ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση και τις μελλοντικές συνέργειες για αυξημένη αποτελεσματικότητα μεταξύ του ΕΤΠΑ και άλλων διαρθρωτικών ταμείων

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Προϋπολογισμών (27.1.2011)

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (2.2.2011)

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

8.4.2011 - (2010/2160(INI))

Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης
Εισηγητής: Γεώργιος Σταυρακάκης

Διαδικασία : 2010/2160(INI)

Διαδρομή στην ολομέλεια

Διαδρομή του εγγράφου :

A7-0141/2011

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A7-0141/2011

Συζήτηση :

PV 23/06/2011 - 5
PV 23/06/2011 - 7
CRE 23/06/2011 - 5
CRE 23/06/2011 - 7

Ψηφοφορία :

PV 23/06/2011 - 12.12
Αιτιολογήσεις ψήφου
Αιτιολογήσεις ψήφου
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P7_TA(2011)0286

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Προϋπολογισμών
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση και τις μελλοντικές συνέργειες για αυξημένη αποτελεσματικότητα μεταξύ του ΕΤΠΑ και άλλων διαρθρωτικών ταμείων

(2010/2160(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

– έχοντας υπόψη το άρθρο 174, παράγραφος 1, και το άρθρο 175, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

– έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου της 11ης Ιουλίου 2006 περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής[1], ιδίως το άρθρο 9, παράγραφος 4,

– έχοντας υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου 2006/702/ΕΚ της 6ης Οκτωβρίου 2006 για τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Κοινότητας για τη συνοχή[2],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση στο εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, και μια βάση για τα σχέδια στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής[3],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Μαρτίου 2009 για την πολιτική συνοχής: επένδυση στην πραγματική οικονομία[4],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 24ης Μαρτίου 2009 σχετικά με τη συμπληρωματικότητα και τον συντονισμό της πολιτικής συνοχής και των μέτρων αγροτικής ανάπτυξης[5],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 24ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για την εδαφική συνοχή και το στάδιο της συζήτησης σχετικά με την μελλοντική μεταρρύθμιση της πολιτικής συνοχής[6],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Μαΐου 2010 σχετικά με την υλοποίηση των συνεργειών των διαθέσιμων πόρων για την έρευνα και την καινοτομία στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και ανάπτυξη στις πόλεις και τις περιφέρειες, καθώς και στα κράτη μέλη και την Ένωση[7],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Μαΐου 2010 σχετικά με τη συμβολή της πολιτικής συνοχής στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και της ΕΕ 2020[8],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Μαΐου 2010 για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τους καταναλωτές και τους πολίτες[9],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 7ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013[10],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Δεκεμβρίου 2010 σχετικά με τη χρηστή διακυβέρνηση όσον αφορά την περιφερειακή πολιτική της ΕΕ[11],

– έχοντας υπόψη την εικοστή ετήσια έκθεση της Επιτροπής της 21ης Δεκεμβρίου 2009 για την υλοποίηση των διαρθρωτικών ταμείων (COM(2009)0617/2),

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «ΕΥΡΩΠΗ 2020 - Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» (COM(2010)2020),

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 31ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Πολιτική για τη συνοχή: στρατηγική έκθεση 2010 σχετικά με την υλοποίηση των προγραμμάτων 2007-2013» (COM(2010)0110),

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 6ης Οκτωβρίου 2010 με τίτλο «Η περιφερειακή πολιτική συμβάλλει στην έξυπνη ανάπτυξη στο πλαίσιο της Ευρώπης 2020» (COM(2010)0553),

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 19ης Οκτωβρίου 2010 με τίτλο "Η επανεξέταση του προϋπολογισμού της ΕΕ" (COM(2010)0700),

– έχοντας υπόψη την πέμπτη έκθεση της Επιτροπής του Νοεμβρίου 2010 για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή: το μέλλον της πολιτικής συνοχής (η «πέμπτη έκθεση για τη συνοχή»),

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 9ης Νοεμβρίου 2010 με τίτλο «Συμπεράσματα της πέμπτης έκθεσης για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή» (COM(2010)0642),

– έχοντας υπόψη την επιστολή που απηύθυναν στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι αρμόδιοι Επίτροποι για θέματα περιφερειακής πολιτικής, ναυτιλιακών υποθέσεων και αλιείας, απασχόλησης, κοινωνικών υποθέσεων και κοινωνικής ένταξης και γεωργίας και αγροτικής ανάπτυξης,

– έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Προϋπολογισμών και της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7-0141/2011),

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 174 της ΣΛΕΕ ορίζει ότι η Ένωση, προκειμένου να προαχθεί η αρμονική ανάπτυξη του συνόλου της, αναπτύσσει και εξακολουθεί τη δράση της με σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής της συνοχής,

Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αιτιολογική σκέψη 40 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου ορίζει ότι ο προγραμματισμός θα πρέπει να εξασφαλίζει το συντονισμό των Ταμείων μεταξύ τους, με τα άλλα υφιστάμενα χρηματοδοτικά μέσα, με την ΕΤΕπ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (ΕΤΕ), και ότι ο συντονισμός αυτός θα πρέπει να καλύπτει επίσης την εκπόνηση πολύπλοκων χρηματοδοτικών συστημάτων και εταιρικών σχέσεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα,

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», η Επιτροπή δεσμεύθηκε να κινητοποιήσει τα χρηματοοικονομικά μέσα της ΕΕ –ήτοι, μεταξύ άλλων, τα ταμεία αγροτικής ανάπτυξης και τα διαρθρωτικά ταμεία, τα προγράμματα Ε&Α, τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών (ΔΕΔ), το πρόγραμμα πλαίσιο για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία (CIP) και το ΕΤΕ– ως μέρος μιας συνεκτικής στρατηγικής χρηματοδότησης που συνδυάζει τη χρηματοδότηση από την ΕΕ και από τους εθνικούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς χρηματοδότησης, στο πλαίσιο της εμβληματικής πρωτοβουλίας με τίτλο «Μια Ευρώπη που χρησιμοποιεί αποδοτικά τους πόρους», αποτυπώνοντας, κατά τον τρόπο αυτό, την ανάγκη συνοχής μεταξύ πολιτικών και μέσων,

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πέμπτη έκθεση για τη συνοχή αναγνωρίζει σαφώς ότι η επιδίωξη του στόχου της περιφερειακής ανάπτυξης απαιτεί πράγματι στενό συντονισμό μεταξύ των δημόσιων πολιτικών σε όλα τα επίπεδα,

Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στα συμπεράσματά του της 14ης Ιουνίου 2010 για τη στρατηγική έκθεση της Επιτροπής για το 2010 σχετικά με την εφαρμογή των προγραμμάτων της πολιτικής για τη συνοχή, το Συμβούλιο τόνισε «την ανάγκη περαιτέρω βελτίωσης του συντονισμού της πολιτικής συνοχής και άλλων ενωσιακών και εθνικών πολιτικών, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο, ώστε να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα της επίτευξης κοινών στόχων με περισσότερο συντονισμένο τρόπο», καθώς και την «πραγματική προστιθέμενη αξία που παράγεται από τη στρατηγική προσέγγιση και την κοινή εφαρμογή κανόνων για το ΕΤΠΑ, το Ταμείο Συνοχής και το ΕΚΤ, στο γενικό πλαίσιο της πολιτικής συνοχής»,

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην επιστολή που απηύθυναν στον Πρόεδρο της Επιτροπής κ. Μπαρόζο, οι αρμόδιοι Επίτροποι για θέματα περιφερειακής πολιτικής, για θέματα ναυτιλιακών υποθέσεων και αλιείας, απασχόλησης, κοινωνικών υποθέσεων και κοινωνικής ένταξης και γεωργίας και αγροτικής ανάπτυξης αναγνώρισαν ομόφωνα «την ανάγκη να ενισχυθεί η ενσωμάτωση των διαφόρων πολιτικών της ΕΕ για να υλοποιηθεί η βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη που πρέπει να επιτύχει η Ένωση», προτείνοντας την «κατάρτιση ενός κοινού στρατηγικού πλαισίου σε επίπεδο ΕΕ για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ, το Ταμείο Συνοχής, το ΕΓΤΑΑ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ), για την περίοδο μετά το 2013»,

Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η μεταρρύθμιση της διαρθρωτικής πολιτικής για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 οδήγησε στο διαχωρισμό της αγροτικής ανάπτυξης από το γενικό πλαίσιο των διαρθρωτικών ταμείων,

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο εξορθολογισμός των δαπανών προϋποθέτει αποτελεσματικότερες και αποδοτικότερες πολιτικές τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, και ότι ο στενότερος συντονισμός και η συμπληρωματικότητα συνιστούν θεμελιώδη στοιχεία για τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής για τη συνοχή στο μέλλον,

