ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την Κοινή Αλιευτική Πολιτική

10.1.2013 - (COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD)) - ***I

Επιτροπή Αλιείας
Εισηγήτρια: Ulrike Rodust


Διαδικασία : 2011/0195(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A7-0008/2013
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A7-0008/2013
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την Κοινή Αλιευτική Πολιτική

(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–   έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2011)0425),

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 294, παράγραφος 2, και το άρθρο 43, παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7‑0198/2011),

–   έχοντας υπόψη την γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων σχετικά με την προτεινόμενη νομική βάση,

–   έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–   έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 28 Μαρτίου 2012[1],

–   έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών της 4ης Μαΐου 2012[2],

–   έχοντας υπόψη τα άρθρα 55 και 37 του Κανονισμού του,

–   έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Προϋπολογισμών, της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (A7-0008/2013),

1.  εγκρίνει τη θέση του κατά την πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 8ης Ιουνίου 2011 σχετικά με τις επενδύσεις στο μέλλον: ένα νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) για μια ανταγωνιστική και βιώσιμη Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς»[3]· επαναλαμβάνει ότι απαιτούνται επαρκείς πρόσθετοι πόροι στο επόμενο ΠΔΠ προκειμένου να δοθεί στην Ένωση η δυνατότητα να ανταποκριθεί στις υπάρχουσες πολιτικές προτεραιότητες και στα νέα καθήκοντα που προβλέπει η Συνθήκη της Λισαβόνας, καθώς και στα απρόβλεπτα γεγονότα·

καλεί το Συμβούλιο, εφόσον δεν συμμερίζεται αυτή την προσέγγιση, να προσδιορίσει με σαφήνεια ποιες από τις πολιτικές προτεραιότητες ή ποια σχέδιά του θα μπορούσαν να εγκαταλειφθούν εξ ολοκλήρου, παρά την αποδεδειγμένη ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία τους·

3.  επισημαίνει ότι ο εκτιμώμενος χρηματοοικονομικός αντίκτυπος της πρότασης συνιστά απλώς ένδειξη προς τη νομοθετική αρχή και ότι το ακριβές ύψος του δεν μπορεί να καθοριστεί, ενόσω εκκρεμεί συμφωνία σχετικά με την πρόταση κανονισμού για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020·

4.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

5.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Τροπολογία  1

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική αναφορά 1

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Τροπολογία

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2 και το άρθρο 349,

Τροπολογία              2

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(2) Το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής καλύπτει τη διατήρηση, τη διαχείριση και την εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων. Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής επεκτείνεται σε μέτρα σχετικά με τις αγορές και οικονομικά μέτρα για την υποστήριξη των σκοπών της, για τους έμβιους πόρους που ζουν σε γλυκά ύδατα και για την υδατοκαλλιέργεια, καθώς και στη μεταποίηση και διάθεση στην αγορά των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, εφόσον οι δραστηριότητες αυτές ασκούνται στην επικράτεια των κρατών μελών ή σε κοινοτικά ύδατα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ασκούνται από αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία τρίτων χωρών και είναι νηολογημένα σε τρίτες χώρες ή από κοινοτικά αλιευτικά σκάφη ή από υπηκόους των κρατών μελών, με την επιφύλαξη της πρωταρχικής ευθύνης του κράτους σημαίας και τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 117 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

(2) Το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής καλύπτει τη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων και τη διαχείριση της αλιείας με στόχο αυτούς τους πόρους. Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής επεκτείνεται σε μέτρα σχετικά με τις αγορές και οικονομικά μέτρα για την υποστήριξη των σκοπών της, για τις δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας, καθώς και στη μεταποίηση και διάθεση στην αγορά των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, εφόσον οι δραστηριότητες αυτές ασκούνται στην επικράτεια των κρατών μελών ή σε κοινοτικά ύδατα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ασκούνται από αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία τρίτων χωρών και είναι νηολογημένα σε τρίτες χώρες ή από κοινοτικά αλιευτικά σκάφη ή από υπηκόους των κρατών μελών, με την επιφύλαξη της πρωταρχικής ευθύνης του κράτους σημαίας και τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 117 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Τροπολογία  3

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών. Πρέπει επίσης να συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας, σε ένα εύλογο επίπεδο διαβίωσης για τον αλιευτικό κλάδο και στη σταθερότητα των αγορών, καθώς επίσης να διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των πόρων και το ότι οι προμήθειες θα φτάνουν στους καταναλωτές σε λογικές τιμές.

(3) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμης περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας. Πρέπει να προβλέπει κανόνες σχετικά με την ιχνηλασιμότητα, την ασφάλεια και την ποιότητα των εισαγόμενων στην Ένωση προϊόντων, ένα εύλογο επίπεδο διαβίωσης για τον αλιευτικό κλάδο, την επισιτιστική ασφάλεια και τη σταθερότητα των αγορών, καθώς επίσης να διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των πόρων και το ότι οι προμήθειες θα φτάνουν στους καταναλωτές σε λογικές τιμές.

Τροπολογία  4

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(4) Η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS) και έχει κυρώσει τη συμφωνία για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων των Ηνωμένων Εθνών της 4ης Αυγούστου 1995 («συμφωνία του ΟΗΕ για τα αποθέματα ιχθύων»). Έχει επίσης αποδεχτεί τη συμφωνία της 24ης Νοεμβρίου 1993 του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) για την προώθηση της τήρησης διεθνών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης από αλιευτικά σκάφη στην ανοιχτή θάλασσα («συμφωνία συμμόρφωσης του FAO»). Αυτές οι διεθνείς πράξεις προβλέπουν κατά κύριο λόγο υποχρεώσεις διατήρησης, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της υποχρέωσης λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης με στόχο τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των θαλάσσιων πόρων σε επίπεδα τα οποία να μπορούν να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, τόσο εντός θαλασσίων περιοχών εθνικής δικαιοδοσίας όσο και στην ανοικτή θάλασσα, και συνεργασίας με άλλα κράτη για τον σκοπό αυτό, υποχρεώσεις εφαρμογής της προληπτικής προσέγγισης ευρέως για τη διατήρηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των αλιευτικών αποθεμάτων, υποχρεώσεις διασφάλισης της συμβατότητας των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης όπου προκύπτουν θαλάσσιοι πόροι σε θαλάσσιες περιοχές διαφορετικού καθεστώτος δικαιοδοσίας και υποχρεώσεις να λαμβάνονται δεόντως υπόψη άλλες θεμιτές χρήσεις των θαλασσών. Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προσήκουσα εκτέλεση από την Ένωση των διεθνών υποχρεώσεών της στο πλαίσιο αυτών των διεθνών πράξεων. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα διατήρησης και διαχείρισης, για τα οποία έχουν εξουσιοδοτηθεί στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει επίσης να ενεργούν με τρόπο που να συνάδει πλήρως με τις διεθνείς υποχρεώσεις διατήρησης και της συνεργασίας στο πλαίσιο των εν λόγω διεθνών πράξεων.

(4) Η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS) και έχει κυρώσει τη συμφωνία για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων των Ηνωμένων Εθνών της 4ης Αυγούστου 1995 («συμφωνία του ΟΗΕ για τα αποθέματα ιχθύων»). Έχει επίσης αποδεχτεί τη συμφωνία της 24ης Νοεμβρίου 1993 του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) για την προώθηση της τήρησης διεθνών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης από αλιευτικά σκάφη στην ανοιχτή θάλασσα («συμφωνία συμμόρφωσης του FAO»). Αυτές οι διεθνείς πράξεις προβλέπουν κατά κύριο λόγο υποχρεώσεις διατήρησης, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της υποχρέωσης λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης με στόχο τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των θαλάσσιων πόρων σε επίπεδα τα οποία να μπορούν να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, τόσο εντός θαλασσίων περιοχών εθνικής δικαιοδοσίας όσο και στην ανοικτή θάλασσα, και συνεργασίας με άλλα κράτη για τον σκοπό αυτό, υποχρεώσεις διασφάλισης της συμβατότητας των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης όπου προκύπτουν θαλάσσιοι πόροι σε θαλάσσιες περιοχές διαφορετικού καθεστώτος δικαιοδοσίας και υποχρεώσεις να λαμβάνονται δεόντως υπόψη άλλες θεμιτές χρήσεις των θαλασσών. Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προσήκουσα εκτέλεση από την Ένωση των διεθνών υποχρεώσεών της στο πλαίσιο αυτών των διεθνών πράξεων. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα διατήρησης και διαχείρισης, για τα οποία έχουν εξουσιοδοτηθεί στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει επίσης να ενεργούν με τρόπο που να συνάδει πλήρως με τις διεθνείς υποχρεώσεις διατήρησης και της συνεργασίας στο πλαίσιο των εν λόγω διεθνών πράξεων.

Τροπολογία  5

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(5) Στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη που διεξήχθη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, η Ένωση και τα κράτη μέλη της δεσμεύτηκαν να δράσουν κατά της συνεχιζόμενης μείωσης πολλών ιχθυαποθεμάτων. Συνεπώς, η Ένωση θα πρέπει να βελτιώσει την κοινή αλιευτική πολιτική της προκειμένου να διασφαλίσει κατά προτεραιότητα την αποκατάσταση των επιπέδων εκμετάλλευσης των έμβιων υδάτινων πόρων και τη διατήρησή τους σε επίπεδα ικανά να παραγάγουν μέγιστες βιώσιμες αποδόσεις από τους πληθυσμούς των αλιευόμενων αποθεμάτων έως το 2015. Στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν λιγότερες επιστημονικές πληροφορίες, αυτό ενδέχεται να απαιτήσει την εφαρμογή υποκατάστατων μεταβλητών για τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

(5) Στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη που διεξήχθη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, η Ένωση και τα κράτη μέλη της δεσμεύτηκαν να δράσουν κατά της συνεχιζόμενης μείωσης πολλών ιχθυαποθεμάτων. Συνεπώς, η Ένωση θα πρέπει να βελτιώσει την κοινή αλιευτική πολιτική της προκειμένου να διασφαλίσει κατά προτεραιότητα ότι, έως το 2015, το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας θα βρίσκεται σε επίπεδα που θα επιτρέπουν την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων το αργότερο έως το 2020, πάνω από επίπεδα ικανά να παραγάγουν μέγιστη βιώσιμη απόδοση, καθώς και τη διατήρηση όλων των αποκατεστημένων αποθεμάτων στα επίπεδα αυτά. Στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν λιγότερες επιστημονικές πληροφορίες, αυτό ενδέχεται να απαιτήσει την εφαρμογή υποκατάστατων μεταβλητών για τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

Τροπολογία  6

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(5α) Η έννοια της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, όπως περιλαμβάνεται στη UNCLOS, αποτελεί νομικά δεσμευτικό στόχο σε σχέση με τη διαχείριση της αλιείας στην Ένωση από την κύρωσή της το 1998.

Τροπολογία  7

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(5β) Τα πολυετή σχέδια θα πρέπει να αποτελούν το βασικό μέσο ώστε να διασφαλιστεί ότι, έως το 2015, το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας θα βρίσκεται σε επίπεδα που θα επιτρέπουν την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων το αργότερο έως το 2020, πάνω από επίπεδα ικανά να παραγάγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, και να επιτρέπουν τη διατήρηση όλων των αποκατεστημένων αποθεμάτων στα επίπεδα αυτά. Μόνο αν αναληφθεί σαφής και δεσμευτική υποχρέωση για τις εν λόγω ημερομηνίες θα διασφαλιστεί η άμεση ανάληψη δράσης και θα αποφευχθεί η περαιτέρω καθυστέρηση της διαδικασίας αποκατάστασης. Για τα αποθέματα για τα οποία δεν έχει εγκριθεί ακόμη πολυετές σχέδιο, πρέπει να διασφαλιστεί ότι, κατά τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων για τα εν λόγω αποθέματα, το Συμβούλιο τηρεί στο ακέραιο τους στόχους της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Τροπολογία  8

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(5γ) Θα πρέπει επίσης να υπάρχει η δυνατότητα για τα πολυετή σχέδια να περιέχουν διατάξεις που περιορίζουν τις ετήσιες διακυμάνσεις των TAC των αποκατεστημένων αποθεμάτων με στόχο τη διαμόρφωση σταθερότερων συνθηκών στον τομέα της αλιείας. Τα ακριβή όρια για τις εν λόγω διακυμάνσεις θα πρέπει να αναφέρονται στα πολυετή σχέδια.

Τροπολογία  9

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5 δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(5δ) Στις αποφάσεις διαχείρισης που αφορούν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση (ΜΒΑ) σε μικτούς τύπους αλιείας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η δυσκολία της ταυτόχρονης αλίευσης όλων των αποθεμάτων στο πλαίσιο μικτού τύπου αλιείας επιτυγχάνοντας μέγιστη βιώσιμη απόδοση, εάν οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις αναφέρουν ότι είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί το φαινόμενο αλίευσης ειδών με περιοριστική ποσόστωση (choke species) με την αύξηση της επιλεκτικότητας των χρησιμοποιούμενων αλιευτικών εργαλείων. Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να ζητείται από το ICES (Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας) και την ΕΤΟΕΑ (Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας) να παρέχουν γνωμοδότηση σχετικά με τα κατάλληλα επίπεδα θνησιμότητας ιχθύων υπό παρόμοιες συνθήκες.

Τροπολογία  10

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5 ε (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(5ε) Η Ένωση και τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, αν οι δυνατότητες αλίευσης πρέπει να μειωθούν δραστικά σε μία μεταβατική περίοδο, για να επιτευχθεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση, εφαρμόζονται επαρκή κοινωνικά και χρηματοικονομικά μέτρα για να διατηρηθούν αρκετές επιχειρήσεις σε όλο το μήκος της αλυσίδας παραγωγής προκειμένου να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της δυναμικότητας του στόλου και των διαθέσιμων πόρων, όταν εξασφαλιστεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

Τροπολογία  11

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 6

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(6) Στόχοι για την αλιεία καθορίστηκαν στην απόφαση της διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών της σύμβασης για τη βιοποικιλότητα για το στρατηγικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα 2011-2020, ενώ η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει τη συνοχή με τους στόχους βιοποικιλότητας που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τους στόχους της ανακοίνωσης της Επιτροπής «Η ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020», ιδίως για να επιτευχθεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση έως το 2015.

(6) Στόχοι για την αλιεία καθορίστηκαν στην απόφαση της διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών της Σύμβασης για τη βιοποικιλότητα για το στρατηγικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα 2011-2020, ενώ η Κοινή Αλιευτική Πολιτική πρέπει να διασφαλίζει τη συνοχή με τους στόχους βιοποικιλότητας που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τους στόχους της ανακοίνωσης της Επιτροπής «Η ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020» , ιδίως για να επιτευχθεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

Τροπολογία  12

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(7) Η βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων πρέπει να βασίζεται στην προληπτική προσέγγιση, η οποία πρέπει να προέρχεται από την προληπτική προσέγγιση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης.

(7) Η βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων πρέπει να βασίζεται στην προληπτική προσέγγιση, η οποία πρέπει να προέρχεται από την προληπτική προσέγγιση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης, λαμβανομένων υπόψη των διαθέσιμων επιστημονικών δεδομένων.

Τροπολογία  13

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 8

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(8) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και ιδιαίτερα στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης το αργότερο έως το 2020, όπως προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική).

(8) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στην βιώσιμη διαχείριση όλων των ειδών που τυγχάνουν εμπορικής εκμετάλλευσης, και ιδιαίτερα στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης το αργότερο έως το 2020, όπως προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική).

Τροπολογία  14

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 8 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(8α) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλει επίσης στον εφοδιασμό της αγοράς της Ένωσης με τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας, στη μείωση της επισιτιστικής εξάρτησης της εσωτερικής αγοράς καθώς και στη δημιουργία άμεσων και έμμεσων θέσεων εργασίας και οικονομικής ανάπτυξης στις παράκτιες περιοχές.

Τροπολογία  15

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 9

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9) Πρέπει να υλοποιηθεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων πρέπει να περιοριστούν και τα ανεπιθύμητα αλιεύματα πρέπει να ελαχιστοποιηθούν και προοδευτικά να εξαλειφθούν.

(9) Πρέπει να υλοποιηθεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας, ώστε να διασφαλιστεί η ελαχιστοποίηση του αντικτύπου των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα, η πρόληψη, ελαχιστοποίηση και, κατά περίπτωση, εξάλειψη της αλίευσης ανεπιθύμητων αλιευμάτων, καθώς και η προοδευτική επίτευξη μιας κατάστασης στην οποία θα εκφορτώνονται όλα τα αλιεύματα.

Τροπολογία  16

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 10

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(10) Είναι σημαντικό η διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής να διέπεται από αρχές ορθής διακυβέρνησης. Αυτές οι αρχές περιλαμβάνουν τη λήψη αποφάσεων με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, ευρεία συμμετοχή των εμπλεκομένων φορέων και μακροπρόθεσμη προοπτική. Η επιτυχής διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής εξαρτάται επίσης από τον σαφή ορισμό των αρμοδιοτήτων σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο καθώς και από τη συμβατότητα και συνοχή των μέτρων που λαμβάνονται από κοινού με άλλες ενωσιακές πολιτικές.

(10) Είναι σημαντικό η διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής να διέπεται από αρχές ορθής διακυβέρνησης. Αυτές οι αρχές περιλαμβάνουν τη λήψη αποφάσεων με βάση ακριβείς και επικαιροποιημένες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, ευρεία συμμετοχή των εμπλεκομένων φορέων και μακροπρόθεσμη προοπτική. Η επιτυχής διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής εξαρτάται επίσης από τον σαφή ορισμό των αρμοδιοτήτων σε ενωσιακό, περιφερειακό, εθνικό και τοπικό επίπεδο καθώς και από τη συμβατότητα και συνοχή των μέτρων που λαμβάνονται από κοινού με άλλες ενωσιακές πολιτικές.

Τροπολογία  17

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 12

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(12) Η εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής πρέπει να συνεκτιμά τις αλληλεπιδράσεις με άλλες θαλάσσιες υποθέσεις όπως αντιμετωπίζονται στην ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική24, αναγνωρίζοντας ότι όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τους ωκεανούς και τις θάλασσες της Ευρώπης είναι αλληλοσυνδεόμενα, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού. Πρέπει να διασφαλίζεται συνέπεια και ενοποιημένη προσέγγιση κατά τη διαχείριση διαφορετικών τομεακών πολιτικών στη Βαλτική Θάλασσα, στη Βόρεια Θάλασσα, στην Κελτική Θάλασσα, στον Βισκαϊκό Κόλπο και στις ιβηρικές ακτές, καθώς και στις θαλάσσιες λεκάνες της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου.

(12) Η εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής πρέπει να συνεκτιμά τις αλληλεπιδράσεις με άλλες θαλάσσιες υποθέσεις και, γενικότερα, πρέπει να είναι συνεκτική με τις υπόλοιπες πολιτικές της Ένωσης, αναγνωρίζοντας ότι όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τους ωκεανούς και τις θάλασσες της Ευρώπης είναι αλληλοσυνδεόμενα, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού. Πρέπει να διασφαλίζεται συνέπεια και ενοποιημένη προσέγγιση κατά τη διαχείριση διαφορετικών τομεακών πολιτικών στη Βαλτική Θάλασσα, στη Βόρεια Θάλασσα, στην Κελτική Θάλασσα, στον Βισκαϊκό Κόλπο και στις ιβηρικές ακτές, καθώς και στις θαλάσσιες λεκάνες της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου.

Αιτιολόγηση

Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να είναι συνεκτική με όλες τις πολιτικές της Ένωσης, χωρίς να είναι υποδεέστερη από καμία.

Τροπολογία  18

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 14

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(14) Οι ισχύοντες κανόνες που περιορίζουν την πρόσβαση σε πόρους εντός των ζωνών των 12 μιλίων των κρατών μελών λειτουργούν ικανοποιητικά συμβάλλοντας στη διατήρηση περιορίζοντας την αλιευτική προσπάθεια στο πιο ευαίσθητο τμήμα των υδάτων της Ένωσης. Αυτοί οι κανόνες έχουν διατηρήσει επίσης τις παραδοσιακές αλιευτικές δραστηριότητες από τις οποίες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων. Συνεπώς αυτοί οι κανόνες πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν.

(14) Οι ισχύοντες κανόνες που περιορίζουν την πρόσβαση σε πόρους εντός των ζωνών των 12 μιλίων των κρατών μελών λειτουργούν ικανοποιητικά συμβάλλοντας στη διατήρηση περιορίζοντας την αλιευτική προσπάθεια στο πιο ευαίσθητο τμήμα των υδάτων της Ένωσης. Αυτοί οι κανόνες έχουν διατηρήσει επίσης τις παραδοσιακές αλιευτικές δραστηριότητες από τις οποίες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων. Συνεπώς αυτοί οι κανόνες πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν και, όπου είναι δυνατόν, να ενισχυθούν προκειμένου να εξασφαλίσουν προτιμησιακή πρόσβαση στους αλιείς μικρής κλίμακας, στους αλιείς που αλιεύουν με παραδοσιακά μέσα ή στους παράκτιους αλιείς.

Τροπολογία  19

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 14 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(14α) Ο ορισμός της αλιείας μικρής κλίμακας πρέπει να διευρυνθεί ώστε να λαμβάνεται υπόψη ένα σύνολο κριτηρίων, πέραν του μεγέθους των σκαφών, συμπεριλαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες, τον αντίκτυπο των αλιευτικών τεχνικών στο θαλάσσιο οικοσύστημα, την περίοδο παραμονής στη θάλασσα και τα χαρακτηριστικά της οικονομικής μονάδας που εκμεταλλεύεται τους πόρους. Οι μικρές παράκτιες νήσοι που εξαρτώνται από την αλιεία πρέπει να αναγνωριστούν ιδιαίτερα και να υποστηριχθούν τόσο οικονομικά όσο και μέσω της κατανομής πρόσθετων πόρων, ώστε να είναι σε θέση να επιβιώσουν και να ευημερήσουν στο μέλλον.

Αιτιολόγηση

Ένα τυπικό σενάριο που καταδεικνύει τον κίνδυνο της εφαρμογής της αρχής «ενιαία προσέγγιση για όλους». Οι παράκτιες νήσοι χαρακτηρίζονται από την εξάρτησή τους από μικρά σκάφη που βρίσκονται στο έλεος των δυσμενών καιρικών συνθηκών στις ακτές του Ατλαντικού. Πρόκειται για μια μοναδική, δραματική και σκληρή πτυχή της κοινής ευρωπαϊκής κληρονομιάς μας, που χάνουμε με δικό μας κίνδυνο. Τα κριτήρια που εφαρμόζονται σε σχέση με τη χρήση της κατηγορίας σκαφών μήκους 12 μέτρων δεν ενδείκνυνται στην προκειμένη περίπτωση.

Τροπολογία  20

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 16

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(16) Ο σκοπός της βιώσιμης εκμετάλλευσης των έμβιων υδάτινων πόρων επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερα μέσω μιας πολυετούς προσέγγισης για τη διαχείριση της αλιείας, θεσπίζοντας κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια τα οποία αντανακλούν τις ιδιαιτερότητες διάφορων τύπων αλιείας.

(16) Ο σκοπός της βιώσιμης εκμετάλλευσης των έμβιων υδάτινων πόρων επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερα μέσω μιας πολυετούς προσέγγισης για τη διαχείριση της αλιείας. Για τον σκοπό αυτό τα κράτη μέλη, σε στενή συνεργασία με τις δημόσιες αρχές και τα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια, πρέπει να δημιουργήσουν και σε τοπικό επίπεδο συνθήκες βιωσιμότητας, θεσπίζοντας κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια τα οποία αντανακλούν τις ιδιαιτερότητες διάφορων τύπων αλιείας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω κοινών δράσεων στο περιφερειακό επίπεδο και, με πιο δεσμευτικό τρόπο, μέσω διαδικασιών λήψης αποφάσεων που οδηγούν σε κατάρτιση πολυετών σχεδίων.

Τροπολογία  21

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 17

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(17) Τα πολυετή σχέδια πρέπει, όπου αυτό είναι δυνατόν, να καλύπτουν πολλαπλά αποθέματα, όταν η εκμετάλλευση των εν λόγω αποθεμάτων γίνεται από κοινού. Τα πολυετή σχέδια πρέπει να θέτουν τη βάση για τον ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων και ποσοτικοποιημένων στόχων για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των σχετικών αποθεμάτων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθορίζοντας σαφή χρονοδιαγράμματα και μηχανισμούς προστασίας για απρόβλεπτες εξελίξεις.

(17) Τα πολυετή σχέδια πρέπει, όπου αυτό είναι δυνατόν, να καλύπτουν πολλαπλά αποθέματα, όταν η εκμετάλλευση των εν λόγω αποθεμάτων γίνεται από κοινού. Τα πολυετή σχέδια πρέπει να θέτουν τη βάση για τον ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων και ποσοτικοποιημένων στόχων για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των σχετικών αποθεμάτων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθορίζοντας σαφή χρονοδιαγράμματα και μηχανισμούς προστασίας για απρόβλεπτες εξελίξεις. Τα πολυετή σχέδια πρέπει επίσης να υπόκεινται σε στόχους διαχείρισης οι οποίοι έχουν καθοριστεί με ακρίβεια, προκειμένου να συμβάλουν στη βιώσιμη εκμετάλλευση των σχετικών αποθεμάτων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Στην περίπτωση που τα σενάρια διαχείρισης θα μπορούσαν να έχουν κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις στις οικείες περιοχές, τα σχέδια αυτά πρέπει να καταρτίζονται κατόπιν διαβουλεύσεων με φορείς του αλιευτικού τομέα, με επιστήμονες και με θεσμικούς εταίρους.

Τροπολογία  22

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 18

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(18) Απαιτούνται μέτρα για τη μείωση και την εξάλειψη των σημερινών υψηλών επιπέδων ανεπιθύμητων αλιευμάτων και απορρίψεων. Πράγματι, τα ανεπιθύμητα αλιεύματα και οι ανεπιθύμητες απορρίψεις αποτελούν ουσιαστική σπατάλη και επηρεάζουν αρνητικά τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθώς και την οικονομική βιωσιμότητα της αλιείας. Πρέπει να θεσπιστεί και να εφαρμοστεί σταδιακά η υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων των διαχειριζόμενων αποθεμάτων που αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη.

(18) Απαιτούνται μέτρα για τη μείωση των σημερινών υψηλών επιπέδων ανεπιθύμητων αλιευμάτων και τη σταδιακή εξάλειψη των απορρίψεων. Δυστυχώς, η προηγούμενη νομοθεσία υποχρέωνε συχνά τους αλιείς να απορρίπτουν πολύτιμους πόρους. Πράγματι, οι ανεπιθύμητες απορρίψεις αποτελούν ουσιαστική σπατάλη και επηρεάζουν αρνητικά τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθώς και την οικονομική βιωσιμότητα της αλιείας. Πρέπει να θεσπιστεί και να εφαρμοστεί σταδιακά η υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων των διαχειριζόμενων αποθεμάτων που αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη, την προώθηση και την ενθάρρυνση μέτρων και κινήτρων με στόχο την αποφυγή εξαρχής των ανεπιθύμητων αλιευμάτων.

Τροπολογία  23

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 18 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(18α) Η υποχρέωση να εκφορτώνονται όλα τα αλιεύματα πρέπει να καθιερωθεί για κάθε τομέα αλιείας ξεχωριστά. Θα πρέπει να επιτρέπεται στους αλιείς να συνεχίσουν την απόρριψη ειδών τα οποία, σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, έχουν υψηλό βαθμό επιβίωσης, όταν ελευθερώνονται στη θάλασσα υπό συνθήκες που ορίζονται για έναν συγκεκριμένο τύπο αλιείας.

Τροπολογία  24

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 18 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(18β) Για να καταστεί εφικτή η υποχρέωση να εκφορτώνονται όλα τα αλιεύματα και για να μετριασθούν οι επιδράσεις των διαφορών στη σύνθεση του ετήσιου αλιεύματος, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν ποσοστώσεις από έτος σε έτος μέχρι ένα ορισμένο ποσοστό.

Τροπολογία  25

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 19

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(19) Η εκφόρτωση ανεπιθύμητων αλιευμάτων δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα πλήρη οικονομικά πλεονεκτήματα για την επιχείρηση. Για την εκφόρτωση αλιευμάτων με μέγεθος μικρότερο από το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης, ο προορισμός των αλιευμάτων πρέπει να είναι περιορισμένος και να εξαιρεί την πώληση για ανθρώπινη κατανάλωση.

(19) Η εκφόρτωση ανεπιθύμητων αλιευμάτων δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα πλήρη οικονομικά πλεονεκτήματα για την επιχείρηση. Για την εκφόρτωση αλιευμάτων με μέγεθος μικρότερο από το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης, ο προορισμός των αλιευμάτων πρέπει να είναι περιορισμένος και να εξαιρεί την πώληση για ανθρώπινη κατανάλωση. Κάθε κράτος μέλος πρέπει να μπορεί να αποφασίζει αν επιθυμεί να επιτρέπει τη δωρεάν διανομή των ιχθύων που εκφορτώνονται για κοινωφελείς ή φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Τροπολογία  26

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 20

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(20) Χάριν της διατήρησης των αποθεμάτων, πρέπει να εφαρμοστούν σαφείς αντικειμενικοί σκοποί αναφορικά με ορισμένα τεχνικά μέτρα.

(20) Χάριν της διατήρησης των αποθεμάτων και της προσαρμοστικότηταςτων στόλων και των τύπων αλιείας, πρέπει να εφαρμοστούν σαφείς αντικειμενικοί σκοποί αναφορικά με ορισμένα τεχνικά μέτρα και να προσαρμοστούν οι κλίμακες διακυβέρνησης στις ανάγκες της διαχείρισης.

Τροπολογία  27

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 21

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(21) Όσον αφορά αποθέματα για τα οποία δεν έχουν θεσπιστεί πολυετή σχέδια, πρέπει να οριστούν οι ρυθμοί εκμετάλλευσης που διασφαλίζουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση με τον καθορισμό ορίων αλιευμάτων ή/και αλιευτικής προσπάθειας.

(21) Όσον αφορά αποθέματα για τα οποία δεν έχουν θεσπιστεί πολυετή σχέδια, πρέπει να οριστούν οι ρυθμοί εκμετάλλευσης που διασφαλίζουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση με τον καθορισμό ορίων αλιευμάτων ή/και αλιευτικής προσπάθειας. Εάν δεν διατίθενται επαρκή δεδομένα, τα αλιεύματα πρέπει να υπόκεινται σε διαχείριση με χρήση προτύπων υποκατάστασης.

Τροπολογία  28

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 21 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(21α) Η Ένωση πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της για την επίτευξη αποτελεσματικής διεθνούς συνεργασίας και διαχείρισης των αποθεμάτων σε θάλασσες στις οποίες γειτνιάζουν κράτη μέλη και τρίτες χώρες, προβλέποντας τη δημιουργία, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας σε τέτοιες περιοχές. Συγκεκριμένα , η Ένωση θα έπρεπε να υποστηρίξει τη δημιουργία μιάς περιφερειακής οργάνωσης διαχείρισης της αλιείας για τον Εύξεινο Πόντο.

Τροπολογία  29

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 22

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(22) Ενόψει της επισφαλούς οικονομικής κατάστασης του τομέα της αλιείας και της εξάρτησης ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων από τις αλιευτικές δραστηριότητες, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων μέσω της κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, η οποία θα στηρίζεται σε ένα προβλέψιμο μερίδιο των αποθεμάτων για κάθε κράτος μέλος.

(22) Ενόψει της επισφαλούς οικονομικής κατάστασης ενός τμήματος του τομέα της αλιείας και της εξάρτησης ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων από τις αλιευτικές δραστηριότητες, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων μέσω της κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, η οποία θα στηρίζεται σε ένα προβλέψιμο μερίδιο των αποθεμάτων για κάθε κράτος μέλος.

Τροπολογία  30

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 25

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(25) Η Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να εγκρίνει προσωρινά μέτρα στην περίπτωση σοβαρής απειλής, η οποία απαιτεί άμεση δράση, στη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων ή του θαλάσσιου οικοσυστήματος, που προκύπτει από αλιευτικές δραστηριότητες.

(25) Η Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να εγκρίνει, μετά από διαβούλευση με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια και τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, προσωρινά μέτρα στην περίπτωση σοβαρής απειλής, η οποία απαιτεί άμεση δράση, στη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων ή του θαλάσσιου οικοσυστήματος, που προκύπτει από αλιευτικές δραστηριότητες. Τα μέτρα αυτά πρέπει να οριστούν εντός συγκεκριμένης προθεσμίας και να ισχύουν για ορισμένη χρονική περίοδο.

Τροπολογία  31

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 26

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(26) Τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να εγκρίνουν μέτρα διατήρησης και τεχνικά μέτρα για την υλοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής προκειμένου η πολιτική να αντιμετωπίσει καλύτερα τις πραγματικότητες και ιδιαιτερότητες των επιμέρους τύπων αλιείας και να βελτιωθεί η συμμόρφωση με την εν λόγω πολιτική.

(26) Τα κράτη μέλη, εφόσον λάβουν δεόντως υπόψη τις απόψεις των σχετικών γνωμοδοτικών συμβουλίων και των εμπλεκομένων, πρέπει να είναι σε θέση να εγκρίνουν μέτρα διατήρησης και τεχνικά μέτρα για την υλοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής προκειμένου η πολιτική να αντιμετωπίσει καλύτερα τις πραγματικότητες και ιδιαιτερότητες των διαφόρων θαλάσσιων λεκανών και των επιμέρους τύπων αλιείας και να βελτιωθεί η συμμόρφωση με την εν λόγω πολιτική.

Τροπολογία  32

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 26 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(26α) Τα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρυνθούν να συνεργάζονται μεταξύ τους σε περιφερειακή βάση.

Τροπολογία  33

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 29

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(29) Πρέπει να εφαρμοστεί το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων για την πλειονότητα των διαχειριζόμενων αποθεμάτων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής για όλα τα σκάφη μήκους 12 μέτρων και άνω και για όλα τα υπόλοιπα αλιευτικά σκάφη που φέρουν συρόμενα αλιευτικά εργαλεία. τίθενται σε εφαρμογή μετά από προηγούμενη διαβούλευση των υπόλοιπων ενδιαφερόμενων κρατών μελών, και υπό τον όρο ότι η Ένωση δεν έχει λάβει ειδικά μέτρα διατήρησης και διαχείρισης σε αυτήν τη ζώνη των 12 ναυτικών μιλίων. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις σκάφη μήκους έως 12 μέτρα εκτός των σκαφών που χρησιμοποιούν συρόμενα εργαλεία. Ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να συμβάλλει σε μειώσεις του στόλου με κίνητρα από τον ίδιο τον κλάδο και στη βελτίωση της οικονομικής απόδοσης, με παράλληλη δημιουργία νομικά ασφαλών και αποκλειστικών μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους. Δεδομένου ότι οι βιολογικοί πόροι της θάλασσας αποτελούν κοινό αγαθό, οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να θεσπίζουν δικαιώματα μόνο στο μέρος εκείνο των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους που μπορεί να ανακληθεί σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες.

διαγράφεται

Τροπολογία  34

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 29 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(29α) Η Επιτροπή πρέπει να προβεί σε αξιολόγηση του στόλου, ώστε να λάβει αξιόπιστα αποτελέσματα σχετικά με το ακριβές επίπεδο της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας σε επίπεδο Ένωσης, και, ως εκ τούτου, να μπορέσει να προτείνει τα κατάλληλα και στοχευμένα μέσα για τη μείωσή της.

Τροπολογία  35

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 30

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(30) Οι αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να είναι μεταβιβάσιμες και μισθώσιμες με σκοπό την αποκέντρωση της διαχείρισης των αλιευτικών δυνατοτήτων προς τον αλιευτικό κλάδο και για να εξασφαλιστεί ότι οι αλιείς που εγκαταλείπουν τον κλάδο δεν θα πρέπει να στηριχτούν δημόσια οικονομική βοήθεια στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

διαγράφεται

Τροπολογία  36

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 31

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(31) Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η κοινωνικοοικονομική τρωτότητα μερικών στόλων αλιείας μικρής κλίμακας δικαιολογούν τον περιορισμό του υποχρεωτικού συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων στα μεγάλα σκάφη. Το σύστημα των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων πρέπει να ισχύει για αποθέματα για τα οποία έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

διαγράφεται

Τροπολογία  37

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 31 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(31α) Πρέπει να επιτραπεί σε κάθε κράτος μέλος η επιλογή της μεθόδου κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων που του έχουν κατανεμηθεί, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, χωρίς να επιβάλλεται σύστημα κατανομής σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Συνεπώς, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να εφαρμόσουν ή να μην εφαρμόσουν ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων.

Τροπολογία  38

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 31 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(31β) Πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή ένα σύστημα υποχρεωτικής αξιολόγησης των μητρώων του στόλου και επαλήθευσης των ανώτατων ορίων ικανότητας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κάθε κράτος μέλος τηρεί τα ανώτατα όρια ικανότητας που του έχουν κατανεμηθεί και να ενισχυθεί το καθεστώς ελέγχου της αλιείας έτσι ώστε η ικανότητα αλιείας να ευθυγραμμίζεται με τους διαθέσιμους πόρους.

Τροπολογία  39

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 32

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(32) Για τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που δεν λειτουργούν στο πλαίσιο συστήματος μεταβιβάσιμων παραχωρήσεων, πρέπει να λαμβάνονται ειδικά μέτρα προκειμένου να ευθυγραμμιστεί ο αριθμός των ενωσιακών αλιευτικών σκαφών με τους διαθέσιμους πόρους. Με αυτά τα μέτρα πρέπει να καθορίζονται υποχρεωτικά ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας του στόλου και να θεσπίζουν εθνικά προγράμματα εισόδου/εξόδου όσον αφορά τη χρηματοδότηση παροπλισμού που χορηγείται στο πλαίσιο της του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας.

(32) Σε ορισμένες περιπτώσεις τα κράτη μέλη εξακολουθούν να χρειάζονται ειδικά μέτρα προκειμένου να ευθυγραμμιστεί η αλιευτική τους ικανότητα με τους διαθέσιμους πόρους. Ως εκ τούτου, η ικανότητα θα πρέπει να αξιολογείται μεμονωμένα για κάθε απόθεμα και λεκάνη της Ένωσης. Η εν λόγω αξιολόγηση θα πρέπει να βασίζεται σε κοινές κατευθυντήριες γραμμές. Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να μπορεί να επιλέγει τα μέτρα και τα μέσα που επιθυμεί να υιοθετήσει προκειμένου να μειώσει την υπερβολική αλιευτική του ικανότητα.

Τροπολογία  40

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 34

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(34) Η διαχείριση της αλιείας που βασίζεται στις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις απαιτεί εναρμονισμένα, αξιόπιστα και ακριβή σύνολα δεδομένων. Συνεπώς, τα κράτη μέλη συλλέγουν δεδομένα για τους στόλους και τις δραστηριότητές τους, ιδίως βιολογικά δεδομένα που να καλύπτουν τα αλιεύματα, συμπεριλαμβανομένων των απορρίψεων, πληροφορίες από έρευνες για τα αλιευτικά αποθέματα και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν οι αλιευτικές δραστηριότητες στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

(34) Η διαχείριση της αλιείας που βασίζεται σε πλήρεις και ακριβείς επιστημονικές γνωμοδοτήσεις απαιτεί εναρμονισμένα, αξιόπιστα και ακριβή σύνολα δεδομένων. Συνεπώς, τα κράτη μέλη συλλέγουν δεδομένα για τους στόλους και τις δραστηριότητές τους, ιδίως βιολογικά δεδομένα που να καλύπτουν τα αλιεύματα, συμπεριλαμβανομένων των απορρίψεων, πληροφορίες από έρευνες για τα αλιευτικά αποθέματα και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν οι αλιευτικές δραστηριότητες στο θαλάσσιο οικοσύστημα. Η Επιτροπή πρέπει να καλλιεργήσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την εναρμόνιση των δεδομένων, ούτως ώστε να προωθήσει μια οικοσυστημική ερμηνεία των πόρων.

Τροπολογία  41

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 35

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(35) Η συλλογή δεδομένων πρέπει να περιλαμβάνει δεδομένα που να διευκολύνουν την εκτίμηση της οικονομικής κατάστασης των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, καθώς και των τάσεων απασχόλησης στους εν λόγω τομείς.

(35) Η συλλογή δεδομένων πρέπει να περιλαμβάνει δεδομένα που να διευκολύνουν την εκτίμηση της οικονομικής κατάστασης όλων των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, και των τάσεων απασχόλησης στους εν λόγω τομείς καθώς και των δεδομένων σχετικά με τις επιπτώσεις τέτοιων εξελίξεων στις αλιευτικές κοινότητες.

Τροπολογία  42

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 36

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(36) Τα κράτη μέλη πρέπει να διαχειρίζονται και να καθιστούν διαθέσιμα στους τελικούς χρήστες επιστημονικά δεδομένα με βάση ένα πολυετές ενωσιακό πρόγραμμα. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται μεταξύ τους για το συντονισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων. Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται με τρίτες χώρες εντός της ίδιας θαλάσσιας λεκάνης όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων.

(36) Τα κράτη μέλη πρέπει να διαχειρίζονται και να καθιστούν διαθέσιμα στους τελικούς χρήστες επιστημονικά δεδομένα με βάση ένα πολυετές ενωσιακό πρόγραμμα, παρέχοντας τα σχετικά αποτελέσματα στους ενδιαφερόμενους. Πρέπει να ενισχυθεί η συμμετοχή των περιφερειακών διοικήσεων στις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται μεταξύ τους για το συντονισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων. Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται με τρίτες χώρες όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων, ει δυνατόν στο πλαίσιο μιας περιφερειακής αρχής που έχει συσταθεί για το σκοπό αυτό, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου και ειδικότερα τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).

Τροπολογία  43

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 37

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(37) Πρέπει να ενισχυθεί η αλιευτική επιστήμη με γνώμονα την πολιτική μέσω προγραμμάτων συλλογής επιστημονικών δεδομένων, έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας, τα οποία θεσπίζονται σε εθνικό επίπεδο σε συντονισμό με άλλα κράτη μέλη, καθώς και εργαλεία στο πλαίσιο της ενωσιακής έρευνας και καινοτομίας.

(37) Πρέπει να ενισχυθεί η αλιευτική επιστήμη με γνώμονα την πολιτική μέσω προγραμμάτων συλλογής επιστημονικών δεδομένων, ανεξάρτητης έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας, τα οποία θεσπίζονται σε εθνικό επίπεδο σε συντονισμό με άλλα κράτη μέλη, καθώς και εργαλεία στο πλαίσιο της ενωσιακής έρευνας και καινοτομίας, και την αναγκαία εναρμόνιση και συστηματοποίηση των δεδομένων που θα πραγματοποιηθεί από την Επιτροπή.

Τροπολογία  44

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 38

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(38) Η Ένωση πρέπει να προάγει τους σκοπούς της κοινής αλιευτικής πολιτικής διεθνώς. Για τον σκοπό αυτό, η Ένωση πρέπει να επιζητήσει τη βελτίωση της απόδοσης των περιφερειακών και διεθνών οργανισμών σε ό,τι αφορά τη διατήρηση και διαχείριση διεθνών ιχθυαποθεμάτων, προωθώντας τη λήψη αποφάσεων με βάση την επιστήμη και τη βελτιωμένη συμμόρφωση, την αυξημένη διαφάνεια και τη συμμετοχή των εμπλεκομένων, καθώς επίσης καταπολεμώντας τις παράνομες, λαθραίες και άναρχες (ΠΛΑ) αλιευτικές δραστηριότητες.

(38) Η Ένωση πρέπει να προάγει τους σκοπούς της κοινής αλιευτικής πολιτικής διεθνώς. Για τον σκοπό αυτό, η Ένωση πρέπει να επιζητήσει τη βελτίωση της απόδοσης των περιφερειακών και διεθνών οργανισμών σε ό,τι αφορά τη διατήρηση και τη βιώσιμη διαχείριση διεθνών ιχθυαποθεμάτων, προωθώντας τη λήψη αποφάσεων με βάση την επιστήμη και τη βελτιωμένη συμμόρφωση, την αυξημένη διαφάνεια, διασφαλίζοντας την αποτελεσματική συμμετοχή των εμπλεκομένων, καθώς επίσης καταπολεμώντας τις παράνομες, λαθραίες και άναρχες (ΠΛΑ) αλιευτικές δραστηριότητες.

Τροπολογία  45

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 39

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(39) Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας που συνάπτονται με τρίτες χώρες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ενωσιακές αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα τρίτων χωρών βασίζονται στις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διασφαλίζοντας τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων. Οι εν λόγω συμφωνίες που παρέχουν πρόσβαση σε δικαιώματα έναντι χρηματοοικονομικής συμμετοχής της Ένωσης πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας πλαισίου διακυβέρνησης για τη διασφάλιση ιδίως, αποδοτικών μέτρων παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης.

(39) Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας που συνάπτονται με τρίτες χώρες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ενωσιακές αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα τρίτων χωρών βασίζονται στις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διασφαλίζοντας τη βιώσιμη εκμετάλλευση και την διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων και τηρώντας την αρχή που αφορά το πλεόνασμα και περιλαμβάνεται στη UNCLOS. Οι εν λόγω συμφωνίες που παρέχουν πρόσβαση σε δικαιώματα έναντι χρηματοοικονομικής συμμετοχής της Ένωσης πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας συστήματος συλλογής επιστημονικών δεδομένων και ενός υψηλής ποιότητας πλαισίου διακυβέρνησης για τη διασφάλιση ιδίως, αποδοτικών μέτρων παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης.

Τροπολογία  46

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 41 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(41α) λαμβάνοντας υπόψη το σοβαρό πρόβλημα της πειρατείας, το οποίο πλήττει τα σκάφη της Ένωσης που αλιεύουν σε τρίτες χώρες δυνάμει διμερών ή πολυμερών συμφωνιών και την ιδιαίτερα ευάλωτη θέση αυτών των σκαφών έναντι της πειρατείας, θα πρέπει να ενισχυθούν τα μέτρα και οι ενέργειες για την προστασία τους.

Τροπολογία  47

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 42

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(42) Η υδατοκαλλιέργεια πρέπει να συμβάλλει στη διατήρηση του δυναμικού παραγωγής τροφίμων σε βιώσιμη βάση σε όλη την Ένωση, ώστε να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η επισιτιστική ασφάλεια για τους ευρωπαίους πολίτες και να συμβάλει στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης σε θαλάσσια προϊόντα διατροφής.

(42) Η υδατοκαλλιέργεια πρέπει να συμβάλλει στη διατήρηση του δυναμικού παραγωγής τροφίμων σε βιώσιμη βάση σε όλη την Ένωση, ώστε να εξασφαλιστούν μακροπρόθεσμα η επισιτιστική ασφάλεια και ο εφοδιασμός, καθώς και η ανάπτυξη και η απασχόληση για τους ευρωπαίους πολίτες και να συμβάλει στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης σε θαλάσσια προϊόντα διατροφής.

Τροπολογία  48

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 46 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(46α) λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των εξόχως απόκεντρων περιφερειών, κυρίως την γεωγραφική τους απόσταση και τη σημασία της αλιευτικής δραστηριότητας για την οικονομία τους, πρέπει να δημιουργηθεί γνωμοδοτικό συμβούλιο για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, το οποίο θα αποτελείται από τρεις υποεπιτροπές (Νοτιοδυτικά ύδατα, ύδατα Νοτιοδυτικού Ινδικού Ωκεανού, ύδατα της λεκάνης Αντιλλών-Γουιάνας). Το εν λόγω γνωμοδοτικό συμβούλιο πρέπει να περιλαμβάνει μεταξύ των στόχων του την καταπολέμηση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας σε παγκόσμια κλίμακα.

Τροπολογία  49

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 47

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(47) Υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κλάδου αλιείας και υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης και απαιτείται απλοποίηση για να βελτιωθεί η διαχείριση της παραγωγής και των δραστηριοτήτων εμπορίας του κλάδου· η κοινή οργάνωση αγοράς για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας πρέπει να εξασφαλίζει όρους ισότιμου ανταγωνισμού για όλα τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης, πρέπει να επιτρέπει στους καταναλωτές να κάνουν καλύτερα ενημερωμένες επιλογές και να υποστηρίζουν την υπεύθυνη κατανάλωση, και θα βελτιώσει την οικονομική γνώση και κατανόηση των αγορών της Ένωσης κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού.

(47) Υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κλάδου αλιείας και υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης και απαιτείται απλοποίηση για να βελτιωθεί η διαχείριση της παραγωγής και των δραστηριοτήτων εμπορίας του κλάδου, διασφαλίζοντας την αμοιβαιότητα στο εμπόριο με τρίτες χώρες ώστε να δημιουργηθούν όροι ισότιμου ανταγωνισμού στην αγορά της Ένωσης, όχι μόνον όσον αφορά τη βιωσιμότητα της αλιείας αλλά και τους υγειονομικούς ελέγχους· η κοινή οργάνωση αγοράς για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας πρέπει να εξασφαλίζει όρους ισότιμου ανταγωνισμού για όλα τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης, είτε τα εν λόγω προϊόντα προέρχονται από την Ένωση ή από τρίτες χώρες, πρέπει να επιτρέπει στους καταναλωτές να κάνουν καλύτερα ενημερωμένες επιλογές βάσει της ιχνηλασιμότητας, πρέπει να υποστηρίζει την υπεύθυνη κατανάλωση, και πρέπει να βελτιώσει την οικονομική γνώση και κατανόηση των αγορών της Ένωσης κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού. Στον παρόντα κανονισμό, το κεφάλαιο σχετικά με την κοινή οργάνωση των αγορών πρέπει να περιλαμβάνει διατάξεις που θα επιβάλλουν στις εισαγωγές αλιευτικών προϊόντων και προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας την συμμόρφωση προς διεθνώς αναγνωρισμένα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα.

Τροπολογία  50

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 48

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(48) Η κοινή οργάνωση της αγοράς πρέπει να εφαρμοστεί σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά τις διατάξεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Η επιτυχία της κοινής αλιευτικής πολιτικής προϋποθέτει ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου, επιθεώρησης και επιβολής, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης των δραστηριοτήτων ΠΛΑ αλιείας. Πρέπει να θεσπιστεί ένα ενωσιακό σύστημα ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(48) Η κοινή οργάνωση της αγοράς πρέπει να εφαρμοστεί σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά τις διατάξεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Η επιτυχία της κοινής αλιευτικής πολιτικής προϋποθέτει ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου, επιθεώρησης και επιβολής, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης των δραστηριοτήτων ΠΛΑ αλιείας. Πρέπει να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά η τφιστάμενη επί του τομέα αυτού νομοθεσία και να θεσπιστεί ένα ενωσιακό σύστημα ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Τροπολογία  51

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 49

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(49) Πρέπει να προωθηθεί η χρήση σύγχρονων τεχνολογιών στο πλαίσιο του ενωσιακού συστήματος ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής. Τα κράτη μέλη ή η Επιτροπή πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν πιλοτικά προγράμματα για νέες τεχνολογίες ελέγχου και νέα συστήματα διαχείρισης δεδομένων.

(49) Πρέπει να προωθηθεί η χρήση σύγχρονων και αποτελεσματικών τεχνολογιών στο πλαίσιο του ενωσιακού συστήματος ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής. Τα κράτη μέλη ή η Επιτροπή πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν πιλοτικά προγράμματα για νέες τεχνολογίες ελέγχου και νέα συστήματα διαχείρισης δεδομένων.

Αιτιολόγηση

Η τεχνολογία δεν πρέπει να είναι μόνο σύγχρονη, πρέπει επίσης να αποδειχθεί ότι είναι εξίσου αποτελεσματική.

Τροπολογία  52

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 51

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(51) Οι στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη δεδομένων των προβλημάτων που προκύπτουν κατά την ανάπτυξη του αλιευτικού κλάδου και της διαχείρισής του, καθώς και των ορίων των οικονομικών πόρων των κρατών μελών. Συνεπώς, πρέπει να χορηγηθεί πολυετής ενωσιακή οικονομική βοήθεια με έμφαση στις προτεραιότητες της κοινής αλιευτικής πολιτικής, γεγονός που θα συμβάλει στην επίτευξη των σκοπών αυτών.

(51) Οι στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη δεδομένων των προβλημάτων που προκύπτουν κατά την ανάπτυξη του αλιευτικού κλάδου και της διαχείρισής του, καθώς και των ορίων των οικονομικών πόρων των κρατών μελών. Συνεπώς, πρέπει να χορηγηθεί πολυετής ενωσιακή οικονομική βοήθεια με έμφαση στις προτεραιότητες της κοινής αλιευτικής πολιτικής και να είναι προσαρμοσμένη στα ειδικά χαρακτηριστικά του κλάδου αλιείας στα μεμονωμένα κράτη μέλη, γεγονός που θα συμβάλει στην επίτευξη των σκοπών αυτών.

Τροπολογία  53

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 52

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(52) Η οικονομική βοήθεια της Ένωσης πρέπει να χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των κρατών μελών και των επιχειρήσεων με την κοινή αλιευτική πολιτική. Επομένως η εν λόγω οικονομική βοήθεια πρέπει να διακόπτεται, να αναστέλλεται ή να διορθώνεται σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής από τα κράτη μέλη και σοβαρών παραβιάσεων των εν λόγω κανόνων από τις επιχειρήσεις.

(52) Η οικονομική βοήθεια της Ένωσης πρέπει να χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των κρατών μελών και των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτητών σκαφών, με την κοινή αλιευτική πολιτική. Επομένως η εν λόγω οικονομική βοήθεια πρέπει να διακόπτεται, να αναστέλλεται ή να διορθώνεται σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής από τα κράτη μέλη και σοβαρών παραβιάσεων των εν λόγω κανόνων από τις επιχειρήσεις.

Τροπολογία  54

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 53

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(53) Ο διάλογος με τους εμπλεκομένους έχει αποδειχθεί ουσιώδης για την επίτευξη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Λαμβανομένων υπόψη των διαφορετικών συνθηκών που επικρατούν στα ενωσιακά ύδατα και την αυξημένη περιφερειοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τα γνωμοδοτικά συμβούλια πρέπει να διασφαλίζουν ότι η κοινή αλιευτική πολιτική θα αξιοποιεί τη γνώση και την πείρα όλων των εμπλεκομένων.

(53) Ο διάλογος με τους εμπλεκομένους έχει αποδειχθεί ουσιώδης για την επίτευξη των στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Λαμβανομένων υπόψη των διαφορετικών συνθηκών που επικρατούν στα ενωσιακά ύδατα και την αυξημένη περιφερειοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τα γνωμοδοτικά συμβούλια πρέπει να διασφαλίζουν ότι η κοινή αλιευτική πολιτική θα αξιοποιεί τη γνώση και την πείρα όλων των εμπλεκομένων, ιδίως κατά την κατάρτιση των πολυετών σχεδίων.

Τροπολογία  55

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 54

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(54) Ενδείκνυται να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την σύσταση νέου γνωμοδοτικού συμβουλίου και την τροποποίηση των τομέων αρμοδιότητας των υφιστάμενων συμβουλίων, ιδίως με βάση τις ιδιαιτερότητες του Εύξεινου Πόντου.

(54) Λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των εξόχως απόκεντρων περιφερειών, της υδατοκαλλιέργειας και της αλιείας εσωτερικών υδάτων και του Εύξεινου Πόντου, κρίνεται σκόπιμη η σύσταση νέου γνωμοδοτικού συμβουλίου για καθένα εκ των ανωτέρω.

Τροπολογία  56

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 55

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(55) Για να επιτευχθούν οι στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης με σκοπό την εξειδίκευση μέτρων που αφορούν την αλιεία για να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ειδικές ζώνες διατήρησης, καθώς και την προσαρμογή της υποχρεωτικής εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων ώστε να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης, των προεπιλεγμένων μέτρων διατήρησης στο πλαίσιο πολυετών σχεδίων ή τεχνικών μέτρων, του επανυπολογισμού των ανώτατων ορίων ικανότητας των στόλων, του ορισμού στοιχείων για τα χαρακτηριστικά και τη δραστηριότητα ενωσιακών αλιευτικών σκαφών, των κανόνων εκτέλεσης πιλοτικών προγραμμάτων για νέες τεχνολογίες ελέγχου και νέα συστήματα διαχείρισης δεδομένων, των τροποποιήσεων του παραρτήματος ΙΙΙ όσον αφορά τις περιοχές αρμοδιότητας, τη σύνθεση και λειτουργία των γνωμοδοτικών συμβουλίων.

(55) Για να επιτευχθούν οι στόχοι της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης με σκοπό τον μετριασμό, εφόσον τούτο επιβάλλεται από επιτακτικούς λόγους επείγουσας ανάγκης, σοβαρής απειλής για την διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων, ή του θαλάσσιου οικοσυστήματος, καθώς και την προσαρμογή της υποχρεωτικής εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων, όπου είναι δυνατόν, ώστε να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης, των προεπιλεγμένων μέτρων διατήρησης στο πλαίσιο πολυετών σχεδίων ή τεχνικών μέτρων, του ορισμού στοιχείων για τα χαρακτηριστικά και τη δραστηριότητα ενωσιακών αλιευτικών σκαφών, των κανόνων εκτέλεσης πιλοτικών προγραμμάτων για νέες τεχνολογίες ελέγχου και νέα συστήματα διαχείρισης δεδομένων, και τη σύνθεση και λειτουργία των γνωμοδοτικών συμβουλίων.

Τροπολογία  57

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 59

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(59) Για την επίτευξη του βασικού στόχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής, που είναι η διασφάλιση μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών για τους κλάδους της αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και η συμβολή για τη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού, είναι αναγκαίο και σκόπιμο να θεσπιστούν κανόνες για τη διατήρηση και την εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων.

(59) Για την επίτευξη του βασικού στόχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής, που είναι η διασφάλιση μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών για τους κλάδους της αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και η συμβολή για τη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού, είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κανόνες για τη διατήρηση και την εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων και κανόνες που θα εγγυώνται την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα του τομέα της αλιείας και καλλιέργειας οστρακοειδών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την παροχή, όπου κρίνεται σκόπιμο, επαρκούς χρηματοδότησης.

Τροπολογία  58

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 62

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(62) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού πλαισίου για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων στον τομέα της αλιείας και τη στήριξη όσον αφορά τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις για την κοινή αλιευτική πολιτική, πρέπει να καταργηθεί αλλά πρέπει να εξακολουθεί να ισχύει για τα εθνικά προγράμματα που εγκρίθηκαν για τη συλλογή και διαχείριση δεδομένων για τα έτη 2011-2013.

διαγράφεται

Τροπολογία  59

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Πεδίο εφαρμογής

Πεδίο εφαρμογής

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική καλύπτει:

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική καλύπτει:

(α) τη διατήρηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων, και

(α) τη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων, και τη βιώσιμη εκμετάλλευση και διαχείριση της αλιείας που στοχεύει σε αυτούς τους πόρους·

(β) τους βιολογικούς πόρους γλυκών υδάτων, την υδατοκαλλιέργεια, καθώς και τη μεταποίηση και διάθεση στην αγορά προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε σχέση με μέτρα για τις αγορές και οικονομικά μέτρα για την ενίσχυση της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(β) τους βιολογικούς πόρους γλυκών υδάτων, την υδατοκαλλιέργεια, καθώς και τη μεταποίηση και διάθεση στην αγορά προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε σχέση με μέτρα για τις αγορές και οικονομικά μέτρα για την ενίσχυση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, διαρθρωτικά μέτρα καθώς και τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου·

 

(βα) την κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων, την προώθηση της απασχόλησης στις παράκτιες κοινότητες και την ανάπτυξή της, και τα ειδικά προβλήματα της μικρής κλίμακας και της παραδοσιακής αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική καλύπτει τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι οποίες ασκούνται:

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική καλύπτει τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι οποίες ασκούνται:

(α) στην επικράτεια των κρατών μελών· ή

(α) στην επικράτεια των κρατών μελών· ή

(β) σε ενωσιακά ύδατα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ασκούνται από αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία τρίτων χωρών και είναι νηολογημένα σε τρίτες χώρες· ή

(β) σε ενωσιακά ύδατα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ασκούνται από αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία τρίτων χωρών και είναι νηολογημένα σε τρίτες χώρες· ή

(γ) από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη εκτός των ενωσιακών υδάτων· ή

(γ) από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη εκτός των ενωσιακών υδάτων, ή

(δ) από υπηκόους κρατών μελών, με την επιφύλαξη της πρωταρχικής ευθύνης του κράτους σημαίας.

(δ) από υπηκόους κρατών μελών, με την επιφύλαξη της πρωταρχικής ευθύνης του κράτους σημαίας.

Τροπολογία  60

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Γενικοί στόχοι

Γενικοί στόχοι

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, καθώς και στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού.

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες μακροπρόθεσμα και υπόκεινται σε διαχείριση με τρόπο που είναι συμβατός με τους στόχους επίτευξης οικονομικών, κοινωνικών οφελών και οφελών για την απασχόληση, ότι συμβάλλουν στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού και των δυνατοτήτων ερασιτεχνικής αλιείας, και επιτρέπουν την ύπαρξη μεταποιητικών βιομηχανιών και χερσαίων δραστηριοτήτων που συνδέονται άμεσα με τις αλιευτικές δραστηριότητες, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα τόσο των καταναλωτών όσο και των παραγωγών.

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση των της αλιείας και έχει σκοπό να διασφαλίσει, το αργότερο έως το 2015, ότι η εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων θα αποκαθιστά και θα διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και έχει σκοπό να διασφαλίσει ότι, το αργότερο έως το 2015, τα ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας θα βρίσκονται σε επίπεδα που θα επιτρέπουν την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων, το αργότερο έως το 2020, πάνω από τα επίπεδα που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, καθώς και τη διατήρηση όλων των αποκατεστημένων αποθεμάτων στα επίπεδα αυτά.

3. Η κοινή αλιευτική πολιτική υλοποιεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας προκειμένου να διασφαλίσει των περιορισμό των επιπτώσεων των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

3. Η κοινή αλιευτική πολιτική υλοποιεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας προκειμένου να διασφαλίσει ότι η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια συμβάλλουν στον στόχο της ελαχιστοποίησης των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα, ότι δεν συμβάλλουν στην υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και ότι προσαρμόζονται με αποτελεσματικό τρόπο σε κάθε τύπο αλιείας και περιφέρεια.

 

3α. Η κοινή αλιευτική πολιτική προωθεί τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ευημερία των παράκτιων κοινοτήτων, καθώς και την απασχόληση, τις συνθήκες εργασίας και την ασφάλεια των επιχειρηματιών του αλιευτικού κλάδου.

4. Στην κοινή αλιευτική πολιτική ενσωματώνονται οι απαιτήσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης.

4. Η κοινή αλιευτική πολιτική είναι συνεπής με την περιβαλλοντική νομοθεσία και με τις λοιπές πολιτικές της Ένωσης.

 

4α. Η κοινή αλιευτική πολιτική διασφαλίζει ότι η αλιευτική ικανότητα του στόλου ευθυγραμμίζεται με επίπεδα εκμετάλλευσης που συμφωνούν με την παράγραφο 2.

 

4β. Η κοινή αλιευτική πολιτική συνεισφέρει στην συλλογή ολοκληρωμένων και αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων.

Τροπολογία  61

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Για την επίτευξη των γενικών στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2, ειδικότερα η κοινή αλιευτική πολιτική:

Για την επίτευξη των γενικών στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2, ειδικότερα η κοινή αλιευτική πολιτική:

(α) εξαλείφει τα ανεπιθύμητα αλιεύματα εμπορικών αποθεμάτων και διασφαλίζει σταδιακά την εκφόρτωση όλων αυτών των αποθεμάτων,

(α) αποτρέπει, ελαχιστοποιεί και, στον βαθμό του δυνατού, εξαλείφει τα ανεπιθύμητα αλιεύματα,

 

(αα) διασφαλίζει την εκφόρτωση όλων των αλιευμάτων αλιευόμενων και ρυθμιζόμενων αποθεμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και αποφεύγοντας τη δημιουργία νέων αγορών ή την επέκταση των υπαρχουσών·

(β) διασφαλίζει τις συνθήκες για την άσκηση αποδοτικών αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενός οικονομικά βιώσιμου και ανταγωνιστικού αλιευτικού κλάδου,

(β) διασφαλίζει τις συνθήκες για την άσκηση αποδοτικών και περιβαλλοντικά βιώσιμων αλιευτικών δραστηριοτήτων στην Ένωση για την αποκατάσταση ενός οικονομικά βιώσιμου και ανταγωνιστικού αλιευτικού κλάδου, εξασφαλίζοντας όρους θεμιτού ανταγωνισμού στα πλαίσια της εσωτερικής αγοράς,

(γ) προάγει την ανάπτυξη των ενωσιακών δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας για τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και της απασχόλησης σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές,

(γ) προάγει την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας και των κλάδων που συνδέονται με αυτές, διασφαλίζοντας ότι είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες και ότι συμβάλλουν στην επισιτιστική ασφάλεια και την απασχόληση σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές,

(δ) συμβάλλει στη διασφάλιση δίκαιου βιοτικού επιπέδου για όσους εξαρτώνται από αλιευτικές δραστηριότητες,

(δ) προάγει μια δίκαιη κατανομή των θαλάσσιων πόρων προκειμένου να συμβάλει στη διασφάλιση δίκαιου βιοτικού επιπέδου και κοινωνικών προτύπων για όσους εξαρτώνται από αλιευτικές δραστηριότητες,

(ε) λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των καταναλωτών,

(ε) λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των καταναλωτών,

(στ) διασφαλίζει τη συστηματική και εναρμονισμένη συλλογή και διαχείριση δεδομένων.

(στ) διασφαλίζει τη συστηματική, εναρμονισμένη, τακτική και αξιόπιστη συλλογή δεδομένων και τη διαφανή διαχείρισή τους και εξετάζει τα ζητήματα που απορρέουν από τη διαχείριση αποθεμάτων για τα οποία υπάρχει έλλειψη δεδομένων,

 

(στ α) προωθεί τις δραστηριότητες της μικρής κλίμακας παράκτιας αλιείας.

Τροπολογία  62

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Η κοινή αλιευτική πολιτική διέπεται από τις ακόλουθες αρχές χρηστής διακυβέρνησης:

Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει τις ακόλουθες αρχές χρηστής διακυβέρνησης:

(α) τον σαφή ορισμό των ευθυνών σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο,

(α) τον σαφή ορισμό των ευθυνών σε ενωσιακό, περιφερειακό, εθνικό και τοπικό επίπεδο,

 

(αα) την ανάγκη υιοθέτησης μιας αποκεντρωμένης και περιφερειοποιημένης προσέγγισης όσον αφορά τη διαχείριση της αλιείας,

(β) τη θέσπιση μέτρων σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις,

(β) τη θέσπιση μέτρων σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις,

(γ) μια μακροπρόθεσμη προοπτική,

(γ) μια μακροπρόθεσμη προοπτική,

 

(γa) τη μείωση του διοικητικού κόστους,

(δ) την ευρεία συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε όλα τα στάδια από τη σύλληψη έως την εφαρμογή των μέτρων,

(δ) τη δέουσα συμμετοχή των ενδιαφερομένων, ιδίως των γνωμοδοτικών συμβουλίων και των κοινωνικών εταίρων, σε όλα τα στάδια - από τη σύλληψη έως την εφαρμογή - των μέτρων, η οποία διασφαλίζει τη διατήρηση των περιφερειακών ιδιαίτερων χαρακτηριστικών μέσω μιας προσέγγισης επικεντρωμένης στις περιφέρειες,

(ε) την πρωταρχική ευθύνη του κράτους σημαίας,

(ε) την πρωταρχική ευθύνη του κράτους σημαίας,

(στ) τη συνοχή με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και τις άλλες πολιτικές της Ένωσης.

(στ) τη συνοχή με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και τις άλλες πολιτικές της Ένωσης.

 

(στ α) την ανάγκη διεξαγωγής περιβαλλοντικών και στρατηγικών εκτιμήσεων του ανικτύπου.

 

(στ β) την ισοτιμία μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής διάστασης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, ούτως ώστε οι προδιαγραφές και οι μηχανισμοί επιβολής που ισχύουν εντός της Ένωσης να εφαρμόζονται επίσης, κατά περίπτωση, στο εξωτερικό·

 

(στ γ) διαφανή επεξεργασία δεδομένων και λήψη αποφάσεων σύμφωνα με τη Σύμβαση της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος (Σύμβαση του Άαρχους), η οποία εγκρίθηκε εκ μέρους της Ένωσης με την απόφαση του Συμβουλίου 2005/370/ΕΚ, της 17ης Φεβρουαρίου 2005, για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της σύμβασης για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος1.

 

______________________

 

1 ΕΕ L 124, 17.5.2005, σ. 1.

Τροπολογία  63

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«ενωσιακά ύδατα»: τα ύδατα υπό την κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία των κρατών μελών, εκτός από τα ύδατα που βρίσκονται κοντά στα εδάφη που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ της συνθήκης·

«ενωσιακά ύδατα»: τα ύδατα και ο θαλάσσιος πυθμένας υπό την κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία των κρατών μελών, εκτός από εκείνα που βρίσκονται κοντά στα εδάφη που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ της συνθήκης·

Αιτιολόγηση

Ούτως ώστε να συμπεριληφθούν τα εδραία είδη.

Τροπολογία  64

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 5 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «αλιέας»: πρόσωπο το οποίο ασκεί επαγγελματικά την αλιεία, όπως αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος, επί ενεργού αλιευτικού σκάφους ή ασκεί επαγγελματικά τη αλίευση θαλάσσιων οργανισμών, όπως αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος, χωρίς σκάφος·

Τροπολογία  65

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 5 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «είσοδος στον στόλο»: η εγγραφή αλιευτικού σκάφους στο νηολόγιο του αλιευτικού στόλου κράτους μέλους·

Τροπολογία  66

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 6

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«μέγιστη βιώσιμη απόδοση»: το μέγιστο αλίευμα που μπορεί να λαμβάνεται από ένα απόθεμα αλιευμάτων για αόριστο χρονικό διάστημα·

«μέγιστη βιώσιμη απόδοση»: η μέγιστη θεωρητική απόδοση ισορροπίας που μπορεί να λαμβάνεται διαρκώς (κατά μέσο όρο) από ένα απόθεμα υπό τις υπάρχουσες (κανονικές) περιβαλλοντικές συνθήκες χωρίς να επηρεάζεται σημαντικά η διαδικασία αναπαραγωγής·

Τροπολογία  67

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 6 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «αλιεύομενα είδη»: είδη που υφίστανται πίεση/εκμετάλλευση λόγω αλιείας, συμπεριλαμβανομένων των ειδών που δεν εκφορτώνονται αλλά αλιεύονται παρεμπιπτόντως ή υφίστανται αρνητικές επιδράσεις λόγω αλιείας·

Τροπολογία  68

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας»: προσέγγιση σύμφωνα με την οποία η έλλειψη κατάλληλων επιστημονικών πληροφοριών δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για την αναβολή ή την παράλειψη λήψης διαχειριστικών μέτρων για τη διατήρηση ειδών-στόχων, συναφών ή εξαρτώμενων ειδών ή ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας, καθώς και του περιβάλλοντός τους·

«προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας», όπως αναφέρεται στο άρθρο 6 της συμφωνίας του ΟΗΕ για τα ιχθυαποθέματα: προσέγγιση σύμφωνα με την οποία η έλλειψη κατάλληλων επιστημονικών πληροφοριών δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για την αναβολή ή την παράλειψη λήψης διαχειριστικών μέτρων για τη διατήρηση ειδών-στόχων, συναφών ή εξαρτώμενων ειδών ή ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας, καθώς και του περιβάλλοντός τους·

Τροπολογία  69

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 8

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης αλιείας»: διαχείριση που διασφαλίζει μεγάλα οφέλη από τους έμβιους υδρόβιους πόρους και ταυτόχρονα μικρές άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις από τις αλιευτικές δραστηριότητες στα θαλάσσια οικοσυστήματα οι οποίες δεν θα επιβαρύνουν τη μελλοντική λειτουργία, ποικιλότητα και ακεραιότητα αυτών των οικοσυστημάτων·

«οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης αλιείας»: προσέγγιση που βασίζεται στις κατευθυντήριες γραμμές για την διαφύλαξη της βιοποικιλότητας και της σύνθεσης, δομής και λειτουργίας οικοσυστημάτων οι φυσικοί πόροι των οποίων συμβάλλουν, μέσω της αλιείας, στην ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών·

Τροπολογία  70

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 9

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας»: τα αλιεύματα ενός αποθέματος σε μία δεδομένη χρονική περίοδο ως ποσοστό του μέσου αποθέματος που είναι διαθέσιμο για αλίευση κατά την περίοδο αυτή·

«ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας»: το ποσοστό εξάλειψης βιομάζας και ιχθύων από απόθεμα λόγω αλιευτικών δραστηριοτήτων·

Τροπολογία  71

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 9 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «Fmsy»: το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας που εναρμονίζεται με την επίτευξη της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης·

Τροπολογία  72

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 10

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«απόθεμα»: ο έμβιος υδρόβιος πόρος με διακριτά χαρακτηριστικά που απαντάται σε μια δεδομένη περιοχή διαχείρισης·

«απόθεμα»: ο έμβιος υδρόβιος πόρος που απαντάται σε μια δεδομένη περιοχή διαχείρισης·

Τροπολογία  73

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 11

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«όριο αλιευμάτων»: ποσοτικό όριο εκφορτώσεων ενός αποθέματος ή ομάδας αποθεμάτων αλιευμάτων σε μία δεδομένη χρονική περίοδο·

«όριο αλιευμάτων»: ποσοτικό όριο αλιευμάτων ενός αποθέματος ή ομάδας αποθεμάτων αλιευμάτων σε μία δεδομένη χρονική περίοδο·

Τροπολογία  74

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 11 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «ανεπιθύμητα αλιεύματα»: τα αλιεύματα ειδών που βρίσκονται κάτω από το ελάχιστο μέγεθος αναφοράς διατήρησης ή το ελάχιστο μέγεθος εκφόρτωσης ή αλιεύματα των οποίων απαγορεύεται η αλιεία ή που είναι προστατευόμενα, ή τα αλιεύματα ειδών των οποίων απαγορεύεται η εμπορία ή μεμονωμένα αλιεύματα ειδών των οποίων επιτρέπεται η εμπορία αλλά δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στις διατάξεις της αλιευτικής νομοθεσίας της Ένωσης όπου καθορίζονται τεχνικά μέτρα και μέτρα παρακολούθησης και διατήρησης·

Τροπολογία  75

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 12

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«σημείο αναφοράς διατήρησης»: τιμή παραμέτρου πληθυσμού ιχθυαποθέματος (όπως η βιομάζα ή το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας) που χρησιμοποιείται στη διαχείριση της αλιείας, για παράδειγμα όσον αφορά ένα αποδεκτό επίπεδο βιολογικού κινδύνου ή ένα επιθυμητό επίπεδο απόδοσης·

«σημείο αναφοράς διατήρησης»: τιμή παραμέτρου πληθυσμού ιχθυαποθέματος (όπως η βιομάζα (Β), η βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής (ΒΑΑ) ή το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας (ΠΘΑ)) που χρησιμοποιούνται στη διαχείριση της αλιείας, για να ορισθεί, για παράδειγμα, ένα αποδεκτό επίπεδο βιολογικού κινδύνου ή ένα επιθυμητό επίπεδο απόδοσης·

Τροπολογία  76

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 12 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «οριακό σημείο αναφοράς»: τιμή παραμέτρου πληθυσμού ιχθυαποθέματος (όπως η βιομάζα ή το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας) που χρησιμοποιείται στη διαχείριση της αλιείας για να δηλώσει όριο πάνω από το οποίο ή κάτω από το οποίο η διαχείριση της αλιείας συνάδει με στόχο διαχείρισης όπως ένα αποδεκτό επίπεδο βιολογικού κινδύνου ή ένα επιθυμητό επίπεδο απόδοσης·

Τροπολογία  77

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 12 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «απόθεμα εντός ασφαλών βιολογικών ορίων»: απόθεμα με υψηλό επίπεδο πιθανοτήτων ότι η εκτίμηση αναπαραγωγικής βιομάζας του στο τέλος του προηγούμενου έτους υπερβαίνει το όριο βιομάζας (Blim), και η εκτίμηση του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας για το προηγούμενο έτος είναι κατώτερη από το όριο θνησιμότητας λόγω της αλιείας (Flim)·

Τροπολογία              78

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 13

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«προφύλαξη»: προληπτικό μέτρο σχεδιασμένο για να προστατεύει ή για να αποτρέπει την επέλευση κάποιου ανεπιθύμητου συμβάντος·

«προφύλαξη»: προληπτικό μέτρο σχεδιασμένο για να προστατεύει έναντι της επέλευσης κάποιου ανεπιθύμητου συμβάντος·

Τροπολογία  79

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 14

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«τεχνικά μέτρα»: τα μέτρα που ρυθμίζουν τη σύνθεση των ειδών, τη σύνθεση των μεγεθών των αλιευμάτων και τις επιπτώσεις στα συστατικά των οικοσυστημάτων που προκύπτουν από αλιευτικές δραστηριότητες μέσω διαμόρφωσης της χρήσης και της δομής των αλιευτικών εργαλείων και περιορισμού της πρόσβασης σε περιοχές αλιείας·

«τεχνικά μέτρα»: τα μέτρα που ρυθμίζουν τη σύνθεση των ειδών, τη σύνθεση των μεγεθών των αλιευμάτων και τις επιπτώσεις στα συστατικά των οικοσυστημάτων ή τη λειτουργία τους που προκύπτουν από αλιευτικές δραστηριότητες μέσω διαμόρφωσης της χρήσης και των χαρακτηριστικών των αλιευτικών εργαλείων και μέσω της επιβολής χρονικών ή χωρικών περιορισμών της πρόσβασης σε περιοχές αλιείας·

Τροπολογία  80

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 14 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «ουσιώδεις οικότοποι ψαριών»: ευπαθείς θαλάσσιοι οικότοποι που πρέπει να προστατεύονται διότι διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην κάλυψη των οικολογικών και βιολογικών αναγκών ειδών ψαριών ως τόποι ωοτοκίας, εκτροφής και διατροφής·

Τροπολογία  81

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 14 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «προστατευόμενη περιοχή αλιείας»: μια γεωγραφικώς καθορισμένη θαλάσσια περιοχή στην οποία απαγορεύονται ή περιορίζονται σε προσωρινή ή μόνιμη βάση όλες ή ορισμένες αλιευτικές δραστηριότητες, με στόχο τη βελτίωση της εκμετάλλευσης και της διατήρησης των έμβιων υδρόβιων πόρων ή της προστασίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων·

Τροπολογία  82

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 15

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«αλιευτική δυνατότητα»: ένα ποσοτικοποιημένο νόμιμο δικαίωμα αλίευσης, το οποίο εκφράζεται με βάση τα αλιεύματα ή/και την αλιευτική προσπάθεια και τις συνθήκες που συνδέονται λειτουργικά με αυτά και το οποίο απαιτείται προκειμένου να ποσοτικοποιηθούν αυτά σε ένα ορισμένο επίπεδο·

«αλιευτική δυνατότητα»: ένα ποσοτικοποιημένο νόμιμο δικαίωμα αλίευσης ορισμένου αποθέματος ιχθύων, το οποίο εκφράζεται με βάση τα μέγιστα αλιεύματα ή τη μέγιστη αλιευτική προσπάθεια για δεδομένη περιοχή διαχείρισης·

Τροπολογία  83

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 17

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις»: ανακλητά δικαιώματα χρήστη σε συγκεκριμένο τμήμα των αλιευτικών δυνατοτήτων που κατανέμονται σε ένα κράτος μέλος ή καθορίζονται σε σχέδια διαχείρισης που έχουν εκδοθεί από ένα κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/200634, τα οποία ο κάτοχος μπορεί να μεταβιβάσει σε άλλους επιλέξιμους κατόχους παρόμοιων μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων,

διαγράφεται

Τροπολογία  84

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 18

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «ατομικές αλιευτικές δυνατότητες»: ετήσιες αλιευτικές δυνατότητες κατανεμημένες στους κατόχους μεταβιβάσιμης αλιευτικής παραχώρησης σε κράτος μέλος με βάση την αναλογία αλιευτικών δυνατοτήτων που αφορούν το συγκεκριμένο κράτος μέλος·

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Λόγω της κατάργησης των άρθρων 27 έως 33 του παρόντος κανονισμού, ο συγκεκριμένος ορισμός θεωρείται περιττός. Το άρθρο 5 θα πρέπει να εναρμονιστεί με την παραπάνω κατάργηση.

Τροπολογία  85

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 19

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«αλιευτική ικανότητα»: η χωρητικότητα ενός σκάφους σε μονάδες GT (ολική χωρητικότητα) και η ισχύς του σε μονάδες kW, όπως ορίζεται στα άρθρα 4 και 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 του Συμβουλίου·

«αλιευτική ικανότητα»: η ικανότητα αλιείας ενός σκάφους, υπολογιζόμενη βάσει χαρακτηριστικών των σκαφών, συμπεριλαμβανομένης της χωρητικότητας ενός σκάφους σε μονάδες GT (ολική χωρητικότητα) και της ισχύος του σε μονάδες kW, όπως ορίζεται στα άρθρα 4 και 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 του Συμβουλίου καθώς και η φύση και το μέγεθος των αλιευτικών του εργαλείων και οποιαδήποτε άλλη παράμετρος επηρεάζει την ικανότητά του να αλιεύει·

Τροπολογία  86

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 19 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «ικανότητες διαβίωσης»: οι χώροι επί των σκαφών που προορίζονται αποκλειστικά για τη διαβίωση και την ανάπαυση του πληρώματος του σκάφους·

Τροπολογία  87

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 20

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«υδατοκαλλιέργεια»: εκτροφή ή καλλιέργεια υδρόβιων οργανισμών με χρήση τεχνικών που έχουν σχεδιασθεί για την αύξηση της παραγωγής των εν λόγω οργανισμών πέρα από τις φυσικές δυνατότητες του περιβάλλοντος· οι οργανισμοί παραμένουν στην ιδιοκτησία ενός φυσικού ή νομικού προσώπου καθόλη τη διάρκεια του σταδίου εκτροφής ή καλλιέργειας, έως και το στάδιο της συλλογής·

«υδατοκαλλιέργεια»: εκτροφή ή καλλιέργεια υδρόβιων οργανισμών με χρήση τεχνικών που έχουν σχεδιασθεί για την αύξηση της παραγωγής των εν λόγω οργανισμών πέρα από τις φυσικές δυνατότητες του περιβάλλοντος·

Αιτιολόγηση

Η δραστηριότητα δεν μπορεί να καθορίζεται από την ιδιοκτησία. Επίσης, ο προηγούμενος ορισμός αποκλείει την τεχνητή ανασύσταση αποθεμάτων και τις υπαίθριες καλλιέργειες.

Τροπολογία  88

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 25

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«επιχείρηση»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που λειτουργεί ή κατέχει επιχείρηση η οποία πραγματοποιεί οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες που συνδέονται με οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγής, μεταποίησης, εμπορίας, διανομής και λιανικής πώλησης των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας·

«επιχείρηση»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που λειτουργεί ή κατέχει επιχείρηση η οποία πραγματοποιεί οποιαδήποτε από τις δραστηριότητες που συνδέονται με οποιοδήποτε στάδιο της παραγωγής, μεταποίησης, εμπορίας, διανομής και λιανικής πώλησης των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας ή οποιαδήποτε άλλη οργάνωση που εκπροσωπεί επαγγελματίες της αλιείας, αναγνωρίζεται νομικά και έχει αναλάβει τη διαχείριση της πρόσβασης σε αλιευτικούς πόρους, επαγγελματικές δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας·

Τροπολογία  89

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 27

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«τελικός χρήστης επιστημονικών δεδομένων»: οργανισμός με ερευνητικό ή διαχειριστικό ενδιαφέρον για την επιστημονική ανάλυση των δεδομένων στον τομέα της αλιείας·

«τελικός χρήστης επιστημονικών δεδομένων»: ερευνητικός οργανισμός ή οργανισμός διαχείρισης με ενδιαφέρον για την επιστημονική ανάλυση των δεδομένων στον τομέα της αλιείας·

Τροπολογία  90

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 28

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«πλεόνασμα επιτρεπόμενων αλιευμάτων»: εκείνο το μέρος του επιτρεπόμενου αλιεύματος που ένα παράκτιο κράτος δεν έχει την ικανότητα να αλιεύσει·

«πλεόνασμα επιτρεπόμενων αλιευμάτων»: εκείνο το μέρος του επιτρεπόμενου αλιεύματος που ένα παράκτιο κράτος δεν έχει την ικανότητα να αλιεύσει κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, με αποτέλεσμα το συνολικό ποσοστό εκμετάλλευσης για μεμονωμένα αποθέματα να παραμένει κάτω από τα επίπεδα στα οποία είναι ικανά να αποκατασταθούν από μόνα τους και να διατηρούνται πληθυσμοί αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση·

Αιτιολόγηση

Ο ορισμός των αποθεμάτων πρέπει να διασφαλίζει ότι η υπεραλίευση στα ύδατα τρίτων χωρών αποφεύγεται.

Τροπολογία  91

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 30

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής»: υπολογισμός της μάζας των ιχθύων ενός συγκεκριμένου πόρου που αναπαράγεται σε καθορισμένο χρόνο, συμπεριλαμβανομένων αρσενικών και θηλυκών καθώς και ζωοτόκων ιχθύων.

«βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής»: υπολογισμός της μάζας των ιχθύων ενός συγκεκριμένου πόρου που είναι αρκετά ώριμος για αναπαραγωγή σε καθορισμένο χρόνο·

Τροπολογία  92

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 31

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«μικτοί τύποι αλιείας»: τύποι αλιείας στο πλαίσιο των οποίων στην αλιευόμενη περιοχή είναι παρόντα περισσότερα του ενός είδη, τα οποία είναι ευάλωτα στην αλίευση με τα αλιευτικά εργαλεία.

«μικτοί τύποι αλιείας»: τύποι αλιείας στο πλαίσιο των οποίων είναι παρόντα περισσότερα του ενός είδη σε δεδομένη περιοχή και μπορούν να αλιευτούν ταυτόχρονα·

Τροπολογία  93

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 32

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«συμφωνίες βιώσιμης αλιείας»: διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται με τρίτες χώρες με σκοπό την απόκτηση πρόσβασης σε πόρους ή ύδατα έναντι χρηματικής αντιπαροχής από την Ένωση.

«συμφωνίες βιώσιμης αλιείας»: διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται με τρίτες χώρες με σκοπό την απόκτηση πρόσβασης σε πόρους ή ύδατα προκειμένου ένα μερίδιο των πλεονασματικών έμβιων υδάτινων πόρων να αποτελέσει αντικείμενο βιώσιμης εκμετάλλευσης έναντι χρηματικής αντιπαροχής από την Ένωση, η οποία θα ενισχύσει τον τοπικό αλιευτικό κλάδο, με ιδιαίτερη έμφαση στην συλλογή επιστημονικών δεδομένων, στην εποπτεία και στον έλεγχο ή με σκοπό την απόκτηση αμοιβαίας πρόσβασης σε πόρους ή ύδατα μέσω ανταλλαγής αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ της Ένωσης και της τρίτης χώρας·

Τροπολογία  94

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 32 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «αλιεία μικρής κλίμακας και παραδοσιακή αλιεία»: η αλιευτική δραστηριότητα σκαφών με συνολικό μήκος ίσο ή μικρότερο από 15 μέτρα ή/και που αναλώνουν στη θάλασσα λιγότερες από 24 ώρες και πωλούν νωπά τα αλιεύματά τους, εξαιρουμένων των σκαφών που φέρουν συρόμενα αλιευτικά εργαλεία·

Αιτιολόγηση

Ο ορισμός της ανωτέρω έννοιας είναι απαραίτητος επειδή χρησιμοποιείται σε ολόκληρη την έκθεση.

Τροπολογία  95

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 32 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «παρεμπίπτοντα αλιεύματα»: η αιχμαλώτιση κάθε οργανισμού που δεν αποτελεί στόχο της αλιείας, ανεξαρτήτως εάν διατηρείται και εκφορτώνεται ή εάν απορρίπτεται·

Τροπολογία  96

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 32 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «αλιεύματα»: όλοι οι έμβιοι υδάτινοι πόροι που αιχμαλωτίζονται κατά την αλιευτική δραστηριότητα·

Τροπολογία  97

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 32 δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «ήπια αλιεία»: χρήση επιλεκτικών αλιευτικών μεθόδων που διακρίνονται για τις ελάχιστες αρνητικές επιπτώσεις που έχουν επί των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και για τις χαμηλές εκπομπές καυσαερίων·

Τροπολογία  98

Πρόταση κανονισμού

Μέρος I – Άρθρο 5 – περίπτωση 32 ε (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «επιλεκτική αλιεία»: η αλιεία με αλιευτικές μεθόδους ή αλιευτικά εργαλεία που στοχοποιούν και αιχμαλωτίζουν οργανισμούς βάσει μεγέθους και είδους κατά την αλιευτική δραστηριότητα, επιτρέποντας έτσι την αποφυγή ή την αβλαβή ελευθέρωση των οργανισμών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας·

Τροπολογία  99

Πρόταση κανονισμού

Παράρτημα II – Άρθρο 6 – παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Το καθεστώς της υφιστάμενης βιολογικά ευαίσθητης ζώνης, όπως καθορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 του Συμβουλίου, διατηρείται στην ισχύουσα μορφή του.

Αιτιολόγηση

Η βιολογικά ευαίσθητη ζώνη είναι υψίστης σημασίας για τη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων στα δυτικά ύδατα και επιβάλλεται η συνέχιση της αντιμετώπισής της όπως κατά το παρελθόν και με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που αντιμετωπίζονται οι θαλάσσιες ζώνες που περιβάλλουν τις Αζόρες, τη Μαδέρα και τις Κανάριες Νήσους.

Τροπολογία  100

Πρόταση κανονισμού

Παράρτημα III – τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΜΒΙΩΝ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΜΒΙΩΝ ΥΔΑΤΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ

Τροπολογία  101

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο -7 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο -7α

 

Γενικές διατάξεις σχετικά με τα μέτρα διατήρησης

 

1. Για την επίτευξη των γενικών στόχων της κοινής αλιευτικής πολιτικής που ορίζονται στο άρθρο 2, η Ένωση εγκρίνει μέτρα για τη διατήρηση και τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων που ορίζονται στα άρθρα 7 και 8. Τα μέτρα αυτά εγκρίνονται, ειδικότερα, υπό τη μορφή πολυετών σχεδίων σύμφωνα με τα άρθρα 9, 10 και 11 του παρόντος κανονισμού.

 

2. Τα εν λόγω μέτρα συμμορφώνονται με τους στόχους που ορίζονται στα Άρθρα 2 και 3 του παρόντος κανονισμού και εγκρίνονται λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και τις γνώμες των οικείων γνωμοδοτικών συμβουλίων.

 

3. Τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται να εγκρίνουν μέτρα διατήρησης σύμφωνα με τα άρθρα 17 έως 24 και άλλες συναφείς διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Τροπολογία  102

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα μέτρα για τη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:

Τα μέτρα για τη διατήρηση και τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:

(α) θέσπιση πολυετών σχεδίων δυνάμει των άρθρων 9-11,

(α) θέσπιση πολυετών σχεδίων δυνάμει των άρθρων 9-11,

(β) καθορισμό στόχων για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων,

(β) καθορισμό στόχων για τη βιώσιμη εκμετάλλευση και διατήρηση των αποθεμάτων και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τις επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων,

(γ) θέσπιση μέτρων με σκοπό την προσαρμογή του αριθμού των αλιευτικών σκαφών ή/και των ειδών των αλιευτικών σκαφών στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες,

(γ) θέσπιση μέτρων με σκοπό την προσαρμογή του αριθμού των αλιευτικών σκαφών ή/και των ειδών των αλιευτικών σκαφών στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες,

(δ) θέσπιση κινήτρων, συμπεριλαμβανομένων οικονομικών κινήτρων, για την προαγωγή περισσότερο επιλεκτικών μεθόδων αλιείας, ή μεθόδων με μικρές επιπτώσεις,

(δ) θέσπιση κινήτρων για την προαγωγή περισσότερο επιλεκτικών μεθόδων αλιείας και μεθόδων με μικρές επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα και τους αλιευτικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένης της προνομιακής πρόσβασης σε εθνικές αλιευτικές δυνατότητες και κίνητρα οικονομικού χαρακτήρα,

(ε) ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων,

(ε) έγκριση μέτρων για τον ορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων, όπως ορίζονται στο άρθρο 16,

(στ) θέσπιση των τεχνικών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 14,

(στ) θέσπιση των τεχνικών μέτρων που αναφέρονται στα άρθρα 8 και 14,

(ζ) θέσπιση μέτρων σχετικά με την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων,

(ζ) θέσπιση μέτρων για την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 15 του παρόντος κανονισμού,

(η) διεξαγωγή πιλοτικών προγραμμάτων για εναλλακτικές τεχνικές διαχείρισης της αλιείας.

(η) διεξαγωγή πιλοτικών προγραμμάτων για εναλλακτικές τεχνικές διαχείρισης της αλιείας και εργαλεία που αυξάνουν την επιλεκτικότητα ή ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο περιβάλλον,

 

(ηα) έγκριση μέτρων που θα βοηθήσουν τα κράτη μέλη να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας,

 

 

 

(ηβ) έγκριση άλλων μέτρων που συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων των άρθρων 2 και 3.

Τροπολογία  103

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 7 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο -7α

 

Ορισμός περιοχών αποκατάστασης ιχθυαποθεμάτων

 

1. Προκειμένου να διασφαλισθεί η διατήρηση των έμβιων υδρόβιων πόρων και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, και στο πλαίσιο μιας προληπτικής προσέγγισης, τα κράτη μέλη ορίζουν ένα συνεκτικό δίκτυο ζωνών αποκατάστασης ιχθυαποθεμάτων στο οποίο απαγορεύονται όλες οι αλιευτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων, ειδικότερα, ζωνών σημαντικών για την αναπαραγωγή των ιχθύων.

 

2. Τα κράτη μέλη εντοπίζουν και ορίζουν τις ζώνες που είναι αναγκαίες για τον καθορισμό ενός συνεκτικού δικτύου ζωνών αποκατάστασης ιχθυαποθεμάτων.

Τροπολογία  104

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 8

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα τεχνικά μέτρα μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:

Τα τεχνικά μέτρα μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:

(α) μεγέθη ματιών και κανόνες σχετικά με τη χρήση αλιευτικών εργαλείων·

(α) ορισμούς των χαρακτηριστικών των αλιευτικών εργαλείων και των κανόνων σχετικά με τη χρήση τους·

(β) περιορισμούς στην κατασκευή αλιευτικών εργαλείων, συμπεριλαμβανομένων:

(β) προδιαγραφές για την κατασκευή αλιευτικών εργαλείων, συμπεριλαμβανομένων:

i) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη βελτίωση της επιλεκτικότητας ή τη μείωση της επίπτωσης στη βενθική ζώνη,

(i) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη βελτίωση της επιλεκτικότητας ή την ελαχιστοποίηση της αρνητικής επίπτωσης στο οικοσύστημα·

ii) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη μείωση της τυχαίας αιχμαλώτισης ειδών που κινδυνεύουν, απειλούνται και προστατεύονται·

(ii) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη μείωση της τυχαίας αιχμαλώτισης ειδών που κινδυνεύουν, απειλούνται και προστατεύονται καθώς και άλλων ανεπιθύμητων αλιευμάτων·

(γ) απαγορεύσεις στη χρήση ορισμένων αλιευτικών εργαλείων σε ορισμένες περιοχές ή εποχές·

(γ) απαγορεύσεις ή περιορισμούς στη χρήση ορισμένων αλιευτικών εργαλείων ή άλλου τεχνικού εξοπλισμού·

(δ) απαγόρευση ή περιορισμό των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ορισμένες ζώνες ή/και περιόδους·

(δ) απαγορεύσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων, ή τον περιορισμό τους, σε ορισμένες ζώνες ή περιόδους·

(ε) απαιτήσεις προκειμένου να αναστέλλεται η λειτουργία των αλιευτικών σκαφών σε μια περιοχή για μια ορισμένη ελάχιστη περίοδο προκειμένου να προστατευτεί η προσωρινή συγκέντρωση ενός τρωτού υδάτινου πόρου·

(ε) απαιτήσεις προκειμένου να αναστέλλεται η λειτουργία των αλιευτικών σκαφών σε μια ορισμένη περιοχή για μια ορισμένη ελάχιστη περίοδο προκειμένου να προστατευτούν ουσιώδεις οικότοποι ιχθύων, προσωρινές συγκεντρώσεις ενός τρωτού υδάτινου πόρου, απειλούμενα είδη, γεννήτορες ή ιχθύδια·

(στ) ειδικά μέτρα για τη μείωση της επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα θαλάσσια οικοσυστήματα και στα είδη που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας,

(στ) ειδικά μέτρα για την ελαχιστοποίηση της αρνητικής επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την αποφυγή, τη μείωση και, στον βαθμό του δυνατού, την εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων,

(ζ) άλλα τεχνικά μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.

 

Τροπολογία  105

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 9

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Θεσπίζονται κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια που προβλέπουν μέτρα διατήρησης για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

1. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, ενεργώντας στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, θεσπίζουν, κατά προτεραιότητα και το αργότερο ως τις ...* πολυετή σχέδια που ακολουθούν τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις των ΕΤΟΕΑ και ICES και περιλαμβάνουν μέτρα διατήρησης για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2. Τα πολυετή σχέδια επιτρέπουν επίσης την επίτευξη και άλλων στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 του παρόντος κανονισμού.

2. Τα πολυετή σχέδια προβλέπουν:

2. Τα πολυετή σχέδια προβλέπουν:

(α) τη βάση για τον ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων για τα σχετικά ιχθυαποθέματα επί τη βάσει προκαθορισμένων σημείων αναφοράς διατήρησης· και

(α) τη βάση για τον ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων για τα σχετικά ιχθυαποθέματα επί τη βάσει προκαθορισμένων σημείων αναφοράς διατήρησης ή/και οριακών σημείων αναφοράς που είναι συμβατά με τους στόχους που τίθενται στο άρθρο 2 και σύμφωνα με τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις,

(β) μέτρα ικανά να αποτρέψουν αποτελεσματικά την υπέρβαση των σημείων αναφοράς διατήρησης.

(β) μέτρα ικανά να αποτρέψουν αποτελεσματικά την υπέρβαση των οριακών σημείων αναφοράς και τα οποία στοχεύουν στην επίτευξη των σημείων αναφοράς διατήρησης.

3. Όπου είναι δυνατόν, τα πολυετή σχέδια καλύπτουν είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται μεμονωμένα ιχθυαποθέματα είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται διάφορα αποθέματα, και λαμβάνουν δεόντως υπόψη την αλληλεπίδραση μεταξύ αποθεμάτων και αλιείας.

3. Όπου είναι δυνατόν, τα πολυετή σχέδια καλύπτουν είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται μεμονωμένα ιχθυαποθέματα είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται διάφορα αποθέματα, και λαμβάνουν δεόντως υπόψη την αλληλεπίδραση μεταξύ αποθεμάτων, αλιείας και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

4. Τα πολυετή σχέδια βασίζονται στην προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και συνεκτιμούν τους περιορισμούς των διαθέσιμων δεδομένων και μεθόδων αξιολόγησης και όλων των ποσοτικοποιημένων πηγών αβεβαιότητας με επιστημονικά έγκυρο τρόπο.

4. Τα πολυετή σχέδια βασίζονται στην προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και συνεκτιμούν τους περιορισμούς των διαθέσιμων δεδομένων και μεθόδων αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένων των αξιολογήσεων αποθεμάτων με έλλειψη δεδομένων, και όλων των ποσοτικοποιημένων πηγών αβεβαιότητας με επιστημονικά έγκυρο τρόπο.

 

___________________

 

* ΕΕ: Να προστεθεί ημερομηνία που αντιστοιχεί σε τέσσερα έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού

Τροπολογία  106

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 10

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προσαρμογές του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας, έτσι ώστε να επιτευχθεί ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας με το οποίο αποκαθίστανται και τη διατηρούνται τα αποθέματα πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης έως το 2015.

1. Τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προσαρμογή των ποσοστών θνησιμότητας λόγω αλιείας, έτσι ώστε έως το 2015 να βρίσκονται τα ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας σε επίπεδα που θα επιτρέπουν την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων, το αργότερο έως το 2020, πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, καθώς και τη διατήρηση όλων των αποκατεστημένων αποθεμάτων στα επίπεδα αυτά.

2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτός ο καθορισμός ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας με το οποίο αποκαθίστανται και τη διατηρούνται τα αποθέματα πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προληπτικά μέτρα τα οποία διασφαλίζουν συγκρίσιμο βαθμό διατήρησης των σχετικών αποθεμάτων.

2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτός ο καθορισμός ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας, όπως ορίζεται στην παράγραφο 1, τα πολυετή σχέδια εφαρμόζουν την προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας και ορίζουν υποκατάστατα πρότυπα και μέτρα τα οποία διασφαλίζουν τουλάχιστον συγκρίσιμο βαθμό διατήρησης των σχετικών αποθεμάτων.

 

2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 1 και 2, τα μέτρα που θα περιλαμβάνονται στα πολυετή σχέδια και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους είναι αναλογικά προς τους στόχους, τους επιδιωκόμενους σκοπούς και τον προβλεπόμενο χρονικό ορίζοντα.

Πριν συμπεριληφθούν τα μέτρα σε πολυετή σχέδια πρέπει να ληφθεί υπόψη η πιθανότητα τα μέτρα αυτά να έχουν οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο και, εκτός από τις περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, εφαρμόζονται σταδιακά.

 

Τροπολογία  107

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 10 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1β. Τα πολυετή σχέδια μπορεί να περιέχουν διατάξεις που θα αναφέρονται στα ειδικά προβλήματα των μικτών τύπων αλιείας σε σχέση με τη διατήρηση και την αποκατάσταση των αποθεμάτων πάνω από τα επίπεδα παραγωγής μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, όταν επιστημονικές γνωμοδοτήσεις καταδεικνύουν ότι δεν είναι δυνατόν να αυξηθεί η επιλεκτικότητα προκειμένου να αποφευχθεί το φαινόμενο αλίευσης ειδών με περιοριστική ποσόστωση (choke species).

Τροπολογία  108

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 11

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Ένα πολυετές σχέδιο περιλαμβάνει:

1. Ένα πολυετές σχέδιο περιλαμβάνει:

(α) το πεδίο εφαρμογής, όσον αφορά τα αποθέματα, τον τύπο αλιείας και το θαλάσσιο οικοσύστημα στο οποίο εφαρμόζεται το πολυετές σχέδιο·

(α) το πεδίο εφαρμογής, όσον αφορά τη γεωγραφική περιοχή, τα αποθέματα, τους τύπους αλιείας και τα θαλάσσια οικοσυστήματα στα οποία εφαρμόζεται το πολυετές σχέδιο·

(β) σκοπούς που συνάδουν με τους σκοπούς που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3,

(β) σκοπούς οι οποίοι συνάδουν με τους σκοπούς που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και με τις αντίστοιχες διατάξεις των άρθρων 6α, 9 και 10 του παρόντος κανονισμού·

 

(βα) αξιολόγηση της ικανότητας του στόλου και, στις περιπτώσεις που δεν υφίσταται ουσιαστική ισορροπία μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας και των διαθέσιμων αλιευτικών δυνατοτήτων, πρέπει να αναληφθεί από κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος σχέδιο μείωσης της ικανότητας, συμπεριλαμβανομένου χρονοδιαγράμματος και ειδικών ενεργειών που θα οδηγήσουν στην ευθυγράμμιση αυτής της αλιευτικής ικανότητας με τις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες στα πλαίσια δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος· με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων που ορίζονται στο Άρθρο 34, μια αξιολόγηση αυτού του είδους θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης εκτίμηση της κοινωνικοοικονομικής διάστασης του στόλου υπό διερεύνηση·

 

(ββ) εκτίμηση των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων των μέτρων που λαμβάνονται στο πλαίσιο του πολυετούς σχεδίου·

(γ) ποσοτικοποιημένους στόχους εκφραζόμενους ως:

(γ) ποσοτικοποιημένους στόχους εκφραζόμενους ως:

i) ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας, ή/και

(i) ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας, ή/και

ii) βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής, και

(ii) βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής, και

 

(iiα) μέγιστα ποσοστά ανεπιθύμητων και μη επιτρεπόμενων αλιευμάτων,

 

(iiβ) μέγιστες ετήσιες μεταβολές των αλιευτικών δυνατοτήτων,

iii) σταθερότητα των αλιευμάτων.

 

(δ) σαφή χρονοδιαγράμματα επίτευξης των ποσοτικοποιημένων στόχων·

(δ) σαφή χρονοδιαγράμματα επίτευξης όλων των ποσοτικοποιημένων στόχων·

(ε) τεχνικά μέτρα, περιλαμβανομένων και μέτρων σχετικά με την εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων·

(ε) μέτρα διατήρησης και τεχνικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν με σκοπό την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 15 και μέτρα που έχουν σχεδιασθεί με σκοπό να αποφευχθούν και, στον βαθμό του δυνατού, να εξαλειφθούν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα·

(στ) ποσοτικοποιημένους δείκτες για την περιοδική παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου ως προς την επίτευξη των στόχων του πολυετούς σχεδίου·

(στ) ποσοτικοποιημένους δείκτες για την περιοδική παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου ως προς την επίτευξη των στόχων του πολυετούς σχεδίου και των κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεών του·

(ζ) συγκεκριμένα μέτρα και σκοπούς για εκείνο το τμήμα του κύκλου ζωής των ανάδρομων και κατάδρομων ειδών το οποίο δαπανάται σε γλυκά ύδατα·

(ζ) συγκεκριμένα μέτρα και σκοπούς για εκείνο το τμήμα του κύκλου ζωής των ανάδρομων και κατάδρομων ειδών το οποίο δαπανάται σε γλυκά ύδατα, κατά περίπτωση·

(η) την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αλιείας στο οικοσύστημα·

(η) μέτρα για τη μείωση των επιπτώσεων της αλιείας στο οικοσύστημα·

(θ) προφυλάξεις, καθώς και κριτήρια για την ενεργοποίηση των προφυλάξεων αυτών·

(θ) προφυλάξεις, καθώς και κριτήρια για την ενεργοποίηση των προφυλάξεων αυτών·

 

(θα) μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις διατάξεις του πολυετούς σχεδίου·

(ι) οποιαδήποτε άλλα μέτρα τα οποία είναι κατάλληλα για την επίτευξη των σκοπών των πολυετών σχεδίων.

(ι) οποιαδήποτε άλλα μέτρα τα οποία είναι κατάλληλα και αναλογικά για την επίτευξη των σκοπών των πολυετών σχεδίων.

 

1α. Τα πολυετή σχέδια προβλέπουν την περιοδική επανεξέτασή τους με σκοπό την αξιολόγηση της προόδου που επετεύχθη ως προς την επίτευξη των στόχων τους. Συγκεκριμένα, κατά την περιοδική επανεξέταση πρέπει να λαμβάνονται υπόψη νέα στοιχεία, όπως αλλαγές στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προοκειμένου να επιτραπούν τυχόν απαραίτητες ενδιάμεσες προσαρμογές.

Τροπολογία  109

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 12 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις της ενωσιακής περιβαλλοντικής νομοθεσίας

Συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις της ενωσιακής περιβαλλοντικής νομοθεσίας σε σχέση με τις προστατευόμενες περιοχές

1. Σε ειδικές ζώνες διατήρησης κατά την έννοια του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, του άρθρου 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ και του άρθρου 13 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη διεξάγουν αλιευτικές δραστηριότητες έτσι ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων στις εν λόγω ειδικές ζώνες διατήρησης.

1. Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική και όλα τα μέτρα που εγκρίνονται εν συνεχεία από τα κράτη μέλη σε σχέση με τις ειδικές ζώνες διατήρησης συμμορφώνονται πλήρως με τις οδηγίες 92/43/ΕΟΚ, 2009/147/ΕΚ και 2008/56/ΕΚ. Σε περίπτωση που κράτος μέλος έχει ορίσει τις ζώνες που αναφέρονται στο άρθρο 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, του άρθρου 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ και του άρθρου 13 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, κατόπιν διαβούλευσης με την Επιτροπή, τα γνωμοδοτικά συμβούλια και άλλους σχετικούς ενδιαφερόμενους, ρυθμίζει τις αλιευτικές δραστηριότητες κατά τρόπον ώστε να συμμορφώνεται πλήρως με τους στόχους των εν λόγω Οδηγιών.

Τροπολογία  110

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 12 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1α. Τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται να εγκρίνουν μέτρα για τα ύδατα που τελούν υπό την κυριαρχία και υπάγονται στη δικαιοδοσία τους, τα οποία είναι απαραίτητα για τη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της σχετικής νομοθεσίας της Ένωσης για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Τα εν λόγω μέτρα είναι συμβατά προς τους στόχους που ορίζονται στο άρθρο 2 και είναι εξίσου αυστηρά με εκείνα που προβλέπονται από την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία.

Αιτιολόγηση

Στόχος του άρθρου είναι να καλύψει την ανάγκη να διασφαλίσει η ΚΑλΠ τη συνοχή με την περιβαλλοντική νομοθεσία κατά ολοκληρωμένο τρόπο. Παρέχει δύο επιλογές για την ειδική περίπτωση κατά την οποία τα κράτη μέλη έχουν πρόσβαση στα χωρικά ύδατα άλλου κράτους μέλους και αποσκοπεί στην εξισορρόπηση τυχόν επακόλουθων αρνητικών κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων για τους αλιείς.

Τροπολογία  111

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 12 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1β. Τα κράτη μέλη με άμεσο αλιευτικό συμφέρον στις τοποθεσίες που πρόκειται να επηρεαστούν από τα μέτρα της παραγράφου 1 συνεργάζονται μεταξύ τους σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος (1α). Οιοδήποτε τέτοιο κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει από την Επιτροπή να εγκρίνει τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Τροπολογία  112

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 12 – παράγραφος 1 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1γ. Στο πλαίσιο των ενεργειών κατόπιν της αίτησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1β, η Επιτροπή λαμβάνει από το κράτος μέλος, ή τα κράτη μέλη, που υποβάλλει την αίτηση όλες τις σχετικές πληροφορίες όσον αφορά τα απαιτούμενα μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του σκεπτικού, των επιστημονικών δεδομένων και λεπτομερειών σχετικά με την πρακτική εφαρμογή τους. Κατά την έγκριση των μέτρων, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τυχόν συναφείς επιστημονικές γνωμοδοτήσεις που έχει στη διάθεσή της.

Τροπολογία  113

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 12 – παράγραφος 1 δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1δ. Η Ένωση λαμβάνει μέτρα για τη μείωση των πιθανών αρνητικών κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων που ενδέχεται να προκύψουν από την έγκριση των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Τροπολογία  114

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 12 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55, για τον καθορισμό μέτρων που αφορούν την αλιεία ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ειδικές ζώνες διατήρησης.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Τα μέτρα που αναφέρονται σε αυτήν την παράγραφο απαιτούν εξέλιξη των εθνικών νομοθεσιών και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να εφαρμόζονται κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

Τροπολογία  115

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 13

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Όταν υπάρχει ένδειξη σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των βιολογικών πόρων της θάλασσας ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα που απαιτεί άμεση λήψη μέτρων, η Επιτροπή, κατόπιν τεκμηριωμένου αιτήματος ενός κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, μπορεί να αποφασίζει τη λήψη μέτρων για την άμβλυνση των επιπτώσεων της απειλής.

1. Όταν υπάρχει ένδειξη, βάσει αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων, σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των βιολογικών πόρων της θάλασσας ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα που απαιτεί άμεση λήψη μέτρων, ανατίθεται στην Επιτροπή αρμοδιότητα έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 55, για την άμβλυνση των επιπτώσεων της απειλής.

 

Οι εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις εκδίδονται μόνον όταν αυτό απαιτείται από επιτακτικούς λόγους επείγουσας ανάγκης και εφαρμόζεται η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 55α.

2. Το κράτος μέλος κοινοποιεί το τεκμηριωμένο αίτημα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ταυτόχρονα στην Επιτροπή, στα υπόλοιπα κράτη μέλη και στα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

 

Τροπολογία  116

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 13 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 13α

 

Μέτρα έκτακτης ανάγκης των κρατών μελών

 

1. Σε περίπτωση σοβαρής και απρόβλεπτης απειλής για τη διατήρηση των έμβιων υδρόβιων πόρων ή για το οικοσύστημα, η οποία προκαλείται από αλιευτικές δραστηριότητες, σε ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία του, και σε περίπτωση που οποιαδήποτε αδικαιολόγητη καθυστέρηση θα μπορούσε να προκαλέσει ζημίες οι οποίες θα ήταν δύσκολο να αποκατασταθούν, το κράτος μέλος μπορεί να λαμβάνει μέτρα έκτακτης ανάγκης, η διάρκεια των οποίων δεν μπορεί να υπερβαίνει το τρίμηνο.

 

2. Τα κράτη μέλη που προτίθενται να λάβουν μέτρα έκτακτης ανάγκης κοινοποιούν την πρόθεσή τους στην Επιτροπή, τα άλλα κράτη μέλη και τα οικεία Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια διαβιβάζοντας σχέδιο των μέτρων αυτών μαζί με επεξηγηματικό σημείωμα, πριν από την έγκρισή τους.

 

3. Τα κράτη μέλη και τα οικεία περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν να υποβάλουν εγγράφως τα σχόλιά τους στην Επιτροπή εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησης. Η Επιτροπή εγκρίνει εκτελεστικές πράξεις με τις οποίες επιβεβαιώνει, καταργεί ή τροποποιεί το μέτρο. Αυτές οι εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο Άρθρο 56, παράγραφος 2.

 

Επικαλούμενη δεόντως αιτιολογημένη έκτακτη ανάγκη που προκύπτει από σοβαρή και απρόβλεπτη απειλή εναντίον της διατήρησης των έμβιων υδρόβιων πόρων ή εναντίον του θαλάσσιου οικοσυστήματος, η οποία προκαλείται από αλιευτικές δραστηριότητες, η Επιτροπή εγκρίνει άμεσα εφαρμοστέες εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με την διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 56 παράγραφος 3.

 

 

Αιτιολόγηση

Ενώ το άρθρο 13(1) παρέχει εξουσιοδότηση στην Επιτροπή, το παρόν άρθρο εξουσιοδοτεί τα κράτη μέλη ώστε να μπορούν να αναλάβουν έκτακτη δράση. Το κείμενο επαναφέρει το άρθρο 8 του παλαιού κανονισμού περί·ΚΑΠ, ελαφρώς τροποποιημένο σύμφωνα με τις συστάσεις της νομικής υπηρεσίας του Κοινοβουλίου.

Τροπολογία  117

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 14

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

Θεσπίζονται τεχνικά μέτρα για τη διασφάλιση της προστασίας των έμβιων υδάτινων πόρων και τη μείωση της επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα ιχθυαποθέματα και στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Τα πλαίσια τεχνικών μέτρων:

Θεσπίζονται τεχνικά μέτρα για τη διασφάλιση της προστασίας των έμβιων υδάτινων πόρων και τη μείωση της επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα ιχθυαποθέματα και σε άλλα είδη. Τα πλαίσια τεχνικών μέτρων:

(α) συμβάλλουν στη διατήρηση ή στην αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης μέσω βελτιώσεων στην επιλογή μεγέθους και, κατά περίπτωση, στην επιλογή ειδών·

(α) συμβάλλουν στη διατήρηση ή στην αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2, μέσω βελτιώσεων στην επιλογή ανά είδος και μέγεθος·

(β) μειώνουν τα αλιεύματα κάτω του κανονικού μεγέθους·

(β) αποτρέπουν, ελαχιστοποιούν και, στον βαθμό του δυνατού, εξαλείφουν τα αλιεύματα κάτω του κανονικού μεγέθους·

(γ) μειώνουν τα αλιεύματα ανεπιθύμητων θαλάσσιων οργανισμών·

(γ) αποτρέπουν, ελαχιστοποιούν και, στον βαθμό του δυνατού, εξαλείφουν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα θαλάσσιων οργανισμών και θαλάσσιων πτηνών·

(δ) μετριάζουν την επίπτωση των αλιευτικών εργαλείων στο οικοσύστημα και στο περιβάλλον, με ειδική έμφαση στην προστασία των βιολογικά ευαίσθητων αποθεμάτων και οικοτόπων.

(δ) ελαχιστοποιούν την επίπτωση των αλιευτικών εργαλείων στο οικοσύστημα και στο θαλάσσιο περιβάλλον, με ειδική έμφαση στην προστασία των βιολογικά ευαίσθητων αποθεμάτων και οικοτόπων.

Τροπολογία  118

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 14 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 14α

 

Αποφυγή και ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων

 

1. Πριν από την εισαγωγή της υποχρέωσης εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων του αντίστοιχου τύπου αλιείας σύμφωνα με το άρθρο 15, τα κράτη μέλη εκτελούν, όπου είναι αναγκαίο, πιλοτικά έργα, βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και λαμβάνοντας υπόψη τις γνώμες των αρμόδιων περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων, με στόχο την πλήρη διερεύνηση όλων των εφαρμοστέων μεθόδων για την αποφυγή, την ελαχιστοποίηση και την εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων σε έναν τύπο αλιείας. Αυτά τα πιλοτικά έργα εκτελούνται, κατά περίπτωση, από οργανώσεις παραγωγών. Τα αποτελέσματα αυτών των πιλοτικών έργων αντικατοπτρίζονται στο μακροπρόθεσμο σχέδιο διαχείρισης κάθε τύπου αλιείας με τη μορφή πρόσθετων κινήτρων για τη χρήση των πλέον επιλεκτικών εργαλείων και αλιευτικών μεθόδων που διατίθενται. Τα κράτη μέλη εκπονούν επίσης άτλαντα απορρίψεων στον οποίο σημειώνεται το επίπεδο των απορρίψεων για κάθε τύπο αλιείας που καλύπτεται από το άρθρο 15 παράγραφος 1. Ο εν λόγω άτλας πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικά και αντιπροσωπευτικά δεδομένα.

 

2. Η Ένωση παρέχει χρηματοοικονομική στήριξη για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των πιλοτικών έργων που εγκρίνονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 καθώς και για τη χρήση επιλεκτικών εργαλείων με σκοπό τη μείωση των ανεπιθύμητων και των μη επιτρεπόμενων αλιευμάτων. Κατά την έγκριση μέτρων χρηματοοικονομικής στήριξης, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε αλιείς οι οποίοι υπόκεινται στην υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων και οι οποίοι ασκούν δραστηριότητα σε μικτό τύπο αλιείας.

Τροπολογία  119

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 15

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων

Υποχρέωση εκφόρτωσης και καταγραφής όλων των αλιευμάτων αλιευόμενων και ρυθμιζόμενων ειδών

1. Όλα τα αλιεύματα των ακόλουθων ιχθυαποθεμάτων που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων και τα οποία αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη εκτός των ενωσιακών υδάτων φέρονται και διατηρούνται επί των αλιευτικών σκαφών, καταγράφονται και εκφορτώνονται, εκτός εάν χρησιμοποιούνται ως ζωντανό δόλωμα, σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

1. Όλα τα αλιεύματα των αλιευόμενων και ρυθμιζόμενων ειδών που αλιεύονται στους ακόλουθους τύπους αλιείας κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη εκτός των ενωσιακών υδάτων, φέρονται και διατηρούνται επί των αλιευτικών σκαφών, καταγράφονται και εκφορτώνονται, σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

(α) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2014:

(α) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2014:

– σκουμπριά, ρέγγες, σαφρίδια, προσφυγάκια, βασιλάκηδες, γαύροι, γουρλομάτηδες, σαρδέλες, καπελάνοι·

αλιεία μικρών πελαγικών ειδών, όπως σκουμπριά, ρέγγες, σαφρίδια, προσφυγάκια, βασιλάκηδες, γαύροι, γουρλομάτηδες, σαρδέλες, σαρδελόρεγγες·

– ερυθροί τόνοι, ξιφίες, μακρύπτεροι τόνοι, μεγαλόφθαλμοι τόνοι, άλλοι ιστιοφόροι.

αλιεία μεγάλων πελαγικών ειδών, όπως ερυθροί τόνοι, ξιφίες, μακρύπτεροι τόνοι, μεγαλόφθαλμοι τόνοι, άλλοι ιστιοφόροι·

 

– αλιεία για βιομηχανικούς σκοπούς, μεταξύ άλλων αλιεία καπελάνου, αμμοδύτη και σύκου της Νορβηγίας·

 

– αλιεία σολομού στη Βαλτική Θάλασσα.

(β) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2015: γάδοι, μπακαλιάροι μερλούκιοι, γλώσσες·

(β) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2016:

 

– αλιεία των ακόλουθων ειδών στα ενωσιακά ύδατα στον Βόρειο Ατλαντικό:

 

Βόρεια Θάλασσα

 

– αλιεία γάδου, εγκλεφίνου, νταουκιού Ατλαντικού, μαύρου μπακαλιάρου·

 

– αλιεία καραβίδας·

 

– αλιεία γλώσσας και ευρωπαϊκής χωματίδας·

 

____________________

 

1 ΕΕ L 232, 2.9.2010, σ. 14.

 

– αλιεία μπακαλιάρου μερλούκιου·

 

– αλιεία γαρίδας της Αρκτικής·

 

– αλιεία άλλων ειδών που πρέπει να εξεταστεί διεξοδικότερα·

 

– αλιεία άλλων ειδών εκτός από σολομό στη Βαλτική Θάλασσα,

 

Βορειοδυτικά ύδατα

 

– αλιεία γάδου, εγκλεφίνου, νταουκιού Ατλαντικού, μαύρου μπακαλιάρου·

 

– αλιεία καραβίδας·

 

– αλιεία γλώσσας και ευρωπαϊκής χωματίδας·

 

– αλιεία μπακαλιάρου μερλούκιου·

 

– αλιεία άλλων ειδών που πρέπει να εξεταστεί διεξοδικότερα·

 

Νοτιοδυτικά ύδατα

 

– αλιεία γάδου, εγκλεφίνου, νταουκιού Ατλαντικού, μαύρου μπακαλιάρου·

 

– αλιεία καραβίδας·

 

– αλιεία γλώσσας και ευρωπαϊκής χωματίδας·

 

– αλιεία μπακαλιάρου μερλούκιου·

 

– αλιεία άλλων ειδών που πρέπει να εξεταστεί διεξοδικότερα·

(γ) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2016: εγκλεφίνοι, νταούκια Ατλαντικού, ζαγκέτες, πεσκαντρίτσες, ευρωπαϊκές χωματίδες, μουρούνες, μαύροι μπακαλιάροι, κίτρινοι μπακαλιάροι, λεμονόγλωσσες, καλκάνια, πησσιά, μουρούνες διπτερύγιες, μαύρα σπαθόψαρα, γρεναδιέροι των βράχων, καθρεπτόψαρα Ατλαντικού, ιππόγλωσσα Γροιλανδίας, μπρόσμιοι, κοκκινόψαρα και μεσογειακά βενθοπελαγικά αποθέματα.

(γ) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2017:

 

– τύποι αλιείας που δεν καλύπτονται από την παράγραφο 1α σε ενωσιακά και μη ενωσιακά ύδατα.

 

1α. Όταν εισαχθεί υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων σε έναν τύπο αλιείας, όλα τα αλιεύματα ειδών που υπόκεινται στην υποχρέωση αυτή καταγράφονται και, κατά περίπτωση, αφαιρούνται από την ποσόστωση του οικείου αλιέα, οργάνωσης παραγωγών ή ομάδας συλλογικής διαχείρισης, με εξαίρεση τα είδη που μπορούν να ελευθερωθούν στη θάλασσα σύμφωνα με την παράγραφο 1β·

 

1β. Τα είδη που ακολουθούν απαλλάσσονται από την υποχρέωση εκφόρτωσης που ορίζεται στην παράγραφο 1:

 

– τα είδη που αλιεύτηκαν για ζωντανό δόλωμα·

 

– τα είδη για τα οποία οι διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες έχουν καταδείξει υψηλούς δείκτες επιβίωσης μετά την αλίευση, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των διαφόρων αλιευτικών εργαλείων, τις αλιευτικές πρακτικές και τις συνθήκες της αλιευτικής ζώνης·

 

1γ. Για να απλουστευθεί και να εναρμονισθεί η εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων και για να αποφευχθεί η μη ενδεδειγμένη διατάραξη της αλιείας στόχου, αλλά και για να μειωθεί η ποσότητα των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, τα πολυετή σχέδια που αναφέρονται στο άρθρο 9 ή ειδικοί ενωσιακοί κανονισμοί σχετικά με την εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης ή άλλες νομοθετικές πράξεις που εγκρίνονται από την Ένωση ορίζουν, όπου είναι απαραίτητο:

 

(α) έναν κατάλογο ειδών σε χαμηλή φυσική αφθονία που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας τα οποία ενδέχεται να προσμετρούνται έναντι της ποσόστωσης των ειδών-στόχων του συγκεκριμένου τύπου αλιείας σε περίπτωση που:

 

– η εθνική ετήσια ποσόστωση για το συγκεκριμένο είδος που δεν αποτελεί στόχο της αλιείας χρησιμοποιείται πλήρως·

 

– τα συνολικά αλιεύματα του είδους που δεν αποτελεί στόχο της αλιείας δεν υπερβαίνουν μερίδιο 3% των συνολικών αλιευμάτων του είδους-στόχου· και

 

– το απόθεμα του είδους που δεν αποτελεί στόχο της αλιείας βρίσκεται εντός ασφαλών βιολογικών ορίων·

 

(β) διατάξεις για τις ελάχιστες απαλλαγές από την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων που μπορεί να επιτρέπουν στους αλιείς να απορρίπτουν έως και 5% των συνολικών ετήσιων αλιευμάτων τους, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι συνολικές απορρίψεις κάθε αποθέματος δεν υπερβαίνουν το 5% του συνολικού ετήσιου αλιεύματος στην ΕΕ για το συγκεκριμένο απόθεμα, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές οι απαλλαγές αποτρέπουν το δυσανάλογο κόστος της διαχείρισης των ανεπιθύμητων αλιευμάτων και χορηγούνται μόνον όταν τα επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθούν αυξήσεις στην επιλεκτικότητα·

 

(γ) κανόνες για κίνητρα προκειμένου να αποφευχθεί η αλίευση ιχθυδίων, συμπεριλαμβανομένων υψηλότερων μεριδίων ποσοστώσεων που θα πρέπει να αφαιρούνται από την ποσόστωση του αλιέα σε περίπτωση αλίευσης ιχθυδίων·

2. Θεσπίζονται ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης για τα ιχθυαποθέματα που ορίζονται στην παράγραφο 1, με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις. Η πώληση αλιευμάτων από αυτά τα ιχθυαποθέματα, όταν υπολείπονται του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης, περιορίζεται μόνο για τη μετατροπή σε ιχθυάλευρα ή ζωοτροφές.

2. Με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες έγκυρες και επικαιροποιημένες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και, όπου χρειάζεται προκειμένου να προστατευθούν τα ιχθύδια, αποθαρρύνοντας τη σκόπιμη αλιεία ιχθυδίων, θεσπίζονται ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης που αντικατοπτρίζουν την ηλικία και το μέγεθος κατά την πρώτη αναπαραγωγή για τα ιχθυαποθέματα που υπόκεινται στην υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων που ορίζονται στην παράγραφο 1. Τα αλιεύματα από αυτά τα ιχθυαποθέματα, όταν υπολείπονται του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης, περιορίζονται σε χρήσεις πλην της ανθρώπινης κατανάλωσης, όπως ιχθυάλευρα, ιχθυέλαιο, ζωοτροφές ή δολώματα. Το οικείο κράτος μέλος μπορεί επίσης να επιτρέψει την δωρεά τέτοιων ειδών ιχθύων για κοινωφελείς ή φιλανθρωπικούς σκοπούς.

3. Θεσπίζονται πρότυπα εμπορίας αλιευμάτων που αλιεύονται καθ' υπέρβαση καθορισμένων αλιευτικών δυνατοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 27 [του κανονισμού για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας].

3. Για αποθέματα που υπόκεινται σε υποχρέωση εκφόρτωσης, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν ετήσιο περιθώριο ευελιξίας που ανέρχεται σε ποσοστό έως 5% των επιτρεπόμενων εκφορτώσεών τους, με την επιφύλαξη των υψηλότερων ποσοστών ευελιξίας που ορίζονται σε συγκεκριμένες νομοθεσίες. Μπορούν να θεσπίζονται πρότυπα και κανόνες εμπορίας αλιευμάτων που αλιεύονται καθ' υπέρβαση καθορισμένων αλιευτικών δυνατοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 39 [του κανονισμού για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας].

 

3α. Τα συνολικά έσοδα από την πώληση όλων των εκφορτώσεων σύμφωνα με την παράγραφο 1 καταβάλλονται σε ταμείο το οποίο θα διαχειρίζεται το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιούνται οι εκφορτώσεις και θα χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο και την εποπτεία καθώς και για τη συλλογή επιστημονικών και αλιευτικών δεδομένων.

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία τους είναι εφοδιασμένα με πλήρη τεκμηρίωση για όλες τις αλιευτικές και μεταποιητικές δραστηριότητες με σκοπό την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων.

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία τους είναι εφοδιασμένα με πλήρη τεκμηρίωση για όλες τις αλιευτικές και μεταποιητικές δραστηριότητες με σκοπό την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη τηρούν την αρχή της αποδοτικότητας και της αναλογικότητας.

5. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των διεθνών υποχρεώσεων.

5. Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των διεθνών υποχρεώσεων.

6. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για την έγκριση του μέτρου που ορίζεται στην παράγραφο 1 με σκοπό τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης.

6. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για τον καθορισμό του μέτρου που ορίζεται στην παράγραφο 1 με σκοπό τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης.

Τροπολογία  120

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 16

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ κρατών μελών, διασφαλίζει σε κάθε κράτος μέλος σχετική σταθερότητα αλιευτικών δραστηριοτήτων για κάθε ιχθυαπόθεμα ή αλίευμα. Κατά την κατανομή νέων αλιευτικών δυνατοτήτων, λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα κάθε κράτους μέλους.

1. Κατά τον ορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων, το Συμβούλιο ενεργεί σύμφωνα με τα άρθρα 2, 9, 10 και 11 του παρόντος κανονισμού, ακολουθεί μακροπρόθεσμη προοπτική και τηρεί τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις. Η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ κρατών μελών διεξάγεται με τρόπο που διασφαλίζει για καθένα από αυτά σχετική σταθερότητα αλιευτικών δραστηριοτήτων για κάθε ιχθυαπόθεμα ή αλίευμα. Κατά την κατανομή νέων αλιευτικών δυνατοτήτων, λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα κάθε κράτους μέλους.

 

Το Συμβούλιο ορίζει τις αλιευτικές δυνατότητες που διατίθενται σε τρίτες χώρες στα ενωσιακά ύδατα, και κατανέμει τις δυνατότητες αυτές στις εν λόγω τρίτες χώρες.

 

Η κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων σε ένα κράτος μέλος ή μία τρίτη χώρα τελεί υπό τον όρο της συμμόρφωσής τους με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

2. Δυνατότητες παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μπορούν να παρακρατούνται στο πλαίσιο των συνολικών αλιευτικών δυνατοτήτων.

2. Δυνατότητες παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μπορούν να παρακρατούνται στο πλαίσιο των συνολικών αλιευτικών δυνατοτήτων.

3. Οι αλιευτικές δυνατότητες τηρούν τους ποσοτικοποιημένους στόχους, τα χρονοδιαγράμματα και τα περιθώρια που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 και με το άρθρο 11 παράγραφοι β), γ) και η).

3. Οι αλιευτικές δυνατότητες τηρούν τους ποσοτικοποιημένους στόχους όσον αφορά τα αλιεύματα, τα χρονοδιαγράμματα και τα περιθώρια που ορίζονται στα πολυετή σχέδια σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 και με το άρθρο 11 παράγραφοι β), γ) και η). Εάν δεν έχει εγκριθεί αντίστοιχο πολυετές σχέδιο για ιχθυαπόθεμα εμπορικής χρήσης, το Συμβούλιο διασφαλίζει ότι έως το 2015 τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα θα ορισθούν σε επίπεδα που θα επιτρέπουν την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων, το αργότερο έως το 2020, πάνω από τα επίπεδα που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, καθώς και τη διατήρηση όλων των αποκατεστημένων αποθεμάτων στα επίπεδα αυτά.

 

3α. Αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τα γνωμοδοτικά συμβούλια είναι παρόντα κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τον ορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων από το Συμβούλιο.

 

3β. Όταν, για συγκεκριμένα αποθέματα, δεν είναι δυνατόν να καθοριστούν, λόγω έλλειψης δεδομένων, τα ποσοστά εκμετάλλευσης που είναι σύμφωνα με τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση:

 

(i) εφαρμόζεται η προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας·

 

(ii) ορίζονται υποκατάστατα πρότυπα βάσει των μεθόδων που αναφέρονται στα σημεία 3.1 και 3.2 του μέρους Β του παραρτήματος της απόφασης 2010/477/ΕΕ1, ενώ η θνησιμότητα λόγω αλιείας μειώνεται περαιτέρω σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης ή, όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση των αποθεμάτων είναι ικανοποιητική, σύμφωνα με σταθερές τάσεις·

 

(iii) η Επιτροπή και τα κράτη μέλη αξιολογούν τα εμπόδια στην έρευνα και στην απόκτηση γνώσης και λαμβάνουν μέτρα για τη δυνατότητα παροχής πρόσθετων δεδομένων όσον αφορά τα αποθέματα και τα οικοσυστήματα, τα οποία πρέπει να παρέχονται χωρίς καθυστέρηση.

 

3γ. Κάθε κράτος μέλος αποφασίζει, για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία του, τη μέθοδο κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων που έχουν διατεθεί στο εν λόγω κράτος μέλος, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την εν λόγω μέθοδο κατανομής.

4. Τα κράτη μέλη δύνανται, έπειτα από προηγούμενη ενημέρωση της Επιτροπής, να ανταλλάσσουν το σύνολο ή μέρος των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους έχουν κατανεμηθεί.

4. Τα κράτη μέλη δύνανται, έπειτα από προηγούμενη ενημέρωση της Επιτροπής, να ανταλλάσσουν το σύνολο ή μέρος των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους έχουν κατανεμηθεί.

 

4α. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ετήσια έκθεση στην οποία αξιολογεί κατά πόσον οι ισχύουσες αλιευτικές δυνατότητες αποδεικνύονται αποτελεσματικές για την αποκατάσταση και διατήρηση πληθυσμών αλιευόμενων ειδών σε επίπεδα που υπερβαίνουν εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τον στόχο που προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2.

 

____________________

 

1 ΕΕ L 232, 2.9.2010, σ. 14.

Τροπολογία  121

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 17

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτηθούν, στο πλαίσιο ενός πολυετούς σχεδίου που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 9 έως 10, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πολυετές σχέδιο, τα οποία καθορίζουν τα μέτρα διατήρησης που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ενωσιακά ύδατα για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

1. Τα κράτη μέλη που ασχολούνται με κοινό αλιευτικό αντικείμενο εξουσιοδοτούνται, στο πλαίσιο ενός πολυετούς σχεδίου που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 9, 10 και 11, σύμφωνα με τις διαδικασίες που περιγράφονται στο παρόν άρθρο, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πολυετές σχέδιο, τα οποία καθορίζουν τα μέτρα διατήρησης που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ενωσιακά ύδατα για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα διατήρησης που εγκρίνονται σύμφωνα με την παράγραφο 1:

2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα διατήρησης που εγκρίνονται σύμφωνα με την παράγραφο 1:

(α) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3,

(α) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και με τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης που καθορίζονται στο άρθρο 4,

(β) είναι συμβατά με το πεδίο εφαρμογής και τους σκοπούς του πολυετούς σχεδίου,

(β) είναι συμβατά με το πεδίο εφαρμογής και τους σκοπούς του πολυετούς σχεδίου,

(γ) πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που ορίζονται σε ένα πολυετές σχέδιο, και

(γ) πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που ορίζονται σε ένα πολυετές σχέδιο εντός του καθορισμένου χρονοδιαγράμματος, και

(δ) δεν είναι λιγότερο αυστηρά από αυτά που περιλαμβάνονται στην ενωσιακή νομοθεσία.

(δ) δεν είναι λιγότερο αυστηρά από αυτά που περιλαμβάνονται στην ενωσιακή νομοθεσία.

 

2α. Τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους για να εξασφαλισθεί η έγκριση συμβατών μέτρων που θα ανταποκρίνονται στους στόχους που ορίσθηκαν στα πολυετή σχέδια και συντονίζουν τα μέτρα αυτά μεταξύ τους. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν, όπου είναι εφικτό και σκόπιμο, τις υφιστάμενες περιφερειακές δομές και τους υφιστάμενους περιφερειακούς μηχανισμούς θεσμικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προβλέπονται στα πλαίσια των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες και καλύπτουν την αντίστοιχη περιοχή ή τύπο αλιείας.

 

Οι προσπάθειες συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών που ασχολούνται με κοινό αλιευτικό αντικείμενο είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ), σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. xx/2013 [σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας ].

 

2β. Τα κράτη μέλη ζητούν τη γνώμη των οικείων γνωμοδοτικών συμβουλίων, του Διεθνούς Συμβουλίου Εξερεύνησης της Θάλασσας (ICES) ή/και της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) αποστέλλοντας σε αυτά σχέδιο των προς έγκριση μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα. Αυτού του είδους τα σχέδια κοινοποιούνται ταυτόχρονα στην Επιτροπή και σε άλλα κράτη μέλη που ασχολούνται με το ίδιο αλιευτικό αντικείμενο. Τα κράτη μέλη καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να συμπεριλάβουν στη διαβούλευση αυτή, σε αρχικό στάδιο και με ανοικτό και διαφανή τρόπο, άλλους ενδιαφερόμενους του συγκεκριμένου τύπου αλιείας, προκειμένου να προσδιορισθούν οι απόψεις και προτάσεις όλων των ενδιαφερομένων μερών κατά την προετοιμασία των προβλεπόμενων μέτρων.

 

Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση του κοινού συνοπτικές παρουσιάσεις του σχεδίου των μέτρων διατήρησης που προτείνεται.

 

2γ. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις γνώμες που υποβάλλονται από τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια, το ICES ή/και την ΕΤΟΕΑ και, στις περιπτώσεις που τα τελικώς εγκριθέντα μέτρα διαφέρουν από τις γνώμες αυτές, παρέχουν λεπτομερείς εξηγήσεις των λόγων για τους οποίους διαφέρουν.

 

2δ. Στις περιπτώσεις που τα κράτη μέλη επιθυμούν να τροποποιήσουν τα εγκριθέντα μέτρα, ισχύουν επίσης οι παράγραφοι 2α έως 2γ.

 

2ε. Η Επιτροπή εγκρίνει κατευθυντήριες γραμμές στις οποίες διευκρινίζεται η διαδικασία που θα ακολουθηθεί για την εφαρμογή των παραγράφων 2α έως 2γ, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι τα εγκριθέντα μέτρα έχουν συνοχή, συντονίζονται σε περιφερειακό επίπεδο και συνάδουν με τα θεσπισμένα πολυετή σχέδια. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές μπορούν επίσης να εντοπίζουν ή να θεσπίζουν διοικητικά πλαίσια, όπως οι ομάδες εργασίας για την περιφερειακή αλιεία, με σκοπό την οργάνωση, σε πρακτικό επίπεδο, της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, ιδίως με σκοπό την προώθηση και τη διευκόλυνση της έγκρισης των μέτρων από κάθε κράτος μέλος.

 

2στ. Κράτη μέλη που ασχολούνται με κοινό αλιευτικό αντικείμενο δύνανται να συμφωνούν και να συνεργάζονται για την εφαρμογή κοινών μέτρων στο πλαίσιο μακροπρόθεσμων σχεδίων διαχείρισης που θα υιοθετηθούν πριν από το 2014, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 25.

 

2ζ. Για τους τύπους αλιείας που διεξάγονται αποκλειστικά εντός των υδάτων που τελούν υπό την κυριαρχία και υπάγονται στη δικαιοδοσία ενός και μόνο κράτους μέλους, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος συγκροτεί μία ή περισσότερες επιτροπές συνδιαχείρισης, στις οποίες συμμετέχουν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και με τις οποίες πραγματοποιούνται διαβουλεύσεις σχετικά με τα προς έγκριση μέτρα. Εάν το κράτος μέλος σκοπεύει να παρεκκλίνει με οποιονδήποτε τρόπο από τις γνωμοδοτήσεις που λαμβάνει από την εν λόγω επιτροπή, δημοσιεύει αξιολόγηση, η οποία περιγράφει λεπτομερώς τους λόγους παρέκκλισης από αυτήν.

Τροπολογία  122

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 18

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα κράτη μέλη που εγκρίνουν μέτρα διατήρησης δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 1, κοινοποιούν αυτά τα μέτρα στην Επιτροπή, στα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και στα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

Τα κράτη μέλη που εγκρίνουν μέτρα διατήρησης δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 1 δημοσιεύουν και κοινοποιούν αυτά τα μέτρα στην Επιτροπή, στα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και στα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

Τροπολογία  123

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 19

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Η Επιτροπή δύναται ανά πάς στιγμή να αξιολογεί τη συμβατότητα και την αποτελεσματικότητα των μέτρων διατήρησης που εγκρίνουν τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 1.

1. Η Επιτροπή δύναται ανά πάσα στιγμή να αξιολογεί τη συμβατότητα και την αποτελεσματικότητα των μέτρων διατήρησης που εγκρίνουν τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 17 και, σε κάθε περίπτωση, αξιολογεί και υποβάλλει έκθεση για τα ζητήματα αυτά τουλάχιστον μία φορά ανά τριετία ή όπως τυχόν απαιτείται από το σχετικό πολυετές σχέδιο. Η αξιολόγηση βασίζεται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις.

 

Σύμφωνα με την οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Μαρτίου 2007 για τη δημιουργία υποδομής χωρικών πληροφοριών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (INSPIRE)¹, τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή, για την εκτέλεση των καθηκόντων της σε σχέση με την εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρόσβαση και δικαιώματα χρήσης του υλικού που καταρτίστηκε και των δεδομένων που χρησιμοποιούνται σε σχέση με τη διατύπωση και τη θέσπιση εθνικών μέτρων διατήρησης δυνάμει του άρθρου 17.

 

Όσον αφορά την πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες, εφαρμόζονται η οδηγία 2003/4/ΕΚ² και οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1049/2001³ και 1367/20064.

 

1 ΕΕ L 108, 25.4.2007, σ. 1.

 

2 ΕΕ L 41, 14.2.2003, σ. 26.

 

3 ΕΕ L 145, 31.5.2001, σ. 43.

 

4 ΕΕ L 264, 25.9.2006, σ. 13.

Τροπολογία  124

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – άρθρο 19 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Η Επιτροπή δημοσιεύει κάθε αξιολόγηση που διενεργείται σύμφωνα με το παρόν άρθρο και μεριμνά για τη δημόσια πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες δημοσιεύοντάς τις σε κατάλληλους ιστότοπους ή παρέχοντας απευθείας υπερκειμενική ζεύξη σε αυτές. Όσον αφορά την πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες, εφαρμόζονται οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 και 1367/2006.

Τροπολογία  125

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 20

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από πολυετές σχέδιο, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 17 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός τριών μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πολυετούς σχεδίου.

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από πολυετές σχέδιο, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 17 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο πολυετές σχέδιο ή, αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, εντός έξι μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πολυετούς σχεδίου.

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από πολυετές σχέδιο, εάν

2. Σε περιπτώσεις που η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι

(α) τα μέτρα των κρατών κριθούν ασύμβατα με τους στόχους πολυετούς σχεδίου βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 19, ή

(α) τα μέτρα των κρατών είναι ασύμβατα με τους στόχους πολυετούς σχεδίου βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 19, ή

(β) τα μέτρα των κρατών κριθεί ότι δεν πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που καθορίζονται σε πολυετή σχεδία βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 19, ή

(β) τα μέτρα των κρατών δεν πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που καθορίζονται σε πολυετή σχέδια βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 19, ή

(γ) ενεργοποιούνται προφυλάξεις οι οποίες έχουν θεσπιστεί δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος η).

(γ) ενεργοποιούνται προφυλάξεις οι οποίες έχουν θεσπιστεί δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος η),

 

κοινοποιεί στο οικείο κράτος μέλος τη γνωμοδότησή της παρέχοντας εξηγήσεις σχετικά με τους λόγους της.

 

2α. Στην περίπτωση που η Επιτροπή γνωμοδοτήσει δυνάμει της παραγράφου 2, το οικείο κράτος μέλος έχει στη διάθεσή του τρεις μήνες για να τροποποιήσει τα μέτρα του ώστε να καταστούν συμβατά και να πληρούν τους σκοπούς του πολυετούς σχεδίου.

 

2β. Στην περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν τροποποιήσει τα μέτρα του δυνάμει της παραγράφου 2α, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 διευκρινίζοντας τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από το πολυετές σχέδιο.

3. Τα μέτρα διατήρησης που θεσπίζει η Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι σκοποί και οι στόχοι που ορίζονται στο πολυετές σχέδιο. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

3. Τα μέτρα διατήρησης που θεσπίζει η Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι σκοποί και οι στόχοι που ορίζονται στο πολυετές σχέδιο. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

 

3α. Πριν από την έκδοση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το παρόν άρθρο, η Επιτροπή ζητεί τη γνώμη των οικείων γνωμοδοτικών συμβουλίων, της ICES και/ή της ΕΤΟΕΑ με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα.

Τροπολογία  126

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 21

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

Τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτηθούν, στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 14, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πλαίσιο, τα οποία καθορίζουν τα τεχνικά μέτρα που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ύδατα τους για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τεχνικά μέτρα:

1. Τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται, στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων που έχει θεσπιστεί δυνάμει του άρθρου 14, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πλαίσιο, τα οποία καθορίζουν τα τεχνικά μέτρα που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ύδατα της Ένωσης για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τεχνικά μέτρα:

(α) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3,

(α) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3,

(β) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται σε μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 14,

(β) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται σε μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 14,

(γ) ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στους στόχους που ορίζονται στα μέτρα που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 14, και και

(γ) ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στους στόχους που ορίζονται στα μέτρα που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 14, και και

(δ) δεν είναι λιγότερο αυστηρά από αυτά που περιλαμβάνονται στην ενωσιακή νομοθεσία.

(δ) δεν αντιβαίνουν σε αυτά που περιλαμβάνονται στην ενωσιακή νομοθεσία και δεν είναι λιγότερο αυστηρά από αυτά.

 

1α. Τα κράτη μέλη συνεργάζονται μεταξύ τους για να εξασφαλισθεί η έγκριση συμβατών μέτρων προς επίτευξη των στόχων που ορίσθηκαν στα πλαίσια τεχνικών μέτρων και συντονίζουν τα μέτρα αυτά μεταξύ τους. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν, όπου είναι εφικτό και σκόπιμο, τις υφιστάμενες περιφερειακές δομές και τους υφιστάμενους περιφερειακούς μηχανισμούς θεσμικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προβλέπονται στα πλαίσια των περιφερειακών συμβάσεων για τις θάλασσες που καλύπτουν την αντίστοιχη περιοχή ή τύπο αλιείας.

 

1β. Τα κράτη μέλη ζητούν τη γνώμη των οικείων γνωμοδοτικών συμβουλίων και του ICES ή/και της ΕΤΟΕΑ με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα. Αυτού του είδους τα σχέδια κοινοποιούνται ταυτόχρονα στην Επιτροπή και σε άλλα κράτη μέλη που ασχολούνται με κοινό αλιευτικό αντικείμενο. Τα κράτη μέλη καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να συμπεριλάβουν στη διαβούλευση αυτή, σε αρχικό στάδιο και με ανοικτό και διαφανή τρόπο, άλλους ενδιαφερόμενους του συγκεκριμένου τύπου αλιείας, προκειμένου να προσδιορισθούν οι απόψεις και προτάσεις όλων των ενδιαφερομένων μερών κατά την προετοιμασία των προβλεπόμενων μέτρων.

 

1γ. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις γνώμες που υποβάλλονται από τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια, το ICES ή/και την ΕΤΟΕΑ και, στις περιπτώσεις που τα τελικώς εγκριθέντα μέτρα διαφέρουν από τις γνώμες αυτές, παρέχουν λεπτομερείς εξηγήσεις των λόγων για τους οποίους διαφέρουν.

 

1δ. Στις περιπτώσεις που τα κράτη μέλη επιθυμούν να τροποποιήσουν τα εγκριθέντα μέτρα, ισχύουν επίσης οι παράγραφοι 1α έως 1γ.

 

1ε. Η Επιτροπή εγκρίνει κατευθυντήριες γραμμές στις οποίες παραθέτει τις λεπτομέρειες της διαδικασίας που θα ακολουθηθεί για την εφαρμογή των παραγράφων 1α έως 1γ, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι τα εγκριθέντα μέτρα έχουν συνοχή, συντονίζονται σε περιφερειακό επίπεδο και είναι σύμφωνα με το θεσπισμένο πλαίσιο τεχνικών μέτρων. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές μπορούν επίσης να εντοπίζουν ή να θεσπίζουν διοικητικά πλαίσια, όπως οι ομάδες εργασίας για την περιφερειακή αλιεία, με σκοπό την οργάνωση σε πρακτικό επίπεδο της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, ιδίως με σκοπό την προώθηση και τη διευκόλυνση της έγκρισης των μέτρων από κάθε κράτος μέλος.

Τροπολογία  127

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 22

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα κράτη μέλη που εγκρίνουν τεχνικά μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 κοινοποιούν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή, στα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και στα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

Τα κράτη μέλη που εγκρίνουν τεχνικά μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 δημοσιεύουν και κοινοποιούν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή, στα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη και στα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια.

Τροπολογία  128

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 23

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Η Επιτροπή δύναται ανά πάσα στιγμή να αξιολογεί τη συμβατότητα και την αποτελεσματικότητα των τεχνικών μέτρων που εγκρίνουν τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 21.

1. Η Επιτροπή δύναται ανά πάσα στιγμή να αξιολογεί τη συμβατότητα και την αποτελεσματικότητα των τεχνικών μέτρων που εγκρίνουν τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 21 και, σε κάθε περίπτωση, αξιολογεί και υποβάλλει έκθεση εν προκειμένω τουλάχιστον μία φορά ανά τριετία ή όπως τυχόν απαιτείται από το σχετικό πλαίσιο τεχνικών μέτρων.

 

1α. Σύμφωνα με την οδηγία 2007/2/ΕΚ, τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή, για την εκτέλεση των καθηκόντων της σε σχέση με την εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρόσβαση και δικαιώματα χρήσης του υλικού που καταρτίστηκε και των δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν σε σχέση με τη διατύπωση και τη θέσπιση τεχνικών μέτρων δυνάμει του άρθρου 21.

 

Όσον αφορά την πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες, εφαρμόζονται η οδηγία 2003/4/ΕΚ και οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 και 1367/2006.

Τροπολογία  129

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 23 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1β. Η Επιτροπή δημοσιεύει κάθε αξιολόγηση που διενεργείται σύμφωνα με το παρόν άρθρο και μεριμνά για τη δημόσια πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες δημοσιεύοντάς τις σε κατάλληλους ιστότοπους ή παρέχοντας απευθείας υπερκειμενική ζεύξη σε αυτές. Όσον αφορά την πρόσβαση σε περιβαλλοντικές πληροφορίες, εφαρμόζονται οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 και 1367/2006.

Τροπολογία  130

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 24

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα που καλύπτονται από πλαίσιο τεχνικών μέτρων, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός τριών μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πλαισίου τεχνικών μέτρων.

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα που καλύπτονται από πλαίσιο τεχνικών μέτρων, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων ή, σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, εντός έξι μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πλαισίου τεχνικών μέτρων.

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα, εάν τα μέτρα του κράτους μέλους κρίνονται βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 23 ως:

2. Σε περίπτωση που η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι τα μέτρα του κράτους μέλους

(α) ασύμβατα με τους σκοπούς που καθορίζονται στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων ή

(α) είναι ασύμβατα με τους σκοπούς που καθορίζονται στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων ή

(β) δεν πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς που καθορίζονται στο εν λόγω πλαίσιο τεχνικών μέτρων.

(β) δεν πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς που καθορίζονται στο εν λόγω πλαίσιο τεχνικών μέτρων,

 

κοινοποιεί στο οικείο κράτος μέλος τη γνωμοδότησή της παρέχοντας εξηγήσεις σχετικά με τους λόγους της.

 

2α. Στην περίπτωση που η Επιτροπή γνωμοδοτήσει δυνάμει της παραγράφου 2, το οικείο κράτος μέλος έχει στη διάθεσή του τρεις μήνες για να τροποποιήσει τα μέτρα του ώστε να καταστούν συμβατά με το πλαίσιο τεχνικών μέτρων και να πληρούν τους σκοπούς του.

 

2β. Στην περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν τροποποιήσει τα μέτρα του δυνάμει της παραγράφου 2α, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα τεχνικά μέτρα που καλύπτονται από το πλαίσιο τεχνικών μέτρων.

3. Τα τεχνικά μέτρα που εγκρίνονται από την Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι στόχοι του πλαισίου τεχνικών μέτρων. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

3. Τα τεχνικά μέτρα που εγκρίνονται από την Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι στόχοι του πλαισίου τεχνικών μέτρων. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

 

3α. Πριν από την έκδοση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το παρόν άρθρο, η Επιτροπή ζητεί τη γνώμη των οικείων γνωμοδοτικών συμβουλίων, του ICES και της ΕΤΟΕΑ με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα.

Τροπολογία 131

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 25 – παράγραφος 1 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(α) εφαρμόζονται αποκλειστικά σε αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία του συγκεκριμένου κράτους μέλους ή, όταν πρόκειται για αλιευτικές δραστηριότητες που δεν ασκούνται από αλιευτικό σκάφος, σε πρόσωπα εγκατεστημένα στην επικράτεια του συγκεκριμένου κράτους μέλους,

(α) εφαρμόζονται σε όλα τα σκάφη που αλιεύουν αποθέματα στα ύδατά τους για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

 

 

 

Αιτιολόγηση

Εντός των χωρικών υδάτων του, οι απαιτήσεις του κράτους μέλους πρέπει να ισχύουν για όλα τα αλιευτικά σκάφη ανεξαρτήτως εθνικότητας. Καμία άλλη προσέγγιση δεν μπορεί να θεωρηθεί δίκαια για όλους.

Τροπολογία  132

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – άρθρο 25 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1α. Το κράτος μέλος πληροφορεί, για σκοπούς ελέγχου, τα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη για τις διατάξεις που εγκρίνονται σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Τροπολογία  133

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – Άρθρο 25 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1β. Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση του κοινού τις πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Τροπολογία  134

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – άρθρο 26 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα, τα οποία δεν εισάγουν διακρίσεις, για τη διατήρηση και τη διαχείριση ιχθυαποθεμάτων και για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αλιείας στη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων εντός 12 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης τους υπό τον όρο ότι η Ένωση δεν έχει λάβει μέτρα διατήρησης και διαχείρισης ειδικά για την περιοχή αυτήν. Τα μέτρα των κρατών μελών είναι συμβατά προς τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και είναι εξίσου αυστηρά με εκείνα που προβλέπονται από την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία.

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα, τα οποία δεν εισάγουν διακρίσεις, για τη διατήρηση και τη διαχείριση ιχθυαποθεμάτων καθώς και για την επίτευξη στόχων που αφορούν άλλους έμβιους υδρόβιους πόρους και τη διατήρηση ή βελτίωση της κατάστασης διατήρησης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων εντός 12 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης τους υπό τον όρο ότι η Ένωση δεν έχει λάβει μέτρα διατήρησης και διαχείρισης ειδικά για την περιοχή αυτήν ή ειδικά για την αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει εντοπισθεί από το εν λόγω κράτος μέλος. Τα μέτρα των κρατών μελών είναι συμβατά προς τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και είναι εξίσου αυστηρά με εκείνα που προβλέπονται από την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία.

Τροπολογία 135

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – άρθρο 26 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Στην περίπτωση που τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης τα οποία εγκρίνουν τα κράτη μέλη ενδέχεται να επηρεάσουν σκάφη άλλων κρατών μελών, τα μέτρα αυτά θεσπίζονται μόνον κατόπιν διαβούλευσης με την Επιτροπή, τα οικεία κράτη μέλη και τα οικεία περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα.

2. Στην περίπτωση που μέτρα διατήρησης και διαχείρισης τα οποία εγκρίνει κράτος μέλος ενδέχεται να επηρεάσουν σκάφη άλλων κρατών μελών, τα μέτρα αυτά θεσπίζονται μόνον κατόπιν διαβούλευσης με την Επιτροπή, με τα οικεία κράτη μέλη και με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα το οποίο θα πρέπει επίσης να αποδεικνύει ότι τα μέτρα αυτά δεν εισάγουν διακρίσεις.

Αιτιολόγηση

Για λόγους διατήρησης και ισότητας μεταξύ όλων των αλιευτικών σκαφών, πρέπει να ενισχυθεί σε αυτή τη περίπτωση ο ρόλος των κρατών μελών.

Τροπολογία  136

Πρόταση κανονισμού

Μέρος III – άρθρο 26 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση του κοινού τις πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Τροπολογία  137

Πρόταση κανονισμού

Μέρος IV

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Μέρος IV διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Η κατάργηση των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων συνοδεύεται από μια νέα παράγραφο στο άρθρο 16, η οποία αφήνει σε κάθε κράτος μέλος την επιλογή της μεθόδου κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων που του έχουν εκχωρηθεί, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Τούτο επιτρέπει στα κράτη μέλη που το επιθυμούν να θεσπίσουν ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων.

Τροπολογία  138

Πρόταση κανονισμού

Μέρος V – Άρθρο 34

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή μέτρα αναπροσαρμογής της αλιευτικής ικανότητας για τους στόλους τους προκειμένου να επιτύχουν αποτελεσματική ισορροπία μεταξύ της εν λόγω αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους.

1. Τα κράτη μέλη, όταν και εάν κριθεί αναγκαίο, θέτουν σε εφαρμογή μέτρα αναπροσαρμογής της αλιευτικής ικανότητας για τους εθνικούς στόλους τους με στόχο την επίτευξη σταθερής και διαρκούς ισορροπίας μεταξύ της αλιευτικής ικανότητάς τους και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους σύμφωνα με τους γενικούς στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 2.

 

1α. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος που διευκρινίζεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη προβαίνουν σε ετήσιες αξιολογήσεις ικανότητας και διαβιβάζουν τα αποτελέσματα στην Επιτροπή έως την 30ή Μαΐου κάθε έτους. Οι αξιολογήσεις ικανότητας περιλαμβάνουν ανάλυση της συνολικής αλιευτικής ικανότητας του στόλου ανά τύπο αλιείας και τμήμα του στόλου την περίοδο της αξιολόγησης, καθώς και των επιδράσεών της στα αποθέματα και στο ευρύτερο θαλάσσιο οικοσύστημα. Περιλαμβάνουν επίσης ανάλυση της μακροπρόθεσμης κερδοφορίας του στόλου. Προκειμένου να εξασφαλιστεί μια κοινή προσέγγιση για τις εν λόγω αξιολογήσεις σε όλα τα κράτη μέλη, οι αξιολογήσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για τη βελτίωση της ανάλυσης της ισορροπίας μεταξύ αλιευτικής ικανότητας του στόλου και αλιευτικών δυνατοτήτων και λαμβάνουν επίσης υπόψη την κερδοφορία του στόλου. Οι αξιολογήσεις καθίστανται διαθέσιμες στο κοινό.

 

1β. Εάν οι αξιολογήσεις δείξουν ότι υπάρχει ανακολουθία μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους, τα κράτη μέλη εγκρίνουν εντός διαστήματος ενός έτους λεπτομερές πρόγραμμα, συμπεριλαμβανομένου δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος, για οποιαδήποτε απαιτούμενη αναπροσαρμογή της αλιευτικής ικανότητας των στόλων τους ως προς τον αριθμό και τα χαρακτηριστικά των σκαφών τους με στόχο την επίτευξη σταθερής και διαρκούς ισορροπίας μεταξύ της αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν το εν λόγω πρόγραμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Επιτροπή, και τα υπόλοιπα κράτη μέλη.

 

1γ. Εάν δεν παρασχεθεί τέτοιου είδους αξιολόγηση, σε περίπτωση που ζητηθεί από ένα κράτος μέλος να εγκρίνει πρόγραμμα για τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας αλλά δεν το πράξει ή εάν το κράτος μέλος δεν εφαρμόσει τέτοιο πρόγραμμα, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή της χορήγησης της οικονομικής βοήθειας από την Ένωση στο εν λόγω κράτος μέλος βάσει της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

 

Ως έσχατη λύση και μόνον εάν κάποια από τις εν λόγω ενέργειες καθυστερήσει δύο ή περισσότερα έτη, η Επιτροπή μπορεί να αναστείλει τις αλιευτικές δυνατότητες των οικείων τμημάτων του στόλου.

2. Δεν επιτρέπεται αποχώρηση από το στόλο με την υποστήριξη δημόσιας ενίσχυσης χορηγούμενης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας για την προγραμματική περίοδο 2007-2013 εκτός εάν προηγείται η απόσυρση της αλιευτικής άδειας και των αδειών αλίευσης.

2. Δεν επιτρέπεται αποχώρηση από το στόλο με την υποστήριξη δημόσιας ενίσχυσης χορηγούμενης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας για την προγραμματική περίοδο 2007-2013 εκτός εάν προηγείται η απόσυρση της αλιευτικής άδειας και των αδειών αλίευσης.

3. Η αλιευτική ικανότητα που αντιστοιχεί στα αποσυρόμενα αλιευτικά σκάφη με δημόσια ενίσχυση δεν αναπληρώνεται.

3. Η αλιευτική ικανότητα που αντιστοιχεί στα αποσυρόμενα αλιευτικά σκάφη με δημόσια ενίσχυση δεν αναπληρώνεται.

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι από την 1η Ιανουαρίου 2013, η αλιευτική ικανότητα των στόλων τους δεν υπερβαίνει σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή τα ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας που ορίζονται δυνάμει του άρθρου 35.1

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι από την 1η Ιανουαρίου 2013, η αλιευτική ικανότητα των στόλων τους δεν υπερβαίνει σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή τα ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας που ορίζονται δυνάμει του άρθρου 35.1

Τροπολογία  139

Πρόταση κανονισμού

Μέρος V – Άρθρο 34 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 34α

 

Σύστημα εισόδου/εξόδου

 

Τα κράτη μέλη διαχειρίζονται τις εισόδους στον στόλο τους και τις εξόδους από αυτόν με τέτοιον τρόπο ώστε η είσοδος νέας αλιευτικής ικανότητας στον στόλο που γίνεται άνευ δημόσιας ενίσχυσης να αντισταθμίζεται από προηγούμενη απόσυρση άνευ δημόσιας ενίσχυσης τουλάχιστον ίσης αλιευτικής ικανότητας.

Τροπολογία  140

Πρόταση κανονισμού

Μέρος V – Άρθρο 35

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Ο στόλος κάθε κράτους μέλους υπόκειται σε ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ.

1. Ο στόλος κάθε κράτους μέλους υπόκειται αυστηρώς σε ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν από την Επιτροπή να εξαιρέσει αλιευτικά σκάφη που υπόκεινται σε σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων που θεσπίζεται δυνάμει του άρθρου 27 από τα ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας τα οποία θεσπίζονται δυνάμει της παραγράφου 1. Σε αυτήν την περίπτωση, τα ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας υπολογίζονται εκ νέου λαμβάνοντας υπόψη τα αλιευτικά σκάφη τα οποία δεν υπόκεινται σε σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων.

2. Έως τις 30 Δεκεμβρίου….*, η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του παρόντος κανονισμού και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2930/1986 του Συμβουλίου με σκοπό τον καθορισμό της ικανότητας σε σχέση με οποιαδήποτε μετρήσιμη παράμετρο του σκάφους που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα αλίευσής του.

 

Κατά τον νέο αυτό καθορισμό λαμβάνονται υπόψη κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια καθώς και οι προσπάθειες ελέγχου που καταβάλλουν τα κράτη μέλη. Στην εν λόγω πρόταση η αλιευτική ικανότητα του στόλου κάθε κράτους μέλους αναλύεται ανά τμήματα του στόλου, συμπεριλαμβανομένης ειδικής ανάλυσης για τα σκάφη που δραστηριοποιούνται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τα σκάφη που δραστηριοποιούνται αποκλειστικά εκτός των υδάτων της Ένωσης

3. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τον επανυπολογισμό ανώτατων ορίων αλιευτικής ικανότητας όπως αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2.

 

 

______________

 

* ΕΕ Να προστεθεί το έτος που ακολουθεί μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

Τροπολογία  141

Πρόταση κανονισμού

Μέρος V – Άρθρο 36

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη καταγράφουν τα στοιχεία για τα χαρακτηριστικά και τη δραστηριότητα των ενωσιακών αλιευτικών σκαφών που φέρουν τη σημαία τους τα οποία είναι απαραίτητα για τη διαχείριση μέτρων που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

1. Τα κράτη μέλη καταγράφουν τα στοιχεία για την ιδιοκτησία, τα χαρακτηριστικά των σκαφών και των εργαλείων και τη δραστηριότητα των ενωσιακών αλιευτικών σκαφών που φέρουν τη σημαία τους τα οποία είναι απαραίτητα για τη διαχείριση μέτρων που θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και δημοσιεύουν τις πληροφορίες αυτές, μεριμνώντας παράλληλα για την επαρκή προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

2. Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση της Επιτροπής τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

2. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3. Η Επιτροπή θεσπίζει ενωσιακό μητρώο αλιευτικών σκαφών που περιέχει τις πληροφορίες τις οποίες λαμβάνει δυνάμει της παραγράφου 2.

3. Η Επιτροπή θεσπίζει ενωσιακό μητρώο αλιευτικών σκαφών που περιέχει τις πληροφορίες τις οποίες λαμβάνει δυνάμει της παραγράφου 2.

4. Οι πληροφορίες που περιέχονται στο ενωσιακό μητρώο αλιευτικών σκαφών τίθεται στη διάθεση όλων των κρατών μελών. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τον ορισμό των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

4. Οι πληροφορίες που περιέχονται στο ενωσιακό μητρώο αλιευτικών σκαφών τίθενται στη διάθεση όλων των κρατών μελών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τον ορισμό των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

5. Η Επιτροπή θεσπίζει τεχνικές λειτουργικές απαιτήσεις για τις ρυθμίσεις διαβίβασης των πληροφοριών που αναφέρονται στις παραγράφους 2, 3 και 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 56.

5. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις οι οποίες θεσπίζουν τεχνικές λειτουργικές απαιτήσεις για τις ρυθμίσεις διαβίβασης των πληροφοριών που αναφέρονται στις παραγράφους 2, 3 και 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης του άρθρου 56(2).

Τροπολογία  142

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 1 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη συλλέγουν βιολογικά, τεχνικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά δεδομένα απαραίτητα για την οικοσυστημική διαχείριση της αλιείας, τα οποία διαχειρίζονται και θέτουν στη διάθεση των τελικών χρηστών επιστημονικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων και οργάνων που ορίζονται από την Επιτροπή. Τα δεδομένα αυτά συμβάλλουν ιδίως στην αξιολόγηση:

1. Η διατήρηση, η διαχείριση και η βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων πρέπει να βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες πληροφορίες. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη συλλέγουν βιολογικά, τεχνικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά δεδομένα απαραίτητα για την οικοσυστημική διαχείριση της αλιείας, τα οποία διαχειρίζονται και θέτουν στη διάθεση των τελικών χρηστών επιστημονικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων και οργάνων που ορίζονται από την Επιτροπή. Η Ένωση παρέχει χρηματοοικονομική συνεισφορά, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας, η οποία επαρκεί για τη χρηματοδότηση της συλλογής των εν λόγω δεδομένων. Τα δεδομένα συμβάλλουν ιδίως στην αξιολόγηση:

Τροπολογία 143

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 1 – στοιχείο a

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(α) της κατάστασης των έμβιων υδάτινων πόρων που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης,

(α) της τρέχουσας κατάστασης των έμβιων υδάτινων πόρων που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης

Τροπολογία 144

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI6 – Άρθρο 37 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(γ) των κοινωνικοοικονομικών επιδόσεων των κλάδων της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης εντός και εκτός των ενωσιακών υδάτων.

(γ) των τρεχουσών κοινωνικοοικονομικών επιδόσεων των κλάδων της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης εντός και εκτός των ενωσιακών υδάτων.

Τροπολογία  145

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(δ) διασφαλίζουν ότι τα δεδομένα που συλλέγονται είναι ακριβή και αξιόπιστα,

(α) διασφαλίζουν ότι τα δεδομένα συλλέγονται εγκαίρως και ότι είναι ακριβή, αξιόπιστα και εμπεριστατωμένα, και συλλέγονται με εναρμονισμένο τρόπο σε όλα τα κράτη μέλη·

Αιτιολόγηση

Είναι εξαιρετικά σημαντικό για την λήψη ορθών αποφάσεων διαχείρισης, τα δεδομένα να είναι διαθέσιμα εγκαίρως.

Τροπολογία  146

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο α α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(αα) μεριμνούν ώστε τα επιστημονικά δεδομένα και οι μεθοδολογίες να λαμβάνουν υπόψη παράγοντες όπως η οξύνιση και οι θαλάσσιες θερμοκρασίες κατά την συλλογή δεδομένων και διασφαλίζουν συνεπώς ότι τα δεδομένα αντλούνται από διαφορετικές περιοχές καθ’όλη τη διάρκεια του έτους·

Τροπολογία  147

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(ε) αποφεύγουν τη διπλή συλλογή δεδομένων για διαφορετικούς σκοπούς,

(β) θεσπίζουν μηχανισμούς συντονισμού προκειμένου να αποφεύγουν τη διπλή συλλογή δεδομένων για διαφορετικούς σκοπούς,

Τροπολογία 148

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο γ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(στ) διασφαλίζουν την αποθήκευση των δεδομένων που συλλέγονται και, κατά περίπτωση, την κατάλληλη προστασία και εμπιστευτικότητα των δεδομένων που συλλέγονται,

(γ) μεριμνούν για την ασφαλή αποθήκευση των δεδομένων που συλλέγονται, τα οποία διατίθενται στο κοινό εκτός αν συντρέχουν έκτακτες συνθήκες, κατά τις οποίες απαιτείται κατάλληλη προστασία και εμπιστευτικότητα υπό τον όρο ότι δηλώνονται οι λόγοι για τους εν λόγω περιορισμούς·

Τροπολογία 149

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(ζ) διασφαλίζουν ότι η Επιτροπή, ή τα όργανα που ορίζονται από αυτήν, έχουν πρόσβαση στις εθνικές βάσεις δεδομένων και στα εθνικά συστήματα επεξεργασίας των συλλεγόμενων δεδομένων με σκοπό την επαλήθευση της ύπαρξης και της ποιότητας των δεδομένων.

(δ) διασφαλίζουν ότι η Επιτροπή, ή τα όργανα που ορίζονται από αυτήν, έχουν πρόσβαση σε όλες τις εθνικές βάσεις δεδομένων και στα εθνικά συστήματα επεξεργασίας των συλλεγόμενων δεδομένων με σκοπό την επαλήθευση της ύπαρξης και της ποιότητας των δεδομένων.

Τροπολογία  150

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(δα) θέτουν στη διάθεση των ενδιαφερομένων τα σχετικά δεδομένα και τις αντίστοιχες μεθοδολογίες με τις οποίες συλλέγονται, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τυχόν συμπληρωματικά δεδομένα που ενδέχεται να παρέχονται από τους εν λόγω ενδιαφερόμενους.

Τροπολογία  151

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν ετησίως στην Επιτροπή συνοπτική έκθεση που περιλαμβάνει τα αλιεύματα για τα οποία απαιτείται η συλλογή δεδομένων και υποδεικνύει σε κάθε περίπτωση και κατηγορία εάν πληρούνται οι απαιτήσεις. Η συνοπτική έκθεση δημοσιοποιείται.

Αιτιολόγηση

Παρά την υποχρέωση των κρατών μελών να παρέχουν επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τα αλιεύματά τους, πολλά κράτη μέλη δεν την τήρησαν. Τα κράτης μέλη που δεν τηρούν την εν λόγω υποχρέωση πρέπει να προσδιορίσουν τα αλιεύματα που παρέλειψαν να αναλύσουν.

Τροπολογία  152

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τον εθνικό συντονισμό της συλλογής και διαχείρισης επιστημονικών δεδομένων για τη διαχείριση της αλιείας. Για τον σκοπό αυτό, ορίζουν εθνικό ανταποκριτή και οργανώνουν ετήσια εθνική συνεδρίαση συντονισμού. Η Επιτροπή ενημερώνεται για τις εθνικές προσπάθειες συντονισμού και προσκαλείται στις συνεδριάσεις συντονισμού.

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τον εθνικό συντονισμό της συλλογής και διαχείρισης επιστημονικών –μεταξύ άλλων και κοινωνικοοικονομικών– δεδομένων για τη διαχείριση της αλιείας. Για τον σκοπό αυτό, ορίζουν εθνικό ανταποκριτή και οργανώνουν ετήσια εθνική συνεδρίαση συντονισμού. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή ενημερώνονται για τις εθνικές προσπάθειες συντονισμού και προσκαλούνται στις συνεδριάσεις συντονισμού.

Τροπολογία  153

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα κράτη μέλη συντονίζουν τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων με άλλα κράτη μέλη στην ίδια περιοχή και καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να συντονίσουν τις δράσεις τους με τρίτες χώρες που ασκούν κυριαρχία και αρμοδιότητα σε ύδατα της ίδιας περιοχής.

4. Τα κράτη μέλη συντονίζουν, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων με άλλα κράτη μέλη στην ίδια περιοχή και καταβάλλουν κάθε προσπάθεια προκειμένου να συντονίσουν τις δράσεις τους με τρίτες χώρες που ασκούν κυριαρχία και δικαιοδοσία σε ύδατα της ίδιας περιοχής.

Τροπολογία 154

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 6

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

6. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τους στόχους όσον αφορά την ακρίβεια των προς συλλογή δεδομένων και για να καθορίσει επίπεδα συγκέντρωσης για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση των υπόψη δεδομένων, όσον αφορά το πολυετές πρόγραμμα που αναφέρεται στην παράγραφο 5.

6. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται από το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τους στόχους όσον αφορά την ακρίβεια των προς συλλογή δεδομένων και για να καθορίσει επίπεδα συγκέντρωσης για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση των υπόψη δεδομένων, όσον αφορά το πολυετές πρόγραμμα που αναφέρεται στην παράγραφο 5, καθώς επίσης και για να διασφαλίσει τον συντονισμό μεταξύ κρατών μελών ως προς την συλλογή και παρουσίαση δεδομένων.

Τροπολογία  155

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 – παράγραφος 7 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

7α. Μη συμμόρφωση κράτους μέλους με τις απαιτήσεις συλλογής δεδομένων έχει ως αποτέλεσμα την απόσυρση της δημόσιας ενίσχυσης και την επακόλουθη επιβολή περαιτέρω κυρώσεων από την Επιτροπή.

Τροπολογία  156

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 37 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 37α

 

Διαβούλευση με επιστημονικούς φορείς

 

Η Επιτροπή συμβουλεύεται τους κατάλληλους επιστημονικούς φορείς ανά τακτά χρονικά διαστήματα για ζητήματα σχετικά με τη διατήρηση και τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων, συμπεριλαμβανομένων των βιολογικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών και τεχνικών παραμέτρων και λαμβανομένης παράλληλα υπόψη της ορθής διαχείρισης των δημοσίων πόρων, με στόχο την αποφυγή της αλληλεπικάλυψης των εργασιών από διαφορετικούς επιστημονικούς φορείς.

Τροπολογία  157

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 38 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν εθνικά προγράμματα συλλογής επιστημονικών δεδομένων αλιείας, καθώς και προγράμματα έρευνας και καινοτομίας. Συντονίζουν τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων, έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας με άλλα κράτη μέλη και με τα ενωσιακά πλαίσια έρευνας και καινοτομίας.

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν εθνικά προγράμματα συλλογής επιστημονικών δεδομένων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, καθώς και προγράμματα έρευνας και καινοτομίας. Συντονίζουν, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, τις δραστηριότητες συλλογής δεδομένων, έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας με άλλα κράτη μέλη και εντός των ενωσιακών πλαισίων έρευνας και καινοτομίας, με τη συμμετοχή, κατά περίπτωση, των οικείων γνωμοδοτικών συμβουλίων.

Τροπολογία  158

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 38 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τη διαθεσιμότητα των οικείων αρμοδιοτήτων και ανθρώπινων πόρων που συμμετέχουν στη επιστημονική γνωμοδοτική διαδικασία.

2. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, με τη συμμετοχή των οικείων επιστημονικών ενδιαφερόμενων μερών, τη διαθεσιμότητα των οικείων αρμοδιοτήτων και ανθρώπινων πόρων που συμμετέχουν στην επιστημονική γνωμοδοτική διαδικασία.

Τροπολογία  159

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 38 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις στην Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο της υλοποίησης εθνικών προγραμμάτων συλλογής επιστημονικών δεδομένων, έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας.

Τροπολογία  160

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VI – Άρθρο 38 – παράγραφος 2 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2β. Τα αποτελέσματα των ερευνητικών προγραμμάτων είναι διαθέσιμα σε όλη την ευρωπαϊκή επιστημονική κοινότητα.

Τροπολογία  161

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 39

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

1. Η Ένωση συμμετέχει στις δραστηριότητες διεθνών αλιευτικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων και περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) με βάση τις διεθνείς υποχρεώσεις και τους στόχους πολιτικής και σύμφωνα με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

1. Προκειμένου να διασφαλίσει τη βιώσιμη εκμετάλλευση και διαχείριση των έμβιων υδάτινων πόρων, η Ένωση προωθεί την αποτελεσματική εφαρμογή των διεθνών πράξεων και κανονισμών που αφορούν την αλιεία, υποστηρίζει και συμμετέχει στις δραστηριότητες διεθνών αλιευτικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων και περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ). Με τον τρόπο αυτό, η Ένωση ενεργεί σύμφωνα με διεθνείς δεσμεύσεις, υποχρεώσεις και τους στόχους πολιτικής και σύμφωνα με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2, 3 και 4 του παρόντος κανονισμού και με άλλες πολιτικές της Ένωσης.

2. Οι θέσεις της Ένωσης σε διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς και σε ΠΟΔΑ βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προκειμένου να διασφαλίζεται η διατήρηση ή η αποκατάσταση των αλιευτικών πόρων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

2. Συγκεκριμένα, η Ένωση:

 

(α) στηρίζει ενεργά, προωθεί και συμβάλλει στην ανάπτυξη της καλύτερης διαθέσιμης επιστημονικής γνώσης·

 

(β) προωθεί μέτρα ώστε να διασφαλίζεται ότι οι αλιευτικοί πόροι διατηρούνται σύμφωνα με τους στόχους του άρθρου 2, και ιδίως με τις παραγράφους 2 και 4β αυτού·

 

(γ) προωθεί την καθιέρωση και ενίσχυση επιτροπών συμμόρφωσης των ΠΟΔΑ, περιοδικών ανεξάρτητων αξιολογήσεων των επιδόσεων και κατάλληλων διορθωτικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής αποτρεπτικών και αποτελεσματικών κυρώσεων που πρέπει να επιβάλλονται κατά τρόπο διαφανή και αμερόληπτο·

 

(δ) βελτιώνει την πολιτική συνοχή των πρωτοβουλιών της Ένωσης, με ιδιαίτερη έμφαση στις περιβαλλοντικές, αναπτυξιακές και εμπορικές δραστηριότητες·

 

(ε) προωθεί και στηρίζει σε όλα τα διεθνή πλαίσια τις δράσεις που είναι αναγκαίες για την εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας, διασφαλίζοντας, προς τούτο, ότι κανένα προϊόν που προέρχεται από ΠΛΑ αλιεία δεν θα έχει πρόσβαση στις αγορές της Ένωσης, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σε αειφόρες αλιευτικές δραστηριότητες που είναι οικονομικά βιώσιμες και προωθούν την απασχόληση εντός της Ένωσης·

 

(στ) στηρίζει και συμμετέχει ενεργά στις κοινές διεθνείς δράσεις για την καταπολέμηση της πειρατείας στην ανοικτή θάλασσα με σκοπό την εγγύηση της ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής και την αποφυγή της διακοπής των αλιευτικών δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών·

 

(ζ) προωθεί την αποτελεσματική εφαρμογή των διεθνών πράξεων και κανονισμών για την αλιεία·

 

(η) διασφαλίζει ότι οι αλιευτικές δραστηριότητες εκτός των ενωσιακών υδάτων βασίζονται στις ίδιες αρχές και πρότυπα όπως εκείνα που τηρούνται εντός των ενωσιακών υδάτων, προωθώντας παράλληλα την εφαρμογή από τις ΠΟΔΑ των ιδίων αρχών και προτύπων που εφαρμόζονται στα ενωσιακά ύδατα.

 

2α. Η Ένωση υποστηρίζει ενεργά την ανάπτυξη ισότιμων και διαφανών μηχανισμών κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων.

3. Η Ένωση συμβάλλει ενεργά και παρέχει υποστήριξη στην ανάπτυξη επιστημονικών γνώσεων και γνωμοδοτήσεων στις ΠΟΔΑ και σε διεθνείς οργανισμούς.

 

Τροπολογία  162

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 39 – παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Η Ένωση προάγει τους δεσμούς συνεργασίας μεταξύ των ΠΟΔΑ με στόχο την ευθυγράμμιση, εναρμόνιση, και διεύρυνση του πλαισίου πολυμερούς δράσης και στηρίζει την ανάπτυξη επιστημονικών γνώσεων, καθώς και της παροχής γνωμοδοτήσεων στις ΠΟΔΑ και σε διεθνείς οργανισμούς και συμμορφώνεται με τις συστάσεις που προκύπτουν.

Τροπολογία  163

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 40

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

Η Ένωση συνεργάζεται με τρίτες χώρες και διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς, περιλαμβανομένων των ΠΟΔΑ, προκειμένου να ενισχύσει τη συμμόρφωση με μέτρα που θεσπίζονται από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς.

Η Ένωση, επικουρούμενη από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας, συνεργάζεται με τρίτες χώρες και διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς, περιλαμβανομένων των ΠΟΔΑ, προκειμένου να ενισχύσει τη συμμόρφωση με μέτρα, και ιδίως με εκείνα που αποσκοπούν στην εξάλειψη της ΠΛΑ αλιείας, που θεσπίζονται από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς, ώστε να διασφαλισθεί η αυστηρή τήρηση των μέτρων αυτών.

 

Τα κράτη μέλη μεριμνούν για τη συμμόρφωση των επιχειρήσεών τους με τα μέτρα που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

Τροπολογία  164

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες ορίζουν ένα νομικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο διακυβέρνησης για αλιευτικές δραστηριότητες που ασκούνται από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη σε ύδατα τρίτων χωρών.

1. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες ορίζουν ένα νομικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο διακυβέρνησης για αλιευτικές δραστηριότητες που ασκούνται από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη σε ύδατα τρίτων χωρών, σύμφωνα με τα σχετικά μέτρα που έχουν εγκριθεί από διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ). Τα εν λόγω πλαίσια μπορούν να περιλαμβάνουν:

 

(α) την ανάπτυξη και υποστήριξη των απαραίτητων επιστημονικών και ερευνητικών ιδρυμάτων·

 

(β) την ικανότητα παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης· και

 

(γ) άλλα στοιχεία ανάπτυξης ικανοτήτων που αφορούν την ανάπτυξη πολιτικής βιώσιμης αλιείας της τρίτης χώρας.

 

Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αλιευτικές δραστηριότητες ασκούνται υπό συνθήκες νομικής ασφάλειας.

Τροπολογία  165

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1α. Με σκοπό τη διασφάλιση της βιώσιμης εκμετάλλευσης των έμβιων υδάτινων πόρων, η Ένωση καθοδηγείται από την αρχή σύμφωνα με την οποία οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες θεσπίζονται προς αμοιβαίο όφελος αμφοτέρων των μερών και οφείλουν να συμβάλλουν στη συνέχιση της δραστηριότητας των στόλων της Ένωσης, μέσω της απόκτησης μέρους των πλεονασμάτων της τρίτης χώρας, ανάλογου προς τα συμφέροντα των στόλων της ΕΕ.

Τροπολογία  166

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται, με σαφήνεια και διαφάνεια, βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων από όλους τους στόλους, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

Τροπολογία  167

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας και οι συμφωνίες αμοιβαίας πρόσβασης περιλαμβάνουν:

 

(α) απαίτηση συμμόρφωσης με την αρχή του περιορισμού της πρόσβασης σε πόρους που έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι παρουσιάζουν πλεόνασμα για το παράκτιο κράτος σύμφωνα με τις διατάξεις της σύμβασης UNCLOS·

 

(β) ρήτρα, η οποία απαγορεύει την πρόβλεψη ευνοϊκότερων όρων στους διάφορους στόλους που αλιεύουν στα εν λόγω ύδατα από εκείνους που προβλέπονται για τους οικονομικούς παράγοντες της Ένωσης συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τη διατήρηση, την ανάπτυξη και τη διαχείριση των πόρων ή τις οικονομικές συμφωνίες, τα τέλη χρήσης και άλλα δικαιώματα σχετικά με την έκδοση αδειών αλίευσης·

 

(γ) ρήτρα αιρεσιμότητας, η οποία εξαρτά τη συμφωνία από τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα· και

 

(δ) ρήτρα αποκλειστικότητας.

Τροπολογία  168

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2β. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας και οι συμφωνίες αμοιβαίας πρόσβασης διασφαλίζουν ότι τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης είναι σε θέση να δραστηριοποιούνται στα ύδατα της τρίτης χώρας με την οποία έχει συναφθεί συμφωνία μόνον εφόσον διαθέτουν άδεια αλίευσης που έχει εκδοθεί βάσει διαδικασίας συμπεφωνημένης από αμφότερα τα μέρη της συμφωνίας.

Τροπολογία  169

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2γ. Τα σκάφη που φέρουν σημαία της Ένωσης και έχουν αποσυρθεί προσωρινά από το νηολόγιο ενός κράτους μέλους προκειμένου να αναζητήσουν αλιευτικές δυνατότητες σε άλλες περιοχές, δεν μπορούν να επωφεληθούν, για διάστημα 24 μηνών, από τις αλιευτικές δυνατότητες βάσει της Συμφωνίας βιώσιμης αλιείας ή των πρωτοκόλλων που ίσχυαν όταν αποχώρησαν από το νηολόγιο, εάν επιστρέψουν στην συνέχεια σε νηολόγιο της Ένωσης και το ίδιο ισχύει για την προσωρινή μετανηολόγηση κατά την αλιεία στο πλαίσιο ΠΟΔΑ.

Τροπολογία 170

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2δ. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας προβλέπουν ότι χορηγούνται αλιευτικές άδειες οποιουδήποτε τύπου μόνον σε νέα αλιευτικά σκάφη και σε σκάφη που φέρουν σημαία της Ένωσης επί τουλάχιστον 24 μήνες πριν από την υποβολή της αίτησης χορήγησης αλιευτικής άδειας και που σκοπεύουν να αλιεύσουν είδη που καλύπτονται από την συμφωνία βιώσιμης αλιείας.

Τροπολογία  171

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 ε (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2ε. Κατά τον καθορισμό των αλιευτικών δυνατοτήτων όσον αφορά συμφωνίες που αφορούν τα αλληλοεπικαλυπτόμενα ή τα άκρως μεταναστευτικά αποθέματα ιχθύων, οι επιστημονικές αξιολογήσεις που πραγματοποιήθηκαν σε περιφερειακό επίπεδο καθώς και τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης που εγκρίθηκαν από τις οικείες περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης αλιείας λαμβάνονται δεόντως υπόψη.

Τροπολογία  172

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 στ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2στ. Καταβάλλονται προσπάθειες σε επίπεδο Ένωσης για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών της Ένωσης που αλιεύουν σε ύδατα τρίτων χωρών εκτός του πλαισίου των συμφωνιών βιώσιμης αλιείας. Τέτοια σκάφη πρέπει να τηρούν τις ίδιες κατευθυντήριες αρχές που εφαρμόζονται στα σκάφη που αλιεύουν στα ύδατα της Ένωσης.

Τροπολογία  173

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 ζ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2ζ. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που δραστηριοποιούνται εκτός των υδάτων της Ένωσης είναι εξοπλισμένα με κάμερες CCTV ή παρεμφερείς ώστε να είναι δυνατή η πλήρης τεκμηρίωση των αλιευτικών πρακτικών και των αλιεύσεων.

Τροπολογία  174

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 41 – παράγραφος 2 η (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2η. Διεξάγονται ανεξάρτητες αξιολογήσεις του αντίκτυπου εκάστου πρωτοκόλλου προτού δοθεί διαπραγματευτική εντολή στην Επιτροπή για τα επόμενα πρωτόκολλα και περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τα αλιεύματα και τις αλιευτικές δραστηριότητες. Οι αξιολογήσεις αυτές δημοσιοποιούνται.

Τροπολογία  175

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 42 – παράγραφος 1 – στοιχείο α α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(αα) Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η διαχείριση των κοινών αποθεμάτων με τις γειτονικές χώρες πραγματοποιείται κατά βιώσιμο τρόπο, είναι απαραίτητο να να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντα κανονισμό.

Αιτιολόγηση

Δεν υπάρχει πρόβλεψη για τις συμφωνίες με βόρειες χώρες στην πρόταση. Η παρούσα τροπολογία τις συμπεριλαμβάνει στην πρόταση.

Τροπολογία  176

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII – Άρθρο 42 – παράγραφος 1 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(β) να θεσπιστεί το πλαίσιο διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και διατήρησης των απαραίτητων επιστημονικών και ερευνητικών ιδρυμάτων, της ικανότητας παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης και άλλων στοιχείων ανάπτυξης ικανοτήτων σχετικά με την ανάπτυξη πολιτικής βιώσιμης αλιείας που υλοποιεί η τρίτη χώρα. Η εν λόγω οικονομική βοήθεια χορηγείται υπό την προϋπόθεση επίτευξης συγκεκριμένων αποτελεσμάτων.

(β) να θεσπιστεί το πλαίσιο διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και διατήρησης των απαραίτητων επιστημονικών και ερευνητικών ιδρυμάτων, της ικανότητας παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης, της διαφάνειας, των μηχανισμών συμμετοχής και λογοδοσίας και άλλων στοιχείων ανάπτυξης ικανοτήτων σχετικά με την ανάπτυξη πολιτικής βιώσιμης αλιείας που υλοποιεί η τρίτη χώρα. Η εν λόγω οικονομική βοήθεια χορηγείται υπό την προϋπόθεση επίτευξης συγκεκριμένων κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών αποτελεσμάτων και είναι συμπληρωματική και συνεκτική με τα αναπτυξιακά σχέδια και προγράμματα που υλοποιούνται στην ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα.

Τροπολογία  177

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VIII – Άρθρο 43 – τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Προώθηση της υδατοκαλλιέργειας

Προώθηση της βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας

Τροπολογία  178

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VIII – Άρθρο 43 – παράγραφος 1 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Με σκοπό την προώθηση της βιωσιμότητας, της συμβολής στην επισιτιστική ασφάλεια, την ανάπτυξη και την απασχόληση, η Επιτροπή θεσπίζει μέχρι το 2013 μη δεσμευτικές ενωσιακές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με κοινές προτεραιότητες και στόχους για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας. Οι εν λόγω στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές λαμβάνουν υπόψη τα σχετικά σημεία εκκίνησης και τις διαφορετικές περιστάσεις στην επικράτεια της Ένωσης, αποτελούν τη βάση για πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια και αποσκοπούν στα εξής:

1. Με σκοπό την προώθηση της βιωσιμότητας, της συμβολής στην επισιτιστική ασφάλεια και τον επισιτιστικό εφοδιασμό, την ανάπτυξη και την απασχόληση, η Επιτροπή θεσπίζει μέχρι το 2013 μη δεσμευτικές ενωσιακές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με κοινές προτεραιότητες και στόχους για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας. Οι εν λόγω στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές διαχωρίζουν την υδατοκαλλιέργεια μικρής και μεσαίας κλίμακας από τη βιομηχανική υδατοκαλλιέργεια, λαμβάνουν υπόψη τα σχετικά σημεία εκκίνησης και τις διαφορετικές περιστάσεις στην επικράτεια της Ένωσης και αποτελούν τη βάση για πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια και αποσκοπούν στα εξής:

Τροπολογία  179

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VIII – Άρθρο 43 – παράγραφος 1, στοιχεία α, β, γ, δ – και παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(α) βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας και ενίσχυση της ανάπτυξης και της καινοτομίας του·

(α) στην απλοποίηση της νομοθεσίας στον τομέα και τη μείωση του διοικητικού φόρτου σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

(β) ενθάρρυνση της οικονομικής δραστηριότητας·

(β) στην ενσωμάτωση δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας σε άλλες πολιτικές, όπως οι πολιτικές για τις παράκτιες ζώνες, οι θαλάσσιες στρατηγικές και οι κατευθυντήριες γραμμές για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, η εφαρμογή της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων¹ (Οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα) και η περιβαλλοντική πολιτική.

(γ) διαφοροποίηση και βελτίωση της ποιότητας ζωής σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές·

 

(δ) καθιέρωση συνθηκών ισότιμου ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας σχετικά με την πρόσβαση σε ύδατα και χώρο.

 

2. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν πολυετές εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας στην επικράτειά τους έως το 2014.

2. Η Ένωση υποστηρίζει την παραγωγή και κατανάλωση ευρωπαϊκών βιώσιμων προϊόντων υδατοκαλλιέργειας μέσω:

 

(α) της θέσπισης διαφανών και γενικών ποιοτικών κριτηρίων για την υδατοκαλλιέργεια έως το 2014 με σκοπό την εκτίμηση και την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας και εκτροφής·

 

(β) της εξασφάλισης προμηθειών σε λογικές τιμές για τους καταναλωτές·

 

(γ) της θέσπισης κανόνων σχετικά με την ιχνηλασιμότητα, την ασφάλεια και την ποιότητα των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης καθώς και των εισαγόμενων προϊόντων υδατοκαλλιέργειας μέσω της τοποθέτησης της κατάλληλης ετικέτας ή επισήμανσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 42 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. ….του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της [ημερομηνία] για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας²·

 

__________________

 

1 ΕΕ L 327, 22.12.2000, σ. 1.

 

2 ΕΕ L …

Τροπολογία  180

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VIII – Άρθρο 43 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Το πολυετές εθνικό στρατηγικό σχέδιο περιλαμβάνει τους στόχους των κρατών μελών και τα μέτρα επίτευξής τους.

3. Το πολυετές εθνικό στρατηγικό σχέδιο περιλαμβάνει τους στόχους των κρατών μελών και τα μέτρα και τα χρονοδιαγράμματα που είναι απαραίτητα για την επίτευξή τους.

Τροπολογία 181

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VIII – Άρθρο 43 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια αποσκοπούν ιδίως στα εξής:

4. Τα πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια επεξεργάζονται συγκεκριμένα τα εξής:

(α) στη διοικητική απλοποίηση, ιδίως όσον αφορά τις αδειοδοτήσεις,

(α) τη μείωση της γραφειοκρατίας και τη διοικητική απλοποίηση, ιδίως όσον αφορά τις αδειοδοτήσεις·

(β) στη διασφάλιση της πρόσβασης σε ύδατα και χώρο για τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας,

(β) τη διασφάλιση της πρόσβασης σε ύδατα και χώρο για τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας, σύμφωνα με την πολιτική της Ένωσης σχετικά με την διαχείριση των παράκτιων περιοχών και τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό·

(γ) σε δείκτες περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας,

(γ) δείκτες ποιότητας και περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας,

 

(γα) μέτρα διασφάλισης της πλήρους συμμόρφωσης των δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας με την ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης·

(δ) στην αξιολόγηση άλλων πιθανών διασυνοριακών επιπτώσεων σε γειτονικά κράτη μέλη.

(δ) την αξιολόγηση άλλων πιθανών διασυνοριακών επιπτώσεων σε έμβιους υδάτινους πόρους και σε θαλάσσια οικοσυστήματα σε γειτονικά κράτη μέλη.

 

(δα) την προώθηση της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας(ΕΑΚ) και τη συνεργασία μεταξύ του κλάδου και του επιστημονικού κόσμου·

 

(δβ) την ασφάλεια των τροφίμων·

 

(δγ) την υγεία και καλή μεταχείριση των ζώων·

 

(δδ) την βιωσιμότητα του περιβάλλοντος.

Τροπολογία  182

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VIII – Άρθρο 44

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Γνωμοδοτικό συμβούλιο για την υδατοκαλλιέργεια συγκροτείται σύμφωνα με το άρθρο 53.

Γνωμοδοτικό συμβούλιο για την υδατοκαλλιέργεια και την αλιεία εσωτερικών υδάτων συγκροτείται σύμφωνα με το άρθρο 52.

Τροπολογία  183

Πρόταση κανονισμού

Μέρος IX – Άρθρο 45 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(γ) να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των κλάδων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας στην Ένωση, ιδιαίτερα τους παραγωγούς,

(γ) να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα και να προωθήσει τις πολιτικές για την ποιότητα των κλάδων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας στην Ένωση με την εφαρμογή σχεδίων παραγωγής και εμπορίας δίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στους παραγωγούς·

Τροπολογία  184

Πρόταση κανονισμού

Μέρος IX Άρθρο 45 – παράγραφος 1 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(δ) να βελτιώσει τη διαφάνεια των αγορών, ιδίως όσον αφορά τις οικονομικές γνώσεις και την κατανόηση των ενωσιακών αγορών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα, καθώς και την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών·

(δ) να βελτιώσει τη διαφάνεια και τη σταθερότητα των αγορών, ιδίως όσον αφορά τις οικονομικές γνώσεις και την κατανόηση των ενωσιακών αγορών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα, να υποστηρίξει μια δίκαιη κατανομή της προστιθέμενης αξίας σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας του τομέα, καθώς και την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών, μέσω κυρίως κοινοποίησης και/ή σήμανσης με ετικέτα που θα περιλαμβάνει κατανοητές πληροφορίες·

Τροπολογία  185

Πρόταση κανονισμού

Μέρος IX – Άρθρο 45 – παράγραφος 1 – στοιχείο ε

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(ε) να συμβάλει στη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού για όλα τα προϊόντα που διατίθενται στις αγορές της ΕΕ μέσω της προώθησης της βιώσιμης εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων.

(ε) να συμβάλει στη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού συμπεριλαμβάνοντας υγειονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις για όλα τα προϊόντα που διατίθενται στις αγορές της ΕΕ μέσω της προώθησης της βιώσιμης εκμετάλλευσης των αλιευτικών πόρων.

Τροπολογία  186

Πρόταση κανονισμού

Μέρος IX – Άρθρο 45 – παράγραφος 1 – στοιχεία ε α και ε β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(εα) να διασφαλίσει ότι τα προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες προέρχονται από αλιευτικές ζώνες και βιομηχανίες που πληρούν τις ίδιες περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές και υγειονομικές απαιτήσεις, όπως εκείνες που απαιτούνται από τους στόλους και τις επιχειρήσεις της Ένωσης και ότι τα προϊόντα προέρχονται από νόμιμη, δηλωθείσα και ρυθμιζόμενη αλιεία που πραγματοποιείται σύμφωνα με τα ίδια πρότυπα όπως εκείνα που απαιτούνται από τα σκάφη της Ένωσης.

 

(εβ) να μεριμνά για την ιχνηλασιμότητα όλων των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού, να παρέχει επαληθεύσιμες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την προέλευση του προϊόντος και του τρόπου παραγωγής του και να επισημαίνει αναλόγως το προϊόν με έμφαση στην αξιόπιστη οικολογική σήμανση·

Τροπολογία  187

Πρόταση κανονισμού

Μέρος IX – Άρθρο 45 – παράγραφος 3 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(β) κοινά πρότυπα εμπορίας.

(β) κοινά πρότυπα εμπορίας, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τοπικών κοινωνιών.

Τροπολογία  188

Πρόταση κανονισμού

Μέρος IX – Άρθρο 45 – παράγραφος 3 – στοιχεία β α, β β και β γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(βα) κοινά πρότυπα με σκοπό τη θέσπιση οικολογικού σήματος για τα ευρωπαϊκά προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

 

(ββ) την ενημέρωση του καταναλωτή.

 

(βγ) τη λήψη εμπορικών μέτρων κατά τρίτων χωρών που δεν ασκούν βιώσιμες αλιευτικές πρακτικές.

Τροπολογία  189

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 46 – παράγραφος 2 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(β) στη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών ελέγχου της διαθεσιμότητας και της ποιότητας των δεδομένων για τους τύπους αλιείας,

(β) στην καλύτερη αξιοποίηση των συσκευών που διαθέτει ήδη κάθε αλιευτικό σκάφος, και όπου χρειάζεται, στη χρήση αποτελεσματικών τεχνολογιών ελέγχου της διαθεσιμότητας και της ποιότητας των δεδομένων για τους τύπους αλιείας και υδατοκαλλιέργειας,

Τροπολογία  190

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 46 – παράγραφος 2 – στοιχείο β α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(βα) στην εναρμόνιση των κανόνων ελέγχου και επιβολής κυρώσεων σε επίπεδο Ένωσης,

Τροπολογία  191

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 46 – παράγραφος 2 – στοιχείο β β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(ββ) στη συμπληρωματικότητα των ελέγχων στη θάλασσα και την ξηρά,

Τροπολογία  192

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 46 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(δ) στην ανάπτυξη μιας νοοτροπίας συμμόρφωσης μεταξύ των επιχειρήσεων,

(δ) στην ανάπτυξη μιας νοοτροπίας συνευθύνης, συμμόρφωσης και συνεργασίας μεταξύ όλων των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης αλιευτικών σκαφών, ιδιοκτητών πλοίων και αλιέων·

Τροπολογία  193

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 46 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(δα) σε τυποποιημένο καθεστώς συμμόρφωσης και εφαρμογής για κάθε κράτος μέλος.

Αιτιολόγηση

Δεδομένης της κοινής χρήσης των περιοχών αλιείας, επιβάλλεται η καθιέρωση ομοιόμορφου καθεστώτος συμμόρφωσης και εφαρμογής σε ολόκληρη την ΕΕ. Επιπλέον, σε ορισμένα κράτη μέλη χρησιμοποιούνται διοικητικές κυρώσεις, ενώ σε κάποια άλλα χρησιμοποιούνται ποινικές κυρώσεις.

Τροπολογία  194

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 46 – παράγραφος 2 - στοιχείο ε

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(ε) στη θέσπιση αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών κυρώσεων.

διαγράφεται

Τροπολογία  195

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 46 – παράγραφος 2 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη θέσπιση αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης των κονδυλίων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ), λαμβάνοντας υπόψη το λόγο κόστους/οφέλους και την αρχή της αναλογικότητας.

Τροπολογία  196

Πρόταση κανονισμού

Μέρος X – Άρθρο 48

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν από τους κατόχους αλιευτικών αδειών για αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους 12 μέτρων και άνω που φέρουν τη σημαία τους να συμβάλλουν αναλογικά στο κόστος εφαρμογής του ενωσιακού συστήματος ελέγχου της αλιείας.

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν από τις επιχειρήσεις τους να συμβάλλουν αναλογικά στο λειτουργικό κόστος εφαρμογής του ενωσιακού συστήματος ελέγχου της αλιείας και συλλογής δεδομένων.

Τροπολογία  197

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XI – Άρθρο 49

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Μπορεί να χορηγείται ενωσιακή οικονομική βοήθεια προκειμένου να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

Μπορεί να χορηγείται ενωσιακή οικονομική βοήθεια προκειμένου να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων μακροπρόθεσμης περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3. Η οικονομική βοήθεια της Ένωσης δεν στηρίζει δραστηριότητες που θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα και τη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων, της βιοποικιλότητας, των οικοτόπων και των οικοσυστημάτων.

Τροπολογία  198

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XI – Άρθρο 50

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

1. Η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τα κράτη μέλη χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των κρατών μελών με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

1. Η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τα κράτη μέλη διέπεται από διαφάνεια και χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των κρατών μελών με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής καθώς και της εφαρμογής της αρχής της προφύλαξης.

2. Η μη συμμόρφωση των κρατών μελών με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής μπορεί να οδηγήσει σε διακοπή ή αναστολή των πληρωμών ή στην εφαρμογή οικονομικής διόρθωσης επί της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας που χορηγείται στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

2. Η μη συμμόρφωση των κρατών μελών με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής οδηγεί σε διακοπή ή αναστολή των πληρωμών ή στην εφαρμογή οικονομικής διόρθωσης επί της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας που χορηγείται στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

Αιτιολόγηση

Χρειάζονται ισχυρά κίνητρα για να ενισχυθεί η συμμόρφωση με την ΚΑλΠ.

Τροπολογία  199

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XI – Άρθρο 51

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

1. Η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τις επιχειρήσεις χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

1. Η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τις επιχειρήσεις χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής και τις εθνικές διατάξεις που μεταφέρουν τις οδηγίες στον τομέα του περιβάλλοντος σύμφωνα με το Άρθρο 12. Η οικονομική βοήθεια δεν χορηγείται σε επιχείρηση που θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα και τη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων, της βιοποικιλότητας, των οικοτόπων και των οικοσυστημάτων.

2. Όταν οι επιχειρήσεις υποπίπτουν σε σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινές ή μόνιμες απαγορεύσεις της πρόσβασης στην ενωσιακή οικονομική βοήθεια ή/και στην εφαρμογή οικονομικών μειώσεων. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη σοβαρών παραβάσεων.

2. Όταν οι επιχειρήσεις υποπίπτουν σε σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής και των εθνικών διατάξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινές ή μόνιμες απαγορεύσεις της πρόσβασης στην ενωσιακή οικονομική βοήθεια ή/και στην εφαρμογή οικονομικών μειώσεων. Αυτά τα μέτρα, που λαμβάνονται από το κράτος μέλος, είναι αποτρεπτικά, αποτελεσματικά και αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη σοβαρών παραβάσεων.

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η ενωσιακή οικονομική βοήθεια χορηγείται μόνο εάν δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις για σοβαρές παραβάσεις στην οικεία επιχείρηση επί 1 έτος πριν από την ημερομηνία υλοποίησης της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας.

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η ενωσιακή οικονομική βοήθεια χορηγείται μόνο εάν δεν έχει διαπραχθεί σοβαρή παράβαση από την οικεία επιχείρηση επί τουλάχιστον 3 έτη πριν από την ημερομηνία υλοποίησης της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας.

Τροπολογία  200

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XII – Άρθρο 52

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Συγκροτούνται γνωμοδοτικά συμβούλια για καθεμιά από τις περιοχές αρμοδιότητας που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ προκειμένου να προάγουν την ισορροπημένη εκπροσώπηση όλων των εμπλεκομένων και να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

1. Συγκροτούνται γνωμοδοτικά συμβούλια για καθεμιά από τις γεωγραφικές περιοχές ή τους τομείς αρμοδιότητας που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ προκειμένου να προάγουν την ισορροπημένη εκπροσώπηση όλων των εμπλεκομένων, σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 1, και να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

 

1α. Συγκεκριμένα, συστήνονται τα ακόλουθα νέα γνωμοδοτικά συμβούλια, σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ:

 

(α) ένα γνωμοδοτικό συμβούλιο για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές που υποδιαιρείται σε τρία τμήματα για καθεμία από τις ακόλουθες θαλάσσιες λεκάνες: Δυτικός Ατλαντικός, Ανατολικός Ατλαντικός και Ινδικός Ωκεανός·

 

(β) ένα γνωμοδοτικό συμβούλιο για την υδατοκαλλιέργεια και την αλιεία εσωτερικών υδάτων·

 

(γ) ένα γνωμοδοτικό συμβούλιο για τις αγορές·

 

(δ) ένα γνωμοδοτικό συμβούλιο για το Εύξεινο Πόντο.

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τροποποιήσεις του εν λόγω παραρτήματος για αλλαγές στις περιοχές αρμοδιότητας ή τη δημιουργία νέων περιοχών αρμοδιότητας για τα γνωμοδοτικά συμβούλια ή για την σύσταση νέων γνωμοδοτικών συμβουλίων.

 

3. Κάθε γνωμοδοτικό συμβούλιο καταρτίζει τον εσωτερικό του κανονισμό.

2. Κάθε γνωμοδοτικό συμβούλιο καταρτίζει τον εσωτερικό του κανονισμό.

Τροπολογία  201

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XII – Άρθρο 53

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

-1. Πριν από την ολοκλήρωση των εσωτερικών της διαδικασιών που οδηγούν στην υποβολή, σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, νομοθετικής πρότασης σύμφωνα με το Άρθρο 43, παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ ως νομική της βάση, όπως πολυετή σχέδια ή πλαίσια τεχνικών μέτρων, ή που οδηγούν στην έγκριση κατ' εξουσιοδότηση πράξεων βάσει του άρθρου 55 του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή προβαίνει σε διαβούλευση με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια. Η εν λόγω διαβούλευση πραγματοποιείται με την επιφύλαξη της διαβούλευσης με το ICES ή με άλλους σχετικούς επιστημονικούς φορείς.

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν:

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν:

(α) να υποβάλλουν προτάσεις και εισηγήσεις για ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας προς την Επιτροπή ή το οικείο κράτος μέλος,

(α) να υποβάλλουν προτάσεις και εισηγήσεις για ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση της αλιείας καθώς και τις κοινωνικοοικονομικές πτυχές και τις πτυχές που άπτονται της διατήρησης της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας προς την Επιτροπή και το οικείο κράτος μέλος,

(β) να ενημερώνουν την Επιτροπή και τα κράτη μέλη για προβλήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας στην περιοχή αρμοδιότητάς τους,

(β) να ενημερώνουν την Επιτροπή και τα κράτη μέλη για προβλήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση της αλιείας καθώς και τις κοινωνικοοικονομικές πτυχές και τις πτυχές που άπτονται της διατήρησης της αλιείας και, κατά περίπτωση, της υδατοκαλλιέργειας στην περιοχή ή στον τομέα αρμοδιότητάς τους και να προτείνουν λύσεις για την αντιμετώπιση των εν λόγω προβλημάτων,

(γ) να συμβάλλουν, σε στενή συνεργασία με επιστήμονες, στη συλλογή, παροχή και ανάλυση δεδομένων απαραίτητων για την κατάρτιση μέτρων διατήρησης.

(γ) να συμβάλλουν, σε στενή συνεργασία με επιστήμονες, στη συλλογή, παροχή και ανάλυση δεδομένων απαραίτητων για την κατάρτιση μέτρων διατήρησης.

 

(γα) να εκδίδουν γνωμοδοτήσεις σχετικά με τα σχέδια μέτρων διατήρησης, όπως αναφέρονται στο άρθρο 17, και τα σχέδια τεχνικών μέτρων, όπως αναφέρονται στο άρθρο 21, και να τις υποβάλλουν στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη τα οποία αφορά άμεσα ο τύπος αλιείας ή η σχετική περιοχή.

2. Η Επιτροπή και, κατά περίπτωση, τα οικεία κράτη μέλη απαντούν εντός εύλογης προθεσμίας σε κάθε πρόταση, εισήγηση ή πληροφορία που λαμβάνεται δυνάμει της παραγράφου 1.

2. Η Επιτροπή και, κατά περίπτωση, τα οικεία κράτη μέλη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις γνωμοδοτήσεις, συστάσεις, εισηγήσεις ή τυχόν πληροφορίες των γνωμοδοτικών συμβουλίων που λαμβάνονται δυνάμει των παραγράφων -1 και 1 και απαντούν στα ανωτέρω εντός μέγιστης προθεσμίας 30 εργάσιμων ημερών και σε κάθε περίπτωση πριν από την έγκριση των τελικών μέτρων. Σε περίπτωση που τα τελικά μέτρα που υιοθετήθηκαν αποκλίνουν από τις γνωμοδοτήσεις, τις συστάσεις και τις εισηγήσεις των γνωμοδοτικών συμβουλίων που λαμβάνονται δυνάμει των παραγράφων -1 και 1, η Επιτροπή ή τα οικεία κράτη μέλη διευκρινίζουν λεπτομερώς τους λόγους για τους οποίους αποκλίνουν τα ανωτέρω.

Τροπολογία  202

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XII – Άρθρο 54

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

 

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια αποτελούνται από οργανώσεις που εκπροσωπούν τις αλιευτικές επιχειρήσεις και άλλες ενδιαφερόμενες ομάδες που επηρεάζονται από την κοινή αλιευτική πολιτική.

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια αποτελούνται από:

 

(α) οργανώσεις που εκπροσωπούν τις αλιευτικές επιχειρήσεις και, κατά περίπτωση, τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας·

 

(β) άλλες ενδιαφερόμενες ομάδες που επηρεάζονται από την κοινή αλιευτική πολιτική, όπως περιβαλλοντικές οργανώσεις και ενώσεις καταναλωτών.

 

Αναφορικά με το σημείο (α), οι εργοδότες, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μισθωτοί αλιείς, καθώς και διάφορες άλλες αλιευτικές ειδικότητες εκπροσωπούνται δεόντως.

 

Αντιπρόσωποι των εθνικών και περιφερειακών διοικήσεων που έχουν αλιευτικά συμφέροντα στη σχετική περιοχή και ερευνητές από επιστημονικά ιδρύματα και ιδρύματα αλιευτικής έρευνας των κρατών μελών καθώς και από διεθνή επιστημονικά ιδρύματα που παρέχουν γνωμοδοτήσεις στην Επιτροπή έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν ως παρατηρητές.

 

1α. Εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής μπορούν να παρίστανται κατά τις συνεδριάσεις των γνωμοδοτικών συμβουλίων ως παρατηρητές. Όταν τίθενται προς συζήτηση θέματα που τους αφορούν, οι αντιπρόσωποι του αλιευτικού κλάδου και άλλων ομάδων συμφερόντων τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων αντιπροσώπων περιφερειακών αλιευτικών οργανώσεων με αλιευτικό ενδιαφέρον στην περιοχή ή στους τύπους αλιείας που καλύπτονται από γνωμοδοτικό συμβούλιο δύνανται να καλούνται να συμμετέχουν ως παρατηρητές στις συνεδριάσεις του εν λόγω γνωμοδοτικού συμβουλίου.

2. Κάθε γνωμοδοτικό συμβούλιο αποτελείται από μια γενική συνέλευση και μια εκτελεστική επιτροπή και εγκρίνει τα μέτρα που απαιτούνται για την οργάνωσή του και για τη διασφάλιση διαφάνειας και σεβασμού όλων των εκφραζόμενων απόψεων.

2. Κάθε γνωμοδοτικό συμβούλιο αποτελείται από μια γενική συνέλευση και μια εκτελεστική επιτροπή και εγκρίνει τα μέτρα που απαιτούνται για την οργάνωσή του και για τη διασφάλιση διαφάνειας και σεβασμού όλων των εκφραζόμενων απόψεων.

3. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν να ζητήσουν ενωσιακή οικονομική βοήθεια ως όργανα που επιδιώκουν την επίτευξη ενός σκοπού γενικότερου ευρωπαϊκού συμφέροντος.

3. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν να ζητήσουν ενωσιακή οικονομική βοήθεια ως όργανα που επιδιώκουν την επίτευξη ενός σκοπού γενικότερου ευρωπαϊκού συμφέροντος.

4. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τη σύνθεση και τη λειτουργία των γνωμοδοτικών συμβουλίων.

4. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τη σύνθεση και τη λειτουργία των γνωμοδοτικών συμβουλίων, με την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 1α.

Τροπολογία  203

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIII – Άρθρο 55 – §παράγραφοι 2–5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2, το άρθρο 15 παράγραφος 6, το άρθρο 20 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 24 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 35 παράγραφος 3, το άρθρο 36 παράγραφος 4, το άρθρο 37 παράγραφος 6, το άρθρο 47 παράγραφος 2, το άρθρο 52 παράγραφος 4 ανατίθεται επ’ αόριστον από την 1η Ιανουαρίου 2013.

2. Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στα άρθρα 13, 15 παράγραφος 6, 20 παράγραφοι 1 και 2, 24 παράγραφοι 1 και 2, 36 παράγραφος 4, 37 παράγραφος 6, 47 παράγραφος 2, 54 παράγραφος 4, ανατίθεται επ’ αόριστον από την 1η Ιανουαρίου 2013.

3. Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 3, το άρθρο 15 παράγραφος 6, το άρθρο 20 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 24 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 35 παράγραφος 3, το άρθρο 36 παράγραφος 4, το άρθρο 37 παράγραφος 6, το άρθρο 47 παράγραφος 2, το άρθρο 52 παράγραφος 4 μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακληθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Η ανάκληση δεν επηρεάζει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που βρίσκονται ήδη σε ισχύ.

3. Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στα άρθρα 13, 15 παράγραφος 6, 20 παράγραφοι 1 και 2, 24 παράγραφοι 1 και 2, 36 παράγραφος 4, 37 παράγραφος 6, 47 παράγραφος 2, 54 παράγραφος 4 μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακληθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Τίθεται σε ισχύ την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Η ανάκληση δεν επηρεάζει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που βρίσκονται ήδη σε ισχύ.

4. Μετά τη θέσπιση μιας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή κοινοποιεί την εν λόγω πράξη ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

4. Μετά τη θέσπιση μιας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή κοινοποιεί την εν λόγω πράξη ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5. Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 3, το άρθρο 15 παράγραφος 4, το άρθρο 20 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 24 παράγραφοι 1 και 2, το άρθρο 35 παράγραφος 3, το άρθρο 36 παράγραφος 4, το άρθρο 37 παράγραφος 2, το άρθρο 47 παράγραφος 2, το άρθρο 52 παράγραφος 2 το άρθρο 57 παράγραφος 4 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο δεν προβάλουν ενστάσεις εντός προθεσμίας 2 μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή εάν, πριν από την εκπνοή της εν λόγω προθεσμίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να προβάλουν ενστάσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά 2 μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

5. Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με τα άρθρα 13, 15 παράγραφος 6, 20 παράγραφοι 1 και 2, 24 παράγραφοι 1 και 2, 36 παράγραφος 4, 37 παράγραφος 6, 47 παράγραφος 2, 54 παράγραφος 4 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο δεν προβάλουν ενστάσεις εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή εάν, πριν από την εκπνοή της εν λόγω προθεσμίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να προβάλουν ενστάσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Τροπολογία  204

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIII – Άρθρο 55 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 55α

 

Διαδικασία επείγοντος

 

1. Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται βάσει του παρόντος άρθρου τίθενται αμέσως σε ισχύ και εφαρμόζονται, σύμφωνα με την παράγραφο 2, για διάστημα έξι μηνών. Η κοινοποίηση της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εκθέτει τους λόγους για τους οποίους γίνεται χρήση της διαδικασίας του επείγοντος.

 

2. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο δύνανται να προβάλλουν αντιρρήσεις έναντι κατ’ εξουσιοδότηση πράξης σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 55 παράγραφος 5. Σε αυτή την περίπτωση, η Επιτροπή καταργεί αμελλητί την πράξη μετά την κοινοποίηση στην οποία προβαίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο όσον αφορά την απόφασή του να προβάλει ένσταση.

Τροπολογία  205

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIII – Άρθρο 56

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Κατά την εφαρμογή των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Η εν λόγω επιτροπή είναι μια επιτροπή υπό την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, ισχύει το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

1. Κατά την εφαρμογή των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Η εν λόγω επιτροπή είναι μια επιτροπή υπό την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

 

2. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, ισχύει το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

 

3. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, ισχύει το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο του 5.

Αιτιολόγηση

Αυτές οι αλλαγές έχουν τεχνικό χαρακτήρα προκειμένου να συμμορφωθούν με τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Τροπολογία  206

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIV – Άρθρο 57 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η απόφαση (ΕΚ) αριθ. 2004/585 καταργείται δια του παρόντος από την έναρξη ισχύος των κανόνων που θεσπίζονται δυνάμει των άρθρων 51 παράγραφος 4 και 52 παράγραφος 4.

2. Η απόφαση (ΕΚ) αριθ. 2004/585 καταργείται δια του παρόντος από την έναρξη ισχύος των κανόνων που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 54 παράγραφος 4.

Τροπολογία  207

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIV – Άρθρο 57 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 καταργείται.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Η οδηγία για τη συλλογή δεδομένων δεν πρέπει να καταργηθεί. Οι απαραίτητες τροποποιήσεις πρέπει να πραγματοποιηθούν μέσω της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας.

Τροπολογία  208

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIV – Άρθρο 58 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Με την επιφύλαξη του άρθρου 57 παράγραφος 4, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 εξακολουθεί να ισχύει για τα εθνικά προγράμματα που εγκρίθηκαν για τη συλλογή και διαχείριση δεδομένων για τα έτη 2011-2013.

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Η οδηγία για τη συλλογή δεδομένων δεν πρέπει να καταργηθεί. Οι απαραίτητες τροποποιήσεις πρέπει να πραγματοποιηθούν μέσω της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας.

Τροπολογία  209

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIV – Άρθρο 58 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 58α

 

Επανεξέταση

 

1. Η Επιτροπή προβαίνει ανά πενταετία σε επανεξέταση των διατάξεων του μέρους Ι και υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο προτάσεις για την ενσωμάτωση της προόδου και των βέλτιστων πρακτικών στη διαχείριση της αλιείας.

 

2. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τη λειτουργία της κοινής αλιευτικής πολιτικής πριν από τα τέλη του 2022.

Τροπολογία  210

Πρόταση κανονισμού

Μέρος XIV – Άρθρο 58 β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 58β

 

Ετήσια έκθεση

 

Η Επιτροπή δημοσιεύει ετήσια έκθεση με σκοπό την ενημέρωση του κοινού όσον αφορά την κατάσταση της αλιείας στην Ένωση, στην οποία θα περιλαμβάνονται πληροφορίες για τα επίπεδα βιομάζας των ιχθυαποθεμάτων, τη βιωσιμότητα των ποσοστών εκμετάλλευσης και τη διαθεσιμότητα επιστημονικών δεδομένων.

Τροπολογία  211

Πρόταση κανονισμού

Παράρτημα III

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

Ονομασία γνωμοδοτικού συμβουλίου

Περιοχή αρμοδιότητας

Ονομασία γνωμοδοτικού συμβουλίου

Περιοχή αρμοδιότητας

Βαλτική Θάλασσα

ICES ζώνες IIIb, IIIc και IIId

Βαλτική Θάλασσα

ICES ζώνες IIIb, IIIc και IIId

Μεσόγειος Θάλασσα

Θαλάσσια ύδατα της Μεσογείου ανατολικά της γραμμής 5°36' δυτικά

Μεσόγειος Θάλασσα

Θαλάσσια ύδατα της Μεσογείου ανατολικά της γραμμής 5°36' δυτικά

Βόρεια Θάλασσα

Ζώνες ICES IV και IIIa

Βόρεια Θάλασσα

Ζώνες ICES IV και IIIa

Βορειοδυτικά ύδατα

Ζώνες ICES V (εκτός της Va και μόνο κοινοτικά ύδατα της Vb), VI και VII

Βορειοδυτικά ύδατα

Ζώνες ICES V (εκτός της Va και μόνο κοινοτικά ύδατα της Vb), VI και VII

Νοτιοδυτικά ύδατα

Ζώνες ICES VIII, IX και X (ύδατα γύρω από τις Αζόρες), και ζώνες CECAF 34.1.1, 34.1.2 και 34.2.0 (ύδατα γύρω από τη Μαδέρα και τις Κανάριες Νήσους)

Νοτιοδυτικά ύδατα

Ζώνες ICES VIII, IX και X (ύδατα γύρω από τις Αζόρες), και ζώνες CECAF 34.1.1, 34.1.2 και 34.2.0 (ύδατα γύρω από τη Μαδέρα και τις Κανάριες Νήσους)

Πελαγικά αποθέματα (προσφυγάκια, σκουμπριά, σαφρίδια, ρέγγες)

Όλες οι περιοχές αρμοδιότητας (εκτός από τη Βαλτική, τη Μεσόγειο και την υδατοκαλλιέργεια)

Πελαγικά αποθέματα (προσφυγάκια, σκουμπριά, σαφρίδια, ρέγγες)

Όλες οι περιοχές αρμοδιότητας (εκτός από τη Βαλτική, τη Μεσόγειο και την υδατοκαλλιέργεια)

Ανοικτή θάλασσα/υπερπόντιος στόλος

Όλα τα μη κοινοτικά ύδατα

Ανοικτή θάλασσα/υπερπόντιος στόλος

Όλα τα μη κοινοτικά ύδατα

Υδατοκαλλιέργεια

Υδατοκαλλιέργεια, όπως ορίζεται στο άρθρο 5

Υδατοκαλλιέργεια και αλιεία εσωτερικών υδάτων

Υδατοκαλλιέργεια, όπως ορίζεται στο άρθρο 5, και όλα τα εσωτερικά ύδατα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

 

 

Εξόχως απόκεντρες περιοχές υποδιαιρούμενες σε τρεις θαλάσσιες λεκάνες: δυτικός Ατλαντικός, ανατολικός Ατλαντικός, Ινδικός Ωκεανός

Όλες οι ζώνες ICES που περιλαμβάνουν τα ύδατα γύρω από τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, ιδίως τα θαλάσσια ύδατα της Γουαδελούπης, της Γαλλικής Γουιάνας και της Μαρτινίκας, των Κανάριων Νήσων, των Αζόρων και της Μαδέρας καθώς και της Ρεϊνιόν

 

 

Συμβούλιο για τον Εύξεινο Πόντο

Η γεωγραφική υποπεριοχή της ΓΕΑΜ όπως ορίζεται στο ψήφισμα GFCM/33/2009/2

 

 

Γνωμοδοτικό συμβούλιο για τις αγορές

Όλοι οι τομείς της αγοράς

  • [1]  ΕΕ C 181, 21.6.2012, σ. 183.
  • [2]  ΕΕ C 225, 27.7.2012, σ. 20.
  • [3]  Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2011)0266.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Αιτιολόγηση

Η ισχύουσα Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑΠ) έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό. Αποδείχθηκε αδύνατη η επίλυση χρόνιων προβλημάτων (υπεραλίευση, πλεονάζουσες αλιευτικές ικανότητες, ασθενής οικονομική κατάσταση πολλών επιχειρήσεων στον τομέα της αλιείας, κοινωνικά προβλήματα που προκλήθηκαν από την παρακμή της αλιείας σε πολλές παράκτιες περιοχές). Ο νέος βασικός κανονισμός πρέπει να θέτει φιλόδοξους στόχους για να αντιστρέψει το επιτεινόμενο αρνητικό κλίμα και να συμβάλει σε μια βιώσιμη και επιτυχημένη αλιεία στην Ευρώπη.

Το σχέδιο έκθεσης της εισηγήτριας βασίζεται κατ' ουσία στα έγγραφα εργασίας που συνέταξε η ίδια σχετικά με τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (PE 480.830, PE 491.603 και PE 480.832). Τα πολυάριθμα εποικοδομητικά σχόλια του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της κοινής γνώμης επί των εγγράφων αυτών ήταν εξαιρετικά χρήσιμα για την περαιτέρω επεξεργασία των ιδεών που περιλαμβάνονται στο σχέδιο έκθεσης.

Τα σημαντικότερα σημεία του σχεδίου έκθεσης συνοψίζονται ακολούθως.

Μέγιστη βιώσιμη απόδοση

Η Επιτροπή προτείνει ως στόχο του κανονισμού την ανάκαμψη των αποθεμάτων στο επίπεδο της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης έως το 2015. Η εισηγήτρια τάσσεται υπέρ του στόχου αυτού. Για να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος, η ΕΕ πρέπει να προσπαθήσει να τηρήσει κατά το δυνατόν τη δέσμευση που ανέλαβε το 2002 στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Ωστόσο, ο απλός καθορισμός του στόχου στο άρθρο 2 δεν επαρκεί. Το Συμβούλιο θα πρέπει, επιπλέον, να δεσμευτεί νομικά ότι το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας θα μειωθεί έως το 2015 σε επίπεδο συμβατό με τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση (FMSY). Για τα αποθέματα που αποτελούν αντικείμενο εντατικής υπεραλίευσης η θνησιμότητα λόγω αλίευσης πρέπει να μειωθεί σταδιακά ακόμα περισσότερο για να αυξηθούν τα αποθέματα.

Υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων / Απαγόρευση απορρίψεων

Η προτεινόμενη υποχρέωση εκφόρτωσης θα πρέπει να διατηρηθεί, ούτως ώστε να αποτελέσει κίνητρο για την αύξηση της επιλεκτικότητας, προκειμένου να αποφεύγονται τα ανεπιθύμητα παρεμπίπτοντα αλιεύματα. Εάν αυτό το μέτρο εφαρμοστεί έξυπνα, θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε περισσότερες εκφορτώσεις.

Προκειμένου η υποχρέωση εκφόρτωσης να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, πρέπει να γίνουν ορισμένες τροποποιήσεις και συμπληρώσεις στην πρόταση της Επιτροπής: Αυτές συνίστανται μεταξύ άλλων:

- στην υποχρέωση των κρατών μελών για τη διεκπεραίωση πιλοτικών προγραμμάτων με στόχο την αύξηση της επιλεκτικότητας, προκειμένου να προετοιμαστούν οι αλιείς για την υποχρέωση εκφόρτωσης και να βοηθηθούν στη μείωση των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων

- στην προσαρμογή της οικονομικής βοήθειας για περισσότερη επιλεκτικότητα στους τομείς αλιείας όπου είναι εξαιρετικά δύσκολη η εφαρμογή της υποχρέωσης εκφόρτωσης

- σε μία προσέγγιση που βασίζεται στη σταδιακή εφαρμογή και στην αλιεία (και όχι στα είδη), προκειμένου οι λεπτομερείς κανόνες των πολυετών σχεδίων να μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία πριν την έναρξη ισχύος της υποχρέωσης εκφόρτωσης

- σε κανόνες που διευκολύνουν την εισαγωγή της υποχρέωσης εκφόρτωσης για τους αλιείς. Οι κανόνες αυτοί περιλαμβάνουν πχ εξαιρέσεις de minimis για μικρές ποσότητες παρεμπιπτόντων αλιευμάτων όταν η επεξεργασία τους δεν μπορεί να γίνει στην ξηρά, καθώς και εξαίρεση των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων τα οποία έχουν υψηλή πιθανότητα επιβίωσης μετά την απόρριψη στη θάλασσα.

Διαφανές σύστημα ατομικών και συλλογικών αλιευτικών παραχωρήσεων

Οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις που προτείνει η Επιτροπή επικρίνονται κυρίως για την εμπορευσιμότητά τους και την επακόλουθη νομισματοποίησή τους.

Η εισηγήτρια τονίζει μία περαιτέρω πτυχή των αλιευτικών παραχωρήσεων: για τους αλιείς δεν αντιπροσωπεύουν απλώς μια χρηματική αξία, αλλά και ένα κατοχυρωμένο δικαίωμα στην αλιεία. Οι αλιείς γνωρίζουν ότι για μία ορισμένη χρονική περίοδο έχουν το δικαίωμα να αλιεύουν ένα ορισμένο τμήμα της εθνικής ποσόστωσης. Αυτό συμβάλλει στην ασφάλεια σχεδιασμού για τους αλιείς. Η ασφάλεια σχεδιασμού είναι ωφέλιμη και για το περιβάλλον, διότι ο εκάστοτε αλιεύς μπορεί να αλιεύσει την ποσόστωση που του αναλογεί όλο το χρόνο, επομένως δεν προσπαθεί να αλιεύσει μεγάλες ποσότητες σε μικρό χρονικό διάστημα.

Για να διατηρηθούν, επομένως τα οφέλη αυτά, χωρίς όμως να νομισματοποιηθούν τα δικαιώματα αλίευσης, η εισηγήτρια προτείνει να διαγραφεί από το άρθρο 27 η λέξη «μεταβιβάσιμων», δηλαδή οι «TFC» να γίνουν «FC». Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι αλιευτικές παραχωρήσεις ανήκουν και συνεχίζουν να ανήκουν στο κράτος μέλος και μεταβιβάζονται στους αλιείς μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Η πρόταση επιτρέπει τη συνεκμετάλλευση των αλιευτικών παραχωρήσεων σε εθελοντική βάση, ώστε να επιτρέπεται η συλλογική διαχείριση ή η διαχείριση μέσω οργανώσεων παραγωγών.

Ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα, βέβαια, είναι ποιοι θα λάβουν τις αλιευτικές παραχωρήσεις. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη κοινωνικά και οικολογικά κριτήρια, ούτως ώστε να ενισχυθούν η αλιεία μικρής κλίμακας σε τοπικό επίπεδο και οι επιλεκτικές αλιευτικές πρακτικές.

Μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας

Η εισηγήτρια πιστεύει ότι η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα αποτελεί ένα πρόβλημα που χρήζει άμεσης επίλυσης για την ευρωπαϊκή αλιεία. Οι TFC αποτελούν ένα μέσο μείωσης της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας λόγω της οικονομικής συγκέντρωσης. Ωστόσο, αυτό ισχύει μόνο για στόλους που αλιεύουν είδη, τα οποία ρυθμίζονται μέσω των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων και των ποσοστώσεων. Οι περιορισμοί που βασίζονται στην αλιευτική προσπάθεια, όπως πχ οι διατάξεις του μεσογειακού κανονισμού 1967/2006, δεν κρίνονται κατάλληλοι για εμπορευσιμότητα.

Η πρόταση παρέχει στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικά μέσα για να συμβιβάσουν την αλιευτική ικανότητα με τις υπάρχουσες αλιευτικές δυνατότητες. Οι αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να γίνονται εμπορεύσιμες στις εκάστοτε περιοχές μόνο εφόσον τα παραπάνω δεν έχουν επιτευχθεί εντός 6 ετών.

Η προσαρμογή της ικανότητας πρέπει να συντονίζεται κατά προτίμηση μεταξύ των κρατών μελών· για να γίνει αυτό μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιηθούν πολυετή σχέδια.

Επιπλέον, η πρόταση διευκρινίζει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν την εμπορευσιμότητα των αλιευτικών παραχωρήσεων, πχ απαγορεύοντας το εμπόριο παραχωρήσεων εκτός των ορίων ορισμένων τμημάτων του αλιευτικού στόλου.

Μεταφορά στην περιφέρεια / διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς

Η πρόταση της εισηγήτριας αποσκοπεί στη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία πολλών διαφορετικών εθνικών μέτρων λόγω της ανάθεσης εξουσιών στα κράτη μέλη στο πλαίσιο πολυετούς σχεδίου ή τεχνικού κανονισμού-πλαισίου.

Για το λόγο αυτό, το σχέδιο έκθεσης καλεί τα κράτη μέλη να συνεργαστούν κατά τη θέσπιση εθνικών (περιφερειακών) μέτρων.

Παράλληλα, ενισχύονται τα γνωμοδοτικά συμβούλια (τα πρώην ΠΓΣ), καθώς τόσο η Επιτροπή όσο και τα κράτη μέλη πρέπει να διαβουλεύονται με αυτά πριν από τη λήψη μέτρων. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να προβάλουν τεκμηριωμένα επιχειρήματα σε περίπτωση που παρεκκλίνουν από τις συστάσεις. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια κατ' αυτόν τον τρόπο έχουν τη δυνατότητα να διασφαλίζουν τη συνοχή των μέτρων που θεσπίζουν τα κράτη μέλη. Παράλληλα, η συμμετοχή τους ενισχύει την αποδοχή των κανονισμών που θεσπίζονται από την πλευρά του αλιευτικού τομέα και της κοινωνίας των πολιτών.

Ένα επιπλέον μέτρο για την ενίσχυση της συνοχής και τη διασφάλιση της εφαρμογής των στόχων της ΚΑΠ πρέπει να είναι η τακτική αξιολόγηση των μέτρων που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο από την Επιτροπή.

Η γνώμη των γνωμοδοτικών συμβουλίων πρέπει να ζητηθεί και σχετικά με την εισαγωγή της υποχρέωσης εκφόρτωσης και αυτά να υποβάλουν προτάσεις σχετικά με την διεξαγωγή της πλήρως τεκμηριωμένης αλιείας πριν την έναρξη ισχύος της απαγόρευσης αυτής. Πρέπει, επίσης, να υποβάλουν προτάσεις για τους κανόνες εξαίρεσης αλιευμάτων με υψηλή πιθανότητα επιβίωσης. Στη συνέχεια οι προτάσεις αυτές πρέπει να εξεταστούν επιστημονικά.

Πρόσθετα μέτρα για την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων

Το σχέδιο έκθεσης υπερβαίνει τις προτάσεις της Επιτροπής, καθώς στο άρθρο 7α (νέο) προτείνει ως πρόσθετο μέτρο να υποχρεωθούν τα κράτη μέλη να απαγορεύσουν την αλιεία στο 10-20% των υδάτων τους σε διάστημα τριών ετών. Το μέτρο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για την προστασία ευάλωτων ενδιαιτημάτων, όσο και για να συμβάλει στην αύξηση της αναπαραγωγής των ιχθυαποθεμάτων, όταν πχ οι τόποι ωοτοκίας προστατεύονται από την αλιεία. Το μέτρο αυτό είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τους τομείς όπου μέχρι σήμερα δεν υπάρχει επαρκής διαχείριση των αποθεμάτων και τα δεδομένα είναι ελλειμματικά.

Μεταβατικά μέτρα για την Μεσόγειο

Η ΕΕ δεν έχει θέσει αλιευτικά όρια για τα αποθέματα της Μεσογείου. Το ζήτημα εξακολουθεί να έχει ανεπαρκή ρύθμιση, παρόλο που υπάρχουν αξιέπαινες εθνικές πρωτοβουλίες και παρά την κινητοποίηση των διαχειριστών της αλιείας στην Μεσόγειο μέσω του μεσογειακού κανονισμού 1967/2006. Ο αριθμός των υπεραλιευόμενων αποθεμάτων στην Μεσόγειο είναι ιδιαίτερα υψηλός και τα δεδομένα είναι ελλειμματικά. Τα μέτρα ελέγχου είναι δύσκολο να εφαρμοστούν λόγω της τμηματοποιημένης δομής των στόλων.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Μεσόγειο είναι ο έλεγχος της εφαρμογής του κανονισμού 1967/2006 και ο έλεγχος των εκφορτώσεων, διότι υπάρχουν πολυάριθμα μικρά λιμάνια και ποικίλες δυνατότητες εκφόρτωσης. Η εισηγήτρια, επομένως, προτείνει να εισαχθεί ένα σύστημα δικαιωμάτων εδαφικής χρήσης στον τομέα της αλιείας (TURF) για την Μεσόγειο. Σύμφωνα με αυτό, μια ορισμένη περιοχή παραχωρείται σε μία ομάδα αλιέων για άσκηση της αλιείας. Το μέσο αυτό βασίζεται στο δικαίωμα στην αλιεία και ενισχύει το αίσθημα ευθύνης των αλιέων. Ενισχύεται ο αυτοέλεγχος καθώς και ο αμοιβαίος έλεγχος από τους ίδιους τους αλιείς, εφόσον δεν τους συμφέρει να εισέλθει κάποιος στην περιοχή τους για παράνομη αλιεία.

Κατά τη γεωγραφική οριοθέτηση των TURF, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις θέσεις των περιοχών όπου απαγορεύεται η αλιεία, προκειμένου να υπάρχει συνοχή μεταξύ των δύο αυτών διαχειριστικών μέτρων.

Τα κράτη μέλη πρέπει να μεριμνήσουν για τον περιορισμό της θνησιμότητας λόγω αλίευσης στο πλαίσιο των TURF, ούτως ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του κανονισμού και ιδίως ο στόχος της Μέγιστης Δυνατής Απόδοσης (ΜΒΑ). Οι περιορισμοί αυτοί, οι οποίοι μπορούν να λάβουν τη μορφή αλιευτικών ορίων ή ορίων αλιευτικής προσπάθειας, πρέπει να χαρακτηρίζονται από συνοχή μεταξύ των TURF που αφορούν τα ίδια είδη. Εφόσον η κατάσταση των δεδομένων βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου, το Συμβούλιο μπορεί ενδεχομένως μακροπρόθεσμα να θεσπίσει αλιευτικά όρια ή όρια στην αλιευτική προσπάθεια για ορισμένα αποθέματα.

Εταιρικές σχέσεις με τρίτες χώρες για κοινή διαχείριση της αλιείας

Σε θαλάσσια ύδατα όπου η ΕΕ μοιράζεται τα ιχθυαποθέματα με τρίτες χώρες, η ΕΕ πρέπει να προσπαθήσει να επιτύχει τη βελτίωση της κοινής διαχείρισης της αλιείας.   Για το σκοπό αυτό, πρέπει να βελτιωθεί η συνεργασία στο πλαίσιο των περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας αλλά και να συναφθούν διμερείς ή, όπου χρειάζεται, πολυμερείς συμφωνίες συνεργασίας. Στο πλαίσιο αυτών των συμφωνιών, η ΕΕ θα μπορούσε να διαθέσει οικονομικούς πόρους και τεχνική βοήθεια. Η χώρα εταίρος, από την πλευρά της, δεσμεύεται για αποτελεσματική διαχείριση της αλιείας, η οποία συνάδει με τη διαχείριση της ΕΕ.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ

Κύριο Gabriel Mato Adrover

Πρόεδρο

Επιτροπή Αλιείας

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Θέμα: Γνωμοδότηση σχετικά με τη νομική βάση της πρότασης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή αλιευτική πολιτική (COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Με την από 3ης Ιουλίου 2012 επιστολή σας, ζητήσατε από την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων να εξετάσει, σύμφωνα με το άρθρο 37 του Κανονισμού, το ενδεχόμενο να προστεθεί μια νομική βάση στην ανωτέρω πρόταση κανονισμού.

Η νομική βάση που προτείνει η Επιτροπή είναι το άρθρο 43 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, το οποίο βρίσκεται στον Τίτλο ΙΙΙ "Η γεωργία και η αλιεία" του Τρίτου Μέρους της ΣΛΕΕ που ονομάζεται "Οι εσωτερικές πολιτικές και δράσεις της Ένωσης".

Η νομική βάση που προτείνετε να προστεθεί είναι το άρθρο 349 της ΣΛΕΕ από το Έβδομο Μέρος "Γενικές και Τελικές Διατάξεις" της ΣΛΕΕ, άρθρο το οποίο ορίζει τη διαδικασία για την έγκριση ειδικών μέτρων που αποσκοπούν συγκεκριμένα στον καθορισμό των προϋποθέσεων εφαρμογής των Συνθηκών στις άκρως απόκεντρες περιφέρειες της Ένωσης.

Με την επιστολή σας ερωτάτε συγκεκριμένα κατά πόσον το άρθρο 43 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ αποτελεί την μοναδική κατάλληλη νομική βάση για αυτή την συγκεκριμένη πρόταση και κατά πόσον τα άρθρα 43 παράγραφος 2 και 349 ΣΛΕΕ μπορούν να υιοθετηθούν ως κοινή νομική βάση μιας συγκεκριμένης νομοθετικής πρότασης δεδομένου ότι προβλέπουν την εφαρμογή διαφορετικών νομοθετικών διαδικασιών.

I - Ιστορικό

Η πράσινη βίβλος για την μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι στόχοι για την επίτευξη βιώσιμης αλιείας σε όλες τις διαστάσεις (περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική) δεν έχουν επιτευχθεί και προσδιορίζει μια σειρά διαρθρωτικών μειονεκτημάτων της ισχύουσας ΚΑλΠ. Η Επιτροπή συμπεραίνει συνεπώς ότι η ΚαλΠ χρειάζεται μια εκ βάθρων μεταρρύθμιση και εισηγείται με την τρέχουσα πρότασή της την κατάργηση του ισχύοντος κανονισμού του Συμβουλίου[1] και την αντικατάστασή του με μια νέα ΚαλΠ την οποία θα εγκρίνουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Ο συνολικός στόχος της πρότασης είναι να διασφαλιστούν εκείνες οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που παρέχουν μακροπρόθεσμα βιώσιμες περιβαλλοντικές συνθήκες και συμβάλλουν στην εξασφάλιση του επισιτιστικού εφοδιασμού. Στόχος της ΚαλΠ είναι εκείνη η εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων που επιτρέπει την αποκατάσταση και την διαφύλαξη των αλιευτικών πόρων σε επίπεδα ικανά να εξασφαλίζουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση και που εφαρμόζει την προληπτική και οικοσυστημική προσέγγιση στην διαχείριση των αλιευτικών πόρων.

Η Επιτροπή έχει επίσης δηλώσει ότι, σε συνδυασμό με την παρούσα πρόταση, θα εγκρίνει επίσης μια θεμελιώδη ανακοίνωση για το μέλλον της κοινής αλιευτικής πολιτικής, μια πρόταση κανονισμού για την κοινή οργάνωση των αγορών για προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, μια ανακοίνωση για την εξωτερική διάσταση της ΚΑλΠ, και μια έκθεση επί συγκεκριμένων τμημάτων του προαναφερθέντος κανονισμού του Συμβουλίου.

II - Σχετικά άρθρα της ΣΛΕΕ

Στην πρόταση της Επιτροπής εμφαίνεται ως νομική βάση το εξής άρθρο (η έμφαση που προστίθεται δηλώνει τις λειτουργικές διατάξεις):

Άρθρο 43

1. Η Επιτροπή υποβάλλει προτάσεις για τη διαμόρφωση και την εφαρμογή της κοινής γεωργικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης και της αντικατάστασης των εθνικών οργανώσεων αγοράς από τις μορφές κοινής οργάνωσης του άρθρου 40, παράγραφος 1, καθώς και για την εκτέλεση των μέτρων που ειδικά προβλέπονται στον παρόντα τίτλο.

Κατά τη σύνταξη των προτάσεων αυτών, λαμβάνεται υπόψη η αλληλεξάρτηση των γεωργικών θεμάτων που αναφέρονται στον παρόντα τίτλο.

2. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και μετά από διαβούλευση με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, ορίζουν την κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών που προβλέπεται στο άρθρο 40 παράγραφος 1, καθώς και τις άλλες διατάξεις που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της κοινής γεωργικής και αλιευτικής πολιτικής».

3. Το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, εκδίδει μέτρα σχετικά με τον καθορισμό των τιμών, των εισφορών, των ενισχύσεων και των ποσοτικών περιορισμών, καθώς και σχετικά με τον καθορισμό και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων.

4. Η κοινή οργάνωση που προβλέπεται στο άρθρο 40, παράγραφος 1 μπορεί να αντικαταστήσει τις εθνικές οργανώσεις αγοράς, υπό τους όρους που προβλέπονται στην παράγραφο 2:

α) αν η κοινή οργάνωση προσφέρει στα κράτη μέλη, που αντιτίθενται στο μέτρο αυτό και που διαθέτουν δική τους εθνική οργάνωση για τη συγκεκριμένη παραγωγή, ισοδύναμες εγγυήσεις για την απασχόληση και το βιοτικό επίπεδο των ενδιαφερομένων παραγωγών, λαμβάνοντας υπόψη το ρυθμό των δυνατών προσαρμογών και των αναγκαίων εξειδικεύσεων·

(β) αν η οργάνωση αυτή εξασφαλίζει στις συναλλαγές στο εσωτερικό της Ένωσης όρους ανάλογους με εκείνους που υπάρχουν σε μία εθνική αγορά.

5. Αν δημιουργηθεί κοινή οργάνωση για ορισμένες πρώτες ύλες, πριν να υπάρξει ακόμη κοινή οργάνωση για τα αντίστοιχα μεταποιημένα προϊόντα, οι εν λόγω πρώτες ύλες, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τα μεταποιημένα προϊόντα που προορίζονται για εξαγωγή σε τρίτες χώρες, είναι δυνατό να εισάγονται από το εξωτερικό της Ένωσης.

Στη νομική βάση προτείνεται να προστεθεί το εξής άρθρο:

Άρθρο 349

Λαμβάνοντας υπόψη τη διαρθρωτική οικονομική και κοινωνική κατάσταση της Γουαδελούπης, της Γαλλικής Γουιάνας, της Μαρτινίκας, της Ρεϋνιόν, του Αγίου Βαρθολομαίου, του Αγίου Μαρτίνου, των Αζορών, της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων, που επιδεινώνεται από τη μεγάλη απόσταση, τον νησιωτικό τους χαρακτήρα, τη μικρή έκταση, τη δύσκολη μορφολογία και κλίμα, την οικονομική εξάρτηση όσον αφορά έναν μικρό αριθμό προϊόντων, προβλήματα μόνιμα και σωρευτικά τα οποία αναχαιτίζουν σημαντικά την ανάπτυξή τους, το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής και διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θεσπίζει ειδικά μέτρα αποσκοπούντα ιδίως στον καθορισμό των προϋποθέσεων εφαρμογής των Συνθηκών στις περιοχές αυτές, συμπεριλαμβανομένων κοινών πολιτικών. Όταν το Συμβούλιο θεσπίζει τα εν λόγω ειδικά μέτρα σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία, αποφαίνεται επίσης προτάσει της Επιτροπής και μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τα μέτρα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο αφορούν ιδίως την τελωνειακή και εμπορική πολιτική, τη φορολογική πολιτική, τις ελεύθερες ζώνες, τη γεωργική και αλιευτική πολιτική, τους όρους προμήθειας πρώτων υλών και βασικών καταναλωτικών αγαθών, τις κρατικές ενισχύσεις και τις προϋποθέσεις πρόσβασης στα Διαρθρωτικά Ταμεία και στα οριζόντια προγράμματα της Ένωσης.

Το Συμβούλιο θεσπίζει τα μέτρα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τους περιορισμούς των εξόχως απόκεντρων περιοχών, χωρίς ωστόσο να υπονομεύεται η ακεραιότητα και η συνοχή της έννομης τάξης της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της εσωτερικής αγοράς και των κοινών πολιτικών.

III - Οι προτεινόμενες νομικές βάσεις

Το άρθρο 43 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ παρέχει την γενική νομική βάση για την κοινή αλιευτική πολιτική, σύμφωνα με την οποία το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θεσπίζουν εκείνες τις διατάξεις που είναι αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων σύμφωνα με την συνήθη νομοθετική διαδικασία.

Το άρθρο 349 της ΣΛΕΕ παρέχει μια νομική βάση που αφορά τις προϋποθέσεις εφαρμογής των Συνθηκών στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, περιλαμβανομένων των κοινών πολιτικών, σύμφωνα με την οποία το Συμβούλιο, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής και αφού προβεί σε διαβουλεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θεσπίζει ειδικά μέτρα για τις εν λόγω περιοχές. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, το Συμβούλιο εγκρίνει τα μέτρα μόνο του και το Κοινοβούλιο εκφράζει απλώς τη γνώμη του. Πρέπει εντούτοις να σημειωθεί ότι, δυνάμει του άρθρου 16, παράγραφος 3 της ΣΕΕ, το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία, δεδομένου ότι το άρθρο 349 της ΣΛΕΕ δεν προβλέπει κάτι διαφορετικό.

IV - Νομολογία σχετικά με τη νομική βάση

Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, «η επιλογή της νομικής βάσης μιας κοινοτικής πράξης πρέπει να στηρίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία επιδεχόμενα δικαστικό έλεγχο, όπως είναι, ιδίως, ο σκοπός και το περιεχόμενο της πράξης»[2]. Η επιλογή λανθασμένης νομικής βάσεως μπορεί συνεπώς να δικαιολογήσει την ακύρωση της σχετικής πράξεως.

Σε παρόμοια περίπτωση, πρέπει συνεπώς να καθοριστεί:

1. εάν η πρόταση έχει διττό σκοπό ή αποτελείται από δύο συνιστώσες εκ των οποίων το πρώτο, σκοπός ή συνιστώσα, μπορεί να θεωρηθεί ως κύριο ή δεσπόζον ενώ το δεύτερο είναι απλώς παρεμπίπτον. ή

2. εάν η πρόταση επιδιώκει συγχρόνως μια σειρά στόχων ή αποτελείται από διάφορες συνιστώσες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, χωρίς το ένα εξ αυτών, στόχος ή συνιστώσα, να είναι δευτερεύον και έμμεσο σε σχέση με το άλλο.

Σύμφωνα με την νομολογία του Δικαστηρίου, στην πρώτη περίπτωση πρέπει η πράξη να βασίζεται σε ενιαία νομική βάση και δη σε εκείνη που επιβάλλει ο κύριος ή επικρατών σκοπός ή συνιστώσα, ενώ στην δεύτερη πρέπει η πράξη να βασιστεί στις αντίστοιχες διαφορετικές νομικές πράξεις[3].

Η προσφυγή εξάλλου σε διπλή νομική βάση δεν θα αποκλειόταν εκ των προτέρων με το αιτιολογικό ότι οι προβλεπόμενες για τις δύο αυτές νομικές βάσεις διαδικασίες είναι ασυμβίβαστες μεταξύ τους[4]. Η χρησιμοποίηση διπλής νομικής βάσης θεωρείται έγκυρη όταν δεν γίνεται αιτία καταπάτησης των δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στην υπό εξέταση υπόθεση, το άρθρο 43, παράγραφος 2 προβλέπει τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, ενώ το άρθρο 349 προβλέπει μόνο διαβούλευση με το Κοινοβούλιο. Το Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι σε παρόμοια περίπτωση υπερισχύει η συνήθης νομοθετική διαδικασία, δεδομένου ότι συνεπάγεται μεγαλύτερο βαθμό συμμετοχής του Κοινοβουλίου[5].

V. Σκοπός και περιεχόμενο του προτεινόμενου κανονισμού

Σύμφωνα με την Επιτροπή, "ο συνολικός στόχος της πρότασης είναι να διασφαλιστούν οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας οι οποίες θα δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα βιώσιμες περιβαλλοντικές συνθήκες και θα συμβάλλουν στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού"[6].

Οι κύριοι και συγκεκριμένοι στόχοι της πρότασης καθορίζονται στην αιτιολογική έκθεση ως εξής: αντιμετώπιση του προβλήματος της διευκρίνισης των στόχων της ΚΑλΠ, βελτίωση της συνοχής μεταξύ των πρωτοβουλιών πολιτικής που καλύπτονται από την ΚΑλΠ, βελτιωμένη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων, ιδίως με την εκπόνηση πολυετών σχεδίων διαχείρισης των τύπων αλιείας και τον τερματισμό των απορρίψεων, συμβολή στις πολιτικές της ΚΑλΠ που αφορούν το οικοσύστημα και το περιβάλλον, πρόβλεψη περιφερειακής εξειδίκευσης των μέτρων με βάση μια προσέγγιση που να στηρίζεται στη θαλάσσια λεκάνη στο πλαίσιο του πυλώνα διατήρησης, ενίσχυση της συλλογής δεδομένων και επιστημονικών γνωμοδοτήσεων για τη βάση γνώσεων της πολιτικής διατήρησης, πλήρης ενσωμάτωση της εξωτερικής πολιτικής στην ΚΑλΠ, προώθηση της ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας, μεταρρύθμιση της πολιτικής για την κοινή οργάνωση της αγοράς της ΚΑλΠ, παροχή νομικού πλαισίου για ένα νέο χρηματοδοτικό μέσο έως το 2014 το οποίο θα στηρίζει τους στόχους της ΚΑλΠ και το θεματολόγιο ΕΕ 2020, περαιτέρω βελτίωση και ενίσχυση της συμμετοχής των εμπλεκομένων, και ενσωμάτωση του προσφάτως θεσπισθέντος νέου καθεστώτος ελέγχου στην ΚΑλΠ.

Το σχέδιο έκθεσης της Επιτροπής Αλιείας επεκτείνεται σε αυτό το ζήτημα και επιχειρηματολογεί στην αιτιολογική έκθεσή του ότι η ισχύουσα ΚαλΠ έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό και ότι έχει αποδειχθεί αδύνατη η επίλυση των χρόνιων προβλημάτων (υπεραλίευση, πλεονάζουσες αλιευτικές ικανότητες, ασθενής οικονομική κατάσταση πολλών επιχειρήσεων στον τομέα της αλιείας, κοινωνικά προβλήματα που προκλήθηκαν από την παρακμή της αλιείας σε πολλές παράκτιες περιοχές). Καταλήγει δε με τη σκέψη ότι ο νέος βασικός κανονισμός πρέπει να θέτει φιλόδοξους στόχους για να αντιστρέψει το επιτεινόμενο αρνητικό κλίμα και για να συμβάλει σε μια βιώσιμη και επιτυχημένη αλιεία στην Ευρώπη.

Μεταξύ των διατάξεων της πρότασης, μόνο το άρθρο 6 παράγραφος 3 αναφέρεται ρητώς στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες. Εξουσιοδοτεί τα κράτη μέλη να περιορίσουν την αλιεία σε σκάφη νηολογημένα σε λιμάνια των Αζορών, της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων. Πρέπει εντούτοις να σημειωθεί ότι τα ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας, τα οποία υποχρεούνται να τηρούν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 35 της πρότασης, καθορίζονται στο Παράρτημα ΙΙ της πρότασης κανονισμού. Τα ανώτατα όρια που αναφέρονται στο εν λόγω Παράρτημα για το εκάστοτε κράτος μέλος όχι μόνο περιλαμβάνουν ρητώς τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειές τους αλλά προσδιορίζουν επίσης τα ίδια τα ανώτατα όρια αυτών των απόκεντρων περιφερειών. Με το άρθρο 35 παράγραφος 2 ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να θεσπίσει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις προκειμένου να υπολογίσει εκ νέου τα ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το ισχύον νομικό μέσο, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, δεν περιέχει συγκεκριμένα κεφάλαια για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες.

Το σχέδιο έκθεσης της Επιτροπής Αλιείας περιέχει 227 τροπολογίες επί του κειμένου της Επιτροπής. Από αυτές τις τροπολογίες, μόνο μία (τροπολογία 23 στην αιτιολογική σκέψη 54) κάνει λόγο για εξόχως απόκεντρες περιφέρειες:

Τροπολογία  23

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 54

 

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(54) Ενδείκνυται να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την σύσταση νέου γνωμοδοτικού συμβουλίου και την τροποποίηση των τομέων αρμοδιότητας των υφιστάμενων συμβουλίων, ιδίως με βάση τις ιδιαιτερότητες του Εύξεινου Πόντου.

(54) Ενδείκνυται να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την σύσταση νέου γνωμοδοτικού συμβουλίου και την τροποποίηση των τομέων αρμοδιότητας των υφιστάμενων συμβουλίων, ιδίως με βάση τις ιδιαιτερότητες του Εύξεινου Πόντου και των ιδιαίτερα απομακρυσμένων περιφερειών.

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη αναφέρεται στα γνωμοδοτικά συμβούλια που πρόκειται να συσταθούν σύμφωνα με τα άρθρα 52 έως 54 της πρότασης και των οποίων ο αριθμός και οι αρμοδιότητες θα καθοριστούν από την Επιτροπή με κατ' εξουσιοδότηση πράξεις που εγκρίνονται βάσει της οριζόμενης στο άρθρο 55 της πρότασης διαδικασία.

Άλλες 2322 τροπολογίες έχουν κατατεθεί επί του σχεδίου της έκθεσης. Ορισμένες από αυτές τις τροπολογίες άπτονται των εξόχως απόκεντρων περιφερειών. Συγκεκριμένα οι τροπολογίες 228 και 1780 επιδιώκουν να προτείνουν το άρθρο 349 ΣΛΕΕ ως νομική βάση και ένα νέο άρθρο με το οποίο θα συστήνεται γνωμοδοτικό συμβούλιο για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, το οποίο θα είναι άλλο από το γνωμοδοτικό συμβούλιο που θα συσταθεί για τα εσωτερικά ύδατα.

Τροπολογία  228

Alain Cadec

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Αιτιολογική αναφορά 3 α (νέα)

 

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Τροπολογία

 

έχοντας υπόψη το άρθρο 349 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Τροπολογία  1780

Alain Cadec

Πρόταση κανονισμού

Μέρος 3 – άρθρο 24 α (νέο)

 

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 24α

 

Διαβούλευση με τα γνωμοδοτικά συμβούλια

 

1. Γνωμοδοτικό συμβούλιο για τις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες συγκροτείται σύμφωνα με το άρθρο 53.

 

2. Γνωμοδοτικό συμβούλιο για την αλιεία στα εσωτερικά ύδατα συγκροτείται σύμφωνα με το άρθρο 53.

Οι τροπολογίες 320 (πανομοιότυπη με την τροπολογία 321) και 2036 αναφέρονται επίσης στο άρθρο 349 ΣΛΕΕ και εγείρουν το ζήτημα της ιδιαίτερης κατάστασης των εξόχως απόκεντρων περιφερειών:

Τροπολογία  320

Estelle Grelier, Patrice Tirolien

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 15 α (νέα)

 

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(15a) Είναι αναγκαίο να στηριχθεί η ανάπτυξη των τομέων που μπορούν να τη δημιουργήσουν, στους οποίους οι ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες διαθέτουν δυνατότητες εξειδίκευσης και ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως ο τομέας της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας. Η εφαρμογή μιας κοινής αλιευτικής πολιτικής για τις περιφέρειες εξαρτάται από την αναγνώριση της ιδιαιτερότητας της κατάστασής τους και την εφαρμογή των άρθρων 349 και 355, παράγραφος 1, της ΣΛΕΕ.

Τροπολογία  2036

Luís Paulo Alves

Πρόταση κανονισμού

Μέρος 5 – άρθρο 34 – παράγραφος 1 α (νέα)

 

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1a. Οι στόλοι που ανήκουν στις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες δύνανται, λόγω των ιδιαιτεροτήτων τους και δυνάμει του άρθρου 349 της ΣΛΕΕ, να εξακολουθήσουν να λαμβάνουν ειδική ενίσχυση για τον εκσυγχρονισμό τους, με στόχο τη βελτίωση της ασφάλειας και των λειτουργικών συνθηκών των δραστηριοτήτων τους, χωρίς όμως να αυξηθεί η αλιευτική τους προσπάθεια.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε στις 18 Απριλίου ψήφισμα σχετικά με τον ρόλο της πολιτικής συνοχής στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, στο οποίο δηλώνονται τα εξής (η έμφαση είναι του συντάκτη):

εκφράζει τη λύπη του διότι η πρόταση μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη την κατάσταση και την πραγματικότητα στις ΕΑΠ· [εξόχως απόκεντρες περιφέρειες]· επιμένει στη θαλάσσια διάσταση των ΕΑΠ και στη σημασία της αλιευτικής δραστηριότητας για τον χωροταξικό σχεδιασμό και την απασχόληση των τοπικών πληθυσμών, δεδομένης της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης αυτών των περιοχών, οι δυνατότητες των οποίων πρέπει να οδηγήσουν σε συγκεκριμένα και συνεπή μέτρα για μια πραγματική θαλάσσια οικονομία και να ληφθούν δεόντως υπόψη στο πρόγραμμα ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής της Ευρώπης· επισημαίνει το αυξανόμενο οικονομικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει ο απέραντος πλούτος των θαλάσσιων βυθών των ΕΑΠ στους τομείς της βιογενετικής και των ορυκτών και τονίζει ότι έχει σημασία να ληφθούν αυτά υπόψη στη «νέα ευρωπαϊκή στρατηγική για τις ΕΑΠ», με σκοπό την ανάπτυξη οικονομίας που θα βασίζεται στη γνώση της θάλασσας· υποστηρίζει στο πλαίσιο αυτό ότι οι ΕΑΠ πρέπει να βρίσκονται στο κέντρο της θαλάσσιας πολιτικής της Ένωσης, επιμένοντας στο ρόλο τους σε σχέση με τη βιώσιμη εκμετάλλευση των θαλασσών και των παράκτιων ζωνών, καθώς και σε σχέση με τη διεθνή θαλάσσια διακυβέρνηση και τονίζει ότι οι ΕΑΠ του Ατλαντικού καλούνται να αποτελέσουν τμήμα της υπό επεξεργασία ατλαντικής στρατηγικής[7]·

Ανταποκρινόμενη στα ανωτέρω, η Γαλλική Γερουσία προέβη επίσης στην εξής παρέμβαση στο πλαίσιο του ελέγχου για την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας που προβλέπεται στο Πρωτόκολλο αριθ. 2 της ΣΛΕΕ:

'Θεωρεί, όπως και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ότι το άρθρο 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιτρέπει την θέσπιση ειδικών μέτρων για τις ΕΑΠ προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι περιορισμοί που υφίστανται αυτές, δεν χρησιμοποιείται επαρκώς και καλεί συνεπώς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προβλέψει την ενσωμάτωση ειδικών διατάξεων για τις ΑΕΠ στους κανονισμούς σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική και σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας.[8]'

VI - Προσδιορισμός της κατάλληλης νομικής βάσης

Προκειμένου να καθοριστεί η κατάλληλη νομική βάση σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να καθοριστεί κατά πόσον ο κύριος ή επικρατών σκοπός της πρότασης είναι ο καθορισμός των διατάξεων που είναι αναγκαίες για την υλοποίηση των στόχων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής ή κατά πόσον ο σκοπός της έγκρισης συγκεκριμένων μέτρων υπέρ των εξόχως απόκεντρων περιοχών στον τομέα της αλιείας είναι άρρηκτα δεμένος με τον πρώτο χωρίς να είναι δευτερεύων και έμμεσος.

Ο συνολικός στόχος της πρότασης της Επιτροπής είναι να διασφαλιστούν οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που παρέχουν μακροπρόθεσμα βιώσιμες περιβαλλοντικές συνθήκες και συμβάλλουν στην εξασφάλιση του επισιτιστικού εφοδιασμού ενώ στο σχέδιο έκθεσης της Επιτροπής Αλιείας τονίζεται ότι ο προτεινόμενος κανονισμός οφείλει να θέσει φιλόδοξους στόχους για να αντιστρέψει το επιτεινόμενο αρνητικό κλίμα και για να συμβάλει σε μια βιώσιμη και επιτυχημένη αλιεία στην Ευρώπη.

Τούτων δοθέντων, οι υφιστάμενες διατάξεις της πρότασης που προβλέπουν ειδικά μέτρα για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, δηλαδή εκείνες του άρθρου 6 παράγραφος 3 περί νηολόγησης αλιευτικών σκαφών και του άρθρου 35 περί ανώτατων ορίων αλιευτικής ικανότητας, έχουν περιορισμένο πεδίο εφαρμογής και, κατά συνέπεια, είναι απλώς παρεπόμενες και δευτερεύουσες σε σχέση με τον κυρίαρχο σκοπό που είναι ο καθορισμός των βασικών κανόνων που διέπουν την Κοινή Αλιευτική Πολιτική.

Πρέπει εντούτοις να επισημανθεί ότι αυτή η ανάλυση θα χρειαστεί ενδεχομένως να αναθεωρηθεί σε περίπτωση έγκρισης οποιασδήποτε από τις προαναφερθείσες τροπολογίες με τις οποίες επιδιώκεται η εισαγωγή συγκεκριμένων μέτρων για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, όπως, λόγου χάρη, εκείνες που επιδιώκουν την σύσταση γνωμοδοτικού συμβουλίου για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, διότι κάτι τέτοιο θα μετέβαλε την ανωτέρω πραγματοποιηθείσα στάθμιση και θα είχε ως αποτέλεσμα να πάψουν να είναι δευτερεύοντα και έμμεσα τα εν λόγω μέτρα σε σχέση με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική. Τούτο το συμπέρασμα ενισχύεται περαιτέρω από το προαναφερθέν ψήφισμα του Κοινοβουλίου σχετικά με τον ρόλο της πολιτικής συνοχής στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και από την παρέμβαση περί επικουρικότητας της Γαλλικής Γερουσίας, κείμενα που αμφότερα ζητούν να συμπεριληφθούν ειδικά μέτρα για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές στον προτεινόμενο κανονισμό.

Εάν η νομοθετική διαδικασία που θα ακολουθήσει και οι ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία σε δεύτερη ανάγνωση οδηγήσουν στην κατάθεση περαιτέρω τροπολογιών επί της πρότασης, οι οποίες τροπολογίες θα περιέχουν πρόσθετες διατάξεις με τις οποίες εισάγονται ειδικά μέτρα για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, είτε ευθέως είτε με τη μορφή εκχώρησης νομοθετικής αρμοδιότητας, τότε η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων θα ελέγξει εκ νέου την ορθότητα της νομικής βάσης προκειμένου να διαπιστώσει εάν οι εν λόγω διατάξεις είναι απλώς παρεπόμενες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής ή εάν διαμορφώνουν έναν στόχο ο οποίος δεν είναι δευτερεύων και έμμεσος, καθιστώντας με τον τρόπο αυτό απαραίτητη την προσθήκη του άρθρου 349 ΣΛΕΕ στη νομική βάση.

Όσον αφορά την δεύτερη ερώτηση που θέτει η Επιτροπή Αλιείας, πρέπει να σημειωθεί ότι, αν και το άρθρο 349 ΣΛΕΕ, σε αντίθεση με το άρθρο 43 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ, δεν προβλέπει την εφαρμογή της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, ορίζει ότι το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία. Επομένως, τα εν λόγω άρθρα δεν είναι, από πλευράς διαδικασίας, ασύμβατα.

VII - Συμπέρασμα και σύσταση

Με γνώμονα την προηγηθείσα ανάλυση, τα ερωτήματα που θέτει η Επιτροπή Αλιείας πρέπει να απαντηθούν ως εξής:

1. Το άρθρο 43 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ αποτελεί την μόνη κατάλληλη νομική βάση της πρότασης ως έχει. Εάν η πρόταση τροποποιηθεί για να συμπεριλάβει περαιτέρω διατάξεις που προβλέπουν ειδικά μέτρα για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, τότε θα χρειαστεί να επανεξεταστεί προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον οι εν λόγω διατάξεις δημιουργούν έναν στόχο ο οποίος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλώς παρεπόμενος της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και καθιστούν συνεπώς αναγκαία την προσθήκη του άρθρου 349 ΣΛΕΕ.

2. Τα άρθρα 43 παράγραφος 2 και 349 ΣΛΕΕ μπορούν να υιοθετηθούν ως κοινή νομική βάση παρά το γεγονός ότι προβλέπουν την εφαρμογή διαφορετικών νομοθετικών διαδικασιών.

Κατά τη συνεδρίασή της στις 17 Σεπτεμβρίου 2012 η Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων αποφάσισε επομένως ομόφωνα [9]να σας συστήσει τα εξής: Το άρθρο 43 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ αποτελεί την μόνη κατάλληλη νομική βάση της πρότασης ως έχει.

Mε εκτίμηση,

Klaus-Heiner Lehne

  • [1]  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με τη διατήρηση και τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων, στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕΕ L 358 της 31.12.2002, σ. 59).
  • [2]  Υπόθεση C-45/86 Επιτροπή κατά Συμβουλίου (Σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων) Συλλογή 1987 1439, σκέψη 5· Υπόθεση C-440/05 Επιτροπή κατά Συμβουλίου, Συλλογή 2007, I-9097; υπόθεση C-411/06 Επιτροπή κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου (8 September 2009) (ΕΕ C 267 της 07.11.2009, σ.8).
  • [3]  Βλ. προαναφερθείσα υπόθεση C-411/06, παράγραφοι 46-47
  • [4]  Υπόθεση C-178/03 Επιτροπή κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, Συλλογή 2006 I-107, παράγραφος 57, Υπόθεση C-300/89, Επιτροπή κατά Συμβουλίου ("διοξείδιο τιτανίου"), Συλλογή 1991, σελ. Ι-287, παράγραφοι 17-25.
  • [5]  Υπόθεση C-155/07 Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου, Συλλογή 2008, σελ. Ι-8103, παρ. 75-79.
  • [6]  Βλ. COM (2011) 0425, σ. 2.
  • [7]  Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Απριλίου 2012 σχετικά με τον ρόλο της πολιτικής συνοχής στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» P7_TA(2012)0125, παρ. 17.
  • [8]  Ευρωπαϊκό ψήφισμα της 3ης Ιουλίου 2012 με σκοπό την ευαισθητοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις πραγματικές συνθήκες που αντιμετωπίζει η αλιεία στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες της Γαλλίας.
  • [9]  Κατά την τελική ψηφοφορία ήταν παρόντες: Raffaele Baldassarre (Αντιπρόεδρος), Edit Bauer (σύμφωνα με το άρθρο 187(2)), Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu (Αντιπρόεδρος), Piotr Borys, Françoise Castex (Αντιπρόεδρος), Christian Engström, Marielle Gallo, Eva Lichtenberger (rapporteur), Antonio Masip Hidalgo, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner (Αντιπρόεδρος), Dagmar Roth-Behrendt, Rebecca Taylor, Alexandra Thein, Axel Voss, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka, Χαράλαμπος Αγγουράκης (σύμφωνα με το άρθρο 187(2)).

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Ανάπτυξης (20.6.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή αλιευτική πολιτική
(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Isabella Lövin

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑλΠ) ευρίσκεται σε διαδικασία μεταρρύθμισης. Δεδομένου ότι το πεδίο εφαρμογής της ΚΑλΠ είναι παγκόσμιας εμβέλειας - η ΕΕ εισάγει πάνω από το 60% των ιχθύων που καταναλώνονται και οι στόλοι της αλιεύουν ανά τον κόσμο - οι στόχοι και τα μέτρα της ΚΑλΠ πρέπει να χαρακτηρίζονται από συνέπεια εντός και εκτός της ΕΕ, ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις της με τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ο καλύτερος τρόπος για να ελαχιστοποιηθεί ο εξωτερικός αντίκτυπος της ΚΑλΠ είναι να εξασφαλιστεί ότι η πολιτική της ΕΕ στον τομέα της διαχείρισης της αλιείας διέπεται από αρχές μακροπρόθεσμης περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, ούτως ώστε να μειωθεί η εξάρτησή μας από αλιευτικούς πόρους που ευρίσκονται εκτός της Ένωσης.

Επικρατεί συνήθως η αντίληψη ότι η εξωτερική διάσταση περιορίζεται στις διμερείς αλιευτικές συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες (τις επονομαζόμενες «Συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης», τις οποίες η Επιτροπή επιθυμεί να μετονομάσει σε «Συμφωνίες βιώσιμης αλιείας») και περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ). Ωστόσο, τα αλιευτικά συμφέροντα της ΕΕ περιλαμβάνουν ιδιωτικές συμφωνίες μεταξύ πλοιοκτητών της ΕΕ και τρίτων χωρών, κοινές επιχειρήσεις και άλλες μορφές επενδύσεων. Οι εν λόγω δραστηριότητες και σχέσεις πρέπει και αυτές να εκπληρώνουν, στο βαθμό που επιτρέπει η νομοθεσία της ΕΕ, τους στόχους της ΚΑλΠ.

Για πρώτη φορά, η Επιτροπή προτείνει να συμπεριληφθούν στον βασικό κανονισμό της ΚΑλΠ διατάξεις που αφορούν την εξωτερική της διάσταση, αν και η πρόταση περιλαμβάνει μόνον άρθρα σχετικά με τις διμερείς συμφωνίες και τις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ).

Οι βασικές προτεινόμενες αρχές είναι οι ακόλουθες:

· η ΕΕ πρέπει να προωθήσει τη διαχείριση της αλιείας με στόχο τη διατήρηση των αλιευτικών αποθεμάτων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, ή ΜΒΑ (άρθρο 39, παράγραφος 2)·

· οι διαπραγματεύσεις για διμερείς συμφωνίες διεξάγονται μόνον για την πρόσβαση σε αλιευτικά αποθέματα για τα οποία υπάρχει διαθέσιμο πλεόνασμα, πέρα από την ικανότητα αλίευσης του παράκτιου κράτους (άρθρο 41, παράγραφος 2)·

· η χρηματική αντιπαροχή για την πρόσβαση σε ιχθυαποθέματα πρέπει να αποσυνδέεται από τα χρήματα που χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση της τομεακής ανάπτυξης στην τρίτη χώρα (άρθρο 42).

Οι προτάσεις αυτές πρέπει να υποστηριχθούν ανεπιφύλακτα από την Επιτροπή Ανάπτυξης.

Αντίθετα, περισσότερο αμφιλεγόμενη είναι η επιθυμία της Επιτροπής να υποχρεώσει τα κράτη μέλη να θεσπίσουν σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων (TFCs), βάσει του οποίου χορηγούνται σε άτομα ή εταιρείες μακροπρόθεσμα δικαιώματα αλίευσης τα οποία εν συνεχεία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο εμπορίας μεταξύ των κατόχων, διαδικασία η οποία οδηγεί πάρα πολύ συχνά στη συγκέντρωση των δικαιωμάτων αλιείας και μπορεί μάλιστα να οδηγήσει σε κερδοσκοπία σε σχέση με αλιευτικές δυνατότητες. Η Επιτροπή προτείνει την εξαίρεση των αλιευτικών δυνατοτήτων που εξασφαλίζονται δυνάμει διμερών συμφωνιών, αλλά αφήνει ανοικτές σε ένα τέτοιο σύστημα που βασίζεται στην αγορά τις αλιευτικές δυνατότητες σε ύδατα χωρών με τις οποίες η ΕΕ δεν έχει συνάψει διμερή αλιευτική συμφωνία και σε διεθνή ύδατα. Είναι επιτακτική ανάγκη να μην εφαρμόζεται ένα τέτοιο σύστημα εκτός των υδάτων της ΕΕ. Για τον σκοπό αυτό προτείνεται σχετική τροπολογία.

Πρέπει να συμπεριληφθούν στον βασικό κανονισμό και άλλες διατάξεις σχετικά με την εξωτερική διάσταση της ΚΑλΠ, το μέρος που αφορά ιδιαίτερα τις αναπτυσσόμενες χώρες, και προτείνονται ορισμένες τροπολογίες για τον σκοπό αυτό.

Πολλές πτυχές της εξωτερικής αλιευτικής πολιτικής είναι μάλλον αδιαφανείς λόγω της ελλιπούς πληροφόρησης που διατίθεται στο κοινό σχετικά με τα αλιεύματα, το εύρος των αλιευτικών δραστηριοτήτων σκαφών που φέρουν σημαία κράτους μέλους, τον αντίκτυπο του στόλου της ΕΕ και άλλων στόλων κλπ. Προτείνονται ορισμένες τροπολογίες που αποσκοπούν στη βελτίωση της διαφάνειας.

Οι συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης έχουν αποτελέσει αντικείμενο έντονης κριτικής επί πολλά έτη, και ορισμένες φορές η κριτική αυτή ήταν δικαιολογημένη. Ωστόσο, διμερείς συμφωνίες της ΕΕ οι οποίες έχουν προκύψει από διαπραγματεύσεις επί ίσοις όροις και εφαρμόζονται ορθώς μπορούν να συμβάλουν περισσότερο στην βιώσιμη εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων απ’ ό,τι η παύση της εφαρμογής αυτών των συμφωνιών, δεδομένου ότι η παρουσία της ΕΕ θα συνεχιστεί υπό άλλη μορφή, π.χ. μέσω ιδιωτικών συμφωνιών οι οποίες δεν θα υπόκεινται σε κανενός είδους δημοκρατική εποπτεία.

Όσον αφορά τις διμερείς αλιευτικές συμφωνίες, προτείνονται ορισμένες συμπληρωματικές διατάξεις, μεταξύ άλλων ρήτρα που αφορούν τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς εργατικού δικαίου.

Οι αλιευτικές συμφωνίες που συνήφθησαν πρόσφατα περιλαμβάνουν «ρήτρα αποκλειστικότητας», σύμφωνα με την οποία τα σκάφη μπορούν να ασκούν αλιευτικές δραστηριότητες μόνον στα ύδατα τρίτων χωρών με τις οποίες η ΕΕ έχει συνάψει συμφωνία εάν συμπεριλαμβάνονται στους όρους της συμφωνίας. Η ρήτρα αυτή πρέπει να ενσωματωθεί στον βασικό κανονισμό, μαζί με διάταξη η οποία εμποδίζει τα σκάφη να αλλάζουν σημαία συχνά για να επωφελούνται από τα καθεστώτα που ισχύουν σε διάφορες χώρες. Η αλλαγή σημαίας δεν πρέπει να επιτρέπεται εάν το σκάφος επιθυμεί να ασκήσει αλιευτική δραστηριότητα βάσει διμερών συμφωνιών της ΕΕ.

Ο στόχος της ΕΕ να συμμετέχει σε διεθνείς οργανισμούς διαχείρισης της αλιείας για την προώθηση της βιώσιμης αλιείας παγκοσμίως είναι αξιέπαινος. Μια παγκόσμια αλιεία που τυγχάνει ορθής διαχείρισης θα συμβάλει στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων, όπως είναι η επισιτιστική ασφάλεια για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενεές. Ωστόσο, για να στεφθούν οι προσπάθειες της ΕΕ με επιτυχία, το έργο στον εν λόγω τομέα πρέπει να συντονίζεται με τις πολιτικές της ΕΕ στον τομέα της ανάπτυξης και να στηρίζεται από αυτές. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ανάπτυξη ικανοτήτων στους τομείς της παρακολούθησης, του ελέγχου και της εποπτείας, της εκτίμησης των αποθεμάτων και της διαχείρισης της αλιείας στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Εάν η ΕΕ δεν αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα της ανάπτυξης ικανοτήτων με μια ολιστική προσέγγιση, αξιοποιώντας όλες τις πολιτικές της με συντονισμένο τρόπο, υπάρχει κίνδυνος να επικρατήσει η αντίληψη ότι η ΕΕ ζητεί από τις αναπτυσσόμενες χώρες να επιτύχουν το αδύνατο στον τομέα της διαχείρισης της αλιείας, γεγονός το οποίο θα υπονομεύσει κάθε δυνατότητα επιτυχίας της ΕΕ στην υλοποίηση του οράματός της.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ

Η Επιτροπή Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να ενσωματώσει στην έκθεσή της τις ακόλουθες τροπολογίες:

Τροπολογία  1

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 38 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(38α) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να είναι συνεπής προς την αναπτυξιακή πολιτική της Ένωσης και να συμβάλλει στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας·

Τροπολογία  2

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – στοιχείο στ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

στ) τη συνοχή με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και τις άλλες πολιτικές της Ένωσης.

στ) τη συνοχή με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και τις άλλες πολιτικές της Ένωσης καθώς και με τις διεθνείς υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί από την Ένωση και τα κράτη μέλη.

Τροπολογία  3

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – στοιχείο στ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(στα) τη διαφάνεια και την πρόσβαση στην πληροφόρηση, σύμφωνα με την Σύμβαση του Aarhus, συμπεριλαμβανομένης της πληροφόρησης σχετικά με την εξωτερική διάσταση.

Τροπολογία  4

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 27 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2a. Το σύστημα αυτό δεν εφαρμόζεται εκτός των υδάτων της Ένωσης.

Τροπολογία  5

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων

Κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων

Τροπολογία  6

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Κάθε κράτος μέλος κατανέμει μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις με βάση διαφανή κριτήρια, για κάθε απόθεμα ή ομάδα αποθεμάτων για τα οποία κατανέμονται αλιευτικές δυνατότητες δυνάμει του άρθρου 16, εξαιρουμένων των αλιευτικών δυνατοτήτων που εξασφαλίζονται με βάση συμφωνίες βιώσιμης αλιείας.

2. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να κατανέμει μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις με βάση διαφανή κριτήρια, για κάθε απόθεμα ή ομάδα αποθεμάτων για τα οποία κατανέμονται αλιευτικές δυνατότητες δυνάμει του άρθρου 16, εξαιρουμένων των αλιευτικών δυνατοτήτων που εξασφαλίζονται με βάση συμφωνίες βιώσιμης αλιείας.

Τροπολογία  7

Πρόταση κανονισμού

Μέρος VII - Τίτλος -1 - Άρθρο 38 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Τίτλος -1

 

ΓΕΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

 

Άρθρο 38α

 

Η εξωτερική διάσταση της κοινής αλιευτικής πολιτικής συνάδει με τις πολιτικές της Ένωσης στους τομείς του περιβάλλοντος, της ανάπτυξης και του εμπορίου. Επιδιώκει να επιτύχει τους ίδιους στόχους και να προωθήσει τα ίδια πρότυπα διαχείρισης της αλιείας που εφαρμόζονται στα ύδατα της Ένωσης.

 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση συντονίζει ενεργά την πολιτική της στον τομέα της συνεργασίας για την ανάπτυξη με την εξωτερική αλιευτική πολιτική της προκειμένου να στηρίξει αποτελεσματικά την υλοποίηση της βιώσιμης παγκόσμιας διακυβέρνησης στον τομέα της αλιείας από τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Τροπολογία  8

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 40 – παράγραφος 1α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη συμμόρφωση των επιχειρήσεών τους με τα μέτρα που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο. Σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης, η Επιτροπή λαμβάνει διορθωτικά μέτρα.

Τροπολογία  9

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες ορίζουν ένα νομικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο διακυβέρνησης για αλιευτικές δραστηριότητες που ασκούνται από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη σε ύδατα τρίτων χωρών.

1. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες ορίζουν ένα νομικό, οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο διακυβέρνησης για αλιευτικές δραστηριότητες που ασκούνται από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη σε ύδατα τρίτων χωρών. Οι συμφωνίες συμβάλλουν στην επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης στις τρίτες χώρες και υπεύθυνης αλιείας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τροπολογία  10

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων από όλους τους στόλους, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

Τροπολογία  11

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 2α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας προβλέπουν ότι οι άδειες αλιείας για αποθέματα στην τρίτη χώρα θα χορηγούνται μόνο σε αλιευτικά σκάφη που φέρουν σημαία κράτους μέλους της Ένωσης κατά το διάστημα των 24 μηνών που προηγείται της αίτησης για άδεια αλιείας. Τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης δεν ασκούν αλιευτική δραστηριότητα σε τρίτη χώρα με την οποία η Ένωση έχει συνάψει συμφωνία βιώσιμης αλιείας, μη συμμορφούμενα προς τις διατάξεις της εν λόγω συμφωνίας.

Τροπολογία  12

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 2 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2β. Καταβάλλονται προσπάθειες σε επίπεδο Ένωσης για την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών της Ένωσης που αλιεύουν σε ύδατα τρίτων χωρών εκτός του πλαισίου των συμφωνιών βιώσιμης αλιείας. Τέτοια σκάφη πρέπει να τηρούν τις ίδιες κατευθυντήριες αρχές που εφαρμόζονται στα σκάφη που αλιεύουν στα ύδατα της Ένωσης.

Τροπολογία  13

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 2γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2γ. Ο σεβασμός των δημοκρατικών αρχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ορίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και σε άλλες σχετικές διεθνείς πράξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και της αρχής του κράτους δικαίου συνιστά ουσιώδες στοιχείο των συμφωνιών βιώσιμης αλιείας.

Τροπολογία  14

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 2δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2δ. Πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων για το επόμενο πρωτόκολλο διεξάγονται ανεξάρτητες αξιολογήσεις του αντίκτυπου εκάστου πρωτοκόλλου οι οποίες περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τα αλιεύματα και τις αλιευτικές δραστηριότητες. Οι αξιολογήσεις αυτές δημοσιοποιούνται.

Τροπολογία  15

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 42 – παράγραφος 1 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(α) να καλυφθεί μέρος των εξόδων πρόσβασης σε αλιευτικούς πόρους σε ύδατα τρίτων χωρών,

(α) να καλυφθεί μέρος των εξόδων πρόσβασης σε αλιευτικούς πόρους σε ύδατα τρίτων χωρών, ενώ οι δικαιούχοι της πρόσβασης στην αλιεία οφείλουν να καλύπτουν ένα προοδευτικά αυξανόμενο μέρος των εξόδων·

Τροπολογία  16

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 42 – παράγραφος 1 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(β) να θεσπιστεί το πλαίσιο διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και διατήρησης των απαραίτητων επιστημονικών και ερευνητικών ιδρυμάτων, της ικανότητας παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης και άλλων στοιχείων ανάπτυξης ικανοτήτων σχετικά με την ανάπτυξη πολιτικής βιώσιμης αλιείας που υλοποιεί η τρίτη χώρα. Η εν λόγω οικονομική βοήθεια χορηγείται υπό την προϋπόθεση επίτευξης συγκεκριμένων αποτελεσμάτων.

(β) να θεσπιστεί το πλαίσιο διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και διατήρησης των απαραίτητων επιστημονικών και ερευνητικών ιδρυμάτων, της ικανότητας παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης, της διαφάνειας, των μηχανισμών συμμετοχής και λογοδοσίας και άλλων στοιχείων ανάπτυξης ικανοτήτων σχετικά με την ανάπτυξη πολιτικής βιώσιμης αλιείας που υλοποιεί η τρίτη χώρα. Η εν λόγω οικονομική βοήθεια χορηγείται υπό την προϋπόθεση επίτευξης συγκεκριμένων αποτελεσμάτων και είναι συμπληρωματική και συνεκτική με τα αναπτυξιακά σχέδια και προγράμματα που υλοποιούνται στην ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα.

Τροπολογία  17

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 42 – παράγραφος 1α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1a. Με την επιφύλαξη των αρμοδιοτήτων παρακολούθησης που παραχωρούνται στις μεικτές επιτροπές δυνάμει των συμφωνιών βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες, η βοήθεια αυτή υπόκειται σε ανοικτού χαρακτήρα και βάσει λογοδοσίας μηχανισμό επανεξέτασης, που συμπεριλαμβάνει διαθέσιμους στο κοινό λογιστικούς ελέγχους και ανεξάρτητες αξιολογήσεις σχετικά με τα αποτελέσματα της οικονομικής βοήθειας που χορηγήθηκε βάσει εντολής της Επιτροπής.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Kοινή αλιευτική πολιτική

Έγγραφα αναφοράς

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

PECH

13.9.2011

 

 

 

Γνωμοδότηση της

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

DEVE

13.9.2011

Συντάκτης(τρια) γνωμοδότησης

       Ημερομηνία ορισμού

Isabella Lövin

29.8.2011

Εξέταση στην επιτροπή

23.4.2012

 

 

 

Ημερομηνία έγκρισης

19.6.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

26

0

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Thijs Berman, Michael Cashman, Véronique De Keyser, Nirj Deva, Leonidas Donskis, Catherine Grèze, Filip Kaczmarek, Michał Tomasz Kamiński, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Jean Roatta, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Keith Taylor, Patrice Tirolien, Ivo Vajgl, Anna Záborská, Iva Zanicchi, Ελένη Θεοχάρους

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Gesine Meissner, Csaba Őry, Judith Sargentini, Patrizia Toia

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Ioan Enciu, Gabriele Zimmer

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Προϋπολογισμών (22.6.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική
(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Συντάκτης γνωμοδότησης: François Alfonsi

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑλΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απαραίτητη για την επίτευξη βιώσιμης αλιείας σε όλες τις διαστάσεις της, δηλαδή την περιβαλλοντική, την οικονομική και την κοινωνική. Μέχρι τώρα η Κοινή Αλιευτική Πολιτική δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, η δε Επιτροπή συνηγορεί υπέρ της μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ, για να αποφευχθούν η διαρκής εξάντληση των αποθεμάτων σε ψάρια, η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα και χαμηλή κερδοφορία και καθώς και η μειωμένη οικονομική ανθεκτικότητα για σημαντικό αριθμό στόλων. Επομένως ορισμένα στοιχεία πρέπει να μεταρρυθμιστούν, για να επιτευχθεί ο γενικός στόχος να διασφαλίζονται οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας οι οποίες θα δημιουργήσουν βιώσιμες περιβαλλοντικές συνθήκες μακράς πνοής και θα συμβάλουν στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού.

Η ανανεωμένη πολιτική πρέπει να αποσκοπεί στην αξιοποίηση των έμβιων υδάτινων πόρων κατά τρόπο ώστε να αποκαθιστά τους αλιευτικούς πόρους αλλά και να τους διατηρεί πάνω από τα επίπεδα που εξασφαλίζουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση. Ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο δυνατόν, καθώς τούτο θα φέρει συνολική βελτίωση των συνολικών αποθεμάτων, οδηγώντας έτσι σε σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές βελτιώσεις. Από την άλλη πλευρά, η μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, ο τερματισμός των απορρίψεων και η ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη επιλεκτικών εργαλείων θα συμβάλουν στην καλή κατάσταση του περιβάλλοντος.

Η επί ίσοις όροις πρόσβαση στα ύδατα πρέπει να παραμείνει βασική αρχή της ΚΑλΠ, όπως και η διατήρηση των βιολογικών υδάτινων πόρων, η οποία πρέπει να παραμείνει θεμελιώδης πυλώνας για την επίτευξη των σκοπών της ΚΑλΠ. Ειδικότερα, τα πολυετή σχέδια διαχείρισης που αποσκοπούν στη διαχείριση της εκμετάλλευσης των πόρων σε βιώσιμα επίπεδα είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση. Πέραν τούτου, η βασική πολιτική διαχείρισης του στόλου με λεπτομερή ανώτατα όρια συνολικής αλιευτικής ικανότητας ανά κράτος μέλος.

Η ΚΑλΠ πρέπει να υποστηρίζει την περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμη ανάπτυξη του κλάδου βιώσιμων υδατοκαλλιεργειών. Οι βιώσιμες υδατοκαλλιέργειες έχουν το δυναμικό να συμβάλουν στην επισιτιστική ασφάλεια, στη μεγέθυνση και στη δημιουργία θέσεων εργασίας σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές, εφόσον γίνεται η κατάλληλη διαχείριση, ώστε να ελαχιστοποιείται η περιβαλλοντική υποβάθμιση. Μπορεί να επιτευχθεί σοβαρή πρόοδος όταν τα κράτη μέλη αναπτύσσουν με βάση τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Ένωσης εθνικά στρατηγικά προγράμματα για τη διευκόλυνση της βιώσιμης ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας σε σχέση με την επιχειρηματική ασφάλεια, την πρόσβαση σε ύδατα και χώρους. Η στήριξη του θαλάσσιου δικτύου Natura 2000 για τις προστατευόμενες περιοχές είναι επίσης ζωτικής σημασίας επένδυση σε αυτό το πλαίσιο. Η ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας ενέχει μια σαφή διάσταση που σχετίζεται με την Ένωση: οι στρατηγικές επιλογές που γίνονται σε εθνικό επίπεδο μπορούν να έχουν επίπτωση στη σχετική ανάπτυξη γειτονικών κρατών μελών. Είναι ουσιώδες να μπορούν τα κράτη μέλη να γνωρίζουν τι σχεδιάζουν άλλα κράτη μέλη για τη μελλοντική ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας.

Το συνολικό ποσό που προβλέπεται για την ΚΑλΠ (με χρηματοδότηση μέσω του Ταμείου Αλιείας) για την επόμενη οικονομική περίοδο ανέρχεται στα 6,68 δισ. ευρώ.

Ο εισηγητής στηρίζει τις γενικές κατευθύνσεις της προταθείσας μεταρρύθμισης.

******

Η Επιτροπή Προϋπολογισμών καλεί την Επιτροπή Αλιείας, ως αρμόδια επί της ουσίας, να προτείνει στο Κοινοβούλιο να εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση, αποδεχόμενο τις γενικές κατευθύνσεις της πρότασης της Επιτροπής.

Η Επιτροπή Προϋπολογισμών θα εκδώσει λεπτομερή εκτίμηση των δημοσιονομικών παραμέτρων στη γνωμοδότησή της για την πρόταση κανονισμού σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας. Ξεχωριστό θέμα της θα είναι δε η χρηματοδότηση ειδικά για την αλιεία μικρής κλίμακας.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ

Η Επιτροπή Προϋπολογισμών καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να ενσωματώσει στην έκθεσή της τις ακόλουθες τροπολογίες:

Τροπολογία  1

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Παράγραφος 1 α (νέα)

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Τροπολογία

 

1a. υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 8ης Ιουνίου 2011 με τίτλο «Επένδυση στο μέλλον: ένα νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) για μια ανταγωνιστική και βιώσιμη Ευρώπη χωρίς αποκλεισμούς»1· επαναλαμβάνει ότι απαιτούνται επαρκείς πρόσθετοι πόροι για το προσεχές ΠΔΠ προκειμένου να είναι σε θέση η Ένωση αφενός να τηρήσει τις υφιστάμενες πολιτικές της προτεραιότητες και τα νέα καθήκοντα που προβλέπονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας και, αφετέρου, να αντιδρά σε απρόβλεπτα γεγονότα· ζητεί από το Συμβούλιο, σε περίπτωση που δεν συμμερίζεται την προσέγγιση αυτή, να προσδιορίσει σαφώς ποιες πολιτικές του προτεραιότητες ή ποια πολιτικά του προγράμματα θα μπορούσαν να εγκαταλειφθούν εντελώς, παρά την αποδεδειγμένη ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία τους·

 

______________

 

1 Εγκριθέντα κείμενα, P7_TA(2011)0266.

Τροπολογία  2

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Παράγραφος 1 β (νέα)

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Τροπολογία

 

1β. επισημαίνει ότι ο εκτιμώμενος χρηματοοικονομικός αντίκτυπος της πρότασης συνιστά απλώς ένδειξη προς τη νομοθετική αρχή και ότι το ακριβές ύψος του δεν μπορεί να καθοριστεί, πριν να επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την πρόταση κανονισμού για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020·

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Kοινή αλιευτική πολιτική

Έγγραφα αναφοράς

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

PECH

13.9.2011

 

 

 

Γνωμοδότηση της

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

BUDG

13.9.2011

Συντάκτης(τρια) γνωμοδότησης

       Ημερομηνία ορισμού

François Alfonsi

8.9.2011

Ημερομηνία έγκρισης

20.6.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

24

2

2

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Richard Ashworth, Francesca Balzani, Zuzana Brzobohatá, Andrea Cozzolino, Eider Gardiazábal Rubial, Jens Geier, Ivars Godmanis, Lucas Hartong, Jutta Haug, Monika Hohlmeier, Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Sergej Kozlík, Jan Kozłowski, Giovanni La Via, Barbara Matera, Claudio Morganti, Juan Andrés Naranjo Escobar, Dominique Riquet, Alda Sousa, László Surján, Angelika Werthmann

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Alexander Alvaro, Jürgen Klute, Jan Mulder, María Muñiz De Urquiza, Theodor Dumitru Stolojan

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (14.5.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή αλιευτική πολιτική
(COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Chris Davies

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η επιτακτική ανάγκη μεταρρύθμισης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερη. Τα ιχθυαποθέματα στα ευρωπαϊκά ύδατα έχουν γνωρίσει δραματική πτώση τις τελευταίες δεκαετίες και δεν αποκλείεται ο κίνδυνος ολοκληρωτικής κατάρρευσης ορισμένων από αυτά. Αξίζει να σημειωθεί αφενός ότι το ένα στα τέσσερα αλιευμένα ψάρια σπαταλιέται εντελώς διότι πετιέται στη θάλασσα νεκρό και αφετέρου ότι άνω του 60% των ψαριών που καταναλώνονται στην Ευρώπη είναι πλέον εισαγόμενα. Μολονότι υπάρχουν πάρα πολλά αλιευτικά σκάφη για να ψαρέψουν πάρα πολύ λίγα ψάρια, η αλιευτική ικανότητα του ευρωπαϊκού στόλου εξακολουθεί να αυξάνεται κατά 3% ετησίως. Ο αλιευτικός κλάδος δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμος και εν πολλοίς διατηρείται στη ζωή μόνο χάρη στις επιδοτήσεις. Είναι επίσης σαφές ότι η δυσχερής οικονομική κατάσταση ευνοεί την επιδίωξη βραχυπρόθεσμου οφέλους και εκείνες τις μη βιώσιμες κακές πρακτικές που έχουν επιφέρει σοβαρές βλάβες στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι.

Η μείωση των ιχθυαποθεμάτων είχε αρχίσει πολύ καιρό πριν δημιουργηθεί η ΚΑΠ το 1983. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία που διαθέτουμε, τα ξύλινα αλιευτικά σκάφη που, έναν αιώνα πριν, εξαρτιόνταν από τα ιστία και από τον άνεμο αλίευαν σε ορισμένες περιπτώσεις μεγαλύτερο όγκο ψαριών από τα υψηλής τεχνολογίας σκάφη του σήμερα ενώ και τα ίδια τα ψάρια ήταν πολύ μεγαλύτερα σε μέγεθος.

Η υπεραλίευση έχει μακρά ιστορία και η ΚΑΠ δεν έκανε πολλά για να την περιορίσει. Το πρόβλημα δεν έγκειται στο γεγονός των κοινών κανόνων για την ΕΕ αλλά στην πολιτική και δη στην εφαρμογή της. Ο βραχυπρόθεσμος προγραμματισμός έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά. Λέγεται ότι οι υπουργοί που συνεδριάζουν κάθε χρόνο για να ορίσουν τις ποσοστώσεις υπερβαίνουν τις επιστημονικές συστάσεις μέχρι και κατά 48%. Συνέπεια αυτού είναι η μείωση του αριθμού των ψαριών και άρα η μείωση των αλιευμάτων. Οι τρέχουσες πρακτικές δεν μπορούν να παράσχουν μια βιώσιμη πηγή θαλασσινής διατροφής.

Ευτυχώς, τα ύδατά μας έχουν την ικανότητα να συντηρήσουν πολύ περισσότερα ψάρια από αυτά που έχουν τώρα και ορισμένες από τις αποφάσεις μας σε αυτόν τον κλάδο πολιτικής έχουν αποδειχθεί ορθές. Οι πτωτικές τάσεις σε ορισμένα ιχθυαποθέματα έχουν αντιστραφεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται, η πολιτική της ΕΕ κατορθώνει να συμβάλει στην αποκατάσταση των αποθεμάτων σε επίπεδα που υπερβαίνουν την μέγιστη βιώσιμη απόδοση. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας για όλα τα αποθέματα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει μεταρρυθμίσεις μακράς πνοής που περιλαμβάνουν τα εξής στοιχεία:

· εκπόνηση σχεδίων μακροπρόθεσμης διαχείρισης για όλα τα ιχθυαποθέματα προκειμένου να επιτευχθεί μέγιστη βιώσιμη απόδοση μέχρι το 2015·

· ετήσια κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων στηριζόμενη αυστηρά και μόνο στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις ή, εάν δεν υπάρχουν αυτές, στην εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης·

· απαγόρευση της απόρριψης νεκρών ψαριών εμπορικών ειδών·

· καθιέρωση σε ολόκληρη την Ευρώπη της διαχείρισης βάσει δικαιωμάτων (μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις), η οποία θα δώσει στους αλιείς εμπορικό κίνητρο για να επιλέξουν την βιώσιμη αλιεία και θα αποτελέσει μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματος της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας·

· τερματισμός της μικροδιαχείρισης των Βρυξελλών με την αποκέντρωση της καθημερινής λήψης αποφάσεων σε εκείνους τους περιφερειακούς φορείς που μπορούν να λάβουν υπόψη τις τοπικές συνθήκες·

· απαιτήσεις περί συμμόρφωσης του ευρωπαϊκού στόλου με υψηλού επιπέδου προδιαγραφές όταν αλιεύει σε ύδατα τρίτων χωρών·

· ενθάρρυνση της ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας σε ολόκληρη την Ευρώπη·

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ηγείται της προσπάθειας για αλλαγή και ο συντάκτης της παρούσης επικροτεί και υιοθετεί τις προτάσεις που περιέχει το παρόν σχέδιο κανονισμού.

Το κείμενο εντούτοις δεν καθιστά σαφές σε όλες τις περιπτώσεις πως θα λειτουργήσουν στην πράξη οι προτεινόμενες διευθετήσεις.

Χρειάζονται περαιτέρω προφυλάξεις για να διασφαλιστεί η επίτευξη των στόχων και η προαγωγή της βιωσιμότητας και περαιτέρω μέτρα για να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση·

Οι παρούσες τροπολογίες επιδιώκουν να επιτύχουν τα εξής:

· Προαγωγή μέτρων αποκατάστασης των ιχθυαποθεμάτων·

· εδραίωση της πρωτοκαθεδρίας των σχεδίων μακροπρόθεσμης διαχείρισης και περιορισμός της ευχέρειας των κυβερνήσεων να αγνοούν τις επιστημονικές συστάσεις κατά την εκπόνηση των ποσοστώσεων·

· προετοιμασία του εδάφους για την επέκταση της απαγόρευσης της απόρριψης για όλα τα είδη ψαριών·

· μεγαλύτερη προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος·

· εμπεριστατωμένη παρουσίαση των τρόπων με τους οποίους η διαχείριση βάσει δικαιωμάτων μπορεί να διαμορφωθεί από τα κράτη μέλη ώστε να καλύπτονται οι εθνικές προτεραιότητες και να προστατεύονται συγκεκριμένα συμφέροντα·

· δημιουργία ευνοϊκότερων συνθηκών για τις αλιευτικές πρακτικές μικρής κλίμακας και χαμηλού αντικτύπου·

· διαμόρφωση αυστηρών προδιαγραφών για τα σκάφη της ΕΕ που αλιεύουν σε ξένα ύδατα·

· αντιμετώπιση προβλημάτων σχετικά με την ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας·

· ανάδειξη της ανάγκης για διαφάνεια και δημόσιο έλεγχο της αλιευτικής πολιτικής.

Κατά την διατύπωση των τροπολογιών, ο συντάκτης της παρούσης είχε τη χαρά να δεχτεί υποδείξεις από εκπροσώπους των εξής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή· κυβερνήσεις της Δανίας, της Γαλλίας, της Ισλανδίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου· Aquaculture Stewardship Council· BalticSea2020· Birdlife· Client Earth· Greenpeace· New Under Ten Fishermen's Association· Ocean 2012· Oceana· Pew Environment Group, UN FAO· WWF.

Η ευθύνη φυσικά για τις προτάσεις ανήκει αποκλειστικά στον συντάκτη της γνωμοδότησης.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ

Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να ενσωματώσει στην έκθεσή της τις ακόλουθες τροπολογίες:

Τροπολογία  1

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(2) Το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής καλύπτει τη διατήρηση, τη διαχείριση και την εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων. Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής επεκτείνεται σε μέτρα σχετικά με τις αγορές και οικονομικά μέτρα για την υποστήριξη των σκοπών της, για τους έμβιους πόρους που ζουν σε γλυκά ύδατα και για την υδατοκαλλιέργεια, καθώς και στη μεταποίηση και διάθεση στην αγορά των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, εφόσον οι δραστηριότητες αυτές ασκούνται στην επικράτεια των κρατών μελών ή σε κοινοτικά ύδατα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ασκούνται από αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία τρίτων χωρών και είναι νηολογημένα σε τρίτες χώρες ή από κοινοτικά αλιευτικά σκάφη ή από υπηκόους των κρατών μελών, με την επιφύλαξη της πρωταρχικής ευθύνης του κράτους σημαίας και τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 117 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

(2) Το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής καλύπτει τη διατήρηση, τη βιώσιμη διαχείριση των έμβιων υδάτινων πόρων και την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων που υφίσταται το θαλάσσιο περιβάλλον. Επιπλέον, το πεδίο εφαρμογής της κοινής αλιευτικής πολιτικής επεκτείνεται σε μέτρα σχετικά με τις αγορές και οικονομικά μέτρα για την υποστήριξη των σκοπών της, για τους έμβιους πόρους που ζουν σε γλυκά ύδατα και για την υδατοκαλλιέργεια, καθώς και στη μεταποίηση και διάθεση στην αγορά των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, εφόσον οι δραστηριότητες αυτές ασκούνται στην επικράτεια των κρατών μελών ή σε κοινοτικά ύδατα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ασκούνται από αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία τρίτων χωρών και είναι νηολογημένα σε τρίτες χώρες ή από κοινοτικά αλιευτικά σκάφη ή από υπηκόους των κρατών μελών, με την επιφύλαξη της πρωταρχικής ευθύνης του κράτους σημαίας και τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 117 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Τροπολογία  2

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών. Πρέπει επίσης να συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας, σε ένα εύλογο επίπεδο διαβίωσης για τον αλιευτικό κλάδο και στη σταθερότητα των αγορών, καθώς επίσης να διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των πόρων και το ότι οι προμήθειες θα φτάνουν στους καταναλωτές σε λογικές τιμές.

(3) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμης περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας. Πρέπει επίσης να συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας, στην επίτευξη της επισιτιστικής ασφάλειας, σε ένα εύλογο επίπεδο διαβίωσης για τον αλιευτικό κλάδο, σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους του κλάδου και στη σταθερότητα των αγορών, καθώς επίσης να διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των πόρων και το ότι οι προμήθειες θα φτάνουν στους καταναλωτές σε λογικές τιμές.

Αιτιολόγηση

Πρόκειται για γλωσσική αλλαγή διότι δεν είναι σαφές ποιο είναι το επιδιωκόμενο νόημα των «συνθηκών». Η παροχή μακροπρόθεσμα βιώσιμης περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας πρέπει να ανήκει στους κύριους στόχους της ΚΑΠ. Η ΕΕ εισάγει σήμερα το 60% των ψαριών που καταναλώνει. Η ΚΑΠ οφείλει να διαχειριστεί με τέτοιο τρόπο τους θαλάσσιους πόρους ώστε να αποκατασταθούν τα αποθέματα σε επίπεδα συνώνυμα με την επισιτιστική ασφάλεια στην Ευρώπη. Πολλοί εργαζόμενοι που δεν είναι υπήκοοι της ΕΕ – ιδίως όσοι δεν εργάζονται στην ξηρά, δεν προστατεύονται από την κοινωνική νομοθεσία της ΕΕ.

Τροπολογία  3

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 4 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(4α ) Η Συνθήκη δεν πρέπει να συνιστά εμπόδιο ως προς την υποχρέωση της Ένωσης να διαχειριστεί βιώσιμα την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων·

Τροπολογία  4

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(5) Στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη που διεξήχθη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, η Ένωση και τα κράτη μέλη της δεσμεύτηκαν να δράσουν κατά της συνεχιζόμενης μείωσης πολλών ιχθυαποθεμάτων. Συνεπώς, η Ένωση θα πρέπει να βελτιώσει την κοινή αλιευτική πολιτική της προκειμένου να διασφαλίσει κατά προτεραιότητα την αποκατάσταση των επιπέδων εκμετάλλευσης των έμβιων υδάτινων πόρων και τη διατήρησή τους σε επίπεδα ικανά να παραγάγουν μέγιστες βιώσιμες αποδόσεις από τους πληθυσμούς των αλιευόμενων αποθεμάτων έως το 2015. Στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν λιγότερες επιστημονικές πληροφορίες, αυτό ενδέχεται να απαιτήσει την εφαρμογή υποκατάστατων μεταβλητών για τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

(5) Στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής για την αειφόρο ανάπτυξη που διεξήχθη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, η Ένωση και τα κράτη μέλη της δεσμεύτηκαν να δράσουν κατά της συνεχιζόμενης μείωσης πολλών ιχθυαποθεμάτων. Συνεπώς, η Ένωση θα πρέπει να βελτιώσει την κοινή αλιευτική πολιτική της προκειμένου να διασφαλίσει κατά προτεραιότητα την αποκατάσταση των πληθυσμιακών επιπέδων των αλιευόμενων αποθεμάτων και τη διατήρησή τους σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να παραγάγουν μέγιστες βιώσιμες αποδόσεις έως το 2015. Στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν λιγότερες επιστημονικές πληροφορίες, εφαρμόζεται η αρχή της προφύλαξης.

Τροπολογία  5

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(7) Η βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων πρέπει να βασίζεται στην προληπτική προσέγγιση, η οποία πρέπει να προέρχεται από την προληπτική προσέγγιση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης.

(7) Η βιώσιμη διαχείριση των έμβιων υδάτινων πόρων πρέπει να βασίζεται στην προληπτική προσέγγιση, η οποία πρέπει να προέρχεται από την προληπτική προσέγγιση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης. Η αρχή της προφύλαξης εφαρμόζεται στις περιπτώσεις όπου τα επιστημονικά τεκμήρια είναι ανεπαρκή, ασαφή ή αβέβαια.

Τροπολογία  6

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 8

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(8) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και ιδιαίτερα στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης το αργότερο έως το 2020, όπως προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική).

(8) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στην βιώσιμη διαχείριση όλων των ειδών που τυγχάνουν εμπορικής εκμετάλλευσης, και ιδιαίτερα στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης το αργότερο έως το 2020, όπως προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική).

Τροπολογία  7

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 9

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9) Πρέπει να υλοποιηθεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων πρέπει να περιοριστούν και τα ανεπιθύμητα αλιεύματα πρέπει να ελαχιστοποιηθούν και προοδευτικά να εξαλειφθούν.

(9) Πρέπει να υλοποιηθεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας προκειμένου να περιοριστούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα ιχθυαποθέματα, στα είδη που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας, στους οικοτόπους και στον βυθό, και πρέπει τα ανεπιθύμητα αλιεύματα να ελαχιστοποιηθούν και προοδευτικά να εξαλειφθούν.

Τροπολογία  8

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 17

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(17) Τα πολυετή σχέδια πρέπει, όπου αυτό είναι δυνατόν, να καλύπτουν πολλαπλά αποθέματα, όταν η εκμετάλλευση των εν λόγω αποθεμάτων γίνεται από κοινού. Τα πολυετή σχέδια πρέπει να θέτουν τη βάση για τον ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων και ποσοτικοποιημένων στόχων για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των σχετικών αποθεμάτων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθορίζοντας σαφή χρονοδιαγράμματα και μηχανισμούς προστασίας για απρόβλεπτες εξελίξεις.

(17) Τα πολυετή σχέδια πρέπει, όπου αυτό είναι δυνατόν, να καλύπτουν είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται μεμονωμένα ιχθυαποθέματα είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται διάφορα αποθέματα· Τα πολυετή σχέδια πρέπει να θέτουν τη βάση για τον ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και ποσοτικοποιημένων στόχων για τη βιώσιμη διαχείριση των σχετικών αποθεμάτων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθορίζοντας σαφή χρονοδιαγράμματα και μηχανισμούς προστασίας για απρόβλεπτες εξελίξεις. Τα πολυετή σχέδια οφείλουν να περιλαμβάνουν αξιολόγηση της εξισορρόπησης μεταξύ της δυναμικότητας των στόλων και των διαθεσίμων αλιευτικών δυνατοτήτων.

Τροπολογία  9

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 21

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(21) Όσον αφορά αποθέματα για τα οποία δεν έχουν θεσπιστεί πολυετή σχέδια, πρέπει να οριστούν οι ρυθμοί εκμετάλλευσης που διασφαλίζουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση με τον καθορισμό ορίων αλιευμάτων ή/και αλιευτικής προσπάθειας.

(21) Όσον αφορά αποθέματα για τα οποία δεν έχουν θεσπιστεί πολυετή σχέδια, πρέπει να καθορίζονται όρια αλιευμάτων και αλιευτικής προσπάθειας προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι ρυθμοί εκμετάλλευσης δεν υπονομεύουν τον στόχο αποκατάστασης και διατήρησης των πληθυσμών των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να διασφαλίζουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση μέχρι το 2015.

Τροπολογία  10

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 22

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(22) Ενόψει της επισφαλούς οικονομικής κατάστασης του τομέα της αλιείας και της εξάρτησης ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων από τις αλιευτικές δραστηριότητες, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων μέσω της κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, η οποία θα στηρίζεται σε ένα προβλέψιμο μερίδιο των αποθεμάτων για κάθε κράτος μέλος.

(22) Ενόψει της επισφαλούς οικονομικής κατάστασης του τομέα της αλιείας και της εξάρτησης ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων από τις αλιευτικές δραστηριότητες, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η σχετική σταθερότητα των σχετικών με την θάλασσα δραστηριοτήτων μέσω της κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, η οποία θα στηρίζεται σε ένα προβλέψιμο μερίδιο των αποθεμάτων για κάθε κράτος μέλος.

Τροπολογία  11

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 24

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(24) Τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να παρουσιάσουν στην Επιτροπή τεκμηριωμένα αιτήματα για τον ορισμό μέτρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής για μέτρα που τα κράτη μέλη θεωρούν απαραίτητα προκειμένου να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις όσον αφορά τις ζώνες ειδικής προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών ειδικές ζώνες διατήρησης σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, καθώς και θαλάσσιες προστατευμένες περιοχές σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική).

(24) Τα κράτη μέλη ρυθμίζουν τις αλιευτικές δραστηριότητες που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην κατάσταση διατήρησης των καθορισμένων τοποθεσιών εντός των υδάτων τους κατά τρόπο τέτοιο ώστε να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις όσον αφορά τις ζώνες ειδικής προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών ειδικές ζώνες διατήρησης σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, καθώς και θαλάσσιες προστατευμένες περιοχές σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική).

Τροπολογία  12

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 29

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(29) Πρέπει να εφαρμοστεί το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων για την πλειονότητα των διαχειριζόμενων αποθεμάτων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής για όλα τα σκάφη μήκους 12 μέτρων και άνω και για όλα τα υπόλοιπα αλιευτικά σκάφη που φέρουν συρόμενα αλιευτικά εργαλεία. τίθενται σε εφαρμογή μετά από προηγούμενη διαβούλευση των υπόλοιπων ενδιαφερόμενων κρατών μελών, και υπό τον όρο ότι η Ένωση δεν έχει λάβει ειδικά μέτρα διατήρησης και διαχείρισης σε αυτήν τη ζώνη των 12 ναυτικών μιλίων. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις σκάφη μήκους έως 12 μέτρα εκτός των σκαφών που χρησιμοποιούν συρόμενα εργαλεία. Ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να συμβάλλει σε μειώσεις του στόλου με κίνητρα από τον ίδιο τον κλάδο και στη βελτίωση της οικονομικής απόδοσης, με παράλληλη δημιουργία νομικά ασφαλών και αποκλειστικών μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους. Δεδομένου ότι οι βιολογικοί πόροι της θάλασσας αποτελούν κοινό αγαθό, οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να θεσπίζουν δικαιώματα μόνο στο μέρος εκείνο των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους που μπορεί να ανακληθεί σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες.

(29) Μπορεί να εφαρμοστεί ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων για την πλειονότητα των διαχειριζόμενων αποθεμάτων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις ορισμένους τύπους πλοίων βάσει ορθών, δίκαιων και διαφανών κριτηρίων. Ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να συμβάλλει σε μειώσεις του στόλου με κίνητρα από τον ίδιο τον κλάδο και στη βελτίωση της οικονομικής απόδοσης, με παράλληλη δημιουργία νομικά ασφαλών και αποκλειστικών μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους. Δεδομένου ότι οι βιολογικοί πόροι της θάλασσας αποτελούν κοινό αγαθό, οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να θεσπίζουν δικαιώματα μόνο στο μέρος εκείνο των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους που μπορεί να ανακληθεί σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες.

Τροπολογία  13

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 30

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(30) Οι αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να είναι μεταβιβάσιμες και μισθώσιμες με σκοπό την αποκέντρωση της διαχείρισης των αλιευτικών δυνατοτήτων προς τον αλιευτικό κλάδο και για να εξασφαλιστεί ότι οι αλιείς που εγκαταλείπουν τον κλάδο δεν θα πρέπει να στηριχτούν δημόσια οικονομική βοήθεια στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(30) Οι αλιευτικές παραχωρήσεις μπορούν να είναι μεταβιβάσιμες και μισθώσιμες με σκοπό την αποκέντρωση της διαχείρισης των αλιευτικών δυνατοτήτων προς τον αλιευτικό κλάδο και για να εξασφαλιστεί ότι οι αλιείς που εγκαταλείπουν τον κλάδο δεν θα πρέπει να στηριχτούν δημόσια οικονομική βοήθεια στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Τροπολογία  14

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 31

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(31) Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η κοινωνικοοικονομική τρωτότητα μερικών στόλων αλιείας μικρής κλίμακας δικαιολογούν τον περιορισμό του υποχρεωτικού συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων στα μεγάλα σκάφη. Το σύστημα των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων πρέπει να ισχύει για αποθέματα για τα οποία έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

(31) Σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων πρέπει να ισχύει για αποθέματα για τα οποία έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

Τροπολογία  15

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 36

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(36) Τα κράτη μέλη πρέπει να διαχειρίζονται και να καθιστούν διαθέσιμα στους τελικούς χρήστες επιστημονικά δεδομένα με βάση ένα πολυετές ενωσιακό πρόγραμμα. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται μεταξύ τους για το συντονισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων. Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται με τρίτες χώρες εντός της ίδιας θαλάσσιας λεκάνης όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων.

(36) Τα κράτη μέλη πρέπει να διαχειρίζονται και να καθιστούν διαθέσιμα στους τελικούς χρήστες επιστημονικά δεδομένα με βάση ένα πολυετές ενωσιακό πρόγραμμα. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται μεταξύ τους για το συντονισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων. Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται με τρίτες χώρες εντός της ίδιας θαλάσσιας λεκάνης όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων, σύμφωνα με τους συναφείς διεθνείς κανόνες και διεθνείς συμβάσεις, και ειδικότερα την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).

Τροπολογία  16

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 38

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(38) Η Ένωση πρέπει να προάγει τους σκοπούς της κοινής αλιευτικής πολιτικής διεθνώς. Για τον σκοπό αυτό, η Ένωση πρέπει να επιζητήσει τη βελτίωση της απόδοσης των περιφερειακών και διεθνών οργανισμών σε ό,τι αφορά τη διατήρηση και διαχείριση διεθνών ιχθυαποθεμάτων, προωθώντας τη λήψη αποφάσεων με βάση την επιστήμη και τη βελτιωμένη συμμόρφωση, την αυξημένη διαφάνεια και τη συμμετοχή των εμπλεκομένων, καθώς επίσης καταπολεμώντας τις παράνομες, λαθραίες και άναρχες (ΠΛΑ) αλιευτικές δραστηριότητες.

(38) Η Ένωση πρέπει να προάγει τους σκοπούς της κοινής αλιευτικής πολιτικής διεθνώς. Για τον σκοπό αυτό, η Ένωση πρέπει να επιζητήσει τη βελτίωση της απόδοσης των περιφερειακών και διεθνών οργανισμών σε ό,τι αφορά τη διατήρηση και τη βιώσιμη διαχείριση διεθνών ιχθυαποθεμάτων, προωθώντας τη λήψη αποφάσεων με βάση την επιστήμη και τη βελτιωμένη συμμόρφωση, την αυξημένη διαφάνεια και τη συμμετοχή των εμπλεκομένων, καθώς επίσης καταπολεμώντας τις παράνομες, λαθραίες και άναρχες (ΠΛΑ) αλιευτικές δραστηριότητες.

Τροπολογία  17

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 39

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(39) Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας που συνάπτονται με τρίτες χώρες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ενωσιακές αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα τρίτων χωρών βασίζονται στις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διασφαλίζοντας τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων. Οι εν λόγω συμφωνίες που παρέχουν πρόσβαση σε δικαιώματα έναντι χρηματοοικονομικής συμμετοχής της Ένωσης πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας πλαισίου διακυβέρνησης για τη διασφάλιση ιδίως, αποδοτικών μέτρων παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης.

(39) Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας που συνάπτονται με τρίτες χώρες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ενωσιακές αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα τρίτων χωρών βασίζονται στις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διασφαλίζοντας τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων. Οι εν λόγω συμφωνίες που παρέχουν πρόσβαση σε δικαιώματα έναντι χρηματοοικονομικής συμμετοχής της Ένωσης πρέπει να συμβάλουν στη συλλογή δεδομένων σχετικά με τα αποθέματα και την υφιστάμενη αλιευτική πίεση και στη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας πλαισίου διακυβέρνησης για τη διασφάλιση ιδίως, αποδοτικών μέτρων παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης.

Τροπολογία  18

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 42

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(42) Η υδατοκαλλιέργεια πρέπει να συμβάλλει στη διατήρηση του δυναμικού παραγωγής τροφίμων σε βιώσιμη βάση σε όλη την Ένωση, ώστε να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η επισιτιστική ασφάλεια για τους ευρωπαίους πολίτες και να συμβάλει στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης σε θαλάσσια προϊόντα διατροφής.

(42) Η υδατοκαλλιέργεια πρέπει να συμβάλλει στη διατήρηση του δυναμικού παραγωγής τροφίμων σε βιώσιμη βάση σε όλη την Ένωση, ώστε να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η επισιτιστική ασφάλεια για τους ευρωπαίους πολίτες και να συμβάλει στην αντιμετώπιση της αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης σε θαλάσσια προϊόντα διατροφής. Η υδατοκαλλιέργεια δεν πρέπει να αυξάνει την αλιευτική πίεση επί των αγρίων ιχθυαποθεμάτων και πρέπει να αποτελεί αντικείμενο αξιολόγησης περιβαλλοντικού αντικτύπου πριν από οιαδήποτε επέκταση.

Τροπολογία  19

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 – παράγραφος 1– στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

α) τη διατήρηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων, και

α) τη διατήρηση και βιώσιμη διαχείριση και εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων, και

Τροπολογία  20

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, καθώς και στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού.

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας προωθούν την μακροπρόθεσμη περιβαλλοντική βιωσιμότητα, η οποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για οικονομική και κοινωνική σταθερότητα και συμβάλλει στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού.

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση των της αλιείας και έχει σκοπό να διασφαλίσει, το αργότερο έως το 2015, ότι η εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων θα αποκαθιστά και θα διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και διασφαλίζει ότι η εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων θα αποκαθιστά και θα διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση έως το 2015, και αποσκοπεί να επιτύχει επίπεδα ικανά να παραγάγουν μέγιστη οικονομική απόδοση έως το 2020.

 

2a. Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική συμβάλλει στην επίτευξη και τη διατήρηση καλής περιβαλλοντικής κατάστασης έως το 2020 το αργότερο σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική 2008/56/ΕΚ.

3. Η κοινή αλιευτική πολιτική υλοποιεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας προκειμένου να διασφαλίσει τον περιορισμό των επιπτώσεων των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

3. Η κοινή αλιευτική πολιτική υλοποιεί την οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας προκειμένου να διασφαλίσει τον περιορισμό στο ελάχιστο των επιπτώσεων των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα και ότι δεν θα αποβούν σε βάρος της ακεραιότητας και της λειτουργίας της.

4. Στην κοινή αλιευτική πολιτική ενσωματώνονται οι απαιτήσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης.

4. Η κοινή αλιευτική πολιτική συμμορφώνεται πλήρως με την περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 της Συνθήκης.

Τροπολογία  21

Πρόταση κανονισμού

Μέρος 1 – άρθρο 2 – παράγραφος 4 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

4α. Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική συνεισφέρει στην συλλογή ολοκληρωμένων και αξιόπιστων επιστημονικών δεδομένων.

Τροπολογία  22

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Για την επίτευξη των γενικών στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2, ειδικότερα η κοινή αλιευτική πολιτική:

Για την επίτευξη των γενικών στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2, ειδικότερα η κοινή αλιευτική πολιτική:

 

-α) μεριμνά ώστε έως το 2015 οι αλιευτικές δυνατότητες να καθορίζονται με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και θα ορίζονται σε επίπεδα που θα αποκαθιστούν και θα διατηρούν τους πληθυσμούς όλων των αποθεμάτων των αλιευόμενων ειδών πάνω από επίπεδα ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση,

 

-αα) μεριμνά ώστε η διαχείριση και η εκμετάλλευση ιχθυαποθεμάτων να πραγματοποιείται στο πλαίσιο πολυετών σχεδίων που περιλαμβάνουν κάθε τύπο αλιείας,

α) εξαλείφει τα ανεπιθύμητα αλιεύματα εμπορικών αποθεμάτων και διασφαλίζει σταδιακά την εκφόρτωση όλων αυτών των αποθεμάτων,

α) εξαλείφει τα ανεπιθύμητα αλιεύματα με την ανάπτυξη και την χρήση επιλεκτικών εργαλείων και άλλων μέσων, αρχίζοντας από τα εμπορικά είδη και σταδιακά διασφαλίζοντας την εκφόρτωση των αλιευμάτων όλων των ιχθύων, με εξαίρεση των ειδών για τα οποία υπάρχει ειδική εξαίρεση και παρατίθενται από την Επιτροπή ως ικανά να επιβιώσουν μετά την απόρριψη,

β) διασφαλίζει τις συνθήκες για την άσκηση αποδοτικών αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενός οικονομικά βιώσιμου και ανταγωνιστικού αλιευτικού κλάδου,

β) διασφαλίζει και προωθεί τις συνθήκες για την άσκηση αποδοτικών, βιώσιμων και ήπιων αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενός οικονομικά βιώσιμου και ανταγωνιστικού αλιευτικού κλάδου στον οποίο η πρόσβαση στους πόρους θα βασίζεται σε δίκαια και διαφανή κριτήρια,

γ) προάγει την ανάπτυξη των ενωσιακών δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας για τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και της απασχόλησης σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές,

γ) προάγει την ανάπτυξη των περιβαλλοντικά βιώσιμων και βασιζόμενων στο οικοσύστημα ενωσιακών δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας για τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και της απασχόλησης σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές,

δ) συμβάλλει στη διασφάλιση δίκαιου βιοτικού επιπέδου για όσους εξαρτώνται από αλιευτικές δραστηριότητες,

δ) συμβάλλει στη διασφάλιση δίκαιου βιοτικού επιπέδου για τους κατοίκους παράκτιων κοινοτήτων και όσους εξαρτώνται από αλιευτικές δραστηριότητες,

ε) λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των καταναλωτών,

ε) προστατεύει τα συμφέροντα των καταναλωτών διασφαλίζοντας ότι η επισήμανση είναι σαφής, λεπτομερής και ακριβής και μεριμνώντας για την ιχνηλασιμότητα των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε όλα τα στάδια της τροφικής αλυσίδας,

στ) διασφαλίζει τη συστηματική και εναρμονισμένη συλλογή και διαχείριση δεδομένων.

στ) διασφαλίζει τη συστηματική, έγκαιρη και εναρμονισμένη συλλογή των αξιόπιστων βιολογικών, τεχνικών και περιβαλλοντικών δεδομένων που είναι απαραίτητα για την επίτευξη των στόχων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

Τροπολογία  23

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 3 – παράγραφος 1 – στοιχείο α α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

αα) συμβάλλει στην επίτευξη και στην διατήρηση καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, όπως ορίζεται στο άρθρο 1, παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική)·

Τροπολογία  24

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 3 – παράγραφος 1 – στοιχείο α β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

αβ) εφαρμόζει περιορισμούς ως προς τον αριθμό και τους τύπους των αλιευτικών σκαφών που επιτρέπεται να αλιεύουν σύμφωνα με τον δεδηλωμένο στόχο της αποκατάστασης και διατήρησης των πληθυσμών των αλιευόμενων ειδών πάνω από επίπεδα ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, προκειμένου να αποφεύγεται η συγκέντρωση της αλιευτικής ικανότητας και προκειμένου να αναγνωριστεί η δυνατότητα της ερασιτεχνικής αλιείας να συντηρεί παράκτιες κοινότητες και να συμβάλει στην προσπάθεια επίτευξης καλής οικολογικής κατάστασης·

Τροπολογία  25

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 3 – παράγραφος 1 – στοιχείο στ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

στ α) διασφαλίζει την δημιουργία θαλασσίων καταφυγίων·

Τροπολογία  26

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 3 – παράγραφος 1 – στοιχείο στα β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

στ β) προάγει την ευρεία χρησιμοποίηση αλιευτικών εργαλείων και πρακτικών με χαμηλό περιβαλλοντικό αντίκτυπο·

Τροπολογία  27

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Η κοινή αλιευτική πολιτική διέπεται από τις ακόλουθες αρχές χρηστής διακυβέρνησης:

Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει τις ακόλουθες αρχές χρηστής διακυβέρνησης:

Τροπολογία  28

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – στοιχείο α α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

α α) αποκέντρωση προς το εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο των αποφάσεων που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση των στόχων και των γενικών προσανατολισμών που έχουν οριστεί σε επίπεδο Ένωσης·

Τροπολογία  29

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

β) τη θέσπιση μέτρων σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις,

β) τη θέσπιση μέτρων που ακολουθούν, συμμορφούνται και συνάδουν με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, μεριμνώντας ώστε η απουσία επαρκών επιστημονικών πληροφοριών δεν θα χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για να αναβληθεί ή για να αποκλειστεί η λήψη μέτρων διατήρησης και διαχείρισης·

Αιτιολόγηση

Μια θεμελιώδης αποτυχία της ΚΑΠ υπήρξε ο ετήσιος καθορισμός συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων και ποσοστώσεων που υπερέβαιναν συχνά τις εισηγήσεις των επιστημόνων. Η μελλοντική πολιτική πρέπει να καθοδηγείται από την επιστήμη και το περιθώριο παρεμβάσεων των υπουργών πρέπει να μειωθεί σημαντικά.

Τροπολογία  30

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

γα) τη μείωση του διοικητικού κόστους,

Τροπολογία  31

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – στοιχείο δ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δα) προσαρμόσιμη, πραγματικού χρόνου διαχείριση·

Τροπολογία  32

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – στοιχείο στ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

στ) τη συνοχή με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και τις άλλες πολιτικές της Ένωσης.

στ) τη συνοχή με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και τις άλλες πολιτικές της Ένωσης, ιδίως δε με την ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης, και με διεθνείς, νομικά δεσμευτικές συμφωνίες, και με παράλληλη διασφάλιση της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής.

Τροπολογία 33

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – στοιχείο στ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

στ α) τη διαφάνεια και την πρόσβαση του κοινού σε πληροφορίες σύμφωνα με την Σύμβαση του Aarhus, της 25ης Ιουνίου 1998, σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της εξωτερικής διάστασης·

Αιτιολόγηση

Επιβεβαίωση παλαιάς αρχής του Κοινοβουλίου.

Τροπολογία  34

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – παράγραφος 1 – στοιχείο στ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

στ α) εφαρμογή αξιολογήσεων περιβαλλοντικού και στρατηγικού αντικτύπου.

Αιτιολόγηση

Πρόκειται για αδιαμφισβήτητες αρχές του δικαίου της ΕΕ και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της χρηστής διακυβέρνησης.

Τροπολογία  35

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – στοιχείο στ β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

στ β) την αποκέντρωση και την μεταφορά στην περιφέρεια των καθημερινών αποφάσεων που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων και των απαιτήσεων των πολυετών σχεδίων.

Αιτιολόγηση

Αποδοχή της ευρείας βούλησης για τον περιορισμό της μικροδιαχείρισης των Βρυξελλών.

Τροπολογία  36

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 4 – στοιχείο στ γ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

στ γ) ισοτιμία μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής διάστασης της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, ούτως ώστε οι προδιαγραφές και οι μηχανισμοί επιβολής που ισχύουν στο εσωτερικό να εφαρμόζονται επίσης στο εξωτερικό, όπου κρίνεται σκόπιμο.

Αιτιολόγηση

Κοινά πρότυπα πρέπει να ισχύουν για τα αλιευτικά της ΕΕ ανεξάρτητα από το που ψαρεύουν αυτά.

Τροπολογία  37

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – περιπτώσεις 6, 7, 8 και 11

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «μέγιστη βιώσιμη απόδοση»: το μέγιστο αλίευμα που μπορεί να λαμβάνεται από ένα απόθεμα αλιευμάτων για αόριστο χρονικό διάστημα·

– «μέγιστη βιώσιμη απόδοση»: το μέγιστο μέσο αλίευμα που μπορεί να λαμβάνεται από ένα απόθεμα αλιευμάτων για αόριστο χρονικό διάστημα και που επιτρέπει την αποκατάσταση αποθεμάτων στα μέγιστα επίπεδα αφθονίας που είναι δυνατά υπό τις υφιστάμενες οικολογικές συνθήκες·

– «προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας»: προσέγγιση σύμφωνα με την οποία η έλλειψη κατάλληλων επιστημονικών πληροφοριών δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για την αναβολή ή την παράλειψη λήψης διαχειριστικών μέτρων για τη διατήρηση ειδών-στόχων, συναφών ή εξαρτώμενων ειδών ή ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας, καθώς και του περιβάλλοντός τους·

– «προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας», σύμφωνα με τον ορισμό που παρατίθεται στο Άρθρο 6 της Συμφωνίας των Ηνωμένων Εθνών για τα ιχθυαποθέματα του 1995, νοείται η προσέγγιση σύμφωνα με την οποία όταν οι επιστημονικές πληροφορίες είναι αβέβαιες, αναξιόπιστες ή ανεπαρκείς είναι απαραίτητη η μεγαλύτερη προφύλαξη και η έλλειψη κατάλληλων επιστημονικών πληροφοριών δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για την αναβολή ή την παράλειψη λήψης διαχειριστικών μέτρων για τη διατήρηση ή την πρόληψη ζημίας σε βάρος, ειδών-στόχων, συναφών ή εξαρτώμενων ειδών ή ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας, καθώς και του περιβάλλοντός τους·

«οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης αλιείας»: διαχείριση που διασφαλίζει μεγάλα οφέλη από τους έμβιους υδρόβιους πόρους και ταυτόχρονα μικρές άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις από τις αλιευτικές δραστηριότητες στα θαλάσσια οικοσυστήματα οι οποίες δεν θα επιβαρύνουν τη μελλοντική λειτουργία, ποικιλότητα και ακεραιότητα αυτών των οικοσυστημάτων·

«οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης αλιείας»: διαχείριση που εξετάζει οιαδήποτε πίεση σε έμβιους υδάτινους πόρους, διασφαλίζοντας ώστε τα οφέλη από τους έμβιους υδρόβιους πόρους να είναι μεγάλα και ταυτόχρονα οι άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις από τις αλιευτικές δραστηριότητες στα θαλάσσια οικοσυστήματα να περιορίζονται στο ελάχιστο, και, όπου είναι δυνατό, να εξαλείφονται, και να μην επιβαρύνουν τη μελλοντική λειτουργία, ποικιλότητα και ακεραιότητα αυτών των οικοσυστημάτων·

 

– « μέγιστη οικονομική απόδοση»: νοείται το ανώτατο επίπεδο αλιευμάτων που μπορεί να αλιευθεί με βιώσιμο τρόπο ώστε να εξασφαλισθεί το μεγαλύτερο δυνατό εισόδημα·

– «όριο αλιευμάτων»: ποσοτικό όριο εκφορτώσεων ενός αποθέματος ή ομάδας αποθεμάτων αλιευμάτων σε μία δεδομένη χρονική περίοδο·

– «όριο αλιευμάτων»: ποσοτικό όριο αλιευμάτων ενός αποθέματος ή ομάδας αποθεμάτων αλιευμάτων σε μία δεδομένη χρονική περίοδο·

Τροπολογία  38

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 6 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «αλιευόμενα είδη»: είδη που υφίστανται πίεση/εκμετάλλευση λόγω αλιείας, συμπεριλαμβανομένων των ειδών που δεν εκφορτώνονται αλλά αλιεύονται παρεμπιπτόντως ή υφίστανται αρνητικές επιδράσεις λόγω αλιείας·

Τροπολογία  39

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 8 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «βιώσιμη εκμετάλλευση»: εκμετάλλευση αποθέματος ή ομάδας αποθεμάτων αλιευμάτων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποκαθιστά και να διατηρεί σε επίπεδα ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, να επιδεικνύει κατανομή του πληθυσμού ανά ηλικία και ανά μέγεθος που είναι ενδεικτική υγιούς αποθέματος και να μην έχει αρνητικό αντίκτυπο στα θαλάσσια οικοσυστήματα·

Τροπολογία  40

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 12

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «σημείο αναφοράς διατήρησης»: τιμή παραμέτρου πληθυσμού ιχθυαποθέματος (όπως η βιομάζα ή το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας) που χρησιμοποιείται στη διαχείριση της αλιείας, για παράδειγμα όσον αφορά ένα αποδεκτό επίπεδο βιολογικού κινδύνου ή ένα επιθυμητό επίπεδο απόδοσης·

– «σημείο αναφοράς διατήρησης»: τιμή παραμέτρου πληθυσμού ιχθυαποθέματος (όπως η βιομάζα ή το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας) που χρησιμοποιείται στη διαχείριση της αλιείας, για παράδειγμα όσον αφορά την μέγιστη βιώσιμη απόδοση ή την βέλτιστη υποκατάστατη μεταβλητή και παραπέμπει σε κατανομή πληθυσμού ανά ηλικία και ανά μέγεθος που είναι ενδεικτική υγιούς αποθέματος, ενώ παράλληλα το ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας που παράγει μέγιστη βιώσιμη απόδοση πρέπει να θεωρείται ως ένα ελάχιστο πρότυπο για οριακά σημεία αναφοράς, σύμφωνα με την συμφωνία ιχθυαποθεμάτων ΟΗΕ του 1995·

Τροπολογία  41

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 13

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «προφύλαξη»: προληπτικό μέτρο σχεδιασμένο για να προστατεύει ή για να αποτρέπει την επέλευση κάποιου ανεπιθύμητου συμβάντος·

– «προφύλαξη»: προληπτικό μέτρο σχεδιασμένο για να προστατεύει ή για να αποτρέπει την εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων που υπερβαίνει τα επίπεδα βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των σημείων αναφοράς διατήρησης, ή που έχει αρνητικό αντίκτυπο στο θαλάσσιο οικοσύστημα·

Τροπολογία  42

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 13 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «προληπτικό μέτρο»: μέτρο που διέπεται από την αρχή της προφύλαξης σύμφωνα με το άρθρο 191 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο της Συνθήκης, όπως, μεταξύ άλλων: μέτρα διατήρησης, τεχνικά μέτρα και μέτρα που άπτονται της βιώσιμης εκμετάλλευσης των αποθεμάτων, και συνάδει με τον ορισμό του άρθρου 6 της συμφωνίας ιχθυαποθεμάτων των ΗΕ του 1995, σύμφωνα με το οποίο η ύπαρξη αβέβαιων, αναξιόπιστων ή ανεπαρκών επιστημονικών πληροφοριών επιβάλλει μεγαλύτερη σύνεση και ότι η έλλειψη κατάλληλων επιστημονικών πληροφοριών δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την αναβολή ή την παράλειψη λήψης διαχειριστικών μέτρων για τη διατήρηση ειδών-στόχων, συναφών ή εξαρτώμενων ειδών και ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας, καθώς και του περιβάλλοντός τους·

Τροπολογία  43

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 14

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «τεχνικά μέτρα»: τα μέτρα που ρυθμίζουν τη σύνθεση των ειδών, τη σύνθεση των μεγεθών των αλιευμάτων και τις επιπτώσεις στα συστατικά των οικοσυστημάτων που προκύπτουν από αλιευτικές δραστηριότητες μέσω διαμόρφωσης της χρήσης και της δομής των αλιευτικών εργαλείων και περιορισμού της πρόσβασης σε περιοχές αλιείας

– «τεχνικά μέτρα»: τα μέτρα που ρυθμίζουν τη σύνθεση των ειδών, τη σύνθεση των μεγεθών των αλιευμάτων και τις επιπτώσεις στα συστατικά ή στη λειτουργία των οικοσυστημάτων που προκύπτουν από αλιευτικές δραστηριότητες μέσω διαμόρφωσης της χρήσης και της δομής των αλιευτικών εργαλείων και περιορισμού της πρόσβασης σε περιοχές αλιείας

Τροπολογία  44

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 18 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «θαλάσσια καταφύγια»: σαφώς οριοθετημένος γεωγραφικός χώρος εντός των παρακτίων χωρικών υδάτων κράτους μέλους στον οποίο απαγορεύονται όλες οι αλιευτικές δραστηριότητες·

Τροπολογία  45

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 19

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «αλιευτική ικανότητα»: η χωρητικότητα ενός σκάφους σε μονάδες GT (ολική χωρητικότητα) και η ισχύς του σε μονάδες kW, όπως ορίζεται στα άρθρα 4 και 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 του Συμβουλίου·

– «αλιευτική ικανότητα»: η ικανότητα σκάφους να αλιεύει ιχθύες. Δείκτες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την μέτρηση της αλιευτικής δυνατότητας είναι τα χαρακτηριστικά του σκάφους, συμπεριλαμβανομένης της χωρητικότητας ενός σκάφους σε μονάδες GT (ολική χωρητικότητα) και η ισχύς του σε μονάδες kW, όπως ορίζεται στα άρθρα 4 και 5 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 του Συμβουλίου, τα αλιευτικά εργαλεία και οι αλιευτικές τεχνικές που χρησιμοποιεί, καθώς και ο αριθμός των ημερών που αναλώνει στην αλιεία·

Τροπολογία  46

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 32

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

– «συμφωνίες βιώσιμης αλιείας»: διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται με τρίτες χώρες με σκοπό την απόκτηση πρόσβασης σε πόρους ή ύδατα έναντι χρηματικής αντιπαροχής από την Ένωση.

– «συμφωνίες βιώσιμης αλιείας»: διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται με τρίτες χώρες με σκοπό την απόκτηση πρόσβασης σε πόρους ή ύδατα προκειμένου ένα μερίδιο των πλεονασματικών έμβιων υδάτινων πόρων να αποτελέσει αντικείμενο βιώσιμης εκμετάλλευσης έναντι χρηματικής αντιπαροχής από την Ένωση, η οποία θα ενισχύσει τον τοπικό αλιευτικό κλάδο, με ιδιαίτερη έμφαση στην συλλογή επιστημονικών δεδομένων, στην εποπτεία και στον έλεγχο·

Τροπολογία  47

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 32 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «ουσιώδεις οικότοποι ιχθύων»: ευπαθείς θαλάσσιοι οικότοποι ζωτικής σημασίας που πρέπει να προστατεύονται διότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην κάλυψη των οικολογικών και βιολογικών αναγκών ειδών ιχθύων ως τόποι ωοτοκίας, εκτροφής και διατροφής.

Αιτιολόγηση

Αναφέρεται στην τροπολογία στο Άρθρο 8.

Τροπολογία  48

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 32 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «βιώσιμη διαχείριση»: η χρήση πόρων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η ικανότητα ενός υδάτινου πόρου να ανταποκρίνεται σε ανθρωπογενείς αλλαγές και ώστε να είναι δυνατή η βιώσιμη χρήση θαλάσσιων προϊόντων και υπηρεσιών από τωρινές και μελλοντικές γενεές.

Αιτιολόγηση

Θέσπιση της αρχής της βιώσιμης διαχείρισης.

Τροπολογία  49

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 32 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «μέγεθος αναφοράς διατήρησης»: οποιεσδήποτε διαστάσεις διευκρινίζονται για έμβιους υδάτινους πόρους που αλιεύονται και οποιεσδήποτε διαστάσεις και οποιαδήποτε μεγέθη καθορίζονται με την ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων του άρθρου 15 και του Παραρτήματος ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) 1967/2006·

Τροπολογία  50

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 32 δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «ήπια αλιεία»: χρήση επιλεκτικών αλιευτικών μεθόδων που διακρίνονται για τις ελάχιστες αρνητικές επιπτώσεις που έχουν επί των θαλασσίων οικοσυστημάτων και για τις χαμηλές εκπομπές καυσαερίων·

Τροπολογία  51

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 5 – παράγραφος 1 – περίπτωση 32 ε (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

– «επιλεκτική αλιεία»: η ικανότητα αλιευτικής μεθόδου ή αλιευτικού εργαλείου να στοχοποιεί και να αλιεύει οργανισμούς βάσει μεγέθους και είδους κατά την αλιευτική δραστηριότητα, επιτρέποντας έτσι την αποφυγή ή την αβλαβή ελευθέρωση των μη-στόχων·

Τροπολογία  52

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 6 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Σε ύδατα έως τα 12 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης, τα οποία τελούν υπό την κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους, τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται, από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως την 31η Δεκεμβρίου 2022, να περιορίζουν την αλιεία σε αλιευτικά σκάφη τα οποία αλιεύουν παραδοσιακά στα ύδατα αυτά από λιμένες παρακείμενων ακτών, με την επιφύλαξη των ρυθμίσεων για ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία άλλων κρατών μελών στο πλαίσιο υφιστάμενων σχέσεων γειτονίας μεταξύ κρατών μελών και των ρυθμίσεων που προβλέπονται στο παράρτημα I, που καθορίζουν για κάθε κράτος μέλος τις γεωγραφικές ζώνες εντός των παράκτιων ζωνών άλλων κρατών μελών στις οποίες ασκούνται αλιευτικές δραστηριότητες καθώς και τα είδη τα οποία αφορούν. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις παρεκκλίσεις που θεσπίζουν με βάση την παρούσα παράγραφο.

2. Σε ύδατα έως τα 12 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης, τα οποία τελούν υπό την κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους, τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται, από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως την 31η Δεκεμβρίου 2022, να περιορίζουν την αλιεία σε αλιευτικά σκάφη τα οποία αλιεύουν παραδοσιακά στα ύδατα αυτά από λιμένες παρακείμενων ακτών και να δώσουν κατά προτεραιότητα πρόσβαση στην αλιεία μικρής κλίμακας, χαμηλού περιβαλλοντικού αντικτύπου και υψηλής πολιτισμικής και οικονομικής προστιθέμενης αξίας για τις παράκτιες κοινότητες, με την επιφύλαξη των ρυθμίσεων για ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία άλλων κρατών μελών στο πλαίσιο υφιστάμενων σχέσεων γειτονίας μεταξύ κρατών μελών και των ρυθμίσεων που προβλέπονται στο παράρτημα I, που καθορίζουν για κάθε κράτος μέλος τις γεωγραφικές ζώνες εντός των παράκτιων ζωνών άλλων κρατών μελών στις οποίες ασκούνται αλιευτικές δραστηριότητες καθώς και τα είδη τα οποία αφορούν. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις παρεκκλίσεις που θεσπίζουν με βάση την παρούσα παράγραφο.

Τροπολογία  53

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 6 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Σε προστατευόμενες από την Ένωση ή από τα κράτη μέλη περιοχές, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων των ζωνών διατήρησης της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, των ζωνών ειδικής προστασίας της οδηγίας 2009/147/ΕΚ και των προστατευόμενων θαλασσίων περιοχών που έχουν ορισθεί βάσει των περιφερειακών θαλάσσιων συμβάσεων, η αλιεία θα απαγορεύεται εκτός και αν μπορεί να αποδειχθεί, μέσω πρότερης αξιολόγησης, ότι συγκεκριμένες αλιευτικές δραστηριότητες δεν βλάπτουν την κατάσταση διατήρησης της εν λόγω τοποθεσίας και εκτός και αν το κράτος μέλος ή το θεσμικό όργανο της Ένωσης, υπό την δικαιοδοσία του οποίου τελεί η προστατευόμενη περιοχή, έχει εγκρίνει σχέδιο διαχείρισης που προβλέπει τις επιτρεπόμενες αλιευτικές δραστηριότητες·

Τροπολογία  54

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 6 – παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν ειδικά μέτρα διατήρησης σε περιοχές δεόντως εντοπισμένες συμπεριλαμβανόμενες στις ζώνες που ορίζονται από τις παραγράφους 2 και 3, ώστε να προστατεύουν τους βιολογικούς θαλάσσιους πόρους από τις αρνητικές επιπτώσεις ορισμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις παρεκκλίσεις που θεσπίζουν με βάση την παρούσα παράγραφο.

Τροπολογία  55

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα μέτρα για τη διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:

Τα μέτρα για τη διατήρηση, τη βιώσιμη διαχείριση και εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων περιλαμβάνουν όλες ή μερικές εκ των απαιτήσεων που ακολουθούν:

α) θέσπιση πολυετών σχεδίων δυνάμει των άρθρων 9-11,

α) θέσπιση πολυετών σχεδίων δυνάμει των άρθρων 9-11,

β) καθορισμό στόχων για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων,

β) καθορισμό στόχων για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων,

 

βα) έγκριση μέτρων που θα συμβάλλουν στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης έως το 2020 το αργότερο όπως ορίζεται στην ιδηγία 2008/56/ΕΚ·

 

ββ) έγκριση μέτρων συνδρομής των κρατών μελών στην υλοποίηση της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και της οδηγίας 2009/147/ΕΚ·

 

βγ) αποκατάσταση θαλάσσιων και αλιευτικών καταφυγίων.

γ) θέσπιση μέτρων με σκοπό την προσαρμογή του αριθμού των αλιευτικών σκαφών ή/και των ειδών των αλιευτικών σκαφών στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες,

γ) θέσπιση μέτρων με σκοπό την προσαρμογή του αριθμού των αλιευτικών σκαφών και/ή της ποσότητας των χρησιμοποιούμενων αλιευτικών εργαλείων και/ή/ των ειδών των αλιευτικών σκαφών στις διαθέσιμες αλιευτικές δυνατότητες,

 

γα) έγκριση μέτρων για τον περιορισμό ή την επιβολή προϋποθέσεων για την άσκηση ορισμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων·

δ) ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων, συμπεριλαμβανομένων οικονομικών κινήτρων, για την προαγωγή περισσότερο επιλεκτικών μεθόδων αλιείας, ή μεθόδων με μικρές επιπτώσεις,

δ) ορισμό κινήτρων, συμπεριλαμβανομένων κινήτρων οικονομικού χαρακτήρα και υπό μορφή πρόσβασης σε αλιευτικές δυνατότητες, για την προαγωγή περισσότερο επιλεκτικών μεθόδων αλιείας, ή μεθόδων με μικρές επιπτώσεις, πιο βιώσιμων από περιβαλλοντική άποψη μεθόδων αλιείας, ή την ενθάρρυνση της συμμόρφωσης σε κανονιστικές απαιτήσεις·

ε) ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων,

ε) ορισμό αλιευτικών δυνατοτήτων,

 

εα) τον καθορισμό μεγεθών αναφοράς διατήρησης·

στ) θέσπιση των τεχνικών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 14,

στ) θέσπιση των τεχνικών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 14,

ζ) θέσπιση μέτρων σχετικά με την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων,

ζ) θέσπιση μέτρων σχετικά με την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων και μέτρων για την μείωση και εξάλειψη των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων·

η) διεξαγωγή πιλοτικών προγραμμάτων για εναλλακτικές τεχνικές διαχείρισης της αλιείας.

η) διεξαγωγή πιλοτικών προγραμμάτων για εναλλακτικές τεχνικές διαχείρισης της αλιείας.

 

ηα) ορισμό στόχων και παροχή κινήτρων για την λήψη μέτρων με στόχο την βελτίωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και την αύξηση της υγείας των ιχθυαποθεμάτων.

Τροπολογία  56

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 7 – παράγραφος 1 – στοιχείο ζ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

ζα) επιβολή των δασμών για την συλλογή δεδομένων, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής δεδομένων σχετικά με την κατάσταση των έμβιων υδάτινων πόρων και του θαλασσίου οικοσυστήματος και σχετικά με τον αντίκτυπο επ’ αυτών της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας·

Τροπολογία  57

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 7 – παράγραφος 1 – στοιχείο η – σημείο i (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

i) οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο μέτρο προτείνεται από το κράτος μέλος και εγκρίνεται από την Επιτροπή.

Αιτιολόγηση

Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται ευελιξία.

Τροπολογία  58

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 7 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Σε περίπτωση που κράτος μέλος δεν κατορθώσει να επιτύχει όσα αποτελέσματα επιδιώκονται με τα μέτρα που, σχεδιασμένα για τον σκοπό αυτό, προβλέπονται από το παρόν άρθρο, τότε αναστέλλεται η οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει το εν λόγω κράτος μέλος βάσει της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Η εν λόγω ποινή είναι αναλογική προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

Τροπολογία  59

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 7 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 7α

 

Δημιουργία θαλασσίων καταφυγίων

 

1. Προκειμένου να διασφαλιστεί η αντιστροφή της κατάρρευσης των αποθεμάτων αλιευμάτων και να αυξηθεί η αναπαραγωγή των ψαριών στη θάλασσα και προκειμένου να διατηρήσουμε, να συντηρήσουμε και να διαχειριστούμε τα αποθέματα αλιευμάτων και να προστατεύσουμε τους έμβιους υδρόβιους πόρους και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, στο πλαίσιο μιας προληπτικής προσέγγισης, τα κράτη μέλη οφείλουν να δημιουργήσουν συνεκτικό δίκτυο θαλασσίων καταφυγίων με σκοπό την διατήρηση των αλιευτικών πόρων, τα οποία θα περιλαμβάνουν ουσιώδεις οικοτόπους ψαριών και δη τόπους ωοτοκίας, εκτροφής και διατροφής για τα αποθέματα αλιευμάτων.

 

2. Εντός ενός έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη εντοπίζουν και ορίζουν τοποθεσίες θαλασσίων καταφυγίων, σε εκείνους τους αριθμούς που κρίνονται απαραίτητοι για την δημιουργία των αναφερομένων στην ανωτέρω παράγραφο 1 συνεκτικών δικτύων θαλασσίων καταφυγίων, τα οποία υπάγονται στην κυριαρχία και στην δικαιοδοσία των κρατών μελών και καλύπτουν το 20% τουλάχιστον των παρακτίων χωρικών υδάτων κάθε κράτους μέλους. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις εν λόγω τοποθεσίες.

 

3. Βάσει σχετικών επιστημονικών πληροφοριών, τα κράτη μέλη δύνανται να επεκτείνουν τις υφιστάμενες καθορισμένες περιοχές ή να ορίσουν πρόσθετα θαλάσσια καταφύγια εντός των χωρικών υδάτων τους μετά την 1η Ιανουαρίου 2016.

 

4. Τα μέτρα και οι αποφάσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 ανωτέρω κοινοποιούνται στην Επιτροπή, από κοινού με την επιστημονική, τεχνική, κοινωνική και νομική τους αιτιολόγηση και δημοσιεύονται.

 

5. Οι αρμόδιες αρχές των ενδιαφερομένων κρατών μελών αποφασίζουν εάν τα θαλάσσια καταφύγια που ορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1-3 θα περιβάλλονται από ζώνη ή ζώνες περιορισμένης αλιευτικής δραστηριότητας και αποφασίζουν, κατόπιν επικοινωνίας με την Επιτροπή, σχετικά με τα αλιευτικά εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις εν λόγω ζώνες και σχετικά με τα κατάλληλα μέτρα διαχείρισης και τους τεχνικούς κανόνες που θα ισχύουν σε αυτές, κανόνες που δεν μπορούν να είναι ελαστικότεροι από την νομοθεσία της Ένωσης Αυτές οι πληροφορίες διατίθενται στο κοινό.

 

6. Σε περίπτωση που αλιευτικό σκάφος διέρχεται μέσω περιοχής θαλασσίου καταφυγίου, όλα

 

τα εργαλεία του σκάφους που χρησιμοποιούνται για αλιευτικούς σκοπούς πρέπει να προσδένονται σταθερά και να στοιβάζονται κατά τη διάρκεια της διέλευσης, ιδίως δε:

 

- τα δίχτυα, τα βαρίδια και παρόμοια εργαλεία αποσυνδέονται από τις αντίστοιχες πόρτες της τράτας και τα συρματόσχοινα σύρσης και ανέλκυσης·

 

- τα δίχτυα που βρίσκονται επί του καταστρώματος ή άνωθεν αυτού προσδένονται σταθερά και στοιβάζονται·

 

- τα παραγάδια στοιβάζονται σε καταστρώματα σε χαμηλότερο επίπεδο.

 

7. Εάν υπάρχουν στοιχεία μετατόπισης της αλιευτικής προσπάθειας εντός έτους από την δημιουργία θαλασσίου καταφυγίου ή δικτύου θαλασσίων καταφυγίων, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος λαμβάνει μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι οριζόμενοι στην παράγραφο 1 στόχοι των θαλασσίων καταφυγίων επιτυγχάνονται και για να εξασφαλίσει τον θετικό αντίκτυπο των θαλασσίων καταφυγίων στις περιοχές που βρίσκονται εκτός των ζωνών απαγόρευσης της αλίευσης. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τα εν λόγω μέτρα. Αυτές οι πληροφορίες διατίθενται δημοσίως.

 

8. Σε περίπτωση που εκτιμά ότι τα καθορισθέντα θαλάσσια καταφύγια δεν επαρκούν για την διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των αντιστοίχων αποθεμάτων αλιευμάτων και θαλασσίων οικοσυστημάτων, η Επιτροπή καθορίζει, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 55, πρόσθετα μέτρα προς τον σκοπό αυτό.

Τροπολογία 60

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 8

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα τεχνικά μέτρα μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:

Τα τεχνικά μέτρα περιλαμβάνουν όλες ή μερικές εκ των απαιτήσεων που ακολουθούν:

α) μεγέθη ματιών και κανόνες σχετικά με τη χρήση αλιευτικών εργαλείων·

α) μεγέθη ματιών και κανόνες σχετικά με τη χρήση αλιευτικών εργαλείων ή πρόσθετων συσκευών·

β) περιορισμούς στην κατασκευή αλιευτικών εργαλείων, συμπεριλαμβανομένων:

β) περιορισμούς στην κατασκευή αλιευτικών εργαλείων, συμπεριλαμβανομένων:

i) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη βελτίωση της επιλεκτικότητας ή τη μείωση της επίπτωσης στη βενθική ζώνη,

i) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη βελτίωση της επιλεκτικότητας ή τη μείωση της επίπτωσης στη βενθική ζώνη,

ii) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη μείωση της τυχαίας αιχμαλώτισης ειδών που κινδυνεύουν, απειλούνται και προστατεύονται·

ii) τροποποιήσεων ή πρόσθετων συσκευών για τη μείωση της τυχαίας αιχμαλώτισης ειδών που κινδυνεύουν, απειλούνται και προστατεύονται·

γ) απαγορεύσεις στη χρήση ορισμένων αλιευτικών εργαλείων σε ορισμένες περιοχές ή εποχές·

γ) απαγορεύσεις στη χρήση ορισμένων αλιευτικών εργαλείων, τεχνικού εξοπλισμού ή τύπων σκαφών σε ορισμένες περιοχές ή εποχές·

δ) απαγόρευση ή περιορισμό των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ορισμένες ζώνες ή/και περιόδους·

δ) απαγόρευση ή περιορισμό των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ορισμένες ζώνες ή/και περιόδους·

 

δα) δράσεις που αποσκοπούν στην μείωση και, όπου είναι δυνατόν, στην εξάλειψη των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, και στην προστασία της βενθικής ζώνης και του θαλάσσιου βυθού·

ε) απαιτήσεις προκειμένου να αναστέλλεται η λειτουργία των αλιευτικών σκαφών σε μια περιοχή για μια ορισμένη ελάχιστη περίοδο προκειμένου να προστατευτεί η προσωρινή συγκέντρωση ενός τρωτού υδάτινου πόρου·

ε) απαιτήσεις προκειμένου να αναστέλλεται η λειτουργία των αλιευτικών σκαφών σε μια περιοχή για μια ορισμένη ελάχιστη περίοδο προκειμένου να προστατευτεί η προσωρινή συγκέντρωση ενός τρωτού υδάτινου πόρου·

στ) ειδικά μέτρα για τη μείωση της επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα θαλάσσια οικοσυστήματα και στα είδη που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας,

στ) ειδικά μέτρα για τη μείωση της επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα θαλάσσια οικοσυστήματα και στα είδη που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας και για τον περιορισμό της απόρριψης αλιευτικών εργαλείων, λυμάτων που συνδέονται με την βασική επεξεργασία ιχθύων και άλλων μορφών μόλυνσης·

ζ) άλλα τεχνικά μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.

ζ) άλλα τεχνικά μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Τροπολογία  61

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 8 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Η Επιτροπή μεριμνά ώστε να λαμβάνονται εγκαίρως τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 μέτρα. Εάν τα λαμβανόμενα μέτρα σημειώνουν αδικαιολόγητη καθυστέρηση ή εάν δεν συμβάλλουν επαρκώς στην προσπάθεια διατήρησης των έμβιων υδάτινων πόρων ή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, η Επιτροπή λαμβάνει, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 55, μέτρα διατήρησης των έμβιων υδάτινων πόρων ή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

Τροπολογία  62

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 8 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Σε περίπτωση που κράτος μέλος δεν κατορθώσει να επιτύχει όσα αποτελέσματα επιδιώκονται με τα μέτρα που, σχεδιασμένα για τον σκοπό αυτό, προβλέπονται από το παρόν άρθρο, τότε διακόπτεται ή αναστέλλεται η οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει το εν λόγω κράτος μέλος βάσει της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Η εν λόγω ποινή είναι αναλογική προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

Τροπολογία 63

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 9 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Θεσπίζονται κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια που προβλέπουν μέτρα διατήρησης για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

1. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, εγκρίνουν κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια για όλα τα αλιευόμενα είδη τα οποία προβλέπουν μέτρα διατήρησης και άλλα μέσα για την εκπλήρωση των στόχων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, και συγκεκριμένα, για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, και εντός πέντε ετών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Κανονισμού.

 

1a. Από την ημερομηνία που προτείνεται πολυετές σχέδιο από την Επιτροπή δεν συμφωνείται αύξηση των αλιευτικών δυνατοτήτων για τους αντίστοιχους τύπους αλιείας έως ότου εγκριθεί το σχέδιο αυτό.

Τροπολογία  64

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 9 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1β. Όταν, παρά τα στοχευμένα μέτρα αποκατάστασης των αποθεμάτων, δεν κατορθώνεται να επιτευχθεί ο στόχος να διατηρηθούν ή να αποκατασταθούν τα ιχθυαποθέματα πάνω από επίπεδα ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση έως το 2015 για ένα ή για περισσότερα αποθέματα:

 

α) εάν υπάρχουν κενά στα δεδομένα, τότε είναι δυνατή η έγκριση υποκατάστατων προτύπων σύμφωνα με την απόφαση 2010/477/ΕΕ της Επιτροπής της 1ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με τα κριτήρια και τα μεθοδολογικά πρότυπα για την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των θαλάσσιων υδάτων για την οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (οδηγία 2008/56/ΕΚ)·και επιδιώκεται περαιτέρω μείωση της θνησιμότητας λόγω αλιείας με βάση την αρχή της προφύλαξης. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή αξιολογούν και επιλύουν γνωστικά και ερευνητικά προβλήματα με στόχο την ταχύτερη δυνατή αξιοποίηση οποιωνδήποτε πρόσθετων πληροφοριών προκύπτουν.

 

β) εάν παρατηρείται εξάντληση των αποθεμάτων, τότε λαμβάνονται πρόσθετα διαχειριστικά μέτρα στο πλαίσιο πολυετών σχεδίων, τα οποία αφορούν, μεταξύ άλλων, περαιτέρω προσπάθειες μείωσης της θνησιμότητας λόγω αλιείας, απαγορευμένες περιοχές και απαγορευμένες περιόδους και τα οποία επιδιώκουν να αποκαταστήσουν και να διατηρήσουν τους πληθυσμούς πάνω από επίπεδα ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, στο μικρότερο χρονικό διάστημα που είναι βιολογικώς εφικτό και το αργότερο έως το 2020.

 

γ) εάν η αλιεία είναι μεικτού τύπου, τότε η διαχείριση διέπεται από τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις που αφορούν τα πλέον ευάλωτα είδη-στόχους από την άποψη της βιομάζας αποθέματος αναπαραγωγής τους, της κατανομής του πληθυσμού ανά ηλικία και ανά μέγεθος και λοιπών σχετικών παραμέτρων περιγραφής.

Τροπολογία 65

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 9 – παράγραφος 2 – στοιχεία βα και ββ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

βα) μέτρα για την συλλογή επαρκών δεδομένων ώστε να επιτρέψουν ακριβείς επιστημονικές αξιολογήσεις των αλιευόμενων ειδών·

 

ββ) μέτρα για την αποκατάσταση και διατήρηση καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με την οδηγία 2008/56/ΕΚ.

Τροπολογία 66

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 9 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Όπου είναι δυνατόν, τα πολυετή σχέδια καλύπτουν είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται μεμονωμένα ιχθυαποθέματα είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται διάφορα αποθέματα, και λαμβάνουν δεόντως υπόψη την αλληλεπίδραση μεταξύ αποθεμάτων και αλιείας.

3. Όπου είναι δυνατόν, τα πολυετή σχέδια καλύπτουν είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται μεμονωμένα ιχθυαποθέματα είτε την αλιεία που εκμεταλλεύεται διάφορα αποθέματα, και λαμβάνουν δεόντως υπόψη την αλληλεπίδραση μεταξύ αποθεμάτων και αλιείας και του εν γένει θαλασσίου περιβάλλοντος.

 

3a. Στην περίπτωση μεικτής αλιείας πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις σχετικά με τα πλέον ευπαθή είδη.

Τροπολογία 67

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 9 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα πολυετή σχέδια βασίζονται στην προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και συνεκτιμούν τους περιορισμούς των διαθέσιμων δεδομένων και μεθόδων αξιολόγησης και όλων των ποσοτικοποιημένων πηγών αβεβαιότητας με επιστημονικά έγκυρο τρόπο.

4. Τα πολυετή σχέδια βασίζονται στην προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και συνεκτιμούν τους περιορισμούς των διαθέσιμων δεδομένων και μεθόδων αξιολόγησης και όλων των ποσοτικοποιημένων πηγών αβεβαιότητας με επιστημονικά έγκυρο τρόπο, και κατά συνέπεια η απουσία επαρκών επιστημονικών δεδομένων δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την καθυστέρηση στην εισαγωγή μέτρων διατήρησης που ενδεχομένως είναι αναγκαία για την εκπλήρωση των στόχων της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

 

4α. Απουσία δεδομένων, μπορούν να εγκριθούν υποκατάστατα πρότυπα με επιστημονικά έγκυρο τρόπο και σύμφωνα με την απόφαση 2010/477/ΕΕ της Επιτροπής.

 

4β. Τα πολυετή σχέδια επανεξετάζονται ανά τριετία, κατόπιν διαβουλεύσεων με τους ενδιαφερόμενους φορείς, προκειμένου να αξιολογείται η επιτευχθείσα πρόοδος ως προς τους στόχους τους.

 

4γ. Όταν διατυπώνονται εύλογες ανησυχίες σχετικά με την καθυστέρηση ως προς την επίτευξη των στόχων, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το Άρθρο 55, για την έγκριση εκείνων των τεχνικών μέτρων και μέτρων διατήρησης που θεωρεί αναγκαία·

 

4δ. Εάν η αποτυχία επίτευξης προόδου για την εκπλήρωση των στόχων πολυετούς σχεδίου μπορεί να αποδοθεί σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να αναστείλει την οικονομική συνδρομή σε αυτά τα κράτη μέλη.

Τροπολογία 68

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 9 – παράγραφος 4 ε (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

4ε. Κατά την περίοδο που προηγείται της έγκρισης ή της ανανέωσης των πολυετών σχεδίων, όλες οι πλευρές συμμορφώνονται με τους στόχους και τις αρχές του παρόντος άρθρου και του άρθρου 10.

Τροπολογία 69

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 10 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προσαρμογές του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας, έτσι ώστε να επιτευχθεί ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας με το οποίο αποκαθίστανται και τη διατηρούνται τα αποθέματα πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης έως το 2015.

1. Τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προσαρμογές του ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας, έτσι ώστε να επιτευχθεί ποσοστό θνησιμότητας λόγω αλιείας με το οποίο θα αποκαθίστανται και θα διατηρούνται όλα τα αποθέματα πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης έως το 2015, και, όταν είναι βιολογικώς εφικτό, πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης οικονομικής απόδοσης έως το 2020·

 

1a. Τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα και οι ποσοστώσεις επί οιουδήποτε είδους εντός οιουδήποτε δεδομένου έτους ή περιόδου του έτους αυτού, δεν υπερβαίνουν το όριο που είναι απαραίτητο για την επίτευξη του αναφερόμενου στην παράγραφο 1 στόχου.

Τροπολογία 70

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 10 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1β. Τα πολυετή σχέδια αποσκοπούν να εξαλείψουν ανεπιθύμητα και μη επιτρεπόμενα αλιεύματα εμπορικών και μη αποθεμάτων.

Τροπολογία  71

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 10 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτός ο καθορισμός ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας με το οποίο αποκαθίστανται και τη διατηρούνται τα αποθέματα πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προληπτικά μέτρα τα οποία διασφαλίζουν συγκρίσιμο βαθμό διατήρησης των σχετικών αποθεμάτων.

2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτός ο καθορισμός ποσοστού θνησιμότητας που συνάδει με την παράγραφο 1, τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προληπτικά μέτρα τα οποία διασφαλίζουν συγκρίσιμο βαθμό διατήρησης των σχετικών αποθεμάτων και καθορίζουν στόχο ως προς την εγγύτερη δυνατή, από βιολογική άποψη, ημερομηνία για την επίτευξη ύψους αποθεμάτων ανωτέρου της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

 

2α. Τα πολυετή σχέδια λαμβάνουν πλήρως υπόψη τις νομοθετικές απαιτήσεις ως προς την διατήρηση και την αποκατάσταση του θαλασσίου οικοσυστήματος·

Τροπολογία  72

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 11 – στοιχείο γ έως στοιχείο ι

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

γ) ποσοτικοποιημένους στόχους εκφραζόμενους ως:

γ) ποσοτικοποιημένους στόχους εκφραζόμενους ως:

i) ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας, ή/και

i) ποσοστά θνησιμότητας λόγω αλιείας, και

ii) βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής, και

ii) βιομάζα αποθέματος αναπαραγωγής,

 

iia) κατανομή του πληθυσμού ανά ηλικία και ανά μέγεθος· και

iii) σταθερότητα των αλιευμάτων.

iii) σταθερότητα των αλιευμάτων·

δ) σαφή χρονοδιαγράμματα επίτευξης των ποσοτικοποιημένων στόχων·

δ) σαφή χρονοδιαγράμματα επίτευξης των ποσοτικοποιημένων στόχων·

ε) τεχνικά μέτρα, περιλαμβανομένων και μέτρων σχετικά με την εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων·

ε) τεχνικά μέτρα, περιλαμβανομένων και μέτρων σχετικά με την εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων·

 

εα) μέτρα προστασίας των ειδών που περιέχονται στα Παραρτήματα ΙΙ και IV της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και της οδηγίας 2009/147/ΕΚ από τον αντίκτυπο των αλιευτικών δραστηριοτήτων·

στ) ποσοτικοποιημένους δείκτες για την περιοδική παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου ως προς την επίτευξη των στόχων του πολυετούς σχεδίου·

στ) ποσοτικοποιημένους δείκτες για την περιοδική παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου ως προς την επίτευξη των στόχων του πολυετούς σχεδίου·

ζ) συγκεκριμένα μέτρα και σκοπούς για εκείνο το τμήμα του κύκλου ζωής των ανάδρομων και κατάδρομων ειδών το οποίο δαπανάται σε γλυκά ύδατα·

ζ) συγκεκριμένα μέτρα και σκοπούς για εκείνο το τμήμα του κύκλου ζωής των ανάδρομων και κατάδρομων ειδών το οποίο δαπανάται σε γλυκά ύδατα·

 

ζα) στόχους σχετικούς με άλλους έμβιους υδρόβιους πόρους καθώς και στόχους για τη διατήρηση ή τη βελτίωση της κατάστασης διατήρησης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων·

η) την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αλιείας στο οικοσύστημα·

η) την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αλιείας στο οικοσύστημα·

θ) προφυλάξεις, καθώς και κριτήρια για την ενεργοποίηση των προφυλάξεων αυτών·

θ) προφυλάξεις, κριτήρια για την ενεργοποίηση των προφυλάξεων αυτών και ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την ενεργοποίηση τους, με λεπτομέρειες σχετικά με τα προληπτικά μέτρα που ελήφθησαν και αξιολογήσεις της αποτελεσματικότητάς τους·

 

θαa) μέτρα αποκατάστασης και διατήρησης της λειτουργίας των δικτύων θαλάσσιας τροφής που έχουν υποστεί αρνητικές συνέπειες λόγω αλιευτικών δραστηριοτήτων·

 

θβ) αξιολόγηση της δυναμικότητας των στόλων και του περιβαλλοντικού αντικτύπου των αλιευτικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων οποιωνδήποτε επιπτώσεων επί της βιοποικιλότητας και του θαλασσίου περιβάλλοντος και, σε περίπτωση που η εν λόγω αξιολόγηση αποκαλύψει αρνητική επίπτωση, σχέδιο αντιμετώπισης της αρνητικής επίπτωσης και άμβλυνσης των αντιστοίχων συνεπειών·

ι) οποιαδήποτε άλλα μέτρα τα οποία είναι κατάλληλα για την επίτευξη των σκοπών των πολυετών σχεδίων.

ι) οποιαδήποτε άλλα μέτρα τα οποία είναι κατάλληλα για την επίτευξη των σκοπών των πολυετών σχεδίων·

 

(ja) διαδικασίες κυρώσεων για μη συμμόρφωση οι οποίες είναι αναλογικές, αποτρεπτικές και αποτελεσματικές.

Τροπολογία  73

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 11 – παράγραφος 1α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 · 

Οι αναφερόμενοι στο σημείο γ του πρώτου εδαφίου του παρόντος άρθρου ποσοτικοποιημένοι στόχοι οφείλουν, σύμφωνα με το σημείο β του άρθρου 4, να στηρίζονται και να συνάδουν με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές απόψεις, ή, εφόσον δεν υφίστανται αυτές, με την αρχή της προφύλαξης· οι εν λόγω στόχοι δεν υπερβαίνουν εκείνα τα όρια που, επί τη βάσει μιας επιστημονικά αξιόπιστης προσέγγισης, διασφαλίζουν την επίτευξη και διατήρηση των αποθεμάτων πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, σύμφωνα με το άρθρο 10(1)·

Αιτιολόγηση

Η τροπολογία συντάχθηκε με την βοήθεια της νομικής υπηρεσίας του Κοινοβουλίου. Επιδίωξη της είναι η εξασφάλιση ότι, πρώτον, τα πολυετή σχέδια μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού και, δεύτερον, ότι οι απαιτήσεις που επιβάλλουν δεν μπορούν να τροποποιηθούν σημαντικά από το Συμβούλιο κατά τις ετήσιες συνεδριάσεις του για τον καθορισμό των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων και των ποσοστώσεων.

Τροπολογία  74

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 12 – παράγραφοι 1 και 1 α, 1 β (νέες)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Σε ειδικές ζώνες διατήρησης κατά την έννοια του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, του άρθρου 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ και του άρθρου 13 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη διεξάγουν αλιευτικές δραστηριότητες έτσι ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων στις εν λόγω ειδικές ζώνες διατήρησης.

1. Σε προστατευόμενες ζώνες κατά την έννοια του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, του άρθρου 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ και του άρθρου 13 παράγραφος 4 της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη διεξάγουν αλιευτικές δραστηριότητες κατά τρόπον ώστε να προληφθεί η επιδείνωση των φυσικών οικοτόπων και η παρενόχληση των ειδών για τα οποία σχεδιάστηκαν οι ζώνες αυτές, με στόχο να επιτευχθεί μια θετική κατάσταση διατήρησης·

 

1α. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα που δεν εισάγουν διακρίσεις προκειμένου να συμμορφωθούν με τις διατάξεις της παραγράφου 1 και οφείλουν να ειδοποιήσουν την Επιτροπή, άλλα κράτη μέλη και το περιφερειακό γνωμοδοτικό συμβούλιο πριν την έναρξη εφαρμογής των εν λόγω μέτρων.

 

1β. Όλες οι ενέργειες στις οποίες έχουν προβεί η Ένωση και τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής οφείλουν να συνάδουν απολύτως με την Σύμβαση του Aarhus σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες.

Τροπολογία  75

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 12 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55, για τον καθορισμό μέτρων που αφορούν την αλιεία ώστε να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ειδικές ζώνες διατήρησης.

2. Με την επιφύλαξη τυχόν δικαιώματος κράτους μέλους για την διασφάλιση της εφαρμογής της οδηγίας 1992/43/ΕΟΚ, της οδηγίας 2009/147/ΕΚ και της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, και σε περιπτώσεις που κράτη μέλη παραλείπουν να λάβουν τα μέτρα που απαιτούνται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55, για τον καθορισμό μέτρων που αφορούν την αλιεία ώστε να αποφευχθούν τυχόν σημαντικές επιπτώσεις των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε προστατευόμενες περιοχές που αναφέρονται στο Άρθρο 12, παράγραφος 1, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες το αρμόδιο κράτος μέλος παραλείπει να γνωστοποιήσει μέτρα κατά την έννοια των παραγράφων 1 και 1α και των περιπτώσεων στις οποίες υπάρχουν ενδείξεις επιδείνωσης ή συνεχιζόμενης κακής κατάστασης διατήρησης της τοποθεσίας λόγω αλιευτικών δραστηριοτήτων·

Αιτιολόγηση

Η Επιτροπή θα εξουσιοδοτηθεί να εγκρίνει μέτρα εάν δεν τα λαμβάνει το κράτος μέλος και εάν υπάρχει αιτιολογημένη γνωμοδότηση της Επιτροπής περί απειλής επιδείνωσης της κατάστασης διατήρησης της τοποθεσίας. Τούτο συνάδει με άλλες προτάσεις που περιέχονται στην πρόταση της Επιτροπής, όπως εκείνη της παραγράφου 1 του άρθρου 20.

Τροπολογία  76

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 13 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Όταν υπάρχει ένδειξη σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των βιολογικών πόρων της θάλασσας ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα που απαιτεί άμεση λήψη μέτρων, η Επιτροπή, κατόπιν τεκμηριωμένου αιτήματος ενός κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, μπορεί να αποφασίζει τη λήψη μέτρων για την άμβλυνση των επιπτώσεων της απειλής.

1. Όταν υπάρχει ένδειξη σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των βιολογικών πόρων της θάλασσας ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα που απαιτεί άμεση λήψη μέτρων, η Επιτροπή, κατόπιν τεκμηριωμένου αιτήματος ενός κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για την έγκριση προσωρινών μέτρων για την άρση της απειλής. Τα εν λόγω μέτρα έχουν άμεση ισχύ.

Τροπολογία  77

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 13 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2a. Τα αναφερόμενα στη παράγραφο 1 μέτρα λαμβάνονται για την μικρότερη δυνατή περίοδο και, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούν να ισχύουν πέραν των έξι μηνών. Εάν συνεχίζει να υφίσταται σοβαρή απειλή, η Επιτροπή μπορεί, κατόπιν διαβούλευσης με τους ενδιαφερόμενους φορείς, να τα ανανεώνει για διαδοχικές περιόδους που δεν υπερβαίνουν τους έξι μήνες.

Αιτιολόγηση

Αποσαφήνιση του όρου «προσωρινών».

Τροπολογία  78

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 13 – παράγραφος 2 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2β. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2α, εάν η διαρκής σοβαρή απειλή εναντίον των έμβιων υδάτινων πόρων καθιστά αναγκαία την λήψη μόνιμων μέτρων, η Επιτροπή εγκρίνει εκτελεστικές πράξεις με τις οποίες ορίζονται παρόμοια μόνιμα μέτρα.

 

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 56.

Αιτιολόγηση

Αποσαφηνίζει την κατάσταση σε περίπτωση συνεχιζόμενης σοβαρής απειλής.

Τροπολογία  79

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 13 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 13α

 

Μέτρα έκτακτης ανάγκης των κρατών μελών

 

1. Σε περίπτωση σοβαρής και απρόβλεπτης απειλής για τη διατήρηση των έμβιων υδρόβιων πόρων ή για το οικοσύστημα, η οποία προκαλείται από αλιευτικές δραστηριότητες, σε ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία του, και σε περίπτωση που οποιαδήποτε αδικαιολόγητη καθυστέρηση θα μπορούσε να προκαλέσει ζημίες οι οποίες θα ήταν δύσκολο να αποκατασταθούν, το κράτος μέλος μπορεί να λαμβάνει μέτρα έκτακτης ανάγκης, η διάρκεια των οποίων δεν μπορεί να υπερβαίνει το τρίμηνο.

 

2. Τα κράτη μέλη που προτίθενται να λάβουν μέτρα έκτακτης ανάγκης κοινοποιούν την πρόθεσή τους στην Επιτροπή, τα άλλα κράτη μέλη και τα οικεία Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια διαβιβάζοντας σχέδιο των μέτρων αυτών μαζί με επεξηγηματικό σημείωμα, πριν από την έγκρισή τους.

 

3. Τα κράτη μέλη και τα οικεία περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν να υποβάλουν εγγράφως τα σχόλιά τους στην Επιτροπή εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησης. Η Επιτροπή εγκρίνει εκτελεστικές πράξεις με τις οποίες επιβεβαιώνει, καταργεί ή τροποποιεί το μέτρο. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 56.

 

Επικαλούμενη δεόντως αιτιολογημένη έκτακτη ανάγκη που προκύπτει από σοβαρή και απρόβλεπτη απειλή εναντίον της διατήρησης των έμβιων υδρόβιων πόρων ή εναντίον του θαλάσσιου οικοσυστήματος, η οποία προκαλείται από αλιευτικές δραστηριότητες, η Επιτροπή εγκρίνει άμεσα εφαρμοστέες εκτελεστικές πράξεις σύμφωνα με την διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2.

 

4. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, ισχύει το άρθρο 8 σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Αιτιολόγηση

Ενώ το άρθρο 13(1) παρέχει εξουσιοδότηση στην Επιτροπή, το παρόν άρθρο εξουσιοδοτεί τα κράτη μέλη ώστε να μπορούν να αναλάβουν έκτακτη δράση. Το κείμενο επαναφέρει το άρθρο 8 του παλαιού κανονισμού περί ΚΑΠ, ελαφρώς τροποποιημένο σύμφωνα με τις συστάσεις της νομικής υπηρεσίας του Κοινοβουλίου.

Τροπολογία  80

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 14 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Θεσπίζονται τεχνικά μέτρα για τη διασφάλιση της προστασίας των έμβιων υδάτινων πόρων και τη μείωση της επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα ιχθυαποθέματα και στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Τα πλαίσια τεχνικών μέτρων:

Θεσπίζονται τεχνικά μέτρα για τη διασφάλιση, σε ύδατα της Ένωσης και για σκάφη της Ένωσης που ασκούν δραστηριότητα εκτός ενωσιακών υδάτων, της προστασίας των έμβιων υδάτινων πόρων και τη μείωση της επίπτωσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα ιχθυαποθέματα και στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Τα πλαίσια τεχνικών μέτρων:

Τροπολογία  81

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 14 – στοιχείο γ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

γ) μειώνουν τα αλιεύματα ανεπιθύμητων θαλάσσιων οργανισμών·

γ) ελαχιστοποιούν και, όπου είναι δυνατό, εξαλείφουν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα θαλάσσιων οργανισμών, ευπαθών και προστατευόμενων ειδών και θαλάσσιων πτηνών·

Τροπολογία  82

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 14 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

δ) μετριάζουν την επίπτωση των αλιευτικών εργαλείων στο οικοσύστημα και στο περιβάλλον, με ειδική έμφαση στην προστασία των βιολογικά ευαίσθητων αποθεμάτων και οικοτόπων.

δ) ελαχιστοποιούν την επίπτωση του τεχνικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων των αλιευτικών εργαλείων στο οικοσύστημα και στο περιβάλλον, με ειδική έμφαση στην προστασία των βιολογικά ευαίσθητων αποθεμάτων και οικοτόπων, κυρίως δε του θαλάσσιου βυθού.

Αιτιολόγηση

Ο βυθός διαθέτει εξαιρετικό πλούτο βιοποικιλότητας και ταυτόχρονα είναι εξαιρετικά τρωτός σε ορισμένες αλιευτικές πρακτικές.

Τροπολογία  83

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 14 –στοιχείο δ α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δα) να συμβάλει στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης το αργότερο έως το 2020, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2008/56/ΕΚ.

Τροπολογία  84

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 14 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Σε περίπτωση που κράτος μέλος δεν κατορθώσει να επιτύχει όσα αποτελέσματα επιδιώκονται με τα μέτρα που, σχεδιασμένα για τον σκοπό αυτό, προβλέπονται από το παρόν άρθρο, τότε διακόπτεται ή αναστέλλεται η οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει από την Ένωση το εν λόγω κράτος μέλος βάσει της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

Τροπολογία  85

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 15 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Όλα τα αλιεύματα των ακόλουθων ιχθυαποθεμάτων που υπόκεινται σε όρια αλιευμάτων και τα οποία αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη εκτός των ενωσιακών υδάτων φέρονται και διατηρούνται επί των αλιευτικών σκαφών, καταγράφονται και εκφορτώνονται, εκτός εάν χρησιμοποιούνται ως ζωντανό δόλωμα, σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

1. Όλα τα αλιεύματα των αλιευόμενων ειδών τα οποία αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη εκτός των ενωσιακών υδάτων φέρονται και διατηρούνται επί των αλιευτικών σκαφών, καταγράφονται και εκφορτώνονται σε λιμένες της Ένωσης ή σε καθορισμένους λιμένες τρίτων χωρών, εκτός εάν χρησιμοποιούνται ως ζωντανό δόλωμα, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στα πολυετή σχέδια ή, ελλείψει αυτών, σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα:

α) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2014:

α) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2014: Αποθέματα της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής·

- σκουμπριά, ρέγγες, σαφρίδια, προσφυγάκια, βασιλάκηδες, γαύροι, γουρλομάτηδες, σαρδέλες, καπελάνοι·

 

- ερυθροί τόνοι, ξιφίες, μακρύπτεροι τόνοι, μεγαλόφθαλμοι τόνοι, άλλοι ιστιοφόροι.

 

β) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2015: γάδοι, μπακαλιάροι μερλούκιοι, γλώσσες·

β) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2015: Αποθέματα Ατλαντικού και βαθέων υδάτων·

γ) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2016: εγκλεφίνοι, νταούκια Ατλαντικού, ζαγκέτες, πεσκαντρίτσες, ευρωπαϊκές χωματίδες, μουρούνες, μαύροι μπακαλιάροι, κίτρινοι μπακαλιάροι, λεμονόγλωσσες, καλκάνια, πησσιά, μουρούνες διπτερύγιες, μαύρα σπαθόψαρα, γρεναδιέροι των βράχων, καθρεπτόψαρα Ατλαντικού, ιππόγλωσσα Γροιλανδίας, μπρόσμιοι, κοκκινόψαρα και μεσογειακά βενθοπελαγικά αποθέματα.

γ) Το αργότερο από την 1η Ιανουαρίου 2016: Μεσογειακά και όλα τα άλλα αποθέματα.

 

1α. Τα αλιευτικά σκάφη της Ένωσης διατηρούν αρχεία με όλα τα είδη ιχθύων που αλιεύτηκαν από 1ης Ιανουαρίου 2014 και εκφορτώθηκαν ή απορρίφθηκαν· τα αρχεία αυτά δίδονται στα κράτη μέλη και τίθενται στη διάθεση του κοινού.

 

1β. Όλα τα είδη ιχθύων που αλιεύονται σε ύδατα της Ένωσης, ή από σκάφη της Ένωσης εκτός των υδάτων της Ένωσης, εκφορτώνονται από 1ης Ιανουαρίου 2016 σε λιμένες της Ένωσης ή καθορισμένους λιμένες τρίτων χωρών εκτός εάν ειδική διάταξη για την απόρριψή τους έχει συμπεριληφθεί στα πλαίσια πολυετών σχεδίων ή σε μητρώο που διατηρεί και δημοσιεύει η Επιτροπή.

 

1γ. Σε περίπτωση παραβίασης των απαιτήσεων που καθορίζονται στα σημεία 1α, 1β και 1γ, τα κράτη μέλη αναστέλλουν την κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων στο εν λόγω σκάφος για περίοδο που μπορεί να φτάσει τα τρία χρόνια.

Τροπολογία  86

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 15 – παράγραφος 1 – εδάφιο 1 (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Στα πολυετή σχέδια αλίευσης των προαναφερθέντων στην παράγραφο 1 ειδών ενσωματώνονται ολοκληρωμένα τεχνικά και άλλα μέτρα με στόχο την εξάλειψη αλιευμάτων ψαριών στόχων κάτω του κανονικού μεγέθους, ανεπιθύμητων και/ή απαγορευμένων ειδών.

Τροπολογία  87

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 15 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Θεσπίζονται ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης για τα ιχθυαποθέματα που ορίζονται στην παράγραφο 1, με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις. Η πώληση αλιευμάτων από αυτά τα ιχθυαποθέματα, όταν υπολείπονται του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης, περιορίζεται μόνο για τη μετατροπή σε ιχθυάλευρα ή ζωοτροφές.

2. Θεσπίζονται ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης για τα ιχθυαποθέματα που ορίζονται στην παράγραφο 1, με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις έως την ημερομηνία της υποχρέωσης εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων. Η πώληση, ή εφοδιασμός, αλιευμάτων από αυτά τα ιχθυαποθέματα, όταν υπολείπονται του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης, απαγορεύεται εκτός από την περίπτωση διανομέων οι οποίοι διαθέτουν άδεια για τον αποκλειστικό σκοπό της μετατροπής σε εμπορικά ιχθυάλευρα και έλαια ή ζωοτροφές. Τα κράτη μέλη εγκρίνουν μέτρα για την επιβολή αυτών των απαιτήσεων και προβλέπουν ποινές που είναι αποτελεσματικές, αποτρεπτικές και αναλογικές.

Τροπολογία  88

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 15 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Θεσπίζονται πρότυπα εμπορίας αλιευμάτων που αλιεύονται καθ' υπέρβαση καθορισμένων αλιευτικών δυνατοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 27 [του κανονισμού για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας].

3. Θεσπίζονται κανόνες εμπορίας αλιευμάτων που αλιεύονται καθ' υπέρβαση καθορισμένων αλιευτικών δυνατοτήτων και κάτω του ελάχιστου μεγέθους αναφοράς διατήρησης σύμφωνα με το άρθρο 27 [του κανονισμού για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας].

Τροπολογία  89

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 15 – παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Τα έσοδα που απορρέουν από την πώληση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 θα μεταβιβάζονται στις αρχές διαχείρισης της αλιείας και θα χρησιμοποιούνται για δραστηριότητες έρευνας, ελέγχου και επιβολής.

Τροπολογία  90

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 15 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία τους είναι εφοδιασμένα με πλήρη τεκμηρίωση για όλες τις αλιευτικές και μεταποιητικές δραστηριότητες με σκοπό την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων.

4. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία τους είναι εφοδιασμένα με πλήρη τεκμηρίωση για όλες τις αλιευτικές και μεταποιητικές δραστηριότητες με σκοπό την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με την υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων. Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν τα αρχεία όλων των αλιευμάτων και μεριμνούν για την δημόσια πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες.

Τροπολογία  91

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 15 – παράγραφος 5 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

5α. Κατά την κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων δυνάμει του άρθρου 29, τα κράτη μέλη παρέχουν κίνητρα σε αλιευτικά σκάφη ώστε να χρησιμοποιούν επιλεκτικά αλιευτικά εργαλεία και να μειώνουν τα ανεπιθύμητα και απαγορευμένα αλιεύματα.

Τροπολογία  92

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 16

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

-1. Το Συμβούλιο, ενεργώντας κατόπιν πρότασης της Επιτροπής βάσει του άρθρου 43(3) ΣΛΕΕ, λαμβάνει απόφαση περί αλιευτικών δυνατοτήτων και κατανομής αυτών των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών. Η πρόταση της Επιτροπής και η απόφαση του Συμβουλίου συνάδουν απολύτως με το άρθρο 4(β).

 

Αυτές οι αλιευτικές δυνατότητες δεν προβλέπουν, για αλιεύματα οποιουδήποτε είδους εντός οποιουδήποτε δεδομένου έτους ή περιόδου αυτού, την υπέρβαση των αναγκαίων ορίων για την επίτευξη του οριζόμενου στο άρθρο 10(1) στόχου.

1. Η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ κρατών μελών, διασφαλίζει σε κάθε κράτος μέλος σχετική σταθερότητα αλιευτικών δραστηριοτήτων για κάθε ιχθυαπόθεμα ή αλίευμα. Κατά την κατανομή νέων αλιευτικών δυνατοτήτων, λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα κάθε κράτους μέλους.

1. Η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ κρατών μελών, διασφαλίζει σε κάθε κράτος μέλος σχετική σταθερότητα αλιευτικών δραστηριοτήτων για κάθε ιχθυαπόθεμα ή αλίευμα. Κατά την κατανομή νέων αλιευτικών δυνατοτήτων, λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα κάθε κράτους μέλους στο πλαίσιο της επίτευξης του στόχου που καθορίζεται στα άρθρα 2 και 3 και εφαρμόζονται οι αρχές χρηστής διακυβέρνησης του άρθρου 4.

2. Δυνατότητες παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μπορούν να παρακρατούνται στο πλαίσιο των συνολικών αλιευτικών δυνατοτήτων.

2. Δυνατότητες παρεμπιπτόντων αλιευμάτων μπορούν να παρακρατούνται στο πλαίσιο των συνολικών αλιευτικών δυνατοτήτων.

3. Οι αλιευτικές δυνατότητες τηρούν τους ποσοτικοποιημένους στόχους, τα χρονοδιαγράμματα και τα περιθώρια που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 και με το άρθρο 11 παράγραφοι β), γ) και η).

3. Οι αλιευτικές δυνατότητες δεν υπερβαίνουν τα όρια που καθορίζονται στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και συμμορφώνονται με τους στόχους που καθορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και με τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης που καθορίζονται στο άρθρο 4, ενώ τηρούν επίσης τους ποσοτικοποιημένους στόχους, τα χρονοδιαγράμματα και τα περιθώρια που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 και με το άρθρο 11 παράγραφοι β), γ) και η).

 

3α. Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την επιμέρους διανομή μεταξύ των διαφόρων τμημάτων των αλιευτικών τους στόλων εκείνων των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους έχουν κατανεμηθεί και, κατά τον προσδιορισμό των προτεραιοτήτων τους, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να λάβουν υπόψη κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως τα ενδεχόμενα οφέλη που μπορούν να προκύψουν από την αύξηση του μεριδίου που αναλογεί στην άσκηση αλιευτικών δραστηριοτήτων μικρής κλίμακας και χαμηλού αντικτύπου.

4. Τα κράτη μέλη δύνανται, έπειτα από προηγούμενη ενημέρωση της Επιτροπής, να ανταλλάσσουν το σύνολο ή μέρος των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους έχουν κατανεμηθεί.

4. Τα κράτη μέλη δύνανται, έπειτα από προηγούμενη ενημέρωση της Επιτροπής, να ανταλλάσσουν το σύνολο ή μέρος των αλιευτικών δυνατοτήτων που τους έχουν κατανεμηθεί.

Τροπολογία  93

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 16 – παράγραφος 3 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3β. Το Συμβούλιο αποκλίνει από τους εν λόγω στόχους, τα χρονοδιαγράμματα και τα περιθώρια μόνο βάσει πρόσφατης, τεκμηριωμένης επιστημονικής γνώμης από αναγνωρισμένη επιστημονική Επιτροπή ή υπηρεσία, σύμφωνα με το άρθρο 4(β).

Αιτιολόγηση

Με τον τρόπο αυτό δίνεται η διακριτική ευχέρεια στο Συμβούλιο να προσαρμόζει τις αλιευτικές δυνατότητες εφόσον επικαιροποιημένες επιστημονικές συμβουλές καθιστούν σαφές ότι τα αναφερόμενα στο πολυετές σχέδιο όρια δεν συνάδουν πλέον με τον στόχο της επίτευξη της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

Τροπολογία  94

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 16 – παράγραφος 4 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

4α. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ετήσια έκθεση στην οποία αξιολογεί κατά πόσον οι ισχύουσες αλιευτικές δυνατότητες αποδεικνύονται αποτελεσματικές στην προσπάθεια αποκατάστασης και διατήρησης πληθυσμών αλιευόμενων ειδών σε επίπεδα που υπερβαίνουν εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

Αιτιολόγηση

Οι αλιευτικές δυνατότητες καθορίζονται από το Συμβούλιο. Το Κοινοβούλιο και το κοινό πρέπει να μπορούν να εκτιμήσουν κατά πόσο συμβάλλουν αυτές στην προσπάθεια επίτευξης της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

Τροπολογία  95

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτηθούν, στο πλαίσιο ενός πολυετούς σχεδίου που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 9 έως 10, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πολυετές σχέδιο, τα οποία καθορίζουν τα μέτρα διατήρησης που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ενωσιακά ύδατα για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

1. Τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται, στο πλαίσιο ενός πολυετούς σχεδίου που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 9, 10 και 11, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πολυετές σχέδιο, τα οποία καθορίζουν τα μέτρα διατήρησης που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ενωσιακά ύδατα για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες και για όλα τα σκάφη που αλιεύουν στα χωρικά ύδατά τους.

Τροπολογία  96

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 2 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

α) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3,

α) είναι συμβατά με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και με τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης που καθορίζονται στο άρθρο 4·

Τροπολογία  97

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 2 – στοιχείο α α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

αα) έχουν την μορφή συνεκτικού σχεδίου που περιλαμβάνει μέτρα λαμβανόμενα σύμφωνα με το άρθρο 21·

Αιτιολόγηση

Μέτρα που λαμβάνονται από τα κράτη μέλη για την εφαρμογή των διατάξεων του πολυετούς σχεδίου πρέπει να αναπτύσσονται σε συνεκτικό σχέδιο και να μην είναι απλώς το άθροισμα μεμονωμένων μέτρων. Σε αυτά πρέπει να συμπεριλαμβάνονται οποιαδήποτε μέτρα εγκρίνονται στο πλαίσιο των τεχνικών μέτρων.

Τροπολογία  98

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 2 – στοιχείο γ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

γ) πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που ορίζονται σε ένα πολυετές σχέδιο, και

γ) πληρούν αποτελεσματικά τους σκοπούς και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που ορίζονται σε ένα πολυετές σχέδιο, με υψηλές πιθανότητες επιτυχίας και εντός του καθορισμένου χρονοδιαγράμματος, και

Τροπολογία  99

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 2 – εδάφιο 1 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Κράτη μέλη που ασχολούνται με κοινό αλιευτικό αντικείμενο πολυετούς σχεδίου οφείλουν να συντονίζουν τις προσπάθειές τους συνεργαζόμενα μεταξύ τους προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι τα λαμβανόμενα μέτρα συνάδουν με τις απαιτήσεις της παραγράφου 2.

Τροπολογία  100

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 2 – εδάφιο 1 β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Το κράτος μέλος με το μεγαλύτερο μερίδιο από το συνολικό επιτρεπόμενο αλίευμα ή την αλιευτική προσπάθεια σε ένα απόθεμα φέρει την ευθύνη του συντονισμού της συνεργασίας.

Τροπολογία  101

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 2 – εδάφιο 1 γ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τις πληροφορίες, απόψεις και συστάσεις που παρέχουν τα γνωμοδοτικά συμβούλια, οι ενδιαφερόμενοι για το συγκεκριμένο αλίευμα φορείς και τα επιστημονικά ιδρύματα.

Τροπολογία  102

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 17 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Σε περίπτωση που κράτος μέλος δεν κατορθώσει να επιτύχει όσα αποτελέσματα επιδιώκονται με τα μέτρα που, σχεδιασμένα για τον σκοπό αυτό, προβλέπονται από το παρόν άρθρο, τότε διακόπτεται ή αναστέλλεται η οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει από την Ένωση το εν λόγω κράτος μέλος βάσει της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

Τροπολογία  103

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 21 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτηθούν, στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 14, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πλαίσιο, τα οποία καθορίζουν τα τεχνικά μέτρα που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ύδατα τους για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τεχνικά μέτρα:

Τα κράτη μέλη εξουσιοδοτούνται, στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 14, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πλαίσιο, τα οποία καθορίζουν τα τεχνικά μέτρα που ισχύουν σε όλα τα σκάφη που αλιεύουν αποθέματα στα ύδατα τους για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τεχνικά μέτρα:

Τροπολογία  104

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 21 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1α. Κράτη μέλη που ασχολούνται με κοινό αλίευμα οφείλουν να συντονίζουν τις προσπάθειές τους συνεργαζόμενα μεταξύ τους προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι τα λαμβανόμενα μέτρα συνάδουν με τις απαιτήσεις της παραγράφου 1.

Τροπολογία  105

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 21 – παράγραφος 1 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1β. Σε περίπτωση που κράτος μέλος δεν κατορθώσει να επιτύχει όσα αποτελέσματα επιδιώκονται με τα μέτρα που, σχεδιασμένα για τον σκοπό αυτό, προβλέπονται από το παρόν άρθρο, τότε διακόπτεται ή αναστέλλεται η οικονομική ενίσχυση που λαμβάνει από την Ένωση το εν λόγω κράτος μέλος βάσει της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής.

Τροπολογία  106

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 24 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα που καλύπτονται από πλαίσιο τεχνικών μέτρων, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός τριών μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πλαισίου τεχνικών μέτρων.

1. Η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα που καλύπτονται από πλαίσιο τεχνικών μέτρων, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός τριών μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πλαισίου τεχνικών μέτρων.

Τροπολογία  107

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 25 – παράγραφος 1 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

α) εφαρμόζονται αποκλειστικά σε αλιευτικά σκάφη που φέρουν τη σημαία του συγκεκριμένου κράτους μέλους ή, όταν πρόκειται για αλιευτικές δραστηριότητες που δεν ασκούνται από αλιευτικό σκάφος, σε πρόσωπα εγκατεστημένα στην επικράτεια του συγκεκριμένου κράτους μέλους,

α) εφαρμόζονται σε όλα τα σκάφη που αλιεύουν αποθέματα στα ύδατά τους για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

Αιτιολόγηση

Εντός των χωρικών υδάτων του, οι απαιτήσεις του κράτους μέλους πρέπει να ισχύουν για όλα τα αλιευτικά σκάφη ανεξαρτήτως εθνικότητας. Καμία άλλη προσέγγιση δεν μπορεί να θεωρηθεί δίκαια για όλους.

Τροπολογία  108

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 26 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Στην περίπτωση που τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης τα οποία εγκρίνουν τα κράτη μέλη ενδέχεται να επηρεάσουν σκάφη άλλων κρατών μελών, τα μέτρα αυτά θεσπίζονται μόνον κατόπιν διαβούλευσης με την Επιτροπή, τα οικεία κράτη μέλη και τα οικεία περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα.

2. Στην περίπτωση που τα μέτρα διατήρησης και διαχείρισης τα οποία εγκρίνουν τα κράτη μέλη ενδέχεται να επηρεάσουν σκάφη άλλων κρατών μελών, τα μέτρα αυτά θεσπίζονται μόνον κατόπιν κοινοποίησης των μέτρων προς την Επιτροπή, τα οικεία κράτη μέλη και τα οικεία περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια, συνοδευόμενης από επεξηγηματικό σημείωμα που καθιστά επίσης σαφές ότι δεν εμπεριέχουν διακρίσεις.

Αιτιολόγηση

Για λόγους διατήρησης και ισότητας μεταξύ όλων των αλιευτικών σκαφών, πρέπει να ενισχυθεί σε αυτή τη περίπτωση ο ρόλος των κρατών μελών.

Τροπολογία  109

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 26 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 26α

 

Μέτρα που λαμβάνει κράτος μέλος για την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας

 

1. Ένα κράτος μέλος μπορεί να λάβει σχετικά με την αλιεία μέτρα, τα οποία δεν εισάγουν διακρίσεις, σε ειδικές ζώνες διατήρησης κατά την έννοια του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, του άρθρου 4 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ και του άρθρου 13(4) της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, καθώς και σύμφωνα με το άρθρο 12 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, σε θαλάσσιες προστατευμένες περιοχές σύμφωνα με τις συμβάσεις για τις περιφερειακές θάλασσες και σε ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα σύμφωνα με διεθνείς συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ένωση καθώς και εντός υδάτων που υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία του εν λόγω κράτους μέλους. Τα μέτρα του κράτους μέλους συνάδουν με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 του παρόντος κανονισμού και είναι εξίσου αυστηρά με εκείνα που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία της Ένωσης.

 

2. Στην περίπτωση που μέτρα διατήρησης και διαχείρισης τα οποία εγκρίνει κράτος μέλος ενδέχεται να επηρεάσουν σκάφη άλλων κρατών μελών, τα μέτρα αυτά θεσπίζονται μόνον κατόπιν διαβούλευσης με την Επιτροπή, με τα οικεία κράτη μέλη και με τα οικεία γνωμοδοτικά συμβούλια με βάση σχέδιο των μέτρων συνοδευόμενο από επεξηγηματικό σημείωμα. Το εν λόγω επεξηγηματικό σημείωμα περιλαμβάνει:

 

α) επιστημονική αιτιολογία για το προτεινόμενο μέτρο·

 

β) δραστηριότητα στόλων στην περιοχή, ταξινομημένη ανά κράτος, εργαλεία και είδη στόχους·

 

γ) λοιπά μέτρα διατήρησης που ισχύουν στην περιοχή·

 

δ) προβλεπόμενα από το κράτος μέλος μέτρα παρακολούθησης και ελέγχου στην περιοχή.

 

3. Τα κράτη μέλη και τα οικεία περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν να υποβάλουν εγγράφως τα σχόλιά τους στην Επιτροπή εντός τριάντα εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησης.

 

4. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55, με τις οποίες επιβεβαιώνει, καταργεί ή τροποποιεί το προτεινόμενο μέτρο εντός τριάντα εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησης.

Αιτιολόγηση

Πρέπει να υπάρχει μία γρήγορη και δίκαιη διαδικασία βάσει της οποίας θα εφαρμόζουν τα κράτη μέλη αλιευτικά μέτρα εντός των προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών τους, ακόμη και αν βρίσκονται εκτός των 12 ν.μ. Το κείμενο αυτό δεν απέχει πολύ από το προταθέν και παρά λίγο εγκριθέν κείμενο του τροποποιημένου κανονισμού για τα τεχνικά μέτρα του 2008.

Τροπολογία  110

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 27

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(-1) Κάθε κράτος μέλος αξιολογεί την αλιευτική του ικανότητα και θέτει σε εφαρμογή μέτρα για την μείωση της ικανότητας σε περίπτωση που καταδειχθεί πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα σύμφωνα με το Άρθρο 34.

1. Κάθε κράτος μέλος θεσπίζει σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 για:

1. Κάθε κράτος μέλος μπορεί, βάσει δίκαιων, ισότιμων και διαφανών κριτηρίων, να θεσπίζει σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων ή να εγκρίνει άλλα μέσα διαχείρισης βάσει αλιευτικών δικαιωμάτων, για σκάφη που φέρουν τη σημαία του.

αa) όλα τα σκάφη συνολικού μήκους 12 μέτρων και άνω, και

 

ββ) όλα τα αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους κάτω των 12 μέτρων και φέρουν συρόμενα αλιευτικά εργαλεία.

 

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να επεκτείνουν το σύστημα των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων σε αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους κάτω των 12 μέτρων τα οποία χρησιμοποιούν άλλα είδη αλιευτικών εργαλείων εκτός των συρόμενων και ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή.

2. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με οποιαδήποτε απόφαση θέσπισης συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων ή μέσου διαχείρισης βάσει αλιευτικών δικαιωμάτων και θέτουν στη διάθεση του κοινού όλες τις σχετικές πληροφορίες.

Τροπολογία  111

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 27 – παράγραφοι 3 α έως 3 ε

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις παραμένουν στην κατοχή του κράτους μέλους που είναι αρμόδιο για την κατανομή τους. Ένα κράτος μέλος μπορεί να ανακαλέσει τις μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις ενός κατόχου εάν δεν εκπληρώνονται οι στόχοι ή οι απαιτήσεις της πολιτικής κατανομής του και εάν ο κάτοχος δεν έχει συμμορφωθεί με τις εύλογες απαιτήσεις του εν λόγω κράτους μέλους για συμμόρφωση.

 

3β. Κατά τον σχεδιασμό συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων που μπορεί να εγκρίνουν, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια και μπορούν:

 

α) να περιορίσουν την αναλογία των αλιευτικών παραχωρήσεων που κατανέμεται σε οποιονδήποτε μεμονωμένο κάτοχο·

 

β) να μειώσουν τον αριθμό των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων που μπορούν να εγγραφούν σε μεμονωμένο σκάφος·

 

γ) να περιορίσουν ή να απαγορεύσουν την μεταφορά μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων μεταξύ συγκεκριμένων τμημάτων του αλιευτικού στόλου·

 

δ) να περιορίσουν ή να απαγορεύσουν την μεταφορά μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων μεταξύ οριοθετημένων γεωγραφικών περιοχών προκειμένου να προστατεύσουν παράκτιες κοινότητες·

 

ε) να περιορίσουν ή να απαγορεύσουν την εκμίσθωση ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι κάτοχοι έχουν άμεσο και μακροπρόθεσμο συμφέρον στην αλιεία·

 

στ) να περιορίσουν τον βαθμό στον οποίο είναι επιτρεπτός ο διαχωρισμός των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων και να απαιτήσουν από σκάφη να διαθέτουν έναν ελάχιστο αριθμό για να τους επιτρέπεται η αλιεία·

 

ζ) να περιορίσουν την μεταφορά μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων σε πλευρές που μπορούν να αποδείξουν άμεση οικονομική σύνδεση με την αλιεία·

 

η) να απαιτήσουν την διάλυση ενός σκάφους το οποίο, λόγω πωλήσεων, διαθέτει λιγότερες μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις από το ορισμένο ελάχιστο όριο·

 

θ) να δεσμεύσουν ποσοστό αλιευτικών δυνατοτήτων για να τις διανείμει σε νεοεισερχόμενους στην αγορά·

 

3γ. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για την πρόθεσή τους να θεσπίσουν τέτοια συστήματα και θέτουν στη διάθεση του κοινού αυτές τις πληροφορίες.

 

3δ. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 προκειμένου να αρνηθεί να αναγνωρίσει σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων κράτους μέλους εάν θεωρεί ότι το σύστημα αυτό δεν μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη εκείνων των μειώσεων ικανοτήτων που είναι απαραίτητες για να εκπληρωθεί ο στόχος που αναφέρεται στο άρθρο 10(1) και μπορεί επίσης να εφαρμόζει η Επιτροπή σε παρόμοιες περιπτώσεις τις οικονομικές κυρώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 50(2) εκτός εάν πραγματοποιηθούν ικανοποιητικές ρυθμίσεις.

 

3ε. Πριν από τυχόν κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, τα κράτη μέλη δημοσιεύουν δήλωση πολιτικής με την οποία εκθέτουν τον στόχο τους, περιγράφοντας με ποιο τρόπο θα διεξάγονται οι συναλλαγές μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, παρέχοντας λεπτομέρειες σχετικά με τους κανόνες και τους κανονισμούς που θα εφαρμόζονται, και εξηγώντας τον τρόπο που μπορούν να τερματισθούν οι παραχωρήσεις.

Τροπολογία  112

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Κάθε κράτος μέλος κατανέμει μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις με βάση διαφανή κριτήρια, για κάθε απόθεμα ή ομάδα αποθεμάτων για τα οποία κατανέμονται αλιευτικές δυνατότητες δυνάμει του άρθρου 16, εξαιρουμένων των αλιευτικών δυνατοτήτων που εξασφαλίζονται με βάση συμφωνίες βιώσιμης αλιείας.

2. Κάθε κράτος μέλος που επιλέγει να θεσπίσει σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων κατανέμει μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις με βάση ισότιμα και διαφανή περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια, για κάθε απόθεμα ή ομάδα αποθεμάτων για τα οποία κατανέμονται αλιευτικές δυνατότητες δυνάμει του άρθρου 16, εξαιρουμένων των αλιευτικών δυνατοτήτων που εξασφαλίζονται εκτός των ενωσιακών υδάτων. Τα εν λόγω διαφανή κριτήρια για την κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων καθορίζονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, δημοσιοποιούνται και περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα εξής:

 

α) χρησιμοποίηση πιο επιλεκτικών αλιευτικών μεθόδων, εργαλείων και τεχνικών με μικρά παρεμπίπτοντα αλιεύματα και μικρό αντίκτυπο στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

 

β) καλό ιστορικό συμμόρφωσης με τους κανόνες της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής και τήρησης των καθορισμένων, βάσει των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων, ορίων αλιευμάτων και/ή αλιευτικής προσπάθειας

 

γ) εξασφάλιση αυξημένων θέσεων απασχόλησης καλής ποιότητας, υπό την προϋπόθεση ότι τούτο δεν έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις·

 

δ) χρήση σκαφών και αλιευτικών μεθόδων με χαμηλές εκπομπές καυσαερίων και χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση· και

 

ε) χρήση βιντεοεπιτήρησης ή ισοδύναμου ηλεκτρονικού εξοπλισμού παρακολούθησης,

 

στ) πρόβλεψη συνθηκών εργασίας που συμμορφώνονται με τα σχετικά διεθνή πρότυπα και δη την σύμβαση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας του 2007 σχετικά με την εργασία στον τομέα της αλιείας,

 

στ) την δηλωθείσα παραγωγή για τα τρία τουλάχιστον προηγούμενα χρόνια.

Τροπολογία  113

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων μπορεί να γίνει από ένα κράτος μέλος μόνο σε κάτοχο αλιευτικού σκάφους που φέρει τη σημαία του συγκεκριμένου κράτους μέλους, ή από φυσικά ή νομικά πρόσωπα με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σε τέτοιο σκάφος. Συγκέντρωση μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων μπορεί να γίνει για συλλογική διαχείριση από νομικά ή φυσικά πρόσωπα ή αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών. Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν την επιλεξιμότητα λήψης μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων με βάση διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια.

4. Κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων μπορεί να γίνει από ένα κράτος μέλος μόνο σε κάτοχο αλιευτικού σκάφους που δραστηριοποιείται ενεργά στην αλιεία και φέρει τη σημαία του συγκεκριμένου κράτους μέλους, ή από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται ενεργά στην αλιεία με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σε τέτοιο σκάφος. Συγκέντρωση μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων μπορεί να γίνει για συλλογική διαχείριση από νομικά ή φυσικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται άμεσα στον αλιευτικό κλάδο ή αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών ή παρεμφερή όργανα. Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν την επιλεξιμότητα λήψης μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων με βάση διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια.

Τροπολογία  114

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – παράγραφος 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

5. Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν τον χρόνο ισχύος των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων σε περίοδο τουλάχιστον 15 ετών, με σκοπό να επαναδιαθέσουν τις εν λόγω παραχωρήσεις. Εάν τα κράτη μέλη δεν έχουν περιορίσει τον χρόνο ισχύος των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, μπορούν να ανακαλέσουν τις εν λόγω παραχωρήσεις με προηγούμενη προειδοποίηση τουλάχιστον 15 ετών.

5. Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν τον χρόνο ισχύος των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων σε περίοδο τουλάχιστον 7 ετών, με σκοπό να επαναδιαθέσουν τις εν λόγω παραχωρήσεις. Εάν τα κράτη μέλη δεν έχουν περιορίσει τον χρόνο ισχύος των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, μπορούν να ανακαλέσουν τις εν λόγω παραχωρήσεις με προηγούμενη προειδοποίηση τουλάχιστον 7 ετών.

Τροπολογία  115

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – παράγραφος 5 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

5α. Τα κράτη μέλη μπορούν να διεκπεραιώνουν την κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων δωρεάν, ή κατόπιν καταβολής αντιτίμου, ή μπορούν να διεξάγουν πλειστηριασμό μεταξύ κατόχων που εκπληρώνουν όλες τις υπόλοιπες προϋποθέσεις.

Τροπολογία  116

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – παράγραφος 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 5 και 6, τα κράτη μέλη μπορούν να ανακαλέσουν μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σε αλιευτικό σκάφος για περίοδο τριών διαδοχικών ετών.

7. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 5 και 6, τα κράτη μέλη μπορούν να ανακαλέσουν και να ανακατανείμουν μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σε αλιευτικό σκάφος για περίοδο δύο διαδοχικών ετών.

Τροπολογία  117

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 28 – παράγραφος 7 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

7α. Κατά την φάση εισαγωγής συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, τα κράτη μέλη οφείλουν να προσαρμόζουν τους δικούς τους κανόνες για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των εντός των χωρικών υδάτων αλιέων και για να προφυλαχτούν από τις αρνητικές πτυχές του συστήματος, όπως η υπέρμετρη συγκέντρωση ή η κερδοσκοπία.

Αιτιολόγηση

Η συγκέντρωση και η κερδοσκοπία στις αλιευτικές παραχωρήσεις, καθώς και η απουσία προστασίας της εντός των χωρικών υδάτων αλιείας αποτελούν πραγματική απειλή εναντίον της ορθής λειτουργίας του συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων.

Τροπολογία  118

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 29 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη κατανέμουν ατομικές αλιευτικές δυνατότητες σε κατόχους μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, κατά το άρθρο 28, με βάση τις αλιευτικές δυνατότητες που κατανέμονται στα κράτη μέλη ή καθορίζονται σε σχέδια διαχείρισης που έχουν εγκριθεί από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006.

1. Ανεξαρτήτως του εάν επέλεξε ένα κράτος μέλος να εισαγάγει μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις ή όχι, τα κράτη μέλη, σύμφωνα με το άρθρο 33 και σύμφωνα με τις διατάξεις περί διαφανών κριτηρίων του άρθρου 28 παράγραφος 2, κατανέμουν ατομικές αλιευτικές δυνατότητες σε κατόχους μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, με βάση τις αλιευτικές δυνατότητες που κατανέμονται στα κράτη μέλη ή καθορίζονται σε σχέδια διαχείρισης που έχουν εγκριθεί από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1967/2006.

Τροπολογία  119

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 29 – παράγραφος 1 – εδάφιο 1 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Αυτές οι αλιευτικές δυνατότητες δεν αναγνωρίζουν αλιεύματα οποιουδήποτε είδους εντός οποιουδήποτε δεδομένου έτους ή περιόδου αυτού, που υπερβαίνουν τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του οριζόμενου στο άρθρο 10(1) στόχου.

Αιτιολόγηση

Έχουν καταστραφεί στο παρελθόν ιχθυαποθέματα λόγω βραχυπρόθεσμων κερδών και λόγω της ανικανότητας των κυβερνήσεων να τηρούν τις επιστημονικές απόψεις. Η αποκατάσταση των αποθεμάτων σε ύψος ανώτερο της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα

Τροπολογία  120

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 29 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα κράτη μέλη μπορούν να παρακρατήσουν έως και 5% των αλιευτικών δυνατοτήτων. Ορίζουν σκοπούς και διαφανή κριτήρια για την κατανομή αυτών των παρακρατούμενων αλιευτικών δυνατοτήτων. Αυτές οι αλιευτικές δυνατότητες μπορούν να κατανεμηθούν μόνο σε επιλέξιμους κατόχους μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων όπως ορίζεται στο άρθρο 28 παράγραφος 4.

4. Τα κράτη μέλη μπορούν να παρακρατήσουν έως και 20% των αλιευτικών δυνατοτήτων. Ορίζουν σκοπούς και διαφανή κριτήρια για την κατανομή αυτών των παρακρατούμενων αλιευτικών δυνατοτήτων.

Αιτιολόγηση

Η παρακράτηση επιτρέπει στα κράτη μέλη να προσφέρουν στις πλέον βιώσιμες αλιευτικές επιχειρήσεις πρόσβαση σε αλιευτικές δυνατότητες.

Τροπολογία  121

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 29 – παράγραφος 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

5. Κατά την κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών ποσοστώσεων δυνάμει του άρθρου 28 και κατά την κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος μπορεί να παράσχει κίνητρα σε αλιευτικά σκάφη που χρησιμοποιούν επιλεκτικά αλιευτικά εργαλεία τα οποία εξαλείφουν ανεπιθύμητα παρεμπίπτοντα αλιεύματα εντός των αλιευτικών δυνατοτήτων που κατανέμονται στο συγκεκριμένο κράτος μέλος.

5. Κατά την κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών ποσοστώσεων δυνάμει του άρθρου 28 και κατά την κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος μπορεί να παράσχει κίνητρα σε αλιευτικά σκάφη που χρησιμοποιούν αλιευτικές μεθόδους χαμηλού αντικτύπου και/ή επιλεκτικά αλιευτικά εργαλεία και πρακτικές που εξαλείφουν ανεπιθύμητα αλιεύματα και λοιπές αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Τροπολογία  122

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 30 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το μητρώο καθώς και οι όροι και οι προϋποθέσεις βάσει των οποίων οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις και οι αλιευτικές δυνατότητες κατανέμονται τίθενται στη διάθεση του κοινού.

Αιτιολόγηση

Δεν μπορεί να είναι αποδεκτό να μην γνωρίζει το κοινό την ταυτότητα των κατόχων και τις προϋποθέσεις που καλούνται αυτοί να εκπληρώσουν.

Τροπολογία  123

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 31 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Ένα κράτος μέλος μπορεί να επιτρέψει την μεταβίβαση μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων προς και από άλλα κράτη μέλη.

2. Ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να επιτρέψει την μεταβίβαση μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων προς και από άλλα κράτη μέλη.

Τροπολογία  124

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 31 – παράγραφος 3 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3β. Τα κράτη μέλη μπορούν να θέσουν ως προϋπόθεση για την έγκριση της μεταφοράς το γεγονός ότι το σκάφος που πωλεί τα αλιευτικά του δικαιώματα παροπλίζεται και διαλύεται.

Αιτιολόγηση

Το μέγεθος των αλιευτικών στόλων της Ευρώπης πρέπει να περιοριστεί. Μεταφορές αυτού του είδους θα προσφέρουν σημαντικό οικονομικό όφελος στους ιδιοκτήτες των σκαφών ενώ και η διάλυση του σκάφους ενδέχεται επίσης να είναι προσοδοφόρα.

Τροπολογία  125

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 33 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Κάθε κράτος μέλος αποφασίζει πώς μπορούν να κατανέμονται οι αλιευτικές δυνατότητες που του έχουν κατανεμηθεί δυνάμει του άρθρου 16, και οι οποίες δεν υπόκεινται σε σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, σε σκάφη που φέρουν τη σημαία του. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τη μέθοδο κατανομής.

1. Κάθε κράτος μέλος αποφασίζει πώς μπορούν να κατανέμονται οι αλιευτικές δυνατότητες που του έχουν κατανεμηθεί δυνάμει του άρθρου 16, και οι οποίες δεν υπόκεινται σε σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων, σε σκάφη που φέρουν τη σημαία του, συμπεριλαμβανομένων των αλιευτικών σκαφών μικρής κλίμακας, βάσει διαφανών και αντικειμενικών κριτηρίων που συνάδουν με εκείνα του άρθρου 28, παράγραφος 2 και δημοσιοποιούνται. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τη μέθοδο κατανομής.

Τροπολογία  126

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 33 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Άρθρο 33α

 

Μέτρηση της αλιευτικής ικανότητας

 

Οι αλιευτικοί στόλοι των κρατών μελών πρέπει να υποβληθούν σε μέτρηση όσον αφορά την ικανότητά τους να αλιεύουν ψάρια. Προς τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή υποβάλλει προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, το αργότερο μέχρι την 31η Ιουλίου 2013, πρόταση τροποποίησης του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2930/86 του Συμβουλίου προκειμένου να οριστεί η ικανότητα σύμφωνα με τα εξής χαρακτηριστικά των αλιευτικών σκαφών:

 

α) συνολικό μήκος

 

β) πλάτος

 

γ) ολική χωρητικότητα

 

δ) ισχύς κινητήρα

 

ε) τύπος εργαλείων

 

στ) διαστάσεις εργαλείων (συμπεριλαμβανομένου του αριθμού των χρησιμοποιούμενων εργαλείων)

 

ζ) οποιοδήποτε άλλο μετρήσιμο χαρακτηριστικό που επηρεάζει την ικανότητα του σκάφους να αλιεύει ψάρια

 

Το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013, η Επιτροπή δημοσιεύει αναλυτικό κατάλογο των υφιστάμενων αλιευτικών στόλων όλων των κρατών μελών συνοδευόμενο από αξιολόγηση της δέουσας ικανότητας κάθε στόλου δεδομένων των πόρων που διαθέτει. Η Επιτροπή βασίζει το εν λόγω έγγραφο σε πληροφορίες που παρέχουν τα κράτη μέλη καθώς και σε λοιπές πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της και προέρχονται, μεταξύ άλλων, από επιστημονικά ινστιτούτα, περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας κ.λ.π..

Τροπολογία  127

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 34 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή μέτρα αναπροσαρμογής της αλιευτικής ικανότητας για τους στόλους τους προκειμένου να επιτύχουν αποτελεσματική ισορροπία μεταξύ της εν λόγω αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους.

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή, έως το 2015, μέτρα αναπροσαρμογής της αλιευτικής ικανότητας για τους στόλους τους προκειμένου να επιτύχουν αποτελεσματική ισορροπία μεταξύ της εν λόγω αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2, παράγραφος 2 και όχι αργότερα από το 2015. Τα εν λόγω μέτρα βασίζονται σε αξιολόγηση της αλιευτικής ικανότητας του στόλου σε σχέση με τις αλιευτικές δυνατότητες, όπως ορίζει το άρθρο 11 και όπως παραχωρούνται στο πλαίσιο των πολυετών σχεδίων. Σε περίπτωση απουσίας πολυετούς σχεδίου, αυτού του είδους τα μέτρα θεσπίζονται κατά προτεραιότητα αλλά όχι αργότερα από [2015]. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν ετήσια έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο που σημειώθηκε.

Αιτιολόγηση

Η αξιολόγηση της ικανότητας του στόλου αποτελεί προϋπόθεση για την αποτελεσματική διαχείριση του στόλου. Η θέσπιση σαφών προθεσμιών είναι απαραίτητη σε σχέση με την δράση των κρατών μελών.

Τροπολογία  128

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 35 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Ο στόλος κάθε κράτους μέλους υπόκειται σε ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ.

1. Ο στόλος κάθε κράτους μέλους υπόκειται σε ανώτατα όρια αλιευτικής ικανότητας σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που προβλέπονται στο εδάφιο 2 του άρθρου 33α.

Τροπολογία  129

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 35 – παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Η Επιτροπή υποβάλλει ετήσιες εκθέσεις σχετικά με τον βαθμό συμμόρφωσης των κρατών μελών με τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τα άρθρα 33α και 35 και από το παρόν άρθρο.

Τροπολογία  130

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 36 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Οι πληροφορίες που περιέχονται στο ενωσιακό μητρώο αλιευτικών σκαφών τίθεται στη διάθεση όλων των κρατών μελών. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τον ορισμό των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

4. Οι πληροφορίες που περιέχονται στο ενωσιακό μητρώο αλιευτικών σκαφών τίθεται στη διάθεση όλων των κρατών μελών και του κοινού. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τον ορισμό των πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Αιτιολόγηση

Άνοιγμα και διαφάνεια.

Τροπολογία  131

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 1 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη συλλέγουν βιολογικά, τεχνικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά δεδομένα απαραίτητα για την οικοσυστημική διαχείριση της αλιείας, τα οποία διαχειρίζονται και θέτουν στη διάθεση των τελικών χρηστών επιστημονικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων και οργάνων που ορίζονται από την Επιτροπή. Τα δεδομένα αυτά συμβάλλουν ιδίως στην αξιολόγηση:

1. Τα κράτη μέλη συλλέγουν βιολογικά, τεχνικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικοοικονομικά δεδομένα απαραίτητα για την οικοσυστημική διαχείριση της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, τα οποία διαχειρίζονται και θέτουν στη διάθεση του κοινού, καθιστώντας τα διαθέσιμα αναλόγως των απαιτήσεων των τελικών χρηστών επιστημονικών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων και οργάνων που ορίζονται από την Επιτροπή. Τα δεδομένα αυτά συλλέγονται τουλάχιστον ανά δύο έτη και αφορούν ιχθυαποθέματα που βρίσκονται κάτω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης. Τα δεδομένα αυτά συμβάλλουν ιδίως στην αξιολόγηση:

Αιτιολόγηση

Πρέπει να καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου τα δεδομένα τούτα να αντανακλούν την τρέχουσα κατάσταση. Η πρώτη επιλογή πρέπει να είναι ότι τα δεδομένα θα διατίθενται δημοσίως υπό κανονικές και όχι υπό έκτακτες συνθήκες. Τα δεδομένα χρειάζονται για να μπορεί να αποδειχθεί ότι η διαχείριση της υδατοκαλλιέργειας δεν βλάπτει το θαλάσσιο περιβάλλον.

Τροπολογία  132

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 1 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

α) της κατάστασης των έμβιων υδάτινων πόρων που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης,

α) της τρέχουσας κατάστασης των έμβιων υδάτινων πόρων που αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης,

Τροπολογία  133

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 1 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

β) του επιπέδου αλίευσης και της επίπτωσης που έχουν οι αλιευτικές δραστηριότητες στους έμβιους υδάτινους πόρους και στα θαλάσσια οικοσυστήματα, και

β) του τρέχοντος επιπέδου αλίευσης, συμπεριλαμβανομένων των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων και της επίπτωσης που έχουν οι αλιευτικές δραστηριότητες και η υδατοκαλλιέργεια στους έμβιους υδάτινους πόρους και στα θαλάσσια οικοσυστήματα, στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2008/56/ΕΚ, και

Τροπολογία  134

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

γ) των κοινωνικοοικονομικών επιδόσεων των κλάδων της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης εντός και εκτός των ενωσιακών υδάτων.

γ) των τρεχουσών κοινωνικοοικονομικών επιδόσεων των κλάδων της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης εντός και εκτός των ενωσιακών υδάτων.

Τροπολογία  135

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

δ) διασφαλίζουν ότι τα δεδομένα που συλλέγονται είναι ακριβή και αξιόπιστα,

δ) διασφαλίζουν ότι τα δεδομένα που συλλέγονται είναι ακριβή και αξιόπιστα και εμπεριστατωμένα,

Τροπολογία  136

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δα) μεριμνούν ώστε τα επιστημονικά δεδομένα και οι μεθοδολογίες να λαμβάνουν υπόψη παράγοντες όπως η οξύνιση και οι θαλάσσιες θερμοκρασίες κατά την συλλογή δεδομένων και διασφαλίζουν συνεπώς ότι τα δεδομένα αντλούνται από διαφορετικές περιοχές καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους·

Τροπολογία  137

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δβ) θέτουν ως προϋπόθεση για την κατανομή μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων την ετήσια διαβίβαση από τους κατόχους προς στα κράτη μέλη των απαιτούμενων σύμφωνα με το άρθρο 37, παράγραφος 1 οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων·

Τροπολογία  138

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο στ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

στ) διασφαλίζουν την αποθήκευση των δεδομένων που συλλέγονται και, κατά περίπτωση, την κατάλληλη προστασία και εμπιστευτικότητα των δεδομένων που συλλέγονται,

στ) διασφαλίζουν την αποθήκευση των δεδομένων που συλλέγονται και διατίθενται στο κοινό εκτός και αν συντρέχουν έκτακτες συνθήκες, οπότε ενδέχεται να απαιτούνται οι κατάλληλες συνθήκες προστασίας και εμπιστευτικότητας και οπότε δηλώνονται οι λόγοι για τους οποίους ισχύουν οι εν λόγω περιορισμοί·

Τροπολογία  139

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 2 – στοιχείο ζ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

ζ) διασφαλίζουν ότι η Επιτροπή, ή τα όργανα που ορίζονται από αυτήν, έχουν πρόσβαση στις εθνικές βάσεις δεδομένων και στα εθνικά συστήματα επεξεργασίας των συλλεγόμενων δεδομένων με σκοπό την επαλήθευση της ύπαρξης και της ποιότητας των δεδομένων.

ζ) διασφαλίζουν ότι η Επιτροπή, ή τα όργανα που ορίζονται από αυτήν, έχουν πρόσβαση σε όλες τις εθνικές βάσεις δεδομένων και στα εθνικά συστήματα επεξεργασίας των συλλεγόμενων δεδομένων με σκοπό την επαλήθευση της ύπαρξης και της ποιότητας των δεδομένων.

Τροπολογία  140

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

5. Η συλλογή, διαχείριση και χρήση των δεδομένων διεξάγεται στο πλαίσιο πολυετούς προγράμματος από το 2014. Το εν λόγω πολυετές πρόγραμμα περιλαμβάνει στόχους για την ακρίβεια των προς συλλογή δεδομένων και ορίζει επίπεδα συγκέντρωσης για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση των υπόψη δεδομένων.

5. Η συλλογή, διαχείριση και χρήση των δεδομένων διεξάγεται στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 199/2008 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2008, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού πλαισίου για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση δεδομένων στον τομέα της αλιείας και τη στήριξη όσον αφορά τις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις για την κοινή αλιευτική πολιτική1, πλαίσιο το οποίο επανεξετάζεται και/ή τροποποιείται ή, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, αντικαθίσταται από πλαίσιο αντιστοίχων τουλάχιστον προϋποθέσεων, με το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου. Νέο πολυετές πρόγραμμα θα διέπει την συλλογή, διαχείριση και χρήση των δεδομένων από το 2014 και θα υπόκειται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου και του κανονισμού 2008/199/ΕΚ. Το εν λόγω πολυετές πρόγραμμα περιλαμβάνει στόχους για την ακρίβεια των προς συλλογή δεδομένων και ορίζει επίπεδα συγκέντρωσης για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση των υπόψη δεδομένων.

 

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 εξακολουθεί να ισχύει για τα εθνικά προγράμματα που εγκρίθηκαν για τη συλλογή και διαχείριση δεδομένων για τα έτη 2011, 2012 και 2013.

 

_____________

 

1 ΕΕ L 60, 5.3.2008, σ. 1.

Τροπολογία  141

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 37 – παράγραφος 6

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

6. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τους στόχους όσον αφορά την ακρίβεια των προς συλλογή δεδομένων και για να καθορίσει επίπεδα συγκέντρωσης για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση των υπόψη δεδομένων, όσον αφορά το πολυετές πρόγραμμα που αναφέρεται στην παράγραφο 5.

6. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τους στόχους όσον αφορά την ακρίβεια των προς συλλογή δεδομένων και για να καθορίσει επίπεδα συγκέντρωσης για τη συλλογή, διαχείριση και χρήση των υπόψη δεδομένων, όσον αφορά το πολυετές πρόγραμμα που αναφέρεται στην παράγραφο 5, καθώς επίσης και για να διασφαλίσει τον συντονισμό μεταξύ κρατών μελών ως προς την συλλογή δεδομένων και της παρουσίασής της.

Τροπολογία  142

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 38 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2α. Η Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 50, αρνείται οικονομική βοήθεια σε κράτος μέλος το οποίο δεν παρέχει επιστημονικά δεδομένα για την συλλογή των οποίων είναι αρμόδιο και το οποίο δεν συμμορφώνεται με εύλογες απαιτήσεις να το πράξει.

Αιτιολόγηση

Τα κράτη μέλη υποχρεούνται εδώ και πολλά χρόνια να συλλέγουν επιστημονικά δεδομένα αλλά ορισμένα δεν το πράττουν. Δεδομένου ότι τα επιστημονικά δεδομένα είναι αναγκαία για την αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού, η Επιτροπή πρέπει να διαθέτει κυρώσεις για παν ενδεχόμενο.

Τροπολογία  143

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 39 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η Ένωση συμμετέχει στις δραστηριότητες διεθνών αλιευτικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων και περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) με βάση τις διεθνείς υποχρεώσεις και τους στόχους πολιτικής και σύμφωνα με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

1. Η Ένωση συμβάλλει ενεργά στις δραστηριότητες διεθνών αλιευτικών οργανισμών, και τις στηρίζει, συμπεριλαμβανομένων και περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) με βάση τις διεθνείς υποχρεώσεις, δεσμεύσεις και τους στόχους πολιτικής και σύμφωνα με τις αρχές, τους στόχους και τις ισχύουσες διατάξεις της Ένωσης στους τομείς της αλιείας, του περιβάλλοντος και της ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

Τροπολογία  144

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 39 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Οι θέσεις της Ένωσης σε διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς και σε ΠΟΔΑ βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προκειμένου να διασφαλίζεται η διατήρηση ή η αποκατάσταση των αλιευτικών πόρων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

2. Οι θέσεις της Ένωσης σε διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς και σε ΠΟΔΑ συνάδουν με τις αρχές και τους στόχους της Ένωσης στους τομείς της αλιείας, του περιβάλλοντος και του αναπτυξιακού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 2 του παρόντος κανονισμού. Επίσης βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προκειμένου να διασφαλίζεται η διατήρηση ή η αποκατάσταση των αλιευτικών πόρων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης μέχρι το 2015.

Αιτιολόγηση

Η θέση που λαμβάνει η ΕΕ σε διεθνή φόρα όπως οι ΠΟΔΑ δεν πρέπει να συγκρούονται με τις αρχές και τους στόχους της σε άλλους τομείς πολιτικής όπως εκείνοι του περιβάλλοντος και της ανάπτυξης.

Τροπολογία  145

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 39 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Η Ένωση συμβάλλει ενεργά και παρέχει υποστήριξη στην ανάπτυξη επιστημονικών γνώσεων και γνωμοδοτήσεων στις ΠΟΔΑ και σε διεθνείς οργανισμούς.

3. Η Ένωση συμβάλλει ενεργά και παρέχει υποστήριξη στην ανάπτυξη χρηστής διακυβέρνησης, διαφάνειας, μέτρων επιβολής και επιστημονικών γνώσεων και γνωμοδοτήσεων στις ΠΟΔΑ και σε διεθνείς οργανισμούς.

Τροπολογία  146

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 40 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Η Ένωση συνεργάζεται με τρίτες χώρες και διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς, περιλαμβανομένων των ΠΟΔΑ, προκειμένου να ενισχύσει τη συμμόρφωση με μέτρα που θεσπίζονται από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς.

Η Ένωση συνεργάζεται με τρίτες χώρες και διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς, περιλαμβανομένων των ΠΟΔΑ, προκειμένου να ενισχύσει τη συμμόρφωση με μέτρα που θεσπίζονται από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση οφείλει να εντείνει τις ενέργειές της προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση τρίτων χωρών με διεθνείς συμβάσεις όπως η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).

Τροπολογία  147

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες ορίζουν ένα νομικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο διακυβέρνησης για αλιευτικές δραστηριότητες που ασκούνται από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη σε ύδατα τρίτων χωρών.

1. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες ορίζουν ένα νομικό, οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο διακυβέρνησης για αλιευτικές δραστηριότητες που ασκούνται από αλιευτικά σκάφη σημαίας και/ή ιδιοκτησίας κράτους μέλους της Ένωσης σε ύδατα τρίτων χωρών. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας οφείλουν να ευθυγραμμίζονται με διεθνείς υποχρεώσεις και στόχους πολιτικής και να συνάδουν με τα άρθρα 2, 3 και 4.

Αιτιολόγηση

Διασφαλίζει ότι τα σκάφη της ΕΕ θα συμμορφώνονται με τις ίδιες οπουδήποτε κι αν αλιεύουν.

Τροπολογία  148

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1α. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας επιδιώκουν επιπλέον την θέσπιση πλαισίου διακυβέρνησης για τον στόλο της Ένωσης που αλιεύει σε ύδατα τρίτων χωρών, το οποίο είναι εξίσου αυστηρό με την εφαρμοστέα νομοθεσία της Ένωσης στους τομείς της διαχείρισης της αλιείας, της προστασίας του περιβάλλοντος και των κοινωνικών πολιτικών.

Τροπολογία 149

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 41 – παράγραφοι 2 και 2 α – 2 ε (νέες)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και ότι το επίπεδο αλιευτικών δραστηριοτήτων στις οποίες επιδίδονται τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη δεν περιορίζουν τις αλιευτικές δυνατότητες των τοπικών αλιέων στις τρίτη χώρα.

 

2α. Προκειμένου να καταστεί δυνατός ο προσδιορισμός των πλεονασμάτων των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που αναφέρονται στην παράγραφο 2, οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας προβλέπουν διαφάνεια και ανταλλαγή όλων των σχετικών πληροφοριών μεταξύ της Ένωσης και της τρίτης χώρας σχετικά με τη συνολική αλιευτική προσπάθεια στα επηρεαζόμενα αποθέματα από σκάφη της χώρας και, όπου ισχύει, από ξένα σκάφη.

 

2β. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας προβλέπουν την δυνατότητα αλιευτικών σκαφών της Ένωσης να επιχειρούν σε ύδατα τρίτης χώρας με την οποία έχει συναφθεί συμφωνία μόνο εφόσον διαθέτουν αλιευτική άδεια που έχει εκδοθεί βάσει διαδικασίας συμπεφωνημένης από αμφότερα τα μέρη της συμφωνίας.

 

2γ. Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας προβλέπουν ότι χορηγούνται αλιευτικές άδειες οποιουδήποτε τύπου μόνον σε νέα αλιευτικά σκάφη και σε σκάφη που φέρουν σημαία της Ένωσης επί τουλάχιστον 24 μήνες πριν από την υποβολή της αίτησης χορήγησης αλιευτικής άδειας και που σκοπεύουν να αλιεύσουν είδη που καλύπτονται από την συμφωνία βιώσιμης αλιείας.

 

2δ. Ο σεβασμός στις δημοκρατικές αρχές, στο κράτος δικαίου και στα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως ορίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου πρέπει να αποτελούν ουσιώδες στοιχείο των συμφωνιών βιώσιμης αλιείας οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν ειδικές διατάξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

2ε. Από 1ης Ιανουαρίου 2015, δεν επιτρέπεται σε αλιευτικά σκάφη της ΕΕ να προβαίνουν σε οποιουδήποτε είδους αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα τρίτης χώρας εκτός και αν συμμορφώνονται με τις διατάξεις συμφωνίας βιώσιμης αλιείας.

Τροπολογία  150

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 42 – παράγραφος 1 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

α) να καλυφθεί μέρος των εξόδων πρόσβασης σε αλιευτικούς πόρους σε ύδατα τρίτων χωρών,

α) να καλυφθεί ένα μειούμενο σταδιακά μέρος των εξόδων πρόσβασης σε αλιευτικούς πόρους σε ύδατα τρίτων χωρών, το οποίο θα καλύπτεται προοδευτικά από τους ιδιοκτήτες των σκαφών και θα καταργηθεί με την πάροδο του χρόνου, με τις επιχειρήσεις να αναλαμβάνουν το πλήρες κόστος πρόσβασης το 2020 το αργότερο·

Τροπολογία  151

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 42 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

1α. Οι χρηματοδοτικές διευθετήσεις που προβλέπουν οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας υπόκεινται σε ανοιχτό σύστημα κατανομής ευθυνών και αναθεώρησης που περιλαμβάνει δημοσιοποιούμενους οικονομικούς ελέγχους και ανεξάρτητες αξιολογήσεις των αποτελεσμάτων της δρομολογούμενης από την Ένωση οικονομικής συνδρομής.

Αιτιολόγηση

Η ΕΕ παρέχει σημαντικούς οικονομικούς πόρους σε τρίτες χώρες για την ανάπτυξη της αλιείας. Χωρίς διαφάνεια όμως, είναι μικρές οι δυνατότητες των ντόπιων πολιτών να επηρεάσουν την λήψη αποφάσεων και είναι ελάχιστες οι πιθανότητες ελέγχου της υλοποίησης των σχεδίων. Η αύξηση της διαφάνειας είναι συνεπώς ουσιαστικής σημασίας προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα της οικονομικής συνδρομής και για να αποφεύγεται ο κίνδυνος σπατάλης ή διαφθοράς. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις στο παρελθόν κατά τις οποίες η οικονομική ενίσχυση της ΕΕ στον τομέα της αλιείας υπονομεύθηκε από διαφθορά σε τρίτες χώρες.

Τροπολογία  152

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 43 – τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Προώθηση της υδατοκαλλιέργειας

Διασφάλιση βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας

Τροπολογία  153

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 43 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Με σκοπό την προώθηση της βιωσιμότητας, της συμβολής στην επισιτιστική ασφάλεια, την ανάπτυξη και την απασχόληση, η Επιτροπή θεσπίζει μέχρι το 2013 μη δεσμευτικές ενωσιακές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με κοινές προτεραιότητες και στόχους για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας. Οι εν λόγω στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές λαμβάνουν υπόψη τα σχετικά σημεία εκκίνησης και τις διαφορετικές περιστάσεις στην επικράτεια της Ένωσης, αποτελούν τη βάση για πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια και αποσκοπούν στα εξής:

1. Με σκοπό την προώθηση της βιωσιμότητας, της συμβολής στην επισιτιστική ασφάλεια, την ανάπτυξη και την απασχόληση, η Επιτροπή θεσπίζει μέχρι το 2013 μη δεσμευτικές ενωσιακές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με κοινές προτεραιότητες και στόχους για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας. Οι εν λόγω στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές σχεδιάζονται έτσι ώστε να εξασφαλίζουν τον περιβαλλοντικά βιώσιμο χαρακτήρα των δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας και προκειμένου να συμβάλουν στην επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης, λαμβάνουν υπόψη τα σχετικά σημεία εκκίνησης και τις διαφορετικές περιστάσεις στην επικράτεια της Ένωσης, αποτελούν τη βάση για πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια και αποσκοπούν στα εξής:

α) βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας και ενίσχυση της ανάπτυξης και της καινοτομίας του·

α) βελτίωση της ποιότητας, της βιωσιμότητας και της ανταγωνιστικότητας του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας και ενίσχυση της ανάπτυξης και της καινοτομίας του·

 

αα) αποτροπή της υποβάθμισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος·

 

αβ) μέριμνα ώστε οι δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας να συνάδουν με τα άρθρα 2 και 3·

β) ενθάρρυνση της οικονομικής δραστηριότητας·

β) ενθάρρυνση της οικονομικής δραστηριότητας·

γ) διαφοροποίηση και βελτίωση της ποιότητας ζωής σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές·

γ) διαφοροποίηση και βελτίωση της ποιότητας ζωής σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές·

δ) καθιέρωση συνθηκών ισότιμου ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας σχετικά με την πρόσβαση σε ύδατα και χώρο.

δ) καθιέρωση συνθηκών ισότιμου ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας σχετικά με την πρόσβαση σε ύδατα και χώρο·

 

δα) περιορισμός των ποσοτήτων των ζωοτροφών υδατοκαλλιέργειας που προέρχονται από την άγρια αλιεία σε επίπεδα που δεν υπονομεύουν την επίτευξη των καθοριζόμενων στο άρθρο 10 στόχων·

 

δβ) εξασφάλιση ότι οι δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας συνάδουν με τους στόχους της οδηγίας 2008/56/ΕΚ·

 

δγ) πρόληψη αρνητικών αλλαγών σε συγγενή οικοσυστήματα.

Τροπολογία  154

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 43 – παράγραφος 1 – στοιχείο δ δ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δδ) εξασφάλιση ασφαλών και υγιεινών προϊόντων.

Τροπολογία  155

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 43 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια αποσκοπούν ιδίως στα εξής:

4. Τα πολυετή εθνικά στρατηγικά σχέδια ασχολούνται συγκεκριμένα με τα εξής:

α) στη διοικητική απλοποίηση, ιδίως όσον αφορά τις αδειοδοτήσεις,

α) στη διοικητική απλοποίηση, ιδίως όσον αφορά τις αδειοδοτήσεις,

β) στη διασφάλιση της πρόσβασης σε ύδατα και χώρο για τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας,

β) στη διασφάλιση της πρόσβασης σε ύδατα και χώρο για τις επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας,

γ) σε δείκτες περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας,

γ) σε δείκτες ποιότητας και περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας,

 

γα) μέτρα διασφάλισης της πλήρους συμμόρφωσης των δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας με την ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης·

 

γβ) τη διασφάλιση της χρήσης βιώσιμων ιχθυοτροφών·

δ) στην αξιολόγηση άλλων πιθανών διασυνοριακών επιπτώσεων σε γειτονικά κράτη μέλη.

δ) στην αξιολόγηση άλλων πιθανών διασυνοριακών επιπτώσεων σε έμβια ους υδάτινους πόρους και σε θαλάσσια οικοσυστήματα σε γειτονικά κράτη μέλη.

Τροπολογία  156

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 45 – παράγραφος 1 – στοιχείο ε α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

εα) να μεριμνά για την ιχνηλασιμότητα όλων των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού, να παρέχει επαληθεύσιμες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την προέλευση του προϊόντος και του τρόπου παραγωγής του και να επισημαίνει αναλόγως το προϊόν με έμφαση στην αξιόπιστη οικολογική σήμανση·

Τροπολογία  157

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 48

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν από τους κατόχους αλιευτικών αδειών για αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους 12 μέτρων και άνω που φέρουν τη σημαία τους να συμβάλλουν αναλογικά στο κόστος εφαρμογής του ενωσιακού συστήματος ελέγχου της αλιείας.

Τα κράτη μέλη απαιτούν από τους κατόχους αλιευτικών αδειών για αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους 12 μέτρων και άνω που φέρουν τη σημαία τους να συμβάλλουν αναλογικά στο κόστος εφαρμογής του ενωσιακού συστήματος ελέγχου της αλιείας και συλλογής δεδομένων.

Τροπολογία  158

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 49

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Μπορεί να χορηγείται ενωσιακή οικονομική βοήθεια προκειμένου να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

Χορηγείται ενωσιακή οικονομική βοήθεια μόνο σε δράσεις και πρωτοβουλίες που συνάδουν με τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

Αιτιολόγηση

Η ενωσιακή οικονομική βοήθεια χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης με τους στόχους του κανονισμού.

Τροπολογία  159

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 50 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η μη συμμόρφωση των κρατών μελών με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής μπορεί να οδηγήσει σε διακοπή ή αναστολή των πληρωμών ή στην εφαρμογή οικονομικής διόρθωσης επί της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας που χορηγείται στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

2. Η μη συμμόρφωση των κρατών μελών με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής συνεπάγεται διακοπή ή αναστολή των πληρωμών και στην εφαρμογή οικονομικής διόρθωσης επί της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας που χορηγείται στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

 

2α. Η οικονομική συνδρομή της Ένωσης προς τα κράτη μέλη είναι διαφανής, με σαφή κατανομή ευθυνών και λεπτομερή και έγκαιρη ενημέρωση σχετικά με τους στόχους και την διαχείριση της οικονομικής συνδρομής, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών προϋπολογισμών και αξιολογήσεων και δημοσιοποιείται από την Επιτροπή.

 

2β. Οικονομική συνδρομή για μέτρα σχετικά με σκάφη ή εργαλεία χορηγείται υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη καταβάλλουν προσπάθειες αποτελεσματικής εξισορρόπησης μεταξύ της αλιευτικής τους ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους σύμφωνα με το άρθρο 34, παράγραφος 1.

Τροπολογία  160

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 51 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τις επιχειρήσεις χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

1. Η ενωσιακή οικονομική βοήθεια προς τις επιχειρήσεις χορηγείται υπό τον όρο της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων με τους στόχους και με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Τροπολογία  161

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 51 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Όταν οι επιχειρήσεις υποπίπτουν σε σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινές ή μόνιμες απαγορεύσεις της πρόσβασης στην ενωσιακή οικονομική βοήθεια ή/και στην εφαρμογή οικονομικών μειώσεων. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη σοβαρών παραβάσεων.

2. Όταν οι επιχειρήσεις υποπίπτουν σε σοβαρές παραβάσεις των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής εντός τριών ετών από την χορήγηση της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινές ή μόνιμες απαγορεύσεις της πρόσβασης στην ενωσιακή οικονομική βοήθεια, στην εφαρμογή οικονομικών μειώσεων και στην επιστροφή του συνόλου ή μέρους της προηγουμένως χορηγηθείσης ενωσιακής οικονομικής βοήθειας. Αυτά τα μέτρα είναι αναλογικά προς τη φύση, την έκταση, τη διάρκεια και την επανάληψη σοβαρών παραβάσεων.

Αιτιολόγηση

Δημόσια ενίσχυση δεν πρέπει να χορηγείται σε επιχειρήσεις που προβαίνουν σε σοβαρές παραβιάσεις των κανόνων της ΚΑΠ.

Τροπολογία  162

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 51 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η ενωσιακή οικονομική βοήθεια χορηγείται μόνο εάν δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις για σοβαρές παραβάσεις στην οικεία επιχείρηση επί 1 έτος πριν από την ημερομηνία υλοποίησης της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας.

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η ενωσιακή οικονομική βοήθεια χορηγείται μόνο εάν δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις για σοβαρές παραβάσεις στην οικεία επιχείρηση επί πέντε έτη πριν από την ημερομηνία υλοποίησης της ενωσιακής οικονομικής βοήθειας.

Τροπολογία  163

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 51 – παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Ενίσχυση που συνδέεται με τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών στόλων ή των εργαλείων τους χορηγείται υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα ευθυγράμμισης της αλιευτικής ικανότητας των στόλων τους και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους σύμφωνα με το άρθρο 34, παράγραφος 1.

Τροπολογία  164

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 51 – παράγραφος 3 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3β. Σε περίπτωση καταβολής ενίσχυσης για τον παροπλισμό σκάφους από κράτος μέλος ή από την Επιτροπή, πρέπει να επιστραφεί οποιαδήποτε ενωσιακή οικονομική ενίσχυση είχε καταβληθεί κατά τα προηγούμενα τρία έτη για τον εκσυγχρονισμό ή την βελτίωση του σκάφους.

Αιτιολόγηση

Η Επιτροπή προτείνει την κατάργηση της ενίσχυσης για τον παροπλισμό σκάφους. Εάν αυτό συμφωνηθεί, η τροπολογία καθίσταται άνευ αντικειμένου. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση συμβάλει στη διαφύλαξη των δημόσιων πόρων.

Τροπολογία  165

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 52 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Συγκροτούνται γνωμοδοτικά συμβούλια για καθεμιά από τις περιοχές αρμοδιότητας που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ προκειμένου να προάγουν την ισορροπημένη εκπροσώπηση όλων των εμπλεκομένων και να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

1. Συγκροτούνται γνωμοδοτικά συμβούλια για καθεμιά από τις περιοχές αρμοδιότητας που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ προκειμένου να προάγουν την ισορροπημένη εκπροσώπηση όλων των εμπλεκομένων, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων του αλιευτικού κλάδου, του μεταποιητικού τομέα, της επιστημονικής κοινότητας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών, και να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3.

Τροπολογία  166

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 54 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια αποτελούνται από οργανώσεις που εκπροσωπούν τις αλιευτικές επιχειρήσεις και άλλες ενδιαφερόμενες ομάδες που επηρεάζονται από την κοινή αλιευτική πολιτική.

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια διευρύνουν την βάση συμμετοχής τους και αποτελούνται από οργανώσεις που εκπροσωπούν τις αλιευτικές επιχειρήσεις και άλλες ενδιαφερόμενες ομάδες που επηρεάζονται από την κοινή αλιευτική πολιτική, συμπεριλαμβανομένων επιστημόνων, ΜΚΟ, οργανισμών ελέγχου και τοπικών αρχών.

Τροπολογία  167

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 56 – παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Η Επιτροπή υποβάλλει ετήσια έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, όπου εξηγεί πως η πρότασή της περί συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 43, παράγραφος 3 ΣΛΕΕ, και η σχετική απόφαση του Συμβουλίου συνεισφέρουν στην προσπάθεια επίτευξης του στόχου της Ένωσης περί αποκατάστασης και διατήρησης των αλιευόμενων ειδών πάνω από επίπεδα ικανά να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση το αργότερο έως το 2015.

Αιτιολόγηση

Στο παρελθόν, το Συμβούλιο δεν κατόρθωσε να θέσει αλιευτικά όρια που δεν υπερέβαιναν εκείνα των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αυξηθεί ο βαθμός λογοδοσίας των κέντρων αποφάσεων και να είναι επιβεβλημένη η υποβολή εκθέσεων σχετικά με το πως συμβάλουν οι αποφάσεις στην επίτευξη των συμφωνημένων σκοπών.

Τροπολογία  168

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 58 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Με την επιφύλαξη του άρθρου 57 παράγραφος 4, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 εξακολουθεί να ισχύει για τα εθνικά προγράμματα που εγκρίθηκαν για τη συλλογή και διαχείριση δεδομένων για τα έτη 2011-2013.

Με την επιφύλαξη του άρθρου 57 παράγραφος 4, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 199/2008 εξακολουθεί να ισχύει για τα εθνικά προγράμματα που εγκρίθηκαν για τη συλλογή και διαχείριση δεδομένων μέχρι την ημερομηνία έναρξης ισχύος νέων μέτρων που θα θεσπίζουν ενωσιακό πλαίσιο συλλογής, διαχείρισης και χρήσης δεδομένων στον τομέα της αλιείας.

Τροπολογία  169

Πρόταση κανονισμού

Παράρτημα 3 – πίνακας – νέο λήμμα

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

Ονομασία γνωμοδοτικού συμβουλίου: Εύξεινος Πόντος

 

Περιοχή αρμοδιότητας: Περιοχή Εύξεινου Πόντου

Αιτιολόγηση

Αφού τα γνωμοδοτικά συμβούλια μπορούν να ζητήσουν ενωσιακή οικονομική βοήθεια ως όργανα που επιδιώκουν την επίτευξη ενός σκοπού γενικότερου ευρωπαϊκού συμφέροντος και αφού η επόμενη περίοδος προγραμματισμού ξεκινά το 2014, είναι πιο δίκαιο έναντι όλων να έχουν θεσπιστεί όλα τα γνωμοδοτικά συμβούλια και να έχουν καθοριστεί οι περιοχές αρμοδιότητάς τους πριν το 2014.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Kοινή Αλιευτική Πολιτική

Έγγραφα αναφοράς

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

PECH

13.9.2011

 

 

 

Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες)

Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

ENVI

13.9.2011

 

 

 

Εισηγητής(ές)

Ημερομηνία ορισμού

Chris Davies

3.10.2011

 

 

 

Εξέταση στην επιτροπή

29.2.2012

 

 

 

Ημερομηνία έγκρισης

8.5.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

50

0

8

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Sophie Auconie, Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Lajos Bokros, Martin Callanan, Nessa Childers, Chris Davies, Esther de Lange, Anne Delvaux, Bas Eickhout, Edite Estrela, Karl-Heinz Florenz, Elisabetta Gardini, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez-Cortines, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Eija-Riitta Korhola, Holger Krahmer, Jo Leinen, Corinne Lepage, Peter Liese, Kartika Tamara Liotard, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Andres Perello Rodriguez, Mario Pirillo, Pavel Poc, Frédérique Ries, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Horst Schnellhardt, Richard Seeber, Bogusław Sonik, Anja Weisgerber, Åsa Westlund, Glenis Willmott, Sabine Wils, Marina Yannakoudakis, Κρίτων Αρσένης, Владко Тодоров Панайотов, Антония Първанова

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

João Ferreira, Filip Kaczmarek, Toine Manders, James Nicholson, Justas Vincas Paleckis, Alojz Peterle, Michèle Rivasi, Christel Schaldemose, Marita Ulvskog, Andrea Zanoni, Νίκος Χρυσόγελος, Владимир Уручев

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (20.9.2012)

προς την Επιτροπή Αλιείας

σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κοινή αλιευτική πολιτική
(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Younous Omarjee

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Ο ευρωπαϊκός αλιευτικός τομέας παράγει ετησίως περίπου 6,4 εκατ. τόνους αλιευμάτων. Η αλιεία και η βιομηχανία μεταποίησης αλιευμάτων απασχολούν περισσότερα από 350 000 άτομα. Τούτο αρκεί για την εκτίμηση της σημαντικής συμβολής του τομέα στην οικονομική και κοινωνική ευημερία των περιοχών.

Ορισμένα από τα μέτρα που προτείνονται με τους νέους κανονισμούς για την ΚΑλΠ, του ΕΤΘΑ συμπεριλαμβανομένου, κινδυνεύουν να αποβούν επιζήμια για τους αλιείς και για την ανάπτυξη των παράκτιων και θαλάσσιων περιοχών. Η Επιτροπή Περιφερειακής ανάπτυξης πρέπει επίσης να επαγρυπνά προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των Ιδιαίτερα Απομακρυσμένων Περιφερειών για τις οποίες οι κανονισμοί αυτοί έχουν τεράστια σημασία.

1. Οι άξονες της μεταρρύθμισης που απειλούν την ανάπτυξη των περιοχών

Η νέα μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να εξασφαλίσει μία τοπική διαχείριση, πράγματι επικεντρωμένη στην περιφέρεια, που να λαμβάνει υπόψη την ποικιλομορφία των στόλων, των αλιευτικών εργαλείων και την κατάσταση των αλιευτικών αποθεμάτων σε κάθε χώρα και σε κάθε αλιευτική ζώνη.

Η ΚΑλΠ πρέπει επίσης να σέβεται τα δικαιώματα των κρατών μελών στα χωρικά τους ύδατα, στις ΑΟΖ τους και στους ενυπάρχοντες θαλάσσιους πόρους. Θα ήταν τραγικό εάν, εν ονόματι της ισότητας πρόσβασης στις αλιευτικές αποκλειστικές ζώνες, οι ΑΟΖ ήταν ανοιχτές σε όλους τους στόλους, ενδοκοινοτικούς και εξωκοινοτικούς. Τούτο θα κατέστρεφε και το θαλάσσιο οικοσύστημα που πρέπει να προστατευθεί και την οικονομική βιωσιμότητα των κοινοτήτων των τοπικών αλιέων.

Είναι επίσης βασικό η νέα ΚΑλΠ να προστατεύει διαρκώς τα συμφέροντα της παράκτιας αλιείας και της αλιείας μικρής κλίμακας για να εξασφαλιστεί μία ανεκτή εκμετάλλευση των πόρων και βιώσιμες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.

Είναι επίσης απαραίτητο να εξασφαλιστεί για όλες της θαλάσσιες περιοχές της Ευρώπης η μελλοντική ευημερία του αλιευτικού τους κλάδου, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, επικεντρώνοντας τις προσπάθειες στην απαραίτητη ανασύσταση των αλιευτικών αποθεμάτων. Οι προσπάθειες όμως δεν πρέπει να είναι οι ίδιες είτε πρόκειται για την αλιεία στη Βόρεια Θάλασσα, στην Καραϊβική, στη Μεσόγειο ή στον Ινδικό Ωκεανό. Εάν ο σχεδιασμός από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι ιδιαίτερα εστιασμένος και προσαρμοσμένος σε επίπεδο κάθε αλιευτικής ζώνης, τότε κινδυνεύει να καταστραφεί ολόκληρο το μέλλον της αλιείας. Ο συντάκτης γνωμοδότησης συντάσσεται πλήρως με τους στόχους της βιώσιμης αλιείας μέσω της προστασίας και της ανασύστασης των αποθεμάτων, επειδή αν συνεχιστεί ο σημερινός ρυθμός «λαφυραγωγίας», τότε έως το 2050 δεν θα έχει απομείνει ούτε ένα ψάρι ούτε ένα όστρακο για την εμπορική αλιεία.

Η υπεραλίευση αποτελεί, βεβαίως, συνέπεια της κακής διαχείρισης των αλιευτικών πόρων· αλλά για αυτήν ευθύνονται επίσης οι κρατικές αρχές. Οι προσπάθειες για την ανασύσταση των αποθεμάτων δεν πρέπει να γίνουν εις βάρος ούτε των αλιέων ούτε της ανάπτυξης των θαλάσσιων περιοχών. Πρέπει να αναληφθούν συλλογικά. Επομένως είναι απαραίτητο να καθιερωθούν μηχανισμοί αποζημίωσης για τους εργαζομένους του αλιευτικού τομέα οι οποίοι υφίστανται τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες των προγραμμάτων ανασύστασης, της πολυετούς διαχείρισης και των μέτρων που λαμβάνονται για την προστασία των οικοσυστημάτων.

Ο εισηγητής είναι επίσης αντίθετος με τις απόπειρες εισαγωγής δικαιωμάτων ιδιοκτησίας στα αποθέματα ιχθύων μέσω ενός συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των θαλασσών θα ήταν καταστροφικές.

2. Συνεκτίμηση της πραγματικότητας της αλιείας των Ιδιαίτερα Απομακρυσμένων Περιφερειών

Όσον αφορά τις Ιδιαίτερα Απομακρυσμένες Περιφέρειες, ένα πράγμα δεν δύναται να αρνηθεί κανείς: το ότι οι αρχές και οι κανόνες της ΚΑλΠ δεν είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητά τους. Το άρθρο 349 της ΣΛΕΕ, το οποίο δεν χρησιμοποιείται όσο θα έπρεπε στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, πρέπει να αναφέρεται ρητά σε όλους τους σχετικούς με την αλιεία κανονισμούς και, κυρίως, να εφαρμόζεται. Τούτο προκειμένου να επιδιώκεται και να γίνεται πραγματικότητα η συνοχή των ευρωπαϊκών πολιτικών για κάθε ΙΑΠ. Η Επιτροπή δεν πρέπει να λησμονεί ότι πρόκειται για θαλάσσιους χώρους που οι ΙΑΠ μοιράζονται αφενός με κράτη μέλη της Ένωσης και, αφετέρου, με χώρες ΑΚΕ, όπου διαβιούν διαφορετικοί αλιευτικοί πόροι, όπου το επίπεδο των γνώσεων και αυτό των αποθεμάτων είναι διαφορετικά και όπου οι χρησιμοποιούμενες αλιευτικές μέθοδοι διαφέρουν τα μάλα. Συνεπώς, η προσέγγιση των αλιευτικών τεχνικών πρέπει να διαφέρει ανάλογα με το αν πρόκειται για το βόρειο ή για το νότιο ημισφαίριο.

Είναι επίσης σημαντικό να δημιουργηθεί μία Συμβουλευτική Επιτροπή ΙΑΠ, αποτελούμενη από τρεις διαφορετικές γεωγραφικές υπο-επιτροπές. Είναι άδικο, αφότου δημιουργήθηκαν τα Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια (ΠΓΣ) η Επιτροπή να κρατά τις ΙΑΠ του Ινδικού Ωκεανού και της Καραϊβικής στο περιθώριο. Στο νέο αυτό ΠΓΣ για τις ΙΑΠ, πρέπει να επιτρέπεται η συμμετοχή των παράκτιων κρατών και των ευρωπαίων αλιέων που ασκούν τις δραστηριότητές τους στις ζώνες αυτές. Η επιτροπή αυτή θα δώσει επίσης τη δυνατότητα στην ΕΕ να επιβεβαιώσει τον ρόλο της στην οικοδόμηση μιας διεθνούς διακυβέρνησης των αλιευμάτων· δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη διάσταση αυτή, εφόσον η ΕΕ χάρη στη συμβολή των ΙΑΠ και των Υπερπόντιων χωρών και εδαφών της είναι ο πρώτος παγκόσμιος θαλάσσιος χώρος.

Είναι απαραίτητο η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ να εξασφαλίσει επίσης τη διατήρηση των ειδικών κανόνων για τους υπερπόντιους στολίσκους και να επιτρέψει τις ενισχύσεις για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του στόλου παράκτιας αλιείας, διαφοροποιημένες ανάλογα με τις εκάστοτε θαλάσσιες περιφέρειες, στις ζώνες όπου τα αλιευτικά αποθέματα μπορούν να επιτρέψουν την ανάπτυξη του τομέα.

Η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει επίσης να λάβει μέριμνα για την ουσιαστική διατήρηση του χρηματοδοτικού μέσου POSEI αλιεία καθώς και για την έξυπνη διασύνδεση μεταξύ του ΕΤΘΑ και του POSEI αλιεία.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ

Η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Αλιείας, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην έκθεσή της τις ακόλουθες τροπολογίες:

Τροπολογία  1

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Αιτιολογική αναφορά 1 α (νέα)

Σχέδιο νομοθετικού ψηφίσματος

Τροπολογία

 

- έχοντας υπόψη το άρθρο 349 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Τροπολογία  2

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών. Πρέπει επίσης να συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας, σε ένα εύλογο επίπεδο διαβίωσης για τον αλιευτικό κλάδο και στη σταθερότητα των αγορών, καθώς επίσης να διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των πόρων και το ότι οι προμήθειες θα φτάνουν στους καταναλωτές σε λογικές τιμές.

(3) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών. Πρέπει επίσης να συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας, σε ένα εύλογο επίπεδο διαβίωσης για τον αλιευτικό κλάδο, στην εξασφάλιση αξιοπρεπούς εισοδήματος για τους αλιείς, στη σταθερότητα των αγορών, καθώς επίσης να διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα των πόρων και το ότι οι προμήθειες θα φτάνουν στους καταναλωτές σε λογικές τιμές.

Τροπολογία  3

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3α. Η γεωγραφική θέση των ιδιαίτερα απομεμακρυσμένων περιοχών και η ιδιαιτερότητα του αλιευτικού κλάδου στις περιοχές αυτές επιβάλλουν να προσαρμόζονται η κοινή αλιευτική πολιτική και οι σχετικές δαπάνες και να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες, τους περιορισμούς, τις επιπρόσθετες δαπάνες και τις πραγματικές συνθήκες των περιοχών αυτών που διαφέρουν ριζικά από εκείνες της υπόλοιπης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, το άρθρο 349 πρέπει να στοχεύει στην επίτευξη στόχων κατάλληλων για τις συγκεκριμένες περιοχές και στη βιώσιμη ανάπτυξη της αλιευτικής τους αλυσίδας, δεδομένου ότι ο κανονισμός δεν είναι προσαρμοσμένος σε καμία από τις εν λόγω περιοχές.

Τροπολογία  4

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(4) Η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS) και έχει κυρώσει τη συμφωνία για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων των Ηνωμένων Εθνών της 4ης Αυγούστου 1995 («συμφωνία του ΟΗΕ για τα αποθέματα ιχθύων»). Έχει επίσης αποδεχτεί τη συμφωνία της 24ης Νοεμβρίου 1993 του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) για την προώθηση της τήρησης διεθνών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης από αλιευτικά σκάφη στην ανοιχτή θάλασσα («συμφωνία συμμόρφωσης του FAO»). Αυτές οι διεθνείς πράξεις προβλέπουν κατά κύριο λόγο υποχρεώσεις διατήρησης, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της υποχρέωσης λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης με στόχο τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των θαλάσσιων πόρων σε επίπεδα τα οποία να μπορούν να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, τόσο εντός θαλασσίων περιοχών εθνικής δικαιοδοσίας όσο και στην ανοικτή θάλασσα, και συνεργασίας με άλλα κράτη για τον σκοπό αυτό, υποχρεώσεις εφαρμογής της προληπτικής προσέγγισης ευρέως για τη διατήρηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των αλιευτικών αποθεμάτων, υποχρεώσεις διασφάλισης της συμβατότητας των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης όπου προκύπτουν θαλάσσιοι πόροι σε θαλάσσιες περιοχές διαφορετικού καθεστώτος δικαιοδοσίας και υποχρεώσεις να λαμβάνονται δεόντως υπόψη άλλες θεμιτές χρήσεις των θαλασσών. Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προσήκουσα εκτέλεση από την Ένωση των διεθνών υποχρεώσεών της στο πλαίσιο αυτών των διεθνών πράξεων. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα διατήρησης και διαχείρισης, για τα οποία έχουν εξουσιοδοτηθεί στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει επίσης να ενεργούν με τρόπο που να συνάδει πλήρως με τις διεθνείς υποχρεώσεις διατήρησης και της συνεργασίας στο πλαίσιο των εν λόγω διεθνών πράξεων.

(4) Η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (UNCLOS) και έχει κυρώσει τη συμφωνία για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων των Ηνωμένων Εθνών της 4ης Αυγούστου 1995 («συμφωνία του ΟΗΕ για τα αποθέματα ιχθύων»). Έχει επίσης αποδεχτεί τη συμφωνία της 24ης Νοεμβρίου 1993 του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) για την προώθηση της τήρησης διεθνών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης από αλιευτικά σκάφη στην ανοιχτή θάλασσα («συμφωνία συμμόρφωσης του FAO»). Αυτές οι διεθνείς πράξεις προβλέπουν κατά κύριο λόγο υποχρεώσεις διατήρησης, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της υποχρέωσης λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης με στόχο τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των θαλάσσιων πόρων σε επίπεδα τα οποία να μπορούν να παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, τόσο εντός θαλασσίων περιοχών εθνικής δικαιοδοσίας όσο και στην ανοικτή θάλασσα, και συνεργασίας με άλλα κράτη για τον σκοπό αυτό, υποχρεώσεις εφαρμογής της προληπτικής προσέγγισης ευρέως για τη διατήρηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των αλιευτικών αποθεμάτων, υποχρεώσεις διασφάλισης της συμβατότητας των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης όπου προκύπτουν θαλάσσιοι πόροι σε θαλάσσιες περιοχές διαφορετικού καθεστώτος δικαιοδοσίας και υποχρεώσεις να λαμβάνονται δεόντως υπόψη άλλες θεμιτές χρήσεις των θαλασσών. Ως εκ τούτου, η σύσταση μιας γνωμοδοτικής επιτροπής για τις ιδιαίτερα απομεμακρυσμένες περιοχές, αποτελούμενης από τρεις υποεπιτροπές (για τα νοτιοδυτικά ύδατα, για τα νοτιοδυτικά ύδατα του Ινδικού Ωκεανού και για τα ύδατα Αντιλλών-Γουιάνας) θα μπορούσε να συμβάλει θετικά στους στόχους που έχουν οριστεί για τα διεθνή ύδατα, όπου η υπεραλίευση και η παράνομη αλιεία αποτελούν παγκόσμιο πρόβλημα. Το άρθρο 66 του πέμπτου τμήματος της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας επιβάλλει επίσης στα κράτη μέλη να τηρούν ορισμένες διατάξεις για την διατήρηση των αποθεμάτων των ανάδρομων ειδών ιχθύων. Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συμβάλλει στην προσήκουσα εκτέλεση από την Ένωση των διεθνών υποχρεώσεών της στο πλαίσιο αυτών των διεθνών πράξεων. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα διατήρησης και διαχείρισης, για τα οποία έχουν εξουσιοδοτηθεί στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει επίσης να ενεργούν με τρόπο που να συνάδει πλήρως με τις διεθνείς υποχρεώσεις διατήρησης και της συνεργασίας στο πλαίσιο των εν λόγω διεθνών πράξεων.

Τροπολογία  5

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

5α. Στην Παγκόσμια Διάσκεψη για τη Βιοποικιλότητα στη Ναγκόγια το 2010, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της δεσμεύτηκαν για την προστασία της βιοποικιλότητας. Υιοθετήθηκε ένα 10ετές πρόγραμμα προστασίας της παγκόσμιας βιοποικιλότητας, το οποίο ως προς τον αλιευτικό τομέα στοχεύει (1) στη διαχείριση και εκμετάλλευση των ψαριών και των ασπόνδυλων με βιώσιμο τρόπο και με σεβασμό στο οικοσύστημα για την αποφυγή της υπεραλίευσης, λαμβάνοντας μέτρα για την αποκατάσταση όλων των ειδών υπό εξαφάνιση και των απειλούμενων ειδών και την εξάλειψη των αρνητικών επιπτώσεων της αλιείας στα ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα, (2) στη βιώσιμη διαχείριση των τόπων υδατοκαλλιέργειας, (3) στη διατήρηση της γενετικής ποικιλότητας των καλλιεργειών, των εκτρεφόμενων και των οικόσιτων ζώων, και των άγριων ποικιλιών αυτών, ελαχιστοποιώντας τη γενετική τους υποβάθμιση, (4) στην προστασία μέχρι το 2020 τουλάχιστον του 10% των παράκτιων και θαλάσσιων ζωνών.

Τροπολογία  6

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 6

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(6) Στόχοι για την αλιεία καθορίστηκαν στην απόφαση της διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών της σύμβασης για τη βιοποικιλότητα για το στρατηγικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα 2011-2020, ενώ η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει τη συνοχή με τους στόχους βιοποικιλότητας που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τους στόχους της ανακοίνωσης της Επιτροπής «Η ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020», ιδίως για να επιτευχθεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση έως το 2015.

(6) Στόχοι για την αλιεία καθορίστηκαν στην απόφαση της διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών της σύμβασης για τη βιοποικιλότητα για το στρατηγικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα 2011-2020, ενώ η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να διασφαλίζει τη συνοχή με τους στόχους βιοποικιλότητας που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τους στόχους της ανακοίνωσης της Επιτροπής «Η ασφάλεια ζωής μας, το φυσικό μας κεφάλαιο: στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020», ιδίως για να επιτευχθεί η μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

Τροπολογία  7

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 10

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(10) Είναι σημαντικό η διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής να διέπεται από αρχές ορθής διακυβέρνησης. Αυτές οι αρχές περιλαμβάνουν τη λήψη αποφάσεων με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, ευρεία συμμετοχή των εμπλεκομένων φορέων και μακροπρόθεσμη προοπτική. Η επιτυχής διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής εξαρτάται επίσης από τον σαφή ορισμό των αρμοδιοτήτων σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο καθώς και από τη συμβατότητα και συνοχή των μέτρων που λαμβάνονται από κοινού με άλλες ενωσιακές πολιτικές.

(10) Είναι σημαντικό η διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής να διέπεται από αρχές ορθής διακυβέρνησης. Αυτές οι αρχές προβλέπουν ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και ότι τα συμβαλλόμενα μέρη σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο συμμετέχουν ενεργά στον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την αξιολόγηση της πολιτικής αυτής μέσω φορέων εκπροώπησής τους και με μακροπρόθεσμη προοπτική. Η επιτυχής διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής εξαρτάται επίσης από τον σαφή ορισμό των αρμοδιοτήτων σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο καθώς και από τη συμβατότητα και συνοχή των μέτρων που λαμβάνονται από κοινού με άλλες ενωσιακές πολιτικές.

Τροπολογία  8

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 11

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(11) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να λαμβάνει πλήρως υπόψη, όπου απαιτείται, την υγεία και την καλή μεταχείριση των ζώων, καθώς και την επισιτιστική ασφάλεια και την ασφάλεια των ζωοτροφών.

Δεν αφορά το ελληνικό κείμενο

Τροπολογία  9

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 12

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(12) Η εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής πρέπει να συνεκτιμά τις αλληλεπιδράσεις με άλλες θαλάσσιες υποθέσεις όπως αντιμετωπίζονται στην ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική, αναγνωρίζοντας ότι όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τους ωκεανούς και τις θάλασσες της Ευρώπης είναι αλληλοσυνδεόμενα, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού. Πρέπει να διασφαλίζεται συνέπεια και ενοποιημένη προσέγγιση κατά τη διαχείριση διαφορετικών τομεακών πολιτικών στη Βαλτική Θάλασσα, στη Βόρεια Θάλασσα, στην Κελτική Θάλασσα, στον Βισκαϊκό Κόλπο και στις ιβηρικές ακτές, καθώς και στις θαλάσσιες λεκάνες της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου.

(12) Η εφαρμογή της κοινής αλιευτικής πολιτικής πρέπει να συνεκτιμά τις αλληλεπιδράσεις με άλλες θαλάσσιες υποθέσεις όπως αντιμετωπίζονται στην ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική, αναγνωρίζοντας ότι όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τους ωκεανούς και τις θάλασσες που περιστοιχίζουν το ευρωπαϊκό έδαφος είναι αλληλοσυνδεόμενα, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού. Πρέπει να διασφαλίζεται συνέπεια και ενοποιημένη προσέγγιση κατά τη διαχείριση διαφορετικών τομεακών πολιτικών στον Ατλαντικό Ωκεανό, στον Ινδικό Ωκεανό, στη Βαλτική Θάλασσα, στη Βόρεια Θάλασσα, στην Κελτική Θάλασσα, στον Βισκαϊκό Κόλπο και στις ιβηρικές ακτές, καθώς και στις θαλάσσιες λεκάνες της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου.

Τροπολογία  10

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 14 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

14 α. Στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής και της κοινής αλιευτικής πολιτικής είναι απαραίτητο να αναγνωρισθούν οι ιδιαιτερότητες των ιδιαίτερα απομεμακρυσμένων περιφερειών και ειδικότερα αυτών που δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και των οποίων οι αλιευτικοί πόροι συγκεντρώνονται στις αλιευτικές ζώνες και τα θαλάσσια όρη. Η πρόσβαση των ευαίσθητων αυτών βιογεωγραφικών περιοχών πρέπει να προστατεύεται και να ερευνάται με τα επί τόπου διαθέσιμα μέσα.

Τροπολογία  11

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 15

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(15) Οι έμβιοι υδάτινοι πόροι γύρω από τις Αζόρες, τη Μαδέρα και τις Κανάριες Νήσους πρέπει να εξακολουθήσουν να προστατεύονται δεδομένου ότι συμβάλλουν στη διατήρηση της τοπικής οικονομίας αυτών των νησιών, λαμβάνοντας υπόψη τη δομική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση αυτών των νησιών. Συνεπώς, πρέπει να διατηρηθεί ο περιορισμός ορισμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων σε αυτά τα ύδατα μόνο σε αλιευτικά σκάφη που είναι νηολογημένα στα λιμάνια των Αζορών, της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων.

(15) Οι έμβιοι υδάτινοι πόροι γύρω από τις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες πρέπει να εξακολουθήσουν να προστατεύονται, δεδομένου ότι συμβάλλουν στη διατήρηση της τοπικής οικονομίας αυτών των νησιών, λαμβάνοντας υπόψη τη δομική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση αυτών των νησιών. Συνεπώς, πρέπει να διατηρηθεί ο περιορισμός ορισμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων σε αυτά τα ύδατα μόνο σε αλιευτικά σκάφη που είναι νηολογημένα στα λιμάνια των ιδιαίτερα απομεμακρυσμένων περιφερειών, κατά την έννοια των άρθρων 349 και 355.1 της ΣΛΕΕ. Ωστόσο, οι ιδιαίτερα απομεμακρυσμένες περιφέρειες που το επιθυμούν, πρέπει να μπορούν να διατηρήσουν τη δυνατότητα που τους παρέχεται να επιτρέπουν, στο πλαίσιο συμφωνιών, σε πλοία γειτονικών τρίτων χωρών να αλιεύουν στα χωρικά τους ύδατα υπό την αίρεση ότι το σύνολο των αλιευμάτων θα εκφορτώνεται στους λιμένες τους.

Τροπολογία  12

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 15 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

15 α. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να αποδοθεί στην προστασία του άγριου σολομού στην Βαλτική θάλασσα. Το διεθνές συμβούλιο εξερευνήσεως των θαλασσών (CIEM) εκτιμά ότι τα αποθέματα του άγριου σολομού δεν βρίσκονται σε βιώσιμα επίπεδα. Κατά το CIEM, πρέπει η ρύθμιση των αποθεμάτων του σολομού να βασίζεται στην αξιολόγηση της κατάστασης του πληθυσμού στο κάθε υδάτινο ρεύμα. Κατά την άποψή του, η αλιεία στην θάλασσα που δεν κάνει διάκριση μεταξύ των πληθυσμών, καθιστά πολύ δυσκολότερη την επιστροφή των σολομών μέχρι τους τόπους ωοτοκίας στον ποταμό της προέλευσής τους. Η αποκατάσταση των υψηλών αποθεμάτων του άγριου σολομού είναι επίσης πολύ σημαντική και για τις αραιοκατοικημένες περιφέρειες της βόρειας Ευρώπης, διότι ο άγριος σολομός είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός πόρος για τους κατοίκους των βόρειων υδρολογικών λεκανών και την περιφερειακή οικονομία.

Τροπολογία  13

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 16

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(16) Ο σκοπός της βιώσιμης εκμετάλλευσης των έμβιων υδάτινων πόρων επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερα μέσω μιας πολυετούς προσέγγισης για τη διαχείριση της αλιείας, θεσπίζοντας κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια τα οποία αντανακλούν τις ιδιαιτερότητες διάφορων τύπων αλιείας.

(16) Ο σκοπός της βιώσιμης εκμετάλλευσης των έμβιων υδάτινων πόρων επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερα μέσω μιας πολυετούς προσέγγισης για τη διαχείριση της αλιείας, θεσπίζοντας κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια τα οποία αντανακλούν τις ιδιαιτερότητες των διαφόρων θαλασσίων λεκανών και διάφορων τύπων αλιείας.

Τροπολογία  14

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 18

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(18) Απαιτούνται μέτρα για τη μείωση και την εξάλειψη των σημερινών υψηλών επιπέδων ανεπιθύμητων αλιευμάτων και απορρίψεων. Πράγματι, τα ανεπιθύμητα αλιεύματα και οι ανεπιθύμητες απορρίψεις αποτελούν ουσιαστική σπατάλη και επηρεάζουν αρνητικά τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθώς και την οικονομική βιωσιμότητα της αλιείας. Πρέπει να θεσπιστεί και να εφαρμοστεί σταδιακά η υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων των διαχειριζόμενων αποθεμάτων που αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη.

(18) Απαιτούνται μέτρα για την πρόληψη μέσω εκστρατειών ευαισθητοποίησης για την κατά το δυνατό μείωση και την εξάλειψη των σημερινών υψηλών επιπέδων ανεπιθύμητων αλιευμάτων και απορρίψεων. Πράγματι, τα ανεπιθύμητα αλιεύματα και οι ανεπιθύμητες απορρίψεις αποτελούν ουσιαστική σπατάλη και επηρεάζουν αρνητικά τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων και των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθώς και την οικονομική βιωσιμότητα της αλιείας. Πρέπει να θεσπιστεί και να εφαρμοστεί σταδιακά και προγραμματισμένα η υποχρέωση εκφόρτωσης όλων των αλιευμάτων των διαχειριζόμενων αποθεμάτων που αλιεύονται κατά τη διάρκεια αλιευτικών δραστηριοτήτων σε ενωσιακά ύδατα ή από ενωσιακά αλιευτικά σκάφη.

Αιτιολόγηση

Η εξάλειψη των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, για την οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των διάφορων ιχθυοτόπων, πρέπει να πραγματοποιηθεί σταδιακά και προγραμματισμένα και εντός εύλογης προθεσμίας.

Τροπολογία  15

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 22

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(22) Ενόψει της επισφαλούς οικονομικής κατάστασης του τομέα της αλιείας και της εξάρτησης ορισμένων παράκτιων κοινοτήτων από τις αλιευτικές δραστηριότητες, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η σχετική σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων μέσω της κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, η οποία θα στηρίζεται σε ένα προβλέψιμο μερίδιο των αποθεμάτων για κάθε κράτος μέλος.

(22) Ενόψει της επισφαλούς οικονομικής κατάστασης του τομέα της αλιείας και της εξάρτησης πολλών παράκτιων και νησιωτικών κοινοτήτων από τις αλιευτικές δραστηριότητες, είναι αναγκαίο να αναθεωρηθεί η έννοια της σχετικής σταθερότητας, να διασφαλιστεί η σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων και η κοινωνικο-οικονομική βιωσιμότητα του τομέα και των από αυτήν εξαρτώμενων περιφερειών, μέσω της κατανομής αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, η οποία θα στηρίζεται σε ένα προβλέψιμο μερίδιο των αποθεμάτων για κάθε κράτος μέλος λαμβάνοντας υπόψη την αλιευτική δυνατότητα που διαθέτει.

Τροπολογία  16

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 26

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(26) Τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να εγκρίνουν μέτρα διατήρησης και τεχνικά μέτρα για την υλοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής προκειμένου η πολιτική να αντιμετωπίσει καλύτερα τις πραγματικότητες και ιδιαιτερότητες των επιμέρους τύπων αλιείας και να βελτιωθεί η συμμόρφωση με την εν λόγω πολιτική.

(26) Τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να εγκρίνουν μέτρα διατήρησης και τεχνικά μέτρα για την υλοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής προκειμένου η πολιτική να αντιμετωπίσει καλύτερα τις πραγματικότητες και ιδιαιτερότητες των διαφόρων θαλασσίων λεκανών και των επιμέρους τύπων αλιείας και να βελτιωθεί η συμμόρφωση με την εν λόγω πολιτική.

Τροπολογία  17

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 29

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(29) Πρέπει να εφαρμοστεί το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων για την πλειονότητα των διαχειριζόμενων αποθεμάτων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής για όλα τα σκάφη μήκους 12 μέτρων και άνω και για όλα τα υπόλοιπα αλιευτικά σκάφη που φέρουν συρόμενα αλιευτικά εργαλεία. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις σκάφη μήκους έως 12 μέτρα εκτός των σκαφών που χρησιμοποιούν συρόμενα εργαλεία. Ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να συμβάλλει σε μειώσεις του στόλου με κίνητρα από τον ίδιο τον κλάδο και στη βελτίωση της οικονομικής απόδοσης, με παράλληλη δημιουργία νομικά ασφαλών και αποκλειστικών μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους. Δεδομένου ότι οι βιολογικοί πόροι της θάλασσας αποτελούν κοινό αγαθό, οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να θεσπίζουν δικαιώματα μόνο στο μέρος εκείνο των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους που μπορεί να ανακληθεί σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες.

(29) Πρέπει να εφαρμοστεί το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2013 ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων για την πλειονότητα των διαχειριζόμενων αποθεμάτων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής εθελοντικής εφαρμογής στο κάθε κράτος μέλος και για όλα τα σκάφη μήκους 15 μέτρων και άνω και για όλα τα υπόλοιπα αλιευτικά σκάφη που φέρουν συρόμενα αλιευτικά εργαλεία. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις σκάφη μήκους έως 15 μέτρα εκτός των σκαφών που χρησιμοποιούν συρόμενα εργαλεία. Ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να συμβάλλει σε προσαρμογές της χωρητικότητας του στόλου όταν διαπιστώνεται κατάσταση υπερεκμετάλλευσης και στη βελτίωση της οικονομικής απόδοσης, με παράλληλη δημιουργία νομικά ασφαλών και αποκλειστικών μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους. Δεδομένου ότι οι βιολογικοί πόροι της θάλασσας αποτελούν κοινό αγαθό, οι μεταβιβάσιμες αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να θεσπίζουν δικαιώματα μόνο στο μέρος εκείνο των ετήσιων αλιευτικών δυνατοτήτων ενός κράτους μέλους που μπορεί να ανακληθεί σύμφωνα με καθορισμένους κανόνες.

Τροπολογία  8

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 30

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(30) Οι αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να είναι μεταβιβάσιμες και μισθώσιμες με σκοπό την αποκέντρωση της διαχείρισης των αλιευτικών δυνατοτήτων προς τον αλιευτικό κλάδο και για να εξασφαλιστεί ότι οι αλιείς που εγκαταλείπουν τον κλάδο δεν θα πρέπει να στηριχτούν δημόσια οικονομική βοήθεια στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(30) Οι αλιευτικές παραχωρήσεις πρέπει να είναι μεταβιβάσιμες και μισθώσιμες, σύμφωνα με το εν ισχύι σύστημα στο κάθε κράτος μέλος, με σκοπό την αποκέντρωση της διαχείρισης των αλιευτικών δυνατοτήτων προς τον αλιευτικό κλάδο και για να εξασφαλιστεί ότι οι αλιείς που εγκαταλείπουν τον κλάδο δεν θα πρέπει να στηριχτούν δημόσια οικονομική βοήθεια στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Τροπολογία  19

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 31

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(31) Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η κοινωνικοοικονομική τρωτότητα μερικών στόλων αλιείας μικρής κλίμακας δικαιολογούν τον περιορισμό του υποχρεωτικού συστήματος μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων στα μεγάλα σκάφη. Το σύστημα των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων πρέπει να ισχύει για αποθέματα για τα οποία έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

(31) Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και η κοινωνικοοικονομική τρωτότητα μερικών στόλων αλιείας μικρής κλίμακας δικαιολογούν την έγκριση των συστημάτων μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων σε εθελοντική βάση από τα κράτη μέλη. Το σύστημα των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων πρέπει να ισχύει για αποθέματα για τα οποία έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

Τροπολογία  20

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 31 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

31 α. Έχοντας υπόψη τον κατ’ ουσία βιοτεχνικό χαρακτήρα της αλιείας στις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες, είναι σκόπιμο να ανατεθεί στις αρμόδιες περιφερειακές αρχές η μέριμνα να θεσπίσουν το κατάλληλο σύστημα διαχείρισης των αλιευτικών δυνατοτήτων για τους στόλους που είναι νηολογημένοι σε λιμένα των εν λόγω περιφερειών

Τροπολογία  21

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 36

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(36) Τα κράτη μέλη πρέπει να διαχειρίζονται και να καθιστούν διαθέσιμα στους τελικούς χρήστες επιστημονικά δεδομένα με βάση ένα πολυετές ενωσιακό πρόγραμμα. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται μεταξύ τους για το συντονισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων. Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται με τρίτες χώρες εντός της ίδιας θαλάσσιας λεκάνης όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων.

(36) Τα κράτη μέλη πρέπει να διαχειρίζονται και να καθιστούν διαθέσιμα στους τελικούς χρήστες επιστημονικά δεδομένα με βάση ένα πολυετές ενωσιακό πρόγραμμα. Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται μεταξύ τους για το συντονισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων. Κατά περίπτωση, τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συνεργάζονται με τρίτες χώρες εντός της ίδιας θαλάσσιας λεκάνης όσον αφορά τη συλλογή δεδομένων, ει δυνατόν στο πλαίσιο μιας περιφερειακής αρχής που έχει συσταθεί για το σκοπό αυτό.

Τροπολογία  22

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 37

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(37) Πρέπει να ενισχυθεί η αλιευτική επιστήμη με γνώμονα την πολιτική μέσω προγραμμάτων συλλογής επιστημονικών δεδομένων, έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας, τα οποία θεσπίζονται σε εθνικό επίπεδο σε συντονισμό με άλλα κράτη μέλη, καθώς και εργαλεία στο πλαίσιο της ενωσιακής έρευνας και καινοτομίας.

(37) Πρέπει να ενισχυθεί η αλιευτική επιστήμη μέσω προγραμμάτων συλλογής επιστημονικών δεδομένων, έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της αλιείας, τα οποία θεσπίζονται σε εθνικό επίπεδο σε συντονισμό με άλλα κράτη μέλη, καθώς και εργαλεία στο πλαίσιο της ενωσιακής έρευνας και καινοτομίας και μέσω ενίσχυσης των ανθρωπίνων πόρων εμπειρογνωμοσύνης και χρηματοοικονομικής υποστήριξης της Ένωσης.

Τροπολογία  23

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 38

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(38) Η Ένωση πρέπει να προάγει τους σκοπούς της κοινής αλιευτικής πολιτικής διεθνώς. Για τον σκοπό αυτό, η Ένωση πρέπει να επιζητήσει τη βελτίωση της απόδοσης των περιφερειακών και διεθνών οργανισμών σε ό,τι αφορά τη διατήρηση και διαχείριση διεθνών ιχθυαποθεμάτων, προωθώντας τη λήψη αποφάσεων με βάση την επιστήμη και τη βελτιωμένη συμμόρφωση, την αυξημένη διαφάνεια και τη συμμετοχή των εμπλεκομένων, καθώς επίσης καταπολεμώντας τις παράνομες, λαθραίες και άναρχες (ΠΛΑ) αλιευτικές δραστηριότητες.

(38) Η Ένωση πρέπει να προάγει τους σκοπούς της κοινής αλιευτικής πολιτικής διεθνώς. Για τον σκοπό αυτό, η Ένωση πρέπει να επιζητήσει τη βελτίωση της απόδοσης των περιφερειακών και διεθνών οργανισμών σε ό,τι αφορά τη διατήρηση και διαχείριση διεθνών ιχθυαποθεμάτων, προωθώντας τη λήψη αποφάσεων με βάση την επιστήμη και τη βελτιωμένη συμμόρφωση, την αυξημένη διαφάνεια και την εξασφάλιση της συμμετοχής των εμπλεκομένων, καθώς επίσης καταπολεμώντας τις παράνομες, λαθραίες και άναρχες (ΠΛΑ) αλιευτικές δραστηριότητες.

Τροπολογία  24

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 39

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(39) Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας που συνάπτονται με τρίτες χώρες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ενωσιακές αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα τρίτων χωρών βασίζονται στις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διασφαλίζοντας τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων. Οι εν λόγω συμφωνίες που παρέχουν πρόσβαση σε δικαιώματα έναντι χρηματοοικονομικής συμμετοχής της Ένωσης πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας πλαισίου διακυβέρνησης για τη διασφάλιση ιδίως, αποδοτικών μέτρων παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης.

(39) Οι συμφωνίες βιώσιμης αλιείας που συνάπτονται με τρίτες χώρες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι ενωσιακές αλιευτικές δραστηριότητες σε ύδατα τρίτων χωρών βασίζονται στις βέλτιστες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, διασφαλίζοντας τη βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων. Οι εν λόγω συμφωνίες που παρέχουν πρόσβαση σε δικαιώματα έναντι χρηματοοικονομικής συμμετοχής της Ένωσης πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ενός υψηλής ποιότητας πλαισίου διακυβέρνησης για τη διασφάλιση ιδίως, αποδοτικών μέτρων παρακολούθησης, ελέγχου και επιτήρησης. Στο πλαίσιο αυτών των συμφωνιών, οι αλιευτικές δραστηριότητες των ενωσιακών αλιευτικών σκαφών δεν θα μειώσουν την αλιευτική δραστηριότητα των αλιέων των χωρών με τις οποίες έχουν υπογραφεί αυτές οι συμφωνίες ούτε θα οδηγήσουν τους εν λόγω αλιείς στην ένδεια.

Τροπολογία  25

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 39 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

39 α. Όταν συνάπτει συμφωνίες βιώσιμης αλιείας με τρίτες χώρες που μοιράζονται την ίδια θαλάσσια λεκάνη με μια απομακρυσμένη περιφέρεια, η Ένωση οφείλει να μεριμνά για τη δίκαιη κατανομή των πόρων, η οποία να ευνοεί την ανάπτυξη του αλιευτικού τομέα στις εν λόγω περιφέρειες.

Τροπολογία  26

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 41 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

41 α. Θα πρέπει να εξασφαλισθεί ένα διαφανές πλαίσιο για το σύνολο των διαβουλεύσεων στον τομέα της αλιείας, μεταξύ της Ένωσης και των τρίτων γειτονικών χωρών, με στόχο την διεξαγωγή συναλλαγών και την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων ή την παροχή αμοιβαίας πρόσβασης των πλοίων τους στα ύδατά τους.

Τροπολογία  27

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 47

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(47) Υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κλάδου αλιείας και υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης και απαιτείται απλοποίηση για να βελτιωθεί η διαχείριση της παραγωγής και των δραστηριοτήτων εμπορίας του κλάδου· η κοινή οργάνωση αγοράς για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας πρέπει να εξασφαλίζει όρους ισότιμου ανταγωνισμού για όλα τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης, πρέπει να επιτρέπει στους καταναλωτές να κάνουν καλύτερα ενημερωμένες επιλογές και να υποστηρίζουν την υπεύθυνη κατανάλωση, και θα βελτιώσει την οικονομική γνώση και κατανόηση των αγορών της Ένωσης κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού.

(47) Υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κλάδου αλιείας και υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης και απαιτείται απλοποίηση για να βελτιωθεί η διαχείριση της παραγωγής και των δραστηριοτήτων εμπορίας του κλάδου εξασφαλίζοντας αμοιβαιότητα στο εμπόριο με τρίτες χώρες εις τρόπον ώστε να εξασφαλίζονται ίσοι όροι στο εμπόριο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μόνον όσον αφορά την βιωσιμότητα των ιχθυοτόπων αλλά και τον υγειονομικό έλεγχο· επιπλέον, η κοινή οργάνωση αγοράς για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας πρέπει να εξασφαλίζει όρους ισότιμου ανταγωνισμού για όλα τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που διατίθενται στην αγορά, είτε προέρχονται από την Ένωση είτε από τρίτες χώρες, να επιτρέπει στους καταναλωτές να κάνουν καλύτερα ενημερωμένες επιλογές και να υποστηρίζουν την υπεύθυνη κατανάλωση, καθώς και να βελτιώσει την οικονομική γνώση και κατανόηση των αγορών της Ένωσης κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού. Οι εισαγωγές προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας θα πρέπει να τηρούν τα διεθνώς αναγνωρισμένα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα, σύμφωνα με τις διατάξεις της Κοινής Οργάνωσης των Αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας

Τροπολογία  28

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 48

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(48) Η κοινή οργάνωση της αγοράς πρέπει να εφαρμοστεί σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά τις διατάξεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Για την επίτευξη επιτυχούς κοινής αλιευτικής πολιτικής και την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, πρέπει να θεσπιστεί ένα αποτελεσματικό καθεστώς ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής. Πρέπει να θεσπιστεί από την Ένωση ένα αποτελεσματικό καθεστώς ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής, το οποίο θα διασφαλίζει τη συμμόρφωση με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(48) Για την επίτευξη επιτυχούς κοινής αλιευτικής πολιτικής και την καταπολέμηση της ΠΛΑ αλιείας, πρέπει να θεσπιστεί ένα αποτελεσματικό καθεστώς ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής. Πρέπει να θεσπιστεί από την Ένωση ένα αποτελεσματικό καθεστώς ελέγχου, επιθεώρησης και εφαρμογής, το οποίο θα διασφαλίζει τη συμμόρφωση με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

Τροπολογία  29

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 54

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(54) Ενδείκνυται να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την σύσταση νέου γνωμοδοτικού συμβουλίου και την τροποποίηση των τομέων αρμοδιότητας των υφιστάμενων συμβουλίων, ιδίως με βάση τις ιδιαιτερότητες του Εύξεινου Πόντου.

(54) Ενδείκνυται να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για την σύσταση νέων γνωμοδοτικών συμβουλίων και την τροποποίηση των τομέων αρμοδιότητας των υφιστάμενων συμβουλίων, ιδίως με βάση τις ιδιαιτερότητες του Εύξεινου Πόντου και των ιδιαίτερα απομακρυσμένων περιφερειών. Tα γνωμοδοτικά συμβούλια πρέπει να καλύπτουν όλες τις θαλάσσιες λεκάνες.

Τροπολογία  30

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 2 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, καθώς και στη διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού.

1. Η κοινή αλιευτική πολιτική διασφαλίζει ότι οι δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβάλλουν στη δημιουργία μακροπρόθεσμα βιώσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, στην κοινωνική προστασία, στην απασχόληση και στην ποιότητα ζωής των αλιέων και των αλιευτικών κοινοτήτων των διαφόρων περιφερειών της Ένωσης, στην ανταγωνιστικότητα των κλάδων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας καθώς και στη διαθεσιμότητα και την ποιότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού.

Τροπολογία  31

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 2 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση των της αλιείας και έχει σκοπό να διασφαλίσει, το αργότερο έως το 2015, ότι η εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων θα αποκαθιστά και θα διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

2. Η κοινή αλιευτική πολιτική εφαρμόζει την προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση των της αλιείας και έχει σκοπό να διασφαλίσει, το αργότερο έως το 2017, ότι η εκμετάλλευση των έμβιων υδάτινων πόρων θα αποκαθιστά και θα διατηρεί τους πληθυσμούς των αλιευόμενων ειδών πάνω από τα επίπεδα εκείνα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση.

Τροπολογία  32

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 2 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Η κοινή αλιευτική πολιτική υλοποιεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας προκειμένου να διασφαλίσει των περιορισμό των επιπτώσεων των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

3. Η κοινή αλιευτική πολιτική υλοποιεί μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας ως θεμελιώδους αρχής, προκειμένου να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα των αλιευμάτων και τη διαρκή προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και της οικολογικής βιωσιμότητας των υδάτων ανάλογα με τους διαθέσιμους πόρους και μεριμνώντας για την παροχή ίσων ευκαιριών προς όλους, προκειμένου να διασφαλίσει των περιορισμό των επιπτώσεων των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

Τροπολογία  33

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 2 – παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

3 α. Πρέπει να είναι δυνατή η αξιοποίηση της συσσωρευμένης επαγγελματικής εμπειρίας και της παράδοσης των αλιευτικών ζωνών, ώστε να δημιουργηθούν νέες ειδικότητες με την προοπτική της βιώσιμης ανάπτυξης και της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου των ζωνών αυτών και να αποτελέσει ο τομέας αυτός δραστηριότητας πόλο έλξης για τους νέους.

Τροπολογία  34

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 2 – παράγραφος 4 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

4 α. Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική συντάσσεται με μια περιφερειοποιημένη πολιτική προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να διαμορφώσουν και να εφαρμόσουν σχέδια διαχείρισης.

Τροπολογία  35

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 3 – εδάφιο 1 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

β) διασφαλίζει τις συνθήκες για την άσκηση αποδοτικών αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενός οικονομικά βιώσιμου και ανταγωνιστικού αλιευτικού κλάδου,

β) διασφαλίζει τις συνθήκες για την διαρκή άσκηση αποδοτικών από κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής πλευράς αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο ενός οικονομικά βιώσιμου και ανταγωνιστικού αλιευτικού κλάδου, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη εξασφάλισης του μέλλοντος του τομέα και εξασφαλίζοντας τις προϋποθέσεις για έναν ισορροπημένο ανταγωνισμό στο πλαίσιο των συναλλαγών προϊόντων αλιείας και ιχθυοκαλλιέργειας με τις τρίτες χώρες.

Τροπολογία  36

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 3 – εδάφιο 1 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

δ) συμβάλλει στη διασφάλιση δίκαιου βιοτικού επιπέδου για όσους εξαρτώνται από αλιευτικές δραστηριότητες,

δ) συμβάλλει στη διασφάλιση ικανοποιητικού βιοτικού επιπέδου για όσους εξαρτώνται από αλιευτικές δραστηριότητες, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα που συνδέονται με οικονομικούς, κοινωνικούς και γεωγραφικούς παράγοντες, όπως ο νησιωτικός χαρακτήρας και οι μεγάλες αποστάσεις.

Τροπολογία  37

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 3 – εδάφιο 1 – στοιχείο στ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

(στ α) αναγνωρίζει την ιδιαίτερη σημασία της παράκτιας και της μικρής κλίμακας αλιείας και της αλίευσης οστρακοειδών για την σταθεροποίηση του πληθυσμού, την δημιουργία πλούτου και την ενίσχυση ενός βιώσιμου προτύπου εκμετάλλευσης.

Τροπολογία  38

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 4 – εδάφιο 1 – στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

α) τον σαφή ορισμό των ευθυνών σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο,

α) τον σαφή ορισμό των ευθυνών σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλιστεί μία τοπική, αποκεντρωμένη διαχείριση που να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες και την πραγματικότητα κάθε χώρας, κάθε αλιευτικής ζώνης, κάθε στόλου και κάθε αλιευτικού πόρου, ώστε να επιδιώκεται πάντοτε η κάθετη πολυεπίπεδη διακυβέρνηση,

Τροπολογία  39

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 4 – εδάφιο 1 – στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

β) τη θέσπιση μέτρων σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις,

β) τη θέσπιση μέτρων σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, προβλέποντας, εν ανάγκη, κάποια σταδιακότητα καθώς και την καθιέρωση μεταβατικών περιόδων.

Τροπολογία  40

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 4 – εδάφιο 1 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

δ) την ευρεία συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε όλα τα στάδια από τη σύλληψη έως την εφαρμογή των μέτρων,

δ) την ευρεία συμμετοχή των ενδιαφερομένων, ιδιαίτερα μέσω γνωμοδοτικών συμβουλίων, σε όλα τα στάδια από τη σύλληψη έως την εφαρμογή και την αξιολόγηση των μέτρων,

Τροπολογία  41

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 5 – εδάφιο 1 – πρώτη παύλα

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

«ενωσιακά ύδατα»: τα ύδατα υπό την κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία των κρατών μελών, εκτός από τα ύδατα που βρίσκονται κοντά στα εδάφη που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ της συνθήκης·

Δεν αφορά το ελληνικό κείμενο

Τροπολογία  42

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 5 – εδάφιο 1 – παύλα 20 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

"Παράκτια και μικρής κλίμακας αλιεία": αλιεία που ασκείται από πλοία μήκους κάτω των 15 μέτρων ή που αλιεύουν για χρονικό διάστημα κάτω των 24 ωρών.

Τροπολογία  43

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα Ι – άρθρο 6 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη έχουν ισότιμη πρόσβαση σε ύδατα και πόρους σε όλα τα ύδατα της Ένωσης εκτός από εκείνα που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3, με την επιφύλαξη των μέτρων που εγκρίνονται σύμφωνα με το Μέρος ΙΙΙ.

1. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη έχουν ισότιμη πρόσβαση σε ύδατα και πόρους σε όλα τα ύδατα της Ένωσης εκτός από εκείνα που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3, με την επιφύλαξη των μέτρων που εγκρίνονται σύμφωνα με το Μέρος ΙΙΙ, και εκτός από τα ύδατα των ιδιαίτερα απομεμακρυσμένων περιοχών που ορίζονται στο άρθρο 349 της Συνθήκης.

Τροπολογία  44

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙ – άρθρο 6 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Σε ύδατα έως 100 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης των Αζορών, της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν την αλιεία, από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως την 31η Δεκεμβρίου 2022, σε σκάφη νηολογημένα σε λιμάνια των νησιών αυτών. Αυτοί οι περιορισμοί δεν ισχύουν για ενωσιακά σκάφη που αλιεύουν παραδοσιακά σε αυτά τα ύδατα, εφόσον αυτά τα σκάφη δεν υπερβαίνουν την αλιευτική προσπάθεια που ασκείται παραδοσιακά. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις παρεκκλίσεις που θεσπίζουν με βάση την παρούσα παράγραφο.

3. Σε ύδατα έως 100 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης και στη ζώνη των αλιευτικών πεδίων και στα θαλάσσια όρη πέραν των 100 ναυτικών μιλίων από κάθε ιδιαίτερα απομακρυσμένη περιφέρεια της Ένωσης, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν την αλιεία, από την 1η Ιανουαρίου 2013 έως την 31η Δεκεμβρίου 2022, σε σκάφη νηολογημένα σε λιμάνια των περιφερειών αυτών. Η διατήρηση της πρόσβασης για τα ενωσιακά σκάφη που μπορούν να αποδείξουν ότι αλιεύουν παραδοσιακά σε αυτά τα ύδατα, εξαρτάται από τη βιωσιμότητα των αλιευτικών πόρων. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις παρεκκλίσεις που θεσπίζουν με βάση την παρούσα παράγραφο.

Τροπολογία  45

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 9 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Θεσπίζονται κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια που προβλέπουν μέτρα διατήρησης για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

1. Θεσπίζονται κατά προτεραιότητα πολυετή σχέδια που προβλέπουν μέτρα διατήρησης για τη διατήρηση ή την αποκατάσταση των αποθεμάτων ιχθύων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης. Αυτά τα σχέδια, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, θα επιβάλλουν τα αναγκαία μέτρα διατήρησης και θα προβλέπουν την καταβολή αποζημίωσης στους αλιείς και στις τοπικές οικονομίες, προκειμένου να μην επηρεαστεί αρνητικά η ανάπτυξη των παράκτιων και θαλάσσιων περιοχών.

Τροπολογία  46

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 9 – παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα πολυετή σχέδια βασίζονται στην προληπτική προσέγγιση για τη διαχείριση της αλιείας και συνεκτιμούν τους περιορισμούς των διαθέσιμων δεδομένων και μεθόδων αξιολόγησης και όλων των ποσοτικοποιημένων πηγών αβεβαιότητας με επιστημονικά έγκυρο τρόπο.

4. Τα πολυετή σχέδια βασίζονται στα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα και χρησιμοποιούν την προληπτική προσέγγιση σε περίπτωση περιορισμένων διαθέσιμων δεδομένων και μεθόδων αξιολόγησης λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ποσοτικοποιημένες πηγές αβεβαιότητας με επιστημονικά έγκυρο τρόπο.

Αιτιολόγηση

Τα πολυετή σχέδια πρέπει, ελλείψει βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών δεδομένων, να βασίζονται αποκλειστικώς στην αρχή της προφύλαξης.

Τροπολογία  47

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 9 – παράγραφος 4 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

4 α. Κατά την εφαρμογή και τον σχεδιασμό των πολυετών σχεδίων θα λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη να γίνονται σταδιακά οι κατάλληλες προσαρμογές, αποφεύγοντας την επιβολή υπερβολικά σύντομων προθεσμιών, εκτός περιπτώσεων επείγουσας ανάγκης και μετά από μελέτη κοινωνικο-οικονομικών επιπτώσεων, στην οποία θα πρέπει να μπορούν να συμβάλουν οι πληττόμενοι παράγοντες.

Τροπολογία    48

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 10 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτός ο καθορισμός ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας με το οποίο αποκαθίστανται και τη διατηρούνται τα αποθέματα πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προληπτικά μέτρα τα οποία διασφαλίζουν συγκρίσιμο βαθμό διατήρησης των σχετικών αποθεμάτων.

2. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εφικτός ο καθορισμός ποσοστού θνησιμότητας λόγω αλιείας με το οποίο αποκαθίστανται και τη διατηρούνται τα αποθέματα στα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, τα πολυετή σχέδια προβλέπουν προληπτικά μέτρα τα οποία διασφαλίζουν συγκρίσιμο βαθμό διατήρησης των σχετικών αποθεμάτων.

Τροπολογία  49

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 11 – εδάφιο 1 – στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

δ) σαφή χρονοδιαγράμματα επίτευξης των ποσοτικοποιημένων στόχων·

δ) σαφή και ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα επίτευξης των ποσοτικοποιημένων στόχων·

Τροπολογία  50

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 11 – εδάφιο 1 – στοιχείο ζ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

ζ) συγκεκριμένα μέτρα και σκοπούς για εκείνο το τμήμα του κύκλου ζωής των ανάδρομων και κατάδρομων ειδών το οποίο δαπανάται σε γλυκά ύδατα·

ζ) συγκεκριμένα μέτρα και σκοπούς για εκείνο το τμήμα του κύκλου ζωής των ανάδρομων και κατάδρομων ειδών το οποίο δαπανάται σε γλυκά ύδατα· ειδικά μέτρα για τον προσδιορισμό της βιώσιμης αλιείας των κατά απόθεμα ανάδρομων ειδών·

Αιτιολόγηση

Η αλιεία των ανάδρομων ειδών, χωρίς διάκριση μεταξύ των αποθεμάτων δεν είναι επιλεκτική και για τον λόγο αυτό πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια ώστε να περιοριστεί και να ληφθούν μέτρα που θα επιτρέψουν στην ΚΑΠ να εξασφαλίσει την βιωσιμότητα των διαφόρων αποθεμάτων.

Τροπολογία  51

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 11 – εδάφιο 1 – στοιχείο ι α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

ι α. Μέτρα για την άμβλυνση των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών στο πλαίσιο της εφαρμογής τους.

Τροπολογία  52

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 11 – εδάφιο 1 – στοιχείο ι α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

ι α. μηχανισμός αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων·

Αιτιολόγηση

Η διαχείριση των βιολογικών ειδών μιας περιφέρειας μπορεί να εξελιχθεί σχετικά γρήγορα προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Αυτό επιβεβαιώνεται από την εμπειρία που έχουν οι περιφέρειες από τα πολυετή σχέδια, τα οποία, λόγω των αυστηρών κανόνων που ισχύουν σήμερα, δεν είναι προσαρμοσμένα στην κατάσταση των πόρων ούτε στις υφιστάμενες δυνατότητες για την εκμετάλλευσή τους.

Τροπολογία  53

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 14 – εδάφιο 1 – στοιχείο δ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δ α. Να λαμβάνονται υπόψη οι κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις από την λήψη τέτοιων μέτρων.

Τροπολογία  54

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο Ι – άρθρο 17 – τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Μέτρα διατήρησης που εγκρίνονται σύμφωνα με τα πολυετή σχέδια

Μέτρα διατήρησης και τεχνικά μέτρα που εκπονούνται σε περιφερειακό επίπεδο

Τροπολογία  55

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο Ι – άρθρο 17 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτηθούν, στο πλαίσιο ενός πολυετούς σχεδίου που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 9 έως 10, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πολυετές σχέδιο, τα οποία καθορίζουν τα μέτρα διατήρησης που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ενωσιακά ύδατα για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτηθούν, στο πλαίσιο ενός πολυετούς σχεδίου που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με τα άρθρα 9, 10 και 11, να εγκρίνουν κατόπιν διαβουλεύσεως με τους αρμόδιους για τη διαχείριση της αλιείας περιφερειακούς οργανισμούς και σε στενή συνεργασία με τα αρμόδια γνωμοδοτικά συμβούλια μέτρα συμβατά με το εν λόγω πολυετές σχέδιο, τα οποία καθορίζουν τα μέτρα διατήρησης που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ενωσιακά ύδατα για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες.

Τροπολογία  56

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο Ι – άρθρο 17 – παράγραφος 2 – στοιχείο δ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δ α. λαμβάνουν υπόψη τις προτάσεις των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων.

Τροπολογία  57

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο Ι – άρθρο 20 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από πολυετές σχέδιο, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 17 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός τριών μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πολυετούς σχεδίου.

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από πολυετές σχέδιο, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 17 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός προθεσμίας που θα καθορίζεται στο κάθε πολυετές σχέδιο.

Τροπολογία  58

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο Ι – άρθρο 20 – παράγραφος 2 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από πολυετές σχέδιο, εάν

2. Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων, εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τα μέτρα διατήρησης για τύπους αλιείας που καλύπτονται από πολυετές σχέδιο, εάν

Τροπολογία  59

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο Ι – άρθρο 20 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Τα μέτρα διατήρησης που θεσπίζει η Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι σκοποί και οι στόχοι που ορίζονται στο πολυετές σχέδιο. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

3. Τα μέτρα διατήρησης που θεσπίζει η Επιτροπή και αποφασίστηκαν μετά από διαβούλευση με τις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας, έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι σκοποί και οι στόχοι που ορίζονται στο πολυετές σχέδιο. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών που δεν είναι συμβατά ούτε κατάλληλα για την επίτευξη των στόχων, παύουν να ισχύουν.

Τροπολογία  60

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο ΙΙ – άρθρο 21 – εισαγωγική φράση

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτηθούν, στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 14, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πλαίσιο, τα οποία καθορίζουν τα τεχνικά μέτρα που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ύδατα τους για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τεχνικά μέτρα:

Τα κράτη μέλη, μετά από διαβούλευση με τις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας, εξουσιοδοτούνται, στο πλαίσιο τεχνικών μέτρων που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 14, να εγκρίνουν μέτρα, σύμφωνα με το εν λόγω πλαίσιο, τα οποία καθορίζουν τα τεχνικά μέτρα που ισχύουν για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους όσον αφορά αποθέματα στα ύδατα τους για τα οποία τους έχουν κατανεμηθεί αλιευτικές δυνατότητες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τεχνικά μέτρα:

Τροπολογία  61

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο ΙΙ – άρθρο 21 – εδάφιο 1 – στοιχείο δ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

δ α. λαμβάνουν υπόψη τις προτάσεις των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων.

Τροπολογία  62

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο ΙΙ – άρθρο 24 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα που καλύπτονται από πλαίσιο τεχνικών μέτρων, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός τριών μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πλαισίου τεχνικών μέτρων.

1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα που καλύπτονται από πλαίσιο τεχνικών μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων, εάν τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να λάβουν μέτρα δυνάμει του άρθρου 21 δεν κοινοποιήσουν τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή εντός τριών μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του πλαισίου τεχνικών μέτρων.

Τροπολογία  63

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο ΙΙ – άρθρο 24 – παράγραφος 2 – εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα, εάν τα μέτρα του κράτους μέλους κρίνονται βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 23 ως:

2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 για να προσδιορίσει τεχνικά μέτρα, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων, εάν τα μέτρα του κράτους μέλους κρίνονται βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 23 ως:

Τροπολογία  64

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙΙΙ – κεφάλαιο ΙΙ – άρθρο 24 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Τα τεχνικά μέτρα που εγκρίνονται από την Επιτροπή έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι στόχοι του πλαισίου τεχνικών μέτρων. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών παύουν να ισχύουν.

3. Τα τεχνικά μέτρα που εγκρίνονται από την Επιτροπή και αποφασίστηκαν μετά από διαβούλευση με τις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας, έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι στόχοι του πλαισίου τεχνικών μέτρων. Αφού εκδοθούν οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την Επιτροπή, τα μέτρα των κρατών μελών που δεν είναι συμβατά ούτε κατάλληλα για την επίτευξη των στόχων, παύουν να ισχύουν.

Τροπολογία  65

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙV – άρθρο 26 – τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Μέτρα των κρατών μελών εντός της ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων

Μέτρα των κρατών μελών εντός της ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων και στη ζώνη των 100 ναυτικών μιλίων γύρω από τις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες.

Τροπολογία  66

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙΙΙ – τίτλος ΙV – άρθρο 26 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα, τα οποία δεν εισάγουν διακρίσεις, για τη διατήρηση και τη διαχείριση ιχθυαποθεμάτων και για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αλιείας στη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων εντός 12 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης τους υπό τον όρο ότι η Ένωση δεν έχει λάβει μέτρα διατήρησης και διαχείρισης ειδικά για την περιοχή αυτήν. Τα μέτρα των κρατών μελών είναι συμβατά προς τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και είναι εξίσου αυστηρά με εκείνα που προβλέπονται από την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία.

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν μέτρα, τα οποία δεν εισάγουν διακρίσεις, για τη διατήρηση και τη διαχείριση ιχθυαποθεμάτων και για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της αλιείας στη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων εντός 12 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης τους και στη ζώνη των 100 ναυτικών μιλίων γύρω από τις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες εντός των ορίων της αποκλειστικής οικονομικής τους ζώνης, υπό τον όρο ότι η Ένωση δεν έχει λάβει μέτρα διατήρησης και διαχείρισης ειδικά για την περιοχή αυτήν. Τα μέτρα των κρατών μελών είναι συμβατά προς τους στόχους που ορίζονται στα άρθρα 2 και 3 και είναι εξίσου αυστηρά με εκείνα που προβλέπονται από την ισχύουσα ενωσιακή νομοθεσία.

Τροπολογία  67

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙV

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

[...]

διαγράφεται

Αιτιολόγηση

Η κατάργηση των μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων συνοδεύεται από μια νέα παράγραφο στο άρθρο 16, η οποία αφήνει σε κάθε κράτος μέλος την επιλογή της μεθόδου κατανομής των αλιευτικών δυνατοτήτων που του έχουν εκχωρηθεί, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Τούτο επιτρέπει στα κράτη μέλη που το επιθυμούν να θεσπίσουν ένα σύστημα μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων.

Τροπολογία  68

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα V – άρθρο 34 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή μέτρα αναπροσαρμογής της αλιευτικής ικανότητας για τους στόλους τους προκειμένου να επιτύχουν αποτελεσματική ισορροπία μεταξύ της εν λόγω αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους.

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή, εάν είναι απολύτως απαραίτητο, μέτρα αναπροσαρμογής της αλιευτικής ικανότητας για τους στόλους τους προκειμένου να επιτύχουν αποτελεσματική ισορροπία μεταξύ της εν λόγω αλιευτικής ικανότητας και των αλιευτικών δυνατοτήτων τους.

Τροπολογία  69

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΙV – άρθρο 34 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Η αλιευτική ικανότητα που αντιστοιχεί στα αποσυρόμενα αλιευτικά σκάφη με δημόσια ενίσχυση δεν αναπληρώνεται.

διαγράφεται

Τροπολογία  70

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα V – άρθρο 35 – παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 σχετικά με τον επανυπολογισμό ανώτατων ορίων αλιευτικής ικανότητας όπως αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2.

διαγράφεται

Τροπολογία  71

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα VΙΙ – τίτλος Ι – άρθρο 39 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Οι θέσεις της Ένωσης σε διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς και σε ΠΟΔΑ βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις προκειμένου να διασφαλίζεται η διατήρηση ή η αποκατάσταση των αλιευτικών πόρων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

2. Οι θέσεις της Ένωσης σε διεθνείς αλιευτικούς οργανισμούς και σε ΠΟΔΑ βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις και στις γνωμοδοτήσεις των περιφερειών, των γνωμοδοτικών συμβουλίων και των εκάστοτε ΠΟΔΑ προκειμένου να διασφαλίζεται η διατήρηση ή η αποκατάσταση των αλιευτικών πόρων σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι ικανά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και προκειμένου οι γνωμοδοτήσεις των περιφερειών, των γνωμοδοτικών συμβουλίων και των ΠΟΔΑ να λαμβάνονται δεόντως υπόψη και να εκφέρονται.

Τροπολογία  72

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα VΙΙ – τίτλος ΙΙ – άρθρο 41 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης.

2. Τα ενωσιακά αλιευτικά σκάφη αλιεύουν μόνο πλεονάσματα των επιτρεπόμενων αλιευμάτων που ορίζονται από την τρίτη χώρα, όπως ορίζει το άρθρο 62 παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και προσδιορίζονται βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών γνωμοδοτήσεων και συναφών πληροφοριών που ανταλλάσσονται μεταξύ της Ένωσης και της ενδιαφερόμενης τρίτης χώρας σχετικά με τις συνολικές αλιευτικές δυνατότητες των επηρεαζόμενων αποθεμάτων, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι αλιευτικοί πόροι παραμένουν πάνω από τα επίπεδα παραγωγής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης και ότι η αλιευτική ικανότητα των αλιέων των τρίτων χωρών που επηρεάζονται από τις εν λόγω συμφωνίες δεν θα μειωθεί.

Τροπολογία  73

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΧΙΙ – άρθρο 52 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2 α. Το γνωμοδοτικό συμβούλιο που θα συσταθεί για τις ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες θα χωρίζεται σε 3 τμήματα: το τμήμα Ευρύτερης Καραϊβικής που θα καλύπτει τη Γουαδελούπη, τη Μαρτινίκα και τη Γουιάνα· το τμήμα Νοτιοδυτικού ινδικού Ωκεανού που θα καλύπτει τη Ρεϋνιόν και τη Μαγιότ και τέλος το τμήμα Μακαρονησίας που καλύπτει τις Καναρίους Νήσους, τις Αζόρες και τη Μαδέρα.

Τροπολογία  74

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΧΙΙ – άρθρο 52 – άρθρο 53 – παράγραφος 1 – στοιχείο γ α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

γ α) να υποβάλλονται συστάσεις και προτάσεις στην Επιτροπή σχετικά με τις θέσεις που υποστηρίζει η τελευταία στο πλαίσιο των ΠΟΔΑ.

Τροπολογία  75

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΧΙΙ – άρθρο 53 – παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Η Επιτροπή και, κατά περίπτωση, τα οικεία κράτη μέλη απαντούν εντός εύλογης προθεσμίας σε κάθε πρόταση, εισήγηση ή πληροφορία που λαμβάνεται δυνάμει της παραγράφου 1.

2. Η Επιτροπή και, κατά περίπτωση, τα οικεία κράτη μέλη απαντούν εντός εύλογης προθεσμίας σε κάθε πρόταση, εισήγηση ή πληροφορία που λαμβάνεται δυνάμει της παραγράφου 1 και λαμβάνουν υπόψη τις συστάσεις περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων κατά την λήψη των αποφάσεων.

Τροπολογία  76

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΧΙΙ – άρθρο 53 – παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

 

2 α. Από τη στιγμή που η Επιτροπή προτίθεται να προβεί στη λήψη νέων μέτρων για κάποιο γνωμοδοτικό συμβούλιο ή για τη νομοθετική ρύθμιση της αλιευτικής λεκάνης του συγκεκριμένου γνωμοδοτικού συμβουλίου, πρέπει να ζητήσει εκ των προτέρων τη γνωμοδότησή του.

Τροπολογία  77

Πρόταση κανονισμού

Τμήμα ΧΙΙ – άρθρο 54 – παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια αποτελούνται από οργανώσεις που εκπροσωπούν τις αλιευτικές επιχειρήσεις και άλλες ενδιαφερόμενες ομάδες που επηρεάζονται από την κοινή αλιευτική πολιτική.

1. Τα γνωμοδοτικά συμβούλια αποτελούνται κατά πλειοψηφία από οργανώσεις που εκπροσωπούν τις αλιευτικές επιχειρήσεις και οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, άλλες ενδιαφερόμενες ομάδες που επηρεάζονται από την κοινή αλιευτική πολιτική και από ενώσεις προστασίας των φυσικών εκβολών και ποταμών· και μπορούν επίσης να γίνονται δεκτές ως παρατηρητές οι τρίτες χώρες ή οι οργανώσεις που εκπροσωπούν τον αλιευτικό τομέα της τρίτης χώρας της συγκεκριμένης θαλάσσιας λεκάνης.

Τροπολογία  78

Πρόταση κανονισμού

Παράρτημα ΙΙΙ – στήλη 1 – γραμμή 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Νοτιοδυτικά ύδατα

Νοτιοδυτικά ύδατα, νοτιοδυτικά ύδατα του Ινδικού Ωκεανού και ύδατα Αντιλλών-Γουιάνας

Τροπολογία  79

Πρόταση κανονισμού

Παράρτημα ΙΙΙ – στήλη 2 – γραμμή 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Ζώνες ICES VIII, IX και X (ύδατα γύρω από τις Αζόρες), και ζώνες CECAF 34.1.1, 34.1.2 και 34.2.0 (ύδατα γύρω από τη Μαδέρα και τις Κανάριες Νήσους)

Ζώνες ICES VIII, IX και X (ύδατα γύρω από τις Αζόρες), και ζώνες CECAF 34.1.1, 34.1.2 και 34.2.0 (ύδατα γύρω από τη Μαδέρα και τις Κανάριες Νήσους), νοτιοδυτικά ύδατα του Ινδικού Ωκεανού και ύδατα Αντιλλών-Γουιάνας

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Politique commune de la pêche

Έγγραφα αναφοράς

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

PECH

13.9.2011

 

 

 

Avis émis par

Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

REGI

13.9.2011

Rapporteur(e) pour avis

Ημερομηνία ορισμού

Younous Omarjee

4.1.2012

Rapporteur(e) pour avis remplacé

Elie Hoarau

Date de l’adoption

18.9.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

38

3

0

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

François Alfonsi, Luís Paulo Alves, Charalampos Angourakis, Victor Boştinaru, John Bufton, Alain Cadec, Ryszard Czarnecki, Francesco De Angelis, Rosa Estaràs Ferragut, Brice Hortefeux, Danuta Maria Hübner, Filiz Hakaeva Hyusmenova, María Irigoyen Pérez, Seán Kelly, Mojca Kleva, Constanze Angela Krehl, Petru Constantin Luhan, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Ramona Nicole Mănescu, Riikka Manner, Iosif Matula, Erminia Mazzoni, Ana Miranda, Jens Nilsson, Lambert van Nistelrooij, Jan Olbrycht, Wojciech Michał Olejniczak, Younous Omarjee, Markus Pieper, Tomasz Piotr Poręba, Ewald Stadler, Georgios Stavrakakis, Csanád Szegedi, Nuno Teixeira, Oldřich Vlasák, Joachim Zeller

Αναπληρωτής(ές) παρών(όντες) κατά την τελική ψηφοφορία

Ivars Godmanis, Karin Kadenbach, Andrey Kovatchev, Marie-Thérèse Sanchez-Schmid, Derek Vaughan

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Τίτλος

Kοινή αλιευτική πολιτική

Έγγραφα αναφοράς

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Ημερομηνία υποβολής στο ΕΚ

13.7.2011

 

 

 

Επιτροπή αρμόδια επί της ουσίας

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

PECH

13.9.2011

 

 

 

Γνωμοδοτική(ές) επιτροπή(ες)

       Ημερομ. αναγγελίας στην ολομέλεια

DEVE

13.9.2011

BUDG

13.9.2011

ENVI

13.9.2011

REGI

13.9.2011

Εισηγητής(ές)

       Ημερομηνία ορισμού

Ulrike Rodust

26.9.2011

 

 

 

Αμφισβήτηση της νομικής βάσης

       Ημερομ. γνωμοδότησης JURI

JURI

17.9.2012

 

 

 

Εξέταση στην επιτροπή

22.11.2011

12.12.2011

20.12.2011

26.1.2012

 

27.2.2012

21.3.2012

24.4.2012

6.9.2012

Ημερομηνία έγκρισης

18.12.2012

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

13

10

2

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Antonello Antinoro, Alain Cadec, Chris Davies, Nigel Farage, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Dolores García-Hierro Caraballo, Marek Józef Gróbarczyk, Ian Hudghton, Werner Kuhn, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Maria do Céu Patrão Neves, Crescenzio Rivellini, Ulrike Rodust, Raül Romeva i Rueda, Struan Stevenson, Isabelle Thomas, Nils Torvalds, Jarosław Leszek Wałęsa, Κρίτων Αρσένης, Илияна Малинова Йотова

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Ole Christensen, Diane Dodds, Julie Girling, Gesine Meissner, Jens Nilsson, Anna Rosbach, Antolín Sánchez Presedo

Αναπληρωτές (άρθρο 187, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

William (The Earl of) Dartmouth, Salvatore Iacolino, Peter Simon, Sabine Wils, Inês Cristina Zuber

Ημερομηνία κατάθεσης

10.1.2013