trzeciego będącego dostawcą gazu uznaje się za niezgodność ze standardem N-1.
Poprawka  57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Każdy właściwy organ niezwłocznie informuje Komisję o ewentualnych odstępstwach od standardu N-1.	4. Każdy właściwy organ, po skonsultowaniu się z właściwymi przedsiębiorstwami gazowymi, niezwłocznie informuje Komisję o ewentualnych odstępstwach od standardu N-1.
Poprawka  58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. W terminie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia operatorzy systemów przesyłowych udostępnią stałe fizyczne zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu na wszystkich połączeniach wzajemnych, z wyjątkiem tych, w odniesieniu do których Komisja na wniosek właściwego organu podejmie decyzję, że dodatkowe zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu nie prowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw w żadnym państwie członkowskim. W przypadku Poprawka okoliczności decyzja ta może zostać poddana przeglądowi. Poziom zdolności przesyłowej dla przepływu dwukierunkowego musi zostać osiągnięty w sposób opłacalny i uwzględniać przynajmniej zdolność wymaganą dla spełnienia standardu w zakresie dostaw określonego w art. 7. W trakcie tego dwuletniego okresu operatorzy systemów przesyłowych gazu dostosowują funkcjonowanie całego systemu przesyłowego tak, aby umożliwić dwukierunkowy przepływ gazu.	5. Bez uszczerbku dla ust. 5a w terminie dwóch lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia operatorzy i właściciele systemów przesyłowych udostępnią stałe fizyczne zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu na wszystkich połączeniach wzajemnych, innych niż te łączące instalacje produkcyjne UE, do instalacji LNG lub punktów połączeń z sieciami dystrybucji. Poziom zdolności przesyłowej dla przepływu dwukierunkowego musi zostać osiągnięty w sposób opłacalny, a przy wykonywaniu wspomnianej analizy należy uwzględnić aspekty wykraczające poza kwestie czysto ekonomiczne, np. bezpieczeństwo dostaw i wkład w tworzenie rynku wewnętrznego, a ponadto musi uwzględniać przynajmniej zdolność wymaganą dla spełnienia standardu w zakresie dostaw określonego w art. 7. Właściwe organy i Komisja gwarantują, że w przypadku zmiany okoliczności ocena połączeń wzajemnych będzie poddawana regularnym dostosowaniom, szczególnie w drodze aktualizacji krajowych i regionalnych planów działań zapobiegawczych. Jeżeli niezbędne są dodatkowe inwestycje w inne części systemu przesyłowego, ust. 7 ma zastosowanie również to tych inwestycji. W trakcie tego dwuletniego okresu operatorzy systemów przesyłowych gazu dostosowują funkcjonowanie całego systemu przesyłowego tak, aby umożliwić dwukierunkowy przepływ gazu.
Poprawka  59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. Właściwe organy mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie zwolnienia poszczególnych połączeń wzajemnych z obowiązku dwukierunkowego przesyłania przewidzianego w ust. 5. Komisja może wyrazić zgodę na zwolnienie, jeżeli zapewnienie zdolności dwukierunkowego przesyłania nie poprawia w sposób znaczący bezpieczeństwa dostaw w którymkolwiek z zainteresowanych państw członkowskich lub jeżeli koszty inwestycji znacząco przekraczają planowane korzyści w zakresie bezpieczeństwa dostaw któregokolwiek z tych państw członkowskich. Komisja szczegółowo uwzględnia wyniki oceny ryzyka przeprowadzonej przez właściwy organ zgodnie z art. 8 ust. 1. W przypadku zmiany okoliczności decyzja ta może zostać zmieniona.
Poprawka  60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Państwa członkowskie dopilnują, aby każda nowa infrastruktura przesyłowa zapewniała bezpieczeństwo dostaw dzięki odpowiedniej liczbie punktów wejścia i punktów wyjścia oraz aby przyczyniała się do rozwoju dobrze połączonej infrastruktury.	6. Państwa członkowskie dopilnują, aby każda nowa infrastruktura przesyłowa zapewniała bezpieczeństwo dostaw dzięki odpowiedniej liczbie punktów wejścia i punktów wyjścia oraz aby przyczyniała się do rozwoju dobrze połączonej infrastruktury. Dopilnują one też, aby krajowe punkty wejścia oraz sieci przesyłowe posiadały zdolność dostosowania krajowego przepływu gazu do scenariuszy zakłóceń w funkcjonowaniu infrastruktury gazowniczej stwierdzonych podczas oceny ryzyka, między innymi poprzez usunięcie wewnętrznych zatorów.
Poprawka  61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. W ramach zatwierdzania taryf zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy […/…/WE] krajowe organy regulacyjne uwzględniają koszty spełnienia standardu N-1 oraz koszty udostępnienia stałych zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu. W przypadku gdy koszty ponoszone są w większej liczbie państw członkowskich, o podziale kosztów wspólnie zadecydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy. Zastosowanie ma art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr .../…	7. W ramach zatwierdzania taryf lub ich metodologii zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy 2009/73/WE krajowe organy regulacyjne wprowadzają odpowiednie zachęty i uwzględniają faktycznie poniesione koszty spełnienia standardu N-1 oraz koszty udostępnienia stałych zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu w sposób przejrzysty i szczegółowy. W przypadku gdy koszty ponoszone są w większej liczbie państw członkowskich lub w jednym państwie członkowskim z korzyścią dla innych państw członkowskich, przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji inwestycyjnej o podziale kosztów wspólnie zadecydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy. Każda decyzja inwestycyjna tego typu powinna być zatwierdzana przez krajowy organ regulacyjny pod kątem związanych z nią kosztów oraz podziału takich kosztów pomiędzy wszystkie odnośne krajowe organy regulacyjne. Przy podziale kosztów między te państwa członkowskie należy uwzględnić stosunek, w jakim każde państwo członkowskie czerpie korzyści z inwestycji pod względem bezpieczeństwa dostaw. Zastosowanie ma art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 715/2009.
Poprawka  62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 7 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	7a. W odniesieniu do kosztów ponoszonych w większej liczbie państw członkowskich lub w jednym państwie członkowskim z korzyścią dla innych państw członkowskich Komisja może zaproponować odpowiednie unijne instrumenty na pokrycie kosztów połączeń wzajemnych. Takie decyzje są podejmowane dla poszczególnych przypadków ze szczególnym uwzględnieniem braku rentowności połączeń wzajemnych oraz wyraźnej wartości dodanej w postaci bezpieczeństwa dostaw gazu dla jednego lub większej liczby zainteresowanych państw członkowskich.
Poprawka  63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w przypadku:	1. Właściwy organ zobowiązuje przedsiębiorstwa dostarczające gaz do podjęcia środków w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w przypadku:
a) ekstremalnie niskich temperatur w siedmiodniowym okresie szczytowego zapotrzebowania, występującym statystycznie raz na dwadzieścia lat; oraz	a) ekstremalnych temperatur w siedmiodniowym okresie szczytowego zapotrzebowania, występującym statystycznie raz na dwadzieścia lat; oraz
b) każdego sześćdziesięciodniowego okresu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.	b) każdego okresu czterdziestu pięciu dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.
Uzasadnienie
Najdłuższy kryzys w dostawach trwał w przybliżeniu dwa tygodnie. W przypadku braku rzetelnej ekonomicznej analizy kosztów i korzyści dla rynku w rozporządzeniu należy wprowadzić krótszy trzydziestodniowy okres, tak aby uniknąć obciążenia odbiorców nadmiernymi kosztami i zakłócenia konkurencyjności gazu jako niskoemisyjnego surowca. W ciągu około ostatnich czterdziestu lat, od momentu stworzenia znaczącej infrastruktury do przesyłu gazu ziemnego do Europy, jedyna poważna przerwa w dostawach trwała 13 dni.
Poprawka  64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu do odbiorców chronionych przez okres sześćdziesięciu dni, również w przypadku stanu nadzwyczajnego zdefiniowanego w art. 9 ust. 2. Właściwy organ stara się zapewnić ciągłość dostaw do odbiorców chronionych tak długo, jak to konieczne.	2. Właściwy organ zobowiązuje przedsiębiorstwa dostarczające gaz do podjęcia odpowiednich środków w celu zapewnienia dostaw gazu do odbiorców chronionych przez okres czterdziestu pięciu dni, również w przypadku stanu nadzwyczajnego zdefiniowanego w art. 9 ust. 2. Po upływie czterdziestu pięciu dni lub na bardziej rygorystycznych warunkach niż te określone w ust. 1 właściwy organ i przedsiębiorstwa dostarczające gaz starają się zapewnić jak najdłużej ciągłość dostaw do odbiorców chronionych.
Poprawka  65 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Właściwy organ dopuszcza spełnienie tych kryteriów przez przedsiębiorstwa gazowe na szczeblu regionalnym lub wspólnotowym i nie wymaga, aby standardy te były spełnione na bazie infrastruktury znajdującej się wyłącznie na obszarze jego kompetencji.	4. Właściwe organy dopuszczają spełnienie tych kryteriów przez przedsiębiorstwa gazowe na szczeblu regionalnym lub unijnym i nie wymagają, aby standardy te były spełnione na bazie infrastruktury znajdującej się wyłącznie na obszarze ich kompetencji.
Poprawka  66 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 5 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. W celu zapewnienia dostaw gazu ziemnego oraz energii elektrycznej i cieplnej należy zagwarantować, że instalacje produkcyjne niezbędne do utrzymania dostaw (takie jak elektrownie, rafinerie, instalacje magazynowe gazu) będą funkcjonować w miarę możliwości bez zakłóceń. Przekroczenie zalecanych progów jest dopuszczalne w zakresie, który należy określić. Zmiana warunków ustanowionych w prawodawstwie wodnym jest dopuszczalna w zakresie, który wymaga określenia. Należy przy tym unikać niebezpiecznych zagrożeń dla środowiska naturalnego.
Poprawka  67 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) z uwzględnieniem wszystkich stosownych okoliczności krajowych i regionalnych;	b) z uwzględnieniem wszystkich stosownych okoliczności krajowych i regionalnych, w tym wykorzystania gazu w celu zabezpieczenia dostaw energii elektrycznej i ogrzewania miejskiego do odbiorców chronionych oraz z uwzględnieniem działalności w sektorach szczególnie podatnych na fluktuację dostaw, modeli zużycia energii, możliwości połączenia z rynkiem wewnętrznym oraz kwestii bezpieczeństwa;
Poprawka  68 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Komisja dokonuje pełnej oceny ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu unijnym oraz przyjmuje i publikuje sprawozdanie, które następnie przedstawia właściwym organom, Grupie Koordynacyjnej ds. Gazu, ACER, ENTSO-G i Parlamentowi Europejskiemu.
Poprawka  69 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1b. W ramach oceny ryzyka państwa członkowskie mogą na podstawie analizy technicznej i ekonomicznej ustanowić zobowiązanie do dostarczania gazu odbiorcom innym niż odbiorcy określeni w art. 2 ust. 1, podłączonym już do sieci dystrybucyjnej gazu i świadczącym istotne usługi publiczne, jak na przykład szkoły czy szpitale. Zobowiązania te nie mogą wpływać na ich zdolność w zakresie gwarantowania dostaw odbiorcom chronionym w przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w art.7. Te dodatkowe zobowiązania nie mogą być sprzeczne z zasadami europejskiej bądź regionalnej solidarności z krajami borykającymi się z problemami związanymi z dostawami gazu.
Poprawka  70 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1c. Po wydaniu przez Komisję zalecenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, lub w sytuacji, o której mowa w art. 4 ust. 4, ocena ryzyka jest też przeprowadzana na szczeblu regionalnym.
Poprawka  71 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przedsiębiorstwa gazowe, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organ regulacyjny (o ile nie jest nim właściwy organ) współpracują z właściwym organem i przekazują mu wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka.	2. Przedsiębiorstwa gazowe, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych i przemysłowych odbiorców gazu oraz organ regulacyjny (o ile nie jest nim właściwy organ) współpracują z właściwym organem i przekazują mu wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka, w tym dotyczące zagrożeń o charakterze geopolitycznym.
Poprawka  72 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Ocenę ryzyka przeprowadza się co dwa lata, przed dniem 30 września danego roku.	3. Oceny ryzyka, o których mowa w ust. 1 i 1a, przeprowadza się co dwa lata, przed dniem 30 września danego roku.
Poprawka  73 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej:	Krajowe i regionalne plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej:
Poprawka  74 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) zawiera określenie ról i odpowiedzialności przedsiębiorstw gazowych i odbiorców przemysłowych oraz ich współpracy z właściwym organem i – w stosownych przypadkach – z organem regulacyjnym;	(2) zawiera określenie ról i odpowiedzialności wszystkich odnośnych uczestników rynku, z uwzględnieniem ich różnej sytuacji w przypadku zakłóceń w dostawach gazu, oraz ich współpracy z właściwym organem i – w stosownych przypadkach – z organem regulacyjnym;
Poprawka  75 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) zawiera określenie roli i odpowiedzialności właściwego organu;	(3) zawiera określenie roli i odpowiedzialności właściwego organu oraz pozostałych organów, którym przyznano zadania określone w art. 2 ust. 2 pkt 2;
Poprawka  76 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) zawiera określenie udziału wyszczególnionych w załączniku III środków nierynkowych, planowanych lub przewidzianych do wdrożenia dla stanu nadzwyczajnego, oraz ocenę, na ile rozwiązanie sytuacji kryzysowej wymaga zastosowania środków nierynkowych, ocenę ich skutków oraz określenie procedur ich wdrożenia;	(7) zawiera określenie udziału i względnej wartości wyszczególnionych w załączniku III środków nierynkowych, planowanych lub przewidzianych do wdrożenia dla stanu nadzwyczajnego, oraz ocenę, na ile rozwiązanie sytuacji kryzysowej wymaga zastosowania środków nierynkowych, ocenę ich skutków oraz określenie procedur ich wdrożenia; środki nierynkowe są stosowane wyłącznie w sytuacji, gdy same mechanizmy rynkowe nie mogą dłużej zapewnić dostaw odbiorcom chronionym;
Poprawka  77 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 8
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) zawiera opis mechanizmów współpracy z innymi państwami członkowskimi dla poszczególnych stanów kryzysowych;	(8) zawiera opis stosowanych mechanizmów oraz role podmiotów rynkowych odnoszące się do współpracy z innymi państwami członkowskimi dla poszczególnych stanów kryzysowych;
Poprawka  78 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 10
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) zawiera zestawienie określonych z góry działań na rzecz zapewnienia dostępności gazu w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, w tym mechanizmów kompensacji i umów handlowych pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w takich działaniach; działania takie mogą obejmować umowy transgraniczne pomiędzy państwami członkowskimi lub przedsiębiorstwami gazowymi.	(10) ustanawia zestawienie określonych z góry działań,określonych w ścisłej współpracy z uczestnikami rynku, na rzecz zapewnienia dostępności gazu w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, z uwzględnieniem mechanizmów kompensacji i umów handlowych pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w takich działaniach; działania takie mogą obejmować umowy transgraniczne pomiędzy państwami członkowskimi lub przedsiębiorstwami gazowymi.
Poprawka  79 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Komisja opracowuje unijny plan działań na wypadek sytuacji nadzwyczajnej i określa możliwe niespójności pomiędzy planami krajowymi i regionalnymi, a także możliwe środki na rzecz koordynacji, które podejmuje w czasie sytuacji nadzwyczajnej w Unii. Komisja opisuje też mechanizmy wykorzystywane do rozpoczęcia mediacji z krajami trzecimi.
Poprawka  80 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Stan wczesnego zagrożenia: gdy istnieją konkretne, poważne i wiarygodne informacje, być może uzyskane za pomocą mechanizmu wczesnego ostrzegania, że może dojść do zdarzenia, które doprowadzi do pogorszenia warunków dostawy;	(1) Stan wczesnego zagrożenia: gdy konkretne, poważne i wiarygodne informacje, być może uzyskane za pomocą mechanizmu wczesnego ostrzegania, sugerują, że warunki dostawy mogą ulec pogorszeniu w krótkiej perspektywie; rynek powinien rozwiązać problem bez interwencji właściwego organu;
Poprawka  81 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 – punkt 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Stan gotowości: gdy wystąpi zakłócenie w dostawach lub nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie, ale rynek nadal jest w stanie rozwiązać sytuację bez interwencji właściwego organu;	(2) Stan gotowości: zakłócenie w dostawach lub nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie, którego wielkość nie daje jeszcze podstaw do ogłoszenia stanu nadzwyczajnego na mocy pkt 3; rynek powinien rozwiązać problem bez interwencji właściwego organu;
Poprawka  82 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) Stan nadzwyczajny: gdy wystąpi nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie lub zakłócenie w dostawach za pośrednictwem największej infrastruktury lub z największego źródła i gdy istnieje realne zagrożenie, że standardu w zakresie dostaw do odbiorców chronionych nie da się dłużej spełniać za pomocą samych instrumentów rynkowych.	(3) Stan nadzwyczajny: zakłócenie w dostawach lub nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie w przypadku, gdy same mechanizmy rynkowe nie mogą dłużej zapewnić dostaw do odbiorców chronionych; wymagana jest interwencja właściwego organu w ramach planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej; w tej fazie mechanizmy rynkowe i mechanizmy nierynkowe mogą działać równolegle.
Poprawka  83 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej gwarantuje utrzymanie transgranicznego dostępu do instalacji magazynowych również w sytuacji nadzwyczajnej. Plan ten nie wprowadza żadnych środków w niewłaściwy sposób ograniczających przepływ gazu przez granice.	3. W planie na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwe organy gwarantują utrzymanie transgranicznego dostępu do instalacji magazynowych również w sytuacji nadzwyczajnej. Państwa członkowskie i właściwe organy nie wprowadzają żadnych środków w niewłaściwy sposób ograniczających przepływ gazu przez granice.
Poprawka  84 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. Plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej określa również niezbędne środki i działania, które należy podjąć w celu złagodzenia wpływu zakłócenia w dostawie gazu na dostawę elektryczności wytwarzanej z gazu i ogrzewania miejskiego dla odbiorców chronionych.
Poprawka  85 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Właściwy organ niezwłocznie powiadamia Komisję o ogłoszeniu każdego ze stanów kryzysowych i przekazuje jej wszystkie niezbędne informacje. W przypadku sytuacji nadzwyczajnej, która może doprowadzić do zwrócenia się o pomoc ze strony UE i państw członkowskich, właściwy organ danego państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamia Centrum Monitorowania i Informacji w zakresie Ochrony Ludności w Komisji.	4. Właściwy organ niezwłocznie powiadamia Komisję o ogłoszeniu każdego ze stanów kryzysowych i przekazuje jej wszystkie niezbędne informacje, w szczególności informacje dotyczące działań, które zamierza podjąć. Właściwy organ realizuje określone z góry działania zgodnie z planem na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. W przypadku sytuacji nadzwyczajnej, która może doprowadzić do zwrócenia się o pomoc ze strony UE i państw członkowskich, właściwy organ danego państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamia Centrum Monitorowania i Informacji w zakresie Ochrony Ludności w Komisji. Komisja może zwołać posiedzenie Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu.
Poprawka  86 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. W przypadku powiadomienia Komisji przez właściwy organ o ogłoszeniu w jednym z państw członkowskich stanu wczesnego zagrożenia lub w przypadku gdy ryzyko zakłóceń w dostawach gazu może mieć wyraźny wymiar geopolityczny, Unia – reprezentowana na najwyższym szczeblu – podejmuje odpowiednie kroki dyplomatyczne, biorąc pod uwagę szczególną rolę wiceprzewodniczącego/ wysokiego przedstawiciela przyznaną mu na mocy traktatu lizbońskiego.
Poprawka  87 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego właściwy organ realizuje określone z góry działania zgodnie z planem na wypadek sytuacji nadzwyczajnej i niezwłocznie powiadamia Komisję w szczególności o działaniach, które zamierza podjąć zgodnie z art. 9 ust. 1. Komisja może zwołać posiedzenie Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu.	skreślony
Poprawka  88 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Komisja w ciągu jednego tygodnia weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego jest uzasadnione i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.	6. Komisja w ciągu trzech dni weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego jest zgodne z kryteriami określonymi w ust. 2 i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Poprawka  89 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6a. Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego znajdującego się w sytuacji nadzwyczajnej podejmie decyzję o wyjątkowym przyjęciu środków, których nie określono w planach, Komisja weryfikuje, czy jest to uzasadnione. Komisja może skonsultować się w tej sprawie z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu.
Poprawka  90 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6b. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.
Poprawka  91 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6 c (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6c. Środki nierynkowe nałożone na przedsiębiorstwa gazowe w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, w tym na szczeblu regionalnym lub unijnym, zapewniają przedsiębiorstwom, których dotyczą, sprawiedliwe i równe odszkodowanie.
Poprawka  92 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6 d (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6d. Plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej jest uaktualniany co dwa lata w oparciu o wyniki oceny ryzyka, o której mowa w art. 8.
Uzasadnienie
Poprawka  93 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny we Wspólnocie na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Wspólnotę więcej niż 10 % dziennych dostaw gazu z krajów trzecich, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.	1. Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny w Unii na wniosek jednego z właściwych organów. Stan taki Komisja ogłasza w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6 lub w przypadku utraty przez Unię więcej niż 20 % dziennych dostaw gazu z krajów trzecich zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan nadzwyczajny w Unii zostaje ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych, określonych zgodnie z załącznikiem IIIa lub artykułem 4 ust. 3 i 4, obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie, jeżeli jeden właściwy organ z danego regionu ogłosił stan nadzwyczajny lub jeżeli dotknięty region geograficzny traci więcej niż 10% dziennych dostaw gazu z krajów trzecich zgodnie z obliczeniami ENTSO-G.
Poprawka  94 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Podczas stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie Komisja zapewnia koordynację działań właściwych organów. W szczególności Komisja zapewnia wymianę informacji, pilnuje aby działania podejmowane na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu regionalnym były spójne i skuteczne w odniesieniu do szczebla wspólnotowego oraz koordynuje działania dotyczące krajów trzecich. Komisja może zwołać grupę ds. zarządzania kryzysowego, w której skład wchodzić będą w szczególności przedstawiciele branży oraz państw członkowskich dotkniętych sytuacją nadzwyczajną.	3. Podczas stanu nadzwyczajnego w Unii Komisja zapewnia koordynację działań właściwych organów. W szczególności Komisja zapewnia wymianę informacji, pilnuje, aby działania podejmowane na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu regionalnym były spójne i skuteczne w odniesieniu do szczebla unijnego oraz za pośrednictwem wiceprzewodniczącego Komisji/ wysokiego przedstawiciela i komisarza ds. energii koordynuje działania dotyczące krajów trzecich. Komisja zwołuje grupę ds. zarządzania kryzysowego, w skład której wchodzić będą w szczególności przedstawiciele branży oraz państw członkowskich dotkniętych sytuacją nadzwyczajną. Komisja czuwa nad tym, aby Grupa Koordynacyjna ds. Gazu była regularnie informowana o pracach podjętych przez grupę ds. zarządzania kryzysowego.