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, χωρίς ένα υποστηρικτικό πλαίσιο πολιτικής, οι υφιστάμενες συνέργειες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την οργανωτική και στρατηγική ικανότητα των αποδεκτών τους να συνδυάζουν την ενίσχυση που παρέχεται από τα διάφορα μέσα της ΕΕ,

Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι μια προσέγγιση που βασίζεται στην τοπική ανάπτυξη μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα της πολιτικής για τη συνοχή, και ότι η πολιτική συνοχής παραμένει το κυριότερο εργαλείο για την αντιμετώπιση των ειδικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει κάθε επικράτεια, ενώ η έμφαση στην αστική διάσταση της πολιτικής συνοχής, η οποία αντικατοπτρίζει ευρύτερες λειτουργικές ζώνες, πρέπει να συνοδεύεται από ισορροπημένες προϋποθέσεις για την σύνεργη ανάπτυξη των αστικών, των προαστιακών και των αγροτικών περιοχών·

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι επιτακτική ανάγκη, αλλά ασκούνται και πιέσεις, για εξυγίανση των δημόσιων προϋπολογισμών, ανάγκη που επιτάσσει πιο καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση του αντικτύπου οιασδήποτε διαθέσιμης χρηματοδότησης και ότι ο αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ πολιτικών και μέσων θα συντελέσει στην εξοικονόμηση χρόνου και πόρων και θα αποφέρει πραγματικά οφέλη από πλευράς αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας,

ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιδίωξη συντονισμού και συνεργειών πρέπει να συντελεστεί τόσο σε οριζόντιο επίπεδο (με συνεκτικότητα μεταξύ των διαφόρων πολιτικών) όσο και σε κατακόρυφο επίπεδο (με συνεργασία και συντονισμό μεταξύ των ποικίλων επιπέδων διακυβέρνησης),

ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι μία κατακερματισμένη προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε κενά πολιτικής, σε επικαλυπτόμενες ή ακόμη και αντικρουόμενες πολιτικές, αντιφατικές δημόσιες ενέργειες και σε επικάλυψη πόρων, με συνέπειες τόσο στην περιφερειακή αποτελεσματικότητα των δημόσιων πολιτικών όσο και στον εθνικό αντίκτυπό τους, και ότι, στα τελευταία έγγραφα πολιτικής της Επιτροπής, δεν φαίνεται να δίδεται επαρκής έμφαση στην υιοθέτηση ολοκληρωμένης προσέγγισης,

ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η χάραξη μιας πιο ολοκληρωμένης, συνεκτικής, αποτελεσματικής και αποδοτικής πολιτικής για τη συνοχή απαιτεί περισσότερες προσπάθειες για την προσαρμογή των πολιτικών της ΕΕ στις ιδιαίτερες ανάγκες και αξίες των διαφόρων εδαφών και περιφερειών της Ένωσης,

ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές – στο πλαίσιο των γενικών κατευθυντήριων γραμμών για τη βελτίωση της πρόσβασης σε μέσα χρηματοδότησης– προϋποθέτουν καλύτερο συντονισμό μεταξύ των ταμείων,

ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές απαιτούν ρητά την ενθάρρυνση της δημιουργίας συνεργειών ανάμεσα στις διαρθρωτικές πολιτικές, τις πολιτικές για την απασχόληση και τις πολιτικές για την αγροτική ανάπτυξη, τονίζοντας ότι, στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν τη συνέργεια και τη συνεκτικότητα μεταξύ των δράσεων που θα χρηματοδοτούνται από το EΤΠΑ, το Ταμείο Συνοχής, το EΚΤ, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (EΤΑ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (EΓΤΑΑ) για κάποια συγκεκριμένη περιοχή και για συγκεκριμένο τομέα δραστηριότητας· λαμβάνοντας δε υπόψη ότι προβλέπουν επίσης πως οι κυριότερες κατευθυντήριες αρχές όσον αφορά τη διαχωριστική γραμμή και τους μηχανισμούς συντονισμού μεταξύ των δράσεων που υποστηρίζονται από τα διάφορα ταμεία πρέπει να καθοριστούν στο επίπεδο των εθνικών στρατηγικών πλαισίων αναφοράς/εθνικών στρατηγικών σχεδίων,

ΙΖ. έχοντας υπόψη ότι το Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του της 21ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με την Πέμπτη έκθεση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει τη δυνατότητα εφαρμογής προγραμμάτων χρηματοδοτούμενων από πλείονα ταμεία,

ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνορεύουν με τρίτες χώρες, οι οποίες επωφελούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ), και ότι πρέπει να επισημανθεί συγκεκριμένα η δυνατότητα χρηματοδότησης συνεργειών ορισμένων σχεδίων, ώστε να αυξηθεί το αναπτυξιακό δυναμικό ευρωπαϊκών περιοχών που παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά αυτά,

ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στην ενδιάμεση επανεξέταση αναγνωρίζεται ο περιορισμένος βαθμός δημοσιονομικής ευελιξίας και τα προσκόμματα που υφίστανται στην πρόβλεψη νέων προτεραιοτήτων ακόμη και στο πλαίσιο υφισταμένων προγραμμάτων, ενώ επισημαίνεται εξίσου ότι η έλλειψη συνέπειας μεταξύ των προγραμμάτων και ο επαχθής διοικητικός φόρτος παρεμποδίζουν την αποτελεσματικότητα,

Κ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην τρέχουσα συγκυρία μετά την κρίση, καθίσταται ακόμη σημαντικότερη η κατανόηση των διαδικασιών που ακολουθούνται στις οικονομίες των κρατών μελών, καθώς και των αποτελεσμάτων που επιτυγχάνονται μέσω της χρήσης των πόρων της ΕΕ,

ΚΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό να διασφαλισθεί η προβολή και η «ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία» της συμβολής της ΕΕ,

Ο χρόνος και ο τόπος για μεγαλύτερο συντονισμό και συνέργειες

1. ζητεί την υποβολή πρότασης σχετικά με ένα ενιαίο στρατηγικό πλαίσιο ήδη για την προσεχή δημοσιονομική περίοδο μετά το 2013, για τη διασφάλιση κοινής προσέγγισης και την αξιοποίηση των συνεργιών μεταξύ όλων των δράσεων που υπηρετούν, σε τοπικό επίπεδο, τους στόχους της πολιτικής της περαιτέρω συνοχής, όπως καθορίζονται από τις Συνθήκες και χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ, το Ταμείο Συνοχής, το ΕΚΤ, το ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΑ·

2. τονίζει ότι στόχος της πολιτικής συνοχής πρέπει να είναι μια βιώσιμη, ευφυής και περιεκτική οικονομική ανάπτυξη ομοιόμορφα κατανεμημένη από κοινωνικής και εδαφικής πλευράς, η μείωση των αναπτυξιακών ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών, η δημιουργία θέσεων απασχόλησης, η αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής, η κατάρτιση των εργαζομένων για τις νέες θέσεις, μεταξύ άλλων στον τομέα της βιώσιμης οικονομίας, η κοινωνική και εδαφική συνοχή και η υλοποίηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου που αποτελεί στοιχείο συνοχής και ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας·

3. τονίζει ότι η πολιτική συνοχής θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης στο σύνολο της ΕΕ και τη δίκαιη και ομοιόμορφα κατανεμημένη ευημερία, ενισχύοντας τον ανταγωνισμό και στοχεύοντας στη μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών της ΕΕ·

4. θεωρεί ότι η πολιτική συνοχής αποτελεί έναν από τους πυλώνες της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ ευνοώντας τη μακροπρόθεσμη στρατηγική επενδύσεων και την κοινωνική ένταξη· θεωρεί ότι η πολιτική συνοχής αποτελεί εγγύηση για τη στήριξη των λιγότερο ανεπτυγμένων περιφερειών και των μειονεκτουσών ομάδων, οδηγώντας στην ισόρροπη και αρμονική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης· διαπιστώνει ότι η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία έγκειται στο γεγονός ότι όλοι μπορούν να επωφελούνται από τις οικονομικές επιτυχίες της ΕΕ· υποστηρίζει για το λόγο αυτό ότι η πολιτική συνοχής πρέπει να διατηρηθεί ως αυτόνομη πολιτική με σημαντική χρηματοδότηση·

5. επικροτεί την πρόταση που περιλαμβάνεται στην Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την επανεξέταση του προϋπολογισμού για την έγκριση κοινού στρατηγικού πλαισίου από την Επιτροπή, ούτως ώστε να ενισχυθεί η ολοκλήρωση των πολιτικών της ΕΕ που αποβλέπουν στην υλοποίηση της στρατηγικής για την «Ευρώπη 2020»· στο πλαίσιο αυτό ζητεί την ανάληψη δράσης για την προώθηση συνεργειών μεταξύ των τρόπων χρηματοδότησης των εμβληματικών πρωτοβουλιών της Στρατηγικής ΕΕ 2020· επισημαίνει, εντούτοις, ότι η δημιουργία ενισχυμένων συνεργειών μεταξύ των δράσεων που χρηματοδοτούνται από τα πέντε προαναφερθέντα ταμεία εντός ενός κοινού στρατηγικού πλαισίου δεν είναι καθοριστικής σημασίας μόνο για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», αλλά επίσης, και πρωτίστως, για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής για τη συνοχή που καθορίζονται από τη Συνθήκη·

6. επιδοκιμάζει την πέμπτη έκθεση για τη συνοχή, η οποία, μολονότι επικεντρώνεται κατά κύριο λόγο στην ανάδειξη της συμβολής που μπορούν να έχουν οι περιφέρειες και η πολιτική συνοχής στην υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», περιέχει μία σειρά συμπερασμάτων τα οποία καταδεικνύουν τον καίριο ρόλο που διαδραματίζει η δημιουργία ενισχυμένων συνεργειών μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων, συμπεριλαμβανομένου του Ταμείου Συνοχής·

7. κρίνει αναγκαίο τον εξορθολογισμό των δαπανών στον τομέα της πολιτικής για τη συνοχή με τον περιορισμό του κατακερματισμού των χρηματοδοτικών μέσων και οδών και την προώθηση καλύτερης συμπληρωματικότητας μεταξύ των διαφόρων μέσων χρηματοδότησης· επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής για καλύτερη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και θεματική συγκέντρωση των κοινοτικών και εθνικών πόρων σε ορισμένο αριθμό προτεραιοτήτων, προκειμένου να εξασφαλισθεί ενισχυμένος συντονισμός μεταξύ των ταμείων, ενόψει της βελτίωσης του στρατηγικού χαρακτήρα της συγκεκριμένης πολιτικής· τονίζει, ωστόσο, ότι τα κράτη μέλη, καθώς και οι περιφερειακές και τοπικές αρχές εξακολουθούν να χρειάζονται επαρκή βαθμό ευελιξίας για την προσαρμογή των προτεραιοτήτων στις ιδιαίτερες αναπτυξιακές ανάγκες τους·

8. εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τις συμβάσεις εταιρικής σχέσης στον τομέα της ανάπτυξης και των επενδύσεων με στόχο τη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των κοινοτικών πόρων και των εθνικών χρηματοδοτήσεων για τους στόχους και τα προγράμματα· υπογραμμίζει την ανάγκη συμμετοχής των τοπικών και περιφερειακών αρχών στη σύλληψη και την εκτέλεση των συμβάσεων αυτών· ζητεί συντονισμό των συμβάσεων αυτών με τις εθνικές μεταρρυθμίσεις των τομεακών πολιτικών με εδαφικές επιπτώσεις (π.χ. μεταφορές και υποδομές Ε&Α)·

9. υπογραμμίζει ότι πολλές πρωτοβουλίες οικονομικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής δεν δημιουργούν απλώς ευκαιρίες οι οποίες θα ήταν ευκταίο να αξιοποιηθούν, αλλά η επιτυχής τους έκβαση εξαρτάται ουσιαστικά από τη μελέτη τόσο των ανθρώπινων όσο και των φυσικών παραγόντων (οι βελτιώσεις στις υποδομές, για παράδειγμα, δεν οδηγούν αυτομάτως σε μεγαλύτερη ανάπτυξη εάν δεν συνδυάζονται με επενδύσεις στους τομείς της εκπαίδευσης, των επιχειρήσεων και της καινοτομίας)· εκτιμά, ως εκ τούτου, ότι η δημιουργία ενισχυμένων συνεργειών μεταξύ του ΕΤΠΑ, του ΕΚΤ και του Ταμείου Συνοχής θα μεγιστοποιήσει τον αναπτυξιακό αντίκτυπο των εν λόγω ταμείων·

10. εφιστά την προσοχή στο ρόλο που διαδραματίζει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης στην αποτελεσματική χρήση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, δεδομένου ότι το ΕΤΠΑ είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία συνθηκών όπως οι σωστές υποδομές και η δέουσα δυνατότητα πρόσβασης, χωρίς τις οποίες οι επενδύσεις για την απασχόληση δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσουν·

11. υπογραμμίζει ότι η οικονομική κρίση κατέστησε ακόμη πιο επείγουσες τις παρεμβάσεις στους τομείς που εμπίπτουν στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, ιδιαίτερα εκείνες για τη στήριξη της απασχόλησης, του επαγγελματικού αναπροσανατολισμού, της κοινωνικής ένταξης και για τη μείωση της φτώχειας·

12. τονίζει ότι το ΕΚΤ, ως μέσο στήριξης της διαρκούς κατάρτισης, της απόκτησης προσόντων και του επαγγελματικού αναπροσανατολισμού, πρέπει να θεωρείται απαραίτητο μέσο του οποίου οι δυνατότητες δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πλήρως για την προώθηση μιας περιεκτικής και επαρκούς ανάπτυξης και μιας Ευρώπης που θα βασίζει την ανταγωνιστικότητά της στη γνώση·

13. τονίζει ότι ένας στοχοθετημένος και συντονισμένος πολιτικός σχεδιασμός θα εξασφάλιζε την προτεραιότητα στις επενδύσεις με την μεγαλύτερη επίπτωση στην ανταγωνιστικότητα και την οικονομική ανάπτυξη των περιοχών·

14. εκτιμά ότι οι δράσεις για την αγροτική ανάπτυξη στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ και οι δράσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη της αλιείας στο πλαίσιο του ΕΤΑ θα πρέπει να υπαχθούν σε ένα ενιαίο πλαίσιο με τα λοιπά διαρθρωτικά ταμεία, ήτοι το ΕΤΠΑ, το Ταμείο Συνοχής και το ΕΚΤ· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να αξιολογήσει κατά πόσον θα μπορούσε να διασφαλισθεί η υιοθέτηση μιας συνολικής προσέγγισης για την ανάπτυξη των αγροτικών και αλιευτικών κοινοτήτων, σύμφωνα με το στόχο της εδαφικής συνοχής, μέσω της μετατόπισης των δράσεων τοπικής ανάπτυξης από τα εν λόγω δύο ταμεία προς ένα γενικότερο πλαίσιο συνοχής ή, τουλάχιστον, μέσω σαφέστερων συνεργειών μεταξύ όλων των ταμείων· φρονεί ότι μία τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να λάβει υπόψη το πλαίσιο των καίριων πολιτικών με εδαφικό αντίκτυπο και να επιτρέψει σε όσους συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες ανάπτυξης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο να ασκούν μια πολιτική με πραγματικά τοπική διάσταση, η οποία θα ανταποκρίνεται δεόντως στις εδαφικές ανάγκες των αγροτικών και αλιευτικών περιοχών ή των μικρών νήσων·

15. τονίζει ότι περαιτέρω ενίσχυση του συντονισμού δεν απαιτείται μόνο μεταξύ των μέσων της πολιτικής για τη συνοχή αυτών καθαυτών (ΕΤΠΑ, ΕΚΤ και Ταμείο Συνοχής), αλλά και μεταξύ των δράσεων που χρηματοδοτούνται από τα εν λόγω μέσα και των δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στο πλαίσιο των ΔΕΔ, του 7ου προγράμματος πλαισίου και του Κοινοτικού Προγράμματος Καινοτομίας (CIP)·

16. εκτιμά ότι οι συνέργειες μπορεί να είναι σημαντικές για το στόχο της εδαφικής συνεργασίας μεταξύ του ΕΤΠΑ και των προενταξιακών μέσων και του μέσου γειτονίας, στο πλαίσιο διασυνοριακών προγραμμάτων· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει σε ποιες περιπτώσεις θα μπορούσε επίσης να επιδιωχθεί ο συντονισμός με άλλα μέσα της εξωτερικής πτυχής των πολιτικών της ΕΕ, όπως το ΕΤΑ·

17. πιστεύει ότι αυτή η αλληλοενίσχυση και ο συντονισμός των πολιτικών της ΕΕ μπορεί αδιαμφισβήτητα να εξασφαλίσει τα βέλτιστα δυνατά αποτελέσματα από τον προϋπολογισμό της ΕΕ· ζητεί ανάπτυξη των πρωτοβουλιών χρηματοοικονομικής τεχνικής, όπως τα μέσα που χρηματοδοτούνται από την ΕΤΕ, και μεγαλύτερη χρήση των μέσων αυτών·

