ΕΚΘΕΣΗ σχετικά µε την Ειδική Έκθεση αριθ. 12/2011 (απαλλαγή 2011):«Συνέβαλαν τα μέτρα της ΕΕ στην προσαρμογή της ικανότητας των αλιευτικών στόλων στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες;»

13.7.2012 - (Ν7-0003/2012 – C7‑0018/2012 – 2012/2009(DEC))

Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού
Εισηγήτρια: Marta Andreasen
PR_DEC

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

με παρατηρήσεις, στο πλαίσιο της απαλλαγής της Επιτροπής για το 2011, σχετικά με την Ειδική Έκθεση αριθ. 12/2011 (απαλλαγή 2011): «Συνέβαλαν τα μέτρα της ΕΕ στην προσαρμογή της ικανότητας των αλιευτικών στόλων στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες;»

(N7-0003/2012 – C7-0018/2012 – (2012/2009)(DEC))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

– έχοντας υπόψη τον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2011[1],

– έχοντας υπόψη την Ειδική Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αριθ. 12/2011 με τίτλο «Συνέβαλαν τα μέτρα της ΕΕ στην προσαρμογή της ικανότητας των αλιευτικών στόλων στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες;»,

– έχοντας υπόψη το άρθρο 319 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

– έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τον δημοσιονομικό κανονισμό που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων[2], και συγκεκριμένα τα άρθρα του 145, 146 και 147,

– έχοντας υπόψη τα άρθρα 76 και 112 και το Παράρτημα VI του Κανονισμού του,

– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Αλιείας (A7-0228/2012),

A. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ειδικές εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου εξετάζονται από το Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας απαλλαγής·

B. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ειδικές εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου παρέχουν πληροφορίες για θέματα που προκαλούν ανησυχία και σχετίζονται με την εκτέλεση των δαπανών και αποτελούν, κατά συνέπεια, εργαλείο για το Κοινοβούλιο κατά την άσκηση του ρόλου του ως αρχής αρμόδιας για την απαλλαγή·

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑλΠ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας απαιτείται εξέταση εκ μέρους των νομοθετικών αρχών·

1. εκφράζει ικανοποίηση για την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου και σημειώνει την επικριτική του αξιολόγηση όσον αφορά τα μέτρα που ελήφθησαν τόσο από την Επιτροπή όσο και από τα κράτη μέλη·

2. υπογραμμίζει ότι η ΚΑλΠ απαιτεί την προώθηση της βιώσιμης αλιείας, η οποία συνεπάγεται την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του αλιευτικού τομέα και ισορροπία μεταξύ αλιευτικών πόρων και της ικανότητας του αλιευτικού στόλου προκειμένου να αποφεύγεται η υπερεκμετάλλευση των αλιευτικών αποθεμάτων·

3. σημειώνει ότι, παρά το γεγονός ότι η μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας έχει αποτελέσει θέμα που επανέρχεται σε προηγούμενες μεταρρυθμίσεις της ΚΑλΠ και έχει εξετασθεί στις Ειδικές Εκθέσεις αριθ. 3/1993 και αριθ. 7/2007 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τα δαπανηρά μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα για τη μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας με την προσαρμογή του αλιευτικού στόλου στους αλιευτικούς πόρους υπήρξαν ανεπιτυχή·

4. αναγνωρίζει ότι, από το 1995, η τάση όσον αφορά τα αλιεύματα στην Ένωση ήταν καθοδική και ότι σύμφωνα με το Πράσινο Βιβλίο της Επιτροπής του Απριλίου 2009 αυτή η πτώση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην υπερβολική αλιεία και αποτελεί μέρος ενός φαύλου κύκλου όπου συνυπάρχουν η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα και η χαμηλή οικονομική απόδοση των αλιευτικών στόλων·

5. εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι από την τελευταία μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ το 2002, τα αλιεύματα έχουν μειωθεί κατά 1 εκατ. τόνους[3] και οι θέσεις εργασίας στον αλιευτικό τομέα μειώθηκαν από 421.000 σε 351.000[4]·

