SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu

8.11.2013 - (COM(2012)0650 – C7‑0371/2012 – 2012/0309(COD)) - ***I

Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Sprawozdawczyni: Mariya Gabriel


Procedura : 2012/0309(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A7-0373/2013
Teksty złożone :
A7-0373/2013
Debaty :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu

(COM(2012)0650 – C7‑0371/2012 – 2012/0309(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–   uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2012)0650),

–   uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 77 ust. 2 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C7-0371/2012),

–   uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–   uwzględniając art.55 Regulaminu,

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A7–0373/2013),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Poprawka 1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 2

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(2) Utrzymanie obowiązku wizowego w stosunku do obywateli takich państw, jak Dominika, Grenada, Kiribati, Mikronezja, Nauru, Palau, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Timor Wschodni, Tonga, Trynidad i Tobago, Tuvalu, Wyspy Marshalla, Wyspy Salomona oraz Vanuatu nie jest już uzasadnione. Kraje te nie stwarzają żadnego zagrożenia z punktu widzenia nielegalnej migracji, ani zagrożenia dla porządku publicznego UE, zgodnie z kryteriami określonymi w motywie 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2001. W związku z tym obywatele tych państw powinni zostać zwolnieni z obowiązku wizowego w przypadku łącznych pobytów nie dłuższych niż trzy miesiące, a wzmianki o tych państwach powinny zostać przeniesione do załącznika II.

(2) Utrzymanie obowiązku wizowego w stosunku do obywateli takich państw, jak Dominika, Grenada, Kiribati, Kolumbia, Mikronezja, Nauru, Palau, Peru, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Samoa, Timor Wschodni, Tonga, Trynidad i Tobago, Tuvalu, Wyspy Marshalla, Wyspy Salomona, Vanuatu oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie nie jest już uzasadnione. Kraje te nie stwarzają żadnego zagrożenia z punktu widzenia nielegalnej migracji, ani zagrożenia dla porządku publicznego UE, zgodnie z kryteriami określonymi w motywie 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2001. W związku z tym obywatele tych państw powinni zostać zwolnieni z obowiązku wizowego w przypadku łącznych pobytów nie dłuższych niż trzy miesiące, a wzmianki o tych państwach powinny zostać przeniesione do załącznika II.

Uzasadnienie

Zjednoczone Emiraty Arabskie spełniają ustanowione na mocy rozporządzenia warunki zwolnienia z obowiązku wizowego w takiej samej mierze jak kraje, które zostały już wymienione w tekście rozporządzenia. Należy zatem umieścić Zjednoczone Emiraty Arabskie na liście zawartej w załączniku II.

Mając na uwadze kryteria określone w motywie 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2001, jest oczywiste, że Zjednoczone Emiraty Arabskie nie stanowią żadnego zagrożenia pod względem nielegalnej imigracji, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie utrzymują od dawna stosunki z licznymi państwami członkowskimi UE, zaś stosunki te powinny zostać poszerzone na większą skalę w UE. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie wydają swoim obywatelom paszporty biometryczne i zapewnią UE całkowitą wzajemność. W tej aktualizacji tzw. wizowej listy pozytywnej należy bez wątpienia uwzględnić Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Poprawka 2

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(3) Zwolnienie obywateli Dominiki, Grenady, Kiribati, Mikronezji, Nauru, Palau, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadyn, Samoa, Timoru Wschodniego, Tonga, Trynidadu i Tobago, Tuvalu, Wysp Marshalla, Wysp Salomona oraz Vanuatu z obowiązku wizowego nie powinno jednak wejść w życie dopóki – w celu zapewnienia pełnej wzajemności – nie zostaną zawarte umowy dwustronne o ruchu bezwizowym między Unią Europejską a tymi państwami.

(3) Zwolnienie obywateli Dominiki, Grenady, Kiribati, Kolumbii, Mikronezji, Nauru, Palau, Peru, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadyn, Samoa, Timoru Wschodniego, Tonga, Trynidadu i Tobago, Tuvalu, Wysp Marshalla, Wysp Salomona, Vanuatu oraz Zjednoczonych Emiratów Arabskich z obowiązku wizowego nie powinno jednak wejść w życie dopóki – w celu zapewnienia pełnej wzajemności – nie zostaną zawarte umowy dwustronne o ruchu bezwizowym między Unią Europejską a tymi państwami.

Uzasadnienie

Zjednoczone Emiraty Arabskie spełniają ustanowione na mocy rozporządzenia warunki zwolnienia z obowiązku wizowego w takiej samej mierze jak kraje, które zostały już wymienione w tekście rozporządzenia. Należy zatem umieścić Zjednoczone Emiraty Arabskie na liście zawartej w załączniku II.

Mając na uwadze kryteria określone w motywie 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2001, jest oczywiste, że Zjednoczone Emiraty Arabskie nie stanowią żadnego zagrożenia pod względem nielegalnej imigracji, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie utrzymują od dawna stosunki z licznymi państwami członkowskimi UE, zaś stosunki te powinny zostać poszerzone na większą skalę w UE. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie wydają swoim obywatelom paszporty biometryczne i zapewnią UE całkowitą wzajemność. W tej aktualizacji tzw. wizowej listy pozytywnej należy bez wątpienia uwzględnić Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Poprawka 3

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt -1 a (nowy)

Rozporządzenie (WE) nr 539/2001

Artykuł 2 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-1. dodaje się artykuł w brzmieniu:

 

„Artykuł 2a

 

Ustalenie listy państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu, oraz państw trzecich zwolnionych z takiego obowiązku dokonuje się w oparciu o przemyślaną, indywidualną ocenę szeregu kryteriów odnoszących się, między innymi, do nielegalnej imigracji, porządku oraz bezpieczeństwa publicznego i do stosunków Unii Europejskiej z odnośnymi państwami trzecimi, co obejmuje zwłaszcza poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności. Należy też mieć na uwadze skutki spójności regionalnej i wzajemności.”

Poprawka 4

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt -1 b (nowy)

Rozporządzenie (WE) nr 539/2001

Artykuł 7 a (nowy)

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

 

-1b. dodaje się artykuł w brzmieniu:

 

„Artykuł 7a

 

Komisja regularnie informuje Parlament Europejski o stanie negocjacji dotyczących dwustronnych umów w sprawie zwolnienia z obowiązku wizowego oraz o tym, czy państwa trzecie, których obywatele są zwolnieni z obowiązku wizowego, nadal spełniają kryteria, które doprowadziły do tego zwolnienia. Co najmniej raz do roku Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie podsumowujące jej działania i wnioski w tym zakresie.”

Poprawka 5

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 1 – litera a

Rozporządzenie (WE) nr 539/2001

Załącznik I – punkt 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w pkt 1 skreśla się wzmianki o Dominice, Grenadzie, Kiribati, Mikronezji, Nauru, Palau, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadynach, Samoa, Timorze Wschodnim, Tongu, Trynidadzie i Tobago, Tuvalu, Wyspach Marshalla, Wyspach Salomona, oraz Vanuatu i dodaje się wzmiankę o Sudanie Południowym;

a) w pkt 1 skreśla się wzmianki o Dominice, Grenadzie, Kiribati, Kolumbii, Mikronezji, Nauru, Palau, Peru, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadynach, Samoa, Timorze Wschodnim, Tongu, Trynidadzie i Tobago, Tuvalu, Wyspach Marshalla, Wyspach Salomona, Vanuatu oraz Zjednoczonych Emiratach Arabskich i dodaje się wzmiankę o Sudanie Południowym;

Uzasadnienie

Zjednoczone Emiraty Arabskie spełniają ustanowione na mocy rozporządzenia warunki zwolnienia z obowiązku wizowego w takiej samej mierze jak kraje, które zostały już wymienione w tekście rozporządzenia. Należy zatem umieścić Zjednoczone Emiraty Arabskie na liście zawartej w załączniku II.

Mając na uwadze kryteria określone w motywie 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2001, jest oczywiste, że Zjednoczone Emiraty Arabskie nie stanowią żadnego zagrożenia pod względem nielegalnej imigracji, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie utrzymują od dawna stosunki z licznymi państwami członkowskimi UE, zaś stosunki te powinny zostać poszerzone na większą skalę w UE. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie wydają swoim obywatelom paszporty biometryczne i zapewnią UE całkowitą wzajemność. W tej aktualizacji tzw. wizowej listy pozytywnej należy bez wątpienia uwzględnić Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Poprawka 6

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Artykuł 1 – punkt 2 – litera a

Rozporządzenie (WE) nr 539/2001

Załącznik II – punkt 1

 

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

a) w pkt 1 dodaje się następujące wzmianki:

a) w pkt 1 dodaje się następujące wzmianki:

„Dominika*”,

„Dominika*”,

„Grenada*”,

„Grenada*”,

„Kiribati*”,

„Kiribati*”,

 

„Kolumbia*”

„Mikronezja*”,

„Mikronezja*”,

„Nauru*”,

„Nauru*”,

„Palau*”,

„Palau*”,

 

„Peru*”

„Saint Lucia*”,

„Saint Lucia*”,

„Saint Vincent i Grenadyny*”,

„Saint Vincent i Grenadyny*”,

„Samoa*”,

„Samoa*”,

„Timor Wschodni*”,

„Timor Wschodni*”,

„Tonga*”,

„Tonga*”,

„Trynidad i Tobago*”,

„Trynidad i Tobago*”,

„Tuvalu*”,

"Tuvalu*”,

„Wyspy Marshalla*”,

Wyspy Marshalla*”,

„Wyspy Salomona*” i

„Wyspy Salomona*”,

„Vanuatu*”

„Vanuatu*”i

 

„Zjednoczone Emiraty Arabskie*”.

Uzasadnienie

Zjednoczone Emiraty Arabskie spełniają ustanowione na mocy rozporządzenia warunki zwolnienia z obowiązku wizowego w takiej samej mierze jak kraje, które zostały już wymienione w tekście rozporządzenia. Należy zatem umieścić Zjednoczone Emiraty Arabskie na liście zawartej w załączniku II.

Mając na uwadze kryteria określone w motywie 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2001, jest oczywiste, że Zjednoczone Emiraty Arabskie nie stanowią żadnego zagrożenia pod względem nielegalnej imigracji, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie utrzymują od dawna stosunki z licznymi państwami członkowskimi UE, zaś stosunki te powinny zostać poszerzone na większą skalę w UE. Ponadto Zjednoczone Emiraty Arabskie wydają swoim obywatelom paszporty biometryczne i zapewnią UE całkowitą wzajemność. W tej aktualizacji tzw. wizowej listy pozytywnej należy bez wątpienia uwzględnić Zjednoczone Emiraty Arabskie.

UZASADNIENIE

1. Wprowadzenie

W rozporządzeniu (WE) nr 539/2001[1] wymienia się państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych państw członkowskich (tak zwana lista negatywna, załącznik I), oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (tak zwana lista pozytywna, załącznik II).

Omawiany wniosek Komisji Europejskiej ma na celu uaktualnienie tego rozporządzenia. W związku z faktem, iż stopień spełnienia przez państwa trzecie kryteriów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 539/2001 może z czasem ulegać zmianie, zarówno lista negatywna, jak i pozytywna powinny regularnie podlegać przeglądowi.

Przedstawiając niniejszy wniosek, Komisja Europejska odpowiada na wyrażony w programie sztokholmskim apel Rady Europejskiej o regularne dokonywanie przeglądu tych dwóch list. Od wejścia w życie Traktatu z Lizbony Parlament Europejski ma prawo współdecydowania w odniesieniu do całej wspólnej polityki wizowej zgodnie z art. 77 ust. 2 lit. a) TFUE.

2. Ogólny kontekst wniosku

W tym kontekście Komisja Europejska proponuje przede wszystkim zniesienie obowiązku wizowego dla obywateli następujących państw wyspiarskich Karaibów i Oceanii: Dominika, Grenada, Kiribati, Wyspy Marshalla, Mikronezja, Nauru, Palau, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Wyspy Salomona, Samoa, Timor Wschodni, Tonga, Trynidad i Tabago, Tuvalu i Vanuatu.

Poza tym w celu zapewnienia w przyszłości pełnej wzajemności w zakresie krótkich pobytów trzymiesięcznych w okresie sześciomiesięcznym między tymi państwami a obywatelami wszystkich państw członkowskich, a także spójności ze zwolnieniami z obowiązku wizowego, zwolnienie z obowiązku wizowego dla obywateli tych państw nie powinno mieć zastosowania do momentu zawarcia i wejścia w życie umowy o ruchu bezwizowym między Unią Europejską a tymi państwami.

Ponadto Komisja Europejska proponuje zniesienie obowiązku wizowego dla wszystkich obywateli brytyjskich, którzy do celów prawa Unii nie są się obywatelami Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Komisja Europejska doszła do wniosku, że nakładanie obowiązku wizowego na obywateli wyżej wymienionych państw nie ma już uzasadnienia.

Komisja Europejska proponuje również aktualizację listy negatywnej i wpisanie Sudanu Południowego na listę państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu.

3. Uwagi sprawozdawczyni

Sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji Europejskiej w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 539/2001 i popiera jej propozycję dotyczącą modyfikacji list.

Sprawozdawczyni jest zdania, że Komisja Europejska dokonała wyważonej oceny w odniesieniu do poszczególnych wspomnianych wyżej państw. Odpowiednio uwzględniła również kryteria, jakimi powinna się kierować, opracowując propozycje dotyczące list. Kryteria te, wyliczone w motywie 5 rozporządzenia (WE) nr 539/2011, odnoszą się między innymi do nielegalnej imigracji, porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz do stosunków Unii Europejskiej z państwami trzecimi, z uwzględnieniem również skutków spójności regionalnej i wzajemności.

Celem wniosku jest rozwijanie wspólnej polityki imigracyjnej, a zarazem przyczynianie się do zacieśniania stosunków między Unią Europejską a państwami wspomnianymi we wniosku Komisji Europejskiej.

W tym kontekście proces pogłębiania stosunków między Unią Europejską a odnośnymi państwami z pewnością pozytywnie wpłynie na działanie wymiaru sprawiedliwości i poszanowanie swobód.

**

Przede wszystkim jeśli chodzi o przeniesienie na listę pozytywną niektórych państw wyspiarskich Karaibów i Oceanii, obowiązek wizowy nie ma już uzasadnienia. Wspomniane państwa nie stanowią dla państw członkowskich Unii Europejskiej żadnego zagrożenia z punktu widzenia nielegalnej imigracji lub porządku publicznego i bezpieczeństwa.

Poza tym sprawozdawczyni popiera przeniesienie tych państw, ponieważ z powodu niewielkiej reprezentacji konsularnej państw członkowskich w tych państwach trzecich obywatele muszą starać się o wizy Schengen za granicą, co jest dość kosztowne i wiąże się czasem z obowiązkiem wizowym przy przekraczaniu granic zewnętrznych.

Jeśli chodzi o bezpieczeństwo dokumentów podróży wydanych przez odnośne państwa trzecie, nie istnieje żadne ryzyko. Choć wydawanie paszportów biometrycznych stało się warunkiem przeniesienia państw Bałkanów Zachodnich z listy negatywnej do listy pozytywnej, nie powinno ono stanowić warunku przeniesienia Dominiki, Grenady, Saint Lucii, Saint Vincent i Grenadynów oraz Trynidadu i Tobago. Te państwa trzecie wydają nadające się do odczytu maszynowego paszporty CARICOM o wysokim poziomie zabezpieczeń i zamierzają zastąpić je paszportami biometrycznymi w najbliższej przyszłości.

Paszporty wydawane przez państwa wyspiarskie Oceanii nadają się do odczytu maszynowego i zawierają wystarczającą liczbę zabezpieczeń.

Ponadto zmiana rozporządzenia pociąga za sobą wyjaśnienie sytuacji szczególnych kategorii obywateli brytyjskich. Z danych statystycznych wynika, że grupy obywateli brytyjskich obecnie wymienione w pkt 3 załącznika I nie stwarzają ryzyka w zakresie nielegalnej imigracji do strefy Schengen oraz że większość z nich mieszka na wyspach w regionie Karaibów, które wykazują silne więzi i podobieństwa do państw sąsiadujących, nieobjętych obowiązkiem wizowym.

Poza tym bezpieczeństwo dokumentów podróży obywateli brytyjskich jest zapewnione, ponieważ dokumenty są wystawiane w Zjednoczonym Królestwie na podstawie ścisłych specyfikacji technicznych. Nadają się one do odczytu maszynowego i zawierają szereg zabezpieczeń.

Omawiany wniosek zakłada również aktualizację listy negatywnej przez włączenie do niej Sudanu Południowego. Dnia 9 lipca 2011 r. Sudan Południowy oficjalnie ogłosił swoją niezależność względem Sudanu, który figuruje na liście negatywnej. Dnia 14 lipca 2011 r. Sudan Południowy został członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych. Należy zatem wprowadzić zmiany do załącznika I, włączając wzmiankę o Sudanie Południowym.

4. Wnioski i zalecenia sprawozdawczyni

Sprawozdawczyni opowiada się za wnioskiem Komisji Europejskiej.

Państwa wyspiarskie Karaibów, wspomniane państwa wyspiarskie Oceanii i szczególne kategorie obywateli brytyjskich nie stanowią żadnego zagrożenia dla Unii Europejskiej, ani pod względem nielegalnej imigracji, ani pod względem bezpieczeństwa publicznego.

Sprawozdawczyni spotkała się z przedstawicielami państw wyspiarskich Karaibów i Oceanii oraz szczególnych kategorii obywateli brytyjskich. Wszyscy wielokrotnie wyrazili wolę pogłębienia i poszerzenia stosunków z Unią Europejską.

Liberalizacja reżimu wizowego ma ogromne znaczenie dla obywateli. Skróci czas i obniży koszty związane z przygotowywaniem podróży do strefy Schengen. Ponadto zwolnienie z obowiązku wizowego ułatwi kontakty między obywatelami, będące ważnym warunkiem rozwoju stosunków gospodarczych, kulturalnych, naukowych i innych. System wizowy wzmacnia także więzi międzyludzkie i urzeczywistnia zasadę swobodnego przepływu, która stanowi jedno z praw podstawowych Unii Europejskiej.

Wniosek dotyczący zmiany rozporządzenia (WE) nr 539/2001 jest uzasadniony koniecznością prowadzenia przez Unię Europejską proporcjonalnych działań w oparciu o kryteria wzajemności.

Choć sprawozdawczyni przychylnie odnosi się do wniosku Komisji Europejskiej, uważa za konieczne wydać kilka zaleceń i zaproponować kilka poprawek.

Sprawozdawczyni zwraca się do Komisji Europejskiej o dokonanie przeglądu obowiązku wizowego dla członków Zgromadzenia Parlamentarnego AKP/UE uczestniczących w posiedzeniach tego zgromadzenia w strefie Schengen. Obecnie często borykają się oni z problemami, którym należy zaradzić.

Sprawozdawczyni życzyłaby sobie, aby Parlament Europejski był zaangażowany w przygotowywanie dwustronnych umów dotyczących zwolnienia z obowiązku wizowego między Unią Europejską a państwami trzecimi, w odniesieniu do których zaproponowano zniesienie obowiązku wizowego, oraz by otrzymywał informacje na temat stanu prac w tym zakresie. Sprawozdawczyni zwraca się do Komisji Europejskiej o dopełnianie obowiązku obszernego informowania Parlamentu Europejskiego na wszystkich etapach procedury zawierania umów oraz przynajmniej raz na sześć miesięcy. Jeśli chodzi o obowiązujące umowy, sprawozdawczyni wzywa Komisję do natychmiastowego przekazywania Parlamentowi wszelkich informacji, jakie otrzymuje, a jakie mogłyby doprowadzić do zawieszenia umowy. W tym celu sprawozdawczyni proponuje włączenie artykułu precyzującego wynikające z traktatu obowiązki dotyczące informowania Parlamentu (art. 218 ust. 10 TFUE). W tym zaproponowanym artykule wzywa się również Komisję do dopilnowania, by państwa figurujące na liście pozytywnej wciąż spełniały kryteria zwolnienia z obowiązku wizowego. Sprawozdawczyni zaleca Parlamentowi Europejskiemu, aby zapewniał stosowanie tych umów.

Jeśli chodzi o kryteria ujęte powyżej w motywie, sprawozdawczyni proponuje ujęcie ich w artykule. To przekształcenie w artykuł wydaje się konieczne, ponieważ w akcie ustawodawczym „celem motywów jest zwięzłe określenie uzasadnienia głównych przepisów” i „nie zawierają one przepisów normatywnych”[2]. To przekształcenie nie powinno ograniczyć elastyczności, która jest oczywiście niezbędna w polityce wizowej, natomiast zapewniłoby większą przejrzystość. Poza tym sprawozdawczyni proponuje doprecyzowanie, że stosunki zewnętrzne Unii obejmują zarówno prawa człowieka, jak i podstawowe wolności.

Biorąc po uwagę ostatnie postępy w omawianej sprawie i przyszłe wpisanie Zjednoczonych Emiratów Arabskich na listę pozytywną, sprawozdawczyni popiera tę kandydaturę, zwracając jednocześnie uwagę Komisji Europejskiej i władz Zjednoczonych Emiratów Arabskich na dwa priorytety, które wymagają specjalnych starań równolegle do przyjęcia niniejszego sprawozdania i do negocjacji dotyczących przyszłej dwustronnej umowy o realizacji:

Przede wszystkim ponieważ prawa człowieka stanowią podstawową wartość Unii, sprawozdawczyni z zadowoleniem przyjmuje konstruktywną propozycję Zjednoczonych Emiratów Arabskich dotyczącą ustanowienia technicznej grupy roboczej Zjednoczonych Emiratów Arabskich i UE ds. praw człowieka oraz zachęca do szybkiego stworzenia tej grupy. Sprawozdawczyni podkreśla znaczenie jej dobrego funkcjonowania jako przykładu dobrej praktyki dla państw regionu.

Poza tym sprawozdawczyni popiera pełne poszanowanie zasady wzajemności i nalega na równe traktowanie wszystkich obywateli Unii (UE-15 i UE-13) przez Zjednoczone Emiraty Arabskie, również w tak zwanym okresie „przejściowym” poprzedzającym wejście w życie umowy dwustronnej UE / Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Jeśli chodzi o przeniesienie na listę pozytywną Peru i Kolumbii, sprawozdawczyni podkreśla zwłaszcza kryterium spójności regionalnej i z zadowoleniem przyjmuje gospodarcze i społeczne postępy tych krajów w ostatnich latach. Jednocześnie wydaje się konieczne, aby przed wejściem w życie zwolnienia z obowiązku wizowego zapewniona została w pełni wzajemność i spełnione zostały wszystkie klasyczne warunki dotyczące zwolnienia.

  • [1]  Wersja skonsolidowana:
    http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG:2001R0539:20110111:PL:PDF
  • [2] 2 Wspólny przewodnik praktyczny Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji dotyczący redagowania aktów prawa Unii Europejskiej (2013)

PROCEDURA

Tytuł

Lista państw trzecich, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz tych, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu

Odsyłacze

COM(2012)0650 – C7-0371/2012 – 2012/0309(COD)

Data przedstawienia w PE

7.11.2012

 

 

 

Komisja przedmiotowo właściwa

Data ogłoszenia na posiedzeniu

LIBE

19.11.2012

 

 

 

Komisja(e) wyznaczona(e) do wydania opinii

Data ogłoszenia na posiedzeniu

AFET

19.11.2012

JURI

19.11.2012

 

 

Opinia niewydana

Data wydania decyzji

AFET

27.11.2012

JURI

26.11.2012

 

 

Sprawozdawca(y)

Data powołania

Mariya Gabriel

17.12.2012

 

 

 

Rozpatrzenie w komisji

31.1.2013

27.6.2013

5.9.2013

21.10.2013

Data przyjęcia

21.10.2013

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

50

2

3

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Jan Philipp Albrecht, Edit Bauer, Rita Borsellino, Emine Bozkurt, Arkadiusz Tomasz Bratkowski, Salvatore Caronna, Philip Claeys, Carlos Coelho, Agustín Díaz de Mera García Consuegra, Ioan Enciu, Frank Engel, Cornelia Ernst, Tanja Fajon, Kinga Gál, Kinga Göncz, Sylvie Guillaume, Salvatore Iacolino, Sophia in ‘t Veld, Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Juan Fernando López Aguilar, Baroness Sarah Ludford, Monica Luisa Macovei, Clemente Mastella, Véronique Mathieu Houillon, Anthea McIntyre, Nuno Melo, Louis Michel, Claude Moraes, Antigoni Papadopoulou, Georgios Papanikolaou, Carmen Romero López, Judith Sargentini, Birgit Sippel, Wim van de Camp, Axel Voss, Josef Weidenholzer, Cecilia Wikström, Tatjana Ždanoka, Auke Zijlstra

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Alexander Alvaro, Silvia Costa, Dimitrios Droutsas, Mariya Gabriel, Monika Hohlmeier, Franziska Keller, Jan Mulder, Juan Andrés Naranjo Escobar, Raül Romeva i Rueda, Marco Scurria

Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Francisco José Millán Mon, Britta Reimers, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Kay Swinburne, Rafał Trzaskowski, Luis de Grandes Pascual

Data złożenia

8.11.2013