18. επισημαίνει, ωστόσο, το γεγονός, ότι πολλά κράτη μέλη αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά το συντονισμό μεταξύ των διαφόρων ταμείων και εκφράζουν καταφανώς την ανησυχία τους για την έλλειψη συνέργειας –ακόμη δε και για την επικάλυψη, σε ορισμένες περιπτώσεις– μεταξύ των ταμείων· τονίζει, εν προκειμένω, ότι οι σύνθετοι κανόνες διαχείρισης των ταμείων απαιτούν υπερβολικά υψηλό επίπεδο θεσμικών ικανοτήτων για την υπέρβαση των φραγμών και για τον ικανοποιητικό συντονισμό της υλοποίησής τους· εξαίρει τη σημασία της συγχρηματοδότησης και την απαραίτητη απλοποίηση των κανόνων της ώστε να καταστεί δυνατή η ενίσχυση των συνεργειών μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων·

19. υπογραμμίζει ότι η απλούστευση, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για μία επιτυχή πολιτική συνοχής, πρέπει να διενεργηθεί σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, βελτιώνοντας με τον τρόπο αυτό τα αποτελέσματα· καλεί την Επιτροπή να προτείνει απλούστερη αρχιτεκτονική για την πολιτική στο μέλλον, η οποία να βασίζεται σε μεγαλύτερη ευελιξία, αναλογικότητα και προβολή όσον αφορά τη χρήση των ταμείων, ώστε να διευκολύνεται η πλήρης και ταχεία απορρόφησή τους·

20. υπενθυμίζει ότι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους το ΕΤΠΑ και τα άλλα διαρθρωτικά ταμεία αντιμετώπισαν δυσκολίες για να διοχετεύσουν αποτελεσματικά πόρους προς σχέδια με μεγαλύτερες δυνατότητες δημιουργίας οικονομικής ανάπτυξης και θέσεων απασχόλησης είναι το γεγονός ότι δίδεται μεγαλύτερη έμφαση στη δυνατότητα απορρόφησης παρά στα αποτελέσματα·

21. υποστηρίζει μία πολιτική συνοχής προσανατολισμένη περισσότερο προς την επίτευξη αποτελέσματος, η οποία εστιάζεται λιγότερο στην κανονικότητα των δαπανών και διαδικασιών αλλά επιτυγχάνει στην πράξη ισορροπία ανάμεσα στην ποιότητα των παρεμβάσεων και τον χρηματοοικονομικό και διοικητικό έλεγχο· συνιστά να θεσπισθούν αρμόζοντες μηχανισμοί αποτίμησης προς βελτίωση των θεσμικών και διοικητικών ικανοτήτων των φορέων που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση προγράμματος, στοιχείο που θα συμβάλει στην ποιότητα των δαπανών και τη μείωση του επιπέδου σφαλμάτων·

22. υποστηρίζει ότι η αρχιτεκτονική της μελλοντικής πολιτικής για τη συνοχή πρέπει να είναι απλούστερη, πιο ευέλικτη και ικανή να διευκολύνει τη μεγίστη δυνατή απορρόφηση και αποτελεσματικότητα των κονδυλίων·

23. υπογραμμίζει ότι η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί μέσω μεγαλύτερης συνέργειας μεταξύ των χρηματοδοτικών μέσων της πολιτικής για τη συνοχή και του καλύτερου συντονισμού μεταξύ αυτών και των άλλων χρηματοδοτικών μέσων·

Ένας στόχος: Συνοχή, μία δέσμη μέσων για την επίτευξή της

24. θεωρεί ότι οι κοινοί κανόνες διαχείρισης, επιλεξιμότητας, ελέγχου και υποβολής εκθέσεων στο πλαίσιο των χρηματοδοτούμενων έργων από το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ, το Ταμείο Συνοχής, το ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΑ (ιδίως όσον αφορά τα μέτρα για τη στήριξη της οικονομικής διαφοροποίησης των αγροτικών και αλιευτικών περιοχών) δεν θα διαδραματίσουν μόνο καίριο ρόλο στην προώθηση και τη διευκόλυνση της αποτελεσματικότερης υλοποίησης των προγραμμάτων της πολιτικής για τη συνοχή, αλλά θα συμβάλουν επίσης καθοριστικά στις προσπάθειες απλοποίησης· θεωρεί, επιπλέον, ότι τούτο θα μπορούσε να απλοποιήσει τόσο τη χρήση των ταμείων από τους δικαιούχους όσο και τη διαχείριση των ταμείων από τις εθνικές αρχές, περιορίζοντας τον κίνδυνο σφάλματος, παρέχοντας, ταυτόχρονα, την δυνατότητα διαφοροποίησης, όπου χρειάζεται, ούτως ώστε να αποτυπώνονται οι ιδιαιτερότητες των πολιτικών, των μέσων και των δικαιούχων, και διευκολύνοντας, επιπλέον, τη συμμετοχή μικρότερων ενδιαφερόμενων φορέων στα προγράμματα της πολιτικής για τη συνοχή, καθώς και την ευκολότερη απορρόφηση της διαθέσιμης χρηματοδότησης, υπό την προϋπόθεση ότι η απλοποίηση αυτή θα συνοδεύεται από επαρκή χρηματοδότηση ειδικά για την τεχνική στήριξη·

25. εμμένει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πρέπει να παραμείνει στο πλαίσιο του κανονισμού που αφορά τις γενικές διατάξεις για τα ταμεία της πολιτικής συνοχής· υπογραμμίζει, συνεπώς, την ανάγκη διατήρησης και ενίσχυσης του μοντέλου μίας ενιαίας γενικής ρύθμισης, που θα καλύπτει τους κανόνες διαχείρισης, επιλεξιμότητας, λογιστικού και γενικού ελέγχου και υποβολής εκθέσεων, σε συνδυασμό με σύντομους και ειδικά προσαρμοσμένους στα ταμεία κανονισμούς που θα αποτυπώνουν τους ειδικούς στόχους πολιτικής του κάθε ταμείου· τονίζει, περαιτέρω, ότι απαιτείται συντονισμός σε όλα τα επίπεδα χάραξης πολιτικής, από το στρατηγικό σχεδιασμό, μέσω της εκτέλεσης και των πληρωμών, έως την ολοκλήρωση, το λογιστικό και γενικό έλεγχο και την αξιολόγηση·

26. καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει τους πλέον αποτελεσματικούς τρόπους για την ενίσχυση των συνεργειών σε τοπικό επίπεδο· ζητεί, σε αυτό το πλαίσιο, να εξετασθεί ενδεχομένως η δυνατότητα των κρατών μελών να επιλέγουν την εφαρμογή ενός μόνο επιχειρησιακού προγράμματος ανά περιφέρεια, ή ενός πολυπεριφερειακού επιχειρησιακού προγράμματος στο πλαίσιο μακροπεριφερειακών στρατηγικών που θα περιλαμβάνουν διαφορετικά ταμεία (ΕΤΠΑ, ΕΚΤ, Ταμείο Συνοχής, ΕΓΤΑΑ και Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας) υπό μία ενιαία αρχή διαχείρισης, δίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στη συμβολή των περιφερειών σε μια αποκεντρωμένη προσέγγιση και στην παραχώρηση μεγαλύτερης αυτονομίας και ευελιξίας στις περιφέρειες για συμμετοχή στις δικιές τους στρατηγικές και για την αξιοποίηση της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης· προτείνει στις εθνικές αρχές διαχείρισης των κρατών μελών να εκπονήσουν μελλοντικά επιχειρησιακά προγράμματα προσαρμοσμένα στο μέτρο του δυνατού στους τοπικούς και περιφερειακούς στόχους·

27. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει τη δυνατότητα εφαρμογής προγραμμάτων χρηματοδοτούμενων από πλείονα ταμεία για τα κράτη μέλη και τις περιοχές που θα θελήσουν να τα χρησιμοποιήσουν· εκτιμά ότι τούτο θα συντελούσε σε ένα πιο ολοκληρωμένο και ευέλικτο τρόπο εργασίας και θα αύξανε την αποτελεσματικότητα μεταξύ των διαφόρων ταμείων (ΕΤΠΑ. ΕΚΤ, Ταμείο Συνοχής, ΕΓΤΠΕ, Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας και Έβδομο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την έρευνα)·

28. ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για την αναθεώρηση των διατάξεων της διασταυρούμενης χρηματοδότησης και τον περιορισμό των φραγμών στην εφαρμογή τους, υπό το πρίσμα αξιόπιστων και περιεκτικών στοιχείων για τη χρήση και τον αντίκτυπό τους, ούτως ώστε να διασφαλισθεί περαιτέρω απλοποίηση και ασφάλεια δικαίου κατά την εφαρμογή τους, σε σύγκριση με την κατάσταση που παρατηρείται επί του παρόντος·

29. ζητεί διευκρίνιση της γεωγραφικής εμβέλειας και εναρμόνιση των κανόνων επιλεξιμότητας μεταξύ του ΕΤΠΑ και του ΕΓΤΠΑ στις αγροτικές και προαστιακές περιοχές, προκειμένου να αποφευχθεί η ανώφελη επικάλυψη των δύο αυτών ταμείων· επιμένει στην ανάγκη στενής συνεργασίας για την επιλογή και την παρακολούθηση των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από τα δύο αυτά ταμεία σε μια συγκεκριμένη περιοχή·