6. σημειώνει ότι, μολονότι δεν υπάρχει επίσημος ορισμός της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας, η μείωση των αλιευμάτων και η απώλεια θέσεων εργασίας που προκαλούνται από την υπεραλίευση των ιχθυαποθεμάτων μαρτυρούν εκ των πραγμάτων πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να ορίσει την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα και να εξετάσει τη λήψη πιο συναφών και αυστηρότερων μέτρων προκειμένου να διευκολυνθούν δράσεις για την εξισορρόπηση της αλιευτικής ικανότητας με τις αλιευτικές δυνατότητες·

7. πιστεύει ότι έχει ζωτική σημασία η Επιτροπή να εκπονήσει κατεπειγόντως έκθεση που θα περιλαμβάνει στοιχεία όσον αφορά την υφιστάμενη πλεονάζουσα ικανότητα της Ένωσης, κατανεμημένα ανά αλίευμα και χώρα·

8. εκφράζει επίσης ανησυχία για το γεγονός ότι τα ανώτατα όρια ικανότητας του στόλου, ως μέτρο για τον περιορισμό του μεγέθους του αλιευτικού στόλου, είναι πλέον άνευ αντικειμένου εφόσον το πραγματικό μέγεθος του στόλου είναι πολύ κατώτερο των ανωτάτων ορίων και θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερο κατά 200.000 τόνους, εξακολουθώντας να συμμορφούται με τους κανόνες· τονίζει ότι, ταυτόχρονα, λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων, η αλιευτική ικανότητα των στόλων έχει αυξηθεί κατά 3% κατά μέσο όρο ετησίως την τελευταία δεκαετία·

9. σημειώνει ότι η ΚΑλΠ μετρά την ικανότητα των σκαφών όσον αφορά την ισχύ (κιλοβάτ) και το μέγεθος (ολική χωρητικότητα) και ότι ωστόσο τα μέτρα αυτά δεν λαμβάνουν υπόψη την τεχνολογική πρόοδο στις αλιευτικές μεθόδους, πράγμα που περιπλέκει το έργο του καθορισμού των κατάλληλων στόχων για τη μείωσή του· σημειώνει ότι η Επιτροπή επιθυμεί να διατηρήσει αυτές τις στατικές παραμέτρους έως το τέλος του 2015·

10. καλεί την Επιτροπή να επιβάλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να ενημερώνουν σωστά το μητρώο του αλιευτικού στόλου τους και να θεσπίσει την υποχρέωση υποβολής έκθεσης σχετικά με τις προσπάθειες που καταβάλλουν για την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων·

11. σημειώνει ότι, όσον αφορά τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας, η νέα πρόταση της Επιτροπής για την ΚΑλΠ βασίζεται σε μια νέα προσέγγιση που έχει ως γνώμονα την αγορά (προγράμματα χορήγησης μεταβιβάσιμων αλιευτικών δικαιωμάτων), δεδομένου ότι η Επιτροπή έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα προγράμματα αυτά διαδραματίζουν θετικό ρόλο στη μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας·

12. εκφράζει την ανησυχία του για τις ελλείψεις που υφίστανται στους κανόνες για τον χειρισμό των αλιευτικών δικαιωμάτων όταν τα αλιευτικά σκάφη διαλύονται με δημόσια ενίσχυση και για την αδυναμία καθορισμού σαφών και αποτελεσματικών κριτηρίων για την επιλογή αλιευτικών σκαφών· θεωρεί ότι τα προγράμματα διάλυσης σκαφών εφαρμόστηκαν εν μέρει πλημμελώς, επί παραδείγματι χρησιμοποιήθηκαν χρήματα των φορολογουμένων για τη διάλυση σκαφών που ήσαν ήδη ανενεργά ή ακόμη χρησιμοποιήθηκαν έμμεσα για την κατασκευή νέων σκαφών· σημειώνει, ωστόσο, ότι σε ορισμένα κράτη μέλη τα προγράμματα διάλυσης σκαφών εκπλήρωσαν τον σκοπό τους· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι, κατά την εφαρμογή προγραμμάτων διάλυσης σκαφών για τη μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας, είναι αναγκαίο να υπάρχουν αυστηρές διασφαλίσεις προκειμένου να αποφεύγονται οι καταχρήσεις·

13. εκφράζει λύπη διότι οι επενδύσεις επί των αλιευτικών σκαφών, οι οποίες χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑλ), θα μπορούσαν να αυξήσουν την ικανότητα των μεμονωμένων σκαφών να αλιεύουν ιχθείς· θεωρεί ότι είναι ανεπαρκές το ενημερωτικό σημείωμα που εκπόνησε η Επιτροπή και απέστειλε στα κράτη μέλη εν συνεχεία της ειδικής έκθεσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με την ικανότητα των σκαφών να αλιεύουν· στην έκθεση αυτή το Ελεγκτικό Συνέδριο καλούσε τις εθνικές αρχές να εφαρμόσουν αυστηρότερους ελέγχους πριν λάβουν απόφαση για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων επενδύσεων επί των αλιευτικών σκαφών·

14. σημειώνει ότι ενώ η παράγραφος 36 της ειδικής έκθεσης αναφέρει ότι έως το τέλος του 2010 η εκτέλεση του ΕΤΑλ όσον αφορά τις πιστοποιημένες από τα κράτη μέλη δαπάνες ανήλθε σε 645 εκατ. ευρώ, ή 15% του διαθέσιμου ποσού για το διάστημα από το 2007 έως το 2013, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσού δηλώθηκε το 2010 και 292 εκατ. ευρώ δεν είχαν ακόμη καταβληθεί από την Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, λόγω της καθυστερημένης έγκρισης του κανονισμού για το ΕΤΑλ εκ μέρους του Συμβουλίου του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 της 27 Ιουλίου 2006 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας[5] και των πολύπλοκων προβλημάτων που αντιμετωπίστηκαν κατά την έναρξη εφαρμογής των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου από τα κράτη μέλη· σημειώνει ότι οι πιστοποιημένες ενδιάμεσες πληρωμές που εστάλησαν από τα κράτη μέλη έως το τέλος Δεκεμβρίου του 2011 ανήλθαν σε 28% (1.188 εκατ. ευρώ) του συνολικού διαθέσιμου ποσού του ΕΤΑλ και επιδοκιμάζει το γεγονός ότι παρατηρείται τώρα επιτάχυνση του ρυθμού απορρόφησης του ΕΤΑλ·

15. συνιστά στα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα προκειμένου:

– να προσαρμόσουν τους αλιευτικούς τους στόλους στις υφιστάμενες αλιευτικές δυνατότητες και να

– διασφαλίσουν ότι τα κριτήρια επιλογής για τα καθεστώτα παροπλισμού αλιευτικών σκαφών έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να έχουν θετικό αντίκτυπο στη βιωσιμότητα των στοχευμένων αποθεμάτων ιχθύων και να αποφεύγουν τη χορήγηση δημόσιας ενίσχυσης για τον παροπλισμό ανενεργών αλιευτικών σκαφών·

16. καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει αποτελεσματικά ανώτατα όρια ικανότητας του αλιευτικού στόλου·

17. πιστεύει ότι η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ είναι απαραίτητη προκειμένου να περιφερειοποιηθεί η υλοποίησή της και η διαχείριση των προγραμμάτων και των μέτρων της·

18. συμμερίζεται τις συστάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου ότι:

– θα πρέπει να αναπτυχθούν δράσεις για την αποτελεσματική μείωση της πλεονάζουσας ικανότητας του αλιευτικού στόλου και για τον καλύτερο καθορισμό και τη μέτρηση της αλιευτικής ικανότητας και της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας χωρίς να παραβλέπεται συγχρόνως η υποχρέωση της διατήρησης των θέσεων εργασίας που έχουν απομείνει στον αλιευτικό τομέα·

– θα πρέπει να επανεξετασθεί το καθεστώς ενίσχυσης για εκσυγχρονισμό των σκαφών και να διασαφηνισθεί ο ρόλος των καθεστώτων μεταβίβασης αλιευτικών δικαιωμάτων·

– θα πρέπει να καθοριστούν σαφείς κανόνες επιλογής για τα καθεστώτα παροπλισμού των αλιευτικών σκαφών·

– τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόζουν εγκαίρως το ΕΤΑλ και οιεσδήποτε επενδύσεις επί των αλιευτικών σκαφών που χρηματοδοτούνται από το δημόσιο δεν θα πρέπει να έχουν ως αποτέλεσμα αυξημένη αλιευτική ικανότητα·

– το μητρώο αλιευτικού στόλου θα πρέπει να ενημερώνεται σωστά και οι εκθέσεις των κρατών μελών πρέπει να περιλαμβάνουν τις απαιτούμενες και κατάλληλες πληροφορίες·

19. θεωρεί περαιτέρω ότι, υπό το πρίσμα των επικρίσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έχει καταστεί σαφές ότι το ΕΤΑλ και η ΚΑλΠ αντιπροσωπεύουν σήμερα μια ανεπαρκή χρήση των κοινών μας πόρων και, ως εκ τούτου, επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το καθεστώς θα επανεξεταστεί στο σύνολό του στο εγγύς μέλλον· τονίζει ότι είναι σημαντικό, κατά την αναδιάρθρωση αυτών των καθεστώτων, να εστιαστεί η προσοχή στους τομείς της αλιευτικής πολιτικής που μπορούν να ρυθμιστούν με τον καλύτερο τρόπο σε επίπεδο Ένωσης, όπως είναι τα περιβαλλοντικά ζητήματα, παρά σε διάφορους τύπους αναποτελεσματικών καθεστώτων επιδότησης·

20. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Προτού να αναφερθεί ρητά στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, στο άρθρο 3 της ΣΛΕΕ, η νομολογία είχε ήδη από μακρού θεσπίσει ότι η αλιεία ήταν ήδη αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ. Μόνο ένα μέρος της υδατοκαλλιέργειας και οι πόροι του γλυκού νερού εξακολουθούν να αποτελούν κοινές αρμοδιότητες.

Ακόμη και εάν η ΚΑΠ υπήρξε μια αποτυχία, η Επιτροπή επιθυμεί να την εμπιστευθούμε ότι μπορεί να επανέλθει με σχέδια μεταρρύθμισης, τόσο για την ΚΑΠ[6] όσο και για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας[7]. Αν και δεν αποτελούν το πεδίο ενδιαφέροντος της παρούσας έκθεσης, και τα δύο σχέδια επί του παρόντος συζητούνται από τις νομοθετικές αρχές της ΕΕ. Είναι άποψη της εισηγήτριας ότι πολλά θα παραμείνουν ως έχουν.

Η περίληψη της ειδικής έκθεσης, όπως και οι τίτλοι των κεφαλαίων της, διαβάζονται ως μια ετυμηγορία όπου τόσο η Επιτροπή όσο και το Συμβούλιο κρίνονται ένοχοι από κάθε άποψη:

(α) υπήρχαν καθυστερήσεις στην υλοποίηση προγραμμάτων και στη θέσπιση διαχείρισης και ελέγχου· (β) δεν διασφαλίζεται ορθός σχεδιασμός και ορθή εφαρμογή των σχεδίων προσαρμογής της αλιευτικής προσπάθειας· (γ) οι στόχοι για τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας δεν αιτιολογούνται επαρκώς. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο να μην στοχεύεται κατάλληλα η πλεονάζουσα ικανότητα του αλιευτικού στόλου, η οποία πρέπει να μειωθεί· (δ) οι επενδύσεις επί των αλιευτικών σκαφών, οι οποίες χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑλ), μπορούν να αυξήσουν την ικανότητα των μεμονωμένων σκαφών να αλιεύουν ιχθείς· (ε) το μητρώο αλιευτικών σκαφών της ΕΕ δεν είναι ορθά ενημερωμένο με τα στοιχεία των αλιευτικών σκαφών τα οποία διαλύθηκαν με κρατικές ενισχύσεις· (στ) τα κριτήρια επιλογής για τα καθεστώτα παύσης των δραστηριοτήτων αλιευτικών σκαφών δεν είναι πάντοτε καλά στοχευμένα και έχουν ως αποτέλεσμα τη διάλυση αλιευτικών σκαφών τα οποία έχουν ελάχιστο αντίκτυπο στα στοχευμένα αποθέματα ιχθύων· (ζ) τα ποσά των δημόσιων ενισχύσεων που χορηγούνται για την παύση των δραστηριοτήτων αλιευτικών σκαφών συχνά δεν λαμβάνουν υπόψη τη σχέση κόστους/αποτελεσματικότητας βάσει επαρκών αντικειμενικών κριτηρίων· (η) ορισμένα κράτη μέλη τα οποία εφάρμοσαν «τον κανονισμό για την κρίση των καυσίμων» δεν είχαν επιτύχει τις απαιτούμενες μειώσεις της ικανότητας του αλιευτικού στόλου· (θ) οι εκθέσεις σχετικά με τις προσπάθειες μείωσης της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας είναι ανεπαρκείς.

Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραδέχθηκε τον Δεκέμβριο του 2011 ότι η παύση δραστηριοτήτων σκαφών, με κόστος ύψους 1,7 δισ. ευρώ, ήταν μια αποτυχία[8].

Ακόμη και πριν το Πράσινο Βιβλίο της Επιτροπής του Απριλίου 2009, στη βιώσιμη αλιεία είχε δοθεί προτεραιότητα για τις εκ περιτροπής συνδυασμένες προεδρίες της Γαλλίας, της Τσεχίας και της Σουηδίας στο 18μηνο πρόγραμμα εργασίας τους το οποίο εγκρίθηκε τον Ιούνιο του 2008. Φαίνεται ότι λείπει η αίσθηση του κατεπείγοντος.

Απαντώντας σε μια ερώτηση γιατί δεν είχε αξιολογήσει την πλεονάζουσα ικανότητα του στόλου από το 1997, η Επιτροπή ανέφερε ότι από το 2002 το Συμβούλιο είχε αποφασίσει μια διαφορετική προσέγγιση. Στις πέντε παραγράφους και στη μία σύσταση του Ελεγκτικού Συνεδρίου όσον αφορά αυτό το ζήτημα, η Επιτροπή απαντά σε τρεις γραμμές ότι «η εργασία αυτή είναι πολύπλοκη από τεχνικής πλευράς» και ότι δεν είναι η Επιτροπή αλλά οι αλιευτικές αρχές των κρατών μελών που διαθέτουν τη γνώση και τα δεδομένα ώστε να συνάγουν τα κατάλληλα συμπεράσματα.

Σχετικά με την υπερβολική αλίευση, το Πράσινο Βιβλίο της Επιτροπής του Απριλίου 2009 ανέφερε ότι ένα ανησυχητικό ποσοστό 88% των αλιευτικών αποθεμάτων αλιεύονταν σε μη βιώσιμα επίπεδα και ότι από αυτά τα αποθέματα 30% βρίσκονταν εκτός ασφαλών βιολογικών ορίων.

Για τα υπεραλιευόμενα αποθέματα ειδικά είναι εξοργιστικό ότι παραβλέπονται οι απολύτως υγιείς ιχθείς.

Για έναν «Στενότερο διάλογο με την αλιευτική βιομηχανία και εκείνους που θίγονται από την κοινή αλιευτική πολιτική» (κονδύλιο του προϋπολογισμού 11 04 11) η Ένωση ενέγραψε πιστώσεις υποχρεώσεων ύψους 6,25 εκατ. ευρώ ετησίως όταν στα τέσσερα πρώτα το προϊόν απόδοσης ήταν κατά μέσο 4,68 εκατ. ευρώ. Ο διάλογος είναι υπερ-προϋπολογισμένος.

Σχετικά με τη διάρθρωση των ειδικών εκθέσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου εν γένει η εισηγήτρια είναι της γνώμης ότι η χρησιμότητα θα αυξανόταν εάν, εκτός από την άποψη της Επιτροπής, ενσωματώνονταν επίσης οι γνώμες των κρατών μελών. Ορισμένες εθνικές αρχές ελέγχου κάνουν παρατηρήσεις στις εκθέσεις τους σχετικά με τα σχόλια του ελεγχόμενου, μια διαδικασία που το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, επί του παρόντος, ενδεχομένως να θέλει να εξετάσει αν θα την αναλάβει.

Δυστυχώς, ο ενδελεχής έλεγχος επί του παρόντος περιορίζεται σχετικά με το πώς θα αντιμετωπισθούν οι συστάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η ομάδα εργασίας για την αλιεία που εδρεύει στις Βρυξέλλες και συνεδριάζει στα κτήρια Borschette ή Justus Lipsius θα μπορούσε να αποφασίσει να εκδίδει τα πρακτικά της, κάνοντας μια καλή αρχή.

Η παρούσα έκθεση υπογραμμίζει αυτό που όλοι γνωρίζουμε σχετικά με την ΚΑΠ: ότι είναι μια πλήρης αποτυχία. Από τη δημιουργία της έχει αντικαταστήσει εύρωστες εθνικές πολιτικές οι οποίες διατήρησαν τα αποθέματα και έθεσαν όρια με ένα δαπανηρό και υπέρμετρο ελεύθερο για όλους σύστημα το οποίο η Επιτροπή δεν μπορεί να ελέγξει. Η μελλοντική βιωσιμότητα της αλιείας στην ΕΕ δεν μπορεί να εξασφαλισθεί καθόλου. Η Επιτροπή δεν έχει λάβει αποτελεσματικά μέτρα για τον έλεγχο της κατάστασης. Για την εισηγήτρια η λύση είναι σαφής: η πολιτική θα πρέπει να αφεθεί στις κυβερνήσεις των κρατών μελών. Εάν αυτό δεν συμβεί, υπάρχει φόβος ότι δεν θα απομείνει καθόλου σημαντική αλιευτική βιομηχανία στην Ευρώπη πολύ σύντομα.

21.6.2012

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Αλιείας

προς την Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού

σχετικά με την ειδική έκθεση 12/2011 (Απαλλαγή 2011) - Συμβάλλουν τα μέτρα της ΕΕ στην προσαρμογή της ικανότητας των αλιευτικών στόλων στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες;

(N7-0003/2012 – C7-0018/2012 – 2012/2009(DEC))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Guido Milana

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Αλιείας καλεί την Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1. επισημαίνει ότι στην έκθεσή του, το Ελεγκτικό Συνέδριο:

α) αναφέρει άλλα μέσα κοινής αλιευτικής πολιτικής ως πιθανούς τρόπους μείωσης της αλιευτικής ικανότητας και, απλώς επί παραδείγματι, αναλύει τις μεταβιβάσιμες παραχωρήσεις αλιευμάτων χωρίς να εντοπίζονται οι επωφελείς συνέπειες σε αυτές·

β) υποστηρίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά την επικαιροποίηση των μητρώων του αλιευτικού στόλου, ούτως ώστε η Επιτροπή να είναι σε θέση να εξισορροπήσει την αλιευτική ικανότητα του στόλου με τις αλιευτικές δυνατότητες, πράγμα που επί του παρόντος δεν είναι δυνατό· (παράγραφος 77)·

γ) παραλείπει να λάβει υπόψη τις ιδιομορφίες ανά ζώνη και τύπο αλιείας, επί παραδείγματι τις διαφορές μεταξύ της αλιείας μικρής κλίμακας και της βιομηχανικής αλιείας·

δ) επισημαίνει ότι οι συνολικές αλιεύσεις στην Ένωση μειώθηκαν κατά περισσότερο από ένα εκατομμύριο τόνους την τελευταία δεκαετία·

ε) πιστεύει ότι η πλεονάζουσα ικανότητα εξακολουθεί να είναι ένας από τους λόγους αποτυχίας της ΚΑΠ η οποία αποσκοπεί στη διασφάλιση βιώσιμης αλιείας·

στ) καταγγέλλει την ανεπάρκεια των πληροφοριών που παρέχουν τα κράτη μέλη και τις συνακόλουθες δυσκολίες όσον αφορά τη χάραξη πολιτικών που μπορούν να περιορίσουν την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των πολιτικών αυτών·

2. πιστεύει ότι έχει ζωτική σημασία η Επιτροπή να εκπονήσει κατεπειγόντως έκθεση που θα περιλαμβάνει στοιχεία όσον αφορά την υφιστάμενη πλεονάζουσα ικανότητα της Ένωσης, κατανεμημένα ανά αλίευμα και χώρα·

3. προτείνει, η Επιτροπή:

α) να αναλάβει πρωτοβουλία για την προώθηση δράσεων για την αποτελεσματική μείωση της πλεονάζουσας ικανότητας του αλιευτικού στόλου, την αντιμετώπιση των ανωτέρω αδυναμιών, τον καλύτερο καθορισμό της αλιευτικής ικανότητας, τον καθορισμό αποτελεσματικών ορίων όσον αφορά την ικανότητα των αλιευτικών στόλων·

β) να διαπιστώσει κατά πόσον το σχέδιο κρατικών ενισχύσεων για επενδύσεις στα σκάφη πρέπει να επανεξετασθεί με βάση τις δυσκολίες που υφίστανται όσον αφορά την αποφυγή επενδύσεων που αυξάνουν την αλιευτική ικανότητα·

4. πιστεύει ότι:

α) το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας δεν προβλέπει αντιστάθμιση για τους αλιείς που μένουν άνεργοι λόγω διάλυσης των αλιευτικών σκαφών, ή για γυναίκες που πλήττονται από την παύση της αλιευτικής δραστηριότητας·

β) με στόχο τη μείωση του στόλου, είναι θεμελιώδους σημασίας να προβλεφθεί η δέουσα μεταβατική περίοδος πριν από την οριστική παύση της χορήγησης δημοσίων πόρων για τη διάλυση, προβλέποντας μέτρα στήριξης για τα πληρώματα και τις γυναίκες των οποίων οι θέσεις εργασίας συνδέονται με τη δραστηριότητα κάθε σκάφους·

5. εκτιμά ότι η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν θα πρέπει να εκφέρει πολιτική κρίση ούτε να προδικάζει τον τρόπο κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων ή τα μέσα διαχείρισης του στόλου που πρέπει να χρησιμοποιούνται για την επίτευξη των στόχων της ΚΑΠ, τα οποία πρέπει να καθορίζονται από τον νομοθέτη.

6. συνιστά στα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα προκειμένου:

α) να προσαρμόσουν τους αλιευτικούς τους στόλους στις υφιστάμενες αλιευτικές δυνατότητες·

β) να διασφαλίσουν την έγκαιρη και ορθή επικαιροποίηση των μητρώων του αλιευτικού στόλου·

γ) να διασφαλίσουν ότι τυχόν μέτρα για την ενίσχυση των επενδύσεων επί των σκαφών εφαρμόζονται με αυστηρότητα και δεν αυξάνουν την αλιευτική ικανότητα·

δ) να διασφαλίσουν ότι τα κριτήρια επιλογής για τα καθεστώτα παροπλισμού αλιευτικών σκαφών έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να έχουν θετικό αντίκτυπο στη βιωσιμότητα των στοχευμένων αποθεμάτων ιχθύων και να αποφεύγουν τη χορήγηση δημόσιας ενίσχυσης για τον παροπλισμό ανενεργών αλιευτικών σκαφών·

7. πιστεύει ότι οι συστάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου πρέπει να τυγχάνουν άμεσης υλοποίησης, ιδίως όσον αφορά:

α) τον ορισμό και την ακριβή μέτρηση της αλιευτικής ικανότητας, με βάση την τεχνική διαβούλευση του FAO σχετικά με τη μέτρηση της αλιευτικής ικανότητας, και·

β) την έγκριση δέσμης ποιοτικών περιβαλλοντικών κριτηρίων που θα διέπουν τα προγράμματα διαχείρισης της αλιευτικής ικανότητας των στόλων·

γ) η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα πρέπει να καθοριστεί και να ποσοτικοποιηθεί στους κανονισμούς της ΚΑΠ και του ΕΤΘΑ· προτείνει ο ορισμός της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας να γίνει με όρους οικονομικής πλεονάζουσας ικανότητας βάσει της οποίας κάθε μεμονωμένο αλιευτικό σκάφος ή ομάδα αλιευτικών σκαφών θα αξιολογείται σχετικά με το κατά πόσον είναι οικονομικά βιώσιμο με τις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες. Αυτό θα οδηγήσει στον ορθό καθορισμό του μεγέθους του προβλήματος της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας στους διάφορους τομείς αλιείας και στόλους·

8. σημειώνει ότι, μολονότι δεν υπάρχει επίσημος ορισμός της πλεονάζουσας ικανότητας, η μείωση των αλιευμάτων και η απώλεια θέσεων εργασίας που προκλήθηκε από την υπεραλίευση των ιχθυαποθεμάτων αποδεικνύουν μια ντε φάκτο πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα· κατά συνέπεια, καλεί την Επιτροπή να ορίσει την πλεονάζουσα ικανότητα και να μελετήσει πιο συνεκτικά και αποφασιστικά μέτρα προκειμένου να διευκολυνθούν δράσεις για την εξισορρόπηση της αλιευτικής ικανότητας με τις αλιευτικές δυνατότητες·

9. πιστεύει ότι η μείωση της αλιευτικής προσπάθειας είναι απαραίτητη για την επίτευξη της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης μέσω:

α) της διάθεσης της χρηματοδότησης που είναι αναγκαία για την ορθή εφαρμογή των πολυετών προγραμμάτων διαχείρισης για την επίτευξη της ΜΒΑ·

β) της μείωσης της πίεσης επί των πόρων στις ζώνες αναπαραγωγής ή ανάκτησης, ιδίως κατά τη διάρκεια των περιόδων αναπαραγωγής·