Poprawka  95 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. W przypadku gdy Komisja uzna, że działania podjęte w stanie nadzwyczajnym we Wspólnocie przez właściwy organ lub przedsiębiorstwa gazowe są nieodpowiednie lub że stanowią poważne zagrożenie dla sytuacji w innym państwie członkowskim, Komisja żąda od danego właściwego organu lub przedsiębiorstwa gazowego zmianę podjętych działań.	4. W przypadku gdy Komisja uzna, że działania podjęte w stanie nadzwyczajnym w Unii przez właściwy organ lub przedsiębiorstwa gazowe są nieodpowiednie lub że stanowią poważne zagrożenie dla sytuacji w innym państwie członkowskim, Komisja żąda od danego właściwego organu zmiany podjętych działań informując go, dlaczego uznaje, że właściwy organ lub przedsiębiorstwo gazowe muszą to uczynić.
W terminie trzech dni od wysunięcia żądania przez Komisję właściwy organ, którego to dotyczy, dokonuje zmiany podjętych działań i informuje o tym Komisję lub uzasadnia, dlaczego nie zgadza się z jej żądaniem. W takim przypadku Komisja może zmodyfikować lub wycofać swoje żądanie.	W terminie trzech dni od tego powiadomienia właściwy organ, którego to dotyczy, dokonuje zmiany podjętych działań i informuje o tym Komisję lub przesyła należycie uzasadnioną odpowiedź, wyjaśniając dlaczego dane działanie jest uzasadnione. W takim przypadku Komisja może zmodyfikować lub wycofać swoje żądanie.
Jeśli w terminie trzech dni Komisja postanowi nie modyfikować ani nie wycofywać swojego żądania, właściwy organ zastosuje się niezwłocznie do żądania Komisji.	Jeśli w terminie trzech dni Komisja postanowi nie modyfikować ani nie wycofywać swojego żądania, informuje właściwy organ o tym, dlaczego uważa jego uzasadnienie za niedopuszczalne. W takim przypadku właściwy organ zastosuje się niezwłocznie do żądania Komisji. Wniosek Komisji określa zalecane środki, które ma podjąć właściwy organ w celu przywrócenia funkcjonowania wewnętrznego rynku gazu.
	Komisja przekazuje odnośne informacje Grupie Koordynacyjnej ds. Gazu w trakcie całego procesu.
Poprawka  96 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Właściwy organ ani przedsiębiorstwa gazowe nie mogą w żadnym momencie wprowadzić jakichkolwiek środków ograniczających przepływ gazu w ramach rynku wewnętrznego.	5. Ani państwa członkowskie, ani właściwe organy, ani przedsiębiorstwa gazowe nie mogą w żadnym momencie wprowadzić jakichkolwiek środków ograniczających przepływ gazu w ramach rynku wewnętrznego.
Poprawka  97 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. Komisja sporządzi stałą listę rezerwową członków grupy zadaniowej ds. monitorowania, na której znajdą się eksperci branżowi oraz przedstawiciele Komisji. Grupa ta może zostać zwołana w razie potrzeby, a jej zadaniem jest monitorowanie przepływu gazu na terytorium Wspólnoty i poza nim oraz przedstawianie sprawozdań na ten temat, we współpracy z krajami-dostawcami i krajami tranzytu.	7. Komisja, po skonsultowaniu się z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu, sporządzi stałą listę rezerwową członków grupy zadaniowej ds. monitorowania, na której znajdą się eksperci branżowi oraz przedstawiciele Komisji. Grupa ta może zostać zwołana w razie potrzeby, a jej zadaniem jest monitorowanie przepływu gazu na terytorium Unii i poza nim oraz przedstawianie sprawozdań na ten temat, we współpracy z krajami-dostawcami i krajami tranzytu.
Poprawka  98 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli właściwych organów, ACER, ENTSO-G i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowej branży i zainteresowanych odbiorców. Komisja decyduje o składzie grupy przy zachowaniu jej reprezentatywności oraz przewodniczy grupie. Grupa uchwala swój regulamin wewnętrzny.	1. W celu ułatwienia koordynacji środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw ustanawia się Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Grupa składa się z przedstawicieli właściwych organów, krajowych organów regulacyjnych (jeżeli nie są właściwymi organami), ACER, ENTSO-G i organizacji reprezentujących interesy przedmiotowej branży i zainteresowanych odbiorców. Komisja decyduje o składzie grupy przy zachowaniu jej reprezentatywności oraz przewodniczy grupie. Grupa uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Poprawka  99 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Grupa Koordynacyjna ds. Gazu wspiera Komisję zwłaszcza w kwestiach związanych z:	2. Zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia Grupa Koordynacyjna ds. Gazu wspiera Komisję zwłaszcza w kwestiach związanych z:
Poprawka  100 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 – litera g)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
g) realizacją planów;	g) realizacją i przeglądem planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej;
Poprawka  101 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Komisja regularnie zwołuje posiedzenia Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu.	3. Komisja regularnie zwołuje posiedzenia Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu i dzieli się z nią informacjami uzyskanymi przez właściwe organy, przy jednoczesnym zapewnieniu poufności szczególnie chronionych danych handlowych.
	3a. Grupa Koordynacyjna ds. Gazu uczestniczy w określaniu regionów zgodnie z art. 4 ust. 3 i 4.
	Aby osiągnąć solidarność na szczeblu regionalnym, Grupa Koordynacyjna ds. Gazu tworzy specjalne podgrupy zajmujące się kwestiami bezpieczeństwa dostaw na poziomie regionalnym.
Poprawka  102 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W stanie nadzwyczajnym właściwy organ dysponuje codziennie w szczególności następującymi informacjami:	1. Począwszy od ...1, w stanie nadzwyczajnym właściwy organ dysponuje codziennie w szczególności następującymi informacjami:
	----------------------------------------------------1 Dz.U.: proszę wstawić datę: 6 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  103 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) wielkość przepływu gazu na godzinę we wszystkich granicznych punktach wejścia i punktach wyjścia, a także we wszystkich punktach przyłączenia obiektów produkcyjnych do sieci, instalacji magazynowych i instalacji LNG w mln m3/dobę;	b) wielkość przepływu gazu na godzinę we wszystkich granicznych punktach wejścia i punktach wyjścia, a także we wszystkich punktach przyłączenia sieci do obiektów produkcyjnych, instalacji magazynowych lub terminala LNG w mln m3/godz;
Poprawka  104 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1 – litera c)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
c) wyrażony w dniach okres, przez który możliwe jest zapewnienie dostaw gazu odbiorcom chronionym.	c) wyrażony w dniach okres, przez który oczekuje się, że mogą być zapewnione dostawy gazu odbiorcom chronionym.
Poprawka  105 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Po zakończeniu stanu nadzwyczajnego właściwy organ niezwłocznie przedstawia Komisji szczegółową ocenę tego stanu oraz skuteczności podjętych środków, w tym ocenę skutków gospodarczych stanu nadzwyczajnego, wpływu przestawienia się na paliwa alternatywne na poziom emisji, wpływu na branżę elektroenergetyczną oraz pomocy udzielonej Wspólnocie i państwom członkowskim lub od nich uzyskanej.	5. Po zakończeniu stanu nadzwyczajnego właściwy organ niezwłocznie przedstawia Komisji szczegółową ocenę tego stanu oraz skuteczności podjętych środków, w tym ocenę skutków gospodarczych stanu nadzwyczajnego, wpływu przestawienia się na paliwa alternatywne na poziom emisji, wpływu na branżę elektroenergetyczną oraz pomocy udzielonej Unii i państwom członkowskim lub od nich uzyskanej.
	Komisja dokonuje analizy ocen właściwych organów i informuje państwa członkowskie, Parlament Europejski oraz Grupę Koordynacyjną ds. Gazu o jej wynikach w skróconej formie.
Poprawka  106 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 – litera b) – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) przedsiębiorstwa gazowe przekazują Komisji następujące informacje na temat umów zawartych z dostawcami z krajów trzecich:	b) właściwe organy przekazują Komisji – w formie skróconej, ale zawierającej niezbędne informacje do podjęcia działań przez Komisję – następujące informacje na temat umów zawartych przez przedsiębiorstwa gazowe z poszczególnych państw członkowskich z dostawcami z krajów trzecich:
Poprawka  107 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 – akapit drugi (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Aby umożliwić właściwemu organowi wypełnianie obowiązków wynikających z niniejszego ustępu, przedsiębiorstwa gazowe dostarczają właściwemu organowi dane, o których mowa w pierwszym akapicie, celem ich agregacji.
	Właściwy organ i Komisja zapewniają poufność tych informacji.
Poprawka  108 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Oprócz obowiązków w zakresie monitorowania i sprawozdawczości przewidzianych w art. 5 dyrektywy w sprawie gazu, właściwy organ w terminie do 31 lipca każdego roku publikuje i przekazuje Komisji sprawozdanie zawierające następujące dane:	1. Oprócz obowiązków w zakresie monitorowania i sprawozdawczości przewidzianych w art. 5 dyrektywy w sprawie gazu, właściwy organ w terminie do 31 lipca każdego roku przekazuje Komisji sprawozdanie zawierające następujące dane:
a) obliczenie wskaźnika N-1 i wykorzystane w nim dane; postęp w zakresie inwestycji niezbędnych do spełnienia standardu N-1, specyficzne dla danego kraju trudności związane z wdrażaniem nowych, alternatywnych rozwiązań;	a) obliczenie wskaźnika N-1 i wykorzystane w nim dane;
b) dane dotyczące umów o imporcie gazu: roczne ilości gazu, okres obowiązywania i kraj-dostawca;	b) w skróconej formie – dane dotyczące umów o imporcie gazu: roczne ilości gazu, okres obowiązywania i kraj-dostawca;
c) maksymalna przepustowość połączeń wzajemnych w każdym punkcie wejścia do systemu gazowniczego i punkcie wyjścia z tego systemu;	c) maksymalna przepustowość połączeń wzajemnych w każdym punkcie wejścia do systemu gazowniczego i punkcie wyjścia z tego systemu;
d) główne punkty odpowiednich umów międzyrządowych zawartych z krajami trzecimi.	d) główne punkty odpowiednich umów międzyrządowych zawartych z krajami trzecimi.
Uzasadnienie
Przekazywanie poufnych informacji może poważnie naruszać interesy handlowe przedsiębiorstw, utrudniać wykonywanie umów, prowadzić do zakłóceń na rynku, a nawet zagrażać bezpieczeństwu dostaw (zwłaszcza jeżeli chodzi o konieczność zachowania siły przetargowej unijnych dostawców gazu w negocjacjach z producentami z zewnątrz).
Poprawka  109 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Właściwe organy i Komisja zachowują poufność informacji istotnych ze względów handlowych.	2. Właściwe organy i Komisja zachowują przez cały czas poufność informacji istotnych ze względów handlowych, które zostały im przekazane w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  110 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Komisja ustanawia system stałego monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do bezpieczeństwa dostaw gazu obejmujący następujące środki:
	a) przygotowywanie rocznych sprawozdań dotyczących przestrzegania przez przedsiębiorstwa z krajów trzecich – szczególnie głównych dostawców wraz ze wszystkimi ich podmiotami zależnymi – zasad rządzących rynkiem wewnętrznym w sektorze energetycznym, zwłaszcza dotyczących przejrzystości i zgodności z unijnym prawem konkurencji;
	b) ocenę oddziaływania na rynek wewnętrzny pionowo zintegrowanych przedsiębiorstw energetycznych z krajów trzecich oraz sposób realizacji zasady wzajemności;
	c) stosowanie odpowiednich środków zapobiegających niekontrolowanym inwestycjom państwowych przedsiębiorstw zagranicznych w sektorze energetycznym Unii, w szczególności w odniesieniu do sieci przesyłowych gazu i elektryczności;
	d) monitorowanie zgodności umów o dostawy gazu ziemnego zawieranych między państwami członkowskimi a krajami trzecimi z zasadami rynku wewnętrznego UE; Komisja znosi wszelkie klauzule mające skutek klauzuli przeznaczenia, o ile zakazuje ich prawo UE.
Poprawka  111 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Monitorowanie	Monitorowanie przez Komisję Europejską
	Komisja prowadzi stałe monitorowanie i sprawozdawczość w odniesieniu do środków dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu, w tym monitorowanie umów o dostawy gazu zawieranych między państwami członkowskimi a krajami trzecimi, w celu zapewnienia ich zgodności z zasadami rynku wewnętrznego UE i bezpieczeństwa dostaw oraz prawem konkurencji.
W terminie […] Komisja, po dokonaniu oceny przekazanych jej planów i po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu, opracuje wnioski dotyczące możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Wspólnoty i przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie zawierać będzie w stosownych przypadkach zalecenia w sprawie poprawy niniejszego rozporządzenia.	W terminie […] Komisja, po dokonaniu oceny przekazanych jej planów i po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu, opracuje wnioski dotyczące możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Unii i przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia. Aby umożliwić państwom członkowskim nieposiadającym wystarczającej infrastruktury osiągnięcie standardu N-1, Komisja monitoruje osiągnięcia w zakresie wzajemnych połączeń rynkowych i po skonsultowaniu się z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu proponuje ewentualne instrumenty na rzecz usprawnienia rynku. Sprawozdanie zawierać będzie w stosownych przypadkach zalecenia w sprawie poprawy niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  112 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 14a
	Projekt gazociągu Nabucco
	Instytucje UE przyznają szczególny priorytet projektowi gazociągu Nabucco w odniesieniu do jego charakterystyki politycznej i finansowania.
Uzasadnienie
W rozporządzeniu dotyczącym bezpieczeństwa dostaw gazu, dywersyfikacja dostaw gazu powinna odgrywać ważną rolę. W tym kontekście gazociąg Nabucco mógłby stanowić alternatywę wobec obecnych źródeł gazu dla Unii Europejskiej.
Poprawka  113 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I
Tekst proponowany przez Komisję ZAŁĄCZNIK I: OBLICZENIE WSKAŹNIKA N-1   1. Obliczenie wskaźnika N-1   Wskaźnik N-1 opisuje zdolność infrastruktury gazowniczej do pokrycia maksymalnego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury.   „Obszar analizowany” oznacza obszar geograficzny, dla którego oblicza się wskaźnik N-1.   Zdolność techniczna[1] całej pozostałej do dyspozycji infrastruktury gazowniczej w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury powinna być co najmniej równa całkowitemu zapotrzebowaniu na gaz na obszarze analizowanym przez okres sześćdziesięciu dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.   Obliczony zgodnie z poniższym wzorem wskaźnik N-1 powinien wynosić co najmniej 100 %.   IPm+Pm+Sm+LNGm – Im -Tout N-1[%] = --------------------------------------------- * 100, N-1 ≥ 100% Dmax   Definicje niezbędne do obliczenia wskaźnika N-1:   Definicje po stronie podażowej   IPm – maksymalna zdolność techniczna gazociągów importowych (mln m3/dobę) oznacza sumę wartości maksymalnej zdolności technicznej gazociągów dostarczających gaz na obszar analizowany.   Pm – maksymalna zdolność produkcyjna (mln m3/dobę) oznacza sumę maksymalnych możliwych wielkości produkcji gazu wszystkich obiektów produkcyjnych na obszarze analizowanym, z uwzględnieniem elementów krytycznych, takich jak potencjał produkcyjny złoża.   Sm – zdolność odbioru w sytuacji kryzysowej (mln m3/dobę) oznacza maksymalną wielkość odbioru ze wszystkich instalacji magazynowych na obszarze analizowanym, którą można utrzymać przez każdy z sześćdziesięciu dni okresu zakłóceń w funkcjonowaniu. Wielkość tę ustalić można na podstawie wielkości odbioru z poszczególnych rodzajów wszystkich instalacji magazynowych na obszarze analizowanym w okresie sześćdziesięciu dni.   LNGm – maksymalna zdolność instalacji LNG (mln m3/dobę) oznacza sumę wartości maksymalnej zdolności wszystkich terminali LNG służących do skraplania gazu ziemnego lub do importu, rozładunku, tymczasowego magazynowania i regazyfikacji LNG oraz do realizacji związanych z nim usług pomocniczych, z uwzględnieniem elementów krytycznych, takich jak maksymalna dostępna zdolność przewozowa statków i pojemność magazynowa oraz techniczna przepustowość wysyłania systemu, na potrzeby zaopatrzenia obszaru analizowanego w gaz przez okres sześćdziesięciu dni.   Im – zdolność największej infrastruktury gazowniczej (mln m3/dobę), mającej największy udział w zaopatrzeniu obszaru analizowanego w gaz.   W przypadku gdy obszar analizowany dysponuje zdolnością przesyłową większej liczby gazociągów lub punktów wejścia i nie chodzi przy tym o największą infrastrukturę (Ipm ≠ Im), w liczniku należy odjąć również pozostałą zdolność przesyłową obszaru analizowanego.   Tout – zdolność przesyłowa przepływu wyjściowego (mln m3/dobę) jest sumą pozostałej technicznej zdolności przesyłu gazu przez obszar analizowany w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury.   Obliczenie zapotrzebowania   Dmax – oznacza zdolność pokrycia odpowiedniego dziennego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym, związanego z najzimniejszym dniem o nadzwyczajnie wysokim zapotrzebowaniu na gaz, występującym statystycznie raz na dwadzieścia lat. Poprawka ZAŁĄCZNIK I: OBLICZENIE WZORU N-1   1. Definicja wzoru N-1   Wzór N-1 opisuje zdolność techniczną infrastruktury gazowniczej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu pojedynczej największej infrastruktury gazowej w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania, występującym statystycznie raz na dwadzieścia lat.   Infrastruktura gazownicza obejmuje sieć przesyłową gazu ziemnego oraz instalacje produkcyjne, LNG i magazynowe połączone z obszarem analizowanym.   Zdolność techniczna[2] całej pozostałej do dyspozycji infrastruktury gazowniczej w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu pojedynczej największej infrastruktury gazowniczej powinna być co najmniej równa sumie całkowitego dziennego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz, występującym statystycznie raz na dwadzieścia lat.   Wyniki wzoru N1, zgodnie z poniższym obliczeniem, powinny wynosić co najmniej 100%.     2. Metoda obliczeniowa we wzorze N-1       3. Definicje parametrów ze wzoru N-1:   „Obszar analizowany” – obszar geograficzny, dla którego oblicza się wzór N-1. Obszar analizowany może odnosić się do szczebla krajowego lub regionalnego.     Definicje po stronie popytu   Dmax – całkowite dzienne zapotrzebowanie na gaz (mln m3/dobę) na obszarze analizowanym w dniu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz, występującym statystycznie raz na dwadzieścia lat.     Definicje po stronie podażowej EPm – zdolność techniczna punktów wejścia (mln m3/dobę) oznacza sumę wartości zdolności technicznej, w tym zdolności odwracalnej, wszystkich punktów wejścia zdolnych do zaopatrzenia w gaz obszaru analizowanego;   Pm – maksymalna zdolność produkcyjna (mln m3/dobę) oznacza sumę wartości maksymalnej dziennej zdolności produkcyjnej wszystkich obiektów produkcji gazu w punktach wejścia na obszarze analizowanym;   Sm – zdolność odbioru w sytuacji kryzysowej (mln m3/dobę) oznacza sumę wartości maksymalnej dziennej zdolności odbioru wszystkich instalacji magazynowych na obszarze analizowanym, z uwzględnieniem ich poszczególnych właściwości fizycznych;   LNGm – maksymalna zdolność instalacji LNG (mln m3/dobę) oznacza sumę wartości maksymalnej technicznej dziennej przepustowości wysyłania wszystkich instalacji LNG na obszarze analizowanym, z uwzględnieniem elementów krytycznych, takich jak rozładunek, usługi pomocnicze, tymczasowe magazynowanie i regazyfikacja LNG oraz techniczna przepustowość wysyłania do systemu;   Im – zdolność techniczna największej infrastruktury gazowniczej (mln m3/dobę) mającej pojedynczo największą zdolność zaopatrzenia obszaru analizowanego w gaz.
Poprawka  114 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik II – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ uwzględnia następujące zestawienie środków, które ma charakter orientacyjny i niewyczerpujący:	Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ uwzględnia zestawienie środków określonych w niniejszym załączniku, które ma charakter orientacyjny i niewyczerpujący. Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ należycie uwzględnia wpływ proponowanych środków na środowisko naturalne oraz na tyle, na ile to możliwe, obejmuje priorytetem środki o najmniejszym wpływie na środowisko.
Poprawka  115 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik II – tytuł „Strona podażowa” – punktor 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	· ułatwienie włączenia gazu z odnawialnych źródeł energii do infrastruktury sieci gazowych
Poprawka  116 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik II – lista 2 „Strona podażowa” – punktor 10 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	UGS – podziemne magazynowanie gazu (komercyjne i strategiczne)
Uzasadnienie
Niniejszy projekt rozporządzenia podchodzi do bezpieczeństwa dostaw na dwa różne sposoby: poprzez standard w zakresie infrastruktury (N-1) i standard w zakresie dostaw. Środki dotyczące infrastruktury, dostaw i popytu stanowią odpowiednie narzędzia pozwalające zapewnić bezpieczeństwo dostaw.
Poprawka  117 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	ZAŁĄCZNIK IIIa
	REGIONAL COOPERATION
	Zgodnie z art. 194 TFUE i jak podkreślono w art. 6 dyrektywy 2009/73/WE oraz art. 12 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, współpraca regionalna jest głównym przejawem zasady solidarności, a także koncepcją leżącą u podstaw niniejszego rozporządzenia. Współpraca regionalna jest wymagana szczególnie przy opracowywaniu oceny ryzyka (art. 8), planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej (art. 4, 5 i 9), standardów w zakresie infrastruktury (art. 6 i 7) oraz przepisów dotyczących reakcji w sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu unijnym i regionalnym (art. 10).
	Na mocy niniejszego rozporządzenia współpraca regionalna opiera się na istniejącej współpracy regionalnej obejmującej przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie i krajowe organy regulacyjne w celu poprawy m.in. bezpieczeństwa dostaw oraz integracji wewnętrznego rynku energii, na przykład trzech regionalnych rynków gazu w ramach inicjatywy na rzecz gazu, platformy na rzecz gazu Forum Pięciostronnego, grupy wysokiego szczebla ds. rynku energii państw bałtyckich i planu połączeń wzajemnych, grupy koordynacyjnej ds. bezpieczeństwa dostaw Wspólnoty Energetycznej. Jednak szczególne wymogi w zakresie bezpieczeństwa dostaw mogą przyczynić się do wspierania nowych ram współpracy, natomiast istniejące obszary współpracy wymagają dostosowania w celu zagwarantowania ich jak największej efektywności.
	W związku z coraz większą współzależnością i powiązaniem rynków oraz wprowadzeniem wewnętrznego rynku gazu współpraca m.in. następujących krajów może zwiększyć ich indywidualne i wspólne bezpieczeństwo dostaw gazu:
	- Polska i trzy kraje bałtyckie,
	- Półwysep Iberyjski (Hiszpania, Portugalia) i Francja,
	- Irlandia i Zjednoczone Królestwo,
	- Bułgaria, Grecja, Rumunia,
	- Dania i Szwecja,
	- Słowenia, Włochy, Austria, Węgry, Rumunia,
	- Polska i Niemcy,
	- Francja, Niemcy, Belgia, Holandia i Luksemburg już współpracują w ramach Forum Pięciostronnego,
	- inne.
	Należy rozszerzyć współpracę regionalną pomiędzy nimi w celu zacieśnienia współpracy z sąsiednimi krajami, w szczególności w przypadku wysp energetycznych, zwłaszcza w celu wzmocnienia połączeń wzajemnych. Państwa członkowskie mogą również przyłączać się do różnych grup współpracy.
	Poszczególne podmioty, o których mowa w art. 3, powinny współpracować na szczeblu regionalnym w ramach swoich odnośnych zakresów działalności i kompetencji. Do celów niniejszego rozporządzenia współpracę regionalną inicjują i formalnie podejmują właściwe organy państw członkowskich po skonsultowaniu się z Komisją, która powiadamia Grupę Koordynacyjną ds. Gazu. Wyniki operacyjne tej współpracy regionalnej, takie jak wspólny plan działań zapobiegawczych i/lub wspólny plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, wymagają formalnego przyjęcia, publikacji i stałego monitorowania przez odnośne właściwe organy. Konieczne jest skonsultowanie się z Komisją, która przekazuje niezbędne informacje Grupie Koordynacyjnej ds. Gazu.

