SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa

10.1.2013 - (COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD)) - ***I

Komisja Rybołówstwa
Sprawozdawczyni: Ulrike Rodust


Procedura : 2011/0195(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0008/2013

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa

(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2011)0425),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C7–0198/2011),

–   uwzględniając opinię Komisji Prawnej w sprawie proponowanej podstawy prawnej,

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 28 marca 2012 r.[1],

–   uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 4 maja 2012 r.[2],

–   uwzględniając art. 55 i art. 37 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa, a także opinie Komisji Rozwoju, Komisji Budżetowej, Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisji Rozwoju Regionalnego (A7-0008/2013),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  przypomina swoją rezolucję z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie inwestowania w przyszłość – nowe wieloletnie ramy finansowe (WRF) na rzecz Europy konkurencyjnej, zrównoważonej i sprzyjającej integracji społecznej[3]; powtarza, że w następnych WRF należy przewidzieć wystarczające dodatkowe środki finansowe, aby umożliwić Unii realizację aktualnych priorytetów politycznych oraz nowych zadań przewidzianych w Traktacie z Lizbony, jak również reagowanie na nieprzewidziane wydarzenia; wzywa Radę – jeżeli nie zgadza się ona z tym podejściem – do jasnego wskazania tych priorytetów politycznych lub projektów, z których można zupełnie zrezygnować pomimo ich potwierdzonej europejskiej wartości dodanej;

3.  zwraca uwagę, że szacunkowy wpływ finansowy wniosku stanowi jedynie wskazówkę dla władzy ustawodawczej i nie może zostać uznany za ostateczny do momentu osiągnięcia porozumienia w zakresie wniosku w sprawie rozporządzenia ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020;

4.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Odniesienie 1

Projekt rezolucji legislacyjnej

Poprawka

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2 i art. 349,

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 2 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje ochronę żywych zasobów morza, zarządzanie nimi oraz ich eksploatację. Ponadto zakres wspólnej polityki rybołówstwa zostaje rozszerzony w odniesieniu do środków rynkowych i finansowych pomagających realizować jej cele, żywych zasobów słodkowodnych i akwakultury oraz w odniesieniu do przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą i zarejestrowane w państwach trzecich lub unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

(2) Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje ochronę żywych zasobów morza oraz zarządzanie ukierunkowanymi na nie połowami. Ponadto zakres wspólnej polityki rybołówstwa zostaje rozszerzony w odniesieniu do środków rynkowych i finansowych pomagających realizować jej cele, działań na rzecz akwakultury oraz w odniesieniu do przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą i zarejestrowane w państwach trzecich lub unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 3 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Wspólna polityka rybołówstwa powinna gwarantować przyczynianie się działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury do długoterminowych zrównoważonych warunków środowiskowych, gospodarczych i społecznych. Powinna ponadto przyczyniać się do większej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

(3) Wspólna polityka rybołówstwa powinna gwarantować przyczynianie się działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury do długoterminowego zrównoważonego rozwoju środowiskowego, gospodarczego i społecznego. Polityka ta powinna obejmować zasady dotyczące identyfikowalności, bezpieczeństwa i jakości produktów przywożonych do Unii, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, bezpieczeństwa żywnościowego, stabilnych rynków, a także zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 4 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4) Unia jest umawiającą się stroną Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. (UNCLOS) oraz podpisała Porozumienie Narodów Zjednoczonych w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z dnia 4 sierpnia 1995 r. (porozumienie Narodów Zjednoczonych o zasobach rybnych). Unia przyjęła również Porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z dnia 24 listopada 1993 r. (Porozumienie FAO). W powyższych instrumentach międzynarodowych przewiduje się głównie obowiązki w zakresie ochrony, obejmujące m.in. obowiązek podjęcia środków ochronnych i zarządzania w celu zachowania zasobów morskich na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu zarówno na obszarach morskich podlegających jurysdykcji krajowej, jak i na morzu pełnym, lub odbudowy zasobów morskich do takich poziomów oraz współpracy z innymi państwami w tym celu, obowiązek powszechnego stosowania podejścia ostrożnościowego do ochrony i eksploatacji stad oraz zarządzania nimi, obowiązek zapewnienia zgodności środków ochronnych i zarządzania w przypadku, gdy zasoby morskie występują na obszarach morskich podlegających jurysdykcji różnych państw, a także obowiązek należytego przestrzegania innych zgodnych z prawem form korzystania z mórz. Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do właściwego wywiązywania się przez Unię z jej zobowiązań międzynarodowych wynikających z powyższych instrumentów międzynarodowych. Jeżeli państwa członkowskie przyjmują środki ochronne i zarządzania, do czego zostały uprawnione w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, wówczas powinny również działać w sposób całkowicie zgodny z międzynarodowymi obowiązkami w zakresie ochrony i współpracy wynikającymi z wymienionych instrumentów międzynarodowych.

(4) Unia jest umawiającą się stroną Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. (UNCLOS) oraz podpisała Porozumienie Narodów Zjednoczonych w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z dnia 4 sierpnia 1995 r. (porozumienie Narodów Zjednoczonych o zasobach rybnych). Unia przyjęła również Porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z dnia 24 listopada 1993 r. (Porozumienie FAO). W powyższych instrumentach międzynarodowych przewiduje się głównie obowiązki w zakresie ochrony, obejmujące m.in. obowiązek podjęcia środków ochronnych i zarządzania w celu zachowania zasobów morskich na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu zarówno na obszarach morskich podlegających jurysdykcji krajowej, jak i na morzu pełnym, lub odbudowy zasobów morskich do takich poziomów oraz współpracy z innymi państwami w tym celu, obowiązek zapewnienia zgodności środków ochronnych i zarządzania w przypadku, gdy zasoby morskie występują na obszarach morskich podlegających jurysdykcji różnych państw, a także obowiązek należytego przestrzegania innych zgodnych z prawem form korzystania z mórz. Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do właściwego wywiązywania się przez Unię z jej zobowiązań międzynarodowych wynikających z powyższych instrumentów międzynarodowych. Jeżeli państwa członkowskie przyjmują środki ochronne i zarządzania, do czego zostały uprawnione w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, wówczas powinny również działać w sposób całkowicie zgodny z międzynarodowymi obowiązkami w zakresie ochrony i współpracy wynikającymi z wymienionych instrumentów międzynarodowych.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5) Na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r. Unia i jej państwa członkowskie zobowiązały się do przeciwdziałania stałemu procesowi pomniejszania się wielu stad. Unia powinna zatem udoskonalić wspólną politykę rybołówstwa, aby zagwarantować, że w ramach priorytetu poziomy eksploatacji stad żywych zasobów morza zostaną do 2015 r. odbudowane i zachowane na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu z populacji poławianych stad. W sytuacji, w której dostępne informacje naukowe są ograniczone, może to wymagać zastosowania zastępczych wskaźników maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

(5) Na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r. Unia i jej państwa członkowskie zobowiązały się do przeciwdziałania stałemu procesowi pomniejszania się wielu stad. Unia powinna zatem udoskonalić wspólną politykę rybołówstwa, aby zagwarantować, że w ramach priorytetu do 2015 r. wskaźniki śmiertelności połowowej zostaną ustalone na poziomach pozwalających na odbudowę stad najpóźniej do 2020 r. powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz pozwalających na utrzymanie wszystkich odbudowanych stad na tych poziomach. W sytuacji, w której dostępne informacje naukowe są ograniczone, może to wymagać zastosowania zastępczych wskaźników maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5a) Koncepcja maksymalnego podtrzymywalnego połowu zagwarantowana w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza stała się prawnie wiążącym celem zarządzania rybołówstwem w Unii od chwili jej ratyfikacji w 1998 r.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5b) Plany wieloletnie powinny być głównym instrumentem zagwarantowania, by do 2015 r. wskaźniki śmiertelności połowowej zostały ustalone na poziomach pozwalających na odbudowę stad najpóźniej do 2020 r. powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz pozwalających na utrzymanie wszystkich odbudowanych stad na tych poziomach. Jedynie jasne i wiążące zobowiązanie do zachowania tych terminów może zagwarantować natychmiastowe podjęcie działań oraz to, że proces odbudowy nie będzie dłużej opóźniany. W przypadku stad, co do których nie przyjęto jeszcze planu wieloletniego, należy zagwarantować, by ustalając uprawnienia do połowów dla tych stad, Rada w pełni przestrzegała celów wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 c preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5c) Plany wieloletnie mogą również zawierać postanowienia ograniczające roczne wahania całkowitego dopuszczalnego połowu odbudowanych stad w celu stworzenia bardziej stabilnych warunków dla sektora rybołówstwa. Dokładne ograniczenia tych wahań powinny zostać określone w planach wieloletnich.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 d preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5d) Decyzje w zakresie zarządzania dotyczące maksymalnego podtrzymywanego połowu w rybołówstwie wielogatunkowym powinny uwzględniać trudności w połowach wszystkich stad w rybołówstwie wielogatunkowym przy maksymalnym podtrzymywanym połowie w tym samym czasie, jeżeli dowody naukowe wskazują, że bardzo trudno jest uniknąć koncentracji na jednym gatunku, zwiększając selektywność stosowanych narzędzi połowowych. W takiej sytuacji należy się zwrócić do ICES i Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) o poradę na temat odpowiednich poziomów śmiertelności połowowej.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 e preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5e) Unia i jej państwa członkowskie gwarantują, że jeśli w okresie przejściowym uprawnienia do połowów muszą zostać znacząco zmniejszone w celu osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu, zostaną wprowadzone odpowiednie środki społeczne i finansowe mające na celu podtrzymanie wystarczającej liczby przedsiębiorstw w ramach całego łańcucha produkcji, aby po osiągnięciu maksymalnego podtrzymywalnego połowu zapewnić równowagę między zdolnością połowową a dostępnymi zasobami.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 6 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6) Cele dla rybołówstwa zostały określone w decyzji Konferencji Stron Konwencji o różnorodności biologicznej w sprawie strategicznego planu na lata 2011–2020 dotyczącego różnorodności biologicznej. Wspólna polityka rybołówstwa powinna zapewnić spójność z celami bioróżnorodności przyjętymi przez Radę Europejską oraz celami komunikatu Komisji „Nasze ubezpieczenie na życie i nasz kapitał naturalny - unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r.”, w szczególności w celu osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r.

(6) Cele dla rybołówstwa zostały określone w decyzji Konferencji Stron Konwencji o różnorodności biologicznej w sprawie strategicznego planu na lata 2011–2020 dotyczącego różnorodności biologicznej. Wspólna polityka rybołówstwa powinna zapewnić spójność z celami bioróżnorodności przyjętymi przez Radę Europejską oraz celami komunikatu Komisji „Nasze ubezpieczenie na życie i nasz kapitał naturalny - unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r.”, w szczególności w celu osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 7 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7) Zrównoważona eksploatacja żywych zasobów powinna być oparta na podejściu ostrożnościowym, które wynika z zasady ostrożności, o której mowa w pierwszym akapicie art. 191 ust. 2 Traktatu.

(7) Zrównoważona eksploatacja żywych zasobów powinna zawsze być oparta na podejściu ostrożnościowym, które wynika z zasady ostrożności, o której mowa w pierwszym akapicie art. 191 ust. 2 traktatu, przy uwzględnieniu dostępnych danych naukowych.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 8 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8) Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego oraz w szczególności do osiągnięcia dobrego stanu środowiska najpóźniej do 2020 r., jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

(8) Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego, do zrównoważonego zarządzania wszystkimi gatunkami eksploatowanymi w celach handlowych oraz w szczególności do osiągnięcia dobrego stanu środowiska najpóźniej do 2020 r., jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

Poprawka  14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 8 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(8a) Wspólna polityka rybołówstwa powinna również przyczyniać się do zaopatrywania rynku unijnego w żywność o zwiększonych wartościach odżywczych, zmniejszając poziom uzależnienia żywnościowego od rynku wewnętrznego, a także do bezpośredniego i pośredniego tworzenia miejsc pracy oraz rozwoju gospodarczego obszarów przybrzeżnych.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 9 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9) Należy wdrożyć podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, ograniczyć wpływ działalności połowowej na środowisko oraz zminimalizować i stopniowo wyeliminować niechciane połowy.

(9) Należy wdrożyć podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, tak aby przyczynić się do ograniczenia wpływu działalności człowieka na ekosystem morski do minimum oraz do zapobiegania, minimalizowania i w miarę możliwości eliminowania niechcianych połowów, a także by stopniowo doprowadzić do sytuacji, w której następuje wyładunek wszystkich połowów.

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 10 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10) Ważne jest, aby zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa było oparte na zasadach dobrych rządów. Zasady te obejmują proces decyzyjny oparty na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym, duże zaangażowanie zainteresowanych stron i perspektywę długoterminową. Skuteczne zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa zależy również od jasnego zdefiniowania zakresu obowiązków na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym oraz od wzajemnej zgodności i spójności środków podejmowanych w ramach innych rodzajów polityki Unii.

(10) Ważne jest, aby zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa było oparte na zasadach dobrych rządów. Zasady te obejmują proces decyzyjny oparty na dokładnym oraz aktualnym doradztwie naukowym, duże zaangażowanie zainteresowanych stron i perspektywę długoterminową. Skuteczne zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa zależy również od jasnego zdefiniowania zakresu obowiązków na poziomie unijnym, regionalnym, krajowym i lokalnym oraz od wzajemnej zgodności i spójności środków podejmowanych w ramach innych rodzajów polityki Unii.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 12 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12) Przy wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa należy uwzględnić interakcje z innymi aspektami gospodarki morskiej, jak określono w zintegrowanej polityce morskiej24 uznając, że wszystkie zagadnienia związane z oceanami i morzami Europy są wzajemne powiązane, w tym również morskie planowanie przestrzenne. Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

(12) Przy wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa należy uwzględnić interakcje z innymi aspektami gospodarki morskiej i ogólnie należy zachować spójność z pozostałymi politykami Unii, uznając, że wszystkie zagadnienia związane z oceanami i morzami Europy są wzajemnie powiązane, w tym również morskie planowanie przestrzenne. Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

Uzasadnienie

WPRyb powinna być spójna ze wszystkimi obszarami polityki Unii, ale nie powinna być podporządkowana żadnemu z nich.

Poprawka  18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 14 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(14) Istniejące przepisy ograniczające dostęp do zasobów w obrębie stref 12 mil morskich państw członkowskich funkcjonowały w sposób zadowalający, przyczyniając się do zachowania zasobów poprzez ograniczenie nakładu połowowego w najbardziej wrażliwych strefach wód Unii. Przepisy te chroniły również tradycyjną działalność połowową, od której w znacznej mierze zależy społeczny i gospodarczy rozwój niektórych społeczności stref przybrzeżnych. Przedmiotowe przepisy powinny więc nadal mieć zastosowanie.

(14) Istniejące przepisy ograniczające dostęp do zasobów w obrębie stref 12 mil morskich państw członkowskich funkcjonowały w sposób zadowalający, przyczyniając się do zachowania zasobów poprzez ograniczenie nakładu połowowego w najbardziej wrażliwych strefach wód Unii. Przepisy te chroniły również tradycyjną działalność połowową, od której w znacznej mierze zależy społeczny i gospodarczy rozwój niektórych społeczności stref przybrzeżnych. Przedmiotowe przepisy powinny więc nadal mieć zastosowanie i powinny być w miarę możliwości wzmocnione w celu zapewnienia preferencyjnego dostępu dla łodziowego rybołówstwa tradycyjnego lub przybrzeżnego.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 14 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(14a) Definicja łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego powinna zostać rozszerzona, z uwzględnieniem całego zestawu kryteriów poza ścisłym kryterium rozmiarów jednostek pływających, w tym między innymi przeważających warunków pogodowych, wpływu technik połowowych na ekosystem morski, czasu przebywania na morzu oraz właściwości podmiotu gospodarczego eksploatującego zasoby. Małe wyspy przybrzeżne uzależnione od rybołówstwa powinny być szczególnie traktowane oraz wspierane zarówno finansowo, jak i dzięki przydziałowi dodatkowych zasobów, tak aby umożliwić im przetrwanie i przyszły rozwój.

Uzasadnienie

Typowy scenariusz ukazujący zagrożenie płynące ze stosowania zasady „jeden rozmiar dla wszystkich”. Wyspy przybrzeżne charakteryzują się zależnością od niewielkich statków będących na łasce zmiennych warunków pogodowych wzdłuż wybrzeży atlantyckich. To jedyny w swoim rodzaju, dramatyczny i przykry aspekt naszego europejskiego dziedzictwa, które na własne ryzyko tracimy. Stosowanie kryteriów w oparciu o kategorię statków o długości 12 metrów w tym przypadku nie jest stosowne.

Poprawka  20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Cel zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza osiągnie się skuteczniej przy wieloletnim podejściu do zarządzania rybołówstwem, ustanawiającym jako priorytet plany wieloletnie odzwierciedlające specyfikę poszczególnych łowisk.

(16) Cel zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza osiągnie się skuteczniej przy wieloletnim podejściu do zarządzania rybołówstwem. W tym celu państwa członkowskie powinny w ścisłej współpracy z organami publicznymi i Regionalnymi Komitetami Doradczymi stworzyć warunki dla zrównoważonego rozwoju, w tym na szczeblu lokalnym, ustanawiając jako priorytet plany wieloletnie odzwierciedlające specyfikę poszczególnych łowisk. Można to osiągnąć dzięki wspólnym działaniom na szczeblu regionalnym oraz w bardziej wiążący sposób, poprzez procedury decyzyjne mające na celu opracowanie planów wieloletnich.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 17 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17) Plany wieloletnie powinny w miarę możliwości obejmować większą ilość stad, jeżeli takie stada są eksploatowane wspólnie. W planach wieloletnich należy ustanowić podstawę do wyznaczania uprawnień do połowów i wymiernych celów dla zrównoważonej eksploatacji właściwych stad i ekosystemów morskich, określając wyraźne ramy czasowe i mechanizmy zabezpieczające na wypadek nieprzewidzianych wydarzeń.

(17) Plany wieloletnie powinny w miarę możliwości obejmować większą ilość stad, jeżeli takie stada są eksploatowane wspólnie. W planach wieloletnich należy ustanowić podstawę do wyznaczania uprawnień do połowów i wymiernych celów dla zrównoważonej eksploatacji właściwych stad i ekosystemów morskich, określając wyraźne ramy czasowe i mechanizmy zabezpieczające na wypadek nieprzewidzianych wydarzeń. Ponadto plany wieloletnie powinny być podporządkowane ściśle określonym celom w zakresie zarządzania, aby przyczyniały się do zrównoważonej eksploatacji odpowiednich stad i ekosystemów morskich. Jeżeli scenariusze dotyczące zarządzania mogą mieć konsekwencje społeczno-gospodarcze dla danych obszarów, plany te powinny być przyjmowane w porozumieniu z podmiotami sektora rybołówstwa, naukowcami i partnerami instytucjonalnymi.

Poprawka  22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 18 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) Konieczne są środki służące obniżeniu i wyeliminowaniu obecnych wysokich poziomów niechcianych połowów i odrzutów. Niechciane połowy i odrzuty stanowią w istocie znaczne marnowanie zasobów i negatywnie wpływają na zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza i ekosystemów morskich oraz rentowność rybołówstwa. Należy ustanowić i stopniowo wdrożyć obowiązek wyładunku wszystkich połowów stad będących przedmiotem zarządzania, połowionych w trakcie działalności połowowej na wodach Unii lub przez unijne statki rybackie.

(18) Konieczne są środki służące obniżeniu obecnych wysokich poziomów niechcianych połowów i stopniowemu wyeliminowaniu odrzutów. Niestety wcześniejsze prawodawstwo często nakładało na rybaków obowiązek odrzucania cennych zasobów. Odrzuty stanowią w istocie znaczne marnowanie zasobów i negatywnie wpływają na zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza i ekosystemów morskich oraz rentowność rybołówstwa. Należy ustanowić i stopniowo wdrożyć obowiązek wyładunku wszystkich połowów stad będących przedmiotem zarządzania, połowionych w trakcie działalności połowowej na wodach Unii lub przez unijne statki rybackie. Priorytetem powinno stać się opracowanie, promowanie oraz wprowadzenie środków i zachęt mających na celu przede wszystkim unikanie niechcianych połowów.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 18 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(18a) Obowiązek wyładunku wszystkich połowów należy wprowadzić w odniesieniu do poszczególnych rodzajów rybołówstwa. Rybacy powinni mieć nadal możliwość odrzucania tych gatunków, które według najlepszych dostępnych opinii naukowych wykazują wysoki wskaźnik przeżywalności po uwolnieniu do morza w warunkach określonych dla danego łowiska.

Poprawka  24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 18 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(18b) Aby umożliwić wywiązanie się z obowiązku wyładunku wszystkich połowów, a także by złagodzić wpływ zróżnicowania rocznego składu połowów, państwom członkowskim zezwala się na przenoszenie kwot między latami do pewnej wartości procentowej.

Poprawka  25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 19 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(19) Wyładunki niechcianych połowów nie powinny przynosić pełnych korzyści gospodarczych podmiotowi gospodarczemu. W przypadku wyładunków połowów ryb poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony przeznaczenie takich połowów powinno być ograniczone i powinno wykluczać sprzedaż do spożycia przez ludzi.

(19) Wyładunki niechcianych połowów nie powinny przynosić pełnych korzyści gospodarczych podmiotowi gospodarczemu. W przypadku wyładunków połowów ryb poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony przeznaczenie takich połowów powinno być ograniczone i powinno wykluczać sprzedaż do spożycia przez ludzi. Każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość podjęcia decyzji o zezwoleniu na darmową dystrybucję wyładowywanych ryb na cele dobroczynne lub charytatywne.

Poprawka  26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 20 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(20) Z myślą o ochronie zasobów należy wprowadzić jasne cele w stosunku do niektórych środków technicznych.

(20) Z myślą o ochronie zasobów oraz dostosowaniu flot i łowisk należy wprowadzić jasne cele w stosunku do niektórych środków technicznych, a także dostosować poziomy sprawowania rządów do wymogów zarządzania.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 21 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21) W odniesieniu do stad, wobec których nie ustanowiono jakiegokolwiek planu wieloletniego, należy zapewnić wskaźniki eksploatacji prezentujące maksymalny podtrzymywalny połów poprzez wyznaczenie limitów połowowych lub nakładów połowowych.

(21) W odniesieniu do stad, wobec których nie ustanowiono planu wieloletniego, należy zapewnić wskaźniki eksploatacji prezentujące maksymalny podtrzymywalny połów poprzez wyznaczenie limitów połowowych lub nakładów połowowych. Jeśli dostępne dane są niewystarczające, łowiskami należy zarządzać przy użyciu norm zastępczych.

Poprawka  28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 21 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(21a) Unia powinna zwiększyć swoje starania na rzecz ustanowienia skutecznej współpracy międzynarodowej oraz gospodarowania zasobami w morzach, które graniczą zarówno z państwami członkowskimi Unii, jak i państwami trzecimi, zapewniając utworzenie, tam gdzie jest to możliwe, regionalnych organizacji ds. rybołówstwa na takich obszarach. UE powinna w szczególności promować utworzenie regionalnej organizacji ds. rybołówstwa w regionie Morza Czarnego.

Poprawka  29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 22 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) W świetle niejasnego stanu gospodarczego uprawnień do połowów oraz faktu, że niektóre społeczności stref przybrzeżnych zależą od działalności połowowej, konieczne jest zapewnienie względnej stabilności tej działalności poprzez przydzielanie państwom członkowskim uprawnień do połowów w oparciu o przewidywalny udział każdego państwa członkowskiego w stadach.

(22) W świetle niepewnej sytuacji gospodarczej części sektora rybołówstwa oraz faktu, że niektóre społeczności stref przybrzeżnych zależą od działalności połowowej, konieczne jest zapewnienie względnej stabilności tej działalności poprzez przydzielanie państwom członkowskim uprawnień do połowów w oparciu o przewidywalny udział każdego państwa członkowskiego w stadach.

Poprawka  30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 25 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(25) Komisja powinna mieć możliwość przyjęcia środków tymczasowych w razie poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza lub dla ekosystemu morskiego, które wymaga niezwłocznego działania i wynika z działalności połowowej.

(25) Po zasięgnięciu opinii komitetów doradczych i zainteresowanych państw członkowskich Komisja powinna mieć możliwość przyjęcia środków tymczasowych w razie poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza lub dla ekosystemu morskiego, które wymaga niezwłocznego działania i wynika z działalności połowowej. Środki te należy wprowadzić w określonym terminie oraz stosować przez określony czas.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 26 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26) Państwa członkowskie powinny również mieć możliwość przyjęcia środków ochronnych i technicznych służących wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa, aby umożliwić lepsze ukierunkowanie polityki na realia i specyfikę poszczególnych łowisk oraz zapewnić lepsze stosowanie się do polityki.

(26) Państwa członkowskie, kierując się opinią właściwych komitetów doradczych oraz zainteresowanych stron, powinny również mieć możliwość przyjęcia środków ochronnych i technicznych służących wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa, aby umożliwić lepsze ukierunkowanie polityki na realia i specyfikę poszczególnych basenów morskich i łowisk oraz zapewnić lepsze stosowanie się do polityki.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 26 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(26a) Należy zachęcać państwa członkowskie do współpracy na szczeblu regionalnym.

Poprawka  33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 29 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29) System przekazywalnych koncesji połowowych dla większości stad będących przedmiotem zarządzania w ramach wspólnej polityki rolnej należy wdrożyć nie później niż w dniu 31 grudnia 2013 r. dla wszystkich statków o długości co najmniej 12 metrów i wszystkich pozostałych statków rybackich stosujących do połowów narzędzia ciągnione. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z systemu przekazywalnych koncesji połowowych statki o całkowitej długości co najmniej 12 metrów inne niż statki używające narzędzi ciągnionych. Taki system powinien przyczyniać się do zmniejszenia, z inicjatywy sektora, rozmiarów flot oraz lepszych wyników ekonomicznych przy jednoczesnym tworzeniu pewnych prawnie i wyłącznych przekazywalnych koncesji połowowych w ramach rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego. Ponieważ żywe zasoby morza stanowią dobro wspólne, przekazywalne koncesje połowowe powinny ustanawiać wyłącznie uprawnienia użytkownika do tej części rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego, które mogą zostać wycofane zgodnie z ustanowionymi przepisami.

skreślony

Poprawka  34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 29 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(29a) Komisja powinna przeprowadzić ocenę floty w celu uzyskania wiarygodnych wyników dotyczących dokładnego stopnia nadmiernej zdolności połowowej w Unii, co umożliwi jej zaproponowanie właściwych i odpowiednio ukierunkowanych instrumentów w celu jej obniżenia.

Poprawka  35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 30 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30) Koncesje połowowe powinny być przekazywalne i możliwe do oddania w dzierżawę w celu zdecentralizowania zarządzania uprawnieniami do połowów w kierunku sektora rybołówstwa i dopilnowania, by rybacy opuszczający sektor nie potrzebowali publicznej pomocy finansowej z tytułu wspólnej polityki rybołówstwa.

skreślony

Poprawka  36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31) Specyficzne cechy charakterystyczne i trudna sytuacja społeczno-gospodarcza flot łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego uzasadniają ograniczenie obowiązkowego systemu przekazywalnych koncesji połowowych do dużych statków. System przekazywalnych koncesji połowowych powinien mieć zastosowanie do stad, dla których przydzielone zostały uprawnienia do połowów.

skreślony

Poprawka  37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(31a) Należy pozostawić poszczególnym państwom członkowskim wybór metody przyznawania przydzielonych im uprawnień do połowów zgodnie z zasadą pomocniczości, nie narzucając systemu podziału na szczeblu europejskim. W ten sposób państwa członkowskie zachowają swobodę w zakresie wprowadzenia przekazywalnych koncesji połowowych.

Poprawka  38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 b preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(31b) Należy wprowadzić wiążący system oceny rejestrów floty i kontroli pułapów zdolności połowowej z myślą o tym, aby poszczególne państwa członkowskie przestrzegały pułapów przyznanej im zdolności połowowej, oraz w celu wzmocnienia systemu kontroli połowów, tak aby dostosować zdolność połowową do dostępnych zasobów.

Poprawka  39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 32 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(32) W przypadku unijnych statków rybackich, które nie funkcjonują w ramach systemu przekazywalnych koncesji połowowych, można podejmować szczególne środki, aby dostosować liczbę unijnych statków rybackich do dostępnych zasobów. Takie środki powinny wprowadzać obowiązkowe pułapy maksymalnej zdolności połowowej i ustanawiać krajowe systemy wprowadzania/wycofywania w odniesieniu do środków na wycofanie z eksploatacji przyznanych w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego.

(32) W niektórych przypadkach państwa członkowskie nadal muszą podejmować szczególne środki, aby dostosować swoją zdolność połowową do dostępnych zasobów. Dlatego też zdolność połowową powinno się mierzyć dla każdego stada i basenu morza w Unii. Podstawą takiego pomiaru powinny być wspólne wytyczne. Każde państwo członkowskie powinno mieć możliwość wyboru środków i instrumentów, jakie zamierzają wprowadzić w celu ograniczenia nadmiernej zdolności połowowej.

Poprawka  40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 34 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(34) Zarządzanie rybołówstwem w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe wymaga zharmonizowanych, wiarygodnych i dokładnych zestawów danych. Dlatego też państwa członkowskie powinny gromadzić dane na temat flot i ich działalności połowowej, w szczególności dane biologiczne na temat połowów, w tym odrzutów, pochodzące z ankiet informacje o stadach oraz potencjalnym wpływie działalności połowowej na środowisko ekosystemu morskiego.

(34) Zarządzanie rybołówstwem w oparciu o wyczerpujące i precyzyjne doradztwo naukowe wymaga zharmonizowanych, wiarygodnych i dokładnych zestawów danych. Dlatego też państwa członkowskie powinny gromadzić dane na temat flot i ich działalności połowowej, w szczególności dane biologiczne na temat połowów, w tym odrzutów, pochodzące z ankiet informacje o stadach oraz potencjalnym wpływie działalności połowowej na środowisko ekosystemu morskiego. Komisja powinna stworzyć niezbędne warunki umożliwiające harmonizację danych w celu promowania interpretacji ekosystemowej zasobów.

Poprawka  41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 35 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(35) Gromadzenie danych powinno obejmować dane, które ułatwiają ekonomiczną ocenę przedsiębiorstw działających w sektorze rybołówstwa, akwakultury i przetwarzania produktów rybołówstwa i akwakultury oraz tendencji w zatrudnieniu w tych sektorach.

(35) Gromadzenie danych powinno obejmować dane, które ułatwiają ekonomiczną ocenę wszystkich przedsiębiorstw działających w sektorze rybołówstwa, akwakultury i przetwarzania produktów rybołówstwa i akwakultury, niezależnie od ich wielkości, oraz tendencji w zatrudnieniu w tych sektorach, a także dane dotyczące wpływu takich wydarzeń na społeczności rybackie.

Poprawka  42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 36 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36) Państwa członkowskie powinny zarządzać zgromadzonymi danymi oraz udostępniać je użytkownikom końcowym danych naukowych w oparciu o wieloletni program Unii. Państwa członkowskie powinny także współpracować ze sobą w celu koordynacji działalności w zakresie gromadzenia danych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny również współpracować w zakresie gromadzenia danych z państwami trzecimi w obrębie tego samego basenu morza.

(36) Państwa członkowskie powinny zarządzać zgromadzonymi danymi oraz udostępniać je użytkownikom końcowym danych naukowych w oparciu o wieloletni program Unii, przedstawiając odpowiednie wyniki zainteresowanym stronom. Należy zwiększyć zaangażowanie władz regionalnych w działania związane z gromadzeniem danych. Państwa członkowskie powinny także współpracować ze sobą w celu koordynacji działalności w zakresie gromadzenia danych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny również współpracować w zakresie gromadzenia danych z państwami trzecimi, w miarę możliwości w ramach powołanego w tym celu organu regionalnego, biorąc pod uwagę przepisy prawa międzynarodowego, w szczególności Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS).

Poprawka  43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 37 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37) Wiedza naukowa na temat rybołówstwa ukierunkowana na politykę powinna zostać wzmocniona poprzez przyjmowane na poziomie krajowym programy gromadzenia danych naukowych na temat rybołówstwa i programy badań i innowacji w zakresie rybołówstwa w koordynacji z innymi państwami członkowskimi oraz za pomocą unijnych narzędzi badań i innowacji.

(37) Wiedza naukowa na temat rybołówstwa ukierunkowana na politykę powinna zostać wzmocniona poprzez przyjmowane na poziomie krajowym programy gromadzenia danych naukowych na temat rybołówstwa i niezależne programy badań i innowacji w zakresie rybołówstwa w koordynacji z innymi państwami członkowskimi oraz za pomocą unijnych narzędzi badań i innowacji, jak również poprzez niezbędną harmonizację i usystematyzowanie danych, które powinna przeprowadzić Komisja.

Poprawka  44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 38 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38) Unia powinna promować cele wspólnej polityki rybołówstwa na poziomie międzynarodowym. W tym celu Unia powinna dążyć do poprawy wyników organizacji regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony międzynarodowych stad i zarządzania nimi poprzez promowanie procesu decyzyjnego opartego na wiedzy oraz lepsze przestrzeganie przepisów, większą przejrzystość i udział zainteresowanych stron, a także poprzez zwalczanie nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej (NNN) działalności połowowej.

(38) Unia powinna promować cele wspólnej polityki rybołówstwa na poziomie międzynarodowym. W tym celu Unia powinna dążyć do poprawy wyników organizacji regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony międzynarodowych stad i zrównoważonego zarządzania nimi poprzez promowanie procesu decyzyjnego opartego na wiedzy oraz lepsze przestrzeganie przepisów, większą przejrzystość i zapewnienie efektywnego udziału zainteresowanych stron, a także poprzez zwalczanie nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej (NNN) działalności połowowej.

Poprawka  45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 39 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39) Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawarte z państwami trzecimi powinny gwarantować, że działalność połowowa Unii na wodach państwa trzeciego opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie, zapewniając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza. Porozumienia te, zapewniając prawa dostępu w zamian za finansowy wkład Unii, powinny przyczyniać się do ustanowienia ram wysokiej jakości administracji w celu zapewnienia w szczególności skutecznych środków monitorowania, kontroli i nadzoru.

(39) Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawarte z państwami trzecimi powinny gwarantować, że działalność połowowa Unii na wodach państwa trzeciego opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie, zapewniając zrównoważoną eksploatację i ochronę żywych zasobów morza z poszanowaniem zasady nadwyżki zawartej w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS). Porozumienia te, zapewniając prawa dostępu w zamian za finansowy wkład Unii, powinny przyczyniać się do ustanowienia wysokiej jakości systemu gromadzenia danych naukowych oraz ram wysokiej jakości administracji w celu zapewnienia w szczególności skutecznych środków monitorowania, kontroli i nadzoru.

Poprawka  46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 41 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(41a) Z uwagi na poważny problem piractwa dotyczący unijnych statków, które dokonują połowów w krajach trzecich na podstawie dwustronnych lub wielostronnych porozumień, a także ze względu na szczególne narażenie takich statków na piractwo należy wzmocnić środki i działania w celu ich ochrony.

Poprawka  47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 42 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42) Akwakultura powinna przyczyniać się do utrzymania potencjału produkcji żywności na zrównoważonym poziomie w całej Unii, aby zagwarantować długoterminowe bezpieczeństwo żywnościowe dla obywateli europejskich oraz przyczynić się do zaspokojenia rosnącego światowego zapotrzebowania na żywność pochodzenia wodnego.

(42) Akwakultura powinna przyczyniać się do utrzymania potencjału produkcji żywności na zrównoważonym poziomie w całej Unii, aby zagwarantować długoterminowe bezpieczeństwo żywnościowe i dostawy żywności, a także wzrost i zatrudnienie dla obywateli europejskich oraz przyczynić się do zaspokojenia rosnącego światowego zapotrzebowania na żywność pochodzenia wodnego.

Poprawka  48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 46 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(46a) Ze względu na specyfikę regionów najbardziej oddalonych, zwłaszcza na ich oddalenie geograficzne i znaczenie rybołówstwa dla ich gospodarki, należy utworzyć komitet doradczy ds. regionów najbardziej oddalonych, złożony z trzech podkomitetów (ds. wód południowo-zachodnich, ds. wód południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego i ds. wód basenu Antyli-Gujany). Jednym z celów tego komitetu doradczego powinno być przyczynianie się do zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów w skali światowej.

Poprawka  49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 47 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(47) Konieczne jest zwiększenie konkurencyjności unijnego sektora rybołówstwa i akwakultury oraz wezwanie do uproszczenia w celu lepszego zarządzania działalnością sektora w zakresie produkcji i wprowadzania do obrotu; wspólna organizacja rynków dla produktów rybołówstwa i akwakultury powinna zapewniać równe szanse dla wszystkich produktów rybołówstwa i akwakultury wprowadzanych do obrotu w Unii, umożliwiać konsumentom dokonywanie bardziej świadomych wyborów oraz wspierać odpowiedzialną konsumpcję, a także zwiększać wiedzę ekonomiczną i zrozumienie unijnych rynków w całym łańcuchu dostaw.

(47) Konieczne jest zwiększenie konkurencyjności unijnego sektora rybołówstwa i akwakultury oraz wezwanie do uproszczenia w celu lepszego zarządzania działalnością sektora w zakresie produkcji i wprowadzania do obrotu, przy zapewnieniu wzajemności w handlu z państwami trzecimi, tak aby stworzyć równe szanse na rynku Unii, nie tylko pod względem zrównoważonego rozwoju rybołówstwa, lecz także ocen funkcjonowania; wspólna organizacja rynków dla produktów rybołówstwa i akwakultury powinna zapewniać równe szanse dla wszystkich produktów rybołówstwa i akwakultury wprowadzanych do obrotu w Unii, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Unii czy z państw trzecich, umożliwiać konsumentom dokonywanie bardziej świadomych wyborów w oparciu o identyfikowalność, oraz wspierać odpowiedzialną konsumpcję, a także zwiększać wiedzę ekonomiczną i zrozumienie unijnych rynków w całym łańcuchu dostaw. Rozdział poświęcony wspólnej organizacji rynków w niniejszym rozporządzeniu powinien zawierać przepisy mające na celu uzależnienie przywozu produktów rybołówstwa i akwakultury od przestrzegania norm społecznych i środowiskowych uznanych w skali międzynarodowej.

Poprawka  50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(48) Przy wdrażaniu wspólnej organizacji rynków należy zachować zgodność z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii, w szczególności w odniesieniu do przepisów Światowej Organizacji Handlu. Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, w tym zwalczania działalności połowowej NNN. Należy ustanowić unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, aby zapewnić przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

(48) Przy wdrażaniu wspólnej organizacji rynków należy zachować zgodność z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii, w szczególności w odniesieniu do przepisów Światowej Organizacji Handlu. Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, w tym zwalczania działalności połowowej NNN. Należy skutecznie wdrożyć obowiązujące w tym zakresie przepisy oraz ustanowić unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, aby zapewnić przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka  51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 49 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(49) W ramach unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa należy promować wykorzystanie nowoczesnych technologii. Państwa członkowskie lub Komisja powinny mieć możliwość przeprowadzenia projektów pilotażowych w zakresie nowych technologii kontroli i systemów zarządzania danymi.

(49) W ramach unijnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa należy promować wykorzystanie nowoczesnych i skutecznych technologii. Państwa członkowskie lub Komisja powinny mieć możliwość przeprowadzenia projektów pilotażowych w zakresie nowych technologii kontroli i systemów zarządzania danymi.

Uzasadnienie

Technologia powinna być nie tylko nowoczesna, ale musi także okazać się skuteczna.

Poprawka  52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 51 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(51) Cele wspólnej polityki rybołówstwa nie mogą zostać odpowiednio zrealizowane przez państwa członkowskie, biorąc pod uwagę trudności napotykane w rozwoju przemysłu rybnego i zarządzaniu nim oraz ograniczone zasoby finansowe państw członkowskich. Stąd powinna zostać przyznana wieloletnia pomoc finansowa Unii ukierunkowana na priorytety wspólnej polityki rybołówstwa w celu przyczynienia się do realizacji tych celów.

(51) Cele wspólnej polityki rybołówstwa nie mogą zostać odpowiednio zrealizowane przez państwa członkowskie, biorąc pod uwagę trudności napotykane w rozwoju przemysłu rybnego i zarządzaniu nim oraz ograniczone zasoby finansowe państw członkowskich. Stąd powinna zostać przyznana wieloletnia pomoc finansowa Unii ukierunkowana na priorytety wspólnej polityki rybołówstwa i dostosowana do specyfiki przemysłu rybnego w poszczególnych państwach członkowskich w celu przyczynienia się do realizacji tych celów.

Poprawka  53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 52 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(52) Unijna pomoc finansowa powinna być uzależniona od przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa przez państwa członkowskie i podmioty gospodarcze. Tym samym taka pomoc finansowa powinna zostać przerwana, zawieszona lub skorygowana w przypadku nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa przez państwa członkowskie oraz poważnych naruszeń tych przepisów przez podmioty gospodarcze.

(52) Unijna pomoc finansowa powinna być uzależniona od przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa przez państwa członkowskie i podmioty gospodarcze, w tym właścicieli statków. Tym samym taka pomoc finansowa powinna zostać przerwana, zawieszona lub skorygowana w przypadku nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa przez państwa członkowskie oraz poważnych naruszeń tych przepisów przez podmioty gospodarcze.

Poprawka  54

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 53 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(53) Dialog z zainteresowanymi stronami okazał się kluczowy dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa. Biorąc pod uwagę zróżnicowane warunki na wodach Unii i większą regionalizację wspólnej polityki rybołówstwa, komitety doradcze powinny być w stanie umożliwić wykorzystanie we wspólnej polityce rybołówstwa wiedzy i doświadczenia wszystkich zainteresowanych stron.

(53) Dialog z zainteresowanymi stronami okazał się kluczowy dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa. Biorąc pod uwagę zróżnicowane warunki na wodach Unii i większą regionalizację wspólnej polityki rybołówstwa, komitety doradcze powinny być w stanie umożliwić wykorzystanie we wspólnej polityce rybołówstwa wiedzy i doświadczenia wszystkich zainteresowanych stron, zwłaszcza podczas sporządzania planów wieloletnich.

Poprawka  55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 54 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(54) Komisję powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do tworzenia nowych komitetów doradczych i zmiany obszarów kompetencji istniejących komitetów doradczych, w szczególności uwzględniając specyfikę Morza Czarnego.

(54) Mając na uwadze specyfikę regionów najbardziej oddalonych, akwakultury, rybołówstwa śródlądowego, a także Morza Czarnego, właściwe jest stworzenie nowego komitetu doradczego dla każdego z tych obszarów.

Poprawka  56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 55 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(55) Aby osiągnąć cele wspólnej polityki rybołówstwa, Komisji należy przekazać uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w zakresie określenia środków dotyczących połowów mających na celu zmniejszenie wpływu działalności połowowej w specjalnych obszarach ochrony, dostosowania obowiązku wyładunku wszystkich połowów w celu wywiązania się z międzynarodowych zobowiązań Unii, domyślnych środków ochronnych w ramach planów wieloletnich lub środków technicznych, ponownego przeliczania pułapów zdolności połowowej, określenia informacji na temat cech charakterystycznych i działalności unijnych statków rybackich, zasad przeprowadzania projektów pilotażowych dotyczących nowych technologii kontroli i systemów zarządzania danymi, zmian do załącznika III w zakresie obszarów kompetencji komitetów doradczych oraz składu i funkcjonowania komitetów doradczych.

(55) Aby osiągnąć cele wspólnej polityki rybołówstwa, Komisji należy przekazać uprawnienie do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w celu zmniejszania poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza lub dla ekosystemu morskiego – jeżeli wymaga tego pilna potrzeba, dostosowania obowiązku wyładunku wszystkich połowów w celu wywiązania się z międzynarodowych zobowiązań Unii, domyślnych środków ochronnych w ramach planów wieloletnich lub środków technicznych, określenia informacji na temat cech charakterystycznych i działalności unijnych statków rybackich, zasad przeprowadzania projektów pilotażowych dotyczących nowych technologii kontroli i systemów zarządzania danymi oraz składu i funkcjonowania komitetów doradczych.

Poprawka  57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 59 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(59) Dla osiągnięcia podstawowego celu wspólnej polityki rybołówstwa, jakim jest zapewnienie długoterminowych zrównoważonych warunków środowiskowych, gospodarczych i społecznych dla sektorów rybołówstwa i akwakultury oraz przyczynianie się do bezpieczeństwa dostaw żywności, konieczne i właściwe jest ustanowienie zasad w zakresie zachowania i eksploatacji żywych zasobów morza.

(59) Dla osiągnięcia podstawowego celu wspólnej polityki rybołówstwa, jakim jest zapewnienie długoterminowych zrównoważonych warunków środowiskowych, gospodarczych i społecznych dla sektorów rybołówstwa i akwakultury oraz przyczynianie się do bezpieczeństwa dostaw żywności, konieczne jest ustanowienie zasad w zakresie zachowania i eksploatacji żywych zasobów morza, a także przepisów, które zapewnią zrównoważony rozwój gospodarczy i społeczny sektora rybołówstwa i połowu skorupiaków w Unii Europejskiej, przy jednoczesnym zadbaniu o dostateczne finansowanie w stosownych przypadkach.

Poprawka  58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 62 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(62) Należy uchylić rozporządzenie Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa, ale nadal powinno mieć ono zastosowanie do programów krajowych przyjętych w odniesieniu do gromadzenia danych i zarządzania nimi na lata 2011–2013.

skreślony

Poprawka  59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zakres stosowania

Zakres stosowania

1. Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje:

1. Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje:

a) ochronę żywych zasobów morza, zarządzanie nimi i ich eksploatację; oraz

a) ochronę żywych zasobów morza oraz zrównoważoną eksploatację łowisk ukierunkowanych na te zasoby i zarządzanie tymi łowiskami;

b) żywe zasoby słodkowodne, akwakulturę oraz przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury w odniesieniu do środków rynkowych i finansowych wspierających wspólną politykę rybołówstwa.

b) żywe zasoby słodkowodne, akwakulturę oraz przetwarzanie i wprowadzanie do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury w odniesieniu do środków rynkowych i finansowych wspierających wspólną politykę rybołówstwa, środki o charakterze strukturalnym i zarządzanie zdolnością połowową floty;

 

ba) społeczną i gospodarczą rentowność działalności połowowej, wspieranie zatrudnienia w strefach przybrzeżnych oraz rozwoju społeczności stref przybrzeżnych, a także szczególne problemy tradycyjnego i łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i akwakultury.

2. Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje działalność, o której mowa w ust. 1, jeśli jest ona prowadzona:

2. Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje działalność, o której mowa w ust. 1, jeśli jest ona prowadzona:

a) na terytorium państw członkowskich; lub

a) na terytorium państw członkowskich; lub

b) na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą państw trzecich i zarejestrowane w nich; lub

b) na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą państw trzecich i zarejestrowane w nich; lub

c) przez unijne statki rybackie poza wodami Unii; lub

c) przez unijne statki rybackie poza wodami Unii; lub

d) przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery.

d) przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery.

Poprawka  60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Cele ogólne

Cele ogólne

1. Wspólna polityka rybołówstwa dopilnowuje, by działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury zapewniała długookresowe zrównoważone warunki środowiskowe, gospodarcze i społeczne oraz przyczyniała się do bezpieczeństwa dostaw żywności.

1. Wspólna polityka rybołówstwa dopilnowuje, by działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury była zrównoważona w perspektywie długoterminowej pod względem ochrony środowiska oraz zarządzana w sposób spójny z celem osiągania korzyści gospodarczych, społecznych i korzyści w dziedzinie zatrudnienia, przyczyniania się do bezpieczeństwa dostaw żywności i możliwości w zakresie rybołówstwa rekreacyjnego, a także umożliwiania funkcjonowania sektora przetwarzania i działalności na lądzie, bezpośrednio związanych z działalnością w zakresie rybołówstwa, przy jednoczesnym uwzględnieniu interesów konsumentów i producentów.

2. Wspólna polityka rybołówstwa stosuje wobec zarządzania rybołówstwem podejście ostrożnościowe i ma na celu dopilnować, by eksploatacja żywych zasobów morza odbudowała i zachowała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów do 2015 r.

2. Wspólna polityka rybołówstwa stosuje wobec zarządzania rybołówstwem podejście ostrożnościowe i dopilnowuje, by do 2015 r. wskaźniki śmiertelności połowowej zostały ustalone na poziomach pozwalających na odbudowę stad najpóźniej do 2020 r. powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz pozwalających na utrzymanie wszystkich odbudowanych stad na tych poziomach.

3. Wspólna polityka rybołówstwa wdraża podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić ograniczenie skutków działalności połowowej dla ekosystemu morskiego.

3. Wspólna polityka rybołówstwa wdraża podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem i akwakultury, tak aby rybołówstwo i akwakultura przyczyniały się do realizacji celu, jakim jest ograniczenie wpływu działalności człowieka na ekosystem morski do minimum, a także by nie pogłębiały degradacji środowiska morskiego oraz były skutecznie dostosowane do poszczególnych łowisk i regionów.

 

3a. Wspólna polityka rybołówstwa wspiera zrównoważony rozwój i dobrostan społeczności stref przybrzeżnych oraz zatrudnienie, warunki pracy i bezpieczeństwo podmiotów prowadzących działalność połowową.

4. Wspólna polityka rybołówstwa integruje wymogi wynikające z unijnego prawodawstwa dotyczącego środowiska.

4. Wspólna polityka rybołówstwa jest spójna z unijnym prawodawstwem dotyczącym środowiska i z innymi unijnymi strategiami politycznymi.

 

4a. Wspólna polityka rybołówstwa zapewnia dostosowanie zdolności połowowej flot do poziomów eksploatacji zgodnych z treścią ust. 2.

 

4b. Wspólna polityka rybołówstwa przyczynia się do gromadzenia kompleksowych i wiarygodnych danych naukowych.

Poprawka  61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Aby osiągnąć ogólne cele określone w art. 2, wspólna polityka rybołówstwa w szczególności:

Aby osiągnąć ogólne cele określone w art. 2, wspólna polityka rybołówstwa w szczególności:

a) eliminuje niechciane połowy stad handlowych i stopniowo zapewnia wyładunek wszystkich połowów takich stad;

a) zapobiega niechcianym połowom, ogranicza je do minimum i w miarę możliwości je eliminuje;

 

aa) zapewnia wyładunek wszystkich poławianych i regulowanych stad, uwzględniając przy tym najlepsze doradztwo naukowe i unikając tworzenia nowych rynków lub rozszerzania istniejących;

b) zapewnia warunki dla efektywnej działalności połowowej w ramach rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego;

b) zapewnia warunki dla efektywnej i zrównoważonej pod względem ochrony środowiska działalności połowowej w Unii w celu przywrócenia rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego, gwarantując przy tym sprawiedliwe warunki na rynku wewnętrznym;

c) promuje rozwój unijnej działalności w zakresie akwakultury w celu przyczynienia się do bezpieczeństwa żywnościowego i zatrudnienia na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

c) promuje rozwój działalności w zakresie akwakultury i związanych z nią sektorów przemysłu, zapewniając ich zrównoważony pod względem ochrony środowiska charakter oraz dążąc do tego, by przyczyniały się do bezpieczeństwa żywnościowego i zatrudnienia na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

d) przyczynia się do odpowiedniego poziomu życia osób zależnych od działalności połowowej;

d) wspiera sprawiedliwy rozdział zasobów morskich, przyczyniając się do zapewnienia odpowiedniego poziomu życia i standardów społecznych wśród osób zależnych od działalności połowowej;

e) uwzględnia interesy konsumentów;

e) uwzględnia interesy konsumentów;

f) zapewnia systematyczne i zharmonizowane gromadzenie danych oraz zarządzanie nimi.

f) zapewnia systematyczne, zharmonizowane, regularne i rzetelne gromadzenie danych oraz przejrzyste zarządzanie danymi, a także rozwiązuje problemy wynikające z zarządzania stadami, na temat których brakuje danych;

 

fa) wspiera łodziowe rybołówstwo przybrzeżne.

Poprawka  62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wspólna polityka rybołówstwa rządzi się następującymi zasadami dobrych rządów:

Wspólna polityka rybołówstwa stosuje następujące zasady dobrych rządów:

a) jasno zdefiniowany zakres obowiązków na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym;

a) jasno zdefiniowany zakres obowiązków na poziomie unijnym, regionalnym, krajowym i lokalnym;

 

aa) konieczność zastosowania zdecentralizowanego i zregionalizowanego podejścia do zarządzania rybołówstwem;

b) ustanowienie środków zgodnie z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym;

b) ustanowienie środków zgodnie z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym;

c) perspektywa długoterminowa;

c) perspektywa długoterminowa;

 

ca) obniżenie kosztów administracyjnych;

d) duże zaangażowanie zainteresowanych stron na wszystkich etapach od opracowania po wdrożenie środków;

d) właściwe zaangażowanie zainteresowanych stron, w szczególności komitetów doradczych i partnerów społecznych, na wszystkich etapach od opracowania po wdrożenie środków, co pozwoli na zachowanie specyfiki regionalnej dzięki zastosowaniu zregionalizowanego podejścia;

e) główna odpowiedzialność państwa bandery;

e) główna odpowiedzialność państwa bandery;

f) spójność ze zintegrowaną polityką morską, a także z innymi rodzajami polityki Unii.

f) spójność ze zintegrowaną polityką morską, a także z innymi rodzajami polityki Unii;

 

fa) konieczność przeprowadzenia środowiskowych i strategicznych ocen skutków;

 

fb) równowaga między wewnętrznym i zewnętrznym wymiarem wspólnej polityki rybołówstwa, dzięki której standardy i mechanizmy egzekwowania stosowane na obszarze Unii są w odpowiednich przypadkach stosowane również poza jej granicami;

 

fc) przejrzyste zarządzanie danymi i podejmowanie decyzji zgodnie z Konwencją Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska („konwencją z Aarhus”), zatwierdzoną w imieniu Unii decyzją Rady 2005/370/WE z dnia 17 lutego 2005 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska1.

