SPRAWOZDANIE w sprawie przyszłości regionalnych portów lotniczych i usług lotniczych w UE

2.4.2012 - (2011/2196 (INI))

Komisja Transportu i Turystyki
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Philip Bradbourn


Procedura : 2011/2196(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0094/2012

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie przyszłości regionalnych portów lotniczych i usług lotniczych w UE

(2011/2196 (INI))

Parlament Europejski,

–   uwzględniając komunikat Komisji pt. „Plan działania w zakresie przepustowości, efektywności i bezpieczeństwa portów lotniczych w Europie” (COM(2006)0819),

–   uwzględniając komunikat Komisji pt. „Wytyczne wspólnotowe dotyczące finansowania portów lotniczych i pomocy państwa na rozpoczęcie działalności dla przedsiębiorstw lotniczych oferujących przeloty z regionalnych portów lotniczych” (2005/C 312/01),

–   uwzględniając komunikat Komisji pt. „Unia Europejska i sąsiednie regiony: nowa koncepcja współpracy w dziedzinie transportu” (COM(2011)0415),

–   uwzględniając rezolucję z dnia 24 marca 2011 r. w sprawie zastosowań w transporcie globalnych systemów nawigacji satelitarnej – krótko- i średnioterminowej polityki UE[1],

–   uwzględniając białą księgę Komisji pt. „Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu – dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu” (COM(2011)0144),

–   uwzględniając art. 48 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki oraz opinię Komisji Rozwoju Regionalnego (A7-0094/2012),

A. mając na uwadze, że brak obecnie powszechnie akceptowanej definicji terminu „regionalny port lotniczy”; mając na uwadze, że lotniska, których głównym obszarem ciążenia jest stolica, nie zostały uwzględnione w sprawozdaniu; mając na uwadze, że sugeruje się iż regionalne porty lotnicze, tj. nie będące węzłami lotniczymi, powinno się dzielić z kolei na główne i mniejsze ze względu na rodzaj oferowanych połączeń, liczbę pasażerów i połączenia z większymi miastami i lotniskami oraz mając na uwadze, że wzywa się Komisję do określenia wspólnych kryteriów w celu ułatwienia znalezienia właściwej definicji „regionalnego portu lotniczego” uwzględniającej wszystkie powyżej wymienione elementy; mając z kolei na uwadze, że „regionalną usługę lotniczą” definiuje się jako lot rozpoczynający się lub kończący w regionalnym porcie lotniczym;

B.  mając na uwadze, że lotnictwo regionalne, podobnie jak inne środki transportu, należy do najważniejszych czynników umożliwiających mobilność obywateli; mając na uwadze, że większa liczba połączeń i wydajna mobilność intermodalna mogą znacznie zwiększyć kontakt z regionami, przedsiębiorstwami, zwiększyć liczbę turystów i wpłynąć na rozwój powiązanych usług i szerzenie dobrobytu gospodarczego;

C. mając na uwadze dysproporcje w zakresie możliwości korzystania z regionalnych połączeń lotniczych w państwach członkowskich spowodowane zróżnicowanym statusem materialnym obywateli oraz odmiennym poziomem rozwoju infrastruktury;

D. mając na uwadze, że zapewniana przez lotnictwo łączność obywateli i przedsiębiorstw z regionami UE, a zwłaszcza regionami i wyspami odciętymi od transportu, jest niesłychanie ważna i sprzyja efektywności gospodarczej tych obszarów; mając na uwadze, że europejskie porty tworzą wielką sieć 150 tys. połączeń międzymiastowych;

E.  mając na uwadze, że znaczna liczba regionalnych portów lotniczych obsługiwana jest przez jedną linię lotniczą, która w praktyce ma monopol i może wykorzystywać swoją pozycję do wywierania presji poprzez kolejne żądania stawiane takim portom lotniczym i władzom lokalnym bądź regionalnym, w tym w zakresie opłat lotniskowych i opłat z tytułu bezpieczeństwa lotniczego;

F.  mając na uwadze, że sprzedaż detaliczna w portach lotniczych zmniejszyła się znacznie wskutek wprowadzenia przez niektóre linie lotnicze restrykcyjnej polityki w zakresie bagażu podręcznego; mając na uwadze, że zasada jednej sztuki bagażu stosowana przez linie lotnicze, a zwłaszcza tanich przewoźników działających głównie w tych portach lotniczych, w połączeniu z innymi praktykami ograniczania kosztów, przyczyniła się do pogorszenia komfortu podróżowania i powoduje dramatyczny spadek naziemnej sprzedaży detalicznej o niemal 70% w niektórych regionalnych portach lotniczych; mając na uwadze, że jedną trzecią zysku ze sprzedaży detalicznej w portach lotniczych przeznacza się na dotowanie linii lotniczych, kompensując opłaty za lądowanie;

G. mając na uwadze, że rząd Hiszpanii jednoznacznie zakazał stosowania przez linie lotnicze zasady jednej sztuki bagażu w przypadku lotów z hiszpańskich portów lotniczych;

H. przyznaje, że główne porty lotnicze w niektórych państwach członkowskich UE doświadczają obecnie kryzysowej sytuacji w zakresie przepustowości;

I.   zauważa, że pod wpływem kryzysu finansowego i kryzysu długu publicznego istotnie zmieniły się warunki finansowania portów lotniczych w UE, zwłaszcza tych nie będących węzłami lotniczymi;

J.   mając na uwadze, że budowa nowych regionalnych portów lotniczych powinna bazować na analizie kosztów i korzyści;

K. mając na uwadze, że w ramach inwestycji sektora publicznego w modernizację portów lotniczych należy w pewien sposób uwzględniać związek między wydatkowaną kwotą a liczbą pasażerów korzystających z danej infrastruktury;

Ekonomika regionalnych usług lotniczych

1.  podkreśla konieczność wprowadzenia obowiązku użyteczności publicznej w przypadku usług lotniczych świadczonych w interesie gospodarczym i publicznym, zwłaszcza tych zapewniających połączenie z oddalonymi regionami, regionami wyspiarskimi i regionami najbardziej oddalonymi, z uwagi na ich oddalenie i uwarunkowania fizyczne i naturalne, aby zagwarantować ich pełną dostępność i integrację terytorialną; podkreśla, że należy utrzymać istniejące zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych; uważa, że bez publicznych środków finansowych usługi takie nie byłyby opłacalne; podkreśla znaczenie zwiększania konkurencyjności regionów najbardziej oddalonych oraz promowania integracji regionalnej, aby zmniejszyć opóźnienie gospodarcze tych regionów względem reszty Europy;

2.  uważa, że należy unikać szybkiego wzrostu liczby regionalnych portów lotniczych i odnotowuje, że rozwój regionalnych portów lotniczych powinien być ukierunkowany tak, aby unikać tworzenia niewykorzystanej czy nieefektywnie wykorzystywanej infrastruktury lotniskowej, co mogłoby spowodować ciężar finansowy dla właściwych władz; zachęca natomiast do usprawnienia istniejących połączeń, przede wszystkim na obszarach, na których występują utrudnienia natury geograficznej (takich jak na przykład wyspy); w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje każdą inicjatywę mającą na celu zwiększenie roli transportu publicznego, również drogowego, poprzez rozwój połączeń; podkreśla, że finansowanie publiczne regionalnych portów lotniczych musi być zgodne z postanowieniami art. 106 i 107 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącymi pomocy państwa; uważa, że należy przewidzieć system kar dla linii lotniczych, które zaprzestały korzystania z objętego finansowaniem regionalnego portu lotniczego przed upłynięciem ustalonego terminu;

3.  zwraca się do Komisji o zmianę decyzji 2012/21/UE w sprawie stosowania art. 106 ust. 2, na mocy której obniżono do 200 tys. pasażerów/rok próg, poniżej którego port lotniczy może otrzymać pomoc państwa bez konieczności powiadamiania Komisji, mając na uwadze, że w wytycznych wspólnotowych (2005/C312/01) stwierdza się, że port lotniczy może być rentowny, jeżeli ruch wynosi ponad 500 tys. pasażerów na rok;

4.  jest zdania, że regionalne porty lotnicze, ze względu na ich wpływ środowiskowy i gospodarczy, powinny otrzymywać odpowiednie wsparcie od władz krajowych i regionalnych, podlegać lokalnym i regionalnym konsultacjom oraz – na podstawie analiz kosztów i zysków – być uznane za uprawnione do wnioskowania o finansowanie w ramach funduszy unijnych, a także innych finansowanych przez UE instrumentów inżynierii finansowej w nowych ramach programowania; sugeruje, aby Komisja uwzględniła możliwości oferowane przez regionalne porty lotnicze w ramach europejskiej centralnej sieci transportowej;

5.  domaga się, aby kryteria otrzymywania subwencji i funduszy publicznych były jasno uregulowane i przejrzyście sformułowane;

6.  wzywa Komisję do przyjęcia wyważonego podejścia podczas kolejnych zmian wytycznych z zakresu lotnictwa w celu zapewnienia społecznie i gospodarczo trwałego rozwoju regionalnych usług lotniczych, uwzględniającego rozwój infrastruktury niezbędnej do zapewnienia intermodalności, zapewniając jednocześnie dostępność tych usług obywatelom UE i uwzględniając zasadę pomocniczości i proporcjonalności;

7.  wzywa Komisję, by w działaniach wspierających rozwój regionalnych portów lotniczych oraz budowę nowych regionalnych portów lotniczych, zwłaszcza w krajach, w których krajowe porty lotnicze położone są w odległych rejonach, uwzględniała szczególnie zrównoważony rozwój terytorialny regionów odpowiadających poziomowi I i II wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych (NUTS), aby zapewnić innowację i konkurencyjność w regionach znacznie oddalonych od stolicy i niemających dobrego dostępu do transportu, a także do ułatwiania rozwoju autentycznych ośrodków gospodarczych i węzłów transportowych;

8.  podkreśla, że odpowiedni rozwój regionalnych portów lotniczych przyczynia się do równoległego rozwoju sieci działalności turystycznej, sektora o zasadniczym znaczeniu dla wielu regionów europejskich;

9.  zauważa, że turystyka wykazuje większą odporność na kryzys gospodarczy, a każdy aspekt polityki gospodarczej lub decyzja, które mogą wesprzeć turystykę lub przyczynić się do jej rozwoju, takie jak transport lotniczy i infrastruktura lotnicza, wymaga szczególnej uwagi;

10. podkreśla, że niektóre lotniska regionalne działają tylko w sezonach zwiększonego ruchu turystycznego, co często stanowi dodatkowy problem w zakresie organizacji, wiąże się z wyższymi kosztami jednostkowymi itd.; wzywa Komisję do tego, by uwzględniała w przyjmowanym prawodawstwie dla tego sektora specyfikę działających sezonowo lotnisk regionalnych oraz ich problemy;

11. podkreśla, że regionalne porty lotnicze stają się coraz ważniejsze dla czarterowych linii lotniczych, jak również dla tanich przewoźników lotniczych; podkreśla, że obecnie zasadniczą racją bytu czarterowych linii lotniczych jest występowanie w roli operatorów długodystansowych, oferujących przewozy do miejscowości turystycznych, gorsze parametry foteli i usługi pokładowe w porównaniu z regularnymi wysokobudżetowymi liniami lotniczymi; czarterowe linie lotnicze często korzystają z regionalnych portów lotniczych, które nie są w stanie obsługiwać regularnych lotów, i znajdują się poza zasięgiem konkurencji ze strony tanich przewoźników lotniczych operujących za pomocą krótkodystansowych samolotów; przypomina, że wąskokadłubowe samoloty preferowane są na krótszych trasach, szczególnie wówczas, gdy przewoźnicy obsługujący sieć połączeń transportują pasażerów z regionalnych portów lotniczych do węzłów lotniczych, a także przez tanich przewoźników lotniczych;

12. wzywa Komisję do zagwarantowania właściwego zastosowania prawodawstwa europejskiego i ustawodawstwa krajowego w zakresie warunków socjalnych i warunków zatrudnienia oferowanych przez linie lotnicze, aby pracownicy zatrudnieni w regionalnych portach lotniczych nie padali ofiarami dumpingu socjalnego, a także aby stworzyć warunki dla sprawiedliwej konkurencji i równych szans w sektorze lotnictwa; wzywa do zapewnienia pracownikom portów lotniczych godnych warunków umownych, ze szczególnym odniesieniem do portów lotniczych, na których większa część ruchu lotniczego jest związana z działalnością tanich przewoźników;

13. wyraża zaniepokojenie, że pewne praktyki stosowane przez tanie linie lotnicze, które często oferują przeloty z regionalnych portów lotniczych, prowadzą do obniżenia jakości obsługi i pogorszenia warunków pracy; biorąc pod uwagę agresywną praktykę biznesową niektórych tanich przewoźników, którzy oferują przeloty z regionalnych portów lotniczych celem korzystania z dominującej pozycji oraz mając na uwadze, że działalność handlowa należy do głównych źródeł dochodu regionalnych portów lotniczych, wyraża zaniepokojenie w związku z zasadą jednej sztuki bagażu i innymi ograniczeniami w zakresie przewozu bagażu kabinowego nakładanymi przez niektóre linie lotnicze; jest zdania, że takie praktyki stanowią naruszenia prawa konkurencji i uważa, że ograniczenia te mogą stanowić przejaw nadużywania pozycji przez przewoźnika; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do ustalenia wspólnych pułapów narzucanych przewoźnikom w zakresie ograniczeń i jest zdania, że kontrolę przestrzegania ograniczeń dotyczących ciężaru i wielkości bagażu należy przeprowadzać przed dotarciem przez pasażera do wyjścia, z którego transportowany jest do samolotu;

14. wzywa do traktowania artykułów zakupionych w ramach sprzedaży detalicznej w porcie lotniczym jako rzeczy niezbędnych, tak jak ma to obecnie miejsce w przypadku przedmiotów takich jak nakrycia wierzchnie; pochwala decyzję Hiszpanii o zakazie stosowania na jej terytorium[2] praktyk wspomnianych w ust. 13 i wzywa Komisję do rozważenia wprowadzenia podobnych środków obowiązujących wszystkich przewoźników latających z Europy;

15. uważa, że transport towarowy stanowi dla regionalnych portów lotniczych pozytywny czynnik umożliwiający rozwój i tworzenie miejsc pracy, również poprzez uruchomienie odpowiednich usług naziemnych oraz tworzenie ośrodków handlowych powiązanych z danym regionalnym portem lotniczym; wzywa Komisję do opracowania strategii na rzecz rozwoju transportu towarowego, ułatwiającej współpracę między sąsiadującymi ze sobą regionalnymi portami lotniczymi;

16. wzywa właściwe władze państw członkowskich do przedstawienia planów rozwoju i poprawy funkcjonowania istniejących regionalnych portów lotniczych;

17. uważa, że regionalne porty lotnicze nie mogą być czynnikiem zwiększającym deficyty publiczne i z zasady powinny być zrównoważone pod względem gospodarczym w średnim okresie;

Środowisko i innowacyjność

18. apeluje do Komisji i państw członkowskich o pilne przyśpieszenie rozwoju wspólnego przedsiębiorstwa celem opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR), inicjatywy „Czyste niebo” i wdrożenia prawodawstwa dotyczącego jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej; zauważa, że za sprawą działalności SESAR i ważnej roli europejskiego systemu wspomagania satelitarnego (EGNOS) regionalne porty lotnicze zyskają na przedsięwzięciach w rodzaju zdalnych wież kontrolnych, zarządzaniu prędkością i natężeniem ruchu oraz poprawie procedur operacyjnych;

19. przyznaje, że zarządzanie przepustowością różni się w zależności od tego, czy w porcie lotniczym koordynuje się przydział czasu na start lub lądowanie; jest zdania, że przepustowość wielu regionalnych portów lotniczych jest w dużym stopniu niewykorzystana i że przez wykorzystanie wolnej przepustowości można zmniejszyć tłok i skrócić czas oczekiwania na lądowanie w głównych portach lotniczych oraz ograniczyć oddziaływanie na środowisko; uznaje, że dobre połączenia między głównymi portami lotniczymi i okolicznymi regionalnymi portami lotniczymi mogą pomóc zmniejszyć tłok;

20. podkreśla rolę regionalnych portów lotniczych, będących siłą napędową dla rozwoju klastrów innowacyjnych poprzez zmniejszenie kosztów lokalizacji nowych przedsiębiorstw, zwłaszcza w regionach oddalonych geograficznie;

21. wzywa państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne, aby podejmując decyzję o lokalizacji portów lotniczych oraz o ewentualnej konieczności remontu lub rozbudowy regionalnych portów lotniczych, zwracały uwagę nie tylko na kwestie gospodarcze i finansowe, ale także na czynniki środowiskowe, terytorialne, geologiczne i meteorologiczne, a także brały pod uwagę inne racjonalne kryteria; jednocześnie podkreśla znaczenie wykorzystywania i modernizacji istniejących struktur przed przystąpieniem do tworzenia nowych;

Tłok i multimodalność

22. zauważa, że według niedawnych badań europejskie regiony tracą bezpośrednie połączenie z niektórymi najbardziej zatłoczonymi portami lotniczymi oraz wyraża rozczarowanie, że przedmiotem badania Komisji Europejskiej są wyłącznie główne porty lotnicze; sugeruje w związku z tym, aby zakres przyszłych badań został rozszerzony na regionalne porty lotnicze, a w tymczasem zachęca państwa członkowskie i Komisję do promowania połączeń między regionalnymi i głównymi portami lotniczymi w państwach członkowskich, co pomoże pobudzić gospodarkę na obszarach otaczających regionalne porty lotnicze, a jednocześnie może stać się rozwiązaniem problemu zbyt dużego natężenia ruchu lotniczego w Europie;

23. apeluje do wszystkich stron i instytucji uczestniczących w zmianie rozporządzenia (EWG) nr 95/93 (zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 793/2004) o położenie nacisku raczej na wzrost przepustowości portów lotniczych niż na eliminowanie regionalnych usług lotniczych polityką cenową; za niezbędny uważa dostęp regionalnych portów lotniczych do węzłów lotniczych oraz jest zdania, że należy to rozważyć w ramach przeglądu rozporządzenia (EWG) nr 95/93, zwłaszcza w kontekście planów dotyczących wtórnego rynku przydziałów czasu na start lub lądowanie i przewidywanego stopniowego wprowadzania innych mechanizmów rynkowych, w tym rynku pierwotnego, których skutkiem mogłoby być odcięcie regionalnych portów lotniczych od głównych węzłów lotniczych;

24. wzywa Komisję o zachowanie racjonalności w zakresie regulacji administracyjno-prawnych dotyczących zarządzania slotami w regionalnych portach lotniczych, której brak może wpłynąć na ograniczenie siatki połączeń; mając na uwadze, że główne porty lotnicze i duże węzły lotnicze zbliżają się do osiągnięcia swojej maksymalnej przepustowości, wzywa Komisję do opracowania strategii przydziałów czasowych dla regionalnych portów lotniczych mających potencjał w zakresie przyciągania nowych linii lotniczych, sprzyjania konkurencji, zmniejszeniu intensywności ruchu w głównych portach lotniczych oraz rozwojowi regionalnych portów lotniczych;

25. ubolewa nad tym, że regionalne porty lotnicze położone z dala od ośrodków miejskich często nie są odpowiednio połączone z siecią transportu lądowego; wzywa państwa członkowskie rozwijania strategii intermodalnej i inwestowania w istotne ze strategicznego punktu widzenia połączenia intermodalne, na przykład połączenia z siecią kolejową, gdyż połączenia regionalnych portów lotniczych z resztą sieci transportowej doprowadzą do tego, że w przypadku zatorów w przepustowości w węzłach lotniczych ruch przeniesie się raczej na regionalne porty lotnicze;

26. zauważa, że brak podejmowania zdecydowanych działań zmierzających do zwiększenia dostępności regionalnych portów lotniczych poprzez właściwe skomunikowanie z ośrodkami miejskimi, między innymi poprzez realizację transportowych inwestycji infrastrukturalnych ogranicza gospodarczy i społeczny rozwój regionów;

27. zauważa konieczność większej integracji pomiędzy środkami transportu; apeluje do Komisji o przedstawienie komunikatu zachęcającego branżę do rozwoju multimodalności za pośrednictwem biletów wspólnych dla kolei i sektora lotniczego; zwraca uwagę na już istniejące tego rodzaju rozwiązania w niektórych państwach członkowskich i dlatego nalega, by wszystkie strony wymieniały się sprawdzonymi rozwiązaniami w tej dziedzinie;

28. zauważa pilną potrzebę zagwarantowania przepustowości portów lotniczych w Unii Europejskiej, aby nie przestały one być konkurencyjne w stosunku do innych regionów, w których odnotowuje się wzrost, co pozwoli zapobiec sytuacji przeniesienia ruchu lotniczego do sąsiednich regionów; jest zdania, że regionalne porty lotnicze mogą pomóc zmniejszyć tłok w głównych europejskich portach lotniczych oraz pomóc im utrzymać ich czołową pozycję;

29. uważa, że branża kolejowa i drogowa powinna uwzględniać w planach rozwoju sieci transportu kolejowego i drogowego lokalizację portów lotniczych celem włączenia portów lotniczych do powstających sieci transportu lądowego; zauważa potrzebę opracowania sieci regionalnych portów lotniczych stanowiących integralne połączenie z głównymi portami lotniczymi, poprawiając możliwości zarówno mobilności mieszkańców jak i usprawnienia przewozu towarów;

30. zwraca uwagę, że dobrze rozwinięta sieć lotnisk regionalnych poprawi również bezpieczeństwo pasażerów, między innymi gwarantując zapewnienie na wypadek pogorszenia pogody lub z innych przyczyn sieci lotnisk awaryjnych i zastępczych;

31. uważa za istotne uwzględnienie specjalizacji transportu towarowego jako nieodzownego elementu, który pozytywnie wpłynie na planowanie map portów lotniczych i usprawni korzystanie z dostępnej infrastruktury; wskazuje, że odpowiednie korzystanie z tej zasady wraz z odpowiednim zarządzaniem przydziałami czasu na start i lądowanie, aby rozdzielić transport pasażerski i towarowy, pozwoli uniknąć sytuacji nasycenia głównych portów lotniczych; podkreśla istotną rolę, jaką w strategii tej odgrywają regionalne porty lotnicze;

Transeuropejska sieć transportowa (TEN-T)

32. jest zdania, że regionalne porty lotnicze mają znaczący wpływ na zachowanie spójności terytorialnej oraz rozwój społeczny i gospodarczy w regionach, a zwłaszcza w regionach gdzie brak innego rodzaju transportu; wzywa zatem, by uwzględniono regionalne porty lotnicze w przyszłej polityce dotyczącej transeuropejskiej sieci transportowej; ponadto jest głęboko przekonany, że do planów sieci TEN-T należy włączyć główne regionalne porty lotnicze prowadzące stałą całoroczną obsługę pasażerów, które istotnie przyczyniają się do rozwoju gospodarczego, ożywienia przemysłu i zatrudnienia w regionach, zwłaszcza te zapewniające liczne połączenia z państwami trzecimi i połączenia wewnątrzeuropejskie, i które sprzyjają multimodalności transportu w regionie, oraz regionalne porty lotnicze, które mogą służyć do odciążania wąskich gardeł;

33. podkreśla, że regionalne porty lotnicze zlokalizowane w regionach transgranicznych i w bliskiej odległości powinny współpracować i koordynować swoje działania w związku z wykorzystaniem dostępnej przepustowości, co jest wstępnym warunkiem uzyskania współfinansowania UE z funduszy TEN-T, spójności i regionalnych;

34. uważa, że w ramach TEN-T regionalne porty lotnicze mogłyby odegrać wiodącą rolę w tworzeniu szerszego wspólnego europejskiego obszaru lotniczego obejmującego 1 miliard osób w UE i sąsiednich krajach zgodnie z komunikatem Komisji (COM(2011)0415);

35. ubolewa nad tym, że Komisja nie zwróciła uwagi na wyrażony przez Parlament i Radę w art. 10 ust. 4 decyzji 884/2004/WE postulat przyłączenia do sieci regionalnych portów lotniczych, zwłaszcza z uwagi na konieczność zapewnienia, obok rozwoju usług kolei, usług transportu lotniczego do europejskich regionów, zważywszy że transport lotniczy może w niektórych okolicznościach docierać dalej i służyć mniejszym rynkom efektywniej pod względem czasu, kosztu i oddziaływania na środowisko; podkreśla w związku z tym ogromne znaczenie powiązania z portami lotniczymi zwłaszcza usług kolei dużych prędkości i kolei dalekobieżnych;

36. uważa, że szersze uwzględnienie portów lotniczych w nowych wytycznych TEN-T ułatwi dostęp do finansowania ze środków prywatnych przedsięwzięć w zakresie infrastruktury lotniskowej i stanowić będzie korzystny sygnał dla rynków kapitałowych; wzywa Komisję w ramach przeglądu TEN-T do uznania wagi związku pomiędzy regionalnymi usługami lotniczymi a ożywieniem gospodarczym;

Bezpieczeństwo

37. zauważa, że koszt wdrożenia środków bezpieczeństwa w mniejszych regionalnych portach lotniczych jest proporcjonalnie wyższy w stosunku do głównych portów lotniczych, które zyskują na korzyściach skali; uważa jednak, że ewentualna propozycja dotycząca finansowania środków bezpieczeństwa nie może zakłócać konkurencji pomiędzy portami lub grupami portów lotniczych;

38. przypomina, że dyrektywa UE w sprawie opłat lotniskowych4 obejmuje jedynie porty lotnicze obsługujące ponad 5 milionów pasażerów lub największy port lotniczy w każdym państwie członkowskim UE; uważa, że zasadniczą część jakiegokolwiek przeglądu odnośnych dyrektyw powinna stanowić ocena skutków dla małych i średnich portów lotniczych;

39. apeluje do Rady o przyjęcie stanowiska w sprawie opłat za ochronę lotnictwa oraz uważa, że to państwa członkowskie powinny pokrywać koszty surowszych środków bezpieczeństwa z podatków, zważywszy że bezpieczeństwo lotnictwa jest sprawą bezpieczeństwa narodowego; podkreśla, że podobne zasady powinny dotyczyć wszystkich pozostałych rodzajów transportu, aby zagwarantować uczciwą konkurencję.

40. przyznaje, że konieczny jest niezawodny sprzęt do kontroli płynów, aerozoli i żeli zapewniający duże prawdopodobieństwo wykrycia rozmaitych płynnych materiałów wybuchowych oraz apeluje do Komisji o rozważenie konsekwencji spełnienia przez regionalne porty lotnicze przyszłych wymogów w zakresie kontroli płynów, aerozoli i żeli;

41. zwraca uwagę na skutki nowych przepisów dla towarowego transportu lotniczego ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia ruchu towarowego dla wielu regionalnych portów lotniczych; apeluje do państw członkowskich i Komisji o zbadanie konsekwencji gospodarczych przedmiotowych przepisów celem dopilnowania, aby spedytorzy nie przenieśli swojej działalności poza UE;

Przejrzystość

42. sugeruje, że przedsiębiorstwa muszą oferować wszystkim rezydentom ze wszystkich państw UE opcję zapłaty kartą debetową lub kredytową, która to opcja byłaby bezpłatna; zaleca ponadto, by z kartą taką nie wiązały się żadne opłaty miesięczne czy administracyjne, nawet jeżeli oferowana jest przez przedsiębiorstwo będące podmiotem odrębnym od linii lotniczych oraz by w sytuacji, w której większość pasażerów danej linii lotniczej uiszcza dodatkową opłatę w związku z płatnością, zakazać stosowania takiej opłaty, a opłatę uznać za nieuniknioną i uwzględnić jako część ceny podstawowej;

43. zauważa, że choć miejsce na bagaż może być ograniczone w niektórych statkach powietrznych, nie istnieją jakiekolwiek wspólne wytyczne w zakresie rozmiaru lub ciężaru bagażu podręcznego lub rejestrowanego w unijnych przewozach lotniczych; proponuje, aby Komisja zachęciła branżę do ustalenia wspólnych pułapów restrykcji, zważywszy że dzięki temu pasażerowie czuliby się pewniej w czasie podróży; uważa, że warunkiem powodzenia takiego rozwiązania na rynku światowym jest zaangażowanie ICAO we wspomniany proces;

44. wskazuje na to, że niektóre linie lotnicze wymagają nieproporcjonalnie wysokich opłat za bagaż rejestrowany; wzywa Komisję do przeanalizowania tego postępowania pod kątem praktyk wymienionych w ust. 13 oraz sprawiedliwej i przejrzystej polityki cenowej;

45. sugeruje, że należy wprowadzić pułap opłat nakładanych przez linie lotnicze za bagaż dodatkowy i nadbagaż;

Dostępność

46. wzywa przedsiębiorstwa zarządzające regionalnymi portami lotniczymi do dostosowania ich obiektów do obsługi osób niepełnosprawnych, aby umożliwić tym osobom niezależny dostęp do rożnych stref w porcie lotniczym oraz komfortowe korzystanie ze wszystkich usług;

47. podkreśla, że dzięki niewielkim terminalom, funkcjonalności i organizacji regionalne porty lotnicze stanowią wartość dodaną dla pasażerów z ograniczoną mobilnością, pasażerów podróżujących z rodziną itd.; wzywa Komisję, porty lotnicze i inne zainteresowane strony do uznania za wzór projektu i budowy terminali, które są bardziej dostępne i zachęcające dla pasażerów;

48. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

  • [1]  Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0250.
  • [2]  Ustawa 1/2011 (4 marca 2011 r.) ustanawiająca państwowy program bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego, zmieniająca ustawę 21/2003 o bezpieczeństwie żeglugi powietrznej (7 lipca 2003 r.).

UZASADNIENIE

Regionalne porty lotnicze i usługi lotnicze są niezbędne nie tylko jako węzły transportowe, pomagające w ułatwianiu sprawnego funkcjonowania jednolitego rynku UE przez przemieszczanie osób i towarów pomiędzy regionami, ale również jako swoiste źródła wzrostu gospodarczego. Razem poszerzają horyzont tradycyjnych szlaków handlowych oraz pobudzają do intensywnego rozwoju obsługiwane przez siebie miasta i regiony. Biorąc pod uwagę znaczenie wspomnianej infrastruktury i oferty usługowej dla osób mieszkających poza głównymi obszarami miejskimi i dla całej UE, sprawozdawca wyraża poważne zaniepokojenie w związku z tendencją Komisji Europejskiej do skupiania uwagi na głównych węzłach lotniczych we wnioskach ustawodawczych w dziedzinie lotnictwa. W niniejszym sprawozdaniu przedstawiłem zalecenia mające na celu przywrócenie równowagi oraz wskazanie, w jaki sposób regionalne porty lotnicze i usługi lotnicze doznawały często nieproporcjonalnej, choć nieumyślnej, szkody w związku z niektórymi przepisami UE. Poddałem także pod dyskusję rozwiązania polityczne, które – w razie ich przyjęcia przez Komisję – mogłyby zwiększyć sprawność i opłacalność regionalnych portów lotniczych i usług lotniczych, jak również poprawić komfort pasażerów korzystających ze wspomnianej infrastruktury i oferty usługowej.

Jak już stwierdziłem na wstępie, regionalne porty lotnicze wnoszą istotny wkład gospodarczy na rzecz społeczeństwa, przy czym ze zdumieniem odkryłem, jak trudno jest znaleźć jedną spójną definicję regionalnego portu lotniczego. Rozmawiałem z Komisją, a także z przedstawicielami branży, ale zaproponowano mi wiele nieodpowiednich, sprzecznych i często konkurujących ze sobą definicji. Jeżeli Komisja ma zapewnić zaspokojenie potrzeb licznych regionalnych portów lotniczych UE w przyszłości, to sądzę, że potrzebuje jasnej, konkretnej, spójnej i dokładnej definicji regionalnych portów lotniczych. Po UE rozsianych jest bardzo wiele regionalnych portów lotniczych, które znacznie różnią się od siebie pod względem rozmiaru, świadczonych usług, obsługiwanych rynków i dostępnych usług lotniczych. Dlatego nieodpowiednie będą definicje, w których umownie wyznacza się graniczną liczbę pasażerów lub uwzględnia wszelkie porty lotnicze spoza miast/ regionów stołecznych. Biorąc pod uwagę obecny brak jakiejkolwiek odpowiedniej definicji, sprawozdawca postanowił dla celów niniejszego sprawozdania zaproponować prostą, szeroką definicję, w której regionalny port lotniczy definiuje się jako każdy port lotniczy nie będący węzłem lotniczym (bez względu na liczbę obsługiwanych pasażerów), zaś regionalną usługę lotniczą – jako usługę lotniczą rozpoczynającą się lub kończącą w regionalnym porcie lotniczym.

Lotnictwo to branża o niskich marżach, a naszym zadaniem jest stworzenie silnego, konkurencyjnego i opłacalnego unijnego obszaru lotniczego. Dotyczy to zwłaszcza szczebla regionalnego, gdzie marże potrafią być najniższe. Stoimy w obliczu nie tylko barier gospodarczych, ale również przeszkód związanych z oddziaływaniem lotnictwa na środowisko, tłokiem, bezpieczeństwem, a także konieczności lepszego określenia podstawowego wkładu lotnictwa w sieci transportowe UE. Sprawozdawca starał się poruszyć wszystkie najważniejsze kwestie, zajmując się nie tylko zagadnieniami charakterystycznymi dla lotnictwa regionalnego, ale również tym, w jaki sposób lotnictwo regionalne może przyczynić się do stworzenia bardziej efektywnego unijnego obszaru lotniczego. Uważam na przykład, że regionalne porty lotnicze, które nie wykorzystują obecnie w pełni swojej przepustowości, mogłyby ewentualnie służyć do odciążania niektórych bardzo zatłoczonych węzłów lotniczych, zwłaszcza w odniesieniu do usług regionalnych. Rozwiązanie to, pod warunkiem jego właściwego wdrożenia, mogłoby zmniejszyć tłok i zwiększyć skuteczność ochrony środowiska. Podobnie w przypadku przydziałów czasu na start lub lądowanie apelowałbym do Komisji o zwrócenie szczególnej uwagi na regionalne porty lotnicze i usługi lotnicze, zważywszy że mogą one zostać wyeliminowane z rynku z powodu niewłaściwej polityki cenowej w obliczu większej konsolidacji wśród głównych portów lotniczych, linii lotniczych i sojuszy linii lotniczych. Niekonkurencyjny i monopolistyczny rynek byłby wysoce szkodliwy nie tylko dla lotnictwa regionalnego, ale również dla obywateli UE, których skazano by na mniejszy wybór i rosnące ceny.

Zaapelowałem także do Komisji i państw członkowskich o pilne przyśpieszenie rozwoju SESAR i jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, zważywszy że realizacja obu przedsięwzięć mogłaby przynieść ogromne oszczędności pod względem gospodarczym i środowiskowym z racji większej efektywności, a niektóre mniejsze regionalne porty lotnicze mogłyby skorzystać na przedsięwzięciach SESAR, np. zdalnych wieżach kontrolnych. Uważam ponadto, że większą efektywność w unijnym obszarze transportowym można by uzyskać przez uwzględnienie niektórych głównych regionalnych portów lotniczych w sieci bazowej TEN-T. Stanowczo uważam bowiem, że regionalne usługi lotnicze należy postrzegać jako nieodłączny – nie zaś drugorzędny – element składowy sieci TEN-T. Sprawozdawca uważa, że przez większe włączenie naszych regionalnych portów lotniczych do sieci transportowej możemy zachęcić branżę do wniesienia dodatkowych korzyści na rzecz obywateli UE, np. rozwoju multimodalności za pośrednictwem wspólnych biletów w podróżach koleją i samolotem.

Starałem się wreszcie podjąć kwestie dotyczące przejrzystości, które mogą mieć daleko idący wpływ na komfort pasażerów, ale także swobodę regionalnych portów lotniczych w wyborze zyskownego modelu gospodarczego. Celem niniejszego sprawozdania jest zwrócenie uwagi na praktyki niektórych tanich przewoźników, np. nagłośnioną praktykę polegającą na dodawaniu niektórych nieuniknionych opłat do ceny podstawowej biletów lotniczych czy narzucaniu bardzo surowej i uciążliwej zasady jednej sztuki bagażu, która może poważnie zagrozić opłacalności sprzedaży detalicznej będącej źródłem dochodów portu lotniczego w przypadku regionalnych portów lotniczych, które nierzadko wynegocjowały konkurencyjne opłaty za lądowanie w celu przyciągnięcia linii lotniczych.

Podsumowując, stanowczo uważam, że europejskie regionalne porty lotnicze i usługi lotnicze należy uznać za zasadnicze elementy w tworzeniu efektywnej i sprawnie działającej unijnej sieci transportowej, która ułatwia handel i umożliwia przemieszczanie się większej liczbie osób. Lotnictwo regionalne może odegrać zasadniczą rolę w dopilnowaniu, aby swobodny przepływ w UE był faktem nie tylko dla osób zamieszkujących główne miasta stołeczne, ale również dla obywateli UE mieszkających poza tymi obszarami, aby miasta i regiony czerpały korzyści nie tylko z większej mobilności, ale również z rozwijania turystyki, zapewniania dostępu do nowych rynków i przyciągania większych inwestycji gospodarczych.

OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego (6.2.2012)

dla Komisji Transportu i Turystyki

w sprawie przyszłości regionalnych portów lotniczych i usług lotniczych w UE
(2011/2196 (INI))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Giommaria Uggias

WSKAZÓWKI

Komisja Rozwoju Regionalnego zwraca się do Komisji Transportu i Turystyki, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:

1.  podkreśla znaczenie regionalnych portów lotniczych w kontekście transportu lotniczego oraz ich zasadniczą rolę w przyczynianiu się do terytorialnej, gospodarczej i społecznej spójności, zarówno w obrębie poszczególnych państw członkowskich, jak i na szczeblu UE, przez zapewnianie połączeń między regionami; zwraca uwagę, że należy utrzymać istniejące zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych, a wszelkie tego typu zobowiązania przyjęte w przyszłości należy uzasadnić potrzebą zagwarantowania dostępności i ciągłości terytorialnej regionów, takich jak regiony najbardziej oddalone, peryferyjne, wyspiarskie i regiony centralne niepołączone z głównymi szlakami transportowymi, z uwagi na fakt, że dzięki odpowiednim połączeniom lotniczym możliwe byłoby zniwelowanie niekorzystnych warunków geograficznych nieodłącznie związanych z tymi regionami; zauważa, że aby to osiągnąć w sposób priorytetowy należy potraktować poprawę intermodalności; pozytywnie ocenia możliwość zawarcia umów o partnerstwie popieranych przez organy krajowe, regionalne i przedsiębiorstwa lotnicze; zwraca uwagę na znaczenie portów lotniczych, które nierzadko są jedynym rzeczywistym połączeniem między danym regionem a pozostałą częścią Europy; podkreśla, że regionalne porty lotnicze są potrzebne również w najsłabiej rozwiniętych regionach Europy, w których brakuje rozbudowanych sieci drogowych lub kolejowych; w związku z tym jest przekonany, że regionom tym należy zapewnić odpowiednie połączenia; zauważa, że w obecnej sytuacji kryzysu gospodarczego oraz w kontekście starań podejmowanych w zakresie konsolidacji fiskalnej, należy szukać właściwej równowagi między wymogami konkurencyjności i stabilnością finansową portów lotniczych oraz potrzebami społecznymi i terytorialnymi, które muszą zostać zaspokojone;

2.  jest zdania, że nieuzasadnione budowanie kolejnych regionalnych portów lotniczych nie spełniałoby kryteriów wydajności i zachowania zrównoważonego rozwoju; zachęca natomiast do usprawnienia istniejących połączeń, przede wszystkim na obszarach, na których występują utrudnienia natury geograficznej (takich jak na przykład wyspy); w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje każdą inicjatywę mającą na celu zwiększenie roli transportu publicznego, również drogowego, poprzez rozwój połączeń;

3.  wzywa Komisję, państwa członkowskie i władze regionalne, aby zwróciły uwagę na fakt, że dobre połączenia lotnicze są ważne dla rozwoju lokalnej gospodarki i turystyki, gdyż przyciągają inwestorów i zapewniają szybki transport pasażerów i towarów; uznaje, że regionalne porty lotnicze są istotnym czynnikiem wpływającym na zwiększenie mobilności i międzyregionalnej komunikacji, a także iż przyczyniają się one do zwiększenia atrakcyjności regionów; zauważa, że turystyka wykazuje większą odporność na kryzys gospodarczy, a każdy aspekt polityki gospodarczej lub decyzja, które mogą wesprzeć turystykę lub przyczynić się do jej rozwoju, takie jak transport lotniczy i infrastruktura lotnicza, wymaga szczególnej uwagi;

4.  podkreśla rolę regionalnych portów lotniczych, będących siłą napędową dla rozwoju klastrów innowacyjnych poprzez zmniejszenie kosztów lokalizacji nowych przedsiębiorstw, zwłaszcza w regionach oddalonych geograficznie;

5.  zauważa gospodarcze znaczenie regionalnych portów lotniczych dla regionalnego wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych miejsc pracy, zwłaszcza w regionach słabiej rozwiniętych lub znajdujących się w niekorzystnym położeniu; w związku z tym zwraca uwagę na potrzebę skuteczniejszego wykorzystania potencjału ekologicznych miejsc pracy; wyraża jednak ubolewanie z powodu dużej liczby niestabilnych form zatrudnienia w tym sektorze i podkreśla, że pracownicy portu lotniczego, przedsiębiorstw usługowych lub przedsiębiorstw lotniczych działających na jego terenie muszą mieć zapewnione satysfakcjonujące i odpowiednie warunki w zakresie zawierania umów i wynagrodzenia oraz że konieczne jest zagwarantowanie poszanowania warunków pracy osób zatrudnionych w portach lotniczych oraz przestrzeganie minimalnych norm ochrony, które często nie są stosowane w portach lotniczych obsługiwanych głównie przez tanie linie lotnicze;

6.  wzywa państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne, aby podejmując decyzję o lokalizacji portów lotniczych oraz o ewentualnej konieczności remontu lub rozbudowy regionalnych portów lotniczych, zwracały uwagę nie tylko na kwestie gospodarcze i finansowe, ale także na czynniki środowiskowe, terytorialne, geologiczne i meteorologiczne, a także brały pod uwagę inne racjonalne kryteria; jednocześnie podkreśla znaczenie wykorzystywania i modernizacji istniejących struktur przed przystąpieniem do tworzenia nowych; zwraca uwagę, że rozwój transportu lotniczego powinien uwzględniać cele określone w strategii „Europa 2020”; w związku z tym zaleca, aby do roku 2020 porty lotnicze dokonały 30-procentowej redukcji emisji CO2 generowanego przez transport lotniczy w całej przestrzeni powietrznej UE;

7.  za szczególnie istotne uważa wprowadzanie w miarę możliwości rozwiązań z zakresu transportu intermodalnego; w związku z tym, a także mając na uwadze obecny postęp technologiczny w tej dziedzinie, jest zdania, że między portami lotniczymi należy uruchomić połączenia kolejowe lub drogowe, gdyż stanowią one idealny sposób włączania portów lotniczych do krajowych i europejskich sieci transportowych oraz zmniejszania problemów z przepustowością, jakie napotykają wspomniane porty lotnicze; jest przekonany, że lepsze lokalne połączenia kolejowe lub tramwajowe między regionalnymi portami lotniczymi i leżącymi w ich pobliżu miastami mogą być przyjazne dla środowiska oraz przyczynić się do usprawnienia organizacji całego transportu regionalnego; wzywa do tego, by nie lekceważyć szczególnej sytuacji niektórych regionów, w których rozwój intermodalności jest uzależniony od ich fizycznych i naturalnych uwarunkowań; uznaje, że regionalne porty lotnicze mogą przyczynić się do rozładowania zatorów w ruchu pasażerskim, odciążając przepełnione porty lotnicze, oraz do zróżnicowania połączeń lotniczych; wzywa właściwe władze państw członkowskich do przedstawienia planów rozwoju i poprawy funkcjonowania istniejących regionalnych portów lotniczych;

8.  jest zdania, że regionalne porty lotnicze, ze względu na ich wpływ środowiskowy i gospodarczy, powinny otrzymywać odpowiednie wsparcie od władz krajowych i regionalnych, podlegać lokalnym i regionalnym konsultacjom oraz – na podstawie analiz kosztów i zysków – być uznane za uprawnione do wnioskowania o finansowanie w ramach funduszy unijnych, a także innych finansowanych przez UE instrumentów inżynierii finansowej w nowych ramach programowania; sugeruje, aby Komisja uwzględniła możliwości oferowane przez regionalne porty lotnicze w ramach europejskiej centralnej sieci transportowej;

9.  jest zdania, że mając na względzie spójność terytorialną, należy uwzględnić rozwój działalności regionalnych portów lotniczych w ramach działań na rzecz współpracy terytorialnej, aby zapewnić równowagę między regionami w zakresie dostępu do portów lotniczych oraz rozwój połączeń transportowych w skoordynowanej sieci;

10. wzywa państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne do zadbania, by zgodnie z odnośną oceną terytorialną, należycie uwzględniającą kwestię współpracy transgranicznej, porty lotnicze były ujęte w regionalnych planach zagospodarowania przestrzennego oraz uwzględnione w strategiach rozwoju regionalnego – zwłaszcza w zintegrowanych planach mobilności zgodnej z zasadami zrównoważonego rozwoju – a także, w stosownych przypadkach, w obecnych i przyszłych strategiach makroregionalnych; zachęca władze państw członkowskich, aby rozważyły znaczenie regionalnych portów lotniczych w kontekście negocjowania przyszłych programów operacyjnych;

11. przypomina w tym kontekście, jak ważne jest opracowanie, zaplanowanie i wdrożenie wspólnych strategii na szczeblu transgranicznym w zakresie rozbudowy i dostępności infrastruktury portów lotniczych; podkreśla znaczenie europejskiej współpracy terytorialnej dla wypracowania tych skoordynowanych strategii oraz pilny charakter niektórych inwestycji transgranicznych; wzywa, aby wszelka koordynacja na szczeblu makroregionalnym zawierała w swojej strategii pogłębioną analizę integracji sieci transportowych, zwłaszcza lotniczych, w celu osiągnięcia rzeczywistej spójności społecznej i terytorialnej;

12. podkreśla znaczenie zwiększania konkurencyjności regionów najbardziej oddalonych oraz promowania integracji regionalnej, aby zmniejszyć opóźnienie gospodarcze tych regionów względem gospodarki europejskiej;

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

26.1.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

41

1

3

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

François Alfonsi, Luís Paulo Alves, Catherine Bearder, Victor Boştinaru, John Bufton, Alain Cadec, Salvatore Caronna, Francesco De Angelis, Tamás Deutsch, Rosa Estaràs Ferragut, Brice Hortefeux, Danuta Maria Hübner, Filiz Hakaeva Hyusmenova, Vincenzo Iovine, María Irigoyen Pérez, Seán Kelly, Constanze Angela Krehl, Petru Constantin Luhan, Ramona Nicole Mănescu, Riikka Manner, Iosif Matula, Erminia Mazzoni, Ana Miranda, Jens Nilsson, Jan Olbrycht, Wojciech Michał Olejniczak, Younous Omarjee, Markus Pieper, Monika Smolková, Georgios Stavrakakis, Nuno Teixeira, Lambert van Nistelrooij, Oldřich Vlasák, Kerstin Westphal, Hermann Winkler, Joachim Zeller, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Evgeni Kirilov, Lena Kolarska-Bobińska, James Nicholson, Ivari Padar, Heide Rühle, Giommaria Uggias

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Julie Girling

WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI

Data przyjęcia

27.3.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

39

3

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Magdi Cristiano Allam, Georges Bach, Izaskun Bilbao Barandica, Philip Bradbourn, Antonio Cancian, Michael Cramer, Philippe De Backer, Luis de Grandes Pascual, Christine De Veyrac, Saïd El Khadraoui, Ismail Ertug, Carlo Fidanza, Knut Fleckenstein, Jacqueline Foster, Mathieu Grosch, Jim Higgins, Dieter-Lebrecht Koch, Georgios Koumoutsakos, Werner Kuhn, Jörg Leichtfried, Eva Lichtenberger, Marian-Jean Marinescu, Gesine Meissner, Hubert Pirker, David-Maria Sassoli, Vilja Savisaar-Toomast, Olga Sehnalová, Debora Serracchiani, Brian Simpson, Keith Taylor, Silvia-Adriana Ţicău, Giommaria Uggias, Thomas Ulmer, Peter van Dalen, Dominique Vlasto, Artur Zasada, Roberts Zīle

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Spyros Danellis, Eider Gardiazábal Rubial, Alfreds Rubiks, Janusz Władysław Zemke

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Petri Sarvamaa