ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την Παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση

12.10.2011 - (2011/2011(INI))

Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής
Εισηγητής: Gunnar Hökmark

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την Παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση

(2011/2011(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα και τις συμφωνίες των συνόδων κορυφής της G20 του Λονδίνου, του Πίτσμπουργκ, του Τορόντο και της Σεούλ,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση πρωτοβουλίας του Palais-Royal "Μεταρρύθμιση του νομισματικού συστήματος: μια συνεργατική προσέγγιση για τον εικοστό πρώτο αιώνα", η οποία δημοσιεύτηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2011,

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Οκτωβρίου 2010 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με τη βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης και του πλαισίου σταθερότητας της Ένωσης, ειδικότερα στη ζώνη του ευρώ[1],

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Μαΐου σχετικά με την ΕΕ ως παγκόσμιο παράγοντα: ο ρόλος της σε πολυμερείς οργανισμούς[2],

–   έχοντας υπόψη τις συνεχείς συναφείς εργασίες του Διατλαντικού Διαλόγου των Νομοθετών και του Διατλαντικού Επιχειρηματικού Διαλόγου,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A7 0323/2011),

A.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών οδήγησε σε γενικές γραμμές σε αυξημένη ανάπτυξη και ευημερία, που, παρά την άνιση κατανομή, απάλλαξε εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια· ωστόσο, ο αριθμός των ανθρώπων που εξακολουθούν να ζουν υπό συνθήκες φτώχειας και απελπισίας είναι απαράδεκτα υψηλός· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες μεταξύ και εντός των χωρών πρέπει να ελαττωθούν· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αγώνας της Ευρώπης κατά της φτώχειας πρέπει να είναι μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες της στρατηγικής ΕΕ 2020·

B.     λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη εξακολουθούν σήμερα να βρίσκονται αντιμέτωπες με τις χειρότερες επιπτώσεις της χειρότερης διεθνούς οικονομικής ύφεσης που έχει σημειωθεί από τη μεγάλη οικονομική ύφεση·

Γ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών γνώρισε δυσβάστακτες ανισορροπίες,

Δ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι μία αποτελεσματική οικονομική διακυβέρνηση μπορεί να καταστήσει δυνατή την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων και τη διόρθωση των επικίνδυνων αποτελεσμάτων της παγκοσμιοποίησης, όπως η διεύρυνση των ανισοτήτων ή η καταστροφή του περιβάλλοντος·

E.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάδυση νέων μειζόνων παραγόντων στην παγκόσμια οικονομία, όσον αφορά τόσο το παγκόσμιο εμπόριο όσο και την οικονομική ανάπτυξη, με την Κίνα και την Ινδία στην πρώτη θέση, είχε σημαντικό αντίκτυπο και άλλαξε ριζικά το οικονομικό τοπίο, καθιστώντας αναγκαίες εμπορικές μεταρρυθμίσεις και καθιέρωση μετατρέψιμων συναλλαγματικών ισοτιμιών·

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σημερινές ανισορροπίες εξακολουθούν να οφείλονται κατά πρώτο λόγο στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας και ιδιωτικής και δημόσιας αποταμίευσης στις ελλειμματικές χώρες και στο συνδυασμό υψηλής αποταμίευσης και έλλειψης ζήτησης στις πλεονασματικές χώρες, οι οποίες είναι σήμερα μεγαλύτερες σε έκταση και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, λόγω του υψηλού βαθμού παγκοσμιοποίησης και της εμβέλειας των ροών κεφαλαίου, οι ανισορροπίες αυτές δημιουργούν νέες απαιτήσεις για την παγκόσμια διακυβέρνηση και αποτελούν πρόκληση για τη διάρθρωση των υφιστάμενων θεσμικών συστημάτων·

Ζ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι το κύριο στοιχείο της αποκατάστασης της ισορροπίας της παγκόσμιας οικονομίας είναι σε γενικές γραμμές διττό: ενισχυμένη συνεργασία και εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις που θα προάγουν την ανάπτυξη στις ελλειμματικές χώρες και το άνοιγμα των αγορών και χρηστή δημοσιονομική πολιτική στις πλεονασματικές χώρες·

H.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρώτη δεκαετία της λειτουργίας της ΟΝΕ έδειξε ότι η υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική είναι μία από τις προϋποθέσεις για την ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών και οικονομικών κρίσεων,

Θ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει πληθώρα διεθνών οργανισμών με σκοπό τη διακυβέρνηση της παγκόσμιας οικονομίας, όπως το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο ΠΟΕ, η UNCTAD και ο Διεθνής Οργανισμός Χρηματοδότησης (ΔΟΧ), παράλληλα με τα διακυβερνητικά πλαίσια της G7 και της G20, από τα οποία το ΔΝΤ και η G20 είναι μεν οι πιο αποτελεσματικοί φορείς, όμως χρειάζονται περαιτέρω βελτίωση·

Ι.      λαμβάνοντας υπόψη ότι οι παγκόσμιες αγορές απαιτούν παγκόσμιους κανόνες·

ΙΑ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ισχύουσες νομισματικές ρυθμίσεις οδήγησαν σε σημαντική συσσώρευση αποθεμάτων ξένου συναλλάγματος, και, ειδικότερα, δολαρίων ΗΠΑ, σε ορισμένες πλεονασματικές χώρες, γεγονός που, με τη σειρά του, επέφερε αύξηση της προσφοράς κεφαλαίων στις ελλειμματικές χώρες και άσκησε πτωτικές πιέσεις στα επιτόκια, συμβάλλοντας στην διόγκωση της "φούσκας" των τιμών των στοιχείων ενεργητικού που έπαιξε κεντρικό ρόλο κατά την τελευταία χρηματοπιστωτική κρίση·

ΙΒ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία ξεκίνησε στο χρηματοπιστωτικό τομέα, έχει σήμερα οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα χρέους σε ορισμένες από τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της ΕΕ·

ΙΓ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η G20 συμφώνησε στην τελική διακήρυξη του Πίτσμπουργκ σχετικά με την εκπόνηση πλαισίου για ισχυρή, βιώσιμη και ισόρροπη οικονομική μεγέθυνση, ότι χρειάζεται επειγόντως μια νέα πολυμερής προσέγγιση ως απάντηση στην κρίση.

ΙΔ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ο ρόλος που διαδραμάτισαν ορισμένοι κλάδοι του χρηματοπιστωτικού τομέα ως παράγοντες που συνέβαλαν στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, στην αποκάλυψη των αδυναμιών των χρηματοπιστωτικών ρυθμίσεων, στην επιδείνωση της κρίσης του δημοσίου χρέους και στην κοινή παραδοχή ότι η ευθύνη και η διαφάνεια του χρηματοπιστωτικού τομέα πρέπει να ενισχυθούν και ότι ο τελευταίος θα πρέπει να επωμιστεί δίκαιο μερίδιο του κόστους που προκλήθηκε λόγω της κρίσης·

ΙΕ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολυσυζητημένες ανισορροπίες των τρεχουσών συναλλαγών είναι αποτέλεσμα των υποκείμενων διαρθρωτικών ανισορροπιών στις εγχώριες οικονομίες·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η έλλειψη συντονισμένης και ουσιαστικής ρύθμισης και εποπτείας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος είχε ως αποτέλεσμα αποδυνάμωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, γεγονός που στη συνέχεια επιδείνωσε τα τρωτά σημεία της παγκόσμιας οικονομίας·

ΙΖ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ενισχυμένος ρόλος και η εξέχουσα θέση της G20 ως φόρουμ άτυπων πολιτικών συζητήσεων στο υψηλότερο δυνατό παγκόσμιο επίπεδο είναι ευπρόσδεκτος· λαμβάνοντας υπόψη ότι η G20, ως θεσμικό όργανο, στερείται νομικής βάσης και μόνιμης γραμματείας και έχει χαλαρή διοικητική διάρθρωση, ιδίως σε σύγκριση με άλλους διεθνείς θεσμικούς φορείς, όπως το ΔΝΤ και ο ΠΟΕ·

ΙΗ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι το σημερινό διεθνές νομισματικό σύστημα έχει δώσει τη δυνατότητα σε πολλές χώρες να εφαρμόσουν ανταγωνιστικές στρατηγικές υποτίμησης, οι οποίες, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες κερδοσκοπικές συναλλαγές που διενεργούν ισχυροί παράγοντες της αγοράς στις αγορές συναλλάγματος έχουν συμβάλει σημαντικά στην υπερβολική αστάθεια των ισοτιμιών και δημιουργήσει σοβαρούς κινδύνους τόσο για τις αγορές συναλλάγματος όσο και για το διεθνές εμπόριο·

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ δε γίνεται αντιληπτή ως ισχυρός παράγοντας στην αναμόρφωση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, επειδή δε μιλάει με μία φωνή και λόγω της κατακερματισμένης εξωτερικής εκπροσώπησής της στις διεθνείς οικονομικές υποθέσεις·

Κ.     εκτιμώντας ότι είναι ουσιώδες να εξασφαλιστεί ότι τα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά συστήματα δεν θα είναι επιζήμια για την πραγματική οικονομία·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις συστάσεις της G20, εκχωρήθηκαν στο ΔΝΤ περισσότερες αρμοδιότητες εποπτείας και παρακολούθησης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι χρηματοδοτικοί πόροι του αυξήθηκαν και επίκειται εκτεταμένη μεταρρύθμιση της διοικητικής διάρθρωσής του·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών με τρόπο ώστε να λειτουργούν σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω διαδικασιών και δικτύων που ενέχουν εντατική χρήση πληροφορικής και ότι η τυποποίηση των δεδομένων υστερεί, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζονται η συγκέντρωση δεδομένων, η ανάλυση και η διενέργεια πράξεων σε επίπεδο αγοράς και, συχνά, σε επίπεδο επιχείρησης·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο οίκος Standard & Poor's χρέωνε καταχρηστικές τιμές για τη διανομή στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) διεθνών αριθμών αναγνώρισης κινητών αξιών (ISIN) στις ΗΠΑ·

Συστάσεις πολιτικής για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης

1.  τονίζει ότι οι παγκόσμιες ανισορροπίες συνιστούν δυνητική απειλή για τη χρηματοπιστωτική και μακροοικονομική σταθερότητα στις ηγετικές οικονομίες και έχουν ενδεχομένως επιπτώσεις σε άλλες οικονομίες· λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός αυτό, τονίζει ότι τόσο οι πλεονασματικές όσο και οι ελλειμματικές χώρες πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ανισορροπίες που οφείλονται στις διαρθρωτικές αναντιστοιχίες και στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας στην εγχώρια οικονομία, δεδομένου ότι οι ανισορροπίες αυτές θα μπορούσαν επίσης να είναι η πηγή των βασικών προβλημάτων·

2.  τονίζει ότι η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση κατέδειξαν ότι η εισροή κεφαλαίων ως αποτέλεσμα των παγκόσμιων ανισορροπιών θα πρέπει να συνοδεύεται από υπεύθυνη νομισματική πολιτική και ισχυρές χρηματοπιστωτικές ρυθμίσεις και εποπτεία·

3.   αναγνωρίζει ότι οι φορείς χάραξης πολιτικής ανά τον κόσμο πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται για την εξεύρεση λύσεων όσον αφορά τη μεταρρύθμιση της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης για να υποστηριχθεί η αποκατάσταση της ισορροπίας της παγκόσμιας οικονομίας και να αποφευχθεί νέα ύφεση· τονίζει ότι η μεταρρύθμιση της παγκόσμιας διακυβέρνησης θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι αγορές θα βασίζονται σε ένα γενικό θεσμικό πλαίσιο, προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία τους· εκτιμά, επιπλέον, ότι ένας από τους στόχους προτεραιότητας της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης πρέπει να είναι η δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για μακροπρόθεσμες επενδύσεις·

4.   τονίζει τη σπουδαιότητα της εφαρμογής υπεύθυνων νομισματικών πολιτικών· παροτρύνει τις κεντρικές τράπεζες των μειζόνων οικονομιών να λαμβάνουν υπόψη τους πιθανές αρνητικές εξωγενείς επιδράσεις, όπως τις φούσκες των περιουσιακών στοιχείων, το αρμπιτράζ επιτοκίων και τη χρηματοπιστωτική αποσταθεροποίηση σε άλλες χώρες, κατά την εφαρμογή συμβατικών και μη συμβατικών μέτρων·

5.  έχει επίγνωση του γεγονότος ότι, σε τελική ανάλυση, η εμπιστοσύνη στην ισχύ της υποκείμενης οικονομίας και το βάθος, η διαφάνεια, η πολυπλοκότητα και η σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών της είναι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τη διατήρηση νομισματικών αποθεμάτων από τις κεντρικές τράπεζες·   τονίζει, εν προκειμένω ότι οποιοδήποτε νόμισμα επιδιώκει να συμμετάσχει στα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα του ΔΝΤ πρέπει να είναι απόλυτα μετατρέψιμο και αναγνωρίζει ότι η σύνθεση των ΕΤΔ του ΔΝΤ πρέπει να αντανακλά τη σχετική σημασία των νομισμάτων στα παγκόσμια εμπορικά και χρηματοπιστωτικά συστήματα·

6.  δηλώνει ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες θα πρέπει να αντανακλούν τα υποκείμενα βασικά μεγέθη της αγοράς, ούτως ώστε να ενισχυθούν η διαφάνεια και η ευελιξία και διευκολυνθεί η οικονομική προσαρμογή και ότι, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να τελούν υπό τη διαχείριση και να υπόκεινται στη χειραγώγηση των εθνικών νομισματικών αρχών·

7.  παροτρύνει τα μέλη του ΔΝΤ να συμμορφωθούν με τα άρθρα της Συμφωνίας και ιδίως με τη δέσμευση για αποχή από τη χειραγώγηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας και τις συναφείς διατάξεις της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου και των συμφωνιών του ΠΟΕ·

8.  παροτρύνει να επανεξετασθεί η δυνατότητα χρήσης των "Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων" ως πιθανού υποκατάστατου του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, η οποία θα μπορούσε να συμβάλει στη σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος· ζητεί από το ΔΝΤ να διερευνήσει την περαιτέρω κατανομή καθώς και την ευρύτερη χρήση των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων, ιδίως για τον σκοπό της ενίσχυσης του πολυμερούς συστήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών·

9.  υποστηρίζει το έργο και τις δεσμεύσεις των κρατών της ομάδας G20 για μεσοπρόθεσμη εφαρμογή κατάλληλα κατανεμημένων σε στάδια και ευνοϊκών για την ανάπτυξη σχεδίων δημοσιονομικής εξυγίανσης, υποστηρίζοντας, ταυτόχρονα την εγχώρια ζήτηση σε ρυθμό καθοριζόμενο από τις συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα, μέσω της εφαρμογής κατάλληλων νομισματικών πολιτικών, της ενίσχυσης της ευελιξίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών, ώστε να αντανακλούν καλύτερα τα υποκείμενα οικονομικά βασικά μεγέθη, και της πραγματοποίησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα ευνοήσουν τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και θα συμβάλουν στην αποκατάσταση της παγκόσμιας ισορροπίας·

10. σημειώνει, ωστόσο, ότι, αλλιώς, οι προοπτικές διόρθωσης των παγκόσμιων ανισορροπιών σε επίπεδο G20 κρίνονται μέχρι στιγμής περιορισμένες·

11. παροτρύνει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) να αναλάβει ενεργό ρόλο στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση πιθανών στρεβλώσεων του εμπορίου στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, που προκαλούνται λόγω των διαφορετικών ρυθμιστικών καθεστώτων·

12. καλεί την Επιτροπή να σχεδιάσει έναν ολοκληρωμένο μηχανισμό, ο οποίος θα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους κανονισμούς του ΠΟΕ και θα είναι ισχυρά συνδεδεμένος με αυτούς και ο οποίος θα απέτρεπε τη χρήση του εμπορίου ως εργαλείου άσκησης εξωτερικής πολιτικής με τρόπο αντίθετο προς τις διεθνώς αναγνωρισμένες δημοκρατικές αξίες, όπως αποτυπώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

13. ζητεί από την Επιτροπή να θέσει στην επόμενη συνάντηση ΕΕ-ΗΠΑ του Υπερατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου το ζήτημα της αμοιβαίας συνεργασίας για την εποπτεία των παραγώγων επί βασικών προϊόντων, σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό για τη διαφάνεια και την κατάχρηση της αγοράς·

14. καλεί την ΕΕ υλοποιήσει τις δηλώσεις των διασκέψεων κορυφής της G8/G20, συγκεκριμένα, όσον αφορά τις επιδοτήσεις των ορυκτών καυσίμων και της γεωργίας, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ στον τομέα αυτό, καθώς και όσον αφορά τη μεταβλητότητα των τιμών των τροφίμων και τις αγορές βασικών προϊόντων·

15. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την εμπορική στρατηγική της όσον αφορά την ενίσχυση του εμπορίου Νότου-Νότου και του ενδοπεριφερειακού εμπορίου σε άλλα μέρη του κόσμου, προκειμένου να καταστούν λιγότερο ευάλωτες πολλές μικρές οικονομίες και να συμβάλει στην ανάπτυξη ενισχυμένων οικονομικών εταίρων στο μέλλον·

16. υποστηρίζει τη θέσπιση χρονοδιαγράμματος για την κατάρτιση σχεδίου δράσης, με το οποίο θα εφαρμοστεί το πλαίσιο της G20 για ισχυρή, βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη·

17. εκφράζει επιδοκιμασία για όλες τις πρωτοβουλίες που αποσκοπούν σε περαιτέρω συζήτηση και συνεργασία στο ζήτημα των κοινών παγκόσμιων προκλήσεων, όμως διαπιστώνει ότι πολλά από τα σημερινά φόρα, όπως η G20, προσφέρονται μόνο για τη διενέργεια άτυπων συζητήσεων και δεν διαθέτουν ούτε νομική βάση ούτε τα χαρακτηριστικά ενός διεθνούς οργανισμού στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεών τους και στην εφαρμογή και εποπτεία αυτών των αποφάσεων και ότι, για το λόγο αυτό θα παραμείνουν αδύναμα ως κυβερνητικές δομές·

18. σημειώνει ότι η βασισμένη στη συναίνεση μέθοδος λήψης αποφάσεων που χαρακτηρίζει πολλούς από τους φορείς παγκόσμιας συνεργασίας, δεν ενθαρρύνει τη λήψη τολμηρών αποφάσεων και, συχνά, οδηγεί σε ασαφείς μη δεσμευτικές συμφωνίες· παροτρύνει το παγκόσμιο φόρουμ να μιμηθεί την αποστασιοποίηση της ΕΕ από την αποκλειστική εξάρτηση από την ομοφωνία·

19. φρονεί ότι οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της G20 πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένες και ότι η πρόοδος πρέπει να παρακολουθείται από ανεξάρτητο, πιο επίσημο και πιο ευρύ από άποψη συμμετοχής φορέα με καταστατικό και γραμματεία, όπως το ΔΝΤ·

20. εκφράζει επιδοκιμασία για τα βήματα που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής των Υπουργών Οικονομικών που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 19 Φεβρουαρίου 2011, με στόχο τη μέτρηση των ανισορροπιών με τη βοήθεια μιας δέσμης δεικτών· υπογραμμίζει ότι οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να καλύπτουν τόσο τις εσωτερικές ανισορροπίες, όπως το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα και τις ιδιωτικές αποταμιεύσεις και τα χρέη, όσο και τις εξωτερικές ανισορροπίες από το εμπόριο και τις επενδυτικές ροές και μεταφορές·

21. καλεί την G20 να εφαρμόζει σε τακτική βάση διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης με βάση τα πλαίσια της G20 και τους προαναφερθέντες δείκτες, ούτως ώστε να παρέχει επιλογές πολιτικής, με τις οποίες θα επιτυγχάνεται ισχυρή, διατηρήσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη·

22. υπογραμμίζει ότι οι χρηματοπιστωτικοί παράγοντες δραστηριοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και, εφεξής, φρονεί ότι τα κενά συντονισμού στους δημοσιονομικούς κανονισμούς πρέπει να αντιμετωπίζονται, ούτως ώστε να μην δίδεται πλέον η δυνατότητα σε ορισμένους παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος να επωφελούνται από το ρυθμιστικό αρμπιτράζ·

Μεταρρύθμιση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος και των θεσμικών οργάνων του

23. τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομική μεταρρύθμιση, ούτως ώστε τα διεθνή θεσμικά όργανα να καταστούν πιο νόμιμα, πιο διαφανή και πιο υπόλογα και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει, σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, να εμφανίζεται ως ενιαίο συμβαλλόμενο μέρος στις διεθνείς οικονομικές υποθέσεις·

24. πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να είναι σε θέση να μιλά με μια φωνή και ζητεί για την ΕΕ έδρα στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα· ζητεί ένα πιο δημοκρατικό ΔΝΤ, συμπεριλαμβανομένης της ανοικτής και αξιοκρατικής εκλογής του διευθύνοντα συμβούλου του, καθώς και ουσιαστική αύξηση των δικαιωμάτων ψήφου των αναπτυσσόμενων χωρών και των χωρών μεταβατικού σταδίου·

25. είναι της άποψης ότι η παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση πρέπει να είναι αρκετά ευέλικτη, εύπλαστη και ρεαλιστική ώστε να καθορίζει ποιες προσαρμογές είναι οι πλέον ενδεδειγμένες ανάλογα με τις περιστάσεις και με σεβασμό της αρχής της επικουρικότητας·

26. τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομική μεταρρύθμιση, ούτως ώστε τα διεθνή θεσμικά όργανα να καταστούν πιο νόμιμα, πιο διαφανή και πιο υπόλογα·

27. σημειώνει ότι αυτά τα ιδρύματα και φόρα, ιδιαίτερα δε η G20, στερούνται, ως ένα βαθμό, κοινοβουλευτικής νομιμότητας σε παγκόσμιο επίπεδο και τους ζητεί, κατά συνέπεια, να δώσουν στα κοινοβούλια τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που εφαρμόζουν· λυπάται για τα δημοκρατικά ελλείμματα ορισμένων εταίρων·

28. σημειώνει τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν από την έλλειψη συνοχής των πολιτικών που ασκούν τα διάφορα άτυπα φόρα και διεθνή οικονομικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα· εκτιμά ότι πρέπει να ληφθούν μέσω του ΔΝΤ μέτρα για ένα παγκόσμιο θεσμικό συντονισμό·

29. υπογραμμίζει την ανάγκη για διεθνή συνεννόηση και κοινή προσέγγιση όσον αφορά τη νομισματική πολιτική, το διεθνές εμπόριο, τα βιώσιμα δημόσια οικονομικά και τα ευέλικτα νομίσματα με βάση τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη· φρονεί ότι η παγκόσμια οικονομία πρέπει να χαρακτηρίζεται από ανοικτές αγορές προς το αμοιβαίο συμφέρον όλων των συμμετεχόντων· υπογραμμίζει τη ζωτική σημασία της ύπαρξης υψηλών κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων και την ανάγκη ανάπτυξης τέτοιων προτύπων σε όλους τους τομείς· τονίζει ότι το ΔΝΤ και ο ΠΟΕ πρέπει να βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της διαδικασίας και να τροφοδοτούνται από την G20 και άλλους συναφείς φορείς·

30. παροτρύνει τα μέλη του ΠΟΕ να τηρούν τις πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες και να διαπραγματευτούν περαιτέρω εμπορικούς γύρους με σκοπό τη σημαντική μείωση των φραγμών που εμποδίζουν το διεθνές εμπόριο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ισότιμους όρους ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς και συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη·

31. πιστεύει ότι, προκειμένου να δοθεί στις αναπτυσσόμενες χώρες η δυνατότητα να αποκομίσουν περισσότερα οφέλη από το εμπόριο και να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίες και αξιοπρεπείς μισθούς για όλους τους εργαζόμενους, η ΕΕ έχει έντονο συμφέρον να ενισχυθεί η ΔΟΕ και να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή της στο έργο του ΠΟΕ και στην παρακολούθηση των κεφαλαίων περί βιωσιμότητας που συνδέονται με το ΣΓΠ·

32. ζητεί από την Επιτροπή να προσδιορίσει εκ νέου την εμπορική και επενδυτική στρατηγική της ΕΕ, ώστε να συμπεριλάβει τις χώρες BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) ως μελλοντικούς μείζονες εμπορικούς εταίρους που ενδιαφέρονται για ένα κοινό παγκόσμιο δίκτυο αλληλένδετων συμφερόντων κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμης ανάπτυξης·

33. είναι της άποψης ότι οι πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετους πόρους με αποτελεσματικότερο τρόπο για την κάλυψη ειδικών τοπικών αναγκών, τη στήριξη μακροπρόθεσμων επενδύσεων και την εξυγίανση των τοπικών οικονομιών·

34. συνιστά να δημιουργηθεί ένα ισχυρό και ανεξάρτητο ΔΝΤ με επαρκή εργαλεία και πόρους που θα του επιτρέψουν να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στους συνδέσμους μεταξύ των χωρών, όχι μόνο μέσω της ενίσχυσης της πολυμερούς εποπτείας, αλλά και μέσω της εστίασης στις οικονομίες συστημικής σπουδαιότητας και της ανάπτυξης δεικτών αξιολόγησης των μεγάλων ανισορροπιών μακράς διάρκειας· ζητεί να επεκταθεί η εντολή παρέμβασης του ΔΝΤ, ώστε να συμπεριλάβει επίσης τους κινδύνους που προκύπτουν από τους λογαριασμούς κεφαλαίου·

35. τονίζει ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η ενσωμάτωση στις πολυμερείς συμφωνίες ανταλλαγής φορολογικών πληροφοριών διατάξεις για αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών και ζητεί να αναληφθεί δράση για την ενίσχυση της νομικής βάσης για την καταχώριση σε μαύρες λίστες των μη συνεργάσιμων δικαιοδοσιών εκ μέρους του ΟΟΣΑ, με στόχο τη βελτίωση της φορολογικής διαφάνειας και την καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής· παροτρύνει την Επιτροπή να προτείνει έως τα τέλη του 2011 ένα εύρωστο πρότυπο υποβολής έκθεσης ανά χώρα για τις διασυνοριακές επιχειρήσεις, με στόχο την ενίσχυση της διαφάνειας και της πρόσβασης στα συναφή δεδομένα των φορολογικών αρχών·

36. υπογραμμίζει τη σημασία των διεθνών πρωτοβουλιών που ελήφθησαν, για παράδειγμα, στον τομέα των λογιστικών προτύπων ή των προτύπων λογιστικού ελέγχου· υπογραμμίζει ότι το ΔΝΤ και η G20 δεν αποτελούν τους μοναδικούς φορείς παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης·

37. καλεί τους ηγέτες της G20 να ολοκληρώσουν χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση τις συνομιλίες για τα ελάχιστα κοινά στοιχεία ενός παγκόσμιου φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών·

38. θεωρεί την G20 βασικό φόρουμ παγκόσμιας διαβούλευσης, παρά τη σημασία άλλων φορέων, σημειώνοντας, ωστόσο, ότι η G20 παρουσιάζει μια σειρά ελλείψεων ως παγκόσμιος θεσμικός φορέας, συμπεριλαμβανομένων της έλλειψης εκπροσώπησης των μικρών χωρών, της έλλειψης διαφάνειας και δημοκρατικής λογοδοσίας και της έλλειψης νομικής βάσης για τη διασφάλιση του νομικά δεσμευτικού χαρακτήρα των αποφάσεών της·

39. ενθαρρύνει το ΔΝΤ και την G20 να αναζητούν και να χρησιμοποιούν ως βάση για τις ενέργειές τους πληροφορίες και συμβουλές από τις παγκόσμιες οικονομίες με χαμηλά δημοσιονομικά ελλείμματα και συγκρατημένες κυβερνητικές δαπάνες·

40. τονίζει ότι, στο πλαίσιο των συζητήσεων σχετικά με τις παγκόσμιες νομισματικές ρυθμίσεις, η ζώνη του ευρώ πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ενιαία οντότητα, λόγω του ενιαίου νομίσματος και της ενιαίας πολιτικής συναλλαγματικών ισοτιμιών της·

41. παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να αναζητήσουν λύσεις για την περαιτέρω βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των ομάδων G και του συστήματος του ΟΗΕ·

42. ζητεί να συσταθεί διεθνές συμβούλιο κεντρικών τραπεζών που να αποτελείται κατά πρώτο λόγο από τις κεντρικές τράπεζες της ΕΕ, της Ιαπωνίας, του ΗΒ και των ΗΠΑ - του οποίου η εντολή θα συνίσταται στο συντονισμό της νομισματικής πολιτικής, στην επιτήρηση της χρηματοπιστωτικής εποπτείας και στην επέκταση και προαγωγή των ΕΤΔ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος·

43. συνιστά να ενισχυθεί πολιτικά το ΔΝΤ με ετήσιες συνόδους κορυφής των ηγετών των χωρών που εκπροσωπούνται στο εκτελεστικό συμβούλιό του· με βάση αυτό το υπόβαθρο, ενθαρρύνει επίσης τα κράτη μέλη του ΔΝΤ να διορίζουν στο εκτελεστικό συμβούλιο πρόσωπα από τα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια, ούτως ώστε να αναλάβει ηγετικό ρόλο ως φόρουμ συζητήσεων και λήψης αποφάσεων σχετικά με την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση·

44. φρονεί ότι είναι αναγκαίο να αυξηθεί η διαφάνεια των διεθνών ροών κεφαλαίου, επιδιώκοντας, συγκεκριμένα, την κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου·

Παγκόσμια διακυβέρνηση του χρηματοπιστωτικού τομέα

45. τονίζει ότι η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των φορέων χρηματοπιστωτικής εποπτείας διευκόλυνε την εξάπλωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης και επιδείνωσε τις επιπτώσεις της· ζητεί, εν προκειμένω, να αναλάβουν οι εποπτικές αρχές της Ένωσης ηγετικό ρόλο στη δημιουργία σχέσεων διεθνούς συνεργασίας και στην καθιέρωση βέλτιστων πρακτικών στο πεδίο των χρηματοπιστωτικών ρυθμίσεων· υπογραμμίζει, επίσης, ότι η σύγκλιση με στόχο τη δημιουργία κοινού χρηματοπιστωτικού ρυθμιστικού πλαισίου μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ θα ήταν ωφέλιμη·

46. σημειώνει ότι είναι ανάγκη να πραγματοποιηθούν σε παγκόσμιο επίπεδο μεταρρυθμίσεις που να βελτιώνουν τη διαφάνεια και τη λογοδοσία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων·

47. τονίζει ότι, παρά το γεγονός ότι στα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά κέντρα έχει θεσπιστεί νομοθεσία που αποσκοπεί στη βελτίωση των ρυθμίσεων σε ορισμένα πεδία του χρηματοπιστωτικού τομέα, δικαιολογούνται περαιτέρω μεταρρυθμίσεις των κανόνων και πρακτικών του τραπεζικού και του σκιώδους τραπεζικού συστήματος·

48. τονίζει την ανάγκη να δοθεί σαφής εντολή στα ευρωπαϊκά όργανα οικονομικής εποπτείας να συνεργάζονται στενά με τους ομολόγους τους τρίτων χωρών ή σε διεθνές επίπεδο, κατά το πρότυπο της συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (ΕΣΣΚ) με το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας·

49. υπογραμμίζει τη σημασία του να συνδυαστεί η μικροπροληπτική με την μακροοικονομική προληπτική εποπτεία στο πλαίσιο μιας συνεκτικής και ομοιογενούς προσέγγισης·

50. σημειώνει ότι στις ΗΠΑ και στην ΕΕ αντιστοιχεί περίπου το 40% του παγκόσμιου εμπορίου και περίπου το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ και συνιστά την διενέργεια ενισχυμένου προληπτικού διαλόγου σε μακροοικονομικό επίπεδο, εστιασμένου στον Ατλαντικό διάλογο, εκτεταμένη και ομοιόμορφη εφαρμογή της δέσμης μέτρων της Βασιλείας ΙΙΙ και την πραγματοποίηση περαιτέρω συνομιλιών για τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της εποπτείας στα μη τραπεζικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα· ζητεί την αδιάλειπτη προώθηση της αναμόρφωσης της ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες θα υποστηρίζουν πραγματικά τη σταθερότητα και την ανάπτυξη της πραγματικής παγκόσμιας οικονομίας·

51. σέβεται την πορεία που ακολουθούν η G20, ο ΠΟΕ, η Βασιλεία ΙΙΙ και άλλοι πολυεθνικοί φορείς, αναγνωρίζοντας, ταυτόχρονα τους πιθανούς κινδύνους που ενέχουν η υπερβολική ρύθμιση και ο ανταγωνισμός σε ρυθμιστικά ζητήματα·

52. δέχεται με ικανοποίηση την καθιέρωση της "Παγκόσμιας Οικονομικής Συνάντησης" των διοικητών των κεντρικών τραπεζών υπό την αιγίδα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών ως ομάδας αναφοράς για την οργάνωση της συνεργασίας των κεντρικών τραπεζών·

53. ανησυχεί για τον κίνδυνο κατακερματισμού που συνδέεται με την ποικιλία των ρυθμίσεων που επηρεάζουν τις δραστηριότητες των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών παραγόντων· για τον λόγο αυτό ζητεί υψηλότερο βαθμό ενοποίησης των μηχανισμών που εφαρμόζονται στους διάφορους τομείς·

54. αναγνωρίζει το ρόλο της ΕΤΕπ στην προώθηση της ανάπτυξης μέσω μακροπρόθεσμων επενδύσεων·

55. τονίζει την ανάγκη θέσπισης κατάλληλων κριτηρίων για τον εντοπισμό των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων συστημικής σπουδαιότητας, με στόχο την αποφυγή ιδρυμάτων που είναι πολύ μεγάλα ή πολύ διασυνδεδεμένα για να χρεοκοπήσουν και, κατά συνέπεια, τονίζει επίσης την ανάγκη μείωσης του συστημικού κινδύνου, μέσω της χρήσης πρόσθετων αποθεματικών και κεφαλαιακών απαιτήσεων καθώς και της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας·

56. καλεί την Επιτροπή της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία να προτείνει μέτρα για την περιχαράκωση των τραπεζικών δραστηριοτήτων λιανικής των ιδρυμάτων συστημικής σπουδαιότητας και να απαιτηθεί από τα ιδρύματα αυτά η κεφαλαιοποίησή τους σε αυτόνομη βάση·

57. παροτρύνει την Επιτροπή της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία να αναπτύξει ένα τυποποιημένο μοντέλο προσέγγισης για τον υπολογισμό των περιουσιακών στοιχείων με στάθμιση κινδύνου, ούτως ώστε να εκτιμώνται με ακρίβεια και να συγκρίνονται τα ανοίγματα των τραπεζών στους πιστωτικούς κινδύνους και στους κινδύνους της αγοράς·

58. συνιστά την ανάπτυξη κατάλληλης διεθνούς υποδομής υπό την αιγίδα του ΔΝΤ που να προσφέρει τόσο στις αρχές όσο και στη βιομηχανία μια μοναδική πηγή τυποποιημένων βασικών χρηματοπιστωτικών δεδομένων ως τεχνικό προσδιοριστικό παράγοντα τόσο για τα διεθνή προληπτικά καθήκοντα όσο και για τη διασφάλιση ασφαλέστερων και αποτελεσματικότερων βιομηχανικών διαδικασιών·

Αναδιαμόρφωση του διεθνούς νομισματικού συστήματος

Ρόλος και προκλήσεις της ΕΕ

59. τονίζει τις θετικές επιπτώσεις της δημιουργίας ισχυρότερου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ για την παγκόσμια συνεργασία και τον παγκόσμιο συντονισμό·

60. σημειώνει τη μεγάλη σπουδαιότητα της ενίσχυσης και εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς, όχι μόνο ως εσωτερικού στόχου, αλλά και ως εξέχοντος παραδείγματος για άλλους εμπορικούς συνασπισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο·

61. τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης πολιτικών της ΕΕ τόσο στον γεωργικό όσο και στον χρηματοπιστωτικό τομέα, που να συμβάλλουν στην αποφυγή των παγκόσμιων κρίσεων στους τομείς της προσφοράς και των τιμών τροφίμων·

62. τονίζει τις θετικές επιπτώσεις της δημιουργίας ισχυρότερου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης που να ενισχύει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης στην ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ για την παγκόσμια συνεργασία και τον παγκόσμιο συντονισμό·

63. δηλώνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην αναμόρφωση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέσω ισχυρότερης εξωτερικής εκπροσώπησης με βάση αποτελεσματικότερες και διαφανέστερες εσωτερικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων, σύμφωνα με τις συναφείς διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας,

64. χαιρετίζει τη σύσταση των τεσσάρων νέων ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ρυθμιστικών φορέων, της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών, της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων, της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικών Κινδύνων και εύχεται να εξελιχθούν σε ισχυρούς και αποτελεσματικούς φορείς·

65. φρονεί ότι η ανάγκη να ευνοηθεί η δημιουργία ισότιμων όρων ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο, δεν θα έπρεπε να εμποδίσει ούτε την ΕΕ ούτε άλλους περιφερειακούς συνασπισμούς και χώρες να ενισχύσουν τους περιφερειακούς διακανονισμούς που αποσκοπούν στην πλήρη αξιοποίηση της ευελιξίας που παρέχει ο ΠΟΕ και άλλα διεθνή πρότυπα, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία των θεμελιωδών μακροοικονομικών μεγεθών και να αυξηθεί η ευημερία·

66. καλεί την ΕΕ να εστιάσει την προσοχή της στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της, ούτως ώστε να περιοριστεί ο εισαγόμενος πληθωρισμός και να αποκατασταθούν οι εμπορικές ισορροπίες με τις χώρες που παράγουν πετρέλαιο·

67. υπογραμμίζει ότι η παραγωγή παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, όπως η προστασία του κλίματος και η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας, θα μπορούσε να ευνοηθεί από ένα πλαίσιο της ΕΕ για υπό όρους πρόσβαση στην αγορά·

68. καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να βελτιωθεί η συνοχή της εσωτερικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων της ΕΕ όσον αφορά την εξωτερική εκπροσώπηση στον τομέα των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών υποθέσεων, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι η εκπροσώπηση της ΕΕ θα υπόκειται σε υποχρέωση δημοκρατικής λογοδοσίας έναντι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, των κρατών μελών και των εθνικών κοινοβουλίων·

69. παροτρύνει την G20 και τον ΠΟΕ να διερευνήσουν τη δυνατότητα σύναψης παγκόσμιας συμφωνίας για τη θέσπιση φόρου άνθρακα επί των εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών·

70. υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 138 της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ευρωζώνη πρέπει να αποκτήσει ενιαία εξωτερική εκπροσώπηση· ζητεί επίμονα από την Επιτροπή να υποβάλει σχετική πρόταση·

71. υπογραμμίζει ότι η πλήρης συμμετοχή στην παγκόσμια οικονομία είναι κρίσιμης σημασίας, προκειμένου η Ευρώπη να επωφεληθεί απ' όλες τις ευκαιρίες της και αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για να το επιτύχει ως ενιαία μονάδα·

72. ζητεί από την ΕΕ να προωθεί πάντοτε το δίκαιο εμπόριο, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη στις εμπορικές πολιτικές της, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το εσωτερικό της πρόγραμμα δράσης και την εκπλήρωση των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

73. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

• [1]  Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2010)0377.
• [2]  Εγκριθέντα κείμενα P7_TA(2011)0229.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της ΕπιτροπΗΣ ΔιεθνοΥς ΕμπορΙου (14.7.2011)

προς την Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής

σχετικά με την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση
(2011/2011(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Yannick Jadot

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου καλεί την Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  επικροτεί τις ενέργειες για τη στάθμιση των παγκόσμιων ανισορροπιών με ένα σύνολο ενδεικτικών κατευθυντήριων γραμμών βάσει των οποίων θα υπολογίζονται κοινά συμφωνημένοι δείκτες, με στόχο τη μείωση των υπερβολικών και επίμονων μακροοικονομικών ανισορροπιών και τη διατήρηση των ανισορροπιών των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών των διάφορων χωρών σε βιώσιμα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένης της «εξωτερικής ανισορροπίας που συμπεριλαμβάνει το εμπορικό ισοζύγιο και τις καθαρές ροές και μεταφορές εισοδήματος από επενδύσεις», όπως συμφωνήθηκε από τη Σύνοδο Κορυφής των Υπουργών Οικονομικών της G-20 στο Παρίσι στις 19 Φεβρουαρίου 2011, ενώ επικροτεί επίσης τη δέσμευσή τους να ενισχύσουν την πολυμερή συνεργασία ενόψει συντονισμένης δράσης από όλα τα μέλη της G-20 με στόχο την επίτευξη ισχυρής, διατηρήσιμης και ισορροπημένης ανάπτυξης·

2.  εκφράζει την ανησυχία του για τη συνεχή δυναμική των αυξανομένων ανισορροπιών σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οποίες καθίστανται σαφείς από τα αυξανόμενα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της ΕΕ και των ΗΠΑ καθ' όλη τη διάρκεια του έτους 2010·

3.  ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επικεντρωθούν στη μείωση της εξάρτησης της Ένωσης από τις εισαγωγές ενέργειας, προκειμένου να καμφθεί ο εισαγόμενος πληθωρισμός και να αποκατασταθούν οι εμπορικές ισορροπίες με τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες·

4.  θεωρεί ότι οι παγκόσμιες εμπορικές ανισορροπίες εν μέρει οφείλονται και ενισχύονται από ανεπαρκείς συνθήκες και υποδομές για την παραγωγή πλούτου από ανταγωνιστικές οικονομίες της αγοράς σε παγκόσμια κλίμακα, ιδίως στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ) και στις μικρές νησιωτικές αναπτυσσόμενες χώρες (SID)·

5.  καλεί την Επιτροπή να σχεδιάσει έναν ολοκληρωμένο μηχανισμό, ο οποίος θα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους κανονισμούς του ΠΟΕ και θα είναι ισχυρά συνδεδεμένος με αυτούς και θα επέτρεπε να μην χρησιμοποιείται το εμπόριο ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής με τρόπο αντίθετο προς τις διεθνώς αναγνωρισμένες δημοκρατικές αξίες, όπως αποτυπώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

6.  σημειώνει ότι η ελευθέρωση του εμπορίου μπορεί να έρθει σε σύγκρουση με τα μέτρα για το κλίμα, εάν ορισμένες χώρες επιδιώκουν την επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος με το να μην αναλαμβάνουν δράση σε ζητήματα που αφορούν το κλίμα· προτείνει, επομένως, τη μεταρρύθμιση των κανόνων αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ, ώστε να περιλαμβάνουν το ζήτημα της δίκαιης περιβαλλοντικής τιμής σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα προστασίας του κλίματος·

7.  υπογραμμίζει ότι η παραγωγή παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, όπως η προστασία του κλίματος και η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, θα μπορούσε να ευνοηθεί από ένα πλαίσιο της ΕΕ για υπό όρους πρόσβαση στην αγορά·

8.  υπογραμμίζει ότι, προκειμένου να στοχοθετηθούν και να αντιμετωπιστούν οι παγκόσμιες εμπορικές ανισορροπίες, ο ΠΟΕ πρέπει να αποκτήσει περισσότερο ενεργό ρόλο στο πλαίσιο του καθορισμού των συναλλαγματικών ισοτιμιών και της λειτουργίας των αποθεματικών νομισμάτων, υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, λόγω της ανάπτυξης του παγκόσμιου εμπορίου και των επενδύσεων, το χρηματοπιστωτικό άνοιγμα των χωρών μελών του έχει υπερδιπλασιαστεί από τα μέσα της δεκαετίας του ’90· είναι πεπεισμένο ότι, για να διατηρηθεί το άνοιγμα αυτό, χρειάζεται να αποφευχθεί η υπέρμετρη θέσπιση κανονιστικών περιορισμών σε ορισμένες χώρες, καθώς αυτό επιδεινώνει τις ανισορροπίες· επαναλαμβάνει επίσης ότι χρειάζεται καλύτερο ρυθμιστικό πλαίσιο για τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας σε παγκόσμιο επίπεδο·

9.  παροτρύνει τα κράτη μέλη της ΕΕ που συμμετέχουν στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ να διερευνήσουν και να προτείνουν τη δημιουργία ενός νέου πολυμερούς πλαισίου διαχείρισης των συναλλαγματικών ισοτιμιών, συμπεριλαμβανομένου ενός κοινώς αποδεκτού μηχανισμού παρακολούθησης που θα βασίζεται στις πραγματικές σταθμισμένες συναλλαγματικές ισοτιμίες (REER)·

10. εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία του για την ανάγκη ανάσχεσης της μεταβλητότητας των τιμών των τροφίμων· παροτρύνει την Επιτροπή να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια ανεξάρτητη εκτίμηση αντικτύπου ως προς τις προκλήσεις οι οποίες τίθενται τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους παραγωγούς από την τάση αυτή, να προτείνει μέτρα για τη βελτίωση της αλυσίδας εφοδιασμού και των εγκαταστάσεων αποθήκευσης, με στόχο την αποτροπή σπατάλης κατά την παραγωγή και τη μεταφορά προς τις αγορές, και να διερευνήσει τον αντίκτυπο των χαμηλών επιτοκίων στις αγορές βασικών προϊόντων· καλεί την Επιτροπή να δημιουργήσει ειδική επιτροπή της ΕΕ για τις προθεσμιακές συμβάσεις βασικών προϊόντων κατά το παράδειγμα των ΗΠΑ, προκειμένου να καταρτισθούν αυστηρότεροι κανονισμοί για τις συναλλαγές σε βασικά προϊόντα και παγκόσμια πρότυπα για την εκκαθάριση των συμβάσεων, συμπεριλαμβανομένης της αρμοδιότητας να καθορίζονται επιμέρους και συνολικά όρια θέσεων για όλες τις αγορές προθεσμιακών συμβάσεων στον τομέα των βασικών προϊόντων·

11. ζητεί από την Επιτροπή να θέσει στην επόμενη συνάντηση ΕΕ-ΗΠΑ του Υπερατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου το ζήτημα της αμοιβαίας συνεργασίας για την εποπτεία των παραγώγων επί βασικών προϊόντων, σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό για τη διαφάνεια και την κατάχρηση της αγοράς·

12. καλεί την ΕΕ να εξασφαλίσει πρακτική εφαρμογή των δηλώσεων των διασκέψεων κορυφής της G8/G20, ιδίως όσον αφορά τις επιδοτήσεις των ορυκτών καυσίμων και της γεωργίας, λαμβανομένων υπόψη των κατευθυντήριων γραμμών του ΟΟΣΑ στον τομέα αυτό, και όσον αφορά τη μεταβλητότητα των τιμών των τροφίμων και τις αγορές βασικών προϊόντων·

13. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την εμπορική στρατηγική της όσον αφορά την ενίσχυση του εμπορίου Νότου-Νότου και του ενδοπεριφερειακού εμπορίου σε άλλα μέρη του κόσμου, προκειμένου να καταστούν λιγότερο ευάλωτες πολλές μικρές οικονομίες και να συμβάλει στην ανάπτυξη ενισχυμένων οικονομικών εταίρων στο μέλλον·

14. υπενθυμίζει ότι όλες οι τρέχουσες εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ πρέπει να περιλαμβάνουν ένα ισχυρό κεφάλαιο για τη βιωσιμότητα· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι η οικονομική διακυβέρνηση πρέπει να εξυπηρετεί την κοινωνική και περιβαλλοντική πρόοδο και όχι να περιορίζεται σε αμιγώς νομισματικά κριτήρια·

15. πιστεύει ότι, προκειμένου να δοθεί στις αναπτυσσόμενες χώρες η δυνατότητα να αποκομίσουν περισσότερα οφέλη από το εμπόριο και να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίες και αξιοπρεπείς μισθούς για όλους τους εργαζόμενους, η ΕΕ έχει έντονο συμφέρον να ενισχυθεί η ΔΟΕ και να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή της στο έργο του ΠΟΕ και στην παρακολούθηση των κεφαλαίων περί βιωσιμότητας που συνδέονται με το ΣΓΠ·

16. ζητεί από την Επιτροπή να προσδιορίσει εκ νέου την εμπορική και επενδυτική στρατηγική της ΕΕ, ώστε να συμπεριλάβει τις χώρες BRIC ως μελλοντικούς μείζονες εμπορικούς εταίρους που ενδιαφέρονται για ένα κοινό παγκόσμιο δίκτυο αλληλένδετων συμφερόντων κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμης ανάπτυξης·

17. είναι της άποψης ότι οι πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετους πόρους με αποτελεσματικότερο τρόπο για την κάλυψη ειδικών τοπικών αναγκών, τη στήριξη μακροπρόθεσμων επενδύσεων και την εξυγίανση των τοπικών οικονομιών·

18. ζητεί από την ΕΕ να προωθεί πάντοτε το δίκαιο εμπόριο, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη στις εμπορικές πολιτικές της, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το εσωτερικό της πρόγραμμα δράσης και την εκπλήρωση των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία της έγκρισης	13.7.2011
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	17 5 5
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	William (The Earl of) Dartmouth, Laima Liucija Andrikienė, Kader Arif, David Campbell Bannerman, Daniel Caspary, Marielle De Sarnez, Christofer Fjellner, Metin Kazak, David Martin, Vital Moreira, Paul Murphy, Cristiana Muscardini, Franck Proust, Godelieve Quisthoudt-Rowohl, Niccolò Rinaldi, Helmut Scholz, Peter Šťastný, Keith Taylor, Paweł Zalewski
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Josefa Andrés Barea, José Bové, George Sabin Cutaş, Norbert Glante, Syed Kamall, Elisabeth Köstinger
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Rosa Estaràs Ferragut, Vicky Ford

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	26.9.2011
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	35 7 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Burkhard Balz, Sharon Bowles, Udo Bullmann, Pascal Canfin, George Sabin Cutaş, Leonardo Domenici, Diogo Feio, Markus Ferber, Elisa Ferreira, Jean-Paul Gauzès, Sylvie Goulard, Liem Hoang Ngoc, Gunnar Hökmark, Syed Kamall, Othmar Karas, Wolf Klinz, Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, Philippe Lamberts, Werner Langen, Hans-Peter Martin, Íñigo Méndez de Vigo, Sławomir Witold Nitras, Alfredo Pallone, Άννυ Ποδηματά, Olle Schmidt, Edward Scicluna, Peter Simon, Theodor Dumitru Stolojan, Ivo Strejček, Kay Swinburne, Marianne Thyssen, Ramon Tremosa i Balcells, Corien Wortmann-Kool,
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Vicky Ford, Robert Goebbels, Enrique Guerrero Salom, Carl Haglund, Sophia in ‘t Veld, Dan Jørgensen, Krišjānis Kariņš, Mojca Kleva, Klaus-Heiner Lehne, Andreas Schwab
Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Elmar Brok, Marielle Gallo, Ulrike Lunacek