30. υπογραμμίζει την προστιθέμενη αξία των διασταυρούμενων χρηματοδοτήσεων μεταξύ ΕΤΠΑ και ΕΚΤ, από πλευράς ευελιξίας, για τα προγράμματα κοινωνικής ένταξης και τις στρατηγικές ολοκληρωμένης ανάπτυξης· ζητεί από την Επιτροπή να αναπτύξει σύστημα ενιαίας θυρίδας με στόχο την πρακτική καθοδήγηση, την ενημέρωση και την παροχή συμβουλών στους ενδιαφερόμενους, προκειμένου να εξασφαλισθεί η επαρκής ενημέρωση των πολιτών σε σχέση τόσο με τις διασταυρούμενες χρηματοδοτήσεις όσο και τις συνέργειες μεταξύ των ταμείων γενικά· επιμένει ώστε η μέριμνα αυτή για απλοποίηση να προβληθεί στον πολίτη και να έχει ως στόχο τη μείωση των πληροφοριών που ζητούνται στο απολύτως αναγκαίο·

31. πιστεύει ότι η ανάπτυξη των ανθρωπίνων πόρων και η καλύτερη διάδοση των πληροφοριών αποτελούν προϋποθέσεις για την επιτυχή απορρόφηση των πόρων και για την ακριβή υλοποίηση των διαφόρων προγραμμάτων·

32. υπογραμμίζει, παράλληλα, τη σημασία της ενίσχυσης των διοικητικών ικανοτήτων στα κράτη μέλη, σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, καθώς και μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων, με στόχο την υπέρβαση των φραγμών που εγείρονται για τη δημιουργία συνεργειών ανάμεσα στα διαρθρωτικά ταμεία και άλλα ταμεία και τη στήριξη του σχεδιασμού και της εφαρμογής αποτελεσματικής πολιτικής· εμμένει στο θεμελιώδη ρόλο που καλείται να διαδραματίσει εν προκειμένω η Επιτροπή·

33. ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει τόσο την τεχνική στήριξη προς τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές διοικήσεις, όσο και την κατάρτισή τους, για την αύξηση των ικανοτήτων και των γνώσεών τους περί των κανόνων σχετικά με τα προβλήματα που συνδέονται με την εφαρμογή·

34. ζητεί από τα κράτη μέλη να δώσουν προτεραιότητα σε επενδύσεις στις θεσμικές ικανότητες και στην απλοποίηση των εθνικών τους διατάξεων για τον περιορισμό του διοικητικού φόρτου και την αύξηση της ικανότητας απορρόφησης·

35. υπενθυμίζει, εν προκειμένω, ότι ο σεβασμός των αρχών της επικουρικότητας και της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης συντελεί σημαντικά στην προαγωγή του συντονισμού μεταξύ των διαφόρων φορέων λήψεως αποφάσεων και στην ενίσχυση των συνεργειών μεταξύ των διαφόρων μέσων χρηματοδότησης·

36. θεωρεί κρίσιμης σημασίας για την αποτελεσματικότερη χρησιμοποίηση των πόρων την ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων με αδιάλειπτο κοινωνικό και εδαφικό διάλογο·

37. αναγνωρίζει τις άνισες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην επικράτεια και τους πολίτες της ΕΕ· θεωρεί ότι η νέα στρατηγική για τη χρησιμοποίηση των πόρων θα είναι αποτελεσματικότερη στην περίπτωση συμμετοχής περιφερειακών και τοπικών επιπέδων διακυβέρνησης, ικανών να προσαρμόσουν τους στρατηγικούς στόχους στις εδαφικές ιδιομορφίες, μεταξύ άλλων και με έναν διαρθρωμένο διάλογο με όλους του ενδιαφερόμενους, τις οργανώσεις που προωθούν τα δικαιώματα των φύλων, τους κοινωνικούς εταίρους και μη κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς και χρηματοπιστωτικά και τραπεζικά ιδρύματα· τονίζει την ανάγκη να αφεθούν επαρκή περιθώρια για περιφερειακές και τοπικές ανάγκες κατά τον καθορισμό των πολιτικών στόχων·

38. καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει ευρωπαϊκό οδηγό για την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να τον εφαρμόσουν ανάλογα με τους ειδικούς τοπικούς και περιφερειακούς στόχους και να επεκτείνουν τους μηχανισμούς διακυβέρνησης της πολιτικής για τη συνοχή (ήτοι τον προγραμματισμό, τη χρηματοδότηση και την υλοποίηση στο πλαίσιο της σύμπραξης μεταξύ εθνικού, περιφερειακού και τοπικού επιπέδου) στα ταμεία εκείνα που καλύπτονται από το σχεδιαζόμενο κοινό στρατηγικό πλαίσιο, ούτως ώστε να αυξηθεί η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα των δημόσιων δαπανών·

39. ζητεί από την Επιτροπή, κατά τη θέσπιση του νέου κοινού στρατηγικού πλαισίου και την υποβολή προτάσεων κανονισμού, να μεριμνήσει για την ενσωμάτωση διατάξεων οι οποίες θα επιτρέπουν σε τοπικές και περιφερειακές συμπράξεις (μεταξύ πόλεων, κωμοπόλεων, λειτουργικών περιφερειών ή ομάδων τοπικών αρχών) να ενσωματώνουν τις διάφορες χρηματοδοτικές ροές της ΕΕ σε ένα συνεκτικό και ολοκληρωμένο πλαίσιο στις αντίστοιχες επικράτειές τους·

40. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και στα κράτη μέλη.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Ο χρόνος και ο τόπος για μεγαλύτερο συντονισμό και συνέργειες

Ο εισηγητής εκτιμά ότι το σκεπτικό να επιχειρηθεί μεγαλύτερος συντονισμός των προσπαθειών από τα ταμεία και τα προγράμματα της ΕΕ πηγάζει κυρίως από τη μετά την κρίση εποχή στην οποία έχει εισέλθει η Ευρώπη. Είναι σαφές ότι, κατά τα προσεχή έτη, η ανάγκη εξυγίανσης των δημόσιων προϋπολογισμών θα μας αναγκάσει να γίνουμε πιο καινοτόμοι και να αναζητήσουμε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της διαθέσιμης χρηματοδότησης. Και όπως έχουν αναγνωρίσει πολλοί, τώρα είναι η ευκαιρία.

Το Κοινοβούλιο εμμένει σταθερά σε αρκετά ψηφίσματά του στην άποψη ότι "χρειάζονται συνέργειες και μια ολοκληρωμένη προσέγγιση μεταξύ των διαφόρων τομεακών πολιτικών για την επίτευξη των καλύτερων αποτελεσμάτων για τη μεγέθυνση και την ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο" και ότι "πρέπει να υπάρξει δέσμευση για μια ενιαία, ευέλικτη πολιτική σε επίπεδο ΕΕ"[12]. Η εστίαση στην κοινή δράση των ταμείων σε περιφερειακό ή/και τοπικό επίπεδο ενισχύει την προστιθέμενη αξία τους και επιτρέπει στους τοπικούς ενδιαφερόμενους φορείς να προσαρμόζουν συγκεκριμένες δράσεις στις πραγματικές οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες, και, κατά συνέπεια, στην κατάσταση που επικρατεί σε κάθε συγκεκριμένη περιφέρεια στον τομέα της απασχόλησης (στρατηγική τοπικής ανάπτυξης, αναπτυξιακά σχέδια με τοπική διάσταση κ.λπ.).

Συντονισμός των ταμείων, οι μέχρι σήμερα επιδόσεις

Όσον αφορά το ΕΚΤ, η εμπειρία καταδεικνύει ότι η χρηματοδότηση οικονομικών δραστηριοτήτων (καινοτομία, έρευνα, ΜΜΕ, περιβάλλον κ.λπ.) από το ΕΤΠΑ μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική εάν συνοδεύεται από στενό συντονισμό και εάν ενσωματωθεί στις δράσεις που αναλαμβάνει το συγκεκριμένο ταμείο, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το γεγονός ότι η επιτυχία των περισσότερων προγραμμάτων και μέτρων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον επιτυχή συνδυασμό αρκετών παραγόντων, μεταξύ των οποίων η ανθρώπινη ανάπτυξη που είναι υψίστης σημασίας. Η ενίσχυση της ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας και των δύο διαρθρωτικών ταμείων συνδέεται με την πρόοδο ως προς την επίτευξη συνέργειας μεταξύ οικονομικής και κοινωνικής παρέμβασης.

Η μεταρρύθμιση της διαρθρωτικής πολιτικής για την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 οδήγησε στο διαχωρισμό του Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης από το γενικό πλαίσιο των διαρθρωτικών ταμείων. Υπογραμμίστηκε ότι ο διαχωρισμός αυτός δεν πρέπει να οδηγήσει στην επικάλυψη ή την παράλειψη στόχων και ότι οι ευκαιρίες ανάπτυξης πρέπει να διασφαλίζονται τόσο στις αγροτικές όσο και στις αστικές περιοχές, αλλά διαπιστώνονται αντικρουόμενα στοιχεία στην πράξη. Η αποδοτικότητα των πολιτικών αγροτικής ανάπτυξης απαιτεί στενό συντονισμό με την εφαρμογή τόσο των μέτρων στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ όσο και των μέσων περιφερειακής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εμμένει σταθερά στην ανάγκη για στενή παρακολούθηση του διαχωρισμού της αγροτικής ανάπτυξης από την πολιτική συνοχής, προκειμένου να αξιολογηθεί ο πραγματικός της αντίκτυπος στην ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών. Τα αποτελέσματα του διαχωρισμού του ΕΓΤΑΑ από τον τομέα της πολιτικής συνοχής πρέπει να εξετασθούν προσεκτικά.

Η έκκληση για μεγαλύτερη ευελιξία στη χρήση των πόρων, αφενός, και για την καλλιέργεια μίας νοοτροπίας διοίκησης που θα προωθεί μία πολυκλαδική προσέγγιση και την απλούστευση της διαχείρισης των ταμείων, αφετέρου, δεν διατυπώνεται για πρώτη φορά. Στον τομέα των συνεργειών μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων, του 7ου προγράμματος πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης, και του προγράμματος πλαίσιο για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εμμένει στην ανάγκη να αποφευχθεί η υψηλή συγκέντρωση ικανοτήτων σε οικονομικές συσπειρώσεις και στις κορυφαίες περιφέρειες της ΕΕ, εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι οι συνέργειες στον τομέα της χρηματοδότησης δεν έχουν γίνει ακόμη ευρέως γνωστές.

Ναι στις συνέργειες, αλλά πώς;

Σημαντικά στοιχεία για το συντονισμό υφίστανται ήδη, αλλά μπορούν να ενισχυθούν περαιτέρω προς όφελος μεγαλύτερων συνεργειών. Η διαχείριση των μέσων της πολιτικής για τη συνοχή της ΕΕ (ΕΤΠΑ, ΕΚΤ και Ταμείο Συνοχής) γίνεται σε ένα κοινό πλαίσιο που εκτείνεται από τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές έως τις πληρωμές και την υποβολή εκθέσεων. Εντούτοις, αυτό δεν αρκεί. Ο συντονισμός μπορεί να ενισχυθεί μεταξύ των μέσων της πολιτικής για τη συνοχή και πέραν αυτών.

Ένα ολοκληρωμένο σύστημα σχεδιασμού και εφαρμογής μπορεί να περιλαμβάνει όλους τους τομείς πολιτικής, για παράδειγμα σε ένα εθνικό αναπτυξιακό πρόγραμμα, ή μπορεί να περιλαμβάνει αρκετούς τομείς πολιτικής, προκειμένου να αντιμετωπίσει μεμονωμένα σύνθετα προβλήματα (π.χ. η στρατηγική ΕΕ 2020). Το πλεονέκτημα του ολοκληρωμένου σχεδιασμού βρίσκεται στην άποψη ότι δεν μπορούμε να επιλύσουμε σύνθετα προβλήματα όταν τα προσεγγίζουμε μόνο από μία πλευρά – η ανεργία δεν μπορεί να επιλυθεί μόνο με κατάρτιση των ανέργων, πρέπει επίσης να εφαρμόσουμε πολιτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας, όπως στήριξη των ΜΜΕ, της έναρξης επιχειρήσεων κ.λπ. Εάν μία χώρα/περιφέρεια είναι υπανάπτυκτη και ο στόχος είναι να μπορέσει να καλύψει το χαμένο έδαφος, τότε η εφαρμογή τομεακών πολιτικών των οποίων η διαχείριση γίνεται χωριστά, όπως υποδομές για τις μεταφορές και το περιβάλλον, δεν πρόκειται να επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα στη συνολική ανάπτυξη της εν λόγω χώρας/περιφέρειας[13]. Μία κατακερματισμένη προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε επικαλυπτόμενες ή ακόμη και αντικρουόμενες πολιτικές, αντιφατικές δημόσιες ενέργειες και σε επικάλυψη πόρων, κάτι που έχει συνέπειες και στην περιφερειακή αποτελεσματικότητα των δημόσιων πολιτικών και στον εθνικό αντίκτυπό τους[14].

Στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή της ΕΕ, αυτό σημαίνει ότι το τρέχον σύστημα σχεδιασμού και εφαρμογής που συγκεντρώνει πολιτικές (και τη χρηματοδότησή τους) για την ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού, την ανάπτυξη επιχειρήσεων, ιδίως ΜΜΕ, την ανάπτυξη υποδομών κ.λπ. εξυπηρετεί τον σκοπό της κάλυψης του χαμένου εδάφους από τις περιφέρειες που λαμβάνουν ενίσχυση. Καθεμία από τις πολιτικές αυτές χωριστά θα επιτύγχανε λιγότερα αποτελέσματα από αυτά που επιτυγχάνουν επί του παρόντος από κοινού μέσα σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα σχεδιασμού και εφαρμογής. Η κοινή διαχείριση του σχεδιασμού και της εφαρμογής των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής και η καλύτερη επανενσωμάτωσή τους στο Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ταμείο Αλιείας είναι καίριας σημασίας για την ελευθέρωση του δυναμικού των περιφερειών που υστερούν.

Οι συνέργειες και ο συντονισμός δεν συνεπάγονται ενιαίες λύσεις για όλα τα προβλήματα. Αντιθέτως, απαιτούν στενό στρατηγικό συντονισμό μεταξύ των μέσων, των πολιτικών και των φορέων, προκειμένου να δημιουργούνται προσεκτικά σχεδιασμένες παρεμβάσεις και προγράμματα που λαμβάνουν υπόψη τις εδαφικές ιδιαιτερότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα ή τα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε περιφέρειας σε μία ολοκληρωμένη προσέγγιση με τοπική διάσταση[15].

******

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, ο εισηγητής εκτιμά ότι η τρέχουσα συγκυρία, η οποία είναι σύνθετη καθώς ανακάμπτουμε αργά από τα αποτελέσματα της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, μας παρέχει μία ευκαιρία να αξιοποιήσουμε το χρόνο των επικείμενων διαπραγματεύσεων για το επόμενο ΠΔΠ, ώστε να επιτύχουμε μεγαλύτερες συνέργειες από τα ταμεία και τα προγράμματα της ΕΕ, εφαρμόζοντας έναν ακόμη πιο μακρόπνοο μηχανισμό συντονισμού. Αυτός θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα νέο επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού για τις τρέχουσες στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές μέσω της θέσπισης ενιαίου στρατηγικού πλαισίου και της συμπλήρωσης του γενικού πλαισίου για τα μέσα πολιτικής συνοχής της ΕΕ με επιπλέον δεσμούς με άλλα προγράμματα που αφορούν την ΕΕ.

[1] ΕΕ L 210, 31.7.2006, σ. 25.
[2] ΕΕ L 291, 21.10.2006, σ. 11.
[3] ΕΕ C 15 E, 21.1.2010, σ. 10.
[4] Εγκριθέντα κείμενα, P6_TA(2009)0124.
[5] ΕΕ C 117 E, 6.5.2010, σ. 46.
[6] Εγκριθέντα κείμενα, P6_TA(2009)0163.
[7] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0189.
[8] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0191.
[9] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0186.
[10] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0356.
[11] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0468.
[12] Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2009 (P6_TA(2009)0163).
[13] Δημοσίευση ΟΟΣΑ, Η σημασία των περιφερειών: οικονομική ανάκαμψη, καινοτομία και αειφόρος ανάπτυξη, 2009, σ. 125.
[14] Ό.π.
[15] Μελέτη-εφαρμοσμένο ερευνητικό έργο EDORA - Ευρωπαϊκές ευκαιρίες ανάπτυξης για αγροτικές περιοχές, που διεξήχθη στο πλαίσιο του ESPON 2013, Ιούλιος 2010, μέρος Β, σ. 48.

προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης

σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση πραγμάτων και τις μελλοντικές συνέργειες για αυξημένη αποτελεσματικότητα μεταξύ του ΕΤΠΑ και των άλλων Διαρθρωτικών Ταμείων
(2010/2160(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Ivars Godmanis

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Προϋπολογισμών καλεί την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1. χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για ένα κοινό στρατηγικό πλαίσιο το οποίο καλύπτει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ), το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), στοιχείο που είναι ουσιαστικής σημασίας για να εξασφαλίζεται καλύτερος στρατηγικός συντονισμός και βελτιωμένη υλοποίηση των στόχων ΕΕ 2020·

2. υποστηρίζει θερμά μία ενσωμάτωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου στην πολιτική συνοχής ως μέσο που εξασφαλίζει ολοκληρωμένη προσέγγιση και αποφεύγει τον διαχωρισμό σε τομείς· συνιστά, όσο το Ταμείο διατηρεί την εν ισχύι δομή του, να γίνει επανεκτίμηση του τρόπου λειτουργίας και των προτεραιοτήτων του με σκοπό την επίτευξη ολοκλήρωσης της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής·

3. αναγνωρίζει ότι ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός θα οδηγήσει σε κάποια εναρμόνιση των κανόνων που διέπουν τα προγράμματα των διαρθρωτικών ταμείων και συνεπώς σε απλούστερες διαδικασίες· είναι πεπεισμένο ότι αυτή η διεργασία θα διευκολύνει τη συμμετοχή εταίρων σε συγχρηματοδοτούμενα έργα και θα αποφεύγει τον υπέρμετρο διοικητικό φόρτο και την μη αποτελεσματική διασπορά χρηματοδότησης·

4. υπογραμμίζει ότι πρέπει να διενεργηθεί, σε επίπεδο τόσο των κρατών μελών όσο και των περιφερειών, απλούστευση η οποία είναι ζωτικής σημασίας για μία επιτυχή πολιτική συνοχής, βελτιώνοντας με τον τρόπο αυτό τα αποτελέσματα· καλεί την Επιτροπή να προτείνει απλούστερη αρχιτεκτονική για την πολιτική στο μέλλον, η οποία να βασίζεται σε μεγαλύτερη ευελιξία, αναλογικότητα και προβολή όσον αφορά τη χρήση των ταμείων, ώστε να διευκολύνεται η πλήρης και ταχεία απορρόφησή τους·

5. πρεσβεύει μία πολιτική συνοχής προσανατολισμένη περισσότερο προς την επίτευξη αποτελέσματος, η οποία να εστιάζεται ολιγότερο στην κανονικότητα των δαπανών και διαδικασιών αλλά να επιτυγχάνει στην πράξη ισορροπία ανάμεσα στην ποιότητα των παρεμβάσεων και τον χρηματοοικονομικό και διοικητικό έλεγχο· συνιστά να θεσπισθούν αρμόζοντες μηχανισμοί αποτίμησης προς βελτίωση των θεσμικών και διοικητικών ικανοτήτων των φορέων που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση προγράμματος, στοιχείο που θα συμβάλει στην ποιότητα των δαπανών και τη μείωση του επιπέδου σφαλμάτων·

6. παροτρύνει στενότερη συμπληρωματικότητα μεταξύ των ταμείων της ΕΕ και της χρηματοδότησης σε επίπεδο κράτους μέλους, περιφέρειας και τοπικής αυτοδιοίκησης ως προϋπόθεση για τη βελτίωση του συντονισμού και της αποτελεσματικότητας που συνδέονται με τη χρήση των διαθέσιμων πόρων.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης

σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση και τις μελλοντικές συνέργειες για αυξημένη αποτελεσματικότητα μεταξύ του ΕΤΠΑ και άλλων Διαρθρωτικών Ταμείων
(2010/2160(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Sergio Gaetano Cofferati

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1. υπενθυμίζει ότι η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, αποτελούν θεμελιώδεις αρχές για τον προσδιορισμό του συνόλου των πολιτικών και δράσεων της ΕΕ, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) και ότι η εφαρμογή τους πρέπει να ενσωματώνει της διατάξεις του άρθρου 9 της ΣΛΕΕ·

2. τονίζει ότι στόχος της πολιτικής συνοχής πρέπει να είναι μια βιώσιμη, ευφυής και περιεκτική οικονομική ανάπτυξη ομοιόμορφα κατανεμημένη από κοινωνικής και εδαφικής πλευράς, η μείωση των αναπτυξιακών ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών, η δημιουργία θέσεων απασχόλησης, η αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής, η κατάρτιση των εργαζομένων για τις νέες θέσεις, μεταξύ άλλων στον τομέα της αειφόρου οικονομίας, η κοινωνική και εδαφική συνοχή και η υλοποίηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου που αποτελεί στοιχείο συνοχής και ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας·

3. τονίζει ότι η πολιτική συνοχής θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης στο σύνολο της ΕΕ και τη δίκαιη και ομοιόμορφα κατανεμημένη ευημερία, ενισχύοντας τον ανταγωνισμό και στοχεύοντας στη μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών της ΕΕ·

4. θεωρεί ότι η πολιτική συνοχής αποτελεί έναν από τους πυλώνες της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ ευνοώντας τη μακροπρόθεσμη στρατηγική επενδύσεων και την κοινωνική ένταξη· θεωρεί ότι η πολιτική συνοχής αποτελεί εγγύηση για τη στήριξη των λιγότερων ανεπτυγμένων περιφερειών και των μειονεκτουσών ομάδων, οδηγώντας στην ισόρροπη και αρμονική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης· διαπιστώνει ότι η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία έγκειται στο γεγονός ότι όλοι θα μπορούν να επωφελούνται από τις οικονομικές επιτυχίες της ΕΕ· υποστηρίζει για το λόγο αυτό ότι η πολιτική συνοχής πρέπει να διατηρηθεί ως αυτόνομη πολιτική και να χρηματοδοτείται ουσιωδώς·

5. αναγνωρίζει ότι η ολοκληρωμένη προσέγγιση της πολιτικής συνοχής που εναρμονίζει τους διάφορους τομεακούς στόχους με τις ανάγκες και το δυναμικό των περιφερειών είναι ένα πολύτιμο στοιχείο που συμβάλλει στην αποτελεσματικότητα της πολιτικής αυτής και ότι, ως εκ τούτου, θα πρέπει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί περαιτέρω·

6. πιστεύει ότι οι δυσχέρειες που προκάλεσε η οικονομική κρίση θα έπρεπε να ωθήσουν την Επιτροπή να υποβάλει σύντομα μια πρόταση αναθεώρησης των Διαρθρωτικών Ταμείων, που να είναι συνεπής προς τους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και να λαμβάνει μεταξύ άλλων υπόψη τις ανάγκες και τις δυνατότητες των κρατών μελών και των περιφερειών και τις θέσεις που εκφράζονται στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική κρίση: συστάσεις για μέτρα και πρωτοβουλίες που θα πρέπει να αναληφθούν (ενδιάμεση έκθεση)[1] και να διερευνά τις καλύτερες λύσεις για τη συγχρηματοδότηση των πολιτικών κοινωνικής καινοτομίας·

7. πιστεύει ότι η πολιτική συνοχής θα πρέπει να χρησιμοποιεί περισσότερο την οικονομική της συνιστώσα προκειμένου να συμπληρώσει καλύτερα τις άλλες ισχύουσες ευρωπαϊκές πολιτικές εις τρόπον ώστε να εδραιωθεί η οικονομική ανάπτυξη με τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την αυξημένη απασχόληση·

8. θεωρεί ότι, για να στεφθεί με επιτυχία η στρατηγική Ευρώπη 2020, τα μέσα κοινωνικής και εδαφικής συνοχής της ΕΕ πρέπει να αλληλοσυνδέονται στενά εντός ενός κοινού νέου πλαισίου που θα θεσπίζει ισχυρές συνέργειες μεταξύ των πολιτικών της ΕΕ και του συνόλου των Διαρθρωτικών Ταμείων· υπογραμμίζει ότι, εντός ενός κοινού πλαισίου, κάθε μέσο χρειάζεται ειδικούς κανόνες και στόχους προκειμένου να εξασφαλίσει μία ακριβώς προσαρμοσμένη στις ανάγκες στήριξη· τονίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο είναι το μοναδικό μέσον που απευθύνεται συγκεκριμένα στην αγορά εργασίας και την κοινωνική ένταξη και ότι η κοινωνική συνοχή, ως τέτοια, θα πρέπει να ενισχυθεί προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Ευρώπης 2020· θεωρεί ιδιαίτερα ενδεδειγμένο τον ισχύοντα κανόνα επικάλυψης μεταξύ ΕΤΠΑ και ΕΚΤ για να απλουστευθεί η χρήση των πόρων των ταμείων, ιδίως για τοπικά ολοκληρωμένα σχέδια και για την ενίσχυση των συνεργειών·

9. θεωρεί ότι, δεδομένων των αρνητικών επιπτώσεων της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, οι οποίες όξυναν επίσης τις περιφερειακές ανισότητες, οι διαδικασίες για τη χρήση των ταμείων θα πρέπει να ανταποκρίνονται ταχέως στα περιφερειακά ή κοινωνικά προβλήματα και ανεπάρκειες, μεταξύ άλλων μέσω πιο στοχευμένων παρεμβάσεων·