 

______________________

 

1 Dz.U. L 124 z 17.5.2005, s. 1.

Poprawka  63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret pierwsze

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„wody Unii” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

– „wody Unii” oznaczają wody i dno morskie podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem tych sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do traktatu;

Uzasadnienie

Uwzględnienie gatunków osiadłych.

Poprawka  64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret piąte a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „rybacy” oznaczają wszelkie osoby prowadzące zawodowo uznawaną przez państwo członkowskie działalność połowową na pokładzie czynnego statku rybackiego lub działalność polegającą na odławianiu organizmów morskich bez wykorzystania statku;

Poprawka  65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret piąte b (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „wprowadzenie do floty” oznacza rejestrację statku rybackiego w rejestrze floty rybackiej państwa członkowskiego;

Poprawka  66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret szóste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„maksymalny podtrzymywalny połów” oznacza maksymalny połów, jaki można bez końca uzyskiwać ze stada;

– „maksymalny podtrzymywalny połów” oznacza największy teoretyczny zrównoważony połów, jaki można w sposób ciągły uzyskiwać (przeciętnie) ze stada w istniejących (przeciętnych) warunkach środowiskowych bez znacznych skutków dla procesu reprodukcji;

Poprawka  67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret szóste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „poławiane gatunki” oznaczają gatunki poddawane presji/eksploatacji połowowej, łącznie z gatunkami, które nie są wyładowywane, lecz poławiane jako przyłów, lub na które działalność połowowa wywiera wpływ;

Poprawka  68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret siódme

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem” oznacza podejście, zgodnie z którym brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być usprawiedliwieniem dla odkładania lub niepodejmowania środków zarządzania dla ochrony docelowego gatunku, gatunków pokrewnych lub zależnych oraz gatunków niedocelowych i ich środowiska;

„podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem”, o którym mowa w art. 6 porozumienia ONZ w sprawie zasobów ryb, oznacza podejście, zgodnie z którym brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być usprawiedliwieniem dla odkładania lub niepodejmowania środków zarządzania dla ochrony docelowego gatunku, gatunków pokrewnych lub zależnych oraz gatunków niedocelowych i ich środowiska;

Poprawka  69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret ósme

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem” oznacza podejście, w którym gwarantuje się, że korzyści z żywych zasobów morza są wysokie, a bezpośrednie i pośrednie skutki działań w zakresie rybołówstwa dla ekosystemów morskich są niskie i nie są szkodliwe dla przyszłego funkcjonowania, różnorodności i integralności tych ekosystemów;

„podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem” oznacza podejście oparte na wytycznych dotyczących zachowania różnorodności biologicznej, a także składu, struktury i funkcjonowania ekosystemów, których zasoby naturalne przyczyniają się, poprzez sektor rybołówstwa, do zaspokajania potrzeb człowieka;

Poprawka  70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dziewiąte

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„wskaźnik śmiertelności połowowej” oznacza połów stada w danym okresie w stosunku do średniego stada dostępnego do połowu w tym okresie;

„wskaźnik śmiertelności połowowej” oznacza stopę usuwania biomasy i osobników ze stada w wyniku działalności połowowej;

Poprawka  71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dziewiąte a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „Fmsy” oznacza wskaźnik śmiertelności połowowej zgodny z celem osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu;

Poprawka  72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dziesiąte

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„stado” oznacza żywe zasoby morza o specyficznych cechach, występujące w danym obszarze zarządzania;

„stado” oznacza żywe zasoby morza występujące w danym obszarze zarządzania;

Poprawka  73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret jedenaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„limit połowowy” oznacza ograniczenie ilościowe w wyładunku stada lub grupy stad w danym okresie;

„limit połowowy” oznacza ograniczenie ilościowe w połowach stada lub grupy stad w danym okresie;

Poprawka  74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret jedenaste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „niechciane połowy” oznaczają połowy gatunków poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony lub minimalnego rozmiaru wyładunku, lub połowy gatunków chronionych albo objętych zakazem połowów, połowy gatunków niehandlowych lub osobników gatunków handlowych niespełniających wymogów przewidzianych w przepisach zawartych w unijnym prawodawstwie z dziedziny rybołówstwa ustanawiającym środki techniczne, kontrolne i ochronne;

Poprawka  75

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dwunaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„punkt odniesienia ochrony” oznacza wartości parametrów populacji stada (takich jak biomasa czy wskaźnik śmiertelności połowowej) stosowane w zarządzaniu rybołówstwem, na przykład w odniesieniu do dopuszczalnego poziomu ryzyka biologicznego lub pożądanego poziomu połowu;

„punkt odniesienia ochrony” oznacza wartości parametrów populacji stada (takich jak biomasa (B), biomasa stada tarłowego (SSB) czy wskaźnik śmiertelności połowowej (F)) stosowane w zarządzaniu rybołówstwem, określane na przykład w odniesieniu do dopuszczalnego poziomu ryzyka biologicznego lub pożądanego poziomu połowu;

Poprawka  76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dwunaste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „graniczny punkt odniesienia” oznacza wartości parametrów populacji stada (takich jak biomasa czy wskaźnik śmiertelności połowowej) stosowane w zarządzaniu rybołówstwem w celu wskazania progu, powyżej lub poniżej którego zarządzanie rybołówstwem jest zgodne celem zarządzania, np. z dopuszczalnym poziomem ryzyka biologicznego lub pożądanym poziomem połowu;

Poprawka  77

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dwunaste b (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „stado na bezpiecznym poziomie biologicznym” oznacza stado, w odniesieniu do którego z wysokim prawdopodobieństwem można stwierdzić, że biomasa stada tarłowego szacowana na koniec ostatniego roku jest wyższa niż biomasa graniczna (Blim), a wskaźnik śmiertelności połowowej szacowany na ostatni rok jest niższy niż graniczny wskaźnik śmiertelności połowowej (Flim).

Poprawka  78

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzynaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„zabezpieczenie” oznacza środek zapobiegawczy mający chronić przed wystąpieniem niepożądanego wydarzenia i uniemożliwiać je;

„zabezpieczenie” oznacza środek zapobiegawczy mający chronić przed wystąpieniem niepożądanego wydarzenia;

Poprawka  79

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret czternaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„środki techniczne” oznaczają środki regulujące skład gatunkowy, skład wielkościowy połowów i skutki dla elementów ekosystemów wynikające z działalności połowowej poprzez uzależnienie wykorzystania i struktury narzędzi połowowych i ograniczenia dostępu do obszarów połowów;

„środki techniczne” oznaczają środki regulujące skład gatunkowy, skład wielkościowy połowów i skutki dla elementów ekosystemów lub ich funkcjonowania wynikające z działalności połowowej poprzez uzależnienie wykorzystania i charakterystyki narzędzi połowowych oraz przez nakładanie czasowych lub przestrzennych ograniczeń dostępu do obszarów połowów;

Poprawka  80

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret czternaste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „istotne siedliska ryb” oznaczają wrażliwe siedliska morskie, które wymagają ochrony ze względu na ich kluczową rolę w zaspokajaniu ekologicznych i biologicznych potrzeb gatunków ryb, w tym w zakresie tarła, rozwoju narybku i żerowisk;

Poprawka  81

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret czternaste b (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „chroniony obszar połowowy” oznacza określony geograficznie obszar morski, na którym wszystkie lub niektóre działania połowowe są czasowo lub na stałe zakazane albo ograniczone w celu poprawy eksploatacji i ochrony żywych zasobów wodnych lub ochrony ekosystemów morskich;

Poprawka  82

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret piętnaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„uprawnienie do połowów” oznacza określone ilościowo prawne upoważnienie do połowu wyrażone w połowach lub nakładzie połowowym oraz powiązane z nimi funkcjonalnie warunki, które są niezbędne do ich ilościowego wyrażenia na pewnym poziomie;

„uprawnienie do połowów” oznacza określone ilościowo prawne upoważnienie do połowu pewnego stada wyrażone w maksymalnych połowach lub maksymalnym nakładzie połowowym dla danego obszaru zarządzania;

Poprawka  83

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret siedemnaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

– „przekazywalne koncesje połowowe” oznaczają podlegające odwołaniu prawa użytkownika do określonej części uprawnień do połowów przydzielonych danemu państwu członkowskiemu lub określonych w planach zarządzania przyjętych przez państwo członkowskie zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1967/200634, które posiadacz może przenieść na innych kwalifikujących się posiadaczy takich przekazywalnych koncesji połowowych;

skreślone

Poprawka  84

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret osiemnaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

– „indywidualne uprawnienia do połowów” oznaczają roczne uprawnienia do połowów przydzielone posiadaczom przekazywalnych koncesji połowowych w danym państwie członkowskim w oparciu o udział uprawnień do połowów odnoszący się do tego państwa członkowskiego;

skreślone

Uzasadnienie

W związku ze skreśleniem art. 27–33 przedmiotowego rozporządzenia definicja ta jest zbędna. Należy zapewnić zgodność art. 5 z tym skreśleniem.

Poprawka  85

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dziewiętnaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„zdolność połowowa” oznacza pojemność statku w GT (pojemność brutto) i jego moc w kW (kilowat), jak określono w art. 4 i 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/86;

„zdolność połowowa” oznacza zdolność statku do odławiania ryb, mierzoną w powiązaniu z cechami statku, w tym pojemnością statku w GT (pojemność brutto), jego mocą w kW (kilowat), jak określono w art. 4 i 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/86, a także cechami i rozmiarami narzędzi połowowych oraz wszelkimi innymi wskaźnikami, mającymi wpływ na zdolność statku do odławiania ryb;

Poprawka  86

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dziewiętnaste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „przestrzeń mieszkalna” oznacza przestrzeń na pokładzie statku, której jedynym celem jest zapewnienie członkom załogi przestrzeni życiowej i miejsca odpoczynku;

Poprawka  87

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dwudzieste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„akwakultura” oznacza hodowlę lub uprawę organizmów wodnych za pomocą technik opracowanych w celu zwiększenia produkcji przedmiotowych organizmów poza naturalną zdolność środowiska, gdzie organizmy takie pozostają własnością osoby fizycznej lub prawnej w ciągu całego stadium hodowli lub uprawy, do zbiorów włącznie;

„akwakultura” oznacza hodowlę lub uprawę organizmów wodnych za pomocą technik opracowanych w celu zwiększenia produkcji przedmiotowych organizmów poza naturalną zdolność środowiska;

Uzasadnienie

Działalności nie można definiować na podstawie własności. Poza tym poprzednia definicja wyklucza sztuczną odbudowę stad lub kultur otwartych.

Poprawka  88

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dwudzieste piąte

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„podmiot gospodarczy” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która prowadzi lub posiada jakiekolwiek przedsiębiorstwo wykonujące działalność związaną z dowolnym etapem produkcji, przetwarzania, wprowadzania do obrotu, dystrybucji i sieci sprzedaży detalicznej produktów rybołówstwa i akwakultury;

„podmiot gospodarczy” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która prowadzi lub posiada jakiekolwiek przedsiębiorstwo wykonujące działalność związaną z dowolnym etapem produkcji, przetwarzania, wprowadzania do obrotu, dystrybucji i sieci sprzedaży detalicznej produktów rybołówstwa i akwakultury, lub jakąkolwiek inną organizację reprezentującą osoby zawodowo zajmujące się rybołówstwem, która jest prawnie uznawana i odpowiedzialna za zarządzanie dostępem do zasobów rybnych, profesjonalną działalnością połowową i akwakulturą;

Poprawka  89

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dwudzieste siódme

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„użytkownik końcowy danych naukowych” oznacza podmiot, który z przyczyn badawczych lub zarządczych jest zainteresowany analizą naukową danych o sektorze rybołówstwa;

„użytkownik końcowy danych naukowych” oznacza podmiot badawczy lub zarządczy, który jest zainteresowany analizą naukową danych o sektorze rybołówstwa;

Poprawka  90

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret dwudzieste ósme

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„nadwyżka dopuszczalnego połowu” oznacza część dopuszczalnego połowu, na której pozyskanie państwu nadbrzeżnemu nie pozwalają jego zdolności;

„nadwyżka dopuszczalnego połowu” oznacza część dopuszczalnego połowu, na której pozyskanie państwu nadbrzeżnemu nie pozwalają jego zdolności połowowe przez określony czas, wskutek czego ogólny wskaźnik eksploatacji w odniesieniu do poszczególnych stad pozostaje poniżej poziomów umożliwiających ich odbudowę i utrzymanie populacji pozyskiwanych gatunków powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu;

Uzasadnienie

Definicja nadwyżki musi gwarantować zapobieganie przełowieniu w państwach trzecich.

Poprawka  91

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„biomasa stada tarłowego” oznacza szacunek masy ryb z danego zasobu, które rozmnażają się w określonym czasie, włączając osobniki męskie i żeńskie oraz ryby rozmnażające się żyworodnie;

„biomasa stada tarłowego” oznacza szacunek masy ryb z danego zasobu, które są dostatecznie dojrzałe, aby rozmnażać się w określonym czasie;

Poprawka  92

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste pierwsze

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„połowy wielogatunkowe” oznaczają połowy, w trakcie których na obszarze, gdzie dokonuje się połowów, obecny jest więcej niż jeden gatunek i gatunki te są narażone na złapanie w narzędzia połowowe;

„połowy wielogatunkowe” oznaczają połowy, w przypadku których na danym obszarze znajduje się więcej niż jeden gatunek, który może zostać złowiony podczas tego samego połowu;

Poprawka  93

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste drugie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem” oznaczają porozumienia zawarte z państwem trzecim w celu umożliwienia Unii dostępu do zasobów lub wód tego państwa w zamian za rekompensatę finansową.

„porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem” oznaczają międzynarodowe porozumienia zawarte z państwem trzecim w celu uzyskania dostępu do zasobów lub wód z myślą o zrównoważonej eksploatacji części nadwyżki żywych zasobów morza w zamian za rekompensatę finansową z Unii, która posłuży wsparciu lokalnego sektora rybołówstwa, ze szczególnym naciskiem na gromadzenie danych naukowych, monitorowanie i kontrolę, lub w celu uzyskania wzajemnego dostępu do zasobów lub wód poprzez wymianę uprawnień do połowów między Unią a państwem trzecim;

Poprawka  94

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste drugie a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

„łodziowe rybołówstwo przybrzeżne i tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne” oznaczają działalność połowową prowadzoną przez statki o długości całkowitej równej lub mniejszej niż 15 metrów, które spędzają na morzu mniej niż 24 godziny oraz sprzedają świeżo odłowione ryby, z wyłączeniem statków używających narzędzi ciągnionych;

Uzasadnienie

Ponieważ pojęcie to zostanie wykorzystane w całym sprawozdaniu, konieczne jest podanie jego definicji.

Poprawka  95

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste drugie b (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „przyłów” oznacza połów organizmu niedocelowego, który jest zatrzymywany, wyładowywany albo odrzucany;

Poprawka  96

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste drugie c (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „połów” oznacza wszelkie żywe zasoby morza poławiane w ramach działalności połowowej;

Poprawka  97

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste drugie d (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „połowy mniej intensywne” oznaczają połowy przy użyciu selektywnych technik połowowych, które mają minimalny szkodliwy wpływ na ekosystem morski i charakteryzują się niskimi emisjami pochodzącymi z paliw;

Poprawka  98

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – tiret trzydzieste drugie e (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „połowy selektywne” oznaczają połowy przy użyciu metod lub narzędzi połowowych, które podczas połowu pozwalają na zlokalizowanie i schwytanie organizmów w zależności od rozmiaru i gatunku, co pozwala na uniknięcie połowu organizmów niedocelowych lub wypuszczenie ich w nieuszkodzonym stanie;

Poprawka  99

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Definicję statusu istniejącego obszaru biologicznie wrażliwego zawartą w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1954/2003 zachowuje się w obecnej formie.

Uzasadnienie

Obszar biologicznie wrażliwy ma ogromne znaczenie dla zarządzania stadami ryb na wodach zachodnich i należy go traktować tak samo jak dotychczas oraz podobnie jak obszary morskie otaczające Azory, Maderę i Wyspy Kanaryjskie.

Poprawka  100

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

ŚRODKI OCHRONY ŻYWYCH ZASOBÓW MORZA

ŚRODKI OCHRONY I ZRÓWNOWAŻONEJ EKSPLOATACJI ŻYWYCH ZASOBÓW MORZA

Poprawka  101

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł -7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł -7a

 

Przepisy ogólne dotyczące środków ochrony

 

1. Aby osiągnąć ogólne cele wspólnej polityki rybołówstwa określone w art. 2, Unia przyjmuje środki ochrony i zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza zgodnie z art. 7 i 8. Środki te przyjmuje się w szczególności w formie planów wieloletnich zgodnie z art. 9, 10 i 11 niniejszego rozporządzenia.

 

2. Środki te są zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia i są przyjmowane z uwzględnieniem najlepszego dostępnego doradztwa naukowego oraz opinii przekazanych przez odpowiednie komitety doradcze.

 

3. Państwa członkowskie są upoważnione do przyjmowania środków ochrony zgodnie z art. 17–24 oraz z innymi właściwymi przepisami niniejszego rozporządzenia.

Poprawka  102

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki ochrony żywych zasobów morza mogą obejmować następujące elementy:

Środki ochrony i zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza mogą obejmować następujące elementy:

a) przyjmowanie planów wieloletnich zgodnie z art. 9-11;

a) przyjmowanie planów wieloletnich zgodnie z art. 9-11;

b) ustanawianie celów zrównoważonej eksploatacji stad;

b) ustanawianie celów zrównoważonej eksploatacji i ochrony stad, a także ochrony środowiska morskiego przed wpływem działalności połowowej;

c) przyjmowanie środków mających na celu dostosowanie liczby statków rybackich lub rodzajów statków rybackich do dostępnych uprawnień do połowów;

c) przyjmowanie środków mających na celu dostosowanie liczby statków rybackich lub rodzajów statków rybackich do dostępnych uprawnień do połowów;

d) ustanawianie zachęt, w tym natury finansowej, promujących bardziej selektywne lub mniej intensywne połowy;

d) ustanawianie zachęt w celu wspierania bardziej selektywnych połowów i metod połowowych, które mają niewielki wpływ na ekosystem morski i zasoby rybne, w tym preferencyjny dostęp do krajowych uprawnień do połowów oraz zachęty natury ekonomicznej;

e) ustalanie uprawnień do połowów;

e) przyjmowanie środków w zakresie ustalania i przydziału uprawnień do połowów, zgodnie z art. 16;

f) przyjmowanie środków technicznych, o których mowa w art. 14;

f) przyjmowanie środków technicznych, o których mowa w art. 8 i 14;

g) przyjmowanie środków dotyczących obowiązku wyładowania wszystkich połowów;

g) przyjmowanie środków w ramach dążenia do realizacji celów określonych w art. 15 niniejszego rozporządzenia;

h) przeprowadzanie projektów pilotażowych dotyczących alternatywnych rodzajów technik zarządzania rybołówstwem.

h) przeprowadzanie projektów pilotażowych dotyczących alternatywnych rodzajów technik zarządzania rybołówstwem oraz narzędzi, które zwiększają selektywność lub minimalizują wpływ działalności połowowej na środowisko morskie;

 

ha) przyjmowanie środków pomagających państwom członkowskim w spełnianiu wymogów określonych w przepisach dotyczących środowiska;

 

hb) przyjmowanie innych środków umożliwiających osiągnięcie celów określonych w art. 2 i 3.

Poprawka  103

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 7a

 

Ustanowienie obszarów odbudowy zasobów rybnych

 

1. Aby zapewnić ochronę żywych zasobów wodnych i ekosystemów morskich, jak również w ramach podejścia ostrożnościowego, państwa członkowskie ustanawiają spójną sieć obszarów odbudowy zasobów rybnych, na których wszelka działalność połowowa jest zakazana, w szczególności obszarów istotnych dla reprodukcji ryb.

 

2. Państwa członkowskie określają i oznaczają obszary, które są niezbędne do ustanowienia spójnej sieci obszarów odbudowy zasobów rybnych.

Poprawka  104

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki techniczne mogą obejmować:

Środki techniczne mogą obejmować:

a) rozmiary oczek i zasady dotyczące stosowania narzędzi połowowych;

a) definicje charakterystycznych cech narzędzi połowowych i zasad dotyczących ich stosowania;

b) ograniczenia dotyczące budowy narzędzi połowowych, w tym:

b) specyfikacje dotyczące budowy narzędzi połowowych, w tym:

(i) zmiany lub dodatkowe narzędzia mające na celu zwiększenie selektywności lub zmniejszenie intensywności połowów w strefie bentosowej;

(i) zmiany lub dodatkowe narzędzia mające na celu zwiększenie selektywności lub zmniejszenie do minimum negatywnego wpływu na ekosystem;

(ii) zmiany lub dodatkowe urządzenia mające na celu ograniczenie przypadkowego połowu gatunków zagrożonych i chronionych;

(ii) zmiany lub dodatkowe urządzenia mające na celu ograniczenie przypadkowego połowu gatunków zagrożonych i chronionych, a także innych niechcianych połowów;

c) zakazy stosowania określonych narzędzi połowowych w określonych obszarach lub porach roku;

c) zakazy lub ograniczenia stosowania określonych narzędzi połowowych lub innych urządzeń technicznych;

d) zakaz lub ograniczenie działalności połowowej w pewnych obszarach lub okresach;

d) zakazy lub ograniczenie działalności połowowej w pewnych obszarach lub okresach;

e) wymogi w stosunku do statków rybackich, aby zaprzestały działalności w obszarze przez ustalony minimalny okres w celu ochrony tymczasowych skupisk szczególnie wrażliwych zasobów morskich;

e) wymogi w stosunku do statków rybackich, aby zaprzestały działalności na danym obszarze przez ustalony minimalny okres w celu ochrony istotnych siedlisk ryb, tymczasowych skupisk szczególnie wrażliwych zasobów morskich, gatunków zagrożonych, ryb w okresie tarła i młodych osobników;

f) środki szczegółowe w celu zmniejszenia wpływu działalności połowowej na ekosystemy morskie i gatunki niedocelowe;

f) środki szczegółowe w celu zmniejszenia do minimum wpływu działalności połowowej na morską różnorodność biologiczną i ekosystemy morskie, w tym środki mające na celu uniknięcie niechcianych połowów, ich zmniejszenie i – w miarę możliwości – wyeliminowanie;

g) inne środki techniczne mające na celu ochronę morskiej różnorodności biologicznej.

 

Poprawka  105

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 9

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Jako priorytetowe ustanawia się plany wieloletnie, w których przewidziano środki ochronne mające na celu zachowanie lub odbudowę stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

1. Działając zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, Parlament Europejski i Rada ustanawiają w trybie priorytetowym i najpóźniej do dnia …* plany wieloletnie opierające się na doradztwie naukowym STECF i ICES i obejmujące środki ochronne, które mają na celu zachowanie lub odbudowę stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu zgodnie z art. 2 ust. 2. Plany wieloletnie umożliwią również realizację innych celów określonych w art. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia.

2. Plany wieloletnie powinny zawierać:

2. Plany wieloletnie powinny zawierać:

a) podstawę ustalania uprawnień do połowów dla przedmiotowych stad w oparciu o uprzednio zdefiniowane punkty odniesienia ochrony; oraz

a) podstawę ustalania uprawnień do połowów dla przedmiotowych stad w oparciu o uprzednio zdefiniowane punkty odniesienia ochrony oraz graniczne punkty odniesienia spójne z celami określonymi w art. 2 i zgodne z doradztwem naukowym;

b) środki, które pozwalają skutecznie zapobiegać przekraczaniu punktów odniesienia ochrony.

b) środki, które pozwalają skutecznie zapobiegać przekraczaniu granicznych punktów odniesienia i które mają na celu osiągnięcie punktów odniesienia ochrony;

3. W miarę możliwości plany wieloletnie obejmują łowiska eksploatujące stada jednogatunkowe lub łowiska eksploatujące różne stada, uwzględniając interakcje między stadami i łowiskami.

3. W miarę możliwości plany wieloletnie obejmują łowiska eksploatujące stada jednogatunkowe lub łowiska eksploatujące różne stada, uwzględniając interakcje między stadami, łowiskami i ekosystemami morskimi.

4. Plany wieloletnie opierają się na podejściu ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem i uwzględniają ograniczenia dostępnych danych i metod oceny oraz wszystkie określone ilościowo źródła niepewności w sposób rzetelny naukowo.

4. Plany wieloletnie opierają się na podejściu ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem i uwzględniają ograniczenia dostępnych danych i metod oceny, w tym oceny stanu stad, na temat których brakuje danych, oraz wszystkie określone ilościowo źródła niepewności w sposób rzetelny naukowo.

 

___________________

 

* Dz.U.: Należy wstawić datę – cztery lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Poprawka  106

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 10

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W planach wieloletnich przewiduje się dostosowanie wskaźnika śmiertelności połowowej, aby w rezultacie taki wskaźnik zapewniał odbudowę i zachowanie poziomów wszystkich stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r.

1. W planach wieloletnich przewiduje się dostosowanie wskaźników śmiertelności połowowej, tak aby do 2015 r. wskaźniki te zostały ustalone na poziomach pozwalających na odbudowę stad najpóźniej do 2020 r. powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz pozwalających na utrzymanie wszystkich odbudowanych stad na tych poziomach.

2. Jeżeli niemożliwe jest określenie wskaźnika śmiertelności połowowej, zapewniającego odbudowę i zachowanie poziomów stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, w planach wieloletnich przewiduje się środki ostrożności zapewniające porównywalny poziom ochrony odpowiednich stad.

2. Jeżeli niemożliwe jest określenie zgodnie z ust. 1 wskaźnika śmiertelności połowowej, w planach wieloletnich stosuje się podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem i określa normy zastępcze oraz środki zapewniające co najmniej porównywalny poziom ochrony odpowiednich stad.

 

2a. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1 i 2, środki, które mają wejść w zakres planów wieloletnich, oraz harmonogram ich wdrażania są proporcjonalne do realizowanych zadań i celów oraz przewidywanych ram czasowych. Przed włączeniem środków do planów wieloletnich należy uwzględnić ich prawdopodobny wpływ gospodarczo-społeczny. Ponadto, z wyjątkiem przypadków pilnych, należy je wprowadzać stopniowo.

Poprawka  107

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 10 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Plany wieloletnie mogą zawierać przepisy, których celem jest rozwiązanie konkretnych problemów połowów wielogatunkowych związanych z odbudową i utrzymaniem stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, jeżeli z doradztwa naukowego wynika, że nie można osiągnąć wzrostu selektywności z myślą o uniknięciu koncentracji na jednym gatunku.

Poprawka  108

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 11

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Plan wieloletni zawiera:

1. Plan wieloletni zawiera:

a) zakres w odniesieniu do stad, łowiska i ekosystemu morskiego, do którego ma zastosowania plan wieloletni;

a) zakres w odniesieniu do obszaru geograficznego, stad, łowisk i ekosystemów morskich, do których ma zastosowanie plan wieloletni;

b) cele spójne z celami określonymi w art. 2 i 3;

b) cele, które są spójne z celami określonymi w art. 2 i 3 oraz z właściwymi przepisami art. 7a, 9 i 10;

 

ba) ocenę zdolności połowowej floty, a w przypadku braku faktycznej równowagi między zdolnością połowową a dostępnymi uprawnieniami do połowów – plan ograniczenia zdolności zawierający terminy i konkretne działania, jakie mają podjąć dane państwa członkowskie, tak aby w rezultacie dostosować tę zdolność połowową do dostępnych uprawnień do połowów w wiążącym terminie; bez uszczerbku dla zobowiązań określonych w art. 34 ocena taka powinna również obejmować oszacowanie społeczno-gospodarczego znaczenia badanej floty;

 

bb) ocenę wpływu społeczno-gospodarczego środków podjętych w ramach planu wieloletniego;

c) wymierne cele wyrażone we:

c) wymierne cele wyrażone we:

(i) wskaźnikach śmiertelności połowowej, lub

(i) wskaźnikach śmiertelności połowowej, lub

(ii) biomasie stada tarłowego, oraz

(ii) biomasie stada tarłowego, oraz

 

(iia) maksymalnym udziale procentowym niechcianych połowów i połowów bez zezwolenia;

 

(iib) maksymalnych rocznych zmianach uprawnień do połowów;

(iii) stabilności połowów;

 

d) wyraźne ramy czasowe na osiągnięcie wymiernych celów;

d) wyraźne ramy czasowe na osiągnięcie wszystkich wymiernych celów;

e) środki techniczne obejmujące środki dotyczące eliminacji niechcianych połowów;

e) środki ochronne i środki techniczne, które należy podjąć z myślą o osiągnięciu celów określonych w art. 15, a także środki mające na celu uniknięcie oraz w miarę możliwości wyeliminowanie niechcianych połowów;

f) wymierne wskaźniki na potrzeby okresowego monitorowania i okresowej oceny postępów związanych z osiąganiem celów planu wieloletniego;

f) wymierne wskaźniki na potrzeby okresowego monitorowania i okresowej oceny postępów związanych z osiąganiem celów planu wieloletniego i jego skutków społeczno-gospodarczych;

g) środki i cele szczególne dotyczące słodkowodnego etapu cyklu życia gatunków anadromicznych i katadromicznych;

g) środki i cele szczególne dotyczące słodkowodnego etapu cyklu życia gatunków anadromicznych i katadromicznych, w stosownych przypadkach;

h) ograniczenie do minimum wpływu połowów na ekosystem;

h) środki służące ograniczeniu wpływu połowów na ekosystem;

i) zabezpieczenia i kryteria uruchamiające te zabezpieczenia;

i) zabezpieczenia i kryteria uruchamiające te zabezpieczenia;

 

ia) środki mające na celu zapewnienie zgodności z postanowieniami zawartymi w planie wieloletnim;

j) wszelkie inne środki, dzięki którym można osiągnąć cele planów wieloletnich.

j) wszelkie inne właściwe i proporcjonalne środki, dzięki którym można osiągnąć cele planów wieloletnich.

 

1a. Aby dokonać oceny postępów w realizacji celów określonych w planach wieloletnich, plany te podlegają okresowym przeglądom. Takie okresowe przeglądy uwzględniają w szczególności nowe elementy, np. zmiany w doradztwie naukowym, tak aby umożliwić wprowadzenie niezbędnych dostosowań przejściowych.

Poprawka  109

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 12 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Zgodność z obowiązkami w ramach unijnego prawodawstwa środowiskowego

Zgodność z obowiązkami w ramach unijnego prawodawstwa środowiskowego w odniesieniu do obszarów chronionych

1. W specjalnych obszarach ochrony w rozumieniu art. 6 dyrektywy 92/43/EWG. art. 4 dyrektywy 2009/147/WE i art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE państwa członkowskie prowadzą działalność połowową w sposób zmniejszający wpływ tej działalności w wymienionych obszarach.

1. Wspólna polityka rybołówstwa i wszystkie późniejsze środki przyjęte przez państwa członkowskie w sprawie specjalnych obszarów chronionych są w pełni zgodne z dyrektywą 92/43/EWG, dyrektywą 2009/147/WE i dyrektywą 2008/56/WE. Jeżeli państwo członkowskie wyznaczyło obszary wymienione w art. 6 dyrektywy 92/43/EWG. art. 4 dyrektywy 2009/147/WE i art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE, państwo to, w porozumieniu z Komisją, komitetami doradczymi i innymi właściwymi zainteresowanymi stronami, reguluje działalność połowową w sposób w pełni zgodny z celami tych dyrektyw.

Poprawka  110

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 12 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Państwa członkowskie są uprawnione do przyjmowania środków mających zastosowanie do wód podlegających ich suwerenności i jurysdykcji, które to środki są niezbędne w celu spełnienia ich obowiązków wynikających z właściwych przepisów unijnych dotyczących ochrony środowiska morskiego. Takie środki są zgodne z celami określonymi w art. 2 i nie mniej rygorystyczne niż obowiązujące prawodawstwo Unii.

Uzasadnienie

Celem tego artykułu jest zapewnienie pełnej zgodności WPRyb z przepisami UE dotyczącymi ochrony środowiska. Przewiduje on dwie opcje szczególnej sytuacji, kiedy to państwa członkowskie mają dostęp do wód terytorialnych innego państwa członkowskiego, oraz ma na celu zrównoważenie wszelkich wynikających z tego negatywnych skutków społeczno-gospodarczych dla rybaków.

Poprawka  111

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 12 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Państwa członkowskie, które posiadają bezpośredni interes połowowy na obszarach, na których mają zostać zastosowane środki, o których mowa w ust. 1, współpracują ze sobą zgodnie z art. 21 ust. 1a. Każde z tych państw członkowskich może zwrócić się do Komisji, aby przyjęła środki, o których mowa w ust. 1.

Poprawka  112

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 12 – ustęp 1 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1c. Działając na wniosek, o którym mowa w ust. 1b, Komisja otrzymuje od wnioskującego państwa członkowskiego lub państw członkowskich wszelkie istotne informacje na temat wnioskowanych środków, w tym motywy wniosku, dane naukowe oraz szczegółowe informacje na temat praktycznego wdrożenia środków. Przyjmując środki, Komisja uwzględnienia wszelkie dostępne jej zalecenia naukowe na ten temat.

Poprawka  113

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 12 – ustęp 1 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1d. Unia podejmuje środki w celu ograniczenia ewentualnych negatywnych skutków społeczno-gospodarczych przyjęcia środków, o których mowa w ust. 1.

Poprawka  114

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 12 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków związanych z połowami, tak aby zmniejszyć wpływ działalności połowowej w specjalnych obszarach ochrony.

skreślony

Uzasadnienie

Środki wymienione w niniejszym ustępie wymagają opracowania ustawodawstwa krajowego, w związku z czym nie należy stosować aktów delegowanych.

Poprawka  115

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 13

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W oparciu o dowody poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza lub dla ekosystemu morskiego, które wymaga niezwłocznego działania, Komisja może na uzasadniony wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy podjąć decyzję o wprowadzeniu tymczasowych środków służących zmniejszeniu zagrożenia.

1. W przypadku gdy istnieją oparte na wiarygodnych danych naukowych dowody poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza lub dla ekosystemu morskiego, które wymaga niezwłocznego działania, Komisja jest upoważniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 55, służących zmniejszeniu zagrożenia.

 

Te akty delegowane przyjmowane są wyłącznie, gdy wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy; zastosowanie ma wówczas procedura, o której mowa w art. 55a.

2. Państwo członkowskie przedkłada uzasadniony wniosek, o którym mowa w ust. 1, jednocześnie do Komisji, innych państw członkowskich i zainteresowanych komitetów doradczych.

 

Poprawka  116

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13a

 

Środki nadzwyczajne państwa członkowskiego

 

1. Jeżeli istnieje dowód poważnego i nieprzewidzianego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów wodnych lub dla ekosystemu morskiego, wynikającego z działalności połowowej na wodach będących pod zwierzchnictwem lub jurysdykcją państwa członkowskiego, w przypadku gdy nadmierne opóźnienie mogłoby spowodować trudną do naprawienia szkodę, państwo to może podjąć środki nadzwyczajne na okres nie dłuższy niż trzy miesiące.

 

2. Przed przyjęciem środków nadzwyczajnych państwo członkowskie, które zamierza je podjąć, powiadamia o tym zamiarze Komisję, pozostałe państwa członkowskie oraz zainteresowane Regionalne Komitety Doradcze, przesyłając projekt tych środków wraz z uzasadnieniem.

 

3. Państwa członkowskie oraz zainteresowane Regionalne Komitety Doradcze mogą przedstawić swoje uwagi na piśmie Komisji w terminie pięciu dni roboczych od daty powiadomienia. Komisja przyjmuje akty wykonawcze potwierdzające, odwołujące lub zmieniające środek nadzwyczajny. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56 ust. 2.

 

W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby związanej z poważnym i nieprzewidywalnym zagrożeniem ochrony żywych zasobów wodnych lub ekosystemu morskiego, wynikającym z działalności połowowej, Komisja w trybie natychmiastowym przyjmuje akty wykonawcze zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 56 ust. 3.

Uzasadnienie

Art. 13 ust. 1 nadaje Komisji uprawnienia, natomiast powyższy artykuł nadaje państwom członkowskim takie uprawnienia do podejmowania działań nadzwyczajnych. Tekst ten przywraca tekst art. 8 dawnego rozporządzenia w sprawie WPRyb, nieznacznie zmienionego zgodnie z zaleceniami Wydziału Prawnego Parlamentu.

Poprawka  117

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 14

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

Ustanawia się ramy środków technicznych w celu zapewnienia ochrony żywych zasobów morza i ograniczenia wpływu działalności połowowej na stada i na ekosystemy morskie. Ramy środków technicznych:

Ustanawia się ramy środków technicznych w celu zapewnienia ochrony żywych zasobów morza i ograniczenia wpływu działalności połowowej na stada i na inne gatunki. Ramy środków technicznych:

a) przyczyniają się do zachowania lub odbudowy stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu poprzez poprawę selekcji rozmiaru i w stosownych przypadkach selekcji gatunku;

a) przyczyniają się do zachowania lub odbudowy stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu zgodnie z art. 2 ust. 2, poprzez poprawę selekcji według gatunku i rozmiaru;

b) ograniczają połowy okazów niewymiarowych ze stad;

b) unikają połowów zbyt małych osobników ze stad, ograniczają takie połowy do minimum i w miarę możliwości eliminują je;

c) ograniczają połowy niechcianych organizmów morskich;

c) unikają niechcianych połowów organizmów morskich i ptaków morskich, ograniczają je do minimum i w miarę możliwości eliminują je;

d) zmniejszają wpływ narzędzi połowowych na ekosystem i środowisko, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony stad i siedlisk wrażliwych biologicznie.

d) zmniejszają do minimum wpływ narzędzi połowowych na ekosystem i środowisko morskie, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony stad i siedlisk wrażliwych biologicznie.

Poprawka  118

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 14 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 14a

 

Unikanie i ograniczanie do minimum niechcianych połowów

 

1. Przed wprowadzeniem obowiązku wyładunku wszystkich połowów w danym łowisku zgodnie z art. 15 państwa członkowskie prowadzą w stosownych przypadkach projekty pilotażowe, w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe i z uwzględnieniem opinii właściwych Regionalnych Komitetów Doradczych, mając na celu pełne zbadanie wszelkich możliwych do zastosowania metod uniknięcia, ograniczenia do minimum i wyeliminowania niechcianych połowów w danym łowisku. Te projekty pilotażowe prowadzone są w stosowanych przypadkach przez organizacje producenckie. Wyniki tych projektów pilotażowych są odzwierciedlone w długoterminowych planach zarządzania poszczególnymi łowiskami w formie dodatkowych zachęt do korzystania z dostępnych narzędzi i metod połowowych o najwyższym stopniu selektywności. Państwa członkowskie opracowują również atlas odrzutów ukazujący poziom odrzutów dla każdego łowiska objętego art. 15 ust. 1. Atlas ten opiera się na obiektywnych i reprezentatywnych danych.

 

2. Unia udziela wsparcia finansowego na rzecz opracowania i wdrażania projektów pilotażowych wprowadzanych zgodnie z ust. 1 oraz na rzecz stosowania narzędzi selektywnych w celu ograniczenia niechcianych połowów i połowów bez zezwolenia. Przyjmując środki wsparcia finansowego, należy zwrócić szczególną uwagę na rybaków podlegających obowiązkowi wyładunku wszystkich połowów i rybaków prowadzących połowy wielogatunkowe.

Poprawka  119

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 15

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Obowiązek wyładunku wszystkich połowów

Obowiązek wyładunku i rejestrowania wszystkich połowów eksploatowanych i regulowanych gatunków

1. Wszystkie połowy następujących stad podlegających limitom połowowym złowione w trakcie działalności połowowej na wodach unijnych lub przez unijne statki rybackie poza wodami unijnymi wprowadza się na pokłady statków rybackich i zatrzymuje na nich oraz rejestruje i wyładowuje, z wyjątkiem przypadków, w których są one stosowane jako żywa przynęta, zgodnie z następującymi ramami czasowymi:

1. Wszystkie połowy eksploatowanych i regulowanych gatunków złowionych w następujących łowiskach w trakcie działalności połowowej na wodach unijnych lub przez unijne statki rybackie poza wodami unijnymi wprowadza się na pokłady statków rybackich i zatrzymuje na nich oraz rejestruje i wyładowuje, z wyjątkiem przypadków, w których są one stosowane jako żywa przynęta, zgodnie z następującymi ramami czasowymi:

a) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2014 r.:

a) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2014 r.:

makrela, śledź, ostrobok, błękitek, kaprosz, sardela, srebrzyk smukły, sardynela, gromadnik;

połowy małych gatunków pelagicznych, tj. połowy makreli, śledzia, ostroboka, błękitka, kaprosza, sardeli, srebrzyka smukłego, sardynki, szprota;

tuńczyk błękitnopłetwy, miecznik, tuńczyk biały, opastun, inne makrelosze;

połowy dużych gatunków pelagicznych, tj. połowy tuńczyka błękitnopłetwego, miecznika, tuńczyka białego, opastuna, innych makreloszy;

 

– połowy do celów przemysłowych, m.in. połowy gromadnika, dobijaka i okowiela;

 

– połowy łososia w Morzu Bałtyckim.

b) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2015 r.: dorsz, morszczuk, sola;

b) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2016 r.:

 

– następujące połowy na wodach unijnych północnego Atlantyku:

 

Morze Północne

 

– połowy dorsza, łupacza, witlinka i czarniaka;

 

– polowy homarca;

 

– połowy soli i gładzicy;

 

– połowy morszczuka;

 

– połowy krewetki północnej;

 

– inne połowy do dalszej analizy;

 

– połowy w Morzu Bałtyckim poza połowami łososia;

 

Wody północno-zachodnie

 

– połowy dorsza, łupacza, witlinka i czarniaka;

 

– polowy homarca;

 

– połowy soli i gładzicy;

 

– połowy morszczuka;

 

– inne połowy do dalszej analizy;

 

Wody południowo-zachodnie

 

– połowy dorsza, łupacza, witlinka i czarniaka;

 

– polowy homarca;

 

– połowy soli i gładzicy;

 

– połowy morszczuka;

 

– inne połowy do dalszej analizy;

c) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2016 r.: łupacz, witlinek, smuklica, żabnicowate, gładzica, molwa, czarniak, rdzawiec, złocica, turbot, nagład, molwa niebieska, pałasz czarny, buławik czarny, gardłosz atlantycki, halibut niebieski, brosma, karmazyn i stada głębinowe Morza Śródziemnego.

c) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.:

 

– nieujęte w ust. 1 lit. a) połowy na wodach Unii i wodach nienależących do Unii.

 

1a. Niezwłocznie po wprowadzeniu w danym łowisku obowiązku wyładunku wszystkich połowów, wszystkie połowy gatunków objętych tym obowiązkiem są rejestrowane i w stosownych przypadkach odliczane od kwoty danego rybaka, danej organizacji producentów lub grupy zbiorowego zarządzania, z wyjątkiem gatunków, które mogą być uwalniane do morza na podstawie ust. 1b;

 

1b. Z obowiązku wyładunku określonego w ust. 1 zwolnione są następujące gatunki:

 

– gatunki, które zostały złowione jako żywa przynęta;

 

– gatunki, w odniesieniu do których dostępne dane naukowe wykazały wysoki wskaźnik przeżywalności po złowieniu, z uwzględnieniem charakterystyki różnych narzędzi połowowych, praktyk połowowych i warunków na obszarze połowowym.

 

1c. Aby uprościć i zharmonizować proces wdrażania obowiązku wyładunku wszystkich połowów, uniknąć niekorzystnych zakłóceń docelowych połowów oraz zmniejszyć ilość niechcianych połowów, plany wieloletnie, o których mowa w art. 9 lub w specjalnych unijnych regulacjach dotyczących wdrażania obowiązku wyładunku bądź w innych aktach ustawodawczych przyjętych przez Unię, określają w stosownych przypadkach:

 

a) wykaz gatunków niedocelowych o niskiej naturalnej liczebności, które mogą być liczone w stosunku do kwoty gatunków docelowych tego łowiska, jeżeli:

 

– krajowa roczna kwota dla tych gatunków niedocelowych jest całkowicie wykorzystana;

 

– łączne połowy gatunków niedocelowych nie przekraczają 3% udziału ogólnych połowów gatunków docelowych; oraz

 

– liczebność stada gatunków niedocelowych utrzymuje się na bezpiecznym poziomie biologicznym;

 

b) przepisy dotyczące wyłączenia de minimis z obowiązku do wyładunku wszystkich połowów, które mogą zezwalać rybakom na odrzucanie do 5% ich łącznych rocznych połowów przy jednoczesnym zapewnieniu, że łączne odrzuty w ramach każdego stada nie przekroczą 5% łącznych rocznych połowów tego stada w UE pod warunkiem, że wyłączenia te zapobiegają nieproporcjonalnym kosztom zarządzania niechcianymi połowami i są przyznawane jedynie wtedy, gdy dowody naukowe wykazują, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne;

 

c) zasady dotyczące zachęt do unikania połowów młodych ryb, w tym wyższe udziały kwotowe, które podlegają odliczeniu od kwoty rybaka w przypadku połowu młodych osobników;

2. Ustanawia się minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony oparte na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym dla stad ryb określonych w ust. 1. Sprzedaż połowów z takich stad ryb, których rozmiar jest mniejszy od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, jest ograniczona do przetwarzania jedynie na mączkę rybną lub karmę dla zwierząt domowych.

2. W oparciu o najlepsze dostępne, dokładne i aktualne doradztwo naukowe oraz w przypadkach, gdy jest to konieczne w celu ochrony młodych osobników poprzez zniechęcanie do ich celowych połowów, ustanawia się minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony, odpowiadające wiekowi i rozmiarom właściwym na etapie pierwszej reprodukcji dla stad ryb objętych obowiązkiem wyładunku wszystkich połowów, określonych w ust. 1. Połowy takich ryb, których rozmiar jest mniejszy od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, są ograniczone do zastosowań innych niż spożycie przez ludzi, np. do wytwarzania mączki rybnej, oleju z ryb, karmy dla zwierząt domowych lub przynęt. Zainteresowane państwo członkowskie może również zezwolić na przekazanie takich ryb na darowizny w celach dobroczynnych lub charytatywnych.

3. Normy handlowe dla połowów ryb w ilościach przekraczających ustalone uprawnienia do połowów określone zgodnie z art. 27 [rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].

3. W odniesieniu do stad podlegających obowiązkowi wyładunku, państwa członkowskie mogą skorzystać z marginesu elastyczności pomiędzy poszczególnymi latami do wysokości 5% wyładunku, na który otrzymały zezwolenie, bez uszczerbku dla wyższych wskaźników elastyczności ustanowionych na mocy przepisów specjalnych. Normy handlowe i zasady handlowe mające zastosowanie do połowów ryb w ilościach przekraczających ustalone uprawnienia do połowów mogą zostać określone zgodnie z art. 39 [rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].

 

3a. Całkowite dochody ze sprzedaży wszystkich wyładunków na mocy ust. 1 są wpłacane do funduszu zarządzanego przez państwo członkowskie, w którym te wyładunki się odbyły, i wykorzystywane do celów kontroli i nadzoru oraz gromadzenia danych naukowych i danych dotyczących rybołówstwa.

4. Państwa członkowskie zagwarantują, że unijne statki rybackie pływające pod banderą tych państw są odpowiednio przygotowane, aby zapewnić pełną dokumentację całej działalności połowowej i przetwórczej do celów monitorowania zgodności z obowiązkiem wyładunku wszystkich połowów.

4. Państwa członkowskie zagwarantują, że unijne statki rybackie pływające pod banderą tych państw są odpowiednio przygotowane, aby zapewnić pełną dokumentację całej działalności połowowej i przetwórczej do celów monitorowania zgodności z obowiązkiem wyładunku wszystkich połowów. W ramach tych działań państwa członkowskie przestrzegają zasad skuteczności i proporcjonalności.

5. Ustęp 1 stosuje się, nie naruszając zobowiązań międzynarodowych.

5. Ustęp 1 stosuje się, nie naruszając zobowiązań międzynarodowych.

6. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków ustanowionych w ust. 1, aby zapewnić zgodność ze zobowiązaniami międzynarodowymi Unii.

6. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 ustanawiających środki określone w ust. 1, aby zapewnić zgodność ze zobowiązaniami międzynarodowymi Unii.

Poprawka  120

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Uprawnienia do połowów przydzielone państwom członkowskim zapewniają każdemu państwu członkowskiemu względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska. Przy przydzielaniu nowych uprawnień do połowów uwzględnia się interesy każdego państwa członkowskiego.

1. Przy określaniu i przyznawaniu uprawnień do połowów Rada działa zgodnie z art. 2, 9, 10 i 11 niniejszego rozporządzenia, przyjmuje perspektywę długoterminową i postępuje zgodnie z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym. Uprawnienia do połowów są przydzielane państwom członkowskim w taki sposób, aby zapewnić każdemu z nich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska. Przy przydzielaniu nowych uprawnień do połowów uwzględnia się interesy każdego państwa członkowskiego.

 

Rada ustanawia uprawnienia do połowów dostępne dla państw trzecich na wodach Unii i przydziela te uprawnienia tym państwom trzecim.

 

Przydział uprawnień do połowów państwom członkowskim lub państwom trzecim jest uzależniony od przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

2. Uprawnienia do połowu do celów przyłowu mogą być zarezerwowane w ramach ogólnych uprawnień do połowów.

2. Uprawnienia do połowu do celów przyłowu mogą być zarezerwowane w ramach ogólnych uprawnień do połowów.

3. Uprawnienia do połowów są zgodne z wymiernymi celami, ramami czasowymi i marginesami w ustanowionymi zgodnie z art. 9 ust. 2 oraz art. 11 lit. b), c) i h).

3. Uprawnienia do połowów są zgodne z wymiernymi celami w odniesieniu do połowów, ramami czasowymi i marginesami ustanowionymi w planach wieloletnich zgodnie z art. 9 ust. 2 oraz art. 11 lit. b), c) i h). Jeżeli w odniesieniu do stada ryb wykorzystywanego do celów handlowych nie przyjęto żadnego odpowiadającego mu planu wieloletniego, Rada dopilnowuje, by najpóźniej do 2015 r. poziomy całkowitych dopuszczalnych połowów zostały ustalone na poziomach pozwalających na odbudowę stad najpóźniej do 2020 r. powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz pozwalających na utrzymanie wszystkich odbudowanych stad na tych poziomach.

 

3a. W czasie podejmowania przez Radę decyzji w sprawie ustanowienia uprawnień do połowów obecne są delegacje Parlamentu Europejskiego i komitety doradcze.

 

3b. W przypadku gdy dla określonych stad ze względu na brak danych nie można ustalić wskaźników wykorzystania, zgodnych z maksymalnym podtrzymywalnym połowem:

 

(i) do zarządzania rybołówstwem stosuje się podejście ostrożnościowe;

 

(ii) normy zastępcze przyjmowane są na podstawie metod określonych w pkt 3.1 i 3.2 części B załącznika do decyzji 2010/477/UE1; dodatkowo ogranicza się śmiertelność połowową zgodnie z zasadą ostrożnościową lub – w przypadku gdy można uznać, że stan stada jest zadowalający – ze względu na stabilne tendencje;

 

(iii) Komisja i państwa członkowskie dokonują oceny barier w zakresie badań naukowych i zdobywania wiedzy oraz podejmują kroki w celu umożliwienia niezwłocznego dostarczenia dodatkowych danych o stadzie i ekosystemie.

 

3c. Każde państwo członkowskie decyduje o metodzie przydziału statkom rybackim pływającym pod jego banderą uprawnień do połowów przyznanych temu państwu członkowskiemu zgodnie z prawem Unii. Państwo członkowskie informuje Komisję o metodzie przydziału.

4. Po zgłoszeniu tego faktu Komisji państwa członkowskie mogą wymieniać się całością lub częścią przydzielonych im uprawnień do połowów.

4. Po zgłoszeniu tego faktu Komisji państwa członkowskie mogą wymieniać się całością lub częścią przydzielonych im uprawnień do połowów.

 

4a. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie roczne zawierające ocenę skuteczności aktualnych uprawnień do połowów pod względem odbudowy i zachowania populacji poławianych gatunków na poziomach powyżej poziomów umożliwiających osiągnięcie celu określonego w art. 2 ust. 2.

 

____________________

 

1 Dz.U. L 232 z 2.9.2010, s. 14.

Poprawka  121

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 17

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W planie wieloletnim ustanowionym na podstawie art. 9, 10 i 11 państwa członkowskie mogą zostać upoważnione do przyjmowania środków zgodnych z tym planem wieloletnim, w których określa się środki ochronne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów.

1. W planie wieloletnim ustanowionym na podstawie art. 9, 10 i 11 państwa członkowskie prowadzące wspólną działalność połowową są upoważnione, zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym artykule, do przyjmowania środków zgodnych z tym planem wieloletnim, w których określa się środki ochronne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów.

2. Państwa członkowskie dopilnowują, aby środki ochronne przyjęte na podstawie ust. 1:

2. Państwa członkowskie dopilnowują, aby środki ochronne przyjęte na podstawie ust. 1:

a) były zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3;

a) były zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 oraz z zasadami dobrych rządów określonymi w art. 4;

b) były zgodne z zakresem i celami planu wieloletniego;

b) były zgodne z zakresem i celami planu wieloletniego;

c) skutecznie wypełniały zadania i osiągały wymierne cele ustanowione w planie wieloletnim; oraz

c) skutecznie wypełniały zadania i osiągały wymierne cele ustanowione w planie wieloletnim oraz zgodnie z określonymi ramami czasowymi; oraz

d) były nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie unijnym.

d) były nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie unijnym.

 

2a. Państwa członkowskie współpracują ze sobą, aby zagwarantować przyjęcie spójnych środków wpisujących się w cele określone w planach wieloletnich, i wspólnie koordynują te środki. W tym celu, gdy jest to praktyczne i właściwe, państwa członkowskie wykorzystują istniejące regionalne struktury i mechanizmy współpracy instytucjonalnej, również te istniejące w ramach regionalnych konwencji morskich obejmujące dany obszar lub łowisko.

 

Wysiłki mające na celu koordynację między państwami członkowskimi prowadzącymi wspólną działalność połowową kwalifikują się do finansowania w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR) zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr xx/2013 [w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego].

 

2b. Państwa członkowskie zasięgają opinii odpowiednich komitetów doradczych, Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF), przesyłając im projekt środków, które mają zostać przyjęte, wraz z uzasadnieniem. Projekty te są jednocześnie zgłaszane Komisji i innym państwom członkowskim prowadzącym wspólną działalność połowową. Państwa członkowskie dokładają wszelkich starań, aby włączyć do tych konsultacji – na wczesnym etapie, w sposób otwarty i przejrzysty – inne stosowne zainteresowane strony z danego łowiska, aby określić poglądy i wnioski wszystkich stosownych stron podczas przygotowywania przewidywanych środków.

 

Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej streszczenia projektów środków ochronnych, które mają zostać wdrożone.

 

2c. Państwa członkowskie w sposób należyty uwzględniają opinie przekazane przez stosowne komitety doradcze, ICES i STECF oraz w przypadku, gdy ostateczne przyjęte środki nie są zbieżne z tymi opiniami, przekazują szczegółowe wyjaśnienia przyczyn tych rozbieżności.

 

2d. Jeżeli państwa członkowskie chcą zmienić przyjęte środki, zastosowanie mają także ust. 2–2c.

 

2e. Komisja przyjmuje wytyczne określające szczegóły obowiązującej procedury stosowania ust. 2a–2c, aby zapewnić spójność i koordynację przyjętych środków na szczeblu regionalnym i zgodnie z ustanowionymi planami wieloletnimi. W wytycznych tych można również określić lub ustanowić ramy administracyjne, takie jak regionalne grupy robocze ds. rybołówstwa, w celu zorganizowania w praktyce współpracy państw członkowskich, zwłaszcza w celu propagowania i ułatwiania przyjmowania środków przez poszczególne państwa członkowskie.

 

2f. Państwa członkowskie prowadzące wspólną działalność połowową mogą współpracować ze sobą i uzgodnić wdrożenie wspólnych środków na mocy długoterminowych planów zarządzania przyjętych przed 2014 r., zgodnie z procedurą określoną w art. 25.

 

2g. W przypadku działalności połowowej prowadzonej w całości na wodach podlegających suwerenności i jurysdykcji jednego państwa członkowskiego zainteresowane państwo członkowskie tworzy co najmniej jedną współzarządzającą komisję składającą się ze wszystkich odpowiednich zainteresowanych stron, z którą konsultuje się w sprawie środków, jakie mają zostać przyjęte. Jeżeli państwo członkowskie zamierza w jakikolwiek sposób odstąpić od porady uzyskanej od takiej komisji, publikuje ocenę ze szczegółowym wskazaniem powodów odstąpienia od porady.

Poprawka  122

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 18

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przyjmujące środki ochronne na podstawie art. 17 ust. 1 zgłaszają takie środki Komisji, innym zainteresowanym państwom członkowskim i odpowiednim komitetom doradczym.

Państwa członkowskie przyjmujące środki ochronne na podstawie art. 17 ust. 1 publikują informacje o takich środkach i zgłaszają je Komisji, innym zainteresowanym państwom członkowskim i odpowiednim komitetom doradczym.

Poprawka  123

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 19

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja może w każdej chwili momencie przeprowadzić ocenę zgodności i skuteczności środków ochronnych przyjętych przez państwa członkowskie na podstawie art. 17 ust. 1.

1. Komisja może w każdej chwili przeprowadzić ocenę zgodności i skuteczności środków ochronnych przyjętych przez państwa członkowskie na podstawie art. 17 i w każdym przypadku dokonuje oceny i przedstawia sprawozdanie dotyczące tych kwestii nie rzadziej niż raz na trzy lata lub zgodnie z wymogiem przewidzianym w odpowiednim planie wieloletnim. Ocena opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym.

 

Zgodnie z dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiającą infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE)1 państwa członkowskie zapewniają Komisji, do celów wykonywania przez nią zadań związanych z wdrażaniem wspólnej polityki rybołówstwa, prawo do dostępu i korzystania z materiałów przygotowanych w związku z opracowaniem i wprowadzaniem w życie krajowych środków ochronnych, przyjętych zgodnie z art. 17, oraz wykorzystanych w tym kontekście danych.

 

W odniesieniu do dostępu do informacji o środowisku zastosowanie mają dyrektywa 2003/4/WE2 oraz rozporządzenia (WE) nr 1049/20013 i 1367/20064.

 

1 Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1.

 

2 Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26.

 

3 Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

 

4 Dz.U. L 264 z 25.9.2006, s. 13.

Poprawka  124

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 19 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Komisja publikuje wszystkie oceny przeprowadzone na podstawie niniejszego artykułu oraz podaje do wiadomości publicznej dotyczące ich informacje, publikując je na odpowiednich stronach internetowych lub podając bezpośredni link do nich. W odniesieniu do dostępu do informacji o środowisku zastosowanie mają rozporządzenia (WE) 1049/2001 i 1367/2006.

Poprawka  125

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 20

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

1. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do podejmowania środków zgodnie z art. 17 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie trzech miesięcy po dacie wejścia w życie planu wieloletniego.

1. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do podejmowania środków zgodnie z art. 17 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie przewidzianym w planie wieloletnim, a w przypadku jego braku w terminie sześciu miesięcy od daty wejścia w życie planu wieloletniego.

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim, jeżeli

2. Jeżeli zdaniem Komisji:

a) środki państw członkowskich zostaną uznane za niezgodne z celami planu wieloletniego na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy art. 19 lub

a) środki państw członkowskich niezgodne z celami planu wieloletniego na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy art. 19 lub

b) środki państw członkowskich zostaną uznane za niezgodne z celami planu wieloletniego i niespełniające skutecznie wymiernych celów ustanowionych w planach wieloletnich na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy art. 19 lub

b) środki państw członkowskich niezgodne z celami planu wieloletniego i niespełniające skutecznie wymiernych celów ustanowionych w planach wieloletnich na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy art. 19 lub

c) uruchomiono zabezpieczenia ustanowione zgodnie z art. 11 ppkt (i).

c) uruchomiono zabezpieczenia ustanowione zgodnie z art. 11 ppkt (i),

 

Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie, podając powody.

 

2a. W przypadku gdy Komisja wyda opinię na podstawie ust. 2, określone państwo członkowskie powinno w ciągu trzech miesięcy zmodyfikować swoje środki, tak aby spełniały one cele planu wieloletniego i były z nimi zgodne.

 

2b. W przypadku gdy państwo członkowskie nie zmodyfikuje swoich środków zgodnie z ust. 2a, Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim.

3. Środki ochronne przyjęte przez Komisję mają na celu zapewnienie osiągnięcia zadań i celów ustanowionych w planie wieloletnim. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich tracą moc.

3. Środki ochronne przyjęte przez Komisję mają na celu zapewnienie osiągnięcia zadań i celów ustanowionych w planie wieloletnim. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich tracą moc.

 

3a. Przed przyjęciem aktów delegowanych, o których mowa w niniejszym artykule, Komisja zasięga opinii odpowiednich komitetów doradczych, ICES i/lub STECF w sprawie projektu środków wraz z uzasadnieniem.

Poprawka  126

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 21

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

W ramach środków technicznych ustanowionych na mocy art. 14 państwa członkowskie mogą zostać upoważnione do przyjmowania środków zgodnych z tymi ramami, w których określa się środki techniczne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów. Państwa członkowskie dopilnowują, aby przedmiotowe środki techniczne:

1. W ramach środków technicznych ustanowionych na mocy art. 14 państwa członkowskie są uprawnione do przyjmowania środków zgodnych z tymi ramami, w których określa się środki techniczne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach Unii, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów. Państwa członkowskie dopilnowują, aby przedmiotowe środki techniczne:

a) były zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3;

a) były zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3;

b) były zgodne z celami określonymi w środkach przyjętych zgodnie z art. 14;

b) były zgodne z celami określonymi w środkach przyjętych zgodnie z art. 14;

c) skutecznie spełniały cele określone w środkach przyjętych zgodnie z art. 14; oraz

c) skutecznie spełniały cele określone w środkach przyjętych zgodnie z art. 14; oraz

d) były nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie unijnym.

d) nie stały w sprzeczności ze środkami istniejącymi w prawodawstwie unijnym i były nie mniej rygorystyczne niż te środki.

 

1a. Państwa członkowskie współpracują ze sobą, aby zagwarantować przyjęcie spójnych środków na rzecz realizacji celów określonych w ramach środków technicznych, i wspólnie koordynują te środki. W tym celu, gdy jest to praktyczne i właściwe, państwa członkowskie wykorzystują istniejące regionalne struktury i mechanizmy współpracy instytucjonalnej, również te w ramach regionalnych konwencji morskich obejmujące dany obszar lub łowisko.

 

1b. Państwa członkowskie zasięgają opinii odpowiednich komitetów doradczych, ICES i/lub STECF w sprawie projektu środków wraz z uzasadnieniem. Projekty te są jednocześnie zgłaszane Komisji i innym państwom członkowskim prowadzącym wspólną działalność połowową. Państwa członkowskie dokładają wszelkich starań, aby włączyć do tych konsultacji – na wczesnym etapie, w sposób otwarty i przejrzysty – inne stosowne zainteresowane strony z danego łowiska, aby określić poglądy i wnioski wszystkich stosownych stron podczas przygotowywania przewidywanych środków.

 

1c. Państwa członkowskie w sposób należyty uwzględniają opinie przekazane przez stosowne komitety doradcze, ICES i/lub STECF oraz w przypadku, gdy ostateczne przyjęte środki nie są zbieżne z tymi opiniami, przekazują szczegółowe wyjaśnienia przyczyn tych rozbieżności.

 

1d. W przypadku, gdy państwa członkowskie chcą zmienić przyjęte środki, zastosowanie mają także ust. 1a–1c.

 

1e. Komisja przyjmuje wytyczne określające szczegóły obowiązującej procedury stosowania ust. 1a–1c, aby zapewnić spójność i koordynację przyjętych środków na szczeblu regionalnym i zgodnie z ustanowionymi ramami środków technicznych. W wytycznych tych można również określić lub ustanowić ramy administracyjne, takie jak regionalne grupy robocze ds. rybołówstwa, w celu zorganizowania w praktyce współpracy państw członkowskich, zwłaszcza w celu propagowania i ułatwiania przyjmowania środków przez poszczególne państwa członkowskie.

Poprawka  127

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 22

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie przyjmujące środki techniczne na podstawie art. 21 zgłaszają takie środki Komisji, innym zainteresowanym państwom członkowskim i odpowiednim komitetom doradczym.

Państwa członkowskie przyjmujące środki techniczne na podstawie art. 21 publikują informacje o takich środkach i zgłaszają takie środki Komisji, innym zainteresowanym państwom członkowskim i odpowiednim komitetom doradczym.

Poprawka  128

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 23

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Komisja może w każdej chwili przeprowadzić ocenę zgodności i skuteczności środków technicznych przyjętych przez państwa członkowskie na podstawie art. 21.

1. Komisja może w każdej chwili przeprowadzić ocenę zgodności i skuteczności środków technicznych przyjętych przez państwa członkowskie na podstawie art. 21 i w każdym przypadku dokonuje oceny i przedstawia sprawozdanie dotyczące tych kwestii nie rzadziej niż raz na trzy lata lub zgodnie z wymogiem przewidzianym w odpowiednich ramach środków technicznych.

 

1a. Zgodnie z dyrektywą 2007/2/WE państwa członkowskie zapewniają Komisji, do celów wykonywania przez nią zadań związanych z wdrażaniem wspólnej polityki rybołówstwa, prawo do dostępu i korzystania z materiałów przygotowanych w związku z opracowaniem i wprowadzaniem w życie środków technicznych zgodnie z art. 21 oraz wykorzystanych w tym kontekście danych.

 

W odniesieniu do dostępu do informacji o środowisku zastosowanie mają dyrektywa 2003/4/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 i 1367/2006.

Poprawka  129

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 23 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Komisja publikuje wszystkie oceny przeprowadzone na podstawie niniejszego artykułu oraz podaje do wiadomości publicznej dotyczące ich informacje, publikując je na odpowiednich stronach internetowych lub podając bezpośredni link do nich. W odniesieniu do dostępu do informacji o środowisku zastosowanie mają rozporządzenia (WE) 1049/2001 i 1367/2006.

Poprawka  130

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 24

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych objętych ramami środków technicznych, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do podejmowania środków zgodnie z art. 21 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie trzech miesięcy po dacie wejścia w życie ram środków technicznych.

1. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych objętych ramami środków technicznych, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do podejmowania środków zgodnie z art. 21 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie przewidzianym w ramach środków technicznych lub, a w przypadku jego braku w terminie sześciu miesięcy po dacie wejścia w życie ram środków technicznych.

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych, jeżeli – na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy art. 23 – środki uchwalone przez państwa członkowskie zostaną uznane za:

2. Jeżeli zdaniem Komisji środki uchwalone przez państwa członkowskie:

a) niezgodne z celami określonymi w ramach środków technicznych lub

a) niezgodne z celami określonymi w ramach środków technicznych lub

b) niespełniające skutecznie celów określonych w ramach środków technicznych.

b) nie spełniają skutecznie celów określonych w ramach środków technicznych,

 

Komisja powiadamia zainteresowane państwo członkowskie, podając powody.

 

2a. W przypadku gdy Komisja wyda opinię na podstawie ust. 2, właściwe państwo członkowskie powinno w ciągu trzech miesięcy zmodyfikować swoje środki, tak aby spełniały one cele ram środków technicznych i były z nimi zgodne.

 

2b. W przypadku gdy państwo członkowskie nie zmodyfikuje swoich środków zgodnie z ust. 2a, Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków technicznych objętych ramami środków technicznych.

3. Środki techniczne przyjęte przez Komisję mają na celu zapewnienie osiągnięcia celów ram środków technicznych. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich tracą moc.

3. Środki techniczne przyjęte przez Komisję mają na celu zapewnienie osiągnięcia celów ram środków technicznych. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich tracą moc.

 

3a. Przed przyjęciem aktów delegowanych, o których mowa w niniejszym artykule, Komisja zasięga opinii odpowiednich komitetów doradczych, ICES i STECF w sprawie projektu środków wraz z uzasadnieniem.

Poprawka 131

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 25 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) mają zastosowanie wyłącznie do statków rybackich pływających pod banderą tego państwa członkowskiego lub – w przypadku działalności połowowej nieprowadzonej przez statek rybacki – do osób posiadających siedzibę na terytorium tego państwa,

a) mają zastosowanie do wszystkich statków prowadzących działalność w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów;

Uzasadnienie

Na wodach przybrzeżnych wymogi państwa członkowskiego muszą mieć zastosowanie do wszystkich statków rybackich, niezależnie od ich przynależności państwowej. Żadnego innego podejścia nie można uznać za sprawiedliwe dla wszystkich.

Poprawka  132

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 25 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Do celów kontroli państwo członkowskie powiadamia inne zainteresowane państwa członkowskie o przepisach przyjętych na mocy ust. 1.

Poprawka  133

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 25 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej informacje na temat środków przyjętych zgodnie z niniejszym artykułem.

Poprawka  134

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 26 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwo członkowskie może podjąć niedyskryminacyjne środki na rzecz ochrony stad i zarządzania nimi oraz w celu zminimalizowania wpływu połowów na ochronę morskich ekosystemów w strefie 12 mil morskich od linii podstawowej, pod warunkiem że Unia nie przyjęła środków ukierunkowanych w szczególności na ochronę i zarządzanie w odniesieniu do tej strefy. Środki państwa członkowskiego są zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 i nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie unijnym.

1. Państwo członkowskie może podjąć niedyskryminacyjne środki na rzecz ochrony stad i zarządzania nimi oraz z myślą o realizacji celów odnoszących się do innych żywych zasobów morza i utrzymania lub poprawy stanu ochrony morskich ekosystemów w strefie 12 mil morskich od linii podstawowej, pod warunkiem że Unia nie przyjęła środków ukierunkowanych w szczególności na ochronę i zarządzanie w odniesieniu do tej strefy lub ukierunkowanych w szczególności na rozwiązanie problemu wskazanego przez to państwo członkowskie. Środki państwa członkowskiego są zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 i nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie unijnym.

Poprawka 135

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 26 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Jeżeli środki ochrony i zarządzania, które mają zostać przyjęte przez państwo członkowskie, mogą mieć wpływ na statki rybackie innych państw członkowskich, środki takie przyjmuje się jedynie po konsultacji z Komisją, zainteresowanymi państwami członkowskimi i odpowiednimi komitetami doradczymi w sprawie projektu środków wraz z uzasadnieniem.

2. Jeżeli środki ochrony i zarządzania, które mają zostać przyjęte przez państwo członkowskie, mogą mieć wpływ na statki rybackie innych państw członkowskich, środki takie przyjmuje się jedynie po powiadomieniu Komisji, zainteresowanych państw członkowskich i odpowiednich komitetów doradczych o środkach wraz z uzasadnieniem, w którym wykazuje się również, że środki te są niedyskryminujące.

Uzasadnienie

W celu ochrony oraz promowania sprawiedliwego traktowania wszystkich statków rybackich należy zwiększyć rolę państw członkowskich w tym zakresie.

Poprawka  136

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – artykuł 26 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej informacje na temat środków przyjętych zgodnie z niniejszym artykułem.

Poprawka  137

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IV

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Część IV skreślona

Uzasadnienie

Usunięciu przekazywalnych koncesji połowowych towarzyszy nowy ustęp w art. 16, który pozostawia państwom członkowskim możliwość wyboru metody przydziału przyznanych im uprawnień do połowów, zgodnie z zasadą pomocniczości. Pozwoli to państwom członkowskim, które sobie tego życzą, na ustanowienie systemu przekazywalnych koncesji połowowych.

Poprawka  138

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część V – artykuł 34

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie wprowadzają środki służące dostosowaniu zdolności połowowej swojej floty w celu osiągnięcia faktycznej równowagi między przedmiotową zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów.

1. W razie konieczności państwa członkowskie wprowadzają środki służące dostosowaniu zdolności połowowej swojej floty do celu osiągnięcia trwałej równowagi między jej zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów zgodnie z ogólnymi celami określonymi w art. 2.

 

1a. Aby osiągnąć cel określony w ust. 1, państwa członkowskie przeprowadzają roczną ocenę zdolności i w terminie do 30 maja każdego roku przekazują Komisji wyniki tej oceny. Ocena zdolności obejmuję analizę całkowitej zdolności floty według rodzaju połowów i segmentu floty w czasie oceny oraz jej wpływ na stada i na cały ekosystem morski. Obejmuje ona również analizę długoterminowej opłacalności floty. W celu zapewnienia jednolitego podejścia do takiej oceny we wszystkich państwach członkowskich dokonuje się jej zgodnie z wytycznymi Komisji dotyczącymi usprawnienia analizy równowagi między zdolnościami floty a uprawnieniami do połowów, a także bierze się pod uwagę opłacalność floty. Wyniki oceny są podawane do wiadomości publicznej.

 

1b. Jeżeli ocena wykazuje rozbieżność pomiędzy zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów, państwa członkowskie przyjmują w ciągu roku szczegółowy program – wraz z wiążącym harmonogramem – wszelkich niezbędnych zmian zdolności połowowej swej floty pod względem liczby statków oraz ich cech w celu osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów. Państwa członkowskie przekazują ten program Parlamentowi Europejskiemu, Komisji oraz innym państwom członkowskim.

 

1c. Jeżeli państwo członkowskie nie przedstawi oceny lub jeżeli zobowiązane jest ono do przyjęcia programu mającego na celu ograniczenie zdolności połowowej i tego nie uczyni lub jeżeli państwo członkowskie nie wdroży takiego programu, wypłata unijnej pomocy finansowej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa na rzecz tego państwa zostaje wstrzymana.

 

W ostateczności i jedynie wówczas, gdy którykolwiek z tych etapów jest opóźniony o co najmniej dwa lata, Komisja może zawiesić uprawnienia do połowów danych segmentów floty.

2. Nie zezwala się na żadne wycofanie z floty połowowej wspieranej przez pomoc publiczną przyznaną w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego na okres programowania 2007-2013, chyba że zostanie ono poprzedzone wycofaniem licencji połowowej i zezwoleń połowowych.

2. Nie zezwala się na żadne wycofanie z floty połowowej wspieranej przez pomoc publiczną przyznaną w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego na okres programowania 2007-2013, chyba że zostanie ono poprzedzone wycofaniem licencji połowowej i zezwoleń połowowych.

3. Nie zastępuje się zdolności połowowej odpowiadającej statkom rybackim wycofanym przy zastosowaniu pomocy publicznej.

3. Nie zastępuje się zdolności połowowej odpowiadającej statkom rybackim wycofanym przy zastosowaniu pomocy publicznej.

4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby od dnia 1 stycznia 2013 r. zdolność połowowa ich floty w żadnym momencie nie przekraczała pułapów zdolności połowowej ustanowionych zgodnie z art. 35.

4. Państwa członkowskie dopilnowują, aby od dnia 1 stycznia 2013 r. zdolność połowowa ich floty w żadnym momencie nie przekraczała pułapów zdolności połowowej ustanowionych zgodnie z art. 35.

Poprawka  139

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część V – artykuł 34 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 34a

 

System wprowadzania/wycofywania

 

Państwa członkowskie zarządzają wprowadzaniem statków do swoich flot oraz ich wycofywaniem w taki sposób, aby dodatkowe zwiększanie zdolności floty bez korzystania z pomocy publicznej było równoważone uprzednim obniżeniem zdolności o co najmniej tę samą wielkość bez korzystania z pomocy publicznej.

Poprawka  140

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część V – artykuł 35

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Pułapy zdolności połowowej określone w załączniku II obowiązują flotę każdego państwa członkowskiego.

1. Pułapy zdolności połowowej określone w załączniku II ściśle obowiązują flotę każdego państwa członkowskiego.

2. Państwa członkowskie mogą zwrócić się do Komisji z wnioskiem o wyłączenie statków rybackich podlegających systemowi przekazywalnych koncesji połowowych ustanowionych zgodnie z art. 27 z pułapów zdolności połowowej określonych zgodnie z ust. 1. W takim przypadku ponownie oblicza się pułapy zdolności połowowej, aby uwzględnić statki rybackie, które nie podlegają systemowi przekazywalnych koncesji połowowych.

2. Do dnia 30 grudnia …* Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek w sprawie zmiany załącznika II do niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia Rady (EWG) 2930/1986 w celu określenia zdolności w odniesieniu do wszelkich wymiernych parametrów statku, które mogą mieć wpływ na jego zdolność do połowu ryb.

 

Nowa definicja uwzględnia kryteria społeczne i gospodarcze, a także działania kontrolne podejmowane przez państwa członkowskie. We wniosku tym zdolność floty każdego państwa członkowskiego jest określana dla poszczególnych jej segmentów, w tym jest odrębnie określana dla statków prowadzących działalność w regionach najbardziej oddalonych oraz dla statków prowadzących działalność wyłącznie poza wodami Unii.

3. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do ponownego obliczania pułapów zdolności połowowej, o których mowa w ust. 1 i 2.

 

 

______________

 

*Dz.U.: Należy wstawić rok następujący po roku wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Poprawka  141

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część V – artykuł 36

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie rejestrują informacje o cechach i działalności unijnych statków rybackich pływających pod ich banderą, które są niezbędne do zarządzania środkami ustanowionymi w ramach niniejszego rozporządzenia.

1. Państwa członkowskie rejestrują i publikują z zachowaniem odpowiedniej ochrony danych osobowych informacje o cechach statków i narzędzi, prawach własności oraz działalności unijnych statków rybackich pływających pod ich banderą, które są niezbędne do zarządzania środkami ustanowionymi w ramach niniejszego rozporządzenia.

2. Każde państwo członkowskie udostępnia Komisji informacje określone w ust. 1.

2. Każde państwo członkowskie przedstawia Komisji informacje określone w ust. 1.

3. Komisja tworzy rejestr unijnej floty rybackiej, który zawiera informacje otrzymane na podstawie ust. 2.

3. Komisja tworzy rejestr unijnej floty rybackiej, który zawiera informacje otrzymane na podstawie ust. 2.

4. Informacje zawarte w rejestrze unijnej floty rybackiej są udostępniane państwom członkowskim. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do definicji informacji, o których mowa w ust. 1.

4. Informacje zawarte w rejestrze unijnej floty rybackiej są udostępniane państwom członkowskim i Parlamentowi Europejskiemu. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do definicji informacji, o których mowa w ust. 1.

5. Komisja ustanawia techniczne wymogi operacyjne w odniesieniu do warunków przekazywania informacji, o których mowa w ust. 2, 3 i 4. Przedmiotowe akty delegowane przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56.

5. Komisja przyjmuje akty wykonawcze wprowadzające techniczne wymogi operacyjne w odniesieniu do warunków przekazywania informacji, o których mowa w ust. 2, 3 i 4. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56 ust. 2.

Poprawka  142

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie gromadzą biologiczne, techniczne, środowiskowe i społeczno-gospodarcze dane niezbędne do zarządzania rybołówstwem w oparciu o pojęcie ekosystemu, zarządzają nimi i udostępniają je użytkownikom końcowym danych naukowych, w tym organom wyznaczonym przez Komisję. Dane te umożliwiają w szczególności ocenę:

1. Ochrona, zarządzanie i zrównoważone wykorzystywanie żywych zasobów morza musi opierać się na najlepszych dostępnych informacjach. W tym celu państwa członkowskie gromadzą biologiczne, techniczne, środowiskowe i społeczno-gospodarcze dane niezbędne dla rybołówstwa opartego o pojęcie ekosystemu, zarządzają nimi i udostępniają je użytkownikom końcowym danych naukowych, w tym organom wyznaczonym przez Komisję. Unia zapewnia za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego wystarczające środki na finansowanie zakupu tych danych. Dane te umożliwiają w szczególności ocenę:

Poprawka 143

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) stanu eksploatowanych żywych zasobów morza;

a) aktualnego stanu eksploatowanych żywych zasobów morza;

Poprawka 144

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 1 – litera c)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) wyników społeczno-gospodarczych działalności sektorów rybołówstwa, akwakultury i przetwórczego na wodach Unii i poza nimi.

c) aktualnych wyników społeczno-gospodarczych działalności sektorów rybołówstwa, akwakultury i przetwórczego na wodach Unii i poza nimi.

Poprawka  145

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 2 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) zapewniają dokładność i wiarygodność gromadzonych danych;

a) zapewniają terminowe gromadzenie danych oraz dokładność, wiarygodność i wszechstronność gromadzonych danych, a także gromadzenie ich w jednolity sposób we wszystkich państwach członkowskich;

Uzasadnienie

Aby podejmować dobre decyzje w zarządzaniu, konieczny jest dostęp do danych w odpowiednim czasie.

Poprawka  146

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IV – artykuł 37 – ustęp 2 – litera a a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa) zapewniają, że podczas gromadzenia danych w odniesieniu do danych naukowych i metod uwzględnione zostaną takie czynniki, jak zakwaszenie i temperatury morza, dzięki czemu w ciągu roku dane będą pozyskiwane z różnych regionów;

Poprawka  147

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 2 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) unikają powtarzania gromadzenia danych dla różnych celów;

b) ustanawiają mechanizmy koordynacji, tak aby unikać powtarzania gromadzenia danych dla różnych celów;

Poprawka 148

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 2 – litera c)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

f) zapewniają bezpieczne przechowywanie gromadzonych danych oraz w stosownych przypadkach ochronę i poufność gromadzonych danych;

c) zapewniają bezpieczne przechowywanie gromadzonych danych, upubliczniając je z wyjątkiem sytuacji, w których wymagana jest stosowna ochrona i poufność pod warunkiem przedstawienia powodów takich ograniczeń;

Poprawka 149

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 2 – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

g) zapewniają Komisji lub wyznaczonym przez nią organom dostęp do krajowych baz danych i systemów stosowanych do przetwarzania gromadzonych danych do celów sprawdzenia istnienia i jakości danych.

d) zapewniają Komisji lub wyznaczonym przez nią organom dostęp do wszystkich krajowych baz danych i systemów stosowanych do przetwarzania gromadzonych danych do celów sprawdzenia istnienia i jakości danych.

Poprawka  150

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 2 – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) udostępniają zainteresowanym stronom stosowne dane i odpowiednie metody ich pozyskiwania, uwzględniając wszelkie dane uzupełniające, które te strony mogą dostarczyć.

Poprawka  151

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Państwa członkowskie co roku dostarczają Komisji sprawozdanie podsumowujące zawierające wykaz łowisk, w przypadku których wymagane jest gromadzenie danych, oraz ustalenia dotyczące zgodności z wymogami dla każdego przypadku i każdej kategorii. Sprawozdanie podsumowujące jest dostępne publicznie.

Uzasadnienie

Mimo iż państwa członkowskie powinny dostarczać Komisji dane naukowe na temat swoich łowisk, wiele z nich nie wywiązało się z tego obowiązku. Państwa członkowskie, które nie wywiązują się z tego obowiązku, powinny wskazać, jakie łowiska nie zostały przeanalizowane.

Poprawka  152

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Państwa członkowskie zapewniają krajową koordynację gromadzenia danych naukowych w zakresie zarządzania rybołówstwem i zarządzania tymi danymi. W tym celu wyznaczają krajowego korespondenta i organizują coroczne krajowe posiedzenie koordynujące. Komisja jest informowana o krajowych działaniach koordynujących i zapraszana na posiedzenia koordynujące.

3. Państwa członkowskie zapewniają krajową koordynację gromadzenia danych naukowych i społeczno-gospodarczych w zakresie zarządzania rybołówstwem i zarządzania tymi danymi. W tym celu wyznaczają krajowego korespondenta i organizują coroczne krajowe posiedzenie koordynujące. Parlament Europejski i Komisja są informowane o krajowych działaniach koordynujących i zapraszane na posiedzenia koordynujące.

 

Poprawka  153

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Państwa członkowskie koordynują swoją działalność gromadzenia danych z innymi państwami członkowskimi w tym samym regionie i dokładają wszelkich starań, aby skoordynować swoje działania z państwami trzecimi, które mają suwerenność lub jurysdykcję nad wodami w tym samym regionie.

4. Państwa członkowskie, w ścisłej współpracy z Komisją, koordynują swoją działalność gromadzenia danych z innymi państwami członkowskimi w tym samym regionie i dokładają wszelkich starań, aby skoordynować swoje działania z państwami trzecimi, które mają suwerenność lub jurysdykcję nad wodami w tym samym regionie.

Poprawka 154

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55, aby określić cele na rzecz precyzji danych, które mają być gromadzone, oraz wskazać poziomy agregowania do celów gromadzenia i stosowania powyższych danych oraz zarządzania nimi na potrzeby programu wieloletniego, o którym mowa w ust. 5.

6. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55, aby określić cele na rzecz precyzji danych, które mają być gromadzone, oraz wskazać poziomy agregowania do celów gromadzenia i stosowania powyższych danych oraz zarządzania nimi na potrzeby programu wieloletniego, o którym mowa w ust. 5, oraz aby zapewnić koordynację gromadzenia i przedstawiania danych między państwami członkowskimi.

Poprawka  155

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 – ustęp 7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

7a. Jeżeli państwo członkowskie nie spełnia wymogów związanych z gromadzeniem danych, skutkuje to cofnięciem pomocy publicznej, a następnie nałożeniem dodatkowych kar przez Komisję.

Poprawka  156

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 37 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 37a

 

Konsultacje z organami naukowymi

 

Komisja zasięga regularnie opinii właściwych organów naukowych w kwestiach dotyczących ochrony zasobów rybołówstwa i gospodarowania nimi, włącznie z zagadnieniami biologicznymi, gospodarczymi, środowiskowymi, społecznymi i technicznymi, zwracając uwagę na właściwe gospodarowanie publicznymi środkami finansowymi, tak aby uniknięcia powielania prac prowadzonych przez poszczególne organy naukowe.

Poprawka  157

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 38 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie przyjmują krajowe programy gromadzenia danych naukowych, badań i innowacji w zakresie rybołówstwa. Ponadto koordynują gromadzenie danych, badania i innowacje w zakresie rybołówstwa z ramami badań i innowacji innych państw członkowskich oraz Unii.

1. Państwa członkowskie przyjmują krajowe programy gromadzenia danych naukowych, badań i innowacji w zakresie rybołówstwa i akwakultury. Ponadto koordynują w ścisłej współpracy z Komisją gromadzenie danych, badania i innowacje w zakresie rybołówstwa z innymi państwami członkowskimi w kontekście unijnych ram badań i innowacji, angażując w stosownych przypadkach odnośne komitety doradcze.

Poprawka  158

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 38 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Państwa członkowskie zapewniają dostępność właściwych kompetencji i zasobów ludzkich, jakie mają być zaangażowane w proces doradztwa naukowego.

2. Państwa członkowskie zapewniają przy zaangażowaniu odnośnych podmiotów naukowych dostępność właściwych kompetencji i zasobów ludzkich, jakie mają być zaangażowane w proces doradztwa naukowego.

Poprawka  159

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 38 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Państwa członkowskie dostarczają Komisji sprawozdania roczne w sprawie postępów we wdrażaniu krajowych programów na rzecz gromadzenia danych naukowych, badań i innowacji w zakresie rybołówstwa.

Poprawka  160

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VI – artykuł 38 – ustęp 2 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2b. Wyniki programu badań udostępnia się całemu europejskiemu środowisku naukowemu.

Poprawka  161

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 39

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

1. Unia uczestniczy w działaniach organizacji międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem, w tym regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami i celami politycznymi oraz spójnie z celami ustanowionymi w art. 2 i 3.

1. Mając na uwadze zagwarantowanie zrównoważonego wykorzystywania morskich zasobów biologicznych i zrównoważonego gospodarowania nimi, Unia wspiera skuteczne wdrażanie międzynarodowych instrumentów i przepisów w dziedzinie rybołówstwa, uczestniczy w działaniach organizacji międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem, w tym regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, i wspiera te działania, przestrzegając międzynarodowych zobowiązań, obowiązków i celów politycznych oraz działając w sposób spójny z celami ustanowionymi w art. 2, 3 i 4 niniejszego rozporządzenia oraz w innych strategiach politycznych UE.

2. Stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem i regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym w celu zapewnienia utrzymania lub odbudowania zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Unia w szczególności:

 

a) aktywnie wspiera, promuje rozwój najlepszej dostępnej wiedzy naukowej i przyczynia się do tego rozwoju;

 

b) propaguje środki gwarantujące utrzymanie zasobów rybołówstwa zgodnie z celami art. 2, w szczególności z art. 2 ust. 2 oraz 4b;

 

c) wspiera tworzenie i wzmacnianie pozycji komitetów regionalnych organizacji ds. rybołówstwa zajmujących się kwestiami zgodności, okresowych niezależnych ocen skuteczności i odpowiednich działań naprawczych, w tym skutecznych kar zniechęcających, które należy stosować w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny;

 

d) podnosi spójność polityczną inicjatyw unijnych, szczególnie uwzględniając działania w zakresie środowiska, rozwoju i handlu;

 

e) propaguje i wspiera, we wszystkich sferach międzynarodowych, niezbędne działania służące do eliminowania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych (NNN) połowów, dbając w tym celu o to, by na rynek UE nie wprowadzano żadnych produktów pochodzących z takich połowów, a tym samym przyczyniając się do zrównoważonej działalności połowowej, która jest rentowna i wspiera zatrudnienie w Unii;

 

f) zachęca do podejmowania wspólnych międzynarodowych działań na rzecz zwalczania piractwa na morzu w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi oraz zapobiegania zakłócaniu działalności połowowej na morzu, a także aktywnie w nich uczestniczy;

 

g) wspiera skuteczne wprowadzanie międzynarodowych instrumentów i przepisów w dziedzinie rybołówstwa;

 

h) dopilnowuje, by działalność połowowa poza wodami Unii opierała się na tych samych zasadach i standardach, które obowiązują na wodach Unii, jednocześnie wspierając stosowanie przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa tych samych zasad i standardów, jakie stosuje się na wodach Unii.

 

2a. Unia aktywnie wspiera opracowywanie sprawiedliwych i przejrzystych mechanizmów przydzielania uprawnień do połowów.

3. Unia aktywnie przyczynia się do rozwoju wiedzy naukowej i doradztwa oraz wspiera je w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa i w organizacjach międzynarodowych.

 

Poprawka  162

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 39 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Unia wspiera współpracę między regionalnymi organizacjami ds. rybołówstwa w celu dostosowania, harmonizacji i poszerzenia ram dla wielostronnych działań i przyczynia się do rozwoju wiedzy naukowej i doradztwa w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa i w organizacjach międzynarodowych oraz stosuje się do wynikających z nich zaleceń.

Poprawka  163

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 40

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

Unia współpracuje z państwami trzecimi i z organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się rybołówstwem, w tym z regionalnymi organizacjami ds. rybołówstwa, w celu zwiększenia zgodności ze środkami przyjętymi przez te organizacje międzynarodowe.

Unia współpracuje przy wsparciu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa z państwami trzecimi i z organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się rybołówstwem, w tym z regionalnymi organizacjami ds. rybołówstwa, w celu zwiększenia zgodności ze środkami, w szczególności dotyczącymi zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów, przyjętymi przez te organizacje międzynarodowe w celu zapewnienia ścisłego przestrzegania tych środków.

 

Państwa członkowskie zapewniają przestrzeganie przez ich podmioty gospodarcze środków, o których mowa w pierwszym ustępie.

Poprawka  164

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik VII – artykuł 41 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W porozumieniach w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi ustanawia się ramy zarządzania prawnego, gospodarczego i środowiskowego w przypadku działalności połowowej prowadzonej przez unijne statki rybackie na wodach państw trzecich.

1. W porozumieniach w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi ustanawia się ramy zarządzania prawnego, gospodarczego i środowiskowego w przypadku działalności połowowej prowadzonej przez unijne statki rybackie na wodach państw trzecich zgodnie z odpowiednimi środkami przyjętymi przez organizacje międzynarodowe, w tym regionalne organizacje ds. rybołówstwa. Ramy takie mogą obejmować:

 

a) rozwój i wsparcie dla niezbędnych instytucji naukowych i badawczych;

 

b) potencjał w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru; oraz

 

c) inne elementy budowania potencjału związane z opracowywaniem polityki zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przez państwo trzecie.

 

Ponadto ramy te zapewniają prowadzenie działalności połowowej w warunkach pewności prawa.

Poprawka  165

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Aby zapewnić zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza, Unia kieruje się zasadą, zgodnie z którą porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi mają być zawierane dla wspólnego dobra obu stron oraz mają służyć kontynuowaniu działalności flot Unii poprzez uzyskanie udziału w nadwyżce państwa trzeciego, proporcjonalnego do interesu flot UE.

Poprawka  166

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik VII – artykuł 41 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w sposób jasny i przejrzysty w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane przez wszystkie floty między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka  167

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem i porozumienia w sprawie wzajemnego dostępu obejmują:

 

a) wymóg zachowania zgodności z zasadą ograniczonego dostępu do zasobów, które – według danych naukowych – są w nadwyżce dla państwa nadbrzeżnego zgodnie z postanowieniami UNCLOS;

 

b) klauzulę zakazującą przyznawania korzystniejszych warunków różnym flotom prowadzącym połowy na tych wodach niż warunki przyznane podmiotom gospodarczym Unii, w tym również pod względem ochrony i rozwoju zasobów oraz zarządzania nimi, lub umów finansowych, opłat oraz innych praw odnoszących się do wydawania zezwoleń połowowych;

 

c) klauzulę warunkową uzależniającą zawarcie porozumienia od poszanowania praw człowieka zgodnie z międzynarodowymi umowami dotyczącymi praw człowieka; oraz

 

d) klauzulę wyłączności.

Poprawka  168

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2b. Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem i porozumienia w sprawie wzajemnego dostępu przewidują, że unijne statki rybackie mogą prowadzić działalność połowową na wodach państwa trzeciego, z którym została zawarta umowa, tylko wówczas, gdy posiadają zezwolenie połowowe wydane zgodnie z procedurą uzgodnioną przez obydwie strony umowy.

Poprawka  169

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2c. Statki pływające pod banderą państwa członkowskiego Unii, które czasowo wycofały się z rejestru państwa członkowskiego w celu ubiegania się o uprawnienia do połowów gdzie indziej, tracą na okres 24 miesięcy prawo do korzystania z uprawnień do połowów w ramach porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem lub protokołów obowiązujących w czasie, gdy opuszczały rejestr w przypadku powrotu do rejestru Unii; to samo dotyczy czasowej zmiany bandery podczas prowadzenia połowów w ramach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa.

Poprawka 170

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2d. Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przewidują, że zezwolenia połowowe jakiegokolwiek rodzaju przyznaje się tylko nowym statkom rybackim oraz statkom rybackim, które pływały uprzednio pod banderą państwa członkowskiego Unii przez co najmniej 24 miesiące poprzedzające złożenie wniosku o zezwolenie na łowienie gatunków docelowych wymienionych w porozumieniu w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

Poprawka  171

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2e. Określając uprawnienia do połowów w przypadku porozumień dotyczących międzystrefowych zasobów rybnych lub zasobów rybnych masowo migrujących, należycie uwzględnia się oceny naukowe przeprowadzone na szczeblu regionalnym oraz środki ochrony i zarządzania przyjęte przez regionalną organizację ds. rybołówstwa.

Poprawka  172

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 f (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2f. Unia monitoruje działania statków rybackich UE prowadzących działalność na wodach poza Unią nieobjętych porozumieniami w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem. Statki takie powinny przestrzegać tych samych głównych zasad, które mają zastosowanie do statków prowadzących działalność połowową w Unii.

Poprawka  173

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 g (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2g. Unijne statki rybackie prowadzące połowy poza wodami Unii wyposażone są w kamery telewizji przemysłowej lub podobne, aby umożliwić pełną dokumentację praktyk połowowych i połowów.

Poprawka  174

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 41 – ustęp 2 h (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2h. Przed udzieleniem Komisji mandatu do negocjacji w sprawie następnych protokołów przeprowadzane są niezależne oceny wpływu każdego protokołu, które obejmują informacje dotyczące połowów i działalności połowowej. Oceny te są podawane do wiadomości publicznej.

Poprawka  175

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 42 – ustęp 1 – litera a a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa) Aby zagwarantować, by zasoby dzielone z krajami sąsiadującymi były zarządzane w sposób zrównoważony, powinny one koniecznie wchodzić w zakres niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

We wniosku nie ma przepisów dotyczących umów o połowach na wodach nordyckich. Dzięki tej poprawce zostaną one uwzględnione we wniosku.

Poprawka  176

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – artykuł 42 – ustęp 1 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) ustanowienia ram zarządzania, z uwzględnieniem rozwoju i utrzymania niezbędnych instytucji naukowych i badawczych, potencjału w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru oraz innych elementów budowania potencjału związanych z opracowywaniem polityki zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przez państwo trzecie. Taka pomoc finansowa uwarunkowana jest osiągnięciem konkretnych wyników.

b) ustanowienia ram zarządzania, z uwzględnieniem rozwoju i utrzymania niezbędnych instytucji naukowych i badawczych, potencjału w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru, mechanizmów przejrzystości, uczestnictwa i rozliczalności oraz innych elementów budowania potencjału związanych z opracowywaniem polityki zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przez państwo trzecie. Taka pomoc finansowa uwarunkowana jest osiągnięciem konkretnych wyników społeczno-gospodarczych i środowiskowych, ma charakter uzupełniający oraz jest spójna z projektami i programami rozwoju prowadzonymi w zainteresowanym kraju trzecim.

Poprawka  177

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VIII –artykuł 43 –tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wspieranie akwakultury

Wspieranie zrównoważonej akwakultury

Poprawka  178

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VIII – artykuł 43 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Do 2013 r. Komisja opracuje niewiążące strategiczne wytyczne unijne dotyczące wspólnych priorytetów i celów rozwoju działań w zakresie akwakultury w celu promowania zrównoważonego rozwoju i przyczyniania się do bezpieczeństwa żywnościowego, wzrostu i zatrudnienia. Takie strategiczne wytyczne, w których uwzględnia się właściwe pozycje wyjściowe i różne uwarunkowania w całej Unii, stanowią podstawę wieloletnich krajowych planów strategicznych i mają na celu:

1. Do 2013 r. Komisja opracuje niewiążące strategiczne wytyczne unijne dotyczące wspólnych priorytetów i celów rozwoju działań w zakresie zrównoważonej akwakultury w celu promowania zrównoważonego rozwoju i przyczyniania się do bezpieczeństwa żywnościowego, dostaw żywności, wzrostu i zatrudnienia. Takie strategiczne wytyczne, w których zostanie wprowadzone rozróżnienie między akwakulturą na małą i średnią skalę a akwakulturą na skalę przemysłową, uwzględniają właściwe pozycje wyjściowe i różne uwarunkowania w całej Unii oraz stanowią podstawę wieloletnich krajowych planów strategicznych i mają na celu:

Poprawka  179

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VIII – artykuł 43 – ustęp 1, litera a), b) c) , d) – i ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) zwiększenie konkurencyjności sektora akwakultury oraz wsparcie jego rozwoju i innowacji;

a) uproszczenie przepisów w tym sektorze oraz zmniejszenie obciążeń administracyjnych na szczeblu europejskim;

b) stymulowanie działalności gospodarczej;

b) włączenie działań dotyczących akwakultury do innych strategii politycznych w takich dziedzinach, jak polityka na rzecz obszarów przybrzeżnych, strategie morskie i wytyczne na rzecz zagospodarowania przestrzennego morza, wdrażanie dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej1 (ramowej dyrektywy wodnej) i polityki środowiskowej.

c) zróżnicowanie i poprawę jakości życia na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

 

d) zapewnienie równych szans dla podmiotów gospodarczych sektora akwakultury w dostępie do wód i przestrzeni.

 

2. Państwa członkowskie ustanawiają wieloletni krajowy plan strategiczny na rzecz rozwoju działań w zakresie akwakultury na ich terytorium do 2014 r.

2. Unia wspiera wytwarzanie i konsumpcję europejskich produktów zrównoważonej akwakultury przez:

 

a) wprowadzanie przejrzystych i ogólnych kryteriów jakościowych dla akwakultury do 2014 r. w celu oceny i zminimalizowania wpływu środowiskowego akwakultury i działalności rolniczej;

 

b) zapewnienie konsumentom dostaw żywności po rozsądnych cenach;

 

c) określanie zasad dotyczących identyfikowalności, bezpieczeństwa i jakości unijnych i importowanych produktów akwakultury poprzez właściwe znakowanie lub etykietowanie określone w art. 42 rozporządzenia (EU) nr xx/xxxx Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [data] w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury2;

 

__________________

 

1 Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1.

 

2 Dz.U. L …

Poprawka  180

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VIII – artykuł 43 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Wieloletni krajowy plan strategiczny zawiera cele państw członkowskich i środki służące ich osiągnięciu.

3. Wieloletni krajowy plan strategiczny zawiera cele państw członkowskich oraz środki i harmonogramy konieczne do ich osiągnięcia.

Poprawka 181

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VIII – artykuł 43 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Wieloletnie krajowe plany strategiczne mają w szczególności następujące cele:

4. Wieloletnie krajowe plany strategiczne uwzględniają w szczególności następujące kwestie:

a) uproszczenia administracyjne, w szczególności w odniesieniu do licencji;

a) zmniejszenie biurokracji i uproszczenia administracyjne, w szczególności w odniesieniu do licencji;

b) pewność podmiotów gospodarczych sektora akwakultury w zakresie dostępu do wód i przestrzeni;

b) pewność podmiotów gospodarczych sektora akwakultury w zakresie dostępu do wód i przestrzeni zgodnie z polityką UE dotyczącą zarządzania strefą przybrzeżną i morskiego planowania przestrzennego;

c) wskaźniki zrównoważonego rozwoju środowiskowego, gospodarczego i społecznego;

c) wskaźniki jakości oraz zrównoważonego rozwoju środowiskowego, gospodarczego i społecznego;

 

ca) środki zapewniające pełną zgodność działań w zakresie akwakultury z obowiązującym prawodawstwem Unii dotyczącym środowiska;

d) ocenę innego możliwego transgranicznego oddziaływania na sąsiadujące państwa członkowskie.

d) ocenę innego możliwego transgranicznego oddziaływania na żywe zasoby morza i ekosystemy morskie oraz na sąsiadujące państwa członkowskie;

 

da) promowanie badań, rozwoju i innowacji oraz współpracę między przemysłem a światem naukowym;

 

db) bezpieczeństwo żywności;

 

dc) zdrowie i dobrostan zwierząt;

 

dd) zrównoważone środowisko.

Poprawka  182

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VIII – artykuł 44

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ustanawia się Komitet Doradczy ds. Akwakultury zgodnie z art. 53.

Ustanawia się Komitet Doradczy ds. Akwakultury i Rybołówstwa Śródlądowego zgodnie z art. 52.

Poprawka  183

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IX – artykuł 45 – ustęp 1 – litera c)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) zwiększenia konkurencyjności unijnego sektora rybołówstwa i akwakultury, w szczególności producentów;

c) zwiększenia konkurencyjności unijnego sektora rybołówstwa i akwakultury i promowania jego polityki w zakresie jakości poprzez wdrożenie planów produkcji i wprowadzania do obrotu, ze zwróceniem szczególnej uwagi na producentów;

Poprawka  184

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IX – artykuł 45 – ustęp 1 – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) zwiększenia przejrzystości rynków, w szczególności w odniesieniu do wiedzy gospodarczej i zrozumienia unijnych rynków w zakresie produktów rybołówstwa i akwakultury wzdłuż całego łańcucha dostaw, oraz świadomości konsumentów;

d) zwiększenia przejrzystości i stabilności rynków, w szczególności w odniesieniu do wiedzy gospodarczej i zrozumienia unijnych rynków w zakresie produktów rybołówstwa i akwakultury wzdłuż całego łańcucha dostaw, sprawiedliwego podziału wartości dodanej wśród uczestników łańcucha oraz informowania i świadomości konsumentów dzięki oznakowaniom i/lub etykietom zawierającym zrozumiałe informacje;

Poprawka  185

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IX – artykuł 45 – ustęp 1 – litera e)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) przyczynienia się do zapewnienia równych szans dla wszystkich produktów wprowadzanych do obrotu w Unii poprzez sprzyjanie zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych.

e) przyczynienia się do zapewnienia równych szans, w tym jednakowych wymogów sanitarnych, socjalnych i środowiskowych, dla wszystkich produktów wprowadzanych do obrotu w Unii poprzez sprzyjanie zrównoważonej eksploatacji zasobów rybnych.

Poprawka  186

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IX – artykuł 45 – ustęp 1 – litera e a) i e b) (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ea) zagwarantowania, że produkty przywożone z państw trzecich pochodzą z połowów i sektorów przestrzegających takich samych wymogów środowiskowych, gospodarczych, socjalnych i sanitarnych, jakie stawia się flotom i przedsiębiorstwom unijnym, oraz że produkty pochodzą z legalnych, raportowanych i uregulowanych połowów, prowadzonych zgodnie z takimi samymi normami, jakie stosowane są wobec statków unijnych.

 

eb) zapewnienia, że identyfikowalność wszystkich produktów rybołówstwa i akwakultury w całym łańcuchu dostaw dostarcza weryfikowalne i dokładne informacje na temat pochodzenia produktu i metody jego produkcji oraz służy odpowiedniemu oznakowaniu produktów, z naciskiem na wiarygodne oznakowanie ekologiczne;

Poprawka  187

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IX – artykuł 45 – ustęp 3 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) wspólne normy handlowe.

b) wspólne normy handlowe, z uwzględnieniem szczególnych cech społeczności lokalnych.

Poprawka  188

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IX – artykuł 45 – ustęp 3 – litera b a), b b) i b c) (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ba) wspólne zasady mające na celu wprowadzenie systemu oznakowania ekologicznego europejskich produktów rybołówstwa i akwakultury;

 

bb) informacje dla konsumentów;

 

bc) podejmowanie środków handlowych wobec państw trzecich niestosujących zrównoważonych praktyk połowowych.

Poprawka  189

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 46 – ustęp 2 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) stosowaniu nowoczesnych technologii kontroli w zakresie dostępności i jakości danych dotyczących rybołówstwa;

b) efektywniejszym wykorzystaniu systemów już znajdujących się na pokładach poszczególnych statków rybackich i, w stosownych przypadkach, stosowaniu skutecznych technologii kontroli w zakresie dostępności i jakości danych dotyczących rybołówstwa i akwakultury;

Poprawka  190

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 46 – ustęp 2 – litera b a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ba) ogólnounijnej harmonizacji przepisów dotyczących kontroli i kar;

Poprawka  191

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 46 – ustęp 2 – litera b b) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

bb) komplementarności między kontrolami na morzu i na lądzie;

Poprawka  192

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 46 – ustęp 2 – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) rozwoju kultury przestrzegania prawa wśród podmiotów gospodarczych;

d) rozwoju kultury współodpowiedzialności, przestrzegania prawa i współpracy wśród wszystkich operatorów statków rybackich, właścicieli statków i rybaków;

Poprawka  193

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 46 – ustęp 2 – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) znormalizowanym systemie przestrzegania i egzekwowania przepisów dla każdego państwa członkowskiego.

Uzasadnienie

Musi istnieć jednolity system przestrzegania i egzekwowania przepisów w całej UE, ponieważ obszary połowowe są dzielone. Ponadto w niektórych państwach członkowskich stosowane są sankcje administracyjne, podczas gdy inne państwa członkowskie stosują sankcje karne.

Poprawka  194

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 46 – ustęp 2 – litera e)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

e) ustanowieniu skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji.

skreślona

Poprawka  195

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 46 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar, obejmujących wstrzymanie wypłat środków z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), uwzględniając stosunek kosztów do korzyści oraz zasadę proporcjonalności.

Poprawka  196

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część X – artykuł 48

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie mogą wymagać od posiadaczy licencji połowowej w przypadku statków rybackich o całkowitej długości co najmniej 12 metrów, pływających pod banderą tych państw, wnoszenia proporcjonalnego wkładu w koszty wdrażania unijnego systemu kontroli rybołówstwa.

Państwa członkowskie mogą wymagać od swych podmiotów gospodarczych wnoszenia proporcjonalnego wkładu w koszty operacyjne wdrażania unijnego systemu kontroli rybołówstwa i gromadzenia danych.

Poprawka  197

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XI – artykuł 49

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Unijną pomoc finansową można przyznać w celu przyczynienia się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 i 3.

Unijną pomoc finansową można przyznać w celu przyczynienia się do osiągnięcia długofalowych celów związanych ze zrównoważonym rozwojem w kontekście środowiskowym, gospodarczym i społecznym, określonych w art. 2 i 3. Unijnej pomocy finansowej nie przyznaje się na wspieranie działań stwarzających zagrożenie dla równowagi i ochrony żywych zasobów morza, różnorodności biologicznej, siedlisk i ekosystemów.

Poprawka  198

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XI – artykuł 50

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

1. Unijna pomoc finansowa na rzecz państw członkowskich jest uzależniona od przestrzegania przez państwa członkowskie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

1. Unijna pomoc finansowa na rzecz państw członkowskich jest przejrzysta i uzależniona od przestrzegania przez państwa członkowskie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, a także od stosowania przez nie zasady ostrożnościowej.

2. Nieprzestrzeganie przez państwa członkowskie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa może spowodować przerwanie lub zawieszenie płatności lub zastosowanie korekty finansowej unijnej pomocy finansowej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Takie środki są proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń stwierdzonej niezgodności.

2. Nieprzestrzeganie przez państwa członkowskie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa powoduje przerwanie lub zawieszenie płatności lub zastosowanie korekty finansowej unijnej pomocy finansowej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Takie środki są proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń stwierdzonej niezgodności.

Uzasadnienie

Mocne zachęty są niezbędne do zwiększenia stopnia zgodności ze wspólną polityką rybołówstwa.

Poprawka  199

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XI – artykuł 51

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

1. Unijna pomoc finansowa na rzecz podmiotów gospodarczych jest uzależniona od przestrzegania przez podmioty przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

1. Unijna pomoc finansowa na rzecz podmiotów gospodarczych jest uzależniona od przestrzegania przez nie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa oraz prawa krajowego transponującego dyrektywy w dziedzinie środowiska, o których mowa w art. 12. Pomocy finansowej nie udziela się na realizację działań stwarzających zagrożenie dla równowagi i ochrony żywych zasobów morza, różnorodności biologicznej, siedlisk i ekosystemów.

2. Poważne naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa przez podmioty gospodarcze spowodują tymczasowy lub trwały zakaz dostępu do unijnej pomocy finansowej lub zastosowanie obniżek finansowych. Takie środki są proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń poważnych naruszeń.

2. Poważne naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa i prawa krajowego, o którym mowa w art. 1, przez podmioty gospodarcze spowodują tymczasowy lub trwały zakaz dostępu do unijnej pomocy finansowej lub zastosowanie obniżek finansowych. Takie środki, podejmowane przez państwo członkowskie, zniechęcające, skuteczne i proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń poważnych naruszeń.

3. Państwa członkowskie gwarantują, że unijna pomoc finansowa jest przyznawana wyłącznie w przypadku, gdy na zainteresowany podmiot gospodarczy nie nałożono żadnych sankcji za poważne naruszenia w ciągu 1 roku przed datą wniosku o unijną pomoc finansową.

3. Państwa członkowskie gwarantują, że unijna pomoc finansowa jest przyznawana wyłącznie w przypadku, gdy zainteresowany podmiot gospodarczy nie dopuścił się poważnego naruszenia w ciągu trzech lat przed datą wniosku o unijną pomoc finansową.

Poprawka  200

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 52

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komitety doradcze ustanawia się dla każdego z obszarów kompetencji ustanowionych w załączniku III, aby promować zrównoważoną reprezentację wszystkich zainteresowanych stron i przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 i 3.

1. Komitety doradcze ustanawia się dla każdego z obszarów geograficznych lub zakresów kompetencji ustanowionych w załączniku III, aby promować zrównoważoną reprezentację wszystkich zainteresowanych stron, zgodnie z przepisami art. 54 ust. 1, i przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 i 3.

 

1a. W szczególności tworzy się następujące nowe komitety doradcze zgodnie z załącznikiem III:

 

a) komitet doradczy ds. regionów najbardziej oddalonych, podzielony na trzy sekcje dla każdego z basenów morskich (Atlantyk Zachodni, Atlantyk Wschodni i Ocean Indyjski);

 

b) komitet doradczy ds. akwakultury i rybołówstwa śródlądowego;

 

c) komitet doradczy ds. rynków;

 

d) komitet doradczy ds. Morza Czarnego.

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 dotyczących zmian do tego załącznika w celu zmiany obszarów kompetencji, utworzenia nowych obszarów kompetencji komitetów doradczych lub utworzenia nowych komitetów doradczych.

 

3. Każdy komitet doradczy ustanawia własny regulamin wewnętrzny.

2. Każdy komitet doradczy ustanawia własny regulamin wewnętrzny.

Poprawka  201

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 53

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-1. Przed zakończeniem wewnętrznych procedur mających na celu złożenie – zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą – wniosku ustawodawczego, którego podstawę prawną stanowi art. 43 ust. 2 TFUE, takich jak plany wieloletnie lub ramy środków technicznych, lub też mających na celu przyjęcie aktów delegowanych zgodnie z art. 55, Komisja zasięga opinii zainteresowanych komitetów doradczych. Konsultacje te odbywają się bez uszczerbku dla konsultacji z ICES lub innymi właściwymi organami naukowymi.

1. Komitety doradcze mogą:

1. Komitety doradcze mogą:

a) przedstawiać Komisji lub zainteresowanemu państwu członkowskiemu zalecenia i sugestie w sprawach odnoszących się do zarządzania rybołówstwem i do akwakultury;

a) przedstawiać Komisji i zainteresowanemu państwu członkowskiemu zalecenia i sugestie w sprawach odnoszących się do aspektów społeczno-gospodarczych i ochronnych rybołówstwa, zarządzania nim oraz do akwakultury;

b) informować Komisję i państwa członkowskie o problemach związanych z zarządzaniem rybołówstwem i akwakulturą w obszarze ich kompetencji;

b) informować Komisję i państwa członkowskie o problemach związanych z aspektami społeczno-gospodarczymi i ochronnymi rybołówstwa, z zarządzaniem nim i, w stosownych przypadkach, akwakulturą w obszarze lub zakresie ich kompetencji i proponować rozwiązania tych problemów;

c) w ścisłej współpracy z naukowcami przyczyniać się do gromadzenia, dostarczania i analizowania danych koniecznych do opracowania środków ochronnych.

c) w ścisłej współpracy z naukowcami przyczyniać się do gromadzenia, dostarczania i analizowania danych koniecznych do opracowania środków ochronnych;

 

ca) wydawać opinie w sprawie projektów środków ochronnych, o których mowa w art. 17 oraz projektów środków technicznych, o których mowa w art. 21, a także przedstawiać je Komisji i tym państwom członkowskim, które są bezpośrednio zainteresowane danym łowiskiem lub obszarem;

2. Komisja i w stosownych przypadkach zainteresowane państwa członkowskie odpowiadają w rozsądnym terminie na wszelkie zalecenia, sugestie lub informacje otrzymane na podstawie ust. 1.

2. Komisja i w stosownych przypadkach zainteresowane państwa członkowskie uwzględniają opinie, zalecenia i sugestie komitetów doradczych oraz wszelkie informacje otrzymane zgodnie z ust. -1 i 1 oraz ustosunkowują się do nich w terminie nie dłuższym niż 30 dni roboczych, a w każdym przypadku przed przyjęciem ostatecznych środków. W przypadku gdy ostateczne środki odbiegają od opinii, zaleceń i sugestii otrzymanych od komitetów doradczych zgodnie z ust. -1 i 1, Komisja i zainteresowane państwo członkowskie udzielają szczegółowego wyjaśnienia przyczyn takiego stanu rzeczy.

Poprawka  202

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 54

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

 

1. Komitety doradcze składają się z organizacji reprezentujących podmioty gospodarcze z sektora rybołówstwa i inne grupy interesu, których dotyczy wspólna polityka rybołówstwa.

1. Komitety doradcze składają się z:

 

a) organizacji reprezentujących podmioty gospodarcze z sektora rybołówstwa oraz – w stosownych przypadkach – z sektora akwakultury;

 

b) innych grup interesu, których dotyczy wspólna polityka rybołówstwa, np. organizacji środowiskowych i grup konsumentów.

 

W odniesieniu do lit. a) należy zapewnić odpowiednią reprezentację pracodawców, rybaków prowadzących własną działalność gospodarczą, pracowników oraz różnych sektorów rybołówstwa.

 

Przedstawiciele administracji krajowych i regionalnych, którzy mają interes połowowy w danym obszarze, a także naukowcy z instytutów naukowych i z instytutów badawczych w dziedzinie rybołówstwa państw członkowskich oraz z międzynarodowych instytucji naukowych doradzających Komisji mają prawo uczestnictwa w charakterze obserwatorów.

 

1a. Przedstawiciele Parlamentu Europejskiego i Komisji mogą uczestniczyć w posiedzeniach komitetów doradczych w charakterze obserwatorów. Przedstawiciele sektora rybołówstwa i innych grup interesów z państw trzecich, w tym przedstawiciele regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, którzy mają interes połowowy w danym obszarze lub na danym łowisku objętym zakresem komitetu doradczego, mogą zostać zaproszeni do udziału w posiedzeniach komitetu doradczego w charakterze obserwatorów, jeżeli omawiane są zagadnienia, które ich dotyczą.

2. Każdy komitet doradczy składa się ze zgromadzenia ogólnego i komitetu wykonawczego i przyjmuje wszystkie środki niezbędne dla jego organizacji oraz w celu zapewnienia przejrzystości i odniesienia się do wszystkich wyrażonych uwag.

2. Każdy komitet doradczy składa się ze zgromadzenia ogólnego i komitetu wykonawczego i przyjmuje wszystkie środki niezbędne dla jego organizacji oraz w celu zapewnienia przejrzystości i odniesienia się do wszystkich wyrażonych uwag.

3. Komitety doradcze mogą ubiegać się o unijną pomoc finansową jako organy dążące do osiągnięcia celów leżących w ogólnym interesie europejskim.

3. Komitety doradcze mogą ubiegać się o unijną pomoc finansową jako organy dążące do osiągnięcia celów leżących w ogólnym interesie europejskim.

4. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do składu i funkcjonowania komitetów doradczych.

4. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do składu i funkcjonowania komitetów doradczych bez uszczerbku dla ust. 1 i 1a.

Poprawka  203

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XIII – artykuł 55 – ustępy 2-5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 15 ust. 6, art. 20 ust. 1 i 2, art. 24 ust. 1 i 2, art. 35 ust. 3, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6, art. 47 ust. 2, art. 52 ust. 2 i art. 54 ust. 4, powierza się na czas nieokreślony począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r.

2. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 13, art. 15 ust. 6, art. 20 ust. 1 i 2, art. 24 ust. 1 i 2, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6, art. 47 ust. 2 i art. 54 ust. 4, powierza się na czas nieokreślony począwszy od dnia 1 stycznia 2013 r.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 15 ust. 6, art. 20 ust. 1 i 2, art. 24 ust. 1 i 2, art. 35 ust. 3, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6, art. 47 ust. 2, art. 52 ust. 2 i art. 54 ust. 4, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 13, art. 15 ust. 6, art. 20 ust. 1 i 2, art. 24 ust. 1 i 2, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6, art. 47 ust. 2 i art. 54 ust. 4, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 12 ust. 3, art. 15 ust. 4, art. 20 ust. 1 i 2, art. 24 ust. 1 i 2, art. 35 ust. 3, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 7, art. 47 ust. 2, art. 52 ust. 2 i art. 54 ust. 4 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady, w ciągu dwóch miesięcy od zawiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o dwa miesiące.

5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 13, art. 15 ust. 6, art. 20 ust. 1 i 2, art. 24 ust. 1 i 2, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6, art. 47 ust. 2 i art. 54 ust. 4 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady, w ciągu dwóch miesięcy od zawiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o dwa miesiące.

Poprawka  204

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik XIII – artykuł 55 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 55a

 

Tryb pilny

 

1. Akty delegowane przyjęte na mocy niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie oraz mają zastosowanie przez okres sześciu miesięcy zgodnie z ust. 2. W zawiadomieniu o akcie delegowanym skierowanym do Parlamentu Europejskiego i Rady podaje się powody, dla których skorzystano z procedury w trybie pilnym.

 

2. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 55 ust. 5. W takim przypadku Komisja bezzwłocznie uchyla dany akt po otrzymaniu powiadomienia o decyzji o wyrażeniu sprzeciwu przez Parlament Europejski lub Radę.

Poprawka  205

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XIII – artykuł 56

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

We wdrażaniu przepisów wspólnej polityki rybołówstwa Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

1. We wdrażaniu przepisów wspólnej polityki rybołówstwa Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

 

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

 

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w połączeniu z jego art. 5.

Uzasadnienie

Powyższe zmiany mają charakter techniczny, a ich celem jest dostosowanie do rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Poprawka  206

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XIV – artykuł 57 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Decyzja (WE) nr 2004/585 niniejszym traci moc z dniem wejścia w życie przepisów przyjętych na mocy art. 51 ust. 4 i art. 52 ust. 4.

2. Decyzja (WE) nr 2004/585 niniejszym traci moc z dniem wejścia w życie przepisów przyjętych na mocy art. 54 ust. 4.

Poprawka  207

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XIV – artykuł 57 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Rozporządzenie (WE) nr 199/2008 traci moc.

skreślony

Uzasadnienie

Nie należy uchylać dyrektywy dotyczącej gromadzenia danych. Niezbędne poprawki należy wprowadzić przy pomocy zwykłej procedury ustawodawczej.

Poprawka  208

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XIV – artykuł 58 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Niezależnie od przepisów art. 57 ust. 4 rozporządzenie (WE) nr 199/2008 ma nadal zastosowanie do programów krajowych na lata 2011-2013 przyjętych w odniesieniu do gromadzenia danych i zarządzania nimi.

skreślony

Uzasadnienie

Nie należy uchylać dyrektywy dotyczącej gromadzenia danych. Niezbędne poprawki należy wprowadzić przy pomocy zwykłej procedury ustawodawczej.

Poprawka  209

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XIV – artykuł 58 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 58 a

 

Przegląd

 

1. Co pięć lat Komisja dokonuje przeglądu przepisów części I i przedstawia wnioski Parlamentowi Europejskiemu i Radzie w celu uwzględnienia postępu i najlepszych praktyk w zarządzaniu rybołówstwem.

 

2. Do końca 2022 r. Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie funkcjonowania wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka  210

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XIV – artykuł 58 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 58 b

 

Sprawozdanie roczne

 

Komisja podaje do wiadomości publicznej sprawozdanie roczne na temat sytuacji rybołówstwa w Unii, zawierające m.in. informacje na temat poziomów biomasy stad rybnych, zrównoważenia wskaźników eksploatacji oraz dostępności danych naukowych.

Poprawka  211

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik III

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

KOMITETY DORADCZE

KOMITETY DORADCZE

Nazwa komitetu doradczego

Obszar kompetencji

Nazwa komitetu doradczego

Obszar kompetencji

Morze Bałtyckie

Obszary ICES IIIb, IIIc i IIId

Morze Bałtyckie

Obszary ICES IIIb, IIIc i IIId

Morze Śródziemne

Wody morskie Morza Śródziemnego na wschód od linii 5°36' W

Morze Śródziemne

Wody morskie Morza Śródziemnego na wschód od linii 5°36' W

Morze Północne

obszary ICES IV i IIIa

Morze Północne

obszary ICES IV i IIIa

Wody północno-zachodnie

Obszary ICES V (z wyjątkiem Va i wód obszaru Vb należących wyłącznie do UE), VI i VII

Wody północno-zachodnie

Obszary ICES V (z wyjątkiem Va i wód obszaru Vb należących wyłącznie do UE), VI i VII

Wody południowo-zachodnie

Obszary ICES VIII, IX i X (wody dookoła Azorów) i obszary CECAF 34.1.1. 34.1.2 i 34.2.0 (wody dookoła Madery i Wysp Kanaryjskich)

Wody południowo-zachodnie

Obszary ICES VIII, IX i X (wody dookoła Azorów) i obszary CECAF 34.1.1. 34.1.2 i 34.2.0 (wody dookoła Madery i Wysp Kanaryjskich)

Zasoby pelagiczne (błękitek, makrela, ostrobok, śledź)

Wszystkie obszary kompetencji (z wyjątkiem Morza Bałtyckiego, Morza Śródziemnego i Akwakultury)

Zasoby pelagiczne (błękitek, makrela, ostrobok, śledź)

Wszystkie obszary kompetencji (z wyjątkiem Morza Bałtyckiego, Morza Śródziemnego i Akwakultury)

Flota pełnomorska/flota dalekomorska

Wszystkie wody nienależące do UE

Flota pełnomorska/flota dalekomorska

Wszystkie wody nienależące do UE

Akwakultura

Akwakultura zgodnie z definicją w art. 5

Akwakultura i rybołówstwo śródlądowe

Akwakultura zgodnie z definicją w art. 5 oraz wszystkie wody śródlądowe państw członkowskich Unii Europejskiej

 

 

Regiony najbardziej oddalone, podzielone na trzy baseny morskie: Atlantyk Zachodni, Atlantyk Wschodni, Ocean Indyjski

Wszystkie obszary ICES obejmujące wody wokół regionów najbardziej oddalonych, w szczególności wody morskie Gwadelupy, Gujany Francuskiej, Martyniki, Wysp Kanaryjskich, Azorów, Madery i Reunionu

 

 

Komitet ds. Morza Czarnego

Podobszar geograficzny GFCM zdefiniowany w rezolucji GFCM/33/2009/2

 

 

Komitet Doradczy ds. Rynków

Wszystkie dziedziny rynku

UZASADNIENIE

Uzasadnienie

Obecna wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb) w dużej mierze zawiodła. Niemożliwie okazało się rozwiązanie wielu utrzymujących się od dawna problemów (przełowienie, nadmierna zdolność połowowa, zła sytuacja gospodarcza wielu przedsiębiorstw sektora rybołówstwa, problemy społeczne spowodowane schyłkiem rybołówstwa w wielu regionach przybrzeżnych). Nowe rozporządzenie podstawowe musi stanowić ambitną podstawę do odwrócenia utrzymującej się negatywnej tendencji i stworzenia w Europie dobrze prosperującego zrównoważonego rybołówstwa.

Opracowany przez sprawozdawczynię projekt sprawozdania opiera się w głównych aspektach na jej dokumentach roboczych w sprawie reformy wspólnej polityki rybołówstwa (PE 480.830, PE 491.603 i PE 480.832), przy czym liczne konstruktywne uwagi Parlamentu, Rady, Komisji i społeczeństwa do tych dokumentów roboczych były bardzo przydatne do dalszego rozwinięcia koncepcji zawartych w projekcie sprawozdania.

W tym miejscu należy przedstawić zarys najważniejszych punktów projektu sprawozdania.

Maksymalny podtrzymywalny połów (MSY)

Komisja proponuje, aby celem rozporządzenia było doprowadzenie wszystkich zasobów do poziomu MSY do 2015 r. Sprawozdawczyni popiera ten cel. Aby go osiągnąć, UE powinna dążyć do zrealizowania w możliwie największym stopniu zobowiązań podjętych przez nią w 2002 r. w Johannesburgu.

Jednakże zasadnicze określenie celu w art. 2 nie wystarczy. Oprócz tego należy nałożyć na Radę prawnie wiążące zobowiązanie do zmniejszenia śmiertelności połowowej do 2015 r. do poziomu zgodnego z MSY. W przypadku mocno przełowionych zasobów konieczne jest tymczasowe zmniejszenie śmiertelności połowowej do jeszcze niższego poziomu, by umożliwić zwiększenie zasobów.

Obowiązek wyładunku wszystkich połowów / zakaz odrzutów

Konieczne jest utrzymanie zaproponowanej zasady wyładunku w celu stworzenia wyraźnej zachęty do większej selektywności, a zatem unikania niepożądanego przyłowu. Ten środek, przy sensownym stosowaniu, prowadzi w długim okresie do zwiększenia wyładunku.

Aby nakaz wyładunku przyniósł sukces, konieczne są jednak pewnie zmiany i uzupełnienia we wniosku Komisji, takie jak:

–         zobowiązanie państw członkowskich do realizacji projektów pilotażowych służących zwiększeniu selektywności, aby przygotować rybaków do nakazu wyładunku i ułatwić im zmniejszenie przyłowu;

–         ustanowienie pomocy finansowej służącej zwiększeniu selektywności w tych dziedzinach rybołówstwa, w których wdrożenie nakazu wyładunku stwarza szczególne problemy;

–         stopniowe i uzależnione od rodzaju rybołówstwa (a nie gatunku) postępowanie, by przed wejściem w życie nakazu wyładunku możliwe było opracowanie przepisów szczegółowych w planach wieloletnich;

–         postanowienia ułatwiające rybakom wdrożenie nakazu wyładunku, obejmujące między innymi wyjątki na mocy zasady de minimis w przypadku niewielkiego przyłowu, kiedy ich przetworzenie na lądzie nie jest możliwe, a także wyłączenie tych przyłowów, w przypadku których odrzucenie ich do morza daje wysokie prawdopodobieństwo przeżycia.

Przejrzysty system indywidualnych i zbiorowych koncesji połowowych

Krytyka zaproponowanych przez Komisję „przekazywalnych koncesji połowowych” wynika przede wszystkim z możliwości obrotu nimi i związanej z tym komercjalizacji.

Sprawozdawczyni pragnie zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt koncesji połowowych. Nie tylko mają one dla rybaka określoną wartość finansową, lecz także stanowią gwarantowane prawo do prowadzenia połowów. Przez pewien okres rybak wie, że otrzymuje prawo do odłowienia określonej części kwoty krajowej. To zwiększa jego bezpieczeństwo planowania. Takie bezpieczeństwo planowania jest korzystne również dla środowiska naturalnego, ponieważ dany rybak ma przez cały rok czas na odłowienie swojej kwoty i nie musi starać się możliwie jak najszybciej wyłowić jak najwięcej.

Z tego względu, w celu skorzystania z tych zalet bez komercjalizacji uprawnień połowowych, sprawozdawczyni proponuje skreślenie w art. 27 słowa „przekazywalnych”. W ten sposób przekazywalne koncesje połowowe stają się koncesjami połowowymi. Jednocześnie koncesje połowowe są i pozostają własnością państwa członkowskiego i są przekazywane rybakom jedynie na określony czas.

We wniosku dopuszcza się dobrowolne „łączenie” koncesji połowowych do celów tradycyjnego zbiorowego zarządzania lub zarządzania przez organizacje producentów.

Niezwykle istotna kwestia dotyczy oczywiście tego, kto otrzymuje te koncesje połowowe. Państwa członkowskie powinny być zobligowane do brania pod uwagę kryteriów społecznych i ekologicznych, by w ten sposób wzmacniać łodziowe rybołówstwo przybrzeżne i selektywne praktyki połowowe.

Ograniczanie nadmiernej zdolności połowowej

Sprawozdawczyni jest przekonana, że na wielu europejskich łowiskach istnieje wymagający pilnego rozwiązania problem nadmiernej zdolności połowowej. Ze względu na koncentrację ekonomiczną przekazywalne koncesje połowowe są środkiem umożliwiającym ograniczenie nadmiernej zdolności połowowej. Dotyczy to jednak tylko tych flot, które prowadzą połowy gatunków uregulowanych za pomocą całkowitych dopuszczalnych połowów i kwot. Wydaje się, że ograniczenia połowowe oparte na nakładach połowowych, jak przewidziano np. w rozporządzeniu nr 1967/2006 dotyczącym Morza Śródziemnego, nie nadają się jako przedmiot obrotu handlowego.

We wniosku daje się zainteresowanym państwom członkowskim możliwość wykorzystania alternatywnych środków, by dostosować zdolność połowową do dostępnych możliwości połowowych. Dopiero jeżeli nie uda się tego dokonać w ciągu sześciu lat, należy dopuścić możliwość handlu koncesjami połowowymi na danych łowiskach.

Dostosowanie zdolności połowowych powinno być przede wszystkim skoordynowane pomiędzy państwami członkowskimi – w tym celu można i należy wykorzystać plany wieloletnie.

Ponadto we wniosku jasno stwierdza się, że państwa członkowskie mogą ograniczyć zbywalność koncesji połowowych, np. poprzez zakaz handlu koncesjami poza granicami określonych segmentów flot.

Regionalizacja i konsultacje z grupami interesów

Celem propozycji sprawozdawczyni jest uzyskanie lepszej koordynacji między państwami członkowskimi, by w razie delegowania uprawnień do państw członkowskich w ramach planu wieloletniego lub ramowego rozporządzenia technicznego uniknąć powstania „mozaiki” zróżnicowanych środków krajowych.

Z tego względu w projekcie sprawozdania wzywa się państwa członkowskie do współpracy przy przyjmowaniu środków krajowych („zregionalizowanych”).

Jednocześnie wzmacnia się zespoły doradcze (byłe „regionalne komitety doradcze”) poprzez obowiązek przeprowadzenia z nimi konsultacji przed podjęciem działań przez Komisję i państwa członkowskie. Komisja i państwa członkowskie muszą przedstawić przekonujące uzasadnienie, kiedy chcą odstąpić od zaleceń. Dzięki temu zespoły doradcze mają możliwość zapewnienia spójności działań podejmowanych przez państwa członkowskie. Ponadto ich udział zwiększa akceptację dla przyjętych uregulowań w sektorze rybołówstwa i w społeczeństwie obywatelskim.

W celu dalszego zwiększenia spójności i zapewnienia realizacji celów WPRyb Komisja powinna dokonywać regularnej oceny działań podejmowanych na szczeblu krajowym.

Należy zasięgać opinii zespołów doradczych również przy wprowadzaniu nakazu wyładunku, a przed jego wejściem w życie przedłożyć propozycje służące prowadzeniu w pełni udokumentowanych połowów. Ponadto zespoły te powinny opracować propozycje uregulowań dotyczących odstępstw w przypadku ryb o wysokim prawdopodobieństwie przeżycia. Oczywiście muszą one następnie podlegać również ocenie naukowej.

Dodatkowe działania na rzecz odbudowy zasobów ryb

Projekt sprawozdania wykracza poza propozycje Komisji, ponieważ w art. 7a (nowym) jako dodatkowy środek proponuje się zobowiązanie państw członkowskich, by w ciągu trzech lat wyłączyły 10-20% swoich wód z połowów. Ten środek może z jednej strony zostać wykorzystany do ochrony wrażliwych siedlisk, a z drugiej pomóc również w zwiększaniu zdolności reprodukcyjnych zasobów ryb, kiedy na przykład wyłącza się obszary składania ikry z prowadzenia połowów. Ten środek jest szczególnie skuteczny w obszarach, na których dotychczas stosowano niewystarczające zarządzanie zasobami i w przypadku których istnieje deficyt danych.

Środki przejściowe dla Morza Śródziemnego

Obecnie UE nie ustanawia żadnych ograniczeń połowów dla Morza Śródziemnego. Nawet jeżeli istnieją cenne inicjatywy krajowe, a dzięki wdrożeniu rozporządzenia nr 1967/2006 dotyczącego Morza Śródziemnego uczyniono krok w kierunku śródziemnomorskiego zarządzania rybołówstwem, to sytuacja jest w dalszym ciągu niezadowalająca. W Morzu Śródziemnym występuje szczególnie wysoka liczba zasobów przełowionych, a sytuacja w zakresie danych jest szczególnie zła. Ze względu na rozdrobnioną strukturę floty szczególnie trudne jest wdrożenie środków kontroli.

Jednym z największych problemów w regionie Morza Śródziemnego jest kontrola stosowania rozporządzenia nr 1967/2006 i kontrola wyładunku, ponieważ istnieje bardzo wiele różnych małych portów i możliwości wyładunku. Z tego względu sprawozdawczyni proponuje wprowadzenie na obszarze Morza Śródziemnego systemu praw do uprawiania rybołówstwa na określonym obszarze (TURF). W ten sposób grupie rybaków przydziela się określony obszar, na którym może ona prowadzić połowy. Taki instrument oparty na prawach zwiększa poczucie odpowiedzialności rybaków. Pozwala na wprowadzenie form kontroli lub wzajemnej kontroli przez samych rybaków, ponieważ mają oni interes w tym, by nikt nie prowadził nielegalnie połowów na ich obszarze.

Przy geograficznym określaniu TURF państwa członkowskie powinny uwzględnić sytuację obszarów wyłączonych z połowów, by połączyć ze sobą te dwa instrumenty zarządzania.

Państwa członkowskie muszą zadbać, by na tyle ograniczyć śmiertelność połowową na obszarach TURF, aby osiągnąć cele rozporządzenia, w szczególności cel MSY. Należy oczywiście skoordynować te ograniczenia, które mogą przyjąć formę ograniczeń połowów lub nakładów połowowych, między tymi TURF, w których łowi się te same gatunki. Jeżeli z biegiem czasu poprawi się dostępność danych, Rada może w dłuższym okresie ustanowić ograniczenia połowów lub nakładów dla niektórych zasobów.

Partnerstwa z państwami trzecimi w celu wspólnego zarządzania połowami

UE powinna dążyć do osiągnięcia lepszego wspólnego zarządzania połowami w zlewiskach tych mórz, w których UE dzieli zasoby ryb z krajami spoza UE. W tym celu należy nie tylko usprawnić współpracę w ramach regionalnych organizacji połowowych, ale również zawrzeć dwustronne lub – w stosownych przypadkach – wielostronne porozumienia o współpracy. W ramach tych porozumień UE mogłaby udostępnić środki finansowe i pomoc techniczną. W zamian kraj partnerski zobowiązałby się do skutecznego zarządzania połowami, kompatybilnego z tym stosowanym w UE.

OPINIA KOMISJI PRAWNEJ W SPRAWIE PODSTAWY PRAWNEJ

Sz.P. Gabriel Mato Adrover

Przewodniczący

Komisja Rybołówstwa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie podstawy prawnej wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

Pismem z dnia 3 lipca 2012 r. zwrócił się Pan do Komisji Prawnej, zgodnie z art. 37 Regulaminu, o rozpatrzenie kwestii ewentualnego dodania podstawy prawnej wyżej wymienionego wniosku w sprawie rozporządzenia.

Proponowana przez Komisję podstawa prawna to art. 43 ust. 2 TFUE w Części Trzeciej TFUE zatytułowanej „Polityki i działania wewnętrzne Unii”, Tytuł III „Rolnictwo i rybołówstwo”.

Zaproponowana do dodania podstawa prawna to art. 349 TFUE w Części Siódmej „Postanowienia ogólne i końcowe”, który ustanawia procedurę przyjmowania specyficznych środków zmierzających w szczególności do określenia warunków stosowania Traktatów do najbardziej oddalonych regionów Unii.

W swoim piśmie wyraźnie pyta Pan, czy art. 43 ust. 2 TFUE stanowi jedyną właściwą podstawę prawną dla tego konkretnego wniosku i czy art. 43 ust. 2 i art. 349 TFUE mogą zostać przyjęte za wspólną podstawę prawną danego wniosku ustawodawczego, gdyż przewidują zastosowanie różnych procedur ustawodawczych.

I - Kontekst

W zielonej księdze w sprawie reformy wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb)[1] stwierdzono, że cel, jakim było zrównoważone zarządzanie rybołówstwem we wszystkich wymiarach (środowiskowym, gospodarczym i społecznym), nie został osiągnięty, i wskazano szereg strukturalnych niedociągnięć obecnej WPRyb. Komisja stwierdziła zatem, że WPRyb wymaga zasadniczej reformy i sugeruje w obecnym wniosku uchylenie obowiązującego rozporządzenia Rady[2] i zastąpienie go nowym rozporządzeniem WPRyb przyjętym przez Parlament Europejski i Radę.

Celem ogólnym wniosku jest zagwarantowanie działalności połowowej i działalności w zakresie akwakultury, które zapewnią długoterminowe zrównoważone warunki środowiskowe i przyczynią się do bezpieczeństwa dostaw żywności. Celem WPRyb jest eksploatacja żywych zasobów morza pozwalająca odbudować i zachować zasoby rybne na poziomach umożliwiających wytworzenie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz stosowanie podejścia ostrożnościowego i ekosystemowego do zarządzania rybołówstwem.

Komisja stwierdziła również, że wraz z przedmiotowym wnioskiem przyjmie ogólny komunikat w sprawie przyszłej WPRyb, wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, komunikat w sprawie zewnętrznego wymiaru WPRyb oraz sprawozdanie dotyczące określonych części wyżej wspomnianego rozporządzenia Rady.

II - Odnośne artykuły TFUE

We wniosku Komisji przedstawiono jako podstawę prawną następujący artykuł (dodane podkreślenie wskazuje przepisy wykonawcze):

Artykuł 43

1. Komisja przedstawia wnioski dotyczące wypracowywania i realizowania wspólnej polityki rolnej, w tym zastąpienia organizacji krajowych przez jedną z form wspólnej organizacji przewidzianą w artykule 40 ustęp 1, jak również wprowadzenia w życie środków wyszczególnionych w niniejszym tytule.

Propozycje te uwzględniają współzależność zagadnień rolnych wymienionych w niniejszym tytule.

2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, ustanawiają wspólną organizację rynków rolnych przewidzianą w artykule 40 ustęp 1, jak również inne przepisy niezbędne dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rolnej i rybołówstwa.”

3. Rada na wniosek Komisji przyjmuje środki dotyczące ustalania cen, potrąceń, pomocy i ograniczeń ilościowych, jak również w sprawie ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.

4. Krajowe organizacje rynkowe mogą zostać zastąpione wspólną organizacją przewidzianą w artykule 40 ustęp 2, na warunkach określonych w ustępie 1, jeżeli:

a) wspólna organizacja oferuje państwom członkowskim sprzeciwiającym się temu środkowi i dysponującym własną organizacją krajową dla określonej produkcji równoważne gwarancje zatrudnienia i poziomu życia zainteresowanych producentów, uwzględniając harmonogram możliwych dostosowań i potrzebną specjalizację;

b) organizacja ta zapewnia w handlu wewnątrz Unii warunki podobne do tych, jakie istnieją na rynku krajowym.

5. Jeżeli utworzona jest wspólna organizacja dla niektórych surowców, a nie istnieje jeszcze wspólna organizacja dla odpowiednich produktów przetworzonych, surowce te, wykorzystywane do produktów przetworzonych przeznaczonych na wywóz do państw trzecich, mogą być przywożone spoza Unii.

Proponuje się dodanie następującego artykułu do podstawy prawnej:

Artykuł 349

Biorąc pod uwagę strukturalną sytuację gospodarczą i społeczną Gwadelupy, Gujany Francuskiej, Martyniki, Reunionu, Saint-Barthélemy, Saint-Martin, Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich, pogorszoną ich oddaleniem, charakterem wyspiarskim, niewielkimi rozmiarami, trudną topografią i klimatem, ich zależnością gospodarczą od niewielkiej liczby produktów, podczas gdy trwałość i łączne występowanie tych czynników poważnie szkodzą ich rozwojowi, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje specyficzne środki zmierzające w szczególności do określenia warunków stosowania Traktatów do tych regionów, w tym wspólnych polityk. W przypadku gdy wspomniane specyficzne środki przyjmowane są przez Radę zgodnie ze specjalną procedurą prawodawczą, stanowi ona również na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym, dotyczą w szczególności polityk celnych i handlowych, polityki fiskalnej, stref wolnocłowych, polityk w dziedzinach rolnictwa i rybołówstwa, warunków zaopatrzenia w surowce i dobra konsumpcyjne pierwszej potrzeby, pomocy państwowej i warunków dostępu do funduszy strukturalnych oraz programów horyzontalnych Unii.

Rada przyjmuje środki określone w akapicie pierwszym, biorąc pod uwagę szczególne cechy charakterystyczne i ograniczenia regionów najbardziej oddalonych, bez podważania integralności i spójności porządku prawnego Unii, w tym rynku wewnętrznego i wspólnych polityk.

III - Proponowana podstawa prawna

Art. 43 ust. 2 TFUE przewiduje ogólną podstawę prawną dla wspólnej polityki rybołówstwa, na mocy której Parlament i Rada ustanawiają przepisy niezbędne dla osiągnięcia jej celów w ramach zwykłej procedury ustawodawczej.

Art. 349 TFUE przewiduje podstawę prawną w odniesieniu do warunków stosowania Traktatów do regionów najbardziej oddalonych, łącznie ze wspólnymi politykami, na mocy której Rada – na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem – przyjmuje specyficzne środki dla tych regionów. Zgodnie z tym artykułem Rada sama przyjmuje środki, a Parlament wydaje jedynie opinię. Należy jednak zauważyć, że na mocy art. 16 ust. 3 TUE Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów, jako że art. 349 TFUE nie przewiduje innej możliwości.

IV - Orzecznictwo w sprawie podstawy prawnej

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości „wybór podstawy prawnej wspólnotowego aktu prawnego musi być oparty na obiektywnych czynnikach, które mogą zostać poddane kontroli sądowej; należą do nich w szczególności cel i treść danego aktu”[3]. Wybór niewłaściwej podstawy prawnej może zatem uzasadniać uchylenie danego aktu.

W tym przypadku należy zatem ustalić, czy wniosek:

1. ma dwa cele lub dwie części składowe, a jeden z tych aspektów można zidentyfikować jako główny lub przeważający, podczas gdy drugi ma jedynie charakter dodatkowy, lub

2. dąży do realizacji większej liczby celów lub ma większą liczbę części składowych, które są nierozerwalnie związane, przy czym żaden z aspektów nie jest drugorzędny lub pośredni w stosunku do drugiego.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości w pierwszym przypadku akt musi opierać się na jednej podstawie prawnej, mianowicie tej wymaganej przez główny lub przeważający aspekt, a w drugim przypadku akt musi opierać się na różnych odpowiadających podstawach prawnych.[4]

Nie należy jednak z założenia wykluczać odwołania się do podwójnej podstawy prawnej z tym uzasadnieniem, że procedury przewidziane dla każdej z nich nie odpowiadają sobie[5]. Uciekanie się do podwójnej podstawy prawnej uznano za dopuszczalne, jeżeli nie prowadzi do naruszenia uprawnień Parlamentu Europejskiego. W tym przypadku art. 43 ust. 2 TFUE przewiduje zwykłą procedurę ustawodawczą, podczas gdy art. 349 TFUE przewiduje jedynie konsultację z Parlamentem. Trybunał stwierdził, że w takim przypadku pierwszeństwo ma zwykła procedura ustawodawcza, ponieważ daje większy udział Parlamentowi[6].

V. Cel i treść proponowanego rozporządzenia

Według Komisji „Celem ogólnym wniosku jest zagwarantowanie działalności połowowej i działalności w zakresie akwakultury, które zapewnią długoterminowe zrównoważone warunki środowiskowe i przyczynią się do bezpieczeństwa dostaw żywności”[7].

Główne szczególne cele wniosku zostały przedstawione w uzasadnieniu jako konieczność sprecyzowania celów WPRyb; zwiększenia spójności pomiędzy inicjatywami politycznymi objętymi WPRyb; lepszej ochrony żywych zasobów morza, w szczególności w wieloletnich planach dotyczących zarządzania rybołówstwem i niedopuszczania do odrzutów; wspierania polityki dotyczącej ekosystemów i środowiska w ramach WPRyb; zapewnienia regionalizacji środków według podejścia opartego na basenach morskich w ramach filaru ochrony zasobów; ulepszenia gromadzenia danych i doradztwa naukowego w celu zapewnienia bazy wiedzy na temat polityki ochrony zasobów; pełnego włączenia polityki zewnętrznej do WPRyb; promowania rozwoju akwakultury; reformy wspólnej polityki rynku WPRyb; zapewnienia do 2014 r. ram prawnych dla nowego instrumentu finansowego wspierającego cele WPRyb i strategii „Europa 2020”; dalszego zwiększania i optymalizacji zaangażowania zainteresowanych stron; oraz włączenia niedawno przyjętego nowego systemu kontroli do WPRyb.

W projekcie sprawozdania Komisji Rybołówstwa omówiono tę kwestię, argumentując w uzasadnieniu, że obecna WPRyb zakończyła się pod wieloma względami fiaskiem i że niemożliwie okazało się rozwiązanie wielu utrzymujących się od dawna problemów (przełowienie, nadmierna zdolność połowowa, zła sytuacja gospodarcza wielu przedsiębiorstw sektora rybołówstwa, problemy społeczne spowodowane schyłkiem rybołówstwa w wielu regionach przybrzeżnych). W konkluzji stwierdzono, że „nowe rozporządzenie podstawowe musi stanowić ambitną podstawę do odwrócenia utrzymującej się negatywnej tendencji i stworzenia w Europie zrównoważonego rybołówstwa odnoszącego sukcesy”.

Spośród przepisów we wniosku jedynie art. 6 ust. 3 wyraźnie odnosi się do regionów najbardziej oddalonych. Zezwala on państwom członkowskim na ograniczenia rybołówstwa do statków rybackich zarejestrowanych w portach Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich. Należy jednak zauważyć, że pułapy zdolności połowowej, którym mają podlegać państwa członkowskie na mocy art. 35 wniosku, są określone w załączniku II do wniosku rozporządzenia, a pułapy dla poszczególnych państw członkowskich w tym załączniku nie tylko uwzględniają ich najbardziej oddalone regiony, lecz wyszczególnione są również pułapy dla regionów najbardziej oddalonych. Art. 35 ust. 2 uprawnia Komisję do przyjęcia aktów delegowanych w celu ponownego obliczania pułapów zdolności połowowej. Należy zauważyć, że obecny akt prawny – rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 – nie obejmuje szczególnych pozycji dla regionów najbardziej oddalonych.

Projekt sprawozdania Komisji Rybołówstwa zawiera 227 poprawek do tekstu zaproponowanego przez Komisję. Spośród nich jedynie jedna poprawka (poprawka 23 do 54 punktu preambuły) wspomina o regionach najbardziej oddalonych:

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 54 preambuły

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(54) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do tworzenia nowych komitetów doradczych i zmiany obszarów kompetencji istniejących komitetów doradczych, w szczególności uwzględniając specyfikę Morza Czarnego.

(54) Komisję powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do tworzenia nowych komitetów doradczych i zmiany obszarów kompetencji istniejących komitetów doradczych, w szczególności uwzględniając specyfikę Morza Czarnego i regionów najbardziej oddalonych.

Ten punkt preambuły odnosi się do komitetów doradczych, które mają być utworzone zgodnie z art. 52 – 54 wniosku, a ich liczba i uprawnienia mają być określone przez Komisję w drodze aktów delegowanych przyjętych zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 55 wniosku.

Do projektu sprawozdania złożono dodatkowe 2322 poprawki. Wiele z nich dotyczy regionów najbardziej oddalonych, zwłaszcza poprawki 228 i 1780, które dążą do wprowadzenia art. 349 TFUE jako podstawy prawnej i nowego artykułu ustanawiającego komitet doradczy ds. regionów najbardziej oddalonych, różny od komitetu doradczego ds. wód śródlądowych:

Poprawka  228

Alain Cadec

Projekt rezolucji ustawodawczej

Odniesienie 3 a (nowe)

 

Projekt rezolucji ustawodawczej

Poprawka

 

uwzględniając art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

Poprawka  1780

Alain Cadec

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część 3 – artykuł 24 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 24a

 

Konsultacje z komitetami doradczymi

 

1. Ustanawia się Komitet Doradczy ds. Regionów Najbardziej Oddalonych zgodnie z art. 53.

 

2. Ustanawia się Komitet Doradczy ds. Rybołówstwa Śródlądowego zgodnie z art. 53.

Poprawka 320 (identyczna z poprawką 321) i 2036 również odwołują się do art. 349 TFUE i poruszają kwestię szczególnej sytuacji regionów najbardziej oddalonych:

Poprawka  320

Estelle Grelier, Patrice Tirolien

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 15 a preambuły (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(15a) Konieczne jest wspieranie rozwoju sektorów przynoszących największy wzrost gospodarczy, w ramach których regiony najbardziej oddalone wykazują potencjał specjalizacyjny i dużą przewagą komparatywną, takich jak sektor rybołówstwa i akwakultury. Wdrożenie wspólnej polityki rybołówstwa opartej na regionach wymaga uznania specyfiki ich statusu i zastosowania art. 349 i art. 355 ust. 1 TFUE.

Poprawka  2036

Luís Paulo Alves

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część 5 – artykuł 34 – ustęp 1 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Bez zwiększania nakładu połowowego floty z regionów peryferyjnych mogą, z uwagi na ich specyfikę i zgodnie z art. 349 TFUE, nadal otrzymywać specjalną pomoc na modernizację w celu poprawy bezpieczeństwa oraz warunków prowadzenia swojej działalności.

Należy również zauważyć, że w dniu 18 kwietnia 2012 r. Parlament przyjął rezolucję w sprawie roli polityki spójności w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej, w której czytamy co następuje (podkreślenie dodane):

ubolewa nad tym, że w ramach propozycji reformy wspólnej polityki rybołówstwa nie uwzględniono w wystarczającym stopniu sytuacji i realiów regionów najbardziej oddalonych; wskazuje na morski wymiar regionów najbardziej oddalonych oraz na wagę rybołówstwa w planowaniu przestrzennym i dla zatrudnienia ludności lokalnej w ramach wyłącznych stref ekonomicznych tych regionów, których potencjał powinien przekładać się na konkretne i spójne środki na rzecz prawdziwej gospodarki morskiej i być należycie uwzględniany w europejskim programie na rzecz zintegrowanej polityki morskiej; przypomina o rosnącym zainteresowaniu gospodarczym olbrzymim bogactwem biogenetycznym i mineralnym zasobów morskich regionów najbardziej oddalonych i o wadze uwzględnienia tej kwestii w nowej strategii w sprawie regionów najbardziej oddalonych w celu zapewnienia rozwoju gospodarki opartej na wiedzy związanej z morzem; utrzymuje w tym kontekście, że regiony najbardziej oddalone powinny zajmować centralną pozycję w unijnej polityce morskiej ze względu na ich rolę w zakresie zrównoważonej eksploatacji mórz i stref przybrzeżnych oraz w międzynarodowym zarządzaniu obszarami morskimi i twierdzi, że atlantyckie regiony najbardziej oddalone powinny uczestniczyć w realizacji opracowywanej obecnie strategii na rzecz Atlantyku[8].

Ponadto francuski Senat w odpowiedzi na to przedstawił następujące uwagi w kontekście stosowania zasady pomocniczości na mocy Protokołu nr 2 TFUE:

Uważa, tak jak i Parlament Europejski, że art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który umożliwia ustanawianie specyficznych zasad dotyczących regionów najbardziej oddalonych w celu uwzględniania ich ograniczeń, jest niewystarczająco wykorzystany i zwraca się w związku z tym do Komisji Europejskiej o przewidzenie w rozporządzeniu w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa i rozporządzeniu w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego specjalnych przepisów dla regionów najbardziej oddalonych.[9]

VI - Określenie właściwej podstawy prawnej

W celu określenia właściwej podstawy prawnej w tym przypadku należy rozważyć, czy główny lub przeważający cel wniosku to ustanowienie przepisów koniecznych do realizacji celów wspólnej polityki rybołówstwa, czy też cel polegający na przyjęciu specyficznych środków dla regionów najbardziej oddalonych w odniesieniu do rybołówstwa jest nierozłącznie związany, nie będąc drugorzędnym i pośrednim.

Ogólny cel wniosku Komisji to zagwarantowanie działalności połowowej i działalności w zakresie akwakultury, które zapewnią długoterminowe zrównoważone warunki środowiskowe i przyczynią się do bezpieczeństwa dostaw żywności, podczas gdy projekt sprawozdania Komisji Rybołówstwa podkreśla, że wniosek w sprawie rozporządzenia powinien stanowić ambitną podstawę do odwrócenia utrzymującej się negatywnej tendencji w sektorze rybołówstwa i stworzenia w Europie zrównoważonego rybołówstwa odnoszącego sukcesy.

Na tym tle zakres obecnych we wniosku przepisów umożliwiających przyjęcie szczególnych środków w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych – w art. 6 ust. 3 dotyczącym zarejestrowanych statków rybackich i art. 35 dotyczącym pułapów zdolności połowowej – jest ograniczony i ma jedynie charakter dodatkowy w stosunku do głównego celu, jakim jest ustanowienie podstawowych zasad dla wspólnej polityki rybołówstwa.

Należy jednak zauważyć, że analiza ta może wymagać rewizji, jeżeli któraś ze wspomnianych wyżej poprawek zmierzających do wprowadzenia specyficznych środków dla regionów najbardziej oddalonych zostanie przyjęta, np. poprawki zmierzające do ustanowienia komitetu doradczego ds. regionów najbardziej oddalonych, ponieważ mogłoby to wpłynąć na powyższe rozważania i sprawić, że takie środki nie będą już dodatkowe i pośrednie w związku ze wspólną polityką rybołówstwa. Wniosek ten jest ponadto poparty wyżej wspomnianą rezolucją Parlamentu w sprawie roli polityki spójności w najbardziej oddalonych regionach oraz opinią dotyczącą stosowania zasady pomocniczości francuskiego Senatu, obydwie apelują bowiem o szczególne środki dla regionów najbardziej oddalonych we wniosku w sprawie rozporządzenia.

Jeżeli dalszy ciąg procedury ustawodawczej i ewentualne negocjacje w związku z porozumieniem w drugim czytaniu doprowadzą do wniesienia dalszych poprawek do wniosku, wprowadzających dodatkowe przepisy umożliwiające specyficzne środki dla regionów najbardziej oddalonych – czy to bezpośrednio, czy w drodze powierzenia uprawnień – Komisja Prawna ponownie będzie musiała sprawdzić podstawę prawną, aby ustalić, czy przepisy te mają zaledwie charakter dodatkowy w stosunku do wspólnej polityki rybołówstwa, czy też wprowadzają cel, który nie jest dodatkowy i pośredni, i co za tym idzie wymaga dodania art. 349 TFUE do podstawy prawnej.

W odniesieniu do drugiego pytania postawionego przez Komisję Rybołówstwa należy zauważyć, że chociaż art. 349 TFUE – w przeciwieństwie do art. 43 ust. 2 TFUE – nie przewiduje stosowania zwykłej procedury ustawodawczej, przewiduje on, że Rada stanowi większością kwalifikowaną. W konsekwencji między tymi artykułami nie występuje niezgodność proceduralna.

VII - Wnioski i zalecenie

W świetle powyższej analizy na pytania postawione przez Komisję Rybołówstwa należy udzielić następujących odpowiedzi:

1. art. 43 ust. 2 TFUE stanowi jedyną właściwą podstawę prawną dla wniosku w jego obecnej formie, ale jeżeli wniosek miałby zostać zmieniony w celu uwzględnienia dalszych przepisów umożliwiających przyjmowanie specyficznych środków dla regionów najbardziej oddalonych, ponownie trzeba będzie rozpatrzyć, czy przepisy te wprowadzają cel, który nie jest jedynie dodatkowy w stosunku do wspólnej polityki rybołówstwa, co wymagałoby dodania art. 349 TFUE.

2. Art. 43 ust. 2 i art. 349 TFUE mogą być przyjęte jako wspólna podstawa prawna, nawet jeśli przewidują zastosowanie różnych procedur ustawodawczych.

Na posiedzeniu w dniu 17 września 2012 r. Komisja Prawna postanowiła jednogłośnie[10] przekazać następujące zalecenie: art. 43 ust. 2 TFUE stanowi jedyną właściwą podstawę prawną dla wniosku w jego obecnej formie.

Z poważaniem

Klaus-Heiner Lehne

  • [1]  COM(2009) 0163.
  • [2]  Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59).
  • [3]  Sprawa C-45/86 Komisja przeciwko Radzie („Ogólny system preferencji celnych”) [1987] Zb. Orz. 1439, ust. 5; sprawa C-440/05 Komisja przeciwko Radzie, Zb.Orz. I-9097; Sprawa C-411/06, Komisja przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (8 września 2009 r.) (OJ C 267 z 7.11.2009, str.8).
  • [4]  Zob. wspomnianą powyżej sprawę C-411/06, pkt 46-47.
  • [5]  Sprawa C-178/03 Komisja przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Zb.Orz. [2006] s. I-107, pkt 57; sprawa C-300/89 Komisja przeciwko Radzie („Dwutlenek tytanu”) Zb.Orz. [1991] I-2867, pkt 17–25.
  • [6]  Sprawa C-155/07 Parlament Europejski przeciwko Radzie Zb.Orz.[2008] s. I-8103, pkt 75–79.
  • [7]  Zob. COM (2011) 0425, str. 2.
  • [8]  Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie roli polityki spójności w najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej w kontekście strategii „Europa 2020”, P7_TA(2012)0125, pkt 17.
  • [9]  Rezolucja europejska z dnia 3 lipca 2012 r. mająca na celu doprowadzenie do uwzględnienia przez Unię Europejską realiów rybołówstwa we francuskich regionach najbardziej oddalonych.
  • [10]  W głosowaniu końcowym uczestniczyli: Raffaele Baldassarre (wiceprzewodniczący), Edit Bauer (zgodnie z art. 187 ust. 2 Regulaminu), Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu (wiceprzewodniczący), Piotr Borys, Françoise Castex (wiceprzewodniczący), Christian Engström, Marielle Gallo, Eva Lichtenberger (sprawozdawczyni), Antonio Masip Hidalgo, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner (wiceprzewodnicząca), Dagmar Roth-Behrendt, Rebecca Taylor, Alexandra Thein, Axel Voss, Rainer Wieland, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka, Charalampos Angourakis (zgodnie z art. 187 ust. 2 Regulaminu).

OPINIA Komisji Rozwoju (20.6.2012)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa
(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Sprawozdawczyni komisji opiniodawczej: Isabella Lövin

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Trwa reforma wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). Ponieważ zakres WPRyb ma charakter globalny – UE importuje ponad 60% ryb, które są w niej konsumowane, a jej floty prowadzą połowy na wodach całego świata – jest niezmiernie ważne, aby jej cele i środki były spójne wewnątrz Unii i poza nią, zwłaszcza w kontaktach z krajami rozwijającymi się. Najlepszym sposobem na ograniczenie oddziaływania zewnętrznego WPRyb jest zapewnienie, że w ramach unijnej polityki zarządzania zasobami rybnymi stosowane będą zasady długoterminowego zrównoważenia środowiskowego, co pozwoli na zmniejszenie naszej zależności od zasobów ryb spoza Unii.

Na ogół uważa się, że ten wymiar zewnętrzny ogranicza się do unijnych porozumień dwustronnych z krajami trzecimi w sprawie połowów (zwanych obecnie umowami o partnerstwie w sprawie połowów, które Komisja pragnie przemianować na porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem) i regionalnych organizacji zarządzania łowiskami (RFMO). Lecz unijne interesy z dziedziny rybołówstwa obejmują także prywatne umowy pomiędzy armatorami z obszaru UE a krajami trzecimi, spółki typu joint venture i inne formy inwestycji. W zakresie, w jakim pozwala na to prawo UE, taka działalność i stosunki również powinny służyć realizacji celów WPRyb.

Po raz pierwszy Komisja proponuje umieszczenie w podstawowym rozporządzeniu w sprawie WPRyb przepisów dotyczących jej wymiaru zewnętrznego, mimo że obecny wniosek zawiera jedynie artykuły dotyczące porozumień dwustronnych i regionalnych organizacji zarządzania łowiskami (RFMO).

Główne proponowane zasady są następujące:

· UE powinna promować takie zarządzanie łowiskami, które pozwoliłoby na zachowanie lub odbudowę stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu (art.39.2);

· porozumienia dwustronne należy negocjować jedynie w kontekście dostępu do stad, dla których są dostępne nadwyżki, przekraczające możliwości eksploatacyjne państwa nadbrzeżnego (art. 41.2);

· rekompensata finansowa za dostęp do stad powinna być oddzielona od pieniędzy wykorzystywanych do promowania rozwoju sektorowego w kraju trzecim (art. 42).

Wnioski te powinny uzyskać pełne poparcie Komisji Rozwoju.

Bardziej kontrowersyjne jest raczej to, że Komisja pragnie zobowiązać państwa członkowskie do ustanowienia systemu przekazywalnych koncesji połowowych (TFC), w ramach których osobom lub firmom przydzielane byłyby długoterminowe uprawnienia do połowów, którymi mogłyby one następnie handlować między sobą. Jest to praktyka, która aż nazbyt często prowadzi do koncentracji uprawnień połowowych, a może nawet wywołać spekulację uprawnieniami do połowów. Komisja proponuje wyłączenie uprawnień do połowów uzyskanych na podstawie porozumień dwustronnych, ale umożliwia obrót w takim rynkowym systemie uprawnieniami do połowów dotyczącymi wód należących do krajów, z którymi UE nie posiada dwustronnych porozumień w sprawie połowów, a także wód międzynarodowych. Należy bezwzględnie dopilnować, aby system taki nie został zastosowany poza wodami UE. W tym celu zgłoszono poprawkę.

Inne przepisy dotyczące wymiaru zewnętrznego WPRyb, część, która w szczególny sposób dotyczy krajów rozwijających się, należy włączyć do rozporządzenia podstawowego i w tym celu zgłoszono szereg poprawek.

Wiele aspektów zewnętrznej polityki rybołówstwa jest dość niejasnych: niewystarczająca dostępność publiczna informacji dotyczących połowów, zakresu działalności połowowej pod banderą UE, wpływu floty UE i flot innych krajów itp. Kilka poprawek ma na celu poprawę przejrzystości.

Od wielu lat umowy połowowe są przedmiotem ostrej krytyki i niekiedy zasługują na to. Jednak uczciwie negocjowane i należycie realizowane porozumienia dwustronne UE mają szansę wnieść bardziej znaczący wkład w zrównoważoną eksploatację zasobów mórz niż ich unieważnienie, ponieważ zaangażowanie UE trwałoby pod innymi postaciami, w tym umów prywatnych, nad którymi najpewniej nie będzie można sprawować demokratycznego nadzoru.

W odniesieniu do samych porozumień dwustronnych proponuje się szereg dodatkowych przepisów, w tym klauzulę dotyczącą poszanowania praw człowieka i przepisów międzynarodowego prawa pracy.

W niedawnych umowach połowowych zawarto „klauzulę wyłączności”, w ramach której statkom wolno jest prowadzić działalność na wodach tych krajów trzecich, z którymi UE zawarła umowę, tylko wtedy, gdy są one uwzględnione w warunkach umowy. Klauzulę taką należałoby wprowadzić do rozporządzenia podstawowego wraz z przepisem zapobiegającym częstym zmianom bandery przez statki, co pozwala im na czerpanie korzyści od kilku krajów. Takie częste zmiany bandery powinny być zakazane, jeśli armator danego statku pragnie prowadzić z niego połowy na mocy unijnych porozumień dwustronnych.

Cel zaangażowania się UE w działalność międzynarodowych organizacji zarządzania łowiskami, jakim jest propagowanie zrównoważonych połowów, jest godny pochwały. Dobrze zarządzane rybołówstwo światowe stanowiłoby wkład w realizację celów rozwoju, takich jak bezpieczeństwo żywnościowe dla obecnego pokolenia i dla przyszłych pokoleń. Aby jednak Unia była skuteczna, niezbędna jest koordynacja prac i ich wspieranie przez unijne strategie rozwoju. Istnieje wielkie zapotrzebowanie na budowę zdolności w obszarach monitoringu, kontroli i nadzoru, oceny stanu stad i zarządzania łowiskami w rozwijających się częściach świata. Jeżeli UE nie zaangażuje się w to budowanie zdolności w holistyczny sposób, wykorzystując wszystkie swoje strategie w skoordynowany sposób, powstanie ryzyko, że działania Unii zaczną być postrzegane jako wymaganie od krajów rozwijających się rzeczy niemożliwych w zakresie zarządzania połowami, co narazi na szwank skuteczną realizację wizji UE.

POPRAWKI

Komisja Rozwoju zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wprowadzenie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 38 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(38a) Wspólna polityka rybołówstwa powinna być spójna z polityką rozwoju prowadzoną przez Unię i przyczyniać się do realizacji milenijnych celów rozwoju.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – litera f)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

f) spójność ze zintegrowaną polityką morską, a także z innymi rodzajami polityki Unii.

f) spójność ze zintegrowaną polityką morską, a także z innymi rodzajami polityki Unii, a także podjętymi przez Unię i państwa członkowskie zobowiązaniami międzynarodowymi.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – litera fa) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fa) przejrzystość i dostęp do informacji zgodnie z konwencją z Aarhus, także w wymiarze zewnętrznym.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27 – ustęp 2a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. System taki nie jest stosowany poza wodami Unii.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – nagłówek

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Przydział przekazywalnych koncesji połowowych

Przydział uprawnień do połowów

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Każde państwo członkowskie przydziela przekazywalne koncesje połowowe w oparciu o przejrzyste kryteria odnośnie do każdego stada lub grupy stad, dla których przydzielono uprawnienia do połowów zgodnie z art. 16, z wyjątkiem uprawnień do połowów uzyskanych w ramach porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

2. Każde państwo członkowskie może przydzielać przekazywalne koncesje połowowe w oparciu o przejrzyste kryteria odnośnie do każdego stada lub grupy stad, dla których przydzielono uprawnienia do połowów zgodnie z art. 16, z wyjątkiem uprawnień do połowów uzyskanych w ramach porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – Tytuł –1 – artykuł 38a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

TYTUŁ –1

 

CELE OGÓLNE

 

Artykuł 38a

 

Zewnętrzny wymiar wspólnej polityki rybołówstwa powinien być spójny z politykami Unii w obszarach ochrony środowiska, rozwoju i handlu. Powinna ona służyć osiągnięciu tych samych celów i promowaniu takich samych norm zarządzania łowiskami, jakie stosowane są na wodach Unii.

 

Unia Europejska aktywnie koordynuje swoją współpracę na rzecz rozwoju ze swoją zewnętrzną polityką rybołówstwa, aby skutecznie wspierać realizację przez kraje rozwijające się zrównoważonego globalnego zarządzania rybołówstwem.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 40 – ustęp 1a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie zapewniają przestrzeganie przez ich podmioty gospodarcze środków, o których mowa w pierwszym ustępie. W przypadku ich nieprzestrzegania Komisja może przedsięwziąć środki naprawcze.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W porozumieniach w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi ustanawia się ramy zarządzania prawnego, gospodarczego i środowiskowego w przypadku działalności połowowej prowadzonej przez unijne statki rybackie na wodach państw trzecich.

1. W porozumieniach w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi ustanawia się ramy zarządzania prawnego, gospodarczego, społecznego i środowiskowego w przypadku działalności połowowej prowadzonej przez unijne statki rybackie na wodach państw trzecich. Porozumienia te przyczyniają się do trwałego rozwoju w krajach trzecich i do wprowadzania odpowiedzialnego rybołówstwa na poziomie światowym.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego wszystkich flot w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 2a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. W umowach o zrównoważonym rybołówstwie przewiduje się, że zezwolenia połowowe dotyczące stad w kraju trzecim wydawane są tylko tym statkom rybackim, które otrzymały banderę Unii w ciągu 24 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o zezwolenie połowowe. Żaden statek rybacki z Unii nie prowadzi działalności w kraju trzecim, z którym Unia zawarła porozumienie w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem nieobjęte przepisami tego porozumienia.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 2b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2b. Unia monitoruje działania statków rybackich UE prowadzących działalność na wodach poza Unią nieobjętych porozumieniami w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem. Statki takie powinny przestrzegać tych samych głównych zasad, które mają zastosowanie do jednostek prowadzących działalność połowową w Unii.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 2c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2c. Poszanowanie zasad demokratycznych i praw człowieka, określonych w Powszechnej deklaracji praw człowieka i innych właściwych międzynarodowych instrumentach w dziedzinie praw człowieka, oraz rządy prawa powinny stanowić zasadniczy element porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

Poprawka  14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 2d (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2d. Przed rozpoczęciem negocjacji w sprawie następnego protokołu przeprowadzane są niezależne oceny wpływu każdego protokołu, które obejmują informacje dotyczące połowów oraz działalność połowową. Oceny takie powinny być publicznie dostępne.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 42 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wsparcia części kosztów dostępu do zasobów rybnych w wodach państw trzecich;

a) wsparcia części kosztów dostępu do zasobów rybnych w wodach państw trzecich, przy czym udział w kosztach podmiotu uzyskującego dostęp do zasobów rybnych stopniowo rośnie;

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 42 – ustęp 1 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) ustanowienia ram zarządzania, z uwzględnieniem rozwoju i utrzymania niezbędnych instytucji naukowych i badawczych, potencjału w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru oraz innych elementów budowania potencjału związanych z opracowywaniem polityki zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przez państwo trzecie. Taka pomoc finansowa uwarunkowana jest osiągnięciem konkretnych wyników.

b) ustanowienia ram zarządzania, z uwzględnieniem rozwoju i utrzymania niezbędnych instytucji naukowych i badawczych, potencjału w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru, mechanizmów przejrzystości, uczestnictwa i rozliczalności oraz innych elementów budowania potencjału związanych z opracowywaniem polityki zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przez państwo trzecie. Taka pomoc finansowa uwarunkowana jest osiągnięciem konkretnych wyników, ma charakter uzupełniający oraz jest spójna z projektami i programami rozwoju prowadzonymi w zainteresowanym kraju trzecim.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 42 – ustęp 1a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Bez uszczerbku dla uprawnień w zakresie monitorowania przyznanych wspólnym komitetom, przewidzianych w porozumieniach w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawieranych z krajami trzecimi, taka pomoc podlega otwartemu i wiarygodnemu mechanizmowi przeglądu, który obejmuje publicznie dostępne audyty finansowe i zamawiane przez Komisję niezależne oceny wyników pomocy finansowej.

PROCEDURA

Tytuł

Wspólna polityka rybołówstwa

Odsyłacze

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

PECH

13.9.2011

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

DEVE

13.9.2011

Sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

       Data powołania

Isabella Lövin

29.8.2011

Rozpatrzenie w komisji

23.4.2012

 

 

 

Data przyjęcia

19.6.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

26

0

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Thijs Berman, Michael Cashman, Véronique De Keyser, Nirj Deva, Leonidas Donskis, Catherine Grèze, Filip Kaczmarek, Michał Tomasz Kamiński, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Jean Roatta, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Keith Taylor, Eleni Theocharous, Patrice Tirolien, Ivo Vajgl, Anna Záborská, Iva Zanicchi

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Gesine Meissner, Csaba Őry, Judith Sargentini, Patrizia Toia

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Ioan Enciu, Gabriele Zimmer

OPINIA Komisji Budżetowej (22.6.2012)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa
(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: François Alfonsi

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb) Unii Europejskiej jest niezbędna do zrównoważonego zarządzania zasobami rybołówstwa we wszystkich jego aspektach, tj. środowiskowym, gospodarczym i społecznym. Wspólna polityka rybołówstwa nie przyniosła dotychczas oczekiwanych rezultatów i Komisja zaleca zreformowaną WPRyb w celu uniknięcia ciągłego poważnego zmniejszania się populacji ryb, nadmiernej zdolności połowowej floty oraz niskiej rentowności wielu flot i ich niskiej odporności na zmiany gospodarcze. W związku z tym niektóre elementy wymagają reformy, aby osiągnąć cel ogólny, jakim jest zagwarantowanie działalności połowowej i działalności w zakresie akwakultury, które zapewnią długoterminowe zrównoważone warunki środowiskowe i przyczynią się do bezpieczeństwa dostaw żywności.

Zreorganizowana polityka powinna mieć na celu eksploatację żywych biologicznych zasobów morza, która odbudowuje i zachowuje zasoby rybne powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. System ten należy wprowadzić tak szybko, jak to tylko możliwe, ponieważ zapewniłoby to ogólną poprawę stanu stad, która z kolei przyczyniłaby się do istotnych postępów gospodarczych i społecznych. Ponadto zmniejszenie przypadkowych połowów, wyeliminowanie odrzutów i zminimalizowanie negatywnego wpływu na ekosystemy morskie, m.in. poprzez wprowadzenie selektywnych narzędzi połowowych, będzie się przyczyniać do dobrego stanu środowiska.

Równy dostęp do wody powinien pozostać kluczową zasadą WPRyb, jak również zachowanie morskich zasobów biologicznych, które muszą pozostać podstawowym filarem służącym osiąganiu celów WPRyb. W szczególności wieloletnie plany zarządzania eksploatacją zasobów na zrównoważonych poziomach są kluczowe dla ochrony tych zasobów. Ponadto niezbędne pozostaje podstawowe zarządzanie flotami z pułapami ogólnej zdolności połowowej w podziale na państwa członkowskie.

WPRyb powinna wspierać ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważony rozwój sektora akwakultury. Zrównoważona akwakultura może się przyczynić do bezpieczeństwa żywnościowego, a także do wzrostu gospodarczego i wzrostu zatrudnienia w regionach przybrzeżnych i wiejskich, pod warunkiem że jest odpowiednio zarządzana w celu minimalizacji degradacji środowiska. Możliwe będzie osiągnięcie znacznych postępów, jeżeli państwa członkowskie – w oparciu o strategiczne wytyczne Unii – opracują krajowe plany strategiczne służące ułatwieniu zrównoważonego rozwoju akwakultury w odniesieniu do bezpieczeństwa działalności gospodarczej, dostępu do wód i przestrzeni. Wspieranie sieci morskich obszarów chronionych Natura 2000 jest również kluczową inwestycją w tej dziedzinie. Rozwój akwakultury zawiera wyraźny wymiar unijny: strategiczne wybory dokonywane na poziomie krajowym mogą mieć wpływ na ten rozwój w sąsiadujących państwach członkowskich. Zasadnicze znaczenie ma umożliwienie państwom członkowskim dowiedzenia się, co planują inne państwa członkowskie w zakresie przyszłego rozwoju akwakultury.

Całkowita kwota przewidziana na WPRyb (finansowana z Funduszu Rybackiego) w następnym okresie finansowym wynosi 6,68 mld EUR.

Sprawozdawca przychyla się do ogólnych założeń proponowanej reformy.

******

Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o zaproponowanie przyjęcia przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu stanowiska popierającego ogólne założenia wniosku Komisji.

Komisja Budżetowa przedstawi szczegółową ocenę aspektów budżetowych w swojej opinii na temat wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego. W tym kontekście powinno zostać uwzględnione finansowanie szczególne dla rybołówstwa na małą skalę.

POPRAWKI

Komisja Budżetowa zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Projekt rezolucji legislacyjnej

Ustęp 1 a (nowy)

Projekt rezolucji legislacyjnej

Poprawka

 

1a. przypomina o swojej rezolucji z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie inwestowania w przyszłość – nowe wieloletnie ramy finansowe (WRF) na rzecz Europy konkurencyjnej, zrównoważonej i sprzyjającej integracji społecznej”1; przypomina, że w nowych wieloletnich ramach finansowych konieczne są wystarczające dodatkowe zasoby, które umożliwią Unii realizację bieżących priorytetów politycznych i nowych zadań przewidzianych Traktatem z Lizbony oraz reagowanie na nieprzewidziane wydarzenia; wzywa Radę – jeżeli nie zgadza się ona z tym podejściem – do jasnego wskazania tych priorytetów politycznych i projektów, z których można by zupełnie zrezygnować, pomimo ich potwierdzonej europejskiej wartości dodanej;

 

______________

 

1 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0266.

Poprawka  2

Projekt rezolucji legislacyjnej

Ustęp 1 b (nowy)

Projekt rezolucji legislacyjnej

Poprawka

 

1b. zwraca uwagę, że szacunkowy wpływ finansowy wniosku stanowi jedynie wskazówkę dla władzy ustawodawczej i nie może zostać uznany za ostateczny do momentu osiągnięcia porozumienia w zakresie wniosku w sprawie rozporządzenia ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020;

PROCEDURA

Tytuł

Wspólna polityka rybołówstwa

Odsyłacze

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

PECH

13.9.2011

 

 

 

Opinia wydana przez

Data ogłoszenia na posiedzeniu

BUDG

13.9.2011

Sprawozdawca komisji opiniodawczej

Data powołania

François Alfonsi

8.9.2011

Data przyjęcia

20.6.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

24

2

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Richard Ashworth, Francesca Balzani, Zuzana Brzobohatá, Andrea Cozzolino, Eider Gardiazábal Rubial, Jens Geier, Ivars Godmanis, Lucas Hartong, Jutta Haug, Monika Hohlmeier, Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Ivailo Kalfin, Sergej Kozlík, Jan Kozłowski, Giovanni La Via, Barbara Matera, Claudio Morganti, Juan Andrés Naranjo Escobar, Nadezhda Neynsky, Dominique Riquet, Alda Sousa, László Surján, Angelika Werthmann

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Alexander Alvaro, Jürgen Klute, Jan Mulder, María Muñiz De Urquiza, Theodor Dumitru Stolojan

OPINIA Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (14.5.2012)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa
(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Chris Davies

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Pilna potrzeba reformy wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) jest bardzo wyraźna. Stada w wodach europejskich znacząco zmniejszyły się w ciągu ostatnich dziesięcioleci i istnieje niebezpieczeństwo, że niektóre z nich mogą całkowicie zaniknąć. Jedna czwarta złowionych ryb jest całkowicie marnowana, ponieważ jest wyrzucana z pokładu statku jako ryby martwe, zaś ponad 60% ryb spożywanych w Europie pochodzi obecnie z przywozu. Zbyt wiele łodzi rybackich poławia zbyt małą ilość ryb, lecz zdolności floty europejskiej nadal zwiększają się o 3% rocznie. Przemysł rybny jest bardzo mało dochodowy, a w wielu przypadkach działa wyłącznie dzięki dopłatom; poważne trudności finansowe sprzyjają krótkoterminowemu myśleniu i niezrównoważonym, złym praktykom, które wyrządziły poważne szkody środowisku morskiemu.

Sytuacja ta nie może trwać.

Stada zmniejszały się na długo przed powstaniem WPRyb w 1983 r. Z faktów historycznych wynika, że w niektórych przypadkach drewniane floty rybackie sprzed 100 lat, uzależnione od żagla i wiatru, wyładowywały więcej ryb niż zaawansowane technicznie statki współczesne, a średnie rozmiary ryb były znacznie większe.

Przełowienie ma długą historię, lecz WPRyb w niewielkiej mierze przyczyniła się do ograniczenia tego zjawiska. Wina nie leży po stronie koncepcji posiadania wspólnych przepisów przez UE, lecz po stronie polityki, a w szczególności jej stosowania. Zatriumfowało myślenie krótkoterminowe. Mówi się, że ministrowie gromadzący się co roku, aby określić kwoty, przekraczali wartości określone w zaleceniach naukowych średnio aż o 48%. W związku z tym liczba ryb obniżyła się i zmniejszyła się wielkość poławianych ryb. Obecne praktyki nie mogą zapewnić zrównoważonych dostaw żywności z mórz.

Na szczęście nasze wody mogą pomieścić znacznie więcej ryb niż ich obecna ilość, a nie każda decyzja polityczna okazała się niesłuszna. Odwrócono tendencję do zmniejszania się niektórych stad. W niewielkiej, lecz rosnącej liczbie przypadków polityce UE udaje się pomóc w odbudowie stad do poziomów przekraczających maksymalny podtrzymywalny połów. Ten ambitny cel powinien dotyczyć wszystkich z nich.

Komisja Europejska proponuje dalekosiężne reformy, które obejmują następujące główne elementy:

· ustanowienie długofalowych planów zarządzania wszystkimi stadami w celu osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r.;

· roczny przydział uprawnień do połowów silnie oparty na doradztwie naukowym lub w razie jego braku – na stosowaniu zasady ostrożności;

· zakaz odrzutu handlowych gatunków ryb, które są martwe;

· wprowadzenie w Europie zarządzania w oparciu o prawa (przekazywalne koncesje połowowe), co da rybakom zachętę handlową do prowadzenia zrównoważonych połowów i zapewni uwzględnienie problemu nadmiernej zdolności połowowej;

· zakończenie zarządzania w skali mikro na szczeblu Brukseli wraz z decentralizacją bieżących decyzji, które podejmować będą organy regionalne mogące uwzględnić warunki lokalne;

· wymogi dotyczące spełniania przez flotę europejską wysokich norm, gdy prowadzi ona połowy na wodach państw trzecich;

· zachęcanie do rozwoju akwakultury w Europie.

Komisja Europejska uznała potrzebę zmiany, a autor opinii z zadowoleniem przyjmuje i popiera propozycje przedstawione przez nią w projekcie rozporządzenia. Tekst nie zawsze jednak precyzyjnie określa sposób praktycznego funkcjonowania zaproponowanych zasad. Potrzebne jest dodatkowe zabezpieczenie, aby zapewnić osiągnięcie celów i promować zrównoważony rozwój, oraz potrzebne są dodatkowe środki zapewniające przestrzeganie przepisów.

Za pomocą poprawek autor opinii zamierza:

· promować środki mające na celu odbudowę stad;

· zapewnić prymat długoterminowych planów zarządzania i ograniczyć możliwość ignorowania przez rządy doradztwa naukowego podczas ustalania rocznych kwot;

· wytyczyć drogę do rozszerzenia zakazu odrzutu na wszystkie gatunki ryb;

· zapewnić większą ochronę środowiska morskiego;

· wykazać, że system zarządzania w oparciu o prawa (przekazywalne koncesje połowowe) może być kształtowany przez państwa członkowskie w celu osiągnięcia krajowych celów priorytetowych i ochrony określonych interesów;

· stworzyć większe możliwości dla rybołówstwa prowadzonego na niewielką skalę i rybołówstwa mniej intensywnego;

· zaostrzyć normy obowiązujące statki UE prowadzące połowy na wodach państw trzecich;

· uwzględnić kwestie związane z rozwojem akwakultury;

· podkreślić, że polityka rybołówstwa musi być przejrzysta i otwarta na kontrolę społeczną.

Przygotowując poprawki, autor opinii z zadowoleniem przyjął sugestie przedstawicieli następujących organów: Komisji Europejskiej, rządów Danii, Francji, Islandii, Norwegii, Szwecji i Wielkiej Brytanii, Aquaculture Stewardship Council (Rady ds. Zarządzania Akwakulturą), fundacji BalticSea2020, Birdlife, Client Earth, Greenpeace, stowarzyszenia New Under Ten Fishermen's Association, Ocean 2012, Oceana, Pew Environment Group (Grupa Pew ds. Środowiska Naturalnego), ONZ, FAO oraz WWF.

Odpowiedzialność za poprawki ponosi jednak wyłącznie autor opinii.

POPRAWKI

Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o naniesienie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 2 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje ochronę żywych zasobów morza, zarządzanie nimi oraz ich eksploatację. Ponadto zakres wspólnej polityki rybołówstwa zostaje rozszerzony w odniesieniu do środków rynkowych i finansowych pomagających realizować jej cele, żywych zasobów słodkowodnych i akwakultury oraz w odniesieniu do przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą i zarejestrowane w państwach trzecich lub unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

(2) Wspólna polityka rybołówstwa obejmuje ochronę żywych zasobów morza, zrównoważone zarządzanie nimi oraz zminimalizowanie wpływu na środowisko morskie. Ponadto zakres wspólnej polityki rybołówstwa zostaje rozszerzony w odniesieniu do środków rynkowych i finansowych pomagających realizować jej cele, żywych zasobów słodkowodnych i akwakultury oraz w odniesieniu do przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, jeśli taka działalność jest prowadzona na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii, w tym przez statki rybackie pływające pod banderą i zarejestrowane w państwach trzecich lub unijne statki rybackie bądź przez obywateli państw członkowskich, bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa bandery, z uwzględnieniem przepisów art. 117 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 3 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Wspólna polityka rybołówstwa powinna gwarantować przyczynianie się działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury do długoterminowych zrównoważonych warunków środowiskowych, gospodarczych i społecznych. Powinna ponadto przyczyniać się do większej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

(3) Wspólna polityka rybołówstwa powinna gwarantować przyczynianie się działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury do długoterminowej zrównoważonej stabilności środowiskowej, gospodarczej i społecznej. Powinna ponadto przyczyniać się do większej wydajności, zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, godziwych warunków pracy dla pracujących w tym sektorze, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

Uzasadnienie

Jest to zmiana językowa – nie jest jasne, co oznacza sformułowanie zapewnianie „warunków”. Zapewnianie długoterminowej zrównoważonej stabilności środowiskowej, gospodarczej i społecznej powinno być jednym z kluczowych celów WPRyb. Obecnie UE importuje 60% ryb, które spożywa. WPRyb powinna tak gospodarować zasobami morskimi, aby odnowić zapasy do poziomu, który zapewni bezpieczeństwo żywnościowe w Europie. Wielu pracowników niebędących obywatelami UE – zwłaszcza tych, którzy pracują na morzu – nie jest chronionych przepisami socjalnymi UE.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 4 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(4a) Traktat nie powinien być przeszkodą dla zobowiązania Unii do zrównoważonego zarządzania eksploatacją zasobów morskich;

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(5) Na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r. Unia i jej państwa członkowskie zobowiązały się do przeciwdziałania stałemu procesowi pomniejszania się wielu stad. Unia powinna zatem udoskonalić wspólną politykę rybołówstwa, aby zagwarantować, że w ramach priorytetu poziomy populacji poławianych stad zostaną do 2015 r. odbudowane i zachowane na poziomach powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. W sytuacji, w której dostępne informacje naukowe są ograniczone, może to wymagać zastosowania zastępczych wskaźników maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

(5) Na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r. Unia i jej państwa członkowskie zobowiązały się do przeciwdziałania stałemu procesowi pomniejszania się wielu stad. Unia powinna zatem udoskonalić wspólną politykę rybołówstwa, aby zagwarantować, że w ramach priorytetu poziomy populacji poławianych stad zostaną do 2015 r. odbudowane i zachowane na poziomach powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. W sytuacji, w której dostępne informacje naukowe są ograniczone, powinno się stosować podejście ostrożnościowe.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 7 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(7) Zrównoważona eksploatacja żywych zasobów powinna być oparta na podejściu ostrożnościowym, które wynika z zasady ostrożności, o której mowa w pierwszym akapicie art. 191 ust. 2 Traktatu.

(7) Zrównoważone zarządzanie żywymi zasobami morza powinno być oparte na podejściu ostrożnościowym, które wynika z zasady ostrożności, o której mowa w pierwszym akapicie art. 191 ust. 2 Traktatu. Zasada ostrożności ma zastosowanie wtedy, gdy dowody naukowe są niewystarczające, nierozstrzygające lub niepewne.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 8 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(8) Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego oraz w szczególności do osiągnięcia dobrego stanu środowiska najpóźniej do 2020 r., jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

(8) Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do ochrony środowiska morskiego, do zrównoważonego zarządzania wszystkimi eksploatowanymi handlowo gatunkami oraz w szczególności do osiągnięcia dobrego stanu środowiska najpóźniej do 2020 r., jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 9 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(9) Należy wdrożyć podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, ograniczyć wpływ działalności połowowej na środowisko oraz zminimalizować i stopniowo wyeliminować niechciane połowy.

(9) Należy wdrożyć podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby ograniczyć środowiskowy wpływ działalności połowowej na stada ryb, gatunki niedocelowe, siedliska i dno morskie oraz aby zminimalizować i stopniowo wyeliminować niechciane połowy.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 17 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(17) Plany wieloletnie powinny w miarę możliwości obejmować większą ilość stad, jeżeli takie stada są eksploatowane wspólnie. W planach wieloletnich należy ustanowić podstawę do wyznaczania uprawnień do połowów i wymiernych celów dla zrównoważonej eksploatacji właściwych stad i ekosystemów morskich, określając wyraźne ramy czasowe i mechanizmy zabezpieczające na wypadek nieprzewidzianych wydarzeń.

(17) Plany wieloletnie powinny w miarę możliwości obejmować rybołówstwo eksploatujące stada jednego gatunku ryb lub rybołówstwo eksploatujące stada wielogatunkowe. W planach wieloletnich należy ustanowić podstawę do wyznaczania uprawnień do połowów zgodnie z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym i wymiernych celów dla zrównoważonego zarządzania właściwymi stadami i ekosystemami morskimi, określając wyraźne ramy czasowe i mechanizmy zabezpieczające na wypadek nieprzewidzianych wydarzeń. Plany wieloletnie powinny zawierać ocenę równowagi między zdolnością połowową floty a dostępnymi uprawnieniami do połowów.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 21 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(21) W odniesieniu do stad, wobec których nie ustanowiono jakiegokolwiek planu wieloletniego, należy zapewnić wskaźniki eksploatacji prezentujące maksymalny podtrzymywalny połów poprzez wyznaczenie limitów połowowych lub nakładów połowowych.

(21) W odniesieniu do stad, wobec których nie ustanowiono jakiegokolwiek planu wieloletniego, należy wyznaczyć limity połowowe lub limity nakładów połowowych, aby zagwarantować, że wskaźniki eksploatacji nie zagrażają celowi odbudowania i zachowania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów do roku 2015.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 22 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) W świetle niejasnego stanu gospodarczego uprawnień do połowów oraz faktu, że niektóre społeczności stref przybrzeżnych zależą od działalności połowowej, konieczne jest zapewnienie względnej stabilności tej działalności poprzez przydzielanie państwom członkowskim uprawnień do połowów w oparciu o przewidywalny udział każdego państwa członkowskiego w stadach.

(22) W świetle niejasnego stanu gospodarczego uprawnień do połowów oraz faktu, że niektóre społeczności stref przybrzeżnych zależą od działalności połowowej, konieczne jest zapewnienie względnej stabilności działalności związanej ze środowiskiem morskim poprzez przydzielanie państwom członkowskim uprawnień do połowów w oparciu o przewidywalny udział każdego państwa członkowskiego w stadach.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 24 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(24) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przedstawienia Komisji uzasadnionych wniosków w celu opracowania, w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, środków uznanych przez państwa członkowskie za niezbędne do wywiązania się z obowiązków w zakresie obszarów specjalnej ochrony na mocy art. 4 dyrektywy Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa oraz specjalnych obszarów ochrony na mocy art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, a także chronionych obszarów morskich na mocy art. 13 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

(24) Państwa członkowskie powinny regulować działalność połowową, która negatywnie wpływa na stan ochrony wyznaczonych obszarów ich wód, w sposób konieczny do wywiązania się z obowiązków w zakresie obszarów specjalnej ochrony na mocy art. 4 dyrektywy Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa oraz specjalnych obszarów ochrony na mocy art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, a także chronionych obszarów morskich na mocy art. 13 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej).

Poprawka 12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 29 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29) System przekazywalnych koncesji połowowych dla większości stad będących przedmiotem zarządzania w ramach wspólnej polityki rolnej należy wdrożyć nie później niż w dniu 31 grudnia 2013 r. dla wszystkich statków o długości co najmniej 12 metrów i wszystkich pozostałych statków rybackich stosujących do połowów narzędzia ciągnione. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z systemu przekazywalnych koncesji połowowych statki o całkowitej długości co najmniej 12 metrów inne niż statki używające narzędzi ciągnionych. Taki system powinien przyczyniać się do zmniejszenia, z inicjatywy sektora, rozmiarów flot oraz lepszych wyników ekonomicznych przy jednoczesnym tworzeniu pewnych prawnie i wyłącznych przekazywalnych koncesji połowowych w ramach rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego. Ponieważ żywe zasoby morza stanowią dobro wspólne, przekazywalne koncesje połowowe powinny ustanawiać wyłącznie uprawnienia użytkownika do tej części rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego, które mogą zostać wycofane zgodnie z ustanowionymi przepisami.

(29) Można wdrożyć system przekazywalnych koncesji połowowych dla większości stad będących przedmiotem zarządzania w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z systemu przekazywalnych koncesji połowowych niektóre rodzaje statków na podstawie uczciwych, sprawiedliwych i przejrzystych kryteriów. Taki system powinien przyczyniać się do zmniejszenia, z inicjatywy sektora, rozmiarów flot oraz lepszych wyników ekonomicznych przy jednoczesnym tworzeniu pewnych prawnie i wyłącznych przekazywalnych koncesji połowowych w ramach rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego. Ponieważ żywe zasoby morza stanowią dobro wspólne, przekazywalne koncesje połowowe powinny ustanawiać wyłącznie uprawnienia użytkownika do tej części rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego, które mogą zostać wycofane zgodnie z ustanowionymi przepisami.

Poprawka 13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 30 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30) Koncesje połowowe powinny być przekazywalne i możliwe do oddania w dzierżawę w celu zdecentralizowania zarządzania uprawnieniami do połowów w kierunku sektora rybołówstwa i dopilnowania, by rybacy opuszczający sektor nie potrzebowali publicznej pomocy finansowej z tytułu wspólnej polityki rybołówstwa.

(30) Koncesje połowowe mogą być przekazywalne i możliwe do oddania w dzierżawę w celu zdecentralizowania zarządzania uprawnieniami do połowów w kierunku sektora rybołówstwa i dopilnowania, by rybacy opuszczający sektor nie potrzebowali publicznej pomocy finansowej z tytułu wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka 14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31) Specyficzne cechy charakterystyczne i trudna sytuacja społeczno-gospodarcza flot łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego uzasadniają ograniczenie obowiązkowego systemu przekazywalnych koncesji połowowych do dużych statków. System przekazywalnych koncesji połowowych powinien mieć zastosowanie do stad, dla których przydzielone zostały uprawnienia do połowów.

(31) System przekazywalnych koncesji połowowych powinien mieć zastosowanie do stad, dla których przydzielone zostały uprawnienia do połowów.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 36 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36) Państwa członkowskie powinny zarządzać zgromadzonymi danymi oraz udostępniać je użytkownikom końcowym danych naukowych w oparciu o wieloletni program Unii. Państwa członkowskie powinny także współpracować ze sobą w celu koordynacji działalności w zakresie gromadzenia danych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny również współpracować w zakresie gromadzenia danych z państwami trzecimi w obrębie tego samego basenu morza.

(36) Państwa członkowskie powinny zarządzać zgromadzonymi danymi oraz udostępniać je użytkownikom końcowym danych naukowych w oparciu o wieloletni program Unii. Państwa członkowskie powinny także współpracować ze sobą w celu koordynacji działalności w zakresie gromadzenia danych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny również współpracować w zakresie gromadzenia danych z państwami trzecimi w obrębie tego samego basenu morza, zgodnie z odpowiednimi normami i konwencjami międzynarodowymi, zwłaszcza z Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS).

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 38 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38) Unia powinna promować cele wspólnej polityki rybołówstwa na poziomie międzynarodowym. W tym celu Unia powinna dążyć do poprawy wyników organizacji regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony międzynarodowych stad i zarządzania nimi poprzez promowanie procesu decyzyjnego opartego na wiedzy oraz lepsze przestrzeganie przepisów, większą przejrzystość i udział zainteresowanych stron, a także poprzez zwalczanie nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej (NNN) działalności połowowej.

(38) Unia powinna promować cele wspólnej polityki rybołówstwa na poziomie międzynarodowym. W tym celu Unia powinna dążyć do poprawy wyników organizacji regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony międzynarodowych stad i zrównoważonego zarządzania nimi poprzez promowanie procesu decyzyjnego opartego na wiedzy oraz lepsze przestrzeganie przepisów, większą przejrzystość i udział zainteresowanych stron, a także poprzez zwalczanie nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej (NNN) działalności połowowej.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 39 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39) Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawarte z państwami trzecimi powinny gwarantować, że działalność połowowa Unii na wodach państwa trzeciego opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie, zapewniając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza. Porozumienia te, zapewniając prawa dostępu w zamian za finansowy wkład Unii, powinny przyczyniać się do ustanowienia ram wysokiej jakości administracji w celu zapewnienia w szczególności skutecznych środków monitorowania, kontroli i nadzoru.

(39) Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawarte z państwami trzecimi powinny gwarantować, że działalność połowowa Unii na wodach państwa trzeciego opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie, zapewniając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza. Porozumienia te, zapewniając prawa dostępu w zamian za finansowy wkład Unii, powinny przyczyniać się do gromadzenia danych na temat stad i bieżącego natężenia połowów oraz do ustanowienia ram wysokiej jakości administracji w celu zapewnienia w szczególności skutecznych środków monitorowania, kontroli i nadzoru.

Poprawka  18

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 42 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(42) Akwakultura powinna przyczyniać się do utrzymania potencjału produkcji żywności na zrównoważonym poziomie w całej Unii, aby zagwarantować długoterminowe bezpieczeństwo żywnościowe dla obywateli europejskich oraz przyczynić się do zaspokojenia rosnącego światowego zapotrzebowania na żywność pochodzenia wodnego.

(42) Akwakultura powinna przyczyniać się do utrzymania potencjału produkcji żywności na zrównoważonym poziomie w całej Unii, aby zagwarantować długoterminowe bezpieczeństwo żywnościowe dla obywateli europejskich oraz przyczynić się do zaspokojenia rosnącego światowego zapotrzebowania na żywność pochodzenia wodnego. Akwakultura nie powinna zwiększać natężenia połowów dzikich stad, a przed jakimkolwiek jej rozwijaniem należy ją poddać ocenie oddziaływania na środowisko.

Poprawka 19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) ochronę żywych zasobów morza, zarządzanie nimi i ich eksploatację; oraz

a) ochronę żywych zasobów morza, zrównoważone zarządzanie nimi i ich zrównoważoną eksploatację;

Poprawka 20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Wspólna polityka rybołówstwa dopilnowuje, by działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury zapewniała długookresowe zrównoważone warunki środowiskowe, gospodarcze i społeczne oraz przyczyniała się do bezpieczeństwa dostaw żywności.

1. Wspólna polityka rybołówstwa dopilnowuje, by działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury sprzyjała długookresowemu zrównoważeniu środowiskowemu, co jest wstępnym wymogiem stabilności gospodarczej i społecznej, oraz przyczyniała się do bezpieczeństwa dostaw żywności.

2. Wspólna polityka rybołówstwa stosuje wobec zarządzania rybołówstwem podejście ostrożnościowe i ma na celu dopilnować, by eksploatacja żywych zasobów morza odbudowała i zachowała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów do 2015 r.

2. Wspólna polityka rybołówstwa stosuje wobec zarządzania rybołówstwem podejście ostrożnościowe i dopilnowuje, by eksploatacja żywych zasobów morza odbudowała i zachowała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów do 2015 r., a jej celem jest osiągnięcie takich poziomów, które umożliwią uzyskanie maksymalnego opłacalnego połowu do 2020 r.

 

2a. Wspólna polityka rybołówstwa przyczynia się do osiągnięcia i utrzymania dobrego stanu środowiska najpóźniej do 2020 r. zgodnie z wymogami dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej 2008/56/WE.

3. Wspólna polityka rybołówstwa wdraża podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić ograniczenie skutków działalności połowowej dla ekosystemu morskiego.

3. Wspólna polityka rybołówstwa wdraża podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić, że skutki działalności połowowej dla ekosystemu morskiego są zminimalizowane i nie są szkodliwe dla integralności i funkcjonowania tego ekosystemu.

4. Wspólna polityka rybołówstwa integruje wymogi wynikające z unijnego prawodawstwa dotyczącego środowiska.

4. Wspólna polityka rybołówstwa jest całkowicie zgodna z unijnym prawodawstwem dotyczącym środowiska zgodnie z art. 11 Traktatu.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 2 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. Wspólna polityka rybołówstwa przyczynia się do gromadzenia kompleksowych i solidnych danych naukowych.

Poprawka 22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Aby osiągnąć ogólne cele określone w art. 2, wspólna polityka rybołówstwa w szczególności:

Aby osiągnąć ogólne cele określone w art. 2, wspólna polityka rybołówstwa w szczególności:

 

-a) dopilnowuje, aby do 2015 r. uprawnienia do połowów były określane na podstawie najlepszego dostępnego doradztwa naukowego oraz ustalane na poziomach, które umożliwią odbudowanie i zachowanie populacji wszystkich poławianych gatunków powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywanego połowu;

 

-aa) dopilnowuje, aby zarządzanie stadami ryb i ich eksploatacja odbywały się w ramach planów wieloletnich obejmujących wszystkie łowiska;

a) eliminuje niechciane połowy stad handlowych i stopniowo zapewnia wyładunek wszystkich połowów takich stad;

a) eliminuje niechciane połowy poprzez rozwijanie i wykorzystywanie selektywnych narzędzi połowowych oraz innych środków, poczynając od stad handlowych i stopniowo zapewniając wyładunek wszystkich ryb, z wyjątkiem gatunków wyłączonych i wymienionych przez Komisję jako gatunki zdolne do przetrwania po odrzucie;

b) zapewnia warunki dla efektywnej działalności połowowej w ramach rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego;

b) zapewnia warunki dla efektywnej, zrównoważonej i mniej intensywnej działalności połowowej oraz sprzyja im w ramach rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego, w którym dostęp do zasobów jest oparty na sprawiedliwych i przejrzystych kryteriach;

c) promuje rozwój unijnej działalności w zakresie akwakultury w celu przyczynienia się do bezpieczeństwa żywnościowego i zatrudnienia na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

c) promuje rozwój zrównoważonej dla środowiska i ekosystemowej działalności Unii w zakresie akwakultury w celu przyczynienia się do bezpieczeństwa żywnościowego i zatrudnienia na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

d) przyczynia się do odpowiedniego poziomu życia osób zależnych od działalności połowowej;

d) przyczynia się do odpowiedniego poziomu życia społeczności stref przybrzeżnych oraz osób zależnych od działalności połowowej;

e) uwzględnia interesy konsumentów;

e) chroni interesy konsumentów, dopilnowując, by oznakowanie było jasne, szczegółowe i prawidłowe, oraz zapewniając identyfikowalność produktów rybołówstwa i akwakultury w całym łańcuchu żywnościowym;

f) zapewnia systematyczne i zharmonizowane gromadzenie danych oraz zarządzanie nimi.

f) zapewnia systematyczne, terminowe i zharmonizowane gromadzenie solidnych danych biologicznych, technicznych i środowiskowych koniecznych do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa;

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – akapit 1 – litera a a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa) przyczynia się do osiągnięcia dobrego stanu środowiska, jak określono w art. 1 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej);

Poprawka  24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – litera a b) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ab) ogranicza liczbę i rodzaje statków rybackich uprawnionych do połowów zgodnie z celem odbudowania i zachowania populacji poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów, aby uniknąć koncentracji zdolności połowowej i uznać potencjał rybołówstwa łodziowego w zakresie utrzymywania społeczności przybrzeżnych i przyczyniania się do uzyskania dobrego stanu ekologicznego;

Poprawka  25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – litera f a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fa) zapewnia ustanowienie rezerwatów rybnych;

Poprawka  26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 3 – ustęp 1 – litera f b) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. promuje stosowanie narzędzi połowowych i praktyk o niewielkim wpływie na środowisko.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wspólna polityka rybołówstwa rządzi się następującymi zasadami dobrych rządów:

Wspólna polityka rybołówstwa stosuje następujące zasady dobrych rządów:

Poprawka  28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera a a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa) decentralizacja na szczebel krajowy, regionalny i lokalny decyzji wymaganych do realizacji ogólnych celów i wytycznych definiowanych na szczeblu Unii;

Poprawka 29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) ustanowienie środków zgodnie z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym;

b) ustanowienie środków, które są zgodne i zbieżne z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym, przy czym brak odpowiednich informacji naukowych nie jest usprawiedliwieniem dla opóźniania lub niepodejmowania środków w zakresie ochrony i zarządzania;

Uzasadnienie

Podstawową wadą WPRyb było coroczne ustalanie całkowitych dopuszczalnych połowów i kwot, które często znacznie przekraczały wartości określone w zaleceniach naukowych. Przyszła polityka musi opierać się na nauce, a ministrowie powinni mieć znacznie bardziej ograniczone możliwości ingerencji.

Poprawka  30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera c a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca) obniżenie kosztów administracyjnych;

Poprawka  31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) dostosowujące się bieżące zarządzanie;

Poprawka  32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera f)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

f) spójność ze zintegrowaną polityką morską, a także z innymi rodzajami polityki Unii.

f) spójność ze zintegrowaną polityką morską, a także z innymi rodzajami polityki Unii, w szczególności z obowiązującymi przepisami Unii w dziedzinie środowiska, a także z międzynarodowymi prawnie wiążącymi umowami przy jednoczesnym zapewnianiu spójności polityki na rzecz rozwoju;

Poprawka 33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera f a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fa) przejrzystość i dostęp publiczny do informacji zgodnie z konwencją z Aarhus z dnia 25 czerwca 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, także w wymiarze zewnętrznym;

Uzasadnienie

Potwierdzenie zasady wyznawanej od dawna przez Parlament.

Poprawka  34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – ustęp 1 – litera f a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fa) stosowanie środowiskowych i strategicznych ocen oddziaływania;

Uzasadnienie

Są to ugruntowane zasady w prawie UE i stanowią nieodłączną część dobrych rządów.

Poprawka 35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – litera f b) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fb) decentralizacja i regionalizacja bieżących decyzji niezbędnych do osiągnięcia celów i spełnienia wymogów określonych w planach wieloletnich;

Uzasadnienie

Wsparcie powszechnego dążenia do ograniczenia zarządzania w skali mikro na szczeblu Brukseli.

Poprawka 36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 4 – litera f c) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fc) równość wewnętrznego i zewnętrznego wymiaru wspólnej polityki rybołówstwa, aby normy i mechanizmy egzekwowania stosowane wewnętrznie były również w odpowiednich przypadkach stosowane zewnętrznie.

Uzasadnienie

Wobec floty rybackiej UE powinny być stosowane wspólne normy wszędzie tam, gdzie statki mogą prowadzić połowy.

Poprawka 37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – tiret szóste, siódme, ósme i jedenaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„maksymalny podtrzymywalny połów” oznacza maksymalny połów, jaki można bez końca uzyskiwać ze stada;

- „maksymalny podtrzymywalny połów” oznacza maksymalny średni połów, jaki można bez końca uzyskiwać ze stada i który pozwala na odbudowę stad do takich maksymalnych poziomów liczebności, na jakie pozwalają bieżące warunki ekologiczne;

„podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem” oznacza podejście, zgodnie z którym brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być usprawiedliwieniem dla odkładania lub niepodejmowania środków zarządzania dla ochrony docelowego gatunku, gatunków pokrewnych lub zależnych oraz gatunków niedocelowych i ich środowiska;

- „podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem”, zgodnie z definicją zawartą w art. 6 porozumienia Narodów Zjednoczonych z 1995 r. o zasobach rybnych oznacza, że jeżeli informacje naukowe są niepewne, niewiarygodne lub niedokładne, należy być bardziej ostrożnym, a brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być usprawiedliwieniem dla odkładania lub niepodejmowania środków zarządzania dla ochrony docelowego gatunku, gatunków pokrewnych lub zależnych oraz gatunków niedocelowych i ich środowiska, lub zapobiegania szkodom w tym zakresie;

„podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem” oznacza podejście, w którym gwarantuje się, że korzyści z żywych zasobów morza są wysokie, a bezpośrednie i pośrednie skutki działań w zakresie rybołówstwa dla ekosystemów morskich są niskie i nie są szkodliwe dla przyszłego funkcjonowania, różnorodności i integralności tych ekosystemów;

- „podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem” oznacza podejście, w którym uwzględnia się wszystkie naciski na żywe zasoby morza, zapewniając, że korzyści z żywych zasobów morza są wysokie, a bezpośrednie i pośrednie skutki działań w zakresie rybołówstwa dla ekosystemów morskich są zminimalizowane i w miarę możliwości wyeliminowane i nie są szkodliwe dla przyszłego funkcjonowania, różnorodności i integralności tych ekosystemów;

 

- „maksymalny opłacalny połów” oznacza największy poziom połowu, jaki można uzyskać w sposób zrównoważony w celu osiągnięcia możliwie największego dochodu;

„limit połowowy” oznacza ograniczenie ilościowe w wyładunku stada lub grupy stad w danym okresie;

- „limit połowowy” oznacza ograniczenie ilościowe w połowach stada lub grupy stad w danym okresie;

Poprawka  38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret szóste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „poławiane gatunki” oznaczają gatunki poddawane presji/eksploatacji połowowej, łącznie z gatunkami, które nie są wyładowywane, lecz poławiane jako przyłów, lub na które działalność połowowa wywiera wpływ;

Poprawka  39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret ósme b (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „zrównoważona eksploatacja” oznacza eksploatację stada lub grupy stad w sposób umożliwiający odbudowanie i zachowanie na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, prezentujący zdrowy przekrój wiekowy i wielkościowy oraz niewywierający negatywnego wpływu na ekosystemy morskie;

Poprawka  40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret dwunaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„punkt odniesienia ochrony” oznacza wartości parametrów populacji stada (takich jak biomasa czy wskaźnik śmiertelności połowowej) stosowane w zarządzaniu rybołówstwem, na przykład w odniesieniu do dopuszczalnego poziomu ryzyka biologicznego lub pożądanego poziomu połowu;

„punkt odniesienia ochrony” oznacza wartości parametrów populacji stada (takich jak biomasa czy wskaźnik śmiertelności połowowej) stosowane w zarządzaniu rybołówstwem, na przykład w odniesieniu do maksymalnego podtrzymywalnego połowu lub najlepszego odpowiedniego wskaźnika zastępczego, odzwierciedlające zdrowy przekrój wiekowy i wielkościowy, przy czym wskaźnik śmiertelności połowowej, który generuje maksymalny podtrzymywalny połów powinien być przyjęty jako minimalna norma dla skrajnych punktów odniesienia ochrony zgodnie z porozumieniem ONZ z 1995 r. o zasobach rybnych;

Poprawka  41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzynaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„zabezpieczenie” oznacza środek zapobiegawczy mający chronić przed wystąpieniem niepożądanego wydarzenia i uniemożliwiać je;

„zabezpieczenie” oznacza środek zapobiegawczy mający chronić przed przekroczeniem zrównoważonych poziomów eksploatacji żywych zasobów morza, w tym punktów odniesienia ochrony, czy też negatywnym wpływem na ekosystem morski, lub temu zapobiegać;

Poprawka  42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzynaste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

- „środek ostrożnościowy” oznacza środek, który obejmuje zasadę ostrożności, o której mowa w pierwszym akapicie art. 191 ust. 2 Traktatu, w tym, ale nie wyłącznie: środki ochronne, środki techniczne oraz środki związane ze zrównoważoną eksploatacją stad, i jest zgodny z definicją zawartą w art. 6 porozumienia ONZ o zasobach rybnych z 1995 r., zgodnie z którą jeżeli informacje naukowe są niepewne, niewiarygodne lub niedokładne, należy być bardziej ostrożnym, a brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być usprawiedliwieniem dla opóźniania lub niepodejmowania środków zarządzania dla ochrony gatunków docelowych, gatunków pokrewnych lub zależnych oraz gatunków niedocelowych i ich środowiska;

Poprawka  43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret czternaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

– „środki techniczne” oznaczają środki regulujące skład gatunkowy, skład wielkościowy połowów i skutki dla elementów ekosystemów wynikające z działalności połowowej poprzez uzależnienie wykorzystania i struktury narzędzi połowowych i ograniczenia dostępu do obszarów połowów;

– „środki techniczne” oznaczają środki regulujące skład gatunkowy, skład wielkościowy połowów i skutki dla elementów ekosystemów lub funkcjonowania ekosystemów wynikające z działalności połowowej poprzez uzależnienie wykorzystania i struktury narzędzi połowowych i ograniczenia dostępu do obszarów połowów;

Poprawka  44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret osiemnaste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „rezerwat rybny” oznacza wyraźnie określony obszar geograficzny w obrębie terytorialnych wód przybrzeżnych państw członkowskich, w którym zabroniona jest wszelka działalność połowowa;

Poprawka  45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret dziewiętnaste

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„zdolność połowowa” oznacza pojemność statku w GT (pojemność brutto) i jego moc w kW (kilowat), jak określono w art. 4 i 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/86;

„zdolność połowowa” oznacza zdolność statku do odławiania ryb. Wskaźniki, których można użyć do określenia ilościowego zdolności połowowej to cechy statku, w tym pojemność statku w GT (pojemność brutto) i jego moc w kW (kilowat), jak określono w art. 4 i 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/86, narzędzia połowowe i techniki połowowe, jakich używa, oraz liczba dni spędzonych na połowach;

Poprawka  46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzydzieste drugie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

„porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem” oznaczają porozumienia zawarte z państwem trzecim w celu umożliwienia Unii dostępu do zasobów lub wód tego państwa w zamian za rekompensatę finansową.

„porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem” oznaczają porozumienia międzynarodowe zawarte z państwem trzecim w celu umożliwienia Unii dostępu do zasobów lub wód tego państwa celem zrównoważonej eksploatacji części nadwyżki żywych zasobów morza w zamian za rekompensatę finansową, która posłuży wsparciu lokalnego sektora rybołówstwa, ze szczególnym naciskiem na gromadzenie danych naukowych, monitorowanie i kontrolę;

Poprawka  47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzydzieste drugie a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „istotne siedliska ryb” oznaczają delikatne i kluczowe siedliska morskie, które wymagają ochrony ze względu na ich rolę w zaspokajaniu ekologicznych i biologicznych potrzeb gatunków ryb, w tym w zakresie tarła, rozwoju narybku i żerowisk;

Uzasadnienie

Odnosi się do poprawki do art. 8.

Poprawka  48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzydzieste drugie b (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „zrównoważona gospodarka” oznacza wykorzystanie zasobów w taki sposób, by nie zagrozić zdolności zasobów morza do reagowania na wprowadzane przez człowieka zmiany, umożliwiając jednocześnie zrównoważone wykorzystanie zasobów i usług morskich przez obecne i przyszłe pokolenia;

Uzasadnienie

Wprowadzenie zasady zrównoważonej gospodarki.

Poprawka  49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzydzieste drugie c (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „rozmiar odniesienia do celów ochrony” oznacza wszelkie wymiary określone dla poławianych żywych zasobów morza i wszelkie wymiary i rozmiary określone w obowiązujących przepisach Unii, w tym w art. 15 i załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1967/2006;

Poprawka  50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzydzieste drugie d (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „połowy mniej intensywne” oznaczają połowy przy użyciu selektywnych technik połowowych, które mają minimalny szkodliwy wpływ na ekosystem morski i charakteryzują się niskimi emisjami pochodzącymi z paliw;

Poprawka  51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 5 – ustęp 1 – tiret trzydzieste drugie e (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „połowy selektywne” oznaczają zdolność metody połowów lub narzędzia połowowego do zlokalizowania i schwytania organizmów w zależności od rozmiaru i gatunku, co w trakcie połowów umożliwia uniknięcie połowu pozostałych organizmów niedocelowych lub wypuszczenie ich w nieuszkodzonym stanie;

Poprawka  52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. W przypadku pasów wodnych do 12 mil morskich od linii podstawowej podlegających suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich państwa te są uprawnione od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. do ograniczenia połowów do statków rybackich, które tradycyjnie łowią na tych wodach z przyległych portów, bez uszczerbku dla uzgodnień dotyczących unijnych statków rybackich pływających pod banderą innych państw członkowskich w ramach istniejących stosunków sąsiedzkich między państwami członkowskimi oraz uzgodnień zawartych w załączniku I, ustalającym dla każdego państwa członkowskiego strefy geograficzne w ramach pasów przybrzeżnych innych państw członkowskich, na których prowadzi się działalność połowową, oraz odnośne gatunki. Państwa członkowskie informują Komisję o ograniczeniach ustanowionych na podstawie niniejszego ustępu.

2. W przypadku pasów wodnych do 12 mil morskich od linii podstawowej podlegających suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich państwa te są uprawnione od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. do ograniczenia połowów do statków rybackich, które tradycyjnie łowią na tych wodach z przyległych portów, i do przyznania pierwszeństwa dostępu tradycyjnemu łodziowemu rybołówstwu przybrzeżnemu, wywierającemu niewielki wpływ na środowisko i mającemu wysoką kulturową i ekonomiczną wartość dodaną dla społeczności stref przybrzeżnych, bez uszczerbku dla uzgodnień dotyczących unijnych statków rybackich pływających pod banderą innych państw członkowskich w ramach istniejących stosunków sąsiedzkich między państwami członkowskimi oraz uzgodnień zawartych w załączniku I, ustalającym dla każdego państwa członkowskiego strefy geograficzne w ramach pasów przybrzeżnych innych państw członkowskich, na których prowadzi się działalność połowową, oraz odnośne gatunki. Państwa członkowskie informują Komisję o ograniczeniach ustanowionych na podstawie niniejszego ustępu.

Poprawka  53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. W strefach chronionych przez Unię lub państwa członkowskie, w tym, ale nie wyłącznie, na obszarach ochrony zgodnie z dyrektywą 92/43/EWG, obszarach specjalnej ochrony zgodnie z dyrektywą 2009/147/WE i wyznaczonych terenach na mocy konwencji o morzach regionalnych, rybołówstwo jest zabronione, chyba że można wykazać za pomocą uprzedniej oceny, iż szczególna działalność połowowa nie jest szkodliwa dla statusu ochrony danego miejsca i jedynie po tym, jak państwo członkowskie lub instytucja Unii, których jurysdykcji podlega dany obszar chroniony, przyjmą plan zarządzania, który określa dozwoloną działalność połowową;

Poprawka  54

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Państwa członkowskie mogą przyjmować specjalne środki ochronne na obszarach należycie oznaczonych w strefach określonych w ust. 2 i 3, celem ochrony żywych zasobów morza przed negatywnym wpływem pewnych typów działalności połowowej. Państwa członkowskie informują Komisję o ograniczeniach ustanowionych na podstawie niniejszego ustępu.

Poprawka 55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki ochrony żywych zasobów morza mogą obejmować następujące elementy:

Środki ochrony żywych zasobów morza, środki na rzecz zrównoważonego gospodarowania nimi oraz ich zrównoważonej eksploatacji obejmują niektóre lub wszystkie następujące elementy:

a) przyjmowanie planów wieloletnich zgodnie z art. 9-11;

a) przyjmowanie planów wieloletnich zgodnie z art. 9-11;

b) ustanawianie celów zrównoważonej eksploatacji stad;

b) ustanawianie celów zrównoważonej eksploatacji stad;

 

ba) przyjmowanie środków mających na celu przyczynianie się do osiągnięcia dobrego stanu środowiska najpóźniej do 2020 r., jak przewidziano w dyrektywie 2008/56/WE;

 

bb) przyjmowanie środków mających na celu przyczynianie się do wdrożenia przez państwa członkowskie dyrektywy 92/43/EWG i dyrektywy 2009/147/WE;

 

bc) ustanawianie rezerwatów morskich i rybnych;

c) przyjmowanie środków mających na celu dostosowanie liczby statków rybackich lub rodzajów statków rybackich do dostępnych uprawnień do połowów;

c) przyjmowanie środków mających na celu dostosowanie liczby statków rybackich lub liczby używanych narzędzi, lub rodzajów statków rybackich do dostępnych uprawnień do połowów;

 

ca) przyjęcie środków mających na celu ograniczenie lub uzależnienie od spełnienia pewnych warunków wykonywania niektórych typów działalności połowowej;

d) ustanawianie zachęt, w tym natury finansowej, promujących bardziej selektywne lub mniej intensywne połowy;

d) ustanawianie zachęt, w tym natury finansowej oraz w postaci dostępu do uprawnień do połowów, promujących bardziej selektywne lub mniej intensywne połowy i bardziej zrównoważone ekologicznie metody połowów oraz sprzyjających zachowaniu zgodności z wymogami prawnymi;

e) ustalanie uprawnień do połowów;

e) ustalanie uprawnień do połowów;

 

ea) ustanawianie rozmiarów odniesienia do celów ochrony;

f) przyjmowanie środków technicznych, o których mowa w art. 14;

f) przyjmowanie środków technicznych, o których mowa w art. 14;

g) przyjmowanie środków dotyczących obowiązku wyładowania wszystkich połowów;

g) przyjmowanie środków dotyczących obowiązku wyładowania wszystkich połowów oraz środków mających na celu ograniczenie i eliminację przyłowu;

h) przeprowadzanie projektów pilotażowych dotyczących alternatywnych rodzajów technik zarządzania rybołówstwem.

h) przeprowadzanie projektów pilotażowych dotyczących alternatywnych rodzajów technik zarządzania rybołówstwem;

 

ha) ustalanie celów i zapewnianie zachęt do stosowania środków mających na celu poprawę stanu środowiska morskiego i zdrowia stad ryb;

Poprawka  56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7 – ustęp 1 – litera g a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ga) nakładanie obowiązków związanych z gromadzeniem danych, w tym gromadzeniem danych na temat stanu żywych zasobów morza i ekosystemu morskiego, a także oddziaływania na nie rybołówstwa i akwakultury;

Poprawka  57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7 – ustęp 1 – litera h) – podpunkt (i) (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

i) wszelkie inne odpowiednie środki proponowane przez państwo członkowskie i zatwierdzone przez Komisję.

Uzasadnienie

Zapewnia to elastyczność.

Poprawka  58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Jeżeli dane państwo członkowskie nie osiąga wyników, do jakich środki wprowadzone w niniejszym artykule mają w założeniu prowadzić, skutkuje to zawieszeniem pomocy finansowej udzielanej temu państwu członkowskiemu w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Jest to proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń stwierdzonej niezgodności.

Poprawka  59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 7a

 

Ustanowienie rezerwatów rybnych

 

1. Aby zapewnić odwrócenie tendencji wyniszczania stad, zwiększyć produktywność ryb w morzu, chronić i zachowywać stada oraz zarządzać nimi, a także chronić żywe zasoby morza i ekosystemy morskie, a także jako część podejścia ostrożnościowego, państwa członkowskie ustanawiają spójną sieć rezerwatów rybnych do celów ochrony łowisk, w tym istotnych siedlisk rybnych, zwłaszcza terenów rozwoju narybku, tarła i żerowisk stad.

 

2. W ciągu roku od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie określają i wyznaczają wszystkie konieczne obszary w celu ustanowienia sieci rezerwatów rybnych, o których mowa w ust. 1 powyżej, w wodach podlegających zwierzchnictwu i jurysdykcji państw członkowskich, stanowiących co najmniej 20% terytorialnych wód przybrzeżnych w każdym państwie członkowskim, oraz zgłaszają te miejsca Komisji.

 

3. Na podstawie odpowiednich informacji naukowych państwa członkowskie mogą rozszerzyć istniejące wyznaczone obszary lub wyznaczyć dodatkowe rezerwaty rybne w swoich wodach terytorialnych po dniu 1 stycznia 2016 r.

 

4. Środki i decyzje, o których mowa w ust. 2 i 3, są zgłaszane Komisji wraz z naukowymi, technicznymi, społecznymi i prawnymi powodami uzasadniającymi je, a także są publicznie udostępniane.

 

5. Odpowiednie organy zainteresowanych państw członkowskich decydują, czy rezerwaty rybne wyznaczone zgodnie z ust. 1-3 są otaczane strefą lub strefami, w których działalność połowowa jest ograniczona, i decydują – po poinformowaniu Komisji – o narzędziach połowowych, których można używać w tych strefach, a także o odpowiednich środkach zarządzania i zasadach technicznych mających do nich zastosowanie, które jednak nie mogą być mniej rygorystyczne niż przepisy Unii. Informacje te są ogólnie dostępne.

 

6. Jeżeli statek rybacki przepływa przez rezerwat rybny, wszystkie wykorzystywane do połowów narzędzia przewożone na pokładzie muszą być w czasie przewozu przymocowane i zasztauowane, w szczególności:

 

– sieci, obciążniki i podobne narzędzia są odłączone od desek trałowych oraz drutów i lin holowniczych i podciągowych;

 

– sieci, które są umieszczone na pokładzie lub nad pokładem, są bezpiecznie przymocowane i zasztauowane;

 

– sznury haczykowe są zasztauowane na dolnym pokładzie.

 

7. Jeżeli istnieją dowody na przemieszczenie w ciągu roku od ustanowienia rezerwatu rybnego lub sieci rezerwatów rybnych, odpowiednie państwo członkowskie podejmuje środki mające na celu zagwarantowanie, że cele rezerwatów rybnych określone w ust. 1 są zrealizowane oraz zapewnienie pozytywnego oddziaływania rezerwatów rybnych na obszary poza strefą objętą zakazem połowów, a także informuje Komisję o tych środkach. Informacje te są ogólnie dostępne.

 

8. Jeżeli Komisja uważa, że wyznaczone rezerwaty rybne są niewystarczające dla zapewnienia wysokiego poziomu ochrony danych stad i ekosystemów morskich, przyjmuje – w drodze aktów delegowanych przyjmowanych zgodnie z art. 55 – dodatkowe środki w tym celu.

Poprawka 60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 8

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki techniczne mogą obejmować:

Środki techniczne obejmują niektóre lub wszystkie następujące elementy:

a) rozmiary oczek i zasady dotyczące stosowania narzędzi połowowych;

a) rozmiary oczek i zasady dotyczące stosowania narzędzi połowowych lub dodatkowych urządzeń;

b) ograniczenia dotyczące budowy narzędzi połowowych, w tym:

b) ograniczenia dotyczące budowy narzędzi połowowych, w tym:

i) zmiany lub dodatkowe narzędzia mające na celu zwiększenie selektywności lub zmniejszenie intensywności połowów w strefie bentosowej;

i) zmiany lub dodatkowe narzędzia mające na celu zwiększenie selektywności lub zmniejszenie intensywności połowów w strefie bentosowej;

ii) zmiany lub dodatkowe urządzenia mające na celu ograniczenie przypadkowego połowu gatunków zagrożonych i chronionych;

ii) zmiany lub dodatkowe urządzenia mające na celu ograniczenie przypadkowego połowu gatunków zagrożonych i chronionych;

c) zakazy stosowania określonych narzędzi połowowych w określonych obszarach lub porach roku;

c) zakazy stosowania określonych narzędzi połowowych, urządzeń technicznych lub rodzajów statków w określonych obszarach lub porach roku;

d) zakaz lub ograniczenie działalności połowowej w pewnych obszarach lub okresach;

d) zakaz lub ograniczenie działalności połowowej w pewnych obszarach lub okresach;

 

da) działania mające na celu zminimalizowanie oraz w miarę możliwości wyeliminowanie przyłowu, a także ochronę strefy bentosowej i dna morskiego;

e) wymogi w stosunku do statków rybackich, aby zaprzestały działalności w obszarze przez ustalony minimalny okres w celu ochrony tymczasowych skupisk szczególnie wrażliwych zasobów morskich;

e) wymogi w stosunku do statków rybackich, aby zaprzestały działalności w obszarze przez ustalony minimalny okres w celu ochrony tymczasowych skupisk szczególnie wrażliwych zasobów morskich;

f) środki szczegółowe w celu zmniejszenia wpływu działalności połowowej na ekosystemy morskie i gatunki niedocelowe;

f) środki szczegółowe w celu zmniejszenia wpływu działalności połowowej na ekosystemy morskie i gatunki niedocelowe oraz zmniejszenia odrzutu narzędzi połowowych, odpadów związanych z podstawowym przetwarzaniem ryb oraz innych form zanieczyszczenia;

g) inne środki techniczne mające na celu ochronę morskiej różnorodności biologicznej.

g) inne środki techniczne mające na celu ochronę morskiej różnorodności biologicznej i ekosystemów morskich.

Poprawka  61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 8 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Komisja dopilnowuje przyjęcia środków wymienionych w ust. 1 w należytym czasie. Jeżeli środki te są nadmiernie opóźnione lub nie przyczyniają się w wystarczający sposób do ochrony żywych zasobów morza lub ekosystemów morskich, Komisja przyjmuje takie środki w drodze aktów delegowanych przyjmowanych zgodnie z art. 55.

Poprawka  62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 8 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Jeżeli dane państwo członkowskie nie osiąga wyników, do jakich środki wprowadzone w niniejszym artykule mają w założeniu prowadzić, skutkuje to przerwaniem lub zawieszeniem pomocy finansowej udzielanej temu państwu członkowskiemu na mocy wspólnej polityki rybołówstwa. Jest to proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń stwierdzonej niezgodności.

Poprawka 63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Jako priorytetowe ustanawia się plany wieloletnie, w których przewidziano środki ochronne mające na celu zachowanie lub odbudowę stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

1. Parlament Europejski i Rada, działając w ramach zwykłej procedury ustawodawczej, przyjmują – jako priorytetoweplany wieloletnie dla wszystkich poławianych gatunków, w których przewidziano środki ochronne i inne środki mające na celu osiągnięcie celów wspólnej polityki rybołówstwa, a w szczególności mające na celu zachowanie lub odbudowę stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

 

1a. Od daty zaproponowania przez Komisję planu wieloletniego i do czasu jego przyjęcia nie podejmuje się decyzji o zwiększeniu uprawnień do połowów dla odnośnych łowisk.

Poprawka  64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Jeżeli pomimo ukierunkowanych środków mających zapewnić przywrócenie stad, cel zachowania lub odbudowy stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r. nie może zostać zrealizowany w przypadku jednego lub więcej stad:

 

a) z powodu luk w danych, można przyjąć normy zbliżone zgodnie z decyzją Komisji 2010/477/UE z dnia 1 września 2010 r. w sprawie kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących dobrego stanu środowiska wód morskich do celów dyrektywy 2008/56/WE, a śmiertelność połowowa jest bardziej ograniczana jako środek ostrożnościowy; państwa członkowskie i Komisja oceniają i usuwają bariery naukowe i poznawcze w celu zapewnienia jak najszybszej dostępności dodatkowych informacji.

 

b) z powodu zdecydowanego uszczuplenia stada, wprowadzane są dodatkowe środki zarządzania w kontekście planów wieloletnich, w tym, ale nie wyłącznie, dalsze ograniczanie śmiertelności połowowej, obszary zamknięte i okresy ochronne, z myślą o jak najszybszej odbudowie i zachowaniu populacji powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, a w każdym razie najpóźniej do 2020 r.;

 

c) z powodu mieszanego charakteru rybołówstwa, zarządzanie odbywa się zgodnie z doradztwem naukowym odnoszącym się do najbardziej zagrożonych gatunków docelowych pod względem biomasy stada tarłowego, przekroju wiekowego i wielkościowego oraz innych istotnych wskaźników.

Poprawka 65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 – ustęp 2 – litery b a) i b b) (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ba) środki umożliwiające wystarczające gromadzenie danych w celu dokładnej oceny naukowej poławianych gatunków;

 

bb) środki na rzecz przywrócenia i zachowania dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE.

Poprawka 66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. W miarę możliwości plany wieloletnie obejmują łowiska eksploatujące stada jednogatunkowe lub łowiska eksploatujące różne stada, uwzględniając interakcje między stadami i łowiskami.

3. W miarę możliwości plany wieloletnie obejmują łowiska eksploatujące stada jednogatunkowe lub łowiska eksploatujące różne stada, uwzględniając interakcje między stadami i łowiskami a szerzej pojętym środowiskiem morskim.

 

3a. W przypadku połowów wielogatunkowych szczególną uwagę zwraca się na doradztwo naukowe dotyczące najbardziej zagrożonych gatunków.

Poprawka 67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Plany wieloletnie opierają się na podejściu ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem i uwzględniają ograniczenia dostępnych danych i metod oceny oraz wszystkie określone ilościowo źródła niepewności w sposób rzetelny naukowo.

4. Plany wieloletnie opierają się na zasadzie ostrożności w odniesieniu do zarządzania rybołówstwem i uwzględniają ograniczenia dostępnych danych i metod oceny oraz wszystkie określone ilościowo źródła niepewności w sposób rzetelny naukowo, a brak odpowiednich danych naukowych nie powinien być usprawiedliwieniem dla opóźnienia we wprowadzeniu środków ochronnych, które mogą być konieczne do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa.

 

4a. W przypadku braku danych można przyjąć normy zbliżone w sposób rzetelny naukowo i zgodnie z decyzją Komisji 2010/477/UE.

 

4b. Plany wieloletnie podlegają przeglądowi przeprowadzanemu trzy razy w roku w porozumieniu z zainteresowanymi stronami w celu dokonania oceny postępów poczynionych w związku z realizacją przyjętych celów;

 

4c. W przypadku gdy istnieje uzasadniona obawa dotycząca opóźnienia w realizacji celów, Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 55 wprowadzających konieczne środki ochronne i techniczne.

 

4d. Jeśli brak postępów w zakresie realizacji celów planu wieloletniego dotyczy jednego państwa członkowskiego lub kilku, Komisja jest uprawniona do zawieszenia pomocy finansowej dla tych państw członkowskich.

Poprawka 68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 9 – ustęp 4 e (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4e. W okresie przed przyjęciem lub odnowieniem planów wieloletnich wszystkie strony postępują zgodnie z celami i zasadami określonymi w niniejszym artykule i art. 10.

Poprawka 69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W planach wieloletnich przewiduje się dostosowanie wskaźnika śmiertelności połowowej, aby w rezultacie taki wskaźnik zapewniał odbudowę i zachowanie poziomów wszystkich stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r.

1. W planach wieloletnich przewiduje się dostosowanie wskaźnika śmiertelności połowowej, aby w rezultacie taki wskaźnik zapewniał odbudowę i zachowanie poziomów wszystkich stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r. oraz – tam, gdzie jest to możliwe z biologicznego punktu widzenia – powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego opłacalnego połowu do 2020 r.;

 

1a. Całkowite dopuszczalne połowy i kwoty gatunków w jednym roku lub w części roku nie przekraczają poziomu niezbędnego do osiągnięcia celu, o którym mowa w ust. 1.

Poprawka  70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Plany wieloletnie mają na celu eliminację niechcianych połowów i połowów stad handlowych oraz niehandlowych bez zezwolenia.

Poprawka 71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 10 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Jeżeli niemożliwe jest określenie wskaźnika śmiertelności połowowej, zapewniającego odbudowę i zachowanie poziomów stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, w planach wieloletnich przewiduje się środki ostrożności zapewniające porównywalny poziom ochrony odpowiednich stad.

2. Jeżeli niemożliwe jest określenie wskaźnika śmiertelności połowowej zgodnego z ust. 1, w planach wieloletnich przewiduje się środki ostrożności zapewniające porównywalny poziom ochrony odpowiednich stad i ustala się cel osiągnięcia poziomów stad powyżej poziomu maksymalnego podtrzymywalnego połowu w najwcześniejszym terminie, który jest możliwy z biologicznego punktu widzenia.

 

2a. Plany wieloletnie w pełni uwzględniają prawne wymogi zachowania i odbudowy ekosystemu morskiego.

Poprawka 72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11 – litery od c) do j)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) wymierne cele wyrażone we:

c) wymierne cele wyrażone we:

i) wskaźnikach śmiertelności połowowej, lub

i) wskaźnikach śmiertelności połowowej oraz

ii) biomasie stada tarłowego, oraz

ii) biomasie stada tarłowego,

 

(iia) strukturze wiekowej i składzie wielkościowym; oraz

iii) stabilności połowów;

iii) stabilności połowów;

d) wyraźne ramy czasowe na osiągnięcie wymiernych celów;

d) wyraźne ramy czasowe na osiągnięcie wymiernych celów;

e) środki techniczne obejmujące środki dotyczące eliminacji niechcianych połowów;

e) środki techniczne obejmujące środki dotyczące eliminacji niechcianych połowów;

 

ea) środki w celu ochrony gatunków wymienionych w załącznikach II i IV do dyrektywy 92/43/EWG i w dyrektywie 2009/147/WE przed skutkami połowów;

f) wymierne wskaźniki na potrzeby okresowego monitorowania i okresowej oceny postępów związanych z osiąganiem celów planu wieloletniego;

f) wymierne wskaźniki na potrzeby okresowego monitorowania i okresowej oceny postępów związanych z osiąganiem celów planu wieloletniego;

g) środki i cele szczególne dotyczące słodkowodnego etapu cyklu życia gatunków anadromicznych i katadromicznych;

g) środki i cele szczególne dotyczące słodkowodnego etapu cyklu życia gatunków anadromicznych i katadromicznych;

 

ga) cele odnoszące się do innych żywych zasobów wodnych i zachowania lub poprawy stanu ochrony ekosystemów morskich;

h) ograniczenie do minimum wpływu połowów na ekosystem;

h) ograniczenie do minimum wpływu połowów na ekosystem;

i) zabezpieczenia i kryteria uruchamiające te zabezpieczenia;

i) zabezpieczenia, kryteria uruchamiające te zabezpieczenia i obowiązek składania sprawozdań rocznych z ich uruchomienia, zawierających szczegółowe informacje na temat przedsięwziętych środków zapobiegawczych oraz oceny ich skuteczności;

 

ia) środki w celu odbudowy i zachowania funkcjonowania łańcuchów pokarmowych, na które działalność połowowa wywiera niekorzystny wpływ;

 

ib) ocenę zdolności floty oraz środowiskowych skutków działalności połowowej, w tym wszelkich konsekwencji dla różnorodności biologicznej i środowiska morskiego, oraz – jeżeli ocena ta wykaże niekorzystne skutki – plan postępowania w związku z takimi negatywnymi skutkami i zminimalizowania takich konsekwencji;

j) wszelkie inne środki, dzięki którym można osiągnąć cele planów wieloletnich.

j) wszelkie inne środki, dzięki którym można osiągnąć cele planów wieloletnich;

 

ja) procedury nakładania proporcjonalnych, odstraszających i skutecznych kar za nieprzestrzeganie przepisów.

Poprawka 73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 11 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 i. 

Zgodnie z art. 4 lit. b) wymierne cele, o których mowa w lit. c) w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, są oparte na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym i są z nim zgodne lub – w przypadku braku takiego doradztwa – są oparte na podejściu ostrożnościowym i pozostają w granicach, które na podstawie podejścia rzetelnego naukowo można uznać za zapewniające osiągnięcie i zachowanie poziomów stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu zgodnie z art. 10 ust. 1.

Uzasadnienie

Poprawka ta została przygotowana z pomocą Wydziału Prawnego Parlamentu. Ma ona na celu zadbanie o to, by plany wieloletnie przewidywały podstawę osiągnięcia celów przedmiotowego rozporządzenia, a Rada nie mogła zmieniać wyznaczonych przez nie wymogów w stopniu innym niż marginalny na corocznych posiedzeniach, na których określa całkowite dopuszczalne połowy i kwoty.

Poprawka 74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12 – ustępy 1, 1 a oraz 1 b (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W specjalnych obszarach ochrony w rozumieniu art. 6 dyrektywy 92/43/EWG. art. 4 dyrektywy 2009/147/WE i art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE państwa członkowskie prowadzą działalność połowową w sposób zmniejszający wpływ tej działalności w wymienionych obszarach.

1. W obszarach chronionych w rozumieniu art. 6 dyrektywy 92/43/EWG, art. 4 dyrektywy 2009/147/WE i art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE państwa członkowskie prowadzą działalność połowową w sposób zapobiegający pogorszeniu stanu siedlisk przyrodniczych i niepokojeniu gatunków, dla ochrony których obszary te zostały wyznaczone, w celu osiągnięcia właściwego stanu ochrony;

 

1a. Państwa członkowskie przyjmują niedyskryminacyjne środki w celu zapewnienia zgodności z ust. 1 oraz muszą powiadomić o przyjęciu takich środków Komisję, inne państwa członkowskie i Regionalny Komitet Doradczy przed ich wejściem w życie.

 

1b. Wszystkie działania podejmowane przez Unię i państwa członkowskie w ramach wspólnej polityki rybołówstwa są w pełni zgodne z konwencją z Aarhus o dostępie do informacji.

Poprawka  75

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 12 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków związanych z połowami, tak aby zmniejszyć wpływ działalności połowowej w specjalnych obszarach ochrony.

2. Z zastrzeżeniem dowolnego prawa państwa członkowskiego do zapewnienia stosowania dyrektywy 1992/43/EWG, dyrektywy 2009/147/WE i dyrektywy 2008/56/WE oraz w przypadku gdy państwa członkowskie nie podejmą działań wymaganych na mocy ust. 1, Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków związanych z połowami, tak aby zapobiec wszelkiemu znaczącemu wpływowi działalności połowowej w obszarach chronionych, o których mowa w art. 12 ust. 1, w tym w przypadku gdy odpowiedzialne państwo członkowskie nie powiadomiło o środkach, o których mowa w ust. 1 i 1a, oraz w przypadku posiadania dowodów na pogorszenie lub utrzymywanie się niewystarczającego stanu ochrony danego obszaru w wyniku działalności połowowej.

Uzasadnienie

Komisja powinna zostać upoważniona do przyjmowania środków w razie braku działań ze strony państw członkowskich oraz w przypadku gdy uzasadniona opinia Komisji wykaże ryzyko pogorszenia się stanu ochrony danego obszaru. Jest to spójne z innymi propozycjami przedstawionymi we wniosku Komisji, np. art. 20 ust. 1.

Poprawka 76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W oparciu o dowody poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza lub dla ekosystemu morskiego, które wymaga niezwłocznego działania, Komisja może na uzasadniony wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy podjąć decyzję o wprowadzeniu tymczasowych środków służących zmniejszeniu zagrożenia.

1. W oparciu o dowody poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza lub dla ekosystemu morskiego, które wymaga niezwłocznego działania, Komisja na uzasadniony wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 55 ustanawiające tymczasowe środki służące wyeliminowaniu zagrożenia. Środki takie wchodzą w życie ze skutkiem natychmiastowym.

Poprawka 77

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Środki, o których mowa w ust. 1, są przewidziane na jak najkrótszy konieczny okres, a w każdym razie na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy. Jeżeli poważne zagrożenie utrzymuje się, po konsultacji z zainteresowanymi stronami Komisja może odnowić je na kolejne okresy nieprzekraczające sześciu miesięcy.

Uzasadnienie

Poprawka ma na celu sprecyzowanie znaczenia określenia „tymczasowe”.

Poprawka  78

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 – ustęp 2 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2b. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 2a, jeżeli utrzymujące się poważne zagrożenie żywych zasobów morza spowoduje konieczność przedsięwzięcia stałych środków, Komisja przyjmie akty wykonawcze określające tego rodzaju stałe środki.

 

Przedmiotowe akty delegowane przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56.

Uzasadnienie

Jeżeli istnieje poważne zagrożenie, konieczne jest wyjaśnienie procedury.

Poprawka  79

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 13 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 13a

 

Środki nadzwyczajne państwa członkowskiego

 

1. Jeżeli istnieje dowód poważnego i nieprzewidzianego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów wodnych lub dla ekosystemu morskiego, wynikającego z działalności połowowej na wodach będących pod zwierzchnictwem lub jurysdykcją państwa członkowskiego, w przypadku gdy nadmierne opóźnienie mogłoby spowodować trudną do naprawienia szkodę, dane państwo członkowskie może przyjąć środki nadzwyczajne na okres nie dłuższy niż trzy miesiące.

 

2. Przed przyjęciem środków nadzwyczajnych państwo członkowskie, które zamierza je przyjąć, powiadamia o tym zamiarze Komisję, pozostałe państwa członkowskie oraz zainteresowane Regionalne Komitety Doradcze poprzez wysłanie projektu tych środków wraz z uzasadnieniem.

 

3. Państwa członkowskie oraz zainteresowane Regionalne Komitety Doradcze mogą przedstawić swoje uwagi na piśmie Komisji w terminie pięciu dni roboczych od daty powiadomienia. Komisja przyjmuje akty wykonawcze potwierdzające, odwołujące lub zmieniające środek nadzwyczajny. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 56.

 

W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby związanej z poważnym i nieprzewidywalnym zagrożeniem ochrony żywych zasobów wodnych lub ekosystemu morskiego, wynikającym z działalności połowowej, Komisja w trybie natychmiastowym przyjmuje akty wykonawcze zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 56 ust. 2.

 

4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Uzasadnienie

Art. 13 ust. 1 nadaje Komisji uprawnienia, natomiast ten artykuł nadaje państwom członkowskim takie uprawnienia do podejmowania działań nadzwyczajnych. Tekst ten przywraca tekst art. 8 dawnego rozporządzenia w sprawie WPRyb, nieznacznie zmienionego zgodnie z zaleceniami Wydziału Prawnego Parlamentu.

Poprawka 80

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Ustanawia się ramy środków technicznych w celu zapewnienia ochrony żywych zasobów morza i ograniczenia wpływu działalności połowowej na stada i na ekosystemy morskie. Ramy środków technicznych:

Ustanawia się ramy środków technicznych w celu zapewnienia – w wodach Unii oraz w odniesieniu do statków unijnych prowadzących działalność połowową poza wodami Unii – ochrony żywych zasobów morza i ograniczenia wpływu działalności połowowej na stada i na ekosystemy morskie. Ramy środków technicznych:

Poprawka 81

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14 – litera c)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) ograniczają połowy niechcianych organizmów morskich;

c) ograniczają do minimum i, w stosowanych przypadkach, eliminują niechciane połowy organizmów morskich, gatunków zagrożonych i chronionych i ptaków morskich;

Poprawka   82

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14 – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) zmniejszają wpływ narzędzi połowowych na ekosystem i środowisko, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony stad i siedlisk wrażliwych biologicznie.

d) minimalizują wpływ sprzętu technicznego, w tym narzędzi połowowych, na ekosystem i środowisko, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony stad i siedlisk wrażliwych biologicznie, a zwłaszcza dna morskiego;

Uzasadnienie

Na dnie morskim występuje niezwykle duża różnorodność biologiczna, lecz jest ono także wyjątkowo podatne na zniszczenie wskutek niektórych praktyk połowowych.

Poprawka 83

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14 – litera d a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) przyczyniają się do osiągnięcia do 2020 r. dobrego stanu środowiska zgodnie z przepisami dyrektywy 2008/56/WE.

Poprawka  84

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 14 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Jeżeli dane państwo członkowskie nie osiąga wyników, do jakich środki podjęte zgodnie z niniejszym artykułem mają w założeniu prowadzić, skutkuje to przerwaniem lub zawieszeniem pomocy finansowej Unii udzielanej temu państwu członkowskiemu na mocy wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka 85

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Wszystkie połowy następujących stad podlegających limitom połowowym złowione w trakcie działalności połowowej na wodach unijnych lub przez unijne statki rybackie poza wodami unijnymi wprowadza się na pokłady statków rybackich i zatrzymuje na nich oraz rejestruje i wyładowuje, z wyjątkiem przypadków, w których są one stosowane jako żywa przynęta, zgodnie z następującymi ramami czasowymi:

1. Wszystkie połowy poławianych gatunków dokonane w trakcie działalności połowowej na wodach unijnych lub przez unijne statki rybackie poza wodami unijnymi wprowadza się na pokłady statków rybackich i zatrzymuje na nich oraz rejestruje i wyładowuje w portach Unii lub w wyznaczonych portach państw trzecich, z wyjątkiem przypadków, w których są one stosowane jako żywa przynęta, zgodnie z wymogami, które określa się w planach wieloletnich, a w razie braku takich planów – zgodnie z następującymi ramami czasowymi:

a) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2014 r.:

a) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2014 r.: stada w Morzu Północnym i Bałtyckim;

– makrela, śledź, ostrobok, błękitek, kaprosz, sardela, srebrzyk smukły, sardynela, gromadnik;

 

– tuńczyk błękitnopłetwy, miecznik, tuńczyk biały, opastun, inne makrelosze;

 

b) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2015 r.: dorsz, morszczuk, sola;

b) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2015 r.: stada w Oceanie Atlantyckim i stada głębinowe;

c) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2016 r.: łupacz, witlinek, smuklica, żabnicowate, gładzica, molwa, czarniak, rdzawiec, złocica, turbot, nagład, molwa niebieska, pałasz czarny, buławik czarny, gardłosz atlantycki, halibut niebieski, brosma, karmazyn i stada głębinowe Morza Śródziemnego.

c) najpóźniej od dnia 1 stycznia 2016 r.: stada w Morzu Śródziemnym i wszystkie inne stada.

 

1a. Unijne statki rybackie prowadzą rejestr wszystkich gatunków ryb złowionych od dnia 1 stycznia 2014 r. i wyładowanych lub odrzuconych; taki rejestr przekazuje się państwom członkowskimi i udostępnia publicznie.

 

1b. Od dnia 1 stycznia 2016 r. wszystkie gatunki ryb złowionych na wodach unijnych lub przez unijne statki rybackie poza wodami Unii wyładowuje w portach Unii lub w wyznaczonych portach państw trzecich, chyba że ich odrzut jest przewidziany w planach wieloletnich lub w rejestrze, który prowadzi i publikuje Komisja.

 

1c. W przypadku naruszenia wymogów określonych w ust. 1a, 1b i 1c państwa członkowskie zawieszają przydział uprawnień do połowów danemu statkowi na okres do trzech lat.

Poprawka  86

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 1 – akapit pierwszy (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Wieloletnie plany połowów gatunków wymienionych w ust. 1 obejmują ogólne środki techniczne i inne środki służące eliminacji połowów okazów niewymiarowych i gatunków niechcianych lub takich, na których połów nie wydano zezwolenia.

Poprawka 87

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Ustanawia się minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony oparte na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym dla stad ryb określonych w ust. 1. Sprzedaż połowów z takich stad ryb, których rozmiar jest mniejszy od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, jest ograniczona do przetwarzania jedynie na mączkę rybną lub karmę dla zwierząt domowych.

2. Ustanawia się minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony oparte na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym dla stad ryb określonych w ust. 1 do czasu powstania obowiązku wyładunku wszystkich połowów. Zabrania się sprzedaży lub dostaw stad ryb, których rozmiar jest mniejszy od minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony, z wyjątkiem sprzedaży lub dostaw na rzecz dystrybutorów, którzy posiadają pozwolenie wyłącznie na przetwarzanie na handlową mączkę rybną i olej rybi lub karmę dla zwierząt domowych. Państwa członkowskie przyjmują środki w celu egzekwowania tych wymogów oraz przewidują kary, które są skuteczne, odstraszające i proporcjonalne.

Poprawka 88

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Normy handlowe dla połowów ryb w ilościach przekraczających ustalone uprawnienia do połowów określone zgodnie z art. 27 [rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].

3. Zasady handlowe dla połowów ryb w ilościach przekraczających ustalone uprawnienia do połowów oraz poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony ustanawia się zgodnie z art. 27 [rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury].

Poprawka  89

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Przychody ze sprzedaży, o których mowa w ust. 2, są zwracane władzom odpowiedzialnym za zarządzanie rybołówstwem oraz wykorzystywane do celów badań naukowych, kontroli i działań dotyczących egzekwowania prawa.

Poprawka 90

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Państwa członkowskie zagwarantują, że unijne statki rybackie pływające pod banderą tych państw są odpowiednio przygotowane, aby zapewnić pełną dokumentację całej działalności połowowej i przetwórczej do celów monitorowania zgodności z obowiązkiem wyładunku wszystkich połowów.

4. Państwa członkowskie zagwarantują, że unijne statki rybackie pływające pod banderą tych państw są odpowiednio przygotowane, aby zapewnić pełną dokumentację całej działalności połowowej i przetwórczej do celów monitorowania zgodności z obowiązkiem wyładunku wszystkich połowów. Państwa członkowskie udostępniają publicznie dokumentację wszystkich połowów.

Poprawka 91

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 15 – ustęp 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a. Podczas przydziału uprawnień do połowów zgodnie z art. 29 państwa członkowskie zapewniają zachęty dla statków rybackich do stosowania selektywnych narzędzi połowowych w celu ograniczania niechcianych połowów.

Poprawka 92

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-1. Rada, działając na wniosek Komisji na mocy art. 43 ust. 3 TFUE, podejmuje decyzję w sprawie uprawnień do połowów i przydziału tych uprawnień państwom członkowskim. Wniosek Komisji i decyzja Rady są w pełni zgodne z art. 4 lit. b).

 

Takie uprawnienia do połowów nie mogą przewidywać połowów żadnych gatunków, które w jednym roku lub w części roku przekraczałyby poziom niezbędny do osiągnięcia celu określonego w art. 10 ust. 1.

1. Uprawnienia do połowów przydzielone państwom członkowskim zapewniają każdemu państwu członkowskiemu względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska. Przy przydzielaniu nowych uprawnień do połowów uwzględnia się interesy każdego państwa członkowskiego.

1. Uprawnienia do połowów przydzielone państwom członkowskim zapewniają każdemu państwu członkowskiemu względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska. Przy przydzielaniu nowych uprawnień do połowów uwzględnia się interesy każdego państwa członkowskiego w kontekście osiągnięcia celu określonego w art. 2 i 3 oraz stosowania zasad dobrych rządów, o których mowa w art. 4.

2. Uprawnienia do połowu do celów przyłowu mogą być zarezerwowane w ramach ogólnych uprawnień do połowów.

2. Uprawnienia do połowu do celów przyłowu mogą być zarezerwowane w ramach ogólnych uprawnień do połowów.

3. Uprawnienia do połowów są zgodne z wymiernymi celami, ramami czasowymi i marginesami w ustanowionymi zgodnie z art. 9 ust. 2 oraz art. 11 lit. b), c) i h).

3. Uprawnienia do połowów nie przekraczają poziomu określonego w ramach doradztwa naukowego oraz są zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 i zasadami dobrych rządów, o których mowa w art. 4, a także z wymiernymi celami, ramami czasowymi i marginesami ustanowionymi zgodnie z art. 9 ust. 2 oraz art. 11 lit. b), c) i h).

 

3a. Państwa członkowskie odpowiadają za rozdzielenie przydzielonych im uprawnień do połowów między różne segmenty ich floty rybackiej, a przy ustalaniu priorytetów państwa członkowskie mogą brać pod uwagę czynniki społeczne i środowiskowe, w tym potencjalne korzyści wynikające ze zwiększenia części dotyczącej działalności połowowej prowadzonej na niewielką skalę i mniej intensywnej.

4. Po zgłoszeniu tego faktu Komisji państwa członkowskie mogą wymieniać się całością lub częścią przydzielonych im uprawnień do połowów.

4. Po zgłoszeniu tego faktu Komisji państwa członkowskie mogą wymieniać się całością lub częścią przydzielonych im uprawnień do połowów.

Poprawka 93

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – ustęp 3 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3b. Rada odstępuje od tych celów, ram czasowych i marginesów wyłącznie na podstawie ostatniego, rzetelnego doradztwa naukowego pochodzącego z uznanego komitetu naukowego lub instytucji naukowej oraz zgodnie z art. 4 lit. b).

Uzasadnienie

Pozwala to Radzie na podjęcie decyzji uznaniowej w celu dostosowania uprawnień do połowów, jeżeli z aktualnego doradztwa naukowego wynika, że ograniczenia w planie wieloletnim nie są już zgodne z celem, którym jest osiągnięcie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka 94

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 16 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie roczne oceniające skuteczność aktualnych uprawnień do połowów w odbudowie i zachowaniu populacji poławianych gatunków na poziomach powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Uzasadnienie

Uprawnienia do połowów są ustalane przez Radę. Parlament i obywatele muszą mieć możliwość ocenienia, czy przyczyniają się one do osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka 95

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W planie wieloletnim ustanowionym na podstawie art. 9, 10 i 11 państwa członkowskie mogą zostać upoważnione do przyjmowania środków zgodnych z tym planem wieloletnim, w których określa się środki ochronne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów.

1. W świetle planu wieloletniego ustanowionego na podstawie art. 9, 10 i 11 państwa członkowskie upoważnia się do przyjmowania środków zgodnych z tym planem wieloletnim, w których określa się środki ochronne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów, oraz do wszystkich statków prowadzących połowy w obrębie wód terytorialnych danego państwa członkowskiego.

Poprawka  96

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) były zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3;

a) były zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 oraz z zasadami dobrych rządów określonymi w art. 4;

Poprawka  97

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2 – litera a a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

aa) miały formę spójnego planu, który obejmuje środki przyjmowane na mocy art. 21;

Uzasadnienie

Środki przyjmowane przez państwa członkowskie w celu wdrożenia postanowień planu wieloletniego określa się w formie spójnego planu, a nie tylko zestawu poszczególnych środków. Powinny one obejmować wszelkie środki ustanowione w ramach środków technicznych.

Poprawka  98

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2 – litera c)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) skutecznie wypełniały zadania i osiągały wymierne cele ustanowione w planie wieloletnim; oraz

c) skutecznie wypełniały zadania i osiągały wymierne cele ustanowione w planie wieloletnim, z wysokim prawdopodobieństwem i w określonych ramach czasowych;

Poprawka  99

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2 – akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie prowadzące wspólną działalność połowową, która podlega planowi wieloletniemu, koordynują swoje działania i współpracują ze sobą w celu zapewnienia zgodności przyjmowanych środków z wymogami, o których mowa w ust. 2.

Poprawka  100

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2 – akapit pierwszy b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwo członkowskie mające największy udział w całkowitych dopuszczalnych połowach stad lub w nakładach połowowych jest odpowiedzialne za koordynowanie współpracy.

Poprawka  101

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2 – akapit pierwszy c (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie biorą pod uwagę opinie, informacje oraz porady udzielone przez komitety doradcze, zainteresowaną społeczność rybacką oraz instytucje naukowe.

Poprawka  102

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 17 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Jeżeli państwu członkowskiemu nie uda się osiągnąć określonych wyników za pomocą środków przewidzianych w niniejszym artykule, następuje przerwanie lub zawieszenie unijnej pomocy finansowej udzielanej państwom członkowskim na mocy wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka 103

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W ramach środków technicznych ustanowionych na mocy art. 14 państwa członkowskie mogą zostać upoważnione do przyjmowania środków zgodnych z tymi ramami, w których określa się środki techniczne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów. Państwa członkowskie dopilnowują, aby przedmiotowe środki techniczne:

W ramach środków technicznych ustanowionych na mocy art. 14 państwa członkowskie upoważnia się do przyjmowania środków zgodnych z tymi ramami, w których określa się środki techniczne mające zastosowanie do wszystkich statków prowadzących działalność w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów. Państwa członkowskie dopilnowują, aby przedmiotowe środki techniczne:

Poprawka  104

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Państwa członkowskie prowadzące wspólną działalność połowową koordynują swoje działania i współpracują ze sobą w celu zapewnienia zgodności przyjmowanych środków z wymogami, o których mowa w akapicie pierwszym.

Poprawka  105

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 21 – ustęp 1 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1b. Jeżeli państwu członkowskiemu nie uda się osiągnąć określonych wyników za pomocą środków wdrożonych zgodnie z niniejszym artykułem, następuje przerwanie lub zawieszenie unijnej pomocy finansowej udzielanej państwom członkowskim na mocy wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka  106

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 24 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych objętych ramami środków technicznych, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do podejmowania środków zgodnie z art. 21 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie trzech miesięcy po dacie wejścia w życie ram środków technicznych.

1. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych objętych ramami środków technicznych, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do przyjmowania środków zgodnie z art. 21 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie trzech miesięcy po dacie wejścia w życie ram środków technicznych.

Poprawka 107

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 25 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) mają zastosowanie wyłącznie do statków rybackich pływających pod banderą tego państwa członkowskiego lub – w przypadku działalności połowowej nieprowadzonej przez statek rybacki – do osób posiadających siedzibę na terytorium tego państwa;

a) mają zastosowanie do wszystkich statków prowadzących działalność w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów;

Uzasadnienie

Na wodach przybrzeżnych wymogi państwa członkowskiego muszą mieć zastosowanie do wszystkich statków rybackich, niezależnie od ich przynależności państwowej. Żadnego innego podejścia nie można uznać za sprawiedliwe dla wszystkich.

Poprawka 108

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Jeżeli środki ochrony i zarządzania, które mają zostać przyjęte przez państwo członkowskie, mogą mieć wpływ na statki rybackie innych państw członkowskich, środki takie przyjmuje się jedynie po konsultacji z Komisją, zainteresowanymi państwami członkowskimi i odpowiednimi komitetami doradczymi w sprawie projektu środków wraz z uzasadnieniem.

2. Jeżeli środki ochrony i zarządzania, które mają zostać przyjęte przez państwo członkowskie, mogą mieć wpływ na statki rybackie innych państw członkowskich, środki takie przyjmuje się jedynie po powiadomieniu Komisji, zainteresowanych państw członkowskich i odpowiednich komitetów doradczych o środkach wraz z uzasadnieniem, w którym wykazuje się również, że są one niedyskryminujące.

Uzasadnienie

W celu ochrony oraz promowania sprawiedliwego traktowania wszystkich statków rybackich należy zwiększyć rolę państw członkowskich w tym zakresie.

Poprawka  109

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 26 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 26a

 

Środki państw członkowskich na rzecz wdrożenia przepisów środowiskowych

 

1. Państwo członkowskie może przyjmować niedyskryminujące środki związane z rybołówstwem w specjalnych obszarach ochrony w rozumieniu art. 6 dyrektywy 92/43/EWG, art. 4 dyrektywy 2009/147/WE, art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE i art. 12 dyrektywy 92/43/EWG, a także w morskich obszarach chronionych wymienionych w regionalnej konwencji w sprawie mórz oraz we wrażliwych ekosystemach morskich, o których jest mowa w zawartych przez Unię umowach międzynarodowych, oraz na wodach podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji danego państwa członkowskiego. Środki państwa członkowskiego są zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 niniejszego rozporządzenia i nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie Unii.

 

2. Jeżeli środki ochrony i zarządzania, które mają zostać przyjęte przez państwo członkowskie, mogą mieć wpływ na statki rybackie innych państw członkowskich, środki takie przyjmuje się jedynie po konsultacji z Komisją, zainteresowanymi państwami członkowskimi i odpowiednimi komitetami doradczymi w sprawie projektu środków wraz z uzasadnieniem. Tego rodzaju uzasadnienie zawiera:

 

a) naukowe powody przyjęcia zaproponowanego środka;

 

b) opis działalności floty na danym obszarze z podziałem na kraje, narzędzia i gatunki docelowe;

 

c) inne środki ochronne mające zastosowanie na danym obszarze;

 

d) środki monitorowania i kontroli przewidziane na danym obszarze przez państwo członkowskie.

 

3. Państwa członkowskie oraz zainteresowane Regionalne Komitety Doradcze mogą przedstawić swoje uwagi na piśmie Komisji w terminie 30 dni roboczych od daty powiadomienia.

 

4. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu potwierdzenia, odwołania lub zmiany zaproponowanego środka w terminie 30 dni roboczych od daty powiadomienia.

Uzasadnienie

Musi istnieć szybki i sprawiedliwy sposób na to, aby państwa członkowskie mogły wdrażać środki związane z rybołówstwem w swoich morskich obszarach chronionych również w odległości powyżej 12 mil morskich. Ten tekst jest zbliżony do zaproponowanego i prawie ustalonego tekstu zmienionego rozporządzenia dotyczącego środków technicznych z 2008 r.

Poprawka 110

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-1) Każde państwo członkowskie dokonuje oceny swojej zdolności połowowej i – w przypadku stwierdzenia nadmiernej zdolności połowowej zgodnie z art. 34 – wprowadza środki mające na celu ograniczenie tej zdolności.

1. Każde państwo członkowskie ustanawia system przekazywalnych koncesji połowowych nie później niż w dniu 31 grudnia 2013 r. dla

1. Każde państwo członkowskie może – na podstawie uczciwych, sprawiedliwych i przejrzystych kryteriów – ustanowić system przekazywalnych koncesji połowowych lub przyjąć inne instrumenty zarządzania opartego na prawach dla statków pływających pod jego banderą.

a) wszystkich statków rybackich o całkowitej długości co najmniej 12 metrów; oraz

 

b) wszystkich statków rybackich o całkowitej długości poniżej 12 metrów z narzędziami ciągnionymi.

 

2. Państwa członkowskie mogą rozszerzyć system przekazywalnych koncesji połowowych na wszystkie statki rybackie o całkowitej długości poniżej 12 metrów posiadające narzędzia inne niż narzędzie ciągnione i informują o tym Komisję.

2. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich decyzjach dotyczących ustanowienia systemu przekazywalnych koncesji połowowych lub zarządzania opartego na prawach oraz podają do wiadomości publicznej wszystkie istotne informacje.

Poprawka 111

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 27 – ustępy od 3 a do 3 e

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Przekazywalne koncesje połowowe pozostają własnością państwa członkowskiego odpowiedzialnego za ich przydział. Państwo członkowskie może cofnąć przekazywalną koncesję połowową posiadacza, jeżeli cele lub wymogi jego polityki przydziału nie są osiągane lub spełniane i jeżeli posiadacz nie zastosował się do uzasadnionych żądań ich spełnienia zgłoszonych przez to państwo członkowskie.

 

3b. Przy opracowywaniu systemu przekazywalnych koncesji połowowych, który mogą przyjąć państwa członkowskie, biorą one pod uwagę kryteria społeczne, ekonomiczne i środowiskowe oraz mogą:

 

a) ograniczyć część koncesji połowowych przydzielanych jednemu posiadaczowi;

 

b) ograniczyć liczbę przekazywalnych koncesji połowowych, które mogą być zarejestrowane na pojedynczym statku;

 

c) ograniczyć przekazywanie przekazywalnych koncesji połowowych między określonymi segmentami floty rybackiej lub tego zakazać;

 

d) ograniczyć przekazywanie przekazywalnych koncesji połowowych między określonymi obszarami geograficznymi w celu ochrony społeczności stref przybrzeżnych lub tego zakazać;

 

e) ograniczyć dzierżawę rocznych uprawnień do połowów, aby zapewnić posiadaczom bezpośredni i długoterminowy udział w rybołówstwie lub dzierżawy tej zakazać;

 

f) ograniczyć stopień, w jakim można dokonywać podziału przekazywalnych koncesji połowowych, i określić, że statki muszą posiadać minimalną liczbę, aby uzyskać pozwolenie na połowy;

 

g) ograniczyć przekazywanie przekazywalnych koncesji połowowych do podmiotów, które mogą wykazać bezpośredni związek z rybołówstwem;

 

h) wymagać złomowania statku, który wskutek sprzedaży posiada mniej przekazywalnych koncesji połowowych niż określona liczba minimalna;

 

i) zarezerwować część uprawnień do połowów do przydzielenia nowym podmiotom rozpoczynającym działalność.

 

3c. Państwa członkowskie informują Komisję o zamiarze ustanowienia jakiegokolwiek takiego systemu oraz podają do wiadomości publicznej wszystkie istotne informacje.

 

3d. Komisja może przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 55, odmawiając uznania systemu przekazywalnych koncesji połowowych ustanowionego przez dane państwo członkowskie, jeżeli uważa, że system nie może przyczynić się do zmniejszenia zdolności połowowych niezbędnego do osiągnięcia celu określonego w art. 10 ust. 1 i w takich przypadkach Komisja może zastosować kary finansowe wskazane w art. 50 ust. 2, chyba że wprowadzone zostaną zadowalające korekty.

 

3e. Przed jakimkolwiek przydzieleniem przekazywalnych koncesji połowowych państwa członkowskie publikują deklarację polityki, wskazującą cel, określającą sposób handlu przekazywalnymi koncesjami połowowymi, podającą szczegółowe informacje na temat zasad i przepisów, które będą stosowane, oraz wyjaśniającą, w jaki sposób koncesje można zakończyć.

Poprawka  112

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Każde państwo członkowskie przydziela przekazywalne koncesje połowowe w oparciu o przejrzyste kryteria odnośnie do każdego stada lub grupy stad, dla których przydzielono uprawnienia do połowów zgodnie z art. 16, z wyjątkiem uprawnień do połowów uzyskanych w ramach porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

2. Każde państwo członkowskie, które decyduje się na ustanowienie systemu przekazywalnych koncesji połowowych, przydziela przekazywalne koncesje połowowe w oparciu o sprawiedliwe i przejrzyste kryteria środowiskowe i społeczne odnośnie do każdego stada lub grupy stad, dla których przydzielono uprawnienia do połowów zgodnie z art. 16, z wyjątkiem uprawnień do połowów uzyskanych poza wodami Unii. Przejrzyste kryteria przyznawania przekazywalnych koncesji połowowych są określane przez Radę i Parlament i podane do wiadomości publicznej; obejmują one między innymi:

 

a) użycie metod bardziej selektywnego połowu oraz narzędzi i praktyk charakteryzujących się niskim przyłowem i niewielkim wpływem na ekosystem morski;

 

b) zgodność z przepisami wspólnej polityki rybołówstwa oraz odpowiednimi ograniczeniami połowów lub nakładu połowowego wyznaczonymi na podstawie doradztwa naukowego;

 

c) zapewnienie większej liczby wysokiej jakości miejsc pracy, pod warunkiem że nie wywrze to negatywnego wpływu na środowisko naturalne;

 

d) wykorzystanie statków i metod połowowych, które charakteryzują się niskimi emisjami paliwa i są energooszczędne;

 

e) wykorzystanie urządzeń nadzoru wideo lub równoważnych urządzeń monitoringu elektronicznego;

 

f) zapewnienie warunków pracy zgodnych z właściwymi normami międzynarodowymi, a zwłaszcza z Konwencją MOP dotyczącą pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r.;

 

g) zgłoszoną produkcję z okresu co najmniej trzech poprzednich lat.

Poprawka 113

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Przekazywalne koncesje połowowe mogą zostać przydzielone przez państwo członkowskie właścicielowi statku rybackiego pływającego pod banderą tego państwa członkowskiego bądź osobom prawnym lub fizycznym jedynie dla wykorzystania ich na takim statku. Przekazywalne koncesje połowowe można łączyć do celów zbiorowego zarządzania przez osoby prawne lub fizyczne lub przez uznane organizacje producentów. Państwa członkowskie mogą ograniczyć kwalifikowalność do otrzymania przekazywalnych koncesji połowowych w oparciu o obiektywne kryteria.

4. Przekazywalne koncesje połowowe mogą zostać przydzielone przez państwo członkowskie właścicielowi statku rybackiego, który prowadzi aktywną działalność połowową, pływającego pod banderą tego państwa członkowskiego bądź osobom prawnym lub fizycznym, które prowadzą aktywną działalność połowową, jedynie dla wykorzystania ich na takim statku. Przekazywalne koncesje połowowe można łączyć do celów zbiorowego zarządzania przez osoby prawne lub fizyczne, które są bezpośrednio zaangażowane w przemysłową działalność połowową, lub przez uznane organizacje producentów lub podobne podmioty. Państwa członkowskie mogą ograniczyć kwalifikowalność do otrzymania przekazywalnych koncesji połowowych w oparciu o obiektywne kryteria.

Poprawka 114

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Państwa członkowskie mogą ograniczyć okres ważności przekazywalnych koncesji połowowych do okresu co najmniej 15 lat w celu ponownego przydziału takich koncesji. Jeżeli państwa członkowskie nie ograniczyły okresu ważności przekazywalnych koncesji połowowych, mogą one wycofać te koncesje z okresem wypowiedzenia wynoszącym co najmniej 15 lat.

5. Państwa członkowskie mogą ograniczyć okres ważności przekazywalnych koncesji połowowych do okresu co najmniej siedmiu lat w celu ponownego przydziału takich koncesji. Jeżeli państwa członkowskie nie ograniczyły okresu ważności przekazywalnych koncesji połowowych, mogą one wycofać te koncesje z okresem wypowiedzenia wynoszącym co najmniej siedmiu lat.

Poprawka 115

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – ustęp 5 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

5a. Państwa członkowskie mogą przydzielić przekazywalne koncesje połowowe nieodpłatnie lub mogą zażądać uiszczenia opłaty albo mogą przydzielić takie koncesje w drodze licytacji posiadaczom, którzy spełniają wszystkie inne wymogi.

Poprawka       116

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – ustęp 7

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

7. Nie naruszając przepisów ust. 5 i 6, państwa członkowskie mogą wycofać przekazywalne koncesje połowowe, których nie wykorzystano na statku rybackim przez okres trzech kolejnych lat.

7. Nie naruszając przepisów ust. 5 i 6, państwa członkowskie mogą wycofać przekazywalne koncesje połowowe, których nie wykorzystano na statku rybackim przez okres dwóch kolejnych lat, i dokonać ich ponownego przydziału.

Poprawka  117

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 28 – ustęp 7 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

7a. Podczas wprowadzania systemu przekazywalnych koncesji połowowych państwa członkowskie powinny dostosować swoje własne przepisy do ochrony interesów rybołówstwa przybrzeżnego oraz do ochrony przed negatywnymi aspektami tego systemu, takimi jak nadmierna koncentracja lub spekulacje.

Uzasadnienie

Koncentracja koncesji połowowych i spekulacje koncesjami połowowymi, a także brak ochrony interesów rybołówstwa przybrzeżnego stanowią rzeczywiste zagrożenie właściwego funkcjonowania systemu przekazywalnych koncesji połowowych.

Poprawka  118

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 29 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie przydzielają indywidualne uprawnienia do połowów posiadaczom przekazywalnych koncesji połowowych, jak określono w art. 28, w oparciu o uprawnienia do połowów przydzielone państwom członkowskim lub jak ustalono w planach zarządzania przyjętych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

1. Niezależnie od tego, czy państwo członkowskie zdecydowało się na wprowadzenie przekazywalnych koncesji połowowych, państwa członkowskie, zgodnie z art. 33 oraz przejrzystymi kryteriami wymienionymi w art. 28 ust. 2, przydzielają indywidualne uprawnienia do połowów posiadaczom przekazywalnych koncesji połowowych w oparciu o uprawnienia do połowów przydzielone państwom członkowskim lub jak ustalono w planach zarządzania przyjętych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

Poprawka 119

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 29 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Takie uprawnienia do połowów nie mogą określać połowów żadnych gatunków, które w jednym roku lub w części roku przekraczałyby poziom niezbędny do osiągnięcia celu określonego w art. 10 ust. 1.

Uzasadnienie

Stada zostały zniszczone wskutek krótkoterminowego sposobu myślenia i przypadków, w których rządy nie postępowały zgodnie z doradztwem naukowym. Nadrzędnym celem musi być odbudowa stad do poziomów powyżej maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka  120

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 29 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Państwa członkowskie mogą zarezerwować do 5 % uprawnień do połowów. Ustanawiają cele i przejrzyste kryteria przydziału takich zarezerwowanych uprawnień do połowów. Przedmiotowe uprawnienia do połowów mogą zostać przydzielone wyłącznie kwalifikowalnym posiadaczom przekazywalnych koncesji połowowych, jak określono w art. 28 ust. 4.

4. Państwa członkowskie mogą zarezerwować do 20% uprawnień do połowów. Ustanawiają cele i przejrzyste kryteria przydziału takich zarezerwowanych uprawnień do połowów.

Uzasadnienie

Dzięki rezerwom państwa członkowskie mogą zapewnić podmiotom gospodarczym, które w większym stopniu angażują się w działalność zgodną z zasadą zrównoważonego rozwoju, dostęp do uprawnień do połowów.

Poprawka 121

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 29 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Podczas przydziału przekazywalnych koncesji połowowych zgodnie z art. 28 i podczas przydziału uprawnień do połowów zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu dane państwo członkowskie może zapewnić zachęty dla statków rybackich wyposażonych w selektywne narzędzia połowowe, które eliminują niechciany przyłów w ramach uprawnień do połowów przydzielonych temu państwu członkowskiemu.

5. Podczas przydziału przekazywalnych koncesji połowowych zgodnie z art. 28 i podczas przydziału uprawnień do połowów zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu dane państwo członkowskie może zapewnić zachęty dla statków rybackich stosujących mniej intensywne metody połowu lub wyposażonych w selektywne narzędzia połowowe i stosujących praktyki, które eliminują niechciane połowy i inne negatywne skutki dla środowiska morskiego.

Poprawka 122

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 30 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Państwa członkowskie zapewniają publiczny dostęp do rejestru oraz szczegółowych informacji o zasadach i warunkach, na jakich odbył się przydział przekazywalnych koncesji połowowych i uprawnień do połowów.

Uzasadnienie

 Niedopuszczalny jest brak możliwości ustalenia przez obywateli tożsamości posiadaczy przydzielonych koncesji i uprawnień oraz zapoznania się przez nich z warunkami, które posiadacze powinni spełniać.

Poprawka  123

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 31 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Państwo członkowskie może zezwolić na przekazanie przekazywalnych koncesji połowowych do innych państw członkowskich i z tych państw.

2. Państwo członkowskie nie może zezwolić na przekazanie przekazywalnych koncesji połowowych do innych państw członkowskich i z tych państw.

Poprawka 124

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 31 – ustęp 3 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3b. Państwa członkowskie mogą uzależnić pozwolenie na przekazanie od wycofania z eksploatacji i zezłomowania statku, który sprzedaje uprawnienia do połowów.

Uzasadnienie

 Konieczne jest zmniejszenie zdolności połowowej europejskiej floty rybackiej. Tego rodzaju przekazanie zapewni właścicielom statków znaczące zyski finansowe, a złomowanie statków może być również korzystne.

Poprawka       125

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 33 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Każde państwo członkowskie decyduje o tym, w jaki sposób przypisane mu zgodnie z art. 16 uprawnienia do połowów, które nie podlegają systemowi przekazywalnych koncesji połowowych, można przydzielać statkom pływającym pod banderą tego państwa. Państwo członkowskie informuje Komisję o metodzie przydziału.

1. Każde państwo członkowskie decyduje o tym, w jaki sposób przypisane mu zgodnie z art. 16 uprawnienia do połowów, które nie podlegają systemowi przekazywalnych koncesji połowowych, można przydzielać statkom pływającym pod banderą tego państwa, w tym statkom rybackim działającym na niewielką skalę, na podstawie przejrzystych i obiektywnych kryteriów, zgodnie z kryteriami określonymi w art. 28 ust. 2, które są udostępniane publicznie. Państwo członkowskie informuje Komisję o metodzie przydziału.

Poprawka  126

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 33 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Artykuł 33a

 

Pomiar zdolności połowowej

 

Floty rybackie państw członkowskich są mierzone pod kątem ich zdolności połowowych. W tym celu do dnia 31 lipca 2013 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek dotyczący zmiany rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/1986 w celu zdefiniowania zdolności zgodnie z takimi cechami jak:

 

a) całkowita długość;

 

b) szerokość;

 

c) pojemność brutto;

 

d) moc silnika;

 

e) rodzaj narzędzi;

 

f) wymiary narzędzi (w tym liczba wykorzystywanych jednostek);

 

g) wszelkie inne mierzalne cechy, które wpływają na zdolność połowową statku.

 

Do dnia 31 grudnia 2013 r. Komisja publikuje szczegółowy opis zdolności flot rybackich poszczególnych państw członkowskich wraz z oceną odpowiedniej zdolności każdej floty, z uwzględnieniem dostępnych zasobów, z których flota ta może korzystać. Komisja opracowuje ten dokument w oparciu o informacje dostarczone przez państwa członkowskie oraz inne informacje, do których ma dostęp, w tym między innymi informacje przekazywane przez ośrodki naukowe, regionalne organizacje ds. rybołówstwa i inne organizacje.

Poprawka  127

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 34 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie wprowadzają środki służące dostosowaniu zdolności połowowej swojej floty w celu osiągnięcia faktycznej równowagi między przedmiotową zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów.

1. Państwa członkowskie wprowadzają do 2015 r. środki służące dostosowaniu zdolności połowowej swojej floty w celu osiągnięcia faktycznej równowagi między przedmiotową zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów zgodnie z art. 2 ust. 2 nie później niż do 2015 r. Środki te opierają się na ocenie zdolności floty w odniesieniu do uprawnień do połowów, zgodnie z wymogami art. 11, oraz są wprowadzane jako część planów wieloletnich. W przypadku braku planu wieloletniego tego rodzaju środki ustanawia się jako środki priorytetowe, lecz nie później niż do [2015 r.]. Państwa członkowskie składają Komisji roczne sprawozdania z poczynionych postępów.

Uzasadnienie

Ocena zdolności floty jest warunkiem wstępnym skutecznego zarządzania flotą; ponadto należy określić jasne terminy dla działań podejmowanych przez państwa członkowskie.

Poprawka  128

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 35 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Pułapy zdolności połowowej określone w załączniku II obowiązują flotę każdego państwa członkowskiego.

1. Pułapy zdolności połowowej opierające się na danych dostarczonych zgodnie z akapitem drugim art. 33a obowiązują flotę każdego państwa członkowskiego.

Poprawka  129

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 35 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Komisja składa roczne sprawozdania z poziomu wywiązania się przez państwa członkowskie z ich obowiązków, o których mowa w art. 33a i 35 oraz w niniejszym artykule.

Poprawka 130

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 36 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Informacje zawarte w rejestrze unijnej floty rybackiej są udostępniane państwom członkowskim. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do definicji informacji, o których mowa w ust. 1.

4. Informacje zawarte w rejestrze unijnej floty rybackiej są udostępniane państwom członkowskim i obywatelom. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do definicji informacji, o których mowa w ust. 1.

Uzasadnienie

 Jawność i przejrzystość.

Poprawka 131

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 1 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie gromadzą biologiczne, techniczne, środowiskowe i społeczno-gospodarcze dane niezbędne do zarządzania rybołówstwem w oparciu o pojęcie ekosystemu, zarządzają nimi i udostępniają je użytkownikom końcowym danych naukowych, w tym organom wyznaczonym przez Komisję. Dane te umożliwiają w szczególności ocenę:

1. Państwa członkowskie gromadzą biologiczne, techniczne, środowiskowe i społeczno-gospodarcze dane niezbędne do zarządzania rybołówstwem i akwakulturą w oparciu o pojęcie ekosystemu, zarządzają nimi i udostępniają je publicznie oraz dostarczają je w miarę potrzeby użytkownikom końcowym danych naukowych, w tym organom wyznaczonym przez Komisję. Dane te są gromadzone co najmniej co dwa lata w przypadku stad, które są poniżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. Umożliwiają one w szczególności ocenę:

Uzasadnienie

Należy dołożyć wszelkich starań w celu dopilnowania, by dane odzwierciedlały aktualną sytuację. Należy założyć publiczną dostępność danych w sytuacjach innych niż wyjątkowe. Dane są potrzebne do ustalenia, czy zarządzanie akwakulturą nie jest szkodliwe dla środowiska morskiego.

Poprawka 132

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) stanu eksploatowanych żywych zasobów morza;

a) aktualnego stanu eksploatowanych żywych zasobów morza;

Poprawka 133

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 1 – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) poziomu połowów i wpływu, jaki ma działalność połowowa na żywe zasoby morza i na ekosystemy morskie; oraz

b) aktualnego poziomu połowów, w tym przyłowu, wpływu, jaki ma działalność połowowa i działalność w zakresie akwakultury na żywe zasoby morza i na ekosystemy morskie oraz na osiągnięcie dobrego stanu środowiska zgodnie z przepisami dyrektywy 2008/56/WE; oraz

Poprawka 134

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 1 – litera c)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

c) wyników społeczno-gospodarczych działalności sektorów rybołówstwa, akwakultury i przetwórczego na wodach Unii i poza nimi.

c) aktualnych wyników społeczno-gospodarczych działalności sektorów rybołówstwa, akwakultury i przetwórczego na wodach Unii i poza nimi.

Poprawka 135

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 2 – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) zapewniają dokładność i wiarygodność gromadzonych danych;

d) zapewniają dokładność, wiarygodność i wszechstronność gromadzonych danych;

Poprawka  136

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 2 – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) zapewniają, że podczas gromadzenia danych w odniesieniu do danych naukowych i metod uwzględnione zostaną takie czynniki jak zakwaszenie i temperatury morza, co ma zapewnić, że w ciągu roku dane będą pozyskiwane z różnych regionów;

Poprawka  137

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 2 – litera d b) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

db) uzależniają przydział przekazywalnych koncesji połowowych od przekazywania przez posiadaczy koncesji państwom członkowskim co roku wymaganych danych, a także danych społeczno-gospodarczych, o których mowa w art. 37 ust. 1;

Poprawka 138

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 2 – litera f)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

f) zapewniają bezpieczne przechowywanie gromadzonych danych oraz w stosownych przypadkach ochronę i poufność gromadzonych danych;

f) zapewniają bezpieczne przechowywanie gromadzonych danych, udostępniając je publicznie w sytuacjach innych niż wyjątkowe, w których konieczna może być stosowna ochrona i poufność oraz w których ogłasza się powody takich ograniczeń;

Poprawka 139

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 2 – litera g)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

g) zapewniają Komisji lub wyznaczonym przez nią organom dostęp do krajowych baz danych i systemów stosowanych do przetwarzania gromadzonych danych do celów sprawdzenia istnienia i jakości danych.

g) zapewniają Komisji lub wyznaczonym przez nią organom dostęp do wszystkich krajowych baz danych i systemów stosowanych do przetwarzania gromadzonych danych do celów sprawdzenia istnienia i jakości danych.

Poprawka 140

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

5. Gromadzenie i stosowanie danych oraz zarządzanie danymi odbywa się w ramach programu wieloletniego od 2014 r. W takim programie wieloletnim zawiera się cele na rzecz precyzji danych, które mają być gromadzone, i poziomy agregowania do celów gromadzenia i stosowania powyższych danych oraz zarządzania nimi.

5. Gromadzenie i stosowanie danych oraz zarządzanie danymi odbywa się w ramach rozporządzenia Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa1, które podlegają przeglądowi lub zmianie lub w razie konieczności zastąpieniu ramami o co najmniej równoważnym standardzie, wdrażającymi przepisy niniejszego artykułu. Nowy program wieloletni określa sposób gromadzenia i stosowania danych oraz zarządzania danymi od 2014 r., co podlega przepisom niniejszego artykułu i rozporządzenia (WE) nr 199/2008. W takim programie wieloletnim zawiera się cele na rzecz precyzji danych, które mają być gromadzone, i poziomy agregowania do celów gromadzenia i stosowania powyższych danych oraz zarządzania nimi.

 

Rozporządzenie (WE) nr 199/2008 ma nadal zastosowanie do programów krajowych na lata 2011, 2012 i 2013 przyjętych w odniesieniu do gromadzenia danych i zarządzania nimi.

 

_____________

 

1 Dz.U. L 60 z 5.3.2008, s. 1.

Poprawka 141

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 37 – ustęp 6

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

6. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55, aby określić cele na rzecz precyzji danych, które mają być gromadzone, oraz wskazać poziomy agregowania do celów gromadzenia i stosowania powyższych danych oraz zarządzania nimi na potrzeby programu wieloletniego, o którym mowa w ust. 5.

6. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55, aby określić cele na rzecz precyzji danych, które mają być gromadzone, oraz wskazać poziomy agregowania do celów gromadzenia i stosowania powyższych danych oraz zarządzania nimi na potrzeby programu wieloletniego, o którym mowa w ust. 5, oraz aby zapewnić koordynację gromadzenia i przedstawiania danych między państwami członkowskimi.

Poprawka 142

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 38 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Zgodnie z art. 50 Komisja wstrzymuje pomoc finansową, jeżeli państwo członkowskie nie przedstawi danych naukowych, za których gromadzenie odpowiada, i nie uczyni tego na uzasadniony wniosek.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie muszą gromadzić dane naukowe od wielu lat, lecz niektóre tego nie czyniły. Ponieważ fakty naukowe mają istotne znaczenie dla skutecznego działania rozporządzenia, Komisja musi mieć możliwość nakładania sankcji.

Poprawka 143

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 39 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Unia uczestniczy w działaniach organizacji międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem, w tym regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami i celami politycznymi oraz spójnie z celami ustanowionymi w art. 2 i 3.

1. Unia wnosi czynny wkład w działania organizacji międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem, w tym regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, a także wspiera je, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami, obowiązkami i celami politycznymi oraz spójnie z zasadami i celami Unii oraz obowiązującymi przepisami Unii w zakresie rybołówstwa, środowiska i rozwoju, w tym z celami ustanowionymi w art. 2 i 3.

Poprawka  144

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 39 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem i regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym w celu zapewnienia utrzymania lub odbudowania zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem i regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa jest spójne z zasadami UE i celami określonymi w przepisach w zakresie rybołówstwa, środowiska i rozwoju, w tym z celami ustanowionymi w art. 2 niniejszego rozporządzenia. Ponadto opiera się ono na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym w celu zapewnienia utrzymania lub odbudowania zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r.

Uzasadnienie

Stanowisko UE na forach międzynarodowych, takich jak regionalna organizacja ds. rybołówstwa, powinno być zgodne z celami i zobowiązaniami UE w innych obszarach polityki, do których zalicza się politykę środowiskową i rozwojową.

Poprawka  145

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 39 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Unia aktywnie przyczynia się do rozwoju wiedzy naukowej i doradztwa oraz wspiera je w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa i w organizacjach międzynarodowych.

3. Unia aktywnie przyczynia się do rozwoju dobrych rządów, przejrzystości, środków egzekwowania prawa, wiedzy naukowej i doradztwa oraz wspiera je w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa i w innych organizacjach międzynarodowych.

Poprawka  146

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 40 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Unia współpracuje z państwami trzecimi i z organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się rybołówstwem, w tym z regionalnymi organizacjami ds. rybołówstwa, w celu zwiększenia zgodności ze środkami przyjętymi przez te organizacje międzynarodowe.

Unia współpracuje z państwami trzecimi i z organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się rybołówstwem, w tym z regionalnymi organizacjami ds. rybołówstwa, w celu zwiększenia zgodności ze środkami przyjętymi przez te organizacje międzynarodowe. W tym kontekście Unia musi zintensyfikować swoje wysiłki w celu zapewnienia, że państwa trzecie przestrzegają konwencji międzynarodowych, w tym Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza.

Poprawka  147

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W porozumieniach w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi ustanawia się ramy zarządzania prawnego, gospodarczego i środowiskowego w przypadku działalności połowowej prowadzonej przez unijne statki rybackie na wodach państw trzecich.

1. W porozumieniach w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi ustanawia się ramy zarządzania prawnego, gospodarczego, społecznego i środowiskowego w przypadku działalności połowowej prowadzonej przez statki rybackie pływające pod banderą Unii lub unijne statki rybackie na wodach państw trzecich. Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem muszą być zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami i celami politycznymi oraz spójne z celami ustanowionymi w art. 2, 3 i 4.

Uzasadnienie

Należy dopilnować, aby statki unijne musiały spełniać takie same wymagania niezależnie od tego, gdzie prowadzą działalność połowową.

Poprawka  148

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Dalszym celem porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem jest ustanowienie ram zarządzania unijną flotą prowadzącą działalność połowową na wodach państw trzecich, które to ramy są co najmniej tak samo surowe jak obowiązujące prawodawstwo Unii w zakresie zarządzania rybołówstwem, ochrony środowiska oraz polityki społecznej.

Poprawka 149

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 41 – ustęp 2 oraz ustępy od 2 a do 2 e (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz aby zapewnić, że poziom działalności połowowej prowadzonej przez unijne statki rybackie nie ogranicza możliwości połowowych lokalnych rybaków w państwach trzecich..

 

2a. W celu umożliwienia wykrycia nadwyżki dopuszczalnych połowów, o których mowa w ust. 2, porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zapewniają przejrzystość oraz wymianę wszelkich istotnych informacji pomiędzy Unią i państwami trzecimi na temat całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad, jakim dysponują statki krajowe i, w stosownych przypadkach, statki zagraniczne.

 

2b. Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przewidują, że unijne statki rybackie mogą prowadzić działalność połowową wyłącznie na wodach państwa trzeciego, z którym została zawarta umowa, pod warunkiem że posiadają zezwolenie połowowe wydane zgodnie z procedurą ustaloną przez obydwie strony umowy.

 

2c. Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przewidują, że zezwolenia połowowe jakiegokolwiek rodzaju przyznaje się tylko nowym statkom rybackim oraz statkom rybackim, które pływały uprzednio pod banderą Unii przez co najmniej 24 miesiące poprzedzające złożenie wniosku o zezwolenie na łowienie gatunków docelowych wymienionych w porozumieniu w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

 

2d. Poszanowanie zasad demokratycznych, zasady rządów prawa i praw człowieka, określonych w Powszechnej deklaracji praw człowieka, stanowią istotny element porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem, które zawierają szczególne postanowienia dotyczące praw człowieka.

 

2e. Od dnia 1 stycznia 2015 r. unijne statki rybackie nie podejmują działalności połowowej na wodach państw trzecich, jeżeli nie jest ona zgodna z warunkami porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.

Poprawka 150

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 42 – ustęp 1 – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) wsparcia części kosztów dostępu do zasobów rybnych w wodach państw trzecich;

a) wsparcia coraz mniejszej części kosztów dostępu do zasobów rybnych w wodach państw trzecich, które to koszty są stopniowo przenoszone na właścicieli statków i które z czasem zostają wycofane, a wszystkie koszty dostępu są – najpóźniej do 2020 r. – ponoszone przez podmioty;

Poprawka  151

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 42 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

1a. Ustalenia finansowe w ramach porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem podlegają otwartemu i przejrzystemu mechanizmowi przeglądu, w tym publicznie dostępnym kontrolom finansowym oraz niezależnym ocenom wyników pomocy finansowej zlecanym przez Unii.

Uzasadnienie

UE przekazuje państwom trzecim znaczące środki finansowe na wsparcie rozwoju rybołówstwa, lecz bez przejrzystości członkowie lokalnych społeczności mogą w jedynie ograniczonym zakresie wpływać na proces decyzyjny oraz dysponują minimalnymi możliwościami monitorowania realizacji projektów. Zwiększenie przejrzystości ma zatem podstawowe znaczenie dla zwiększenia skuteczności pomocy finansowej oraz dla uniknięcia ryzyka marnotrawstwa środków lub korupcji. W niektórych przypadkach unijna pomoc finansowa dla sektora rybołówstwa została osłabiona z powodu korupcji w państwach trzecich.

Poprawka  152

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 – tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wspieranie akwakultury

Zapewnienie zrównoważonej akwakultury

Poprawka 153

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Do 2013 r. Komisja opracuje niewiążące strategiczne wytyczne unijne dotyczące wspólnych priorytetów i celów rozwoju działań w zakresie akwakultury w celu promowania zrównoważonego rozwoju i przyczyniania się do bezpieczeństwa żywnościowego, wzrostu i zatrudnienia. Takie strategiczne wytyczne, w których uwzględnia się właściwe pozycje wyjściowe i różne uwarunkowania w całej Unii, stanowią podstawę wieloletnich krajowych planów strategicznych i mają na celu:

1. Do 2013 r. Komisja opracuje niewiążące strategiczne wytyczne unijne dotyczące wspólnych priorytetów i celów rozwoju działań w zakresie akwakultury w celu promowania zrównoważonego rozwoju i przyczyniania się do bezpieczeństwa żywnościowego, wzrostu i zatrudnienia. Takie strategiczne wytyczne opracowuje się w celu zapewnienia, że działania w zakresie akwakultury są zrównoważone pod kątem ochrony środowiska oraz przyczyniają się do osiągnięcia dobrego stanu środowiska. Uwzględniają one również właściwe pozycje wyjściowe i różne uwarunkowania w całej Unii, stanowią podstawę wieloletnich krajowych planów strategicznych i mają na celu:

a) zwiększenie konkurencyjności sektora akwakultury oraz wsparcie jego rozwoju i innowacji;

a) zwiększenie jakości, zrównoważonego rozwoju i konkurencyjności sektora akwakultury oraz wsparcie jego rozwoju i innowacji;

 

aa) zapobieżenie pogorszeniu stanu środowiska morskiego;

 

ab) zapewnienie zgodności działań w zakresie akwakultury z art. 2 i 3;

b) stymulowanie działalności gospodarczej;

b) stymulowanie działalności gospodarczej;

c) zróżnicowanie i poprawę jakości życia na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

c) zróżnicowanie i poprawę jakości życia na obszarach przybrzeżnych i wiejskich;

d) zapewnienie równych szans dla podmiotów gospodarczych sektora akwakultury w dostępie do wód i przestrzeni.

d) zapewnienie równych szans dla podmiotów gospodarczych sektora akwakultury w dostępie do wód i przestrzeni;

 

da) ograniczenie ilości paszy dla zwierząt akwakultury, uzyskiwanej z połowów gatunków wolno żyjących do poziomów, które nie zagrażają osiągnięciu celów określonych w art. 10;

 

db) zapewnienie zgodności działalności związanej z akwakulturą z celami dyrektywy 2008/56/WE;

 

dc) zapobieganie niekorzystnym zmianom w powiązanych ekosystemach.

Poprawka  154

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 – ustęp 1 – litera d d) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

dd) zapewnienie bezpiecznych i zdrowych produktów.

Poprawka 155

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 43 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Wieloletnie krajowe plany strategiczne mają w szczególności następujące cele:

4. Wieloletnie krajowe plany strategiczne uwzględniają w szczególności następujące kwestie:

a) uproszczenia administracyjne, w szczególności w odniesieniu do licencji;

a) uproszczenia administracyjne, w szczególności w odniesieniu do licencji;

b) pewność podmiotów gospodarczych sektora akwakultury w zakresie dostępu do wód i przestrzeni;

b) pewność podmiotów gospodarczych sektora akwakultury w zakresie dostępu do wód i przestrzeni;

c) wskaźniki zrównoważonego rozwoju środowiskowego, gospodarczego i społecznego;

c) wskaźniki jakości oraz zrównoważonego rozwoju środowiskowego, gospodarczego i społecznego;

 

ca) środki zapewniające pełną zgodność działań w zakresie akwakultury z obowiązującym prawodawstwem środowiskowym Unii;

 

cb) gwarancję stosowania pasz wyprodukowanych zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju;

d) ocenę innego możliwego transgranicznego oddziaływania na sąsiadujące państwa członkowskie.

d) ocenę innego możliwego transgranicznego oddziaływania na żywe zasoby morza i ekosystemy morskie oraz na sąsiadujące państwa członkowskie.

Poprawka       156

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 45 – ustęp 1 – litera e a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ea) zapewnienia, że identyfikowalność wszystkich produktów rybołówstwa i akwakultury w całym łańcuchu dostaw dostarcza weryfikowalne i dokładne informacje na temat pochodzenia produktu i metody jego produkcji oraz służy odpowiedniemu oznakowaniu produktów, z naciskiem na wiarygodne oznakowanie ekologiczne;

Poprawka       157

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 48

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Państwa członkowskie mogą wymagać od posiadaczy licencji połowowej w przypadku statków rybackich o całkowitej długości co najmniej 12 metrów, pływających pod banderą tych państw, wnoszenia proporcjonalnego wkładu w koszty wdrażania unijnego systemu kontroli rybołówstwa.

Państwa członkowskie wymagają od posiadaczy licencji połowowej w przypadku statków rybackich o całkowitej długości co najmniej 12 metrów, pływających pod banderą tych państw, wnoszenia proporcjonalnego wkładu w koszty wdrażania unijnego systemu kontroli rybołówstwa i gromadzenia danych.

Poprawka 158

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 49

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Unijną pomoc finansową można przyznać w celu przyczynienia się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 i 3.

Unijną pomoc finansową przyznaje się wyłącznie na działania i inicjatywy zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3.

Uzasadnienie

Unijna pomoc finansowa musi być uzależniona od zgodności z celami rozporządzenia.

Poprawka 159

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 50 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Nieprzestrzeganie przez państwa członkowskie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa może spowodować przerwanie lub zawieszenie płatności lub zastosowanie korekty finansowej unijnej pomocy finansowej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Takie środki są proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń stwierdzonej niezgodności.

2. Nieprzestrzeganie przez państwa członkowskie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa powoduje przerwanie lub zawieszenie płatności oraz zastosowanie korekty finansowej unijnej pomocy finansowej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Takie środki są proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń stwierdzonej niezgodności.

 

2a. Pomoc finansowa Unii udzielana państwom członkowskim jest przejrzysta oraz opatrzona szczegółowymi i terminowo przekazywanymi informacjami na temat celów pomocy finansowej i zarządzania nią, w tym odpowiednich budżetów i ocen podawanych do wiadomości publicznej przez Komisję.

 

2b. Pomoc finansowa na przedsięwzięcie środków związanych ze statkami lub narzędziami jest uzależniona od starań państw członkowskich na rzecz osiągnięcia równowagi pomiędzy zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów zgodnie z art. 34 ust. 1.

Poprawka 160

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 51 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Unijna pomoc finansowa na rzecz podmiotów gospodarczych jest uzależniona od przestrzegania przez podmioty przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

1. Unijna pomoc finansowa na rzecz podmiotów gospodarczych jest uzależniona od przestrzegania przez podmioty przepisów wspólnej polityki rybołówstwa i ich działania zgodnie z jej celami.

Poprawka 161

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 51 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Poważne naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa przez podmioty gospodarcze spowodują tymczasowy lub trwały zakaz dostępu do unijnej pomocy finansowej lub zastosowanie obniżek finansowych. Takie środki są proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń poważnych naruszeń.

2. Poważne naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa przez podmioty gospodarcze w ciągu trzech lat po przyznaniu im unijnej pomocy finansowej spowodują tymczasowy lub trwały zakaz dostępu do unijnej pomocy finansowej, zastosowanie kar finansowych oraz konieczność spłaty całości lub części wcześniej przyznanej unijnej pomocy finansowej. Takie środki są proporcjonalne do charakteru, zakresu, czasu trwania i liczby powtórzeń poważnych naruszeń.

Uzasadnienie

Pomocy publicznej nie należy przyznawać podmiotom gospodarczym poważnie naruszającym przepisy wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka 162

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 51 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Państwa członkowskie gwarantują, że unijna pomoc finansowa jest przyznawana wyłącznie w przypadku, gdy na zainteresowany podmiot gospodarczy nie nałożono żadnych sankcji za poważne naruszenia w ciągu 1 roku przed datą wniosku o unijną pomoc finansową.

3. Państwa członkowskie gwarantują, że unijna pomoc finansowa jest przyznawana wyłącznie w przypadku, gdy na zainteresowany podmiot gospodarczy nie nałożono żadnych sankcji za poważne naruszenia w ciągu pięciu lat przed datą wniosku o unijną pomoc finansową.

Poprawka  163

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 51 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3a. Pomoc związana z modernizacją statków rybackich lub ich narzędzi jest uzależniona od działań podejmowanych przez państwa członkowskie w celu dostosowania zdolności połowowej swojej floty do uprawnień do połowów zgodnie z art. 34 ust. 1.

Poprawka 164

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 51 – ustęp 3 b (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

3b. W przypadku wypłacenia przez państwo członkowskie lub Komisję pomocy na wycofanie statku z eksploatacji wszelka unijna pomoc finansowa wypłacona w ciągu poprzednich trzech lat w związku z modernizacją lub ulepszeniem tego statku podlega zwrotowi.

Uzasadnienie

Komisja proponuje, aby pomoc na wycofanie z eksploatacji nie była już wypłacana, zatem jeśli takie będą uzgodnienia, poprawka stanie się zbędna. W przeciwnym razie pomaga ona zapewnić ochronę wykorzystania funduszy publicznych.

Poprawka  165

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 52 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komitety doradcze ustanawia się dla każdego z obszarów kompetencji ustanowionych w załączniku III, aby promować zrównoważoną reprezentację wszystkich zainteresowanych stron i przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 i 3.

1. Komitety doradcze ustanawia się dla każdego z obszarów kompetencji ustanowionych w załączniku III, aby promować zrównoważoną reprezentację wszystkich zainteresowanych stron, łącznie z przedstawicielami sektora rybołówstwa, przemysłu przetwórczego, naukowców, władz lokalnych, organizacji pozarządowych, agencji kontroli oraz społeczeństwa obywatelskiego, i przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w art. 2 i 3.

Poprawka  166

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 54 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komitety doradcze składają się z organizacji reprezentujących podmioty gospodarcze z sektora rybołówstwa i inne grupy interesu, których dotyczy wspólna polityka rybołówstwa.

1. Komitety doradcze rozszerzają swoją podstawę udziału i składają się z organizacji reprezentujących podmioty gospodarcze z sektora rybołówstwa i inne grupy interesu, których dotyczy wspólna polityka rybołówstwa, w tym naukowców, organizacje pozarządowe, agencje kontroli i władze lokalne.

Poprawka  167

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 56 – ustęp 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdania z tego, w jaki sposób jej wniosek [zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE] dotyczący całkowitych dopuszczalnych połowów oraz decyzja Rady w tym zakresie przyczyniają się do osiągnięcia celu Unii, jakim jest odbudowa i zachowanie populacji poławianych gatunków powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r.

Uzasadnienie

Niezwykle ważne jest zwiększenie odpowiedzialności decydentów oraz wprowadzenie wymogu składania sprawozdań z tego, w jaki sposób decyzje przyczyniają się do osiągnięcia wyznaczonych celów.

Poprawka  168

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 58 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Niezależnie od przepisów art. 57 ust. 4 rozporządzenie (WE) nr 199/2008 ma nadal zastosowanie do programów krajowych na lata 2011-2013 przyjętych w odniesieniu do gromadzenia danych i zarządzania nimi.

Niezależnie od przepisów art. 57 ust. 4 rozporządzenie (WE) nr 199/2008 ma nadal zastosowanie do programów krajowych przyjętych w odniesieniu do gromadzenia danych i zarządzania nimi, dopóki nie wejdą w życie nowe środki służące ustanowieniu unijnych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa.

Poprawka  169

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik 3 – tabela – nowa treść

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Nazwa komitetu doradczego: Morze Czarne

 

Obszar kompetencji: obszar Morza Czarnego

Uzasadnienie

Ponieważ komitety doradcze mogą ubiegać się o unijną pomoc finansową jako organy dążące do osiągnięcia celów leżących w ogólnym interesie europejskim oraz ponieważ następny okres programowania rozpoczyna się w 2014 r., dużo sprawiedliwsze jest to, żeby do 2014 r. ustanowiono wszystkie komitety doradcze oraz zmieniono ich obszary kompetencji.

PROCEDURA

Tytuł

Wspólna polityka rybołówstwa

Odsyłacze

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

PECH

13.9.2011

 

 

 

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

ENVI

13.9.2011

 

 

 

Sprawozdawca(y)

       Data powołania

Chris Davies

3.10.2011

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

29.2.2012

 

 

 

Data przyjęcia

8.5.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

50

0

8

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Kriton Arsenis, Sophie Auconie, Pilar Ayuso, Paolo Bartolozzi, Lajos Bokros, Martin Callanan, Nessa Childers, Chris Davies, Esther de Lange, Anne Delvaux, Bas Eickhout, Edite Estrela, Karl-Heinz Florenz, Elisabetta Gardini, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Cristina Gutiérrez-Cortines, Satu Hassi, Jolanta Emilia Hibner, Karin Kadenbach, Christa Klaß, Eija-Riitta Korhola, Holger Krahmer, Jo Leinen, Corinne Lepage, Peter Liese, Kartika Tamara Liotard, Linda McAvan, Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė, Vladko Todorov Panayotov, Antonyia Parvanova, Andres Perello Rodriguez, Mario Pirillo, Pavel Poc, Frédérique Ries, Anna Rosbach, Oreste Rossi, Dagmar Roth-Behrendt, Horst Schnellhardt, Richard Seeber, Bogusław Sonik, Anja Weisgerber, Åsa Westlund, Glenis Willmott, Sabine Wils, Marina Yannakoudakis

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Nikos Chrysogelos, João Ferreira, Filip Kaczmarek, Toine Manders, James Nicholson, Justas Vincas Paleckis, Alojz Peterle, Michèle Rivasi, Christel Schaldemose, Marita Ulvskog, Vladimir Urutchev, Andrea Zanoni

OPINIA Komisji Rozwoju Regionalnego (20.9.2012)

dla Komisji Rybołówstwa

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa
(COM(2011)0425 – C7‑0198/2011 – 2011/0195(COD))

Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Younous Omarjee

ZWIĘZŁE UZASADNIENIE

Europejski sektor rybołówstwa produkuje co roku ok. 6,4 mln ton ryb. W rybołówstwie i przemyśle przetwórczym zatrudnionych jest 350 000 osób. Świadczy to o istotnym przyczynianiu się tego sektora do dobrej sytuacji gospodarczej i społecznej regionów.

Niektóre środki proponowane przez nowe rozporządzenia w sprawie WPRyb, łącznie z EFMR, niosą ze sobą ryzyko zaszkodzenia rybakom, a także rozwojowi europejskich regionów przybrzeżnych i morskich. Nasza komisja musi również czuwać nad uwzględnieniem specyfiki regionów najbardziej oddalonych, których te rozporządzenia szczególnie dotyczą.

1. Kierunki reformy, które mogą zaszkodzić rozwojowi tych regionów

Nowa reforma WPRyb musi gwarantować zarządzanie z bliska, rzeczywiście z poziomu regionu, i uwzględniające różnorodność flot, statków połowowych czy stad w każdym kraju i obszarze połowowym.

WPRyb musi także szanować prawa państw członkowskich do ich wód terytorialnych, wyłącznych stref ekonomicznych oraz sąsiadującego dna morskiego. Dramatyczne skutki miałoby otwarcie – w imię równego dostępu do wyłącznych stref rybołówstwa – wyłącznych stref ekonomicznych dla wszystkich flot wspólnotowych lub pozawspólnotowych. Zniszczyłoby to ekosystem morski, który należy chronić, a także rentowność lokalnych wspólnot rybackich.

Kluczowe znaczenie ma również fakt, żeby WPRyb trwale chroniła interesy rybołówstwa przybrzeżnego i tradycyjnego, aby zapewnić zrównoważoną eksploatację zasobów oraz zrównoważone warunki ekonomiczne i społeczne.

Konieczne jest także zagwarantowanie wszystkim europejskim regionom morskim pomyślnej przyszłości dla ich sektora rybołówstwa w perspektywie średnio- i długoterminowej poprzez skupienie działań na odnowie stad ryb. Działania te nie są jednak takie same dla rybaków łowiących na Morzu Północnym, Karaibach, Morzu Śródziemnym czy Oceanie Indyjskim. Jeżeli na szczeblu Komisji Europejskiej nie zostanie podjęta refleksja osobna dla każdego akwenu, pod znakiem zapytania stanie cała przyszłość rybołówstwa. Sprawozdawca w pełni popiera cele zrównoważonego rybołówstwa, jakimi są ochrona i odnowa zasobów, ponieważ przy aktualnym tempie wyniszczania żaden ze znanych gatunków ryb czy skorupiaków nie będzie dostępny w 2050 r. dla połowów przemysłowych.

Przełowienie jest oczywiście konsekwencją złego gospodarowania zasobami rybnymi, można je jednak przypisać również organom publicznym. Działania na rzecz odnowy stad nie mogą zatem odbywać się ze szkodą ani dla rybaków, ani dla rozwoju regionów morskich. Należy je podejmować wspólnie. Konieczne jest zatem wprowadzenie mechanizmów odszkodowawczych dla pracowników tego sektora ponoszących gospodarcze i społeczne skutki planów regeneracji, wieloletniego zarządzania oraz środków przyjętych w celu ochrony ekosystemów.

Sprawozdawca jest przeciwny także podejmowanym próbom wprowadzenia praw posiadania w stosunku do zasobów rybnych za pośrednictwem systemu przekazywalnych koncesji na połowy. Społeczne i gospodarcze konsekwencje prywatyzacji mórz byłyby katastrofalne.

2. Uwzględnienie realiów rybołówstwa w regionach najbardziej oddalonych

Jeżeli chodzi o regiony najbardziej oddalone, niezaprzeczalny jest fakt, że zasady i reguły WPRyb są nieprzystosowane do ich realiów. Artykuł 349 TFUE, niewystarczająco wykorzystywany w rozporządzeniach europejskich, musi być wyraźnie wymieniony we wszystkich rozporządzeniach dotyczących rybołówstwa, a przede wszystkim stosowany. Ma to na celu dążenie do spójności polityki europejskiej i jej realizację dla każdego z regionów najbardziej oddalonych. Komisja nie może zapominać, że z jednej strony znajdujemy się w strefach morskich dzielonych z państwami członkowskimi Unii, a z drugiej strony regiony najbardziej oddalone dzielą strefy morskie z krajami AKP, których strefy posiadają inne zasoby rybne i które mają inną znajomość stad oraz inny stan zasobów, a także praktykują inne rybołówstwo. Chodzi o stosowanie zróżnicowanego podejścia do rybołówstwa w zależności od tego, czy znajdujemy się na półkuli północnej czy południowej.

Ważne jest również powołanie komitetu doradczego ds. regionów najbardziej oddalonych, złożonego z trzech różnych podkomitetów geograficznych. Postępowanie Komisji polegające na nieuwzględnianiu – od czasu powołania Regionalnych Komitetów Doradczych – regionów najbardziej oddalonych z obszaru Oceanu Indyjskiego i Karaibów jest dyskryminacyjne. Lokalne państwa oraz rybacy europejscy pracujący w tych strefach muszą mieć możliwość zasiadania w tym nowo powołanym Regionalnym Komitecie Doradczym ds. regionów najbardziej oddalonych. Komitet ten umożliwi także Unii umocnienie roli odgrywanej w budowaniu międzynarodowego systemu zarządzania połowami, którego to aspektu nie można zaniedbywać, ponieważ UE jest największym obszarem morskim na świecie, a to dzięki swoim regionom najbardziej oddalonym oraz krajom i terytoriom zamorskim.

Konieczne jest, aby reforma WPRyb gwarantowała także utrzymanie specjalnych zasad dotyczących zamorskich flot i zezwalała na pomoc w zakresie odnowy i modernizacji floty połowów przybrzeżnych, zróżnicowaną zależnie od rodzaju rozpatrywanych wybrzeży, w strefach, gdzie rezerwy rybne mogą pozwalać na rozwój sektora.

Reforma WPRyb musi ponadto czuwać nad zasadniczym utrzymaniem środków finansowych POSEI rybołówstwo, a także nad inteligentnym łączeniem EFMR z POSEI rybołówstwo.

POPRAWKI

Komisja Rozwoju Regionalnego zwraca się do Komisji Rybołówstwa, jako do komisji przedmiotowo właściwej, o wprowadzenie w swoim sprawozdaniu następujących poprawek:

Poprawka  1

Projekt rezolucji ustawodawczej

Odniesienie 1 a (nowe)

Projekt rezolucji ustawodawczej

Poprawka

 

- uwzględniając art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

Poprawka  2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 3 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Wspólna polityka rybołówstwa powinna gwarantować przyczynianie się działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury do długoterminowych zrównoważonych warunków środowiskowych, gospodarczych i społecznych. Powinna ponadto przyczyniać się do większej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, stabilnych rynków, zapewniać dostępność zasobów oraz zaopatrywanie konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

(3) Wspólna polityka rybołówstwa powinna gwarantować przyczynianie się działalności w zakresie rybołówstwa i akwakultury do długoterminowych zrównoważonych warunków środowiskowych, gospodarczych i społecznych. Powinna ponadto przyczyniać się do większej wydajności, odpowiedniego poziomu życia w sektorze gospodarki rybnej, zapewnienia rybakom godziwego dochodu, stabilnych rynków, zapewnienia dostępności zasobów oraz zaopatrywania konsumentów w żywność po przystępnych cenach.

Poprawka  3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 3 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

Położenie geograficzne regionów najbardziej oddalonych i specyfika sektora rybołówstwa w tych regionach wymagają, aby wspólna polityka rybołówstwa i związane z nią fundusze mogły być dostosowywane i dostosowywać się do specyfiki, utrudnień, kosztów dodatkowych i realiów właściwych dla tych regionów, różniących się gruntownie od pozostałej części Unii Europejskiej. Z tego względu należałoby stosować art. 349, aby dążyć do celów właściwych dla tych regionów i zapewnić zrównoważony rozwój ich sektorów rybołówstwa, ponieważ rozporządzenie nie jest dostosowane do jednego lub kilku z tych regionów.

Poprawka  4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 4 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(4) Unia jest umawiającą się stroną Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. (UNCLOS) oraz podpisała Porozumienie Narodów Zjednoczonych w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z dnia 4 sierpnia 1995 r. (porozumienie Narodów Zjednoczonych o zasobach rybnych). Unia przyjęła również Porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z dnia 24 listopada 1993 r. (Porozumienie FAO). W powyższych instrumentach międzynarodowych przewiduje się głównie obowiązki w zakresie ochrony, obejmujące m.in. obowiązek podjęcia środków ochronnych i zarządzania w celu zachowania zasobów morskich na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu zarówno na obszarach morskich podlegających jurysdykcji krajowej, jak i na morzu pełnym, lub odbudowy zasobów morskich do takich poziomów oraz współpracy z innymi państwami w tym celu, obowiązek powszechnego stosowania podejścia ostrożnościowego do ochrony i eksploatacji stad oraz zarządzania nimi, obowiązek zapewnienia zgodności środków ochronnych i zarządzania w przypadku, gdy zasoby morskie występują na obszarach morskich podlegających jurysdykcji różnych państw, a także obowiązek należytego przestrzegania innych zgodnych z prawem form korzystania z mórz. Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do właściwego wywiązywania się przez Unię z jej zobowiązań międzynarodowych wynikających z powyższych instrumentów międzynarodowych. Jeżeli państwa członkowskie przyjmują środki ochronne i zarządzania, do czego zostały uprawnione w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, wówczas powinny również działać w sposób całkowicie zgodny z międzynarodowymi obowiązkami w zakresie ochrony i współpracy wynikającymi z wymienionych instrumentów międzynarodowych.

(4) Unia jest umawiającą się stroną Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. (UNCLOS) oraz podpisała Porozumienie Narodów Zjednoczonych w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z dnia 4 sierpnia 1995 r. (porozumienie Narodów Zjednoczonych o zasobach rybnych). Unia przyjęła również Porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu z dnia 24 listopada 1993 r. (Porozumienie FAO). W powyższych instrumentach międzynarodowych przewiduje się głównie obowiązki w zakresie ochrony, obejmujące m.in. obowiązek podjęcia środków ochronnych i zarządzania w celu zachowania zasobów morskich na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu zarówno na obszarach morskich podlegających jurysdykcji krajowej, jak i na morzu pełnym, lub odbudowy zasobów morskich do takich poziomów oraz współpracy z innymi państwami w tym celu, obowiązek powszechnego stosowania podejścia ostrożnościowego do ochrony i eksploatacji stad oraz zarządzania nimi, obowiązek zapewnienia zgodności środków ochronnych i zarządzania w przypadku, gdy zasoby morskie występują na obszarach morskich podlegających jurysdykcji różnych państw, a także obowiązek należytego przestrzegania innych zgodnych z prawem form korzystania z mórz. W tym kontekście utworzenie komitetu doradczego ds. regionów najbardziej oddalonych, złożonego z trzech podkomitetów (ds. wód południowo-zachodnich, ds. wód południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego i ds. wód basenu Antyli-Gujany), mogłoby także umożliwić wniesienie pozytywnego wkładu w osiąganie tych celów na wodach międzynarodowych, gdzie przełowienie i nielegalne połowy stanowią rzeczywisty problem na skalę światową. Art. 66 część V Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza nakłada równocześnie na państwa członkowskie obowiązek przestrzegania niektórych postanowień z myślą o ochronie zasobów gatunków anadromicznych. Wspólna polityka rybołówstwa powinna przyczyniać się do właściwego wywiązywania się przez Unię z jej zobowiązań międzynarodowych wynikających z powyższych instrumentów międzynarodowych. Jeżeli państwa członkowskie przyjmują środki ochronne i zarządzania, do czego zostały uprawnione w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, wówczas powinny również działać w sposób całkowicie zgodny z międzynarodowymi obowiązkami w zakresie ochrony i współpracy wynikającymi z wymienionych instrumentów międzynarodowych.

Poprawka  5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 5 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(5a) Na konferencji światowej poświęconej różnorodności biologicznej, która odbyła się w Nagoi w 2010 r., Unia Europejska i jej państwa członkowskie zobowiązały się do przeciwdziałania utracie różnorodności biologicznej. Został przyjęty dziesięcioletni strategiczny program ochrony różnorodności biologicznej na świecie; w przypadku sektora rybołówstwa jego cele dotyczą: (1) zarządzania zasobami ryb i bezkręgowców oraz eksploatacji tych zasobów w sposób zrównoważony, z zastosowaniem podejścia ekosystemowego w celu uniknięcia przełowienia dzięki przedsięwzięciu środków służących odbudowie wszystkich gatunków osłabionych lub zagrożonych i z uniknięciem negatywnych skutków rybołówstwa dla wrażliwych ekosystemów morskich; (2) zrównoważonego zarządzania obszarami, na których prowadzona jest akwakultura; (3) utrzymania różnorodności genetycznej roślin uprawnych, zwierząt hodowlanych i domowych oraz ich dzikich odmian przy ograniczeniu do minimum ich erozji genetycznej; (4) zapewnienia do 2020 r. ochrony co najmniej 10% obszarów przybrzeżnych i morskich.

Poprawka  6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 6 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(6) Cele dla rybołówstwa zostały określone w decyzji Konferencji Stron Konwencji o różnorodności biologicznej w sprawie strategicznego planu na lata 2011–2020 dotyczącego różnorodności biologicznej. Wspólna polityka rybołówstwa powinna zapewnić spójność z celami bioróżnorodności przyjętymi przez Radę Europejską oraz celami komunikatu Komisji „Nasze ubezpieczenie na życie i nasz kapitał naturalny - unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r.”, w szczególności w celu osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu do 2015 r.

(6) Cele dla rybołówstwa zostały określone w decyzji Konferencji Stron Konwencji o różnorodności biologicznej w sprawie strategicznego planu na lata 2011–2020 dotyczącego różnorodności biologicznej. Wspólna polityka rybołówstwa powinna zapewnić spójność z celami bioróżnorodności przyjętymi przez Radę Europejską oraz celami komunikatu Komisji „Nasze ubezpieczenie na życie i nasz kapitał naturalny - unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r.”, w szczególności w celu osiągnięcia maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

Poprawka  7

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 10 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(10) Ważne jest, aby zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa było oparte na zasadach dobrych rządów. Zasady te obejmują proces decyzyjny oparty na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym, duże zaangażowanie zainteresowanych stron i perspektywę długoterminową. Skuteczne zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa zależy również od jasnego zdefiniowania zakresu obowiązków na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym oraz od wzajemnej zgodności i spójności środków podejmowanych w ramach innych rodzajów polityki Unii.

(10) Ważne jest, aby zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa było oparte na zasadach dobrych rządów. Zasady te obejmują proces decyzyjny oparty na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym, duże zaangażowanie zainteresowanych stron – na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym za pośrednictwem organów przedstawicielskich – w opracowanie, realizację i ocenę tej polityki, a także perspektywę długoterminową. Skuteczne zarządzanie wspólną polityką rybołówstwa zależy również od jasnego zdefiniowania zakresu obowiązków na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym oraz od wzajemnej zgodności i spójności środków podejmowanych w ramach innych rodzajów polityki Unii.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 11 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(11) Wspólna polityka rybołówstwa powinna w pełni brać pod uwagę, tam gdzie to konieczne, zdrowie zwierząt, dobrostan zwierząt oraz bezpieczeństwo żywności dla ludzi i pasz dla zwierząt.

(11) Wspólna polityka rybołówstwa powinna w pełni brać pod uwagę, tam gdzie to konieczne, zdrowie zwierząt, dobre traktowanie zwierząt oraz bezpieczeństwo żywności dla ludzi i pasz dla zwierząt.

Poprawka  9

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 12 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(12) Przy wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa należy uwzględnić interakcje z innymi aspektami gospodarki morskiej, jak określono w zintegrowanej polityce morskiej – uznając, że wszystkie zagadnienia związane z oceanami i morzami Europy są wzajemne powiązane, w tym również morskie planowanie przestrzenne. Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

(12) Przy wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa należy uwzględnić interakcje z innymi aspektami gospodarki morskiej, jak określono w zintegrowanej polityce morskiej – uznając, że wszystkie zagadnienia związane z oceanami i morzami graniczącymi z terytorium europejskim są wzajemne powiązane, w tym również morskie planowanie przestrzenne. Należy zapewnić spójność i integrację w zarządzaniu poszczególnymi rodzajami polityki sektorowej w obrębie basenów Oceanu Atlantyckiego, Oceanu Indyjskiego, Morza Bałtyckiego, Morza Północnego, Morza Celtyckiego, Zatoki Biskajskiej i wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

Poprawka  10

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 14 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(14a) Konieczne jest uznanie w ramach zintegrowanej polityki morskiej i wspólnej polityki rybołówstwa specyfiki regionów najbardziej oddalonych, w szczególności tych, które nie posiadają szelfu kontynentalnego i których zasoby znajdują się przede wszystkim w łowiskach i na górach podwodnych. Zagrożone strefy biogeograficzne i dostęp do nich muszą być chronione i mogą być eksploatowane tylko stosownie do dostępnych tam zasobów.

Poprawka  11

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 15 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(15) Żywe zasoby morza wokół Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich nadal powinny być szczególnie chronione, ponieważ przyczyniają się do zachowania lokalnej gospodarki tych wysp, biorąc pod uwagę ich sytuację strukturalną, społeczną i gospodarczą. Należy zatem utrzymać ograniczenie określonych rodzajów działalności połowowej w tych wodach do statków rybackich zarejestrowanych w portach Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich.

(15) Żywe zasoby morza wokół regionów najbardziej oddalonych nadal powinny być szczególnie chronione, ponieważ przyczyniają się do zachowania lokalnej gospodarki tych wysp, biorąc pod uwagę ich sytuację strukturalną, społeczną i gospodarczą. Należy zatem utrzymać ograniczenie określonych rodzajów działalności połowowej w tych wodach do statków rybackich zarejestrowanych w portach regionów najbardziej oddalonych w rozumieniu art. 349 oraz art. 355 ust. 1 TFUE. Te regiony najbardziej oddalone, które tego chcą, muszą jednakże móc zachować przyznaną im możliwość zezwalania – w ramach porozumień – statkom z sąsiednich państw trzecich na połowy na swoich wodach terytorialnych pod warunkiem całkowitego wyładunku złowionych ryb w ich portach.

Poprawka  12

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 15 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(15a) Należy poświęcić szczególną uwagę ochronie dzikiego łososia występującego w Morzu Bałtyckim. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) szacuje, że zasoby dzikiego łososia nie znajdują się na poziomie gwarantującym przetrwanie. Według ICES regulacja zasobów łososia powinna bazować na ocenie stanu populacji dla każdego cieku wodnego. Jej zdaniem połowy na morzu, podczas których nie ma rozróżnienia na gatunki, znacznie utrudniają powrót łososia w górę biegu rzek do tarlisk, z których pochodzą. Odbudowa wysokiego poziomu zasobów dzikiego łososia jest także bardzo ważna z punktu widzenia słabo zaludnionych obszarów na północy Europy, ponieważ łosoś jest bardzo ważnym zasobem dla mieszkańców północnych dorzeczy i dla regionalnej gospodarki.

Poprawka  13

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 16 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(16) Cel zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza osiągnie się skuteczniej przy wieloletnim podejściu do zarządzania rybołówstwem, ustanawiającym jako priorytet plany wieloletnie odzwierciedlające specyfikę poszczególnych łowisk.

(16) Cel zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza osiągnie się skuteczniej przy wieloletnim podejściu do zarządzania rybołówstwem, ustanawiającym jako priorytet plany wieloletnie odzwierciedlające specyfikę poszczególnych basenów morskich i poszczególnych łowisk.

Poprawka  14

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 18 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(18) Konieczne są środki służące obniżeniu i wyeliminowaniu obecnych wysokich poziomów niechcianych połowów i odrzutów. Niechciane połowy i odrzuty stanowią w istocie znaczne marnowanie zasobów i negatywnie wpływają na zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza i ekosystemów morskich oraz rentowność rybołówstwa. Należy ustanowić i stopniowo wdrożyć obowiązek wyładunku wszystkich połowów stad będących przedmiotem zarządzania, połowionych w trakcie działalności połowowej na wodach Unii lub przez unijne statki rybackie.

(18) Konieczne są środki służące zapobieganiu za pośrednictwem kampanii uwrażliwiających oraz obniżeniu w możliwie największym stopniu obecnych wysokich poziomów niechcianych połowów i odrzutów. Niechciane połowy i odrzuty stanowią w istocie znaczne marnowanie zasobów i negatywnie wpływają na zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza i ekosystemów morskich oraz rentowność rybołówstwa. Należy ustanowić i stopniowo wdrożyć w sposób zaplanowany obowiązek wyładunku wszystkich połowów stad będących przedmiotem zarządzania, połowionych w trakcie działalności połowowej na wodach Unii lub przez unijne statki rybackie.

Uzasadnienie

Wyeliminowanie odrzutów, które musi uwzględniać specyfikę poszczególnych łowisk, powinno odbywać się stopniowo, w sposób zaplanowany i we właściwym czasie.

Poprawka  15

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 22 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(22) W świetle niejasnego stanu gospodarczego uprawnień do połowów oraz faktu, że niektóre społeczności stref przybrzeżnych zależą od działalności połowowej, konieczne jest zapewnienie względnej stabilności tej działalności poprzez przydzielanie państwom członkowskim uprawnień do połowów w oparciu o przewidywalny udział każdego państwa członkowskiego w stadach.

(22) W świetle niejasnego stanu gospodarczego uprawnień do połowów oraz faktu, że liczne społeczności stref przybrzeżnych i wyspiarskich zależą od działalności połowowej, konieczne jest przeprowadzenie przeglądu koncepcji względnej stabilności i zapewnienie stabilności działalności połowowej oraz społeczno-gospodarczej opłacalności tego sektora i zależnych odeń regionów poprzez przydzielanie państwom członkowskim uprawnień do połowów w oparciu o przewidywalny udział każdego państwa członkowskiego w stadach oraz o ich zdolności połowowe.

Poprawka  16

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 26 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(26) Państwa członkowskie powinny również mieć możliwość przyjęcia środków ochronnych i technicznych służących wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa, aby umożliwić lepsze ukierunkowanie polityki na realia i specyfikę poszczególnych łowisk oraz zapewnić lepsze stosowanie się do polityki.

(26) Państwa członkowskie powinny również mieć możliwość przyjęcia środków ochronnych i technicznych służących wdrożeniu wspólnej polityki rybołówstwa, aby umożliwić lepsze ukierunkowanie polityki na realia i specyfikę poszczególnych basenów morskich i poszczególnych łowisk oraz zapewnić lepsze stosowanie się do polityki.

Poprawka  17

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 29 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(29) System przekazywalnych koncesji połowowych dla większości stad będących przedmiotem zarządzania w ramach wspólnej polityki rolnej należy wdrożyć nie później niż w dniu 31 grudnia 2013 r. dla wszystkich statków o długości co najmniej 12 metrów i wszystkich pozostałych statków rybackich stosujących do połowów narzędzia ciągnione. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z systemu przekazywalnych koncesji połowowych statki o całkowitej długości co najmniej 12 metrów inne niż statki używające narzędzi ciągnionych. Taki system powinien przyczyniać się do zmniejszenia, z inicjatywy sektora, rozmiarów flot oraz lepszych wyników ekonomicznych przy jednoczesnym tworzeniu pewnych prawnie i wyłącznych przekazywalnych koncesji połowowych w ramach rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego. Ponieważ żywe zasoby morza stanowią dobro wspólne, przekazywalne koncesje połowowe powinny ustanawiać wyłącznie uprawnienia użytkownika do tej części rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego, które mogą zostać wycofane zgodnie z ustanowionymi przepisami.

(29) System przekazywalnych koncesji połowowych stosowany na zasadzie dobrowolności w poszczególnych państwach członkowskich dla większości stad będących przedmiotem zarządzania w ramach wspólnej polityki rolnej należy wdrożyć nie później niż w dniu 31 grudnia 2013 r. dla wszystkich statków o długości co najmniej 15 metrów i wszystkich pozostałych statków rybackich stosujących do połowów narzędzia ciągnione. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z systemu przekazywalnych koncesji połowowych statki o całkowitej długości co najmniej 15 metrów inne niż statki używające narzędzi ciągnionych. Taki system powinien przyczyniać się do dostosowania zdolności połowowej flot w przypadku stwierdzenia wystąpienia nadmiernej eksploatacji oraz do osiągania lepszych wyników ekonomicznych przy jednoczesnym tworzeniu pewnych prawnie i wyłącznych przekazywalnych koncesji połowowych w ramach rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego. Ponieważ żywe zasoby morza stanowią dobro wspólne, przekazywalne koncesje połowowe powinny ustanawiać wyłącznie uprawnienia użytkownika do tej części rocznych uprawnień do połowów danego państwa członkowskiego, które mogą zostać wycofane zgodnie z ustanowionymi przepisami.

Poprawka  8

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 30 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(30) Koncesje połowowe powinny być przekazywalne i możliwe do oddania w dzierżawę w celu zdecentralizowania zarządzania uprawnieniami do połowów w kierunku sektora rybołówstwa i dopilnowania, by rybacy opuszczający sektor nie potrzebowali publicznej pomocy finansowej z tytułu wspólnej polityki rybołówstwa.

(30) Koncesje połowowe powinny być przekazywalne i możliwe do oddania w dzierżawę zgodnie z systemem określonym w poszczególnych państwach członkowskich w celu zdecentralizowania zarządzania uprawnieniami do połowów w kierunku sektora rybołówstwa i dopilnowania, by rybacy opuszczający sektor nie potrzebowali publicznej pomocy finansowej z tytułu wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka  19

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(31) Specyficzne cechy charakterystyczne i trudna sytuacja społeczno-gospodarcza flot łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego uzasadniają ograniczenie obowiązkowego systemu przekazywalnych koncesji połowowych do dużych statków. System przekazywalnych koncesji połowowych powinien mieć zastosowanie do stad, dla których przydzielone zostały uprawnienia do połowów.

(31) Specyficzne cechy charakterystyczne i trudna sytuacja społeczno-gospodarcza flot łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego uzasadniają dobrowolny charakter systemu przekazywalnych koncesji połowowych w poszczególnych państwach członkowskich. System przekazywalnych koncesji połowowych powinien mieć zastosowanie do stad, dla których przydzielone zostały uprawnienia do połowów.

Poprawka  20

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 31 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(31a) Uwzględniając fakt, że w regionach najbardziej oddalonych uprawia się głównie tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne, zapewnienie odpowiedniego systemu zarządzania zdolnością połowową flot zarejestrowanych w portach tych regionów należy pozostawić właściwym organom regionalnym.

Poprawka  21

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 36 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(36) Państwa członkowskie powinny zarządzać zgromadzonymi danymi oraz udostępniać je użytkownikom końcowym danych naukowych w oparciu o wieloletni program Unii. Państwa członkowskie powinny także współpracować ze sobą w celu koordynacji działalności w zakresie gromadzenia danych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny również współpracować w zakresie gromadzenia danych z państwami trzecimi w obrębie tego samego basenu morza.

(36) Państwa członkowskie powinny zarządzać zgromadzonymi danymi oraz udostępniać je użytkownikom końcowym danych naukowych w oparciu o wieloletni program Unii. Państwa członkowskie powinny także współpracować ze sobą w celu koordynacji działalności w zakresie gromadzenia danych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny również współpracować w zakresie gromadzenia danych z państwami trzecimi w obrębie tego samego basenu morza, w miarę możliwości w ramach powołanego w tym celu organu regionalnego.

Poprawka  22

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 37 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(37) Wiedza naukowa na temat rybołówstwa ukierunkowana na politykę powinna zostać wzmocniona poprzez przyjmowane na poziomie krajowym programy gromadzenia danych naukowych na temat rybołówstwa i programy badań i innowacji w zakresie rybołówstwa w koordynacji z innymi państwami członkowskimi oraz za pomocą unijnych narzędzi badań i innowacji.

(37) Wiedza naukowa na temat rybołówstwa powinna zostać wzmocniona poprzez przyjmowane na poziomie krajowym programy gromadzenia danych naukowych na temat rybołówstwa i programy badań i innowacji w zakresie rybołówstwa w koordynacji z innymi państwami członkowskimi, za pomocą unijnych narzędzi badań i innowacji oraz wzmocnienia zasobów ludzkich, poszerzenia wiedzy fachowej i zwiększenia wsparcia finansowego Unii.

Poprawka  23

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 38 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(38) Unia powinna promować cele wspólnej polityki rybołówstwa na poziomie międzynarodowym. W tym celu Unia powinna dążyć do poprawy wyników organizacji regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony międzynarodowych stad i zarządzania nimi poprzez promowanie procesu decyzyjnego opartego na wiedzy oraz lepsze przestrzeganie przepisów, większą przejrzystość i udział zainteresowanych stron, a także poprzez zwalczanie nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej (NNN) działalności połowowej.

(38) Unia powinna promować cele wspólnej polityki rybołówstwa na poziomie międzynarodowym. W tym celu Unia powinna dążyć do poprawy wyników organizacji regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony międzynarodowych stad i zarządzania nimi poprzez promowanie procesu decyzyjnego opartego na wiedzy oraz lepsze przestrzeganie przepisów, większą przejrzystość i zapewnienie efektywnego udziału zainteresowanych stron, a także poprzez zwalczanie nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej (NNN) działalności połowowej.

Poprawka  24

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 39 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(39) Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawarte z państwami trzecimi powinny gwarantować, że działalność połowowa Unii na wodach państwa trzeciego opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie, zapewniając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza. Porozumienia te, zapewniając prawa dostępu w zamian za finansowy wkład Unii, powinny przyczyniać się do ustanowienia ram wysokiej jakości administracji w celu zapewnienia w szczególności skutecznych środków monitorowania, kontroli i nadzoru.

(39) Porozumienia w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem zawarte z państwami trzecimi powinny gwarantować, że działalność połowowa Unii na wodach państwa trzeciego opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie, zapewniając zrównoważoną eksploatację żywych zasobów morza. Porozumienia te, zapewniając prawa dostępu w zamian za finansowy wkład Unii, powinny przyczyniać się do ustanowienia ram wysokiej jakości administracji w celu zapewnienia w szczególności skutecznych środków monitorowania, kontroli i nadzoru. Działalność połowowa prowadzona przez statki unijne w ramach przedmiotowych porozumień nie powinna prowadzić do ograniczenia działalności połowowej rybaków z państw, z którymi podpisano porozumienia, ani do ich zubożenia.

Poprawka  25

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 39 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(39a) W przypadku zawierania porozumień w sprawie zrównoważonego zarządzania rybołówstwem z państwami trzecimi mającymi wspólny basen morski z regionami najbardziej oddalonymi Unia musi dopilnować sprawiedliwego rozdziału zasobów, wspierającego rozwój sektora rybołówstwa w tych regionach.

Poprawka  26

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 41 a preambuły (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(41a) Należy zagwarantować przejrzyste ramy dla wszelkich konsultacji w dziedzinie rybołówstwa prowadzonych między Unią i sąsiadującymi państwami trzecimi w celu dokonania wymiany i rozdziału uprawnień do połowów lub przyznania ich statkom dostępu do swoich wód.

Poprawka  27

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 47 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(47) Konieczne jest zwiększenie konkurencyjności unijnego sektora rybołówstwa i akwakultury oraz wezwanie do uproszczenia w celu lepszego zarządzania działalnością sektora w zakresie produkcji i wprowadzania do obrotu; wspólna organizacja rynków dla produktów rybołówstwa i akwakultury powinna zapewniać równe szanse dla wszystkich produktów rybołówstwa i akwakultury wprowadzanych do obrotu w Unii, umożliwiać konsumentom dokonywanie bardziej świadomych wyborów oraz wspierać odpowiedzialną konsumpcję, a także zwiększać wiedzę ekonomiczną i zrozumienie unijnych rynków w całym łańcuchu dostaw.

(47) Konieczne jest zwiększenie konkurencyjności unijnego sektora rybołówstwa i akwakultury oraz wezwanie do uproszczenia w celu lepszego zarządzania działalnością sektora w zakresie produkcji i wprowadzania do obrotu przy jednoczesnym zapewnieniu wzajemności w wymianie handlowej z państwami trzecimi, aby zagwarantować wszystkim równe warunki na rynku Unii Europejskiej nie tylko z punktu widzenia zrównoważonego charakteru połowów, lecz także kontroli sanitarnej; wspólna organizacja rynków dla produktów rybołówstwa i akwakultury powinna zapewniać równe szanse dla wszystkich produktów rybołówstwa i akwakultury wprowadzanych do obrotu bez względu na to, czy pochodzą one z Unii czy też z państw trzecich, umożliwiać konsumentom dokonywanie bardziej świadomych wyborów oraz wspierać odpowiedzialną konsumpcję, a także zwiększać wiedzę ekonomiczną i zrozumienie unijnych rynków w całym łańcuchu dostaw. Istotne jest, aby przepisy w zakresie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury uzależniały przywóz produktów rybołówstwa i akwakultury od przestrzegania uznanych na szczeblu międzynarodowym norm społecznych i środowiskowych.

Poprawka  28

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 48 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(48) Przy wdrażaniu wspólnej organizacji rynków należy zachować zgodność z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii, w szczególności w odniesieniu do przepisów Światowej Organizacji Handlu. Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, w tym zwalczania działalności połowowej NNN. Należy ustanowić unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, aby zapewnić przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

(48) Sukces wspólnej polityki rybołówstwa wymaga efektywnego systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, w tym zwalczania działalności połowowej NNN. Należy ustanowić unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania prawa, aby zapewnić przestrzeganie przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.

Poprawka  29

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Punkt 54 preambuły

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(54) Komisję powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do tworzenia nowych komitetów doradczych i zmiany obszarów kompetencji istniejących komitetów doradczych, w szczególności uwzględniając specyfikę Morza Czarnego.

(54) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w odniesieniu do utworzenia nowych komitetów doradczych i zmiany obszarów kompetencji istniejących komitetów doradczych, w szczególności uwzględniając specyfikę Morza Czarnego i regionów najbardziej oddalonych. Wszystkie baseny morskie powinny być objęte działalnością komitetów doradczych.

Poprawka  30

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 2 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Wspólna polityka rybołówstwa dopilnowuje, by działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury zapewniała długookresowe zrównoważone warunki środowiskowe, gospodarcze i społeczne oraz przyczyniała się do bezpieczeństwa dostaw żywności.

1. Wspólna polityka rybołówstwa dopilnowuje, by działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury zapewniała długookresowe zrównoważone warunki środowiskowe, gospodarcze i społeczne oraz przyczyniała się do bezpieczeństwa, ochrony socjalnej, zatrudnienia oraz jakości życia rybaków i społeczności rybackich różnych obszarów Unii, do konkurencyjności sektorów rybołówstwa i akwakultury, a także do bezpieczeństwa i jakości dostaw żywności.

Poprawka  31

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 2 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Wspólna polityka rybołówstwa stosuje wobec zarządzania rybołówstwem podejście ostrożnościowe i ma na celu dopilnować, by eksploatacja żywych zasobów morza odbudowała i zachowała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów do 2015 r.

2. Wspólna polityka rybołówstwa stosuje wobec zarządzania rybołówstwem podejście ostrożnościowe i ma na celu dopilnować, by eksploatacja żywych zasobów morza odbudowała i zachowała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów do 2017 r.

Poprawka  32

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 2 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Wspólna polityka rybołówstwa wdraża podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem, aby zapewnić ograniczenie skutków działalności połowowej dla ekosystemu morskiego.

3. Wspólna polityka rybołówstwa wdraża podejście ekosystemowe do zarządzania rybołówstwem jako podstawową zasadę w celu zapewnienia zrównoważonego charakteru rybołówstwa, trwałego zachowania morskiej różnorodności biologicznej i zrównoważenia środowiskowego wód, zależnie od dostępnych zasobów i w trosce o zagwarantowanie wszystkim równych szans, aby zapewnić ograniczenie skutków działalności połowowej dla ekosystemu morskiego.

Poprawka  33

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 2 – ustęp 3 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

(3a) Musi istnieć możliwość wykorzystania zgromadzonego doświadczenia zawodowego i tradycji istniejących w strefach połowowych w celu utworzenia nowych specjalności z myślą o zrównoważonym rozwoju i poprawie jakości życia w tych strefach oraz o przyciągnięciu młodych ludzi do tej dziedziny działalności.

Poprawka  34

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 2 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. Wspólna polityka rybołówstwa zaleca politykę zregionalizowaną, aby umożliwić państwom członkowskim opracowywanie i wdrażanie planów zarządzania.

Poprawka  35

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 3 – akapit pierwszy – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) zapewnia warunki dla efektywnej działalności połowowej w ramach rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego;

b) zapewnia warunki dla zrównoważonej i efektywnej działalności połowowej z punktu widzenia społecznego, gospodarczego i środowiskowego w ramach rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybnego, biorąc pod uwagę konieczność zagwarantowania przyszłości tego sektora i zapewniając warunki dla zrównoważonej konkurencji w ramach wymiany produktów rybołówstwa i akwakultury z państwami trzecimi;

Poprawka  36

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 3 – akapit pierwszy – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) przyczynia się do odpowiedniego poziomu życia osób zależnych od działalności połowowej;

d) przyczynia się do godnego poziomu życia oraz godnych dochodów osób zależnych od działalności połowowej dzięki uwzględnianiu trudności spowodowanych uwarunkowaniami gospodarczymi, społecznymi i geograficznymi, takimi jak wyspiarski charakter i znaczne oddalenie;

Poprawka  37

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 3 – akapit pierwszy – litera f a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

fa) uznaje znaczenie tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego oraz hodowli skorupiaków dla powstrzymania odpływu mieszkańców, tworzenia dobrobytu i zapewnienia solidnego opłacalnego modelu eksploatacji.

Poprawka  38

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 4 – akapit pierwszy – litera a)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) jasno zdefiniowany zakres obowiązków na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym;

a) jasno zdefiniowany zakres obowiązków na poziomie unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym; w celu zapewnienia zdecentralizowanego zarządzania lokalnego uwzględniającego specyfikę i realia poszczególnych krajów, obszarów połowowych, flot i zasobów rybnych; przy stałym dążeniu do wielopoziomowego pionowego sprawowania rządów;

Poprawka  39

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 4 – akapit pierwszy – litera b)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

b) ustanowienie środków zgodnie z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym;

b) ustanowienie środków zgodnie z najlepszym dostępnym doradztwem naukowym poprzez, w razie konieczności, stopniowe wprowadzanie tych zmian lub poprzez okresy przejściowe;

Poprawka  40

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 4 – akapit pierwszy – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) duże zaangażowanie zainteresowanych stron na wszystkich etapach od opracowania po wdrożenie środków;

d) duże zaangażowanie zainteresowanych stron, w szczególności za pośrednictwem komitetów doradczych, na wszystkich etapach od opracowania po wdrożenie i ocenę środków;

Poprawka  41

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – akapit pierwszy – tiret pierwsze

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

– „wody Unii” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

Nie dotyczy wersji polskiej.

Poprawka  42

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 5 – akapit pierwszy – tiret dwudzieste a (nowe)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

– „tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne” oznacza rybołówstwo praktykowane przez statki o długości poniżej 15 metrów lub wypływające w morze na mniej niż 24 godziny.

Poprawka  43

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część I – artykuł 6 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Unijne statki rybackie mają równy dostęp do wód i zasobów na wszystkich wodach unijnych, z wyjątkiem tych określonych w ust. 2 i 3, z zastrzeżeniem środków przyjętych na mocy części III.

1. Unijne statki rybackie mają równy dostęp do wód i zasobów na wszystkich wodach unijnych, z wyjątkiem tych określonych w ust. 2 i 3, z zastrzeżeniem środków przyjętych na mocy części III i z wyjątkiem wód regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 Traktatu.

Poprawka  44

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część II – artykuł 6 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. W pasach wodnych do 100 mil morskich od linii podstawowej Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. państwa członkowskie są uprawnione do ograniczenia rybołówstwa do statków rybackich zarejestrowanych w portach tych wysp. Ograniczenia te nie mają zastosowania do statków unijnych, które tradycyjnie łowią na tych wodach, o ile te statki nie przekraczają tradycyjnie wykorzystywanych nakładów połowowych. Państwa członkowskie informują Komisję o ograniczeniach ustanowionych na podstawie niniejszego ustępu.

3. W pasach wodnych do 100 mil morskich od linii podstawowej oraz w wodach okalających łowiska i góry podwodne znajdujących się w odległości ponad 100 mil morskich wszystkich regionów najbardziej oddalonych od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. państwa członkowskie są uprawnione do ograniczenia rybołówstwa do statków rybackich zarejestrowanych w portach tych regionów. Utrzymanie dostępu statków unijnych, które mogą udowodnić, że tradycyjnie łowią na tych wodach, jest uzależnione od zrównoważoności stad ryb. Państwa członkowskie informują Komisję o ograniczeniach ustanowionych na podstawie niniejszego ustępu.

Poprawka  45

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 9 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Jako priorytetowe ustanawia się plany wieloletnie, w których przewidziano środki ochronne mające na celu zachowanie lub odbudowę stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

1. Jako priorytetowe ustanawia się plany wieloletnie, w których przewidziano środki ochronne mające na celu zachowanie lub odbudowę stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu. Plany te uwzględniają aspekty społeczno-ekonomiczne wynikające z koniecznych środków ochronnych i przewidują odszkodowania dla rybaków i gospodarek lokalnych, aby nie szkodzić rozwojowi regionów przybrzeżnych i morskich.

Poprawka  46

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 9 – ustęp 4

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

4. Plany wieloletnie opierają się na podejściu ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem i uwzględniają ograniczenia dostępnych danych i metod oceny oraz wszystkie określone ilościowo źródła niepewności w sposób rzetelny naukowo.

4. Plany wieloletnie opierają się na najlepszych dostępnych danych naukowych i stosują podejście ostrożnościowe w razie ograniczeń dostępnych danych i metod oceny, uwzględniając wszystkie określone ilościowo źródła niepewności w sposób rzetelny naukowo.

Uzasadnienie

Plany wieloletnie opierają się na podejściu ostrożnościowym jedynie w przypadku braku najlepszych dostępnych danych naukowych.

Poprawka  47

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 9 – ustęp 4 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

4a. Podczas opracowywania i wdrażania planów wieloletnich bierze się pod uwagę konieczność stopniowego dokonywania odpowiednich dostosowań, przy unikaniu narzucania nadmiernie krótkich terminów z wyjątkiem nagłych przypadków, i po sporządzeniu analizy wpływu społeczno-gospodarczego, do której mogą nieustannie wnosić wkład zaangażowane podmioty.

Poprawka       48

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 10 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Jeżeli niemożliwe jest określenie wskaźnika śmiertelności połowowej, zapewniającego odbudowę i zachowanie poziomów stad powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, w planach wieloletnich przewiduje się środki ostrożności zapewniające porównywalny poziom ochrony odpowiednich stad.

2. Jeżeli niemożliwe jest określenie wskaźnika śmiertelności połowowej, zapewniającego odbudowę i zachowanie poziomów stad na poziomach umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, w planach wieloletnich przewiduje się środki ostrożności zapewniające porównywalny poziom ochrony odpowiednich stad.

Poprawka  49

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 11 – akapit pierwszy – litera d)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

d) wyraźne ramy czasowe na osiągnięcie wymiernych celów;

d) wyraźne i realistyczne ramy czasowe na osiągnięcie wymiernych celów;

Poprawka  50

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 11 – akapit pierwszy – litera g)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

g) środki i cele szczególne dotyczące słodkowodnego etapu cyklu życia gatunków anadromicznych i katadromicznych;

g) środki i cele szczególne dotyczące słodkowodnego etapu cyklu życia gatunków anadromicznych i katadromicznych; szczególne środki w celu zdefiniowania zrównoważonego połowu gatunków anadromicznych w zależności od stada;

Uzasadnienie

Wielogatunkowy połów gatunków anadromicznych nie jest selektywny i wobec tego należy zwrócić szczególną uwagę na jego ograniczenie i środki, dzięki którym WPRyb może zapewnić żywotność różnych stad.

Poprawka  51

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 11 – akapit pierwszy – litera j a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ja) środki mające na celu złagodzenie skutków społecznych i gospodarczych w obszarze jego stosowania.

Poprawka  52

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 11 – akapit pierwszy – litera j a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ja) mechanizm reagowania na nieprzewidziane sytuacje.

Uzasadnienie

Zarządzanie zasobami biologicznymi danego regionu może ulec zmianie w stosunkowo krótkim czasie, zarówno na lepsze, jak i na gorsze. Potwierdza to doświadczenie regionów związane z planami wieloletnimi, które ze względu na obecnie obowiązujące nieelastyczne przepisy nie są dostosowane do sytuacji związanej z zasobami oraz możliwości ich eksploatacji.

Poprawka  53

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł II – artykuł 14 – akapit pierwszy – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) uwzględniają społeczno-gospodarcze skutki przyjęcia tych środków.

Poprawka  54

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział I – artykuł 17 – tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki ochronne przyjmowane zgodnie z planami wieloletnimi

Środki ochronne i środki techniczne ustanowione na poziomie regionalnym

Poprawka  55

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział I – artykuł 17 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. W planie wieloletnim ustanowionym na podstawie art. 9, 10 i 11 państwa członkowskie mogą zostać upoważnione do przyjmowania środków zgodnych z tym planem wieloletnim, w których określa się środki ochronne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów.

1. W planie wieloletnim ustanowionym na podstawie art. 9, 10 i 11 państwa członkowskie upoważnia się, po zasięgnięciu opinii regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, do opracowywania – w ścisłej współpracy z zainteresowanymi komitetami doradczymi – środków zgodnych z tym planem wieloletnim, w których określa się środki ochronne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów.

Poprawka  56

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział I – artykuł 17 – ustęp 2 – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) uwzględniały wnioski złożone przez Regionalne Komitety Doradcze.

Poprawka  57

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział I – artykuł 20 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do podejmowania środków zgodnie z art. 17 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie trzech miesięcy po dacie wejścia w życie planu wieloletniego.

1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim, z uwzględnieniem wniosków złożonych przez Regionalne Komitety Doradcze, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do przyjmowania środków zgodnie z art. 17 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie określonym w poszczególnych planach wieloletnich.

Poprawka  58

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział I – artykuł 20 – ustęp 2 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim, jeżeli

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 55, z uwzględnieniem wniosków złożonych przez Regionalne Komitety Doradcze, w celu sprecyzowania środków ochronnych w przypadku łowisk objętych planem wieloletnim, jeżeli

Poprawka  59

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział I – artykuł 20 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Środki ochronne przyjęte przez Komisję mają na celu zapewnienie osiągnięcia zadań i celów ustanowionych w planie wieloletnim. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich tracą moc.

3. Środki ochronne przyjęte przez Komisję, uchwalone po zasięgnięciu opinii odpowiednich regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, mają na celu zapewnienie osiągnięcia zadań i celów ustanowionych w planie wieloletnim. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich niezgodne z tym aktem lub nieodpowiednie do realizacji celów tracą moc.

Poprawka  60

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział II – artykuł 21 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

W ramach środków technicznych ustanowionych na mocy art. 14 państwa członkowskie mogą zostać upoważnione do przyjmowania środków zgodnych z tymi ramami, w których określa się środki techniczne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów. Państwa członkowskie dopilnowują, aby przedmiotowe środki techniczne:

W ramach środków technicznych ustanowionych na mocy art. 14 państwa członkowskie upoważnia się, po zasięgnięciu opinii regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, do przyjmowania środków zgodnych z tymi ramami, w których określa się środki techniczne mające zastosowanie do statków pływających pod ich banderą w odniesieniu do stad w wodach unijnych, w stosunku do których przydzielono im uprawnienia do połowów. Państwa członkowskie dopilnowują, aby przedmiotowe środki techniczne:

Poprawka  61

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział II – artykuł 21 – akapit pierwszy – litera d a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

da) uwzględniały wnioski złożone przez Regionalne Komitety Doradcze.

Poprawka  62

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział II – artykuł 24 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych objętych ramami środków technicznych, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do podejmowania środków zgodnie z art. 21 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie trzech miesięcy po dacie wejścia w życie ram środków technicznych.

1. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych objętych ramami środków technicznych, z uwzględnieniem wniosków złożonych przez Regionalne Komitety Doradcze, jeżeli państwa członkowskie upoważnione do przyjmowania środków zgodnie z art. 21 nie zgłoszą tych środków Komisji w terminie sześciu miesięcy po dacie wejścia w życie ram środków technicznych.

Poprawka  63

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział II – artykuł 24 – ustęp 2 – wprowadzenie

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych, jeżeli – na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy art. 23 – środki uchwalone przez państwa członkowskie zostaną uznane za:

2. Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w celu określenia środków technicznych, z uwzględnieniem wniosków złożonych przez Regionalne Komitety Doradcze, jeżeli – na podstawie oceny przeprowadzonej na mocy art. 23 – środki uchwalone przez państwa członkowskie zostaną uznane za:

Poprawka  64

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł III – rozdział II – artykuł 24 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Środki techniczne przyjęte przez Komisję mają na celu zapewnienie osiągnięcia celów ram środków technicznych. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich tracą moc.

3. Środki techniczne przyjęte przez Komisję, uchwalone po zasięgnięciu opinii odpowiednich regionalnych organizacji ds. rybołówstwa, mają na celu zapewnienie osiągnięcia celów ram środków technicznych. Z chwilą przyjęcia przez Komisję aktu delegowanego środki państw członkowskich niezgodne z tym aktem lub nieodpowiednie do realizacji celów tracą moc.

Poprawka  65

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł IV – artykuł 26 – tytuł

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Środki państw członkowskich w strefie 12 mil morskich

Środki państw członkowskich w strefie 12 mil morskich oraz w strefie 100 mil morskich wokół regionów najbardziej oddalonych.

Poprawka  66

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część III – tytuł IV – artykuł 26 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwo członkowskie może podjąć niedyskryminacyjne środki na rzecz ochrony stad i zarządzania nimi oraz w celu zminimalizowania wpływu połowów na ochronę morskich ekosystemów w strefie 12 mil morskich od linii podstawowej, pod warunkiem że Unia nie przyjęła środków ukierunkowanych w szczególności na ochronę i zarządzanie w odniesieniu do tej strefy. Środki państwa członkowskiego są zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 i nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie unijnym.

1. Państwo członkowskie może podjąć niedyskryminacyjne środki na rzecz ochrony stad i zarządzania nimi oraz w celu zminimalizowania wpływu połowów na ochronę morskich ekosystemów w strefie 12 mil morskich od linii podstawowej i w strefie 100 mil morskich wokół regionów najbardziej oddalonych w granicach ich wyłącznej strefy ekonomicznej, pod warunkiem że Unia nie przyjęła środków ukierunkowanych w szczególności na ochronę i zarządzanie w odniesieniu do tej strefy. Środki państwa członkowskiego są zgodne z celami określonymi w art. 2 i 3 i nie mniej rygorystyczne niż środki istniejące w prawodawstwie unijnym.

Poprawka  67

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IV

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

[...]

skreślona

Uzasadnienie

Usunięciu przekazywalnych koncesji połowowych towarzyszy nowy ustęp do art. 16, który pozostawia państwom członkowskim możliwość wyboru metody przydziału przyznanych temu państwu uprawnień do połowów, zgodnie z zasadą pomocniczości. Pozwoli to państwom członkowskim, które sobie tego życzą, na ustanowienie systemu przekazywalnych koncesji połowowych.

Poprawka  68

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część V – artykuł 34 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Państwa członkowskie wprowadzają środki służące dostosowaniu zdolności połowowej swojej floty w celu osiągnięcia faktycznej równowagi między przedmiotową zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów.

1. Państwa członkowskie wprowadzają, o ile okaże się to konieczne, środki służące dostosowaniu zdolności połowowej swojej floty w celu osiągnięcia faktycznej równowagi między przedmiotową zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów.

Poprawka  69

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część IV – artykuł 34 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Nie zastępuje się zdolności połowowej odpowiadającej statkom rybackim wycofanym przy zastosowaniu pomocy publicznej.

skreślony

Poprawka  70

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część V – artykuł 35 – ustęp 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

3. Komisja jest upoważniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 55 w odniesieniu do ponownego obliczania pułapów zdolności połowowej, o których mowa w ust. 1 i 2.

skreślony

Poprawka  71

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – tytuł I – artykuł 39 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem i regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym w celu zapewnienia utrzymania lub odbudowania zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych zajmujących się rybołówstwem i regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa opiera się na najlepszym dostępnym doradztwie naukowym oraz na opiniach regionów, komitetów doradczych i odpowiednich regionalnych organizacji ds. rybołówstwa w celu zapewnienia utrzymania lub odbudowania zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu oraz w celu należytego uwzględnienia i przedstawienia stanowisk regionów, komitetów doradczych i regionalnych organizacji ds. rybołówstwa.

Poprawka  72

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część VII – tytuł II – artykuł 41 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu.

2. Unijne statki rybackie łowią jedynie nadwyżki dopuszczalnych połowów określone przez państwo trzecie, o których mowa w art. 62 ust. 2 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, i ustanowione w oparciu o najlepsze dostępne doradztwo naukowe oraz właściwe informacje dotyczące całkowitego nakładu połowowego w odniesieniu do przedmiotowych stad wymieniane między Unią a zainteresowanymi państwami trzecimi, aby zapewnić zachowanie zasobów rybnych powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu i aby zagwarantować rybakom z państwa trzeciego bądź państw trzecich, których dotyczy dane porozumienie, że ich zdolność połowowa nie zostanie w związku z nim ograniczona.

Poprawka  73

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 52 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Komitet doradczy, który zostanie stworzony dla regionów najbardziej oddalonych, będzie składał się z 3 sekcji: sekcja Karaibów obejmująca Gwadelupę, Martynikę i Gujanę Francuską; sekcja południowo-zachodniego basenu Oceanu Indyjskiego obejmująca Reunion i Majottę oraz sekcja Makaronezji obejmująca Wyspy Kanaryjskie, Azory i Maderę.

Poprawka  74

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 52 – ustęp 53 – ustęp 1 – litera c a) (nowa)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

ca) przedstawiać Komisji zalecenia i sugestie dotyczące stanowisk, jakich powinna ona bronić na forum regionalnych organizacji ds. rybołówstwa.

Poprawka  75

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 53 – ustęp 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

2. Komisja i w stosownych przypadkach zainteresowane państwa członkowskie odpowiadają w rozsądnym terminie na wszelkie zalecenia, sugestie lub informacje otrzymane na podstawie ust. 1.

2. Komisja i w stosownych przypadkach zainteresowane państwa członkowskie odpowiadają w rozsądnym terminie na wszelkie zalecenia, sugestie lub informacje otrzymane na podstawie ust. 1, a przy podejmowaniu decyzji uwzględniają wnioski złożone przez Regionalne Komitety Doradcze.

Poprawka  76

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 53 – ustęp 2 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

2a. Komisja zasięga opinii komitetu doradczego w sytuacji, gdy zamierza opracować nowe środki dotyczące tego komitetu lub przepisy dotyczące podlegającego mu obszaru połowowego.

Poprawka  77

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Część XII – artykuł 54 – ustęp 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1. Komitety doradcze składają się z organizacji reprezentujących podmioty gospodarcze z sektora rybołówstwa i inne grupy interesu, których dotyczy wspólna polityka rybołówstwa.

1. Komitety doradcze składają się w przeważającej części z organizacji reprezentujących podmioty gospodarcze z sektora rybołówstwa, ale w ich skład wchodzą także organizacje ochrony środowiska i różnorodności biologicznej oraz inne grupy interesu, których dotyczy wspólna polityka rybołówstwa, a także stowarzyszenia broniące ujść rzek i naturalnych cieków wodnych, a w charakterze obserwatorów mogą być dopuszczone państwa trzecie lub organizacje reprezentujące sektor rybołówstwa państw trzecich z danego basenu morskiego.

Poprawka  78

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik III – kolumna 1 – wiersz 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Wody południowo-zachodnie

Wody południowo-zachodnie, wody południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego i wody Antyli-Gujany

Poprawka  79

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Załącznik III – kolumna 2 – wiersz 5

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Obszary ICES VIII, IX i X (wody dookoła Azorów) i obszary CECAF 34.1.1. 34.1.2 i 34.2.0 (wody dookoła Madery i Wysp Kanaryjskich)

Obszary ICES VIII, IX i X (wody dookoła Azorów) i obszary CECAF 34.1.1. 34.1.2 i 34.2.0 (wody dookoła Madery i Wysp Kanaryjskich), wody południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego i wody Antyli-Gujany

PROCEDURA

Tytuł

Wspólna polityka rybołówstwa

Odniesienia

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Komisja przedmiotowo właściwa

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

PECH

13.9.2011

 

 

 

Opinia wydana przez

       Data ogłoszenia na posiedzeniu

REGI

13.9.2011

Sprawozdawca komisji opiniodawczej

       Data powołania

Younous Omarjee

4.1.2012

Poprzedni(a) sprawozdawca(czyni) komisji opiniodawczej

Elie Hoarau

Data przyjęcia

18.9.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

38

3

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

François Alfonsi, Luís Paulo Alves, Charalampos Angourakis, Victor Boştinaru, John Bufton, Alain Cadec, Ryszard Czarnecki, Francesco De Angelis, Rosa Estaràs Ferragut, Brice Hortefeux, Danuta Maria Hübner, Filiz Hakaeva Hyusmenova, María Irigoyen Pérez, Seán Kelly, Mojca Kleva, Constanze Angela Krehl, Petru Constantin Luhan, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska, Ramona Nicole Mănescu, Riikka Manner, Iosif Matula, Erminia Mazzoni, Ana Miranda, Jens Nilsson, Lambert van Nistelrooij, Jan Olbrycht, Wojciech Michał Olejniczak, Younous Omarjee, Markus Pieper, Tomasz Piotr Poręba, Ewald Stadler, Georgios Stavrakakis, Csanád Szegedi, Nuno Teixeira, Oldřich Vlasák, Joachim Zeller

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Ivars Godmanis, Karin Kadenbach, Andrey Kovatchev, Marie-Thérèse Sanchez-Schmid, Derek Vaughan

PROCEDURA

Tytuł

Wspólna polityka rybołówstwa

Odsyłacze

COM(2011)0425 – C7-0198/2011 – 2011/0195(COD)

Data przedstawienia w PE

13.7.2011

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

PECH

13.9.2011

 

 

 

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

Data ogłoszenia na posiedzeniu

DEVE

13.9.2011

BUDG

13.9.2011

ENVI

13.9.2011

REGI

13.9.2011

Sprawozdawca(y)

Data powołania

Ulrike Rodust

26.9.2011

 

 

 

Zastrzeżenia do podstawy prawnej

Data wydania opinii JURI

JURI

17.9.2012

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

22.11.2011

12.12.2011

20.12.2011

26.1.2012

 

27.2.2012

21.3.2012

24.4.2012

6.9.2012

Data przyjęcia

18.12.2012

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

13

10

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Antonello Antinoro, Kriton Arsenis, Alain Cadec, Chris Davies, Nigel Farage, Carmen Fraga Estévez, Pat the Cope Gallagher, Dolores García-Hierro Caraballo, Marek Józef Gróbarczyk, Ian Hudghton, Iliana Malinova Iotova, Werner Kuhn, Isabella Lövin, Gabriel Mato Adrover, Guido Milana, Maria do Céu Patrão Neves, Crescenzio Rivellini, Ulrike Rodust, Raül Romeva i Rueda, Struan Stevenson, Isabelle Thomas, Nils Torvalds, Jarosław Leszek Wałęsa

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Ole Christensen, Diane Dodds, Julie Girling, Gesine Meissner, Jens Nilsson, Anna Rosbach, Antolín Sánchez Presedo

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

William (The Earl of) Dartmouth, Salvatore Iacolino, Peter Simon, Sabine Wils, Inês Cristina Zuber

Data złożenia

10.1.2013