• [1]  Wniosek w sprawie rozporządzenia (WE) nr …/… Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005, art. 2 ust. 18: „zdolność techniczna” oznacza maksymalną zdolność ciągłą, jaką operator systemu przesyłowego może zaoferować użytkownikom sieci, biorąc pod uwagę integralność systemu i wymagania eksploatacyjne sieci przesyłowej.
• [2]  Wniosek w sprawie rozporządzenia (WE) nr …/… Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005, art. 2 ust. 18: „zdolność techniczna” oznacza maksymalną zdolność ciągłą, jaką operator systemu przesyłowego może zaoferować użytkownikom sieci, biorąc pod uwagę integralność systemu i wymagania eksploatacyjne sieci przesyłowej.

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

I. Wprowadzenie

Pełny zestaw europejskich środków politycznych, zawartych głównie w komunikacie w sprawie europejskiej polityki energetycznej ze stycznia 2007 r.[1], stanowi reakcję na wyzwania związane z bezpieczeństwem dostaw energii. Oprócz dyrektywy 2004/67/WE, całe ramy regulacyjne dotyczące infrastruktury i połączeń wzajemnych w branży gazowniczej przyczyniają się pośrednio do realizacji tego celu poprzez (i) wytyczne w sprawie transeuropejskich sieci energetycznych (projekty TEN-E)[2] oraz (ii) tzw. trzeci pakiet dotyczący wewnętrznego rynku energii elektrycznej i gazu przyjęty w czerwcu 2009 r. Środki legislacyjne przyjęte w celu integracji rynku gazu poprzez określenie przepisów dotyczących dostępu stron trzecich do magazynów gazu i instalacji do skroplonego gazu ziemnego, a także dotyczące przejrzystości w odniesieniu do rezerw gazu[3] przyczynią się do zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego. Podobnie Parlament stwierdził, że wspieranie solidarności regionalnej, tworzenie połączeń wzajemnych gazu za pośrednictwem dziesięcioletniego planu rozwoju sieci oraz zdecydowany proces harmonizacji warunków dostępu do sieci poprzez współpracę operatorów systemów przesyłowych stanowiły kluczowe elementy pakietu legislacyjnego[4].

Międzynarodowe aspekty bezpieczeństwa dostaw energii poruszono również w rezolucjach[5], w których podkreślono konieczność dalszego rozwoju wspólnej strategii energetycznej dla Europy, która obejmowałaby producentów, dystrybutorów i odbiorców, umożliwiałaby im zajęcie wspólnego stanowiska oraz doprowadziła do powstania przejrzystego i zrównoważonego systemu energetycznego, który poprawiłby regionalną dywersyfikację dostaw energii. Parlament zachęcał również zdecydowanie do opracowania planu działania dotyczącego bezpieczeństwa energetycznego i solidarności energetycznej w UE, który obejmowałby przegląd mechanizmów reagowania kryzysowego.

W tym kontekście sprawozdawca z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE, ponieważ jest to akt prawny stanowiący zdecydowaną odpowiedź na rzeczywisty problem, w którego obliczu stoi Unia Europejska. Stało się to oczywiste w czasie kryzysu gazowego między Rosją i Ukrainą minionej zimy, który poważnie dotknął miliony europejskich obywateli i naszą gospodarkę. W tym sensie Parlament Europejski wystąpił o taką inicjatywę za pośrednictwem swoich rezolucji i sprawozdawca jest przekonany, że w nadchodzących miesiącach posłowie poświęcą tej kwestii należytą uwagę.

Sprawozdawca jest mocno przekonany, że pełne i szybkie wdrożenie takiego rozporządzenia obok przepisów dotyczących wewnętrznego rynku energii zmniejszy znacząco podatność UE na zakłócenia w zewnętrznych dostawach, a także wzmocni wiodącą rolę europejskich przedsiębiorstw gazowych na świecie oraz geopolityczną pozycję Unii jako strategicznego partnera na skalę światową.

II. Główne kwestie poruszone przez sprawozdawcę

1. Kwestie poruszone w projekcie sprawozdania

Sprawozdawca uważa, że we wniosku dotyczącym rozporządzenia szereg kwestii wymaga dopracowania i w związku z tym proponuje kilka zmian w następujących obszarach:

a. Rola przedsiębiorstw

Podczas gdy punkty preambuły i ocean skutków określają niezwykle jasno, że zaradzenie kryzysowi wymaga trzech kroków (1. rynek, 2. państwa członkowskie, 3. Wspólnota), rola przedsiębiorstw wydaje się zanikać w tekście prawnym, w związku z czym należy ją zaakcentować w tekście w szeregu obszarów, szczególnie w odniesieniu do roli Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu oraz trzech stanów kryzysowych, o których mowa w artykule dotyczącym sytuacji nadzwyczajnej i stanów kryzysowych.

b. Odwrócenie przepływu

W obecnym tekście proponuje się, by wszystkie połączenia posiadały zdolność odwrócenia przepływu. Zdaniem sprawozdawcy zapis ten wykracza zbyt daleko zarówno pod względem ekonomicznym, jak i pod względem bezpieczeństwa dostaw. Na przykład nie ma sensu posiadanie mechanizmu odwrócenia przepływu w połączeniach z krajami-dostawcami. Właściwe organy na szczeblu krajowym i Grupy Koordynacyjna ds. Gazu na szczeblu UE powinny określić te połączenia, w których przypadku zdolność odwrócenia przepływu byłaby opłacalna i stanowiłaby wartość dodaną dla bezpieczeństwa dostaw w czasach kryzysu.

c. Plan działań zapobiegawczych i plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej

Sprawozdawca uważa, że podobnie jak państwa członkowskie Komisja powinna również opracować plan działań zapobiegawczych i plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na poziomie UE celem jak najlepszego reagowania w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie.

d. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie

Zgodnie z obecnym tekstem 10-procentowy spadek dostaw gazu z importu jest uznawany za limit, którego osiągnięcie jest równoznaczne z automatycznym ogłoszeniem stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie. Jednak sprawozdawca uważa, że limit ten nie uwzględnia wielu sytuacji, w których dane państwo członkowskie może zostać dotknięte kryzysem w wyniku utraty 100% dostaw, podczas gdy na poziomie UE zakłócenia w dostawach gazu nie osiągnęły jeszcze 10%. Z tego względu sprawozdawca zaostrzył przepisy w artykule dotyczącym możliwości ogłoszenia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie dla określonego obszaru geograficznego. Należy to połączyć z określonym wspólnotowym mechanizmem solidarnościowym, wdrażanym jednak na poziomie regionalnym.

e. Udział w kosztach nowych międzynarodowych inwestycji w infrastrukturę

Większość państw członkowskich wyraziła obawy w odniesieniu do kosztów budowy lub modernizacji nowej infrastruktury. Jest to szczególnie istotne, ponieważ wdrożenie przedmiotowego rozporządzenia będzie oznaczało w wielu przypadkach budowę infrastruktury w jednym państwie członkowskim w interesie innego państwa członkowskiego. Trzeci pakiet dotyczący wewnętrznego rynku energii przewiduje już mechanizmy dla specyficznej kwestii transgranicznych połączeń wzajemnych. W związku z tym sprawozdawca uważa, że mechanizmy te mogłyby być również wykorzystywane w przypadku innych rodzajów infrastruktury, takich jak odwrócenie przepływu. Dodaje on wyraźne odniesienie do zasady proporcjonalności przy udziale w kosztach w odniesieniu do korzyści związanych z bezpieczeństwem dostaw.

f. Środki nierynkowe

Sprawozdawca wyraził przy wielu okazjach wolę bardziej konkretnego określenia progów, przy jakich państwa członkowskie mogą ingerować w rynek. Zdaje on sobie sprawę z tego, że choć środki te mogą być wprowadzone jedynie w nadzwyczajnych okolicznościach, to w przypadku ich wykonania przez właściwe organy, mogą one spowodować krótko- lub długoterminowe skutki dla prawidłowego funkcjonowania rynku. Sprawozdawca podkreślił w związku z tym w odnośnych częściach tekstu, że mechanizmy nierynkowe powinny być wykorzystywane jedynie w ostateczności.

g. Wymiana informacji

Sprawozdawca jest przekonany, że aby podjąć odpowiednie środki w czasie stanu nadzwyczajnego, wszystkie odpowiednie organy, zarówno krajowe, jak i wspólnotowe, powinny posiadać niezbędne dane. Poufne informacje handlowe powinny być jednak traktowane ze szczególną ostrożnością, ponieważ jakikolwiek ich wyciek mógłby spowodować poważne problemy przedsiębiorstw gazowych w Unii i poza nią. W związku z tym proponuje, aby dane te były scentralizowane na poziomie krajowym i przekazywane Komisji przez właściwe organy w zbiorczej formie.

h. Rola sektora energii elektrycznej

Sprawozdawca ma świadomość tego, że w krajach, w których energia elektryczna dla gospodarstw domowych pochodzi głównie z gazu należy podjąć konkretne działania w celu zagwarantowania ciągłości dostaw dla odbiorców chronionych. W tym celu włącza ten element do zakresu opracowania ocen ryzyka i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej.

i. Inne kwestie

Sprawozdawca proponuje nowy artykuł o środkach długoterminowej strategii bezpieczeństwa dostaw gazu, gdzie Komisja powinna przedstawić sprawozdanie dotyczące możliwości zróżnicowania – na szczeblu Wspólnoty – geograficznych źródeł i szlaków dostaw do UE, a także dokonać pełnej oceny roli instalacji LNG. Wzmacnia również brzmienie tekstu zawierającego odniesienia do wagi osiągnięcia większego potencjału połączeń wzajemnych między państwami członkowskimi.

Sprawozdawca uważa również, że tekst w obecnym brzmieniu przewiduje działania zapobiegawcze dla ograniczonej liczby sytuacji oraz że powinno to umożliwić większą elastyczność w przypadku gdy kryzys przybiera różną formę pod względem długości lub natężenia.

2. Kwestie nieporuszone w projekcie sprawozdania na tym etapie procedury

Sprawozdawca celowo nie poruszył w projekcie sprawozdania dwóch szczególnych kwestii, uznając, że ze względu na ich złożoność, powinny zostać jeszcze szczegółowo omówione przez posłów. Chciałby jednak wyjaśnić, co zamierza osiągnąć w tych sprawach w ostatecznym tekście.

a. Definicja „odbiorców chronionych”

Obecna definicja w tekście jest jednocześnie zbyt szeroka i zbyt zawężająca. Zbyt szeroka, ponieważ możliwość objęcia nią każdego MŚP podłączonego do sieci gazowej otwiera drogę do włączenia do tej kategorii sektorów, które nie powinny być uważane za sektory o kluczowym znaczeniu w dobie kryzysu. Zbyt zawężająca, ponieważ wymienia jedynie „szkoły i szpitale” jako ewentualne odstępstwa, a nie inne służby o kluczowym znaczeniu, takie jak na przykład straż pożarna. Sprawozdawca uważa, że skoro definicja ta ma zasadnicze znaczenie dla określenia poziomów standardu w zakresie dostaw, o których mowa w art. 7, to tekst powinien zezwalać państwom członkowskim na pewną elastyczność umożliwiającą dostosowanie się do okoliczności w kraju, przy jasno określonych kryteriach. W tym sensie sądzi on, że w ostatecznym tekście uzgodnionym w Parlamencie możliwość objęcia tą kategorią należy zawęzić do specjalnych sektorów lub podmiotów, które mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia na przykład bezpieczeństwa krajowego i publicznej opieki zdrowotnej. Gdybyśmy mieli wprowadzić zamkniętą listę sektorów, ryzykowalibyśmy wykluczeniem niektórych ważnych sektorów, dlatego jasno określona lista kryteriów byłaby odpowiedniejszym rozwiązaniem.

b. Standard w zakresie infrastruktury (N-1)

Zdaniem sprawozdawcy jest to wysoce techniczna sprawa, która nie jest jeszcze jasna. Wiele zainteresowanych podmiotów z bardzo różnych środowisk wyraziło poważne wątpliwości co do skuteczności standardu N-1 w formie przedstawionej w tekście Komisji. W związku z tym, że standard ten stanowi jeden z głównych mechanizmów rozporządzenia, sprawozdawca chciałby poświęcić więcej czasu na jego zbadanie, aby poprzez poprawki przedstawić konkretną propozycję, która zapewni możliwie największą wiarygodność standardu N-1.

Sprawozdawca jest zdania, że standard N-1 powinien być głównym elementem pomocniczości w rozporządzeniu, aby umożliwić odzwierciedlenie specyfiki poszczególnych krajów. W rzeczywistości dany kraj może nie mieć dobrego „wyniku N-1”, lecz jednocześnie zakłócenie w dostawach gazu może mieć niewielki wpływ na jego rynek energetyczny lub strukturę źródeł, ponieważ nie jest bardzo uzależniony od gazu. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość elastycznego decydowania o tym, jak stawić czoła kryzysowi dostaw gazu – czy poprzez rozbudowę infrastruktury gazowej czy też poprzez dalszy rozwój własnej produkcji energii. Są to tylko dwa przykłady możliwego rozwiązania. Sprawozdawca w pełni popiera ideę standardu, lecz uważa, że posłowie powinni mieć więcej czasu na przeanalizowanie szczegółów tego ważnego aspektu rozporządzenia.

• [1]  COM(2007)001
• [2]  Decyzja 1364/2006, Dz.U. L 262 z 22.9.2006, s. 1-23
• [3]  Dyrektywa 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE, Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 94; Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 36.
• [4]  Rozporządzenie (WE) nr 715/2009 w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775/2005, Dz.U. L 211 z 14.8.2009, s. 36.
• [5]  Rezolucja PE z dnia 3 lutego 2009 r. w sprawie drugiego strategicznego przeglądu sytuacji energetycznej (2008/2239(INI)), T6-038/2009; rezolucja PE z dnia 17 września 2009 r. w sprawie zewnętrznych aspektów bezpieczeństwa energetycznego, T7-0021/2009.

OPINIA Komisji Spraw Zagranicznych (2.2.2010)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE
(COM(2009)0363 – C7‑0097/2009 – 2009/0108(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Jacek Saryusz-Wolski

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W ostatnich latach państwa członkowskie UE doświadczały wielokrotnych zakłóceń w dostawach gazu. Rosyjsko-ukraiński spór o gaz, który miał miejsce w styczniu 2009 r., ponownie pokazał, że coraz większa zależność UE od zewnętrznych dostaw gazu, w dużej mierze pochodzących z państw niedemokratycznych i niestabilnych, może zaszkodzić długoterminowym gospodarczym i politycznym interesom państw członkowskich. Niepewna pozycja UE w dziedzinie energetyki wymaga zastosowania całościowej polityki w tym obszarze, łączącej w sobie aspekty wewnętrzne i wymiary zewnętrzne.

Bezpieczeństwo energetyczne trzeba uznać za istotny element ogólnego bezpieczeństwa Unii Europejskiej. W związku z tym zapewnienie bezpieczeństwa dostaw gazu do Wspólnoty, w szczególności w sytuacjach kryzysowych, jest celem strategicznym. W tym zakresie z zadowoleniem należy przyjąć opracowanie z wyprzedzeniem planów krajowych, zawierających środki zapobiegawcze i środki stosowane w sytuacjach nadzwyczajnych, o ile plany te podlegałyby koordynacji na szczeblu wspólnotowym. W perspektywie średnioterminowej istnienie dużego, wewnętrznego, konkurencyjnego rynku o wysoko rozwiniętych wzajemnych powiązaniach i infrastrukturze trzeba uznać za najskuteczniejszą ochronę przed zakłóceniami dostaw.

Polityka bezpieczeństwa energetycznego UE powinna jednak umożliwiać Unii nie tylko reagowanie na sytuacje kryzysowe, lecz również ich przewidywanie. Wszystkie środki zapewniające właściwe funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii powinny zatem zostać uzupełnione proaktywnymi działaniami dyplomatycznymi w dziedzinie energetyki mającymi na celu wzmocnienie wzajemnej współpracy z krajami będącymi najważniejszymi producentami, najważniejszymi krajami tranzytowymi i krajami będącymi najważniejszymi konsumentami.

Sprawozdawca przygotowujący opinię Komisji Spraw Zagranicznych z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący rozporządzenia uchylającego dyrektywę 2004/67/WE. Sprawozdawca uważa jednak, że należy wprowadzić ulepszenia, ponieważ potrzebne jest całościowe podejście do bezpieczeństwa energetycznego UE. Sprawozdawca proponuje poprawki zgodne z następującymi założeniami:

-    Wniosek winien być rozpatrywany z uwzględnieniem nowego kontekstu prawnego przewidzianego traktatem lizbońskim, którego art. 176 A stanowi, że „polityka Unii w dziedzinie energetyki ma na celu, w duchu solidarności między Państwami Członkowskimi, zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii”. Sprawozdawca uważa tę solidarność za kwestię bardzo istotną dla stworzenia wspólnej polityki UE w dziedzinie energetyki oraz jest zdania, że należy ją rozwijać zarówno w wymiarze wewnętrznym, jak i zewnętrznym, na szczeblu politycznym w ramach dialogu z krajami trzecimi w sytuacjach kryzysu dostaw i w okresach, w których sytuacje takie nie mają miejsca.

-    Odpowiedzialność za bezpieczeństwo dostaw gazu powinna być również zapewniona na szczeblu wspólnotowym. Na podstawie planów krajowych Komisja Europejska powinna zatem przygotować plany zapobiegania sytuacjom nadzwyczajnym i postępowania w takich sytuacjach. Ponadto Komisja ponosi szczególną odpowiedzialność za monitorowanie stosowania przepisów dotyczących rynku wewnętrznego w sektorze energetyki przez przedsiębiorstwa z krajów trzecich.

-    Wysoki przedstawiciel / wiceprzewodniczący powinien być angażowany na każdym etapie wprowadzania w życie rozporządzenia. Osoba sprawująca ten urząd powinna być w szczególności odpowiedzialna za prowadzenie w imieniu państw członkowskich mediacji i negocjacji z krajami trzecimi w sytuacjach kryzysowych.

-    Aby zapobiec nieoczekiwanym zakłóceniom w dostawach, Unia Europejska wraz z krajami będącymi dostawcami i krajami tranzytowymi powinna utworzyć mechanizm wczesnego ostrzegania, którego podstawę stanowiłyby wyraźne gwarancje polityczne. Wszelkie przyszłe umowy handlowe, umowy o stowarzyszeniu i partnerstwie oraz współpracy między UE a krajami będącymi dostawcami lub krajami tranzytowymi powinny zawierać „klauzulę o bezpieczeństwie energetycznym” określającą kodeks postępowania i środki, które należy podjąć w sytuacji nadzwyczajnej.

-    Komisja powinna rozważyć rozszerzenie europejskiej wspólnoty energetycznej, której podstawę stanowią postanowienia karty energetycznej, o kraje trzecie oraz utworzenie nowych regionalnych rynków energii, a także aktywne wsparcie dla tworzenia zintegrowanego euro-śródziemnomorskiego rynku energii.

-    Strategia dotycząca bezpieczeństwa dostaw energii w perspektywie średnio- i długoterminowej będzie wymagać większego zróżnicowania dostaw, źródeł energii i dróg zaopatrzenia. Strategia ta powinna obejmować odpowiednie kraje trzecie, w szczególności te, których dotyczy europejska polityka sąsiedztwa. Inwestycje Wspólnoty powinny koncentrować się na infrastrukturze strategicznej jako infrastrukturze o pierwszorzędnym znaczeniu, która może przyczynić się do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw.

POPRAWKI

Komisja Spraw Zagranicznych zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 2 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(2) Zużycie gazu w Europie gwałtownie wzrosło na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat. Wraz ze spadkiem produkcji wewnętrznej import gazu rósł jeszcze szybciej, co doprowadziło do wzrostu zależności od importu i do konieczności podjęcia kwestii związanych z bezpieczeństwem dostaw.	(2) Zużycie gazu w Europie gwałtownie wzrosło na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat. Wraz ze spadkiem produkcji wewnętrznej import gazu rósł jeszcze szybciej, co doprowadziło do wzrostu zależności od importu i do konieczności podjęcia kwestii związanych z bezpieczeństwem dostaw. Jako że w niektórych państwach członkowskich gaz ziemny stanowi dominujące źródło energii, państwa te znajdują się na tzw. „wyspie energetycznej” ze względu na znaczną zależność od importu gazu z krajów trzecich oraz na brak infrastruktury połączeń z resztą UE.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(4a) W związku z istotnym znaczeniem współpracy międzynarodowej dla zagwarantowania obywatelom państw członkowskich UE bezpieczeństwa dostaw gazu wszelkie odpowiednie strategie polityczne i plany działań UE muszą opierać się na zasadzie wzajemnego poszanowania zaangażowanych krajów trzecich. Rozwiązania wszelkich ewentualnych problemów należy szukać na drodze dialogu politycznego i negocjacji.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Na potrzeby wsparcia państw członkowskich w finansowaniu niezbędnych inwestycji we własną produkcję i infrastrukturę dostępne są różne źródła finansowania wspólnotowego, w szczególności pożyczki i gwarancje Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz środki finansowe z funduszy rozwoju regionalnego, strukturalnych i spójności. Europejski Bank Inwestycyjny, a także wspólnotowe instrumenty pomocy zewnętrznej, takie jak ENPI (Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa), IPA (Instrument Pomocy Przedakcesyjnej) i DCI (instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju), mogą również finansować działania w krajach trzecich celem zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii.	(11) Na potrzeby wsparcia państw członkowskich w finansowaniu niezbędnych inwestycji we własną produkcję i infrastrukturę dostępne są różne źródła finansowania wspólnotowego, w szczególności pożyczki i gwarancje Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) oraz Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR) oraz środki finansowe z funduszy rozwoju regionalnego, strukturalnych i spójności. EBI, EBOiR, a także wspólnotowe instrumenty pomocy zewnętrznej, takie jak ENPI (Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa), IPA (Instrument Pomocy Przedakcesyjnej) i DCI (instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju), mogą również finansować działania w krajach trzecich (zwłaszcza krajach objętych europejską polityką sąsiedztwa) celem zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii.
Poprawka   4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 12 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(12a) Inwestycjom UE w infrastrukturę i produkcję energii odnawialnej powinny towarzyszyć wysiłki państw członkowskich i Komisji zmierzające do propagowania w krajach sąsiadujących z UE, przy współpracy z krajami trzecimi, zasad i standardów rynku wewnętrznego określonych w Traktacie karty energetycznej. Komisja powinna rozważyć odpowiednie rozszerzenie na inne kraje trzecie europejskiej wspólnoty energetycznej obejmującej UE i kraje Europy Południowo-Wschodniej oraz utworzenie w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw wzorowanych na niej nowych regionalnych rynków energii, takich jak eurośródziemnomorska wspólnota energetyczna.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.	(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi, geopolitycznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny zgodnie z Traktatem Lizbony opracować szczególne środki solidarności, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, budowę połączeń technicznych, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 30 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(30) Ponieważ dostawy gazu z krajów trzecich mają zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa dostaw gazu we Wspólnocie, Komisja powinna koordynować działania dotyczące krajów trzecich, współpracując z krajami będącymi producentami oraz krajami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Wspólnoty. Komisja powinna być upoważniona do powierzenia grupie zadaniowej ds. monitorowania przepływu gazu w sytuacjach kryzysowych na terytorium Wspólnoty i, w porozumieniu z krajami trzecimi, których to dotyczy, poza nim oraz, jeżeli kryzys wynika z problemów w kraju trzecim, do powierzenia jej funkcji pośrednika i mediatora.	(30) Zważywszy na kluczowe znaczenie dostaw gazu z krajów trzecich dla wspólnotowego bezpieczeństwa dostaw gazu, Komisja powinna włączyć klauzulę o bezpieczeństwie energetycznym do porozumień handlowych, stowarzyszeniowych i porozumień o partnerstwie i współpracy zawieranych z krajami będących producentami lub krajami tranzytowymi. Klauzula dotycząca bezpieczeństwa energetycznego powinna określać środki zapobiegające sytuacjom kryzysowym w zakresie dostaw lub pomagające je przezwyciężyć. Komisja koordynuje działania dotyczące krajów trzecich, współpracując z krajami będącymi producentami oraz krajami tranzytu nad uzgodnieniami na wypadek sytuacji kryzysowych, zapewniającymi stabilny przepływ gazu do Wspólnoty jako całości oraz do każdego państwa członkowskiego w sytuacji kryzysowej. Komisja powinna być upoważniona do powierzenia grupie zadaniowej ds. monitorowania przepływu gazu w sytuacjach kryzysowych na terytorium Wspólnoty i, w porozumieniu z krajami trzecimi, których to dotyczy, poza nim oraz, jeżeli kryzys wynika z problemów w kraju trzecim, do powierzenia jej funkcji pośrednika i mediatora w osobie wiceprzewodniczącego Komisji/wysokiego przedstawiciela Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w ścisłej współpracy z komisarzami odpowiedzialnymi za odpowiednie dziedziny w kolegium komisarzy.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu celem zagwarantowania prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.	W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu poprzez zagwarantowanie prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu oraz poprzez wprowadzenie środków wyjątkowych do zastosowania w sytuacji, gdy rynek nie może dłużej dostarczać koniecznych dostaw gazu, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach lub poważne zagrożenia dostaw gazu w myśl zasady solidarności między państwami członkowskimi.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ odpowiedzialny za wprowadzenie w życie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu środków na rzecz bezpieczeństwa dostaw gazu. Do środków tych należą dokonywana co dwa lata ocena ryzyka, opracowanie planów działań zapobiegawczych, opracowanie planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu krajowym. Właściwe organy współpracują ze sobą aby zapobiegać zakłóceniom w dostawach i ograniczać szkody w razie wystąpienia takich zakłóceń.	2. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ odpowiedzialny za wprowadzenie w życie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu środków na rzecz bezpieczeństwa dostaw gazu. Do środków tych należą dokonywana co dwa lata ocena ryzyka, w tym zagrożeń geopolitycznych, opracowanie planów działań zapobiegawczych, opracowanie planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu krajowym. Właściwe organy współpracują ze sobą, aby zapobiegać zakłóceniom w dostawach i ograniczać szkody w razie wystąpienia takich zakłóceń.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. Komisja wdraża środki określone w niniejszym rozporządzeniu. Do środków tych należą dokonywana co dwa lata ocena ryzyka, ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa dostaw gazu oraz opracowanie planu działań zapobiegawczych i na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu Wspólnoty.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 3a
	Długofalowe środki na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa dostaw
	1. Zgodnie z zapisami niniejszego rozporządzenia oraz z uwzględnieniem art. 194 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Komisja i państwa członkowskie zaostrzają kontrolę nad bezpieczeństwem dostaw gazu z państw trzecich, a w przypadku jakichkolwiek zakłóceń w dostawach proponują konkretne środki nadzwyczajne. Komisja koordynuje wraz z państwami trzecimi działanie systemów rozwiązywania sporów i ożywia dialog w dziedzinie energii m.in. w kontekście karty energetycznej i wspólnoty energetycznej.
	2. Komisja przygotowuje podstawy mechanizmu wczesnego ostrzegania w sektorze energii, który to mechanizm ma powstać na mocy umów dwustronnych między UE i krajami trzecimi. Mechanizm ten przewiduje dokonywanie wczesnej oceny potencjalnych zagrożeń związanych z zapotrzebowaniem na gaz i jego dostawami, a także zapobieganie sytuacjom kryzysowym lub wszelkim zagrożeniom wystąpieniem takich sytuacji i szybkie reagowanie w takich przypadkach.
	3. Najpóźniej rok po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedłoży sprawozdanie zawierające proponowane środki regulacyjne, które można będzie wdrożyć celem zróżnicowania na poziomie Wspólnoty geograficznych źródeł gazu i dróg jego dostaw do UE. Sprawozdanie to obejmuje ocenę roli instalacji LNG, która mogłaby pomóc w dywersyfikacji dostaw energii. Powinno ono również zawierać przegląd zdolności różnych państw członkowskich w zakresie magazynowania gazu.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – tytuł
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Opracowanie planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej	Opracowanie planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu krajowym, wspólnotowym i regionalnym
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przed przyjęciem tych planów właściwe organy wymienią się informacjami i przeprowadzą konsultacje między sobą i z Komisją, aby zagwarantować wzajemną zgodność swoich planów i podejmowanych środków na odpowiednim szczeblu regionalnym. Konsultacje takie obejmą co najmniej kwestie połączeń wzajemnych, dostaw transgranicznych, magazynowania transgranicznego oraz fizycznej zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu.	2. Przed przyjęciem tych planów właściwe organy wymienią się informacjami i przeprowadzą konsultacje między sobą i z Komisją, aby zagwarantować wzajemną zgodność swoich planów i podejmowanych środków na odpowiednim szczeblu regionalnym i wspólnotowym. Konsultacje takie obejmą co najmniej kwestie połączeń wzajemnych, dostaw transgranicznych, magazynowania transgranicznego oraz fizycznej zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu, międzyregionalnych i transgranicznych systemów dostaw gazu oraz przynależnych im instalacji magazynowych, platform i wyposażenia.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6a. Do dnia…* najpóźniej Komisja opracowuje plan działań zapobiegawczych i plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej, które obejmują środki do zastosowania na szczeblu Wspólnoty.
	___________ *30 września 2011 r. lub 18 miesięcy od wejścia w życie
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. W planie działań zapobiegawczych uwzględnia się opłacalność ekonomiczną, wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii oraz oddziaływanie na środowisko.	3. W planie działań zapobiegawczych uwzględnia się wydajność w stosunku do kosztów, opłacalność ekonomiczną, wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii, oddziaływanie na środowisko oraz wszelkie istotne niedawne wydarzenia na scenie międzynarodowej, zwłaszcza w krajach będących głównymi dostawcami gazu lub krajami tranzytu.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. W ramach zatwierdzania taryf zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy […/…/WE] krajowe organy regulacyjne uwzględniają koszty spełnienia standardu N-1 oraz koszty udostępnienia stałych zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu. W przypadku gdy koszty ponoszone są w większej liczbie państw członkowskich, o podziale kosztów wspólnie zadecydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy. Zastosowanie ma art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr .../…	7. W ramach zatwierdzania taryf zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy […/…/WE] krajowe organy regulacyjne uwzględniają należycie koszty spełnienia standardu N-1 oraz koszty udostępnienia stałych zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu w sposób przejrzysty i szczegółowy, obrazując jasno i wyraźnie poniesione koszty. W przypadku gdy koszty ponoszone są w większej liczbie państw członkowskich, o podziale kosztów wspólnie zadecydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy, i ACER. Zastosowanie ma art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr .../…
Uzasadnienie
Koszty poniesione w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw i standardów w zakresie infrastruktury dodaje się do krajowych i transgranicznych taryf w możliwie najbardziej przejrzysty i wyraźny sposób. Kosztami tymi należy sprawiedliwie obciążyć systemy wdrażające te środki i systemy korzystające z nich.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – litera b
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) z uwzględnieniem wszystkich stosownych okoliczności krajowych i regionalnych;	b) z uwzględnieniem wszystkich stosownych okoliczności krajowych, regionalnych i międzynarodowych;
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przedsiębiorstwa gazowe, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organ regulacyjny (o ile nie jest nim właściwy organ) współpracują z właściwym organem i przekazują mu wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka.	2. Przedsiębiorstwa gazowe, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organ regulacyjny (o ile nie jest nim właściwy organ) współpracują z właściwym organem i przekazują mu wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka, w tym zagrożeń o charakterze geopolitycznym.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Ocenę ryzyka przeprowadza się co dwa lata, przed dniem 30 września danego roku.	3. Ocenę ryzyka przeprowadza się co dwa lata, przed dniem 30 września danego roku. Ocena wspólnotowa poddawana jest przeglądowi w przypadku wystąpienia znaczącego i niespodziewanego zagrożenia.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 8 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(8a) opisuje mechanizmy wykorzystywane do rozpoczęcia mediacji z zaangażowanymi krajami trzecimi;
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) Stan nadzwyczajny: gdy wystąpi nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie lub zakłócenie w dostawach za pośrednictwem największej infrastruktury lub z największego źródła i gdy istnieje realne zagrożenie, że standardu w zakresie dostaw do odbiorców chronionych nie da się dłużej spełniać za pomocą samych instrumentów rynkowych.	(3) Stan nadzwyczajny: gdy wystąpi nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie lub zakłócenie w dostawach za pośrednictwem największej infrastruktury lub z największego źródła lub gdy istnieje realne zagrożenie, że standardu w zakresie dostaw do odbiorców chronionych nie da się dłużej spełniać za pomocą samych instrumentów rynkowych.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. W przypadku powiadomienia Komisji przez właściwy organ o ogłoszeniu w jednym z państw członkowskich stanu ostrzegawczego ze względów geopolitycznych lub otrzymania przez nią, prawdopodobnie od mechanizmu wczesnego ostrzegania, sygnału o ryzyku zakłóceń w dostawach gazu ze względów geopolitycznych Wspólnota, reprezentowana przez wiceprzewodniczącego Komisji/Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, podejmuje kroki dyplomatyczne. Działania podejmowane przez wiceprzewodniczącego Komisji/Wysokiego Przedstawiciela nie mogą wpływać na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Uzasadnienie
Konieczne jest jak najwcześniejsze podejmowanie odpowiednich kroków dyplomatycznych wobec państw trzecich będących dostawcami gazu lub krajami tranzytu w przypadku ryzyka zakłóceń w dostawach gazu ze względów geopolitycznych. Działania te nie mogą wpływać na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Komisja w ciągu jednego tygodnia weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego jest uzasadnione i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.	6. Komisja w ciągu trzech dni weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego zgodne jest z kryteriami określonymi w ust. 2 i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny we Wspólnocie na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Wspólnotę więcej niż 10 % dziennych dostaw gazu z krajów trzecich, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.	1. Komisja ogłasza stan nadzwyczajny we Wspólnocie na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Wspólnotę znaczącej ilości dziennych dostaw gazu z krajów trzecich, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza także w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie ogłasza się dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Podczas stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie Komisja zapewnia koordynację działań właściwych organów. W szczególności Komisja zapewnia wymianę informacji, pilnuje aby działania podejmowane na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu regionalnym były spójne i skuteczne w odniesieniu do szczebla wspólnotowego oraz koordynuje działania dotyczące krajów trzecich. Komisja może zwołać grupę ds. zarządzania kryzysowego, w której skład wchodzić będą w szczególności przedstawiciele branży oraz państw członkowskich dotkniętych sytuacją nadzwyczajną.	3. Podczas stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie Komisja zapewnia koordynację działań właściwych organów. W szczególności Komisja zapewnia wymianę informacji, pilnuje, aby działania podejmowane na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu regionalnym były spójne i skuteczne w odniesieniu do szczebla wspólnotowego oraz za pośrednictwem wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela koordynuje działania dotyczące krajów trzecich. Komisja może zwołać grupę ds. zarządzania kryzysowego, w której skład wchodzić będą w szczególności przedstawiciele branży oraz państw członkowskich dotkniętych sytuacją nadzwyczajną.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. Komisja sporządzi stałą listę rezerwową członków grupy zadaniowej ds. monitorowania, na której znajdą się eksperci branżowi oraz przedstawiciele Komisji. Grupa ta może zostać zwołana w razie potrzeby, a jej zadaniem jest monitorowanie przepływu gazu na terytorium Wspólnoty i poza nim oraz przedstawianie sprawozdań na ten temat, we współpracy z krajami-dostawcami i krajami tranzytu.	7. Komisja sporządzi stałą listę rezerwową członków grupy zadaniowej ds. monitorowania, na której znajdą się eksperci branżowi oraz przedstawiciele Komisji, a także członkowie zespołu podlegającego wiceprzewodniczącemu Komisji / Wysokiemu Przedstawicielowi. Grupa ta może zostać zwołana w razie potrzeby, a jej zadaniem jest monitorowanie przepływu gazu na terytorium Wspólnoty i poza nim oraz przedstawianie sprawozdań na ten temat, we współpracy z krajami-dostawcami i krajami tranzytu.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) państwa członkowskie przekazują Komisji teksty istniejących umów międzyrządowych zawartych z krajami trzecimi, które mają wpływ na rozwój infrastruktury gazowniczej i dostaw gazu; przed zawarciem nowych umów międzyrządowych państwa członkowskie informują Komisję celem oceny zgodności tych umów z przepisami rynku wewnętrznego;	a) państwa członkowskie przekazują Komisji teksty istniejących umów międzyrządowych zawartych z krajami trzecimi, które mają wpływ na rozwój infrastruktury gazowniczej i dostaw gazu; przed zawarciem nowych umów międzyrządowych państwa członkowskie informują Komisję i konsultują się z nią celem oceny zgodności tych umów z przepisami rynku wewnętrznego, a także oceny wpływu tych umów na bezpieczeństwo energetyczne poszczególnych państw i Wspólnoty, łącznie z ochroną najważniejszej infrastruktury energetycznej, oraz oceny zagrożeń geopolitycznych;
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2a. Komisja ustanawia system ciągłego monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do bezpieczeństwa dostaw gazu z uwzględnieniem następujących środków:   (a) przygotowywanie rocznych sprawozdań dotyczących przestrzegania przez przedsiębiorstwa z krajów trzecich – szczególnie głównych dostawców wraz ze wszystkimi zależnymi od nich podmiotami – zasad rządzących rynkiem wewnętrznym w sektorze energetycznym, zwłaszcza dotyczących przejrzystości i zgodności z unijnym prawem konkurencji;   (b) ocenę oddziaływania na rynek wewnętrzny pionowo zintegrowanych przedsiębiorstw energetycznych z państw trzecich oraz sposób realizacji zasady wzajemności;   (c) stosowania odpowiednich środków zapobiegających niekontrolowanym inwestycjom państwowych przedsiębiorstw zagranicznych w sektorze energetycznym UE, w szczególności w odniesieniu do sieci przesyłowych gazu i elektryczności.   (d) monitorowanie zgodności umów o dostawy gazu zawieranych między państwami członkowskimi a krajami trzecimi z zasadami rynku wewnętrznego UE; Komisja znosi wszelkie klauzule mające skutek klauzuli przeznaczenia, o ile zakazuje ich prawo UE.

PROCEDURA

Tytuł	Bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego
Odsyłacze	COM(2009)0363 – C7-0097/2009 – 2009/0108(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 11.11.2009
Sprawozdawca komisji opiniodawczej Data powołania	Jacek Saryusz-Wolski 21.10.2009
Rozpatrzenie w komisji	26.1.2010
Data przyjęcia	27.1.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	47 4 1
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Gabriele Albertini, Sir Robert Atkins, Frieda Brepoels, Elmar Brok, Arnaud Danjean, Michael Gahler, Marietta Giannakou, Takis Hadjigeorgiou, Heidi Hautala, Richard Howitt, Anna Ibrisagic, Jelko Kacin, Ioannis Kasoulides, Tunne Kelam, Maria Eleni Koppa, Eduard Kukan, Ryszard Antoni Legutko, Krzysztof Lisek, Sabine Lösing, Willy Meyer, Francisco José Millán Mon, Alexander Mirsky, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Norica Nicolai, Kristiina Ojuland, Ria Oomen-Ruijten, Alojz Peterle, Mirosław Piotrowski, Bernd Posselt, Cristian Dan Preda, Libor Rouček, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Nikolaos Salavrakos, Jacek Saryusz-Wolski, Werner Schulz, Ernst Strasser, Hannes Swoboda, Zoran Thaler, Johannes Cornelis van Baalen, Geoffrey Van Orden, Kristian Vigenin, Graham Watson
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Marije Cornelissen, Lorenzo Fontana, Jaromír Kohlíček, Georgios Koumoutsakos, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Marietje Schaake, György Schöpflin, Alf Svensson, Konrad Szymański, Ivo Vajgl

OPINIA Komisji Gospodarczej i Monetarnej (29.1.2010)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie wniosku w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE
(COM(2009)0363 – C7‑0097/2009 – 2009/0108(COD))

Sprawozdawca: Nikolaos Chountis

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Komisja przedstawia wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego. Rozporządzenie to uchyli obowiązującą dyrektywę 2004/67/WE, którą uznano za niewystarczającą do uregulowania kwestii gazu ziemnego w Unii Europejskiej ze względu na zwiększone uzależnienie państw członkowskich od przywozu gazu, na większe zagrożenia dla dostaw spowodowane tranzytem przez kraje trzecie oraz na większe przepływy gazu i rozwój rynku wewnętrznego.

Przy pomocy wspomnianego rozporządzenia Komisja chce jasno określić przyszłe role gazownictwa, państw członkowskich i instytucji Wspólnoty w rozwiązywaniu problemu krótko- i długoterminowych zakłóceń w dostawach gazu. Komisja wybrała formę rozporządzenia, a nie dyrektywy, gdyż rozporządzenie może być szybko i bezpośrednio stosowane przez organy państw członkowskich i przedsiębiorstwa sektora gazu ziemnego, a także ze względu na jasność i spójność przepisów i obowiązków, wprowadzanych przez rozporządzenie w całej Wspólnocie.

Głównym celem rozporządzenia w sprawie środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu jest „zwiększenie bezpieczeństwa dostaw gazu poprzez stworzenie zachęt do inwestowania w połączenia wzajemne niezbędne, aby osiągnąć odpowiednią wartość wskaźnika N-1, oraz w możliwości odwrócenia przepływu”. W odniesieniu do wskaźnika N-1 Komisja określa „[zdolność techniczną] całej pozostałej do dyspozycji infrastruktury gazowniczej w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury[, która] powinna być co najmniej równa całkowitemu zapotrzebowaniu na gaz na obszarze analizowanym przez okres sześćdziesięciu dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat”.

W proponowanym rozporządzeniu położono nacisk na: a) umożliwienie przedsiębiorstwom gazowym dostarczania gazu odbiorcom w całej Wspólnocie przez jak najdłuższy czas i bez ograniczeń na szczeblu krajowym, b) możliwość sięgnięcia przez właściwy organ po środki nierynkowe, przyjmowane w stanie nadzwyczajnym, po wyczerpaniu wszystkich środków rynkowych, a także c) większą rolę Komisji w zapewnieniami normalnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

Sprawozdawca pozytywnie ocenia wysiłki podjęte przez Komisję w celu opracowania rozporządzenia zapewniającego bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej, zwłaszcza po niedawnym konflikcie rosyjsko-ukraińskim, który spowodował poważne problemy z dostarczeniem państwom członkowskim wystarczającej ilości gazu. Uważa również, że koordynacja działań na szczeblu Wspólnoty, mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego, to krok w dobrym kierunku.

Sprawozdawca uważa, że należy rozszerzyć zadania właściwego organu w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego, a zarazem wyraża sprzeciw wobec przyznawania prywatnym przedsiębiorstwom dostarczającym gaz istotnej roli w okresach kryzysu, zwłaszcza jeśli chodzi o politykę cenową.

W związku z tym wyraża zaniepokojenie stopniem, w jakim proponowane rozporządzenie wprowadza niezbędne środki zniechęcające prywatne przedsiębiorstwa do prowadzenia spekulacyjnej polityki cenowej w okresach kryzysu.

POPRAWKI

Komisja Gospodarcza i Monetarna zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii jako do komisji przedmiotowo właściwej o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 7 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(7a) Dla dobra długoterminowego zrównoważonego rozwoju rynku gazu UE kluczowe jest, by środki podejmowane w celu zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw gazu nie zakłócały w niewłaściwy sposób konkurencji lub skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.	(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego w Unii, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności, jak przewidziano w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.
Uzasadnienie
Dnia 1 grudnia 2009 r. wszedł w życie traktat z Lizbony i UE działa obecnie w oparciu o nowe ramy prawne. Jest zatem koniecznie przypomnienie, że art. 176 A traktatu z Lizbony stwierdza, że: „polityka Unii w dziedzinie energetyki ma na celu, w duchu solidarności między państwami członkowskimi, zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii”.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 31 a preambuły (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	(31a) Instytucje Unii Europejskiej powinny przyznać szczególny priorytet projektowi gazociągu Nabucco.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu celem zagwarantowania prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.	W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu poprzez zagwarantowanie prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu oraz wprowadzeniu środków wyjątkowych, jakie należy zastosować w sytuacji, gdy rynek nie może zapewnić koniecznych dostaw gazu, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Unii w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach w duchu solidarności między państwami członkowskimi.
Uzasadnienie
Dnia 1 grudnia 2009 r. wszedł w życie traktat z Lizbony i UE działa obecnie w oparciu o nowe ramy prawne. Jest zatem koniecznie przypomnienie, że art. 176 A traktatu z Lizbony stwierdza, że: „polityka Unii w dziedzinie energetyki ma na celu, w duchu solidarności między państwami członkowskimi, zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii”.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 1 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkich odbiorców będących gospodarstwami domowymi, którzy są już podłączeni do sieci dystrybucyjnej gazu, a także – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie – mogą obejmować małe i średnie przedsiębiorstwa, szkoły i szpitale, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu;	(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkie gospodarstwa domowe, które są już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu, a także – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie, po przeprowadzeniu przez to państwo członkowskie oceny ryzyka i oddziaływania zgodnie z art. 8, przy uwzględnieniu technicznej wykonalności i analizy kosztów i korzyści – mogą obejmować małe i średnie przedsiębiorstwa, szkoły i szpitale, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu;
Uzasadnienie
Podczas kryzysu gazowego dostawy gazu do gospodarstw domowych jako odbiorców chronionych powinny być kontynuowane. Jeżeli dane państwo członkowskie podejmuje decyzję o rozszerzeniu pojęcia odbiorców chronionych poza gospodarstwa domowe, powinno przy tym opierać się na solidnej ocenie skutków, dokonując jednocześnie oceny kosztów i korzyści, ponieważ takie rozszerzenie definicji może spowodować powstanie olbrzymich kosztów, które ponosić będą odbiorcy końcowi.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Bezpieczeństwo dostaw gazu należy do zadań przedsiębiorstw gazowych, właściwych organów państw członkowskich, przemysłowych odbiorców gazu oraz Komisji w granicach kompetencji każdego z tych podmiotów. Wymaga ono ścisłej współpracy pomiędzy nimi.	1. Bezpieczeństwo dostaw gazu należy do zadań przedsiębiorstw gazowych, właściwych organów państw członkowskich, przemysłowych odbiorców gazu oraz Komisji w granicach kompetencji każdego z tych podmiotów. Wymagana jest ścisła współpraca pomiędzy nimi, a kluczowe znaczenie ma przejrzystość i skuteczna wymiana informacji.
Uzasadnienie
Skoro kwestia dostawy gazu stanowi problem polityczny, należy przyjąć ujednolicone podejście do niej w całej UE.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 31 marca 2011 r.; 12 miesięcy od wejścia w życie] właściwy organ, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organem regulacyjnym (o ile nie jest nim właściwy organ), opracuje:	1. W terminie ...* właściwy organ, w oparciu o przeprowadzoną ocenę ryzyka i oddziaływania zgodnie z art. 8, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organem regulacyjnym (o ile nie jest nim właściwy organ), opracuje:
	* Dz.U. proszę wstawić datę: 12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Każde państwo członkowskie przeprowadza ocenę ryzyka i oddziaływania przy przygotowywaniu działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej w oparciu o wspólną metodologię UE, umożliwiającą państwu członkowskiemu uwzględnienie szczególnych krajowych okoliczności, jeśli to wskazane.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Podczas procesu, o którym mowa w ust. 2, Komisja może przedstawić zalecenie na temat tego, na jakim szczeblu regionalnym powinny mieć miejsce konsultacje i wymiana informacji. Po konsultacji z Europejską Siecią Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G) i z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) Komisja może także zalecić opracowanie wspólnego planu na szczeblu regionalnym.	3. Podczas procesu, o którym mowa w ust. 2, Komisja może przedstawić zalecenie na temat tego, na jakim szczeblu regionalnym powinny mieć miejsce konsultacje i wymiana informacji. We współpracy z Europejską Siecią Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G), z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) i Grupą Koordynacyjną ds. Gazu Komisja może także zalecić opracowanie wspólnego planu na szczeblu regionalnym.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 6 – akapit pierwszy
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Komisja dokonuje oceny planów wszystkich państw członkowskich w terminie sześciu miesięcy od ich otrzymania od właściwych organów. Komisja konsultuje te plany z ENTSO-G, ACER, Grupą Koordynacyjną ds. Gazu oraz z innymi zainteresowanymi stronami. W przypadku uznania, że plan jest nieskuteczny w odniesieniu do ograniczenia zagrożeń zidentyfikowanych w ocenie ryzyka lub niespójny ze scenariuszami ryzyka czy też z planami innych państw członkowskich, bądź że jest niezgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia lub z innymi przepisami prawa wspólnotowego, Komisja zwraca się o zweryfikowanie takiego planu.	6. Komisja dokonuje oceny planów wszystkich państw członkowskich oraz ich wspólnych planów regionalnych w terminie sześciu miesięcy od ich otrzymania od właściwych organów. Komisja konsultuje te plany z ENTSO-G, ACER, Grupą Koordynacyjną ds. Gazu oraz z innymi zainteresowanymi stronami. W przypadku uznania, że plan jest nieskuteczny w odniesieniu do ograniczenia zagrożeń zidentyfikowanych w ocenie ryzyka lub niespójny ze scenariuszami ryzyka czy też z planami innych państw członkowskich lub innymi planami regionalnymi, bądź że jest niezgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia lub z innymi przepisami prawa Unii Europejskiej, Komisja zwraca się o zweryfikowanie takiego planu.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. W planie działań zapobiegawczych uwzględnia się opłacalność ekonomiczną, wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii oraz oddziaływanie na środowisko.	3. W planie działań zapobiegawczych uwzględnia się efektywność kosztową, opłacalność ekonomiczną, uczciwą konkurencję, wpływ na funkcjonowanie wewnętrznego rynku energii oraz oddziaływanie na środowisko.
Uzasadnienie
Pojęcie efektywności kosztowej lepiej określa, że plan działań zapobiegawczych powinien uwzględniać osiągnięcie tego celu po najniższej cenie.
Poprawka       11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 31.03.14 r.; trzech lat od wejścia w życie] właściwe organy doprowadzą do tego, aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury pozostała infrastruktura (standard N-1) posiadała zdolność dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym przez okres sześćdziesięciu dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.	1. W terminie ...* właściwe organy doprowadzą do tego, aby w przypadku zakłóceń przepływu na największym przesyłowym punkcie wejścia dostępna infrastruktura (standard N-1) posiadała zdolność dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia zapotrzebowania na gaz odbiorców chronionych na obszarze analizowanym w ciągu dnia nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.
	* Dz.U.: proszę wstawić datę: 6 lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Termin 3 lat zaproponowany w projekcie rozporządzenia nie jest realistyczny. Istotne inwestycje prowadzące do spełnienia standardu N-1, które muszą zostać dokonane w szczególności w krajach Europy Środkowej i Południowo Wschodniej, wymagają co najmniej okresu 5-6 lat w zależności od ich zakresu. Art. 6 ust. 1, jeżeli nie zostanie ograniczony do niezbędnego minimum, wiązać się będzie z koniecznością znacznych inwestycji w zwiększenie zdolności w zakresie dostaw oraz ze zwiększonymi cenami dla odbiorcy końcowego. W celu zapewnienia spójności ze standardem w zakresie dostaw w art. 7, zasada N-1 powinna odzwierciedlać jedynie zapotrzebowanie na gaz odbiorców chronionych.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. W terminie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia operatorzy systemów przesyłowych udostępnią stałe fizyczne zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu na wszystkich połączeniach wzajemnych, z wyjątkiem tych, w odniesieniu do których Komisja na wniosek właściwego organu podejmie decyzję, że dodatkowe zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu nie prowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw w żadnym państwie członkowskim. W przypadku zmiany okoliczności decyzja ta może zostać poddana przeglądowi. Poziom zdolności przesyłowej dla przepływu dwukierunkowego musi zostać osiągnięty w sposób opłacalny i uwzględniać przynajmniej zdolność wymaganą dla spełnienia standardu w zakresie dostaw określonego w art. 7. W trakcie tego dwuletniego okresu operatorzy systemów przesyłowych gazu dostosowują funkcjonowanie całego systemu przesyłowego tak, aby umożliwić dwukierunkowy przepływ gazu.	5. Jeżeli to konieczne w związku z oceną ryzyka i oddziaływania przeprowadzoną zgodnie z art. 8, a także przy uwzględnieniu technicznej wykonalności oraz analizy kosztów i korzyści, w terminie ...*, operatorzy systemów przesyłowych udostępnią stałe fizyczne zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu na tych połączeniach wzajemnych, na których dodatkowe zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu prowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw, w szczególności w sytuacji stanu nadzwyczajnego. W przypadku zmiany okoliczności ocena ta może zostać poddana przeglądowi. W trakcie tego trzyletniego okresu operatorzy systemów przesyłowych gazu – zgodnie z oceną ryzyka i oddziaływania przeprowadzoną zgodnie z art. 8 przy uwzględnieniu technicznej wykonalności i analizy kosztów i korzyści – dostosowują funkcjonowanie całego systemu przesyłowego tak, aby umożliwić dwukierunkowy przepływ gazu
	* Dz.U. proszę wstawić datę: trzy lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
Nie należy nakładać wymogu stałych fizycznych zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu na wszystkich połączeniach wzajemnych bez uprzedniej oceny technicznej i/lub ekonomicznej wykonalności lub zasadności w poszczególnych przypadkach. Wcześniejsza ocena ryzyka i oddziaływania konieczna jest w celu uniknięcia niepotrzebnych kosztów, które musieliby ponieść odbiorcy końcowi.
Okres dwuletni mający umożliwić osiągnięcie stałych fizycznych zdolności jest możliwy do przyjęcia tylko w przypadku niewielkich zmian w infrastrukturze. Większe zmiany, np. instalacja kompresorów, zajmą więcej czasu.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w przypadku:	1. Właściwy organ zobowiązuje przedsiębiorstwa dostarczające gaz do zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w przypadku:
Uzasadnienie
It should be a primary obligation of the supply undertakings to ensure supply standards. The supply standard causes additional costs to be borne by the protected customers. The period to be covered by the supply standard should not be longer than absolutely necessary to avoid disproportionate costs and hampering of the competitiveness of gas as a low carbon fuel. In the last approx. 40 years since the large infrastructure for transmission of natural gas to Europe was built, the only major supply interruption lasted 13 days. A period of thirty days for the supply standard would therefore be more than sufficient to cover all eventualities and would decrease costs significantly. A thirty day period also seems long enough to restore gas supplies or implement additional measures, such as supplies via reverse flows.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – litera b)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
b) każdego sześćdziesięciodniowego okresu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.	b) każdego trzydziestodniowego okresu nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.
Uzasadnienie
It should be a primary obligation of the supply undertakings to ensure supply standards. The supply standard causes additional costs to be borne by the protected customers. The period to be covered by the supply standard should not be longer than absolutely necessary to avoid disproportionate costs and hampering of the competitiveness of gas as a low carbon fuel. In the last approx. 40 years since the large infrastructure for transmission of natural gas to Europe was built, the only major supply interruption lasted 13 days. A period of thirty days for the supply standard would therefore be more than sufficient to cover all eventualities and would decrease costs significantly. A thirty day period also seems long enough to restore gas supplies or implement additional measures, such as supplies via reverse flows.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu do odbiorców chronionych przez okres sześćdziesięciu dni, również w przypadku stanu nadzwyczajnego zdefiniowanego w art. 9 ust. 2. Właściwy organ stara się zapewnić ciągłość dostaw do odbiorców chronionych tak długo, jak to konieczne.	2. Właściwy organ zobowiązuje przedsiębiorstwa dostarczające gaz do zapewnienia dostaw gazu do odbiorców chronionych przez okres trzydziestu dni, również w przypadku stanu nadzwyczajnego zdefiniowanego w art. 9 ust. 2. We współpracy z właściwym organem, przedsiębiorstwa dostarczające gaz starają się zapewnić ciągłość dostaw do odbiorców chronionych tak długo, jak to możliwe w oparciu o rynkowe środki bezpieczeństwa dostaw gazu.
Uzasadnienie
Podstawowym obowiązkiem przedsiębiorstw dostarczających gaz powinno być zapewnianie standardów w zakresie dostaw. Okres trzydziestu dni zmniejszyłby koszty konsumentów; zob. art. 7 ust.1.
Rynek powinien funkcjonować jak najdłużej, a mechanizmy rynkowe powinny rozwinąć fizyczne i umowne narzędzia w celu utrzymania ciągłości dostaw do odbiorców chronionych.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Nałożone na przedsiębiorstwa gazowe obowiązki związane ze spełnieniem standardu w zakresie dostaw, określonego w ust. 1 i 2, muszą być pozbawione cech dyskryminacji i nie mogą stanowić nadmiernego obciążenia dla nowych uczestników rynku i małych przedsiębiorstw.	3. Nałożone na przedsiębiorstwa gazowe obowiązki związane ze spełnieniem standardu w zakresie dostaw, określonego w ust. 1 i 2, muszą być pozbawione cech dyskryminacji i nie mogą stanowić nadmiernego obciążenia dla tych przedsiębiorstw.
Uzasadnienie
Cele projektu rozporządzenia można osiągnąć tylko poprzez jasne zdefiniowanie roli i zakresu odpowiedzialności każdego podmiotu w oparciu o standardy stosowane w taki sam sposób wobec wszystkich uczestników rynku, w tym nowych uczestników rynku i małych przedsiębiorstw.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 30.09.10 r.; sześciu miesięcy od wejścia w życie] każdy właściwy organ dokona pełnej oceny ryzyka związanego z bezpieczeństwem dostaw gazu w jego państwie członkowskim:	1. W terminie ...* każdy właściwy organ dokona oceny ryzyka i oddziaływania, która będzie podstawą:
a) z zastosowaniem standardów określonych w art. 6 i 7;	a) ustanowienia charakterystyki ryzyka danego państwa członkowskiego, z uwzględnieniem wszystkich stosownych okoliczności krajowych i regionalnych;
b) z uwzględnieniem wszystkich stosownych okoliczności krajowych i regionalnych;	b) opracowania planu działań zapobiegawczych danego państwa członkowskiego;
c) przewidując różne scenariusze nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania i zakłóceń w dostawach, takie jak awaria głównej infrastruktury przesyłowej, instalacji magazynowych lub terminali LNG oraz zakłócenia w dostawach z krajów trzecich;	c) opracowania planu danego państwa członkowskiego na wypadek sytuacji nadzwyczajnej;
d) analizując wzajemne oddziaływanie i korelację zagrożeń z innymi państwami członkowskimi.	Ocena ryzyka i oddziaływania powinna opierać się na standardach określonych w art. 6 i 7 i powinna obejmować różne scenariusze nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania i/lub zakłóceń w dostawach, takie jak awaria głównej infrastruktury przesyłowej, instalacji magazynowych lub terminali LNG oraz zakłócenia w dostawach od producentów z krajów trzecich. Należy uwzględnić wzajemne oddziaływanie i korelację zagrożeń z innymi państwami członkowskimi.
	* Dz.U. proszę wstawić datę: dwanaście miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
The deadline for the risk and impact assessment according to Article 8 paragraph 1 should be the same as in Article 4 paragraph 1. The proposed Regulation sets up strong structural obligations for Member States, as for instance the N-1 rule for infrastructure standard or binding provisions relating to reverse flows. It is necessary to carefully assess the measures proposed in order to avoid that new capacities would remain unused, generating sunk costs and leading to price increases for final customers and impeding the competitiveness of the gas industry as a whole. A risk and impact assessment should therefore be carried out by each Member State in accordance with a common methodology, whilst allowing the Member State to take into account particular national circumstances and specificities where appropriate. The results shall be reflected in preventive action and emergency plans. Similar plans could also be prepared at the regional level.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Ocena ryzyka i oddziaływania powinna uwzględniać techniczną wykonalność oraz analizę kosztów i korzyści. Dotyczy to w szczególności sytuacji poprzedzającej każde ewentualne rozszerzenie na szczeblu krajowym zakresu odbiorców chronionych poza gospodarstwa domowe.
Uzasadnienie
The deadline for the risk and impact assessment according to Article 8 paragraph 1 should be the same as in Article 4 paragraph 1. The proposed Regulation sets up strong structural obligations for Member States, as for instance the N-1 rule for infrastructure standard or binding provisions relating to reverse flows. It is necessary to carefully assess the measures proposed in order to avoid that new capacities would remain unused, generating sunk costs and leading to price increases for final customers and impeding the competitiveness of the gas industry as a whole. A risk and impact assessment should therefore be carried out by each Member State in accordance with a common methodology, whilst allowing the Member State to take into account particular national circumstances and specificities where appropriate. The results shall be reflected in preventive action and emergency plans. Similar plans could also be prepared at the regional level.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1b. Wymogi określone w niniejszym artykule mogą zostać spełnione na szczeblu regionalnym po wydaniu przez Komisję zalecenia zgodnie z art. 4 ust. 3 lub jeżeli opracowany został wspólny plan regionalny zgodnie z art. 4 ust. 4.
Uzasadnienie
The deadline for the risk and impact assessment according to Article 8 paragraph 1 should be the same as in Article 4 paragraph 1. The proposed Regulation sets up strong structural obligations for Member States, as for instance the N-1 rule for infrastructure standard or binding provisions relating to reverse flows. It is necessary to carefully assess the measures proposed in order to avoid that new capacities would remain unused, generating sunk costs and leading to price increases for final customers and impeding the competitiveness of the gas industry as a whole. A risk and impact assessment should therefore be carried out by each Member State in accordance with a common methodology, whilst allowing the Member State to take into account particular national circumstances and specificities where appropriate. The results shall be reflected in preventive action and emergency plans. Similar plans could also be prepared at the regional level.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3a. W terminie ...* każdy plan regionalny w ramach art. 4 ust. 4 obejmuje pełną ocenę ryzyka związanego z bezpieczeństwem dostaw gazu dla swego regionu, uwzględniając przy tym oceny ryzyka dokonane uprzednio przez uczestniczące państwa członkowskie.
	* Dz.U. proszę wstawić datę: dziewięć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	3b. W terminie ...* Komisja Europejska dokonuje pełnej oceny ryzyka związanego z bezpieczeństwem dostaw gazu w Unii Europejskiej, uwzględniając przy tym oceny ryzyka dokonane uprzednio przez państwa członkowskie oraz wszelkie wspólne plany regionalne.
	* Dz.U. proszę wstawić datę: 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) zawiera określenie udziału wyszczególnionych w załączniku III środków nierynkowych, planowanych lub przewidzianych do wdrożenia dla stanu nadzwyczajnego, oraz ocenę, na ile rozwiązanie sytuacji kryzysowej wymaga zastosowania środków nierynkowych, ocenę ich skutków oraz określenie procedur ich wdrożenia;	(7) zawiera określenie udziału wyszczególnionych w załączniku III środków nierynkowych, planowanych lub przewidzianych do wdrożenia dla stanu nadzwyczajnego, dokonaną na podstawie analizy kosztów i korzyści ocenę, na ile rozwiązanie sytuacji kryzysowej wymaga zastosowania – i to wyłącznie w ostateczności – środków nierynkowych, by zapewnić bezpieczeństwo dostaw gazu, a także zawiera ocenę ich skutków oraz określenie procedur ich wdrożenia;
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) Stan wczesnego zagrożenia: gdy istnieją konkretne, poważne i wiarygodne informacje, być może uzyskane za pomocą mechanizmu wczesnego ostrzegania, że może dojść do zdarzenia, które doprowadzi do pogorszenia warunków dostawy;	(1)Stan wczesnego zagrożenia: konkretne, poważne i wiarygodne przesłanki, że warunki dostawy mogą ulec krótkotrwałemu pogorszeniu. Rynek powinien rozwiązać problem bez interwencji właściwego organu;
Uzasadnienie
Każdy stopień stanu kryzysowego powinien być szczegółowo wyjaśniony i wyraźnie odróżniony od pozostałych w celu uniknięcia jakichkolwiek nieporozumień w przypadku sytuacji nadzwyczajnej. Trójpoziomowe podejście określone w dyrektywie 2004/67/WE w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw (I: przedsiębiorstwa, II: państwa członkowskie, III: Komisja) nie zostało jasno odzwierciedlone w omawianym projekcie rozporządzenia. Zasadę tę należy ponownie wprowadzić w projekcie rozporządzenia. Oczekuje się, że w pierwszych dwóch stadiach kryzysu siły rynkowe całkowicie rozwiążą problem, jednak w prawdziwej sytuacji kryzysowej/nadzwyczajnej, gdy mechanizmy rynkowe nie wystarczają już, by sprostać kryzysowi, do działania należy włączyć państwa członkowskie.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Komisja w ciągu jednego tygodnia weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego jest uzasadnione i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.	6. Komisja w ciągu trzech dni weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego zgodne jest z kryteriami określonymi w ust. 2 pkt 3 i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.
Uzasadnienie
Konieczne jest skrócenie tego okresu, ponieważ konsekwencje kryzysu energetycznego często są dostrzegalne po kilku dniach i mogą mieć już negatywny wpływ na gospodarkę.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6a. Plan na wypadek sytuacji nadzwyczajnej jest aktualizowany co dwa lata.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny we Wspólnocie na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Wspólnotę więcej niż 10 % dziennych dostaw gazu z krajów trzecich, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.	1. Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny w Unii na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Unię więcej niż 10 % dziennych dostaw gazu z krajów trzecich – co jest równoznaczne z dziennym zużyciem niektórych państw członkowskich – zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny w Unii może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.
Uzasadnienie
Koniecznie należy przypomnieć, że 10% utrata dziennej dostawy gazu stanowi już wielkość dziennego zużycia gazu mniejszych państw członkowskich, dlatego ważne jest przestrzeganie limitu 10%.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 – litera g)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
g) realizacją planów;	g) planami działań zapobiegawczych i planami na wypadek sytuacji nadzwyczajnej oraz realizacją środków przewidzianych w tym celu;
Poprawka  28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Właściwe organy i Komisja zachowują poufność informacji istotnych ze względów handlowych.	3. Właściwe organy i Komisja ustanawiają strukturę na rzecz zachowania poufności i ochrony informacji istotnych ze względów handlowych.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Monitorowanie	Monitorowanie przez Komisję
W terminie […] Komisja, po dokonaniu oceny przekazanych jej planów i po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu, opracuje wnioski dotyczące możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Wspólnoty i przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie zawierać będzie w stosownych przypadkach zalecenia w sprawie poprawy niniejszego rozporządzenia.	W terminie […] Komisja, po dokonaniu oceny przekazanych jej planów i po konsultacji z Grupą Koordynacyjną ds. Gazu, opracuje wnioski dotyczące możliwych sposobów poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu Unii oraz potrzeby dokonania oceny ryzyka i ustanowienia planu działań zapobiegawczych oraz planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu Unii i przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie zawierać będzie w stosownych przypadkach zalecenia w sprawie poprawy niniejszego rozporządzenia.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Sprawozdanie to obejmuje również analizę przeprowadzoną metodą SWOT, dotyczącą odpowiedzialności za wprowadzenie w życie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu. Komisja powinna rozważyć, czy odnośną odpowiedzialnością należy obarczyć Grupę Regulatorów Elektroenergetyki i Gazownictwa (ERGEG) zamiast właściwych organów krajowych państw członkowskich.
Poprawka  31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	Artykuł 14a
	Projekt gazociągu Nabucco
	Instytucje Unii Europejskiej przyznają szczególny priorytet projektowi gazociągu Nabucco w odniesieniu do jego charakterystyki politycznej i finansowania.
Uzasadnienie
W rozporządzeniu dotyczącym bezpieczeństwa dostaw gazu, dywersyfikacja dostaw gazu powinna odgrywać ważną rolę. W tym kontekście gazociąg Nabucco mógłby stanowić alternatywę wobec obecnych źródeł gazu dla Unii Europejskiej.

PROCEDURA

Tytuł	Bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego
Odsyłacze	COM(2009)0363 – C7-0097/2009 – 2009/0108(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	ECON 14.9.2009
Sprawozdawca Data powołania	Nikolaos Chountis 20.10.2009
Rozpatrzenie w komisji	2.12.2009		21.1.2010
Data przyjęcia	27.1.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	39 0 2
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Burkhard Balz, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Pascal Canfin, Nikolaos Chountis, George Sabin Cutaş, Rachida Dati, Leonardo Domenici, Derk Jan Eppink, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Vicky Ford, José Manuel García-Margallo y Marfil, Jean-Paul Gauzès, Sven Giegold, Sylvie Goulard, Enikő Győri, Liem Hoang Ngoc, Othmar Karas, Wolf Klinz, Jürgen Klute, Werner Langen, Astrid Lulling, Arlene McCarthy, Íñigo Méndez de Vigo, Ivari Padar, Alfredo Pallone, Anni Podimata, Antolín Sánchez Presedo, Olle Schmidt, Edward Scicluna, Peter Simon, Peter Skinner, Theodor Dumitru Stolojan, Ivo Strejček, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Sophie Briard Auconie, Danuta Jazłowiecka, Arturs Krišjānis Kariņš, Philippe Lamberts

OPINIA Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (29.1.2010)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE
(COM(2009)0363 – C7‑0097/2009 – 2009/0108(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Bogusław Sonik

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W porównaniu ze wszystkimi innymi paliwami kopalnymi gaz powoduje najniższe emisje ditlenku węgla i sam w sobie odgrywa kluczową rolę w procesie przechodzenia Europy na niskoemisyjny system energetyczny. Dzisiaj zużycie gazu stanowi jedną czwartą europejskiego zużycia energii pierwotnej, a blisko 60% gazu pochodzi z eksportu[1]. Chociaż osiągnięcie wyznaczonych na 2020 r. celów UE w zakresie odnawialnych źródeł energii, wydajności energetycznej i redukcji emisji gazów cieplarnianych przyczyniłoby się do ustabilizowania popytu na gaz, niższa produkcja krajowa wciąż powodowałaby zastój lub jeszcze większy wzrost zależności UE od importu gazu. Rosyjsko-ukraiński kryzys gazowy w styczniu 2009 r. – kiedy to na dwa tygodnie odcięto dopływ gazu w 30% – ukazał, że w obecnej sytuacji wobec rosnącej zależności od importu gazu i coraz bardziej niepewnych dostaw i tranzytu dyrektywa na temat bezpieczeństwa dostaw gazu[2] w swoim aktualnym brzmieniu jest niewystarczająca i konieczne jest wprowadzenie w niej zmian. Ponadto należy zaznaczyć, że w przypadku niektórych państw członkowskich przerwa w dostawach gazu w styczniu 2009 r. objęła 100% gazu importowanego z Rosji, a jedno państwo członkowskie wciąż boryka się z problemami wynikającymi z przerwy w tej dostawie gazu.

Te okoliczności dobitnie dowodzą, że proces tworzenia całkowicie liberalnego wewnętrznego rynku energetycznego nie zakończył się i że istnieje nagląca potrzeba wprowadzenia środków zwiększających bezpieczeństwo dostaw gaz w UE.

W odniesieniu do środowiska naturalnego sprawozdawca uważa, że należy połączyć bezpieczeństwo dostaw z ochroną środowiska, tak aby dostarczać Europie energię zgodnie z ideą zrównoważonego rozwoju:

§ Należy odpowiednio uwzględnić wpływ proponowanych środków dotyczących podaży i popytu na środowisko. Nawet w sytuacji kryzysowej należy skłaniać się ku środkom, które są najmniej szkodliwe dla środowiska.

§ Należy zauważyć, że przejście z gazu na paliwa kopalne spowodowałoby wzrost emisji gazów cieplarnianych, zwłaszcza w przypadku zastąpienia gazu węglem i olejem napędowym,

§ Oszczędzanie energii i wydajność energetyczna odgrywają kluczową rolę w zapobieganiu sytuacjom kryzysowym i łagodzeniu ich skutków, a zatem należy w dalszym ciągu podkreślać znaczenie tych działań. W tym kontekście szczególną uwagę należy zwrócić na trwające negocjacje w sprawie tzw. pakietu racjonalnego zużycia energii, tj. wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie charakterystyki energetycznej budynków[3] oraz wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie oznakowania opon pod kątem efektywności paliwowej i innych zasadniczych parametrów[4].

§ Należy lepiej podkreślać rolę lokalnie pozyskiwanej energii, zgodnej z ideą zrównoważonego rozwoju. Powinno się ułatwiać włączanie do infrastruktury sieci gazowej gazu z odnawialnych źródeł energii.

§ Utworzenie nowej infrastruktury energetycznej może mieć miejsce dopiero po przeprowadzeniu odpowiedniej oceny wpływu na środowisko – tam gdzie wymagają tego stosowne przepisy, a w szczególności dyrektywa 2001/42/WE i dyrektywa Rady 85/337/EWG – oraz winno odbywać się z należytym poszanowaniem środowiska, a zwłaszcza obszarów ochrony przyrody objętych siecią Natura 2000.

POPRAWKI

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 8 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(8) Realny jest scenariusz awarii największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej lub źródła zaopatrzenia w gaz, zwany zasadą N-1. Przyjęcie awarii takiej infrastruktury lub takiego źródła zaopatrzenia za wyznacznik tego, co państwa członkowskie powinny być w stanie skompensować, stanowi dobry punkt wyjścia dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw.	(8) Realny jest scenariusz awarii największej pojedynczej infrastruktury gazowniczej, zwany zasadą N-1. Przyjęcie awarii takiej infrastruktury za wyznacznik tego, co państwa członkowskie powinny być w stanie skompensować, stanowi dobry punkt wyjścia dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw.
Uzasadnienie
Doświadczenia z kryzysu gazowego z początku roku 2009 pokazały, że przedsiębiorstwa są w stanie zapewnić dostawy w razie awarii źródła zaopatrzenia w gaz.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 9 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(9) Zasadnicze znaczenie dla rozwiązania problemu zakłóceń w dostawach ma odpowiednia infrastruktura gazownicza w państwach członkowskich i w całej Wspólnocie. Opracowanie wspólnych kryteriów minimalnych dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu powinno zapewnić równe reguły gry w tym zakresie oraz stworzyć istotne zachęty do budowy niezbędnej infrastruktury i do podniesienia poziomu gotowości na wypadek sytuacji kryzysowej. Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne, mogą stanowić cenny wkład w zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego, o ile w przypadku zakłócenia w dostawach mogą być zastosowane szybko i prowadzić do istotnego zmniejszenia zapotrzebowania.	(9) Zasadnicze znaczenie dla rozwiązania problemu zakłóceń w dostawach ma odpowiednia infrastruktura gazownicza w państwach członkowskich i w całej Wspólnocie. Opracowanie wspólnych kryteriów minimalnych dotyczących bezpieczeństwa dostaw gazu powinno zapewnić równe reguły gry w tym zakresie oraz stworzyć istotne zachęty do budowy niezbędnej infrastruktury i do podniesienia poziomu gotowości na wypadek sytuacji kryzysowej. Środki po stronie popytu, takie jak możliwość przestawienia się na paliwa alternatywne, mogą stanowić cenny wkład w zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego, o ile w przypadku zakłócenia w dostawach mogą być zastosowane szybko i prowadzić do istotnego zmniejszenia zapotrzebowania. Należy jednak zauważyć, że przejście na paliwa kopalne spowodowałoby wzrost emisji gazów cieplarnianych. Należy w dalszym ciągu promować racjonalne zużycie energii jako środek po stronie popytu. Należy odpowiednio uwzględnić wpływ, jaki proponowane środki związane z popytem i podażą wywierają na środowisko, i skłaniać się ku środkom, które w najmniejszym stopniu negatywnie oddziałują na środowisko. Wszelkie inwestycje infrastrukturalne powinny być realizowane z należytym poszanowaniem środowiska i odnośnych przepisów UE.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 10 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(10) Należy intensywnie wspierać inwestycje w nową infrastrukturę gazowniczą. Inwestycje takie powinny przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu, zapewniając jednocześnie prawidłowe funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego. W przypadku inwestycji infrastrukturalnych o charakterze transgranicznym wskazane jest ścisłe zaangażowanie Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki powołanej rozporządzeniem (WE) nr …/… Parlamentu Europejskiego i Rady (ACER) oraz Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G), celem lepszego uwzględnienia konsekwencji transgranicznych.	(10) Należy intensywnie wspierać inwestycje w nową infrastrukturę gazowniczą. Inwestycje takie powinny być realizowane dopiero po przeprowadzeniu stosownej oceny wpływu na środowisko. Taka nowa infrastruktura powinna przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa dostaw gazu, zapewniając jednocześnie prawidłowe funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego. Inwestycje powinny być z reguły realizowane przez przedsiębiorstwa, a ich podstawą powinny być bodźce ekonomiczne. Powinno się ułatwiać włączanie do infrastruktury sieci gazowej gazu z odnawialnych źródeł energii. W przypadku inwestycji infrastrukturalnych o charakterze transgranicznym wskazane jest ścisłe zaangażowanie Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki powołanej rozporządzeniem (WE) nr …/… Parlamentu Europejskiego i Rady (ACER) oraz Europejskiej Sieci Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G), celem lepszego uwzględnienia konsekwencji transgranicznych.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 11 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(11) Na potrzeby wsparcia państw członkowskich w finansowaniu niezbędnych inwestycji we własną produkcję i infrastrukturę dostępne są różne źródła finansowania wspólnotowego, w szczególności pożyczki i gwarancje Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz środki finansowe z funduszy rozwoju regionalnego, strukturalnych i spójności. Europejski Bank Inwestycyjny, a także wspólnotowe instrumenty pomocy zewnętrznej, takie jak ENPI (Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa), IPA (Instrument Pomocy Przedakcesyjnej) i DCI (instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju), mogą również finansować działania w krajach trzecich celem zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii.	(11) Na potrzeby wsparcia państw członkowskich w finansowaniu niezbędnych inwestycji we własną produkcję, infrastrukturę, a także środki racjonalizacji zużycia energii dostępne są różne źródła finansowania wspólnotowego, w szczególności pożyczki i gwarancje Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz środki finansowe z funduszy rozwoju regionalnego, strukturalnych i spójności. Europejski Bank Inwestycyjny, a także wspólnotowe instrumenty pomocy zewnętrznej, takie jak ENPI (Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa), IPA (Instrument Pomocy Przedakcesyjnej) i DCI (instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju), mogą również finansować działania w krajach trzecich celem zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii. Środki wspólnotowe mają szczególne znaczenie, jeżeli chodzi o poprawę wzajemnych połączeń pomiędzy regionami i państwami członkowskimi uznawanymi za tzw. wyspy energetyczne.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 15 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(15) Zasadnicze znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, zwłaszcza w przypadku zakłóceń w dostawach i w sytuacjach kryzysowych, ma zatem dokładne określenie ról i odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów	(15) Zasadnicze znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, zwłaszcza w przypadku zakłóceń w dostawach i w sytuacjach kryzysowych, ma zatem dokładne określenie ról i odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych, właściwych organów, a także Komisji Europejskiej.
Poprawka       6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 22 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(22) W celu zapewnienia jak najwyższego poziomu gotowości na wypadek zakłóceń w dostawach wszystkie przedsiębiorstwa gazowe wspólnie z właściwymi organami powinny opracować plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Plany takie powinny być ze sobą spójne. Plany powinny być przygotowane na podstawie najlepszych rozwiązań sprawdzonych w istniejących planach oraz powinny zawierać precyzyjne określenie roli i odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów, których dotyczą. W miarę możliwości i potrzeby należy opracować wspólne plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.	(22) W celu zapewnienia jak najwyższego poziomu gotowości na wypadek zakłóceń w dostawach wszystkie przedsiębiorstwa gazowe wspólnie z właściwymi organami powinny opracować plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej. Plany takie powinny być ze sobą spójne na szczeblu krajowym, regionalnym oraz wspólnotowym. Plany powinny być przygotowane na podstawie najlepszych rozwiązań sprawdzonych w istniejących planach oraz powinny zawierać precyzyjne określenie roli i odpowiedzialności wszystkich przedsiębiorstw gazowych i właściwych organów, których dotyczą. W miarę możliwości i potrzeby należy opracować wspólne plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.
Poprawka       7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.	23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, na przykład państw członkowskich będących tzw. wyspami energetycznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności, o których mowa w art. 194 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym. Należy wspierać zawieranie umów handlowych między przedsiębiorstwami w oparciu o wspólne plany działań zapobiegawczych lub plany na wypadek sytuacji nadzwyczajnej.
Uzasadnienie
Nie można określać wiążących wytycznych dotyczących ewentualnych środków solidarności lub mechanizmów kompensacji.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu celem zagwarantowania prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.	W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu poprzez zagwarantowanie prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu oraz poprzez wprowadzenie środków wyjątkowych do zastosowania w sytuacji, gdy rynek nie może dostarczyć koniecznych dostaw gazu, poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach lub poważne i realne groźby wystąpienia takich zakłóceń w duchu solidarności między państwami członkowskimi.
Uzasadnienie
Powodem reakcji powinny być nie tylko rzeczywiste zakłócenia dostaw, ale także poważne i realne groźby ich przerwania. W rozporządzeniu należy podkreślić zasadę solidarności, zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z marca 2009 r.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkich odbiorców będących gospodarstwami domowymi, którzy są już podłączeni do sieci dystrybucyjnej gazu, a także – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie – mogą obejmować małe i średnie przedsiębiorstwa, szkoły i szpitale, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu;	(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkich odbiorców będących gospodarstwami domowymi, którzy są już podłączeni do sieci dystrybucyjnej gazu, a także – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie – mogą obejmować innych odbiorców, takich jak małe i średnie przedsiębiorstwa, szkoły i szpitale, a także inne instytucje świadczące usługi użyteczności publicznej w dziedzinie medycyny i oświaty oraz usługi socjalne, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu;
Uzasadnienie
Państwa członkowskie powinny mieć prawo tworzyć wykazy odbiorców chronionych przez ich prawo krajowe w zależności od swoich potrzeb oraz rozszerzać definicję odbiorców chronionych, jeśli uznają to za stosowne.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 4 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	4a. Komisja wdraża wchodzące w zakres jej kompetencji środki, które są przewidziane w niniejszym rozporządzeniu. Środki te obejmują w szczególności coroczną ocenę ryzyka, o której mowa w art. 8 ust. 1a, i ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa dostaw gazu na szczeblu wspólnotowym.
Uzasadnienie
Zważywszy na transgraniczny charakter kryzysów gazowych działania zapobiegawcze i przygotowawcze należy także realizować na poziomie Komisji/Wspólnoty.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 31 marca 2011 r.; 12 miesięcy od wejścia w życie] właściwy organ, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organem regulacyjnym (o ile nie jest nim właściwy organ), opracuje:	1. W terminie [do dnia 31 marca 2011 r.; 12 miesięcy od wejścia w życie] właściwy organ, po skonsultowaniu się z przedsiębiorstwami gazowymi, odpowiednimi organizacjami reprezentującymi interesy odbiorców z gospodarstw domowych, odbiorców przemysłowych i innych podmiotów oraz organem regulacyjnym (o ile nie jest nim właściwy organ) oraz zgodnie z ust. 2, opracuje:
Uzasadnienie
Zważywszy na transgraniczny charakter kryzysów gazowych działania zapobiegawcze i przygotowawcze należy lepiej koordynować na poziomie Wspólnoty. Należy mocniej podkreślić obowiązek konsultacji z właściwymi władzami innych państw członkowskich i z Komisją.
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przed przyjęciem tych planów właściwe organy wymienią się informacjami i przeprowadzą konsultacje między sobą i z Komisją, aby zagwarantować wzajemną zgodność swoich planów i podejmowanych środków na odpowiednim szczeblu regionalnym. Konsultacje takie obejmą co najmniej kwestie połączeń wzajemnych, dostaw transgranicznych, magazynowania transgranicznego oraz fizycznej zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu.	2. Przed przyjęciem tych planów właściwe organy wymienią się informacjami i przeprowadzą konsultacje między sobą i z Komisją, aby zagwarantować wzajemną zgodność swoich planów i podejmowanych środków na odpowiednim szczeblu regionalnym i wspólnotowym. Konsultacje takie obejmą co najmniej kwestie połączeń wzajemnych, dostaw transgranicznych, magazynowania transgranicznego oraz fizycznej zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu, a także ograniczenia umowne dotyczące wykonywania dostaw transgranicznych. Podczas prowadzenia konsultacji należy zadbać o poufność informacji istotnych ze względów handlowych.
Uzasadnienie
Zważywszy na transgraniczny charakter kryzysów gazowych działania zapobiegawcze i przygotowawcze należy także organizować na szczeblu wspólnotowym. Za właściwy organ należy w tym przypadku uznać Komisję Europejską.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Podczas procesu, o którym mowa w ust. 2, Komisja może przedstawić zalecenie na temat tego, na jakim szczeblu regionalnym powinny mieć miejsce konsultacje i wymiana informacji. Po konsultacji z Europejską Siecią Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G) i z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) Komisja może także zalecić opracowanie wspólnego planu na szczeblu regionalnym.	3. Podczas procesu, o którym mowa w ust. 2, Komisja może przedstawić zalecenie na temat tego, na jakim szczeblu regionalnym powinny mieć miejsce konsultacje i wymiana informacji. Po konsultacji z Europejską Siecią Operatorów Systemów Przesyłowych Gazu (ENTSO-G) i z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) Komisja może także, w stosownych przypadkach, zalecić opracowanie wspólnego planu na szczeblu regionalnym lub zażądać opracowania takiego planu.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – litera (a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(a) opis środków na rzecz realizacji standardów w zakresie infrastruktury i dostaw, o których mowa w art. 6 i 7; środki te obejmować muszą co najmniej plan spełnienia standardu N-1, ilości i zdolności niezbędne do zapewnienia dostaw odbiorcom chronionym w zdefiniowanych okresach szczytowego zapotrzebowania, środki po stronie popytu oraz obowiązki nałożone na przedsiębiorstwa gazowe i inne zaangażowane podmioty;	(a) opis środków na rzecz realizacji standardów w zakresie infrastruktury i dostaw, o których mowa w art. 6 i 7; środki te obejmować muszą co najmniej plan spełnienia standardu N-1, ilości i zdolności niezbędne do zapewnienia dostaw odbiorcom chronionym w zdefiniowanych okresach szczytowego zapotrzebowania przy poszanowaniu postanowień dyrektywy 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko1 oraz dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne2, środki po stronie popytu oraz obowiązki nałożone na przedsiębiorstwa gazowe i inne zaangażowane podmioty
	1. Dz.U. L 197 z 21.07.01, s. 30.
	2. Dz.U. L 175 z 05.07.85, s. 40.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 31 marca 2014 r.; trzech lat od wejścia w życie] właściwe organy doprowadzą do tego, aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury pozostała infrastruktura (standard N-1) posiadała zdolność dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym przez okres sześćdziesięciu dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.	1. W terminie [do dnia 31 marca2016 r.; pięciu lat od wejścia w życie] właściwe organy doprowadzą do tego, aby w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu największej infrastruktury pozostała infrastruktura (standard N-1) posiadała zdolność dostarczania ilości gazu niezbędnej do zaspokojenia całkowitego zapotrzebowania na gaz na obszarze analizowanym przez okres sześćdziesięciu dni nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania na gaz podczas najzimniejszych okresów, występujących statystycznie raz na dwadzieścia lat.
Uzasadnienie
Z technicznego punktu widzenia niemożliwe jest stworzenie koniecznej infrastruktury i dostosowanie całości systemów przesyłowych w ciągu trzech lat.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. W terminie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia operatorzy systemów przesyłowych udostępnią stałe fizyczne zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu na wszystkich połączeniach wzajemnych, z wyjątkiem tych, w odniesieniu do których Komisja na wniosek właściwego organu podejmie decyzję, że dodatkowe zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu nie prowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw w żadnym państwie członkowskim. W przypadku zmiany okoliczności decyzja ta może zostać poddana przeglądowi. Poziom zdolności przesyłowej dla przepływu dwukierunkowego musi zostać osiągnięty w sposób opłacalny i uwzględniać przynajmniej zdolność wymaganą dla spełnienia standardu w zakresie dostaw określonego w art. 7. W trakcie tego dwuletniego okresu operatorzy systemów przesyłowych gazu dostosowują funkcjonowanie całego systemu przesyłowego tak, aby umożliwić dwukierunkowy przepływ gazu.	5. W terminie czterech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia operatorzy systemów przesyłowych udostępnią stałe fizyczne zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu na wszystkich połączeniach wzajemnych, z wyjątkiem tych, w odniesieniu do których Komisja na wniosek właściwego organu podejmie decyzję, że dodatkowe zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu nie prowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw w żadnym państwie członkowskim. W przypadku zmiany okoliczności decyzja ta może zostać poddana przeglądowi. Poziom zdolności przesyłowej dla przepływu dwukierunkowego musi zostać osiągnięty w sposób opłacalny i uwzględniać przynajmniej zdolność wymaganą dla spełnienia standardu w zakresie dostaw określonego w art. 7. W trakcie tego czteroletniego okresu operatorzy systemów przesyłowych gazu dostosowują funkcjonowanie systemu przesyłowego tak, aby umożliwić dwukierunkowy przepływ gazu. Operator systemu przesyłowego gazu poprawia stan infrastruktury w celu zagwarantowania zminimalizowania ryzyka wycieków metanu z rurociągów oraz przetłoczni.
Uzasadnienie
Z technicznego punktu widzenia niemożliwe jest dostosowanie całego systemu przesyłowego tak, aby umożliwić dwukierunkowy przepływ gazu.
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
7. W ramach zatwierdzania taryf zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy […/…/WE] krajowe organy regulacyjne uwzględniają koszty spełnienia standardu N-1 oraz koszty udostępnienia stałych zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu. W przypadku gdy koszty ponoszone są w większej liczbie państw członkowskich, o podziale kosztów wspólnie zadecydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy. Zastosowanie ma art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr .../…	7. W ramach zatwierdzania taryf zgodnie z art. 41 ust. 8 dyrektywy […/…/WE] krajowe organy regulacyjne uwzględniają koszty spełnienia standardu N-1 oraz koszty udostępnienia stałych zdolności dwukierunkowego przesyłania gazu. W przypadku gdy koszty ponoszone są w większej liczbie państw członkowskich, o podziale kosztów wspólnie zadecydują krajowe organy regulacyjne wszystkich państw członkowskich, których to dotyczy. Zastosowanie ma art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr .../… Zbadana zostanie możliwość współfinansowania ulepszenia wzajemnych połączeń z funduszy wspólnotowych, zwłaszcza z regionami uznawanymi za tzw. wyspy energetyczne.
Poprawka       18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. W terminie [do dnia 30 września 2010 r.; sześciu miesięcy od wejścia w życie] każdy właściwy organ dokona pełnej oceny ryzyka związanego z bezpieczeństwem dostaw gazu w jego państwie członkowskim:	1. W terminie [do dnia 30 września 2010 r.; sześciu miesięcy od wejścia w życie] każdy właściwy organ dokona oceny ryzyka związanego z bezpieczeństwem dostaw gazu w jego państwie członkowskim:
Uzasadnienie
Obowiązek pełnej oceny ryzyka stanowi znaczne obciążenie biurokratyczne i administracyjne dla właściwych organów, przy czym nie można jasno stwierdzić, czy w razie stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie informacje te rzeczywiście mogłyby poprawić sytuację.
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. W terminie [do dnia 30.03.11 r.; 12 miesięcy po wejściu w życie] Komisja dokonuje pełnej oceny ryzyka dla bezpieczeństwa dostaw gazu we Wspólnocie (ocena wspólnotowa), uwzględniając w szczególności oceny ryzyka dokonane przez poszczególne państwa członkowskie oraz wszelkie istotne aspekty sytuacji międzynarodowej.
Uzasadnienie
Dokonanie oceny ryzyka na szczeblu wspólnotowym charakteryzuje się wartością dodaną. Zarówno krajowe, jak i wspólnotowe oceny ryzyka poddaje się przeglądowi w przypadku wystąpienia znaczącego lub niespodziewanego zagrożenia.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Przedsiębiorstwa gazowe, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych i odbiorców przemysłowych oraz organ regulacyjny (o ile nie jest nim właściwy organ) współpracują z właściwym organem i przekazują mu wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka.	2. Przedsiębiorstwa gazowe, odpowiednie organizacje reprezentujące interesy gospodarstw domowych, odbiorców przemysłowych i innych zainteresowanych stron oraz organ regulacyjny (o ile nie jest nim właściwy organ) współpracują z właściwym organem i przekazują mu wszystkie niezbędne informacje na potrzeby oceny ryzyka.
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
3. Ocenę ryzyka przeprowadza się co dwa lata, przed dniem 30 września danego roku.	3. Ocenę ryzyka przeprowadza się co roku, przed dniem 30 września.
Uzasadnienie
Ocenę ryzyka należy przeprowadzać częściej, by móc lepiej przewidzieć sytuacje kryzysowe i lepiej się do nich przygotować.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 – punkt 3
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(3) Stan nadzwyczajny: gdy wystąpi nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie lub zakłócenie w dostawach za pośrednictwem największej infrastruktury lub z największego źródła i gdy istnieje realne zagrożenie, że standardu w zakresie dostaw do odbiorców chronionych nie da się dłużej spełniać za pomocą samych instrumentów rynkowych.	(3) Stan nadzwyczajny: gdy wystąpi nadzwyczajnie wysokie zapotrzebowanie lub zakłócenie w dostawach za pośrednictwem największej infrastruktury lub z największego źródła lub gdy istnieje realne zagrożenie, że standardu w zakresie dostaw do odbiorców chronionych nie da się dłużej spełniać za pomocą samych instrumentów rynkowych.
Uzasadnienie
Należy uelastycznić możliwość reakcji na sytuacje nadzwyczajne.
Poprawka       23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
4. Właściwy organ niezwłocznie powiadamia Komisję o ogłoszeniu każdego ze stanów kryzysowych i przekazuje jej wszystkie niezbędne informacje. W przypadku sytuacji nadzwyczajnej, która może doprowadzić do zwrócenia się o pomoc ze strony UE i państw członkowskich, właściwy organ danego państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamia Centrum Monitorowania i Informacji w zakresie Ochrony Ludności w Komisji.	4. Właściwy organ niezwłocznie powiadamia Komisję o ogłoszeniu stanu gotowości lub stanu nadzwyczajnego i przekazuje jej wszystkie niezbędne informacje. W przypadku sytuacji nadzwyczajnej, która może doprowadzić do zwrócenia się o pomoc ze strony UE i państw członkowskich, właściwy organ danego państwa członkowskiego niezwłocznie powiadamia Centrum Monitorowania i Informacji w zakresie Ochrony Ludności w Komisji.
Uzasadnienie
Przywrócenie bezpieczeństwa dostaw jest zadaniem państw członkowskich lub Wspólnoty dopiero podczas stanu gotowości i stanu nadzwyczajnego. W stanie wczesnego zagrożenia rozwiązanie problemu zakłócenia dostaw jest zadaniem przedsiębiorstw.
Poprawka  24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego właściwy organ realizuje określone z góry działania zgodnie z planem na wypadek sytuacji nadzwyczajnej i niezwłocznie powiadamia Komisję w szczególności o działaniach, które zamierza podjąć zgodnie z art. 9 ust. 1. Komisja może zwołać posiedzenie Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu.	5. W przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego właściwy organ realizuje określone z góry działania zgodnie z planem na wypadek sytuacji nadzwyczajnej i niezwłocznie powiadamia Komisję w szczególności o działaniach, które zamierza podjąć zgodnie z art. 9 ust. 1. Komisja zwołuje posiedzenie Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu.
Uzasadnienie
Należy bardziej precyzyjnie określić kompetencje Komisji Europejskiej w zakresie zarządzania kryzysowego na szczeblu wspólnotowym w sytuacjach nadzwyczajnych.
Poprawka  25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. Komisja w ciągu jednego tygodnia weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego jest uzasadnione i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.	6. Komisja w ciągu trzech dni kalendarzowych weryfikuje, czy ogłoszenie stanu nadzwyczajnego jest uzasadnione i czy nie stanowi nadmiernego obciążenia dla przedsiębiorstw gazowych i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Komisja może w szczególności zwrócić się do właściwego organu o modyfikację środków stanowiących nadmierne obciążenie dla przedsiębiorstw gazowych i o odwołanie stanu nadzwyczajnego, jeśli uzna, że nie jest on lub przestał być uzasadniony.
Poprawka  26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny we Wspólnocie na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Wspólnotę więcej niż 10 % dziennych dostaw gazu z krajów trzecich, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.	1. Komisja ogłasza stan gotowości we Wspólnocie na wniosek właściwego organu. Komisja ogłasza stan nadzwyczajny we Wspólnocie na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Wspólnotę więcej niż 10% dziennych dostaw gazu z krajów trzecich niebędących członkami Europejskiego Obszaru Gospodarczego, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza także w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.
Poprawka  27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Natychmiast po ogłoszeniu stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie Komisja zwołuje posiedzenie Grupy Koordynacyjnej ds. Gazu.	2. Natychmiast po ogłoszeniu stanu gotowości we Wspólnocie lub stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie Komisja zwołuje posiedzenie grupy koordynacyjnej ds. gazu.
Poprawka  28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 2 b (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	2b. Podczas trwania stanu gotowości we Wspólnocie Komisja zwraca się do właściwych władz o koordynację działań w celu rozwiązania problemu zakłóceń w dostawach lub nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania.
Poprawka  29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 6
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
6. W stanie nadzwyczajnym we Wspólnocie państwa członkowskie gwarantują utrzymanie transgranicznego dostępu do instalacji magazynowych i nie wprowadzają jakichkolwiek przepisów prawa, które w niewłaściwy sposób ograniczałyby dopływ gazu do dotkniętych rynków.	6. W stanie nadzwyczajnym we Wspólnocie państwa członkowskie gwarantują utrzymanie transgranicznego dostępu do instalacji magazynowych i nie wprowadzają jakichkolwiek przepisów prawa, które w niewłaściwy sposób ograniczałyby dopływ gazu do dotkniętych rynków. Komisja ułatwia realizację tych działań, tak aby utrzymać sprawne działanie rynku wewnętrznego, w szczególności w sytuacji zakłóceń w dostawach lub nadzwyczajnie wysokiego zapotrzebowania.
Poprawka  30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 – litera b) – tiret 4 a (nowe)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	- ograniczenia umowne dotyczące ponownego wywozu
Poprawka  31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik II – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ uwzględnia następujące zestawienie środków, które ma charakter orientacyjny i niewyczerpujący:	Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ uwzględnia zestawienie środków określonych w niniejszym załączniku, które ma charakter orientacyjny i niewyczerpujący. Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ należycie uwzględnia wpływ proponowanych środków na środowisko naturalne oraz na tyle, na ile to możliwe, obejmuje priorytetem środki o najmniejszym wpływie na środowisko.
Poprawka  32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik II – tytuł „Strona podażowa” – punktor 2 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	· ułatwienie włączenia gazu z odnawialnych źródeł energii do infrastruktury sieci gazowych
Poprawka       33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ uwzględnia rolę następujących środków, wyłącznie dla stanu nadzwyczajnego:	Przy opracowywaniu planu działań zapobiegawczych i planu na wypadek sytuacji nadzwyczajnej właściwy organ uwzględnia rolę następujących środków, zawartych w poniższym niewyczerpującym wykazie, wyłącznie dla stanu nadzwyczajnego:
Uzasadnienie
Przy opracowywaniu planów działań zapobiegawczych i planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej nie można ustalać wiążących wytycznych.

PROCEDURA

Tytuł	Bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego
Odsyłacze	COM(2009)0363 – C7-0097/2009 – 2009/0108(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	ENVI 14.9.2009
Sprawozdawca Data powołania	Bogusław Sonik 15.9.2009
Rozpatrzenie w komisji	1.12.2009
Data przyjęcia	27.1.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	52 0 4
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	János Áder, Elena Oana Antonescu, Kriton Arsenis, Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Sandrine Bélier, Milan Cabrnoch, Martin Callanan, Nessa Childers, Chris Davies, Bairbre de Brún, Esther de Lange, Bas Eickhout, Edite Estrela, Elisabetta Gardini, Gerben-Jan Gerbrandy, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez-Cortines, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Jo Leinen, Corinne Lepage, Peter Liese, Kartika Tamara Liotard, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Miroslav Ouzký, Vladko Todorov Panayotov, Antonyia Parvanova, Andres Perello Rodriguez, Sirpa Pietikäinen, Mario Pirillo, Pavel Poc, Vittorio Prodi, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Carl Schlyter, Horst Schnellhardt, Richard Seeber, Theodoros Skylakakis, Bogusław Sonik, Catherine Soullie, Salvatore Tatarella, Åsa Westlund, Glenis Willmott, Sabine Wils, Marina Yannakoudakis
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Cristian Silviu Buşoi, Bill Newton Dunn, Crescenzio Rivellini, Renate Sommer, Struan Stevenson, Michail Tremopoulos, Anna Záborská

• [1]  średnia dla UE-27 w 2007 r.
• [2]  Dyrektywa Rady 2004/67/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. dotycząca środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego; Dz.U. L 127 z 29.4.2004, s. 92.
• [3]  2008/0223(COD)
• [4]  2008/0221(COD)

OPINIA Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (2.12.2009)

dla Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii

w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylającego dyrektywę 2004/67/WE
(COM(2009)0363– C7‑0097/2009 – 2009/0108(COD))

Sprawozdawczyni: Sandra Kalniete

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

W związku z rosnącą zależnością od importu gazu oraz wzrastającymi zagrożeniami związanymi z zaopatrzeniem i tranzytem w ostatnich latach zaszło w Europie wiele zmian w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu. Rosyjsko-ukraiński kryzys gazowy ze stycznia 2009 r. pokazał, że ciągle potrzebne są w Europie inwestycje w infrastrukturę, a dalsza integracja rynku zwiększyłaby bezpieczeństwo dostaw gazu.

Związane z bezpieczeństwem dostaw aspekty długofalowego planowania inwestycji w odpowiednie transgraniczne zdolności przesyłowe i w inną infrastrukturę, zapewniające długookresową zdolność systemu do zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw i zaspokojenia rozsądnego zapotrzebowania, są objęte dyrektywą 2009/73/WE dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego.

Celem niniejszego wniosku jest zapewnienie odpowiedniej infrastruktury oraz gotowości do zapobiegania zakłóceniom w dostawach gazu i natychmiastowego reagowania w takich sytuacjach. Ma on również na celu zapewnienie w takich przypadkach możliwie jak najdłuższego, skutecznego funkcjonowania wewnętrznego rynku gazu ziemnego oraz przejrzystych mechanizmów skoordynowanego reagowania.

Aby umożliwić skuteczniejsze reagowanie, dyrektywę 2004/67/WE, która ustanawia szereg środków zapewniających bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego, należy zastąpić rozporządzeniem, które samo w sobie jest skuteczniejsze z uwagi na jego bezpośrednie stosowanie, zawierającym bardziej precyzyjnie określone standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw gazu oraz planowania na wypadek sytuacji awaryjnych.

Sprawozdawczyni, choć z zadowoleniem przyjmuje wniosek, jest zdania, że możliwe są dalsze ulepszenia, głównie w kwestiach ochrony konsumentów i stosowania instrumentów opartych na mechanizmach rynkowych w trakcie kryzysu gazowego. W związku z powyższym proponuje poprawki zgodne z następującymi postulatami.

· Priorytetowe znaczenie dla sprawozdawczyni ma przystępny cenowo i łatwy dostęp wszystkich konsumentów europejskich do energii. Dostęp ten musi być zapewniony również w sytuacjach kryzysowych, w szczególności odbiorcom chronionym, których należy w jasny i pragmatyczny sposób zdefiniować. Odbiorcy powinni być właściwie poinformowani o prawie do nieprzerwanych dostaw energii w sytuacjach kryzysowych.

· W sytuacji jakiegokolwiek zakłócenia w dostawach przedsiębiorstwa gazowe, państwa członkowskie i Wspólnota powinny reagować stopniowo i w sposób skoordynowany. W przypadku gdy podmioty te ponoszą wspólną odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa dostaw, należy jasno określić role i zakres ich obowiązków.

· Instrumenty oparte na mechanizmach rynkowych stosowane w celu zapobiegania zakłóceniom dostaw muszą mieć jednoznaczny prymat nad jakimkolwiek środkiem nierynkowym, który powinien być wykorzystany jedynie w ostateczności.

POPRAWKI

Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów zwraca się do Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 4 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(4) Podjęte dotychczas na szczeblu wspólnotowym środki dotyczące bezpieczeństwa dostaw gazu nadal pozostawiają jednak państwom członkowskim dużą swobodę decydowania o wyborze środków. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w państwie członkowskim istnieje ryzyko, że podjęte jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu. Niedawne doświadczenia wykazały, że ryzyko to jest realne. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest zatem lepsza koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.	(4) Podjęte dotychczas na szczeblu wspólnotowym środki dotyczące bezpieczeństwa dostaw gazu nadal pozostawiają jednak państwom członkowskim dużą swobodę decydowania o wyborze środków. W przypadku wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa dostaw w państwie członkowskim istnieje ryzyko, że podjęte jednostronnie przez to państwo środki mogą zagrażać prawidłowemu funkcjonowaniu wewnętrznego rynku gazu oraz bezpieczeństwu odbiorców chronionych, w tym odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji. Niedawne doświadczenia wykazały, że ryzyko to jest realne. Aby umożliwić funkcjonowanie wewnętrznego rynku gazu ziemnego również w przypadku niedoborów w dostawach, niezbędna jest zatem solidarność i koordynacja działań na wypadek sytuacji kryzysowych, zarówno w zakresie działań zapobiegawczych, jak i reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.
Uzasadnienie
Uznano, że pojęcie ochrony konsumentów i solidarności nie zostało w pełni wcielone do tego wniosku. Biorąc pod uwagę fakt, że niniejsze rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa dostaw gazu, uwzględnienie ochrony odbiorców i solidarności między państwami członkowskimi jest niezbędne w celu opracowania działań w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach.
Poprawka  2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 6 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(6) Poważne zakłócenie w dostawach gazu do Wspólnoty może mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich i państw będących stronami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej oraz spowodować poważne straty w całej gospodarce Wspólnoty. Zakłócenie w dostawach gazu może mieć również poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji.	(6) Poważne zakłócenie w dostawach gazu do Wspólnoty może wpłynąć na strategiczne interesy UE i mieć negatywne skutki dla wszystkich państw członkowskich i państw będących stronami Traktatu o Wspólnocie Energetycznej oraz spowodować poważne straty w całej gospodarce Wspólnoty, jak również pośrednio oddziaływać na sektory, w których stosowana jest zasada pomocniczości. Zakłócenie w dostawach gazu może mieć również poważne skutki społeczne, zwłaszcza dla grup odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji.
Poprawka  3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 12 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(12) Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić przedsiębiorstwom gazowym i odbiorcom gazu poleganie jak najdłużej na mechanizmach rynkowych w przypadku wystąpienia zakłóceń. Powinno także przewidywać mechanizmy awaryjne, stosowane w przypadku gdy siły rynkowe nie są w stanie należycie poradzić sobie w sytuacji zakłóceń w dostawach gazu. Również w sytuacji nadzwyczajnej instrumenty oparte na mechanizmach rynkowych powinny mieć pierwszeństwo przy łagodzeniu skutków zakłócenia w dostawach.	(12) Niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić przedsiębiorstwom gazowym i odbiorcom gazu poleganie jak najdłużej na mechanizmach rynkowych w przypadku wystąpienia zakłóceń. Powinno także przewidywać mechanizmy awaryjne, stosowane w przypadku gdy siły rynkowe nie są w stanie należycie poradzić sobie w sytuacji zakłóceń w dostawach gazu. Również w sytuacji nadzwyczajnej instrumenty oparte na mechanizmach rynkowych powinny mieć pierwszeństwo przy łagodzeniu skutków zakłócenia w dostawach, pod warunkiem że nie wpłynie to na ogólny interes odbiorców w zainteresowanych państwach członkowskich.
Poprawka  4 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 13 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(13) W następstwie przyjęcia trzeciego pakietu dotyczącego wewnętrznego rynku energii wejdą w życie nowe przepisy dotyczące branży gazowniczej, wprowadzające przejrzysty podział ról i odpowiedzialności państw członkowskich, organów regulacyjnych, operatorów systemów przesyłowych i ACER, a także zwiększające przejrzystość rynku z korzyścią dla jego prawidłowego funkcjonowania i dla bezpieczeństwa dostaw.	(13) W następstwie przyjęcia trzeciego pakietu dotyczącego wewnętrznego rynku energii wejdą w życie nowe przepisy dotyczące branży gazowniczej, wprowadzające przejrzysty podział ról i odpowiedzialności państw członkowskich, organów regulacyjnych, operatorów systemów przesyłowych i ACER, a także zwiększające przejrzystość rynku z korzyścią dla jego prawidłowego funkcjonowania, dla bezpieczeństwa dostaw i ochrony odbiorców.
Uzasadnienie
Uznano, że pojęcie ochrony konsumentów i solidarności nie zostało w pełni wcielone do tego wniosku. Biorąc pod uwagę fakt, że niniejsze rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa dostaw gazu, uwzględnienie ochrony odbiorców i solidarności między państwami członkowskimi jest niezbędne w celu opracowania działań w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach.
Poprawka  5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 14 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(14) Wprowadzenie wewnętrznego rynku gazu i skutecznej konkurencji na tym rynku zapewnia Wspólnocie najwyższy poziom bezpieczeństwa dostaw do wszystkich państw członkowskich, pod warunkiem że rynek będzie mógł w pełni funkcjonować w przypadku zakłócenia w dostawach dotyczącego części Wspólnoty, niezależnie od jego przyczyn. W tym celu niezbędne jest kompleksowe i skuteczne wspólne podejście w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące w szczególności przejrzystą i niedyskryminacyjną politykę zgodną z wymaganiami rynku, która nie prowadzi do zakłóceń w jego funkcjonowaniu oraz do ingerencji w reakcje rynku na zakłócenia w dostawach.	(14) Wprowadzenie wewnętrznego rynku gazu i skutecznej konkurencji na tym rynku zapewnia Wspólnocie najwyższy poziom bezpieczeństwa dostaw do wszystkich państw członkowskich, pod warunkiem że rynek będzie mógł w pełni funkcjonować w przypadku zakłócenia w dostawach dotyczącego części Wspólnoty, niezależnie od jego przyczyn. W tym celu niezbędne jest kompleksowe i skuteczne wspólne podejście w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące w szczególności przejrzystość, solidarność i niedyskryminacyjną politykę zgodną z wymaganiami rynku, która nie prowadzi do zakłóceń w jego funkcjonowaniu oraz do ingerencji w reakcje rynku na zakłócenia w dostawach.
Uzasadnienie
Uznano, że pojęcie ochrony konsumentów i solidarności nie zostało w pełni wcielone do tego wniosku. Biorąc pod uwagę fakt, że niniejsze rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa dostaw gazu, uwzględnienie ochrony odbiorców i solidarności między państwami członkowskimi jest niezbędne w celu opracowania działań w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach.
Poprawka  6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 16 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(16) Należy zdefiniować odpowiednio zharmonizowane standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące co najmniej sytuację, jaka miała miejsce w styczniu 2009 r., z uwzględnieniem różnic między państwami członkowskimi, nie powodując przy tym nieuzasadnionego i nadmiernego obciążenia przedsiębiorstw gazowych, w tym nowych uczestników rynku i małych przedsiębiorstw.	(16) Należy zdefiniować odpowiednio zharmonizowane standardy w zakresie bezpieczeństwa dostaw, obejmujące co najmniej sytuację, jaka miała miejsce w styczniu 2009 r., z uwzględnieniem różnic między państwami członkowskimi i obowiązków użyteczności publicznej, o których mowa w art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego1, nie powodując przy tym nieuzasadnionego i nadmiernego obciążenia przedsiębiorstw gazowych, w tym nowych uczestników rynku i małych przedsiębiorstw.
	_____ 1 Dz. U. L 211 z 14.8.2009, s.94.
Uzasadnienie
Kluczowe znaczenie ma zapewnienie, by państwa członkowskie podejmowały działania w celu ochrony różnych kategorii odbiorców. W trakcie opracowywania strategicznych planów w zakresie bezpieczeństwa dostaw należy uwzględniać obowiązki użyteczności publicznej, ochronę odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji, walkę z ubóstwem energetycznym, a także dobrobyt i zdrowie obywateli.
Poprawka  7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 18 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(18) Istotne jest utrzymanie ciągłości dostaw gazu, zwłaszcza do gospodarstw domowych i innych odbiorców chronionych, np. szkół i szpitali, w przypadku gdy nie może zapewnić tego rynek. Środki na wypadek sytuacji kryzysowej muszą zostać określone zanim taka sytuacja wystąpi.	(18) Istotne jest utrzymanie ciągłości dostaw gazu przez państwa członkowskie, zwłaszcza do gospodarstw domowych, w tym do odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji, i innych odbiorców chronionych, np. szkół i szpitali, w przypadku gdy nie może zapewnić tego rynek. Środki na wypadek sytuacji kryzysowej muszą zostać określone zanim taka sytuacja wystąpi, zwłaszcza w odniesieniu do obowiązków użyteczności publicznej i środków na rzecz ochrony odbiorców, o których mowa w dyrektywie 2009/73/WE, do zapobiegania windowaniu cen oraz kompensacji dla odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji.
Poprawka  8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 20 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(20) Związane z bezpieczeństwem dostaw aspekty długofalowego planowania inwestycji w odpowiednie zdolności transgraniczne i w inną infrastrukturę, zapewniające długookresową zdolność systemu do zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw i zaspokojenia uzasadnionego zapotrzebowania, zostały uwzględnione w dyrektywie …/…/WE Parlamentu Europejskiego i Rady [dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55/WE]. Spełnienie standardów w zakresie bezpieczeństwa dostaw może wymagać okresu przejściowego, umożliwiającego realizację niezbędnych inwestycji. Podstawowym narzędziem identyfikacji inwestycji niezbędnych na szczeblu wspólnotowym jest dziesięcioletni plan rozwoju sieci sporządzony przez ENTSO-G i nadzorowany przez ACER.	(20) Związane z bezpieczeństwem dostaw aspekty długofalowego planowania inwestycji w odpowiednie zdolności transgraniczne i w inną infrastrukturę, zapewniające długookresową zdolność systemu do zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw i zaspokojenia uzasadnionego zapotrzebowania, zostały uwzględnione w dyrektywie 2009/73/WE Parlamentu Europejskiego i Rady [dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55/WE]. Podstawowym narzędziem identyfikacji inwestycji niezbędnych na szczeblu wspólnotowym jest dziesięcioletni plan rozwoju sieci sporządzony przez ENTSO-G i nadzorowany przez ACER. Państwa członkowskie powinny zagwarantować przyjęcie do czasu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wszystkich środków związanych z wdrożeniem dyrektywy 2009/73/WE, niezbędnych do zapewnienia skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia.
Uzasadnienie
There should be an incentive for Member States to implement the earlier adopted Gas Directive as soon as possible for the well-functioning of the internal market for gas. Therefore, the proposed Regulation should only enter into force when all Member States have implemented the Gas Directive. Otherwise two legal instruments will exist next to each other at the same time, with the immediate enforceability of the Regulation on the one hand, and on the other hand the Gas Directive that still has to be implemented. Implementing the Gas Directive before the entry into force of the Regulation will have the advantage that there can be no legal uncertainty left for any of the stakeholders, thus optimising the internal market.
Poprawka  9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Punkt 23 preambuły
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.	(23) Celem wzmocnienia solidarności między państwami członkowskimi w przypadku wystąpienia stanu nadzwyczajnego we Wspólnocie, a w szczególności celem wsparcia państw członkowskich dysponujących mniej korzystnymi warunkami geograficznymi lub geologicznymi, państwa członkowskie powinny opracować szczególne środki solidarności określone w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, obejmujące np. umowy handlowe między przedsiębiorstwami gazowymi, mechanizmy kompensacji, zwiększenie eksportu gazu lub stopnia wykorzystania zapasów magazynowych. Środki solidarności mogą być szczególnie przydatne między tymi państwami członkowskimi, w przypadku których Komisja zaleca ustanowienie wspólnych planów działań zapobiegawczych lub planów na wypadek sytuacji nadzwyczajnej na szczeblu regionalnym.
Uzasadnienie
Warto przypomnieć, że traktat z Lizbony wzywa do prowadzenia polityki energetycznej Unii w duchu solidarności.
Poprawka  10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu celem zagwarantowania prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu państw członkowskich i na szczeblu Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach.	W niniejszym rozporządzeniu określono środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw gazu celem zagwarantowania prawidłowego i ciągłego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu poprzez przejrzyste określenie i podział odpowiedzialności oraz koordynację reakcji na szczeblu przedsiębiorstw gazowych, państw członkowskich i Wspólnoty w zakresie działań zapobiegawczych oraz reakcji na konkretne zakłócenia w dostawach. Środki te powinny również stanowić praktyczny przejaw ducha solidarności, o którym mowa w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Uzasadnienie
Poprawka odzwierciedla ducha solidarności między państwami członkowskimi, który powinien towarzyszyć wszelkim działaniom podejmowanym w sytuacji problemów w dostawach niektórych produktów energetycznych.
Poprawka  11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – ustęp 2 – punkt 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkich odbiorców będących gospodarstwami domowymi, którzy są już podłączeni do sieci dystrybucyjnej gazu, a także – o ile tak postanowi dane państwo członkowskie – mogą obejmować małe i średnie przedsiębiorstwa, szkoły i szpitale, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu;	(1) „odbiorcy chronieni” oznaczają wszystkich odbiorców będących gospodarstwami domowymi, w tym odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji, których zdefiniowanie pozostawia się na mocy dyrektywy 2009/73/WE państwom członkowskim, szkoły i szpitale, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu, a także małe i średnie przedsiębiorstwa, pod warunkiem że są one już podłączone do sieci dystrybucyjnej gazu i o ile dostępne są dodatkowe zapasy;
Poprawka  12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
Bezpieczeństwo dostaw gazu należy do zadań przedsiębiorstw gazowych, właściwych organów państw członkowskich, przemysłowych odbiorców gazu oraz Komisji w granicach kompetencji każdego z tych podmiotów. Wymaga ono ścisłej współpracy pomiędzy nimi.	Bezpieczeństwo dostaw gazu należy do zadań przedsiębiorstw gazowych, właściwych organów państw członkowskich, przemysłowych odbiorców gazu oraz Komisji w granicach kompetencji każdego z tych podmiotów. Wymaga ono ścisłej współpracy i solidarności pomiędzy nimi.
Uzasadnienie
Uznano, że pojęcie ochrony konsumentów i solidarności nie zostało w pełni wcielone do tego wniosku. Biorąc pod uwagę fakt, że niniejsze rozporządzenie dotyczy bezpieczeństwa dostaw gazu, uwzględnienie ochrony odbiorców i solidarności między państwami członkowskimi jest niezbędne w celu opracowania działań w odpowiedzi na zakłócenia w dostawach.
Poprawka  13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 1 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	1a. Przedsiębiorstwa gazowe przyczyniają się do realizacji celów niniejszego rozporządzenia, w szczególności w zakresie przestrzegania standardu dotyczącego infrastruktury, o którym mowa w art. 6, oraz standardu dotyczącego dostaw, o którym mowa w art. 7.
Poprawka  14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 3 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. Państwa członkowskie powinny dążyć do jak największej różnorodności szlaku dostaw oraz źródeł dostaw gazu w celu zoptymalizowania fizycznej dostępności gazu w czasie zakłóceń w dostawach.
Uzasadnienie
W celu osiągnięcia bezpieczeństwa dostaw gazu w Europie oraz realizacji prawdziwego wewnętrznego rynku gazu niezbędne jest, by państwa członkowskie koncentrowały się nie tylko na gazie ale również na innych źródłach energii.
Poprawka  15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 – litera d)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
d) informacje na temat odpowiednich zobowiązań o charakterze użyteczności publicznej.	d) informacje na temat odpowiednich zobowiązań o charakterze użyteczności publicznej oraz ochrony odbiorcy (jak określono w art. 3 dyrektywy 2009/73/WE), w tym na temat środków podejmowanych przez państwo członkowskie w celu ochrony konsumentów przed nadmiernym wzrostem cen.
Uzasadnienie
Pożądane jest, aby państwa członkowskie określiły środki, które umożliwią im ochronę konsumentów na wypadek nadmiernego wzrostu cen. W dyrektywie 2009/73/WE zawarte są szczegółowe definicje obowiązków użyteczności publicznej i ochrony konsumentów, do której można się tu odnieść.
Poprawka  16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 – wprowadzenie
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym z danego państwa członkowskiego w przypadku:	1. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu odbiorcom chronionym, w tym odbiorcom znajdującym się w trudnej sytuacji, z danego państwa członkowskiego w przypadku:
Poprawka  17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
2. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu do odbiorców chronionych przez okres sześćdziesięciu dni, również w przypadku stanu nadzwyczajnego zdefiniowanego w art. 9 ust. 2. Właściwy organ stara się zapewnić ciągłość dostaw do odbiorców chronionych tak długo, jak to konieczne.	2. Właściwy organ podejmuje środki w celu zapewnienia dostaw gazu do odbiorców chronionych, w tym do odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji, przez okres sześćdziesięciu dni, również w przypadku stanu nadzwyczajnego zdefiniowanego w art. 9 ust. 2. Właściwy organ stara się zapewnić ciągłość dostaw do odbiorców chronionych, w tym do odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji, tak długo, jak to konieczne.
Poprawka  18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
5. Właściwy organ dba o to, by warunki dostaw do odbiorców chronionych nie naruszały prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu, a cena była ustalana odpowiednio do wartości rynkowej towaru.	5. Właściwy organ dba o to, by warunki dostaw do odbiorców chronionych, w tym do odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji, nie naruszały prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego gazu, a cena była ustalana odpowiednio do wartości rynkowej towaru, przy uwzględnieniu solidarnych działań państw członkowskich oraz odpowiednich obowiązków użyteczności publicznej. W przypadku sytuacji kryzysowej państwa członkowskie podejmują środki zapobiegające nadmiernemu wzrostowi cen gazu dla odbiorców chronionych, w tym odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji.
Uzasadnienie
Poprawka  19 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 5
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	5a. Państwa członkowskie dbają o to, aby wszyscy odbiorcy byli poinformowani o standardzie w zakresie dostaw, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz o środkach na rzecz ochrony odbiorców, o których mowa w dyrektywie 2009/73/WE. W przypadku stanu nadzwyczajnego, o którym mowa w art. 9 ust. 2, państwa członkowskie pokrywają dodatkowe koszty niezbędnych dostaw gazu do odbiorców znajdujących się w trudnej sytuacji.
Poprawka  20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 – punkt 7
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
(7) zawiera określenie udziału wyszczególnionych w załączniku III środków nierynkowych, planowanych lub przewidzianych do wdrożenia dla stanu nadzwyczajnego, oraz ocenę, na ile rozwiązanie sytuacji kryzysowej wymaga zastosowania środków nierynkowych, ocenę ich skutków oraz określenie procedur ich wdrożenia;	(7) zawiera określenie udziału wyszczególnionych w załączniku III środków nierynkowych, planowanych lub przewidzianych do wdrożenia dla stanu nadzwyczajnego, oraz ocenę, na ile rozwiązanie sytuacji kryzysowej wymaga zastosowania środków nierynkowych, ocenę ich skutków oraz określenie procedur ich wdrożenia; środki nierynkowe stosuje się w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw gazu jedynie w ostateczności;
Poprawka  21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
1. Komisja może ogłosić stan nadzwyczajny we Wspólnocie na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku utraty przez Wspólnotę więcej niż 10 % dziennych dostaw gazu z krajów trzecich, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G. Stan taki Komisja ogłasza w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ po weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 6. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących więcej niż jedno państwo członkowskie.	1. Komisja ogłasza stan nadzwyczajny we Wspólnocie w przypadku utraty przez Wspólnotę więcej niż 10% dziennych dostaw gazu z krajów trzecich, zgodnie z obliczeniami ENTSO-G, lub, w wyniku weryfikacji przeprowadzonej w oparciu o art. 9 ust. 6, na wniosek jednego z właściwych organów lub w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego przez więcej niż jeden właściwy organ. Stan nadzwyczajny we Wspólnocie może zostać ogłoszony dla szczególnie dotkniętych regionów geograficznych obejmujących co najmniej jedno państwo członkowskie.
Poprawka  22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 6 a (nowy)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
	6a. Jeżeli Komisja uzna, że działania podjęte w stanie nadzwyczajnym przez właściwe organy lub przedsiębiorstwa gazowe są niewystarczające, może ona podjąć bezpośrednie działania wymienione w załączniku II i III w celu przywrócenia dostaw gazu na dotknięte rynki.
Uzasadnienie
In case of disruption of gas supply if the actions undertaken at national level turn out to be insufficient, the involvement of the European Commission is desired to ensure the security of supply to the EU as a whole. The Commission should coordinate the actions of the natural gas undertakings and national competent authorities until the normal functioning of the market is restored. However, if the voluntary actions undertaken by the national competent authorities and the natural gas undertakings in a coordinated by the EC way turn out to be ineffective, the Commission should be entitled – as a last resort - to introduce the predefined measures on its own responsibility. Those measures should be precisely limited to those which are indispensible to restore the functioning of internal market.
Poprawka  23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 6 – litera a)
Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka
a) państwa członkowskie przekazują Komisji teksty istniejących umów międzyrządowych zawartych z krajami trzecimi, które mają wpływ na rozwój infrastruktury gazowniczej i dostaw gazu; przed zawarciem nowych umów międzyrządowych państwa członkowskie informują Komisję celem oceny zgodności tych umów z przepisami rynku wewnętrznego;	a) państwa członkowskie przekazują Komisji teksty istniejących umów międzyrządowych zawartych z krajami trzecimi, które mają wpływ na rozwój infrastruktury gazowniczej i dostaw gazu; przed zawarciem nowych umów międzyrządowych państwa członkowskie konsultują się z Komisją celem oceny zgodności tych umów z przepisami rynku wewnętrznego;

PROCEDURA

Tytuł	Bezpieczeństwo dostaw gazu
Odsyłacze	COM(2009)0363 – C7-0097/2009 – 2009/0108(COD)
Komisja przedmiotowo właściwa	ITRE
Opinia wydana przez Data ogłoszenia na posiedzeniu	IMCO 14.9.2009
Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej Data powołania	Sandra Kalniete 28.9.2009
Rozpatrzenie w komisji	6.10.2009		5.11.2009		1.12.2009
Data przyjęcia	2.12.2009
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	35 2 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Cristian Silviu Buşoi, Lara Comi, Anna Maria Corazza Bildt, Jürgen Creutzmann, Christian Engström, Evelyne Gebhardt, Louis Grech, Małgorzata Handzlik, Iliana Ivanova, Philippe Juvin, Sandra Kalniete, Edvard Kožušník, Kurt Lechner, Toine Manders, Tiziano Motti, Gianni Pittella, Mitro Repo, Heide Rühle, Matteo Salvini, Christel Schaldemose, Andreas Schwab, Catherine Stihler, Eva-Britt Svensson, Róża, Gräfin von Thun Und Hohenstein, Kyriacos Triantaphyllides, Emilie Turunen, Bernadette Vergnaud, Barbara Weiler
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Damien Abad, Liem Hoang Ngoc, Jacek Olgierd Kurski, Emma Mcclarkin, Antonyia Parvanova, Konstantinos Poupakis, Wim van de Camp, Anja Weisgerber, Kerstin Westphal

PROCEDURA

Tytuł	Bezpieczeństwo dostaw gazu
Odsyłacze	COM(2009)0363 – C7-0097/2009 – 2009/0108(COD)
Data przedstawienia w PE	16.7.2009
Komisja przedmiotowo właściwa        Data ogłoszenia na posiedzeniu	ITRE 14.9.2009
Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii        Data ogłoszenia na posiedzeniu	AFET 11.11.2009		ECON 14.9.2009		ENVI 14.9.2009		IMCO 14.9.2009
Sprawozdawca(y)        Data powołania	Alejo Vidal-Quadras 16.9.2009
Rozpatrzenie w komisji	29.9.2009		2.12.2009		4.2.2010
Data przyjęcia	18.3.2010
Wynik głosowania końcowego	+: –: 0:	52 0 0
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego	Jean-Pierre Audy, Zoltán Balczó, Bendt Bendtsen, Jan Březina, Reinhard Bütikofer, Giles Chichester, Pilar del Castillo Vera, Lena Ek, Ioan Enciu, Adam Gierek, Norbert Glante, Fiona Hall, Jacky Hénin, Romana Jordan Cizelj, Sajjad Karim, Arturs Krišjānis Kariņš, Lena Kolarska-Bobińska, Bogdan Kazimierz Marcinkiewicz, Judith A. Merkies, Angelika Niebler, Jaroslav Paška, Herbert Reul, Teresa Riera Madurell, Michèle Rivasi, Paul Rübig, Amalia Sartori, Francisco Sosa Wagner, Konrad Szymański, Patrizia Toia, Evžen Tošenovský, Ioannis A. Tsoukalas, Claude Turmes, Marita Ulvskog, Vladimir Urutchev, Adina-Ioana Vălean, Kathleen Van Brempt, Alejo Vidal-Quadras, Henri Weber
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Lara Comi, António Fernando Correia De Campos, Rachida Dati, Ilda Figueiredo, Andrzej Grzyb, Jolanta Emilia Hibner, Oriol Junqueras Vies, Ivailo Kalfin, Marian-Jean Marinescu, Vladko Todorov Panayotov, Frédérique Ries, Silvia-Adriana Ţicău, Hermann Winkler
Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego	Britta Reimers
Data złożenia	29.3.2010