10. θεωρεί ότι, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί επωφελώς, το ΕΚΤ πρέπει να επικεντρωθεί στις επενδύσεις σε δεξιότητες, δραστηριότητες διαρκούς επιμόρφωσης - λαμβάνοντας υπόψη τις νέες βασικές δεξιότητες σε σχέση με την αειφόρο ανάπτυξη - και περαιτέρω κατάρτισης, την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας, τη δημιουργία εργασιακών ευκαιριών και κοινωνικών συνθηκών, την έρευνα και την καινοτομία, εις τρόπον ώστε να διευκολυνθεί η μετάβαση σε μια αειφόρο οικονομία, με στόχο την προώθηση της απασχολησιμότητας, της παραγωγικότητας, της ανάπτυξης, της κατάλληλης πληρωμής, της ποιότητας ζωής και της απασχόλησης στην Ευρώπη, καθώς και μέτρων για την καταπολέμηση της φτώχειας και την επίτευξη κοινωνικής ενσωμάτωσης·

11. τονίζει ότι το ΕΚΤ, ως μέσο στήριξης της διαρκούς κατάρτισης, της απόκτησης προσόντων και του επαγγελματικού αναπροσανατολισμού, πρέπει να θεωρείται απαραίτητο μέσο του οποίου οι δυνατότητες δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πλήρως για την προώθηση μιας περιεκτικής και επαρκούς ανάπτυξης και μιας Ευρώπης που θα βασίζει την ανταγωνιστικότητά της στη γνώση·

12. υπογραμμίζει ότι το ΕΚΤ, πέραν του ότι συμβάλλει γενικά στην επίτευξη του συνόλου των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020, είναι ουσιαστικά το κύριο μέσο της ΕΕ για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων που συμβάλλουν σε δύο συγκεκριμένους στόχους της στρατηγικής αυτής, δηλαδή να φτάσει το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων ηλικίας μεταξύ 20 και 64 ετών στο 75% και να εξέλθουν από την κατάσταση φτώχειας πάνω από 20 εκατομμύρια άτομα·

13. καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει το ρόλο του ΕΚΤ στο πλαίσιο της μελλοντικής δομής των Διαρθρωτικών Ταμείων, προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη εκτέλεση των ολοκληρωμένων μέτρων· θεωρεί χρήσιμη την τοποθέτηση του ΕΚΤ εντός ενός κανονισμού και βασικού στρατηγικού πλαισίου με γενικές διατάξεις σε σχέση με τους πόρους για τη συνοχή, διατηρώντας τους δικούς του κανόνες λειτουργίας και χρηματοδότησης· σημειώνει ότι η προηγούμενη πείρα έχει καταδείξει ότι ο συνδυασμός ΕΚΤ και ΕΤΠΑ καθώς και η χρησιμοποίηση αναλογίας έως και 10% των πόρων του ΕΚΤ είχαν επιτυχή και βιώσιμα αποτελέσματα και ότι θα πρέπει να διατηρηθούν οι ευέλικτες αυτές ρυθμίσεις· ζητεί από την Επιτροπή να επιδιώξει, εάν χρειάζεται, αυξημένα κονδύλια για τα Διαρθρωτικά Ταμεία, ιδίως για τα μελλοντικά επιχειρησιακά προγράμματα του ΕΚΤ για την προώθηση της απασχολησιμότητας, με τη διατύπωση σαφών και απλών κανόνων που να επιτρέπουν μια πιο συντονισμένη χρήση των πόρων·

14. πιστεύει ότι η ανάπτυξη των ανθρωπίνων πόρων και η καλύτερη διάδοση των πληροφοριών αποτελούν προϋποθέσεις για την επιτυχή απορρόφηση των πόρων και για την ακριβή υλοποίηση των διαφόρων προγραμμάτων·

15. θεωρεί σημαντική την προώθηση της προσαρμογής των δεξιοτήτων των εργαζομένων στη ζήτηση της αγοράς εργασίας και την προσαρμογή των προγραμμάτων για τη διά βίου κατάρτιση στην προώθηση θέσεων εργασίας στραμμένων στο μέλλον σε μια ταχέως εξελισσόμενη κοινωνία της γνώσης·

16. εφιστά την προσοχή στο ρόλο που διαδραματίζει το ΕΤΠΑ στην αποτελεσματική χρήση του ΕΚΤ, δεδομένου ότι το ΕΤΠΑ είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία των συνθηκών όπως οι σωστές υποδομές και η δέουσα δυνατότητα πρόσβασης, χωρίς τις οποίες οι επενδύσεις για την απασχόληση δεν είναι δυνατόν να καρποφορήσουν·

17. αναγνωρίζει τις άνισες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην επικράτεια και τους πολίτες της ΕΕ· θεωρεί ότι η νέα στρατηγική για τη χρησιμοποίηση των πόρων θα είναι αποτελεσματικότερη στην περίπτωση συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών επιπέδων διακυβέρνησης, ικανών να προσαρμόσουν τους στρατηγικούς στόχους στις εδαφικές ιδιομορφίες, μεταξύ άλλων και με έναν διαρθρωμένο διάλογο με όλους του ενδιαφερόμενους, τις οργανώσεις που προωθούν τα δικαιώματα των φύλων, τους κοινωνικούς εταίρους και μη κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς και χρηματοπιστωτικά και τραπεζικά ιδρύματα· τονίζει την ανάγκη να αφεθούν επαρκή περιθώρια για περιφερειακές και τοπικές ανάγκες κατά τον καθορισμό των πολιτικών στόχων·

18. θεωρεί κρίσιμης σημασίας για την αποτελεσματικότερη χρησιμοποίηση των πόρων την ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων με αδιάλειπτο κοινωνικό και εδαφικό διάλογο·

19. υπογραμμίζει ότι η οικονομική κρίση κατέστησε ακόμη πιο επείγουσες τις παρεμβάσεις στους τομείς που εμπίπτουν στο ΕΚΤ, ιδιαίτερα εκείνες για τη στήριξη της απασχόλησης, του επαγγελματικού αναπροσανατολισμού, της κοινωνικής ένταξης και για τη μείωση της φτώχειας·

20. καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση μεταρρύθμισης των Διαρθρωτικών Ταμείων με στόχο την περαιτέρω απλούστευση των διαδικασιών και των κανόνων χρήσης τους, για να διασφαλισθεί ότι ωφελούν και τις μικρές επιχειρήσεις, δεδομένης ιδίως της μη χρήσης σημαντικού τμήματος των πόρων που διαθέτει η ΕΕ, τη βελτίωση του συστήματος παρακολούθησης και αξιολόγησης και την ενίσχυση της διαφάνειας της διάθεσης πόρων και της προβολής της πολιτικής συνοχής της ΕΕ· θεωρεί ότι, προς τον σκοπό αυτό, η μεταρρύθμιση πρέπει να εστιάζει σε μια φιλική προς τους χρήστες προσέγγιση, και στο πλαίσιο αυτό πρέπει επίσης να διαβιβάζονται ταχύτερα τα κονδύλια που έχουν εγκριθεί στους τελικούς χρήστες ούτως ώστε να μην αντιμετωπίζουν δυσχέρειες ρευστότητας επειδή τα κράτη μέλη κατακρατούν τους πόρους αυτούς·

21. επιθυμεί να καθιερωθούν κίνητρα για την ενθάρρυνση των επιτυχών αποτελεσμάτων και θεωρεί να αναγκαία τη χρησιμοποίηση των πόρων με σαφείς και μετρήσιμους στόχους ανάλογα με τους σκοπούς τους, καθιστώντας έτσι δυνατή την καλύτερη αξιολόγηση της επίδοσης·

22. ζητεί, για την επαρκή ενημέρωση των πολιτών, να αναπτυχθούν συστήματα ενιαίων θυρίδων με στόχο τον προσανατολισμό, την ενημέρωση και την παροχή συμβουλών στους ενδιαφερόμενους· επιμένει εξάλλου ή μέριμνα αυτή για απλοποίηση να προβληθεί στον πολίτη και να έχει ως στόχο τη μείωση των πληροφοριών που ζητούνται στο απολύτως αναγκαίο·

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

[1] Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0376.

Ημερομηνία έγκρισης

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Marta Andreasen, Reimer Böge, Lajos Bokros, Giovanni Collino, Göran Färm, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazábal Rubial, Salvador Garriga Polledo, Jens Geier, Ivars Godmanis, Lucas Hartong, Jutta Haug, Monika Hohlmeier, Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Sergej Kozlík, Alain Lamassoure, Giovanni La Via, Barbara Matera, Claudio Morganti, Dominique Riquet, Helga Trüpel, Derek Vaughan, Angelika Werthmann, Jacek Włosowicz

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jan Mulder

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου