ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την παράκτια αλιεία, την παραδοσιακή αλιεία και τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής

27.9.2012 - (2011/2292(INI))

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγητής: João Ferreira

Διαδικασία : 2011/2292(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A7-0291/2012
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A7-0291/2012
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την παράκτια αλιεία, την παραδοσιακή αλιεία και τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής

(2011/2292(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–       έχοντας υπόψη τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ),

–       έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2 και το άρθρο 349,

–       έχοντας υπόψη το άρθρο 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα μέτρα προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι περιορισμοί των εξόχως απόκεντρων περιοχών,

–       έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής με τίτλο «Μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής» (CΟΜ(2009)0163),

–       λαμβάνοντας υπόψη ότι το μελλοντικό ΕΤΘΑ πρέπει να εγγυάται το δικαίωμα των τοπικών πληθυσμών στην αλιεία, για οικογενειακή κατανάλωση, σύμφωνα με συγκεκριμένες συνήθεις πρακτικές και με στόχο τη διατήρηση των παραδοσιακών οικονομικών τους δραστηριοτήτων,

–       έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής[1],

–       έχοντας υπόψη τις ρυθμίσεις που διέπουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, ιδίως τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου, για τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων και ρυθμίσεων σχετικά με την κοινοτική διαρθρωτική βοήθεια στον τομέα της αλιείας[2],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2005 σχετικά με τα δίκτυα γυναικών: αλιεία, εκτροφή και διαφοροποίηση[3],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την παράκτια αλιεία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλιείς παράκτιας αλιείας[4],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 2ας Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παρακτίων ζωνών στην Ευρώπη[5],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Φεβρουαρίου 2012 σχετικά με τη συμβολή της κοινής αλιευτικής πολιτικής στην παραγωγή δημοσίων αγαθών[6],

–       έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής[7],

–       έχοντας υπόψη τη νέα πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή αλιευτική πολιτική (COM(2011)0425),

–       έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας [για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 861/2006 του Συμβουλίου και του κανονισμού αριθ. XXX/2011 του Συμβουλίου για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική] (COM(2011)0804),

–       έχοντας υπόψη την πρόταση νέου κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (COM(2011)0416),

–       έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής» (COM(2011)0417),

–       έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με την εξωτερική διάσταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (COM(2011)0424),

–       έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών για τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων κατ’ εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (COM(2011)0418),

–       έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

–       έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0291/2012),

Α.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία μικρής κλίμακας – περιλαμβανομένων της παραδοσιακής αλιείας και ορισμένων τύπων παράκτιας αλιείας, της συλλογής οστρακοειδών και των λοιπών παραδοσιακών δραστηριοτήτων εκτατικής υδατοκαλλιέργειας όπως η φυσική εκτροφή μαλακίων σε παράκτια ύδατα – έχει εξαιρετικά ποικίλες εδαφικές, κοινωνικές και πολιτισμικές συνέπειες στο ηπειρωτικό έδαφος και στις νησιωτικές περιοχές καθώς στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και παρουσιάζει ειδικά προβλήματα που τη διαφοροποιούν από την αλιεία μεγάλης κλίμακας και από την εντατική ή βιομηχανική υδατοκαλλιέργεια·

Β.     λαμβάνοντας υπόψη ότι, για τους σκοπούς του νέου κανονισμού αλιευτικής πολιτικής, είναι αναγκαίο να οριστεί η έννοια της παραδοσιακής αλιείας και να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις που θα έχει αυτό το είδος αλιείας στη χρηματοδότηση από το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας·

Γ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόλος παραδοσιακής ή παράκτιας αλιείας αποτελεί καίριο παράγοντα για τη διατήρηση και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στις παράκτιες περιοχές και συμβάλλει στην επισιτιστική αυτάρκεια της ΕΕ, καθώς και στην ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών και στον εφοδιασμό της ευρωπαϊκής αγοράς με προϊόντα αλιείας·

Δ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το 80% της κοινοτικής αλιείας πραγματοποιείται από σκάφη μικρότερα των 15 μέτρων, γεγονός που καθιστά αυτό το τμήμα του στόλου τον σημαντικότερο πρωταγωνιστή της ΚΑλΠ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΑλΠ πρέπει να δώσει κατάλληλες, επαρκείς και αναγκαίες απαντήσεις στα διάφορα προβλήματα τα οποία, παρά τα διαδοχικά μέτρα που έχουν τεθεί στη διάθεση των κρατών μελών, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει ένα μεγάλο μέρος της αλιείας μικρής κλίμακας·

Ε.     λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόλος της παράκτιας και παραδοσιακής αλιείας αποτελείται από παλαιά σκάφη τα οποία πρέπει να καταστούν ασφαλέστερα και να εκσυγχρονιστούν ή ακόμη και να αντικατασταθούν με νέα σκάφη που εξοικονομούν περισσότερη ενέργεια και συμμορφώνονται προς τα πρότυπα ασφαλείας·

ΣΤ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει έλλειψη στατιστικών στοιχείων και δεικτών, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όσον αφορά την κοινωνική, οικονομική και εδαφική συνοχή, και ότι τα στοιχεία αυτά είναι αναγκαία για την προώθηση δεικτών οι οποίοι παρέχουν κοινωνικοοικονομικά, επιστημονικά και περιβαλλοντικά δεδομένα που αντικατοπτρίζουν τη γεωγραφική, περιβαλλοντική και κοινωνικοοικονομική ποικιλομορφία αυτού του είδους αλιείας·

Ζ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η απουσία αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων παραμένει ένα σημαντικό πρόβλημα στην προσπάθεια επίτευξης βιώσιμης διαχείρισης του μεγαλύτερου μέρους των ιχθυαποθεμάτων·

Η.     λαμβάνοντας υπόψη ότι, για τον καθορισμό της αλιευτικής πολιτικής, πέραν των σημαντικών περιβαλλοντικών στόχων που αφορούν τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων, πρέπει να ληφθούν επίσης υπόψη κοινωνικοί και οικονομικοί στόχοι, καθώς έχουν παραμεληθεί, ιδιαίτερα στην περίπτωση της αλιείας μικρής κλίμακας·

Θ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι από την τρέχουσα κεντρική διαχείριση της ΚΑλΠ συχνά προκύπτουν κατευθυντήριες γραμμές που δεν λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα, τις οποίες ο τομέας (ο οποίος δεν συμμετέχει ούτε στη συζήτηση ούτε στη διαμόρφωσή τους) δυσκολεύεται να κατανοήσει και, επιπλέον, είναι δυσεφάρμοστες ενώ παράγουν αποτελέσματα συχνά αντίθετα προς τα επιδιωκόμενα·

Ι.      λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πρότυπα διαχείρισης βάσει μεταβιβάσιμων αλιευτικών δικαιωμάτων δεν μπορούν να θεωρηθούν ως το μόνο μέτρο αντιμετώπισης της υπεραλίευσης και της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας·

ΙΑ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η υποχρεωτική μείωση του στόλου που επετεύχθη αποκλειστικά με μέσα της αγοράς, όπως οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις, ενδέχεται να οδηγήσει αφενός στην επικράτηση επιχειρηματιών που είναι πιο ανταγωνιστικοί από καθαρά οικονομική άποψη, αφετέρου στη ζημία των επιχειρηματιών και τμημάτων του στόλου που έχουν μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο και δημιουργούν (άμεσα ή έμμεσα) περισσότερες θέσεις εργασίας·

ΙΒ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική και κοινωνική κρίση πλήττει κατά κύριο λόγο τον αλιευτικό τομέα και ότι σε αυτό το πλαίσιο η αλιεία μικρής κλίμακας ενδέχεται να είναι πιο ευάλωτη λόγω της χαμηλής κεφαλαιοποίησής της· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η οικονομική και κοινωνική σταθερότητα των κοινοτήτων αλιείας μικρής κλίμακας·

ΙΓ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία μικρής κλίμακας ή η παραδοσιακή αλιεία, λόγω των διαρθρωτικών αδυναμιών που παρουσιάζει, είναι περισσότερο εκτεθειμένη σε συγκεκριμένα εξωτερικά πλήγματα (όπως η απότομη αύξηση στην τιμή των καυσίμων και, κυρίως, η έλλειψη πρόσβασης σε πιστώσεις) ή σε αιφνίδιες μεταβολές στη διαθεσιμότητα των πόρων·

ΙΔ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδιαιτερότητες της αλιείας μικρής κλίμακας συνιστούν μια πτυχή η οποία πρέπει να ληφθεί υπόψη στη μελλοντική ΚΑλΠ, αλλά ότι ταυτόχρονα δεν πρέπει να αποτελούν αποκλειστικό σημείο εστίασης της κοινωνικής διάστασης της μεταρρύθμισης, δεδομένης της σοβαρής κρίσης που πλήττει σήμερα ολόκληρο τον κλάδο·

ΙΕ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τιμές των αλιευτικών προϊόντων κατά την πρώτη πώληση δεν συμβαδίζουν με την τρέχουσα σημαντική αύξηση στα έξοδα παραγωγής, ειδικότερα όσον αφορά τα καύσιμα, και σε πολλές περιπτώσεις είτε είναι στάσιμες είτε μειώνονται, γεγονός που συντελεί στην κρίση που αντιμετωπίζει ο κλάδος·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αγορά δεν αμείβει στο ακέραιο τους εξωτερικούς θετικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες που συνδέονται με την αλιεία μικρής κλίμακας· λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύνολο της κοινωνίας δεν αναγνωρίζει ή δεν αμείβει τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την αλιεία, οι οποίες αποτελούν την πολυλειτουργική διάσταση του τομέα, παράγουν δε δημόσια αγαθά τονώνοντας, μεταξύ άλλων, την ακτογραμμή, τη γαστρονομία, τη μουσειολογία και την ερασιτεχνική αλιεία, προς όφελος της κοινωνίας στο σύνολό της·

ΙΖ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι το μελλοντικό Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) θα πρέπει να συνεκτιμά πλήρως τα ειδικά προβλήματα και τις ιδιαίτερες ανάγκες της παραδοσιακής αλιείας και της αλιείας μικρής κλίμακας, τόσο στα παράκτια όσο και στα εσωτερικά ύδατα, καθώς και τις συνέπειες που απορρέουν από την εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνει η μελλοντική μεταρρύθμιση τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες·

ΙΗ.    λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ειδικές ασθένειες που πλήττουν τις γυναίκες που εργάζονται στον τομέα της παραδοσιακής αλιείας δεν αναγνωρίζονται ως επαγγελματικές ασθένειες·

ΙΘ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημιουργία ειδικών ζωνών αποκλειστικής πρόσβασης συμβάλλει στην ανάπτυξη υπεύθυνων πρακτικών, στη βιωσιμότητα τόσο των παράκτιων θαλάσσιων οικοσυστημάτων όσο και των παραδοσιακών αλιευτικών δραστηριοτήτων, καθώς και στην επιβίωση των αλιευτικών κοινοτήτων·

Κ.     λαμβάνοντας υπόψη ότι η παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας και η παραδοσιακή αλιεία έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά, τα οποία ποικίλλουν από χώρα σε χώρα και από τη μία παράκτια ζώνη στην άλλη·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν πρέπει να παραβλεφθεί η σημασία της αλιείας μικρής κλίμακας ως προς την προστασία των μειονοτικών γλωσσών σε απομονωμένες, παράκτιες περιοχές·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το επίπεδο διασύνδεσης και οργάνωσης των επαγγελματιών στον τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας είναι ανεπαρκές και άνισο στα διάφορα κράτη μέλη·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 349 της Συνθήκης για της λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρεται στην ανάγκη προώθησης πολιτικών για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, ιδίως στον τομέα της αλιείας·

1.      εκτιμά ότι η αλιεία μικρής κλίμακας περιλαμβάνει την παραδοσιακή αλιεία και ορισμένους τύπους παράκτιας αλιείας, τη συλλογή οστρακοειδών και άλλες παραδοσιακές δραστηριότητες εκτατικής υδατοκαλλιέργειας όπως η φυσική εκτροφή μαλακίων σε παράκτια ύδατα·

2.      τονίζει ότι η αλιεία μικρής κλίμακας με τα χαρακτηριστικά που φέρει και τη σημασία που έχει στον τομέα, καλείται να διαδραματίσει καίριο ρόλο στην επίτευξη των θεμελιωδών στόχων κάθε πολιτικής για την αλιεία: εξασφάλιση εφοδιασμού του κοινού με αλιευτικά προϊόντα και ανάπτυξη των παράκτιων κοινοτήτων, προώθηση της απασχόλησης και βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των επαγγελματιών αλιέων, στο πλαίσιο της διασφάλισης της βιωσιμότητας και της ορθής διατήρησης των πόρων·

3.      θεωρεί ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά της αλιείας μικρής κλίμακας δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν δικαιολογία για τον αποκλεισμό αυτού του κλάδου από το γενικό πλαίσιο της ΚΑλΠ, παρότι αυτή πρέπει να διαθέτει επαρκή ευελιξία ώστε τα συστήματα διαχείρισης να μπορούν να προσαρμόζονται στα ειδικά χαρακτηριστικά και προβλήματα της παραδοσιακής αλιείας·

4.      υπενθυμίζει ότι τα ειδικά χαρακτηριστικά της αλιείας μικρής κλίμακας ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών και ότι η επιλογή του χαμηλότερου κοινού παρανομαστή σπανίως αποτελεί εποικοδομητική προσέγγιση για τη λήψη αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

5.      εκτιμά ότι αφετηρία πρέπει να είναι ένας γενικός ορισμός της παραδοσιακής αλιείας κατά τρόπον ώστε η ευρεία ποικιλομορφία της αλιείας, ανάλογα με τις ζώνες αλιείας, το είδος των αλιευόμενων πόρων ή οιαδήποτε άλλη ιδιαιτερότητα καθαρά τοπικού χαρακτήρα, να μην αποτελεί εμπόδιο στην επίτευξη των στόχων της απλούστευσης, της νομοθετικής σαφήνειας και της μη εισαγωγής διακρίσεων· φρονεί επίσης ότι η ΚΑλΠ πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα που θα επιτρέπουν μια σχετική ευελιξία σε περιπτώσεις στις οποίες, βάσει επιστημονικών αποδείξεων, η αλιευτική δραστηριότητα θα ήταν αδύνατη χωρίς συγκεκριμένες προσαρμογές των γενικών κανόνων·

6.      εφιστά την προσοχή στην ανάγκη να ληφθούν δεόντως υπόψη οι υπάρχουσες επιστημονικές μελέτες για την αλιεία μικρής κλίμακας· επισημαίνει ότι ορισμένες από τις μελέτες αυτές προτείνουν ορισμούς για την «αλιεία μικρής κλίμακας», όπως συμβαίνει με το πρόγραμμα PRESPO για τη βιώσιμη ανάπτυξη της παραδοσιακής αλιείας στην Ανταρκτική, το οποίο προτείνει προσέγγιση με βάση τα αριθμητικά χαρακτηριστικά για τον καθορισμό και την κατάτμηση των παραδοσιακών αλιευτικών στόλων της Ευρώπης·

7.      φρονεί ότι ο ορισμός της αλιείας μικρής κλίμακας πρέπει να λαμβάνει υπόψη ένα φάσμα εθνικών και περιφερειακών χαρακτηριστικών και διαφορών σε επίπεδο διακυβέρνησης, περιλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, του σεβασμού της παραδοσιακής μεθόδου που είναι βαθιά ριζωμένη στην περιοχή, με τη συμμετοχή της οικογένειας τόσο στην ιδιοκτησία όσο και στη δραστηριότητα αλιευτικών επιχειρήσεων· τονίζει ότι είναι σημαντική η διαμόρφωση ευέλικτων κριτηρίων οριοθέτησης τα οποία θα συνδυάζονται/ή θα μπορούν να συνδυαστούν και να προσαρμοστούν με ισόρροπο τρόπο στην ποικιλομορφία της αλιείας μικρής κλίμακας στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

Διαχείριση σε τοπικό επίπεδο

8.      εκτιμά ότι το υπερβολικά συγκεντρωτικό μοντέλο διαχείρισης της αλιείας που εφαρμόζεται τα τελευταία 30 χρόνια στο πλαίσιο της ΚΑλΠ απέτυχε και ότι η τρέχουσα μεταρρύθμιση πρέπει να επιφέρει ουσιαστική αποκέντρωση· θεωρεί ότι η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να δημιουργεί τις προϋποθέσεις που θα επιτρέπουν τις τοπικές, περιφερειακές και εθνικές ιδιαιτερότητες· τονίζει ότι η διαχείριση που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της αλιείας μικρής κλίμακας και παρέχει τα βέλτιστα κίνητρα για προληπτική συμπεριφορά μεταξύ των αλιέων, είναι η διαχείριση σε τοπικό επίπεδο, η οποία βασίζεται στην επιστημονική γνώση και διαβούλευση και στη συμμετοχή του τομέα στον καθορισμό, την εφαρμογή, τη συνδιαχείριση και την αξιολόγηση των οικείων πολιτικών·

9.      θεωρεί ότι τα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια θα πρέπει, στο νέο πλαίσιο της αποκεντρωμένης και περιφερειοποιημένης ΚΑλΠ, να διαδραματίσουν πολύ σημαντικότερο ρόλο στη μελλοντική Κοινή Αλιευτική Πολιτική·

10.    θεωρεί εξαιρετικά σημαντική την ενίσχυση του ρόλου των συμβουλευτικών επιτροπών και την εξέταση του ενδεχομένου συνεργασίας και συνδιαχείρισης των πόρων, χάρη στην οποία θα διατηρηθεί ο χαρακτήρας αυτών των επιτροπών και θα ενισχυθεί η αξία τους, ούτως ώστε να μετατραπούν σε διαχειριστικό φόρουμ χωρίς εξουσία λήψης αποφάσεων, στο οποίο, ωστόσο, θα συμμετέχουν οι ενδιαφερόμενοι του κλάδου και των ΜΚΟ και θα δίνεται η δυνατότητα αντιμετώπισης οριζόντιων ζητημάτων που αφορούν τα ειδικά προβλήματα της παραδοσιακής αλιείας·

11.    θεωρεί ότι η επιβολή ενιαίου μοντέλου σε όλα τα κράτη μέλη, όπως οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις, δεν συνιστά ενδεδειγμένη λύση υπό το πρίσμα της τεράστιας διαφοροποίησης που χαρακτηρίζει τις αλιευτικές δραστηριότητες στην ΕΕ·

12.    θεωρεί πλεονέκτημα την ύπαρξη διαφορετικών προτύπων διαχείρισης αλιείας που είναι διαθέσιμα στα κράτη μέλη και/ή στις περιφέρειες σε ένα προαιρετικό σύστημα, όπου υπάρχει ελευθερία επιλογής στο πλαίσιο της περιφερειοποιημένης ΚΑλΠ·

13.    απορρίπτει αναφανδόν την υποχρεωτική εφαρμογή των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων για κάθε τύπο στόλου· εκτιμά ότι η απόφαση σχετικά με την έγκριση ή μη του συστήματος των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων και τον καθορισμό των τμημάτων του στόλου που θα υπάγονται σε αυτό το καθεστώς θα πρέπει να εναπόκειται στα κράτη μέλη σε συμφωνία με τις αρμόδιες περιφέρειες, λαμβανομένης υπόψη της ποικιλομορφίας των καταστάσεων και των απόψεων των ενδιαφερομένων· εκτιμά ότι είναι ήδη εφικτό για τα κράτη μέλη να καθιερώσουν ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων στις εθνικές τους νομοθεσίες·

14.    εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι το σύστημα των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων δεν μπορεί να θεωρηθεί αλάνθαστο μέτρο για την επίλυση των προβλημάτων της υπεραλίευσης και της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας· υπογραμμίζει ότι μια ρυθμιστική προσέγγιση η οποία μπορεί να πραγματοποιήσει τις απαιτούμενες προσαρμογές στην αλιευτική ικανότητα είναι πάντα μια πιθανή εναλλακτική προσέγγιση αντί αυτής με βάση τα κριτήρια της αγοράς·

15.    φρονεί ότι, μετά τον καθορισμό των γενικών στόχων διαχείρισης, πρέπει να παραχωρηθεί ευελιξία στα κράτη μέλη και στις αρμόδιες περιφέρειες ώστε να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τους κανόνες διαχείρισης που ανταποκρίνονται καλύτερα στην επιδίωξη αυτών των στόχων στο πλαίσιο της περιφερειοποίησης, ιδίως όσον αφορά το δικαίωμα πρόσβασης στους αλιευτικούς πόρους, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων των οικείων στόλων, αλιευμάτων και πόρων·

16.    εφιστά την προσοχή στη σημασία της συμμετοχής όλων των ενδιαφερομένων μερών στη διαμόρφωση της πολιτικής για την παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας και για την παραδοσιακή αλιεία·

17.    εφιστά την προσοχή στη σημασία της συνεκτίμησης όχι μόνο του μεγέθους του στόλου, αλλά και του σωρευτικού αντίκτυπου που έχει στους πόρους και την επιλεκτικότητα και βιωσιμότητα των μεθόδων αλιείας του· εκτιμά ότι η μελλοντική ΚΑλΠ πρέπει να παρέχει κίνητρα για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του στόλου, σε περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο (κατάσταση συντήρησης και ασφάλεια, ελεύθερος χώρος, συνθήκες εργασίας, ενεργειακή απόδοση, αποθήκευση αλιεύματος κλπ), προάγοντας τη σταδιακή επικράτηση τμημάτων στόλου και φορέων εκμετάλλευσης που χρησιμοποιούν επιλεκτικές αλιευτικές τεχνικές και αλιευτικά εργαλεία με μικρότερο αντίκτυπο στους πόρους και το θαλάσσιο περιβάλλον και παρουσιάζουν σημαντικότερα οφέλη για τις κοινότητες στις οποίες εντάσσονται, από πλευράς δημιουργίας θέσεων απασχόλησης και ποιότητας των θέσεων αυτών· υποστηρίζει μια βιώσιμη ισορροπία μεταξύ της προστασίας των υφιστάμενων αλιευτικών πόρων στις θαλάσσιες ζώνες και της προστασίας του τοπικού κοινωνικοοικονομικού ιστού που εξαρτάται από την αλιεία και τη συλλογή οστρακοειδών·

Χαρακτηριστικά του στόλου

18.    απορρίπτει τη γενική και άνευ διακρίσεως μείωση της ικανότητας του στόλου και υπογραμμίζει ότι η προσαρμογή της, εφόσον κρίνεται απαραίτητη, δεν μπορεί να υπαγορεύεται αποκλειστικά και υποχρεωτικά από κριτήρια της αγοράς· εκτιμά ότι τέτοιες προσαρμογές πρέπει να βασίζονται σε μια οικοσυστημική προσέγγιση, στην οποία οι συγκεκριμένες αποφάσεις για τη διαχείριση του στόλου μικρής κλίμακας λαμβάνονται σε περιφερειακό επίπεδο, σε πλαίσιο σεβασμού της αρχής της επικουρικότητας, με τη διασφάλιση ενός ειδικού αλιευτικού καθεστώτος, το οποίο δίνει προτεραιότητα στην πρόσβαση στους πόρους και προστατεύει τους στόλους μικρής κλίμακας, και την εξασφάλιση της συμμετοχής των κοινοτήτων· ζητεί την επείγουσα εκπόνηση μελέτης για την κατάσταση της ικανότητας των στόλων της ΕΕ·

19.    απορρίπτει οιαδήποτε γενική μείωση της ικανότητας κάποιου στόλου η οποία υπαγορεύεται αποκλειστικά και υποχρεωτικά από κριτήρια της αγοράς, με την ενδεχόμενη και ανεπιθύμητη επιβολή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων·

20.    τονίζει τη σημασία περαιτέρω έρευνας στον τομέα της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής· υπογραμμίζει την ανάγκη στατιστικών στοιχείων και δεικτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα οποία θα παρέχουν αξιόπιστα και επαρκώς θεμελιωμένα κοινωνικοοικονομικά, επιστημονικά και περιβαλλοντικά δεδομένα, περιλαμβανομένης της ευρείας αξιολόγησης των ιχθυαποθεμάτων και των αλιευμάτων στο πλαίσιο τόσο της επαγγελματικής όσο και της ερασιτεχνικής αλιείας, και ζητεί την πρόβλεψη επαρκών πόρων για την επίτευξη αυτού του στόχου· θεωρεί ότι τα δεδομένα αυτά πρέπει να αποτυπώνουν επίσης το πλήρες φάσμα των γεωγραφικών, πολιτιστικών και περιφερειακών διαφορών·

21.    προτρέπει την Επιτροπή να προβεί σε αξιολόγηση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πράγμα που θα επιτρέψει τη λήψη καταλληλότερων αποφάσεων·

22.    καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί και να αναπροσαρμόζει τα ανώτατα επίπεδα αλιευτικής ικανότητας του στόλου για τα κράτη μέλη έτσι ώστε να συνάδουν με αξιόπιστα στοιχεία και να λαμβάνουν υπόψη τις τεχνικές εξελίξεις·

23.    τονίζει ότι η διαχείριση της αλιείας μικρής κλίμακας έχει καταστεί πιο απαιτητική και πιο δύσκολη εξαιτίας του μεγάλου αριθμού σκαφών και της μεγάλης ποικιλίας τεχνικών και αλιευμάτων· τονίζει ότι η διαθεσιμότητα των πληροφοριών είναι καθοριστική για την αποτελεσματική διαχείριση και ότι απαιτείται περισσότερη και καλύτερη ενημέρωση για την αλιεία μικρής κλίμακας·

24.    προτρέπει την Επιτροπή να εργαστεί από κοινού με τα κράτη μέλη, τα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια και τους ενδιαφερόμενους φορείς για τη βελτίωση του χαρακτηρισμού της αλιείας μικρής κλίμακας και τη χαρτογράφηση της κατανομής της στην ΕΕ για τους σκοπούς της διαχείρισης της αλιείας· προτρέπει ιδιαίτερα την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να εκπονήσει λεπτομερή και σοβαρή μελέτη για το μέγεθος, τα χαρακτηριστικά και την κατανομή των διαφορετικών τομέων της αλιείας μικρής κλίμακας, αναλύοντας όσο το δυνατόν πιο συστηματικά τον τόπο, τον χρόνο και τον τρόπο αλίευσης, με στόχο τον προσδιορισμό των τμημάτων του στόλου που έχουν πλεονάζουσα ικανότητα και των αιτίων αυτού του φαινομένου·

25.    τονίζει ότι μέχρι στιγμής η Κοινότητα συγχρηματοδοτεί μέχρι και 50% του προϋπολογισμού για τη συλλογή, επεξεργασία και κατανομή βιολογικών δεδομένων τα οποία χρησιμοποιούνται για τη στήριξη της γνωσιοκεντρικής διαχείρισης· καλεί, συνεπώς, την Κοινότητα να εντείνει τις προσπάθειές της στον τομέα αυτό αυξάνοντας το μέγιστο επιτρεπόμενο επίπεδο συγχρηματοδότησης·

26.    επισημαίνει την ανάγκη να γίνει περισσότερο κατανοητή η παρούσα θέση και η ανάπτυξη της ερασιτεχνικής αλιείας, συμπεριλαμβανομένου του οικονομικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού αντικτύπου της· εφιστά την προσοχή σε καταστάσεις στις οποίες η ερασιτεχνική αλιεία υπερβαίνει τα όρια και ανταγωνίζεται αθέμιτα την επαγγελματική αλιεία στην αλίευση και εμπορία ψαριών, προκαλώντας μείωση στις ποσοστώσεις της αγοράς σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και πτώση των τιμών κατά την πρώτη πώληση·

Μέτρα στήριξης

27.    αναγνωρίζει ότι το νέο ΕΤΘΑ έχει σχεδιαστεί κατά τρόπον ώστε να επιτρέπει την άντληση χρηματοδότησης, ιδίως για τα τμήματα του στόλου που ασχολούνται με την παραδοσιακή και την παράκτια αλιεία∙ αναγνωρίζει ότι, με βάση το γενικό πλαίσιο που παρέχει το ΕΤΘΑ, τα κράτη μέλη είναι αυτά που πρέπει να θεσπίσουν τις χρηματοδοτικές προτεραιότητες ώστε να δοθεί απάντηση στα ειδικά προβλήματα του κλάδου και να στηριχθεί μια βιώσιμη επιτόπια διαχείριση των σχετικών τύπων αλιείας·

28.    τάσσεται υπέρ της ανάγκης διατήρησης ενός ταμείου που θα τηρεί την αρχή της μεγαλύτερης στήριξης των συγχρηματοδοτούμενων δραστηριοτήτων στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και θα διατηρεί ειδικά μέσα αποζημίωσης για τα επιπλέον έξοδα που σχετίζονται με την αλιευτική δραστηριότητα και την κατανομή των αλιευτικών προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη τους δομικούς περιορισμούς που επηρεάζουν τον κλάδο της αλιείας στις περιφέρειες αυτές·

29.    τονίζει ότι, δεδομένης της επισφαλούς θέσης και της παρακμής ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία, καθώς και της έλλειψης εναλλακτικών προτάσεων οικονομικής διαφοροποίησης, πρέπει να ενισχυθούν τα υπάρχοντα μέσα, κεφάλαια και μηχανισμοί προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή όσον αφορά την απασχόληση και την οικολογική βιωσιμότητα· πιστεύει ότι τούτο πρέπει να αναγνωριστεί στο πλαίσιο της νέας ΚΑλΠ και του ΠΔΠ· τονίζει, επιπλέον, την ανάγκη να δοθεί έμφαση στη μεγαλύτερη συνδιαχείριση και συμμετοχή του τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας στη λήψη των αποφάσεων, με την προώθηση των τοπικών και περιφερειακών στρατηγικών και της διασυνοριακής συνεργασίας στον συγκεκριμένο τομέα, που θα περιλαμβάνει και σχέδια ανάπτυξης, έρευνας και κατάρτισης, με την κατάλληλη χρηματοδότηση από τα ΕΤΘΑ, ΕΚΤ και ΕΤΠΑ·

30.    καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τη σημασία του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτιστικού ρόλου που διαδραματίζουν οι γυναίκες στον τομέα της αλιείας ώστε να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές· επισημαίνει ότι η ενεργός συμμετοχή των γυναικών σε διάφορες δραστηριότητες που σχετίζονται με την αλιεία συμβάλλει, αφενός, στη διατήρηση ιδιαίτερων πολιτιστικών παραδόσεων και πρακτικών και, αφετέρου, στην επιβίωση των κοινοτήτων τους, διασφαλίζοντας έτσι την προστασία της πολιτιστικής ποικιλομορφίας των συγκεκριμένων περιοχών·

31.    θεωρεί ότι οι κανόνες εφαρμογής του μελλοντικού ΕΤΘΑ θα πρέπει να προβλέπουν τη δυνατότητα χρηματοδότησης δράσεων, μεταξύ άλλων, στους εξής τομείς:

– βελτίωση της ασφάλειας, των συνθηκών διαβίωσης και των συνθηκών εργασίας επί των σκαφών, βελτίωση της διατήρησης των αλιευμάτων και αύξηση της οικονομικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας των σκαφών (επιλεκτικότητα των τεχνικών, ενεργειακή απόδοση κ.λπ.), χωρίς παράλληλη αύξηση της αλιευτικής τους ικανότητας·

– επενδύσεις σε περισσότερο βιώσιμα αλιευτικά εργαλεία·

– υποστήριξη της αυξημένης συμμετοχής και της παραμονής νέων ανθρώπων στην αλιευτική δραστηριότητα, μέσω ενός ειδικού συστήματος κινήτρων που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις που αφορούν την απασχόληση και τη βιωσιμότητα του τομέα, καθώς και της διάθεσης πακέτων εκκίνησης προκειμένου να διασφαλιστεί η είσοδος μιας νέας γενιάς αλιέων στην αλιεία μικρής κλίμακας·

– κατασκευή ειδικών αλιευτικών λιμένων και ειδικών εγκαταστάσεων για την εκφόρτωση, αποθήκευση και πώληση των αλιευτικών προϊόντων·

– στήριξη της διασύνδεσης, της οργάνωσης και της συνεργασίας των επαγγελματιών του τομέα·

– προώθηση ποιοτικών πολιτικών·

– συνοχή του οικονομικού και κοινωνικού ιστού των παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται περισσότερο από την αλιεία μικρής κλίμακας, με ιδιαίτερη εστίαση στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, προκειμένου να τονωθεί η ανάπτυξη των εν λόγω παράκτιων περιοχών·

– στήριξη των βιώσιμων πρακτικών συλλογής οστρακοειδών, μεταξύ άλλων μέσω της παροχής βοήθειας στα άτομα που ασκούν την εν λόγω δραστηριότητα, τα οποία είναι συχνά γυναίκες, και υποφέρουν από ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία τους·

– στήριξη της προώθησης και εμπορίας των προϊόντων της παραδοσιακής αλιείας και της εκτατικής υδατοκαλλιέργειας, μέσω της δημιουργίας ευρωπαϊκού σήματος για την αναγνώριση και την ταυτοποίηση των ευρωπαϊκών προϊόντων παραδοσιακής αλιείας και συλλογής οστρακοειδών, εφόσον τηρούν τις ορθές πρακτικές της βιωσιμότητας και τις αρχές της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής·

– στήριξη των εκπαιδευτικών και διαφημιστικών εκστρατειών με σκοπό την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών και των νέων απέναντι στην αξία της κατανάλωσης ιχθύων που προέρχονται από την αλιεία μικρής κλίμακας, περιλαμβανομένης της θετικής επίδρασης της εν λόγω δραστηριότητας στην τοπική οικονομία και στο περιβάλλον·

– χορήγηση χρηματοδότησης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας ούτως ώστε να καταστεί ο τομέας της αλιείας φιλικότερος προς τις γυναίκες, μέσω του επανασχεδιασμού του τομέα και της παροχής κατάλληλων εγκαταστάσεων (όπως αποδυτήρια επί των σκαφών ή στους λιμένες)·

– στήριξη των γυναικείων οργανώσεων, όπως των κατασκευαστριών διχτυών, των υπεύθυνων για την εκφόρτωση των αλιευμάτων και των συσκευαστριών·

– επαγγελματική κατάρτιση, ιδίως για τις γυναίκες που απασχολούνται στον τομέα της αλιείας, προκειμένου να αποκτήσουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε διευθυντικές και τεχνικές θέσεις στον εν λόγω τομέα·

– ενίσχυση του ρόλου των γυναικών στον τομέα της αλιείας, ιδίως μέσω της παροχής στήριξης σε δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στη στεριά, σε αντίστοιχους επαγγελματίες και σε δραστηριότητες σε σχέση με την αλιεία, στα στάδια που προηγούνται και έπονται της αλιευτικής δραστηριότητας·

32.    υπογραμμίζει ότι η πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις από το μελλοντικό ΕΤΘΑ θα πρέπει να ευνοεί προγράμματα που προσφέρουν ολοκληρωμένες λύσεις υπέρ των παράκτιων κοινοτήτων στο σύνολό τους, αντί αυτών που ωφελούν μόνο έναν μικρό αριθμό επιχειρηματιών· εκτιμά ότι η πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις του ΕΤΘΑ πρέπει να διασφαλιστεί για τους αλιείς και τις οικογένειές τους και όχι μόνο για τους ιδιοκτήτες πλοίων·

33.    υπογραμμίζει ότι η κοινή οργάνωση αγοράς προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (ΚΟΑ) αναμένεται να συμβάλει στην εξασφάλιση μεγαλύτερων εισοδημάτων για την αλιεία μικρής κλίμακας, τη σταθερότητα των αγορών, τη βελτίωση της εμπορίας των αλιευτικών προϊόντων και στην αύξηση της προστιθεμένης αξίας τους· εκφράζει τη ανησυχία του σχετικά με την ενδεχόμενη κατάργηση όσων δημόσιων μέσων ρύθμισης των αγορών έχουν απομείνει, των δημόσιων ρυθμιστικών φορέων και των ενισχύσεων της χερσαίας αποθήκευσης και ζητεί μια φιλόδοξη μεταρρύθμιση που θα ενισχύσει τα όργανα της ΚΟΑ για την επίτευξη των στόχων της·

34.    προτείνει τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σήματος για την επιβράβευση των αλιευτικών προϊόντων της αλιείας μικρής κλίμακας που παράγονται σύμφωνα με τις αρχές της ΚΑλΠ, με σκοπό την ενθάρρυνση των βέλτιστων πρακτικών·

35.    υποστηρίζει τη δημιουργία μηχανισμών που θα εξασφαλίζουν την αναγνώριση των λεγόμενων «θετικών εξωτερικών παραγόντων» που δημιουργεί η αλιεία μικρής κλίμακας και που δεν αμείβονται από την αγορά, είτε σε περιβαλλοντικό επίπεδο είτε σε επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής συνοχής των παράκτιων κοινοτήτων·

36.    θεωρεί σημαντική την ανάγκη να προαχθεί μια δίκαιη και σωστή κατανομή της προστιθεμένης αξίας στην αλυσίδα αξίας του τομέα·

37.    ζητεί αυστηρό έλεγχο και πιστοποίηση των αλιευτικών προϊόντων που εισάγονται από τρίτες χώρες προκειμένου να διασφαλίζεται ότι προέρχονται από βιώσιμη αλιεία και ότι πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις με τις οποίες πρέπει να συμμορφώνονται οι παραγωγοί της Κοινότητας (π.χ. όσον αφορά τη σήμανση, την ιχνηλασιμότητα, τους κανονισμούς φυτοϋγειονομικής προστασίας και τα ελάχιστα μεγέθη)·

38.    τάσσεται υπέρ της δημιουργίας (στο πλαίσιο του ΕΤΘΑ ή άλλων μέσων) ειδικών και προσωρινών μηχανισμών στήριξης που θα ενεργοποιούνται σε καταστάσεις ανάγκης, όπως οι φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές (πετρελαιοκηλίδες, ρύπανση των υδάτων κλπ.), η αναγκαστική παύση δραστηριοτήτων λόγω ανασύστασης των αποθεμάτων ή η αναδιάρθρωση ή αιφνίδια και συγκυριακή αύξηση της τιμής των καυσίμων·

39.    ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θεσπίσουν μέτρα για να εξασφαλιστεί η μισθολογική ισότητα των γυναικών καθώς και άλλα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλισης έναντι των κινδύνων που διατρέχουν λόγω της εργασίας τους στον αλιευτικό κλάδο και της αναγνώρισης των ειδικών ασθενειών τους ως επαγγελματικών ασθενειών·

40.    αναγνωρίζει ότι οι προσωρινές απαγορεύσεις αλιείας, γνωστές και ως βιολογικές παύσεις δραστηριότητας, είναι σημαντικό και αποδεδειγμένης αξίας μέσο διατήρησης των αλιευτικών πόρων και παράλληλα σπουδαίο εργαλείο για τη βιώσιμη διαχείριση της ειδικής αλιείας· αναγνωρίζει ότι η θέσπιση αλιευτικών απαγορεύσεων κατά τη διάρκεια κρίσιμων φάσεων στον κύκλο ζωής ενός είδους επιτρέπει την ανάπτυξη των αποθεμάτων κατά τρόπο συμβατό με την αλίευση εκτός της περιόδου ανάπαυσης· υποστηρίζει ότι υπό αυτές τις συνθήκες είναι δίκαια και αναγκαία η οικονομική αποζημίωση των αλιέων κατά τη διάρκεια της αδρανούς περιόδου, ιδιαίτερα μέσω του ΕΤΘΑ·

41.    καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διερευνήσουν τρόπους για τη θετική διάκριση υπέρ της αλιείας μικρής κλίμακας σε σύγκριση με την αλιεία μεγάλης κλίμακας και τους πιο βιομηχανοποιημένους στόλους, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι η συνολική διαχείριση της αλιείας είναι αποτελεσματική και βιώσιμη· εκτιμά ότι η χωρική απομόνωση διαφορετικών αλιευτικών τεχνικών, με τον καθορισμό περιοχών αποκλειστικής αλιείας μικρής κλίμακας, αποτελεί μία από τις επιλογές που πρέπει να εξεταστούν·

42.    καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για να ενισχύσουν και να επιτύχουν, τόσο σε νομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο, μεγαλύτερη αναγνώριση της εργασίας των γυναικών στον τομέα της αλιείας και να διασφαλίσουν ότι οι γυναίκες που εργάζονται με καθεστώς πλήρους ή μερικής απασχόλησης στις οικογενειακές επιχειρήσεις ή βοηθούν τους συζύγους τους και συμβάλλουν με αυτό τον τρόπο στη δική τους και την οικογενειακή οικονομική βιωσιμότητα έχουν την ίδια νομική αναγνώριση ή λαμβάνουν τις ίδιες κοινωνικές παροχές με τους ελεύθερους επαγγελματίες, ιδίως μέσω της εφαρμογής της οδηγίας 2010/41/ΕΕ, και ότι τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματά τους, μεταξύ άλλων μισθολογική ισότητα, επίδομα ανεργίας σε περίπτωση (προσωρινής ή οριστικής) απώλειας της θέσης εργασίας, δικαίωμα σε σύνταξη, συμφιλίωση της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή, πρόσβαση σε άδεια μητρότητας, πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση και σε δωρεάν υπηρεσίες υγείας και προστασία της ασφάλειας και της υγείας στον χώρο εργασίας, καθώς και άλλα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, περιλαμβανομένης της ασφάλισης έναντι κινδύνου στη θάλασσα·

43.    υποστηρίζει ότι πρέπει να διατηρηθεί το ειδικό καθεστώς πρόσβασης για τις αλιευτικές δραστηριότητες μικρής κλίμακας στη θαλάσσια ζώνη των δώδεκα μιλίων·

44.    θεωρεί αναγκαία τη συμμετοχή της αλιείας μικρής κλίμακας, ιδίως στην ανταλλαγή απόψεων για τον χωροταξικό σχεδιασμό της ζώνης των δώδεκα μιλιών, όπου υπάρχουν γενικώς περισσότερες χρήσεις και όπου οι θαλάσσιες ανεμογεννήτριες, η εξόρυξη αδρανών υλικών και οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές συχνά συνυπάρχουν στην ίδια ζώνη με τις αλιευτικές δραστηριότητες·

45.    εφιστά την προσοχή στην ανάγκη για μεγαλύτερη εμπλοκή και συμμετοχή των επαγγελματιών του τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας στη διαχείριση, τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών για την αλιεία· υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η παροχή μεγαλύτερης στήριξης στις ομάδες των αλιέων και στις επαγγελματικές οργανώσεις που επιθυμούν να μοιράζονται την ευθύνη για την εφαρμογή της ΚΑλΠ, με στόχο την περαιτέρω αποκέντρωση της πολιτικής· ζητεί επιτακτικά από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας είτε να συμμετάσχουν σε υπάρχουσες οργανώσεις παραγωγών είτε να δημιουργήσουν νέες οργανώσεις·

46.    αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην Επιτροπή των Περιφερειών, στις κυβερνήσεις των κρατών μελών, καθώς και στα Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια.

  • [1]  ΕΕ L 358, 31.12.2002, σ. 59.
  • [2]  ΕΕ L 223/1, 15.8.2006, σ. 1-44.
  • [3]  ΕΕ C 286 E, 23.11.2006, σ. 519.
  • [4]  ΕΕ C 300 E, 9.12.2006, σ. 504.
  • [5]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2008)0382.
  • [6]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0052.
  • [7]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2010)0039.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Στην έννοια της «μικρής αλιείας» περιλαμβάνονται στόλοι, αλιευτικές τεχνικές και αλιεύματα που μπορεί να διαφέρουν μεταξύ τους, ανάλογα με τα κράτη μέλη και τις αλιευτικές ζώνες. Ωστόσο, παρά τις διαφορές, παρουσιάζουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά που τις φέρνουν κοντά και τις διαφοροποιούν από ό,τι συνήθως καλείται «αλιεία μεγάλης κλίμακας» (στην οποία περιλαμβάνεται η βιομηχανική αλιεία).

Μεταξύ των χαρακτηριστικών που συνήθως συνδέονται με την αλιεία μικρής κλίμακας, είναι τα εξής: ισχυρή σύνδεση με την οικονομία, την κοινωνική διάρθρωση, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις των παράκτιων οικισμών και κοινοτήτων· άσκηση των δραστηριοτήτων αλιείας πλησίον των ακτών και συνακόλουθη βραχύτερη περίοδος παραμονής στη θάλασσα· μεγαλύτερη άμεση ενσωμάτωση της ανθρώπινης εργασίας ή, άλλως, χρήση μεγαλύτερης ποσότητας εργατικού δυναμικού ανά αλιευόμενη μονάδα· κατανάλωση μικρότερης ποσότητας καυσίμων ανά αλιευόμενη μονάδα· χρήση περισσότερο επιλεκτικών τεχνικών που μπορούν να έχουν μικρότερο αντίκτυπο στους έμβιους θαλάσσιους πόρους· στενότερη σύνδεση μεταξύ του αλιέα, των πόρων και της κοινότητας στην οποία εντάσσεται, γεγονός το οποίο μπορεί να καταστήσει εμφανέστερη τη σημασία της καλής διατήρησης των πόρων· ένταξη σε απλούστερες δομές εμπορίας και σε βραχύτερες αλυσίδες εφοδιασμού, καθώς τα προϊόντα αλιείας καταναλώνονται κατά κύριο λόγο σε νωπή μορφή· επικράτηση, μεταξύ των επαγγελματιών, των πολύ μικρών, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων ή των οικογενειακών επιχειρήσεων.

Όπως έχει αναφερθεί σε διάφορα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ιδίως στο ψήφισμα της 15ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την παράκτια αλιεία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες αλιέων παράκτιας αλιείας, καθώς και στο ψήφισμα της 25ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η αλιεία μικρής κλίμακας πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαφοροποιημένης μεταχείρισης, δεδομένου ότι υπόκειται σε συστήματα ή πρότυπα διαχείρισης προσαρμοσμένα στα ειδικά χαρακτηριστικά και προβλήματά της.

Προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ

Εκτιμούμε ότι οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ δεν λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις ιδιαιτερότητες της αλιείας μικρής κλίμακας. Οι εν λόγω προτάσεις δεν παρέχουν κατάλληλες απαντήσεις σε αρκετά από τα προβλήματα με τα οποία βρίσκεται επί του παρόντος αντιμέτωπη η αλιεία μικρής κλίμακας.

Ο ορισμός των στόχων της διατήρησης των πόρων – η αναγκαιότητα της οποίας δεν αμφισβητείται σε γενικές γραμμές, το αντίθετο μάλιστα – δεν συνοδεύεται από τον καθορισμό οικονομικών και κοινωνικών στόχων. Ως εκ τούτου, παραβλέπεται η κοινωνικοοικονομική διάσταση της αλιευτικής πολιτικής, μολονότι πρόκειται για ζήτημα εξαιρετικής σημασίας στον κλάδο της αλιείας μικρής κλίμακας, εάν ληφθεί υπόψη η υφιστάμενη δυσχερής κοινωνικοοικονομική κατάσταση της.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξακολουθεί να τείνει προς μια κεντρική διαχείριση της ΚΑλΠ, από την οποία συχνά απορρέουν κατευθυντήριες γραμμές που δεν λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα και τις οποίες ο τομέας (ο οποίος, σημειωτέον, δεν συμμετέχει ούτε στη συζήτηση ούτε στην εκπόνησή τους) δυσκολεύεται να κατανοήσει· επιπλέον, οι κατευθύνσεις αυτές είναι δυσεφάρμοστες και τα αποτελέσματά τους συχνά είναι αντίθετα από τους επιδιωκόμενους στόχους. Το κεφάλαιο σχετικά με την «περιφερειοποίηση» δεν εγγυάται την επιθυμητή και απαραίτητη διαχείριση σε τοπικό επίπεδο, η οποία, αναμφισβήτητα, ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της αλιείας μικρής κλίμακας.

Για άλλη μια φορά, με την πρόταση ενιαίου καθεστώτος πρόσβασης στους πόρους, και μάλιστα υποχρεωτικού χαρακτήρα, φαίνεται ότι δεν έχει ληφθεί υπόψη η μεγάλη ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει την πραγματικότητα του τομέα της αλιείας στην ΕΕ. Η εφαρμογή του καθεστώτος αυτού με τους προτεινόμενους τρόπους ενδέχεται να επισύρει βαρύτατες συνέπειες για ορισμένους κλάδους της αλιείας μικρής κλίμακας, πολύ περισσότερο δε εφόσον ο ορισμός που υιοθετείται για την «αλιεία μικρής κλίμακας» είναι περιοριστικός και μη προσαρμοσμένος στην πραγματικότητα.

Απαραίτητες τροποποιήσεις

Ο εισηγητής φρονεί ότι επιβάλλεται καλύτερη θεώρηση της αλιείας μικρής κλίμακας στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ. Καλύτερη θεώρηση των προβλημάτων της, αλλά και του δυναμικού της που να μπορεί να μεταφραστεί σε ένα σύνολο τροπολογιών στα τρία σκέλη της μεταρρύθμισης: στον βασικό κανονισμό, στον κανονισμό για την ΚΟΑ και στο χρηματοδοτικό μέσο για την υλοποίηση της ΚΑλΠ (το αποκαλούμενο σήμερα ΕΤΘΑ).

Ο ορισμός της «αλιείας μικρής κλίμακας» πρέπει να λαμβάνει υπόψη ένα σύνολο κριτηρίων, πέρα από το αυστηρό κριτήριο του μεγέθους. Μεταξύ αυτών, κορυφαίας σημασίας είναι η εξέταση του αντίκτυπου του στόλου και των αλιευτικών τεχνικών στο θαλάσσιο οικοσύστημα, καθώς και η περίοδος παραμονής στη θάλασσα ή ακόμη τα χαρακτηριστικά της οικονομικής μονάδας που εκμεταλλεύεται τους πόρους.

Η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική διαχείριση σε αποκεντρωμένη βάση – αυτήν που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της αλιείας μικρής κλίμακας. Μια διαχείριση η οποία, αφού ορισθούν οι στόχοι γενικού χαρακτήρα, θα διαθέτει ευρεία ευχέρεια και αυτονομία ώστε να αποκτήσει τα πλέον κατάλληλα μέσα για την επίτευξη των στόχων αυτών, λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές, περιφερειακές και εθνικές ιδιαιτερότητες.

Πέρα από το μέγεθος του αλιευτικού στόλου, πρέπει να ληφθεί υπόψη και η ποιότητά του. Η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να προάγει τη βελτίωση της βιωσιμότητας του στόλου, σε επίπεδο περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό. Ο στόχος αυτός έρχεται σε αντίθεση με τη γενική μείωση της ικανότητας των στόλων, η οποία υπαγορεύεται αποκλειστικά από τα κριτήρια της αγοράς, όπως απορρέει από την εφαρμογή του συστήματος των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων. Με το εν λόγω σύστημα, εκείνοι που θα ωφεληθούν θα είναι οι επιχειρηματίες με τη μεγαλύτερη χρηματοοικονομική ισχύ και όχι κατ’ ανάγκη οι πλέον βιώσιμοι σε κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.

Η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να ενθαρρύνει μια εξέλιξη της μορφής των στόλων η οποία θα ευνοεί τα τμήματα στόλου και τους επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν αλιευτικές τεχνικές με μικρότερο αντίκτυπο στους πόρους και που παρουσιάζουν τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα για τις κοινότητες στις οποίες εντάσσονται, από πλευράς δημιουργίας θέσεων απασχόλησης και ποιότητας αυτών των θέσεων απασχόλησης.

Προκλήσεις και συγκεκριμένες προτάσεις

Ο μεγάλος αριθμός εμπλεκόμενων σκαφών και η μεγάλη ποικιλία τεχνικών και αλιευμάτων συνεπάγονται μείζονες απαιτήσεις και προκλήσεις για τη διαχείριση της αλιείας μικρής κλίμακας. Η διάθεση πληροφοριών είναι ουσιώδους σημασίας για την αποτελεσματικότητα της εν λόγω διαχείρισης. Χρειάζεται επομένως περισσότερη και καλύτερη ενημέρωση σχετικά με την αλιεία μικρής κλίμακας. Ελλείψει αυτής, είναι δύσκολο να διασφαλισθεί καλύτερη διαχείριση.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει, σε συντονισμό με τα κράτη μέλη, να προβεί σε πιο εμπεριστατωμένο και αυστηρό χαρακτηρισμό της αλιείας μικρής κλίμακας. Είναι σκόπιμο να γνωρίζει καλύτερα πού, πότε και πώς αλιεύουν τα σκάφη αλιείας μικρής κλίμακας. Η ενημέρωση αυτή θα χρησιμεύσει ως βάση για μια διαχείριση σε τοπικό επίπεδο η οποία θα στηρίζεται στην πραγματική γνώση. Προς τούτο, καθίσταται απαραίτητη η αύξηση της κοινοτικής προσπάθειας για τη χρηματοδότηση της απόκτησης, επεξεργασίας και διάθεσης των αντίστοιχων πληροφοριών. Το ίδιο ισχύει και για την απόκτηση βιολογικών δεδομένων.

Ο εισηγητής προτείνει μια σειρά συγκεκριμένων προτάσεων για τη στήριξη της αλιείας μικρής κλίμακας.

Πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο εκπόνησης κοινοτικού προγράμματος στήριξης της αλιείας μικρής κλίμακας το οποίο, συνδυάζοντας διάφορα μέσα, ιδίως οικονομικού τύπου (όπως το μελλοντικό ΕΤΘΑ, η ΚΟΑ κ.λπ.), θα αποσκοπεί να ανταποκριθεί στα ειδικά προβλήματα του κλάδου αυτού και να στηρίξει μια βιώσιμη επιτόπια διαχείριση των αντίστοιχων αλιευτικών δραστηριοτήτων.

Θα πρέπει να εξασφαλισθεί η διάθεση ενός κατώτατου επιπέδου πόρων από το νέο ΕΤΘΑ στην αλιεία μικρής κλίμακας.

Είναι σκόπιμο να ευνοηθούν τα προγράμματα με ολοκληρωμένες λύσεις, που είναι επωφελή για το σύνολο των παράκτιων κοινοτήτων, όσο το δυνατόν ευρύτερα, και όχι εκείνα που ωφελούν μικρό μόνο αριθμό επιχειρηματιών. Πρέπει να εξασφαλισθεί η πρόσβαση σε αυτά για τους αλιείς και τις οικογένειές τους και όχι μόνο για τους εφοπλιστές.

Το εν λόγω πρόγραμμα πρέπει να στηρίξει την απαραίτητη ανανέωση του τομέα, με την είσοδο νέων ανθρώπων στη δραστηριότητα, εξασφαλίζοντας στήριξη, μεταξύ άλλων, στην ικανοποίηση των αναγκών επαγγελματικής κατάρτισης ή έναρξης δραστηριότητας. Πρέπει να ληφθούν δεόντως υπόψη και να αξιοποιηθούν οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται στη στεριά. Πρέπει να αναγνωρισθεί και να αξιοποιηθεί ο ρόλος των γυναικών στην αλιεία.

Κρίνεται αναγκαία η δημιουργία μηχανισμών που θα εξασφαλίζουν την αναγνώριση των αποκαλούμενων «θετικών εξωτερικών παραγόντων» που δημιουργεί η αλιεία μικρής κλίμακας και που δεν αμείβονται από την αγορά – είτε σε περιβαλλοντικό επίπεδο είτε σε επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής συνοχής των παράκτιων κοινοτήτων.

Αναγνωρίζοντας τα υφιστάμενα προβλήματα, η αναθεώρηση της ΚΟΑ πρέπει να αυξήσει τη συμβολή της στην εξασφάλιση της απόδοσης της αλιείας μικρής κλίμακας, τη σταθερότητα των αγορών, τη βελτίωση της εμπορίας των αλιευτικών προϊόντων και την αύξηση της προστιθεμένης αξίας. Η θεώρηση αυτή δεν συμβιβάζεται με την εξάρθρωση των δημόσιων μέσων ρύθμισης των αγορών. Αντίθετα, η κατάσταση που βιώνει ο τομέας και, όλως ιδιαιτέρως, η αλιεία μικρής κλίμακας απαιτεί μια φιλόδοξη μεταρρύθμιση που θα ενισχύσει τα όργανα της ΚΟΑ για την επίτευξη των στόχων της.

Λόγω του ιδιαίτερα ασταθούς και ολοένα και πιο ευάλωτου χαρακτήρα του, ο συγκεκριμένος κλάδος είναι περισσότερο εκτεθειμένος, σε σχέση με άλλους αλιευτικούς κλάδους που θεωρούνται πιο ανταγωνιστικοί, σε ορισμένα εξωτερικά πλήγματα ή αιφνίδιες μεταβολές της διαθεσιμότητας των πόρων. Συνεπώς, πρέπει να εξετασθεί η δυνατότητα δημιουργίας ειδικών μηχανισμών στήριξης που θα ενεργοποιούνται σε καταστάσεις ανάγκης, όπως είναι οι φυσικές καταστροφές, η παύση δραστηριοτήτων λόγω σχεδίων ανασύστασης των αποθεμάτων ή η αιφνίδια αύξηση της τιμής των καυσίμων.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (7.5.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την αλιεία μικρής κλίμακας και την παραδοσιακή αλιεία καθώς και με τη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ
(2011/2292(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Ana Miranda

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  αναγνωρίζει ότι η παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας, η συλλογή οστρακοειδών και η κατάλληλα ρυθμιζόμενη και διαχειριζόμενη υδατοκαλλιέργεια αποτελούν τις πλέον βιώσιμες μορφές αλιείας από κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική σκοπιά, που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των παράκτιων κοινοτήτων. τονίζει ότι η αλιεία αυτού του τύπου χαρακτηρίζεται από μεγάλη πολιτιστική σημασία και εδαφική ποικιλομορφία, στο ηπειρωτικό έδαφος, στα νησιά και στις εξόχως απόκεντρες περιοχές· επισημαίνει ότι αυτές οι μορφές αλιείας επηρεάζονται από αρνητικούς παράγοντες, όπως η απουσία αποτελεσματικού καθαρισμού των υδάτων, οι ανθρωπογενείς και φυσικές καταστροφές, ο ανταγωνισμός από τις αλιευτικές δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας, η απόρριψη καταλοίπων, οι μαύρες παλίρροιες, η υπέρμετρη ανάπτυξη της παράκτιας δόμησης, η πραγματοποίηση μεγάλων έργων στις ακτές, οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών και η έλλειψη σαφώς καθορισμένων ρυθμιστικών καθεστώτων για τη βιώσιμη τοπική ανάπτυξη, και είναι επίσης ευάλωτες στις αλλαγές των μορφών της τοπικής απασχόλησης·

2.  εκφράζει ανησυχία για την πρόταση της Επιτροπής που αποσκοπεί στην επιβολή μεταβιβάσιμων παραχωρήσεων αλιευμάτων, καθώς το σχήμα αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στη συγκέντρωση των δικαιωμάτων αλίευσης σε μικρό αριθμό μεγάλων εταιρειών και κατ’ επέκταση στην εξάλειψη πολλών αλιευτικών επιχειρήσεων μικρής κλίμακας·

3.  υπενθυμίζει ότι η αλιεία μικρής κλίμακας όχι μόνο προάγει την κοινωνικοοικονομική συνοχή και διασφαλίζει τη συντήρηση μεγάλου αριθμού οικογενειών αλλά αποτελεί και παράγοντα διατήρησης των κοινοτήτων αλιείας σε όλες τις παράκτιες περιοχές· τονίζει πόσο σημαντικό είναι η προσέγγιση που ακολουθείται στον αλιευτικό τομέα να συνεχίσει να λαμβάνει υπόψη τους βιολογικούς, οικολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες, έτσι ώστε να υπάρχει μια βιώσιμη ισορροπία μεταξύ αφενός των υφιστάμενων αποθεμάτων πόρων στις διαφορετικές θαλάσσιες περιοχές και αφετέρου της προστασίας του κοινωνικοοικονομικού ιστού των παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία της εγγύς περιοχής για να διασφαλίσουν την απασχόληση και την ευημερία τους·

4.  τονίζει ότι πρέπει να ενθαρρύνεται η πρόσβαση των νέων στα αλιευτικά επαγγέλματα και να παρέχεται στήριξη στους αλιείς με δράσεις επαγγελματικής κατάρτισης·

5.  τονίζει τη σημασία περαιτέρω έρευνας στον τομέα της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής· υπογραμμίζει την ανάγκη προώθησης στατιστικών στοιχείων και δεικτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα οποία παρέχουν αξιόπιστα και επαρκώς κατάλληλα κοινωνικοοικονομικά, επιστημονικά και περιβαλλοντικά δεδομένα, περιλαμβανομένης της ευρείας αξιολόγησης των ιχθυαποθεμάτων και των αλιευμάτων, τόσο στο πλαίσιο της επαγγελματική όσο και της ψυχαγωγικής αλιείας, και ζητεί την πρόβλεψη επαρκών πόρων για την επίτευξη αυτού του στόχου· θεωρεί ότι τα δεδομένα αυτά πρέπει να αποτυπώνουν επίσης το πλήρες εύρος των γεωγραφικών, πολιτιστικών και περιφερειακών διαφορών·

6.  εκφράζει τη λύπη του διότι δεν υπάρχει ομόφωνος ορισμός της αλιείας μικρής κλίμακας στην ΕΕ, αφού ο υπάρχων ορισμός, που βασίζεται στο μέγεθος των πλοίων, έχει περιπέσει σε αχρησία και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα· προτείνει, συνεπώς, να προσδιορίσει στο μέλλον η Επιτροπή τον ορισμό από την άποψη της διακυβέρνησης, με βάση διάφορα κριτήρια, όπως είναι οι περιφερειακές ιδιαιτερότητες και διαφορές, η γεωμορφολογία, οι τεχνικές πτυχές της αλιείας, καθώς και οι κοινωνικές, επιστημονικές, βιολογικές και περιβαλλοντικές πτυχές·

7.  τονίζει ότι, δεδομένης της επισφαλούς θέσης και της παρακμής ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία και της έλλειψης εναλλακτικών προτάσεων οικονομικής διαφοροποίησης, πρέπει να ενισχυθούν τα υπάρχοντα μέσα, κεφάλαια και μηχανισμοί προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή όσον αφορά την απασχόληση και την οικολογική βιωσιμότητα, πιστεύει ότι τούτο πρέπει να αναγνωριστεί στο νέο πλαίσιο της ΚΑλΠ και του ΕΤΘΑ· τονίζει, επιπλέον, την ανάγκη να δοθεί έμφαση στη μεγαλύτερη συνδιαχείριση και συμμετοχή του τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας στη λήψη των αποφάσεων, με την προώθηση των τοπικών και περιφερειακών στρατηγικών και της διασυνοριακής συνεργασίας στον συγκεκριμένο τομέα, που να περιλαμβάνει και σχέδια ανάπτυξης, έρευνας και κατάρτισης, με την κατάλληλη χρηματοδότηση από τα ΕΤΘΑ, ΕΚΤ και ΕΤΠΑ· καλεί, στο πλαίσιο αυτό την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα συγκρότησης ενός νέου Περιφερειακού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου·

8.  υπογραμμίζει τις μεγάλες και ανεκμετάλλευτες δυνατότητες που έχει η περιβαλλοντικά βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια για τη δημιουργία μιας βάσης για τις ΜΜΕ στον τομέα της παραγωγής και της επεξεργασίας, καθώς και για ευκαιρίες απασχόλησης τόσο στις παράκτιες όσο και στις ηπειρωτικές περιοχές·

9.  ζητεί την απλούστευση των διαδικασιών έγκρισης των χρηματοδοτήσεων από την ΕΕ, ιδίως μέσω της καθιέρωσης μιας κλίμακας εφάπαξ δαπανών για την αποπληρωμή καθώς και συνολικών επιχορηγήσεων σε ορισμένους επαγγελματικούς οργανισμούς·

10. υπογραμμίζει ότι ο αλιευτικός στόλος της ΕΕ πρέπει να προσαρμοστεί χωρίς, ωστόσο, αυτό να συμβεί εις βάρος του αλιευτικού στόλου μικρής κλίμακας, γεγονός που θα είχε καταστροφικές συνέπειες για τον κοινωνικοοικονομικό και πολιτιστικό πλούτο των παράκτιων περιοχών· θεωρεί, αντιθέτως, ότι βάση της δράσης θα πρέπει να αποτελεί μια προσέγγιση βασιζόμενη στο οικοσύστημα, σύμφωνα με την οποία οι ειδικές αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση του αλιευτικού στόλου μικρής κλίμακας θα λαμβάνονται σε περιφερειακό επίπεδο, ενώ θα τηρείται πλήρως η αρχή της επικουρικότητας· το απορρέον διαφοροποιημένο σύστημα αλιείας θα δίδει προτεραιότητα στην πρόσβαση σε πόρους και θα προστατεύει τους αλιευτικούς στόλους μικρής κλίμακας των κοντινών περιοχών, ενώ θα διασφαλίζει και τη συμμετοχή των τοπικών αλιευτικών κοινοτήτων·

11. καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να φροντίσει ώστε το μελλοντικό Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας να περιλαμβάνει επαρκή χρηματοδότηση για την αλιεία μικρής κλίμακας, τη συλλογή οστρακοειδών, τη βιώσιμη εκτεταμένη υδατοκαλλιέργεια και την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού, καθώς και τη θέσπιση απλούστερων ειδικών προγραμμάτων υποστήριξης της βιώσιμης αλιείας μικρής κλίμακας, τα οποία θα απευθύνονται στις παράκτιες και νησιωτικές κοινότητες που εξαρτώνται κυρίως από την αλιεία, και να μεριμνήσει για την καθιέρωση προγραμμάτων εμπορικής προώθησης για αυτή τη διατροφική πηγή στις τοπικές κοινότητες, δίνοντας προτεραιότητα πρόσβασης στους εν λόγω πόρους σε όσους αλιεύουν και συλλέγουν οστρακοειδή με τον πλέον οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμο τρόπο·

12. προτείνει τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σήματος για την αναγνώριση των αλιευτικών προϊόντων προερχομένων από την αλιεία μικρής κλίμακας που παράγονται σύμφωνα με τις αρχές της ΚΑλΠ, με σκοπό την ενθάρρυνση ορθών πρακτικών·

13. υπενθυμίζει ότι, σε αντίθεση με τον βιομηχανικό στόλο, ο αλιευτικός στόλος μικρής κλίμακας και επιλεκτικής αλιείας ενισχύει την απασχολησιμότητα των ευρωπαίων πολιτών, διασφαλίζει μεγαλύτερη βιωσιμότητα και αξιοποιεί και άλλες θαλάσσιες δραστηριότητες στις παράκτιες τοπικές κοινότητες·

14. ζητεί την πλήρη περιφερειοποίηση της έννοιας της αλιείας μικρής κλίμακας και της παραδοσιακής αλιείας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

26.4.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

35

0

1

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

François Alfonsi, Luís Paulo Alves, Jean-Paul Besset, Victor Boştinaru, John Bufton, Alain Cadec, Rosa Estaràs Ferragut, Danuta Maria Hübner, María Irigoyen Pérez, Seán Kelly, Constanze Angela Krehl, Petru Constantin Luhan, Ramona Nicole Mănescu, Vladimír Maňka, Iosif Matula, Erminia Mazzoni, Ana Miranda, Jens Nilsson, Jan Olbrycht, Wojciech Michał Olejniczak, Markus Pieper, Tomasz Piotr Poręba, Monika Smolková, Ewald Stadler, Nuno Teixeira, Lambert van Nistelrooij, Joachim Zeller, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Γεώργιος Σταυρακάκης, Νικος Χρυσόγελος, Филиз Хакъева Хюсменова

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jens Geier, Maurice Ponga, Patrice Tirolien, Giommaria Uggias

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Julie Girling

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (26.4.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την αλιεία μικρής κλίμακας και την παραδοσιακή αλιεία και την αναμόρφωση της ΚΑλΠ
(2011(2292)(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Barbara Matera

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

–   έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2005 σχετικά με τα δίκτυα των γυναικών: αλιεία, εκτροφή και διαφοροποίηση[1],

–   έχοντας υπόψη την οδηγία 2010/41/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2000, για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα και για την κατάργηση της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ του Συμβουλίου[2],

–   έχοντας υπόψη τη μελέτη του Μαΐου 2008 του Τμήματος Πολιτικής με θέμα «Ο ρόλος των γυναικών στη βιώσιμη ανάπτυξη των ευρωπαϊκών αλιευτικών περιοχών»,

A. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στους τομείς που σχετίζονται με την αλιεία και τομείς που συνδέονται με την υδατοκαλλιέργεια, τη μεταποίηση αλιευτικών προϊόντων, την εμπορία και τη διαχείριση, και παρέχουν άλλες μορφές στήριξης σε όσους εργάζονται στην αλιευτική βιομηχανία·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να καταστεί ορατή η εργασία των γυναικών στον τομέα της αλιείας δεδομένου ότι το 85% των γυναικών που απασχολούνται σε αυτόν δραστηριοποιούνται στους κλάδους της αλιείας μικρής κλίμακας και της παραδοσιακής αλιείας, και ότι σε πολλές από τις παράκτιες περιοχές της Ευρώπης οι εν λόγω μορφές αλιείας αποτελούν την κύρια πηγή εισοδήματός τους·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες που απασχολούνται στον τομέα της αλιείας υφίστανται διακρίσεις οικονομικής φύσεως, και ότι αμείβονται λιγότερο σε σχέση με τους άντρες για την ίδια εργασία ενώ, σε πολλές περιπτώσεις, η δουλειά τους δεν τυγχάνει νομικής αναγνώρισης και, συνεπώς, δεν έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη κοινωνική προστασία· λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη ότι σε πολλές περιπτώσεις οι εν λόγω εργασίες ασκούνται ενέχοντας υψηλό επίπεδο κινδύνου ή σοβαρές βλάβες για την υγεία·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες χειρίζονται τον διοικητικό τομέα των αλιευτικών εκμεταλλεύσεων, έχοντας την ευθύνη για τα οικονομικά ζητήματα, τα λιμενικά τέλη, τις εκφορτώσεις, την προμήθεια και τη συνδρομή προς τα αλιευτικά σκάφη, τις δημοπρατήσεις αλιευμάτων (ιχθυαγορές), την τήρηση των λογιστικών βιβλίων και την κατασκευή και την επιδιόρθωση των διχτυών, και ότι η μη αναγνωρισμένη – και σε πολλές περιπτώσεις μη αμειβόμενη – εργασία από τις γυναίκες αυξάνεται όταν η βιομηχανία αντιμετωπίζει κρίση επειδή αυτές δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στις ενισχύσεις που χορηγούνται για την παύση των αλιευτικών δραστηριοτήτων·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι εξακολουθούν να υφίστανται πολλά νομικά και κοινωνικά εμπόδια τα οποία αναχαιτίζουν την πλήρη συμμετοχή των γυναικών όσον αφορά την εκπροσώπηση στον τομέα της αλιείας, μέχρι του σημείου μάλιστα, σε ορισμένες κοινότητες ή συντεχνίες, να απαγορεύεται η παρουσία τους στα όργανα λήψης αποφάσεων·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ειδικές ασθένειες που πλήττουν τις γυναίκες που εργάζονται στον τομέα της αλιείας δεν αναγνωρίζονται ως επαγγελματικές ασθένειες·

1.  τονίζει τη σημασία ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου και της αρχής της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών σε όλους τους τομείς της μεταρρύθμισης της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ·

2.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για να ενισχύσουν και να επιτύχουν, τόσο σε νομικό όσο και κοινωνικό επίπεδο, μεγαλύτερη αναγνώριση της εργασίας των γυναικών στον τομέα της αλιείας και να διασφαλίσουν ότι οι γυναίκες που εργάζονται με καθεστώς πλήρους ή μερικής απασχόλησης στις οικογενειακές επιχειρήσεις ή βοηθούν τους συζύγους τους και συμβάλλουν με αυτόν τον τρόπο στη δική τους και την οικογενειακή οικονομική βιωσιμότητα αναγνωρίζονται νομικώς ή λαμβάνουν τις ίδιες κοινωνικές παροχές με τους ελεύθερους επαγγελματίες, ιδίως μέσω της εφαρμογής της οδηγίας 2010/41/ΕΕ, και να εξασφαλίσουν τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματά τους, μεταξύ άλλων μισθολογική ισότητα, επίδομα ανεργίας σε περίπτωση (προσωρινής ή οριστική) παύσης της εργασίας, δικαίωμα σε σύνταξη, συμφιλίωση της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή, πρόσβαση σε γονική άδεια, πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση και σε δωρεάν υγειονομικές υπηρεσίες και προστασία της ασφάλειας και της υγείας στην εργασία και σε ασφάλιση σε περίπτωση κινδύνου στη θάλασσα·

3.  χαιρετίζει την προτεραιότητα του ΕΤΘΑ (Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας) 2014-2020 για αύξηση της απασχόλησης, της εδαφικής συνοχής και της κοινωνικής ένταξης σε κοινότητες εξαρτώμενες από την αλιεία υπό τον τίτλο «Ατζέντα για νέες δεξιότητες και θέσεις εργασίας», καλεί δε στο πλαίσιο αυτό την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ, θα προωθούνται κατά τα διάφορα στάδια υλοποίησης του ΕΤΘΑ, συμπεριλαμβανομένων του σχεδιασμού, της υλοποίησης, της παρακολούθησης και της αξιολόγησης, οι ίσες ευκαιρίες μεταξύ ανδρών και γυναικών και η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου·

4.  επισημαίνει ότι η ενεργός συμμετοχή των γυναικών σε διάφορες δραστηριότητες που σχετίζονται με την αλιεία συμβάλλει, αφενός, στη διατήρηση των πολιτιστικών παραδόσεων και των ειδικών πρακτικών και, αφετέρου, στην επιβίωση των κοινοτήτων τους, διασφαλίζοντας έτσι την προστασία της πολιτιστικής ποικιλομορφίας των συγκεκριμένων περιοχών·

5.  καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τη σημασία του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτιστικού ρόλου των γυναικών στον τομέα της αλιείας ώστε να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές, καθώς και ως μέσο για τη διασφάλιση ισόρροπης εκπροσώπησης των δύο φύλων σε επαγγέλματα που σχετίζονται με τον τομέα της αλιείας·

6.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι έχουν κατανεμηθεί ποσοστώσεις στις γυναίκες στον τομέα της αλιείας και να περιλάβει σαφώς στη νομοθεσία την αρχή της συνιδιοκτησίας των συζύγων όσον αφορά την κατανομή των ποσοστώσεων·

7.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διεξαγάγουν κοινωνική μελέτη με στόχο την αξιολόγηση του αντίκτυπου που θα έχει η εφαρμογή των ποσοστώσεων στις αλιευτικές κοινότητες, με σκοπό την παρακολούθηση πιθανών κοινωνικών αλλαγών στις εν λόγω κοινότητες, με τη χρήση κοινωνικών δεικτών όπως το επίπεδο εκπαίδευσης, η συμβολή των συζύγων και συντρόφων, η υγεία, η ηλικία των παιδιών, η προθυμία των μητέρων να μεταβιβάζουν το επάγγελμα του αλιέα στα παιδιά τους, και η ευημερία των οικογενειών και των κοινοτήτων·

8.  υπογραμμίζει την ανάγκη να χορηγούνται οι χρηματοδοτικοί πόροι του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει ο τομέας της αλιείας φιλικότερος προς τις γυναίκες, μέσω του επανασχεδιασμού του τομέα και της διάθεσης κατάλληλων εγκαταστάσεων (όπως αποδυτήρια επί των σκαφών ή στους λιμένες)·

9.  ζητεί από την Επιτροπή να στηρίξει συγκεκριμένα έργα τα οποία στόχο έχουν την αναγνώριση, την προώθηση και τη διαφοροποίηση του ρόλου των γυναικών στους τομείς που σχετίζονται με την αλιεία, και θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών σκαφών έτσι ώστε να βελτιωθούν οι εργασιακές συνθήκες και οι συνθήκες υγιεινής επί του σκάφους, η ποιότητα των προϊόντων και η ενεργειακή αποδοτικότητα καθώς και για να διασφαλιστεί η επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων·

10. θεωρεί ότι πρέπει να εκπονηθεί ένα πρόγραμμα στήριξης της ΕΕ για την αλιεία μικρής κλίμακας το οποίο θα αξιοποιεί διάφορους πόρους, ιδιαίτερα από οικονομική άποψη(συμπεριλαμβανομένου του μελλοντικού Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας και της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς για προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας), έτσι ώστε να καλυφθούν οι ειδικές ανάγκες στον εν λόγω τομέα και να στηριχθεί η βιώσιμη και τοπικά διαχειριζόμενη αλιεία, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον συγκεκριμένο τομέα·

11. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παρέχουν δεδομένα και στατιστικά στοιχεία ξεχωριστά για κάθε φύλο, σχετικά με τον τύπο απασχόλησης (π.χ. πλήρης, μερική, περιστασιακή), την κατάσταση (αυτοαπασχόληση, μισθωτός, συνεργατική σύζυγος) και τον τύπο παραγωγής (μικρής, μεσαίας ή μεγάλης κλίμακας στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας), και να αναγνωρίσουν τις κατηγορίες των εργαζομένων σε αυτόν τον τομέα οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στις στατιστικές απασχόλησης του τομέα αλιείας, π.χ. συλλέκτες οστρακοειδών·

12. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν και να αναγνωρίσουν τα δικαιώματα των συζύγων ή των συντρόφων των αλιέων έτσι ώστε να έχουν δικαίωμα συμμετοχής και υποψηφιότητας στις εκλογές για τις οργανώσεις των αλιέων σε κάθε επίπεδο στα κράτη μέλη· υπογραμμίζει την ανάγκη ενίσχυσης και προώθησης της πραγματικής συμμετοχής των γυναικών στα όργανα εκπροσώπησης, λήψης αποφάσεων και διαβούλευσης του τομέα της αλιείας σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο· χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να επεκτείνει το ρόλο των Γνωμοδοτικών Συμβουλίων, καλεί δε την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αυξήσουν τη συμμετοχή των γυναικείων οργανώσεων του τομέα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στη Συμβουλευτική Επιτροπή Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας (ΣΕΑΥ) και τα Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια (ΠΓΣ)·

13. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να στηρίξουν, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας και των διαρθρωτικών ταμείων, την παροχή περαιτέρω επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης στις γυναίκες που απασχολούνται στον τομέα της αλιείας, προκειμένου να αποκτήσουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε τεχνικές και διευθυντικές θέσεις· ζητεί , επίσης, να καθιερωθούν μηχανισμοί με σκοπό τη βελτίωση της διάδοσης των πληροφοριών σχετικά με τις δυνατότητες κατάρτισης και τη διαθέσιμη χρηματοδότηση για την αξιοποίησή τους·

14. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να κατανείμουν περισσότερη χρηματοδότηση σε ερευνητικά προγράμματα των κοινοτήτων για δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας, που ενισχύουν την ανάπτυξη στον τομέα της αλιείας, ως μέσο για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις οποίες θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται γυναίκες σύμφωνα με την αρχή των ποσοστώσεων·

15. επισημαίνει τη σημασία της συμμετοχής των γυναικών στα προγράμματα έρευνας για τις επιπτώσεις της αναδιάρθρωσης του τομέα της αλιείας, επειδή η εμπειρία τους αποτελεί εξαιρετικά πολύτιμη συμβολή και για να διασφαλιστεί ότι λαμβάνεται επαρκώς υπόψη η διάσταση του φύλου·

16. τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να εστιάσει τις επενδύσεις της που έχουν δυνατότητες για δημιουργία θέσεων εργασίας στις παγκόσμιες αλιευτικές αγορές, πουλώντας την τεχνολογία και τεχνογνωσία της, προκειμένου να αντιμετωπίσει τυχόν προκλήσεις που σχετίζονται με θέματα ασφάλειας και αειφορίας, και στηρίζοντας παράλληλα με τη βοήθεια αυτών των μέτρων την εργασία των γυναικών στον εν λόγω τομέα·

17. επισημαίνει την ειδική κατάσταση των γυναικών που συλλέγουν οστρακοειδή (μια εργασία η οποία εκτελείται κυρίως από γυναίκες άνω των 50 ετών, οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας εξαιτίας της εργασίας τους) και, ως εκ τούτου, επαναλαμβάνει το αίτημά του να καταρτίσει η Επιτροπή ένα ειδικό πιλοτικό πρόγραμμα το οποίο να περιλαμβάνει όλες αυτές τις πτυχές και τις λύσεις των προβλημάτων που προκύπτουν από αυτήν την εργασία· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παράσχουν νομική αναγνώριση για τις περιόδους αναγκαστικής παύσης δραστηριοτήτων για λόγους δημόσιας υγείας (τοξίνες, φυσικές καταστροφές, απορρίψεις, μαύρες παλίρροιες), και να αναγνωρίσουν ορισμένες παθήσεις ή ασθένειες που πλήττουν τις γυναίκες που εργάζονται στον τομέα της αλιείας μικρής κλίμακας και της οστρακοκαλλιέργειας (όπως οι ρευματοπάθειες και οι οστεοπάθειες).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

24.4.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

24

1

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Emine Bozkurt, Andrea Češková, Iratxe García Pérez, Zita Gurmai, Mikael Gustafsson, Mary Honeyball, Sophia in ‘t Veld, Nicole Kiil-Nielsen, Silvana Koch-Mehrin, Astrid Lulling, Barbara Matera, Elisabeth Morin-Chartier, Angelika Niebler, Siiri Oviir, Joanna Katarzyna Skrzydlewska, Marc Tarabella, Britta Thomsen, Marina Yannakoudakis, Anna Záborská, Inês Cristina Zuber, Ρόδη Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, Антония Първанова

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Franziska Katharina Brantner, Christa Klaß, Ana Miranda, Katarína Neveďalová, Αντιγόνη Παπαδοπούλου, Мария Неделчева

  • [1]  ΕΕ C 286 E της 23.11.2006, σ. 519.
  • [2]  ΕΕ L 180 της 15.7.2010, σ. 1.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

19.9.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

21

0

3

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Antonello Antinoro, Alain Cadec, Chris Davies, João Ferreira, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Marek Józef Gróbarczyk, Ian Hudghton, Werner Kuhn, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Maria do Céu Patrão Neves, Crescenzio Rivellini, Ulrike Rodust, Raül Romeva i Rueda, Isabelle Thomas, Nils Torvalds, Jarosław Leszek Wałęsa, Κρίτων Αρσένης, Илияна Малинова Йотова

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Jean-Paul Besset, Luis Manuel Capoulas Santos, Diane Dodds, Julie Girling, Jens Nilsson, Antolín Sánchez Presedo, Νικόλαος Σαλαβράκος, Ιωάννης Α. Τσουκαλάς

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Nuno Teixeira