γ) της αύξησης της συμμετοχής των αλιέων στην ανάπτυξη και στην εφαρμογή τοπικών σχεδίων διαχείρισης στόλου, σύμφωνα με τους στόχους της ΚΑΠ·

δ) της ενθάρρυνσης εναλλακτικών συμπληρωματικών μορφών εισοδήματος για τους αλιείς, για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας τους, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την βιωσιμότητα των πόρων·

ε) της ενθάρρυνσης ειδικής χρηματοδότησης για τη χρήση αλιευτικών εργαλείων περισσότερο επιλεκτικών και σεβόμενων το περιβάλλον, ιδίως στο πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων στήριξης της παραδοσιακής αλιείας, της παραδοσιακής υδατοκαλλιέργειας και της μικρής κλίμακας αλιείας, όπου συμπεριλαμβάνεται και η συλλογή οστρακοειδών και η μυδοκαλλιέργεια στο φυσικό περιβάλλον·

στ) της συλλογής στοιχείων για την οποία σκόπιμο είναι να αυξηθεί το ποσοστό συγχρηματοδότησης της ΕΕ·

ζ) του σχεδιασμού στοχευμένης διάλυσης ανά περιοχή·

η) της βελτίωσης των ελέγχων και της τήρησης των ισχυόντων ανώτατων ορίων αλιευτικής ικανότητας·

10. καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει αποτελεσματικά ανώτατα όρια ικανότητας του αλιευτικού στόλου·

11. πιστεύει ότι η μεταρρύθμιση της ΚΑΠ είναι απαραίτητη προκειμένου να περιφερειοποιηθεί η υλοποίησή της και η διαχείριση των προγραμμάτων και των μέτρων της·

12. καλεί την Επιτροπή να επιβάλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να επικαιροποιούν ορθά το μητρώο του αλιευτικού στόλου τους και να θεσπίσει την υποχρέωση να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με τις προσπάθειες που καταβάλλουν για την εξισορρόπηση της αλιευτικής ικανότητας με τις αλιευτικές δυνατότητες.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	20.6.2012
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	13 8 1
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Antonello Antinoro, Alain Cadec, Chris Davies, João Ferreira, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Dolores García-Hierro Caraballo, Carl Haglund, Ian Hudghton, Werner Kuhn, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Crescenzio Rivellini, Ulrike Rodust, Raül Romeva i Rueda, Struan Stevenson, Jarosław Leszek Wałęsa
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Jean-Paul Besset, Barbara Matera, Jens Nilsson, Mario Pirillo, Νικόλαος Σαλαβράκος, Antolín Sánchez Presedo

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	9.7.2012
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	18 1 0
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Marta Andreasen, Inés Ayala Sender, Andrea Češková, Jens Geier, Gerben-Jan Gerbrandy, Ingeborg Gräßle, Monica Luisa Macovei, Crescenzio Rivellini, Petri Sarvamaa, Bart Staes, Søren Bo Søndergaard, Michael Theurer, Θεόδωρος Σκυλακάκης, Γεώργιος Σταυρακάκης
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Chris Davies, Christofer Fjellner, Edit Herczog, Barbara Weiler, Ивайло Калфин

[1] ΕΕ L 68, 15.3.2011.
[2] ΕΕ L 248, 16.9.2002, σ. 1.
[3] Πηγή: Eurostat.
[4] Πηγή: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «Απασχόληση στον αλιευτικό τομέα» (2006).
[5] ΕΕ L 223, 15.8.2006, σ. 1.
[6] http://ec.europa.eu/fisheries/reform/com_2011_425_en.pdf
[7] http://ec.europa.eu/fisheries/reform/com_2011_804_en.pdf
[8] Βλέπε υποπαράγραφο 6: «Η άρση της πλεονάζουσας ικανότητας μέσω δημόσιας ενίσχυσης όπως η διάλυση σκαφών αποδείχθηκε μη αποτελεσματική. Παρά το ότι από το 1994 έχουν δαπανηθεί 1,7 δισ. ευρώ, η πραγματική αλιευτική ικανότητα δεν έχει μειωθεί στους περισσότερους από τους στόλους της ΕΕ. Συνεπώς, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας δεν θα ενισχύει πλέον τη διάλυση σκαφών και, ως εκ τούτου, θα διαθέτει τους εξοικονομηθέντες πόρους για περισσότερο αποτελεσματικές μορφές ενίσχυσης στη βιώσιμη αλιεία».

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου